ff
Han van Meegeren was 'n goede broer
Albert Schweitzer stond
vraaggesprek toe
'n
Geldboeten geëist tegen
Swarttouw-directie
Per jaar komen 5000 inboorlingen
naar Lambarene
Een man, die zichzelf
niet belangrijk vindt...
Meester en knecht
Mr. Hollander kent Rotterdamse
toestanden niet, zegt mr. Beerman
Hoe zijn zieke zuster ons
de schilder beschreef
r
SHERLOCK HOLMES WAS PROF.
heöen
DE RADIO - PROGRAMMA'S
aaonisTjiH
f 490
Zaterdag 10 Januari 1948
DE laatste avond van hun
bezoek aan her Afri
kaanse oerwoud. Dr. Schweit
zer geeft hun 2ljn dagboek en
vraagt er hun naam en „iets
over Afrika" in te zetten. Een
van hen schrijft een paar re
gels, waarin hij Schwc-izer „de
grootste figuur van het Chris
tendom" noemt. „Nee, nee, dat
nooit!" roept Schweitzer en
radeert net zo lang, tot öe re
gels onleesbaar zijn geworden.
Dan schrijft de bezoeker on
der de groezelige vlek op het
papier: „Uitgeradeerd onder
mijn protest!" De dokter prut
telt tegen, maar berust!"
Zo eindigt het bezoek, dat twee
vertegenwoordigers van Ameri
kaanse kerken onlangs aan de gro
te theoloog, filosoof, arts en musi
cus brachten. Voor het eerst sinds
tien jaar had hij erin toegestemd,
een vraaggesprek te voeren, ni
over zijn boek „Philosophy of Ci
vilization'. Twee delen zijn vol
tooid cn met enig ongeduld wacht
de wereld op het derde. Hoe staat
het ermee?
„Houd uw armen maar op!
zegt Schweitzer en van een plank
haalt hij bundels dicht beschreven
vellen papier, sommige vergeeld
van ouderdom, en geeft ze zijn be
zoeker. De stapel wordt enkele
tientallen centimeters hoog. Dan
zegt hij: „Hier is het derde deel!'!
'lisJj f,
DR. A. SCHWEITZER
Wijsgeer, theoloog, medicus, organist,
zendeling.
Albert Schweitzer wordt 14 Jan.
73 jaar. Een man die op verschil
lende gebieden van de geest de
meester-titel verworven heeft
driemaal is hij Doctor: in öe Theo
logie, in de Philosophie, in de Me
dicijnen, terwijl hij als musicus
een Bach-kenner en -vertolker
bij uitnemendheid echter tege
lijkertijd een man, die zich op geen
van deze dingen laat voorstaan.
Eén begeerte beheerst zijn leven:
met inzet van al zijn gaven de
lijdende ncgero van Equatoriaal
Afrika te dienen en aldus ant
woord te geven op de roepstem van
Hem, die hij in een van zijn
boeken „Mijn Meester" noemt.
Schweitzer, de knecht van Chri:
tus is een meester in het dienen.
Van een meester kan men iets
leren. Van de grote, diep-een-
vcudige Elsasser kunnen wij
onze dienst-minachtende tijd weer
Ieren wat dienen is. Elke meester
achtige aanmatiging is hem
vreemd. "Wilt u hem in zijn een
voud zien? Eens was hij bezig in
de dakbint cn van een in aan
bouw zijnde hospitaal-zaal. Aan
een neger, die beneden stond toe
te kijken vroeg hij hem een stuk
hout aan te reiken. De neger wei
gerde. Hij liet zich niet meer in
met handenarbeid: „want ziet u
dokter, ik ben nu intellectueel".
Schweitzer kwam naar beneden
haalde de balk zelf en antwoordde:
„Mijn leven lang heb ik intellec
tueel willen worden, maar het is
mij niet gelukt."
Inmiddels verrees het hospitaal
aan de zoom van het oerwoud;
kwamen er steeds meer negers
langs ds Ogowe-rivier en door het
bos naar Lambareno; vonden ook
de vroeger als „hopeloos"-opgege-
venen vaak genezing en werd hun
in hun eigen taal het evangelie, de
goede boodschap van de Meester,
verkondigd.
Zo werkt Schweitzer ver
maard auteur van boeken over
Jezus, Paulus, de Indische Den
kers, Bach en het Verval en. de
Wederopbouw van onze cultuur
als de leider Ulo dient, als de
meester-knechl
ik
„Meester, ik zal U volgen, waar
Gij ook heen gaat", met deze
woorden nam volgens Mattheus 8
vers 19 een geestdriftig schriftge
leerde vrijwillig dienst bij Jezus.
Voor Albert Schweitzer, geleerde
van onze tijd ging deze zelfde
meester naar donker Afrika. Dus
volgde hij Hem en 73 jaar oud
en moe geworden volgt hij Hem
nog.
Alleen één ding verfoeit hij: de
z.g. heldenverering. Toen hij 70
jaar werd kreeg hij uit Engeland
alleen al 400 brieven. Aan een van
die bewonderaars schreef hij terug:
„Ik ben geen held. Ik ben een ge
wone mens, die door Gods genade
iets mag doen voor anderen."
Laten wjj ons dus, in zijn geest,
niet verliezen in helden-verering,
maar met Schweitzer luisteren
naar de stem van de Meester Zelf,
die ook ieder van ons roept in Zijn
dienst, om iets te mogen doen voor
anderen. Niet alleen in Afrika,
De Amerikanen bUfr t wat
verbluft zwijgen en dan ver
telt Schweitzer, dat het hoek
nog niet klaar is. Er ontbreken
nog een paar hcofdstukken;
andere moeten beschreven
worden. Dat doet hij soms zes
maal. Dan moet het werk nog
gecomprimeerd worden tot 'n
boek van 250 pagina's.
En als zijn bezoekers hem erop
wijzen, dat het verschrikkelijk zou
zijn, als een groot deel van dit
kostbare manuscript verloren zou
gaan, zegt de dokter glimlachend,
dat er wel uitgevers zijn, die het
zouden willen uitgeven, maar het
publiek is er immers niet mee ge
baat, als het teveel tegelijk te'ver
werken krijgt?
Kinderlijk vertrouwen
Wij zullen er foto-copieën van
laten maken, dringen zijn bezoe
kers aan! Ze kijken eens ïond in
Schweitzer's kantoor, dat tegelijk
studeer- en slaapvertrek is. Alles
is van hout: er brandt een petro
leumlamp. „Stel u voor dat het ver
brandde!" De wijsgeer lacht. „Mijn
manuscript gaat niet verloren.
Kijkt U maar, deze hoofdstukken
hebben zelfs de tanden van de an
tilopen doorstaan!" 'Hij wijst op
een muur, waar hij ieder hoofd
stuk, met een touwtje gebundeld
aan een spijker ophangt, „zoals
een jager zijn geschoten fazanten."
In de kamer naast het kantoor
huizen zijn lievelingsdieren, de an
ti lopenkalfj es. Daar staat ook zijn
piano met de orgel pedalen, een.
cadeau van de Parijse Bach-ver-
eniging aan haar organist. Op gro
te kano's is het instrument destijds
naar Lambarene vervoerd, 200 km
de Ogowe-rivier langs.
In Lamberene staat zijn hospitaal,
op een terrein van meer dan
h.a., waar 400 mensen wonen, voor
de helft patiënten. Per jaar komen
50Ü0 inboorlingen naar Lambarene,
(e voet of per kano. Een derde
sterft onderweg, de overigen vin
den hulp van de vier Europese art
sen en de zeven dito verpleegsters
en het inheemse personeel. De
dokter zelf werkt mee, timmert en
schildert als het moet, gaat iedere
avond langs de bedden. Is straks
jaar, maar staat iedere morgen
om zes uur op, werkt tot na mid
dernacht, in het warmste deel van
Afrika,
Een van de bezoekers zit te wer
ken in een kamer van het hospi
taal. Kamer? Een houten vertrek
met houten banken. Het is nacht,
een nacht in Afrika, met duizend
zachte stemmen uit het oerwoud.
Plotseling een nieuw geluid, een
piano, een meester aan de toetsen.
Bach. De bezoeker legt zijn pen
neer, gaat stil naar Schweitzer's
kamer, opent de deur en luistert.
„Kom binnen," zegt deze en de
robuste, ietwat gebogen figuur zet
zich weer achter het instrument.
Schweitzer speelt Bach. Hoe was
het vroeger? „Bach's grootste ver
tolker. Europese concerten, ap
plaus!" Nu: een houten vertrek,
antilopen in een mand, het Afri
kaanse oerwoud. Maar toch: Bach!
Links: de Canadese kunstschaats-hom pioene Barbara Ann Scott met een
Tsjechische collega-op-de-schaats bij aankomst te Praag, waar de strijd om
het Europese kampioenschap weldra zal ontbrandenBarbara Ann Scott
deed met mama en trainer ook even Amsterdam aan. waar het niemand ge
lukte haar te interviewen. Vervolgens oejende zij in Zwitserland nog een
paar dagen, om in Praag beslagen ten Ijs te komen.
Vrijdagmiddag stonden voor de R'damse kamer van het Bijz.
Gerechtshof terecht de heren J. S. C. Schoufour en F. Swarttouw.
de eerste als directeur van de N.V. Frans Swarttouw's Havenbedrijf
te Rotterdam en Amsterdam, de tweede als directeur valt de N.V,
Stevedore Comp. „Quick Dispatch". De heer Schoufour zou kranen
(o.a. een 8-tons drijvende kraan) en een poliegrijper ter beschikking-
van de vijand hebben gesteld en bovendien voor de O.T. werkzaam
heden hebben doen verrichten. De heer Swarttouw zou terreinen en
loodsen op huurovereenkomst ter beschikking hebben gesteld voor
de fabricage van „Torpedo-Schuetznetze", bestemd voor de Kricgs-
marine. Ook hem werd het doen verrichten van werkzaamheden,
voor de O.T. ten laste gelegd.
Beiden gaven in grote trekken
het ten laste gelegde toe. Tot hun
verdediging voerden zij aan, dat er
in het bedrijf allerminst hard was
gewerkt. De arbeid voor de Duit
sers maakte slechts een zeer ge
ringe fractie uit van de totale op-
Een stille kamer vol herinneringen: aan de ene wand tientallen por
tretten: mannen en vrouwen in kledij, die veertig jaar geleden misschien
modern was: jonge mensen, die met vrolijke gezichten het leven inzien:
kleuters, die hun eerste wankele pasjes doen; familie, vrienden
en vriendinnen. Rechts bovenaan een grote foto van een schilder vól aan
dacht voor zijn doek, een penseel in de hand. Aan de andere wand enkele
originele litho's en een reproductie van een bekend schilderij: „De Em
maüsgangers" van Han van Meegeren. Dan een erker, die uitzicht geeft
op de stille Munnikenweg in Veenendaal. Aan de voordeur een émaille-
plaat: Wed. G. W. van Kessel, expeditie-bedrijf.
Schweitzer met een van zijn anti/open
Hier leeft, reeds vele jaren aan
haar bed gekluisterd, mej. Wille
nden van Meegeren, één van de
drie zusters van de schilder, die
enkele dagen geleden in de Vale-
rïus-kliniek te Amsterdam plotse
ling is overleden. Lichamelijk
naast deze rumoerige wereld, maar
geestelijk intens daarin levend,
doordroomt deze ernstig zieke
vrouw alle heerlijke herinneringen,
die zij van haar broer heeft behou
den. Als zij vertelt, en dat met een
geestdrift, die kwalijk schijnt te
passen bij dit uiterst broze lichaam,
leeft voor ons op de mens Han
van Meegeren, zoals slechts weini
gen hem zullen hebben gekend.
„Hij was de liefste broer, die U
zich voorstellen kunt, Nadat ik
mijn eind-examen H.B.S. had ge
daan openbaarde zich een ernstige
maagkwaal, die het mij onmogelijk
maakte een werkkring te zoeken.
Later kwam daar een. hartziekte
bij, al vele jaren, kan ik niet meer
lopenAis ik Han niet had ge
had zou ik misschien daaraan
geestelijk ten onder zijn gegaan.
Han zorgde voor alles, wat ik nodig
had, Han regelde al mijn zaken,
Han was het, die soms dagenlang
niet van mijn ziekbed week als ik
weer een hevige aanval had. Acht
maal reeds ben ik geopereerd, Han
was het altijd weer die mij in mijn
moeilijkste uren opzocht. Het vori
ge jaar nog moest ik een levensge
vaarlijke operatie ondergaan in het
Diaconessenhuis te Utrecht. Han
kwam mij iedere dag opzoeken, on
geveer vier weken Tang. Er zullen
maar weinige broers en 2usters zo
intiem met elkaar zijn als Han en
ik dat waren."
Het wordt stil in deze toch al
rustige kamer. Felle regendruppels
lekkeren op het zinken dakje van
de erker. De gure wind giert om
het huis. Herinneringen worden
levend
Twintig jaar reeds ligt mej. Van
Meegeren in bed, twintig jaar
heeft zij in stille afzondering nage
dacht over dat merkwaardige
„ding" dat leren heet. Er is haar
de zin daarvan waarschijnlijk
sr geopenbaard dan aan ons, ge
zonde mensen, die in de jacht van
alledag geen tijd vinden voor be
zinning. Haar oordeel over de dik
wijls vreemde handelingen der
mensen is mild, natuurlijk ook
over de verkeerde daden van haar
broer. Goedpraten wil zij die niet,
doch zij heeft voor zichzelf een
verklaring trachten te vinden
waarom Han zijn toevlucht nam
tot afkeurenswaardige middelen
om tot roem te komen.
Gevoelsmens
„Han was in iedere vezel van
zijn üchaam gevoelsmens. En een
kunstenaar! Dat zegt de gewone
mens dikwijls weinig, maar mij,
die hem zo door en door gekend
heeft, ontzaglijk veel. Hij was
heftig en uitermate critisch. Ds
weinige waardering, die Han van
de officiële Nederlandse kunst-
critiek ondervond, heeft hem
zwaar gekrenkt. Dat moet hem
er toe gedreven hebben „De
Emmaüsgangers" te schilderen.
Het kan mij persoonlijk niets
schelen, en ik geloof vele Neder
landers met mij, hoe sommige cri
tici, nü over dit doek spreken en
schrijven. Voor mij is het nog altijd
het mooiste dat Han geschilderd
heeft. Iedere keer, als ik er naar
kijk. en dat is tientallen malen
per dag denk ik: „Ja, zo was
Han, zoals de man rechts op het
schilderij, die vol gespannen ver
bazing het wonder aanschouwt. Zo
ook heeft Han het ondoorgronde
lijke mysterie, dat leven heet, be
keken."
De schier doorzichtige handen
schikken het sierlijke gekamde
haar wat op, de fijne, tere trekken
van deze veel-beproefde vrouw,
die 2ich boven haar leed wist te
verheffen en zich nu niet meer
ongelukkig voelt, krijgen een dro
merige expressie.
„Ik heb hem niet meer gezien,
maar enkele dagen geleden zag ik
een eerste afdruk van een foto, die
na zijn sterven is gemaakt. Niet te
geloven, hoe mooi! Han leek veel
jonger geworden, dan hij de laat
ste tijd er uit zag, een onaardse
glimlach om zijn mond. Hij moet
in die laatste seconden een prach
tig visioen hebben gehad."
Als eens een waarlijk goede bio
grafie over Han van Meegeren
wordt geschreven moet daarin ook
klaar belicht worden, dat hij, naast
vele zwakke menselijke eigen
schappen, minstens één heel goede
had: hij was een liefdevolle, zorg
zame broer voor een hulpeloze,
altijd zieke zuster.
Bij koorts en klejpiln zljr» onze
poeders het aangewezen middel.
KOORTS-en KIESPIJNPOE
DER 7l/j cent per stuk.
BRAS KAMP W.V. FA BRl KONTE VAN
DTMEENK'S
G EKEÉSM IDD ELEN
Schone schijn en werkelijkheid
Een Hooggeleerde, die scherpzinnige conclusies
wist te trekken
"pOLITIE-AGENTEN, surveille- hij niet wilde verhongeren besloot
x rend in Londen's Bakerstreet, Conan Doyle zich op het schrijven
worden ook nu nog vaak door van boeken toe te leggen,
buitenlanders gevraagd, waar.... „Bedenk iets origineels", advi-
Sherlock Holmes gewoond heeft, seerde hem een uitgever, toen hij
En dat ondanks het feit dat de deze met enkele criminele penne-
man, die Sherlock Holmes schiep, vruchten belaagde,
nu al weer vele jaren geleden het Dat knoopte Conan Doyle zich
tijdelijke met het
eeuwige verwis
selde.
Ja, sir Arihur
Conan Doyle
moge dood zijn
hij moge ook
Sherlock Holmes
in zijn laatste
detective-story
hebben laten
sterven de
hoofdfiguur uit
zovele spannen
de romans is
blijven voortle
ven als een wel
haast legendari
sche figuur, die
tot in. de verste
uithoeken der
aarde bekend is.
U weet dat en
de schrijver vair
in de oren. Hij
herinnerde zich
plotseling een
van zijn leer
meesters aan. de
universiteit in
Edinburgh, een
zekere professor
Bell, wiens colle
ges ontzaglijke
toeloop trokken
omdat Lij uit
drachten. Men was bang voor inbe
slagneming en wegvoering van de
kranen en bruggen, in geval
van weigering. Bovendien wer
den op deze wijze arbeidskrach
ten voor tewerkstelling in Duits
land behoed.
In zijn requisitoir wees mr. Hol
lander er op, dat deze zsak ook
door de zuiveringsraad had_ kunnen
worden behandeld, doch hij achtte
het voor het Hof zeer nuttig, op de
hoogte te zijn van wat er in het
stuwadoorsbedrijf was omgegaan
en de beschikking te hebben over
vergelijkingsmateriaal.
Heeft men zich verzet tegen de
Duitse opdrachten, al waren die
van betrekkelijk geringe omvang?
Het landsbelang is hier niet boven
het persoonlijke belang gegaan. De
advocaat-fiscaal achtte in beide ge
vallen een geldboete op zijn plaats
en eiste tegen de heer Schoufour
f 30.000 subs S mnd. hechtenis en
tegen de heer Swarttouw f 2O.Ö0O
subs 4 mnd.
De vorige dag had ik vol span
ning maar hoofdschuddend het
yselyke verhaal van de ontvoering
van die oude Rotterdamse heer ge
lezen en Vrijdag liep ik er nog
steeds over te tobben. Waar moet
dat heen, zo peinsde ik, als ze er zo
gaan aanstaan m onze rustige, ge
moedelijke stad. Net hep ik te vre
zen dat het fcy die ene niensenrove-
ry wel niet zou blijven, want zulke
voorbeelden prikkelen natuurlijk
misdadig aangelegde lieden, toen er
een auto stopte voor mijn huis en
even later de bel nadrukkelijk rin
kelde.
Een taxi had ik niet besteld en ik.
verwachtte geen bezoek.
Waarom doe je met open, zei
m'n vrouw ongedurig, je kunt de
mensen toch niet in dit noodweer
buiten op de stoep laten staan.
Wacht even, sprak ik nerveus, doe
jij vooral niet open, ik zal eens even
boven uit het raam gaan kyken wie
daar is. Met bonzend hart sloop ik
de trap op en schoof voorzichtig het
raam omhoog. Ik zag een tamelyk
flinke auto voor de stoep staan.
Iemand zat achter het stuur en
twee mij onbekende heren stonden
voor de deur. Met trillende handen
deed ik het raam geruisloos dicht
en wankelde de trap af. Intussen
had de bel nog tweemaal gegild.
Nu vroeg m'n vrouw, zou je nou
eindelyk niet eens opendoen, wat
heb je toch, je doet zo vreemd en
je ziet zo wit als een ei. Snap je
dat dan niet zei ik zeer bits, lees jij
dan de krant niet. Scherp snerpte
de brl weer en het ging ir.c door de
ziel. Paniekerig ijsbeerde ik door
de kamer. Nou maar, dat is toch te
;ek, zei m'n vrouw kordaat, ik ga
In zijn pleidooi verweet de raads- j opendoen, je lijkt wel niet wijs.
man, mr. Beerman. zoals bekend, Hierblijven, riep ik schor, Ik
voorzitter van de Stichting Haven- zal ze leren, dat gespuis, ik ga de
belangen de adv.-fiscaal, niet politie opbellen, maar m'n vrouw
voldoende op de hoogte te zijn van j was doodkalm naar de voordeur ge-
de Rotterdamse toestanden. Rotter- lopen en ik hoorde haar weldra
dam is van ouds een haven, inge
steld op het Duitse achterland. De
R'damse autoriteiten richten reeds
nu weer de blik verlangend op dit
zelfde Duitse achterland. Wanneer
burgemeester Oud (evenals alle
autoriteiten in den lande) in zijn
proclamatie direct na de capitulatie
de ingezetenen aanspoort het werk
weer normaal te hervatten dan
moest dit somtijds tegelijkertijd in
houden het dienen van Duitse be
langen. Dit bedrijf heeft in zeer ge
ringe mate voor de vijand gewerkt.
Uit Zweden werd opbouw materiaal
gelost. Uit de Limburgse mijnen
werden kolen overgeladen naar de
hoogovens in IJmuiden, Noemt de
adv.-fisc. dit ook werken voor de
Duitsers?
Mr. Hollander: „Indirect, ja".
Mr. Beerman: „Dan lijkt het mij
beter, dat U de directie van de Ko
ninklijke Nederlandse Hoogovens
ook ter verantwoording roept".
De PRAC heeft het vooronder
zoek zeer eenzijdig geleid, aldus
mr. Beerman, en de zaak slechts
van één zijde belicht. Hij meent,
hier bezetenheid van de col labor a-
iiegedachte te moeten constateren.
Mr. Hollander protesteert.
Botterdam heeft njet slechter ge
handeld dan de rest van Neder
land en niet anders dan bijv. Ant
werpen, dat van de bevrijders een
pluimpje kreeg. Mr. Beerman be
rust ig praten met de twee mannen.
Incer.s hoorde ik haar zeggen*
maar komt U toch even binnen he
ren, m'n man ïs thuis, hij zal stellig
graag even met U meegaan. Voet
stappen naderden, maar men denkt
snel als levensgevaar dreigt en
zonder aarzelen wierp ik mij onder
de divan. Terwijl de mannen in een
makkelijke stoel gingen zitten
hoorde ik m'n vrouw enige malen
dringend m'n naam roepen. Ik be
grijp het niet. sprak zy tot de he
ren. zoeven was hij nog thuis. Nou,
niets aan te doen, vervolgde ze,
toen de mannen aanstalten maakten
om te vertrekken, het zal hem ze
ker spy ten, want zo'n verboden
film in besloten kring te sen af
draaien Is wel wat voor hem
DESIDERTUS
sloot zijn pleidooi met een verzoek
om vrijspraak of ontslag van rechts
vervolging.
Uitspraak over twee weken.
Aan het einde van de ochtend
nam de zaak tegen de 37-jarige
Pieter Hoogerwerff, stuwadoor te
Wassenaar, wie ten laste was ge
legd, dat hij ten behoeve van de
vijand stuwadoors opslag-, overslag
en andere werkzaamheden had ver
richt, een onverwachte wending.
De beschuldigde werd n.l. ter zit
ting gevangen genomen wegens
hot afleggen van tegenstrijdige
verklaringen.
ZATERDAG 10 JANUARI 1948
Avond-programma
HILVERSUM I: 19.— Nws; 19.15
Dansmuziek; 19.35 Banden die bin
den; 19.45 Reg. uitz.; 20.— Nws; 20.05
De gewone man: 20,12 Wie weet hoe
kleinigheden "-ui- I dezc Plaat beet? 20.30 Lichtbaken;
Woki 22. -
Pco[. Bell uit Edinburgh, die Conan
Doyle tot Sherlock Holmes
inspireerde
meestal
juiste conclu
sies wist te trek
ken.
Een modder-
j'pat op de
broekspijp van
een student gaf
prof. Bell aanlei
ding tot het
deze serie ook. Maaris het U afsteken van een verhaal, waar-
ook bekend, dat Sherlock Halmes bij het doen en laten van de
wel degelijk echt bestaan heeft? Hij betrokkene danig onder de loupe
is niet zo maar door Conan Doyle werd genomen. Tot vermaak van
bedacht, is geen fictieve roman- de toehoorders..,,
figuur. Alleen: de ware Sherlock Zo kwam de Engelse schrijver tot
Holmes heeft nimmer iets met de zijn creatie: Sherlock Holmes, een
politie en misdaden uitstaande ge- detective, die uiterlijk niets met
had. prof. Bell gemeen had, maar dii
Sir Arthur Conan Doyle studeer- veel te meer uit onbetekenende
de n.l, medicijnen in Edinburgh, aanwijzingen en feiten net als
Maar toen hij 2ijn graad had be- de hooggeleerde leermeester van
haald en zich vestigde bleven de Conan Doyle scherpzinnige con-
patiënten hardnekkig weg. En daar clusies wist te trekken.
I fK— «egen nc» ae juok; zz— Dans-
scnerpzmmgc les, 22 37 Actualiteiten: 23.— Nws:
23.20—24 Omroepkamerorkest,
HILVERSUM II: 19— Janine-
Andradc. viool; 19.30 Ik schreef een
brief: 19,40 Jeugdnicuws; 1945 De
bijbel in steen; 20.Nws: 20.08 Din
gen van de dag: 20.15 Vindobona
Schrainntel'n; 20 45 De zang van de
maand Jan.; 21.15 K. Voskuil; 21 30
In de balzaal; 22— Lady Dona
f hoorspel); 22.30 Jean Presto en zijn
ensemble: 23.Nws; 23.15 Hobby
hoek; 23.30—24.— Lost-Best
fIngezonden mededeling)
FEUILLETON
komen, In de buurt van Axen was men hem chercheur naar Peters huis was gegaan, de
weer op het spoor gekomen. Dat kou geen toe- minister-president opgebeld en Item met zorg-
vai zijn, want twee Nederlandse agenten waren vuldige verontschuldiging over de onheus ma-
reeds geruime tyd.in dat gebied gestatioaneerd, tineuze telefonade op de hoogte gesteld van de
omdat er verschillende verdachte vreemdelin- feiten en naar de mening van Zijne Excellentie
gen gerapporteerd waren. Er moest daar in de over de heer Munnik gevraagd.
gcnuiensi lastte verder in net duister, was net ITes^ofcf>n, Vraair het hem hi} ie lui nm
een internationale smokkelaffaire? Waarschijn- oneerlijk ie rijn en zeker om finSnd te veE
7*" moorden. Alleen wanneer iemand Ten bo!k van
een. geheimen te verber- hem zou stelen of de hand zou uitstrekken naar
een van zijn gemummificeerde artikelen zou hij
Nu was dc zaak echter acuut geworden: twee ïemand( kunnen doodslaan. En onthou ait jjocd
Peter begreep, dat hij alles moest vertellen.
Hij deed dat ook en zei bedroefd, dat hjj ge
tracht had, de man murw te krijgen om zijn
tong los te maken, maar dat hij na de vijfde -e=- YY rr""~
flee wiin nlatselinff wankel was geworden en dat moorden binnen enkele dagen; eerst een Pool, besloot hij - op dit uur mag U my
hü ff toen maarhadgezef omdat van ^ie men feitelyk tveinig wist, daarna een voortaan alleen opbellen, wanneer U mij komt
er niets meer met hem te beginnen was Er Hongaar, wiens strafregister niet geheel blanco vertellen, dat Munnik zelf vermoord is. Dan
er xneis meer met nem te oegmnen was. ar iinm..i „„-„f kom :k met eieren oven kiiken. andere trelnnf ï!r
werd pro ces-verbaal opgemaakt van zyn verkla
ring en toen men zich ter verificatie van het
was: éénmaal uit Engeland gezet op verden
king van spionnage, zonder dat er voldoende
kom ik met eigen ogen kjjken, anders geloof ik
het niet. Maar waarschuw hem op te houden
ring en men. men zien xer veriricawe van. net r Yt
«rit* deel van zijn varhaal jmMdUta*. &ÏLn w"ra Dm hem V0OT de rKhtec te 5?nT SS"Mn
begeven, stelde Peter voor, dat de twee recher
cheurs dit werk op zich zouden nemen en dat
de heer Cressiks even achter zou blijven. Twee
paar ogen keken de spreker achterdochtig aan,
doch Cressiks. die blijkbaar het hoogste gezag
vertegenwoordigde, ging er op in en zo ge
schiedde het, dat hij met Peter een vertrouwe
lijk gesprek had. Peter begreep, dat hij in een
moeilijk parket geraakt was. Hij' voelde, dat de
rechercheurs bij voorbaat geloofden in zijn
medeplichtigheid aan de moord op de Hongaar.
Van Cressiks was hij niet zeker. Er was maar één o
uitweg: de gehele zaak voor te leggen, zonder van Peters goede tróuw; zy'n begrijpelijke arg-
brengen,
Cressiks verweet Peter, dat .hij zo onnaden
kend te werk was gegaan, door de advertentie
in de courant te plaatsen. Indien hjj direct con
tact met de Inlichtingendienst had gezocht, zou,
men een val hebben kunnen zetten. Peter ver
dedigde zich door te vertellen, hoe spontaan
de idee van dc advertentie bij_ hem was opge
komen en dat hij de hele affaire meer als een
grap gezien had,
Cressiks was langzamerhand wel overtuigd
iets achter te houden en dan af te wachten, of
men hem geloven zou.
Cressiks had blijkbaar ook besloten, dat alleen
openhartigheid in. deze kwestie tot resultaten
kon leiden en daarom werd het gesprek tussen
zijn hiëroglyphen houden. Bonjour."
En het gesprek was afgelopen. Nu Feter bo
vendien nog met de muziekboeken van Ossiefski
kwam aandragen, verdween het laatste twijfel
in Cressiks gevoel. Hy was opgetogen: eindelijk
iets tastbaars. Samen bladerden zij in de slor
dige bundels, bestudeerden de krabbels, begre
pen er niets van en Cressiks besloot ze mee te
nemen voor een deskundig onderzoek op zfjn
bureau. Peter vertelde van zijn merkwaardige
sensatie by het horen van de orgelklanken
en toen verzweeg hij toch werkelijk iets: dat
hij het vreemde, laatste accoord van Ossiefski ge-
waan had ook niet diep wortel kunnen schie- reconstrueer! had. Hij wilde het vóór zich hou
ten, omdat hij wist, dat Peter een vriend van
de minister-president was en de door de perspon
van deze jonge Egyptoloog, die er allerminst
uitzag als een man, die met internationaal boe-
da^rmannen^uchtYY-petir&ordardat ventuY omging. Hoog,tong zou. hij dat nü gj
ook in Botterdam.
de Hongaar reeds in Parijs en Londen gesigna
leerd was en dat de Nederlandse Inlichtingen-
dienst enkele weken geleden bericht had gekre-
Oberman. gen, dat hij uit België het land was binnenge-
nieuwsgierigheid doen, wanneer hij daartoe toe
vallig in de gelegenheid kwam, maar dan zou het
van korte duur zijn, tot het eerste gewetenscon
flict. Bovendien had hij, voordat hjj met de re
den, als het laatste geheim in deze zaak, gere
serveerd voor zijn fantasie.
Cressiks zat, achterovergeleund in de stoel,
_.st rookkolommetje van zijn sigaret na te turen.
Hy dacht na over de zaak.
„Zou het toch spionnage zijn?", vroeg hjj,
meer aan zich zelf, dan aan Peter.
Wordt vervolgd
inbreker kwam
bij mij stelen,
Hij gaf blijkbaar met
om juwelen.
Maar op TIP was 'ie
dol,
'k vond de fles half
vol.
Met een briefje erbr]
samen delen
Inz, nr. E. 5. A'dam ontv. fl. TIP.
ZONDAG U JANUARI 1948
HILVERSUM l; 8.Nieuws; 3 15
Gr.pl.; 8,25 Inleiding Hoogmis; 8 30
Hoogmis; 9.30 Nws, Watcrst.: 9 45
Zondagmorgen; 10.30 Kerkdienst;
11.30 Na de kerkdienst: 12.15 Apo
logie; 1230 Lunchconc.; 32.35 Zonne
wijzer; -13.— Nws; 13.15 Welk boek?-
13.20 Lunchconc; 13.35 Radio-feuil
leton; 14.05 USO; 15.30 Causerie;
15.40 Muzikale Tombola; 1610 In 't
Roeckhuys; 16.25 \tispers; 17.— Jon
ge kerk hoort oude woord; 38 30
Reg uitz,; 19,-— Psalmen van Swec-
linck; 19.15 Ds. Straatsma; 19.30
Nws, weer; 19.45 Gr.pJ,; 19.50 Sport;
20.05 Gewone man; 20.12 Opera: Don
Giovanni; 20.55 Luisterspel: Gevleu
gelde dolk; 21,40 Viool, orgel; 22 07
Actualiteiten; 22.Ï5 Gebed; 22.30
Nws; 22.50 Conc.geb. orkest,
HILVERSUM II: 8.— Nws; B.18
Zingende torens; 8.30 De mens en
zijn liefhebberijen; 8.40 Gr.pl.; 9.12
Sport; 9.15 Men vraagt; 9.45 Geeste
lijk leven; 10.Paul Godwin trio;
10.30 Briefgeheim: 11.— Kunst na
Arbeid; 12.— Gr.pl.: 12.30 Zondag
club; 12,40 Koor Duinwaterleiding:
13.Nws; 13.15 Vaudeville strijk
orkest; 13.50 Spoorwegen; 34.—
Viool en piano; 14.05 Boekenhalf
uur; 14,30 Vijfde Brandenburgse
conc.; 14.55 Pianovoor dr.; 15,20 Film
praatje; 15.35 Skymasters; 16.39 Re-
portagedienst; 17.— Meisjeskoor de
Krekels.- 17.30 Avonturen van Ome
Keesje; 17.50 Sport; 28,— Nws, sport;
13.15 Gesprek met de lezer: 18,30
Gelijkenissen; 19,Oecumenische
dienst: 20.Nws; 20.05 Reportage:
20.15 Waltztime; 20.50 Hersengym
nastiek; 21.20 Gerard van Krevelen;
21.40 Paul Vlaanderen; 22.15 Ka
mer or k,; 23.Nws; 23.15 Filmmcl,
MAANDAG 12 JANUARI 1848
HILVERSUM I: 7— Nws; 7.15
Oymn.; 7.30 Reveille; 7.45 Woord
voor de dag; 8— Nws; 8,15 Vior
het werk; 9.— Piano: 9.15 Zieken
bezoek; 9 30 Klassiek conc.; 10.3D
Morgendienst:: 11.Werken van
Mozart, Haydn en Schubert 11.15
Van oude cn nieuwe schrijvers; 11.35
Discokiankcn; 12Pop, orgelbe-
spel.; 12,30 Weer; 12,33 'Amatitrio;
12 55 Bachkoraal; 13.— Nws; 13.15
MandoUnata; 13.45 Koor; 34.— Uitz.
voor scholen, 14 30 Hollands sextet;
15.Zangrec.: 15.30 Orkestwerken;
16.— Bijbellezing; 16.45 Instrumen
taal kwintet; 17.— Kleuterklokje
klingelt; 17.15 De vijf Zapakara's;
17.45 Rcg. uitz18.Gr.pl.; 18.15
Sport; 18.30 Reg. uitz.
HILVERSUM II: 7.— Nws; 7.15
Frans progr.; 8.Nws: 8.18 Lichte
klanken; 9.Hallé crk.; 9.30 Wa
ters!.; 0.35 Inslrum Kwintet: 10.—
Morgenwijding; 10 20» Vlaams progr.;
10.30 Voor de vrouw; 10.45 Regen
boog; 11.20 Piano; 11.45 De toekomst
heeft vleugels, voor dr.; 12.Vin-
centino: 12 30 Weer; 12.33 Platte
land; 12.38 Gr pi; 13.— Nws; 13.20
Malando; 13.50 Royal Opera Or
chestra Covcnt Garden; 14.Viool,
piano; 14.20 Voor dc jonge moeder:
14.45 Gr.pl.; 15.15 Onbewoonbaar-
verklaard. geschiedenis van een
huis; 15.55 Omroepkamerork.; 16,45
Orgel; 37— Gespeelde fabel Kees
de Zwerver; 17 15 School is uit; 17.30
Miller Sextet; 18.— Nws; 18.15 Staf-
muziekcorps.
De A.V.S.
In de jongste vergadering vart
aandeelhouders van de N.V. Algem.
Verzek. Sociëteit A.V.S. zijn de ba
lans en de verlies- en winstreke
ning over het boekjaar 1 September
194S t/m 31 Augustus 1947 goedge
keurd.
Van het winstsaldo ad 6.933.88
werd bestemd voor aandeelhouders:
4.000.zijnde 4 Ve over het ge
stort kapitaal; 2.500.werd toege
voegd aan de extra reserve terwijl
het restant werd overgebracht naar
nieuwe rekening.
De extra reserve bedraagt thans
f 157.000.—.
De aan de beurt van aftreden zijn
de commissaris de heer A. K.
Smit werd herkozen.
flnueztinden medjdeling)
Voor'n smallebaurs en'n goede smaak
Exclusieve Eetkamer
6 elkan klooster-
stoelen, ultneem-
bare zeskant
J.tepwJ X JJJTA compleet
*/h Toorenburg Damme
Nieuwe Binnenweg 340 t/o Plantsoen
Rotterdam - Teieloon 34136
