Met de „Leerdam" naar
m
Vulcaan met een krater van
onstuimig leven
Vechtende ging ónze vloot
ten onder
Waarin GIJSBERT een natte
fteöen.... j
'm
Wat dragen Engelands
eerste vrouwen
in Zuid - Afrika
ARCHITECT FLEDPERUS IN AMERIKA (I)
Hoop en wanhoop drijven op den Atlantlschen Oceaan. Westwaarts,
alt lid westwaarts, line sou het komen, dat die van het Oosten
altlid gedoemd *U» westwaarts tc trekken? Van Palestina zijn
te westwaarts gegaan naar Klef. Krakaii of Portugal. Tot ze In onze
eeuw weer verder trokken en nu In grooten getale voor Amerika de
schepen bevolken, die de Euriipeesche kusten verlaten. Een nieuw tand
van belofte Auschwitz, Ravenbrück. Dachau, je leest het van de ge
zichten en ziet het aan de getatoueerd» nummers op hun armen. Wat
gaan ze zoeken Rijkdom Ze welen wel beter. Utjkdnm te ook ln de
nieuwe wereld maar voor enkele gelukkigen weggelegd. ZU hebben geen
illusies meer, ze willen alken maar rust. Die oostwaarts gingen, zullen
dat niet vinden. Die vinden nieuwe moeilijkheden, nieuwen strijd, tegen
de Engelschen, tegen de Arabieren, tegen heel het systeem dat Europa
heet, waar schijnbaar geen organisatievorm gevonden kan worden, die 's
voorkomt, dat de een den ander noodeloos op de voeten of op het hart
trapt.
wiiiiiiiii!iiiitnii|«iiiiiminiwi»iiiiiiiiiiiiiu«iiuaiii)«iiiiiiiiniiinHiiimniiiimi!i«initMuii
Nieuwe emigranten op
zoek naar het
geluk
Zoo zijn de meeste passagiers
op de „Leerdam- dan ook Joden,
die, als zoo vele andere Europea
nen, er meer dan genoeg van
hebben. Tn Amerika zullen zij het
niet gemakkelijk hebben. 2e z|)n
te oud voor die stiel-levende
reld, zelfs al zijn ze maar 20-of
40 Jaar. Menschen. die meege
maakt en gezien hebben wat door
hen is doorstaan en doorleefd,
kunnen daar niet opnieuw begin
nen. Ze z|jn oud en wijs van
geest geworden en Amerika zal 2e
niet kunnen begrijpen. Orjzeker.
onrustig, losgelaten van olie ban
den. willen zij ln het wonderland
het geluk zoeken, dat alleen ia
eigen hart gezocht moet worden.
De ..Leerdam" is een oudje van
de HollandAmerika—Lijn,
maar de schuit doet het
nog best. Vroeger heeft zij sei
zoenarbeiders uit Portugal en
Spanje naar Cuba gevaren voor
den siukeroogst. Dat is al heel
lang geleden. Het tusschendek.
dat toen diende voor cLe Leden.
Is nu bevolkt met Hollandsche
zeelieden, die de schepen gaan
bemannen, die onze Regeering in
Amerika heeft gekocht. Pracht
kerels zijn het, die *s avonds op
het dek btj zwaaiende scheeps
lantaarns moderne balladen op
Jazz-rhvthme zingen. Het oude Led
zijn ze vergeten, maar niet het
oude handwerk. Zij zullen onze
welvaart herstellen. In ondankba
ren zwaren arbeid, op alle wereld
zeeën. En zij danken cea hemel,
dat ze na jaren Kleine Katten
burgerstraat of Rosestraat. de
wijde wereld weer zien. Zijpieke
ren niet over rust. Onrust willen
ze. ruimte, werk. afwisseling. Op
hun manier zijn ze ook gegrepen
door het onbehagen in stabiele
toestanden, dat den Europeaan
ran thans kenmerkt. Twee Jaar
zal bet duren eer ze weer thuis
zfjn.
Never mind Een zeeman vindt
overal een huls en soms ook een
toegewijd hart.
Den naam van den kapitein
ben dt vergeten. Hij had een ge
zicht, dat rood was als biefstuk
en ••voelde'Zich blijkbaar mijlenver
verheven boven het armzalig, stel
letje emigranten en zeelui, dat
dc-zc vraehtschu t bevolkte. Maar
hij bracht ons veilig onder New-
Foundland door. twee degen zwa-
ren storm en eindetijk ln het land
van belofte.
EEN Amerikaan, die voor het
eerst In New-York komt,
staat te gapen ran verba
zing. Zoo hoog de gebouwen, zoo
geweldig 'de bruggen. Zoo overvol
de straten: overweldigend het
lawaai en verkeer. Hij is beduusd
en ontdaan en voelt, zich klein, al
is hij in Syracuse, Colorado
Springs of hoe het oord mag hee-
ten waar hij vandaan komt. een
heele plet Niet aizoo de Euro-
peaanl
Tegen alle' verwachting ln, is hij
bij aankomst in: de haven van
New York weinig verbaasd. HU
vertoont n:et die uitbundige, on
bedachtzame verwondering van'
den Amerikaan uit de provincie.
Want deze stad is hem merk
waardig vertrouwd. Het is Europa
t.enmaal vergroot. Een vervelend
ouderwetsch. fin-de-slècle Europa'
Een Dorische tempel, een Gothi-
sche toog of.een Romaansch
roosvenster, allestien of twintig
maal grooter, grijnst hem aan en
ni,) ervaart tot. ziin verwondering,
dat deze stad in z'n eersten archl-
tectonlschen verschijningsvorm ver
sleten en voorbij ris-' Dat Is de in
druk. vervallen ouderdom. Niet de
gedeven. tot i wjlsbeld. scbonnhe^d
en karakter geworden ouderdom
van een vrouw, die haar leven wel
besteed heeft, maar de vroe?-oud
heid van een courtisane. d> te
snel eh veelvuldig heeft willen ge
nieten van wat het leven over
meerdere generaties verdeelt.
Toch zijn i
onjuist;
eze eerste indrukken
Het verescht .een
langer verblijf dan enkele de
gen, cm hetleven ln deze stad
aan den pols te voelen en hij., die
na maanden reizen ln deze metro
polis wederkomt, heeft het gevoel
of h|) thuiskomt.
New York' Is niet de court'wie
waar ik het bij vergeleek, 'Het <s
veeleer een vulcaah. waarvan de
krater, de kern. van een onstuim'g
en huiveringwekkend leve-n !s, ter
wijl de laagste en buitenste- ran
den van 't eruptie veld de vrucht
bare en productieve gebieden op
leveren.
De krater is dan Manhattan,
bet middelste eiland, de trots en
glorie, ran lederen New-Yorker, en
de randen van dit eiland zijn be
zet met 'de pieren, waar schepen
van alle wereldzeeën meren en
hun kostbare lading afleveren, die:
verwerkt wordt in fabrieken, wel
ke, merkwaardiger wijze.; weinig
verschillen, van dé kantooreebou-
en kazemewonlngendie er
op volgen.
Omringd door water en dus on
mogelijk uit te breiden, Is het
schierel'and gedoemd om ..tijde
lijk" te ziju.-dat wil zegsen ln al-
tijd-durende-beweging en groei.
Als iets nieuws wil ontstaan, moet
er a'.tijd iets verdwijnen en daar
om zijn tijdelijkheid,1 groei en be
weging lévende begrippen^ gewor
den voor den New-Yorker. Daarom
vindt hij alleen rust als hU het
water oversteekt en ziin woning ln
Brooklyn, Flushing of op Staten
eiland berc'.kt.
Manhattan is tot onrust ge-
doemd,—j-
New-York.December 1946
REIN H. FLEDDERUS.
Architect.
I |%E Rotterdamsche T
ff;V architect REIN H
FLEDDERUS is dezer
dagen uit de. Vereènigde
Stat. teruggekeerd, waar
hij, dank zij de medewer-
king van het ministerif
i van Openbare Werken en
den ontwerper van he
Stadsplan voor Rpttèr-
1 dam, ir C. van Traa, in
de gelegenheid werd ge
steld een studie te maken
van. de huidige stede-
bouwkundige en archr-
1 tectonische ontwikkelin-
gen ir> Amerika.
1 Tijdens zijn viermaan-
delijksch verblijf
scherp oomerker als hij
i is heeft de heer f<E!N
"ledderus speciaal voor ons een aantal indrukken oo-
geschreven, indrukken als architect, daarvan getuigen
ook de bijgevoegde teekeningen, maar-ook als Euro-
peaan, als mensch (en als Rotterdammer)Wij ver-
I heugen ons. dat wij deze brieven kunnen publiceeren,
deze brieven, die o.i.: méér* geworden zijn dan de, al
zoo vaak vertoonde; waarin de dingen op z'n Ameri-
I kaansch" worden behandeld. Met genoegen;-vestigen
wij de speciale aandacht van onze lezers op deze
I producten, in de overtuiging, dat men* daardoor een*
wijderen kijk za! krijgen op de nieuwe wereld
irmi:i:iiiiiiiiiiiiis;ii.imiiiii!iiiiiii^iiii.imniiii'iHiiimi iiiiii-JiiiiiuiJiiciiiiiiiuiiiiiiiiHinuuHmrw! iui.mmmmihih niui:iuiu>inmiHiit
FLEDüiiKi:*.
27 ceoruari 1942
bij nacht Doorman met zijn com
mandanten te Soerabaia om tie
actie vuor ce volgend? da^en te be
ten luaana vyt' kruisers: ..De Ruy-
I gewekt van voortdurende ie- t^r.. tijava", .Houston". ..Exeter'
yensiageii in den strijd tegen den jeu ^pgj-th' zulle;'', met negen tcr-
pedobootjagèrs uit-aren om de na-
Slag in de Java-zec
CKBKUAfil 1942
WAT IS'N NAAM?
Japaxtschen overweldiger. Java
komt meer en meer «n net oa«*w.
Het geallieerd smaldeel, onder be
vel van schout bij - nacht- K. - W, F.
M. Doorman, heeft reeds, zware
verliezen geleden. Twee Ameri-
kaansche kruisers zijn beschadigd.
Banka is bezet en bij Pladioe en
Palembang op Sumatra zijn Jar
pansche parachutisten afgeworpen.
In den nacht van 14 op 15. Februari
gaat de torpedobootjager „Van
Ghent" verloren; op 1? Februari
de „Van Nes". Een dag 'ater zin
ken de „Soerabaia" en de KT:
Een enkel lichtpunt is er. Een
gedurfde aanval op een ^root Ja-
pansch convooi in Straat - Ban
doeng bij het eiland Bali wordteen,
volkomen overwinning, Met waar
schijnlijk zware verliezen vluchten
de Jappen om aan de slachting tc
ontkomen, maar de „Tromp"; die
elf voltreffers beeft gekregen, moet
naar Australië om te dokken en.de
"„P!eC"Hein~Hs ^aan navdorr-'-ge-'
schoten.
Op 26 Februari, vergadert schout
NEW YORK: de haven
EEN heer, gekleed ln een bruin
gestreeptpak, een - paars
.overhemd en. „een rose das,,
.-''.stapte de bar lyan;,'t ;;i Vergul-
deSpeenvarken'" binnen en
T bestelde V een - i- glas jenever.
Toen. hij voorzichtig, het eerste
slokje proefde, dreunde opeens
de vuist van den jongeman,, die'
if naasthem .zat, op ..de zinken
toonbank neer. zoc onverwachts:
..Qen hard. dat dé bruin gestreepte
f'; heer verschrikt zijn glas neër-
zette. Tegelljkertyd negón».iih
bi'urman vhard-' te lachen, ter-
•bv'wjjl Hfl; de krant, waarin hh las,
liet zakken-
.-DiF*1 stommerik?, zei hti grin-
nrkenJ, attUd vliegen die boer-
.t'és; er in'.- De.. wisseltruct- Zoo
oud als cie'wz naar Rome. De
landbouwer H: G.' uit Spoor-
■,;Hi?>én'. js het. slachtoffer.gewor-
den van een caf^hou .er,. tp
Amsterdam, dip den man- hon-,
rlovi. cr-iden af^andlv -Taakte.
,"j" toen' cl «ze hem vroee even voor
hem.;h?t .baukhlHettel w'ssefen
H'-omme- vent. En altijd
Ioopen -ze er weer ml de idió*en
:Kri ,w«er .Jachtp de man.I die er
■- in ziirt kanériegèél In's'A sportief
en^ions; u'fzae berteltik.
riVyéeSPliik KraoTiid", ze} ;,de-
beex met, d" streenies maar ik
'■ylh'i -het. niet prettig.dat; Ue
f: proviurie'en zoo orar fAn kam
7,tM, ii. yj kom zelf tilt;
,jd»;provincie. - - -
f>E jongeman keek den ander
v .L^ 'verbe.3Ad aaniV,Neemt u mij
r;;; niétkwa lijk,"zeiHU beleefd,
-Vvlhèt 'was niet mijn bedoeling ;ti
te; béleedigen. Ik ben wel wat-
ver gegaanvrees ik. Het spijt
me; werkelijk heel erg. „Wilt -u
4<het mij Inlet -kwalijk nemen?"
ï;Trek het .Jeniet aanhoor;*.
bromde - deander, en stak zijn
^rbaudi uit,- „mijn naam is .Was-;
sink drinkt u een borrel met
mij0"
:.Graag.;Prèttlg, dat u het zoo
- -f opneemt Mi)n naam fp
ip-v^:V"Prit9'.'le Poy."
„Maakt h een. speciale stydie
van cie misdaad?" vroec Was-
sink, toen ze hun borrel hadden
gedronkenwas zoo positief:
ln i'w b«wprinven. zooeven
Ja. Dat wil zeggen, ik doe
dat voor mijn eigen gehoeven.
-•'/Ik'ben nartieliik: schril ver. ,De-
tect'vpromans en zoo."
„Bent '.vwprfcpl'Uceer»;
ecbtp sebrijvér?"Wsps'nv zetta';
?€zlm;irtas neer én keek.ztln btn.tr"
v- mannieuwsgierig aan. „SchrUft
f-n-"
u ronun^s boeken?Och,,
maar dat isinteressant. Ik heb
er zoo vaak naar verlangd eens
e."i schrijver te ontmoeten. Toe...
doét u mil het genoegen en gaat
u met mfj eten.",
„Ik zou het graag doen, me
neer Wasslnk. maar ik ben he
laas verhinderd Om halfzes beb -
ik een -afspraak, met mijn uit-
gever'*.
„Jammer. Maar komt u daar
na- dan naar mijn - hotel. Hr lo
geer in Dei Witte Os. Ten minste,
als bet u gelegen komt
..Welzeker.welzeker,, meneer
WasslnltAccoord; Om acht uur
ben ik bij u".
TïRECIES om acht uur wan-
delde Fritsie Roy de- fraai
gemouhi leerde kamer, die de
heer Wpss'nk bewoonde blnneru
EieenlUk was ,:het een kamer
ver, boven .den stand von dezen
hoer.die kennelilk een paar
dazen :tn 'de .stad was om de
hTootvpf-iflfj hviiten te'>eften en
n- tiahmrlljk met geld smêéfc.
.Kor*, verhaal
Van.'. d«
week
„Ha, bent u daar eindelijk?
>zei Wassink, terwijl, hy met uit
geste, ken hand. Op zijn vriend
toekwam. „Gaat u zitten!"
„Waar kan ik mijn manu-,
script eren neerleggen?" vroeg
Le Roy, dieeenzwaar pak
torste.
„Legt u het maar op de tafel.
Och, la dat nu een manuscript?
Zouik het eens .mogen zien!
't Li'kt. me zoo Interessant
„O. met genoegen", zei de
schrijver, het touwtje - loapeute-
rend; „de uitgever had er Juist
teekeningen bij laten m
Maar ze bevallen mij niet r<5JHr
(jpcr hppft de titelpagine
.yve.iei-^k ?ag fen plaatle van
pen man.: die" stevlz /.aataebon-
der. ot> een stoel zat, een doek
^voór zHn'mond had en met "uit-."
nul'endoogen near een bom
k#-ok. dip pen .met°r van hem
af lag en wpa'-van de lont bijna
wap-'-Dvebrand.- - -
„Idiote - teekenlng", lachte
Frite, .^ooals die manis vast
gebonden Dat zou geen en
kele misdadiger doen. Je hébt
er een paar kilometer touw voor
noodig. Wilt'-iwel gelooven,
meneer Wassink, dat ik in staat
ben een sterken man zoo va te
binden met dit eindje touw"
hij hield het touwtje; dat om;
het pak had gezeten vast
„zonder dat hij ook maar een
vin zou kunnen verroeren?"
„Onzin," zei Wassink onge-
loovig, „als u ml) er mee; vast
zou binden, zou ik alleen maar
en mijn biceps behoeven uit
te zetten en hettouwtje zou
springen." -
„Aha. maar'ik zou uw armen
ook niet. binden. Nee, ik zou uw
duimen, stevig aan elkaar vast-
knoopen. Dan begint uniets
meer^'
„Mijn duimen?"Wassinkr--
Iachte. .JDSib zou ik wel eens
willen zien. Probeer - het met-
mö maar eens."
„Ja. maar dan moet u op een
stoel gaan zitten, met aw' armen
op i'w rug." :r'.-'
„Bpst". "Wassink ging zitten
en Frlts le Roy hurkte neer
ech'er deu stoel. Wassink voelde
plotseling: iets metaalachtles er.
teen klikte er i»ts Fil witrie op
staan. maar bemerkte, dat h.H
Rtevip- voetzatr slin banden wa
ren" gphoéid en .tp.eelljkertijd zp-
hi.1 vast. aan de stoelleuning, Hl4
nrobeerdp overeind te springen
maar viel bilna met stoel en a'
om.Kï
„Kalm aan. menot>r Wassink
zei Frite gpinnekend, „nou noe
even deze doek voor uw men8
en een extra "t"kie toww om uw.
lijf. 7,na Heb ?k vanmiddav
al n,at ffezerrd. dat! het.nltild d'r.
Ho»rHoc Ai° zich later
:he«»n«menV'Tt hpPfr, gr nu tpcv
f?ppn *»p-eri. lk. uv.
r"—*-*'",''1; n-Deri'"am0"'
Wrv o'epd derbin
"ppTikj/vRn zi'n o in „htotf er
tor"" m«f d°- po°d
vulde, brutnA rmr+pfeuiue Te-
trrpdor, rpTTI
jo hpyjVbujaffen' pr Uit 'én;
*»- «d.naar;.het;;;
-Véf v.pp béyen on-'-: Ié";;.
riani- Ars (yA<rV,rovet1 ,iT'*
«•nc. q '^irrafrort TVjTpar ri':
F>a—1 n HU
Op hetzelfde oogenbtik opende
inspecteur Dlikstra van de cen
tra1' recherche de deur van de
badkamer, waar hij had zitten
wachten. Glimlachend hield-bU i
Frits Ie Rov een revolver onder
denneusen deze stak Zonder,
protest. sorBk»'oos vnn. verba
zing. zijn handen omhoog. 'T
derende Japansche convooien aan
te \'aHen Waarschijnlijk zal er cüt-
maal be.schë?. :,ing van jagers zijn.
want; een .Amerikaansche vliegtuig
carrier nadert reeds Tjilat.iap. Als
de opdracht slaagt m bet Oostelijk
deel van de Javazee. zal 'net smal
deel ln het Westelijk deel dezelfde
taak vinden
lapansche vliegtuigen
Zoodra de avond valt varen de
schepen-, uit. De nacht verioopt
rustig, ruaar den volgenden mor
gen om negen ur verschijnen Ja
pansdie vliegtuigen, die niet meer
zullen verdwijnen En de jagers,
waarop ir.en hoopt, komen niet.
want de vliegtuigcarr.er is vlak on
der de kust van Java in den grond
gebombardeerd.
's .- Middags -om kwart voor drie
wordt, gcmeiriiivfb>t„eerL_'_Jap.ansch
.convooi kruist westelijk van het
eiland Bawean-en onmiddellijk'zet
scheut bi) nacht, Doorman koers in
de richting van den vijand. Ruim
vier uur ontdekt men vijandelijke
schepen. Niet het convooi echter,
maar het .dekkingseskader waarbij
zich twee zware kruisers bevinden,
die reeds op 27 kilometer afstand
het vuur openen met 20 kanonnen.
De „Houston" en de .Exeter" be
schikken slechts over 12 zware
vuurmonden, maar Doorman ont
wijkt het gevecht rJet. „Full speed"
varen de geallieerde schepen. Het
vlaggeschip .JDe Ruyter" krijgt een
voltreffer, maar de gevechtswaar-
dlgheid wordt niet., aangetasten
binnen een half uur branden 34
kanonnen op de Japanners los.
Er volgt een torpedo-aanvalvan
zes Japansche jagers, maar als er
een wrak wordt 'geschoten, draaien
de anderen af. En om.vijf uur wor
den heide Japansche kruisers- ge
troffen: Vijf minuten later veran
dert echterhet - beeld van. den
strlld. De „Exeter"; krijgt een zwa
re. granaat in het achterketelrulm
en zes van de acht ketels vallen
uit.1 Tién: minuten later wordt de
„Kor tenaer" getorpedeerd.
Nu gaan de geallieerde 'eenheden
op tegenkoers om den aftocht van.
de „Exeter" tedekken en de „Wit
te de With"-krijgt -bevel den ge
troffen kruiser naar Soerabaia te
begeleiden.
Vlet drie .kruisers
.Met drie kruis ere achter zUn
vlageschip zoekt dan Doorman den
strijd weer op-en vier Amerikaan-
sche torpedobootjagers lanceeren
een torpedo-aanval, die een zware
explosie bij den vijand veroorzaakt.
Doch in de duisternis verliezen de
vloten: elkaar Uit het oog. De ge
allieerde schepen speuren naar den
tegenstander, terwijl de Japansche
vliegtuigenmet magnesiumlichten
precies: aangeven, welken koers zij
varen. Een uur. lang'blijft het rus
tig, .maar om half acht ontwikkelt
zich weer een artillerie-duel en kan
men waarnemen, dat op een af
stand van 8 kilometer torpedo b
worden gelanceerd. Doorman ver
andertvan: koers en stoomt in de
richting van de kust. Het i volle
maan en een heldere nacht. De
Amerikaansche torpedobootjagers
moeten thuisvaren om brandstof ln
te nemen, zoodat alleen de Britsche
jager Jupiter" nog? meevaart,: tot
dat deze om half1 tien iiide lucht
vliegt.
Maar de vier kruisers varen door.
Om kwart over elven doemen de
silhouetten op ran tweezware Ja
pansche kruisers. Weer een artille
rie-duel met treffers aan helde zij
den. „De. Ruyter" krijgt een vol
treffer ln het achterschip en draalt
over stuurboord van den vijand af,
doch herneemt meteen -eljn vroe
ger en koers. l1 ;p
D: J» komt de catastrophe. „De
Ruyter" en de „lava" worden ge
troffen door torpedo's. Beide: krui-
s rs staan meteen in vlammen. Het
is afgeloopen.
E»e „Pertii" én de „Houston"
ontwijken verderen strijd. Db slag;
in de Java-Zee is verloren. Nog
vaart het hospitaalschip' „Op ten-
Noort" .uit om. drenkelingen op te
pikken, maar vijandelijke, torpedo-
bootjagers brengen - het op. En den
volgenden dag gaan de Nederland-
sche- torpedojagers 7 vechtend: ten.
onder.De V,Perth en de ..Houston"
zinken eveneens,
Slechts vier Amerikaansche tor-
pedobootijagers ontkomen, aan de
vernietiging;
De „Striking Force?, onder bsvel
van Schout bi)nacht Docvman,
Veel menschen houden er te
genwoordig twee voornamen op
na. Het persoonsbewijs vermeldt
den officieelen naara, tnaar deze
is meestal alleen bekend bij den
burgerlijken stand en den aller-
naasten kring van betrokkenen
daarnaast heeft men écl.ter nog
een anderen naam voor-het da-
geiijksch gebruik. Vooral bij het
vrouwelijk geslacht is het zelden
dat men den naam, dien men
heeft, ook. werkelijk draagt. Het
lijkt niet raadzaam om voor
beelden te gevén, want .de zaak
is niet belangrijk genoeg om er
iemand boos om te willen ma
ken; bovendien heeft niemand
zijn eigen naam zelf uitgekozen:
had men al, voordat men
kiezen kon. Het is echter wel
wat vreemd, indien ouders; bij
de geboorte reeds aankondigen,
da' het kind anders genoemd
zal worden dan het werkelijk
heet. waarom geeft men dan
dien naam niet terstond? En
dan al die malle verbasteringen
en verhaspelingen van oorspron
kelijk prachtige en zinvolle na
men, on, niet te spreken over al
de buitenlaridsche talen, die
men in. de namen tegenkomt,
terwijl onze eigen taal zooveel
mooie namen heeft!
Alk zelfstandigheden hebben
namen. Wij noemen dat zelf
standige naamwoorden. Door
iets of iemand een naam.te ge
ven trachten wij het mysterie
van iefe of iemand. - dat zich
aan ons openbaart, doorzichtig
te maken. Dat is de diepe, zin
van het verhaal, dat alle dieren
van Adam den naam. krijgen,
die niet anders is dan wat hij
uitriep, .t-oen hij ze zag. Een
naam is een uitroep van verba
zing,. verlangen, toeëigening. 1,
naam vn het. wezen. Zooals met
den familienaam onze afkomst
en een belangrijk stuk van e
wezen bepaald is. 200 .trachten
wij met den voornaam -er
vroeger waren er alleen vóór
namen het wezen van ons
kind tot uitdrukking te bren
gen. Wij dragen 'n naam, maar
een naam moet ook ons dragen
en in de richting van ons wezen
leiden. Daarom kan een naam
zoo belangrijk zijn. Hij kan ons
verbinden met menschen, die
wij eeren en liefhebben en, ons
aansooren niet alleen zoo te
heeten. maar ook zoo te zijn.
B. J.. AriS,
RIJKSUNIVERSITEIT LEIDEN
Geslaagd voor het caudidaarsexa-
tn eugeneeskiuide; mej. H. L. Polak
en de heervA' W. Blokland te Rot
terdam en de heeren S. Vos :e Dor
drecht en H. J. v. d. Berg ,e Pernis.
Koningin dankt- de
mijnwerkers
De minister van economische
zaken heeft bij een bezoek aan
Heerlen een persoonlijk door de
Koningin geteekende boodschap
meegebracht, waarin Hare Majes
teit haar dank betuigt- aan de
mijnwerkers voor den Zondag ar
beid, die zy in het landsbelang
hebben verricht,
Parool-Puzzle
Niet altijd de kous op den kop!
„Om kor: te gaan", zei dr. Piut-
_.r, „U kreeg dus niet de koua op
den kop!" En daarmededamde hU
den woordenvloed in van een uiterst
spraakzame vriendin van zijn vrouw,
die geweldige, verhalen ver.elde over.
een recent bezoek aan België, waar
zij ja te kust en te keur -—kou
sen had kunnen koopen, kousen,
die men zich zonder punten kon
aanschaffen.
Mevrouw Flulzer. die onder twi
verhaal steelsche blikken liad ge
worpen op haar eigen beenbekleed
sels. welke de. sporen ver oonden van
een vaak gehanteerde naald, luis
terde aandachtiger dan haar man.
Want die had, terwijl de woorden-,
vloed over hem heen kabbelde, al
lang weer Iets ontdek' om zijn puz-
zle-vriendlnnen en -vrienden voor te
?.et:en. Vluchtig was n.1. de prijs van
de kousen ter sprake gebracht. En
zonder zich een oogenblik rust. te
gunnen had de bezoekster gezegd,
dat zU evenveel guldens voor drie
paar kousen had moe'.en betalen als
zij paren kousen voor f 48.— zou
hebben gekregen Welllch: begreep
ze zelf niet, dat zij in raadselen
sprak. Maar dr. Pluizer begreep hét
best. ja bij rekende meteen zelf mt,
hoeveel die kousen per paar in Bel
gië gekost hadden.
Wie reken dit ook uit?
Onder de inzenders van de juiste
oplossing worden twee boekenbon-
nen verloot.
Inzendingen vóór Vrijdag 21 Fe
bruari aan de redactie van Het
Parool; op de enveloppe vermel
den: Puzzle.
Oplosing vorige puzzle.
De oplossing van onze puzzle van
I Februari is als volgt: het ge
vraagde spreekwoord is: „als de
dagen lengen, gaat de winter
strengen".
Na loting werden de prijzen ais
volgt toegekend: prijzen van
7,50: C. prooy, Beverstraat 125b,
Rotterdam Zuid en A_ van Voort-
wijk, Lekstraat 17b, Schiedam;
tweede prijs 5.mej. J. van
Oostveen; West Kruiskade 26, Are
na theater', derde prijs 2.50;
Teunie Poldervaart, Slagveld 21,
Den BrieL
De winnaars, voor zoover woon
achtig ln Rotterdam en Schiedam
kunnen van Maandag 17 Februari
af hun prijs in ontvangst nemen
bi' onzen kassier. Schledaxnsche-
slngei 52. winnaars buiten
noemde steden wordt de prijs toe
gezonden.
voor de
kinderen
'N spanning wachtten zij wan
neer Zilte Rob weer boven zou
komen. Toen dat gebeurde zon
gen zij gevieren jubelend het
schone lied
„Er is 'r één jarig hoera,
hoera!
Dat kun Je wel zien. dat is
HIJ!!!"
De jarige wreef zich de oogen
uit. likte met zijn tong langs
zijn snorharen en sprak met
schorre stem, „zout.zout.
het, is niet te geloven.heb
dhnk! en hij nam een grot slok
uit het bassin om het ongelofe
lijke nog eens goed te proeven.
Dikke tranen liepen langs zijn
grauwe wangen, maar het was
niet uit te maken of 't kwam
van de ontroering of van het
zout dat in zijn oogen was ge
komen.; .:'Tv,"
Gijsbert danste van geluk om
dat alles zo mooi gelukt was.
„Vind je het geen reuze verras
sing", riep hij blij. Ik heb nog
zo iets heel verschrikkelijk
moois voor je zeg.en hij
greep om zich heen om de soep-
terrienoren- op te vissen, maar
hij vond ze niet, want hij had
ze thuis laten liggen. „Wacht,
wacht, ik ga. het halengil
de hij o pge wo n d en en r en de weg
zo snel als. zijn poten hem kon
den drag en.
In de woonwagen van Tschick
gooide hij alles ondersteboven
bij het zoeken naar de oren.; Hij
vond er één, vloog er. mee weg,
maar bedacht halverwege, dat
Je ap een oor niet lopen kunt;
Toen hij de twee gevonden had
bedacht hij iets heei slims, Want
hoe moest de jarige zijn stenen
oren op zijn kop houden? Gijs
bert legde; zijn poot langs zijn
snuffelneus en dacht;na. „Waar
mee maak je iets vast?", vroeg
hij zich af. „Met spijkers", ant
woordde hij zichzelf. Dus dan
zou hij Rob met spiikers en een
hamer de oren op het hoofd
moeten nagelen? Nee, dat ging
niet, koppen met spijkers slaan,
deed-pijn. Dan maar met een
touwtje.Touw was.er genoeg
in het circus. Alle dieren Hepen
er op of sprongen er; over. Na
even zoeken vond hij wat hij
zocht en. aJT vgewapend met
de oren en touw sprong hij
met de;, tong uit de bek terug
naar hét bassin.
Aap., die nog steeds belaagd
werd door alle staljongens; bun
gelde aan een dwarslat en riep
onbekommerd stoute worden
tegen de mensen. Gijsbert had
een grenzeloze bewondering
voorhem om alles wat; hij.
durfde.
;,Nou moet je erls kijken, wat
Ik hebriep Gijsbert tegen
Rob, die zalig in zijn zoute wa
ter lag en er telkens 'n slok van
nam. „Pas toch Op", kefte Fifi
waarschuwend. „Je drinki Je
hele bassin leeg. zo meteen kom
je droog te staan". „Het is zo
lekker", zei Rob zwijmelend en
nam er nog een.
Gijsbert was op de rand van
het bassin geklommen en hield
de oren uitnodigend voor zich
uit. „Mooi", zei hob. „dank je
en hier daalde zijn stem tot ge
heimzinnige diepten, „oren
Met een ruk veerde Rob
omhoog uit het water. „Geef op
riep hl) smachtend. ,Je
moet ze vastbinden", zei Gijs
bert verduidelijkend en zwaaide
met de touwtjes, terwij' de an
deren bewonderend door elkaar
gilden om dat prachtige cadeau.
Aap daalde vliegensvlug naar
beneden. „Ik zal ze hem aan
doen", zei hij behulpzaam en
bond handig als een mens de
oren op Robs kop.
„Hoe staan ze?", vroeg die,
stralend van geluk. „Prachtig
rieden allen. „Schitterend", riep
Gijsbert. „Ik heb het bedacht,
knap hè?"...en toen gleed hij
uit en viel pardoes ln het water.
„Help", riep hij snerpend, maar
het hoefde al niet meer, want
Aap had hem al bij de oren ge^
pakt en trok hem*als was het
een bos wortelen uit het zilte
nat. MARIAN SMEETS
(Wordt vervolgd).
j
„v wel hor Wat zijn het eigenlijk?
was vernietigd en Java iag open .Kun je het eten?" ..Nee. ópzet-
invallerI ten", zei Gijsbert,. „het zijn.
voor tien
Ik mag ze web die menschen
dit zoo hun eigen gangetje
gaan. Een jongetj e dat op z'n
eentje knikkert als toet toltijd V;
Is zal het vermoedelijk ver bren-:^
gen. Van den zomer in de
hondsdagen ik Uep met mijn;-;;
colbertje over den arm kwam;::
ik een man .tegen, in een ulster;^
en met een wollen sjaal om z'n'
hals. Even is dat een gek ge-
;2icht, maar als zoo'n heer dat
nu prettig vindt, waarom zou
hij dan niet Ik wil maar 2eggen
dat Ik niet spoedig verwonderd
ben om niet voor de hand Mg- p
gende dingen. Het zou me bijv.
weinig doen als ik morgen, een. W:
dame met .een zomerhoed zag -
wandelen, net zoo min als ik
dwaas vind dat een goede ken
nis van me zijn spek bakt In
de brievenbus met de klep open,
omdat zijn vrouw de lucht niet
in huis kan verdragen. Maar
zoo éven bén ik tóch wel .een
beetje geschokt Komende voor
bij een der gaten in onze stad,
Waar de sneeuw nog wit was,
zag ik een drietal gxoote kalme
mannen vreemd bezig. De lang
ste hief zijn hand In de hoogte
én hield daarmee een vlieger
vast, een flinke zelf geplakte
vlieger van rood papier met een
witten langen staart Een eind;;,;
verder stond de tweede heer
met het om een stokje gewon
den touw, gereed voor een spurt
„Nou vooruit dan Jan", riep de
lange heer-met-den-vlieger, „ik
sta hier te bevriezen, trek 'm
nou op". Toen nam die Jan een
aanloopje op het gladde terrein.
De vlieger verhief zich enkele
meters en begon hevig nee te
schudden tegen den feilen Noord
Oosten wind.
Die zoo geheeten Jan deed
nog een paar wanhopige spion
gen en smakte toen zijdelings :ln
de sneeuw. Ook de vlieger daal
de, maar kalmer. '-"V:
„De staart is te licht", riep de
derde heer, die blijkbaar de
commissie van toezicht vormde.
Hij vond een stuk papier aan
den staart en beval een tweede
proefvlucht.
De vlieger Schudde nu vrijwel
niet meer, maar ondanks den
Ijzigen storm verhief hij zich
schier onwillig, althans traag.
:Jk geloof dat het touw tc
zwaar is", brulde de commissie
van toezicht en sloeg zich met
de eigen armen op de zij van
de kou.
Ik heb niet gewacht tot ér
eventueel lichter touw beproefd
werd, maar doorloopend moest
ik mij zelf toch bekennen dat
dit zonderlinge tafereel mij nog.
eenigen tijd betig hield. Wat ter
wereld, zoo mijmerde lk, moet l;
deze heeren bezield hebben, tn
dit barre jaargetij een zoodanig
spel te spelen. Moet ik het be
schouwen als een vroege Cama-
valsgrap of zou het een teeken
der naderende lente 2ljn
DEaiDERIU8. - -
Ambassadeurs beraadslagen
Gisteren "heeftrèp">-het 'mln.tetwde'^
van bultenl&ndscbe zaken een be-7P
spreöng plaats gevonden met onz»
ambassadeurs te Londen, Parijs.
Bnissel en Ottawa. In het kader.
van de Beregelde besprekingen, die V,
over actueele politieke vraagstuk-
ken plegen te worden gehouden..
Dltuial was ook minister van:
Kleffens bU de bespreking tegen
woordig.
15 FEBRUARI
Een zeer rijk bloeiende klim-,
plant, die thans of nog in het
vroege voorjaar kan worden ge
plant, is de Clematis; vooral de
grootblocmigen trekken door de
prachtige kleuren der bloemen
de aandacht. Mooie soorten zijn:
de blauwe „The President", de
roode „Vllle de Lyon", de pui^ïer
.Glpsy Qucen" en de violette
.Jackmanni". De Clematis houdt
van een goeden, poreuzen en koe- i
len grond. De kleinbloemige
Clematis paniculatl/dle wit blornt
en een zware afmeting kan be
reiken. gedijt ook wel ln de halve ""i
schadum. S. Jx
VOOR DE VROUW
Romantische modeUen
Zachte smtcn
Zuld-Afrikaansche
reis van het Engel-
sche vorstenhuis brengt
de geheele Engelsche
mode-Industrie ln be
roering, want de keur
van toiletten en hoe
den, die de kotilngln
en de belde prins essen
zullen dragen bi) de
talrijke plechtige en
minder plechtige ont
vangsten en festivi
teiten, zal ongetwijfeld
de keuze van de En
ge: sche vrouwen en
meisjes bij het aan
vullen van haar gar
derobe gaan beïnvloe
den.
Voor de koningin ont
wierp Aage Thaarup
o.m. een romantisch
hoedje van rose vdt
met een groote toef
rozen van voren en
een groote tulen strik
afh augend over den -
rechter schouder (zlc
afbeelding), voor prin
ses Margaret Rose een
kapje, bestaande uit y-
enkel korenbloemen. 4
boterbloemen, margrieten en andere zomerbloemen, met afhangende^
klepjes over de ooren,-een zgn. „Dutch bonaef'. hér nnerende aan dei-
Hollandsche zeventiende eeuwsche mode, xooaie we die by voorbeeld óp;:
de Bohiiderijen van Pleter de Hoogh aantreffen.
Een namiddagjapen van Molyneux voor kroonprinses- Elteabeth Is. vaas
blauw crêpe met biarjw borduursel laags kraa«Je en*zakken. Het'-ls een;:
eenvoudig modellotje met halve mouwen. v
De avondjaponnen zijn zeer wyd van rok. Deze creëerde Molyneüi
voor primes Margaxet Rose. ZIJ !s van zachtblauw tule,1 met appLcitjév
van zachtblauwe kant langs den rok en den kraag. Het. iyfJé.iSv.2eer=s
nauwsluitend met een paar, plooitjes, «mder.ceintuur-.
