Tsjiangs onbekwaamheid blijkt
Mao's beste bondgenoot
Hoe wij Rusland erkenden
Communistische tactiek tegenover de kerken
gelijkschakeling en corrumpering
r
STIJGEN maar toch DALEN
Moet'U eens
hóren
COMMUNISME IN CHINA (1)
Nieuw regiem eist zware prijs
voor orde en rust
Fanatiek leger de
steunpilaar
VJ
Productiviteit
omhoog!
HE CENTRALE
PUROL
(ÏN KERK EN WERELDJ
ZateiiSag 23 Decemïjer 1950
(Van een correspondent, die tot voor kort in China woonde)
Het is e«n fundamentele fout om de macht en de aantrekkingskracht van
het communisme in A tie te onderschatten. De Westelijke propaganda, die
steeds maar voortborduurt op het thema va» Russisch imperialisme en
Russische agressie, is er een flink eind naast. Het was niet Russisch impe
rialisme, dat China'in de armen van Moskou dreef, maar de ontstellende
corruptie en onbekwaamheid van de KwomintaCng, samen met de grote
aantrekkingskracht van het communisme. Terwijl Amerika alleen maar
dollars en wapens kon bieden om daarmede een versleten en in discrediet
geraakt regiem te ondersteunen, kwam het communisme met een nieuwe
levensopvatting en hood een wereld vrij van armoede en van agressie,
bood gelijke kansen voor allen en het einde van alle exploitatie in Azië.
Het doet een krachtig beroep op het idealisme der Jeugd, het vraagt om
offervaardigheid en de onderschikking van alle andere belangen aan de
dienst aan het proletariaat
De ineenstorting: van de Kwo-
rruntang kwam zoveel sneller dan
iemand verwacht had, dat de Com
munisten. zich tegenover de taak ge
steld vonden om 450 millïoen men
sen te regeren, lang voordat htm
plannen gereed waren. Mannen
van achter uit de provincie, die ja
renlang van schuilplaats tot schuil
plaats achtervolgd waren, zagen
zich plotslmg aan het hoofd van
grote cosmopolitiscbe steden ais
Shanghai gesteld. Iedereen lachte
over de onwetendheid en achter
lijkheid van deze boerenpummels.
Velen van hen wisten niet hoe elec-
trieïteit te gebruiken en hoe een
closet door te trekken en ^«beer
den hyn cigarettes aan de gloei
lampen aan te steken en water
voor de keuken uit de W.C. te
tappen. Ijskasten en schrijfmachi
nes werden voor radiozendtoestellen
gehouden. Maar hoe vlug waren zij
met de dingen aan te leren! Voor
hun eigen onkunde openlijk uitko
mende, bevalen zij het oude stel
ambtenaren aan met hun werk voort
te gaan. terwijl zij onderwijl van
hen leerden; en spoedig hadden
de Communisten een stevige greep
op de bestuursproblemen. Snel in
het realiseren, van eigen fouten en
in het compleet veranderen van
een beleidslijn, wanneer dat nood
zakelijk was, hebben zij bewezen,
bekwame en efficiënte bestuurders
te rijn en China heeft thans een
veel doeltreffender regering dan
ooit sinds de revolutie van 3911
het gerval was.
Uitstekend leger
Er is natuurlijk nog steeds een
ontzaglijk leger van soldaten en
ambtenaren, dat door de staat
moet worden onderhouden, maar
aangezien -zij allen, leven op een
niveau, dat net bet bestaan garan
deert. zijn de kosten ervan, verge
leken met.de plunderingen van de
Nationalistische ambtenaren, niet
noemenswaard.
Het léger is gedisciplineerd, .ge
draagt zich behoorlijk en Is ken
nelijk 'tevreden. De soldaten mis
handelen de bevolking niet; zij be
talen de winkeliers voor hun be
voorradingen en zij betalen htm
vracht, wanneer zij van publieke
vervoermiddelen gebruik maken,
iets wat de Kwomintang maar nooit
gedaan kon krijgen- Zo veel als
mogelijk is, verbouwen zij hun
eigen voedsel en een van de eer
ste dingen, die zij doen, is de
grond te gaan omspitten en groen
te te planten op ieder braak stukje
grond dat zij maar vinden. Speci
aal opmerkelijk is hun behande
ling van dieren en machinerieën.
Hun- muilezels en paarden zijn al
tijd verzorgd en In goede conditie
en de vrachtauto's en andere me-
cbanische uitrusting worden in
prima staat gehouden, een vol
slagen contrast met de ondervoe
de, verminkte en lijdende dieren
en vervallen voertuigen van de
Kwomintang. Volslagen fanatisch
door hun lange scholing in de leer,
absoluut overtuigd van de naderen
de overwinning van het wereld
communisme, zijn de soldaten eer-
ste-racgs rvechtmateriaal en zouden
voor led ér volk een geduchte vij
and zijn. Een gevoel, dat er een
doel is en dat China een lotjieeft,
is in de plaats gekomen van de
oude doelloosheid en het gebrek
aan zelfvertrouwen. De mensen
hebben nu iets om naar te stre
ven; bun wordt verteld, dat hun
In de Manchester Guardian
verschijnt op het ogenblik een
serie nan twaalf artikelen over
yCommuntsme in Chinamaar-
in de fcennelyfc zeer bevoegde
hand van „een correspondent,
die tot t>oor kort in China
tooonde"' verschillende aspecten
van het nieuwe China be
schrijft en beschouwt. Het was
noor ons blad door ruimtege
brek ondoenlijk om alle twaalf
artikelen over te nemen. Daar
om verschijnen hier een drie
tal uittreksels, waarvan dit het
eerste is.
momentele ellenden niet zinloos of
blijvend, maar de geboorteweeën
zyn van een nieuwe sociale orde,
waar geen armoede of lijden meer
zal zijn. Zij voelen, dat China rüet
langer in de wereldaangélegenhe- -
den genegeerd kan worde» en als
een semi-koloniaal land kan wor-
den behandeld.
Verschrikkelijke prijs
De- gebreken van het com
munisme vindt men niet zozeer in
materiële zaken als wel op het ter
rein van de geest; en. zij wegen
daarom op tegen alle goede din
gen, die het mag brengen. "Van uit
de economische hoek bekeken, kan
het communisme zeker slagen,
maar de prijs die er voor betaald
wordt, is een verschrikkelijke en de
meeste Chinezen realiseren zich
dat.
De reactie tegen het te grote in
dividualisme van het Westen is
een gezond ding, doch het commu
nisme vestigt een systeem, waarin
het individu helemaal niet meer
telt. Een man mag er geen activi
teit meer op na houden dan de
groepsactiviteit, geen geest meer
hebben dan groepsgeest. Allen moe
ten hetzelfde willen, doen: het le
ven wordt gestandaardiseerd, tot
dat het gereduceerd wordt tot een i
dcod niveau van vreselijke eento-
nigheid. Er is geen groter scheld-
woord dan een „democratisch m-
dividuaiist" genoemd te worden.
Een van de ernstigste besehui- j
dtgiagen. die men tegen het sy-1
steem kan inbrengen, is dat het j
doorgefourneerd Is met schijnhei-
hgheid, dat het door zyn gehele
aard resulteert in schijnheiligheid.
Als conformiteit de prijs is voor
een baantje en voor bestaanszeker
heid, dan rijn allen natuurlijk „con
form". Het aantal „rijst-Conunu-
nisten" overtreft verre dat der
"ryst-Chnstenen", Regelrechte ver
volging van verdachte of onbe
trouwbare personen was niet nodig,
want de dreiging van werkloos
heid en gebrek is een machtiger
wapen.
Volkomen in besleg genomen als
zij zun met het ..plannen'' en
scheppen van een nieuwe bescha
ving, zyn de Communisten uiter
mate onverschillig voor het leed,
dat dit voor individuen te weeg
mag brengen. Zij aanschouwen met
gelatenheid, dat gehele klassen
worden geëlimineerd; niet alleen
Tsjiang Kai-tsjek
Verliezer door onbekwaamheid en
corruptie
Mao Tse-toeng
Oueftoïnnaar door de fouten van
zijn tegenstanders
worden landeigenaren en kapitalis
ten beroofd van alles wat zy bezit
ten, maar de winkeliers en hande
laren, voor wie nu de handel stil
staat, is het onmogelijk om hun
lonen en hoge belastingen te beta
len, mogen niet sluiten, voordat
alles wat zij hebben, hun huis en
inboedel incluis, eerst verkocht is
om hun zaak open te houden; pas
[als zij van al hun bezittingen zijn.
[ontdaan, mogen ze de luiken voor
'hun zaken doen.
Massa-zelf ma or d
Alle relaties dienen op een klas
sebasis gevestigd te zijn en. vriend
schappelijke gevoelens voor een. in
dividu in de „verdrukkende'* klas
se. dienen krachtig onderdrukt te
worden. Toen de agrarische her-
I vorming op de scholen werd be
studeerd, was èèn van de vragen
bij het examen: „Moeten goede
landeigenaren, anders worden be
handeld dan slechte?". Het juiste
antwoord was: „Er zijn geen goe-
de landeigenaren".
De Kwomintang doodde met zijn
geweld de lichamen der mensen;
het communisme doodt hun gees
ten. De communistische terreur is
zo subtiel, zo arglistig en tegelijk
zo machtig, dat in plaats van men
den tot rebellie te brengen, het
hen tot zelfmoord drijft. Niemand
zal ooit weten, hoeveel duizenden
m China sinds de bevrijding zelf
moord hebben gepleegd. Terwijl dit
natuurlek nooit in de kranten
komt, verdrinken zich iedere dag
in iedere grote stad tientallen men
sen in de rivier.
(Nadruk verboden).
nier,"dat te bereiken door
beter gebruik te maken
van tijd, arbeidskracht,
materiaal en machines, dan
door er over te gaan pra
ten dat b.v. de sociale las
ten zo hoog zyn, of de lo
nen en salarissen.
oSuctmn0"™ d" Pril2e0 We fcrfïSS te 3LXS:
U kunt het zich zo voorstellen:
Door bet beste gebruik te maken van
TUD ARBEIDSKRACHT MACHINES
MATERIALEN
stijgt de productiviteit.
I. Stijgt de productie.
produceren.
Die laatste twee resultaten zijn even. belangrijk,
want tl moet niet vergeten, dat door de grotere
productie drie soorten klanten beter bediend
kunnen worden:
Advertentie (LM.»
De buitenlanders (die
I Nederlandse goederen
willen kopen en die ons
daarvoor in ruil voed
sel en grondstoffen le
veren).
Onze eigen fabrieken
^en eigen boerderijen
(die meer machines en
uitrustingen willen aan
schaffen, die hun colle
ga's in andere branches
maken. Dan kunnen ze
weer meer goederen
voortbrengen).
311 en ik (wijlen we
meer kunnen, kopen dan
moet er meer zijn, maar
dan moet het er vooral
GOEDKOPE) zijn).
En daarom is dus ook
het tweede resultaat van
de verhoging van de pro
ductiviteit zo belangrijk:
verlaging van de produc
tiekosten- en prijzen.
Trouwens laten we ook
even niet vergeten, dat hoe
lager onze prijzen zijn, des
teit moet omhoog 1
(Wordt vervolgd)
HOE HET NIET MOET
OMDAT men in Ameri-
(p£et leven wordt
juist lichter, als U
bijtijds rekening
houdtraet moeilijk
heden» die onver
mijdelijk zijn. Met
net te doen alsof ze
niet bestaan, bena
deelt U zichzelf oi
Uw nabestaanden.
Sluit een ouerWjdens-
tiersekering bij Uw
eigen v erzefee rings b ank,
bij „De Centrale", die
haar winsten besteedt
voor sociale en cultu
rele doeleinden.
ABHIDERS mZEKEr(!tGSB*NK
Saofdiuntoor; Rijnstraat 21, Den Haat
ka veel verder is met
te meer neiging het bui- doelmatiger werken don
tenland zal hebben onze bij ons, gaan er vaak grae- uitnodiging van de Amert-
goederen te kopen. Onze pen Nederlandse bedrijfs- kane-rt, die ook hier een
prijzen moeten concurre- leiders en ondernemers helpende hand tnts te keu
rend zijn. En het lijkt toch naar de VJS. om daar de Voordat zo'n reis begint
altijd nog een betere ma- zaken te bestuderen. Op komen de deelnemers b{i-
een om een en ander te
bepraten en op zo'n sa
menkomst zei een van de
aanwezigen niet zo lang
geleden: „het is toch eigen
lijk te gék, dat toe te za
nten «aar Amerika gaan
om wat te lerenterwijl
we nog niet eens «iet el
kaar onze eigen fabrieken
hebben gezien. Daaruit valt
ook wat te leren."
Het leek zo logisch, maar
och.
Laten we U dan maar
verklappen dat men toèl
tezamen naar de Verenig
de Staten is gegaan
(Wordt ook vervolgd).
Het formalisme van onze diplo
mate». en in het bijzonder van ons
Departement van Buitenlandse Za
ken, heeft tijdens de oorlog me
nigmaal aanstoot gewekt; niet al
leen bij Nederlandse vluchtelin
gen die er de dupe van toerden,
maar ook by de Britse regering
die onze overheid gastvrijheid ver
leende.
Heel lang heeft het geduurd,
voordat ons departement bereid
was de regering va» Benesj te
Londen als Tsjechische regering te
erkennen. Het geval grensde aan
het belachelijke. Verloren ivy de
oorlog, dan was de positie van on
ze uitgeweken regering peen haar
beter dan die van de uitgeweken
Tsjechen. Zouden wij de oorlog
winnen, dan was het bewind van
Benesj de enige Tsjechische rege
ring waarmede wy rekening moes
ten houden, en weer geen haar
minder als regering dan de onze
Maarin de officiele Nedericmjise
voorstelling kon er maar één Tsje
chische regering erkend worden
Die van. Hacha. Er lag nu een
maal een document in. Den Haag
waarop vermeld stond dat de
Tsjechische gezant en welk een
gezant/ officieel mededeelde, dat
zijn oude regering niet meer be
stond. Of iets in die trant.
Deze houding wékte aanvanke
lijk in Engelse diplomatieke krin
gen, die van deze dingen wisten,
nogal vrolijkheid. In eigen kring
werd er zeer tegen geijverd. Maar
lang te vergeefs. Zelfs de hoogste
invloeden stuitten af op een for
malisme, dat zich niet door een
kleinigheid als een wereldoorlog
uit de plooi laat brengen. Ten slot-"
te echter stemde het de Britten
wrevelig. ALs de uitgeweken rege
ringen onderling dergelijke spelle
tjes speeldenhoe kon dan goede
geest worden aangekweekt tussen
de geallieerde groepen?
Er was nog een ernstiger geval.
Zelfs nadat de Rassen aan onze
zijde waren gaan strijden, weiger-
d$ onze regering af te wijken van
haar oude gedragslijn, de Soxojet-
Unie niet te erkennen. Zeker, men
was tot samenwerking bereid. On
ze regering deed wat zij kon om
leveranties van grondstoffen utt
het toen nog vrije Indonesië 'aan
de Russen te bevorderen. Deze
moeste» daarmede genoegen ne
men. Dat deden zij (tot zekere
hoogte ook!) Maar de gebruikelij
ke eer mochten zij van ons niet
verwachten. Het schy'nt dat de
betrokken minister het onmogelij
ke van deze situatie wel enigszins
besefte. Maar hy was vast over
tuigd dat de openbare mening in
Nederland een erkenning hoogst
kwalijk zou. nemen. Dat was in
die dagen zeer onjuist. Maar het
is een eigenschap van de interna
tionale diplomatie in het algemeen
dat zij te minder weet van landen
naarmate deze naderbij liggen. Het
was volmaakt in styl aU men in
Den Haag raker ingelicht was
over de toestand in China dan
over de openbare mening m Bei-
gie. Wte dat vreemd vindt heeft
geen begnp van de diplomatieke
kunst Daarom was tie vergissing
ten aanzien van Nederland zeer
bcgrypeÜJfc,
Op de» duur was deze dwaze
Maisky,
die door koningin Wilhelmina ver
trouwen i« ons land kreeg.
mnnDiüiüui unit tb j tiiiDLir: Lu» 3imu<a hub iixm iriiimnrnti m ucuisgmi muti
HERINNERINCEN
(aan internationale politici)
van
Dr M, van Blankenstein
MtminwfiMMtM
toestand niet te handhaven- De
Engelsen begonnen ernstig boos te
worden omdat de Nederlanders
zich voor te groot hielden om het
Zand, waarvan ons aller lot afhing,
formeel te erkennen. Hoe het m
orde gekomen is, kan nog niet
■worden verteld. Het ware eenkos-
telijke geschiedenis op zich zelf,
die men zeker i» het rapport van
de parlementaire Enquête-commis
sie zou «inden, als ook deze com
missie niet op bepaalde punten
constitutioneel tot zwijgzaamheid
gebonden was.
De Russen wisten dat er bjj ons
iets gaande was. En het enige, wat
daarin zelfs een Maisky belang
inboezemde was: Aan welke kant
staat de KoninginEn daar onze
Vorstin in haar temperamentuatste
radiorede uit Londen duidelijk had
laten doorschemeren wat, na de
deelneming van Rusland aan de
oorlog, haar opvatting was, kon
den de Russen volle geruststel
ling vinden. Na de ondertekening
van de overeenkomst over de we
derzijdse betrekkingen toas Ook
Maisky's eerste vrtspg naar een be
vestiging van deze geruststelling.
Toen h{j die in stellige vorm ont
ving, was zijn diepgrondig ant
woord: „O, dat is goed!"
Dit is in overeenkomst met de
belangstelling van de bolsjewikt
voor personen «ara hoge afkomst.
De Duitsers hebbsn, toen zij hun
gunst zochten, hun eerst graven
als ambassadeurs gestuurd. En zij
wisten wat zij deden. De Russen
hielden ervan dat men htm eer
bewees door hun te zenden wat,
■naar hun voorstelling, thuis als bij
zonder hoog beschouwd werd. Het
was geradenin verkeer met
sawjetautoriteiterr te Moskou een
zekere correctheid in dracht te be
trachten, ook toen zij zelf nog niet
daaraan deden. De eerste Neder
landse communisten, waaronder
Wijnkoop, die Moskou bezochten
en daar in Russische kiel optra
den, hebben, zoals bekend is, daar
mee geen goede beurt gemaakt.
De tweede ambassadeur van
Moskou bij onze regering te Lon
den, een man met weinig wereld
se ervaring, gingnaar zijn vrien
den my vertelden, in angst en
beven naar Koningin Wïlhe Imina
om zijn geloofsbrieven te overhan
digen. Maar opgetogen kwam hij,
ook weer volgens hun verhaal,te~
rug. Met uiterste ongedwongenheid
was hij begroetDe koningin had,
naar hij zeide, met veel oordeel
haar belangstelling voor Rusland
getoond door het stellen van vele
vragen. „Wat een vrouw, wat een
vrouw", was het voornaamste wat
zijn vrienden eerst uit hem kon
den krijgen.
Het was voor een Engelsman,
die tra het begin van de revolutie
als vriend naar Rusland kwam,
moeilijk te vermijden dat hij i»
de openbare titulatuur als „Lord"
gebrandmerkt werd. Zo verging
het ook de nobele en naïeve la-
bourman George Lansbury toen
hij in de tijd van de diepste el- t
lende na de revolutie Moskou be- l
zocht.
Over de voorgeschiedenis van.
onze betrekkingen met Rusland,
waarby ik meermalen van nabjj
betrokken ben geweest, vertel- ik
een andere keer.
Onderwijs en belasting
- - Het is bekend, dat de staat 'de
grote gezinnen tegenwoordig graag
bijzonder tegemoet wil komen. Als
dat zo is, waarom schaft men dan
niet het schoolgeld af, dat de ouders
van grote gezinnen nog moeten be
talen op een leeftijd dat zij grijze
haren hebben? Wanneer men dienst
boden heeft, luxe-paarden houdt,
plezierjachten bezit, voor privé-doel-
eitiden zich een auto of een motor
fiets aanschaft/ dan vordert de staat
geen belasting. Vloekt dat niet met
een gezonde gezinspolitiek?
W.
(Inzenders voorstelling van za
ken strookt niet met de werke
lijkheid. In de eerste plaats wor
den zij die dienstboden, en/of
luxe-auto's, paarden of plezier
jachten er op na houden behoor
lijk in de personele belasting aan
geslagen. In de tweede plaats heeft
de regering dit jaar voorstellen
ingediend, aie juist voor bepaalde
inkomensgroepen de minst
draagkrachtigen uiteraard neer
komen op een halvering der toch
reeds naar draagkracht geheven
schoolgelden. Tenslotte wijzen wij
er op, dat steeds Op grond van
financiële omstandigheden de mo
gelijkheid bestaat gedeeltelijke of
algehele ontheffing van schoolgeld
te verzoeken. Red.)
Advertentie (LM.)
Ijsvermaak geeft ruwe huid
verzachtgeneest
De Duitse^ Evangelische kerk
voelt zich no? steeds één en onge
scheiden, ongeacht het ijzeren, gor
dijn, dat Duitsland in politiek op
zicht in tweeën splitst. Dat gevoel
van trots alles als kerk één te zijn,
blijkt o.a. uit een vredesoproep,
door de Raad der Duitse Evangeli
sche kerk tot alle kerken der we
reld gericht: „De splitsing van
Duitsland door het ijzeren gordijn
is niet alleen voor ons volk,
maar voor Europa, ja voor
de gehele wereld een bron.
van gevaar geworden,
waaruit onheil kan voort
komen, dat niet te over
zien is. Wanneer er niet
spoedig stappen, worden onderno
men om tot een. positieve oplossing
te komen, zullen binnen korte tijd
de volledig bewapende wereldmacü-
machten op onze grond tegenover
elkaar staan," Daarom: „in deze
uiterst bedreigde sittiatie smeken,
wij om Christus' wil alle kerken ter
wereld al het mogelijke te doen om
de vrede te redden."
Dat de Duitse kerk zo aan haar
eenheid vast houdt, is overigens
een doom in het oog van velen in
het Westen èn in het Oosten van
Duitsland. In het Westen van hen,
die kerkleiders als Niemöller ver
wijten, dat hun pacifisme zou zijn
ingegeven door angst om de Russen
voor het hoofd te stoten. En in het
Oosten van hen, die aan die kerke
lijke leiders weer verwijten, dat zij
in dienst van het Amerikaanse im
perialisme staan.
In hét licht van dat laatste var-
wijt moet men de campagne zien,
die de Oostduitse regering b.v. te
gen de Lutherse bisschop van Ber
lijn—Brand en hur j, Dibeüus, voert-
Zo is thans besloten om het staats
subsidie niet meer aan de kerk van
Berlijn-Brandenburg uit te betalen,
zolang haar leiding in de Britse
sector van Berlijn zetelt. Aldus spe
culeert men op een scheuring der
Duitse kerk en op de stichting in
IiezH week
Oost-Duïtsland van „een
kerkelijke instantie die in het land
zelf gevestigd is", lees: die be
reid is zich te laten gelijkschakelen.
O, dat staatssubsidie, dat overi
gens wordt verstrekt uit de op
brengst van de van staatswege ge-
inde kerkelijke belasting!
De geschiedenis herhaalt zich. On
der Hitier waren de „Deutsche
Christen" maar al te gaarne tot
principieel nationaal-socialistische
gelijkschakeling van het Christen
dom bereid. En thans zlj'n in de
Oostelijke zone de leden van de
z.g. „Volkskirche" tot soortgelijke
gelijkschakeling 3n communistische
zin genegen. Leider van die „Volks
kirche" is merkwaardigerwijs^ (of
moeten wij zeggen: begrijpelijker
wijs?) een voormalig „Duits Chris
ten", de predikant Kehnscherper uit
Fieienwalde. Hij wordt gesecon
deerd door ds. Helmuth Mehnert,
eertijds eveneens Duits Christen".
Ds. Mehnerts belangstelling voor de
„Volkskirche," is des te begrijpelij
ker, wanneer men weet, dat nïj als
predikant te Löbati bij Chemnitz
werd geschorst, aangezien de paro
chiale kas niet helemaal klopte.
Het is overigens het oude tied:
aan de kerk wordt „in beginsel"
vrijheid gegund, maar de mogetijk-
he id om in vrijheid te leven
en te handelen wordt haar
ontnomen. De kerkelijke
pers bijv. ligt aan banden.
De eenvoudige gemeente
leden weten niet3 meer.
Voorlichting ontbreekt.
Men wordt voer beslissingen gesteld,
die men dus alléén moet nemen. Men
is vereenzaamd en verward.
En terwijl men de „doodgewo
ne" Christenmens in die verwar
de eenzaamheid leeft, trachten de
m&chthebbers-van-het-ogenblik de
christelijke waarden om te buigen
naar hun behoef. Zo schreef bij
voorbeeld het Saksische gouverne
ment een prijsvraag uit voor liede
ren. gedichten en verhalen en leke-
spelen, waarin de „gedachte van
Kerstmis" op „moderne" wijze wordt
verbeeld. Er worden b.v. liederen
gevraagd, die inzoverre (inzoverre!)
betrekking hebben op Kerstmis, dat
zij oproepen tot„de strijd der
koloniale en half-koloniale volken
tegen de imperialistische uitbui
ting."
In welk een afschuwelijke situa
tie komen aldus de kerken in het
Oosten te verkeren. Reinhold Nie-
buhr, de grote Amerikaanse theo
loog, noemt die kerken in een der
laatste nummers van. het blad
Christianity and Crisis „gevangen
kerken." Gevangen zyn zij, omdat:
L het communisme de kerken
niet onderdrukt, zoals het nazisme
dat deed, maar „corrumpeert". De
communistische regeringen verkla
ren. zich byv. volgaarne bereid voor
de tractementen der geestelijken te
zorgen, mits deze haar gehoor
zame slaven worden.
2. het communisme zijn tegen
standers, ook zijn kerkelijke tegen
standers, onmiddellijk van ontoe
laatbare relaties met „vreemd im
perialisme" beschuldigt. Zij moeten
méédoen, als zij niét als handlangers
van de „vijand" beschouwd willen
worden.
3. men er de kerken steeds Weer
tot njurw wordens toe aan herin
nert, dat zij in het verleden allerlei
maatschappelijke misstanden duld
den. Zo krijgen zij hoe langer hoe
meer een „slecht geweten" en on
derwerpen zij zich van de weerom
stuit aan de nieuwe tyrannle.
Een harde diagnose. Maar Nie-
buhr verzacht haar, door tegelijker
tijd zijn afkeuring uit te spreken
over bepaalde christelijke leiders in
zijn land, Amerika, die hun gelo
vigen met zoveel woorden oproe
pen „het kapitalisme te verdedi
gen". Alsof men ooit het Christen
dom met welke politiek of maat-
schappjjvcrm zou mogen en kunnen
vereenzelvig enl
Geen twee op een fiets
Vorige week las ik in deze ru
briek een ingezonden stukje, waar
in bet werd toegejuicht, dat men
binnenkort geen twee kinderen op
één fiets meer mag vervoeren.
Daarmee ben ik het wel volkomen
oneens, omdat juist de raha-vermo-
genden er door worden gedupeerd.
De arbeider kan er alleen met zyn
kinderen,op uit trekken als hij er
meer dan één op zijn rijwiel mag
meenemen. ÏS dat niet toegestaan,
dan blijven de kinderen van veel
levensvreugde verstoken. Waarom
zou men niet met één volwassene
en twee kinderen een fiet3 mogen
berijden, wel daarentegen ge
lijk vaak geschiedt met twee
volwassenen en één kind een mo
torrijwiel? A. J. t. T.
Een blunder
In no. 231 van de Nederlandse
Staatscourant komt een advertentie
voor van het Staatsdrukkerij- en
Uitgeverijbedryf, waarin reclame
wordt gemaakt voor het boekwerk
over het England-spïel en. dit o.a.
„de best-seller en het meest bespro
ken boek dat na de bevrijding is
verschenen" wordt genoemd. Het is
inderdaad nuttig, dat velen dit boek
lezen, bestuderen en overpeinzen.
Maar de manier waarop het hier
wordt aanbevolen doet mij te veel
denken aan de manier waarop de
portier van een volksbioscoop een
sensatie-film. aanbeveelt. Ik geloof
dat het goed is hiertegen een pro
test te doen horen.
VAN STEENBERGEN.
Wederwoord over de
b loedtransfusie
Onlangs lazen wij in Uw blad een
ingezonden stuk over het dokters
honorarium voor bloedtransfusies.
Naar aanleiding daarvan zouden wy
het volgende willen opmerken:
De bloedgevers worden door de
bloedtransfusie-diensten gekeurd.
Verder verzorgen deze diensten het
oproepen van de bloedgevers etc.
Soms worden, de hierbij gemaakte
kosten ten dele vergoed; als regel
bekostigen de Roode Kruis-afdelin-
gen dit Wanneer uit het bloed, be
paalde preparaten,, zoals plasma of
plasmafracties worden vervaardigd,
vergoedt de patiënt of het zieken
fonds slechts de kosten van deze
vaak moeilijke en kostbare bewer
king. De Bloedtransfusiedienst van
het Nederlandsche Roode Kruis
maakt ook hierbij geen enkele
winst, integendeel Het Neder
landsche Roode Kruis staat uiter
aard. geheel buiten de declaraties
der artsen Wanneer men meent,
dat in een bepaald geval dit
bedrag onevenredig hoog zou zyn,
dient men zich evenals in andere
gevallen, te wenden, tot het Bestuur
van de Koninklijke Maatschappij
voor Geneeskunde, resp. de plaatse
lijke afdeling van deze Maatschap-
Pij.
HET NEDERLANDSCHE
ROODE KRUIS
(Afdeling Ferszaken)
Particulier wegvervoer
Nog niet zo heel laqg geleden
heeft een zekere heer Wijsman in
een vergadering van St. Rafael (de
katholieke bond van spoor- en tram
wegpersoneel Red.) het particu
liere wegvervoer veroordeeld.
Waarom? Zorgen de zelfstandige on
dernemers die in deze branche
werkzaam zijn soms niet voor eigen
onderhoud en dat hunner gezinnen?
Betalen zij niet een kolossaal be
drag aan belastingen? Werken zij
niet onder zeer ongunstige omstan
digheden door? Hebben zij ooit re
geringssubsidie gehad? „Ordening"
is een leus, die gemakkelijk wordt
aangeheven. De particuliere ver
voerbedrijven zijn gezonder dan
men durft denken, gezonder ook dan
de Nederlandse Spoorwegen, die
56% van hun ontvangsten als loon
uitkeren. Een „wijs man" zou anders
hebben gesproken.
H. G. v. 5TRAATEN.
Advertentie (LM.)
Ze hebben 673 Directeuren
van Naamloze Vennootschap
pen gevraagd waar ze het
meest van. houden.
86 hebben geantwoord: van
belasting betalen
507 hebben geantwoord: van
mijn vrouw
62 hebben geantwoord': van
golf
17 hadden geen tijd om te
antwoorden
1 heeft geantwoord: in een
hangmat in de zon liggen met
mijn Bond Street Sigaretten
Bromotie en bezuiniging
Tijdens en na de oorlog heeft hel
bij de politie bevorderingen, gere
gend. Velen hebben in razend tem
po promotie gemaakt, Is dit wel In
overeenstemming met het algemeno
streven naar bezuiniging? De rege
ring zit nu met de hangen in het
haar. Kan er geen uitweg worden
gevonden, door de rangenstelsels te
rug te brengen tot die van vóór da
oorlog?
F. J. v. RE3U
(Hoewel eenvoud'het kenmerk
van het ware is in het alge
meen ge Ionen wij toch niet, dat-
het bijzonder eenvoudige middel
dat inzender aan de hand doet, de
ware oplossing vormt. Ook in ae
Tweede Kamer heeft men In de
loop van dit jaar zyn misnoegen
uitgesproken over het bij de po
litie toegepaste beuorderingsste'seh
Wij willen hier in het midden la
ten of de critiefc terecht of ten
onrechte werd geuitMaar ook
als zij volkomen op haar plaats
zou zijn, zntt het o.i. nog fout zö»
de bevorderingen die inmiddeti
zijn geschied met een pennestreek
ui eer ongedaan te maken. DU zou
consequenties meebrengen die ~-
geloven wij weinig mensen
verantwoordelijkheidsgevoel voor
hun rekening zouden willen ne
men, ook dan «iet, wanneer zij da
gevolgde praktijk onverantwoor
delijk achten. Red.) -»
