Mëif moet mijn aandeel in Maurits9
succes
In de winter zoekt de
alhleet het bos op
Opvoeren van de techniek,
daar gaal hel om
Tafeltennissers werken aan
herstel van een traditie
BAS PAUWE IN HET VERRE ZUIDEN: r
REISBUREAU ".VDORNE"
Daar legt hij de grondslag van zijn vorm'
i^&tvÓQr het komende seizoen
frisscheren
Competitie start met rond
1500 spelers en speelsters
Afstappen en rustig plaatsen,
i*v" i14''. lichaam gebogen over de bal bij
KiSSl 11- ."I1 er* °0)c het linkerbeen eens gebrui-
^ettj Kun/et een hfiltjere en prettige stem over
een oer btjvelden van het stadion Maurits waar
•wij» d/ 't'nt jonge knapen, die in de nacht
ploeg van ae rmjn. teenVé'i, in de-ochtenduren
jbctc komen oejonen. En deze stem, die locbe-
ï!?or' fl.ail. de; oud-intenialio7i(iaï Bas Pdauwe.-tw*
öte Ktm/s J94J trainer is van deze nog jonge yr'
tmremgwp,. verdubbelt hun ijver om, de aanwij-
,-Ztngeii op to, volgen, tav. de man, don ibie het 'i
gehikt-is om 'in'ctrif; jaar tijd de in de voetbal-
- Wereld V vrijwel Onbekende naam Maurits een
^uitstekende klaiik 'tic geven. De prestaties van
(leze club in de competitie. om de landstitel heb-
^^S^mcjruiijf gdb}ztq}iij én het gezag van Paauxve
ondier de voetballers, in hól Limburgse land nop,
épersleoigd. j-v v!:,,1 -
.;Het ia vyor mij natuurlijk bijzonder prettig,
dat Mduuts hel afgelopen seizoen'mögal succes
heeft gehad, zei Bas, toen wij na afloop vjm
de training naar rijn kleedhokje gingen orri eens
rustig to praten, maar men moet mijn aandeel
daarin niet overdreven. Kijk, eens, je..weet pet
zq goed als,ik, dat eèn oefenmeester, hoe goed
hij ook is, weinig of iiiets begint zonder mede-
werking van de spelers en de steun van het
bfstuür./Daarheeft tot nog toe bij- Maurits niets
'aan ontbroken en dat heeft mijn taak, die.ik
drie jaar geleden hier ben begonnen een s.tuk
gemakkelijker: voor mij gemaakt. Vertel eens
Bas, hoe ben je eigenlek in Limburg terécht
gekomen?
Maurits was de eerste: club, die mij vroeg om
oefenmeester te worden, nog voordat ik mijn
diploma had en later toon ik mijn licentie had gekregen, zijn zij
er nog eens op teruggekomen. Ik had or wel oren naar on teen
zijn wij liet eens geworden. Ik moet nog lachen als ik er aan
denk hoe men er in Rotterdam op reageerde. Maar Bas,zeiden
ze, hoe kan. je toch in 's hemelsnaam riaar zo'n onbekende twee
de klasser gaan in het Zuiden, daar is voor jou toch geen eer aan
te behalen? Zij. wisten niet eens, dat Maurits een le klasser was!
kop gingen, kwam er een Klem
ming van „nu o£ nooit" onder
de, spelers, die ik natuurlijk zo
veel mogelijk heb aangemoe
digd. Een minderwaardigheids
gevoel van „dat kunnen wjj
toch nooit bereiken" werd vol
komen over boord gezet en er
werd geoefend, dat het een lust
was. Tweemaal por week. Wij
zijn kampioen geworden en
heel Geloen stak de vlag uit.
Wat is eigenlijk de relatie tus
sen de club -Maurits en de mijn
van die naam Bas? De club is
geen vereniging van de mijn
Maurits, zoals men vaak ten
onrechte .veronderstelt.; De'di
rectie en de hogere functiona
rissen staan er uit de aard dei-
zaak welwillend tegenover en
verlenen ook medewerking al3
het moet, maar deze gaat niet
zover, dat het 'n kwestie windt
van een baantje voor oen goe
de speler. Integendeel, ik heb
meegemaakt, dat men een goe
de speler rustig liet gaan, toen
hij ontevreden was over zijn
betrekking en hij het ergens
anders beter meende te krijgen.
Wet zijn de meeste teilen in
dienst van de. mijn, maar dat
vraag Bas ren,welde in; deze
tijd onvermijdelijke: "Wat derik
je van een premie-stelsel? Tja,
daar zouden, natuurlijk heel
wat spelers op gebrand zijn,
maar het is de vraag of de
clubs.'het zouden kunnen be
talen.. Wanneer jeeen kern
van twintig spelers een weke
lijkse vergoeding voor de trai
ning van by. f. 15.zou ge
ven, dan betekent dat voor
een vereniging een verzwaring
van lasten mét een' bedrag van
ongeveer f. 15.010.—. Er zijn
bosjes clubs, die nog niet eens
de helft daarvan zouden kun
nen betalen. Het zou het spel
peil natuurlijk wel ten goede
komen, maar' als ik bedenk
wat de spelers van Maurits
voor Jlfün club hebben gedaan
zónder premie, dan zie ik de
toekomst van ons voetbal nog
niét zo somber in. En toen na
men wij met een handdruk af
scheid.
Advertentie (LM.;
ALLT AUTOCARREIZF.N
door binnen- en buitenland.
Ook voor verenigingen en
clubs. Vraagt vrijblijvend
prijsopgave
Nleuw-Helvoel Telef. 140
Maar ik moet. eerlijk beken
nen, dat ik zelf ook een beetje
schrok, toen ik de ploeg in 1047
zag spelen. Het was voetbal
zónder enig 'systeem en dan
bedoel ik daar niet mee stopper
óf aanvallende spit maar
hard-lopen',en trapjren met een
maximum £an 'inspanning en
een minimum aan resultaat.
Juist'Bas, en nu zouden wij
graag eens van jé willen weten
welke methode je hebt toege
past om van dit „boerenvoet-
bftl" SRfeIcnde»£>loegjé een: elftal
te maken, dat een belangrijke
rol heeft gespeeld in de kam-
pioenacompetitie. Och-van een
methode kan je eigenlijk niet
spreken, muis. liet antwoord.
Kijk eens, temperament en de
\yit om: te winnen lmefdo ik
ze niét bij fe'brengèn. Dat was
aleen belangrijk winstpunt.
Techniek, daar ging het om en
als ik 't Zuidelijk tempo daar
mee kon combineren, was ik al
esn eind óp streek. Van de eer
ste dag af, dat ik hier kwam,
ben ik dan ook begonnen de
spelers er op tc wijzen, dat het
heel - wat gemakkelijker is e.en
tikje naar eèn vrijstaande man
te geven dan een verre trap in
het oneincSigëirPe - verbetering
kwam geleidelijk en toen wij in
het afgelopen' .seizoen na de
ccrstó tien wedstrijden uan de
Bas by dg Ziluereti. Bat
De. jongens'* hebben, hun best
gedaan en ik; ben zeer tevre
den,'maar wij- zijn er nog lang
"niet.Br* móet,'nog meer aan-'
dacht worden besteed aha- do
techniek vanhet spel, want
dat is de basis van alles. En
het systeem Bas? De jongens
spelen liever aanvallend. Zij
zijn dat jaren lang gewend en
vinden, dat zij zich alleen met
een aanvallende spil kunnen
uitleven. Wat is je eigen me-
'ning daarover? Je moet de
spelers geen systeem opdrin
gen, ook al zou het met een
stopperspil mogelijk zijn de
zelfde of willicht nog betere
resultaten te behalen. Maar
wat je misschien wint aan de
ene zijde verlies je dubbel en
dwars aan de andere kant. Wij
hebben met een aanvallende
spil successen geboekt eo zo
lang de spelers zelf niet wil
len overschakelen op „modern"
voetbal, zie ik de noodzaak van
veranderen niet in.
En dan nog een laatste
SVzt'déef nu eigenlek een ath-
leef" Ih dcbarre wintermaanden?
Gaai hij een andere sport be
oefenen, - doel hij helemaal niets
of,, combineert h(j? Ziedaar de
vragen die worden beantwoord
door die enthousiaste flinke'ke
rels. diede Zondagse wandelaar
op zijn meestal eenzame tocht
door het' Kratlngse bos tegen
komt.
Wii een athleet, en dat geldt
tenslottevoor elke sportbeoefe
naar, ir» het 6eizoen hl vorm zijn
ehgoede prestaties leveren dan
moet hij zich ernslig voorberei
den: Uithoudingsvermogen, be-
Advertentie (LM.)
I "70NDER ZEEP-'ZONDER KWAST-**;
KA;.ZONDER WARM WATER
BBS;..SCHEREN MET.
IN J MINUIEN CÏSCHOKÉN ZONDE* INZEPEN
is niets bijzonders, want in dit
bedrijf zijn; nu eenmaal veel
werkkrachten nodig.
En is het in de kampioens
competitie naar je zin .gegaan?
1®
Uel elftal van de stoerè Mauriütnensen,
waa.-aan de nodige eisen kunrien
worden gesielc'. maken de instel
ling van een jaarlijksRotterdams
tourrn oi weer. nogelük. Dit tour-
nooi zei echter niet meer zoals
voorheen ec-n algemeen appél
zijn aan alle nu rond 3.000
ledenv In den lande;, alleen de
spelers(sters) uit de'vier grootste
steden, t.w. Amsterdam, Den
Haag. Rotterdam en Utrecht,
komen hier bijeen.
(Van onee UfeltennlBmlvle werker)
Ofscheón de tafeltennissport
zleli eerst na de bevrijding een
plaats van betekenis in de Itot-
'terdamse sportwereld heeft - ver
overd, kunnen n-y toch spreken
Vin hét herstel van een traditie,
wanneer wo by de voorbereidin
gen, voor hetgrote Rotterdamse
tafeltennislournooi, dal 30 Sept.
in de Ontséhepingshal van de
Holiand-Amerika I.Un zal plaats
hebben, even terugdenken aan de
reeks tournoaien, die vóór de
tweede wereldoorlog jaartyks In
Odcon werden gehouden en
waaraan tafellennisenthousiasten
uit alle delen van ons land deel
namen.
Na de bcvrijdiug is Rotterdam
arm geweest aan grote toer
nooien. De oórzank -hiervan moei
voórïiamelijk iworden gezocht in
het feit, dat'de tafeltenhiswcrcld
zich aanvankelijk moeizaam lier-
stelde van de dóór de oorlog ge
leden verliezen. Vooral het ge
brek aan geschikt materiaal
speelde hierbij een belangrijke
rol. DC kleine, maar enthousiaste,
kern van leden, in ,1946/47 nog
geen 5S0 in getal, groeide echter
snel uit; het vorige seizoen bena
derde het ledental de 1200. dit
maal start'de competitie met rond
15IKI spelers en speelslei-s! Deze
groei en het feit, dat er weer vol
doende materiaal voorhanden is,
DE COMPETITIE
Hoewel de grole groei van het
ledental voor eike tafeltennisser
een reden tot vreugde Is, brengt zij
ontegenzeglijk ook moeilijk
heden met Zich mee, welke zich
o.m. manifesteren bij de competi
tie-indeling. Een uitbreiding van
het- aantal afdelingen- per klasse
is noodzakelijk géworden en men
zal dit jaar ook wel moeten over
gaan tut het uitbreiden van het
aantal teams per afdeling. Dit
brengt weer met zich mee, dat do
duur van de competitie met een
aantal Weken wordt; verlengd; wat
tol onvermijdelijk èettolg heeft,
dat 'de.- 'competitie vroeger zal
aanvangen 'en-later zal/eindigen.
Bovendien is eetv herindeling van
de teams noodzakelijk. Voor de
nieuw" aangesloten verenigingen
met sterke teams kan dit laatste
echter prettig zijn, omdat hier
door een plaatsing in een hogere
hendigheid en technisch kunnen,
komeii niét zomaar aangewaaid
en vooraf in de wintermaanden
wanneer meir veel minder li
chaamsbeweging heeft dan iu
het zomerseizoen moet de alh
leet ervoor zorgen dal hij straks
zijn woordje meespreekt.
Eén keer binnenlrainen, de zo
genaamde indoor en één maal
in de buitenlucht Is 'voor de
meeste athleten het programma
dat zij wekelijks te verwerken,
krijgen.
In navolging van hetgeen reeds
tientallen jaren in Scandinavië
en ook in diversé andere landen
wordt gedaan heeft mén ook in
ons land (de grote waarde van
de hostraining ingezien en boe
langer hoe meer verenigingen
verplaatsen in de wintermaanden
hunggetcl naar een bosriik oord.
Hier wordt door het vele lopen
op harde en veerkrachtige paden
en ook wei op rüitérwegen het
uithoudingsvermogen' zo hegog
mogelijk opgevoerd.
Naarmate het voorjaar in
zicht komt warden snelheid en
reactievermogen steeds groter
en wanneer ian Maart in het
!an<j is bcg.nt de athlect aan
zijn conditietraining, via welke
fase. in het trainingsprogramma
de 'sprinters, de werpers, de
lange afslandlopers en de sprin
gers zich voorbereiden op de
eerste wedstrijden.
Er is veel doorzettingsvermo
gen voor nodig om gedurende
de lange winterperiode geen trai
ningsuur te verzuimen. Het valt
namelijk iiiet. gltyd'j erg gemak
kelijk om op! de éilige ochtend
in de week dat men lang i'n
zijn bed kan blijven bijtijds op
te staan óm regen en wind,
sneeuw en kou te trotseren om
je wekelijkse portie oefenstof te
gaan verwerken.
Rotterdam is, trols op zijn Kra-
üngae bos en de athleten van Pro
I'atria, Necrlands oudsle alhlc-
tiekvereniging weten van de
prachtige uitgestrektheid een
uitnemend gebruik te maken.
Hier oefent de jeugd zich, hier
worden' ontspanning en inspan
ning op een ideale wijze met
elkaar verenigd in liet belang
van de volksgemeenschap.
Rotterdam dat op athletiekge-
bied in Nederland een onderge
schikte rol speelt, moet naar het
eerste plan: goedé voetballers
hebben we, op zwemgebied wor-
«teh we haast niet. Overtroffen,
maar met de athlctiek is het
dunnetjes.
Door het inspirerende voor
beeld van Pro Patria echter, zal
dat niet zo blijven en we zijn
ervan overtuigd dat mede dank
zij de bostraining de prestaties
van onze Rotterdamse athleten
goed vooruit zullen gaan.
klasse tot de mogelijkheden gaat
behoren.
Een ander onvermijdelijk ge
volg van deze verlenging van de
competitie - is. dat do jaarlijkse
tienkampen tusscni de sterkste
dames en heren, alsmede de wed-
-slrljden om de individuele klasse-
kampioenschappen, verschoven
moeten worden naar do rustpe
riode tussen de eerste en tweedo
helft van de competitie.
