Paroollezers gaan varen! Vaart U mee?
Vlucht in de mist naar Chicago
Wat 'n stad...!!
Première van Britten's
Albert Herring
Een 1e KRACHT
Taken vervangen huiswerk
Architect Fledderus in Amerika XIV
Meest vieze, mistroostige
verzameling, gebouwen
ooit gecreëerd
(Vrl.)
Geslaagd experiment
Een boeiend werk
pjttiiecechtec
TMS „Technician"
Rotterdam
Radio-programma
Woensdag S3 Juli 1947,
3
CHICAGOHet is 's morgens zeven uur. Een
natte, trieste dag. Ik zit met slaperige ogen in de
immens grote hal van het Stevenshotel naar een ver
moeide gestalte te kijken, die naast my zit. Dat is
Ribnha •Bannerjee uit Calcutta- Hoe komen we hier
verzeild? Dat is een lange historie. Ik was bij Jess
Vandersluis in Cleveland. Zo'n echt type dat succes
heeft gehad in Amerika. Als jongen hier naartoe ge
gaan; cowboy gefeest in Idaho en in de crisisjaren
in Cleveland verzeild geraakt, 't Ja, en. 'dan moet je
toch iets aanpakken, iets beginnen. Daarom kocht hij
een ouwe ford-truck, een schop en wat planken en
ging in de cement-business. Werd aannemer van be
tonwerk. Dat was werken, d-ag en nacht. Want ze
moesten concureren, wisten niets van prijs-calculaties
en nog minder van beton, zodat ze de harde leer
school van de werkelijkheid doorliepen, vaak^ voor
niets werkten, maar toch doorzetten en zo, in vijf jaar
tijd een reputatie opbouwden die er wezen raag. Ik
ben een poosje bij hem in de cement-business ge
weest, een mens moet toch aan de kost komen als
zijn overheid hem de deviezen daartoe onthoudt.
Een, die slaagde
ZO leerde ik een van de vele Dutch-Americans ken
nen. Een van de weinigen die „geslaagd" is. Want
de meeste Nederlanders, het moet gezegd worden, zijn
naar dit land gekomen met de wens in het hart om te
„slagen" en met slagen bedoelden ze dan rijk, of al
thans welvarend worden. En dat worden er maar zo
weinigen. Zelfs gelukkig worden
lykt me in Amerika moeilijk. Tot
die staat groeien vereist zoveel tijd
en in dit land heeft niemand tijd.
Men holt van het ene doei naar het
andere. Beweging, altijd beweging.
De Amerikanen zijn geen ge
lukkig volk. Ze hebben er geen
tijd voor
Maar goed, vanuit Cleveland zou
ik dan naar Chicago gaan en waar
het vliegtuig vrijwel even duur is
als de trein, koos ik de American
Airlines. Die vlucht zal ik niet licht
vergeten, want hij bepaalde mijn
oordeel over Chicago.
We vertrokken dus van Cleveland
Airport, zaten drie minuten later in
de mist en nog een paar minuten
later weer aan de grond, omdat er
iets mankeerde aan de motor. Mist
en motorpecb, dan voel je jezelf al
niet lekker. Twintig minuten later
tweede start en daarna mist, mist en
mets dan mist, urenlang. En dat ter
wijl we toch na vijf kwartier in Chi
cago hadden moeten zijn.
....Plotseling een duik, zoals ik
van mijn leven geen duik gemaakt
heb.
Op een haar
SCHREEUWENDE vrouwen m de
cabine, onrust, en daarna her
stel van het toestel in de oude posi
tie. Wat is er gebeurd? We hebben
een tegenligger op een haar gemist,
dank zij de tegenwoordigheid van
geest van de piloot. Hoe is het mo>
gelijk !Zo groot dat land en zo on
eindig de lucht daarboven en toch
botsen nog toestellen op elkaar of
doen het bijna op de dichtbevlogen
luchtlijnen van de States.
Ik voel me nog minder lekker dan
bij het vertrek. We vliegen maar en
vliegen maar. Vijf kwartier duurt de
tocht naar Chicago, maar wij zitten
zeker al drie uur in de lucht. Dan
komt Miss Davis, onze kleine stewar
dess, bij de piloot uit de cabine. Ze
is nogal witjes om haar neus en zegt,
dat we^.een noodlanding gaan ma
ken. We hebben onze riemen nog
niet vastgemaakt, of we duiken al
door de wolken en komen prachtig
op onze buik terecht ergens benoor
den Milwaukee.
Dan geven de Amerikanen service.
Binnen het uur is er een grote auto
bus. Voorop en aan de zijden zo'n
pracht motoragent met glimmende
revolvers en een riem met gepoetste
kogels, luid gillende sirenes en daar
gaat het, dwars door rode stoplich
ten in ontzaglijke vaart op Chicago
aan, waar we om 8 uur 's avonds ar
riveren. Elf uur ben ik bezig geweest
om een afstand van 5 kwartier vlie
gen of 10 uur sporen af te leggen.
Vliegen is ook niet alles in herfst
tijd!
Dat is Chicago
IN Chicago kom ik terecht in het
New 7th Street hotel. Alle lof
voor het Amerikaanse hotelwezen,
maar dit is een rattenval die ik nie
mand aanbevelen zal. Terzijde ram
melt een tram en aan de voorkant
een verhoogdespoorweg; herrie zo
veel als je maar wilt en kevers in
alle kasten en in m'n bed. Kijk
als je dit alles hebt meegemaakt en
je loopt dan die stad rond, dan
moest je eigenlijk onbevoegd ver
klaard worden om er over te
oordelen, want je oordeel is een
beetje onzuiver. Na twee dagen
drenst ook nog steeds de regen en
waait een ijskoude wind. John Günther heeft kortge
leden de Amerikaanse steden beschreven en gekwa
lificeerd. Hy heeft een juiste kwalificatie voor Chi
cago niet durven geven. Het is de meest vieze,
naargeestige, onhuiselijke, mistroostige verzameling
zwartgerookte en ongeschilderde gebouwen ooit ge
creëerd. Het centrum, de „Loop", is alleen te onder
scheiden door het feit, dat er een tram uit 1890 om
heen loopt
Ver in de buitenwijken, ja, daar is nog wel iets moois
te zien, en de Riverside-drive is vorstelijk. Maar de
fabrieken staan domweg in de woonwijken en door
de lage regenlucht stinkt de stad van mensen, slach
teryen, fabrieken en uit pure lust om miezerig te zijn.
Het lijkt me geen toeval, dat Chicago in de 20-er ja
ren D e stad van de misdaad was. Je zou misdadig
worden in zo'n omgeving. De zomers zijn er de heetste
ter wereld en de winters de koudste. Het uitricht van
af het stadshart is op een onnoemlijk groot rangeer
terrein; wat een stad!
De tweede nacht hebben de torren en de treinen
me al om 6 uur uit bed gejaagd. De meest gevaar
lijke ziekte van de reiziger heeft me bevangen, heim
wee! De halve wereld heb ik gezien. Nooit heb ik last
van heimwee gehad. Hier heb ik er 'n dag aan geleden.
Dat heeft Chicago op zijn geweten.
En daarom zit ik nu hier in de vroege morgen met
Ribnha Bannerjee uit Calcutta. We zijn beiden voor
een ogenblik door het toeval in deze stad verzeild
geraakt, we komen uit twee geheel verschillende we
relden, maar, we zijn het er gloeiend over eens, dat,
hoe vervelend andere steden ook mogen zijn, de kroon
gespannen wordt door Chicago. En toch... toch is
Chicago het hart van de wereld. Want Amerika is
de grootste wereldmacht en Chicago het hart van
Amerika. Alle wegen leiden er heen. Ga van Noord
naar Zuid van Oost naar West, steeds wordt U weer
over Chicago gestuurd. Daarom ben ik er vijf keer
geweest, tot mijn leedwezen.
(Ingezonden Mededeling).
I H
Voor spoedige indiensttreding
kan geplaatst worden
voor onze Afdeling Huishou
delijke Artikelen.
Bekend met de inkoop en in
staat leiding te geven aan het
Verkooppersoneel.
Sollicitaties persoonlijk na te
lefonische afspraak No. 20686;
schriftelijk aan
^■MATHENESSERLAAN (OUKZiCHTj:
Chicago.,.. 's-Zomers gloeiend heet, 's-winters ijskoudEen grote park
boulevard met wolkenkrabbers als een Poiemkin-décor voor de stad.....
daarachter niets dan grauwe ellende, lawaai, rook en stank.
TUINKALENDER
WOENSDAG 23 JULI. Niet al
leen de onkruiden, docb ook sommi
ge zaaibloemen gaan zich zelve
zaaien en krijgen een volgend jaar
vaak ontelbare nakomelingen. Hier
toe behoren o.a. de Goudsbloemen en
de KorenbloemenAlle twee zijn een
sieraad voor een tuin en leveren bo
vendien uitstekende snijbloemen.
Wanneer men echter de zaadknop
pen na de bloei laat ziften, vallen
de zaden op de grond eu komen het
volgend jaar tot ontkiemingVan
daar hun reputatiedat men ze
nooit meer kwijt raakt. Dit laatste
is natuurlijk niet erg, do men kan
van het mooie ook nvtl eens ie veel
krijgen. Daarom is hei raadzaam
om de zaadkroppen reeds tijdig uit
de planten te verwijderen. Men ver-
zuitne dit niet. S. L.
De heer C. E. Hof, hoofd van de
jongensschool voor G.L.O. aan de C.
P. Tïelestraat heeft vorig jaar het
initiatief genomen tot een geheel
nieuwe onderwijsmethode in de zes
de klasse van zijn school.
Hij verdeelde allereerst de leerlin
gen in drie groepen al naar gelang
hun verstandelijke aanleg en de rich
ting, die zij na het verlaten van de
school zouden volgen. Huiswerk werd
afgeschaft en vervangen door weke
lijkse taken, die de leerlingen geheel
zelfstandig moesten uitwerken. De
taken kregen een uitgesproken vi
sueel karakter. De leerstof b.v. van
de vakken aardrijkskunde en ge
schiedenis werd grotendeels ver
werkt in tekeningen en grafieken,
die de leerlingen zelf moesten ma
ken. Op deze wijze bleven feiten en
gebeurtenissen veel langer in het ge
heugen hangen.
Om de jongens een juiste uit
spraak, goece woordkeus, zinsbouw
en intonatie bij te brengen, kregen
zij wekelijks een handleiding mee
naar huis, die ze moesten bestude
ren en later voor het bord aan de
hand van platen, navertellen.
Door- deze nieuwe methode toon
den de leerlingen veel meer belang
stelling voor de verschillende vak
ken. Zin voor ordecn netheid werd
aangekweekt door de jongens in te
schakelen bij verschillende school-
werkzaamheden van algemene aard.
Ook de krant speelde een rol bij
deze nieuwe methode. Iedere leerling
kreeg zijn beurt voor nieuwsverzor-
ging over het onderwerp, dat hem na
aan het hart lag. knipte hij stukjes
uit de dagbladen, die dan op school
besproken werden. Slechts éénmaal
in de drie weken kregen da jongens
cyfers voor hun uitgewerkte taken,
terwijl hij om de drie maanden zelf
grafiekjes maakten van hun vorde
-ingen.
En de resultaten van dit eer
ste jaar? De leerlingen, bestemd
v.oor K.B.S- zijn alle ge
slaagd. De zesde klasers, die alle
enthousiast zyn óver de nieuwe
werkmethode, hebben zelf in de
school een tentoonstellinkje van
hun werk gehouden onder het
motto „arbeidsvreugde is levens
vreugde".
Honderden gekleurde tekenin
gen, die alle betrekking hebben
op de onderwezen vakken, waren
er aan de wanden opgehangen.
Aardig is ook het idee van de heer
Hof om de jongens een Nederlands
zeeschip te laten adopteren. Met de
bemanning van hoog tot laag, voer
den zij een drukke en voor hen leer
zame correspondentie. Vanmorgen
heeft de heer J. M. Quist, inspecteur
I.o., de tentoonstelling bezichtigd^ en
zich daarover zeer waarderend uit
gelaten. De heer Hof is voornemens
zijn experiment het volgend jaar te
herhalen
Dr. Visser te Oslo over
conflict in Indonesië
Dr. A. W, Visser, de Nederlandse
secretaris-generaal van de Wereld
raad der Kerken heeft Dinsdag in
zijn openingsrede op de wereldcon
ferentie der Christelijke Jeugd te
Oslo gesproken over het Indone
sisch conflict. Hij zeide dat hij
zwaar de schuldenlast voelt die op
zijn land rust voor de verschrikkelij
ke gebeurtenissen die plaats vinden.
De Indonesische en Nederlandse af
gevaardigden op deze conferentie
hebben daarna de toestand in Indo
nesië besproken.
Zuid-Airikaanse gezant
bezoekt Rotterdam
De heer E. Egeland, Zuid-Afri
kaans gezant in Nederland, heeft
gisteren, vergezeld van zijn echtge
note en zijn moeder, een bezoek aan
Rotterdam gebracht, dat zowel stad
als haven gold. Na een rondrit door
de stad werd per boot van de ge
meente een tocht door de havens
gemaakt. Te kwart voor vijf werd
in het Museum Boymans door het
gemeentebestuur een thee aangebo
den aan de gezant^en zijn gezel
schap en een groep Zuid-Afrikaanse
spoorweg-ambtenaren, o.w. de direc
teur-generaal, de heer Marshall
Clark, die zich eveneens in Rotter
dam bevonden. Van Rotterdamse
zijde waren aanwezig burgemeester
Oud, wethouder Van Tilburg, mr.
Van de Man dele en vertegenwoor
digers uit haven- cn handelskringen.
Onder de bezoekers uit Zuid-
Afrika, die hun rondreis door Euro
pa om de internationale spoorweg
bijeenkomst te Luzern hadden bij
gewoond, bevond zich de heer De
Wet uit Johannesburg secretaris
van de directeur-generaal der Zuid-
Afrikaanse spoorwegen een nako
meling van de grote generaal, Chris-
tiaan de Wet. Op onze vraag, in
welke graad hij familie was van de
generaal, antwoordde de heer De
Wet ongeveer de volgende woor
den: „Ik ben een achterkleinneef
van Christiaan de Wet. De Gene
raal was mij vader se groot-oom.
Generaal De Wet se vader en mij
vader se vader was broers".
(b 'azortden Mededeling),
GEVRAAGD:
TAP VERGUNNING
op zeer goede voorwaarden. Spoed
gewenst. Br,
Keuzenkamp,
Rotterdam.
no. 2544 Adv. Bur.
Rochusscnstraat 269,
Met verbeten gezichten gaan zij door de finish bij de Engelse kam
pioenschappen in White City Zaterdag jl. Winnaar van de S80 yards
werd de Engelsman C. T. White, op de voet gevolgd door onze land
genoot de Ruyter. De derde man, die het nogal gemoedelijk opvat is
de Engelsman harlett.
Benjamin Brittens komische opera
Albert Herring, die gisteravond in
het Kurhaus te Scheveningen zijn
eerste continentale opvoering be
leefde kan als een der meest ge-
inspireerde werken worden be
schouwd die deze componist tot op
heden heeft geschreven. Uit de ge
hele partituur spreekt een spranke
lende geest en er zjjn bladzijden in
te over, die een waar meesterschap
verraden.
Nu schreef Eric Crozier een
Libretto, waarvan het gegeven zeer
vermakelijk is en tal van grappige
situaties bevat, zodat het dan ook
een componist met zo'n sterke mu-
zikanteske inslag als Britten een
kolfje naar muzikale hand geweest
moet zijn dit alles muzikaal uit te
beelden. Dit blijkt trouwens wel uit
het enthousiasme en de vaart waar
mede de muziek is neergeschreven.
Voor de grote boottocht naar Rhenen, die ZONDAG 27 JULI door
„HET ROTTERDAMSCH PAROOL" wordt georganiseerd, is nog een
beperkt aantal reisbiljetten verkrijgbaar.
Met een salonboot van de rederij'„Op de Lek"
prachtig natuurschoon gelegen plaatsje RHENEN.
de gelegenheid gesteld een -bezoek te brengen aan
met recht een sprookjestuin kan worden genoemd,
plechtig bezoek te brengen aan de GREBBEBEFG.
De boottocht zelf echter zal in alle opzichten reeds
conferencier-humorist en een accordeonist zullen
bezig houden. Er zullen gezelschapsspelen plaats
heitl wordt gegeven een dansje te maken. Nog tal
ER IS BUFFET. GELUID SI NST ALL
De boot kan duizend passagiers bevatten, doch er
ken niet meer dan ruim 500 reisbiljetten worden
De prys van de bootreis heen en terug is uitermate
Vertrokken wordt te 7 uur v.m. van de Oosterkade.
Het restant reisbiljetten is van morgen 9 uur af
DAMSCH PAROOL", Schiedamsesingel 42, tel. 25430
wordt deze dag gevaren naar het temidden van
Hier worden de deelnemers, die dit wensen in
het prachtig OUWEHANDS DIERENPARK, dat
Voorts krijgen de deelnemers gelegenheid een kort,
de moeite wasid zijn. Een bekend Rotterdams
de rei« meemaken en de dpelnemetg aangenaam
vinden, terwijl er gedurende de gehele reis gelegen-
van andere attracties vinden plaats.
ATIE EX RADIO AAN BOORD,
zullen om het uitstapje zo prettig mogelijk te ma-
verkocht.
laag gesteld, nl. f 2.25 per persoon (alle leeftyden).
Terugkomst 's avonds ongeveer 10 uur.
verkrijgbaar aan het kantoor van „HET ROTTER-
Een Parooltocht betekent een onvergetelijk VACANT1E-U1TSTAPJE!
Benjamin
Britten
Zuiver muzikaal
beschouwd, bevat
deze partituur
geen nieuwe har
monische of me
lodische aspecten
Ze is echt Brit
ten, d.w.z. on
evenwichtig
soms. Om ztjn
doel te verwerke
lijken schrijft hij
met het grootste
genoegen een ge
deelte in de stijl
van Verdi, Puc
cini of Debussy.
Maar in heel veel
gevallen gebeurt
dit dan ook weer
net zo, dat hij zelf ook nog
een woordio meespreekt. En dit
is de kracht van zijn groot muzi
kantschap evenals trouwens het
feit, dat hij met een minimum aan
muzikale middelen het orkest
bestaat uit twaalf solo-instrumen
ten en het aantal zangers gaat het
dozijn niet te boven een maxi
mum aan uitbeelding weet te berei
ken. Compositair weet hij boven
dien boeiende tegenstellingen te
treffen door van tijd tot tijd een
polyphone schrijfwijze aan te wen
den die hij uitstekend blijkt te han
teren. En wie ooit aan het talent
van Britten mocht hebben getwij
feld doet er goed aan bijvoorbeeld
de klaagzang gebaseerd op een ko
raal der laatste acte te beluisteren.
Een geniaal geschreven stuk, dat
de vele meesterlijke bladzijden van
deze bladzijden nóg overtreft.
Geregisseerd door Frederick Ash-
ton heeft The English Opera Groun
met de vertoning van deze opera
een groot succes behaald. Stuk voor
stuk bleken de leden er van voor
treffelijke vocalisten te zijn die te-
\Tens het acteren uitstekend ver
stonden. Dat de medewerking van
Peter Pears, die de titelrol zong, de
vertoning een bijzonder karakter
gaf behoeft nauwelijks te worden
gereleveerd. Het orkest onder lei
ding van de componist bleek volko
men voor zijn taak berekend te zijn.
HERMAN VAN BORN
Landarbeidersstaking in
Groningen
Maandag brak in Oostelijk Gro
ningen een. landarbeidersstaking
uit. De by de E.V.C. aangesloten
landarbeiders in de gemeenten
Beerta en Fin ster wolde weigeren
te werken onder de collectieve ar
beidsovereenkomst van 1 Mei 1947,
waarbij het loon op 64 cent per uur
werd vastgesteld. Naar schatting
zijn ongeveer 2000 landarbeiders in
staking.
door Craig Rice
Vertaald door Ada Campers-
50)
„Als-ik iets doe, dan is succes verzekerd", zei Archie,
April en Dinah keken elkaar over zijn hoofd heen aan.
„Vooruit dan maar", zei Dinah tenslotte, „Hij waagt zich
zelf, niet ons. Maar voor alle zekerheid moest ik de kogel
maar een beetje smerig maken".
„Dat zal ik wel doen", zei Archie. „Laat alles maar aan mij
over. Ik weet precies, wat ik ga doen". Hij griste de kogel uit
April's hand en zei: „En maak je maar niet benauwd, dat Ik
hem zal verliezen, want dat zal ik niet".
Hij grabbelde een paar wafeltjes uit het blik naast de
koektrommel en dook de deur uit. Een seconde later was hij
weer terug. „Een bovendien", verklaarde hij, „neem ik
Slukey en Flaslight mee. Ik ben niet gek!" Hij draaide zich
om en verdween.
Dinah zuchtte. „Ik hoop, dat hij succes heeft. Als hij in
moeilijkheden komt.
„Dat komt hij niet", zei April vol vertrouwen. „En als ik
nog een bouquet bloemen voor Moederdag van de Cherlng-
tons wil loskrijgen, dan moest ik nu maar gaan".
Ze keek niet bijzonder vrolijk bij het vooruitzicht. Even
bleef ze in de deur staan. „En wat ga jij doen?"
Dinah snoof. „Wat denk je wel? Jij en Archie krijgen de
gemakkelijke werkjes. Alles, wat ik te doen heb, is de keu
ken schoonmaken, de theedoeken buiten hangen en voor het
eten zorgen", Ze keek April onderzoekend aan. „Ben je
bang om er heen tc gaan?"
„Doe niet zo hatelijk", zei April koeltjes. Toen stapte ze de
keukendeur uit en het grasveld over.
„Je bent niet bang", hield ze zichzelf grimmig voor, „Dat
gekke gevoel in je maag komt door de combinatie van ba
naan en picklelily. Wat een idee, om die goeie ouwe Mr.
Cherington van moord te verdenken".
Maar hij was niet: de oude Mr. Cherington. Hij was ex-
kolonel Chandler van middelbare leeftijd, die vijftien dui
zend dollar had gestolen, naar de gevangenis was gegaan en
toen zijn naam had veranderd. En Mrs. Sanford had er alles
van geweten.
Over het grote grasveld van Sanford heen kon April -bri
gadier O'Hare op een tuinbank zien zitten, in druk gesprek
gewikkeld met drie kleine jongens, die aan zijn lippen hin
gen. Archie, Flashlight en Slukey. De brigadier scheen zich
te amuseren. April glimlachte in zichzelf. „Goeie, ouwe
Archie!"
Een smal, met onkruid begroeid paadje, dat door een
dichte rij struiken, voor het oog verborgen was, leidde de
heuvel op van vlak bij het tuinhek van de villa van Sanford
naar het Kleine landhuisje, waar de Cheringtons woonden.
Er was nog een langere en meer officiële weg cr heen,
maar de kleine Carstairs verkozen het avontuurlijker paad
je, wanneer ze naar het huis van de Cheringtons gingen.
Het was een klein, gepleisterd huisje. Twee kamers, een
keuken, en. een badcel. De grote aantrekkelijkheid ervan
was gelegen in de tuin, die om het huis lag. een klein, vier
kant grasveld, dat er keurig onderhouden uitzag en veel ge
maaid werd en dan een overvloed van de prachtigste rozen.
April had het al tientallen, ja honderdtallen keren gezien, en
toch, altijd als ze op de top van de heuvel was, bleef ze staan
om de kleurenpracht te bewonderen. Rozen, zo donker rood,
dat ze haast purper leken, grote gele rozen, witte, helder
rode en geweldige rose rozen. Een klimplant, vol donker-
rode bloesems bedekte de muur aan een kant van het ge
pleisterde huisje cn een tweede met kleine rose bloemetjes
was over het booghek geleid.
Mrs. Cherington stond tussen haar bloemen, gekleed in
een overall, haar gezicht verborgen onder een grote strooien
tuinhoed. Ze had een snoeischaar in de hand. Ze was beslist
nifet het type om een overall te dragen, peinsde April. Daar
was haar figuur niet geschikt voor. Ze zag er haast een
beetje gok uit. Toen keek ze op en riep een groet. April
werd zich plotseling bewust, dat Mrs. Cherington allesbehal
ve grappig was. Ze had nooit die diepe rimpels in Mrs. Che
rington's voorhoofd en om haar eens zo mooie mond gezien.
Ze had die blik in Mrs. Cherington's ogen opgemerkt, die er
zelfs was als ze glimlachte. April voelde zich er een beetje
onbehaaglijk door.
„Hallo, April", zei Mrs. Cherington. „Ik heb net wat drie-
in-de-pan. gebakken. Lust jc cr eon paar?"
„Gossie!", zei April. Mrs. Cherington's baksels waren be
roemd cn drie-in-de-pan was April's lievelingskostje. Vooral
met veel rozijnen er in, en Mrs. Cherington deed er altijd
ceu massa rozijnen in. Toen ineens schoot haar iets te bin
nen. Zc was hier eigenlijk om tc proberen iets le weten te
komen, waarvan rc niet graag wilden, dat zij het wist. Drie-
in-de-"pan aannemen van iemand, die jc aan het bespione-
len bent, dat was niet zoals het hoorde.
„Nouch...," zei ze langzaam.
Ze zweeg even, slikte en zei: „Ja, ziet U, ik kwam U
pigcnlyk om een grote gunst vragen. Morgen is het Moeder
dag, cn nou hebben we wel een cadeautje voor haar, maar
geen bloemen, en...."
„En natuurlijk moeten juUie bloemen hebben", zei Mrs.
Cheringtin. „En die zullen jullie hebben. Zoveel je maar
wilt". Ze keck April warfn aan. „Jullie Moeder is een heel
gelukkige vrouw".
„Wy zijn de gelukkigen", zei April. Mrs. Cherington's ogen
waren vochtig. April keek een andere kant uit en zei: „Ja,
we dachten.... misschien een paar rozen..,."
„Een paarl" Mrs. Cherington snoof. „Een groot bouquet!
De mooiste, die wc kunnen vinden. Wil jij ze uitzoeken?"
„Doet U dat maar liever", zei April. „U weet, welke U kunt
missen".
Mrs. Cherington keek peinzend haar tuin rond.
„Weet je, rozen moeten eigenlijk 's morgens vroeg afge
sneden worden, als de dauw cr nog op zit. Morgenochtend
zal ik een bouquet voor jullie maken en dan stuur je Archie
maar om het te halen".
„U bent reuze!" zei April,
„Ik mag jou ook graag", zei IVTrs. Cherington. Ze ging ver
der met snoeien. „En de drie-in-de-pan staan op een schaal
op de keukentafel".
„IkApril dacht een ogenblik diep na. Toen kwam ze
tot een conclusie, en, zo hield ze zichzelf voor, het was niet
om de drie-in-de-pan of om dc rozen. En het was ook niet
alleen maar omdat ze Mr. en Mrs. Carleton Cherington III
aardig vond. En die conclusie was, dat.... nou dat het be
wijsstuk in de gele enveloppe van Flora Sanford nog geeiè
afdoend motief voor moord was. Eens zou het dat hebben
kunnen zijn. (Wordt vervolgd)
Zeeman
Zeelui aan de wal pik je zó uit
tussen de landrotten. Ze dragen iets
mee van het eeuwige wijde water.
Meestal zijn ze wat ruimer van
blik, wat minder bekrompen van ge
moed dan de mensen die in huizen
wonen en op bureaustoelen zitten.
Gemeenlijk winden zij zich met zo
snel op over aardse zaken. De wij
kende horizon heeft hun de betrek
kelijkheid aller dingen getoond en
zo hebben zy geleerd zich met een
nuchtere wijsgerigheid te schikken
in het onvermijdelijke.
Maar eenmaal behoorlijk beschon
ken zijnde, zijn het ook maar dom
me lieden, die hun neus voorbij pra
ten. en zich dik maken over kleinig
heden.
Dat zien we aan deze stoker, An
dries. Voor en kleine buitensporig
heid, helemaal in de Belgisch»
Congo begaan, moet hij hier aan de
Noordsingel verantwoording afleg
gen.
Die Andries was stoker op het
schip „Jobshaven.". Toen er daar in
de Congo een stelletje zieke neger»
aan boord kwam en tussen de ge
zonde bemanning gehuisvest werd,
gal Andries daarover zijn misnoegen
te kennen en wel op zo'n recalci
trante wijze, dat de kapitein van d«
boot, een Italiaan, hem vier dagen
deed opsluiten.
Hiermee zou de zaak afgedaan
zijn geweest, als Andries zich na zya
straftijd uit balorigheid niet een
stuk m zijn kraag had gedronken,
en toen de kapitein daar aanmerking
op maakte, deze een zeer hartige
volzin had toegevoegd. De kapitein
achtte zich beledigd en deed er aan
gifte van aan de Nederlandse politie.
Bepaald vriendelijk was het dan ook
met wat Andries met een dikk»
tong uitbralde. Hij sprak: „Vuile
pestpokke Italiaan, in de Oorlog had
je moeten varen, je broer is een
beste kerel, maar jij bent een
kreng, vuile Mussolini."
Ja, zei Andries kalm en eer
lijk, dat heb ik gezegd. Ik meende
het wel niet zo kwaad, maar ik was
dronken en dan zeg je wel een»
wat te veel. Maar ik vond het ook
niet te pas komen, dat ze die zieke
negers bij ons legden, ik had m'n
gezondheid te lief, begrijp U. En
dat die kapitein .me vier dagen pro
voost gaf, toen ik aanmerking
maakte, was helemaal het toppunt.
Vijftien gulden, boete kreeg An
dries.
Best, m orde, 2ei hij zakelijk
en toen was hij weer helemaal d*
zeeman, die zich om zulke wisse
wasjes niet druk maakt.
Geslaagde examens 1947;
Bouwkundig constructeur
W. Th. J. Bakker, A. Bax, J. d«
Bel, C. Bergwerf, L. H. A. de Jon
ge, G. J. de Wit.
Werktuigbouwk. constructeur
M. A. v. d. Boom, C. de Bruyn,
W. H. Burger, A. P. de Haas, J. C.
Heemskerk (met lof), M. H. Kaste
lein (met lof), P. Vietsch, W. Gut-'
ker.
Electrotechnlsch constructeur
H. van Maaren, C, E. H. de la
Rambelje, C. J. P. Rutten, W.
Scheffel, C. N, A. Smit, R. v. cj.
Voort.
Vliegtuigbouwk. constructeur
A. F. J. van Gerwen (met lof),
P. S. H. Jager, W. H. Kooman, H.
Lutjens (met lof), G. Mars, M. J,
Nijpjes en P, V. Sorge.
WOENSDAG 23 JULI
Avondprogramma
HILVERSUM I: 19.00 Nieuws.
19.15 Land en tmnbouw. 19.30 Het
actueel geluid. 19.45 's Nachts gaat
de telefoon. Radioschets. 20.00
Nieuws. 20.15 NCRV-Kwartet. 20.45
Wereld-jeugdconferentie te Oslo.
21.15 Rad io Philharmonisch Orkest.
22.30 Nieuws. 23.00—24.00 Geva
rieerd avondconcert.
HILVERSUM II: 19.00 Noodvoor*
zicning Ouden van Dagen. 19.15
Het nieuws uit Indonesië. 19.30 In
specteur Onderwijs en Volksontwik
keling. 20.00 Nieuws. 20.05 Dingen,
van de clag. 20.15 Residentie-orkest.
21.15 Het andere Duitsland. Radio
scrap-book, 22.45 Geestelijk leven.
23.00 Nieuws. 23.15 Het Zona
Schaaktournooi. 23.2524.00 Gra-
mofoonmuziek.
DONDERDAG 24 JULI
Ochtend- en middagprogramma
HILVERSUM I: 7.00 Nieuws.
7.15 Gymnastiek. 8.00 Nieuws. 9.0O
Russische orkestwerken. 10.00 Eer
ste kwartier. 10.15 Morgendienst.
11.00 Ziekenbezoek. 12.03 Pablo
Casals, cello. 12.30 „Fantasia".
13.00 Nieuws, 13.20 Welk boek£
13.25 „Fantasia". 13.45 Vrouwen*
varia. 14.00 „Hollanda-Sextet".
14.40 Voor de vrouw. 15.30 Piano-
recital, 16.00 Bijbellezing. 17.00 Ge*
mengd omroepkoor. 17.30 Omroep*
orkest. 18.30 Strijdkrachten.
HILVERSUM II: 7.00 Nieuws,
7.30 Gevarieerd ochtendconcert.
8.00 Nieuws. 8.15 „Oehtendrhyth-
me". 8-45 Concert voor strijkorkest
9.15 Morgenwijding. 9.35 Arbeidsvi
taminen. 10.30 Van vrouw tot
vrouw. 11.00 Luchtig programma.
11.20 Opera- en operettefragmen
ten. 12.30 „In 't spionnetje". 13.00
Nieuws. 13.15 Les Gars de Paris.
33.45 Bioscooporgel. 14.20 Brahm»
Concert. 16.00 U kunt het gploven
of niet! 16.05 Reprises. 17.00 Ka-
elidoscoop. 17.20 Wat wil ie wor
den? 17.30 „The Skymasters'17.50
Wij slaan op de Tóng-Tong". 18.00
Nieuws. 18.15 Sportpraatje. 18.30
Orgel en piano.
MARKTBERICHT
Veemarktbericht, 22 Juli. Aan
voer totaal 2480. Vette koeien cn os
sen 6D0, gebruiksvee 577, graskalve
ren 680, nuchtere kalveren 252, big
gen 416, veulens 109, paarden 193,
schapen 255, bokken en geiten 92,
prijzen kalikoeten 650—550400,
melkkoeien 650550400, varekoeien
500400—325, vaarzen 450350—225,
pinken 350—250—200. graskalverea
140—100—70, biggen 35—25—20.
Kalf- en melkkoeien aanvoer als
vorige week, handel zeer stroef,
pryzen onveranderd, vaarzen en pin
ken aanvoer iets kleiner, handel
traag, pryzen stabiel; graskalveren
aanvoer als vjprige .weck, handel
flauw en niet geheel prijshoudend:
biggen aanvoer korter handel kalm
met teruggaande pryzen.
