Verre vriend is beter dan
een kwade buur
Monsterrit door Frankrijk
is begonnen
DOODSTRAF - en de ware
aard der Nederlanders
Vrees is de diepste oorzaak
van alle kwaad
Hoe kom ik aan een woning? (II)
Ongevaarlijk geesteszieke veroorzaakt
onhoudbare toestand
Toen werd een kindje
geboren
Overgordijnen
Renners zijn een maand onderweg
Nederlanders zijn
vol goede moed
Grote meerderheid is er tegen!
Zet 'm op. Dirk!
PASfÖK
WATER
Volksbond opent
weer een cantine
Canadees concert
in het Kurhaus
holiiitctchtec
Hoe men tot oorlog komt
Toverwoord luidt: zelfbevrijding
[Woensdag 25 Juni 1947
VOOR on© ligt een brief van een huisvader, die voor zich en zijn klein
gezin een woning zoekt De brief Is een afschrift van een officieel
verzoek om hulp. De schrijver vertelt, hoe hij in April 1944 In het hrnve-
lHk trad en met ztfn vrouw kamers betrok bij een weduwe. Door omstan
digheden moesten z|] deze compartimenten in December 194,5 ontruimen.
De man wendde zich direct tot do Volkshuisvcstingsdienst met het ver
zoek om andere woongelegenheid, hetgeen afgewezen werd. Noodgedwon-
fen nam het echtpaar toen intrek bij de ouders van de vrouw, waar het
e beschikking kreeg over een apart slaapkamertje met gezamenlijk ge
bruik van woonkamer en keuken*
Nadien deed de man nog her
haaldelijke vergeefse pogingen om
„Volkshuisvesting" er van te over
tuigen dat hij daar niet blijven kon.
Wij citeren nu enkele passages
•uit de brief:
„Op 13 Juli 1946 werd mij een
dochter geboren, die mede slaap
plaats moest vinden in het zeer
Kleine slaapkamertje. Echter was ik
kort na -mijn intrek in dit huis
.verrast door het dag en nacht me
de-inwonen van een schoonzuster
en een geesteszieke zwager, die
door de vrouw, tegen de zin der
doktoren in, uit een inrichting was
gehaald. Dit echtpaar bezit elders
in de stad een eigen geriefelijke wo
ning, maar omdat een der doktoren
het „zeer onwelgevallig" vond, deze
man alleen met zijn vrouw te laten,
kwamen de twee ook maar bij mijn
schoonouders wonen»
Toen mijn dochter was geboren,
werd de situatie onhoudbaar. Weer
naar Volkshuisvesting om een huis.
Nul op request
Daarop maakten wij allen mee,
dat de geesteszieke man werkelijk
gevaarlijk ging worden. Hij probeer
de zich o.a. van het leven te bero
ven en viel vreemde mensen aan.
Daar komt nog' het verschijnsel bij,
dat hij z.g.n. stemmen hoort, die
hem influisterden, dat hij dit of dat
moet doen, b.v. een kind vermoor
den. Denkt U zich eens mijn ge
moedstoestand in t.a.v. mijn doch
tertje. De familie verzwijgt dit alles
heimelijk tegenover de buitenwe
reld.
GEEN SUCCES
Tot drie maal toe hebben inspec-
trice? van Volkshuisvesting een on
derzoek ingesteld. Maar zij bleven
afwijzend beschikken op mijn ver
zoek om een andere woning. Geen
wonder. Bij een bezoek van een
kwartier kan men de onverkwikke
lijke situaties bij mij thuis niet con
stateren. De eigenwijze familie ver
zwijgt het ergste wel.
Drie jaar ben ik nu getrouwd. Ik
heb vrouw en kind. Maar eigenlijk
werkelijke
levensvreugde gekend.
heb ik nog geen
Tot zover deze brief. Er liggen
nog meer van dergelijke brieven op
onze redactictafel En er is een bu
reau in Rotterdam, waar tiendui
zenden van deze. epistels zfjn bin
nengekomen. Dat is het bureau van
de Dienst van Volkshuisvesting. Al
deze brieven moeten behandeld en
beantwoord worden. Zij vertellen
zonder uitzondering van kommer-^
„HET HUIS DER ZUCHTEN"
....Hier komen zich dagelijks tien
tallen melden voor een woning of
een gedeelte daarvan....
volle omstandigheden, waarin men
sen leven. Het betreft hier gezin
nen, die met ccn of meer andere
families samenwonen in flats en in
kröttcn, op zolders of in kelders.
Vijf cn dertigduizend woningen
zouden nodig zijn om dezo ver
schrikkelijke sociale nood op te
heffen. Huizen, huizen, alsmaar
huizen
„Ons doel getrouw" viert
koperen jubileum
De toneelclub „Ons doel getrouw"
te beschouwen als een onderafde
ling- van de vereniging' „De Prinse-
kerk" waarvan A. C. G, den Her
tog de voorzitter is, heeft Dinsdag
avond met een alleraardigste op-
voering van het vrolijke spel „Adel
in livrei" in een geheel bezet Pala-
cegebouw op feestelijke wijze haar
12'4 jarig bestaan herdacht.
Ds. den Hertog maakte van zijn.
hart geen moordkuil en bracht op
zijn eigen laconieke manier onder
woorden hoe verheugd hü was over
dit-jubileum. Hr} huldigde de „pio
niers" van de club, een viertal nu
nog getief deelnemende oprichters
van „Ons doel getrouw" en bood
een van hen, voorzitter Nico van
Walsum, een mand bloemen aan,
als blijk van waardering voor het
mooie ontspanningswerk der jubi
lerende amateurtonelisten.
RONDE VAN FRANKRIJK
•me, BRUSSEL X
Ruserf^ 2
«itR»n
as.
CAEN 21
W2F
PARIJS
EtAPPÊ
fifceo«t
BESAN^Q
LES SA
COLONNES
StJEtN
BRIAN
BAKEtonerre.
DIGNE
12 BAMEM
tl Ms
rOTAAL 4 6t0
pauI -wfcarqü^asscmne
~-- 1*4-
flnceron-'en Mededefinc,
NIEUWE BINNENWEG 30
ROTTERDAM
Dezer dagen is een groot internationaal opinie-onderzoek gereed gekomen
in zeven landen, waar de Gallup-instituten het publiek ondervraagd heb
ben over de doodstraf.
In de landen waar doodstraf wel bestaat, vroeg men of men die voor
ernstige misdaden (moord b.v.) zou willen afschaffen en in lange gevange
nisstraffen veranderen, in landen als Nederland werd gevraagd, of men de
doodstraf weer zou willen invoeren.
Het Nederlandse Instituut voor dé Publieke Opinie wees er b.v. eerst op,
dat in ons land alleen oorlogsmisdadigers ter dood veroordeeld kunnen
worden en vroeg vervolgens: „Wat vindt U: moet de doodstraf worden
ingevoerd voor gewone (niet-oorlogs-) misdaden of niet?"
Een grote meerderheid is er in ons land tegen (84%), slechts 23% is er
voor en 13% heeft er geen oordeel over. Antï-Bevolutionnairen en Com
munisten voelen nog het meest voor wederinvoering van de doodstraf,
maar ook in hun gelederen zijn er meer tegen.
In andere landen, vooral in die waar de doodstraf bestaat, denkt men er
echter anders over:
Doodstraf
invoeren/behouden
23%
In Nederland
Zweden
Verenigde Staten
Tsjechoslowakije
Canada
Frankrijk
Engeland
46%
54%
Niet invoeren.
Geen
afschaffen.
oordeel
64%
13%
32%
36%
44%
8%
25%
21%
23%
0%
21%
11%
24%
7%
Nederlands Instituut voor de Publieke Opinie
(Internationale Vereniging van Publieke Opinie Instituten)
(Nadruk verboden).
Hedenochtend om 10 uur beeft t©
Parijs het startschot weerklonken
van de merkwaardigste aller coar
sen ter wereld, de 34e Tour de
France, een wonderrit die zijn weer
ga niet vindt. Dc ïsederlandse ren
ners Janssen, Seyen, de Korver,
Schellingerhoudt en Vooren die met
de in Toulouse woonachtige landge
noot Albert van Schendel en de
vier buitenlanders, de Italianen Ca-
mellini en GalEiusso, oj Pool EJa-
binsky en de Belg Victor Joly de
gemengde ploeg vormen, verkeren
in uitstekende conditie eu vol goe
de moed is men voor de eerste
etappe gestart. Algemeen wordt
deze equipe als uitstekend geken
schetst en zeer zeker achten wij de
kracht van deze ploeg groter dan
die van 1939, toen uitsluitend Ne
derlandse renners in het team wa
ren opgenomen. Albert van Scben-
dei vormt een nuttige schakel tussen
onze landgenoten en de vier bui
tenlandse renners. Verder heeft
Van Schendel het grootste aantal
ronden van Frankrijk gereden en de
toppen van de Pyreneeën kent by
als geen 'ander zoodat hij voor de
minder ervaren rijders een onmis
kenbare steun zal zi;n.
Een grote moeilijkheid zal wel zijn
tan het tiental een eenheid te ma
ken en het zal een zware taak voor
de^ equipe-leider worden om hierin
enigermate te slagen. Plet Moeskops
zal zijn tactische kennis in dienst
stellen van de ploeg terwijl als ver
zorger en masseur de Rotterdam
mer Havermans de ploeg op de
moeilijke en lange weg door het
steeds zo sterk wisselende Franse
landschap zal vergezellen.
Over de capaciteiten van onze
renners behoeven wij niet verder uit
te weiden. De Riïmmerscapaeïteiten
van de nieuwe nationale kampioen
Janssen worden hoog aangeslagen
om nog maar te zwijgen over de
grote kunde van Seyen bij het da
len. Maar a^r. de bergen zijn wij
inmiddels nog niet toe. Eerst ko
men* er enkele vlakke etappes, dan
de Ardennen en daarna zijn de Al
penpassen aan de beurt. En in die
eerst© etappes zal het zaak voor
alle renners zijn zich aan te passen
aan de bijzondere om tandigbedeu
welke deze monsterrit zo rijk is.
De eerste etappe van vandaag
is 236 kra lang, gaat van Parijs,
Creil, Chermont, Amiens, Arras naar
Eijssel. Morgen voert de tweede
etappe, welke ..slechts" 182 km be
draagt -de renners van Rijssel over
Valenciennes, Maubeuge, Waterloo
naar Brussel.
Huisdieren
A E twee dagen verzamelt mijn
■Cl zoontje rupsen een hele
vooruitgang sinds vorige week,
want loen raapte uij op straat alle
peukjes op, omdat hij zo'n leuk
busje had om ze in te doen.
Vanmorgen schudde hij mij wak
ker.
„Pappa, dit is Andrê en dit is
ükkie."
ik moest even bijkomen, maar
toen zag ik zijn- arm, vlak, onder
mijn neus, met een dikke rups en
een dunne waarschijnlijk vader
en zoon.
,,'t Zijn mooiesprak hij ver
liefd, maar je man ze niet aaien.
Dan gaan ze dood."
„Ja" zei ik geeuwend, „ga ze
nou maar weer laten lopen!'
Maar ik moest eerst goed kijken
wat een mooie rug Andrê had en
natuurlijk tuimelde 7 toen, met
zijn Ukkie, tussen mijn lakens.
Nu hèb ik het niet op rupsen
bedIk ging rechtop zitten en wil
de er uit, maar mijn zoontje riep:
„Niet bewegen! Dan druk je ze ka
pot."
Ik ging maar weer liggen, want
ook het vaderschap vraagt offers.
Er kriebelde van alles op mijn been,
doch mijn zoontje maakte de dekens
van onderen los en zocht net zolang
tot hij de vluchtelingen weer op zijn
arm had.
Lief hè?" zei hij bij de deur, „en
later worden het vogeltjes."
Want helemddl precies weet bij
alles nog niet.
In industriefiats aan
Oostzeedijk
Op de vierde verdieping van de
nieuwe industneflats aan de Oost
zeedijk is gistermiddag een gemeen
schappelijke directie-lunchroom en
personeelscantine geopend. Mr,
Jacq Dutiïh, voorzitter van cie
Stichting Industriegebouwen, be
groette de talrijke genodigden, w.o.
de beren C. Klippers, administra
teur van de afdeling rentegevende
eigndommen, en mr, V. W, F. Dich
ten aur, secretaris van de Kamer
van Koophandel voor Zuid-Holland.
In zjjn openingstoespraak memo
reerde de heer Dutilh uitvoerig de
geschiedenis van de totstandkoming
van de industrieflats. De bouw hier
van is mogelijk geworden dank ztj
het initiatief van burgemeester Oud
en mr. K. P. van der Mandele, die
de Stichting Industriegebouwen op
2 Dec. 1940 in leven riepen. Voorts
bracht mr. Dutilh dank aan allen
die tot de voltooiing van de in
dustrieflats hadden bijgedragen.
De cantine wordt geëxploiteerd
door de Volksbond tegen drankmis
bruik, waarvan de plaatselijke voor
zitter, de heer Mörzer Bruins zeide,
dat met de opening hiervan, de
43ste localiteit van die aard te Rot
terdam in gebruik genomen wordt
in vijf dubbele panden van de in
dustrieflats. die namen dragen als
„de Kuiper", „de Dooier", „de We
ver" en „de Zieder", vinden een
veertigtal bedrijven van de meest
uiteenlopende aard onderdak. Een
groot aantal heeft zich reeds ge
vestigd.
(h gezonden Mededeling),
BENEN ALS EEN BAROMETER EN
STEEDS MAAR RAUW WEER OP TIL?
Rheumatische pijnen in armen en
benen, neen in alle ledematen nu
hier, dan daar, zfcn in ons vochtig wis
pelturig klimaat voor velen onfeilbare
voorboden van. verandering van weer.
Wapen U tegen die slopende pijnen.
Neem Krijsehen Salts.
De aansporende werking van Kru-
schen op Uw bloedzuiverende organen
drijft de punverwekkende schadelijke
zuren op de vlucht en neemt zo de oor
zaak weg van die steeds weerkerende
plaag, die Uw hele gestel ondermijnt.
Tob niet langer door. vraag vandaag
Kruschen bij Uw apotheker of drogist
en neem van morgen af regelmatig
de kleine dagelijkse dosis m Uw eerste
kopje thee.
Zou onze te Ottawa werkende
landgenoot, de dirigent Dr. AUard
de Ridder, het muzikaal begrip zij
ner landgenoten onderschatten of
ontbrak hem de tijd om voldoende te
repeteren? Hoe het zij, het program
ma dat hij in de Kurzaal met het
Utrechts Stedelijk Orkest ten geho
re bracht deed wat de samenstel
ling betreft, wel zonderling aan. Op
een Canadees concert in het kader
van een muziekfestival verwacht
men met, dat de tweede Peer Gynt-
suite van Grieg, de ouverture Eury-
ante van Weber en Wagner's Meis-
tersinger-Vorspiel worden gespeeld.
Zo'n. programma voert men op een
volks- of jeugdconcert uit, doch
niet op een muziekfestival.
Weliswaar kreeg men enige nieu
we werken te boren, echter met
weinig nieuwe muzikale aspecten.
Want m de Schets voor orkest, een
compositie van de dirigent zelf,
hoort mt i te zeer bekende klanken
om haar een eigen karakter toe te
kennen, z^dat er dan ook niets an
ders te waarderen viel, dan de goe
de vakkennis waarmede ze geschre
ven is. Meer in harmonische zin
vooruitstrevend klonk de Suite van
Jean Coulthard Adams. De Polka,
Bicycle parade en het slotstuk De-
parture van dit vijfdelig werkje,
getuigden van esprit, al kan niet
worden ontkend dat bijvoorbeeld
Debussy on Stravinsky zo nu en
dan een hartig woordje meespreken.
De Canadese zangeres Mary Both-
well introduceerde enige liederen
van haar landgenote Gena Brans-
combe. Het zijn. eenvoudige, met
veel talent geschreven composities,
die door de zangeres mooi werden
gezongen.
Met een aria uit de opera Tann-
hsuser bewees zij een uitstekend
Wagner-vertolkster te zijn.
Herman, van Bom
NATIONALE RECLASSERINGS-
DAG BRACHT 10 MILLE OP
De opbrengst van de collecte, ge
houden op de nationale Reclasse-
ringsdag, Zaterdag T Juni, was
f 10 926.79. Van deze opbrengst
werd f 10.820.69 opgehaald in de
straatcollecte (vorig jaar
f 12.648.93), terwijl de rest als bij
zondere giften is binnen gekomen.
KOUDE-DELICT
Wie een brood steelt omdat zijn
kinderen honger lijden is ook een
dief, maar niet zo'n erg gemene en
de rechter zal zeker clementie ge
bruiken bjj zijn vonnis.
Veel kleine misstappen, in de
hongerwinter gedaan, werden hier
zeer schappelijk behandeld door de
humane en wijze rechter.
De vier mannetjes, die nu op een
rij voor het hekje staan: Albert,
Teun, Jan Baptist en Johan waren
in die laatste verschrikkelijk lange
en koude winter stout geweest met
cokes. Ze hadden alle vier een zakje
achterover gedrukt.
't Was niet meer te harden met
die kou in huis, zeiden, ze. Johan
z'n vrouw moest helemaal naar de
Bijenkorf gaan als ze zich eens een
beetje wilde warmen. Teun kon
's avonds niet uit z'n broek komen,
zo verkleumd en verstijfd was-ie en
brj Jan Baptist thuis vroor het de
hele dag een paar graden.
Tja, als het zo gesteld is, is het
wel zeer verleidelijk een zakje cokes
van 20 k-g. mee te nemen, als ja
daar zo toevallig tegenaan, loopt.
Dat ziet de rechter ook wel in en
hij spreekt van een koude-öelict.
Koude delicten verdienen, net als
hongerdelicten, piano-an gestraft te
worden en Teun en Jan Baptist en
Johan lcomen er dan ook genadig
af met een tientje boete.
Helaas daar heb je nou Albert,
dat mannetje kon geen maat hou
den bij het gappen {'t was trouwens
niet z'n eerste jatje) en die had in
de gauwigheid nog een flinke loop
plank meegenomen. Die loopplank
werd z'n ongeluk. Kijk, zei de rech
ter, wat die anderen gedaan heb*
ben komt óók niet te pas, maar alls,
't was een buitengewoon streng®
winter. Maar pj moest weer het on
derste uit de kan, jij pikte die plank
nog gauw mee, iouw handen zitten
al te los, dat blijkt ook wel uit ie
strafregister: veertien dagen, de
nor in.
Zo ging Albert heen, in zak en as,
en de drie kameraden zeer opge
lucht. Waar zij het hout vandaan
haalden om hun kachels aan te ma
ken -cokes gaat met een enkel
krantje niet branden werd hun
niet gevraagd en wijselijk zwegen
ze er maar over.
A HMO EDE. werklocteheid,
4^- oorlog
zijn algemene vve-
reklcrises.
Zij zijn niet werkelijk te verkla
ren door zich te verschuilen ach
ter abstracte begrippen, als „ge
volgen vap wereldeconomie", „ge
volgen van het imperialisme", of
van „Leb ens raumpo liliek".
En evenmin kunnen idealisti
sche slagwoorden als „geen ge
brek meer", „verlossing van
trees", of „maak de wereld vrij
voor de democratie" een maat
schappij scheppen waar noch ge
brek. noch vrees bestaan; ook
zullen zij de wereldlijke democra
tie niet tot stand kunnen bren
gen.
Slechts als men diep gaat gra
ven in het ziele- en geestesleven
van de enkeling, als persoonlijk
heid èn. als deel der massa, kan
men begrijpen waarom „afschaf
fing van gebrek" en „verlossing
van vrees" in feite nog niet be
staan.
Men moet het aldus zien:
De massa heelt een eigen, psy
chologisch leven.
De gevoelens van de massa
mens zijn ongeveer te vergelijken
met di© van een neuroticus» altijd
weer is bet doel; zich te ontdoen
van eigen verantwoordelijkheid,
zender daarbij het zelfrespect ge
heel en al te verliezen.
V r e e s is de grondslag van
deze houding.
Vrees, om in enig opzicht
op het verkeerde paard te
wedden en daardoor „zijn ge
zicht te verliezen" zoals de
Oosterlingen zeggen.
Vrees ook dat bemerkt zal
worden welk een enorm ver
schil bestaat tussen iemands
ware persoon èn die hij
zou willen zijn.
Vroeg tenslotte, dat men
aangezien zal worden voor
een laagstaand wezen, dat
hulp nodig heeft, in plaats van
voor een hoogstaand coene,
die macht kan ontwikkelen.
door
dr. LYDIA SICHER,
M.D., Ph. D.
Om deze vormen van. vrees te
verjagen neemt men zijn toe
vlucht tot verschillende vermom-1
mmgen. streeft men naar een
..positie", naar rijkdom, naar zeg
genschap over anderen»
Hoe groter de vrees is, des te
feil Cr treden deze gevolgen aan
de dag; het ergste gevolg is de
hebzucht, waarbij het niet
gaat om wat men is, maar om
wat men heeft, waarin dat
„hebben" dan ook moge bestaan.
Wanneer de toestand intreedt,
dat de enkeling zijn levensvrees
niet meer kan verdrinken in de
ervangingen. die wij hierboven
noemden en ia allerlei andere
vervangingen, wanneer do moed
hem volkomen j's ontvallen, be
staat er groot gevaar, dat hij zelf
moord pleegt of tot waanzin ver
valt. i
Oorlog: massa-ontlading
Dan komt het voor, dat dez©
enkeling zich bij de massa voegt,
die naar ontlading zoekt Massa-
misdadigheid treedt op, met an
dore woorden; Oorlog.
Het is nu eenmaal zo, dat erken
ning dat men wordt bezeten door
vrees en hebzucht geldt als een
duidelijk bewijs van minderwaar
digheid. Was dit niet zo, dan zou.
den de onwezenlijke termen,
waarmede men dit pleegt te ver
huilen, niet nodig zijn. Maardeze
overtuiging persoonlijk iets te be
zitten. dat men enig in z'n soort
acht, is blijkbaar in staaf iedere
vrees van minderwaardig geacht
te worden te veranderen in hoop
op achting.
Niemand echter kan. werkelijk
bevrijd worden, doordat men
hem enigerlei vrijheid „schenkt".
Natuurlijk kunnen enkelingen
DOCENT IN DE KERKMUZIEK
AAN DE UNIVERSITEITEN
De heer Adr. Schuurman t©
Amersfoort is -dóór de Synode van
de Ned, Herv. Kerk benoemd tot
.docent in de kerkmuziek aan de
universiteiten te Utrecht, Leiden,
Amsterdam en Groningen, De heer
Schuurman hoopt zijn werkzaamhe
den met ingang van October a.s.
aan te vangen. Het besluit van de
Synode is genomen met het oog op
de wenselijkheid om aan de theolo
gische studenten enige kerk-muzi-
kale vorming te geven, opdat zij
later op dit gebied in hun ge
meente meer ter zake kundig zul
len zpn, in het bijzonder met be
trekking tot het kerklied en de
taak van de organist in de ere
dienst, Het geregeld volgen van dit
onderwijs wordt voortaan als nood"
zakelijke voorwaarde gesteld voor
het betalen van het testimonium.
VAN GOGHTENTOONSTELUNG
In het museum Boymans wordt
Zaterdag a.s. 's middags een ten
toonstelling geopend van tekenin
gen door Vincent van Gogh, afkom
stig uit de verzameling van ir. V.
■W. van Gogh te Laren. De tentoon
stelling zal worden ingeleid door Ir.
Ven, Gogh,
26)
door Craig Rice
Vertaald door Ada Campers.
,En dan Polly nog", zei de verslagen man, „Be dacht, dat
ik haar hielp, en ik heb haar in deze ellende gebracht. Als
ik weg zou lopen, zouden ze haar voor Flora's moordenares
honden en haar-arresteren. En..-." hij wreef zenuwach
tig met zijn handen over zijn gezicht „ze heeft Flora niet
vermoord. Ik wéét het. Ik ben er zéker van!" Hij haalde diep
adem en fluisterde: „Ik heb zo'n slaap".
Ze stonden naar hem te kijken, hoe hij daar zat met zijn.
hoofd op zijn armen. Hij verroerde zich niet.
„Hij hééft slaap", zei Dinah zacht. „En dit is geen plaats
voor hem om te slapen. Niet op dat natte gras".
„Misschien was het toch maar beter, als we moeder rie
pen", zei April, „en haar hem laten vinden. Tenslotte Js hij
degene, die door de politie gezocht wordt. Dan zou. zij alle
eér krijgen".
„Ben. je nou helemaal gek?" vroeg Dinah.
April keek naar het bleke gezicht van de half slapende
Wallie Sanford en zei: „Een beetje. Nou, goed dan. Maar
waar moeten we hem verbergen?"
Dat werd een moeilijk probleem. Het zou moeilijk zun
iemand in huis te verbergen cn zeker iemand, die over
z'n zenuwen heen was en die beschuldigd werd van_ moord
zonder dat Moeder er achter kwam. Het souterrain ging
niet, want morgen zou Magnolia komen, om de was te doen.
Archie's terrarium maakte de atmosfeer in de garage een
beetje tè muf voor het mooi.
„Er is geen één plekje", zei Dinah tenslotte. „Hij zal hier
moeten blijven. En dan ben ik bang, dat hij kou zal vatten".
Ineens klonk er geritsel in de struiken. April en Drnah
verstijfden van schrik. Wallie Sanford keek met bleek ver
trokken gezicht op.
„Wat zouden jullie denken van mijn speelhuisje? zei een
hoog stemmetje. „Er staat een bank en er is ook een gehei
me tunnel in. De hele vijfde klas heeft er verleden jaar m
gezeten toen de schoolopziener kwam. En toen kon-ie ons
niet
„Archie!" zei Dinah. „Jij sléépt!"
Net zo min als jullie", zei Archie, Een klein figuurtje in
pyama kwam achter de struiken vandaan. „Ik ben wakker
en ik heb alles gehoord, waar jullie het over hadden. Er zit
een dak op het speelhuisje en er is een slaapbank in. en ook
een geneime tunnel. Die hebben Wilde Kat en ik zelf ge
graven. En iemand zou zich erin kunnen verbergen als
iemand zich zou moeten verbergen. Het is een grote tunnel,
omdat we er de hele vijfde klas in moesten verstoppen".
„Alleen die joggies van de vijfde klas maar", zei April
schamper. „Dat zijn. er zowat vijftien. En het is geen tunnel
die jij en Wilde Kat gegraven hebben» Het zijn de funda
menten van een huis, die gelegd zijn, en waar niemand toen
ooit een huis op gebouwd heelt, en jij hebt het speelhuisje
er vlak naast gebouwd en toen heb je een gat gemaakt. Hu!
Geheime tunnel. Poeh!
„Nou", zei Archie, Als hij groot genoeg was om de vijf
de klas in te verstoppen, dan is hij zeker groot genoeg voor
hem".
„We zouden stiekem een paar dekens uit bet berghok kun
nen halen", zet Dinah nadenkend. „En er is nog wat eten
in de ijskast. En we kunnen hem 's morgens voor we naar
school gaan wat koffie brengen".
Ze keek dreigend naar Archie. „Maar wat doe jij eigen
lijk uit je bed, kleine kriebel?"
„Nee, nou wordt-le goed", zei Archie verontwaardigd.
„Dacht je soms, dat ik mijn eigen zusjes in de nacht de
straat op zou laten gaan, zonder dat ik erbij was om ze te
beschermen?"
Het was nog een heel gedoe, want het berghoek was op
slot, zodat Archie door het raam naar binnen moest klim
men om de deken te halen, en de kliekjes van het avond
eten van de vorige dag stonden juist op diè plaats in de
ijskast, waar. zu het moeilijkste geruisloos te pakken waren,
en. Wallie Sanford stond op zijn benen te slapen. Maar met
zijn drieën kregen ze het voor elkaar. Een kwartier later
had Wallie Sanford het restje ham verslonden en was hem
de ingang van de geheime tunnel gewezen, waar hij op de
slaapbank, bedolven onder de dekens, in een diepe slaap was
gevallen.
Het enige probleem, dat zo nu nog moesten oplossen, was,
om ongezien en zonder gehoord te worden iveer in huis te
komen. Archie loste het, wat hemzelf betrof, op een gemak
kelijke manier op. Hij klom tot ongeveer anderhalve meter
hoogte langs de regenpijp, klauterde omhoog langs het lat
werk, waar de wingerds langs geleid werd, liep zonder ge
luid te maken op een holletje over het dak van de veranda
en dook zijn raam in. Drna greep April, voor zo zijn voor
beeld kon volgen. „Niet op jouw leeftijd", fluisterde ze, „en
niet met die nieuwe flanellen broek." April protesteerde
niet. Ze sloop vlak achter Dinah aan het huis in, zonder
ook maar het minste geluid te maken. Op de trap bleven, dc
meisjes even staan. De schrijfmachine op Moeder's kamer
ratelde niet. Maar in de keuken was nog steeds het licht op.
En daar klonken stemmen, lachende stemmen.
„En ik zeg U, dat het .Eulaha* is."
„Amalia", zei Moeder's stem.
„Nou goed. Amalia mijn nicht, van honderd vijftig kilo
„Honderd zestig", zei Moeder's stem.
„Ik zou U voor geen geld van de wereld willen tegenspre
ken", zei Bill Smith. „Weet U, Mrs. Carstairs.
Toen moest April ineens niezen. Het was'geen niesbui,
het was een kleine zondvloed. Ze nieste, verloor haar even-
Wicht op de trap, trachtte houvast te vinden aan de gordij
nen, die met luid geraas naar beneden kwamen en sloeg over
de koperen pul op de leuning heen, die met een hels spek
takel beneden op de vloer terechtkwam.
„Kinderen!" nep Moeder uit de keuken. „Kinde-rèn!"
Dinah handelde sneL In twee sprongen was ze de trap op;
ze gooide April's badjas en haar pantoffeltjes over de leu
ning. April handelde even snel. Ze trok haar schoenen en
kousen uit, dook in de badjas, schoot de pantoffeltjes aan
en maakte 'r haar in de war.
„Kin-de-renü" riep Moeder-
April trok de badjas dicht om zich heen en rende de eet
kamer door. Ze vloog de keuken in, met roze wangen en
slaperige ogen. Moeder en Bill Smith zaten ieder aan een
kant van de keukentafel De kalkoen was op en de amandel
cake bijna.
„Kindje!" zei Moeder en sprong overeind, „wat is er aan
de hand?"
.(Wordt vervolgd.)
zowel als volken bevrijd worden
van een zekere druk.
Maar de ware vrijheid
is 't gevolg van een innerlijk
proces, een verandering di©
slechts, ds enkeling kan. door
maken. Wil hij tot die zelf
bevrijding geraken, dan
moet hij zijn opdracht als
mens verstaan, d.w.z.: hij
moet proberen levensmogelijk
heden te scheppen voor ieder
een; hij moet zijn zelf res- -
peet verwerven en vergro
ten door zijn scheppende ga
ven op deze wijze te gebrui
ken.
Hierdoor wordt hij
iemand, in plaats van
slechts een meng te zijn, die
„iets bezit".
Wie niet kan of wil begrijpen,
dat men slechts vrij is, omdat
men z'n lot kan bepalen wie
niet weet, dat men verantwoorde*
lijkheid heeft èn de wil moet be
zitten volgens die verantwoorde*
lijkheid tc handelen, wie
zichzelf niet kan zien als een
klem maar compleet onderdeel
van een groot geheel, dat buitaa,
de eigen persoonlijkheid bestaatr
(de wereld), die zal altijd
plaafblijvenvandeeigen
vrees, en die kan. zelfe op be*
\eJ, nooit worden vrijgemaakt.
Ware democratie
Evenmin kan een massa,
bestaande uit slaven van
de eigen vrees, de we
reld vrij maken voor de de
mocratie of deze wereld
garanderen, dat er geen ge
brek meer za] heersen.
De werkelijke democratie 1
gaat er van uit, dat er vrij
heid moet zijn. in de hatrtan
en geesten van de enkelingen
pas dan zij'n zij trouwens
echte democraten.
A'cb, konden wtf slechts een
toverwoord uitspreken, waardoor'
we de vrees konden bannen val
orize planeet!
Dan zou ohzb oud© aarde oea
plek worden, waar geen hebzucht'
meer was en waar het begrip;
„gebrek" een legende zou zijtf
geworden l
Dan zou er over oorlog word^if
gedacht als over verouderd har*
barisme, dan bekeek men liet
onderdrukken van anderen hoog
stens als een onderwerp voor een*
sprookjesboek, naar oude trant
beginnendo met: ..Lang, lang ge-
leden leefde er eens een volk, dat v
een ander volk onderdrukte....."
WOENSDAG 25 JUNI. De ro
sea staan in volle bloei. In de open
bare rozentuinen prijken duizenden
groot- en kleinb! -emige struik- en
klimrozen in hun prachtig rose
rode, gele, witte en vele andere tin
ten. Bezoek deze rozentuinen en no
teer de namen van de mooiste soor
ten. Dat komt, H de komende winter,
bij de aanschaffing van rozen voor,
Uw eigen tuin van pas. Weldra zul
len ook de rozen op de kwekerijen
in volle bloei staan. In de parken
bloeien thans ook de zogenaamde
botanische rozen. Hiervan bestaan
ook zeer talrijke soorten. Vele er
van dragen in het najaar prachtig
gekleurde en typisch gevormds bot- -
tels. Deze rozen zijn niet voor per
ken bestemd doch voor aanplanting
ergens tussen heestergewassen- -■
Leert ook deze botanische soorten
thans kennenS, L*
