V O O R A LVOOR DE VRO U W
Mokkend op de handrug is zij
het bekoorlijkst
Huis vol ongesproken leugens is
erger dan een jokkentje
Eerste Kamer somt haar
critiek op
Orakel
Anders-zijnvan haar geest:
de kleur van het bestaan
De dupe
Neem kinderleugens niet dl
te zivaar op
Wees zelf voorbeeld
van eerlijkheid
Evelien spreekt
VAN VROÜW
TOT VBOUW
VROUWEN
Falende techniek
V.
J
Nederlandse missie in
Bonn geaccrediteerd
Fabrieksmeisjes
Zo 'n randje bont
Minister Rutten behoefde geen
huiswerk te maken
Zijn antwoord op Kamercritiek was meer
rook dan vuur
Anglo-Amerikaans
geschil over
wapenleveranties
f
Eép
Geen nieuwe
gezichtspunten
Marga, mag dat?
.AL.
Vrijdag 16 December 1940
(Van een onzer mannen)
Er wordt wel veel gedacht over „Kunst", maar beslist te weinig over de
grootste die van bet leven. Toch staan we dagelijks tegenover het raadsel
dat de grootmeesteres daarin, tfe vrouw, ons opgeeft Al brengt ze niet
altijd evenveel vau haar leven terecht, toch Is ze meestal de man de baas
als het op een direct aanvoelen van menselijke verhoudingen aankomt. Ze
blijkt een intuïtieve kennis té bezitten, waarmee ze omspringt op een ma
nier die men gerust een scheppend vermogen kan noemen en waarvan de
man niet veel meer dan de bewonderaar kan zijn. Dikwijls Is hij dat niet
eens. want hij fa Udel en alhoewel te zelfbewust om het te merken Is
hy betoverd voor hij het weet, en werkt eigenwijs pratend mee aan het
patroon dat zij door het leven wü ^-"ïven.
Ze werkt bijna onzichtbaar. Bij
na zonder het zelf te weten, Maar
ze weet er toch altijd zoveel van,
dat ze zonder fouten de techniek
van haar sexegenoten herkent. Dan
trillen haar neusvleugels als ruikt
ze gevaar, wanneer ze een met
grote levenskunst begaafde op haar
weg ontmoet.
Vrouwen '-ijken niet zomaar ja
loers naar eikaars kleding, ze zijn
niet in het wilde weg door naijver
bezeten. Ze beloeren veeleer el-
kaars toverkunst. De kunst van het
zich bemind en boeiend maken,
waarvan de man de gevangene ia.
We hoeven het niet eens over die
heel grote levenskunstenaressen te
hebben. Want iedere huismoeder,
die nog een snipper heeft weten te
bewaren v«tn de haar oorspronke-
11 k gegeven macht, maakt daar
soms zulk een meesterlijk gebruik
van, dat men een bijna helderzien
de scherpzinnigheid moet bezitten
om het geheim van de bekoring te
doorgronden.
Een man slaat daar tegenover
een beetje klaaglijk figuur. Met
1
welk een katachtige gratie kan ze
liggen ropkken. Jïet hoofd op de
handrrg gesteifnd. Niet omdat ze
in zo'n mokkerige stemming is.
De grote levenskunst van de
vrouw hemt tot uiting in de sfeer
die ze om zich heen te voorschijn
roept. Hoe dikwijls uit een bijna
voelbaar niets. Wanneer ze die
kunst niet verstaat is ze als vrouw
verloren. Meestal eet ze wat no
dig is voor haar omgeving om te
kunnen blijven ademen. Daarom
zal ze, als ze nog maar genoeg in
teresse aan de man heeft, hem niet
uit heerszucht met dit spel aan
zich binden, maar de spiegel van
zijn intiemste en zelfs kleinste ver
langens zijn. Als ze werkelijk de
kunst van het leven, dat haar le
ven is. verstaat, zal ze hem het ge
voel vbn vrijheid even natuurlijk
geven, als ze 's ochtends haar plan
ten begiet. Ook hierin kent ze de
man, angstig als hij is om maar
iets van „de oude jongen" te ver
liezen.
Hij lacht altijd graag om pantof
felhelden. Ze zorgt ervoor niet met
anderen te wedijveren op gebieden
die haar niet liggen. Ze vindt haar
eigen en andere weg. Want een in
tuïtieve vrouw bergt in haar geest
dezelfde soepelheid die het bewe
gen van haar handen tot een
Dit zijn twee jurken (pas ontuan-
gen) van de Nederlandse'Fashion-'
week, waaravex we enkele weken
geleden schreven. Ze zullen te
koop zijn in de grote confectie
zaken tegen een redelijke prijs,
't Bont bedrukte katoen is jam
mer genoeg te onbezonnen ver
werkt. '6 Kinderjurkje heeft een
strookje hier, een strookje daar
en ook het model dat de moeder
draagt ia rommeligStrepen eisen
eenvoud en een strakke lijn. De
ontwerpers Victoria Atelier te
Den Haag zijn 't hier blijkbaar
niet mee eens.
Sommige ouders vergeten dat ze
niet met hun kind getrouwd zijn.
Dat klinkt een beetje raar, maar
tot een dergelijke gedachte komt
men toch wel, als men ziet hoeveel
kinderen gebukt gaan onder een
zware last van huwelijksconflicten.
Veel ouders maken hun kinderen
niet alleen tot getuige van hun
twisten, maar betrekken ze er zelfs
in. Er ontstaan dan onfrisse situa
ties waarin vader of moeder het
kind aan bun zyde trachten te
trekken. Dikwijls onbewust.
De kinderpsyche is nog maar een
teer begin. Alles wat leeft onder
vindt de grootste schade van die
wonden en storingen, die het in de
prilste ontwikkeling oploopt. Daar
om zijn dergelijke dingen funest.
Een kind is nog te klein om met
een huwelijksconflict rond te lo
pen. Gebeurt dit toch, dan zijn de
gevolgen dikwijls veel erger dan
voor volwassenen. Diep in de ziel
van het kind zet het zich vast en
woekert als een kankergezwel tot
in de jaren van de volwassenheid,
waarin het bepalend kan blijken te
zijn voor de instelling van het pas
opgegroeide wezen ten opzichte
van leven en liefde.
Maar ook de kindertijd zelf, die
dikwijls zo onjuist een gouden tijd
wordt genoemd, wordt er door be
dorven. De echte kinderlijke inte
ressen gaan ten onder in nervosi
teit. Het kind ziet een vijandigheid
om zich heen, die het niet kan vat
ten. Het wordt tussen liefde voor
de ouders, haat en onzekerheid
heen en weer geslingerd.
Zo'n kind leert het leven dik
wijls te vroeg wantrouwen. Het
wordt een wantrouwend mens. La
ter in zijn eigen liefdeleven kun
nen zich onbewust dezelfde slinge
ringen tusseft liefde, haat en wan
hoop gaan afspelen. Het kind is
klein, machteloos. Het moet onge
stoord kunnen groeien, wil het niet
m een ongezonde richting afbui
gen. "Wie zich iets aan zijn kinde
ren gelegen laat liggen, laat ze
daarom ongemoeid. Het is te ge
makkelijk om ze de dupe te maken
van onbegrepen hartstocht en
twisten.
Maar omdat ze weet, dat haar man
vanouds een beetje verliefd wordt
(wat hij nooit wil bekennen) als 2e
zo verongelijkt doet. Zelf komt hij
erdoor uit zijn gevaarlijk chagerljn
en uit zijn demonstratief voorge
houden krant.
Als hij interesse dreigt te verlie
zen, alles dreigt onder te gaan in
de traag stromende sleur, brengt ze
hem als het enigszins mogelijk is
bij, dat hij haar te gering taxeert.
Opeens schittert ze op een manier
die hij van haar niet meer ver
wacht had. In gezelschap weet
deze felle doorgrondster van zijn
pronkzucht, zijn ijdelheid te stre
len door anderen te behagen. Zo
zijn er vrouwen die hun mannen
alleen al puur goed doen, door aan
zijn trotse zijde te glanzen. Dat is
nïet 'zo erg belangrijk, maar toch
ook niet zo onbelangrijk, als som
mige heel erg diepzinnigen ons
willen doen geloven.
schouwspel kan maken. Als hij
weer zo kregel doet, kan ze hem
verpletteren door over zijn das te
beginnen. Of ze komt met die
vreemde „vrouwenlogica" in het
strijdperk, waarin geen mens de
fout kan ontdekken en waarop dus
niet valt te antwoorden. Domme
man die het wel doet. Hij maakt
ruzie en waardeert het anaers-2ijn
van haar geest niet.
Ze brengt hem tot bedaren door
hem aanhalig om haar slanke vin
ger te winden. Kortom ze is als
kleur onmisbaar. Onmisbaarder
dan veel van die heel goede dingen
zoals kunst en nog meer van dat
soort zaken, die toch ook zout in
het leven zijn. Zij is essentieel.
Dat bewijst juist dikwijls de
kunst, die het zonder haar, de bron
van de „levenskunst" niet kan stel
len, al was het maar als inspiratie.
Zij is de sfeer.
LJVypiZ,
't Jochie dat ineens elke middag
spelen komt, heeft een somber, bij
na griezelig kopje. Stompe haren,
barende oogjes en een mond, even
duister als z'n stem. Een lage,
trage stem, die onbewogen de ver
schrikkelijkste dingen zegt. Zoals:
„Laatst zag mijn vader een dief in
de kamer. Een echte met een ztvart
gezicht. „Jij bent een dief," zei d-ie
en toen sloeg-t-ie hem dood."
En dan, bijna fluisterend: „Durf
jij 's nachts op straat?"
„Tuuriijk," roept zoontje, „Ik ga
zo vaak."
„En de auto dan?"
„Wat voor auto?"
En 't vriendje: „Soms komt er
een auto, vol rovers. Die springen
eruit, gooien een bende tkwartjes
op de grond en wachten. 'Als je ze
opraapt pakken ze je vast, ze stop
pen je in een kist en brengen je
weg. Naar een bos. Daar meppen
ze je dood."
„Ha", hoont zodnlje, toch een
beetje bedrukt. „Staat dat in de
krant, Mam?"
„Welnee", lach ik. „Zoiets kan
niet bestaan. Allemaal flauwe on
zin, ga maar gauw naar buiten. De
lucht is blauw."
's Avonds wil zoontje 't licht op
de gang aan. „Anders durf ik niet
te slapen...."
„Zo'n snert joch ook," mopper
ik. „Geloof zulke zotte vertelsels
toch niet. Je speelt maar niet meer
met hem."
„Dat is door z'n moeder", zucht
zoontje.
„Wat praat je nou?"
En dat jong: „Heus Mam. Ze
eten daar zo raar. Helemaal stil.
Niemand mag wat zeggen en het
tafelkleed is verschrikkelijk wit en
recht, Z'n moeder is een ouderwet
se vrouw. Daar komt het van."
JOKKEN is een van de allerergste dingen, zeggen we tegen onze kin
deren. Je mag nooit onwaarheid spreken, je moet altijd, aitijd eerlijk
zijn. Dat is een van de dingen, die we kinderen zo lepelsgewijs ingieten.
Waarom eigenlijk? In de hoop, dat ze er groot en sterk van worden, in
dit geval dan waarheidslievand en stipteerlijk? Door zo'n gesproken les
zullen ze het beslist niet worden, want het kan niet anders, of het kind
merkt leugentjes op bij de volwassenen. Een kind hoort moeder zeggen
door de telefoon, tegen een kennis: O, wat dolgezellig dat je komt. Dan
legt moeder de haak neer, trekt een zuur gezicht en zegt: Nou, ik hoop
dat ze niet te lang blyft. Natuurlijk is het niet goed, am zo iets in het
bijzijn van de kinderen te zeggen, maar het gebeurt practisch overal.
Het hele gezelschapsleven is boordevol met leugentjes, sommige heel klem
en onschuldig, andere meer geraffineerd, maar erbuiten kunnen we blijk
baar niet
kinderen meer schade doen dan
een jokkentje. En de eis; Je mag
niet jokken zal hun dan. hitter wei
nig helpen.
Het is altijd de onuitgesproken,
geraffineerde oneerlijkheid van
grote mensen, die aan kinderen het
meeste kwaad doen. Misschien zul
len ze er zelf niet leugenachtig of
oneerlijk van worden. Maar wel
wantrouwend. Ze zullen in hun ver
der leven nooit meer iets gaafs en
iets goeds kunnen ontdekken, aan
alles vermoeden ze een rot plekje.
Ze hebben in hun jeugd teveel ge
zien, wat de,schijn had van gaaf te
zijn. En daarom moeten wij de eer
lijken zijn, en niet alleen in de
woorden, die we zeggen. Daar zul
len de kinderen meer aan hebben
dan aan die wet: Je mag niet jok
ken.
Er wordt ook van de kinderen
gevergd, dat ze lief en vriendelijk
en beleefd zijn tegenover gasten,
die ze beslist naar vinden, en waar
van ze weten, dat ook vader en
moeder niet van ze houden. Als het
kind dan heel eerlijk tegen de vi
site zegt: wat heb jij lelijke tanden,
dan krijgt het vreselijk op zijn kop.
Maar je moet kinderen toch wel
leren, dat ze geen onwaarheid mo
gen spreken!, zeggen de meeste
ouders dan. Natuurlijk, maar het
mag niet zo'n axioma worden,
want we kunnen het" zelf nooit vol
houden. Als kinderen liegen, doen
ze hèt uit overmaat aan fantasie,
uit bluf, of uit angst. Die fantasie
en die bluf zijn geen ernstige ver
schijnselen, met een beetje spot
humor zijn ze makkelijk te tempe
ren, en wanneer een kind uit angst
liegt, dan hebben wij die angst er
toch zelf ingebracht. Dan zyn wy
óf te streng geweest, öf we hebben
ons op een of andere keer te ge
kwetst getoond, in de trant van: Ik
begrijp niet, dat je moeder zo iets
aan kon doen, moeder, die zoveel
voor jou over heeft. Uit angst om
nog eens te kwetsen, ljegt het
kind dan.
Maar zoals altijd in de opvoe
ding, is het ook hier een kwestie
van voorbeeld en niet van opgezeg
de lesjes. Als de sfeer in huis met
goed is, als er geen eenheid tussen
vader en moeder bestaat, dan is bet
huis vol, ongesproken leugens, die
veel erger zijn dan de uitgespro-
kene. En ieder kind voelt die onge
sproken leugens bijzonder goed
aan. Als er huichelachtigheden in
een gezin zijn niet de kleine
tegenover de gezelschapswereld,
maar de telkens terugkerende hui
chelachtigheid vaa de grote mensen
tegenover elkaar, dan zal dit de
(Van onze parlementaire
redacteur).
DEN HAAG Gistermiddag
tperkte in de Tweede Kamer de
luidspt eker-instaüatïe niet en
met eén slag was de toestand van
vroeger weergekeerd, toen het
verstaan van de redevoeringen als
een sportieve prestatie werd be
schouwdIn de tyd, voordat de
zegeningen der techniek in de Ka
mer Jiuti intrede hadden gedaan,
was het registreren van het ge
sprokene door de verslaggevers
specialistenwerk omdat sommige
sprekers niet goed verstaanbaar
warenDe meesten gaven zich
voldoende moeite om hun woor
den binnen gehoorsafstand te
brengen, doch ook deze techniek
behoort blijkbaar tot het verle
den.
De sprekers, die gistermiddag
verschillende onderwijsproblemen
aan de orde stelden, pingen onder
het gemis van de geluidsverster-
kmp zichtbaar gebukt en misten
daardoor de animo tot uitvoerig
heid. Het jalen der techniek
werkte op zulk een in het oog
vallende wijze mede tot snelle
vorderingen bij de behandeling
der begroting van. Onderwijs, dat
de Voorzitter over de gang van
zaken niet rouwig zal zijn ge
weest. Er werd zelfs gefluisterd,
dat deze technische storing geen
speling van net toeval moest zijn
geweest, gezien de opmerkelijke
uitwerking Doch dat de Voorzit
ter zelf hier de hand in het spel
gehad zon hebben, weigert ieder
te geloven, die waameemi, hoe
hij van de redevoeringen zijner
medeleden pleegt te genieten.
Bovendien: de apparatuur werk
te 's avonds weer.
(Ingez Me&.)
BONN Twaalf buitenlandse
diplomatieke missies zijn gisteren
officieel bij de geallieerde Hoge
Commissie voor West-Duitsland
geaccrediteerd. De Hoge Commissie
zetelt in Bonn.
De missies zijn van de volgende
landen: België, Canada, Denemar
ken, Griekenland, India, Italië,
Luxemburg, Nederland, Span
je, Zuid-Afrika, Zweden en Zwit
serland.
De Nederlandse vertegenwoordi
ger, vice-admiraal De Booy, was
niet bij de plechtigheid aanwezig,
daar hy door slechte spoorwegver
bindingen was opgehouden.
MODE-NOVELLETTE
Soms vlot 't niet zo met de mode-novellet-
te. Dan denk ik: ze moeten Vrijdagavond
blij zijn met „vooral voor de vrouw". Alles
wat ze kregel en ontevreden maken kan,
moet eruit blijven. Zo'n week is vaak al
landerig genoeg, Dus geen gesip over nooit
genoeg huishoudgeld, geen patronen waarop
je ogen en hersenen breekt.... maar een
vleugje zoetigheid, dat ze doet weten: Ik
kook de pap, ik stop de kousen, ik boen de
-vloer, maar ik ben lekker toch een vrouw.
M'n haren zijn zus, m'n ogen zo, m'n taille
en enkels, m'n fantasie; ik heb ze toch maar!
Daarom deze week een tekening van een
meisje dat een randje bont kocht. In Holland
is men nog altijd een beetje weg van een
vos. Geheel ten onrechte want zo'n beest
heeft met de meesten niet veel goeds in de
zin. 't Maakt ze klein, gedrongen, onhandig
en opgedoft Alleen zij, die in gratie het wilde
dier nsbij komt, kan zich tooien met z'n
huid plus kop en staart. Een randje dieren-
V\ haren op mantelpak en mutsje stelt geen
uitzonderlijke eisen, en toch geeft het de
draagster dat ene, dat niet in stroeve woorden vertaald kan worden.
„That certain thrill" heet dat in Amerika. TRESOEKE.
Voor de- Dültsëfè- was 'deze
plechtigheid van belang, omdat de
buitenlandse diplomaten. thans/ vrij
zijn direct persoonlijk contact met
de Duitse autoriteiten op te nemen.
De Franse Hoge Commissaris,
Francois Ponset, verklaarde, dat de
speciale omstandigheden, waarin
Duitsland verkeert, accreditering
bij de Hoge Commissie forrrfcel
noodzakelijk snaken.
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG. Er 1b in de Tweede Kamer van verschillende zijden
gefulmineerd tegen do funeste Invloed van te veel huiswerk en onder de
indruk van die klachten heeft de Voorzitter minister Kutten vryge
steld van huiswerk, toen de Kamerleden Woensdagavond hun klncbten-
Hjstjes hadden afgewerkt. Dit noopte de bewindsman om, Sn plaats van
de volgende dag. onmiddellijk te antwoorden en had het voordeel, dat h\j
geen uitvoerige, door zyn ambtenaren opgeschreven verhalen behoefde
voor te lezen. Maar veel helderder Is het onderwijsbeleid der Begering er
niet door geworden, vooral niet ten opzichte van de onderwijsvernieuwing
waarover sedert de bevrijding voortdurend gesproken wordt.
Mevr. Fortanier-de Wit
(V. en D.) had daarover een positief
geluid gevraagd. „Houd toch," had
Zrj de minister gesmeekt, „het vuur
van de vernieuwing brandende."
Doch deze kwam niet verder dan
het ontsteken van een akelig klein
strovuurtje, dat alleen maar rook
verspreidde doch geen licht. Hij zei-
de niet te kunnen aangeven in welke
richting hij bij de onderwijsver
nieuwing denkt te gaan. Een enkel
vonkje ln het rookgordijn vormde de
mededeling, dat het accent moet lig
gen op de vormende waarde van het
ouderwijs.
Het zal de heer Van Sleen
(Arb.) echter niet bijster verwarmd
hebben, want deze had de zwakke
plek in het beleid van het departe
ment duidelijk aangewezen, nl. dat
het zich te uitsluitend toelegt op ad
ministreren, terwtfl er naar zijn
mening juist behoefte is aan orga
niserend en stimulerend optreden.i
omdat het onderwys geheel gereor
ganiseerd moet worden. Door mid
del van een grondslage mvet, waar-
In de omvang van iedere soort on
derwijs duidelijk is aangegeven, zou
men moeten komen tot een behoor
lijk onderwijsstelsel. Maar dan dient
de Regering dieper in de brandkast
te tasten. By de onderwijsver
nieuwing is de opleiding der leer
krachten een essentiële factor, Zei
de heer Van Sleen; zij dienen één
algemene bevoegdheid te hebben.
Van het tekort aan organisatie
bij het departement, dat de heer Van
Sleen wenst te zien weggenomen,
haalde de heer Terpstra (A.R.) twee
typerende voorbeelden aan. Toen de
mogelykheid was geopend van stu
diebeurzen voor leraren, meldden
zich bij het departement tweehon
derd gegadigden aan. Na enige tyd
kregen zy de boodschap, dat er om
financiële redenen niets van kon
komen. Er was bepaaH, dat studie
beurzen voor meisjes by huwelijk
met behoefden te worden terugbe
taald. In Juli j.l. ts dat aan betrok
kenen medegedeeld, maar in No
vember bleek-, dat er wel terugbe-
taald moest worden.
Dit heeft tot gevolg, zei mevr.
Fortanier later, dat zy na haar
huwelijk gedwongen zyn om in
dienst te blijven. Daarentegen had
zij evenzeer bezwaar als tegen ge
dwongen ontslag bij huwelijk.
Over al deze dingen keuvelde de
minister genoeglijk heen. Hy voelde
zich blijkbaar op zyn gemak achter
het rookgordijn, maar ala het huis
werk was geweest, zou hy 'er stellig
geen voldoende voor hebben, gekre
gen.
WASHINGTON Moeilijkhe
den in de onderhandelingen met
Engeland vertragen de totstandko
ming van de overeenkomsten, die
nodig zijn om de Amerikaanse wa
penverschepingen naar de landen
van bet Atlantisch Pact te begin
nen.
Minister Acheson heeft gisteren
een onderhoud van een uur gehad
met de Britse ambassadeur, sir
Oliver Franks. In een korte ver
klaring, die hij daarna aflegde, zei
hy, dat „belangrijke kwesties" nog
in studie zün en verdere onder
handelingen vereisen. Naar ver
luidt betreffen de moeilijkheden de
voorwaarden van de verdragen,
welke door elk van de betrokken
landen met Amerika getekend
moeten worden.
Een uier voorwaarden luidt, dat
de verdragslanden controle gaan
uitoefenen op hun export om te
voorkomen, dat goederen worden
geleverd aan het Scwjet-blok, die
tot versterking van het militaire
potentieel kunnen leiden. Hierte
gen zou Engeland bezwaar hebben,
omdat deze voorwaarde tegen
Engeland's eigen plannen voor zijn
economisch, herstel ingaat. In het
verleden zijn Engeland en Amerika
het verscheidene kerén oneens ge
weest over de hestaande Ameri
kaanse contróle op de export.
Salarisverhoging voor
Gedeputeerden
DEN HAAG. Gedeputeerde
Staten van Zuid-Holland stellen
Provinciale Staten voor, de jaar
wedden van de leden van Gedepu
teerde Staten te verhogen van
ƒ6000.tot ƒ6500.te rekenen
van 1 Januari 1949 af.
'j
■n.
DEN HAAG. Op welke critiek
de regering bij de behandeling van
de RTC-overeenkomsten in de Eer
ste Kamer zal stuiten, wordt duide
lijk gemaakt door het zojuist ver
schenen Voorlopig Versaag van de
Senaat over het wetsontwerp over
dracht souvereiniteit, De Kamer
heeft het wetsontwerp in twee com
missies onderzocht. In het Voorlopig
Verslag van de eerste commissie
(basisregeling) verklaren enige le
den, dat in de aangegane overeen
komsten bepalingen, welke in strijd
met de grondwet zyn, talrijk zyn.
Zij betreuren, dit ook. omdat 't ver
kregen resultaat sterk afwijkt van
hetgeen de kiezers na de in 1948 ge
houden verkiezingen als beleid van
het kabinet mochten verwachten. De
regering is volgens deze leden niet
slechts van koers veranderd, maar
heeft haar gehele plan de campagne
gewijzigd. Een eventueel niet aan
vaarden van het ontwerp zou in de
plannen van de regering moeten ziin
verdisconteerd Hieruit volgt, dat de
regering zelf dient te weten wat ln
geval van verwerping zal dienen te
geschieden. Immers zii zelf heeft de
noodlottige situatie, die bij een niet
aanvaarden van het ontwerp vol
gens de regering zou intreden, ge
schapen. ..Of is zij er van uitgegaan,
dat de Staten-Generaal bij het ne
men van een beslissing minder vrij
zou zijn dan in een democratisch ge
regeerd land passend is?" De volks
vertegenwoordiging staat volgens
deze leden voor een voldongen feit.
In het bijzonder achten deze leden
ook de regeling van het zelffoeschik-
kinesrecht onvoldoende.
Ettelijke leden zijn van oordeel,
dat de uitkomsten der RTC geen
zekerheid bieden voor een duurzaam
standhouden van de betrekkingen
tussen Nederland en Indonesië. De
Unie acht men voorts een volken
rechtelijke constructie Zij is naar
men meent te allen tijde opzegbaar.
De regering moge dit ontkennen, in
Indonesië is men een andere op
vatting toegedaan.
Anderen der leden, wier opmer
kingen hierboven al zijn weerge
geven, heeft het bijzonder getroffen,
dat dit wetsontwerp neerkomt op
een totale verbreking van het Rijks
verband,
In het Voorlopig Verslag van de
tweede commissie (financiële, eco
nomische en culturele aangelegen
heden, staatsburgers, burgerlijke
overheidsdienaren, en militaire aan
gelegenheden) verklaren sommige
leden deze overeenkomst allesbe
halve gunstig voor Nederland te
achten. De regering tracht te troos
ten met de opmerking, dat de over
eenkomst eerst betekenis en inhoud
krijgt, indien partijen bezield zijn
door dc ernstige wil, zich met volle
toewijzing aan de uitvoering te ge
ven. Zij delen geenszins het spote
vertrouwen, dat de regering in de
wederpartij stelt
Vooropstellende hun voornemen,
bij de behandeling van het ontwerp
van wet tot vaststelling van zekere
waarborgen jegens bepaalde groe
pen burgerlijke overheidsdienaren
en gewezen burgerlijke overheids
dienaren in Indonesië en hun nage
laten betrekkingen, nader van hun
gevoelen te doen blijken, maken
vele leden ernstig bezwaar tegen de
regeling, welke ten aanzien van de
Nederlandse ambtenaren ia getroffen
In theorie heeft de regering de
ambtenaren de keuze gelaten bissen
al of niet verlengen van hun dienst
verband. In feite is deze keuze, be
halve voor enkelen, die financieel
geheel onafhankelijk zijn, niet aan
wezig.
Russische bezwaren tegen
Finse wolvenjachten
LONDEN Volgens een Tass-
bericht uit Helsinki, dat in Lon
den is opgevangen, ziin wolven
jachten. die in Noord-Finland zul-
Ien worden gehouden, niets dan i
..een dekmantel voor militaire voor
bereidingen*'. Het doel vau de
jachten is volgens Tass de oefe
ning van „fascistische semi-raili-
taire organisaties^', wat door bet
Fins-Russische vredesverdrag van
Maart 1940 js verboden.
De jachtpartijen zullen ..zeer
waarschijnlijk worden gecoördi
neerd met dergelijke jachtpartijen
aan de Noorse kant van de Finse
grens, zoals ook vorig jaar is ge
beurd", aldus Tass.
18 DECEMBER 1947 werd op het
Dumplantsoen te Amsterdamhet
voorlopige nationale monument
onthuld, waar elf urnen met
aarde uit alle provincies van Ne
derland waren geplaatst. Een urn
met aarde uit Indonesië zou nog
worden toegevoegd. Thans is een
fraaie urn met inscriptie gereed
gekomen (linies). Van binnen is
deze urn in 22 vakjes verdeeld
en elk vak bevat de aarde van een
der 22 Krevelden in Indonesië.
De urn past in een sierlijk gesne
den, 55 cm. hoge wmtdbemakel
van senohaut (een ebbensoort)
(rechts).
(Van onze parlementaire
redacteur).
DEN HAAG. Een eiland van
onaantastbaarheid is in de Twee
de Kamer het gestoelte van de
Voorzitter met rechts en links
nan hem de zetels van de griffier
en drie commiezen-griffier. Er is
in het algemeen geen Kamerlid,
dat zich de vrijmoedigheid per
mitteert om, indien de laatstge
noemde zetels een ogenblik on
bezet zijn, daarop plaats ïe ne
menAlleen ir. Posthumus, de
fractiesecretaris der F. v. d. A.,
heeft hier een soort privilege, als
hy bij ontstentenis van een cum-
mies-grlffler als stemmenteller
fungeert bij een hoofdelijke stem
ming. Hy scHynt daarvoor bij
zondere kwaliteiten te bezitten.
Gisteren nam de vrouwelijke
K.V.P.-afgevaardigde dr. (in de
wis- en natuurkunde) Marga
Klompé in het sanctum van de
Voorzitter plaats op een der on
bezette Commies-griffierszetels,
daarmede onbewust een nieuw
ambt scheppende, n.l. dat van
grtffière of griffieuze, Ondanks
het feit, dat zy metklompjes,
maat 37, aan had kunnen weten,
dat deze ongewone verheffing der
vrouw inbreuk maakte op de Hei
ligste tradities der Kamer, scheen
zij zich volkomen op haar gemak
te voelen, alsof zij in Lake Suc
cess dagelijks naast generaal Ro-
mulo iti tiet presidium der V.N.
had gezeten. Maar dominee Zandt,
die het sprekerslijstje kwam raad
plegen. kneep zyn ogen angstig
dicht, toen hij deze vertegen
woordigster van de „Roomse af
goderij" daar zag zitten, En zijn
wangen werden vaat alsof Hy een
vizioen had gezien uit de Apoca
lyps.
*1. -VI-;.i'.
