Triomph der Franse film
kunst
Zeven Amsterdamse schilders
Quai des Orfèvres in Capitol
Lutusca
Hyena's
Waar hoort U bij
Colosseum
De Barbier van Sevilla
Alliance Franchise
Draad zonder eind als
transportbaan
,Wat zoudt U denken van ome diergaarde, Trygve Lie?"
AVICULTURA
Eerste Europese
tentoonstelling
Bruce Lowe
heöen
De CCD is op het pad
DE RADIO-PROGRAMMA'S
Zaterdag 24 Januari 1948
3
;n 'specialist.
Mcsse, die les
Quai de« Orfèvres heet deze film in
het Frans Daar op die Quai de» Or
fèvres bevindt zich de Franse „Scot
land Yard". Er is een moord gemeld
en het gehele politie-apparaat zet zich
in beweging om de moordenaar op te
«poren- Een man die de schijn zeer
tegen zich heeft wordt het vuur na
aan de schenen gelegd, zo zelfs, dat
hij, hoewel zo onschuldig als een lam,
de vervolging niet langer verdraagt en
een poging tot zelfmoord doet.
Èen helemaal niet origineel verhaal
dus. van een apeuxen door de politie
naar een eventuele dader, een film die
een doodgewoon detective-je had kun
nen worden, maar die, dank zij een
paar geniale Franse filmkunstenaars
een werk werd waar filmisch zóveel
genoegen aan te beleven valt. dat de
ware filmvriend het vooral moet gaan
zlcn en liefst herzien, want bij een
eerste visie ontgaan U zeker vele van
de zeer knappe details, waaraan deze
film zo rijk is.
En wat Louis Jouvet hier te zien
geeft als cynische Inspecteur van poli
tie, belast met de leiding van het on
derzoek, overtreft alie rollen, die wij
ooit van deze sterke persoonlijkheid za
gen Het verhaal epeelt in de cabaret-
en 'variété-wereld en de sfeer daar,
zowel als die op het politiebureau, is
zó goed getroffen door regisseur H, G.
Clouzot; de dialoog is zó boeiend en
puntig, dat het een exquis genot is dit
meesterlijke, echt Franse werk te
volgen.
William Wyler. de regisseur van o.a.
Mrs. Miniver en De Woeste Hoogte,
heelt bewezen een toneelstuk tot een
goede film te kunnen transformeren.
Ook van Lillian Hellmans ,The little
Foxes" heeft hij een film met grote
kwaliteiten gemaakt, al duurt het wat
lang voor hij ons met talloze korte
scènes de sfeer getekend heeft -waar
het verhaal in speelt, een kleine stad,
rtl. 1n een der Zuidelijke Staten van
Amerika, omstreeks 1900.
De „kleine vossen" uit het Hooglied
van Salomo 2 zijn daar de gebroeder»
Hubbard, die met allerlei onscrupu
leuze handelingen rijk willen worden
ten koste van hun medemensen.
Ben en Oscar Hubbard zoeken kapi
taal voor een nieuwe fabriek. Zij be-
\verken hun zuster, een hooghartige en
glasharde vrouw, om haar gevoelige en
ziekelijke echtgenoot over te halen
deelnemer te worden. Deze wil echter
Dezer dagen ontvingen wij van
een Rotterdamse jeugdgemeen
schap een brief voor 1948 waar
van wij de hoofdzaak gaarne door
geven in het Parool:
Het komt erop aan hoe wij ons
gedragen, wie wij zijn in de
kwade dag. Niemand is erbij gebaat
als wij al klagend over de wereld
toestand, vol nutteloze crltiek, in
moedeloosheid bij de pakken gaan
neerzitten. Professor Toynbee heeft
in zijn „Study of History" op ver
schillende houdingen van mensen
zonder uitzicht gewezen. Daar zijn
de „Omkijkers" die steeds weer
om de „goede, oude tijd" roepen,
Zoals de Italiaanse fascisten, die
vast geloofden dat als Italië maar
de glorie van het oude Rome her
stelde, alles weer rozengeur en
maneschijn :izou zijn. Of de Nazi's,
die ervan overtuigd waren dat als
Duitsland maar kon ontkomen aan
de zacht-vingerige Joden en aan
de barmhartigheid van de leer der
Christenen en kon terugkeren tot
het harde leven van hun voor
ouders in de duistere (en drui
pende) germaanse wouden, alles
voor elkaar zou komen. Er zijn
mensen die (met voorbijzien van
walgelijke stank en epidemische
ziekte) terugverlangen naar Mid
deleeuws Engeland, En kennen wij
ze niet in Nederland die de „voor
oorlogse" tijd idealiseren toen ieder
kon doen waar hij zin in had (met
een eigenaardige onverschilligheid
voor het lot van anderen?)
Aan deze „Omkijkers" heeft men
niets in de kwade dag; want nie
mand kan de wijzers van tijd of
geschiedenis terug zetten.
Dan zijn er de „Omsmijters", die
geschiedenis beschouwen als een
betekenloze opeenvolging van on
kunde, wreedheid, hebzucht en
oorlog. Met wijlen Henry Ford be
schouwen zij historie als ballast.
Dus nemen zijn hun voorhamers ter
hand om dan op de verkregen
ruïnes een nieuwe (en vaak be
langwekkende) omlijsting voor een
hetere levensorde op te zetten.
Maar het mensenhart kunnen zij
niet even gemakkelijk veranderen.
Dus staart uit de nieuwe lijst, de
oude Adam ons weer aan.
Ook de „Omsmijters" helpen niet
veel in de kwade dag.
Vervolgens de „Ontwijkers". Te
leurgesteld in de mensen, de men
selijke hardleersheid, stompzinnig
heid en hebzucht moe, trekken zij
hun handen van de wereld af en
stormen zij (met verwaarlozing van
hun verantwoordelijkheid) hun
hobby-ladders op. Ze worden jazz-
fantasten of snelheidsmaniakken,
zonder richting of doel. Of zij be
stijgen rustig de verborgen trappen
van een mysterieuze of denkbeel
dige godsdienst, maar vergeten de
Meester, die omging met het „com-
muine volk", bij hen aan tafel zat
en die, met spijkers door handen en
voeten, stierf.
Deze „Ontwijkers" zegt Prof.
Toynbee zijn even bruikbaar als
een parasol in een kolenmijn.
Nu zijn er ook mensen (in de
feschïedenis vaak kleine groepen)
4ie de kwade dag gebruiken als een
■.elescoop om de Ster te zien. Hun
kenmerken vinden wij reeds bij de
terste Christenen. Zij hielden vol in
leze ontaarde wereld dat er een
God was, die men kan leren ken-
len in Jezus; dat zij een Vriend
ladden, die hen nooit in de steek
let; dat zij door Hem toegang had-
<en tot onmetelijke krachtbronnen.
Jij beleden, dat in het leven en
ierven van Christus de reddende
Iracht van Gods liefde te vinden
vas; en dat deze liefde alle mach-
■en van onverschilligheid, hebzucht
m dood had overwonnen en dat de
n en sen, die uit deze liefde leven,
iegevieren over leven en dood. Dit
3 nog van kracht ook in de kwade
lag. OBERMAN.
geen hyena zijn ten koste van de ar
beiders.
Er ontataat nu een strijd van heb
zucht, bedrog tegen de goedhartige
echtgenoot van de beestachtige vrouw,
een strijd van grote dramatische kracht
Bette Davis bewondert men als Re-
glna. de van alle menselijkheid ge
speende duivelin, die in haar geldzucht
voor niets terugdeinst (een prachtige
rol van deze grote actrice). Herbert
Marshall is de ziekelijke echtgenoot. In
prachtig sober en gevoelig spel ver
beeldt hij de humanist, die tenslotte
door de geld%volven verscheurd wordt.
Een mooie en vooral in het tweede deel
sterke en eerlijke film.
Er zijn heel wat opera-vrienden in
Botterdam en voor hen zal het stellig
een genoegen zijn te luisteren naar de
zang van uitstekende Italiaanse opera
sterren, maar wie naar De Barbier van
Sevilla gaat kijken om een film te
zien. zal zich teleurgesteld voelen, want
met'film hebben déze door de camera
vastgelegde opera-scènes hoegenaamd
niets te maken.
De musicoloog Alfred Pouinard heeft
gisteravond voor de leden der Alliance
Francaise een. lezing gehouden over
Claude Debussy, waarvoor veel belang
stelling bestond.
Op uitvoerige wijze behandelde spre
ker het oeuvre van de impressionttisti-
sche grootmeester, daarbij dieper in
gaande op het verband dat er o.a. be
staat tussen bijvoorbeeld de poëzie van
Debussy's tijdgenoten, de Russische
toonkunst enz. en zijn composities. Ook
de folkloristische en natuurinvioeden
die van In 's meesters muziek in rui
me mate aantreft werden uitvoerig be
sproken.
Pouinard illustreerde telkenmale aan
de vleugel zijn lezing, hetgeen hij zeer
artistiek en met veel kennis van za
ken deed.
Het gaf Vrijdagmiddag: op het
terrein van de scheepswerf Boele
te Bolnes een wat kermisachtig ge
zicht kisten, planken, stenen, vaten,
stukken ijzer en wat ai niet meer
netjes achter elkaar hangend aan
een lange kabel zonder eind zacht
jes wiebelend te zien voortbewegen.
Eenvoudig als het ei van. Columbus
is de voor het eerst in Nederland
gedemonstreerde Lasso-kabelbaan,
zoals dit nieuwe transportmiddel
heet. EJen stalen kabel zonder eind
wordt rondgetrokken door een
uiterst eenvoudige aandrjj (installa
tie met kleine motor en waarheen
men maar wil geleidlangs wielen
met uitgeschulpte velgen, zodat de
haken, waaraan de goederen han
gen, rustig passeren kunnen.
De Kabel Lasso N.V. i.o. Boven
straat 48 te Usselmonde is de fa-
brikante van deze transportbaan,
die vanwege haar eenvoudige en
goedkope opzet en gemakkelijke
verplaatstbaarheid reeds wordt toe
gepast in Frankrijk, Zwitserland,
Tslecho-Slowakiie en Afrika bij dc
mijn-, papier- en houtindustrie, op
bouwwerken en plantages. Het idee
om een draaiende kabel zonder eind
als transportbaan te gebruiken ia
afkomstig van. professor Gongrijp
te Amsterdam. De Zwitserse inge
nieur Schiile gaf het idee practisehe
vorm in de Lasso-kabelbaan, welke
vinding een uitkomst bleek toen in
het door de oorlog geïsoleerde Zwit
serland enorme hoeveelheden hout
voor huishouding en industrie uit
de bergbossen naar steden en dor
pen moesten worden getranspor
teerd.
Zevenendertigduizend sigaren
hadden drie Bossenaren ih Fries
land voor 22 cent per stuk onge-
banderoileerd verkocht toen zij
door de politie van Harlingen wer
den gearresteerd, Café's zullen
in Maart een nieuw koffiesurro-
gaat schenken: 20 koffie, 20
chochorei, 20 mais, 44 gerst.
Scène uit Quai des Orfèvres, een
film: Frans, „in hart en nieren
Willem Goossens'
Volkstoneel
Het voormalig „Rotterdamse
Volkstoneel" van de grote schouw
burg van voor de oorlog, thans
„"Willem Goossens' Volkstoneel"
meent uit de belangstelling, die
het' tijdens 25 dagen „Witte Non"
van het Rotterdamse publiek on
dervonden heeft, te moeten opma
ken, dat het hier ter stede over een
regelmatige speelgelegenheid dient
te beschikken. Onderhandelingen
hierover in de eerste plaats
wordt aan Luxor gedacht zul
len spoedig worden gevoerd. In het
komende seizoen staan o.a. de vol
gende stukken op het repertoire:
Hotel Berlijn (Vicky Baum), Ma
rinehelden (Jack Bess), De Trein-
duivel (Edgar Wallace), Het Teken
des Kruises, Een vijand der Volks
(Hendrik Ibsen), Rooie Sien (Ma-
rius Spree), De Rozenkrans (Flo
rence Barclay) en Mogen wij zwij
gen?
Vrijdagmiddag opende minister
S. L. Manshalt in de Houtriisthal-
len te Den Haag de eerste Euro- j
pese tentoonstelling, georganiseerd
door de vereniging „Avicultura". i
De expositie is de grootste, welke j
ooit op het vaste land gehouden is. j
Het aantal Inzendingen bedraagt
ruim zesduizend, waarvan tweedui-
zenS uit het buitenland.
De minister verheugde zich er
over, dat internationale samenwer-
king het mogelijk had gemaakt
deze expositie tot stand te brengen, j
Bij de pluimveehouderij onder- i
scheidt men de nutfokkerij en de i
sportfokkerij. „.Avicultura" is een
vereniging van. sportfokkera. Dc re
gering heeft voor dit streven grote
waardering en stelt voor de belang-
rijkste tentoonstellingen op dit ge- i
bied dan ook medailles beschikbaar.
Met de hoop, dat deze expositie bij i
zou dragen tot het internationale 1
contact op het gebied der pluim -
veesportfokkerij en met de geluk
wensen der regering, besloot de mi
nister zijn rede en verklaarde dc
tentoonstelling voor gopend.
Daarna sprak nog de Franse am
bassadeur, de heer Jean Riviere,
die de gelukwensen van zijn rege
ring aan „Avicultura" overbracht.
Namens de president der Franse
republiek bood hti het bestuur van
„Avicultura" een medaille aan voor
de beste inzending. Onder de aan
wezigen werden nog opgemerkt de
Belgische ambassadeur, de heer L.
C. Nemry, en de wethouder van
's-Gravenhage de heer Th. M. Dres-
me.
De Aanhangers van Dolf van der
Linden en zijn Metropoli-orkest
dat is: 90% van alle radioluisteraars
kunnen deze week in Capitol hei
idee, dat zij zich gevormd hebben van
een zeer geliefde, maar ongezien zan
ger, confronteren met de hoor- en
zichtbare realiteit van een negerach
tige verschijning: Bruce Lowe.
Bruce Lowe, die zij natuurlijk ook
kennen van de Woensefapavonden mei
Johan Jong en zijn orgel Of deze bas
nu met opzet die schuilnaam hseft
gekozen, durven wc niet fe bezweren,
maar zinrijk is hij ongetwijfeld, want
Brace's stem is lager dan laag, een
geluid als een bourdon van het zwaar
ste kaliber,
Negcrliedcren, die zingt Bruce het
liefst, vanavond: Fjivcr stay away
from my door, Old man river. That's
why darkies are born, simpele songs
zonder veel voordracht of andere
poespas, maar de mensen voelen, dat
hier iets gebeurt, dat anders is dan
anders. Waarin ze gelijk hebben;
iemand, die so/oparfyen vervult in
opera's, in Matthaus Passion en Hohe
Rotterdamse Kunstkring
Dat een „schildersprent" als no.
I van. de catalogus de rij opent,
zal niet iedereen prettig aandoen.
Dit laatste snufje op het gebied der
reproductie is immers met ge
mengde gevoelens ontvangen en
heeft de kunstminnaars nog lang
niet veroverd.
Overigens heeft deze tentoon
stelling geen bepaalde bijzondere
aspecten. Zonder conventioneel te
zijn, missen de werken iets van het
spontane, van het hevige. Wel
werk van kwaliteit, maar niet
van moed getuigend een vergelij
king te trekken met het werk van
Rotterdammers waartoe dr. J.
Drost bij zijn openingswoord uit
nodigde zou in dit opzicht niet
in het voordeel van de gasten uit
vallen.
Van Th. Kurpershoek waardeer
den wij het meest het circustafe
reeltje (3) om de visie van het
stoere paardsilhouet tegen het felle
licht der piste naast de lichte
figuren der acrobaten. Eenzelfde
tegenstelling van belichte en met
tegenlicht geziene gestalten, maakt
de compositie met twee naakten
(13) interessant. A, Muis geraakt in
zijn stillevens door zeer beheerst
coloriet tot grote innigheid, maar
zijn schilderijen missen soms enig
noodzakelijk accent on te kunnen
boeien (10). Geheel anders van
sfeer is het werk van H. Fiedler
met zijn meer plastische en deco
ratieve werkwijze, die zich het
best demonstreerf; de twee
clowns (1). Hans van Norden geeft
blijk gevoelig te zijn voor psychi
sche eenheid van de 'figuur en het
interieur, vooral in de brief (18)
maar men zou graag groter werk
in dit genre willen zien.
Thematisch is het werk van N.
Wijnberg aan het zijne verwant al
komt het in de opname van kleur
en vorm in de compositie tot meer
persoonlijke uitdrukking, het meis
jesportret (24) en schilderes (26)
hebben bijzondere kwaliteiten. In
de bovenzaal zijn vnl. tekeningen
bijeengebracht en wel boten van
L, Horn wiens expressionnistisch
werk haven (31) het meest ge
slaagd is en enige dorpsgezichten
van J. Hardy die in boomgaard
(30) vooral getuigt van tekenta
lent.
Tot 8 Februari blijft de exposi
tie in de Rotterdamse Kunstkring
geopend.
Naar aanleiding van de prijsstij
ging der klei-consumptieaardappe-
len, zowel bjj de teler als bij de han
delaar, welke prijsstijging de hand
having van de maximum-consump
tieprijs in gevaar brengt, heeft de
minister van Landbouw, Visserij en
voedselvoorziening de contröle-or-
ganen onlangs opdracht gegeven
nauwlettend toe te zien op de vast
gestelde maximumprijzen.
Als gevolg daarvan is dezer da
gen in het Westen, Midden en Zui
den van ons land een. grootscheepse
contróle begonnen ter beteugeling
van een ontoelaatbare prijsstijging
der aardappelen voor het publiek.
De prijzencontróle-dienst brengt
een groot aantal aardappel-gros
siers een bezoek, terwijl de C.C.D.
het speurderswerk bij de telers ver
richt. Een aantal grossiers is reeds
een proces-verbaal aangezegd. De
bij de grossiers geconstateerde over
tredingen kunnen uiteraard vaak
leiden tot een nader onderzoek b}j
de telers. Zo werden in een paar
dagen tijcis enkele tientallen geval
len, waarbij ook telers betrokken
waren, overgedragen aan de C.C.D.,
die het onsporingswerk van de prij*
zencontröZedienst zal voltooien.
FEUILLETON
34
„Goed vasthouden, niet verliezen. En nu gaan
jullie naar de drogist voor oom Peter een tan
denborstel kopen en een scheermesje, want dat
van je vader is alleen goed voor het hoofd van
een chinees. En als jullie terugkomen vangt oom
Peter vanavond een Meikever voor je. Nu,
scheer je weg!"
„Foei, Peter," zei Karin, toen het tweetal af
marcheerde. „Je verprutst die kinderen: die Mei
kever vindt Frank vanavond onder zijn deken.
Maar wat kom je hier eigenlijk doen?"
„Eerst wil ik een zoen van je hebben," zei
Peter. „Ik heb tegenwoordig zin in zoenen en
die vervelende vent van je is er toch niet."
„Schande," zei Karin, en zij gaf hem een zoen.
„Hmm. niet slecht," proefde Peter na.
„Jij moet trouwen, vriend; door die omgang
met je mummies ben je er niet beter op gewor
den. Hoe lang is bet geleden, dat je een meisje
gezoend hebt?"
Peter krabde zich achter het oor.
„Laat eens nadenken; dat is heel lang gele
den. Dat was achter de sarcofaag van de pries-
te Hor uit de achtste dynastie.
„In het Brits museum, zeker?"
„Neen. in Leiden, in het museum voor Oud
heden. Wat dacht je wel, het Brits Museum!
Dat was voor de ccriog; een heel aardig meisje.
Zat te tekenen bij het beeld van Gudea, die zo
op Peter Lorre lijkt. Maar die keer gold niet,
want Gudea was geen Egyptenaar, maar een
ordinair mens uit Mesopotamia."
„Nu begrijp ik, dat je in die studie trekt. Die
musea schijnen onder beter toezicht gesteld te
moeten worden."
„Ja, nu je het er over hebt. Was me nooit eer
der opgevallen. Maar in Parijs vie! de kus bij
het beeld van de priesteres Tui met de lange
baren. Geeft je zo'n rustig gevoel, weet je, wan
neer die oude beelden en mummies op je neer
zien bij je aardse vermaken. Je zorgt ervoor,
dat het meisje met haar rug tegen het beeld aan
staat en na de kus kijk je op naar het stenen
gelaat en je vraagt, met een blik van verstand
houding^ „Is dit wat?" en wanneer je goed toe
ziet plooit zich dat verheven gelaat boven je in
een uitdrukking van instemming of afkeuring.
Meestal tonen zij wel begrip voor je. maar de
priesteres Tui in Parijs was heel streng. Ik ben
de volgende dag teruggegaan om haar te zeg
gen, dat ze jaloers was. Toen zag juist een sup
poost mij-... maar vertel eens, Karin, wat eten
wij vanavond?"
„Hoezo, je wilt toch niet zeggen, dat je komt
logeren?"
„Natuurlijk, ik wilde juist voorbijgaan, toen
Barbara mij uitnodigde. Ik kón niet weigeren;
je kent mij in. die dingen."
„Ik moet er. eens met Frank over praten,"
schertste Karin verder. „Want na alles, wat je
verteld hebt, weet ik niet, of het goed is, dat je
hier blijft. Voor de opvoeding van de kinderen,
weet je. Barbara is al vijf. Maar biecht eens op,
langbeen, wat voert ie hierheen?"
„Karin," zei Peter nu ernstig. „Er zullen hier
interessante dingen gebeuren. Ik vertel er van
avond over, als de kinderen naar bed zijn. Ik ga
nu even naar mijn geliefd kerkje; voor het etën
ben ik terug."
En Peter ging. Hij huurde bij de fietsenma
ker in het dorp weer zijn vertrouwde, wankele
tweewieler en reed het strelende land ih, over
de stoffige weggetjes, onder de lange populieren
en hij zong een liedje op zijn twijfelachtige
fiets, waarvoor hij de tekst van Jan Luyken
leende:
„Het rolt wel mak'lyk, met vermaak,
Ma er eer men 't denkt, is 't Onheil raak."
Zo kwam hij welgemutst bij het kerkje aan;
zette zyn rijwiel tegen een van de kastanjebomen
en wilde naar binnen gaan, toen hem orgelklan
ken troffen. Voorzichtig deed hij de deur op een
kier en keek naar binnen: er waren vele men
sen, het halve dorp, schatte hij. Er werd een hu
welijk ingezegend. Peter wierp nog een verlan
gende blik op het orgel, waaruit de koster bib
berende klanken produceerde, en sloop mis
troostig naar buiten.
„Iedereen houdt mij van mijn werk af," mop
perde hij en ging aan de voet van de kastanje
zitten om steentjes te gooien naar onbestemde
doelen.
Uit die stemming werd een idee geboren: even
plotseling als de zwaai waarmee Peter zijn benen
over het zadel gooide en wegsnelde, in een zo
stevig tempo, dat de fiets- krakend en piepend
protesteerde.
„Doorzetten, kerel." moedigde Peter aan, ,,'t Is
maar twaalf kilometer, werd je toch in de Gou
den Zwaan verzekerd."
En onder het rijden tastte Peter zijn herinne
ring af, hoe het gesprek op die twaalf kilometer
gekomen was. Juist, Frank bad hem verteld over
de vreemde dingen, die in het dorp gebeurden.
Over die boerenknecht, Ja, Kees heette hij. Kees
Hommes; dat was die jongen van het briefje van
honderd, dat zo'n opschudding verwekt had. Hjj
werkte nu op de stofzuigerfabriek: twaalf kilo
meters van het dorp. aan de Rijksweg naar E....
De fabriek lag in een ruime, open plek In het
bos; de gebouwen zagen er niet indrukwekkend
uit. zij waren verveloos en enigszins vervallen
„Geen grote zaak," dacht Peter en hij zette zijn
fiets bij de voordeur en stapte naar binnen.
(Wordt vervolgd)
Gevonden voorwerp
'Kalm trappend zat ik juist dank
baar te zijn dat ik mezelf per fiets
verveerde en me niet in die worst-
volle tram hoefde te persen, die
daar weer afgeladen van de halte
vertrok, toen. ik de tas zag liggen.
Het was een fraaie lichtbruinlede-
ren actentas en hij lag op de plaats
waar zoeven de slag om het tram-
balcon geleverd werd. Reagerend
op de plotselinge scheut van wel
willende menslievendheid in de
hartstreek, stapte ik onverwijld af,
raapte de tas op, sprong als een
kunstfietser op m'n karretje en
zette een Arie van Vïiet-spurt in
om de tram in te halen. Al spoedig
reed ik langszij en zwaaide opval
lend met de tas tegen de mensen
klont OP bet middenbalcon, maar
geen sterveling stak er zijn hand
naar uit. Ik trapte dapper door,
maar verloor toch even terrein
doordat ik bliksemsnel moest uit
wijken voor een tegenliggendp vijf-
tonner die me met tas en al wilde
verpletteren. Daardoor was de
tram alweer net van de volgende
halte vertrokken toen ik haar in
haalde. Aan de enkele mensen die
uitgestapt waren zwaaide ik in de
gauwigheid nog demonstratief met
de tas, doch niemand nam er noti
tie van. Ver boven mijn krachten
race-te ik trouwhartig verder naast
(te gele wagen, de tas steeds als
een lokaas hoog in de rechterhand
houdend. Bij de nu volgende halte
kwam ik gelijk aan. Hijgend stapte
ik af en drong mij met de fiets
aan de hand en slingerend met de
tas naar het middenbalcon om de
conducteur te waarschuwen. Som
mige pasagiers waren heel onaar
dig en schimpten: wat moet die
idioot daar met, zÜn f'6*5 'm de
tram doen. Ga toch opzij, vent,
scholden zij, wat moet je daar met
die fiets.
—Iemand heeft zijn tas verloren
riep ik bedilziek en schor, want ik
was over mijn adem heen, conduc
teur wilt U eens vragenmaar
daar ging de tram alweer en ik
bleef moederziel alleen met de tas
achter.
Dan niet, dacht ik bitter. Ik hing
de tas aan het stuur en trapte met
een politieagenten gangetje in de
richting van het hoofdbureau om
het gevonden voorwerp tegaan af
geven. Plotseling versperde een
zware motorfiets met 'luid geknal
en gebrom mij'de weg.
Hè daar, stap jij eens af, zei de
rijder dreigend en kwaadaardig,
hoe kom jij aan die tas, meneertje.
Geef op en gauw of ik haal er de
politie bij, 'k had -'m ev'h op straat
gelegd toen de motor afsloeg, maar
toen-ie gelijk weer optrok vergat
ik hem op te rapen en jij d'r ge
lijk mee vandoor hè, dat zit je niet
glad vader, geef hier: 'en de woe
dende man rukte me de mooie
bruïnledereii tas uit de hand.
Ik zei maar niets. Wat moet men
zeggen tegen zo'n persoon.
DESIDERIUS,
pen kunnen verklappen over deze
ncgerliedercn-specialist, maar of dat
Messe, die les krijgt van mevr. Noor*
dewier, zo remand verwacht men niet
dadelijk op een bioscooptoneel.
Wij zouden nog meer aard/ge din-
nu allemaal zo nuttig zou zijn? En
tenslotte, incognito'szijn er in prin'
cipe voor om bewaard te blijven!
Bruce voelt zich sterk aangetrokken
tot dc meer dramatische muziek en de
negsrliederen bieden hem alle kan
sen. Bovendien bestaat er nóg zo iets
als een natuurlijke affiniteit met dit
genre; Bruce hoeft z'n jeugd doorge
bracht' in Suriname, op dc plantage
Lcliëndaal aan de Commewijne, twee
uur varens van Paramaribo.
Na de bevrijding ontmoette hij Dolf
van der Linden en sindsdien heeft hij
vee! plezier gekregen in dit soort op
treden. Ik heb oneindig veel ge
leerd in dit vak zegt hij t'Jfc doe
het met de grootste liefde, maar uit
eindelijk hoop ik toch naar het klas
sieke over te stappen.
ZATERDAG 24 JANUARI 1948
Avond-programma
HILVERSUM I: 19.Nws, weer;
19.15 Reg. uitzending; 19.30 Orkest
zonder naam; 19.50 Banden die bin
den; 20.Nws; 20.05 Gewone man;
20.12 Wie weet hoe deze plaat heet:
20.30 Lichtbaken; 21.Negen heit
de klok; 22,— Dansles: 22.37 Actu
aliteiten: 22.45 Avondgebed; 23.—
Nws; 23.20 Kamermuziek.
HILVERSUM II: Hans Henke-
mans, piano; 19,30 Voor de jeugd;
19.40 Jeugdnieuws; 19.45 De Bijbel
in steen: 20Nws; 20.15 De winkel
van Sinkel; 21.15 Soc. commentaar:
21.30 Vindobona's schrammern; 22.
Luisterspel: Lady Dona; 22.30 Ram
blers; 23.— Nws: 23.15 Hobbyhoek;
23.30 Lest-best.
ZONDAG 25 JANUARI
HILVERSUM I: 8.— Nws; 8,15
Twee werkjes v. Bruckner; 8.25 In
leiding daarna Hoogmis; 8.30 Nws
waterst; 9.45' Kamerorkest; 10.
Kerkdienst; 11.30 Na de kerkdienst;
12.15 Apologie; 12.30 Lunchconcert:
Het orkest zonder naam; 12.55 Zon
newijzer; 13.Nieuws; 13,15 Welk
boek? 13.20 Lunchconc.; 13.35 Radio
feuilleton; 14.05 Cabaret miniature;
14.35 Zang recital; 15.05 Causerie
pater Nepomucenus Hamers; 15.15
Muzikale Tombola; 15.45 Omr. Ka-
merork.: 16.10 Causerie door Zweed
se ing. Gunnar Kncis: 16.25 Eerste
vespers: 17.Kerkdienst; 18.30 Reg.
uitz.; 19.Psalmen van Sweelinck;
19.15 ds Straatsma; 19.30 Nws en
weer; 19.45 Symph. ork.; 19,50
Sportreportage; 20.05 Gewone man;
20.12 Opera Don Giovanni; 21.
Luisterspel: Het Schatteneiland;
21.40 Viool en orgel: 22.07 Actuali
teiten; 22.15 Avondgebed; 22.30 Nws,
22.50 Dansork., 23.30 Avondconcert.
HILVERSUM II: 8.— Nieuws; 8,18
Zingende torens; 8.30 De mens en
zijn liefhebber.; 8.40 Ens. Intermez
zo; 9.12 Sportmed.; 9.15 Men vraagt;
(Ingezonden mededeling)
Wie Is mijn hoop,
mijn toeverlaat,
Mijn steun. m$n
trouwe Kameraad?
Gelijk 't dagelijks
brood.
Mijn vriend in- nood?
Dat is Bootz' Tip. die
voor mij staat.
Inz. Hr. Y. d. B. A'dara ontv, 1 TIP.
9.45 Geestelijk leven dr. G. Stuive
ling; 10.Gerard Hengeveld; 10.30
Briefgeheim; 11.Kunst na arbeid;
12.— Vers van de matrijs: 12,30
Zondagclub; 12.40 Dameskoor; 13.
Nieuws; 13.15 Virtuoso sextet; 13,50
Spoorwegen; 14,—— Piano; 14.05 Boe
kenhalfuur; 14.30 Zo geniet U meer
van muziek; 15.30 Filmpraatje; 16.—
Divertimento ork.; 16.30 Reportage-
dienst; 17.Kinderkoor; 17.30 Ome
Keesje; 17,50 Voetballen; 18.Nws;
18.15 In gesprek met de lezer; 18.30
Gelijkenissen: 19.— Studiodienst;
20.— Nws; 20.05 Reportage; 20.15
Gr.pl.; 20.45 Hersengymn.; 21.15
Waltztime: 21.50 Paul Vlaanderen;
22.25 Viool en piano; 23.— Nws;
23.15 Belgisch dansork.; 23-30 Frans
licht ork.-concert.
MAANDAG 26 JANUARI 1948
Ochtend- en Middagprogramma
HILVERSUM I: 7— Nws; 7.15
Gymn.; 7.30 Reveille; 7.45 Woord
voor de dag; 8.— Nws: 8.15 Gewijde
muz.; 9.— Fluit; 9.15 Ziekenbezoek;
9.30 Muziek bij het werk; 10.30 Mor
gendienst; 11.Orchestre de la
Société des Concerts Lamoureux;
11,15 Van oude en nieuwe schrij
vers; 11.35 Pianorecital; 12.Me-
.^ropole ork.; 32.30 Weer; 12.33 An-
cora trio; 12.55 Bach koraal; 13.—
Nws; 13.15 Stafmuziekcorps: 14.
Radiouitz. voor de scholen; 14.30
Musette ork.; 15.— Vrolijke klan
ken bij de thee; 15.30 Gesare trio;
16.— Bijbellezing; 16.45 Composities
van Walter Leigh: 17.Kleuter
klokje klingelt; 17.15 Amsterdams
vocaal kwartet: 17.45 Reg, uitz.;
18.Klanken van Hawaii; 18.35
Sport; 18.30 Reg. uitzending.
HILVERSUM II: 7.— Nws; 7.15
Gr.pl.; 3— Nws; 8.18 Lichte mor-
genklanken: 9.Gram. muz.; 9.30
Waterst.; 9.35 Ondritsjek kwartet;
10.— Morgenwijding; 10,20 Gr.pl.;
10.30 Voor de vrouw; 10.45 Cello en
piano: 11.05 Twee Veluwse sagen-.
11.20 Licht ork. cone.; 12.— Ens.
Vincentïno; 12.30 Weer; 22.33 Voor
het platteland; 12.38 Johan Jong,
orgel en Eddy Walis, viool; 13.—
Nws: 13,15 Kalender; 13.20 Malan-
do: 13.50 Lichte instrumentale soli*
14,Maria Stroo, piano; .14.30 Voor
de jonge moeder; 14.45 Verkorte
uitvoering van Othello; 15.35 De
strijd om de heer Lapraik; 15.20
Omroepkamerork.: 17.— Gespeelde
fabel; 17.15 De school is uit; 17J0
Miller sextet; 18.— Nws; 18.35 Sil-
vestri-kwartet; 18.40 Kwartet Ju
Corduweotr.
