Wat een mens al niet
verliezen kan
De Duitse arbeider weet niet
meer waarvoor hij werkt
Ook Schulte hielp ons land
niet aan een titel
Uitwisselingsreizen geen
onverdeeld succes
Sportsplinters
Kort bestek V
Menswaardig bestaan voorwaarde
voor grotere productie
,Wij lijden honger'
Makkelijker, hygiënischer en vlugger
Tu INHALEND ER
Eerlijke vinders zijn nog altijd
in de minderheid
Fotografen vóór
Hoe bestaat het!
Blonde Gerrit onderschatte Coppi
en... verloor gedecideerd
heöen
Pronk plaatst zich
in de finale
ORGANISA TIE GROEIT ENGELAND
OVER HET HOOFD
Er klopt iets niet
Donderdag 31 Juli 1947
3
De Ruhr herkent men van verte;
ontelbare schoorstenen braken ei
hun smook over de puinhopen van
stad on dorp Reeds van verre ziet
men de ontzaglijke hopen stenen,
schroot en hout, die van de wegen
werden weggeruimd. Dat is het eni
ge. wat men deed. De hulzen liggen
alle nog in elkaar ge w ra kt. practisch
onveranderd na de dagen van toen.
Zodra we de aanhang zijn kwijt-
geraakt. die zich in de geduldige rij
voegen, varen we naar de sleepboot
haven, waar nog meer landgenoten
hun ..paard" voor enkele dagen op
stal zetten. We m^en aan de wal en
nauwelijks ziin we gelegen en is de
loopplank uitgelegd of er komt een
overstekende invasie van ruilhande
laren. Mannen, vrouwen, kinderen
"impn aan boord om er het vreemd-
soortigste aan te bieden: vulpennen,
radio's tvasmachines. huishnudelüke
artikelen, textiel wat niet en
zij wensen: Bobnenkaffee, brood, vet
en tabak Het Duitsland van heden
denkt en loeft in koffiebonen. Dat is
de enige valuta. Marken betekenen
niets, alleen koffiebonen. Ze zijn er
gek op en laten er alles voor lopen:
het beste baantje, het eerzaamste be
zit Daarvoor kunnen de buitenlan
ders let ter li ik lijf en goed voor terug
krijgen. De zwarte handel bloeit en
is onuitroeibaar. De Duitser werkt
niet meer voor tachtig Mark in de
week, als hij voor een stuk uit zijn
huisraad een onsje koffie kan krij
gen En dan bonen, want de Hollan
ders zijn gewiekst en knoeien door
het gemalen gruis graag wat P-kof-
fie. Ais ik later de resten van de
stad intrek en onbespied de voorbij
gangers gadesla, valt me op hoe wei
nig er wordt gewerkt on hoe veel
Zwart gehandeld. Zelfs de vele, zeer
vele invaliden, die ik overal op miin
tocht in hun wrange gestalten heb
aanschouwd doen lustig mee. De di
recties van fabrieken, de chefs van
overheidsinstanties en de autoritei
ten. die ik over dit vraagstuk inter
pelleerde zeiden bezorgd: „Het volk,
werkt nier meer. of doet het met te
genzin. traag cn saboterend, klagend
en protesterend. 2e handelen allen,
practisch zonder uitzondering zwart
en „rommelen er wat bij", zoals wij
in onze oorlogsdagen plachten te zeg-
gcn.
Het volk. waarvan ik er een kleine
honderd aanschoot, als een opinie
onderzoeker. antwoordde eenstem
mig en eerlijk: We lijden honger,
wensen niet te werken met een scha
mele body als we Janterfanterend
met minder moeite meer verdienen
en bovendien een prakje in de pan
vinden. Hier ligt hèt grote probleem,
dat ik bij enkele gesprekken de
Britse bezetters, die dit zij tot
mijn genoegen gezegd critiek duld
den en oor hadden voor suggesties,
onder ogen bracht. Wil Duitsland
eens verrijzen Uit hel stof. de ellende
en de ziekte (moreel zowel lichame
lijk dan zal het rantsoen groter
moeten zijn, het geld waardevoller en
het bestaan menselijker. Een Neder
lander. die dezelfde haatgevoelens
koestert als de eenzame reporter,
slenterend langs de Duitse wegen, zal
uit zijn ervaringen moeten leren, dat
een volk ten onder gaat, als het de
hoop verliest, de moed tot leen ver
morzelt door lamlendigheid en defai
tisme en de „Kampf ums Dasein"
beknopt ziet in een armoede zonder
uitzicht. Dan werkt men inderdaad
niet meer. ook al is het grote deel
der mensen daar zelf debet aan. Zo
kan het niet blijven en het is niet
alleen een Duitse, maar een Euro
pese zaak in het algemeen, en een
Nederlandse in het bijzonder', dat het
achterland op krachten komt: krach
ten waaruit de moed van morgen
weer rijkelijk kan worden geput.
Dwalend door 't zwaargeschonden
Eubrort, waar typisch genoeg nog
vele fabrieken staan waarbij de
rondleidende Duitsers glimlachend
vinger en duim tegen elkaar wrijven
en het magische woord „Kapitaal"
uitspreken - is mij opgevallen, dat
in de winkels mets te koop is Men
ziet cr slechts surrogaten, prullaria
van hout en gips, naast af en toe
een stukje textiel van belabberde
kwaliteit waarvoor men allerlei ver
gunningen behoeft. En wat er nog te
koop is, is schreeuwend duur of niet
te krijgen, omdat Zwarte Piet al het
waardevolle tot zich trok.
Politiek „treibt" men er maar ma
tig. Niets interesseert de Duitser,
tenminste voor zover als de bui
tenlandse toeschouwer kan waarne
men. Bij de aankomst in de Rhur
zag ik op een verroeste landings
boot enkele leuzen staan, met witte
letter?: Schiffer seid einig, wahlt
K. P. D. (Kommunistische Partei
Deutschland). Op een wandaffiche
zag ik dat juist op de dag van mijn
aankomst Kurt Schuhmacher in
Ruhrort zou spreken. Dat is de enige
openbare activiteit. Toen ik echter
probeerde toegang tot de vergade
ring te krijgen, bleek de zaal vol en
zelfs de dreigendste papieren konden
mij geen toegang terschaffen. Bui
ten, luisterend naar de luidsprekers,
waai- velen met mij genoegen mee
namen, heb ik een deel der rede
aangehoord. Doch ze was volkomen
onbelangrijk én werd zonder enig
enthousiasme aangehoord. Toen ik
na afloop nog even trachtte door te
dringen tot de partijleiders, bleken
dezen helaas reeds vertrokken en
werd ik te woord gestaan door en-
1 kele mindere goden, die me toch
wel een paar belangrijke inlichtin
gen verschaften. Het Communisme
1 zo zeiden zij had veel aanhang
in de Ruhr. Hoe slechter het de
mens en dc Duitser in het bijzonder
gaat, des te groter zijn animo om
Communist te worden. En speciaal
bij de kleine luiden in de Ruhr ging
het gemakkelijk, vooral ook omdat
men van Britse inmenging heel wei
nig (te weinig!) bemerkt. Maar
Molotof hielp een handje, door op
diverse conferenties de vrede te
stagneren, waardoor Duitsland lan
ger in- ellende gedompeld blijft.
Gaandeweg verloor daardoor de K.
P. D. zijn aanhang en Schuhmacher
was er als de kippen bij, na het
mislukken van het laatste Parijs-
overleg om daaruit munt te slaan.
Zodoende had hij onverwachts in de
Ruhr gesproken het communistische
vuurtje met zijn theorieën verder
uiteenrafelend. Ik kreeg in het pret
tig onderhoud een goede indruk
van de partijfunctionarissen, die al
les in bet werk wilden stellen om
hun Duitsland uit de impasse op te
heffen, loyaal te maken ten opzichte
van de bezetters om van hen wat
meer brood te ontvangen in ruil
voor ijzer en kolen.
Ronde op cle Bosbaan op
10 Augustus
Ook dit jaar zal de A.S.C. „Olym-
pia" een internationale ronde op de
Bosbaan bij Amsterdam organiseren.
Zondag 10 Augustus om 12.15 uur
zullen niet minder dan 135 amateurs
in deze derde ronde op de Bosbaan
voor een 100 K.M.-wedstrijd starten.
Daaronder zullen zich met alleen
de sterkste Nederlandse wielrenners
bevinden, maar onder meer 6 Zwe
den, 2 Zwitsers en 4 Belgen.
Om 15.30 uur, wordt vervolgens
het startsein gegeven voor de pro
fessionals, waarvan thans nog met
te zeggen is, hoeveel er zullen uit
komen.
Mr. Hepkema overleden
Mr. Mindert Evert Hepkema, de
populaire oprichter en voorzitter
van de Friese elfstedenveremging,
is 29 Juli op 65-jarige leeftijd te
Leeuwarden overleden. Mr. Hepke
ma had zich vroeger veel met de
wielersport bezig gehouden en was
ook in de Friese voetbalwereld geen
onbekende. Toen de Friese ijsver-
enigmg zich met meer bezig hield
met de organisatie van de elfsteden
tocht nam mr. Hepkema deze taak
over en tot en met afgelopen winter
is hij steeds de centrale figuur ge
weest.
In Diergaarde-Blijdorp wordt bijna iedere Woensdag-.Zaterdagen
Zondagavond het vijver terras met kleurige lampjes verlicht. De klanken
van een orkestje mengen zich met het gespetter van de fonteinen waar
van het water in een regenboog van kleuren terugvalt in de vijver. Vele
Rotterdammers hebben reeds de intieme sfeer ontdekt, die op een warme,
maanlichte avond daar bij een koele dronk op het in de grote vijver
uitgebouwde terras te vinden is. Als een massieve lichtkegel boort de
uitkijktoren zich in de duisternis. Van daarboven zie je duizenden
lichtjes rusteloos twinkelen
Boksen
Paterson wereldkampioen
af
Het'bestuur van. de Britse boks-
bond heeft de Schot Jackie Paterson
vervallen verklaard van zijn titels
van wereldkampioen, kampioen van
Engeland en kampioen van het Brit
se rijk in het vlieggewicht. Paterson
moest voor het bestuur verschijnen
in verband met zijn met uitkomen
op 16 Juli j.l. tegen Dado Marino
(Hawai), in een match om het we
reldkampioenschap. Na een langdu
rige vergadering, waarin o.m. me
dische rapporten werden bestudeerd,
kwam het bestuur eenstemmig tot
bovengenoemd besluit. De drie titels
zijn vacant verklaard.
DONDERDAG 31 JULI. Ruim
een eeuw geleden, werd in Sussex
in Engeland een nieuwe pruim ge
wonnen die luier een zeer grote be'
kendheid zou verwerven- Ret was de
pruim Reine Victoria, die in de
tweede helft van Augustus wordt
geplukt en thans nog °en der meest
gekweekte soorten is. De vruchten
van dit soort zijn rood van IcTeur,
groot van afmeting en goed van
smaak. Ze ts rijkdragend en zelf fer
tiel.' Dit laatste betekent, dat ze
voor de vruchtsetiinn et eigen
stuifmeel kan volstaan. Door al
deze hoedanigheden verdient deze
pruim voor de aanplanting in parti
culiere tuinen ook bijzondere aanbe
veling. Wil men eerst de vruchten
eens leren kennen, dan bestaat daar
voor binnenkort in de pluktijd vol
„Gevonden voorwerpen? De kelder in, achter de bloembak de trap af
naar beneden"
Een vriendelijke man in een stofjas zwaait in dit onderaardse domein
do scepter over de bakken met verloren brillen, sleutels, ceintuurs, hoofd
deksels, actetassen, portemonnaies, rozenkransen, horloges, sieraden, vulpen
nen, over de knalpotlen cn autobanden, dc kinderschoentjes en de melk
bussen, de kersen- en hondenmanden. Keurig op knaapjes wachten de jas
sen, jurken, mantels en colbertjes al maanden -lang geduldig op hun eige
naars. Het lijkt wel een kledingmagazijn! De man in dc stofjas be-flitspuit
cn bc-kamfert ze regelmatig, en voor ze hier neergehangen werden, zijn ze
in dc desinfectieketel geweest, maar die motten houd Je niet weg!....
Ien. Zc hebben op de Bergweg een
tientje verloren, zeggen ze. De
man-van-het-vak vraagt verder, en
nu blijkt, dat ze toevallig getuige
waren van een aangifte van een
tientje, gevonden op de Bergweg!
Zulke trucjes leer je wel doorzien
als je jaren op deze afdeling zit!
„Kijkt "U eerst thuis eens tussen
Uw kleren of in de stoelen, me
vrouw", zei hij onlangs tegen een ge
agiteerde dame, die een kostbare
briljanten broche had verloren. Wéér
raak. want het kleinood kwam uit
een fauteuil te voorschijn!
Dieren ook al...«
Hoe kan iemand nu in 's hemels
naam zijn kanariepietje verliezen?
Toch gebeurt het, en ook kippen,
eenden, schapen, zelfs staat er een
aap ingeschreven, die zolang in de
Diergaarde is ondergebracht tot de
eigenaar zich op het Hoofdbureau
komt melden.
Mèt de honden en de poezen komt
men tot een respectabel aantal ge
vonden dieren, dit jaar 540 stuks. Via
de hokken in de diverse politiebu
reau*, waar ze worden binnenge
bracht. komen ze terecht bij do Die
renbescherming. Nu moet U niet
denken, dat al die lieve chows, kees
jes, foxjes en hoe ze meer heten,
binnen de drie dagen worden
afgemaakt. Dat gebeurt wèl we
gens besmettingsgevaar, met zieke
honden, maar de gezonde dieren be
waart men drie tot zes weken en me
nigeen meldt zich daar tussentijds
om een hond verder te bewaren tot
de eigenaar komt opdagen.
TT heeft het gehoord; de bakken
met brillen, sleutels en portemon
naies op het Hoofdbureau zitten nog
vol; by de Dierenbescherming wach
ten vele dieren met smart op hun
eigenaars. Doet dus vooral aangifte
als U iets kwjjt bent! Hoe kunnen
de gevonden levende wezens en
voorwerpen anders ooit terechtko
men?
WV schrijft wedstrijd uit
De provinciale vereniging voor
vreemdelingenverkeer Zuid-Hol.
land, in samenwerking met de
bij haar aangesloten VVV's cn ge
meenten, cn de bij do hond van
N ed er 1 a n d s e am at eu r fo togra f en
verenigingen aangesloten clubs
in Den Haag, Leiden en Rotter
dam, alsmede do Haagse Foto
kring hebben gedurende het tijd
vak 1 Juli tot 15 September een
•fotowedstrijd uitgeschreven onder
het motto „Vacantia in Zuid-Hol
land 'i?". Zowel amateurs als vak
fotografen kunnen hieraan deel
nemen. De wedstrijd voorwaarden
staan nauwkeurig omschreven in
een wedstrijd program ma, terwijl
nadere inlichtingen kunnen wor
den verkregen bij de plaatselijke
amateurfotografenverenigingen,
de Vereniging voor Vreemdelin
genverkeer Rotterdam, alsmede j
hij diverse foto-handelaren te Ëot-
te i'd am, I
Hoe bestaét het, dat je zo'n goeie
regenjas verliest of een sleutelring
met 15 sleutels, of je bril, of zo'n
bsiverkt ouderwets horloge, zeker
een gedachtenis,... en dat je niet
even op het Hoofdbureau van Poli
tie informeert! Maanden, jaren blij
ven die dingen, zorgvuldig geregis
treerd, liggen, en na drie jaar gaan
ze naar de vinder terug, die eige
naar wordt. Trouwens, in de meeste
gevallen houdt de vinder, die aan
gifte doet, het voorwerp onder zijn
berusting.
Eerlijke vinders
De eerlijke vinders zün nog steeds
in de minderheid, want er wordt
veel meer verloren dan gevonden.
Maar, vergeleken met de oorlogsja
ren gaan we vooruit in eerlijkheid
en vertrouwen: het aantal aangiften,
zowel van gevonden als van verloren
voorwerpen is tweemaal zo groot als
het vorig jaar en toen was het al
weer het dubbele van het jaar dddr-
voor!
Veel van het gevondene komt niet
bij de eigenaar terecht, omdat noch
hij, noch—de vinder een behoorlijke
omschrijving van het voorwerp ge
ven. Een goede raad aan de dames:
voorziet Uw tasjes cn portemonnaies
van een kenteken, desnoods een
nummer, en onthoudt dat. De heren
portefeuilles en -actetassen komen
veel eerder terecht omdat daar
meestal papieren inzitten die het mo
gelijk maken de verliezer te identi
ficeren.
Trucjes
Er komen wel leperds bij de man in
de stofjas, die trachten hem met een
onschuldig gezicht iets te ontfutse-
Op een tentoon-
stelling van mate
riaal voor gemeen
telijke diensten in
Olympiahal te
Londen staat o,i
nevenstaand
nieuw type vuil-
.1 isaufo geëxpo
seerd. Door het
overhalen van een
handle (man bij
de cabine) gaat de
in een haak ge
plaatste vuilnis
emmer langs de
laadbak omhoog
cn wordt bovenin
leeggestort. Het
vermoeien de t il-
len van de zware
emmers komt bij
dit systeem dus
te vervallen, liet
automatisch laad-
mechanisme is
aan beide zijden
van de wagen aan
gebracht.
Wielerkampioenschappen
Van onzen correspondente
Het ging van mond tot mond In het Pare des Princes. Neen, ook
Schulte is er niet In geslaagd Nederland aan een wereldtitel te helpen,
waarop na het min of meer telurstellende rijden van Van Vliet en Dcrk-
sen in de sprint, toch wel vrij zeker was gehoopt. Misschien wat te sterk,
ook door Schulte zelf, al beweerde h.jj na zyn nederlaag, dat dit niet zo
was. HU heeft nooit kunnen vermoeden, dat zjjn tegenstander, de Italiaan
Coppl In zo'n prima conditie was, anders had hy zich serieuzer voorbe
reid. HU heeft nn waarschijnlijk met één oog naar de, tUd van zijn land
genoot en wereldkampioen Peters gekeken, die er Immers met 6 min.
33.4 sec. was gekomen. De tyd van Coppl In de ril legen Schulte was
evemvel 6 min. 39.6
In de finale tegen zijn landge
noot Bevilacqua. legde hij er even
wel nog een schepje op en noteer
de hij zelfs 6 min. 16.2. Als iemand
deze titel dan ook dubbel en
dwars verdiend heeft dan is het
deze bescheiden en slanke Ita
liaan de houder van het wereld
uurrecord,
„Sjoelt" klonk het van de tribu
nes toen Schulte voor de demi-fi-
naie moest aantreden tegen Coppi,
om reden dat de Italiaan in de
voorgaande ritten de snelste lijd
had gemaakt en Schulte de lang
zaamste. Maar deze roep sloeg al
spoedig over in Coppi. Coppi,
want toen onze landgenoot met
zijn rood-wit-blauwe trui zijn ge
bruikelijke snelle start maakte,
bleek deze helaas ditmaal niet be
stendig te zijn. Een handjevol Ne
derlandse toeschouwers op de
slechts schaars bezette tribunes
zagen zijn voorsprong van onge
veer 20 meter reeds in de 3e ronde
slinken. Toen dc -Ie volbracht was
had de Italiaan de stand alweer
gelijk gemaakt Er was evenwel
nog geen man over boord en
Schulte zou ongetwijfeld weer wat
met zijn tegenstander spelen, was
dc algemene opinie, deze mening
vervloog evenwel al snoedig en
radicaal want Coppi nam In de 5e
ronde 10 meter oorsprong en dit
werd in do Ge 23 tot 40 meter. Dat
was niet normaal meer! En jawel,
men kon liet bij Schulte nu zien.
dat het hittere ernst was. dat wil
zeggen dat hij niet harder kon.
Zijn andei-s zo soepele tred ver
dween uit zijn benen en hij begon
te schokken met zijn lichaam.
Zijn tegenstander daarentegen
proefde reeds de overwinning, zag
de prachtige wifte zijden trui met
alle kleuren van de regenboog al
voor ziin ogen schemeren en ver
slond dc meters. In schitterende
stijl ging hij over het cement en
na dc Se ronde keek hij de Neder
lander reeds in de rug. Zou Schul
te nog een eindspurt inzetten?
Niets van dit alles, Coppi haalde
de blonde Hollander zelfs niet
minder dan 165 meter in.
„Ik kon nief sneller"
Schulte had zijn tegenstander
sterk onderschat. Dat zou dan zijn
gekomen, omdat hij Coppi de
laatste maanden nergens meer
had gezien. Deze had zich stille
tjes cn naar nu bleek wel geducht
voorbereid.
„Ik had een tand hoger moeten
rijden," zei Gerrit spijtig. „Ik kon
nu niet sneller, ondanks het feit
dat ik heel niet moe was." Dat
neemt niet weg dat dc Italiaan
prachtig gereden heeft.
Jlijd maar eens 6 ruin. 1.9 dat
presterde ik in mijn beste tijd 10
jaar geleden". Dan maar het vol
gende jaar in Amsterdam, merk
ten wij op. Schulte maakte een af
wijzend gebaar, „neen. ik train er
niet meer voor. ik houd mij voort
aan bij do weg. Zondag zal ik ze
eventics Iets laten zien iu Reims",
cn toen verdween hij opnieuw
naar ilc baan om voor dc 3e plaats
te M rijden, met de Zwitser Koblet.
Maar (1e fut was er uit. Schulte
had het nu eenmaal in zijn hoofd:
,,1-Iet gaat niet", en ondanks het
feit dat hij nu een tand hóger
rood verloor hij ook van de Zwit
ser en wel met 25 meter. De tijdon
waren resp, 6.26.6 cn G.30.6.
Weer een Italiaan
nale 3 ronden voor "t eind finaal
uitgereden. Toen .'f schot weer
klonk dat de lilel voor Benfcnalï
betekende werd hij \an alle kanten
door landgenoten omhelst. liet
vlk&lled werd gespeeld door de
Militaire kapel, maar toen het op
■dc nationale hymne van L'rugay
aankwam, bleek deze met inge
studeerd te zijn. De aanwezige
Uruguayers schaarden zich torn
zelf maar om de microfoon cn
zongen haar al was bet maar een
likje a rim proviso.
Pronk had geluk
De stayers die in de voorafgaan-
do series niet waren geplaatst,
kregen vanavond nog htm kans.
Onder hen bevonden zich onze
landgenoten Pronk en Mntena. de
Deen Falk Hansen, de Brit Sum
mers, de Belg Goethdls en de
hongaar Pataki. Het weer leefde
in deze serie wel erg mee. want
hoewol een zwaar onweer op lil
was kwam dc regen eerst los toen
juist dc bel voor de laatste ronde
.ging. De meeste deel nemers blo-
ken slechts over weinig stayers-
bloed te beschikken. Hoewel
I-ronk en Matcna aanvankelijk de
eerste v iool speelden, gaf laatst
genoemde het togen hot einde op
en Pronk moest halverwege adem
happen, hetgeen hem de eerste
plaat* aan Hansen kostte. Doze
werd liet tenslotte ook te marlitig
eh liij moest zelfs op een bran
card worden weggevoerd. Pronk
was nu ineons vvoor de leider on
onder zwaar hemelvuur ging hij
alg-eerste door de finish in 1 uur,
25 min. 22 sec. De Brit Summers
werd tweede op een rondo cn 250
meter cn de Hongaar Pataki 3c
als eenogige koning op 5 ronden
300 meier. Hierdoor heeft Pronk
zich alsnog in de finale geplaatst,
welke Zaterdagavond zal worden
verreden.
Leerling-ober
teloos had ik tot vandaag
maar on omen, dat restaurant-
kellners met rok en al ter wereld
komen, ter grootte van een meer
derjarig manspersoon en met een
overgeërfde kennis van het be
roep. Nü weet ik dat dit onzin is,
dat obers gewoon groeien en ais
jongmaatje het vak moeten leren.
Ik Seb het gezien en ervaren in een
eerste klas restaurant, waar ik nu
en dan mijn kapitalistische ondeug
den botvier. Om niet al te afgun
stig te worden wil ik soms wel eens
zien en proeven wat do rij'kdom eet,
weet U. Dan ga ik m zo'n deftig
eethuis aan een fris gedekt tafeltje
zitten en steeds weer ben ik een
beetjo geïntimideerd als de gerokte
ober mij met beleefde minachting
de spijskaart aanreikt.
Onder liet opdienen weet ik nooit
goed mijn houding te bepalen en
wat voor oen gezicht ik zetten
moet. want ik vind het altijd weer
een beetje zot dat zo'n beheerste
heer in avondtoilet mijn soepbord
vult en m'n prakje op m'n bord
legt. Ik hoor hem dan denken: hier,
eet op. idioot, als er twee kwartjes
voor me aanzitten zal het veel zijn,
Vlug dus een beetje, dan kun je
plaats maken voor een goeie klant,
AI eet ik dan wel eens lekker,
helemaal op m'n gemak voel ik me
toch niet m zo'n zijdenzitvlakken-
tent.
Vandaag echter wel, want toen
de ober eenmaal wist wat ik eten
wilde, stuurde hij de leerling kellner
op me af voor de bediening. Nou,
dat jongetje zal nog menig jaartje
moeten oefenen voor hy een vir
tuoso ober is, en als je zo'n knaap
bezig ziet besef je pas goed wat
een moeilik vak het is.
Het soep opscheppen ging de jon
gen. al aardig af. Wel zette hij het
bord geheel buiten m'n bereik neer,
maar ik vond het wel huiselyk het
zelf naar me toe te halen.
Meer en meer raakte ik op m'n
gemak, toen zijn gevecht met de
Wiener Schnitzel begon. Het leek
wel of hij een levend kalf tussen le
pel en vork aan het vangen was om
het op m'n bord te leggen. Het was
aardig het ventje een beetje te mo
gen helpen, die Ijzige en zwijgende
afwachting tijdons een volmaakt
serveren ontbrak nu geheel en het
was treffend om te zien hoe dop
erwtjes een eind weg kunnen rollen
als er te veel van op oen lepel ge
schept worden.
Toch beleefde ik nog even een be
nauwd ogenblik, toen de ober de
monstratief by het tafeltje kwam
slaan met een gezicht of ik dan.
nooit afrekende, maar ik had m'n
toetje nog niet gehad, dat was het
jongetje glad vergeten te brengen.
Toen net eindelijk kwam durfde ik
de ober weer onder de ogen te zit
ten cn even later hem gepast vrij
moedig te roepen om af te reke
nen.
Het leerlingetjc was alweer druk
bezig een biefstuk Americain bjj z'n
kladden te krijgen
DESIDERIUS.'
Bij -de amateurs kwam even
eens de titel bij een Italiaan. Hier
versloeg Benfenati de Uruguay
F-an&ois, die in dc derai-finalc de
Deen Andersen had uitgescha
keld, Dc Uruguayer. was in dc fi-
door Craig Rice
Vertaald door Ada Campers.
„Jij informeert of Moeder voor het ontbijt
of dat ze het boven, gebracht wil hebben",
neden komt,
al Dinah, ter-
op
wijl ze haar gezicht waste. „En dan begin iic met het beslag
voor de wafels".
Vijf minuten later waren ze beneden in de keuken. Moe
der had het plan te kennen gegeven, beneden te komen ont
bijten en beloofd haar blauwe house-coat aan te trekken.
Dinah begon de eieren te kloppen en April zette het wafel
ijzer aan. Archie kwam puffend het trapje oprennen met
het Zondagsblad.
„Eerst even de moppen lezen", kondigde hij aan.
„Na het ontbijt", zei Dinah beslist. „Je moet de bloemen
halen, weet je wel?"
„Ik moet alles doen", zei Archie. „O mispunten!" Hij liep
op een drafje het pad op in de richting van het huis van de
Cheringtons.
Dinah spreidde de krant uit. Wallie Sanford had zich niet
bij de politie gemeld. Een klein berichtje deelde mee, dat
de politie nog steeds naar hem aan 't zoeken was. „Hè!" zei
April en ging op een van de keukenstoelen zitten.
„Ik hoop, dat hij in veiligheid is", zei Dinah. „Ik hoop, dat
hü niet...." Ze slikte.
„Op de bodem van de oude vijver", zei April, met iets van
doodsangst in haar stem. „Dinah, als hij..., als er iets met
hem gebeurd is.dan is het misschien onze schuld!"
„We konden hem toch eigenlijk niet dwingen in het
speelhuisje te blijven", zei Dinah.
„Nee, maar als we het aan de politie verteld hadden
als hij in de gevangenis had gezeten, dan kon hij niet ver
moord zijn!"
„Luister no u's", zei Dinah. „We weten niet, of hij vermoord
is. Er is kans, dat hij hem alleen maar gesmeerd is. Dus pie
ker er maar niet meer over. We moeten voor het ontbijt
S. If zorgen".
April knikte grimmig, stond op en begon de tafel te dek
ken. Ze zag nog steeds bleek.
„Ik \raag me nog steeds af, wie die knaap is", zei Dinah,
terwijl ze het bakmeel uit de kast pakte.
April sprong op: „Welke knaap?"
„Die verliefd was op Bette LeMoe", zei Dinah. „Weet je,
er is in deze zaak maar één man, die we nog niet in ernst
meegerekend hebben. Die Rupert van Deusen".
April zei niets. Ze had hetzelfde gedacht,
„We moeten 's een onderzoek naar hem instellen, vóór we
iets anders doen", zei Dinah, terwijl ze zorgvuldig de bloem
afwoog.
„We weten alleen niet waar hij woont, of iets anders over
hem", zei April. „Of hoe hij nu' precies heet", dacht ze on
gelukkig.
„We zullen hem best vinden", zei Dinah met vast vertrou
wen in haar stem.
„Dinah", zei April, „hoor 's. Er is iets, dat ik je moet ver
tollen".
„Wacht even", zei Dinah, „de telefoon gaat Kijk even naar
het spek.
April nam de koekepan van de kookplaat en volgde Dinah
naar de telefoon.
„Hello", zei Dinah. „hello".
Door dc hoorn kwam onmiskenbaar het geluid van mun
ten, die in de gleuf van een telefoontoestel werden gegooid.
Toen klonk er, heel zacht, een bekende stem. „Spreek ik met
Miss Carstairs?"
„Ja, U spreekt met Miss Dinah Carstaïrs", zei Dinah met
verbaasd gezicht. „Wie....".
„Je spreekt metmet een vriend van je", zei de stem.
„Ik was bang, dat jullie ongerust zouden zijn, als jullie ont
dekten, dat ik weg was. Ik wou jullie alleen maar vertellen,
dat ik-gezond en veilig ben".
„Oh!" hijgde Dinah. „MrZe slikte vlug de rest in.
„Waar bent U? Waarom bent U weggegaan?*'
„Ik ben op een veilige plaats", zei hij. „Niemand zal me
vinden. Ik ben weggegaan, omdat ik geloof, dat ik weet, wat
er gebeurd is. Dus maak je over mij maar geen. zorgen".
„Wacht!" zei Dinah wanhopig. „Wacht nou!" We moeten
U waarschuwden. Wij geloven, dat we óók weten, wat er
gebeurd is. Het was uit wraak. Hij zal U ook zoeken. Omdat
Het doel van de World Friendship Association (wereldvriendschaps
verbond) Is, de weroldjeugd door middel van briefwisseling en uitwisse-
lingsbezoeken nader tot elkaar te brengen.
Ook in Nederland bestaat een afdeling van de W.F.A. Dit jaar is de
uitwisseling van jeugdige personen uit verschillende landen op grote
schaal ter hand genomen Duizenden jongens en meisjes hebben van de
door de W.F.A. geboden gelegenheid gebruik gemaakt om hun vacantie
gedeeltelijk in het buitenland bij gastvrije families door te brengen.
Engeland b.v. beleeft in deze zomermaanden een invasie van continen
tale jeugd, w.o. een zeer belangrijk contingent uit Nederland, Niet min
der dan 1000 jongens en meisjes uit vele landen van Europa komen per
dag in Engeland aan.
cn meisjes, afkomstig uit Europese
landen, in grote Engelse schuilkel
ders overnachten. De Inrichting
hiervan mag dan aan bepaalde hy
giënische eisen voldoen maar het Is
stellig niet de bedoeling van de kin
deren geweest hun vacantia In
schuilkelders door te brengen!
Het onderbrengen hy Engelse
gezinnen schijnt thans op grote
moeilijkheden te stuiten. De reis
van een groep Nederlandse kinde
ren, w.o. vele Rotterdammers, naar
Engeland kon dezer dagen geen
doorgang vinden, omdat voor on
derdak geen garantie kon worden
gegeven. Dit ia niet van te voren
geregeld.
Het schijnt thans zo, dat burge
meesters van Engelse steden en
dorpen op zeer korte termijn voor
de vraag gesteld worden of zjj een
groep jeugdige buitenlandse gasten,
in hun stad of dorp kunnen opne
men. Zij kunnen weigeren, hetgeen
nog al eens schflnt voor te komen.
Engeland heeft do fout begaan,
duizenden jongens en meisjes over
het Kanaql te sturen zonder dat
werd nagegaan of de gezinnen
waaruit ztf kwamen, in staat waren,
een buitenlands tegenbezoek te
kunnen of te willen ontvangen.
Op deze manier komt er wel zeer
weinig terecht van de goede bedoe
lingen van de W.F.A.
In Nederland bleek de ontvangst
en onderbrenging van buitenlandse
W.F.A.-leden, de te Idealistisch in
gestelde leiding van deze organisa
tie, over het hoofd te groeien. In
ta! van plaatsen, o.a, in Rotterdam
vormden zich daarop buiten de
W.F.A. om ontvangstcomité'» die er
voor zorgden, dot de buitenlandse
gasten behoorlijk werden ontvan
gen en onderdak kregen. Zoveel
mogelijk tracht men-zich in ons
land aan de verplichting te houden
voor ellc Nederlands kind dat b.v.
twee weken in Engeland verbluft,
een Engel3e jongen of meisje de
zelfde mogelijkheid in ons land aan
te bieden.
In Engeland daarentegen schijnt
die verplichting niet te bestaan. De
ervaringen van grote groepen Ne
derlandse kinderen in Engeland
zouden dit hebben bewezen.
Het is reeds voorgekomen, dat
een Nederlandse groep na aan
komst met de boot niet wist tot wie
zU zich moesten wenden omdat er
niemand voor ontvangst aanwezig
was. Enkele dagen zwalkte z(j
Londen rond, zonder behoorlijk on
derdak en bijna zonder voedsel. Da
genlang moeten thans vele jongens
U er bij betrokken was. U weet wel, wie ik bedoel. Die
man, die.die.verliefd was op dat meisje".
Aan de andere kant van de Jy'n was het even stil. Toen:
„Waar heb je 't in vredesnaam over?"
„Luister", zei Dinab. „Die spullen, die Mrsdie zij had
verborgen, hebben wij gevonden. U weet wel. We'hebben ze
op een goede, veilige plaats verborgen. Maar we hebben ze
gelezen. We weten alles. Die foto van U, toen U met...eh
U weet wel, door dat straatje liep. Die knipsels en zo".
„Alsjeblieft", zei hij. „Alsjeblieft!" Hij zweeg even. „Ik
weet,' wat jullie denken. Zo was het niet. Jullie zijn zulke
aardige kinderen cn ik wil niet, dat jullie dat denken. Ge
loof me. Ik was volkomen onschuldig. Ik had geen idee van
wat er stond te gebeuren. Ik wist niet, dat ik hun werktuig
was. tot alles achter de rug was. En toon was het laat. Ge
loof me toch alsjeblieft!"
„Dat doen we", zei Dinah nadrukkelijk. „We gelóven U.
Maar hij, de man, die.U weet wel wat ik bedoel.Mrs.
S. en die andere manhij weet niet, dat U onschuldig
bent. Misschien zal hij U niet geloven. Misschien zal hij U
niet eens de kans geven om te spreken. Hij zal U.wees
toch alstublieft voorzichtig. Hij heeft al zo lang gewacht op
een gelegenheid om wraak te nemen".
Even was het stii Toen: „Over wie heb je 't?"
„Over-de-man-die-verliefd-was-op-het-meiaje", zei Dinah.
„O mijn God!" Aan de andere kant klonk iets, dat bijna
op een lach leek. „Er was maar een man, die verliefd was
op Bette. Ik!"
„Hé, wacht even", zei Dinah. Ze luisterde even, schudde
de hoorn heen en weer cn hing tenslotte op.
„Verdraaid, hij heeft opgehangen".
„Enfin, hoe het ook zijn, in veiligheid is-ie", zei April op
gelucht. „Da's dat. Wat zei hij?"
Dinah vertelde het haar. De twee meisjes keken elkaar
aan, met verbaasde, niet begrijpende gezichten.
„Ik ben helemaal de kluts kwijt", zei April.
„Ik ook", bekende Dinah. „Maar ik ben nog steeds van
mening, dat we een onderzoek naar die Rupert van Deusen
moeten instellen. En wat wou je zeggen, toen de telefoon
ging?"
(Wordt vervolgd.)
- Als eerste internationale ont
moeting na het uitbreken van de
oorlog zal Zaterdag om 4 uur op
het terrein van Sparta een wedstrijd
gespeeld worden tussen Korfbal-ne
gentallen van Sparta en de General
Motors uit Antwerpen.
Engeland is onder zijn mijn
werkers op zoek gegaan naai' nieuwe
kampioenen, om bet tanende prestige
van de Engelse bokssport te herstel
len. Nationale wedstrijden voor ama
teurboksers onder de 720.500 mijn
werkers zijn ingesteld door de Na
tionale Steenkolen Raad, die hierbij
de medewerking heeft van de Lon-
dense bokspromotor Jack Solomons.
Zaterdag a.s. zal op 3 mijl af
stand van de jjieren te ÏJmuiden de
start plaats vinden van de grote zeil
wedstrijd IJmui don—Solent. Zes
jachten hebben voor deze race inge
schreven, waaronder een Engels. In
klasse 2 starten: v. Wijver 2. Corabia,
gezagv. Murdoch (Eng.)RYCB, zee
arend. gezagv. Bruynzeel, Kon.-klas-
se 3: Aeolus, gezagv. Goedkoop, kon.
Constanter, gezagv. Ir. Van der Lee,
ZZV Westwind, gezagv. Van der Lin
de, Forel.
