Grote manifestatie van Noorse
beeldende Kunst
Verzwakte Deense
gaat
Parlementaire democratie
Duitsland in gedrang
3
Veld Olympisch stadion
niet de grootste zorg
5
Schilderkunst nog vrij jong
Cultuur op hoog peil
I
J
Zeven maal won
Nederland
ftfERWOGENE,
ZONDAG IN OLYMPISCH STADION
Jubileumwedstrijd kan en MOET
gewonnen worden
Deens elftal eigenlijk
versterkt clubteam
/'"'rt'-p:
V_
J
Conflicten inplaats van de
hoognodige samenwerking
111
Hardleersheid is een
groot gevaar
r
Ur. M.
65.000 plaatsen nog veel te weinig
Zaterdag 10 December 1949
N AMSTERDAM loopt een schip van stapel: deOslofjord, een Noorse
oceaanstomer. De doopplechtigheid woTdt verricht door Kroon
prinses Martha. Op die dag staat de naam van Noorwegen breed-uit
boven de kolommen uan de Nederlandse kranten.
Enkele tientallen kilometers buiten Oslo, in schier ontoegankelijk,
gebied, verongelukt een Nederlands vliegtuig, met een groot aantal kin
deren aan boord. Dagen achtereen verschijnt opnieuw de natim wan
Noorwegen in de Nederlandse pers.
Noorwegen! De Nederlander wordt bij dergelijke gebeurtenissen er
voor een ogenblik aan herinnerd, dat ergens hoog in Europa een land
ligt, dat.bekend is om zijn fjorden, om zijn bergen, zijn sneeuw en zijn
bossen. Elke Nederlander weet, dat Noorwegen en Nederland sedert
de lente van het rampjaar 1940 tot in de lente van het bevrijdingsjaar
1945, openlijk en in het verborgene, schouder aan schouder hebben ge-
vackten tegen dezelfde Duitse onderdrukker. En de meeste Nederlanders
kennen uit de gard der zaak óók nog een aantal namen van Noren,
wier roem verder ging dan de eigen grenzen.
Maar Noorwegen isniet alléén Het land van de poolontdekker
Amundsen, van de kuiistrijdster en filmsterSonja Henie, van Quisling"
Trygve Lie, van Fridtjof Nansen en-Edvard Grieg.
Détail van de muurschildering
in het nieuwe stadhuis te, Oslo
van Aage Storstein (voltooid in
1949).
Op Zaterdag 17 December a.s. zal
in het Haagse Gemeentemuseum
een grote tentoonstelling worden
geopend van het werk van Noorse
schilders en grafici. Deze tentdon-
stelling, die de naam draagt „10 0
jaar Noorse schilder
kunst", zal voor ons land een
volstrekte verrassing betekenen.
Voor het eerst in de geschiedenis
van Noorwegen gaat het nationale
Noorse schilderijenbezït in eèn zó
uitgebreide samenstelling over de
grenzen. Voor het eerst zal het
buitenland oog in oog komen te
staan met een sublieme, tot dusver
buiten Noorwegen geheel Onbe
kende kunst. Die eer valt te beurt
aan Den Haag.:-
Wie: hier in- Nederland, in cultu
reel en artistiek verband, Noor
wegen zegt, brengt het, wat het ge
bied van de muziek betreft, niet
verder dan tot het- noemen van de
namen van Johan Svendsen en Ed
vard Grieg, de man van de Peer
Gynt-suite. Wat- \de letterkunde
aangaat, tot de namen en het werk
van ïbsen, Björnson, Knut Hamsun
en Sigrid Undset. En wat de schil
derkunst betreft, uitsluitend tot de
naam van Edvard Munch. En dan
zijri er zélfs nog honderdduizenden
Nederlanders, die de naam van
Munch nog nimmer hebben ge
hoord, Het is tragisch, dit te moe
ten constateren. Nederland is tot
dusver bijna uitsluitend georiën
teerd geweest op het Zuiden, op het
buurland België, op'Frankrijk en
Italië. Noorwegen is ver en Noor
wegen is koud. En Noorwegen ligt
noemen. Ter gelegenheid van de'
tentoonstelling heeft de conser
vator van het Noorse Rijksmu
seum, de heer Leif Ostby, een ca
talogus .geschreven en samenge
steld,; die kan worden beschouwd
als een beknopte geschiedenis van
een eeuw Noorse schilderkunst.
Niet alleen vindt de. bezoeker een
complete beschrijving van de ten
toongestelde werken, maar boven
dien is van alle kunstenaars een
korte biografie opgenomen. En de
samenstellers van de tentoonstel
ling hebben het geluk gehad te
kunnen beschikken over een groot
aantal van de beste schilderijen en
door
Bert Bakker
het beste grafische werk, dat Noor
wegen in de afgelopen, eeuw. heeft
voortgebracht.
iStaat steunt kunst
Dat een land goede kunstenaars
heeft, is op zichzelf niet zo bijzon
der. Maar voor dit land is het toch
wel vermeldenswaard. En wel
hierom: Noorwegen is wat zijn op
pervlakte betreft een groot land,
heel wat groter dan Nederland.' De
bevolking echter is verhoudings
gewijs gering: ruim 3 millioen in
woners. En nu is het zéér bijzon
dere, dat de gehele Noorse .bevol
king zich handhaaft op slechts 4
van de totale oppervlakke. Dat be
tekent dus, dat 96 van het land
onbewoonbaar is, „woest en ledig".
Misschien, dat deze simpele
vens méér in staat zijp, bewonde
ring te wekken voor de Noorse cul
tuur en kunst, dan enig uitvoerig
artikel dat vermag te doen.
Het culturele en artistieke leven
in Noorwegen staat op een bijzon
der hoog peil. De Staat steunt we
tenschap en kunst op grootse wijze.
De beste kunstenaars krijgen re
gelmatig belangrijke opdrachten.
En omdat Noorwegen slechts voor
zulk een. gering percentage be
woonbaar is, en er zo weinig
(eigenlijk maar drie of vier) grote
steden zijn, én omdat Noorwegen
niet is verdeeld in allerlei gods
dienstige en politieke groepen en
seeteu, kan de regering zich per
mitteren, om uitsluitend de be
langrijkste kunstenaars op-"
drachten te verstrekken, zonder
dat zij er rekening mee behoeft te
houden of de kunstenaar Protes
tant of Rooms-Katholiek, rechts of
links is. Alleen en uitsluitend aes-
thetische maatstaven kunnen wor
ded aangelegd. Het volgende voor
jaar wordt te Oslo het nieuwe stad
huis, waaraan jaren en jaren ïs ge
bouwd, officieel in gebruik geno
men. Dit stadhuis is een waar won
der. geworden. De allerbeste kun
stenaars hebben tegen zeer be
hoorlijke vergoeding de gelegen
heid gekregen exterieur en inte
rieur met beeldhouwwerk en
muurschilderingen te vervolmaken,
Enkele schetsen van deze muur
schilderingen zijn ook te zien in
het Gemeentemuseum.
„100 jaar Noorse schilderkunst"
"is een tentoonstelling geworden,
die niemand behoeft af te schrik
ken; geen verzameling van uit
sluitend abstracten, van surrea
listen enz. Zoals het Noorse land'
en de Noorse geest zijn, zó is ook
bet werk van de schilders en gra
eci: reëel, open en door en door
gezond. De Noren en dat komt
vermoedelijk ook door de min of
meer geïsoleerde ligging van het
land zijn minder aangetast door
decadentie, negativisme en. levens
angst, dan de bewoners van de
meer centraal gelegen landen van
Europa. Daarom "is hun werk in
staat, bij.de bezoeker, ongeacht zijn
plaats in' onze samenleving, het
verlangen op' te roepen en bera
wellichtvoor een ogenblik terug
te voeren naar de eigenlijke le
venswaarden: rust, bevrijding, vre
de voor het hart en een onbevan
gen schoonheidsontroering.
Nederland sloot sedert dé bevrij
ding culturele accoorden, o.a. met
België, Frankrijk cn Italië. Moge
deze tentoonstellingeen eersté
stap zijn op de wég naar een der
gelijk accoord met Noorwegen,
Tot dusverre werden gespeeld:
19J2: Denera.Neder!, 41 <3—0)
1914: Denem.—Nedert. 4—3 (1—3)
1920: Nederl.—Denem. 20 (1—0)
1921: Denem.Nederl. 1—1 (1—1)
1922: Nederl.—Denem. 2—0 (1—0)
1925: Nederl.—Denem. 4—2 (1—0)
1926: Denem.—Nederl. 4—1 (20)
1927: Denem.—Nederl. 1—1 (0—1)
1926: Nederl.—Denem. 2—0 (1—0)
1931: Denem.—Nederl. 0—2 (0—0)
1935: Nederl.—Denem. 3—0 (1—0)
1S38: Denem.—Nederl. 2—2 (1—2)
1949: Denem.—Nederl. 1—2 (1—1)
Stand:
Nederland
Denemarken
13 7 3 3
Steenbergen (SVV) is
Zondag reserve
AMSTERDAM. Naar wij ver
nemen is Schijven?«r (EDO) als
reserve voor het Nederlands elftal,
dat Zondag tegen Denemarken
speelt, vervangen door de SW-
speler Steenbergen.
Schy venaar heeft last van een
dikke enkel en daarom achtte men
het beter om voor hem een andere
reservespeler aan te wijzen.
(Ingez. Med.)
hoest, griep...
Do weldadige warmte van
Thermogèna »ult de_ptjn
In keel en borst en verjaagt
de aanval.
(Van onze sportredacteur)
De veertiende Interlandwedstrijd tegen Denemarken staat voor de. deur.
Een zeer bijzondere in de lange reeks van landenwedstrfjden, want deze
ontmoeting geldt als Jnbileumwedstryd SU het 60-jarig bestaan van de
KNVB. Zo ooit, dan zal het Oranjeteam al het mogelijke in het werk
stellen deze wedstrijd te winnen, want de spelers zullen het stuk voor
stuk als een eretaak beschouwen in deze wedstrijd te mogen uitkomen.
Of aanvoerder Arie de Vroet na afloop praeseg Lotsy met een verheugd
gezicht zal kunnen zeggen „WU hebben het voor elkaar gekregen", is ech
ter een vraag, welke moeilijk kan worden beantwoord en wel omdat men
over de juiste sterkte van het Deense en het Nederlandse team eigenlijk
een weinig in het duister tast. Een feit is, dat beide vertegenwoordigende
elftallen sinds de laatste ontmoeting van een half jaar geleden in Kopen
hagen zijn verzwakt,
Ons land verloor Faas Wilkes, dé
man die toen de zege van 21
voor Nederland veilig stelde en
zich daarmede voor de zoveelste
maal match winner had getoond.
Het Nederlands elftal moet zonder
hem zijn boontjes doppen, maar
dopte 6 November tegen België
verkeert. Of het 't zonder Wilkes
ook beter kan? De wedstrijd tegen
de Denen zal dïfmoeten bewijzen.
Vast. staat, dat de Deense top
klasse zwaardere aderlatingen
heeft moeten ondergaan dan de
Nederlandse. Bij ons gaat het prac-
tisch alleen om Wilkes omdat Ber-
tus de Harder en Appel, waren zij
in Nederland, nog geen Oranjeshirt
zouden dragen. Bij de Denen was
het een half jaar geleden al anders.
De buitenlandse „snorders" hadden
toen reeds hun werk gedaan en di
verse prominente spelers wegge
kocht, eveneens naar Italië. Daar
na is de crack Praest gegaan, ge
zwicht voor de pecunia en de aan-
voeder I. Jensen (halfspeler) heeft
ook zojuist zün handtekéning on
der een „duur" Italiaans contract
gezet, waarna hij voor de wedstrijd
tegen Nederland bedankte. Gevoe
lige klappen voor de Denen. Daar
bij vergeleken komt Nederland er
(voorlopig) nog gezegend af.
Intussen menen we wel té- mo
gen zeggen dat deze jubileumwed-
strfjd gespeeld wordt op een ogen
blik dat twee tijdperken in de voet
balwereld elkaar raken. Aan dit
feit doet niets af dat de KNVB bij
iedere gelegenheid verklaart, dat
het zal vasthouden aan het ama
teurisme en'alleen het amateuris
me. Terlouw staat klaar om z'n
koffers te pakken, aldus meldt Ita
lië. Anderen staan op de numeratie
volgens insiders. Maar hoe het zij:
de K.N.V.B. bestaat 60 jaar en Ne
derland speelt een wedstrijd tegen
een tegenstander, die ook het ama
teurisme nog voorstaat.
De Denen komen dus met een
verwaterd" elftal, temeer omdat
nog twee gekozen spelers hebben
moeten bedanken. Het zijn de
rechtsback ErikKoeppen (wegens
een blessure) en rechtsbinnen Jo-
ren Hansen arts van beroep
die zich niet vrij heeft kunnen ma
ken.
Merkwaardig is, dat de Deense
keuzecommissie niet minder, dap
zeven spelers gereeruteerd had uit
de Kobenhavn Boldklub, zodat
misschien beter gesproken kan
worden van een versterkt clubteam
dan van een nationaal elftal.
Nederland komt hiertegenover in
het vdd met op Schijvenaar na de-
f DENEMARKEN
Nïelsèn
Petersen
Pilmark E. Hansen
Moeller Bennicke Holm
Birk
Omvold
-Jensen Lyngsaa
Scheidsrechter Hamus (Lux.)
Clavan Timmermans Eoozenburg Schaap Lenstra
De Vroet Terlouw Van Schïjndel
v. d. Sluis .Everse
Kraak
NEDERLAND
Het nieuwe, over enkele maan-
den in^gebruik: te nemen stad-
huis van Oslo
zo akelig geïsoleerd. Maar de be
zoeker van deze-Noorse tentoon-
stelling, zal'Jrrik twijfel daar niet.
aan onomwonden tót de' erken
ning komen, dat het de hoogste tijd
werd, dat Nederland in aanraking
kwam met de Noorse beeldende
kunst.
•V Wanneer wij ons afvragen, hoe
het komt, dat de Noren zélf niet.
eerder de behoefte hebben gevoeld,
ctti hun werk. buiten het eigen
land ten toon te stellen (de ten
toonstelling in het Haagse Ge
meentemuseum is ook tot stand
gekomen Dp initiatief en verzoek
van Nederland), dan is het ant
woord niét met zekerheid te geven.
De .Noorse schilderkunst is nog be
trekkelijk jong., Zü (beslaat eigen
lijk .niet veel meer dan inderdaad
een eeuw. Noorwegen kan dus niet
bogen op een eeuwenlange traditie
op dit terrein. Wellicht, dat één
vande oorzaken van het „thuis
houden" óók gelegen is -in de 'be
scheidenheid van. de Noren., Toen
Edvard Munch in. de dertiger jaren
een tentoonstelling zou houden in
Amsterdam, zag 'hij daar' erg tegen
op. Hij moet toen hebben gezegd:
„Waaróm zal Ik mijn werk.laten;
zién in de stad van Rembrandt?"
En in zijn inleiding voor de cata
logus van de komende tentoonstel
ling" verontschuldigt de dirëeteur
van het Noorse Rijksmuseum te
Oslo zich voor het feit, dat Noor
wegen de moed heeft, om zijn be
zit te laten zien in een land met
zulke rfjke en langdurige tradities
op het gebied van de beeldende
kunst. Deze angst en deze veront-;
schuldigingen zijn m.i. misplaatst.
De Noren hebben sedert het begin
van de negentiende, eeuw tot aan
vandaag een aantal schilders^ voort
gebracht, die zich kunnen meten
.met de groten uit die tijd overal
elders in de werèldi Het heeft geen
zin, om in dit ..artikeltje (namen te
De dingen zijn in Duitsland" niet
wat zij lijken. Over Oost-Duitsland
Hoef ik dit niet te bewijzen. Daar
krijgen .wij in (hoofdzaak te zien,
wat de. Russen ons voor'ogen willen
toveren. Zo vaak ik in Duitsland
ben geweest en gelegenheid had.
ernstig te spreken met vertegen
woordigers van de partijen, die
daar nu de ledepoppen van de Rus-
doOBi
v. Blankenstem
SCHUMACHER
te onbeheerst
sen zijn, kreeg ik ondubbelzinnig
te horen hoe graag zy de dingen
anders zouden wensen; dan zü zijn;
hoe slecht, naar hun gevoel, het
Russische dwangbuis hen paste.
Met de sociale en economische in
stellingen, die de Russen hadden
ingevoerd, waren zij het menigmaal
in beginsel eens: de- toepassing en
de vormen van dwang, daarbii uit
geoefend, vonden zij ondragelijk.
Dé verdediging van hun samenwer
king :metde Russen berustte in
hoofdzaak op critiek van hetgeen
er irt 't Westen haperde: De';voort
durende macht van oude macht-
hebb ers. in het bijzonder „in de in
dustrie, het uitblijven van een. af
doende agrarische hervorming, de
tragi-comedie van de-denazificatie.
Hun verantwoordelijkheid voor de
administratie van het oostelijk ge
bied weerhield hen menigmaal, de
moeilijke levensomstandigheden in
dat gebied toé te geven. Daarover
valt echter niet te twisten. Dat nog
altijd 'dagelnks honderden, soms
duizenden, huis en haard fn de
Russische;zone in de steek laten om
toevlucht te zoeken in de westelijke
zones, zonder te weten hoe zij daar
een bëstaan of zelfs maar ónderdak
zullen vinden, is reeds -voldoende
aanwijzing. Hun verhalen zijn wel
sprekend: Hoe groot het getal dezer
lieden-wel is blijkt, statistisch.,
reeds uit het. feit. dat ik. op mijn
vele autotochten in Z.W. Duits
land, nooit zonder lifters ben ge
weest, die juist „de vrijheid ge
kozen hadden.
In het Westen is in het bijzonder
de politieke toestand niet wat zij
li.ikfc. Wij horen voornamelijk de
stem van Adenau-er. die slechts
door het toeval van meerderheids-
formatie, tot formeel vertegen
woordiger van het volk van West-
Duitsland is geworden. Ziin meer
derheid bestaat, omdat de stemmen
van Berlijn niet meetellen. Die
meerderheid wordt niet door zijn
partij gevormd, die op de socialis
ten, ook nu Berlijn niet meespreekt,
slechts een overwicht heeft van
139 131. Alleen een coalitie met
de Vrije Liberalen en het zwakke
Centrum (10 stemmen) maakt het
parlementair bestaan van de rege-
ring-Adenauer mogelijk. Telt men
de wilde elementen in de Bonds
raad, de Beierse volgelingen van de
pathologische Loritz, de even sterke
aanhang (1-7) van de hyper-natio
nalistische Duitse partij, en de
communisten (15) op bij de socia
listische oppositie, dan wordt de
verhouding 201 192( Enige kleine
groepjes blijven dan toch altijd cp
de wip zitten.
Adenauer zelf is. zeker geen echt
vertegenwoordiger van het politiek
denkendeDuitsland, al moet hij
dat voor de bezetters zijn. döor zijn
ambt. Hij heeft steeds anders ge
dacht dan de anderen. Na.de vorige
oorlog behoorde hij tot de betrek
kelijk kleine groep van pro-Fran
sen, wier positie vooral door anti-
Engelse gezindheid bepaald werd.
Het is bij Adenauer zo gebleven.
Zeer de aandacht heeft het getrok
ken. en veel verontwaardiging
heeft het bok in Duitsland gewekt,
dat hij in een van zijn eerste rede
voeringen als kanselier. Amerika
dankte voor de redding van het
Duitse, volk. maar Engeland, dat er
groter óffers voor gebracht had,
vergat. Het werd. wel terecht, als
niet minder dar. een lompheid be
schouwd. en Adenauer heeft het la
ter moeten corrigeren., vooral ook
dm de mening van zijn eigen men
sen.
Na de eerste wereldoorlog is er
^een tijd geweest dat hij een der
"hoofdlieden heette, van het Rijn
landse separatisme, dat een Rijn
staat wenste met Keulen als hoofd-
ADENAUER
geen reële macht
stad. "Velen in die wereld, ook on
der de later zeer nationalistische
grote industriëlen, deelden zijn. op
vatting. Tenslotte waren zij blij, op
het schip gebleven te zijn, toen dit
bleek, nog zeer zeewaardig te zijn.
Om dit allés kan Adenauer niét
met werkelijk, blijvend gezag, 'voor
West-Duitsland spreken. Hij is te
veranderlijk geweest. Hoe weinig
in overeenstemming met ziin. be
ruchte, nationalistische rede in
Zwitserland, is nu zijn inderdaad
meegaande politiek ten aanzien van
de westelijke mogendheden. Maar
als hij een bijzonder nauw samen
gaan met Frankrijk bepleit, dan
weten de Fransen dat zijn stem niet
die van zijn natie is. Hij is niet de
staatsman, van wie men zeker kan
zijn, dat hij de gevoelens van de
openbare mening van zijn land
vertolkt.
Adenauers macht is gelukkig
misschien voor dit ogenblik -
mogelijk, omdat het .Duitse volk
geen begrip heeft, van' parlemen
taire democratie.'Schuhmacher, de
leider van de socialisten die
ook weer niet de gevoelens der
zijnen zuiver vertolkt doet het
evenmin als Adenauer. Ware het
anders, Duitsland zou nu door een
coalitie geregeerd worden.. Want
meer dan o'oit eist de toestand van
het land samenwerking;
Dit gebrek, aan begrip Is duide
lijk uitgekomen in de uitbanning
voor 20 vergaderingen van Schuh
macher. Zeker Schuhmacher was
mis met zijn lelijke beschuldiging
(Sa^ Adcnauer.de kanselier der ge
allieerden was. Men kan deze ver
bitterde, en door veel lijden over
prikkelde man een ontsporing ver
geven. Maar hij had deze uitdruk
king, toen hij tot herroeping her
haaldelijk werd aangemaand, niet
mogen handhaven. Had men hera
daarop uit de zaal verbannen, voor
de lopende vergadering, dan ware
dit reeds een harde terechtwijzing
geweest voor een parlementariër
van zijn stand, Inplaats daai-van
verbande men 'de leider van de
oppositie voor 20 vergaderingen,
dus wellicht voor maanden, uit het
parlement. Wat een wanbegrip E
Men moest toch beseffen, dat dit
de Bondsraad voor lange tijd zou
verlammen!
Het ernstigste van het geval is
dat de Duitsers blijkbaar niet kun
nen leren. De republiek van Wei-
mar is, politiek, ten gronde ge
gaan aan een verkeerd begrepen,
en daarom absurd parlementaris
me. Het wezen van het echte,
vruchtbare parlementarisme is de
nieuwe republiek blijkbaar al
evenzeer vreemd.
Wij hebpen èen waarschuwend
voorbeeld in de geschiedenis. De
oude Poolse landdag is bet klas
sieke voorbeeld van een „parle
ment", dat een land noodlottig
wordt Toen Polen, in 1918, werd
hersteld, kreeg het een democrati
sche parlementaire regering. Maar
weer bleek het parlement niet tot
vruchtbaar samenwerken in staat.
Het liep binnen korte tijd uit op
de militaire dictatuur van Pil-
soedski. Het einde was het voor
Polen zelf dodelijke, samengaan
van dit bewind met de Duitsers
tegen Tsjechoslawijke.
Hardleersheid is bij volken een
groot gevaar, En wij kunnen niet
gerust zijn, vóór wij eindelijk be
wijzen zien, dat. Duitsland met zijn
ervaringen iets heeft geleerd.
zelfde ploeg als tegen België, welke
het ongeslagen Nederlandse record
-Denemarken wist nog nooit in
ons land te winnen zal moeten
verdedigen. Gezien een en ander
aan Deense zijde zouden we ge
neigd zijn te zeggen, dat zulks wel
mee zal vallen. Oranje zou dan
achtontmoetingen hebben gewon
nen en drie gelijk gespeeld.
Voorzichtige K.C.
Onze keuzecommissie is ook dit
maal voorzichtig geweest, mis
schien wél te, voorzichtig. Zij is
weer «mp! in haar schulp gekropen
na de oefenwedstrijd tegen Djur-
gaarden, die inderdaad geen reden
gaf om een .streep aan de balk te
zetten. Maar late men niet verse-,
ten dat het een oefenwedstrijd was.
Zal Schaap inderdaad beter zijn
dan Van Steenbergen en.' Röozeu-
burg gevaarlijker,of zo ge wBt
technischer dan Van Geen? Wie
zal er een juist antwoord op geven.
Misschien de werstrijd van Zon
dag?-Het is niet zo, dat de succes
sen van 't Oranjeteam in de eerste
plaats gebaseerd zijn op technisch
vermogen, zoals dit bijv. wel bij de
Denen het geval is. Wij weten allen
waar het 'm wel in zit: die vleug
van enthousiasme, de overrompe
ling, het tempo. Het meeste van dit
alles ontbrak in de laatste wed
strijd tegen de Belgen. Schijvenaar
is er het slachtoffer van gewor
den. De' BW-er Van der Sluys
ook geen jeugdige knaap meer
neemt zijn plaats in. Hier houdt
het mee op. (Lenstra hebben Her
berts c.s. op de vleugel laten, staan.
Als er maar weer niet onverant
woord switchen hét gevolg van is.
De ADO-ers Timmermans en Cla
van speelden Zondag jl. een prima
partij. Daarover dus weinig zorgen.
We hopen, dat Terlouw niet te spe
culatief optreedt er> dat de kant-
halfs Van Schïjndelen De Vroet
als devies nemen: snel verplaatsen
en de bal het werk laten doen.
Voor het overige wachten we
maar weer af tot Zondag. Voor de
179ste maal in de geschiedenis van
de Bond zal ons nationale elftal
dan starten, als de Luxemburgse
scheidsrechter Hamus beginnen
blaast
Wat aan 'n interlandwedstrijd vooraf gaat
(Van onze sportredacteur). -y.'
We staan in de diepte van het Olympisch Stadion in Amster
dam, d.w.z. midden op de malse groene vlakte van het voetbal
veld tussen de indrukwekkende verlaten tribunes, welke drui
pen van vocht. De regen, valt hij stromen. Enkele werklieden
lopen verloren in "de ruimte/ sjouwen met banken als voorbe
reiding voor de interlandwedstrijd NederlandDenemarken op
Zondag a.s. In de grote plassen op de sintelbaan, welke het
voetbalveld tot een groot eiland maken, spiegelt zich de Mara
thontoren. Op het grote scoringsbord boven het Noordelijke
doel weerspiegelt zich nog de triomf van Blauw Wit op K.F.C.,
Zondag jl.: 6—-L
Gaan hier nu 65.0€0 toeschou
wers in? Het stadion lijkt,, nu het
verlaten, ligt, veel kleiner dan als
de tribunes zijn volgepropt. Maar
zie, als een der terreinknechten
naar de bovenste gaanderijen klimt
worden ons de verhoudingen weer
duidelijk.
„Ja 't weer is meer dan slecht,"
zegt Cris Berger, onze oud-wereld
recordhouder op de 100 m, die op
zichter is van het stadion, „m.-.ar
het kan niet zo hard regenen af net
veld verwerkt het. Of beter gezegd
de draineerinstallatie. Onder de
gehele wielerbaan loopt een sloot,
welke het water wegtrekt en bo
vendien is er de laatste weken nog
een pomp bijgekomen, zodat plas
sen nooit (kunnen voorkomen. Con
troleert u zelf maar."
Inderdaad, het veld is wat glad,
maii" ondanks het feit dat wij het
op onze gewone schoenen inspecte
ren krijgen we geen natte voeten.
Het veld is dan ook niet de groot
ste zorg van de heer Berger, Er ko
men heel wat belangrijker dingen
kijken bij de voorbereidingen voor
een interlandwedstrijd. Het begint
met het drukken van de entreebil
jetten, hetgeen uiteraard een van de
belangrijkste zaken is. Vervolgens
worden de losse tribunes op de
wielerbaan opgetrokken, welke
.plaats bieden aan 8 d 9000 perso
nen. De toeschouwers voor deze
plaatsen worden niet meer, zoals
voorheen, via de Marathonpoort
naar binnén geleid, doch door de
twee tunnels, welke naast de doe
len uitkomen en die tijdens de
Olympische Spelen door de deelne
mers werden gebruikt. Alle tribu
nes worden geïnspecteerd en geke
ken wordt of de nummers nog op
alle plaatsen staan. De Koninklijke
logo krijgt een feestelijk tintje,
wordt a.m. met bloemen versierd.
Bij belangrijke wedstrijden doen
niet minder dan 300 controleurs
dienst, die uiteraard in ïos-vaste
dienst zijn. Zij moeten allen van
speciale toegangskaarten worden
voorzien, evenals, het personeel
voor de buffetten 150 m&n. sterk
de kussenverhuurders, de pro
gramma-verkopers en de 25 man
van dé geneeskundige dienst,, dia;
zelfs met een ziekenwagen present;
zijn. Ook enige, dokters, die bil
toerbeurt dienst hebben, ontbreken
niet. Verder moeten besprekingen
worden gevoerd mét de politie en'
de nodige maatregelen worden ge-
troffen om de aan- en afvoer van
het (publiek een geregeld verloop ta i
laten hébben.
Op zoek naar „ver*
stekelingen"
Op de dag zelf wordt het stadion h
's morgens aan een nauwkeurige t-
inspectie onderworpen, want hét is;
in het" verleden wel eens voorgè-:'
kómen, dat 's nachts enige ^verste--
kelingcn" over de hekken klom
men. Een laatste bespreking met de
controleurs wordt gehouden en dan
worden de vlaggen gehesen op do
tribunes, hetgeen ook nog een heel
karwei is, want het zijn ér zo'n li
kleine honderd in getal. Dan gaanj
de hekken open. Zondag gebeurt:
dit om 12 uur en om 2 uur begint
de wedstrijd,
Het stadion kan thans het maxi- i:
mum aantal .toeschouwers zoals
gezegd 65000 bergen, hetgeen
echter nog veel te weinig is. Het
publiek zal als het de. toegangshek-
ken is gepasseerd een geheel nieu-
we asfalt-grondbedekkmg vinden,,
welke, leidt naar de tribunes. De
omloop onder de tribunes is thans
ook bestraat, met tegels, zodat men
niet meer in het gruis behoeft te
lopen. De geluidsinstallatie in het
stadion is verbeterd. Alle luidspre
kers staan thané; jn groepen op de
grond, hetgeen het geluid ten goede
komt.
Als we dit alles weten, verlaten
we, nog steeds in striemende regen,
het geweldige bouwwerk. Straten
makers zijn druk bezig de ingan-
gen van het stadion te verbeteren:
„Weet u niet aan een kaartje voor
ons te komen, meneer?'-'
