i^>. ISÉ van „Personeels-uitbreiding" dringend gewenscht p^ttUeceeMtc DE MAN-— S'"S mil PROBLEMEN IN Deel MOSKOU tevens wrijvingsvlak- DOOR HET PANAMA-KANAAL GEVAREN MET EEN NOTEDOP Schutgeld op een halfje af nauwkeurig berekend Katholieken nemen gestadig in aantal toe H v §g ~%'^^Mf> fissi# - Duitschland van heden (I) DE HOOFDSCHOTEL Op-de conf bomen echter dingen ter sprake, drag met' Duitschland. Daarbijerentie te Moskou Is het Vredesver- die op het eerste gezicht er nauwelijks mede te maken hebben. Wat heeft de Chöicesche kwestie met het Duitsche ;vraagstnk te' nu- 'kén y. V"-ff .X'-":' Soortgelijke verrassing-en staan ons meer te vrachten. Want Duitsch land la minstens op drie wijzen bü deze conferentie betrokken. Het is In de eerste plaats een wrijvingsvlak tusschen de groote mogend heden. De grooten zien Duitschland in verhouding- tot andere „aard rijkskundige atoombommen". De grooten kunnen niet over één van die wrijvingsvlakken spreken, zonder de andere er bjj te betrekken. De Balkan, het Nabije Oosten, het Verre Oosten, Afrika r het zijn even- zoovele knikkers, die gedurende de onderhandelingen kunnen- worden geruild tegen den Dultschen knikker en dus met dezen knikker In het .spelKQlL- k ren achter den rug.De Dultscher was nog altijd behoorlijk gekleed. Vooral ten koste van de bezette en leeg geplunderde gebieden. Pas sinds het einde van den oorlog is Duitschland in de periode van „potvertceren" beland. Van aan vulling en vervanging is sinds twee jaren natuurlijk geen sprake meer.; Oude voorraden wordenversleten. Men staat er op het oogenblik voor gelijk wij In b.v. 1943. Dit blijkt ook uit den toestand' ten aanzien van andere gebruiksgoederen. BUURLANDEN DE DUPE Daahnaast is Duïtsciiiand een deel van Europa. De buurlan den van Duitschland .kunnen de eigen volkshuishouding niet ge scheiden zien van het Doitsche achterland, dat in de toekomst, evenals in het verleden, het eigen welvaartspeil mede zal bepalen. Voor hen is deze aardrijkskundige verbondenheid met Duitschland - niet te vergelijken met - de positie ven de- grooten; voor hen is Duitschland geen knikker, die mak kelijk kan worden geruild. Zij moe ten dit probleem helpen oplossen, vooral nadat de Duitschers gedu rende drie generaties hébben bewe zen tot een zelfstandige'- oplossing niet in staat te zijn, tenzij, ten kos te van het bestaan van hun buren. Tenslotte is er nog Duitschland als Duitsch probleem. Wij hebben de les van do onverschilligheid tegenover de „binnenlandsche aan gelegenheden van een bevriende mogendheid" te duur moeien beta len, om haar reeds nu weer te mo- - gen vergeten. Deze drie problcmen ;stean te Moskou ter discussie. zy zullen el kaar voortdurend „overlappen". Om tusschen hen een compromis te vinden, dat een oplossing mag heetcn,. dient men het tegenwoor dige Duitschland te kennen. In een vijftal artikelen zal een poging worden gedaan, een schets van het Duitschland van heden te'geven. Hoe is de toestand in Duitschland Hoe Is de stoffelijke en geestelijke toestand van de Duitechers in het voorjaar 1947, op het oogenblik, waar te Moskou zonder hen en over hen wordt beslist, wat b hen en o p hen zal worden toege past Voedsel BUNA twee JAAR na de on voorwaardelijke capitulatie. In in den harden winter van 1947, is de voedselvoorziening gedaald tot het peil van. den Nederlandschen hongerwinter 19441945. Een over groot deel van de Duitsche bevol king, vijfmaal grooter dan. het aan tal Inwoners van Nederland, lijdt in den meest letterlijken zin hon ger. En aan het einde van dezen winter zullen door honger en koude een aantal mensehen zijn overleden dat men moet ramen op het geza- meijUJke aantal inwoners van Am- eteraam, Den Haag en Rotterdam. Dat weet men in geallieerde Krin gen. Daaraan is niets meer te doen Daaraan veranderen ook de cijfers niets, die op gezette tijden worden verstrekt over het aantal calorieën, waarover de Diutschers nog kun nen beschikken. Want deze cijfers hebben betrekking op de u i t g c- reikte bonnen, maar niet op de g e h o n o r e e r d e bonnen. En precies ais gedurende den hongerwinter zijn er wèl bon nen, maar is er geen voedsel Er zijn streken in Duitschland, waar men sinds vier maanden geen aardappel heeft gezien en- sinds vier weken geen brood. Het heeft weinig zin vergelijkin gen te maken over den toestand in de verschillende zönes. De desorga nisatie van het vervoer en het ge brek aan vervoersmiddelen heeft tot gevolg, dat niet eens binnen een betrekkelijk klein gebied' verge lijkingen mogelijk zijn, laat staan tusschen de zönes. Inderdaad is het zoo, dat in de Enge^che zóne twee keer zooveel menschen wonen als kunnen wor den gevoed met de 'hoeveelheid voedsel, die dit gebied voortbrengt. In de Amerikaansche zóne is de productiecapaciteit toereikend voor het aantal inwoners. En in de Rus sische, zóne wordt twee keer zoo veel voedsel voortgebracht als noo- dtg is voor het onderhoud van de daar levende menschen. Deze be rekeningen zijn gebaseerd op de productiecijfers van vóór den oor log en benaderen dus den toestand van heden slechts zeer globaalIn leder geval zou hieruit een verschil in voorziening kunnen worden op gemaakt. Wanneer hiervan echter in de practijk geen. sprake Is, dan ls dit als volgt te verklaren het Russische- bezettingsleger, -voedt zich uit Duitsche voorraden feit geldt trouwens ook voor het Fran- sche, terwijl Engelschen en-Ameri kanen geen aanspraken maken op verzorging uit Duitsche voorrader.. Gedurende een tocht van 5000 kilometer door Duitsch land. heb ik één. keer vanuit ?-/ de auto, - een flets -meteen,, surrogaatband opgemerkt. Om dat een dergelijke-ontmoeting zich later nooit meer heeft bér-r haald, ben- Ik erachteraf niet geheel zéker van, of ik mU ook,: dezen eenen keer niet héb-ver- V igtót.- 1 Natuurlijk zijn de -banden slecht, zjj zijn vaak gelapt, maar het zijn nog rubberbanden. Weer: dus del si tuatie zooals in Nederland oro- rstreeks j.942: Ivoor zoover.';,''toen "niet reeds Jïet' grootstedeel? vair 'de 600.000 in Nederland „georganiseer de" fietsen over de grens was. Conclusie: ook op dit gebied ls men beland bij het onderste uit tie kan, ls "de pot leeg en begint nu de tijd van de „Ersatz". Dit voorbeeld met de fietsbanden kan men gerust veralgemeenen. Het-- is de sleutel - tot het begrijpen van de Duitsche economie. Oude voorraden grond stoffen zijn op. Aanvoer is er niet. De productie is minder dan een: Jaar geleden-;En de werkloosheid; Is stijgende.^ Gevaarlijke gevolgtrekkingen DE VERGELIJKING van den Nederlandschen toestand gedu rende de laatste oorlogsmaan den met de situatie in Duitschland ja twee, jaren na bet einde van den, oorlog, gaat; niet geheel op. Gedurende den barren Neder landschen hongerwinter hebben wij OP WEG NAAR SCHOOL. Door rtGues von sir at en gaat de Duitsche jeugd naar schooi;'Precies als bij ons in vele steden, suit u zeggen. Goed! Maar straks sullen wij onse puinen weer snoeten vervangen door steden en de Duitsciters ook. En onze kinderen' sullen met de kinderen op bovenstaand plaatjein grooter verbandweer -moeten samenleven. met spanning naar de berichten uit Engeland geluisterd. Knip- oogend zeiden wy tegen elkaar „het gaat goed". De honger was het einde, niet een begin. Voor Dmtschlaml fa deze ellende een begin. Het begin van een chaos die niets te maken heeft met her- stelp licht, die niemand baat brengt, die geen enkel glimpje .hoop laat. Sinds twee Jaar strompeltde Duitscher van den eenen dag in den anderen, gespeend' van ieder perspectief. Tegen een ;dergeiijke kwelling is geen menschenziel bestand. Hier wordt dag ln dag uit. geestelijk puin geschapen, waarbijde bom men van de R. A. E.'en hun uit werking kinderspel waren. Hier wordt bij een door twaalf jaar Hit- Ier-bewind gedemoraliseerd volk, een nihilisme gekweekt, dat de misdaad! niet helpt overwinnen, maar bestendigt. En'de conclusie van dén geptid- delden Duitscher is, dat - dit v met opzet - gebeurt. Volgens hemis het de wraak der overwinnaars. Zij laten de kinderen verhongeren, en NAUWELIJKS waren We binnen de pieren aangekomen en wiegden we nog a» <>P de lange deining van den Atlantischen Oceaan, toen een aneOe motorboot op ons af kwam. Aan boord waren gezondheids- douane en Immigratie-ambtenaren. Enkele minukn later waren allen reeds druk in de weer. De dokter keek ons eens met een lachje aan en behoefde verder nWs.te vragen. DeImmigratie-officier maakte beneden in gezelschap van den douanier een praatje met dén kapitein, die hen een lövig boekdeel en allerhande officieel aandoende' papieren voor- druaJde. Ook daar was alles in orde. Een nagekomen scheepsmeter kroop ijverig met een tape-line over ons schip rond, keek in alle hoeken en gaten en noteerde tientallen maten om straks op een halfje nauw- kenrïg het Kanaalgdd te kunnen bepalen. - EN DAN OP NAAR TAHITI HOEWEL wy -in het bezit zijn van. een officleelen meetbrief, moest het schip opnieuw, volgens Kanaal- maatstaf worden gemeten. Later vernamen wy op het kantoor, dat de Kanaalkasten onze scheepskas vijf dollar en vier cents lichter zou den maken. Verder luidden de voor schriften, dat men vier trossen van elk 110 voet - lengte alsmede enkele stootkussens gereed moest houden.' Aangezien de bemanning uit slechts drie menschen bestaat, zien we ons gehouden twee „Kanaal-zeelieden" aan te nemen, die élk zes dollar per doorvaartmoeten verdienen, boven den kost wel te verstaan. Nadat öe douane ons een anker- plaatsje had aangewezen, raakten we het voortvarende ploegje kwijt en ankerden op-een rustig plekjt, vrij ver van den steiger. We hadden practica en mochten dus aan den wal.: Na ons geschoren en opgedoft te hebben, gingen de kapitein en ik, zooals gewoonlijk, aan den wal met öe scheepspapieren- We zochten on ze agenten, de Royal Dutch Steam ship Compy. (K.N.SJM.) op en on dervonden, zooals overal, de volle medewerking.- Uit hun handen ont vingen 'wy tevens onze post, altijd opnieuw een evenement. Daarna gingen we naar den Hollandschen consul, een Amerikaan, dien wij achter een lessenaartje in zyn krui denierswinkel vonden. Een koopman was het in hart en nieren, want hij ontnemen hem leder uitzicht op in- verkocht ons en. passant nog een schakeling in ren iteuwe maat schappelijke orde. D# "verbetenheid tegenover 'n volgens hem huichel achtige wereld,,die het Hitier-be- wind menschonwaaxdlg noemde en dienovereenkomstig' bestreed, en daarby nu soortgehj ke methoden vanuitroeiing toepast, is groeiende.- Het gaat er niet om op deze plaats de onjuistheid van de bewering en de; overdrijving bU de vergelijking te weerleggen.-Het-gaat alleen om de noodzaak, deze voor ce Euro- peesche toekomst funeste ontwikke ling-te rignaleeren, ALFRED MOZER kist soep, waar .wy veel plezier van hebben gehad. Daarna gingen-wij naar de Balbao-jachtclub, waar we na kennismaking, met hetbestuur permissie kregen om van, hun steiger gebruik te maken. We aanvaardden <li; dankbaar, want het was anders een heel eind .roeien met ons kleine \ietjc. Een clublid deed loodsdienst. Reisroute van de Alk. Schiedam Golf van BiskajeLas Palmas, Kaap Verdische cilcr.den, Perrxtm- buco, Paramaribo, Willemstad, Pa namakanaal, Stille Zuidzee:- Mar kieseneilandenTahiti. i „De. te Cristobal (Par.air.z- kanaalzone). V meerdere ongerechtigheden inhei zicht: takelingen vernieuwen, slui- tings borgen, schavielingsmatjes aanbrengen enzoovoort. 'Hiermede klaar en alles voor den tocht: gereed, gingen we eens aan den wal kijken. Het eerst ontdektenwe een groot restaurant -van de Kanaal Mijl waar ook wij, heerUJk en betrekkelijk goedkoop konden eten. Een welver diende en welkome afwisseling, na den nogal eentonigen scheepskost. We 'wandelden daarna door een fraai verzorgd woonkwartier van de Kanaal Mij. Tegen redelijken prijs kunnen de employé's zoo'n. gescreen de, gestoffeerde en gemeubileerde woning betrekken. In een pracht 1- gen grooten winkel -kunnen zij al hun voedsel en kleeding tegen sterk gereduceerde prijzen betrekken. Ze betalen met bonnetjes, zoodat alleen zy er gebruik van kunnen maken. Als „klant" kregen wij ook het recht Mruina Met de „Alk" rond de wereld (VII) wy hebben de Alk, of Itever, de Alk heeft ons Indertijd verla ten In Cristobal aan den Insane van het Panamakanaal, waar het scheepje eind November voor, anker ring. inmiddels heeft het: a grooten sprong over den Sta len Oceaan gewaagd: en de eerste reisbrieven sedert dien bereikten, ons dezer dagen nlt Tahiti. ïn- Jimi of JuJl hoopt de bemanning van .het twaalf meters-en-nog- ■ïvat tellende zeiljacht je, bestaan de uit kapitein Van .Nieuwkoop, „stuur*» H oogs trat e -n „mei-ster" vajiGrevensteln Batavia te b er el-: kim...zegt V dit niets, lezer? Dm TJw herinnering wat op te n ïsclirn drukken wij hierbij een luartje af, waarop de enorme, reisroute van de Alk sedert haar vertrek uit Schiedam op 2 Juli IM6 staat aangegeven, In bU gaand artikel vertelt stuurman Hoogs tra te op zijn be kende gemoedelijke, humoristi sche wüze van de tocht door het PanamakanaaL In 1943 reeds 40 van onze bevolking Het aantal roomsch-katholleken in Nederlandsteeg van 35.6 - pCt. in 1920- tot. 36.42' pCL in, 1930 ^ea zou volgens-den Pius Almanak van 1943 toenreeds 40 j pCt. - bedragen. Hun. geboortecijfers, zijn hooger dan die der niet-katholiéken (al dalen -zy - ook), hun sterftecijfers, vroeger veel-hooger dan die der niet-katholieken,- zijn zeer gedaald en daardoor is hun geboorteover schot grooter. Deze en dergelijke gegevens vindfc men in een artikel van prof. dr.; J. P, Kruyt; „Rooms ch-katholleken en protestanten in Nederland",' -waar mee het eerste nieuws van het nieuwe „Sociologisch: Bulletin" van het Ned.Herv.instituut „Kerk,; en Wereld"(Uitg; Boekencentrum, Den Haag) Opent. v - De groei van het aantal roomsch- katholieken acht prof. Kruyt in hoofdzaak een demografisch pro ces enrhetls"z.i..in;het geheel niet zeker, dat: de demografische- winst opden langen duur zichautoma tisch voortzet. - - De schrijver geeft- aan :de .hand van de resultaten een er door. hem ondernomen, enquête voorts belang rijke gegevens over de rjc1 activi teit in tot nu toe hoofdzakelijk prótestantache gebieden als Noord- Holland '-boven het U en - Fries land; De centra-van een intensieve actie in -Friesland liggen 'i inDrach ten, waar zich in 1933 Francisca ners en'in 1935 Carmelitessen ves tigden, belden-nu. met een. klooster, en in Witmarsum waar sinds 1902 zich een Augustijner 'klooster be vindt.- Sinds bezetting en bevrijding kreeg Drachten een vijftal' depen dances (z,g. uthóven). Vijftien der Friesche'. gemeenten, ■waar de enquête werd gtóioudcn en zeventien - - Noordhollandsche .ge meenten meldden- eensterk' opkno pen van grond, hulzen, boerderijen en: ralddenstandszaken- door roomsch-katholieken; deze rbieden ln-'den regels hethoogst. .jSjaKrïr:bij-Pandit Nehroe Pandit j.Nehxoe, vice-president - van de tvoorloopige Voor-Indischeregee ring,- en '-.SOetan ..Sjahrir, •- eerste mi nister en.: minister vanbuitenland- - sche zaken van de Indonesische re publiek, zullen- vandaag "inleidende besprekingen voeren, over de uitwis seling van diplomatieke vertegen woordigers, alduszegslieden van de Indonesische delegatieop öe Pan- Aziatische': conferentie. Voor-Indië- zal dus - waarschljnlUk het eerste land.rijn, waarmee de In donesische republiek ln directe di plomatieke relatie treedt. omdat zonder loods geen enkel schip in de haven mag verhalen, ons hier mede tevens 25 dollar loodsgeld be sparende. Op dat punt rijn ze in. de „Zone"? niet; mis,v\;;:_V'';. Hartelijke ontvangst AAN den steiger liggende, kregen we veel bezoekers, meestclub leden, die- hun bewondering uit spraken over den sollden bouw en afwerking van de Alk ren-ze konden bijna niet gelooven, dat het een stalen schip was, zoo glad en strak ls de'huid. .De gerieven van hun clubhuis werden te onzer beschikking gesteld, zooals warme douches en bovendien een all-day bar. ZIJ hechten daar groot gewicht aan en inderdaad is een koel potje bier niet te versma den, maar de mededeeling, dat cr een kraan op het vlot.was met een slang om water te Iaden, klonk ons als muziek in de ooren. We begon nen direct met de tanks eens goed om te spoelen:, we hadden water met een luchtje geladen en waren biy, ons hiervan te kunnen ontdoen. Daarna lieten we de dirle tanks volloopen met duizend liter heerlijk drinkwater. Ook namen we nog een •flinke hoeveelheid oiié ln bussen aan dek, waardoor we onzen olievoor raad tot 800 liter opvoerden. Hier mede, kunnen we 800 mijl op den motor varen. Colon is gezellig U/E lagen bier. prachtig en had- YV, den allen' tyd èra enkele kar weitjes op te knappen. Zoo had, na een hall jaar dienst, ons vaantje, een- z.g. koffiezak, het begeven en toen we eenmaal boven in den raas;, ig waren, kwamen cr. aldaar er te. koopen en maakten hiervan gebruik bij het 'aanschaffen van een jachtlog. Tot onzen spüt waren los se, vinnen niet voorhanden, dus za gen "we ons genoodzaakt een com plete log te koopen. Christobal eri Colon bewaken de Atlantische zijde- van het Kanaal, Balboa en Panama de Pacific-zijde. Christobal en Balboa zijn Ameri- kaansch, netjes, ruim van aanleg en goed onderhouden, maar stil en deftig. Van de Panameesche steden Colon en Panama kan dit niet: ge niet te weten om haar toch te kun nen aanwijzen. Gezellig is het Panameesche deel echter in hooge mate. In Colon met zijn rommelige straten, waarin vele Chineescbe Chopsue>zaakjcs typisch aandoen, ziet men den passagieren den matroos en den soldaat van zaak naar zaak zwaaien om cr hun vermaak op allerlei gebied te zoeken engemakkelijk te vinden. De politie is er gemoed elijkheïd zelve en doet écn, desnoods belde oogjes dicht. Door het Panamakanaal ONZE vertrekpapieren waren in middels in orde en we spraken af om op Maandag 2 December door het Kanaal naar den Stillen Oceaan te varen. Proir.pt op rijd waren loods cn „zeelieden" aan boord en nadat wij in de gauwigheid nog een kleine motorsfoomis hadden verwerkt, tuf ten we om half acht weg om ons naar de eerste sluizen. Gatun-Locks te begeven. Het was prachtig weer en de loods was een gezellige, baas. die óns allerlei bijzonderheden alt zijn practijk vertelde. De tijd vloog om en vóór we er erg in hadden,' waren we aangekomen voor de enor me sluisdeuren, die zonder geluid voor ons open gingen. Tegen een sterken stroom In tuf ten we naar binnen en meerden met twee trossen en een springer aan bakboordzij tegen den sluismuur. Daar lagen we in de diepte als in een vallei eu keken omhoog- langs Jen, vuilcn, slijmerlg-ilrulpenden muur, waar allerlei ongedierte in- en uitkroop en de loods ons waar schuwde den: muur niet met de han den aan te raken. Jammer genoeg mag er In de .Zone" niet gefoto grafeerd worden, anders was een foto van de kleine Alk in dit mach tige waterwerk wel de moeite waard geweest. iTe half. elf waren we. de drie In- ecnloopendc sluizen; door en: tuften we,, thans 80 voet hooger, heé Ga- ttmmeer ia Dit ls een vallei ge weest,-die onder water is gezet, het geen de, vele boomtoppea-waar. .we. links en rechts tusschendoor voerea duidelijk maaktea Het was een mooi begroeid gedeelte tusschen de eilandjes, vroegere heuveltoppen, door. Tenlotte belandden we ln de Culebracut, een in de rotsen uitloo- pers van de Andes, uitgehouwen ka naal. Hier moet gezwoegd zijn en het spreekt van geduld en durf, wanneer men de harde rotswanden ziet, waarin dit deel werd geprojec teerd. Er wordt nog steeds aan ge werkt, want telkens-vinden aardver schuivingen plaats, die echter met voortvarendheid worden aangepakt en zelden komt hetvoor, dat de scheepvaart niet vlot doorgang kan vinden. Na te 4.30 de Miraflores- sluizen te zijn gepasseerd en onder een malsch buitje tiet een vaartje 55 voet omlaag gezakt te zyn, lieten we de zware dubbele deuren achter ons en klotste het eerst© Pacific- water tegen den boog. - Inalle sluizen-werd de Alk met de hand bediend, van die vijf dollar; kon natuurlijk geen eleclrische loco-, motief meer af, zooals de grooie schepen er. twee aan, elke kant kregen om in en uit de sluizen te worden getrokken. WJJ konden dat billijken, vooral toen de loods ons nog vertelde, dat het schutten van de Alk de maatschappij 70. dollar kostte, Bovendien vonden we het veiliger, want als zoo'n machinist even niet uitkijkt, trekt hij "de Alk aan zoo'n staaldraad misschien boven op ztfn locomotiefl ;?i-- zegö wordon en men hoeft de grens. Wat zal de Pacific-océaan brengen? Kleine ,^Ab twee "kijven ïiebbèa bêi- den schuld", zegt de xechter. Vaak zal het waar zijn, maar in deze gaat de deernis en sympa- thie der - aanwezigen gedecl deerd in één richting en ;wel naar Jacoba uit, Jacoba, de ner veuze, magere sloof van een vrouw, moeder van vijf kinde ren, in scheiding: mét haar man, Johannes,een boom van een gezonde kerel, die het getergde mensch meermalen gestompt heeft en geslagen- Jacoba was ruziemak erig. zegt Johannes. Hij verzuimt er bij te zeggen dat hij zijn - vriendin bjj zich thuis liet wonen, dezelfde Juf frouw met wie hij er vandoor ging;, vrouw en kinderen ach terlatend. Zoo iemand moét zijn echtgenoote noodig kljfzucht verwijten! Op een avond zat Johannes een brief te schrijven aan - zhn moeder. „Zit je me weer zwart te maken om je eigen vuil te bedekken"; zei Jacoba geprik keld. Toen Johannes daaropeen dreigendehouding aannam, greep de vrouw een blik met snijboonen, dat juist openge maakt op tafel stond en, wilde hem daarmee te lijf. Johannes sloeg het haar uit de hand; zoo dat de boon en door de kamer vlogen en doldriftig geworden, tuigde hij de arme vrouw er barmelijk af. Hij greep twee messentegelijk eri schreeuwde dat hij Jacoba het hoofd-van het lichaam zou snijden. Geluk kig kalmeerde Johannes,bijtijds; maar na dit incident kwam het tot een volledige breuk tus schen de echtelieden. Nu zijn zij nog eenmaal samen hier; de' ge- zondestevige man en de deer- niswekkende, magere afgesloof de overspannen vrouw. Als be schuldigde en aanklaagster, ,als kat en hond,: de zelfde men schen die eens samen de zorg voor hun-vijf kinderen hadden, nu vreemd en vijandig; Wij hooren hun tragedie, de trieste ondergang van hun gezinsleven,, Wij zijn getuige van het cynls- me waarmee de man notabene hooger beroep aanteekent tegen zijn 10, boete, omdat mijnheer zich bedreigd voelde door; dat blikje snijboonen. En dan-blijft ons de- ontroerende slotscène;, van. dit treurspel evenmin be spaard. Want bultende. recht- zaal zien we hoe de vrouw haar man staat opv te wachten. Als zij hem uit de wachtkamer ziet komen verzachten haar kramp1 achtig - gespannen trekken.'.:;:; Hoopvol en vergevingsgezind jv kijkt zij naar hem en wil, hem aanspreken, maar snel en. on-.; verschilligloopt' hij door. Zij snelt hem achter na- op straat, doch" als zij hem heeft, inge haald, maakt de man een af werend gebaar; met zijn. anri eri loopt snel-veirier. Roerloos blijft de vrouw midden ;>op' 'straat staan; de. rug gebogen, de anriën slap, den man nastarend 'zoo lang zijn breede rugte zien Examens Aan de Universiteit te Leidan zijn geslaagd voor het apothe- kersaBslstentsexamen: de dames: H. J. Lybers, W. Jansen, A. I. Kamer, W. M. G. Roth, allen t* Rotterdam. M. Biyieven te V]aar dingen en C. S. Lage weg to Roe kan) e. GOEDE VRIJDAG ET LIJDEN eri Bterven van Jezus Christus, geiyk dat "in ;Ee>i kanjer van Ui haai!" Deze foto werd genomen toen de 'Alk nog -op den Atlantischen Oceaan zwalkte en ér zoo nu en dan door de bemanning: op ■'itgr oot wild" werd gejaagd. die niet mocht, terugkeeren ooor waxT eoasARi 29) - V 'Kleeding EOTGS^S^dm;^^^het^inet; ^(toeslandv-niet^ "te- ivo-geiyiren |meKde.ïsltuaüe|.van'iac^éderland^ nfporiop^^^d^totó^ééri haare6bteperiode^variv,eenlgejJa-' Erik trok een grimas. Hij was op het punt te zeggen: „En wat dan nog?", maar hij bedwong zich. „Misschien maakt ze zich - verrij- :tén over die ruzie en is daarom zoo oterstuur";zei mevrouw Van Het-; tem- nadenkend. Toen' vroeg- ze op anderentoon„Jijhebt toch - nooit; meer ergens1 last van, Sigurd?" ri ^.OfDeen, ik-ben in orde", zei Si- gurd..-' „Mijn: longen zyn vorig -jaar nogonderzocht". i-';,Ja,HJe rieK er bést •rüit'V: zei* dr.:' Van. Hettem tevreden.'',J>aar rie Je; dat eenïmensch soms-niet ;weet wat. goed is,'? Destyds hebbemwé het ons; allemaal;, aangetrokken ,r:toen f je;' zoo ziek werajrjimar^als^dabi'tdetXwas gebeurd,*; zou v jewaarscliyniyk; nooit' naar-Zweden'zyn;gegaan-enhad''die' héele^éllenae^hiferSmeegèói^kfc^eri ;wat^reemdi^,„ tïïe e overkomen.^. :dlkwyi^gbéd|té^|i d^éllën^ge^dbigiöSj "blij kèri? naderhhrid; ""'Jjiet: niet voor jezelf i», dan voor een ander." Ellen wierp hem een snellen blik ioe; z© lcleurd© en boog toen he' hoofd. „Dien hongerwinter, hier had je vast - ntet uitgehouden", zei mevrouw Van Hettem. Sigurd keek haar aan. Hij glim lachte. ,JEen mensch houdt soms verwonderlijk veel uit"; zei hij. ,Jk geloof, dat, het'.dikwijls meer af- iiangt van den geest dan van het lichaam." Erik begon té lachen, maar .zon der hatelijkheid.; -■ ;,Dat ls echt1 ren gezegde van ienumd.v die alleen het geestelijk iy,deri -kent'.', zei hij'. j„Ikben er van, overtuigd; ïdat. er nietszoo ergjils danv lichameiyk UJden.lhonger, pyn, ,koti.Neen, geef my dan maar-liever 'eenof andere ongeluk kige liefde." - --" ;;z© lachten allen,.; behalve; Ellen, zy -keek' niet op.-Vri-'l;. Wel, ;:het ia \tiorbij',P .dachfcV me vrouwVan r Hettem metVeen v zucht." van' te\Tedenhefd;- „al:.: mag- dan', al-, lès^riietw'aöo i züri;;:;alsl'we.?géhoópt:.; haddeiv datiia x-oïibij. f^,Tpen.^k^rika^én^rimnéiikwam'. dat Je genoeg te eten krijgt, dat je nie eeuwig in angst hoeft te zitten, iemand te verliezen, van. wien je houdtAls Je zoo hier zit, Si gurd, heb je dan. niet een gevoel of je nooit bent weg geweest? Ol er niets gebeurd is?" Sigurd keek haar aan. „Ja, Juist zoo", zei. hij. Zij was de eenige. die d© vage Ironie in zijn stem nie'. opmerkte. vV - vrn Den .volgendén dag telefoneerde Erik naar Chris Reuvers. Sigurd zat by hem en kon de levendige, luide stem van den ander hooren, waar hy zat, en soms, zelfs verstaan. „Komen! jullie morgenavond!", brulde Chris -in de telefoon; „Dan is er. niemandanders en kunnen wé gezellig boomen over dengoelen, ouwen tijd, toen er nog' wat rie -be^ leven viel. .Het is maar: een ver-, du veldsaaie boeltegenwoordig. Ik zal zorgen '.voor?; alcohol?: enjullie; kunnen by cmijbiy ven slapen. Je kunt ook vanavond komen, dan; heb een fuifje." sengdie^.fuifjesJjvani'jë^dari^-ji'er,- :mei 'jf$ p^aat en.rilcïzbu&het"'aardig vinden - alsjei mijn vrJend lucr. >--es - r-..' -i f van be v« d, hy logeert hier.was al dien lyd in Zweden. Die verhalen van. jou zijn Interessant, voor een buiten staander." „Zal gebeuren", verzekerde Chris luidkeels, „we zullen dien Zweed van jou aan zijn verstand proboe- ren te brengen, hoe het hier was." Erik glimlachte, toen hy den •hoorn op den haak legde. „Chris had een' paar eeuwen eer der moeten leven", zei hij. „Dan had hij telpaard en met een mas ker voor. postkoetsen kunnen uit- rooven of met een zwaard een af anderen vorst verdedigen of schoo- ne jonkvrouwen ontzetten om ze op slag te verleiden. Hij vis te laat ge boren en als het", mis gaat met hem,- is datzijnverontschuldiging: 'Alslhy hier- blijft, gaat het waarschijnlijk mis! Vroeg of laat vliegt hy .'èr 'm, voor' zivarten "handel; voor VBluta- .geknóel of de hemelweet "wat; Maar hij zei. laatst, dat hij zin had naar1 Spanje te:-: gaan, daar viel: nog iets te - beleven; zoolang - Franco er aan het bewind - waspNiet- dat;.: politiek hem -iets- kan? schelen. Hij 'izoekt.: al- Jeen'hét,avontuur.,, „Ik heb nog 's zoo iemand ge kend", zei Sigurd, „Die ging als vrijwilliger vechtenin .Spanje...;, voor'de .regeering;- Later, ging .hij' als vrijwillig©:: naar -, Engeland. Volgens hem allemaal, omdat hjj leen huis- •Auin-cn-keukenleveneenvoudig niet kon uithouden. Waar'het nou eigen lijk om ging, dat liet hem koud, be weer dehij, als er maar wat te be leven viri- Maar toen. ik hem vroeg,* of hy eventueel bij de SS had wil len gaan, zei hy alleen:, je bent gefei Dat was zijn geloofsbelijdenis. Som mige menschen? redeneeren 'niet, ze voelen alleen en meestal, 'juist,".: Erik lachte. „Ik 'geloof bepaald; dat je een zwak hebt vodr Chris", zei hij, Je neemt het telkens vóór hem op," s Sigurd glimlachte;.Misschien heb Ik dat ook", zei hij. Zij ireisdendenvolgendén middag naarAmsterdam. Erik ging -'.naar. hetkantoor;! van de scheepvaart maatschappij en ontmoette".- nader-: hand; Sigurd ln ieen café. ;Zé ;aten samen..Erik. was ren? goed -^hu1, meur;':?:;omdat^-hyv;:irisschJen;;kans -maar^eenrnaariop ï^zéérizatjtzbu" wat Jie mimt'-z'- jrijnvhóofd alles? de evangeliën wordt verteld, heeft door alle eeuwen de grootst* dichters, schilders, beeldhouwers en musici geïnspireerd" tot schep- pingen, waarin delaatste; moge- lijkheden van riet menscheiyke leven werden uitgedrukt en zelf* overschreden. v- Op den Goeden Vrydag Berden-, ken wij den kruisdood van Jezus van Nazareth. Het is een feit, dat iedereen weet en. waaraan niets meer te veranderen is; het schijnt een dood feit Maar wiehet aan- raakt en er zich mee gaat - herig-:',?, houden wordt ingeschakeld in een fantastisch krachtenveld, dat de: diepste menscbeiyke ellende, en de heilige nabyheid Gods onder v; Btroom heeft. Wat twee duizend jaar geleden gebeurd is, bltfkt ge laden met krachten, die ook den modernsten mensch, die zich daar- voor openstelt, nog weten te dnt-j:. stellen en tegeiyk te genezen door-" dat hij God en zichzelf daar ont moet en leert kennen als nergenc anders. ~J%'~ Wie het ondergaan wij» leze den tekst der evangeliën in zyn lapi:; dairen vorm. En wie te zeer ver strikt is in. de ingewikkeldheid van het moderne leven of wie bedorven is door: het lawaai, de brutaliteit en het bedrog van onzen tyd, zoo dat hij den eenvoud niet meer be- rit om de waarheid van aange richt tot -aangezicht te kunnen aanschouwen, die luistere naar. de Matthauspassion of verlieze rich 'in de origineelen of reproducties van. enkele der tallooze scMlder-: stukken, waarin' menschen,dié dichter by onzen tijd staan, -de werkelijkheid van het oudeevan- gelie op hun manier én in hun tyd S'-: tot-nieuw leven hebben gebracht. In ieder geval late men zich de kans om mét deze werkelijklield in aanraking: te komen niet ont-, gaan. Het :kruis is het uiterste ,van' al wat er is.- Het demonstreertop? niet te overtreffen wijze alle men- schelijke onmacht en schuld.1: Yfa£-,*;d men" ooit" bedoeld heeft machten: derhelwordthier open^-c baar. Het doet 'ons voor goed we-!?, ten hoer?erg het: levenen-'hoefifJI^ schuwelijk' de mensch- tftn* ^'de menschheid kan zyn, ;die een Ori-ï?^ sriiuldige liever - ómbrengt wdari^l eigen schuld te erkennen en- te r::. boeten., Maar. behalve deze nega-"' tleve ópenbarihg is ^ertn^het krulisi^j1; een. positieve.'ïHèt-^kruis demon'-?^ steeërt evenzeerop', niette over-;'."; treffen wijze waartoe! liefdeV,. in.^ staat is. Dit is h et" Off er,:;- waarop -v?J-;? al vd'offcrs -zagén.r Geen: kwaad;??;?: geen .schuld kan :dezé lièfdë;ténlet|^ doen)'omdat'deze;riefde?\ny^Uigipr,-ii,% 'en ongevraagd ideSschuld neemt en ^Dè^kruisdópd'^v^ .staat>om:;ahè;iUusIë?té:!óhtnemei ?Maai^dit|is^i9l«Ht^.Ede^r Sjezen^v"'

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1947 | | pagina 5