BELANG VAN NIEUW-GUINEA EIST
VOORTZETTING STATUS QUO
Eenwording
Bureaucratie Heeft geeu kans
bij
wethouder Bouma
i
i|
r
Verdeeld
Sprekende cijfers
nJSs. iSSSt&m i ™ek dat d°?v moct «as»»*»
v;
v!ï'
■J
■MfHfB
Minus post
Handvest der V.N.
14 jaar oud:
Timmermans
hulpje en
kostwinner
58 jaar oud:
Schepper van
- nieuw type
ïvonmg
•m
m
Zaterdag 30 September 1950
Oppervlakte circa 390.000 km2
{twaalf maal Nederland).
Bevolking naar schatting: een
mlllioen (Nederland 10 mllUoen).
Bevolkingsdichtheid 2.5 per
km2 (Nederland 300 per km2).
Geregistreerd: 267.447 Papuas
per ultimo 1949. Overige bewo
ners: 5000 Nederlanders, 80WK In
donesiërs, 2000 Chinezen.
PRESIDENT SUKARNO: van de Republiek
Indonesia heeft sinds zijn ambtsaanvaar
ding geen kans verzuimd om te getuigen van
zijn begeerte naar aanhaking van Nieuw-
Guinea bij het grondgebied van zijn staat. Hij
doet dat op een zo propagandistische, men
zou "mogen zeggen vurige, manier, dat hij er
de natuurlijke beperkingen, die hem door de
hoogheid van zijn ambt; opgelegd, >vel eens
hij vergeet Zijn gehoren worde» opgezweept
tot fanatische geestdrift voor „Irian". De
voosheid van dat enthousiasme begrijpt men
door te bedenken, dat zeker geen tiende pro
cent van 's Presidenten luisteraars er ook
maar het vaagste idee van heeft waar Nieuw-
Guinea ligt, hoe groot, het is, hoeveel mensen
Cr wonen, wat het opbrengt en wat het kost,
en welke nationale en inteiinatibnale vraag-,
stukken er aan, vast ;zitten.
Het strydgeroep uit honderdduizenden ke
len, door de President uitgelokt, is slechts de
uiting van een nog steeds levend „mêrdeka"-
yerlangen, waarin zowel President Sukarno
als zijn hoorders zonder onderzoek van feiten
de bevolking van Nieuw-Guinea betrekken.
Die bevolkmg, zo luidt het simpele redeneer-
recept, wordt door Nederland nog altijd „on
derdrukt"; zij leeft in „koloniale afhankelijk
heid"; zy moet worden „bevrijd". Ergo:
merdeka voor Nieuw-Guinea!
Op een reeks zakelijke gronden zijn wy tot de con
clusie gekomen, dat de aanspraken, door president
Soekarno zo welsprekend en nadrukkelijk, zo agitato
risch en zo onophoudelijk verheven, niet op een rus
tige, zakelijke en onbevooroordeelde beschouwing van
'dé werkelijkheid steunen.
Dat zeggendebeogen wij helemaal niet geblind
doekt in het' bootje van de heren Feuilletau de Bruyn
c-£- te stappen en het vaak vals klinkende koor te
versterken van hen, die het nakaarten' over het ver
lies van .ons; Indië maar niet kunnen afleren. Integen
deel, het Wil .'.ons voorkomen, dat in de steeds hoger
lopende Nederlands-Indonesische twistgesprekken
over Nieuw-Guinea veelal aan beide zijden, deze/zélfde;;
fout wordt gemaakt, dat het probleem^als;'een' zaak
van Nederlands of van Indonesisch. belangAvordt ge-
zien, terwijl
handeld eh afgedaan op de hasis^vrocijet'.beiaiig:'?an;;.
Nieuw-Guinea zeifIn^éiij^föt^oelang.."'doorj;
een souvexeiniteitsoverdraeht aan: d& Republiek Indo-y
nesia wordt gediénd,"''dat zij vgéschljtötóilndiendat
belang bij voorfdtheri van'de Nedëxl^ra^«^\rer^'iwf
tcit is gebaat, dat die voortduw!
Xldngen, ais i-jne&A de;: -■ internationale'
j^belauigeir-Jóetrokkeh ;,:b jji/deri verde-
■:eeri^emm€^--lijdt^géeh3-iwjUfe!-.'.i;T
"Te/ölén^aanziehjisyëc^gecn^grdot
OPZETTELIJK lieten «n laten vers^\Tti^;^-uHMfctón«U"van
wy het militair-strategisch as- hoogh^dsr^t^do^a^een-
ïekdièn en zich vai de geallieerde f1* worden, gezien vanuit .het be-
iJtetegie-Jifede-sorloff^elen Japan: Jans ïal1 land en volfc zelt-
'begrijpen dat en waarom NKdwf-»«» hettemateteren .van.een._tot
Guinea een essentieel bestanddeel van kapitale betekenis, de
van de verdedigingsgordel van d„-kundige verdeeldheid van het geo-
Pacific uitrr.aa kt. Maar het zou or,, logische, geografische en ethnogra-
juist, onzakelijk, zijn te doen als
of op dre 'grond overdracht aan
de Republiek Indonesia „onmoge
lijk" ware. Hoe onzeker op dit ogen
blik de feitelyko en- de morele,
veerstandskracht van Indonesië ter
gen communistische overwoekering
■45
t
1>'n„ 4
"V,
..tPHumxo* Stilt* Cf
s Grote 0
U.AKI1KX
'f-V :s
tnë/scbm 0 cfaan
TUSMAME
.In het palels „Hét Loo" bij Apel-
doom woont tOEoiiwoortlr w <"g°
damo. ZU heet prinses WU^bnh^. ZIJ
ie van 1890 tot 1988 Koningin geweest
m eet KonlnRrpk der Kedertanden.
dat vereprold ligt over vier wore ede
ten. In Haar riik gtng de zon nooit on
der." Dit is het begin van een klein,
gevoelig boekje vol „gouden herinne
ringen aan een groot leven", dat door
P, de Zeeuw J. G. znwerd. geschreven
en eenvoudig: „Prinses Wllhelmtaa tot
titel draagt (uitg. de Boekerij Baarn).
.Het Is een boekje, dat speciaal nu ver
scheen, omdat de Prinses dit jaar 70
jaar werd en het zal velen .dierbaar
rijn, omdat er ze, warm en hartei«K.
maar zonder misplaatste sentimentali
teit over bet leven van de Moeder van
onze Koningin(T wordt verteld- j'
In nog geen honderd bladzijden,
passeert heel dat grote leven de re
vue, van het ogenblik af, dat de Oran
je-baby geboren werd tot na de oorlog.
die zo ontzaglijk veel van haar krach
ten heeft gevergd, en. het haar Wens
was af te Ireden als .regerende Ko
ningin en ,van een rustige levensavond
te genieteit-
De schrijver is er In geslaagd ae
voornaamste herinneringen uit dit rijke,
strenge, sobere levert met grote een
voud te vertellen; Hij bestemde het
voor de Nederlandse kinderen, maar
ook vele ouderen rullen het met genoe
gen lezen cn de mooie foto's bekijken.
U denkt misschien, dat u kunt to-
ken? Geef niet të lui"* een bevestigend
antwoord pp deze vraag, zeker niet
voor u „De. ernstige roker" of ,.Over
de mannelijke en -waarachtige om-
gang met het kruid tabak" van J. W. F.
Wertmteus Buning hebt gelezen, in
wiens door A. Donker te Rotterdam uit
gegeven boekje nu eens amusante en
dan weer puntige overpeinzingen zijn te
vinden,sierlijk geïllustreerd door J- F-
Doeve.
Het Hollandse landschap
in Parijs
Het Louvre-museum, bereidtte
gen. 10 November een tentoonstelling
voor van het Hollandse landschap,
waarop de beroemdste werken uit
de Nederlandse, Franse en buiten
landse musea geëxposeerd zullen
woorden.
Stratvinsky krijgt
Busoni-prijs
internationale Ferruccio Bu-
soni-prös. uitgeloofd door de Acca-
demia Soecilia te Home en groot 2
millioen lire. is door deze Academie
toegekend aan de Russische compo
nist Igor Stratvinsky.
De
nog móge zijn, dat Djakarta- bij
overdracht van de souvereiniteit
over Nieuw-Guinea bereid ware tot
de aanvaarding 'van zodanige beper-
Twee jeugdigs. Papua's kijken
niet nieuwsgierige ogen naar de
fotograaf.
fische éne "Nieuw Guinea. Een.
vrijwel rechte,^ als grens willekeu
rige, lijn snijdt het eiland in ttf-ee
stukken. Het westelijk deel staat
ponder Nederlandse,het oostelijk
onder
Naarmate volken f^eéfïL;.krachtiger
eigen/nationaal-; leven igaan leven,
wordt zulk een - ^verscheurdheid"
in toenemende mate eeii gevaar. In
Nieuw-Guinea is .dat gevaar nü nog;
geheel (imsschieatóch/ëXAiet meer
gehéél) latent.';Th'Kofea.;'r.is het al
reëel. Daar/.stóél dëfeenheid van
het schiereiland bp .-^é^lprogram
zowel: van v de Noord-rcaIs^'van de
Zuid-Koreanen er£r;de|ff,dte moei
lijkheden zullen dan'óok pas ont
staan nade terugdringing yan de
aanvallers boven ;de 38ste parallel.
In Duitslan®Safkihet:,;gevaar van.
de verscheurdheid- <3ageUjkh^yoor-
ieder waarneembaar. Ondefc^ae^pb^
litiek, die zowel Oost- als West-
Duitsland voortdurend voert, ligt
als drijvende kracht het verlangen
naar eenheid/ Kortzichtig is, wie
zegt, dat met een eenheids-Guinea
geen rekening behoeft te worden
gehouden omdat die eenheid aL zo
fpM$ .eindeloos lang buiten de sfeer der
werkelijkheid heeft gelegen; Na
tuurlijk, daar 'waar, als bij de-Ko-
reanen en de Duitsers, de levende
generatie nog weet van die eenheid
heeft omdat zij haar heeft beleefd,
is het gevaar der verscheurdheid
veel ernstiger dan op een land met
twee souveveiniteiten, welks bewo
ners al van geslacht op geslacht
„niet heter weten". Maar de wereld
heeft zich in het evolutietempo van
Azië's en Afrika's nationale ontwik
keling nu vaak genoeg vergist om
er mee op te houden- De verwach
ting van hetvaartkrijgen van een,
het hele'eiland omvattend, /.natio
naal Nieuw-Guinea streven is waar
lijk redelijker dan de onderstelling
dat de'bevolking duurzaam in haar
verscheurdheid -berusten; zal.
Ookv presidentSukarno ziet dat
zo,Vandaar dat hij,over Nieuw-
Gulnéa sprekend, al enige keren
{overigens in het voetspoor van
Mohammed Yamin) betoogd heeft,
De baai uan Scroci vormt een
prachtige nafuurZyke hanen op
Japèn. een kusteiland aan dé
Noordzijde van Nieuw Guinea,
In de baai ligt een boot van de -v„T.
KPM, de Koninklijke Paket- cat eigenlijk bok Australisch Nieuw-
vaart Möatschappj, die een he-. Guinea bij de Republiek Indonesia be
t t.wJ *i hi'i VAnrt al ui
7 ah pry k aandeel Jwtd en heeft by
dc openlegging van Indonesië en-
Nieuw Guinea,
hoort, al voegde hij. er tactisch „ter
geruststelling" aan toe, dat zijn re
gering op d i tdeel,, van het eiland
géén aanspraak /maakt. Maar die
geruststelling is. er geen. Nationale
.ontwikkelingen hebben hun' eigen
- wetmatigheden. Zij houden geen
halt voor geruststellende verklarin
gen. Ook Hitler had na elke „coup"
/„keine territoriale Forderungen
mehr zu s tellen'? en in een onbe
waakt ogenblik /heeft ..Mohammed
Yamin óók' Portugees Timor en
Brits Borneoal in de Indonesisch*
verlangens betrokken.
KAN DE CONCLUSIE-geen an
dere zijn dan dat het overdra
gen van de souvereiniteit over
slechts een deel van Nieuw-Guinea
geen enkele verandering zou bren
gen in de aspiraties naar eenheid,
daarnaast moet een tweede kapitaal
feit gesteld: worden:, die overdracht
zou evenmin enigerlei betekenis
hebben/ voor de „onafhankelijkheid"
of de „vrijheid" van de bevolking
van het eiland. Het kost geen moei
te,, duidelijk te maken, dat de ,.Mer-
deka''-argumentatie van president
s Sukarno voos én onhoudbaar is.
•-■•-^Nieuw-Guineais. economisch en
cuUureel een oog uiterst achterlijk
gebied; Van het 'westelijk deel is
ongeveer een kwart der bevolking
naai" welker werkelijke grootte
men/iia'den; moet in de loop der
èeuwën met ons bestuur in contact
gebracht. Het overgrote deel van
..- het; gebied is nog vrij onbekend,
--/ononderzocht en verkeert in. ëen
östadihm van' primitiviteit. Nu is
„onafhankelijkheid" in een. primitief
land alleen formeel denkbaar.
Zegt men een economisch
achterlijke bevolking,dat zij"
voortaan „vrij" zal zijn, dan
zegt men haar niets. Oriafhan-
kelijkheid n en vrijheid - krijgen
pas vlees èn bloed - wanneerde
bevolking 'dié ze verwerft eëh
mate yan economische en cul
turele ontwikkeling heeft -be
reikt, die het haar mogelijk
maken, haar eigen zaken te
„runnen*./
Dat de bevolking van Nieuw-
Guinea daartoe niet in staat is, is
„in confesso"..-Niemand, ook niet.
president Sukarno zelf, zal. volhou
den, dat de Papua's aan. iets van
een.eigen staatsleven toe zijn. Maar
daarmee is.-gezegd, dat de over
dracht der souvereiniteit geen en
kele andere betekenis zou hebben
dan die ener „wisseling van heer".
Westelijk Nieuw-Guinea zou, een
maal deel van de Republiek Indo
nesia geworden, precies zo onaf
hankelijk, precies zo onzelfstandig,
precies zo achterlijk zijn als nu. For
meel zou het „deel" worden van de
centralistische Indonesische een-
heidsstaat. Materieel zou de toestand
van land en volk niet veranderen
Het verschil tussen Nederlands en
Indonesisch bestuur zou met name
niet het verschil kunnen zijn tussen
onderdrukking" en vrijheid,; want de
bevolking van Nieuw-Guinea' kan
zich. zelf niet regeren en uitsluitend
'geregeerd wórden,;
Die bevolking heeft van enige nei
ging om deel te worden van de In
donesische Republiek dan ook niet
doen blijken. In haar leeft een dui
delijk vrijheidsverlangen, dat echter,
als doorgaans bij primitieve beval-
kingcri, van een centripetale be
schouwing uitgaat; het ziet de Pa.
pua als „superieur", het is tegen
-élke onderworpenheid en bij een
ruil van Nederlandse voor Indone-
sische onderwon>enheid zou het zich
in het geheel niet gebaat achten.
In tegendeel waar de Indone
siërs, zelf handelend onder een su
perioriteitsbesef, de Papua veelal als
„dom" en deswege hautain hebben
bejegend, leeft er onder de Papua's
,/véél meer afkeer van dan verlangen
naar een komen onder Ihdones isch
bestuur.
Indien de „voorrang van 'hel be-
volkingsbelang" niet een holle term.'
maar een geldend, richtsnoer, is. dan
kan nóch het ontwakend eenheids
verlangen, nóch de slechts formele
waarde van „onafhankelijkheid"
binnen Indonesisch bestuur, nóch de
afkeer van het consulteerbare deel
dar bevolking tegenJndoncsisch be-
»tuur doen besluiten//lot overdracht
yan de souvereiniteit óVer de Weste
lijke helft van Nieuw-Guinea aan
de Republiek. Indonesia
EEN „VOLKSSTEMMING" DAN
MAAR? De gedachte is weï-
ëens geopperd; door lieden, moet
men aannemen, die het nog ernstig
meenden óók. Zij vergaten, dat
ton hoogste 25% der bevolking aan
een plebisciet zou kunnen deelne
men,. wij! 75TÏ! onbereikbaar is. Zij
vergaten ook. dat zulk een plebis
ciet, alleen in West-Nieuw-Guinea
gehouden, de Guinese eenheid on
der de voet zou lopen. Zij ver
gaten tenslotte dat een beslissing
over eigen status slechts genomen
kan worden bij een zéker mini-
mumpeil van ecnomische en cultu
rele ontwikkeling, dat op Nieuw-
Guinea ontbreekt En met de,
geenszins absurde, onderslelling,
dat de Papua's zouden, blijken? te
verlangen/ nü en hiér. naar een
volkomen onafhankelijkheid, naar
éigen „souvereiniteit", naar „hon
derd procent merdeka" hielden zij
gemakshalve geen rekening.
De vraag rijst van nature: wat
dan? Wie haar beantwoorden wil
moge bedenken, dat Nieuw-Gui-
nea voorbestemd is om nog jaren
en jaren een minuspost op elke
begroting te blijven. Dat op zich
zelf maakt het betoog sterker van
hen, die zich kanten tegen souve-
reiniteitsoverdracht aan de Indone
sische Republiek. Want zij kunnen
dal^. waarlijk niet doen met het oog
/op./lde zoete winsten,die Nieuw-
Guinea afw.erptt/ïSpf Ibelooft, Met
vele korrelen zouts/inemen wij de
/zonnige..,, verzekeringen;:van - zekere
zijden als"/ zon '.'binhcit'afzlénbare
tijd dit "géhled "baten opleveren,
"Voor jaren en jaren zal er (veeli)
geld voor research, openlegging en
in exploitatie brengen moeten wor
den in gestoken, en zekerheiddat.
het er „uitkomt" kan niemand ge
ven. Het „koloniale kapitaal" is op
dit soort investeringen nooit be
lust geweest. Alle argumentatie
van President Sukarno, ontleend
aan de ouderwetse batige-sloten-
gedachte/ speculeert wel op het'sen
timent van-zijn hoorders, maar mist
elke zakelijke, fundering. Nieuw.
Guinea vraagt vele keren meer dan
het geven kan. Het souvereiniteits-
recht over Nieuw-Guinea maakt bo-
venaT de„ souvereiniteitsplicht voel
baar.
De Republiek Indonesia zou niet
tot ..rijpheid zijn..gekomen, indien
niet' in haar, bevolkingsgelederen.een
intellectuele laag ware ontstaan, die
als garantie/voor een ;vorm van or
delijk bestuur - aan dc wereld kon
worden gepresenteerd. De over
dracht van de souvereiniteit ovet
Indonesië door Nederland is op de
basis van die garantievoltrokken
Nieuw-Guinea kan in zyn huidigs
situatie zulk een garantie in het ge
heel nietgeven. Het kan niet ..sou-
verein*' worden, nóch „vrii". nóch
tticiii YvutucH, tiuwu „»iy
„onafhankelijk". Het kan wél naar
onafhankelijkheid worden geleid.
WAAR zulke onafhankelijkheid,
zou dc bevolking die begeren,
het gehele eiland zou moeten om
vatten en eeri minimum aan econo
mische cn ccUurele ontwikkeldheid
als vervulde voorwaarde zcu moeien
hebben, is, voor wie de belangen der
bevolking naar luid van het Hand
vest der. Verenigde Naties ..para
mount" acht. de richting der op
lossing gegeven.
Ten eerste: geen overdracht
van souvereiniteit over een deel
van het eiland aan wie -dan ook.
Ten tweede: afspraak/ tussen
Nederland en Australië om door
parallel lopende maatregelen
dc economische cn culturele
ontwikkeling van Nieuw-Gui
nea te/bevorderen.
..Ten derde: bereidheid, vooral
van de ondernemers in die lan
den. die voor „undeveloped
areas" plegen op te komen om
door een actieve investerlngs-
politiek, de economische zelf
standigwording van Nieuw-Gul-
nea te bevorderen.
Ten vierde: verbintenis van
Nederland en Australië jegens
elkander en, desgewenst, jegens
"Be wereld om aan het einde van
een periode van bijvoorbeeld
25 jaar de bevolking van ge
heel Nieuw-Guinea te laten
Hugo de Groot niet naar
Indonesië
Naar wij vernemen beeft de diri
gent Hugo de Grootvoor de uit
nodiging, die hem dezer dagen be
reikte voor radio ^Djakarta een
nieuw Philhcrmonisch orkest te
formeren en daarvan als dirigent
op te, treden, bedankt. De heer de
Groot heeft dit besluit genomen,
omdat hjjv meent, dat zijn werkkring
als radiodirtgent in ons land nog
vele aspecten biedt en hem hier
nog een belangrijke taak wacht.
Limburgse Opera een
stichting
Als gevolg ,van een genomen ini
tiatief dat leidce tot succesvolle uit
voeringen van „Der Freischutz'.
werd dezer dagen aan dc Limburgse
Operavereniging „Verdï" een stich
tingsvorm gegeven onder de naam:
„De Limburgse Opera". De voorzit
ter van de stichting is dr H. J. W.
Verhaak, de promotor der culturele
uitwisseling roet r.abüuTlanden. Het
bestuur onderging verder geer» mu
taties. - v- "V"".-..-::
Waarschijnlijk rullen ook,uitvoe
ringen van „Der Freischütz" worden
gegeven in' Amsterdam. Den Haag,
Rotterdam en. .Utrecht.
OTiraEiaiBSitpiJiiiiiiiiiiiiiiïiiiiiia
mpn'jiitfiiw!®
beslissen over .de. toekomstige
status, van /haar .woongebied, i
Dat een oplossing,in- deze richting
redelijk, verantwoord en, bovenal,
heel wat meer in overeenstemming
met de belangen van de bevolking
is, dan een haastige overdrachtder
souvereiniteit over de helft van
Nieuw-Guinea aan de Republiek
Indonesia, die de handen met dich
ter bij huis liggende problemen al
driemaal vol heeft, Iaat bij ons
geen enkele ruimte voor betwijfe
ling.
(Van een onver yerslaggevers)
BTJSSUM. Toen hij acht
jaar was stierf zijn vader, een
schoenmaker uit Lemmer.
Toen hij veertien was vertrok
ken zijn broers naar Amerika
en bleef Lij achter als enige
kostwin..cr voor zijn moeder.
Een familielid bezorgde hem
een baantje als timmermans
hulpje en zo kwam hij in de
brouwerij terecht Vier en
veertig jaar later bracht hij de
hele bouwwereld in opschud
ding met zijn sensationele
plannen om 306 woningen te
bouwen zonder regerings
steun: wethoudèr L.Bouraa
van Buss urn, die er een zeer
onbureaucratische wij zie van
denken op na houdt J
weer eens een keer wordt onder
vraagd over zijzn plan. Honderden
keren heeft hij het al uit moeten
leggen. Hij heeft dagen gehad dat
hij van negen uur 's ochtends tot
Zeven uur 's avonds aan een stuk
door moest praten met collega's uit
andere steden. Auto's uit alle pro
vincies rijden af en aan,-
Ecn paar inleidende vragen en bij
sleept met kaarten, grijpt papier en
potlood, tekent plattegronden en
doorsneden. Springt in een auto en
neemt u mee naar de huizen, z^n
huizen. Solide woningen die men
het waarlijk niet aanziet dat ze per
stuk duizenden minder kosten aan
andere.
Deze kleine, onverzettelijke man
heeft in de lange avonden dat hij
achter zijn bureau zat een avon
tuurlijke reis gemaakt naar het on
bekende land aan de andere kant
van de muren der. tradities en ver-
ordehingèn, met als einddoel, een
woning die 70D0 gulden kost en niet
meer,"-
Hij heeft uitgerekend hoeveel
werkuren er bespaard kunnen wor-
benoemlng persoonlijkmededelen, den door de leidingen in élk huls
Dc wethouder had heweaen dat volgent! eenteltde plan te leggen,
hu gelijk had met tljn van vele fdjt de loodgieters in een ver-
kanten aangevallen plannen. Het
was-hoqt,Hld,dai er;lets gehenrde. 2%' "?,J
RIDDER BOUMA
Onlangs b- hü ter gelegenheid De regering legdtfpt», de woning- pjaatf m. tien procent 00
van de voltooiing der eerst® zes bouw dermate toe, dat dlL.bbnen de stucadoorsrekcning bezuinigt,
woningen ben°emd Ridder-In afzienbare <|jd. boven haar krach- Hij heeft uitgerekend, dat een
de Orde van Oranje Nassau. Ml- ten zou gaan. kast, die kant en klaar van de fa-
nbter in 't Veld kwam hem zlJi Bouma glimlacht geduldig ais' hij briek komt weliswaar duurder in
de aanschaf is dan een kast die
door de bouwtimmerlul" wordt ge
maakt. maar dat de fabriekskast
uiteindelijk toch weer goedkoper is
vanwbge het bijkomend arbeidsloon.
Hij heeft berekend: dat hij per
woning een tientje kan bezuinigen
door een andere plaats voor de me
terkast te vinden. Hij heeft een." ge
vecht geleverd voor. rechte, trappen,
die pasklaar in de fabriek gemaakt
kunnen worden/Stukje voor stukje
heeft bij de legpuzzle in .mekaar
gezet">vv/V.
Toen hij naar Den Haag gink met
zijn plannen was hij gewapend met
zijn Friese koppigheid. Bovendien
had hij zijn vakmanschap, eh dan
was er nog iets. „Ik heb weinig
kunnen studeren. Mijn hele leven
heb ik te rnaken gehad met mensen
die meer wisten dan Ik" zegt-wet
houder Bouma.. „Dat maakte me
voorzichtig. Als ik iets ga voorstel
len dan weet ik waar ik over
praatM
En in Den Haag kregen ze een
man te zien dio alle argumenten die
maar tegen hem ingebracht zouden
kunnen worden, al van alle kanten
had bestudeerd. Zo kreeg hij het
vertrouwen van de minister, dié
hem door dik en dun. heeft ge-
steund.
Er zijn zelfs disputen geweest tus
sen de minister ende wethouder
over een kast. Er moeSt nog een
kast bij, maande de minister. De
wethouder, wilde die kast .niet,
maar hij moest gehoorzamen. JDrie-
honderdzes kasten kosten samen
evenveel als drie nieuwe woningen"
zegt hij nu nog een beetje spijtig;
want berekenen doet hij alles.
En dan zijn "daar de schoorsteen
tjes. Hij heeft het op schoorsteen
tjes. Vooral arbeiders stellen prijs
op een gezellige schoorsteen, weet
hij. Hij heeft dat Ultgezulnigde
tientje;, van de meterkast én nog
een aantal andere bezuinigingen er
tegen aan gegooid om. een best
schoorsteentje te krijgen. Tientallen
fabrieken is hij af geweest met zjjn
order voor een paar- honderd
schoorsteentje#.
Hij had inderdaad'reden tot lachen
toen de minister hem zijn benoe
ming totRidder kwnm mededelen.
Wént hij heeft; in Bussum een aan
tal huizen neergezet waar hü trots
ap kan zijn- Zijn. initiatief heeft-het
woningprobleem een stuk., dichte-:
bij haar oplossing gebracht
