O J Dank zij hondeweer dam bij Brielle op lijd dicht Lutherse Kerk in Duitsland is niet verstard Moei. IJ eens hóren Vorming zoetwaterbassin kan thans beginnen Conclusie Luchtvaartraad over ongeluk met „Nijmegen'" MOEILIJKHEDEN? Wij geven raad Spreidingsplan voor gerepatrieerden Inbreker met een record ingepikt STOP DiE JEUK DÉBR/UINE Dinsdag 4 Juli 1950 3 Ziekenfondsen I Het verzet tegen de premieverho ging voor de vrijwillige verzekerden bij ziekenfondsen van 0.63 tot 0,80 per week, noopt my tot de volgende opmerking. Een echtpaar zonder kinderen be taalt evenveel premie als een gezin met tal van kinderen jonger dan zes tien jaar. Naar mijn mening zou het niet onbillijk zijn, indien de verhoog de premie alleen werd geheven van gezinnen met kinderen. Deze laatste categorie doet de post „medicijnen en verbandmiddelen" voorname lijk door het kindertal niet onaan zienlijk stijgen. Onrechtvaardig zou ech dergelijk verschil in premie niet behoeven te zijn, daar de laatste groep verschei dene voorrechten geniet ten gevolge van sociale maatregelen. W. M. p* Ziekenfondsen II De verhoging van de premie voor hen, die vrijwillig zijn verzekerd bij een ziekenfonds, zou naar mijn me ning niet nodig zijn geweest, indien er strenger de hand was gehouden aan de richtlijn, dat zij, die meer dan 4500.— per jaar verdienen, niet van deze mogelijkheid gebruik mo gen maken. Doordat deze groep lid van een ziekenfonds kon zijn, zijn de minder draagkrachtigen nu gedu peerd. Het zou naar mijn mening be ter zijn geweest, indien men, alvo rens tot premieverhoging over te gaan, de administraties van de fond sen had doorgekamd op mensen, die hierin eigenlijk niet thuis horen. S. VAN BEEK (Van bevoegde zijde schrijft men ons: Inzender heeft gelijk, wanneer hij erop wijst, dat de ziekenfondsen streng hebben toe te zien, of de te korten niet mede worden veroor zaakt door hen, voor wie deze so cial e instellingen niet zijn bedoeld. De onderlinge concurrentie is er wel eens oorzaak van, dat hiermede de hand wordt gelicht, te meer ook omdat de vrijwillige verzekering landelijk moet worden gefinancierd. Genoemd euvel heeft de aandacht Beiden: „Mag ik er even langs?" van de Ziekenfondsraad en stellig zal de huidige financiële situatie dit college nopen tot het stelten van strengere voorschriften. Vest staat echter, dat hierdoor on mogelijk het ontstane tekort kan worden weggewerkt, laat staan had kunnen worden voorkomen). Ziekenfondsen lil Da ingezonden stukken, die de taaiste dagen verschijnen over de verhoogde ziekenfondspremie voor ie vrij willig-verzekerden, zijn allen »ven zovele gerechtvaardig- i e „cris de coeur" van mensen, vaar voor 't nu zeer bezwaarlijk, zo aiet onmogelijk zal zijn de 0.80 [per week per persoon) ziekenfond3- sremie te betalen. Deze groep bestaat uit 2.4 millioen verzekerden, meer dan van het otaal aantal ziekenfondsleden. Zy lestaan uit personen met een inko- nen beneden 3750.—, waaronder mden van dagen Noodwet-Drees, fepensionxieerden, weduwen e.a., •entetrekkers (Ongevallen- en ïnva- ïditeitswet), uitgetrokken en uit de Siektewet. Overheidspersoneel en cleine zelfstandigen. Toen einde 1048 voor deze vrijwil- ig-verzekerden de premie van 0.50 •erhoogd werd tot 0.63, ging deze mor hen reeds met de grootste op- tfferingen gepaard en moest de mi- lister van Binnenlandse Zaken een icroep doen op de Gemeentebestu- «n om de minstdraagkraehtigen fi- lanciële bijstand te verlenen, ten- •inde lid van hun ziekenfonds te runnen blijven. Deze financiële bij- tand had tengevolge, dat zy in de teunsfeer werden gebracht, een om- tandigheid, waartegen de tegen woordige Minister-President, dr W. ürées. toen hij nog minister van So- dale Zaken was, steeds ernstige be waren had. De gang naar Maatschap- ielijk Hulpbetoon (Gemeentelijke Jienst van Sociale Zaken) ia zwaar •oor het overgrote deel dier vrijwil. Ig-verzekerden, die steeds op eigen ienen hebben gestaan. Het Vereveningsfonds, waarin zich inde 1948 ï'uim 160 millioen gulden levond en waaruit met „hangen en vurgen" nog een deel van het tekort, iat de vrijwillige verzekering heeft •eroorzaakt, voor het eerste halfjaar 850 zal worden gedekt, wenst geen 'erdere bijdragen meer te doen, om- 'at de Stichting van de Arbeid zegt, iat deze gelden opgebracht zijn door werkgevers en werknemers en dus iiet door de categorie „vrijwillig- •erzekerden". Alsof indirect ook de Tijwillig-verzekerden niet betalen an dit Vereveningsfonds, doordat in le prijs van het product, wat die verkgevers produceren, enz,, gecal- uleerd worden de sociale lasten, his ook de 1.8 ziekenfondspremie. Jnbegrijpelijk, dat de werknemers- «rtegenwoordigers (afgevaardigden ön de verschillende werknemers-i landen), in die Stichting van de Ar» ieid zich niet met hand en tand ver- et hebben tegen een dergelijk tandpunt en niet op de bres stonden n staan voor de belangen van de trij willig-verzekerdenü Men speelt een gevaarlijk spel! INSIDER f Een lichtpuntje Is het dan niet mogelijk te leven laar de eenvoudige stelregel doe wel n zie niet om? Moeten de puin- rapen en de ellende, die wij onze tinderen tot erfdeel laten, nog gro- er worden? Ik weet, dat de proble- aen, waarvoor het Westen ten op- ichte van het Oosten geplaatst is, eer groot zijn, maar soms komt bij nij de vergelijking op met het ver- laai, dat God het hart van de Pharao erhardde in verband met het in rijheid doen gaan van het Joodse •olk. De omstandigheden, waarin de aensheid verkeert, zijn onheilspel- end en hierin was het betoog, dat Is Strijd voor enige tijd in uw blad leeft gehouden, voor mij een licht- tuntje in de duisternis. J. J. i Dubbele straf Naar mijn gevoel schuilt er een mrèchtvaardige bijkomende straf in, iat zij, die eenmaal tegen de wet ïèbben gezondigd, niet meer in aan- aerklng komen voor een schoon loütierapport, wanneer zij dat, bij foorbeeld voor emigratie, nodig lebben. Wie, om een voorbeeld te geven, r of kort na de oorlog door de hon- |er tot een klein vergrijp is gekomen m zijn straf daarvoor heeft onder laan, wordt daardoor nu nog, nu dergelijke vergrijpen heel anders zijn gaan tellen, belemmerd in de ontplooiing van zijn energie. H. VERBEEK Rechtzinnig Vrijzinnig I Ik heb Uw blad altijd voor „pro gressief" gehouden, maar wat Uw Kerkenrubriek betreft, bent U be. slist reactionnair. Dit blijkt wee: eens uit het verslag van de bevesti ging van tweevoorheen Vrijzinni ge predikanten in de Westerkerk van Amsterdam, Geen waarachtig vrijzinnig mens zal hierover juichen; integendeel hij zal het diep betreu ren dat de waarachtig vrijzinnige beginselen zo geruisloos om hals worden gebracht. Het bedoelde ma nifest, getekend door zeven rechtzin nige en. de beide „vrijzinnige predi kanten" is in wezen zuiver orthodox en indien een „vrijzinnige" dit on dertekent en zich niettemin vrijzin nig blijft noemen, pleegt hij verraad aan het Vrijzinnig Protestantisme. In plaats van te spreken over een „nieuw begin", dat in Amsterdam is gekomen, had U beter over het „be gin van het einde der vrijzinnigheid in Amsterdam" kunnen spreken. A. C. KEHLENBRINK Rechtzinnig - Vrijzinnig II Tegenover de optimistische klan ken die onlangs onder „Kerk en We reld" in dit blad werden geuit over de aanstelling van twee vrijzinnige predikanten bij de Ned. Hervormde Gemeente te Amsterdam, moge er toch even op gewezen worden, dat er in vrijzinnige kringen een niet geheel weg te cijferen gereserveerd heid bestaat over deze gebeurtenis. Ik laat nu even het woord aan Prof. Dr M, A. Beek, hoogleraar in de Godgeleerdheid aan de Amsterdamse Universiteit, die in het weekblad van de Nederlandse Protestantenbond onder het opschrift „Langzaam Voorwaarts" aan deze gebeurtenis een artikel wijdt. Hij herinnert er aan hoe aan de intrede in de Westerkerk een lang durige vermoeiend gesprek is voor afgegaan, Men heeft zich geworsteld door een warrig bos van misverstan den en ten slotte is men tot de pu blicatie van een soort rapport over gegaan, waaraan de toenmalige voor gangers der Vrijzinnig Hervormden in Amsterdam hun naam hebben willen geven, zoals Prof. Beek dit enigszins eigenaardig Uitdrukt. Ik zou uit het artikel van Prof. Beek wei meer willen citeren. Blij kens één der zinsneden blijkt hij hèt niet uitgesloten te achten, dat „een orthodoxe meerderheid" de vrijzin nige in con dwangpositie plaatst, wanneer zij slechts zulke moderne predikanten beroept, die genade in haar ogen gevonden hebben, maar door de vrijzinnige gemeenteleden niet beschouwd worden als hun ex ponenten, Hierdoor kan een verwar ring ontstaan, die in Nederland al tijd tot heilloze schisma's aanleiding geeft. J. D. E. (Inzender vergete niet, dat uit de aard der zaak ook aan rechtzinnige 2yde twijfel blijft bestoren omtrent hetgeen te Amsterdam (en elders) werd bereikt. Dit zal steeds het ge val blijven, en alle formuleringen nemen dit niet weg. Het verheugende is, dat alle can het gesprek te Amsterdam deelne mende predikanten, geheel con amor e de gezamenlijk op gestelde verklaring hebben ondertekendEn nog belangrijker is, dat rgeds vóór deze als rapport bij de Kcrkeraad werd ingediend, deze besloten- had beide Vryz. predikanten te beroe pen. Het zou wenselijk zijn om alïe onbeuredighetd en resten van toan- trouwen te iaten schieten in het be lang van de gezamenlijke, geeste lijke verantwoordelijkheid voor de gemeente. In die richting is te Am sterdam een eerlijke stap gedaan, van weerszoden). (Van een onzer verslaggevers) OOSTVOORNE. Onder een zwerk dat wild met wolken te keer ging, slagregens omlaag zond, hebben Maandagmiddag Hollandse waterbedwingers precies op fcyd de Brielse Maas ge sloten, Door deze zee-arm zal geen vloed meer binnenstuwen. Weer is een wering dicht, die zoute stromen op zgn borst kan opvangen en die een onmisbaar zoetwaterbekken in liaar rug beschermt. Sirenes en stoomfluiten van sleepboten, zuigers en vletten gilden het eerst toen de sluitcaison het laatste gat binnenzwenkte en precies op haar plaats zonk. Aan de wal keek men op z'n horloge: het was 13 uur 43 minuten. Kerk klokken begonnen te beieren, enkele mannen op de nieuwe dijk gaven elkaar eenklauw, een typisch Nederlands histo rische dag was weer voorhij. En men vroeg elkaar nuchter; „Wat volgt?" Water van Holland, wind van Holland en wolken boven Holland zullen het antwoord geven. Om elf uur was de laatste ma noeuvre voor het dichten van de Brielsche Maas begonnen, toen vier sleepboten de 63 meter lange cais son die indertijd bij de invasie van Normand ië (Juni 1944) zijn eerste nut heeft gedaan, naar het gat, waardoor het water met een eb- snelheid van meer dan twee meter per seconde zich kolkend naar buiten wrong. Tegen het Oost- voornse hoofd van, de dijk bleef de caisson wachten op de klok van 13 uur 40, want dan zou er even stil stand optreden in het rusteloze wa- terbeweeg. Dertien uur 25 klonken een paar schrille fluitjes, hier en daar sein de een man in baggerlaarzen met een armbeweging, schroeven sloe gen schuimend aan, de caisson zwaaide akehg-gehoorzaam, niets verradend dat ze een kolos was van 3000 ton en voor men het wist was het gat dicht. Met bazaltkeien werd de ver binding met de damhoofden verste vigd en de afdamming van de Brielse Maas was een feit. De vlag ging in top en ondanks de hevige onweers- en regenbui, die juist op dat moment losbarste, heerste alom vrolijkheid. De mannen van Rijkswaterstaat hadden schik, omdat het werk zo'n gunstig verloop had gehad en de gezichten van de be woners van Oostvoorne en Brielle glommen van pleizier, omdat het nu ontstane meer zich bijzonder leent voor een watersportcentrum, waar door deze plaatsen tot nieuwe bloei gebracht kunnen worden. Maar de grootste vreugde heerste er toch bij de tuinders van het eiland Voorne, omdat deze nu in staat zijn hun bouwgronden beter in cultuur te brengen. De verzilting van de Briel sche Maas zal weldra afgelopen zijn en het zaete water zal een gunstige invloed op de bebouwing van de landerijen uitoefenen. Doorweekte burgemeesters hol den over de band tussen Rozen burg en het Voornse naar elkaar toe, een donder verrolde, woorden gingen verloren in bet enige ware geweld waar de Hollandse kust zich sterk bij voelt, nl. het gewel dig geluid der golven, en van de wind en de regen. Op de caisson rukte een vlag zich aan flarden. Het was maar goed, dat het 2Ulk weer was, want nu stond er genoeg Het stroomde van de regen, toen de pontort Phoenix op de juiste plaats lag en de gaten tusspn pon ton en uitlopers met stenen moes ten worden oppewuld. water, om het werk rustig uit te voeren. Met mooi weer en een zoel Oostenwindje had men het mis schien moeten... uitstellen. DEN HAAG. Op 22 Mei heeft de Raad voor de Luchtvaart zich bezig gehouden met een onderzoek naar de oorzaken van het ongeval met de Lockheed Constellation van de KLM, de PH-TEN „Nijmegen", die in de late avond van 20 October 1948, nahy Prestwick in Schotland is veronge lukt. Alle inzittenden, een bemanning van tien leden en dertig passagiers, zijn hierbij om het leven gekomen; bet vliegtuig, dat bestuurd werd door de gezagvoerder K. D. Parcnentier, werd vernield. Maandagmiddag heeft de Raad zijn oordeel uitgesproken. Alle onderdelen van het vliegtuig functionnesrden <?oed. Aan de juistheid der berichten van de weerkundige dienst kan niet getwijfeld worden. Betgeen de gezagvoerder aan bocd van het vliegtuig aan terreinkaart te znner beschikking had, gaf over de hoogte van bet terrein slechts zeer on volledige en daaronder nog foutieve aanwijzingen Le gezagvoerder was vroege* ver scheidene malen op hai vliegveld ge land en was er dus uit diea ooofda Sten onbekende. De Raad is op grond van bet onder- zeek cn voor zover zijn gegevens over het ongeval reiken, van oordeel: Ie dat, toen ».'e gezagvoerder zijn Icndmgsmanocuvre naar Baan 26 van het vliegveld te Prestiviek begon, de weersomstandigheden daartoe reeds on voldoende waren, doch hem zuiks *s i de ontvangen wccrbenchten niet be kend kon zijn en hij zelf du toen nier beoordelen kon; 2e. dat. hoewel de landing op Baan 26 onder de weersomstandigheden. voo*- zever deze de gezagvoerder bekena waicn, de grootste voorzichtigheid ver eiste, de gezagvoerder geen vciwnt kun treffen, die landing te hebben onder nomen; Se. dat de vlucht op lage hoogte, met wind mee, evenwijdig aan B3an 28 te lang ls doorgezet, hetgeen net ongeluk ten gevolge heeft gehad; dat, wanneer zich geen on- Met buitenlander gehuwde dient Nederlanderschap niet te verliezen (Van onze parlementsredacteur) DEN HAAG. Verlies van Ne derlanderschap heeft in vele ge vallen, waarin de vrouw Neder landse en de man buitenlander was, tot grote spanning aanleiding gegeven, aldus wordt opgemerkt in het voorlopig verslag van de Tweede Kamer omtrent het wets ontwerp dat de intrekking beoogt van het „besluit gevolgen van het huwelijk met vijandelijke onder danen." Het wordt in het verslag niet verwonderlijk geacht, dat vrou wenorganisaties aandringen op herziening van het in Nederland geldende stelsel, dat de Neder landse vrouw bij huwelijk met een buitenlander haar Nederlander schap verliest. Het moet mogelijk worden, dat zij in zulk een omstandigheid haar nationaliteit behoudt of in ieder geval het recht verkrijgt om een keuze te doen. Maandagmiddag, 3 Juli 1950, de Brielsche Maas is dicht.' Onder het geloei van. sirenes werd de ponton op zijn plaats gebracht, waarmee het laatste deel van de dam tussen Voorne en Rozenburg was ge sloten. bekende bijzonderheden hebben voor gedaan dit te laag doorvliegen te wijten is aan te .aat bandelen van de gezagvoerder, nadat het grondzaent be gon te ontbraken; 5e dat het niet is uitgesloten, dat een sterkere windkracht, dan de gezagvoer der meende le moeten aannemen, tut het tc ver doorvliegen heett bij ge dogen; 6e. dat de mogelijkheid van andere bijzonderheden, zoals bedoeld onder 4, niet ontkend kan worden, doch dat geen gegevens voorhanden zijö. welk* aanleiding geven om te veronderstellen, dat zij tot het le ver doorvliegen OD lage hoogte hebben meegewerkt. Advertentie (IM.) vloeibaar fruit!: Huurkwestle» reu tezc gels ouderdomspensioen Invaliditeitswet civiele procedures arbeidswet en^ Vra a g: A. H. stelt enkele vra gen over belastingen. Antwoord: Indien neveninkom sten niet meer dan 200.— per jaar bedragen, dan wordt men daarvoor met m de inkomstenbelasting aan geslagen. Indien men echter een uit kering ontvangt ingevolge een soci ale verzekeringswet, welke niet door of door tussenkomst van een werk gever wordt verstrekt (b.v. zieken geld van de Raad van Arbeid of van een Bedrijfsvereniging) dan wordt men wel in de inkomstenbelasting aangeslagen, ook wanneer de uitko- nng lager is dan 1 200.— per jaar. Vraag: H. F. W. zit in de knoop met een erfenisje en uitkering inge volge de Noodwet Ouderdomsvoor ziening. Antwoord: De Noodwet Ouder domsvoorziening schryft voor, dat, ieder, die een uitkering ingevolge deze wet ontvangt, verplicht js bin nen 14 dagen aan de Raad van Ar beid schriftelijk kennis te geven van iedere verandering in vermogen of inkomen, voor zover deze tot ver mindering of intrekking der uitke ring aanleiding kan geven. Ooc in het door vrager bedoelde geval moet aangifte van het erfenis je plaatsvinden bij de Raad van Ar beid. Vraag: E. C. T. ziet zich ge steld voor het feit. dat ernstige be schadigingen aan het huis, waaron der lekkage, niet door de eigenaar worden hersteld. Antwoord: Reeds is Bouw- en Woningtoezicht van een en ander in kennis gesteld. Mocht de gemeente dienst nog niets van zich hebben la ten horen, dan verdient het aanbe veling persoonhik naar Bouw- en Woningtoezicht tc gaan en te vra gen, of men spoedig een en ander eens wil opnemen. Onder geen be ding moet men zonder toestemming van de huisbaas lekkages laten her stellen. met de bedoeling de kosten op de huur in mindering tc brengen, 5:„. t Doet men een en ander zonder toe stemming, dan ontstaan weer nieuws moeilijkheden. Vraag: N. P. heeft ook enige moeilijkheden met de onderhuur. Deze moeilijkheden komen by de beantwoording wel naar voren. Antwoord: le. een Prijzen- Commissie kan alleen adviseren en bemiddelen ten aanzien van de huur. Een definitieve beslissing kan alleen worden genomen door het Prijzenbureau voor Onroerende Za ken. Dat bureau kan aangeven of da onderhuur te hoog was, zo ja, hoe veel en of terugbetaling met terug werkende kracht moet geschieden. 2e. Wanneer aanvankelijk was overeengekomen, dat huurder en on derhuurder ieder voor de helft de kosten van gas, waterleiding en elec- tnciteit zouden betalen, doch later bleek, dat de verdeling niet juist was en onderling overleg leidde niet tot een bpvredigende oplossing, dan moet ook hier het advies van de Pr ijzen-Commissie worden gevraagd. 3e. Of een rijwiel al dan niet in de garage van de hoofdbewoner mag worden gezet, is iets, dat bij minne lijk overleg moet worden, geregeld. Vraag: C. W. N, wil iets weten over de toepassing van de Invalidi teitswet en de Noodwet Ouder domsvoorziening, Antwoord: Het recht op ouderdomsrente krachtens de Inva liditeitswet wordt niet beïnvloed door het feit, dat daarnaast nog aan spraak op nooduitkenng bestaat. Voor een uitkering ingevolge de Noodwet Ouderdomsvoorziening komen naar de thans geldende voor schriften uitsluitend in aanmerking zij, die vóór 1 October a.s. 65 jaar zijn geworden of zullen worden, af gezien natuurlijk van de overige wettelijke voorwaarden, wnaraan moet worden voldaan. Vraag: B. Deze vragensteller be hoort tot de velen, die ontstemd zijn over een navordering van een onder linge verzekering-maatschappij bij oorlogsschade. Antwoord: Voor zover wij in het algemeen vragen als deze op hun bijzonderheden kunnen beoordelen, moeten wy, ai zouden wij belang hebbenden gaarne een antwoord willen geven, niet anders verklaren dan dit, dat overeenkomstig de be palingen van de verzekering, de verzekeringsmaatschappijen terecht hier een vordering instellen, Be langhebbenden moeten niet uit het oog verliezen, dat het hier gaat over een onderlinge verzekering met alle voor-, maar niet minder met alle nadelen. Mocht men desondanks toch van oordeel zijn, na raadple ging van de desbetreffende polis, die wij niet kennen, dat men niet aan het verzoek van de verzekerings maatschappij kan voldoen, dan ver dient het aanbeveling met een aantal mede-gedupeerden, die men wellicht kent, contact te zoeken en gemeen schappelijk 'n goede advneaat in da arm te nemen, Öf hier echter succes te boeken zal zijn, wagen wij voors hands te betwijfelen. Men weet nooit van tevoren hoe uiteindelijk een rechterlijke instantie zal oordelen. T N het centrum van het Beierse Protestantisme, in het historische A Anshach, een stad, die nauw met de Reformötie verbonden is, non het eerste begin af, kwam kort geleden de Verenigde Lutherse Kerk van^Duitsland bijeen in Generale Synode. Het was de eerste keer, dat dit. in de Westelijke Zóne plaats vond, na de eerste Generale Synode, vorig jaar te Eisenach en Leipzig. De aide Fratikische stad iuas door de bevolking versierd met vlaggen cn spandoeken en in de St. Gumbertus- kerk werd de Synode geopend met een kerkdienst. De vraag doet rich voor: ivat is eigenlijk deze Generale Synode van de Lutherse Duitse Kerken? Wij weten immers van de Evangelische Kerk in Duitsland, waarin het. gehele Protestantisme zkh verenigd hce/t, en die haar belangrijke Synode eind April in Berlyn hield. De Verenigde Lutherse Kerk is ontstaan uit tien verschillende ker kelijke gemeenschappen, die alle ge fundeerd waren in de Lutherse Be lijdenis. Tot haar behoren derhalve de bekende „Landesbischof" Meiser, Ook Dr Hans Lilje, bisschop van Hannover en Dr Schoffel. Zij waren alle in Ansbach aanwezig. Bovendien een aantal gasten uit de theologische wereld en uit het midden der E.D.K. De Synode begon haar werkzaam heden met een uiteenzetting van bis schop Meiser over de verhouding tot de Evangelische Kerk in Duitsland, Daarnaast werd bijzondere aandacht gegeven aan vragen van liturgische orde en vervolgens kwamen de cen trale vragen omtrent de leer aan de orde. Met betrekking tot dit laatste is er vooral lang en breed gesproken over de Doop. Deze vraag, die niet alleen in Duitsland en bij de Luthersen acuut geworden is met name ook in de Generale Synode der Ned. Herv. Kerk kwam zij onlangs ter sprake komt telkens op de agen da's van de kerkvergaderingen van Kerken met een belijdend karakter. De Franse Protestantse Kerk heeft twee jaar geleden er uitvoerig over gediscussieerd, en het zal elders nog in Kerk en Wereld de Zwitserse theoloog Karl Barth in zekere zin de kinderdoop discutabel stelt, terwijl in allerlei pietistisch- kerkelijke kringen nog altijd een sterke twijfel heerst aan de huidige doopspraktijk. De Lutherse leer omtrent de kin derdoop werd opnieuw ernstig onder ogen gezien en als vaststaand aan genomen, waarbij de Kerk geen aan leiding vindt haar inzicht te wijzi gen. Niet minder belangrijk was het rapport, dat bisschop Wester uit bracht over allerlei vragen van kerk orde en ordening van het kerkeïyk leven. Vooral werd uitvoerig gehandeld over de plaats, die de aanneming tot lid der Kerk inneemt. Men weet, dat de zg. Konfirmation in Duitsland, en in het algemeen in de Lutherse Ker ken ook bv. in Zwitserland reeds plaats vindt met het 15e jaar. Daaruit spruiten allerlei moeilijkhe- 0den voort, omdat de Kerk nog steeds geschieden. Gevolg van het feit, datf niet een overbrugging heeft kunnen vinden van deze leeftijd tot die, waarop het jonge lid ook daadwer kelijk met het kerkelijk leven mee gaat en er in betrokken is. Er wordt daarom naar wogen gezocht om in de gemeente het jonge lid zodanig op te vangen, dat het niet eerst weer en dan slechts voor een klein ge deelte „in de Kerk" gaat leven voor bv. de middelbare leeftijd. Vervolgens heeft deze Ansbacher Synode zich uitgesproken voor duidelijke medewerking aan het oecumenisch werk der Kerken en voor hulp aan de Lutherse gemeen ten in de verstrooiing. Gedacht is daarbij aan de kleine gemeenten in Z-.Amerika en eiders. De verant woordelijkheid voor alle Luthersen in de gehele wereld kwam mede tot uitdrukking door de aanwezigheid in Ansbach van enkele functionarissen van de Lutherse Wereldbond en van enige leden van de Lutherse Natio ns ie Raad in Amerika. Veel aan dacht werd in dit verband gegeven aan de in ballingschap levende ge loofsgenoten uit de Baltlsche landen. Nu de Duitse autoriteiten 30,000 Dis placed Persons van de geallieerde IRO-hulporganisatie overnemen, zal voor velen hunner, meest van oor sprong tot de Lutherse Kerk beho rend, zorgend en beschermend moe ten worden opgetreden. Zo is de betekenis van deze Sy node der Verenigde Lutherse Kerk in Duitsland voornamelijk hierin ge legen, dat zij gedemonstreerd heeft, dat de Lutherse Kerk niet verstard is in een verouderde traditie, maar zich als een levende, belijdende Kerk, als een Kerk in beweging, van haar taak en opdracht bewust is. Onder een volk, dat in tai van opzichten geestelijk en maatschappelijk van zijft ankers is geslagen. Maar ook in een wereld, waarin de Lutherse be lijdenis een eigen taak heeft en als Kerk van Christus steeds meer zicht baar wordt. DEN HAAG, Naar wjj verne men is er door een inter-departe- mentale commissie een plan opge steld, dat beoogt, de uit Indonesië repatriërende burgers en KNIL- militairen niet hun gezinnen, die in Nederland niet over eigen woonruimte beschikken, te ver spreiden over geheel Nederland. Tot dusverre zochten deze repa triëren den voornamelijk in het Westen des lands onderdak. Een dergelijk spreidingsplan zal de oplossing van het woningpro bleem voor verscheidene gemeen ten nog moeilijker maken. Om hieraan tegemoet te komen is be sloten aan daarvoor in aanmer king komende gemeenten een ex tra bouwvolume toe te kennen. LEEUWARDEN De 30-jarige S. uit Bussum is ten gevolge van sa menwerking tussen de gemeentepo litie van Sneck en Heerenveen en de rijksrecherche uit Leeuwarden^ cn Arnhem, gearresteerd, nadat hij in de provincies Friesland. Groningen, Drenthe. Overijssel, Gelderland en Noord-Brabant ongeveer 75 inbra ken heeft gepleegd, Te Sneek werd hij gistermorgen aan een verhoor onderworpen, waar bij hij o.a. bekende in de nacht van Vrijdag op Zaterdag j.l, in Ijlst op vier plaatsen te hebben ingebroken, n!. in een zuivelfabriek en bij enkele handelaren. Hij ontvreemde daar een. fiets met hulpmotor, een vulpen en enige kleine geldbedragen. De dief had de vulpen bij zich toen hij werd gearresteerd, De fiets-met hulpmotor werd later uit een vaart opgevist. Advertentie (LM.) die soms erger is dan pijn en die Uw leven vergaltNiet krabben, dat veroorzaakt infecties, maar 1 belten met een paar druppels HET HUIDGENEESMIODEL HET 1 I „DIEPTEWERKING"

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1950 | | pagina 3