ft
WiïSm
W-
Adenatlëf wekt onverkwikkelijke
flDnitse instincten^
Naspelr^are^dëMt: waarop wil de
WD Eigenlijk bezuinigen?
Chefarlne4
masmm
WITTEBROODSWEKEN
Onschuldig is geen enkel couplet
van Deutschlandlied
Ook in de Tweede Kamer
blijft antwoord uit
Samenwerking van 4
Vae de
die niet weg won
r
(biQJtmnmemjüinq sm0Jw£Bvi&
4c
Zaterdag 29 April 1950
5
Adenauer is de man van snelle bewegingen,
plaatselijk in ruimte en tijd. Hy is een tacticus
maar geen strateeg. Daarom glyden hém de
resultaten van zyn politiek steeds weer uit de
handen. Het is bedenkelyk voor een staats
man, als hy een reputatie krygt van onbe
trouwbaarheid, en die heeft Adenauer rich
reeds lang verworven, by vriend en vyand.
Dit betekent niet dat men hem beschouwt alst
een misleider, een bedrieger, maar voorname-
lyk als een man, die zicji telkens in politick
water begeeft, waarvan de kolken en onder
stromingen hem dan pakken en heenbrengen,
waar hij1 zelf niet op had gerekend.
Dit is eens de zwakheid geweest van de
politiek van Weimar, altijd dat gemanoeu
vreer, altyd die extra slimheden uit voorzich
tigheid, die op den duur onvermijdelijk op
rampjes en rampen uitliepen.
Adenauer heeft steeds de reputatie gehad
van een „slimme vos". Dat is het tegendeel
ÏJjk, maar Adenauer is de beden
kelijkste van de twee, oir.dat hy<
veel meer dan zijn tegensmnanr,
liet oude en gevaarlijke Duitsland
naar de ogen/kijkt.
Een voorbeeld daarvan is, dathij
het „Deutschland. über Alles'*- te
Berlijn liet zingen. Zeker, alleen
bet onbedenkelijke derde couplet.
Dit echterisslechts een „gauwig
heid." Bij dit onschuldig gedeelte
trok hij, voor het volksgevoel, het
.oude lied weer te voorschijn.. Wie
het zingt, en niet afgestoten .wordt
door desmartelijke herinneringen,
denkt daarbij -aan het hele lied.
Had hij het laten spelen of neu
riën, dan was er zeker geen enkel
woord by te pasgekomen.Maar de
zïn zou nog duidelijker geweest
zijn.:
'Het' lied is een gevaarlijk lied.
Het .verenigt het hele Duitse volk
met-zijn nationalisten eri hun. oude
ambities! lm het begin van de. eerste
wereldoorlog is er in Nederland een
discussie over geweest. Prof. Sy-
mons, onze grote germanist, wee;
erop dat. de- zo veel' gewraakte be
ginwoorden voor Hoffmann von
Fallersleben, de dichter, slechts de
van een staatsman. Hij heeft zich, ondanks
zijn leeftijd, in de laatste tyd zo vlug in zijn
bochtige bewegingen getoond, zo aalglad, dat
de drie grote geallieerden ten slotte, met flink
zand in ?:un banden, hem hebben aangepakt.
Voor het ogenblik wringt hij zich in hun
greep. Of zij hem, in de belastingkwestie op
de juiste plek te pakken hebben, kan aan
twyfcl onderhevig zijn. Hoofdzaak is echter
dat hy begrijpt niet enkel niet machtige Duit
se invloeden te moeten rekening houden.
Bovendien berust de houding van de Ameri
kanen op een redenering, die het Amerikaan
se volk gcmakkelyk achter zich krygt. „Als de
Duitse, regering royaal is in het verlagen van
belastingen, dan doet zy het op onze kosten.
Want wij moeten ieder tekort aanvullen". Dit
laatste kan wel worden gecamoufleerd door
de tegenwaarde in marken aan te spreken,
die het Marshall-geld ook in Duitsland schept.
Maar zo hebben de Amerikanen zich het ge
bruik van die spaarpot niet voorgesteld.
„Slimme vos", maar
geen staatsman
Adenauer, met zijn feitelijke min
derheidsregering, heeft niet veel
politieke kracht. Een coalitie-rege
ring, zoals er in Oostenrijk is,van
christendemocraten en socialisten,
met hulp van enige anderen, zou
daarentegen een sterke regering
kunnen zijn, in staat het vele on-
-door
Dr. M, v. Blankenstein
verkwikkelijke, dat in Duitsland
steeds driester het hoofd opsteekt,
intoom te houden.
Zelfs voori jëett' 'sterke re
gering zal dit moeilijk zijn, om
dat de instincten, die! deze. .ver
schijnselen veroorzaken, zozeer een
ondergrond vormen van het Duitse
volksgevoel,.Washet. ..onder-,de, in
den beginne zeer krachtige, rege
ringen .,,v*an; Weimar,,.veel. -anders?
Maar men kon nu eenmaal- iets
hebben geleerd.
Een sterke regering Ss echter in
Duitsland niet mogelijk, omdat
Adenaueren Schumacher, de -leider
van de socialisten, onverzoenlijk te
genover elkaar staan. Beider ver
antwoordelijkheid is .ongeveer ge-
Duitse troepen trekken Parijs
binnen - aan zoiets denkt de
Duitser bij het zingen van
„Deutschland, Deutschland über
Alles".
I
118
MltSlnij.t
ADENAUER
uril slim. zijn bij gebrek aan macht
uitdrukking waren geweest van
liefde voor Duitsland, in de zin van:
Mijn vaderland gaat mij boven al
les. Gaarne nam ik aan, dat hij ge
lijk had, maar ik was toen in Duits
land en had het lied door de sol
daten en betogende volksmenigten
horen zingen, en ik wist dat het
voor hen niet die betekenis had.
Zijn' oorspronkelijke betekenis zal
het lied nooit meer terug krijgen.
Het: is als een sjibboleth.voor do
Duitsers. Het- is de 'uitdrukking van
nationale ambitie»;. De Berljjnse so
cialisten zagen dit helder in, toen
zij wegliepen.
Het gaaL-niet aan, zoals hier de
zer dagen wel gebeurd is, aan de
tekst van, de Marseillaise -te herin
neren, waaraan toch niémand meer
aanstoot neemt. Hoe zou .meri bflk?
De. woorden^zijn zo- onactueel ge
worden als de woorden van het
Wilhelmus. Men lette eens oj? met
welk een overgave alle Denen, hy-
pcrpacifistisch als zij mogen wezen,
hun krijgshaftig volkslied zingen,
Dat ig alles onschuldig. Maar de
woorden van het „Deutschlandlied"
zijn nog virulent en zullen het blij
ven, omdat het lied voor een, mis
schien klein gedeelte van de Duit
sers, steeds weer zekere begeerten
en gevoelens zal uitdrukken, en het
de andere Duitsers daarmede ver
bindt. Dwaas lijkt mij als vergoelij
king, dat Hitier het nodig vond er
het Horst Wessellied aan te han
gen. Zeer zeker, dit was een speci
ficatie van dc gloed van het eerst-
gezongen lied. Het zingen op aan
sporing van Adenauer is, als de
eerste vertoning: van de film Fre-
dericus. Hex, Zij die waarschuwden
heetten toen alarmisten. Hoe heb
ben zij gelijk gekregen?
Het „Deutschlandlied"' is gevaar
lijk. Als men Duitsland ontwapent
en Frankrijk niet, is dit evenmin
een' onrecht als wanneer men' be
zwaar maakt tegen Deutschland
über Alles en niet'tegen- de Mar
seillaise. Het lied is een steeds nood-
lottiger kracht gebleken, gevaarlij
ker dan de, door de Duitsers zelf
opgegeven zwart-v/it-rode. vlag. Dat
Adenauer, het; bij het derde cou
plet, binnensmokkeldeen met
groot succes,: kan slechts een aan
sporing zijn op hem te letten. Want
het is duidelijk waarop hy ermee
speculeert.'
Het parlement
applaudisseert
{Van onze parlements-redacteur)
DEN HAAG Appletis in het
parlement is een uitzondering, fn
normale omstandighedenkrijgt
zelfs de meest velsprekende re
denaar geen hand op elkaarj-Dé
een prima donna'jaloers maken
de golf van applaus, dié gisteren
het Tweede Kamerlid Bachtr
(KVP) mocht ontvangen, was.het
'overtuigend bewijs, dat er in de
Kamer iets bijzonders aan de
hand was, Went een spreker van
formaat: is deze pa tadijn va.hr de
RJi. middenstand geenszins. En
toch raakten zyn woorden de,.K«-
merteden in- het- hart' omdat llij.
herinnerde, aan de'Duitse geroeid-1
heerschappij van 1340—1945 - en
aan de offers, welke het Cana
dese volk-heeft gebracht voor de
bevrijding van Nederland.
De Regering wil daarvoor, de
'erkentelijkheid van het Neder
landse volk betonen do or Canada
een van de vieT waardevolle
schilderijen van Habbema, welke
zich in Nederlands museumhezïi-
te schenken. Anders dan het
schlldersgcnootschan ,J>uichri
Studio" juichte de neer Bachg de
schenking ren dit schilderij tos,
■juist omdat het een waardevol
Nederlands cultuurbezit;/ is. Dat
geeft het geschenk een bijzonde
re betekenis. Minister Drees, dtt-
onderstrepend, ontving toen hfj'
herinnerde aan 'de b$zondère
banden, welke Canada en Neder
land binden, eveneens een harte--
lijk applaus. Dit bezegelde tevens
de opvatting der Regering, dat er
geen bijzondere aanleiding was
om ook Sowjet-Rusland een ge-,
f hehk aan te bieden, waaruoor
t heer Hoogcarspel had gepleit.'
et wetsontwerp werd zonder
hoofdelijke stemming aanpeno-
men, hetgeen in dit geval bete
kende: met applaus.
Interacademiale door
Leiden gewonnen
UTRECHT. Vrijdag werden te
Utrecht de interacademiale sport
wedstrijden voor vrouwelijke studen
ten beëindigd. De Leidse vrouwelij
ke studenten", die reeds houdster wa
ren van de wisseLbeker van dit jaar
lijks tournooi hebben opnieuw be
slag gelegd op» de eerste prijs en
daarmee dus de wisselbeker voor dit
jaar behouden.
De lauwerkrans, de prijs voor de
hoogste individuele prestatie, werd
toegekend aan Wageningen.
De uitslagen van de laatste dag
luiden:4
Tafeltennis: 1. Leiden; 2, Amster
dam; 3, Wageningeu; 4, Utrecht .5.
Delft; 6. Groningen; 7. Rotterdam.
Hockey: 1. Leiden; 2. Urecht; 3.
Amsterdam; 4. Wageningen: 5. Gro
ningen.
'Paardrijden: 1. Lieden; 2. Utrecht;
3. Amsterdam; 4. Groningen; S "Wa-
genïngen.
De eindkiassificatle is als volgt: 1.
Leiden; 2. Utrecht; 3. -Amsterdam; 4.
Groningen; 5. Wagoningen; 6. Delft;
7. Rotterdam.
(Vau onze parlcmentsredactcur)
Wanneer dc heer R Itmeester van de V.V.D. gistermiddag tijdens
het debat over de belastingherziening de Tweede Kamerleden niet tot
activiteit had geanimeend, ;zou het maar een'saaie boel zUn 'geweest,
omdat In hoofdzaak belasting-technische of financiële, beschouwingen
ten beste werden gegeven. Dc heer Ritmeester, die zich vóór de'Staten
verkiezingen had laten verleiden tot een debat voor dé Vara-mtcrofoon
met oud-minister Vos over verlaging van dc Rijksuitgaven met bet doël
om tot belastingverlaging te komen, was klaarblijkelijk In zijn wiek
geschoten door de critiek op bet uitblijven van een positief antwoord
ran zUn zijde op de vraag van ir. Vos: „waarop wilt ge dan eigenlijk
bezuinigen?"
Behalve dat naar de 'mening' van
de heer Ritmeesterde spreektijd
te kort was geweest om behoorlijk
op de problemen in te gaan, excu
seerde - hij zich ook door te zeggen,
dat het niet zijn taak was om aan .te
geven waar moet worden bezui
nigd doch de taak van de Rege
ring. Doch dat er- bezuinigd kan
worden stond voor hem vast, „Ik
tart de P.v.d.A.," riep. hy. uit, „om
te bewijzen, dat er niét bezuinigd
kari worden."
„Dat is omkering van de be
wijslast!" interrumpeerde de heer
Goedhart (arb.j.
Hoewel enige leden van de -F.v,
cLA.-fractie zich dicht bij het
spreekgestoelte opstelden om hem
met interrupties te bestoken. Liet
de heer Ritmeester zich niet van
zijn stuk brengen door de aanspo
ringen om zijn woorden waar te
maken. Als voorbeeld haalde hij
de Spaarraad aan en verklaarde,
dat de daarvoor gemaakte kosten
weggegooid geld zijn.
„Noemt u eens een belangrijke
Endoor DOROTHY SAYERS.
77
1 „Je had .het mis, Bunter, het was
geen man, het was een vennoot
schap."
en hier In mijn, hand heb
iki-i k'.*'--1
„Bunter, neem de hoed van de
vennootschap."
/.Het spijt mij," zei de vennoot
schap, wiens nalatigheid meer aan
haast' "dan aan onbeleefdheid toege
schreven moest worden. ..Ik wilde U
niet kwetsen. Maar ik heb hier een
bewys voor de inbeslagneming van
het meubilair, en ik heb hét be
vel. t.."
Een hels lawaai en bonzen op de
deur deed hem in wanhoop de han
den in de lucht steken. Bunter snel-
de weg.
„Een"bewijs van koop?" vroeg
Harriet.
De indringer wendde zich heftig
tot haar.
„De me- bels strekten tot onder
pand' vpr" m schuld van een kleine
hondercf -.jnd," z»;i hij, en stikte
haast van opwinding, „en dat hele
stuk heb ik gerend, van dc halte tot,
hier. en daar is een man...."
Hij had gefijk, daar was een man.
Hij 'baande, zich een weg langs
Bunter en riep verwijtend:
„Mijnheer Solomons! Mijnheer So
lomons' Dat i& niet eerlijk. Alles
wat zich in dit huis bevindt, is het
eigendom van; myn f:rma cn de
verkoopster heeft erin toegestemd.."
„Goedé avond, 'mijnheer Mac
Bride," zei de heer des huizes be
leefd.
..Daar kari ik niets aan doen;" 2ei
mijnheer Solomons cn. overstemde
het antwoord van MacBride. Hij
veegdemet zijn zakdoek zijp voor
hoofd at. „Wij hebben, recht op de
meubelen"— kijk maar naar de- da
tum van dit schrijven.;..",
MacBride zei vast;
„Onze vordering loopt al vy£
jaar!"
„Dat kan me niets schelen," ant-\
woordde Solomons,.: „al was het vijf
eeuwen.":
„Heren, heren." zei Peter sus
send,: ;;kurmën wij 'de kwestie niet
:in der-minne regelen?"
„Morgen komt onze vrachtauto
de goederen halen," zei Solomons.
„En onze vrachtauto is onder
weg." antwoordde MacBride.
Mijnheer Solomons uitte een kreet
en Peter probeerde nogmaals:
„Heren, wanneer U al geen égnrds
hebt voor mij. toon dan tenminste
enige welwillendheid voor mijn
vrouw. Wij zijn aan t eten en U
maakt hier plannen om onze tafels
en stoelen weg te halen. Wij moeten
toch slapen wilt U ons geen bed
laten, waar wij opkunnen liggen?
'Als het 'daarom gaat, hebben wi^
ook enig:"recht op het meubilair.
Weesniet zo heftigMijnheer
MacBride. U' kent ons al langer en
ik. geloof dat wij góed kunnen op
schieten met elkaar.U zult toch:
zeker, wel enige consideratie héb
ben met onzezenuwen enonze ge
voelens.: .en ons niet veroordelen
zonder eten - op - deeerste de beste
•hooimijt,ta-.gaan slapen..
v' ,,My lord," zei MacBride"toch:mln
of meer bewogen docr deze toe
spraak. „in "het belang; ónzer fir-;
,,In' het belang onzer firma," zei
mijnheer Solomons.
„In ons aller belang," zei Peter,
„wilt U misschien wel gaan zitten
en oen hapje mee eten. Wij hebben
gebraden eendjes, gevuld met uien
en salie en met appelsauce- U, mijn
heer Solomons, hebt hard én ver
gelopen U heeft een hartig hapje
meer aan nodig. U, mijnheer Mac
Bride, sprak gistermorgen nog
sympathieke woorden over het En
gels© landleven wilt U het niet
eens van zijn beste kant leren ken
nen? Verstoor ons gelukkig familie
leven niet. Bij een stukje eend en
e'en glas wijn zullen wij ieder me
ningsverschil uit de weg ruimen."
„Ja," zei Harriet, „eet met ons.
Het zou Buntér zo'O .verdriet doen
als de eendjes verdroogden/'
MacBride aarzelde.
„Het is erg vriendelijk van U,"
begon mijnheer Solomons. „Als Uw
ladyschap,
„Nee, nee, Solly," zei MacBride,
„het is niet betamelijk."
„Kom," zei Peter, „U weet best
dat het de gewoonte van iedere man
is, zijn zakenvrienden te "eten te
vragen, zonder zijn vróuw daarin te
kennen. Zonder .die gewoonte, zou
het -familieleven 'niet. zijn, wat het
is. Maak U dus niet bezorgd."
„Natuurlijk niet," zei Harriet.
„Bunter, deze-■ heren dineren met
óns."
.-.Goed, my lady." Hij ontdeed
mynhe'er Solomons .van zijn jas.
MacBride hielp zichzelf en schoof
met Peter nóg'wat. stoelen aan en
terwijl hy, dit deed. zcl hij: „Ik
weet niet wat je htcrop geleend
hebt. Solly, maar zij* waren het niet
"waard."
„Wat ons betreft." zei Peter, „kunt
U morgen alles meenemen. Zo. zit
iedereen op zijn gemak? Mijnbeer
Solomons links en mijnheer Mac
Bride rechts. Bunter, de wijn!"
':CWordt vervolgd):
Specialisering van
kinderrechtspraak
DEN HAAG Een wetsontwerp
is ingediend, waardoor het moge
lijk wordt, dat rechters, speciaal
belast met de kinderrechtspraak;
zich meer specialiseren opdit ge
bied. Kinderrechters zullen, in het
vervolg, indien het ontwerp wet is
geworden, l^j meer dan één recht
bank werkzaam zijn als kinder
rechter. Hierdoor zal de functie van
fungerend kinderrechter ophouden
te bestaan en de kinderrechter in
onze rechtspraak een geheel eigen
.plaats innemen.
Advertentie I.M
Bokskampioenschappen
voor militairen
BRUSSEL. Vrijdag werd te
Brussel begonnen mét de internati
onale militaire bokskampioeuschap-
pen. De eerste uitslagen luiden:
Bantamgewicht:,Ong.: A. Kwie
(Ned.) w, o. p. van Johnsen ;.(De-
nem.); Van Daele (Berg) wint dobr
interventie van. de scheidsrechter ih
dc eerste ronde van Brogaard <De-
nem.). /v.-
Lichtgewicht: Herrett (Gr. Br.)
wint door •interventie' .van de
scheidsrechter-m.de tweede ronde
van Rochette .(It;); Belhey (Fr.) w.
o.p. van Romméi (Belg).
Wel tergéwicht: Mollekens (Belg)
w.o.p. van Petersen (Den.); Nocan-
tini (It.) w; O. p. van Homan (Ned.);
Moreau (Fr.) w. o. p. van Jonas (Gr.
Br.)
Middengewicht: Assire (Fr.) wint
door K.O. Jn de tweede ronde van
Vau de Hoak (Ned.).
Ilalfzwaar gewicht: Howard (Gr.
Br.) w.o.p. van Chebilie (Fr.); Nod-
dyr. (Belg) w. o. p, van Gustavsen
(Dcncir.).
HARRY ;OS TEGEN STOCK
AMSTERDAM. Naar wij ver
nemen 2al, Harry Bos op Dinsdag
avond, 9 Mei in Carré te Amster
dam een wedstrijd boksen tegen
de Franse middengewicht Gilbert
Stock i
bezuiniging!" werd er geroepen,
m3ar de heer Ritmeester zei, dat
een aantal kleine bezuinigingen te
zamen een grote bezuiniging, vor
men. En hij voegde eraan toe; „de
heren van deï?-Y*d-A.r'zitten er
een beetje mee vast en nu moet de
V.V.D. zeggen, hoe ze er weer uit
moeten komen."
Er was grote vreugde onder de
P.v.d.A.-lerfen over deze voorstel
ling van zaken en het zag er naar
uit, dat de heer Ritmeester nog, het
een en ander te verduren zou krij
gen, toen de voorzitter aan het ge
zellige onderonsje, dat met, het in
behandeling zyndé wetsontwerp
maar weinig te maken had. een
eind© -maakte. De heer Hitmeestér
kon toen weer voortgaanmette
zingen in het koor van de voor
standers van de •afschaffing van de
oridérnemlngsbelasting, waarin
gistermiddag ook de heren Van
den- Heuvel. (A.R.), Van de
Wetering (C.H.1 en V a n der
W e y d e n (K.VJ?.) hun party ten
beste gaven. De eerste zag iri de
afschaffing van de ondernemings
belasting generlei onrechtvaardig
heid ten opzichte van de loontrek
kers. zoals Donderdag de heer Hof-
sltra. „Als u. de arbeiders maar
juist voorlicht," voegde.hij de be
lastingspecialist van de P.v.d-A
toe, „dan zien zij gauw genoeg in,
dat.de afschaffing van de onderrte-
mingsbelasting ook in hün be
lang is."
.De enige afgevaardigde, die gis
termiddag niet in dat- koor mede-
zorig, was de heer Hoógca t-
s p el (C.P.N.), die evenals de heer
Hofstra een grondwettig bezwaar
had omdat het wetsontwerp na de
wijziging door de afschaffing van
de ondernemersbclastipg en de
verhoging van? de vennootschaps
belasting een geheel ander karak
ter had 'gekregen. Hij noemde het
wetsontwerp een .ondergeschoven
kind*' en dc behandeling behoorde
z,i. geschorst te worden om een
nieuw wetsontwero aan de Raad
van State te kunnen voorleggen.
Hij was niet alleen eer. tegen
stander van de afschaffing van de
ondernemingsbelasting maar ook
van de wijzigingen in de inkom
stenbelasting. Zonder eigenlyke
noodzaak werd naar zijn mening
een geschenk aan de ondernemers
gegeven. „Als de Regering voor
Sinterklaas wil spelen", vroeg hij,
„hebben we dan geen' andere kin
dertjes. die zij geschenken kan
gever?"
De volgende week komt minister
Liefiinok aan het woord. Er is
enige spanning of daarbij zijn
spreektijdrecord van 3 uur 38 mi
nuten zal sneuvelen.
Belg Van Hassel gaat
vooraan in Wenen
WENEN., - Vrijde* Is nel tournooi om
het Europese kampioenschap groot bil
jart libre voortgezet metde volgende
wedstrijden:
Retcher (O.) 500 5 243 JOB.—
Galmiche <Fr.| 61 5 42 12,20
Mctz <N.| 500 8
Dufetelle (F.) 285 B
Gabriels (B.) 5Q0 8
Nussberger <Zwlts.),383 8
Van Hassel (B.) 500 5
Vesaly tOost.t 151 H'
Dp Rüyter (Ned.) 500 .11
Vcselj- (Oost.) 151. tl
Gabrièis (B.) 50O 6
Recierh <o.) 168 6
Nussberger (Zwits.) fito 13
Dutetelle (Fr.) 3S4 13 143 30^0
van Hassel (Bj 500 5 293 100,r-
Calmlche (Fr.) 216 5 197 43/30
Na de vierde rónde leidt Van Hassel
vóór De Ruyter, dank zf) een beter alge
meen gemiddelde.
55.55
31.65
62,50
49,IJS
100.—
13,73
45.45
13.73
83.33
27.66
,38.48
-Rode Duivels-ploeg voor
Amsterdam.
BRUSSEL.Voor de wedstrijd
tegen de Zwaluwen, die op 3 Mei m
Amsterdam wordt gespeelt, is de
ploeg van de Rode Duivels als vólgt
samengesteld:
Doel: Geysen (Union St. Güloise);
Achter: Van Brandt (Lierse) en
Vanneste (Countrai S. P.);
Midden: Gomme (Union St, G.),
Van Houdt (Daring) en Frans (Uc-
cl|>:
voor: Van Direndonck (Ostende),
Van Steenlandt (St: Nicolas), Annicq
(F, C. Renaix), Givard (Herstal) en
Galand (Daring),
Advertentie (l.M.) -
P) IMS DAG, zei Moeder, Dinsdag
f-1* moet dè kachèl weg. 't Is nu
allemaal schoon in huis en het is
al bijna Mei. nu.wil ikdat lelijke
zwarte ding niet meer zien. En
iedereen, die dat hoorde, werd een
beetj'e blij, want dat betekende dat
het zomer wordt en datis een
prettig idee. Iedereen in huis was
blij, behalve de kachel zelf, do
oude zwarte kachel. Hij schrok,
toen hij het hoorde.. Nu moet. ik
dus weer de hele zomer op zolder
staan, dacht hij, bij al die oude
rommel. Dan moet ik koud en
zwart en stoffig blijven en ik mag
niet meer vrolijk gloeien eii- ge-
gezoïlfg "brommen err ronken.
En 's avonds, toen iedereen naar
bed was, zuchtte de oude kachel
heel diep. Waarom zucht je zo, zei
de notenhouter linnenkast, die er
dicht bij stond. Ik moet weg, zei
de kachel. Ik heb het horen zeg
gen, morgen, moet ik. weg. De lin
nenkast vond het echt akelig" voor
hém. V
Dat ia vervelend voor je, zei ze,
het apijt me bijzonder, kan ig niets
voor je doen? Ik vrees van niet, zei
de kachel. Wat mij betreft, zei de
linnenkast,! ik ben blij, want een
DE KINDERKRANT
•MIMIMGIWIMII
De 4 bestanddelen van Che-
faiine „4" zijn elk stuk Voor
stuk ai beroemd voor hel be
strijden van zware hoofd- en
andere pijnen, tegen griep en
verkoudheid. Maar iezamen in
één tablet verenigd werken ze
nog beter. Ook in dit geval
dus: Eendracht maakt machtI
T«0*n Pijnen «n griep - 20 tjblalisn 4 f 0-75
f^AROLIENTJË ging acn 'f tcandelen/aan. het mandelen in 't
V - plantsoen,
alle bomen hadden blaadjes, alle "bomen waren groen.
midden op dat grote grasveld.toat een bloemetjes stonden daar!
allemaal tulpen en narcissen, o, wel duizend bij elkaar.
Carolientjc stapte dadelijk in het grote bloemenperk
want ze toou die bloempjes.plukksn en- ging heet druk aan, het toerk.
O, die stoute Car oliën tje, wist ze niet, dat dat niet mocht?'
en dat moeder in de verte at éen hal/uur naar haar zócht?
Nee, ze zag alleen de bloemen, al'die bloeijien'i -paars en geel,
en ze plukte se heel haastig, met ee» veel ie korte steel.
Zo liep Carolicntjé perdcr,. aldoor uerder in't.plantsoen,/
wist se niet, dat kleine meisjes dat volstrekt niet mogen doen?
ONDERTUSSEN stond haar moeder aan de and're' kant alleen,
en haar moeder Hep te zoeken en ze vroeg aan iedereen:
hebt U niet een lief klein meisje met een krullcboi gezien?
En ze- heeft een blauwe .schort aan, en haar haaih' is Carollcn.
Niemand, niemandniemand mist net en daar stond die moeder nou,
en ze riep maar: Carolientje, Carolientje, kom toch gauw!
En ondeugend Carolientje met haar blonde krullebol
had al honderd hyaclmhen, had haar blauwe schort al vol,
maardaar kwam ineens een tuinman met een groot
gras-maalmachien,
Wat dcc jij hier met die bloemen? riep hij bars naar Caraüen.
Och, wat schrok die Carolientje, toat een akelig ogenblik,
alle bloemetjes liet ze uallen en ze huilde van de schrik.
T/ff EES maar stil, hoor, zei de tuinman en hij nam haar hij dc
vr hand
en bracht kleine Carolientje regelrecht naar d'andre kant.
daar stond moeder uit te kijken, ze was radeloos van angst.
Maar de tuinman riep: Mevrouwtje, kijk eens even, wat een vangst.'
'k Heb een grote vis gevangen, die toch zo ondeugend ié!
Met een mooie blauwe schort aan, is dat nu geen grote vis?
kachel geeft zoveel- atot kijk eens,,
nu ben ik pas gedaan .met was en
ik zie er uit! Dat vond de kachel
een onaardige opmerking,- en: hij
zweeg, maar bleef van tijd tot
tijd diep zuchten en hy iedere
- zucht kwam er een beetje rook
uit'hem;
Tf N üe volgende dag was het
■*-* Dinsdag. Moeder had het heel
druk. Nu gaat vandaag de kachel
weg, zei ze; ik wacht op dc smid.
En jawel hoor, daar werd gebeld
en daar stond de smid al op do
stoepmet zijn knecht. De arme.
oude zwarte kachel kromp in el
kaar'van narigheid, hij' was die
nacht uitgegaan, omdat niemand
hem kolen had gegeven, nu stond
hij daar koud en armoedig en erg
bang, Tvant hij wist dat hij naar
zolder moest.
En toen hoorde hij", dat moeder
zei: Maar baas, wat is dat, je bent
helemaal wil! Ja, mevrouw, zei de
smid, hetsneeuwt builen, hebt U
dat nog niet gezien, het is weer
volop winter.
Moeder keek. naar busten en
werkelijke het sneeuwde grote
vlokken, dé:wind woei guur, net
als in de winter en zc huiverde.
Wacht eens even, smid, zei ze.
,zou je 't erg, vinden,om.de volgen
de week nog eens terug te komen,
dit vind ik nu wel te bar, om. de
kachel weg té' dóen, - nuhet nog
sneeuwt en hagelt. Da's bést,„me
vrouw,, zei de smid, U hebt groot
gelijk, het is/nóg te koud, -En hy
ging mot zijn knecht de deur weer
uit,
ZIEZO, zei moeder, nu g'aan we
hem nog eens lekker aanma
ken. De kachel had het allemaal
gehoord en hij had wel willen.ju-,
beien, maar kachels jubelen nooit.
Maar toen hy zijn buik vol houtjes
eri papier -had, begon hij hard te
bulderen van plezier. En toen er
anthraciet bovenop kwam kreeg
hij een kleur van pret, .een .mooie
rode kleur, en hij bromde en knor-
de en het werd lekker warm ih. de
kamer. Ik hoef nog niet, zei de
kachel zachtj es tegen delinnen
kast, ik hoef lekker nog niet naar
ZÖlderl - «g.".
't Is een kwestie van een paar-
.dagen, zei de linnenkast spinnig.
Over een paar dagen is het zomer,
zul je zien, on dan moet je toch
weg. Dat was weer zo'n onaardige-
opmerking van de linnenkast en de
kachel besloot om niet meer tegen
haar te spreken.
ÊviRiiiftirntRrii'niipntniTianiinrii'iiiiiiRioiiiiiiatirii'iiiRiainifiaiiiiciBmrTrDiinim «nibimiiiiinautnnniiiniiuiiniiiiiniDaDrPiËit'in.-iifRiiiiHfiiiiiguiniiiigiQiaii
