C
ma
Een eeuw geleden dok terde de Kamer aan
een wet op bnei posienj
os
Basisplan omvat diverse
straalzenders
Geeo nieuwe aspecten bij
Verkeer en Waterstaat
Beheersinstituut aau
handen gelegd
„Slakken en schildpadden als postboden"
Moet-11 eens
Organisatie der postbezorging
voordien winstobject
Moeder van het
frankeerzegel
Begroting Zuiderzee-
fonds goedgekeurd
RAPPORT VAN DE T ÊLEriSIECOMMSSIE ÏI
„Niet televisie öf radio, maar televisie
èn radio
Radiotoestellen
lijn
37,5 millioen voor
vereffening -
PAUL STORM MET:
Androcles en
de Leeuw
De Wijker Pijp
Woensdag 14 December 1949
3
Lange tijd' werd de post vervoerd
j met de paardenpost-estafetteDe
ruiters kondigden hun komsVaan
I met trompetgeschal.1
I Ellende in West-lndïé
I Uw. artikelen over: „Maakt eèn
einde aan dit kinderleed," kunnen
allicht bijdragen om de ogen der
mensen te openen "en misschien te
vens hun beurzen. Een ding vin
den wij.echter heel jammer en wel
dat de foto nu juist eenWest-
Indisch meisje moet tonen, met het
onderschrift: „Zo gelukkig zouden
alle blanke en gekleurde kinderen
moeten kunnen lachen".
U beweerde niet. dat het West-
Indische kind in het algemeen zo
gelukkig is. Toch wordt ook al
doordat de kennis, die de gemid
delde Nederlander omtrent West-
Indie bezit, zo uiterst klein is die
indruk min of meer gewekt. En dat
terwijl bet tegendeel waar is. .Ook
in West-ïndië wordt heel veel kin
derleed geleden. Onder dé Bosland-
negers in Suriname is een* baby-
sterfte van een kleirie-60 Ook
in Suriname heersen ziekten als
framboesia, melaatsheid, lepröse
enz. De enige medische hulp voor
de Bosland-bewoner is het Prinses
Juliana Zendings Hospitaal. Hier is
eveneens financiële steun dringend
noodzakelijk. Het hospitaal, dat
twee jaar - geleden werd geopend,
zal, voornamelijk ten.gevolge van de
devaluatie van de Nederlandss gul
den, gesloten moeten worden, in
dien niet spoedig afdoende hulp
wordt geboden. De noodzakelijke
stichting van kindertehuizen voor
verwaarloosde - kinderen, Mefciilh
eveneens af "op het gebrek aan geld
middelen.
En nu noemden wij alleen nog
maar de lichamelijke noden. De de
monische angsten van het heiden
dom, waarin de kinderen.' daar wor
den opgevoed, lieten wij nog bulten
beschouwing.
Daar wij' In nauw contact staan
met de Protestantse Zending in Su
riname. begrijpt U- wel, dat het. ons
pijnlijk trof, nu juist een West-In
disch meisje als voorbeeld vap ge
lukkig kind te zien. Dit is de tweede
keer, dat ons iets-dergelijks opviel.
Op dc Damesbeurs 2agen wij een
film over Suriname. Hierin werd
geen aandacht besteed aan de daar
heersende ziekten, maar slechts een
algemeen beeld van de verschil
lende daar levende rassen gegeven.
Daar vlak echter, uitgaande van
het Roode Kruis een film over
Indonesië, waarm niets dan ellende
te, zien was: ziekten en gebrek aan
1 .*;ng c.d. Ditzelfde zou men ook
an Suriname hebben kunnen la-
t>-n zien. Nu maakte het de indruk
alsof het Ia Suriname best botert,
maar in Indonesië allemaal even
beroerd Is.
Het gevolg zou kunnen zijn, dat
het toch al zo stiefmoederlijk In
steun en belangstelling bedeelde
Suriname nog meer ten achter ge
steld zou worden bij Indonesië,
Kunt U misschien de aandacht
van Uw lezers eens hierop vestigen?
COMITé SURINAME-ZENDING.
Marshall en Maarschalk
Mijnheer de Redacteur,
Dezer dagen schreef U, dat Ame
rika Marshall-hulp en Rusland
Maarschalk-hulp brengt. Maar wat
is dat dan eigenlijk met dat bericht
over Monty" en Bradley?
"Toch geen vergissing?..
En waaraan moeten wij steeds
maar meer producerende .Nederlan
ders de Marshall-hulp bespeu
ren? Of Is die in de snel toenemende
armoede verdisconteerd? Ach. toe,
mijnheer de redacteur, vertelt U
ons, die er nog zq weinig van snap
pen, eens iets pvèr deze dingen. U
- vertegenwoordigt -tóch- de „publieke
opinie". Weest U bij voorbaat verze
kerd van onze dank en erkentelijk
heid.
H. W.-P. E. EPHRAtM,
De vraag van de heer Ephraïm
is geen vraag, maar bedoelt te zeg
gen Üat Amerika Imperialistisch is
en de Sow jet-Unie weer in een
verkeerd daglicht wordt gesteld!
Deze gedachtegang is niets nieuws.
De C.P.N. verkondigt hem dage
lijks. Onze armoede is in de Mar
shall-hulp verdisconteerd. Zonder
die hulp zouden wij namelijk nog
heel wat armer zijn.
Vrijheid voor allen
Ik las met het schaamrood op
in'n kaken het stukje over „De
Kerk en het Rassenvraagstuk".
Vooral het gedeelte over prof, Wa
terink trof me zeer. Anderhalf jaar
lang heb ik z'n beschouwingen
over paedagogie gevolgd in het
tijdschrift „Moeder". Hoe durft die
professor. :,m et opvattingen als hij
heeft over z'n donkere broeders,
medeschepselen Gods. te schrijven
tot ons moeders ovér onze
kinderen. Z'n vrouw- vindt hij te
goed te. zitten In één coupé met
een kleurling. Wat zou Christus
doen? Is z'n vrouw beter: dan
Christus? Wat werdt 'het woord
Christen en beschaving toch èrg'er-
lük misbruikt Wat is er een'del-
'- (Van een onzer redacteuren)
P)E NEDERLANDSE POSTZEGEL. Is nóg Jong. Honderd
Jaar geleden bestond zijnog niet eens. Wèl correspon-
.v-deerde mén toen. wèl, betaalde men zon vrachtprijs voor
het vervoer;-- aan de staat doch meestal aan de clandë-
stiene postvervoerders doch dat zegeltje,: dat bestaat; pas
tFacht en negentig jaar. Geen periode dus eigenlijk om te .her
denken, v/are het niet, dat éen eeuw geleden om pre
cies te zijn op 23 November 1849 een wetsontwerp bij
de_ kamer werd ingediend „betreffende vaststelling van bet
briefport en tot regeling der aangelegenheden van de brief
posters". En deze wet. die een half jaar later werd aangeno
men, legde de grondslag voör de PTT in haar huidige ge
daante en voor de poetzegeL
Het zag er vroeger niet zp heel fraai uit wat de verbin
dingen betreft, mogen we tenminste een collega v'an een
zestig jaar geleden geloven toen hij Schreef: „Laat het ge
zegd zijn: Onze vaderen1 uit de voorgaande eeuw waren de
grootste slaapmutsen waarover ooit de zon is op- of onder
gegaan.De inrichting van hun brandweer, brievenpost en
hun verkeersmiddelen legden getuigenis af van de stumperachtigheid'der
geest- en zielsvermogens dier vaderen".
DE organisatie van "de 'posterijen
was in'handen van personen en
was in 'banden van personen en
instellingen, die meer belang hadden
bij een ferm winstje dan bij een
vlotte, veilige en geregelde gang
van zaken ep bij het belang van het
publiek. -
Vlot? 't Zou wat. In Eindhoven
waren op het postkantoor - gedu
rende drie jaar noch postillons, noch
paarden aanwezig voor de estafette
dienst,
Veilig?'Sla er de Duitse. „Weg-
weiser" maar eens op na. Die ver
telt in 1787, dat de wegen onbe
gaanbaar zijn en dat het in de trek
schuiten wemelt" van spitsboeven.
Geregeld? Ja. als de postillon der
paardepestcry tenminste onderweg
niet al te veel. trek kreeg.In een bor
rel, zifn paard en. brieven verkocht
en zich niet meer Het 2i"en.
De staat 'grüpt tn.
Maar 't vreemde was, dat het pu
bliek zich weinig interesseerde voOr
de gane van zaken. Tenslotte wérd
het toch-te. gortig en ping de, staat
er zich mee. bemoeien. Oh der Dode-,
wijk .Napoleon kwam. een .postwet
tot stand. De staat kreeg het mono-
nolie voor het brievenvervoer en de
Hollandse posterijen werden geheel
ingelijfd bij de Franse administra
tie; de Franse postale wetten wer
den hier van kracht.
Toen kwam men langzamerhand
in bejveging. Het publiek dan wel
te verstaan,want de ellende was nog
lang niet geleden. De hoge porten
en de gebrekkige officiële verbin
dingen waren ook toen nog
lachwekkend, We kunnen dat con
stateren, als we zien. wat da hoofd
persoon Jin Van Lenhéps Ferdinand
Huyck zegt; alshij btjzïjh;terug-
Ruim een halve eeuw geleden
ging het postvervoer nog met
dllligences. Een postrutuip van
Van Gerid en Loos aan het begin
pan zijn laatste rit in 1888 «oor
het kantoor re Waalwijk. (Foto
postmusenm, Den Haag).
komst van een lange reis hoort, dat
zyn zes dagen tevoren geposte brief
nog niet is aangekomen: „Men ge
bruikt, hoor ik, enkel slakken en
schildpadden tot postboden".
En'dus ging men dp postwetten
ontduiken, Men- verzond de brieven
clandestien met vrachtrijders. Het
werd zo iets vanzelfsorekends. dat
mendodelijk verbaasd was. als er
zo af én toe eens een vervolging te
gen de vervoerders werd ingesteld.
Zo moest het....
Toen Engeland in 1839 een nieu
we postwet invoerde met uniform
porto en met postzeeels, zag men
eindelijk, hoe prachtig het
kunnen zijn. Maar-het duurde nog
tien jaar. voordat onze regering er
ook v«n doordrongen was. Bii Ko
ninklijk Besluit var 5 Febmar! 1943
werd f^en commissi*» in gesold om
de zaak te onderzoeken - Het was
yrii nutteloos wat ziï deed., want
toen het, rannort werd ingeleverd
fop 28 December! was het-wetsont
werp tot recenpo ven de uosternen
al een maand b" kamerleden.
Toen die wet od 12 April 3850 werd
aangenomen wa? de grootste misera
van de baan. De toenmalige direc
teur van het postkantoor te Tilburg,
Gille Heringa, kan dan ook met
vreugde constateren, dat „afgesleten
decreten ener versleten roode repu
bliek" waren opgeruimd.
Met die postwet was de* postze
gel er echter nog niet. Daar wilde
men niet aan. Want velen, beschouw,
den het als een belediging om ze
gels op een brief te Plakken. Dat
was beneden de waardigheid. Alsof
de geadresaeerde-iiiet in staat was.
(zoals,:.aj£ifd. gébeür^e^,';om'.,'..', de
vracht te betalen
Maar na veel heen en weer ge
praat kwam er. tpch een artikel in
de postwet, waarin gezegd werd:
De vooruitbetaling van het port zal
•na 1 Januari 1852 ook kunnen ge
schieden door het aanhechten van
postzegels".
Historici hebben at eens uitge
maakt dat de hertogin de Longue-
ville in het midden pan de zeven
tiende eeuw de geestelijke moe
der van de postzegel is geweest.
Dat teasfn de rumoerige Franse
tijdtoen kardinaal Mazarin erg
veel te vertellen had. De post
zegel in zijn huidige gedaante en
betekenis werd echter onmisken
baar uitgedacht tn Engeland.
Rowland tfiü, de postberuormer,
had het daar met bedrukte om
slagen geprobeerd, maar de kin
derachtige tekeningen ontmoetten
nogal critiek De vraag ging uit
naar frankeerzegels. Op 6 Mei
1840 werden ze in Engeland voor
het eerst verkrijgbaar gesteld in
de waarden van '1 penny (zwart)
en 2 pence (blauw).
De Nieuwe, Amsterdamse Cou
rant uit die dagen werd er nogal
door geïmponeerd: „Vreest men,
dat de bnef meer dan een gte-
wone enkele .brief weegt, dan legt
men hem op de schaal, die men
kan aanschaffen en waaronder er
zijn,, welke als eene schoorsteen
sieraad kunnen preken", schrijft
men.
In Nederland werd de postzegel
ingevoerd op 1 Januari 1852. Dr
A. Vrolik, voorzitter van het
Muntcollege, ontwierp de eerste.
De verdere uitvoering werd over
gelaten aan 3. W, Kaiser, in 1859
directeur van de graveerschool
der Koninklijke Academie en
later directeur van het Amster
damse Rijksmuseum. De minister
van Justitie schreef toen aan de
koning:
„Vermits de postzegels in som
mige opzlgten de plaats eener
munt vervangen, heeft men op
het voetspoor van Engeland in
bijna alle tonden het borstbeeld
van den souoerein gekozen. Het
zij my geoorloofd mitsdien Vwer
Majeateits vei gunning te vragen
om ook-hier te lande Hoogst-
derzelver beeltenis op de bedoel
de zegels te mogen plaatsen".
Engeland werk
te met zijn post-
hervormïng in
spirerend op na
genoeg alle lan
den'; Iviet alteen
hét karakter
van de Engelse
toetten taerd
overgenomen,
doch ook het
principe wan de
postzegels. Op
de Britse Vïctorta-zegel'(boven),
volgde Nederland
met de
waarop Koning
Willem II voor
komt(ónder). De
Nederlandse 'ze
gel werd uitgege
ven in de waar
den 5, 10 en 15
cent en wel voor
a/standen van
resp. 30 mijl, 100 «i(jl en 100 mijl
en verder. Fas in 1869 werd het voor
uit frankeren van brieven ver
plichtend gesteld.
<Vaii onze 'parlementaire redacteur
DEN HAAG,Men heeft bij de
debatten in(de Tweede^ Xamérover
het Zuiderzeefonds - van minister
Spitzen haring of kuitigèvraagd in
zake de definitieve plannen met de
verdere inpoldering van de Zuider
zee. zulks in het bijzonder; naar
aanleiding van de publicaties in-de
pers; Wat die publicaties betreft,
waste de bewindsman "zijnhanden
in onschuld én over de plannen
kon hij niets definitiefs medede
len. Er is een advies van de Zui-'
aerzeeraad, doch dat moet nog ha-
der^ bestudeerd worden, eer de re
gering uitsluitsel kan geven over
hetgeen er gebeuren zak Indien in
derdaad f 20 millioen van de
Marshall-hulp voor dit project be
schikbaar zou komen, zouden de te
venverken bedragen toch gewoon
bij aanvullende begroting worden
aangevraagd. Bij die'gelegenheid
zou dan het gehele probleem van
de verdere inpoldering, aan de or
de kunnen .komen.
Ook over de eventueleovergang
van de steunverlening bp grond
.van de Zuiderzeesteunwet naar het
departement van Sociale Zaken rad
de minister geen nieuws. Deze
overgang behoeft door de betrok
kenen geenszins gevreesd te wor
den, want Sociale Zaken is hier
voor uitstekend toegerust.
De begroting van het Zuiderzee-
fends is tenslotte zonder hoofdelij
ke stemming aangenomen, ten spijt
van alle bezwaren tegen staatsex
ploitatie. van een deel der gronden
in de Noordoostpolder.
Van 1 tot en met 15 Juni 195G
zal te Wenen een Bachrfestival ge
houden worden. Jehudi Metiuhin
zal in het kader van deze feestelijk
heden .als solist optredenen Paul
Hindemith zal enkele concerten di
rigeren., -
- Tussen deleiding der Salzbur-
ger Festspiele en .Wilhelm Furt-
wangler is een overeenkomst tot
stand gekomen waardoor deze diri
gent zich volkomen aan dit festival
zal wijdere
<Van een onzer redacteuren)
Vooral uit het financiële deel van het rapport van de Televisiecomnussie
blijkt duidelijk dat deze commissie de problemen niet oppervlakkig be
studeerd heeft. Dit tweede deel van het rapport bevat een door de industrie
uitgewerkt theoretisch basisplan voor televisie in Nederland, zoals dit
in 1952 ingevoerd zou kunnen worden wanneer de experimenten, in de
twee daaraan voorafgaande jaren met succes bekroond worden, In Hil
versum zou voor de televisieuitzendingen gebruik gemaakt dienen te
worden van een der bestaande studio's en begonnen zou moeten worden
met een eenvoudig programma van een kleine duizend programma-uren
per jaar. De studio zou door straalzenders verbonden moeten -worden met
andere zenders die het programma in de belangrijkste, bevolkingscentra
distribueren.
verkrijgen, dat de televisie een ont
spanning apart is, welke zich naast
de radio kan handhaven maar niet
in plaats van de radio treedt, zoals
ook in de Verenigde Staten en En
geland reeds kan worden geconsta
teerd".
Bij de raming van de kosten heeft
de commissie zich ook uitvoerig be
ziggehouden met de. personeelsbe
zetting. Er bleek een groot verschil
te bestaan tussen die in Amerika en
die van de BBC. Voor Nederland
schat de commissie, voor zover het
hierboven genoemde basisplan wordt
aangehouden, de vaste staf op 75
personen, onder wie studiopersoneel,
redacteuren, regisseurs, technische
leiders etc. Bij het opnemen van een
eigen filmjournaal zou hierbij nog
tien man komen, in totaal dus 85.
Maar dit alles betreft nog basis
plannen en adviezen. Voorlopig staat
nog. slechts 'n tweejarig experimen
teel stadium vast, waarin op onge
regelde tijden proeven genomen zul
len WDrden. Op de definitieve uit
zendingen zullen we nog (minstens)
twee jaar moeten wachten.
In dit plan komen straalzender-
verbindingen voor met Amsterdam,
Delft (voor Den Haag en Rotter
dam), het noorden, oosten en zuiden
van het land, in totaal, .twaalf ver
bindingen. De exploitatiekosten
werden geschat op 2.750.000 per
jaar.. Uit de „televisie-belasting", die
de commissie voorstelt t.i die reeds
door de regering is overgenomen
H 30 per jaar), zullen deze kosten
bestreden moeten woeden, daar de
regering het op grond van de .hui
dige economische omstandigheden
met verantwoord acht zelf finan
ciële steun te verlenen. „Ten aanzien
van de ontwikkeling van hét aantal
gegadigden kan slechts gegist wor
den. zij het ook dat deze gissing ge
baseerd kan worden 'op de groei, die
elders heeft plaats gehad," aldus het
rapport. De commissie reke/it met
200.000 televisie-Ontvangers, èsn to
taal dat na een jaar of zes bereikt
Zal zijn. De televisie zal dan zich
zelf bedruipen. De ontwikkeling van
de televisie zal echter een terugslag
kunnen geven op de radio-industrie,
een soort controverse tussen radio
en televisie dus. „Op de duur zal de
controverse minder ernstig zijn
naarmate het publiek het inzicht zal
«Ingez Med.)
STEEDS DE NIEUWSTE TYPEN
Philips. Erres. Waldorp, Telefunken
Ié Mf rit! eiland straat 72 Telefoon 30340-312S3
am I
DEN HAAG- De behandeling van de begroting van. Verkeer en
Waterstaat bracht zo weinig nieuwe aspecten, dat zjj nauwelijks verschilde
met de behandeling van dertig Jaar geleden. Nog steeds grtypen Kamer
leden de gelegenheid aan, om de minister van Waterstaat, thans Verkeer
en Waterstaat, een opstelletje voor te lezen, waarin allerlei wetens
waardigheden betreffende kanalen, wegen en sluizen voor de minister wor
den ontvouwd, die in 't Voorlopig Verslag dit allemaal reeds heeft kunnen
lezen en er het geijkte antwoord op heeft gegeven. Hoe hoog de Kamer
zelf de behandeling van deze begroting aanslaat, laat zich afleiden uit
het feit, dat cr gistermiddag ogenblikken waren, dat het aantal luisterende
Kamerleden een.half dozijn bedroeg, -
n - trekken, dat'ln nórrrtslé" omct'ahdig-
JJebat1 zender grote heden door particuliere ondërnèmers
<3 zou ivorden verricht. De'daaruit ont
stane tegenstelling tussen wegver
voer en railvervoer zou vanzelf ver
dwijnen. indien de regering eenvou
dig de tekorten der spoorwegen voor
haar rekening nam en dit bedrijf
niet dwong om te concurreren.
Uiteraard was de heer Posthu
mus (Arb.) voor wettelijk ingrij
pen in de verkeerschaos, die dreigt
te ontstaan, niet zo bevreesd, als de
heer Van den Heuvel. Naar zijn me
ning wordt het verkeersvraagstuk
hopeloos verward gemaakt door het
in het geding brengen-van allerlei
particuliere belangetjes. Het wet
gevend apparaat schiet hiertegen
over naar zijn mening lelijk tekort.
Van het verlanglijstje van de Ka
merleden, die uitvoering van wer
ken op allerlei gebied vroegen, zul
len wij maar niets anders vermel
den, dan dat bij inwilliging van al
deze verlangens 140 millioen extra
op de begroting zou moeten worden
gebracht. Dat minister Spitzen daar
bij uiterst bedenkelijk keek is be
grijpelijk. Hij beschikte namelijk
over niets anders dan zijn ontwape
nende vriendelijkheid om de afge
vaardigden tevreden te stellen.
Dat nu ook het verkeer in de be
handeling betrokken is:.' schept al-
ihans de mogelijkheid van een prin
cipieel debat, omdat er over de ver-
voersordening nogal wat uiteen
lopende meningen heersen. Ordening
heeft bij hen, die van staatsbe
moeiing afkerig zijn, een beruchte
klank, doch aan de .andere kant
wordt wel ingezien, dat, indien er
op vervoersgebied geen regeling tot
stand komt langs wettelijke weg, 'er
niet alleen een volkomen chaotische
toestand, doch bovendien, en dat is
in deze tijd minder dan ooit ge
wenst, een grote verspilling van ma
teriaal en van kapitaal zal ontstaan.
Bij dit hoofdstuk wordt vanzelf
sprekend ook steeds In het geding
gebracht de bevoorrechting van de
A.T.O., Waarover de beroepsvervoer
ders klagen, en de noodzaak van
vrijwillige samenwerking om tot
een meer geordende toestand te ko
men. Doch het bedroevende Is, dat
het beroepsvervoer na de bezetting
de kans om zelf regelend in eigen
kring op te treden heeft laten voor
bijgaan.
Men kan nu wel zeggen, gelijk de
heer Van den Heuvel (KVP),
dat bU vrijwillige samenwerking der
ondernemers hunbedrijfsvrijheid
niet meer mag worden beknot dan
strikt nodig is, doch dan moet het
begin dier vrijwillige samenwerking
er tea minste zijn.
Verschillende afgevaardigden ver
weten aan de regering, zij het dan
niet bepaaldelijk met deze term, dat
zy een spoorwegpolitiek voert. Dc
spoorwegen worden, omdat een ren
dabel bedrijf wordt geëist, gedwon
gen, _om allerlei vervoer- tot ach te
ning geweest over het geval Isaac
AU al. Een golf van ontroering ging
door de wereld: kinderen, die .zo
veel geleden hadden, zo dicht bij
het „paradijs" op aarde waren,
verongelukken. Een stakker blijft
over. En onze gedachten gaan naar
die vele andere Jqdenkinders, die
door ons, Christenen, vergast zijn.
Dan blijken er nog mensen te zijn,"
die zich storen aan de ontroering
en medelijden met dergelijke stak
kers.
Ik ben maar een gewone huis
vrouw, toch uit de grónd van m'n
hart zeg ik dank aan U, redactie,
die de hand durft te leggen op dé
wond der samenleving. -Verstand
van „hoge politiek" heb ik niet,
toch geloof ik,' dat wij huisvrouwen
als één „vrouw" moeten opstaan
tegen mensen als Malan en prof.
Waterink, die de „Vrede" zién met
onderdrukking van een volksgroep.
Zolang er geen vrijheid is voor al
len, zolang zal er geen Vrede zQn;
Deze .Kerstboodschap paste beter
in de mond' van ee.n „Christelijk
man" als prof. Waterink.
S. VAN OEVEKEN.
Weinig nut
Uw rubriek „Moet U eens horen"
is wel een aardig idee,, maar ik
geloof niet. dat zij veelnut heeft.
Zij verhit de gemoederen, maar. en
wij hebben in de wereld vóór alles-
behoefte aan begrip en verdraag
zaamheid. Ik denk aan de artikelen
over „Fascistische: infectie"e.d.
Ieder gaat tenslotte uit van zijn
eigen levens- en wereldbeschou
wing eïi de meningen zullen, daar
door blijven botsen. Kunt U de
plaatsruimte niet beter besteden
aan een opvoedend artikel over in
nerlijke beschaving in eenvoudige
bewoordingen?
J. B. A. KRUGERS.
Wijlen prof. Huizinga1 zeide eens:
die geschiedenis' schrijft, zou
al voor een groot deel gereed zijn
als hij zich bepaalt tot de Ingezon
den Stukken in de kranten". Al
hoewel men dit nat«urï(jJc niet dl
te letterlijk moet nemen, is het
toch vermeldenswaard.
Binnenhof
Wanneer de heer, A. W. Muller
er zozeer van overtuigd is, dat de
„wolven in schaapsvacht" (Rijks-
eeriheld-voorstanders. dié bedoelde
hèer blijkens zijn „cri de coeur"
op één lijn schijnt te willen stellen
met schreeuwers op het Binnen
hof) op dé verkeerde weg zijn. dan
moge hii beseffen, dat dit.ook geldt
voor iemand, die demonstratief een
krant verscheurt en de snippers
op het Binnenhof nog wel voor
de voeten van de colportrice gooit.
Misschien wil deze heer beden
ken, dat men in het algemeen eerst
later zal bemerken, dat men een
verkeerde weg heeft ingeslagen;
te meer wanneer de gidsen (insi
ders) het niet eens zijn.
Mijns inziens zitten aan deze
zaak te veel zijdén, (het is een
lange, moeilijke-weg geweest van
de capitulatie der .Japanners tot
heden) .om „botweg" een oordeel
te vellen over de opvatting van
deze categorie Nederlanders.
W. OOST LIEVÉNSE.
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG, Niet alteen het parlement is niet tcvTeden over de
gang van zaken Mj het-Nederlands Beheersinstituut, maar ook de Alge
mene Rekenkamer heeft grote bezwaren. De wijze waarop het beheer
werd geadministreerd ca gefinancierd achtte zij weinig bevredigend.
Een op korte termUn tot ötand te brengen reorganisatie acht zü drin
gend nodig, terwijl dé Centrale Accountantsdienst weigert om voor de
juistheid van de opgelegde en de binnengekomen heffingen verantwoor
delijkheid te aanvaarden.
De algemene voorschriften van
de comptabiliteitswet, aldus de Al
gemene Rekenkamer zijn niet ge
volgd»
De vereiste boekingen over
1946 kunnen niet meer worden ge
daan,'omdat de termijn daarvoor
verstreken is.
De minister van Justitie betwist
de mening van de Rekenkamer,
dat - de 'afrekening van het Be
heersinstituut, evenals dit ten .op
zichte van het Militair Gezag is
gebeurd, moet geschieden by af
zonderlijke wet. Hij meent te kun-
nen volstaan met op de begroting
van Justitie voor 1S50 een bedrag
van 37.5 millioen te brengen voor
uitgaven van het beheersinstituut
over de jaren 1946 tot en met 1948,
terwijl te zijner tijd onder de in-
komsten verantwoord zullen wor
den de ontvangsten over dezelfde
periode, geraamd op 46 millioen.
Van 1 Januari 1950 af zal het Ne
derlands Beheersinstituut niet lan
ger zijn uitgaven uit eigen midde
len financieren, doch alle ont
vangsten storten op rekening van
het departement, terwijl de uitga
ven door het departement gefinan
cierd zullen worden. Voor zover
nodig zal de administratie aange
past worden aan die van het Rijk.
In de expositiezaal van, het
Schielandshui3 te Rotterdam zal
van 17 December tot en met 2 Ja
nuari een tentoonstelling worden
gehouden van werken van Aad 'de
Haas. Jan van Heel exposeert: in
dezelfde periode gouaches in dé
Kunsthandel .„Int Constlgh. .Werck"
te' Rotterdam,
G-B.S. heeft in .zijn stuk Andro
cles en de Leeuw het martelaar
schap van de eerste Christenen wel
van een zeer aparte zijde belicht
Het. bekende verhaal, door Gellius
opgetekend, van de ontvluchte
slaaf Androcles, die in de woestijn
vriendschap sloot met de leeuw,
die hij van een doorn had^ bevrijd,
speelt in een wat gewijzigde inter
pretatie door het stuk heen en het
verleent aan het slot zelfs een te
ver gedreven kluchtig accent, .wan
neer Androcles in de leeuwenkuil
geduwd, een walsje maakt met het
vreselijke dier en de Caesar met
angst in het hart zijn voet Zet op
het genoeglijk rollebollende beest.
Daaraan is voorafgegaan de. won
derbaarlijke redding van de mar
telaren, die bereid als lammeren
in de handen van de geduchte gla
diatoren te sterven, hun vrijheid
herkrijgen door hetbloedige wa
penfeit van één hunner. De satiri
cus Shaw verloochent ook in dit
stuk zijn aard niet, want behalve
dat hij de machthebbers danig in
het zonnetje zet, schildert hij de
martelaren in wel zeer gewaagde
kleuren, zo sterk zelfs, dat hij ze
grapjes laat verkopen over hun
vreselijk lot. En als Shaw Shaw
niet was, zou men hem künhen
verwijten, dat hij de hele diepere
zin van het martelaarschap nege
rend, een zaak van geloof en prin
cipe heeft behandeld als een cu
rieuze, nonchalante speling van het
lot. De acteur-regisseur Paul.
Storm, die binnenkort met een cul
turele opdracht naar de Antillen
vertrekt, heeft Androcles en de
Leeuw Dinsdagavond voor de le
den van dé V.U. voorgelezen met
de- tekst voor zich, ongeveer op de
wijze, naar hij zelf verklaarde, zo
als een regisseur de rollen door
neemt met de spelers.Een klein
deel van het publiek verliet in de
pauze gechoqueerd de zaal, de
overgeblevenen hebben de lezer tot
het eind toe geboeid gevolgd.
H. F. REEDIJK.
Voorwedstrijden hoofd
klasse driebanden
In begin Januari zullen boven
Odeon aan de Herengracht in Den
Haag voorwedstrijden worden ge
speeld voor het nationale biljart
kampioenschap hoofdklasse drie-'
banden, dat van 28 t,m. 29 Januari
in Enschede zal worden verwerkt.
De kampioen, J. Broekhuizen uit
Arnhem is vrijgesteld van voor
wedstrijden. Aan deze selectie
wedstrijden, die georganiseerd wor
den door de 's Gravenhaagse biljart
club, zullen deelnemen J. C. Baay
(Rotterdam), E, Louwaard (Am
sterdam), Jan Sweering (Amster
dam), B. Wevers (Enschede). B.
Bornkamp (Rotterdam), P. da
Leeuw (Amsterdam), N.Stikkel-
man (Arnhem) en H. Verbeek'
(Utrecht). Henk Metz (Den Haag),
die juist naar de hoofdklasse Is ge
promoveerd, mag dit keer nog niet
deelnemen.
Machtigingswet Nieuw-
Guinea ingediend
DEN HAAG. Wanneer straks
aan Indonesië de souvereiniteit is
overgedragen, zal voorzien dienen
te zijn in een afzonderlijke bewind-
voering voor Nieuw-Guinea. welks
status ter RTC zoals bekend voor
een jaar is gehandhaafd. Een daar
toe strekkend „ontwerp -.machti
gingswet Nieuw-Guinea" is zojuist
door de regering bij de Tweede Ka
mer ingediend. In de Memorie van
Toelichting merkt de regering op,
dat het onderhavige ontwerp, ge
heel hei karak' draagt van een
noodwet. Dit betekent niet.-dat de
maatregelen, ingevolge dit ontwerp
te nemen, buiten de grondwet zou
den mogen gaan. Het ontwerp, liet
karakter Hrn»pnde van een nood
wet. is zowel naar de daarbij voor
behouden bevoegdheden als naar
zijn tijdsduur begrensd.
De voorgestelde wettelijke rege
ling dient uiteraard beperkt van
duur te ziin, weshalve is voorge
schreven, dat zij op 31 December
1950 komt te vervallen.
Ongeval in gemeentedok
De 59-jarige scheepsbouwbaas Ml
W. uit de Portlandstraat bevond
zich gistermiddag op de loopbrug
van het gemeentedok 1 in de Dok
haven. Het s.5. Strijpe werd.In het
dok geplaatst, Tijdens het leeg
pompen van het dok Is vermoede
lijk het halfrond van de voorsteven
achter de loopbrug blijven haken,
waardoor het linkergedeelte af
brak. V. viel met dit stuk in het
water. Door handreiking kon hij
op het droge worden gebracht,
doch hij klaagde over pijn In de
borst en is in het ziekenhuis ter
observatie opgenomen.
(Van onze parlementaire
redacteur)
DEN HAAG. Van oudsher
is de behandeling van de be
groting van Waterstaat in de
Tweede Kamer berucht. Dat het
verkeer erbij gekomen is, belet
niet, dat de meeste o/geuiiardig-
den zich uitputten in wensen
omtrent kanalensluizen, we
gen, dijken, enz., welke hoog
stens een streekbelang vertegen-
woordigen. Ofschoon er op de
perstribune geen journalisten
meer vertoeven, die de Kamer
nog kennen uit'de t#d van het
districten stelsel, doet nog altijd-
'n uerhartl uit die tijd de ronde.
In de uitgestorven en elaap-
verwekkendeavondvergaderin
gen werden in de regel dezelfde
verlanglijstjes afgewerkt en het
was een klein kunstje om in de
perskamer het verslag te maken
zonder zelfs te luisteren. Het..
Kamerlid vóór Beverwijk, de
katholieke heer Passtoors sprak
steevast ouer een waterloop in
z\in district, dat de. Wijker Pijp
heette. En alle journalisten
schreven: naar. gewoonte bracht
de heer Passtoors wederom de
Wijker Pijp onder de aandacht
van de minister. Dat ging alle
jaren góed en dit zinnetje ,v>erd
zo'n vaste, stoffering van het
Kamerverslag, dat men het op
zekere dag in schier alle kran-
ten vond afgedrukt, terwijl de
heer Passtoors over iets geheel
anders had gesprokén.i,:.
