W'
m -*m
van Drees komen in
het algemeen tekort
CASTOnHUilEH
ACHT DAGEN UIT
in Rotterdam
yrrer
Hartje-stadtot 14 Mei 1940
1
FILMS VAN DEZE WEEK
B
.Bomtmw
dat het goed was
Oudjes beheren hun eigen soos
Kindje verkouden?
Jan tien van Eek
zegde verzen
Ruig» sterk spel van Comedia
in „De Held van het Westen"
voor. j
ouden 1
«an dagen
-. lÉ i?
„We zitten hier met een mooi stel ouwetjes t>ü elkaar hoor!" Dit vertelt
ons opa Kommené, een der oprichters, tevens commissaris en op het ogenblik,
dat wy hem bezoeken bovenden nog koffiezetter van „Het Anker", de soos
voor Ouden van Dagen aan de Putselaan. We zitten bij hem in het primitieve keu
kentje van de soos én terwijl opa Kommenè onszijn bevindingen vertelt is hy
druk bezig uit een enorme pan geurig dampende melk glazen vol te scheppen,
die ópa Janus rondbrengt bij zyn klanten.
Advertentie (IM.)
A.VAH WOERKOM-SCHIEDAM
"XeROERSVao Ï37-J39 - T£L 67736
>i U kent „Life" natuurlijk, het
'Amerikaanse weekblad met de
vele foto's. Als ik niet verkeerd
ben ingelicht, heeft bet een oplage
van millioenen exemplaren, die
over de gehele wereld verzonden
en verslonden worden. Kunstzin
nig aangelegde lieden kunnen wel
eens gegronde bezwaren koesteren
tegen het door dik en dun ge
handhaafde beginsel van de zeer
zakelijke redactie, dat iedere man
en' iedere vrouw, waar ter we
reld ook in elk nummer zijn of
haar meug moet kunnen vinden.
Het is dan ook vaak een ratjetoe.
Maareerlijk gezegdwat Is
het wereldleven in momentopna
men bekeken eigenlijk ènders
dan een ratjetoe? Wie ontdekt
oaar zin en doel in?
Daarom vind ik Life van 2 Janu
ari 1950 zo'n bijzonder- nummer,
omdat u daarin vele en zeer goe
de kleurenreproducties kunt vin
den van Michelangelo's levens
werk: de „Sixtijnse Kapel in Rome.
In 'een grootaantal fresco's heeft
de 16e eeuwse kunstenaar, met
zijn. hoofd in de nek op steigers
staande, of op zijn rug liggend,
terwijl de natte verf in baard en
ogen spetterde, de gewelfde zol
dering beschilderd met taferelen
uit de beginhoofdstukken van
Genesis, het eerste Bijbelboek.
Mén-" zegt dat Michelangelo van
achteren naar voren gewerkt heeft
en eerst de ondvloed hééft ge
schilderd, vervolgens de zondéval
(Genesis 3) toen de schepping van
Eva, daarna Adam, .de aarde, zon
en maan en pas: tenslotte het eer
ste.* fresco:-de-schepping van hét
licht,- Zou het zijn omdat; voor de
kleurgevoelige mens, die het
diepst de" waarde van het licht be
seft, deze opdracht- wel het
zwaarst moest wegen? Er; ontstond
dat', prachtige, eenvoudige niet-
eens-grote fresco dat Génesis 1
vers 4 verbeeldt; „En--God zag het
licht dat het goed was, en
God; maakte scheiding tussen het
licht en tussen de duisternis
Zo is het nog. Bijbelse bemoe
diging en troost gebracht door een
plafondschildering, doorgegeven
door een plaatjesweekblad; De bij
belse verkondiging dat God het
licht goed heeft geacht en dat mi
geen, duisternis het meer kan over
winnen, vooral als u het ziet in
nieuw-testamentische.zin: het licht
o'er wereld, Jezus Christus
OBERMAK".
staan ze trots
voor .Mn socië
teit: „Het Af
leer."
iiipsiiiiinsMipMiinn
DEN" HAAG. Aan "de Neder
landse verenigdR chefs van staven,
een commissie onder voorzitter
schap van de chef van de generale
staf, waarin .verder de chef marine
staf en dP chef luchtmachtstaf zit
ting hebben, is een kleiné staf toe
gevoegd ter behandeling van de de
fensieaangelegenheden, liggende op
het gemeenschappelijk terrein der
onderdelen van de krijgsmacht, Tot
chef van de Staf der verenigde
chefs van staven is aangesteld ge-
neraal-majoor "W. J. K. Baay.
Opa Janus kijkt verwonderd als hij
de in dit milieu zeer jeugdige vérslag-
gever bij -opa Kommené ziet zitten,
„Wat hebbie nou voor een jong
knechie?", vraagt hij stomverbaasd
aan opa Kommené. En hij is pas ge
rustgesteld wanneer deze hem vertelt,
dat 't broekie iemand van de krant is.
Want deze oudjes zijn gewend zich
zelf te helpen en de hulp van een
broekie hebben ze zeker niet nodig.
Sinds een dikke maand beheren zij
zelfs hun eigen „soos". Het gaat best.
prima zelfs, zodat de exploitatie tot
dusver sluitend is."
Alle bestuur ste- Iedere dag zitten de oudjes in hun
den moesten op lokaal, 's Morgens om kwart over acht
een plaatje, na- komt de koffiezetter en begint alvast.
tuurliik! Hier ket dagelijkse kopje troost te brou
wen. Tegen half tien komen ze op
zetten. de klaverjassers, de kampioen-
dammers en -schakers en wat al niet.
Naar gelang het er af kan drinken 2e
één of twee kopjes koffie en 's mid
dags een glas melk. Rijk zijn de men
sen geen van allen, want deze oudjes zijn merendeels.
Drecsklanten en geld voor een kopje koffie kan er
sems nauwelijks af. Maar ze betalen iedere week trouw
een soort kleine contributie, waarvan een gedeelte van
de huur van het lokaal kan worden voldaan. Dc rest
moet Uit de opbrengst van de koffie en de melk komen.
Het gaat net, omdat deze oudjes het zijn er onge
veer 85 alles met en onder elkaar doen.
De koffiezetter, zijn helper en de bediende krijgen
voor hun werk' twee kopjes koffie gratis. Meer wiüen
ze niet hebben, want dat zou de anderen benadelen.
Opa de „werkster" zo noemen ze hem in Het
Anker houdt de boel zo'n beetje schoon en daar
krijgt hij zo nu en dan een paar boterhammen voor.
Iedere Zaterdagmiddag geeft hij het lokaal een goede
beurt en dan leggen de andere 85 oudjes wat geld bij
elkaar om opa een pakje tabak te gever.. Daar doet hij
alios voorFel grijpen deze simpele mededelingen
van opa Kommené me aan. Een paar boterhammen.
een pakje tabakDaar doet een mens, die z'n hele
leven heeft gewerkt en nu van een onbezorgde oude
dag zou moeten genieten, alles voor.
Wij van Drees komen in het algemeen tekort, ver
telt opa Kommené. Hij wijst op zijn broek. Een ver
sieten, rafelige broek, vettig geworden door het werk
in de keuken. De broek is bijna niet meer te dragen,
maar eer. nieuwe kan er. niet af. Waarom schrijft U
met eens naar de Rotterdammer, van het dagboek,
vraag ik. Ik heb het nooit gedurfd, zegt opa, en boven
dien, ik mag niet eens klagen, want opa de werkster-zit
nog slechter in zijn kleren
U.V.V. EEN GROTE STEUN
Voor deze oudjes hun: „soos" zelf gingen beheren,
organiseerde de volksbond dit werk. De kosten voor
personeel (buffetbediende) waren betreft, ondervinden
echter te hoog en .daarom heb
ben de oudjes zelf hetinitia
tief-voor het beheer van, het lokaal
op zich genomen. Zij „bekoksto
ven" nu alles in de meest letter
lijke zin van - het woord zelf, ze
zetten koffie, koken melk en hou
den de'boel schoon. Wat het orga
nisatorische gedeelte van het werk
In het primitieve
keukentje van Het
Anker tappen de
oudjes koffie uit
een prachtige ke
telj waarover zij,
dank zij de be
middeling van de
U.V.V., de be
schikking hebben
eekregen.
Opa Pieters komt
VGak op de bij
eenkomsten t)an
oudjes in het Char-
lot se Volkshuis.
Hij is 84 en kan
prachtig zingen.
Natuurlijk laat hij
de andere oudjes
veel van zijn zang
genieten.
Foto onder.
grote
steun van de dames:van het Ü.V.V.
Het is trouwens het doeDvan de
U.V.V. om; wat betreft het werk
voor de Ouden van Dagen, te
komen tot dagsociëteiten, waar de
oudjes bijeenkomen om met elkaar
te praten, spelletjes te doen, te
lezen en thee, koffie of melk te
drinken. Een belangrijke stap in de
-vl ;/■-
Rotterdams Toneel trekt deze week ongetwijfeld de meeste aandacht met
het belangrf/ce drama ,Mes Mains sales" door J. P. Sartre, dat hedén- en
morgenavondzijn eerste, voor stellingen beleeft in de Schouwburg. Wim
Sonnevelds ca baret, dat. Donderdag voor het laatst itt de L auwe Zaal „fene
mi ene mutte" speelt, wordt op de voet gevolgd door het ABC-.cabaret van
Wim Kan en Carrie Vonk, dat Vrijdag in huxor de eerste voorstelling komt
geven van „Meester 'ABC" (Des levens Leesplankje in I3,( lesjes) -En Indra.
Dev Prasad met zijn groep voeren vanavond in. Ons Huis weer exotische
Hindoerdansen uit, een niet altijd begrijpelijke, maar zeer tot hét oog
sprekende, rijke kunst.
Ettelijke partijtjes domiiïo wor
den er gespeeld door deze vrou
welijke oudjes. Ook wordt er, veel-
gebreid, gepraat engelezen.
.Advertentie (I.M.)
Vanavond, Zaterdag II Februari: Jh
de Schouwburg, de première door %et
Rott. Toneel van ..Les mains sales". "Re
gie van Ko Arnoldi. Hoofdrollen; Kees
EruBse, Richard Flink. Lilly Bouwmees
ter en Georgette Reyewsky, In de Blau
we Zaal „lene mierte mutte".' Indra Dev
Prasad geeft met z'n groep (en merk
waardige .muzikale, begeleiding) een
grogramma van Hindoe-dansen in Ons
Zondag 12 Februari: 's Ochtends onï
tien uur geeft „De Kleine Stem West-'
onder leiding van Leo Smit een 35-jarig
jubileumconcert in de Schouwburg, Des
middags speelt op dezelfde plaats het
Rotterd. Fhilh. Orkest, ditmaal onder
leiding van Stanley Pope. Solist is de
solo-cellist van het Concertgebouw-or
kest Tib or de Machula, Uitgevoerd wor
den werken van Beethoven. Haydn en
Braiuns, Rotterdams Toneel geeft de
tweede .voorstelling van „Les mains
sales", 's avonds in de Schouwburg.
Blauwe Zaal: ..lene miene mutte".
Maandag 13 Februari: De Nederland
se Opera geeft in de Schouwburg Ver
dis „La Traviata" „lene miene mutte"
in de Blauwe Zaal,
Dinsdag 14 Februari: Het lunchcon
cert in de Schouwburg (12.45 uur)
wordt verzorgd door het plano-duo Jo-
han WoltersJande Man. Zij spelen
Werken van Bach, Chopin, Inghelbrecht'
en M.- Infante, 's Avonds zullen- de-lé
den van de Vereniging tot instandhou-.
ding van het Rotterd. Philh. Orkest.In
do aula van Boy mans kuanea luisteren,
naar Eduard en Marinus Flipse, die
„een "muzikale wereldreis" maken. De
schooljeugd ziet 's middags in de
Schouwburg „Jonkvrouwe de la Seig-
lière,>, een voorstelling door R. T. on
der auspiciën van de gem. kunstcom-
missie voor de Jeugd. De Hoofdstad.oper
rette komt tot en met Donderdag Sn de
Schouwburg terug met ..Victoria und
jhr Husar", muziek van Paul Abraham,
regie van Otlo Aurich. In de Blauwe
Zaal: „Iéne'miene mutte".
Woensdag 15 Februari: 's Middags in
de Schouwburg weer. „Jonkvrouwe"
voor de schooljeugd, 's Avonds „Victo
ria". Blauwe Zaal „lene miene: mutte".
Donderdag 15 Februari: Leerlingen
van het Toonkunst Conservatorium hou
den een voordrachtoefening in de Nieu
we ZuiderKerk. Tezelfdertijd Is er in
hei Muziek Lyceum een piano-recital
door de oud-leraar van aii instituut,
Gézn Fr id. Behalve werken van Mozsrt
en Chopin zal Frld een eigen compositie
„Variaties op een Nederlands Volkslied"
ten doop houden. Klara Haskil geeft Iri
de aula van Boymans een pianorecital
mét werken van Bach, Beethoven. De
bussy, Ravel. In Luxor speelt hét Ne
derlands Volkstoncel 's .avonds „Op
Hoop 'van Zegen". In de Schouwburg
s middags „Jonkvrouwe" voor de
schooljeugd, 's aVonds „Victoria". Voor
het laatst Jn. dc Blauwe Zaal: .Jene
miene mutte",
Vrijdag 17. Februari: Het A.B.C.-caba-
ret geeft 's avonds in Luxor,de premiè
re van „Meester A.B.C." Voor de K.A.B.
speelt de Haagsche Comedle in de
Schouwburg „Laura"., Eduard Flipse
geeft in de Kor.lnglhnekerk een toelich
ting bij het vierde concert; .programma
Wagenaar. Diepenbrock, Fioxent Schmitt
en Beethoven, De V.U. leden kunnen
kennismaken met de jonge Franse kun
stenaar Guy en Monique Fallot, ceilo en
piano. 'L
Zaterdag 18 Februari; ln de Schouw-
Dan rug, keel en .borstje
Inwrijven met
Amerika lioudt Duitse
geleerden liever vast
NEW YORK. - Een vijfhonderd
geleerden, die na de oorlog uit
Duitsland naar de V.S. zijn overge
bracht, zullen niet naar huis terug
mogen .kerèn, omdat zij zoveel af
weten van rAmerilta's militaire ge
heimen. Véle der Duitse geleerden
zouden zelf niet naar Duitsland te
rug willen. De meerderheid van
hen is heftig anti-communistisch.
De Amerikaanse regering poogt de
genen, die.' wel; terug willen, te
overreden in Amerika te blijven;
men zoekt; voor. hen. betrekkingen
als docentèn aan colleges en uni
versiteiten,:
goede richting zijn. reeds'"de onder
leiding van: U.V.V.-dames. gehou
den bijeenkomsten van Ouden van
Dage-\ manlijk zowel, als vrouwe
lijk, in verscheidene wijkgebotiwen
of volkshuizen in alle delen van
de stad. Deze bijeenkomsten be
perken zich echter vooralsnog tot
enkele uren van enkele dagen per
week.
In de sociëteit, van de Bond van
Ouden van Dagen aan de Jacobs
straat, waar opa Fouw de scepter
zwaait, kunnen de Ouden van
Dagen op ongeveer dezelfde wüze
als jn Het Anker verstrooiing vin
den. Het doel van. al dit werk is
de oudjes van de straat te houden
en hun leven dragelijker en gezel
liger te maken. Want het zijnde
oudjes, die de nadelen ,van het
samenwonen en het gebrek aan
woonruimte het ergst ondervinden.
Vele Ouden van Dagen hokken
gedwongen bij hun kinderen in cn
het gebeurt, dat vijf, zes, zéven
huishoudens samenwonen. Over
dag houden de oudjes het niet uit
en zwerven de straat'op. Overal
kan men ze vinden, op bankjes in
plantsoenen, op pleinen in sta
tionswachtkamers .en waar al niet.
Dat de dames, van de U.V.V. rich
het lot van de oudjes hebben
aangetrokken en van. het Ouden
van,. Dagen werk in alle wijken
vaste taak'hebben gemaakt valt
niet genoeg te loven.
Advertentie (i.JW.)
tast van zenuwen
Mijnhardt's Zenuw tabletten
helpen U cc overheen.
barg speelt hei Rotterdams Toneel, wat
is nog niet bekend. In Luxor; Wim Kan
en Corrie Vonk met „Meester A.B.C."
Dage'ffks, tentoonstellingen: wérk van
de Delftse kunstenaar J. Schoonhoven
(Venster tot 3 Maart); A. Leef lang
(Seblelandshuis), rivier- en havenge
zichten plm. 1808 (Mar. Museum Prins
Hendrik); wandkleden door Ulco Kooi-
atra en Gras Heyen (Int Constigh
Werck).
.Veeleisendheid- kenmerkte de
voordrachtavond, die Jantien van
Eek Vrijdag in de Aula Van het Mu
seum Boymans voor een vrij uitge
breide-schare toehoorders gaf, en.
dat niet alleen ten opzichte van
zichzelf, maar evenzeer van die toe
hoorders, die Ir» nauwelijks ander
half-uur, meer dan vijftig gedich
ten in' drie talen kregen te verwer
ken van J. C.' Bloem, A, Roland
Holst (blijkbaar één van Jantien
van Eck's favorieten), R. M. Rilke,
Paul Veriaine en Charles Baudelaire
(Spleen et idéal!) Wij maken ons
sterk, dat de dedamatrice, indien zij
zich bij de samenstelling van haar
high brow-Voordracht krachtiger be
perking had opgelegd, nog meer ef
fect bereikt zou hebben, dan zij nu
reeds deed. Zij lijkt immers te be
horen tot die zeer zeldzame kunste
naressen, die- het toch reeds aan
vechtbare zeggen van poëzie beheer
sen niet alleen, maar tevens'zoveel
respect voor de dichter tonen, dat
het werk geen geweld aangedaan
wordt door allerlei persoonlijke ar
ceringen en accentueringen. Jantien
van Eek zou men zelfs een „econo
mische" voordrachtkunstenares
kunnen noemen, waar ze de gedich
ten zeer sober, met slechts .hier en
daar' een stemverheffing zegt. Een
bezwaar is wel haar vibrerende et;
de beklemtoning van sommige klin
kers. Maar dat is een technische op
merking, die niets af wil doen aar.
haar bewonderenswaardige vertol
king van prachtige poëzie. Het pu
bliek toonde zijn ingenomenheid
zeer duidelijk en er waren fraaie
ruikers voor de bevallige, feeërieke
verschijning. H. F. Reedijk.
LONDEN. Sir David Kelly, de
Britse ambassadeur te Moskou, is
voor een verlof van. vier weken te
Londen aangekomen. Hij verklaar
de, dat er naar zijn mening geen
merkbare reactie te Moskou was
geweest op mededeling van pre
sident Truman, dat de V.S. zouden
voortgaan met de waterstofbom.
Iri het boeren-blijspel „De Held
van het Westen", dat John M, Synge
in 1907 schreef en dat nu wel het;
nationale blijspel der Ieren ge
noemd kan worden, steekt de,
auteur op geestige, en dichterlijke
wijze de spot met de deugden en ge
breken van dat opstandige volkje.
Vooral de opstandigheid tegen wet
en gezag (denk aan G.B.S.) behan
delt hij met veel gezonde humor.
Zolang de „held", een dichterlijke,
slappe boerenzoon, de mensen kan
wijs maken dat hij zijn oude vader
met een spade de schedel geklooid
Lutusca:
Mevrouw Frankenstein
In het kluchtige géval „Mevrouw
Frankenstein", speelt de lieftallige Patri
cia Boe voor robot, een door een pro
fessor vervaardigd mechanisch even
beeld van hel menselijk lichaam. Als zij
een avond de echte robot, op wie zij
sprekend gelijkt, vervangt, gebeuren er
natuurlijk vreemde en cpwinder.de
dingen, die wel vermakelijk zijn om te
aanschouwen, voor wie eens een avondje
kinderlijk geamuseerd -vil worden.
Luxor:
Ergens in Europa
Niet alleen de hoofdpersonen in deze
Hongaarse ülm; «p drift geslagen
oorlogskinderen, herinneren aan de
Zwitserse Unac-fllm .Achter de wol
ken...", die overigens eigenlijk al een
stadium verder is. daar zc de rehabili
tatie van Jonge D.P.'s en andere oorlogs.
slachtoffertjes beschreef, terwijl „Ergens
in Bui-opa" zich in oorlogstijd afspeelt
cn juist laat zien. hoe dat verschijnsel
der rovende, zwervende kinderber.den
ontstond. Maar er is een andere over
eenkomst. namelijk in de filmische be
handeling. In belde werken is er invners
een vrij piotvelinge overgang van het
veralgemeende, var. de brede, fcalf-
dorumer.taire visie, naar de dramatische
toespitsing tot een spannend verhaal met
een gelukkige en tamelijk gekunstelde
afloop.
F.n evenals in het geval van „Achter
de wolken verdient ook van „Ergens
in Europa" dat eerste deel de grootste
belangstelling en waardering. Dit is wel
zeer zuivere film van hoog gehalte. Dia
loog. die later, wanneer dc kindertroep
zich in het vervallen kasteel nestelt en
het statische stadium van het „verhaal"
dus is ingetreden, rijkelijk wordt gehan
teerd, ontbreekt in die verbijsterende
prélude vrijwel geheel. Zelden zag men
20'n ar.gstig realistische weergave van
een bombardement als hier met behulp
van wat puin, enkele lunapark-attri
buten. twee of drie mensen, wat geluld
-n veel stilte gesuggereerd Is.
Hoe de van ouders en alles beroofde
kinderen elkaar vinden en onder leiding
var. een door het bombardement be
vrijde jonge gevangene hun plunderende
odyssee beginnen, steeds achtervolgd en
beschoten door gewapende boerenwach
ten. de regisseur Geza Rndvanyl heeft
al die ellende en desolaatheid gereali
seerd met een objectiviteit, die soms
bijna "hard aandoet. Het bijzondere van
deze uitnemende film is. dat men er ln
geslaagd is elke toespeling op nationale
toestanden en omstandigheden te elimi
neren er. het werk aldus de diepere
achtergrond te geven van een algemeen
midden-Europees oorlogsdocument.
't Penster:
De dertien lanciers
Enige Jaren voor de oorlog zagen wij
ongeveer in. dezelfde période de Ameri
kaanse film De Bengaalse lanciers eit de
Russische film De dertien lanciers. Twee
films, die practisch alleen het woord
„lanciers" gemeen hebben en voorts in
bijna alle opzichten zo verschillend zijn.
dat het weinig zin zou hebben ze met
elkaar in verband te brengen, ware het
niet, dat wij nu na de oorlog beide films
kort achtereen opnieuw hebben gezien.
En deze toevalligheid noopt ons tot de
bekentenis, dat wij van het Hollywoodse
product nauwelijks de .naam hebben
onthouden, terwijl het Russische werk
ons vaak tot in. details haarscherp is
bijgebleven.
Waarmede het kenmerkende verschil
tussen de Amerikaanse publiekfilm en
de Russische film van voor de oorlog
(De dertien, lanciers hehoort tot de
eerste Russische geluidsfilm) wel vol
doende is gekwalificeerd.
Een vrouw, die naar een gewande
soldaat sneltde wanhopige rit van
een man door de woestijnelose-ups
van paardevoeten, slepend door het
rulle zandhet zijn beelden, die oor
regisseur Michael Romm met zulk een
suggestieve beklemming zijn verfilmd,
dat zij u bijblijven.
In het voorprogramma -draait een
Interessant Russisch kleureniilmpje: Ge
heimen in de natuur.
Prinses:
Bloed en zand
Fölrode mantilla's van de torero's en
helgeel zand van de arena kan men aan
schouwen ln deze technicolor-fUm. die
de stierengevechten ln Spanje tot onder
werp heeft. Wij voor ons hebben met
p eerde prinses Rita Khan-Hayworth ge
keken dan naar dat gedaver van die
stieren in de arena. Wij houden niet van
woedende stieren, zelfs niet als zU onder
hun soortgenoten even sterk opvallen
doar hun fraaigebouwde gestalte nis
Rita onder de vrouwen. En de Spaanse
hysterie in de arena bewonderen we
evenmin. Maar Linda is charmant en.
de weelde van gitaarklanken, bekoorlijk
en daarom hebben we het met Ameri
kaanse bombast opgediende stierenvech
tersprobleem maar niet al te serieus
genomen en genoten van wat de film
aan bekoorlijks biedt.
Capitol:
Leve de Samba
Op een band van 2105 meter lengte
zien we Abbott en Costello weer de
meest dwaze streken uithalen in Mexico,
waar zij noodgedwongen een heldenver
ering moeten ondergaan. Het verhaaltje
zelf heeft uiteraard weinig om het lijf.
Twee Amerikaanse rechercheurs zijn in
een kermisachtig, Mexico, waar. de
samba's van 's morgens rijf tot 's nachts'
vier uur gespeeld worden, op zoek naar
een paar oplichters (Abbott en Costello).
De twee voortvluchtigen weten -zich
echter buiten het bereik van de politie
te houden, al moet Costello daartoe als
toreador optreden, HIJ wordt ook in het
heeft, de man fa tweeën hakkend
„tot aan de broekband", ziet ieder
.voï ontzag naar bem open wordt hij
als held vereerd. De dochter van
de waard van het kroegje, waar hij
verzeilt, ontbrandt in liefde voor de
held, die zo mooi vertellen kan van
zijn heldendaden, maar als het
blijkt, dat hij een fantast is en. dat
zijn vader helemaal niet in tweeën
is gespleten, maar schuimbekkend
zijn nietswaardige zoon aan het op
sporen is, dan haalt hij zich de woe
de en verachting der bedrogenen op
de hals en hét scheelt,' maar weinig
of zij lynchen hem.
Doch deze hoon slaat de vliegen
reddende dromer tot man en als een
werkelijke held verlaat hij de plek,
waar hij tot volwassen man werd
gebombardeerd.
Het stuk geeft volop gelegenheid
tot ruig en sterk spel en gisteravond
hebben de leden van „Comedia", die
bet spel in de Schouwburg opvoer
den, zich dan ook niet onbetuigd
gelaten. Onder regie van Johan de
Meester, werd alles nogal flink dik
aangezet, maar het is toch een zeer
goede vertoning geworden, die de
(weinige) toeschouwers kostelijk
amuseerde.
Karei Jonckheere heeft het atuk
in het Vlaams vertaald en in die
taal werd het ook gespeeld, wat het
voordeel had van een grotere boer
tigheid, maar het nBdeel dat de
spelers niet altijd even goed te ver
staan waren. Sommigen hielden het
dialect in het vuur van de actie ook
niet steeds vol, b.v. Henk Rigters,
die overigens zeer te waarderen was
als Christopheï, de „held". De Vla
mingen Magda Janssens (mooie cre
atie van haar, die weduwe Quin) en
John Gobo (prachtig ook rijn Vader
Mahon) waren natuurlijk in hun
element. Lucas "Wensing, die het
zeer geslaagde decor ontwierp,
speelde een kostelijke kastelein en
ook de jonge boer van John Soer
mocht er zijn. Een goede rol was
ook die van Lous Hengen (Mike de
dochter van de war.rd). De kleine
rollen: boeren en dorpsmeisjes wer
den aardig getypeerd. R. V.
kader van een "VS-vriendschapsweek ge
kozen tot Amerikaans ambassadeur, wat
de verwikkelingen nog groter maakt. Zij
slagen er bijna in ook in Mexico nog een
aantal rijke toeristen op te lichten, maar
ter elfder ure steekt de politie bier een
stokje voor, hoewel de daders roet de
buit vluchten. Tegen het eind van de
film. waarin talrijke aardige momenten
verwerkt zijn. keren de twee terug van
het slechte pad- De slachtoffers krijgen
hun. geld terug en beladen met roem
rijden de twee helden op een boerenkar
terug baar de V.S. en naar nieuwe
avonturen.
Een scène uit „Ergens in Europa
]SJ EEN vandaag zin-
1 gen wij geen levens
liedje uit plusminus 1900
over het Oosterhouts.Kof-
fyhuis (derde huis van
links, op deze prent); ook
dichten wij geen volup
tueuze copla over de sle
pers wagen-met-opstand
die dreigend-dwars over
de'gehele "breedte van on
ze plaat staat. Wij'willen
het hebben over de pot-
bloemen op de voorgrond.
Wie met het jachtige
hart vol, berstensvol Rot^
ierdamse herinneringen
van ver vóór de eerste
wereldoorlog BLOMMEN
zegt, denkt meteen verte
derd aan Pinkster Drie.
Vrijwel iedere Rotterdam
se moeder zei met Pink
ster Drie tot manlief of tot
kroost: „Hiér beb-je zeu-
ven stuiver; kom met wat
moois thuis!"
Dan vroeg-je weieens,
dom: „Waarom?"
„Daarom!", antwoordde
zij en zij'duwde je de deur
uit.
Na de voorjaarsschoon
maak behoorde er een
nieuwe pot blommen te
komen pronken op de
vensterbank tussen de ha
gelwitte gordijntjes.
Kwam je thuis met iets
roder dan roods, Iets geler
dan gecis of. iets geuriger
dan geurigs (een reseda!),,
dan was het altijd goed.
Die blom. di'e traditionele
Pinkster Drie-blom nam;
de gedoofde warmte van
de weggeruimde winter-,
kachel over en straalde
iets van Lente-properheid;
en Rotterdams zelfbe
wustzijn naar buiten uit,
de schijnbaar-onverschil
lige doch o zo gevoelige
straat in. De Pinksterblom-
completeerde het huis, zp-
als het voorvader-altaar
tje in de huizen, der Chi
nezen.
Wie. met Pinkster Drie
zonder blom naar huis
liep, schaamde zich, voel
de zich leeg. En wie' er
mede naar huis waggelde,
wel, die kreeg dubbel op
z'n tabberd,
'k Heb ze zien staan
koketteren, de velden van
bloeipotten, op het Cool-
singel tot op de schoot
van Van Hogendorp,
op de Goudsesingelmarkt
tot in 'de gangen van het
Verkooplokaal, onder
de sombere, treinbrug van
de Binnenrotte tot op de
.raad-pluchen sofa's, -r-
langs de boorden van de
bochtige Rotte tot op het
dak .van de -Arke Noah's
zoals ze tegenwoordig de
dansvloer van de Teylin-
gerstraat-met Perzische
tapijten van kleur bedek
ken.; -■
's Nachtskwamen, en
komen, die kleuren naar
de oude binnenstad geva
ren. Het rood der gera
niums "(nietes-pelargoni-
ums!,. zegt m'n jongste
zóón)', dedansjurktinten
der kokette Filchsia's, het
schortenpaa'rs- dér zinnia's
-het mumrrielig„ geel der.
mimula's en -leeuwenbek
ken, het oranje, der gouds
blommen, het wit der
margrieten: zij overspoel
den de wallekanten, vra
gend om een huis, om de
liefde van een Rotterdams
binnenhuis. En zij kregen
een thuis. Zij kwamen in
kelderwoningen te pron
ken. in souterrains en be
nedenhuizen; zij stegen
behoedzaam alle donkere
trappen- op tot zelfs zol
dertrappen en zij kwamen
in dakgoten te staan; op
binnenplaatsjes en op
wastobbe-platten, overal
prijkten ze en volgden je
met 'r reine blik.
Mede daarom heb ik
altijd van de Rotterdamse
vrouw gehouden, omdat in
hoofdzaak zij het was (en
is) r.die de bloemechies
verzorgt, kweekt, bijplukt
en koestert. Help ons..iets
te; verhinderen, nl,..d.ai: dc
Doodgravers der'Ziel en
Vergelijken wensen na'te
pluizen en te ontleden
welke sombere onontdekte
verborgenheid in het Rot
terdamse vrouwenhart zo
verkikkerd is op bloemen
en wa t-der bloemen eigen
is. want dan neem jk
Freu in z'n lendes. en
sla mét hèm alle occulte
uilleggers om d'rlui zieke
hoofden, want de innige
verhouding Rotterdams
binnenhuis-blommen is
altoos door-en doorgezond
geweest
Vrijwel ook geen kan
toor. waar „het bloeme
tje" ontbreekt. En hoeveel
slagersetalages prijken des
Zondags met een slagers
blom! (een hard-paarse
zinnia). Wij kennen zelfs
loodgieters- - cn kachel-
smidsbedrijven, waar
's Zaterdags om 1 uur. de
blommen worden binnen
gedragen, om met ogen
van rust te waken over de
geest van de arbeid terwijl
hij zich ontspant.
En soms krijgen zij ge-,
zeischap van het mooiste
wat de baas op z'n bureau
heeft staan: een opgezette
vogel, een grote-toremril-
tje, een Vlaams gaaitje:
„dat is gezelliger!"
Loo- langs de havens:
geen- roefje zonder blom
men; - v
Denk er eens over na.
Rotterdam en de blom
men die twee houderr hèt
met elkaar (en gelijk heb
ben' ze!)
En neurie ..eens zacht
voor je zelf heen: „Nou-
ken-je-kope-moje-fiole:1'
Zit daar geen ras-red-
muziek in?!
