mmm
m^ÈSmÊÊI
■i
niet...
Nederlands vlaggeschip in trek
bij verwende Amerikanen
I liiïSS
Nederlandse kastelen
een waardevol bezit
Uitvoeringsorgaan der
sociale verzekering
GELEZEN-a
Chglarine A
Musici en artisten hebben
critiek op omroepen
Met wat extra toeren toch op tijd
■«W
Een bont gezelschap aan boord
van de Nieuw-Amsterdam
Britse thuisvloot
naar Malta
Wenst regering
commerciële
televisie
laat HEM een SIGAAR opsteken!
is ioch maar je ware
Overheid maakt bewoning voor
eigenaars bijzonder moeilijk
f cp.prGioet i
i Af
ff
t/ gf
Regering en oppositie dichter bij elkaar
na verzoenend Kamerdebat
PUISTJES
Engelse sleepboot
verliest sleep
I en ge wogen
Friedrich und
Wolfgang
Vier bondgenoten
tegen pijnen en griep
Motie tegen tournee 's en laten
optreden van amateurs
Donderdag 31 Jaiviari 1932
(Van een onzer verslaggevers)
LE HAVRE. Aan boord „Nieaw Amsterdam", Woensdagmiddag.
„Ii's all in the game", zei commodore P. G. H. Verhoog, toen hfi met een
vertraging van acht nur, veroorzaakt door dikke mist. de „Nieuw Amster
dam" veilig en wel meerde aan de kade van Le Havre, die nog zwaar be
schadigd is van de geallieerde bombardementen uit de laatste wereldoorlog.
„Het ligt hier vol met wrakken en zodoende dorst ik het vanmorgen niet
aan, die olifant binnen de pieren te draaien. Het weer was veel te vuil
en aangezien de havendienst me rapporteerde, dat Le Havre ook potdicht
zat, zijn we maar ten anker gegaan. Het was vanmiddag wat beter zicht en
op de radar ben ik binnengelopen. Met een paar extra „klappies" van de
Schroef halen we de vertraging naar Southampton gemakkelijk weer in."
Als kapitein Verboog dit zo stellig
"beweert, dan staan die extra
„schroefklappies" van de „Nieuw
Amsterdam" ook in het schema. En
dan is Neerlands vlaggeschip op tijd
in de States, waar Amerikaanse tou-
risten staan te popelen om met de
trots van de Holland—Amerika
Lijn cruises te gaan maken in de
Caraïbische Zee. Want ondank» zijn
dertien jaren en ondanks het feit,
dat dit schip iets langzamer vaart
dan de bekende Engelse schepen
„Queen Mary" en „Queen Eliza
beth", doet Nederland met de H.A.L.
schepen verwoed mee in de concur
rentiestrijd om ma3r een zo'n groot
mogelijke deviezenpot bijeen te ga
ren.
Omdat de HAi.-scbepen wat
snelheid en grootte betreft, de eer
aan de Engelsen'moeten laten, heeft
de directie de nadruk op andere
punten moeten leggen, n.l. de servi
ce en de gerenommeerde keuken,
En aangezien de Amerikanen heel
erg van hun gemak en van lokker
eten houden, daarom zijn deze sche
pen zo populair.
Voor de cruises beeft de „Nieuw
Amsterdam" een extra voorraad
pioviand ingeslagen. De juiste cij
fers kwamen we te weten, diep in
de buik van het schip, waar de pro
viandmeester in. zijn kantoortje uit
dikke boeken een stroom cijfers op
lepelde, Hier 2ijn er een paar: 28.000
kg vlees, 6.000 kg worst. 130 kg
caviaar, 13.000 kg gevogelte, 4.000
flessen champagne, 1600 flessen ge-
never, 30.000 flesjes sodawater,
33.000 liter bier en zo ging hij nog
(Advertentie LM.,
LONDEN. Vijftien Maart zul
len 30 schepen van de Britse
thuisvloot voor gecombineerde
oefeningen met de Middellandse
Zee-vloot bij Malta aankomen. Op
het ogenblik oefenen deze schepen
bij Gibraltar. Normaal stoomt de
Middellandse Zee-vloot voor de
oefeningen naar Gibraltar. Vol
gens een leidende marine-corres
pondent is de nieuwe regeling een
gevolg van de toestand in Egypte.
een bele tijd door. Het totaalge
wicht van de eet- en drinkwaren
is 300.000 kg.
A musement
Gezelligheid is er tijdens de reis
voldoende te vinden. Iedere dag is
er een ander amusementsprogram
ma. Vrijwel elke dag een concert
en een filmvoorstelling en in alle
salons 's avonds dansen. Voorts de
bars, het solarium voor hen, die
van rust houden, rookkamers, bi
bliotheek, heerlijke zitjes op de pro
menadedekken en niet te vergeten
de trots van het schip, de geheel
verbouwde en gemoderniseerde
„grand hall".
Deze door de binnenhuis-archi
tect J. Schuil ontworpen hall doet
geenszins protserig aan,integendeel,
zij is voornaam en ademt "toch een
genoeglijke en gezellige sfeer. Dat
bemerkten we wel toen we in de
gemakkelijke clubs de vroegere ge
zagvoerders van de „Nieuw Amster
dam". de beren Dekema en Klein
zagen zitten.
„Zoiets vind je op de brug niet",
was hun commentaar. In de hall
ontmoetten we ook m- j. Visser,
chef van het protocol van H.M, de
Kom-"*in, die naar de Verenigde
Staten gaat om daar en in Canada
het koninkliik bezoek voor te be
reiden. De danser Indra Kamadjo-
jo, die in de U.SA. o.a. voor de
televisie Indonesische dansen zal
uitvoeren, was eveneens vol lof
over de „grand hall".
Al te echt
Een zelfde geluid liet Philip Dom
(Frits van Dongen) horen, die op
een van de sofa's zat uit te rusten.
Frits vertelde, dat hij enkele dagen
geleden gereed was gekomen raefc
een film, die is opgenomen in oude
kloosters nabij Mdnchen en Salz
burg Hij speelt in de rolprent, die
geheel „stom" is opgenomen en in
Amerika zal worden nagesynchro
niseerd, de rol van een „displaced
person", „in een van de scènes
moet ik dan door drie politie-agen-
ten uit het verlaten en tot een
puinhoop geschoten klooster wor
den gezet, omdat de vroegere be-
bewoonsters het zelf weer in gebruik
willen nemen.
Die poïïtïe-agenten zijn figuran
ten en daarvoor heeft de regisseur
echte Duitse agenten genomen. De
ze mannen gingen zo in hun werk
op, dat ze me vast grepen en me
een eind weg slingerden, waardoor
ik een grote schram over m'n ge
zicht kreeg, mijn been openhaalde
en nu nog met een gezwollen knie
loop. Maar dat gaat wel weer over.
Ik ben blij na een verblijf van
zes maanden in Europa weer naar
huis te gaan".
Een van. de hutten blijft toch de
gehele reis leeg. Dat is die van
de Brusselse kleermaker John di
Vincenzo, de man die eind vorig
jaar nog juist, toen de loopplank
werd binnengehaald van de „Nieuw
Amsterdam" kwam stormen, omdat
hij zijn Micheline niet alleen wilde
laten. Deze John had daarna voor
de „Rijndam" massage geboekt, maar
kort voor het vertrek werd hij
„ziek". Nu zou hij met de „Nieuw
Amsterdam" meegaan, doch een
paar uur voor dat het schip zee
zou kiezen kwam er een telefoon
tje van John uit Brussel, waarin
hij heel laconiek vertelde: ,Jk ga
toch maap niet mee. U begrijpt nu
wel waarom
Sanatorium Heliendoorn
bestaat 50 jaar
ALMELO. Het Volkssanato
rium te Heliendoorn bestaat 6 Mei
a.s. 50 jaar. Het sanatorium is een
der oudste in ons land, in deze
50 jaar zijn in dit sanatorium meer
dan 15.000 personen opgenomen
geweest.
Vervolg van pag. 1
gulden werkkapitaal nodig te heb
ben. Besprekingen met Economische
Zaken leidden tot een verzoek aan
de stichting om een rapport, waarin
op verschillende, door het ministe
rie gestelde practische vragen ant
woord zou worden gegeven.
Dit antwoord is tot op heden niet
gekomen. De Rotterdamse groep
verflauwde in activiteit. Heeft men
de toevoeging aan het project van
televisie wellicht toch nog als een
te zware aanvulling gezien, terwijl
de regering juist in de eerste plaats
voor de televisie naar oplossingen
zoekt?
In een commentaar op haar ont
hullingen geeft „Ariadne" nog eens
een opsomming van argumenten,
die, naar bet blad meent, voor in
voering van commerciële televisie in.
Nederland pleiten. Met sprekende
voorbeelden radio-uitzendingen
i voor Avifauna, KLM, Jaarbeurs,
Hotel Hamdorff, Van Houten
toont zij aan, dat de streng princi
piële houding der omroepen tegen
over reclame in de aether zonder
ling is. Hilversum biedt taL van in
stellingen al publiciteit, al is deze
dan gratis. Voorts duikt het recla
mevakblad in de historie der Neder
landse radio. De Hil ver sums e draad
loze omroep besloot reeds in 1925,
bij monde van de heer Vbgt, uit
zendingen door het Concertgebouw
orkest met de mededeling: „Dit con
cert kwam tot stand, dank zij de
medewerking der N.V. Philips".
Tenslotte bepleit het blad, naar wij
menen terecht, een toevoeging aan de
televisieraad van reclamedeskundigen en
zakenlieden in bet algemeen om over de
cijfers, verbonden aan het vraagstuk
der reclame In de televisie te adviseren.
De commissie, die ihans voor de tele
visie het probleem bestudeert, bevat
geen enkele recLamodeskundige. In het
.Nederlandse bedrijfsleven staat men, zo
als ons is gebleken, over het algemeen
op het standpunt, dat televisie als re
clame-medium wel kansen heeft, doch
nooit ter vervanging van bestaande
tnedia kan dienen. De televisie zou er
voor bet zakenleven een. medium bij
zijn.
Net als Klein Duimpje
Nonchalante dieven
lieten spoor na
VENLO. Dezer dagen is des
nachts ingebroken in een café te
Venlo. De indringers vonden de
geldla leeg. Zij namen daarom maar
een portie eieren en worstjes mee,
die zij onderweg naar huis oppeu
zelden. De eierschalen lieten zij
op de weg achter. De politie kon
met behulp van een politiehond de
inbrekers, drie Venlonaren, gemak
kelijk vinden.
fAdvertentie Lfi
Is Uw goede man in de laatste tijd opvlie
gend? Vak hij uit tegen dc kindeten, de
hood, dc kat, dc regering? Dan zal hij wel
het slachtoffer zijn van INHALOSE, - gevoig
van inhaleren en kettingroken. Verlies Uw
hoofd nier, Mevrouw, maar zet sigaren voor
hem nèer. Die worden niet geïnhaleerd, of
ketttngsgewijs verslonden. U zuk zien, hoe
bedaard en hoe intens hij van zijn sigaartje
geniet, als U hem er maar aan went 5
(Van een onzer redacteuren)
DEN HAAG. „Kastelen behoren tot de interessantste gebouwen
voor touristen. In de oude burchten zit veel grote schoonheid verbor-
gen men vindt er vele factoren, die tot het gemoed spreken, ook al
kent men de historische betekenis niet. Toch hebben deze bolwerken
van gewestelijke, soms zelfs nationale geschiedenis een rijk verleden.
Het is dan ook van het grootste belang, dat deze bouwwerken ge
spaard worden. Helaas is de wijze, waarop dit geschiedt niet altijd
even gelukkig." Jhr dr E. van Nispen tot Sevenaer. directeur van het
Rijksbureau voor de Monumentenzorgsprak deze woorden, toen hij
hét bij ,JDe Bezige Bij" verschenen boek „Het versterkte huis kas
te ten in Nederland" introduceerde.
De geschiedenis toont aan, aldus
deze deskundige, dat de bouwers
destijds een daad hebben willen
stellen voor het nageslacht. En
vele van de huidige bewoners voe
len zich verplicht dit cultuurbezit
voor Nederland te bewaren. De
overheid springt er echter wel
vreemd mee om,. De belastingen,
bijvoorbeeld, redeneren: een kas
teel is een gebouw met vijftig ka
mers, dat is tien maal een nor
maal huis. De huurwaarde van een
gewoon huis moet dus met IQ ver
menigvuldigd worden om de huur
waarde van een kasteel te krijgen.
De huidige bewoners hebben ech
ter die grote aantallen kamers niet
nodig, evenmin als de vele bij
gebouwen, die enkele eeuwen ge
leden, toen de pacht in natura be
taald werd. bijzonder belangrijk
waren. Maar iedereen zou moord
en brand roepen als de bewoner
ter wille van de belasting de
voormalige logeerkamers of de bij
gebouwen zou gaan slopen. Bij
wederopbouw iets dergelijks: Bij
de taxatie wegens ondervonden
oorlogsschade werd rekening ge
houden met een afschrijving we
gens ouderdom
„Laten we blij zijn," aldus deze
deskundige, „dat er nog mensen
zijn, die kastelen in stand willen
houden. Wanneer het hun onmoge
lijk gemaakt wordt op het land
goed te blijven moet 't rijk meest
al met tonnen bijspringen om de
kastelen voor verval te behoeden.
Met een beetje redelijkheid ten
aanzien van de belastingheffing
van de eigenaren kan men dikwijls
veel overheidskosten besparen.
Waarbij nog komt, dat de traditie
en het behoud meer gebaat zijn bij
normale bewoning dan bij een ge
bruik als kostschool, klooster, ge
meentehuis of museum."
Het boek „Het versterkte huis"
wil een oriëntering geven over de
weerbare edelmanshuizen, wier be
woners de geschiedenis van ons
land hebben helpen maken. Bel
la Haasse combineerde hierin haar
gevoel voor romantiek, haar histo
rische kennis en haar literaire ta-
tenten; zij voert de geboeide lezei
mee naar die merkwaardige tijd,
naar het dagelijkse leven en de
zeden van de oude burchtbewo
ners. Nico Jesse vervaardigde een
serie interessante foto's, zowel ex
terieurs als interieurs, die de sfeer
van verleden en heden laten spre
ken. A. L J. M. Schellart, een be
kend kastelenkenner, geeft in een
afzonderlijk deel van het boek een
beknopte historische beschrijving
van de kastelen, waarbij hij met
behulp van plattegronden en gra
vures de oude en nieuwe situaties
tegenover elkaar plaatst.
(Advertentie l. M.)
èJ £j £f
Vleescentral* - Rotterdam. Fabrieken en Bedrijven te Akkrum, Assert,
Enschede, TweJIo, Utrecht «n Wierden
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG. Op de tweede dag van het debat over de herziening van
de uitvoeringsorganisatie der sociale verzekering zgn de strijdende par
tijen wel iets nader tot elkander gekomen. Het meningsverschil over de
vraag of het administratiekantoor waaraan de vakb edr (j f s v erenig in gen
die hun administratie niet zelf wensen te voeren, zich kunnen verbinden
door de Sociale Verzekeringsraad dan wel door het georganiseerde be
drijfsleven zal worden opgericht en beheerd, lükt niet meer onoverbrugbaar.
Bij 't begin van de middagver
gadering van Woensdag bestreed
staatssecretaris Va a Rhijn het
amendement-Stapelkamp, dat het
Gemeenschappelijk Administratie
kantoor door het bedrijfsleven wil
laten beheren, nog krachtig. Hij
meende, dat het in de eerste
plaats een miskenning betekende
voor5 de aard van de Sociale Ver
zekeringsraad. Dit is immers over
wegend een bedrijfsorgaan. De res
terende overheidsinvloed geheel te
doen verdwijnen, achtte hij te veel
gevergd, aangezien de staat bijv.
garant blijft voor de uitkeringen
uit bepaalde sociale verzekerings
wetten.
Zijn belangrijkste bezwaar tegen
het amendement was -echter, dat
het de positie van het personeel
van de Raden van Arbeid en de
Rijksverzekeringsbank m gevaar
zou brengen.
Zijn conclusie luidde derhalve,
dat het amendement-Stapelkamp
in plaats van het unificatie-pro
bleem op te lossen een nieuw zou
scheppen, dus indruiste tegen de
bedoeling van het wetsontwerp.
Wellicht aangemoedigd door hei
feit, dat hij noen minister Joekes
een dodelijk veto hadden uitge
sproken, beijverden de voorstan
ders van, het amendement zich, om
aan te tonen, dat zij geenszins be
doelden, de overheidscontrole ge
heel ie weren. De belangrijkste j
bijdrage tot verzoening leverde
wellicht de heer v. Th iel (K.V.
P.) door een amendement in te
dienen, dat de regering wil mach
tigen aan de vakbedrijfsverenigin
gen en 't Gemeenschappelijk Ad
ministratiekantoor voorschriften te
geven met betrekking tot hei
overnemen van het personeel en
de apparatuur van de Raden van
Arbeid en de Rijksverzekerings
bank. Het hielp de kloof over
bruggen.
De heer v. a. Born (P.v.d.A.)
voor wie het amendement-Stapel
kamp een ware steen des aan
stoots is, toonde zich niet on
geneigd tot nader overleg. Hij
wilde opnieuw aan de conferen
tie-tafel plaats nemen als de
voorstanders van dit amendement
er toe konden besluiten één Ge
meenschappelijk Administratie
kantoor te belasten met de admi
nistratie van 20vecl mogelijk .be-
drijfverenigingen. Hij wilde m.a.w,
de oprichting van dit kantoor door
het georganiseerde bedrijfsleven
f Advertentie l. Rl.)
ontsieren Uw gelaat, juist als U er goed
will uitzien Ze verdwijnen dikwijls jn
24 uur door de ontsmet-1 7"1
/falende en genezende(gewu^.i
•nel
diepte-
""•rkfnfl
ROTTERDAM. Woensdag om
middernacht heeft de Britse sleep
boot „Enforcer" geseind, dat zij
haar sleep, een motortorpedoboot,
in positie 53.28 graden Noord en
4,24 graden West, (ten Noordwes
ten van Texel) heeft verloren.
De sleepboot waarschuwde alle
schepen, dat de motortorpedoboot
geen lichten voert. De „Enforcer"
tracht de boot op te sporen en
verzoekt alle schepen .goed uit te
zien.
aanvaarden, mits dit het centrale
administratieve apparaat zou wor
den.
Het ziet er echter niet naar
uit, dat dc heer Stapelkamp c.s.
die de administratie nog liever
aan de bedrijfsverenigingen dan
aan het Gemeenschappelijke Ad
ministratiekantoor willen opdra
gen, voor de2e gedachte zullen
voelen.
Uit deze replieken trok minis
ter Joekes evenwel de conclusie,
dat er winstpunten te noteren
vielen.
VAN de hand van dr. a. J. Cronin
(De Citadel, Robert Shannon's jonge
jaren, dr. Robert Shannon) verscheen
nu „Doktersroeping" bij a. W. Sljt-
holf's Uitgeversmaatschappij tc Leiden.
Prijs 4.95.
Het is de roman van een chirurg, vu
rig, idealistisch en met een grote helde
voor wat hij ziet a!s de pSïent van een.
arts: mensen te genezen en te bevrijden
van hun kwalen. Hij krijgt een prachti
ge kans om ccn zeer eervolle positie in
de wetenschappelijke wereld te verove
ren. maar in laatste instantie blijft ky
trouw aan zijn doktersroeping.
AANKONDIGINGEN
Dc uitgeverij II. F. Leopold te Den
Haag verblijdt de liefhebbers van öe
boeiende en meeslepende verteltrant van
Johan Fahriclus met twee herdrukken,
2n de eerste plaats met een vierde druk
8 90) van zijn Mario Ferraro's IJdele
liefde", het levendige en kleurrijke ver
haal over een Italiaanse jongeman.
Voorts met een derde druk m de Leeu
wen-serie goedkope 2.aO per deel)
maar desniettemin uitstekend vei zorgde j
boeken van Fabricius „Venetiaans Avon-
tuur", een luchtige vertelling, die ons
enkele genoegelijke uren verschafte.
Nemen wij deze gelegenheid te baat
om tevens de aandacht te vragen voor
nog twee delen, die zeer onlangs her-
verschenen m de Leeuwen-serie. Name
lijk K. II. U. de Josselln de Jong's
„Waar en met waar" (tweede drukt een
bundel, bevattende een negental goede
korte verhalen. Voorts A. Marja's
„Snippers op de Rivier", een derde
druk. Op deze herdruk van naar onze
mening, een der best geslaagde romans
van. de jongere Nederlandse schrijvers
generatie. willen wij graag in het bij
zonder de aandacht vestigen.
ONLANGE mocht ik een stukje
schrijven in onze vrouwenru
briek een hele eer, want man
nen zijn daar even populair als
Russen in de Verenigde Naties. Daar
ik mijn kans schoon zag, sleep ik
een fijn puntje aan mijn vulpen en
tekende in een halve kolom naar
het leven hoe mijn vrouw zich in
winkels en magazijnen pleegt te ge
dragen. Nu is het de gewoonte van
het huis, dat ik haar altijd mijn
kopij laat zien voor ze naar de zet
terij gaat (geen bezoek, geen bloe
men). Ze neemt het dichtbetypte
velletje dan in de hand en leest het
door met de ambitie van iemand
die een waslijst controleert. Terwijl
ze er mee bezig is, bekijk ik aan
dachtig haar profiel, want wit de
daarop zichtbare emoties heb ik
leren afleiden hoeveel centimeter ik
naast de roos schoot. Soms zegt ze;
„Dat kan niet" en dan moet het
gehéél overnet als op school. Maar
meestal laat ze mijn proza passeren
en schuift het nadenkend in de
enveloppe.
Het stukje voor de vrouwenrubriek
verzond ik echter ongecensureerd,
zodat ik kaar die avond de krant
kon toeschuiven met een achteloos
„Hier lees eens even...."
Terwijl ze er mee in de leunstoel
ging zitten, bekeek ik haar met nog
groter belarigstelling dan gewoon
lijk, maar zij verried onder het le
zen niet de geringste verrassing of
ontsteltenis. Toen ze het uit had
legde zij de courant op tafel en
sprak:
„Je citeert Goethe in dit stukje
,Da werden Weiber zu Hyanen".
Interesseert het je te weten, dat die
regel van Schiller is?"
„Hoe kom je er bij?" riep ik
kribbig, want het was niet het suc
ces, dat ik me had voorgesteld
Zwijgend, klom ze op een stoel,
haalde „Das Lied von der G-tocke
uit de boekenkast e» reciteerde „Da
werden Weiber zu Hyanen, Und
f rei bert mit Entsetzen Scherz".
„Tjé...." zei ik verslagen. „Maar
wat zegt de duivel dan, als-ie met
Faust by die schreeuwende wijfjes
is...
„Diesz ist die Art mit Hexen um-
zugehen", sprak ze zonder aarzelen.
„O, ja, dat was het", riep ik. »t Is
net zoiets eigenlijk...."
„Het is tenminste óók Duits", be
aamde ze.
Enige tijd bleef ik bedroefd zwij
gend aan mijn bureau zitten. Toen
haalde ik mijn schouders op en riep
optimistisch:
„Misschien merkt niemand het."
Maar dat bleek een misvatting.
Geen geletter der gezelschap dan de
lezeressen van onze vrouwenrubriek.
De volgende morgen begon een
doordringende regen van violette
zeegroene en rose brieven op mijn
bureau neer te daten die allemaal
ten doel hadden mij het onderscheid
tussen Goethe en. Schiller duidelijk
te maken. Ook telefonisch werd de
affaire aangesneden, terwijl in trams,
badinrichtingen, of tapperijen ureem-
de personen mij aanstootten en zei
den: „Zeg als je wéér eens ci
teert...."
„Of U euen bij de redactiechef
komt", zei de loopjongen. Ik ging er
bekommerd heen.
„Ik weet niet of het tot je door
gedrongen is...." begon Jiy.
„Schiller...." zei ik. „Hef spyt
me."
Dat hoeft niet", sprak hij, met de
klinische koelte van een afgestu
deerde socioloog. „Het zal je mis
schien opgevallen zijn dat het alle
briefschrijfsters oprecht genoegen
heeft gedaan je op die stommiteit
te betrappen. Begrijpelijk want
zo'n krant komt elke dag maar weer
jc huis binnen met een buik val
parmantige meningen en zekerhe
den, waarin je, als gekwelde lezer,
dolgraag eens een gaatje prikken
zou. Hoe ontspannend moet het dan
ook zijn te kunnen schrijven: „Hó
meneer daar ben je lelijk naast.'"
Daarom dacht, ik eigenlijk: doe het
voortaan maar geregeld
„Wat?" vroeg ik.
Fout citeren", zei hij. „Als je
eens begon „te zijn of niet te zijn"
aan Staring toe te schnjyen? Daar
voorspel ik je een gigantische post
op."
Maar ik moet er eerst eens over
nadenken. Geen enkel misdrijf is
door de rede gewettigdzei Livius
immers. Ja Livius spaar de moei
te, ik heb hei opgezocht.
KRONKEL
Advertentie (l. M.)
De 4 bestanddelen van Chefarme
„4" tezamen in één tablet ver
enigd vermen hei beroemde ge
neesmiddel, dat vaak uitkomst
bcengi, waar andere middelen
(alen.
'n dflje doet wonderen.'
AMSTERDAM, De Nederlandse Organisatie van Musici cn Artisten
(Noma) heelt de reg-cringscommissaris voor de radio en de minister
van Onderwijs. Kunsten en Wetenschappen een motie doen toekomen,
waarin aangedrongen wordt op het nemen van maatregelen tegen dc vol
gende verrichtingen van omroepverenigingen; a) het reclame maken voor
tournees, die door de omroepverenigingen worden georganiseerd; b) het
regelmatig laten optreden van amateurmnsici en -artisten; c) het reclame
maken voor enige vakcentrales of vakverenigingen.
In een begeleidend schrijven zegt
de Noma, dat de exploitanten van
inrichtingen van vermaak ernstig
worden gedupeerd door de oneer
lijke concurrentie, welke door de
om roen verenigingen wordt bedre
ven. in hoofdzaak door de grote
mogelijkheden tot het maken van
reclame, die de omroepverenigin
gen uitbuiten bij het organiseren
van hun tournees.
Over het optreden van amateurs
voor de omroepverenigingen
schrijft de Noma: ..Dit neemt hand
over hand toe. Ging dit aanvanke
lijk onder het motto, dat de om
roepverenigingen jonge- opkomende
krachten de gelegenheid wilden ge
ven te debuteren, het gehalte van
de laatste speciale amateuravonden
sterkt ons in onze zienswijze, dat
deze gelegenheid slechts wordt aan
gegrepen om zo goedkoop mogelijk
te exploiteren, waarbij de grootse
taak. welke de omroepverenigingen
als cultureel opvoedend lichaam
hebben, totaal uit het oog wordt
verloren"
Verder worden vakorganisaties,
welke geen relaties hebben met om
roepverenigingen. volgens de Noma
ernstig benadeeld. Indien omroepen
reclame maken vopr hun na aan het
hart liggende vakverenigingen
d
