an het Oranje=gezin
mveren en
Hier Mt/n Beatrix en Irene na schooltijd
lm de bosweken om Soesidijk; „waar
ook want Maigrlet 1* daarvooi nog te klein
lang Ie na te praten
(0 njH VU toe aan Moeder en
*0^ Vader.
fwonderWkl: heD «ddt-' dat
mb-iata.t die ons het naast aan bet
'"4 kt Hggen. weergaven rijn van Moe-
Vader, je eigen zusjes en het Ne-
^ié&piaa» kind. Moeder kan zorge-
jfc tijgen, als Beatrix al te wild over
en hek klimt of els Ireentje een trap
j-iiolt Ml twee treden tegelijk, maar
et fijne hiervan is. dat alle moeders
.«4 Hjken die hun kinderen wel vee!
ij laten, maar toch tn het oog
s«3 kien.
t hat Eh Hoeder kan ook zorgelijk rijn,
ilfcj telge het kiekje uit een ziekenhuis,
i»r Moeder kinderen bezocht, die on-
j. dokters-hoede staan. Moeder heeft
gthaar zachte stem Iets liefs tot
1"' t kindje gezegd en het was voor geen
idere ooren bestemd: dat ls het mooie,
luwiuuuiimiMiiuitiiiiiuiiiiiuuiiuuiiiiiimniiiu
imiuiiuiniiiuuiiiiiiiiiiiiHniutiumiitiiiiiiiuiE
Ed4 «t aandoenlijke van dat eenvoudige
lekje, (zie foto nr. 3).
hjï| Hoeder kan ook in vreugde dcelen.
.Vlip te sf ooder menschen verkeert die
n| ear onverholen uiting aan geven. Het
ite, Indrukwekkende kinderfeest te
tc^Cssra beeft dat ten volle bewezen.
Itaij aar werd gezongen en gesprongen,
iSj sar werden mooie bloemen aangebo- i
imé b (otn. anjers voorVader) en daar
m ad gejuicht en gejubeld dat het een;
lo4 rve lust was. Heel veel vaders en moe
tent te hadden hunkroost best alleen
Sar dat feest kunnen laten gaan,
ip aar toen puntje bij paaltje kwam,
rlijte rokken zU - mee omdat de zon zoo
.lj®rc«U|k scheen en daardoor ls het ge
ien, dat 'op ons plaatje zooveel
3le menschen te zlëri zijn, die mee-
iten op het kinderfeest In Baara
er la maar één oplossing voor, nl.
als Moeder en Vader een feest ge-
niemand probeert weg te blijven.
tenzij hU (of zij) "geen oprecht kinder
lijk hart meer bezit, (zie foto nr. 4).
Van datzelfde leest te Baarn, waar
over heel het land heeft gesproken met
die. Innige voldoening die "eigen ls aan
een volk dat zich bewust is, waarom
het zich gelukkig heeft te achten, heb
ben wij nog een aantal andere foto's,
en een ervan drukken wij hier ook bl)
af, omdat Je daar ook Ireentje, Trixie
en Margriet op vindt met Moedér, Va
der en een meneer die de microfoons
van de uitzending verzorgde. Ook op
deze toto nergens een uniform, of een
afscheiding door een politiemacht. Volk
en vorstelijk gezin kunnen één zijn,
heusch, doch nergens ter wereld zoo
als hier In Nederland. Een groot gebrek
van het Nederlandsche volk ls echter
zijn valsche schaamte om. zoo'n een
voudige-en-toch-groots che waarheid te
erkennen, daarom dat wij het nu wel
doen, nu wij Jou, de zevende In ons
Landsgezin, vrij en onverveerd begroe
ten om Je welkom te heeten ln ons
midden, (zie toto nr. 5).
Het mooie konijn
|E ZUSJES.
Do belde oudsten gaan al op school,
net als leder ander Nederlandsch kind.
Zij gaan zelfs op een gezellige school,
die den wonderlijken naam draagt van
De werkplaats. Daar leeren rij en ra
votten zy met allerlei andere gewone
scholleren en het ls verboden hen „voor.
te trekken" of „voor te zeggen". En nu
JU er bent, is het heel verklaarbaar,
als Tri* tegen een uur of elf draaierig
wordt, zoodat de meneer voor de klas
wel moet vragen: „Beatrix, wat is er,
kind?", en dan zal zU frank antwoor
den:: ,ik zou zoo dolgraag thuis eens
over den rand van de wieg willen kU-
ken!" Een dergelijk antwoord, waaruit
een prachtig, eerlijk verlangen op
klinkt, schept altijd stüte, zelfs in de
rumoerigste klas. Is nu zoo'n onderwij
zer een verstandig man, die begrip
beeft van wat er ln een gezin omgaat
waar een kleine ls bij-gekomen, dan
zaï hU, gebruikmakend van de stilte en
de spanning in de klas, zeggen: „Nu,
kind, weet-Je wat Je doet?.:ga rustig
naar huis; vraag aan Vader of je op
je teenen naar de wieg mag en af je
even naar bet kleine slapende wonder
mag kijken. Je zult zien het mag
best!"
Komt Trlx dan terug, wat een ver
halen! Groote menschen zélfs kunnen
daar niet genoeg van hooren, want het
is vaak, treffend zooals Jonge kinderen
over hun nieuwe broertje of zusje kun
nen praten, want zU zelf zijn. ineens
een paar jaar ouder geworden en wijzer
door de belangrijke familiegebeurtenia.
En sö nemen zich van alles voor. Als
het nieuwe kindje groot ls", zeggen
ze „neem Bc het mee om betskenosfc-
jee te gaan zoeken", of „lk geef aan
mijn Mekte "nrwtoi konijn". Dat zijn zoo
maar geen doodgewone dingen, dat zijn
gewichtigheden in Veder kinderleven.
Trlx en Irene weten er al van mee te
praten. Weten zij nog, boe een groepje
kinderen hen beidjes in een boech ont
moette, toen zU daar aan het beuke-
cootjee-noeken waren? Trlx riep: „vlo
den jullie ook niet, dat het bier zoo
lekker ruiktI?" de foto nr. f). Als
JU na ook groot bent, gaan Jullie met
z'n viertjes zoeken naar de wonderen
van een bosch en dan waarschuwt de
een sa ander, met opgeheven vinger:
Jte bet hier niet beerljjkl Bulkt bet
hit siat QJnr*
Mooie namen
EN WEAK later mag je eenseen
keertje mee naar Bpoorbk» te'
Utrecht, waar Irene zoo'n plelzier heeft
gehad (toto nr. 7), Het is een van de Mat
ste plaatjes die ons onder oogen kwamen
«i toch hjfct het alweer een eeuw geleden;
19 November 1946 stond er onder, dus
dat is pas drie maandenVóór we
drie maanden verder zijn, Oranje
kind, hebben ons al allerlei blijde ver
halen over Jou bereikt en zUn wU
weer «enige nieuwe foto's rijker gewor
den. Dan weten we, dat Je Je. Moedei»
glimlach hebt, of dat Je onmiskenbaar
op Grootmoeder HJkt, die een beeldig
prinsesje was ln héAr dagen. En dan
halen wfj. onwillekeurig en verteederd-
allerlei verhalen op. „Weet Je nog
wel?" zullen wij tot elkander zeggen,
„toen prinses Margriet geboren werd?
Niemand mocht ln die duistere dagen
een radio hebben, of als-ie er een had,
naar het nieuws uit het Westen luis
teren. En den 20-sten Januari 1943 wist
heel Nederland om half negen töch,
dat om acht uur de radio ons gelukkig
had gemaakt met het bericht, dat Trix
en Irene een zusje hadden gekregen.
En vrijwel ledereen droeg dien morgen
oranje, hetgeen in die dagen nog eens
zooveel betee kende «Je in gewone UJden.
Maar wU droegen het toen met een
heerlijk-uitdagend opzet. En een paar
dagen later vertelde Oma ons, van,
Londen uit, dat haar Jongste kléin-
dochtertje Margriet Frsndeca zou hee
ten. Direct zochten wU naar de oor
spronkelijke beteekenls van den naam
Margriet, en wij vonden dat het „par
rel" en „madelief" beteekende".
Mooie namen hebben Jullie.
Beatrix is Geiukbrengster.
Irene symboliseert den vrede.
Margriet ls h'èt bloempje, dat heel
Nederland ln de Lente siert: de
hef.
Hoe teekenend was de foto, in den
zomer van dit Jaar genomen, dit aar
dige plaatje van juliie ponny met haar
veulentje (foto nr. 8).
En nu JU, kleine telg van het aan
onze liefde en ons respect toevertrouw
de Landsgezin:
Hoe Je ook heeten moogt: welkom ln
ons midden: hoed ons, opdat wij Je
behoeden. En wij zullen Je behoeden,
opdat Jj) ons behoeden moogt!
J Als die nare microfoon er niet wat, dan sou Margriet misschien wel
wat weggen. Maar ma laat tij het maar aan Beatrix over om tiet
voord Ie doen
hi de
aan het beukenootjes zoeken
„waar het zoo heerlijk ruikt".
Y En samen ook want Margriet I* daarvoor nog te kletn 6e-
tochlen tij de Spoorblo In Utrecht, een uitstapje waarover nog
g De ponny is met haar veulen voor het eerst buiten en daar moeten
de drie lusjes bl] tljn, al blijven zij don op eenigen a/s/and en
houdt Margriet tlevlg de hand van Trix vast
