s
Zonnebloemen groeien nog in
het wild in Amerika
Trein op
hol
Een gewoon kruiswoordraadsel
Een vlugge
schildpad?
In Frankrijk kent men
ook koude winters
Klaverjas
problemen
Pitten zijn een tractatie
voor de vogels
D de'tuin,^met"zuüce echt vaderlandse gezichten, dat je nooit zou.
aeloven dat het van huis uit vreemdelingen zijn. Na de ontdekking van
SS3Ï
ARTHUR
RAMSOME
GESLAAGD
Muis-Middenstandsdiploma
De familie
uit de
Doodloopsteeg
Zaterdag 2 Februari 1952
i
van het Russische Rode leger, in
Rusland ontstaan natuurlijk. Laat
nou die rooie zonnebloem al veel
eerder in 1910, in de Verenigde
Staten op een kwekerij voor de
dag zijn. gekomen. „Lekker", zeg-
t gen de Amerikanen, „Dat is de
'R zijn genoeg Nederlandse planten, tn het vnld en gekweekt m juft" zeggen de Russen.
Amerikaweet je het nog: 1492 Columbus ontdekt Amerika zijn
er heel wat zaden en planten van daar door veroveraars en landver
huizers naar hun oorspronkelijke vaderland gestuurd of mee terugge
nomen, en uitgezaaid of gepoot deden sommige het best in de nieuwe
omgeving. Met zonnebloemen bijvoorbeeld is het zo gegaan. Die pron
ken des zomers in tal van tuinen en niemand wU ze meer missen.
HENK VAN" LAAR
"Van de week liet mij een vriend
handen vol zonnebloempitten zien:
gaan. kweken om met volle buiken
de vasten door te komen. Die ge-
zelf gekweekt en. bewaard om zc schïedenis is daar bij de aanvang
in wintertijd de wilde vogels pre- van de negentiende eeuw ver
sent te maken. Ze lokken tal van *- ~,!~1 T- *"*-
vleugels naar de omgeving van
het trakterende huis en dat geeft
Een schildpad leefde in de tuin
van zijn baas in Fort Elisabeth. (Z.
Afrika). Op zjjn rug was de naam
gis je nou niet, oliekoek, de ne-
veel plezier aan de bewoners en land op grote schaal zonnebloemen en nam tin scWldbnd
de hongerige vogels. Onderwijl gekweekt om de pitten. Van alles mS tM
mijn vriend dit vertelde, aten ivo en nog wat wordt er van gemaakt ™*f. Dat was m 1943. Enige tg
beiden zonnepitten, lekker en ge- menseneten. (benneten, m worst, 6e
zond. Eedenk eens even: de helft als sardientjes m olijfolie, m zonne-
van ze'n zonncbloemzaad beslaat bleemole Ingemaakt, er word OT te dte KhildpM te-
uit eiwit en meer dan een kwart verf uit bereid enz. enz. En wat ™reevonaCTin zgn ouae tuin te
uit olie- of ze ook voedzaam zijn! die Indianen konden, konden de ^o^-Elisabeth. |aar
En ze zijn zo groot, één zonne- Russische boeren ook; ze hebben ^gd de elfhonderd Idlometera afge-
bloem geeft heel wat tc oogsten, reuzenvormen weten te doen ont- he™ va" °"de wo^n£
staan. Weet je wat ook nog zo pro- scheidden. Kan uitrekenen hoe-
- willen op veel kilometer hij per dag deed
't Is niet alleen een mooie sier
plant, 't is dus ook een zeer uuuig
gewas en je zou er over denken,
om hele velden zonnebloemen te
zaaien. Dat deed en doet men dan
ook! De oorspronkelijke bewoners
van Amerika in de Verenigde
Staten komen nog de wilde zonne
bloemen voor de Roodhuiden,
die bijna geheel door blanken ver
drongen zijn, kweekten al eeuwen
en eeuwen geleden, reeds lang
voor onze geschiedenis begon, zon-
arme. slechte gronden groeien. Ik
heb je ook al eens verteld, dat ze
moerassen kunnen doen drogen
door de enorme verdamping, die
de grote bladeren bewerkstelligen.
Of het ook waardevolle cultuur
planten zijn!
Toen andere landen hoorder,
van de succesvolle kwekerij, zijn
ze ook aan de zonnebloemen-cul
tuur begonnen. En nou is hst grap-
JANINE.
De stoker en de machinist,
die hebben de trein
dte hebben de trein,
de stoker en de machinist
die hebben de trein gemist.
Ze dronken samen op de stoep
een kommetje hee,
een kommetje hee,
ze dronken samen op de stoep
een kommetje hete soep.
Precies om zeven over elf
daar reed me de trein,
daar reed me de trein,
precies om zeven over elf,
daar reed me de trein vanzelf
De mensen schreeuwden
overluid:
„we tvillen er gauw
we willen er gauto",
de mensen schreeuwden
overluid:
„we willen, er pauto toe er uit."
En als dia trein niet stil ging
staan,
dan rijdt-ie vanna,
dan rijdt-ie uanna,
en als die trein met stil ging
staan,
dan rijdt-ie vanavond nog.
HAN G. HOEKSTRA
nebleerpen om de pitten. Ook nog pige, dat de Verenigde Staten, het
ergens anders om; die pitten wa
ren niet wit, zoals wij ze kennen,
maar paars van kleur en. die kleur
stof wisten ze eruit te halen om
hun prachtig mandwerk ermee te
kleuren. In heel wat, nu al lang
verlaten, woonplaatsen van In
diaanse stammen zijn opgravingen
verricht en toen kwamen de harde
schilletjes van de pitten weer voor
de dag. Toen is ook vast komen
te staan, daf- ze het aardig ver in
de zonnebloem en-Kwekerij hadden
gebracht; ze kweekten reuzen
vormen, die ze zelf hadden, ont
wikkeld uit dc veel kleinere wilde
zonnebloemen. Die hele Indiaanse
zonnebloemkwekerij is langzamer
hand toen verdwenen.
Zoals ik zei; zonnebloemen kwa
men naar Europa en werden sier
planten. Maar, heb je wel eens van.
de Grieks-Katholieken gehoord?
Die wonen voornamelijk in. Rus
land. Voor de lidmaten van die
kerk geiden strenge'regels; zo voor
de vastentijd, een tijd van boete
doen voor Pasen en Kerst. Dan
mogen ze dit- niet eten en dat niet,
enfin, een hele lijst van wat niet
gegeten en gedronken mag wor
den werd door de priesters vast
gesteld. Stonden ook de lekkere
voedzame zonnepitten op die lijst
van verboden dingen? Nee, natuur
lijk niet. Toen zijn Russische boe-
oorspronkelijke land met zonne
bloemen-akkers, ook weer, nu door
de blanken, met de kwekerij aan
de gang is gegaan, nou ja, met
Amerikaans resultaat. Ik zal je die
getallen van zoveel ton zaden met
zoveel liter zonnebloemolie maar
besparen.
Alleen nog dit; je weet. de Ver
enigde Staten en Rusland hebben
een ongelooflijke hekel aan me
kaar en hebben de grootste ruzie.
Zonnebloemen zijn geel, dat weet
je ook, maar er ia ook een rode
gekweekt. Dat is de zonnebloem
ontdekkingsreizigers wakker te
maken, was voorbij. Ze waren ge
l-en langzamerhand zonnebloemen wend geraakt aan slapen in een
HOOFDSTUK IX. water in en zwom een paar minu-
De pijl met de groene veer. ten lang stevig. Dat was beter dan
De volgende morgen was Jan de was®"- To™ i*6',,1"*1' ïich driii'.™
eerste die wakker werd. Het was 'n zon*. met alleen maar zjjn
al laat. De =on stond hoog aan de n?,us„?n zlJn m0Pd boven het water
hemel. De tijd, dat het eefste mor- ü1'; "!e."wn Vu'Sen vorentjes uit
tenlicht voldoende was geweest om ver hem
te mHAWiJSwiieSSl.™ vandaan. Misschien zou een van de
Uit het Engels vertaald
door
Jac. v. d. Ster
v Bk.sana,,. .UIOOVIIIV11 nuu gun SdJl V«t uT
meeuwen bij vergissing op hem Plotseling weer voor de_ geest. Jan
neerschieten. Zou de vogel hem herinnerde zich hoe hij gemeend
vliegend kunnen voorttrekken, als *iac* ie zien, dat de zeerover op het
hij zich aan de zwarte, hangende woonschip hen met zijn vuist
poten vasthield? Maar de meeuwen dreigde. m eG{1. ogenblik was hu
bleven op een veilige afstand en kapitein Jan, die verantwoordelijk
hij keerde zich weer om en zwom Wa® voor zijn schip en zijn beman-
tent. Bovendien was er gisteren zo
veel gebeurd. Jan werd niet erg
tevreden wakker. Het was net of
de dingen van gisteren niet echt
gebeurd waren en of het een ver
loren dag was. Die zeerovers, het
kanon in de Woonschipbaai, de
achtervolging over het meer naar
Rio, waren een soort droom. Hij
«ldd Va* dacht" bgr°"e kon ®i roeide snef naïr de oever bij bedacht, dat hij de stuurman had
Ssoukn® verdachten dal JK pachter om maken aIvoremi hI)
dinzen hWpn voortduren on hf»t van Dixon lag. Door de zonne- om mens euie.
wïs biina dimmer dat h^ beeon- «=hijn en de warme zuidenwind was Maar hg kon van het veld
nen was ff Site Sm tot hÜ al b«na dr°°S. voor hij de kant "f hele eiland zien en er steeg
S55n"aA ook de fhvaluw ^cht. berdW had. Hij wreef nogeven |1 loven de bomen tut De
terug naar de landingsplaats. Toen
rende hij door de bomen naar de
haven, legde zijn kleren en de
handdoek en de melkkan in de
Zwaluw en duwde af.
ning en mevrouw Dixon was een
inboorlinge, die je niet helemaal
kon vertrouwen, ondanks haar tof
fees en haar koek.
Hij ging onmiddellijk terug en
bedacht, dat hij de stuurman had
eiland en ook de Zwaluw echt. ge- - - ---
noeg, ook zonder piraten. Hij kon 5! de handdoek over de plekjes
wel zonder zeerovers. Het was tijd ?ïe vochtig aanvoelden, trok zijn
om melk te gaan halen. k3eren aan en h«P sn®1 veld
Hij keek naar de bundel dekens
aan de andere kant van de tent en
besloot om die maar te laten sla
pen. Hij kroop onder zijn eigen
dekens vandaan, trok zijn strand
schoentjes aan, greep zijn kleren
en een handdoek en glipte naar
buiten in het stille zonlicht. Hij
nam de melkkan mee en rende naar
de landingsplaats. Hij stapte het
Vele Nederlanders die naar Parijs Een koud pleziertje, met vele war-
komen, zuchten verlicht; hè, hier me spijzen en dranken, en gedans Maar terwijl hij nog at, zei mevr. en ze gaf de scheepsjongen een
i U.t .4 rt «l.L UaiiiI «1» I livenMiinliaa- TSimoii tioti het POf, dis toen ook ,JSWCl, kap item.
het tenminste niet zo koud als op het ijs.
bij ons. Sinds die datum is er in de ge-
Inderdaod, daar Frankrijk wat schiedenis van de koude Franse
zuidelijker ligt en aan andere tem- winters een lege bladzijde gekomen,
peratuursinvloeden blootstaat dan al mopperen de mensen dan ook nog
ons land, is het er ook werkelijk iets zo, wanneer ze des ochtends hun
minder koud, maar dat de Parijze- neus buiten het raam steken. Zc
naars niets van de winter merken, weten sinds vijf en zeventig jaar
dat behoef je zb heus niet te zeg- ftl niet meer wat koude beduidt,
gen, want dan krijg je de wind van JANINE!.
voren! Heel veel oude huizen kun
nen hier onmogelijk warm worden
gestookt, en wel om twee redenen:
ten eerste tocht het er door alie
reten en kieren, en dan hebben heel
veel mensen niet genoeg geld om
meer dan één Rachel aan te makets'.
Maar die hele koude winters van
vroeger, die zijn nu toch in geen
vijf en zeventig jaar meer voorge
komen. Bijvoorbeeld zo een winter
als in 1418, toen alle bmggen van
Parijs door het ijs weggevoerd wer
den, en in een verwarmde kamer
de inkt aan de ganzenveren-pen be
vroor! Of winters zoals in 1422,
1544,_180S of 1709 toen het brood
bevroor als men het uit de oven
haalde en de klokken "van de kerk
bij het luiden in stukken vielen.
In -1183 registreerde men in
Frankrijk een gemiddelde tempera
tuur van —19 graden gedurende
zeventig dagen, maar 1795 bracht
een record van vorst namelijk 23.5
graden! Misschien weet je al, dat
het ln 'dat jaar gebeurde, dat Piche-
gru de Nederlandse vloot die in
Den Helder door het ijs van de Zui
derzee geblokkeerd was, aanviel.
In 1876-werd er zelfs op de Seine
een grote feestmaaltijd gehouden.
kleren aan en liep snel
over.
„Je bent niet zo vroeg vanmor
gen," zei mevrouw Dixon.
„Neen,'' zei Jan.
„Wat zou je denken van een
toffee?" vroeg mevrouw Dixon. „Ik
had gisteravond niets te doen en
toen heb ik wat gebakken. Jullie
zijn met z'n vieren, niet waar?"
..Dank u wel," zei Jan.
Zij gaf hem een grote zak met
bruine toffees, toen zij hem de
volle melkkan bracht,
„Heb je al ontbeten?" vroeg zij,
„Nog niet"
„En je hebt al gezwommen. Dat
zie ik aan je haar. Je kon beter
wat eten. Wacht even, dan haal ik
een stuk koek voor je."
Na het zwemmen is een stuk
koek erg welkom en Jau zag er
geen kwaad in om het op te eten.
Dixon: „Mynheer Turner van
woonschip heeft naar jullie ge
vraagd. Je hebt het hem toch niet
lastig gemaakt, is het wel?"
„Neen." zei Jan.
„Nu. hij- scheen te vinden van
wel" zei mevrouw Dixon. „Je kan
mijnheer Turner en zijn papegaai
maar beter met rust laten."
De dag van gisteren stond hem
stuurman was op, het vuur brand
de; alles was in orde en het wa
ter zou al koken eer hij terug was
met melk.
"Vlug ging hij naar de oever.
Matroos Tittie en de scheepsjongen
plasten in het water bij het eiland
rond. Hij zag de twee witte figuur
tjes spartelen er. water omhoog
trappen. Zij stonden zich nog af te
drogen toen hij met de Zwaluw
voor de landingsplaats, kwam. Zij
hielpen de boot aan land trekken.
„Ik heb wat toffees bij de melk
gekregen van de inboorlingen," zei
kapitein Jan.
„Echte toffees?" vroeg Rutger.
„Stroopjes," zei Tittie. „Toffees
is de naam die de inboorlingen er
aan geven."
„En ik heb ernstig nieuws." zei
kapitein Jan. „Er is iets gebeurd.
Ik zal onmiddellijk na het ontbijt
een scheepsraad bijeen roepen."
„Jawel, kapitein," zei de matroos
De matroos cn de scheepsjongen
renden naar het kamp met de
melkkan en de stroopjes. De kapi
tein volgde hen nadenkend, met
zijn handen in zijn zakken.
„Het ontbijt is klaar, kapitein,"
riep de stuurman opgewekt.
„Dank je, stuurman" zei Jan.
„Hier is ac melk," zei Rutger.
„En een hele zak stroopjes," zei
Tittie. „Weten jullie hoe je rum
punch moet maken? Dat maken ze
ook van stroopjes. niet?"
„Ik geloof het wel," zei de stuur
man, ,,ik heb het nooit gepro
beerd."
De thee was klaar De eieren
kookten in de sauspan en de stuur
man keek op de chronometer of
het al lang genoeg was.
„Drie mjnuten," zei ze, „en ze
lagen er al even in voor ik begon
.te tellen. Dan zijn ze nu wel
klaar." Zij viste de eipren met een
lepel een voor een uit het water.
Een paar minuten lang maakten
eieren en boterhammen en thee
een eind aan alle gepraat. Daarna
kregen ze brood met marmelade.
En toen deelde de stuurman een
rantsoen stroopjes uit. „Stroopjes
zijn in ieder geval erg goed." zei
zij. „We zullen rumpunch maken
als we nog over hebben."
Ten slotte was het ontbijt afge
lopen en sprak kapitein Jan;
..Stuurman, ik roep een scheeps
raad bijeen."
Zij zaten allemaal om het vuur
heen. dat nu zachtjes brgndde. De
sauspan met water stond op de as,
om warm te blijven zodat ze ook
de kleverige vaten konden afwas
sen (Wordt vervolgd)
Horizontaal: 1. vrucht;
4. drinkgeld; 8, strot; li.
soort gravure; 12. plomp;
13. Engels bier, 11 berg
plaats; 16. stuk bouwgrond;
17. geestdrift; 19. vloerbe
dekking; 21. dierentuin; 22.
vulkanische stof; 24. erken
telijkheid; 28. in het oog
vallend; 32. horizon; 34,
spleten; 36. jongensnaam;
37. naam van een onzer
prinsessen; 38. volkeren
bond (afkort.); 39. Hon
gaarse grassteppe; 41, uit
gebreidheid, uitgestrekt
heid; 43. jaarboeken- 47.
verhouding; 48. uniek: 51.
onbebouwd; 53. uit een na
latenschap krijgen; 56. ka
rakter; 57. eiland in Grote
Oost; 59. tijdperk: 60. loof
boom: 61. getal; 62. vis: 63.
bederfwerende verfstof; 64.
verschoten van kleur; 65.
zwak, mager
Verticaal: 1. bouwstof;
2. toespraak; 3. stengel; 5.
de een de ander; 6. haar:
7. aantekenboekje; 8. schrij
ver; 9. verharde huid; 10.
speer; 15. indien; 18. trots,
houding; 20. vrouw; 21. te
gen; 23. andere lezing: 25.
schip vastleggen: 26. Ame
rikaanse legerauto's; 2/.
visgerei; 29. .eiland in de
Middellandse Zee; 30. ijze
ren vaten; 31. vraatzuchti
ge zoetwatervis; 33. wereld
taal; 35, loot; 40, gedragen
werk; 42. verbond; 44. scha
de-, verlies: 45. kustland ten
Oosten van Italië; 46. spoe
dig; 47. gissen; 49. visbeen;
50. verwijderd; 51. omhulsel; 52,
zangstuk; 54. niet weinige* 55. in
de richting van; 58. klein hert
Oplossing paarden-
sprongpuzzle
Eén uur van onbedachtzaamheid
kan maken dat men jaren schreit.
T AATST, op een wedstrijd, ont-
d—moet te ik een staaltje van zó
goed doordacht tegenspel, dat ik er
weer van geniet nu ik het aan u
ga vertellen. D. had gegeven en op
de plaats van A. gezeten, met
Klaveren als gedraaide troefkleur,
mocht ik zelf uitkomen voor de
slag.
Hier eerst de verdeling, zoals
die na afloop werd genoteerd:
C
739vha
710
B
10a
10b
£710
D
abh
c
a
7 810h
A
79v
C>
89bvh
O -
Bij een eenzijdige kaart als deze
.houd ik er ajtijd rekening mee, dat
ook bij de andere spelers de Kaar
ten nogal eenzijdig verdeeld kun
nen zijn. Bij het opruimen van de
troeven loopt men de kans, dat
men ook de maat van troefkaarten
berooft, die hij wellicht beter an
ders kan gebruiken. Ik probeerde
eerst Sch. 7. Troef uithalen kan
altijd nog wel! En .dus ging het
als volgt:
1. A S, 7, B S. a, C K. 7, D S. 8.
2. C H. a. D K. a, A K, 9, B H. b.
3. A S. 9, B S. 10, C K. 10 en D
liep met een glad gezicht S. b. bij
en gaf een driekaart cadeau, waar
mee hij evenwel mijn mars, die ik
in 't verschiet zag, torpedeerde!
Zeer terecht had hij begrepen, dat
B S. v. zou hebben gelegd, als hiij
die had gehad!!
Opmerking: Als C in slag 2 eerst
H. h. probeert, is de mars verze
kerd. Maar men mag er C zeker
geen verwijt van maken, dat hij
H. a. speelt.
ZONDAG 3 FEBRUARI
Hilversum I, 402 m.
VARA: 8.00 Nieuws en weerbericht;
B.18 Gramofoonmuziek; 8.35 Voor het
platteland; 8.45 Orgelspel; 2.02 Sport-
mededelingen; 9.05 Gramofoonmuzlek;
9.45 „Geestelijk leven", causerie; 1Ü.0Ö
Volksliederen; 10.15 Met en zonder om
slag; 10.45 Amusementsmuziek; 11.15 Ca
baret. AVRO: 12.00 Disco-causerie; 12.40
Voor de jeugd: 12.50 Gramofoonmuziek;
13.00 Nieuws en weerberichten; 13.05
Mededelingen en gramofoonmuzlek:
13,10 New York Calling; 13.15 Orkest-
concert; 13.50 „Even afrekenen, Heren";
14.00 Gramofoonmuzlek; 14.05 „Ont
vangst in. de ronde zaal 14.35 Gramo
foonmuzlek; 15.05 Concertgebouworkest,
gemengd koor- en declamatie; 15.35
Filmpraatje; 15,50 Kamerorkest en so
liste; 16.20 Sportrevue. VARA: 17.00
Amusementsmuziek: 17.25 „Monus, de
man van de maan", hoorspel voor de
jeugd; 17.45 Pianospel; 17.55 Sportjour
naal; 18.15 Nieuws en sportuitslagen.
VPRO: 13.30 Korte Ned. Herv, kerk
dienst. IKOR: 19.00 Voor de jeugd; 19.35
Bljbelvertellmg. AVRO: 20.00 Nieuws;
20.05 Weekoverzicht; 20.15 Promenade
orkest, omroepkoor en solist; 21.00 „De
Familie Malinden", hoorspel; 21.45
AVRO-allerlei; 21.50 Hersengymnastiek;
22.15 Omroeporkest en solist; 23.00
Nieuws 23.15—24.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum II, 298 m.
KRO: 8.00 Nieuws en weerberichten:
8.15 Gramofoonmuzlek: 8.25 Hoogmis.
NCRV: s.30 Nieuws en waterstanden;
9.45 Vocaal kwartet: 10,00 Gereformeer
de kerkdienst; 11.30 Gramofoonmuziek:
12,00 Geestelijke liederen. KRO: 12.15
Apologie; 12.35 Gramofoonmuziek; 12.40
Amusementsmuziek; 12.55 Zonnewijzer;
13.00 Nieuws, weerberichten en Katho
liek nieuws-, 13.10 Lunchconcert; 13.35
„Uit het Boek der Boeken"; 13A0 Cello
en plano; 14.20 Concortgebouworkeat.
Toonkunstkoor en solisten; 15,00 Gratno-
iDonmuziek;- 15.20 „Bewust burger
schap". causerie; 15.35 Gramofoonmu
ziek; 16.10 Katholiek Thuisfront Overal;
16,15 sport; 16.30 Vespers, IKOR: 17.00
Ned. Herv. Kerkdienst; 18,15 Siuitings-
dlenst van de conferentie van de Oecu
menische Jeugdraad. NCRV: 19.00 Gra-
Advertentie (l. M.)
DANK ZII
BtLende
ichniithjkt cursus
HILVERSUM
19.52 Boekbespreking; 20.03 Be gewone
man 2egt er 't zijne van; 20.12 Geva
rieerd programma; 22.45 Avondgebed Crt.
Liturgische kalender; 23,00 Nieuws; 23.15
Maastrichts stedelijk orkest en solist.
MAANDAG 4 FEBRUARI
HILVERSUM I. 402 m.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.1B Grarmmuzlek.
8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18 Gra
mofoonmuziek, 8 30 Voor de vrouw, 8,40
Gram.muziek, 9.10 „Onder de pannen",
hoorspel, fl.30 Waterstanden. 9.35 Gram.-
muziek. VPRO: 10.00 „Voor de oude
dag", causerie. 10.05 Morgenwijding.
VARA: 10.20 Voor de kleuters. 10.40
Voor de zieken. 11.33 Bariton en plano.
12.D0 Gram.muziek. 12.15 Dansmuziek.
12.30 Land- en tuinbouwmededelingen,
12,33 Voor het platteland. 12.38 Dans
muziek. 13.00 Nieuws. 13.15 Voor de
middenstand. 13.20 Orgel en zang. 1350
Gram.muziek. 14.00 Voor de vrouw, 14.15
Fluit, viool en altviool, 14,45 Gram.muz.
15.20 Gevarieerd programma. 16.20 Haart.
Orkestvere»,, oratoriumkoor en solis
ten. 17.00 Voor da jeugd. 17.30 Mctro-
pole-orkest en solist. 18.00 Nieuws 18.15
Mijitatr commentaar. 18.25 VARA-Varia.
18.30 Gram.muziek. 19.00 Parlementair
overzicht. 19.15 Viool en piano. 19.48
Regeringsuitzending: Ir. P, J. Wijk Pzn.:
„Pelsdlerenfokkerij". 20.00 Nieuws, 20.05
„Een les voor jonggehuwden", hoorspel.
20A5 Gramunuziek. 21.05 Actualiteiten.
21.15 Dansmuziek. 21,45 „De weg naar de
vxhheld". causerie. 22.00 Radio Phiihar-
montsch orkest. 23.00 Nieuws, 23.15
Socialistisch nieuws in Esperanto. 23.20
Orgelspel. 23.45
;4.Q0 Gram.muzdek.
HILVERSUM IL 208 m.
NCRV: 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtend
gymnastiek. 7A0 Gram.muziek. 7.45 Een
woord voor de dag. 8.00 Nieuws en
weerberichten, 8.10 Sportu?tsiagen, 8.20
Gewijde muziek. 8.45 Gram.muziek. 9.00
Voor de zieken. 9,30 Gram.muziek. 10.05
Orgelspel. lOAO Morgendienst. 11.00
Sopraan en piano, 11.30 Gram.muziek,
12.00 Idem. 12.25 Voor boer en tuinder.
12.30 Land- en tuinbouwmededelingen.
12,33 Orgelconcert. 12.59 Klokgelui. 13.00
Nieuws. 13.15 Nederlandse lichte imuz.
13.45 Gramm.uziek. 14.00 Schoolradio.
14.35 Gram.muziek, 14,45 Voor de-vrouw.
15-15 Gram.muziek, 15.30 Viool cn twee
piano's, 15.00 Bijbellezing. 16.30 Vocaal
ensemble, piano,■'tenor en bariton, 17.00
Voor de kleuters. 17.15 Zigeunerkwintet.
17,30 Voor de jeugd. 17.45 Regeringsuit
zending: Prof, Dr. R. A. J, van Lier;
„Het tien jaren-plan voor Suriname".
18.00 Nieuws. 18 25 Spartpraatje, 18,25
„Voor de mannen in grijs, groen en
blauw". 18.30 Verzoekprogramma, 19.00
„Volk en Staat", causerie. 19.15 Engelse
leg. 10.30 Radio Phiiharmonisch orkest,
operakoor en soliste, 19.40 Radio krant.
20,00 Nieuws en weerberichten. 20.10
Vijf minuten, 20.15 Lichte muziek. 20.45
Kamerkoor en orgel. 21.15 „Lux in
Tenebris", hoorspel. 22.30 Gram.Tnuziek.
22.45 Avon do verdenking. 23.00 Nieuws.
23.15—24.00 Gram.muzieïc,
door EVE GARNETT
17
„Dat gebeurt er met verstekelin
gen!", en nog voor hij had uitge
sproken. zag Jaap twee politieagen
ten aankomen langs de kade. Hij
greep benauwd de hand van de ha
venwerker en zei: „Weet je aelter,
dat ik nou nog geluk heb?"
„Ja", zei de man, hij dacht van
wel. „Deze keer, maar toch (dit
met een knipoog naar meneer Wat-
kins), zou het niet gek zijn om op
de grond te gaan zitten, toi ze uit
het oog waren". Nog voor hij de
zin had uitgesproken zat Jaap al
op de bodem van de chauffeurs
plaats naast de remmen, en hij was
erg blij d?t meneer Watkins naast
hem klom en ze wegreden.
Hij zou zich pas veilig voelen,
als ze in Otwell waren of mis
schien dan nog met eens, en toen
er uit een soort schildwachthuisje
vlak bij de haven, een politieagent
kwam met een boekje in zijn hand,
toen stond zijn hart bijna stil! Maar
de agent bleek alleen maar ge
ïnteresseerd in de vracht op de
wagon en binnen vijf minuten, daar
reden ze weer, ratelend over de
straten van Salthaven-
„Wat heb jij uitgespookt?", infor
meerde meneer Watkins, toen. ze
buiten de stad waren en de weg
naar Otwell hadden bereikt; en hij
keek Jaap nieuwsgierig aan. „Wat
zeiden ze nou toch van een pijp en
van de politie, ben je aan het ro
ken geweest?"
Jaap was gaandeweg al veel be
ter geworden. Door de frisse lucht
en nu al het gevaar geweken was.
werd zijn humeur weer best. ,Jk
ben binnen in een pijp geweest",
zei hij trots, „helemaal van Otwell
af. Ik ben alg verstekeling meege-
weest. en zeeziek dat ik ben ge
weest!"
Meneer Watkina keek hem wat
ongerust aan. „Je ziet er maar pips
uit", zei hij. „Denk er om, dat je
hier niet gaat overgeven".
„Nee", zei Jaap. „Ik ben nou okee,
'k Heb alleen honger 'k heb niks
te eten gehad", voegde hij er kla
gelijk aan toe.
„Van mij krijg je niks", zei me
neer Watkins. „Ik neem geen ri
sico's en we zijn wel zo tegen etens
tijd in Otwell, denk ik. Waarom
heb je dat gedaan, uit bluf, of ben
je bij een of andere club?"
Weer stond Jaaps hart een ogen
blik stil! Hoe wist die meneer Wat
kins dat nou weer bij had toch
geen woord gezegd! Meneer Wat
kins wachtte het antwoord niet af,
maar ging mijmerend verder: „Ik
ben eens lid van een bende geweest
'k was een ebetje ouder dan jij
bent „De Rovers van De Rode
Hand", heette die club en we moes
ten allemaal Heldendaden doen
hemel, dat lijkt wel jaren geleden!
„Dat zal wel lang geleden zijn"
zei Jaap in de hoop het gesprek op
iets anders te kunnen brengen, maar
hij voelde dat hij op een ander ge
vaarlijk terrein kwam, „U bent
vreselijk oud"!
„Ja, ja," zei meneer Watkins. „Ik
ben al over de negentien", en hij
zuchtte.
„Ik wou dat ik negentien was",
zei Jaap.
Meneer Watkins gaf geen ant
woord. Hij riep de dagen van zijn
verre jeugd in de herinnering op.
„Ik wou dat ik negentien was",
zei Jaap nog eens.
„En wat zou je dan doen", vroeg
meneer Watkins.
Jaap aarzelde. „Met een vracht
auto rijden net als u", zei hij einde
lijk. Meneer Watkins keek hem arg
v.anend aan, „Handig jongetje, ban
jij zeg," zei hij. En toen ze langs het
stadhuis reden, vroeg Jaap zich nog
af wat h|j daarmee toch bedoelde
„En nou d'r uit", zei meneer Wat
kins; „pas op die bult daar op je
hoofd en vergeet het Wachtwoord
niet!" Hij reed verder met een, lacn
over Jaaps verblufte gezicht.
Mevrouw Ruggles was aan het
dekken voor de boterham, toen Jaap
de keukendeur opendeed. „Goeie
grut" riép ze, toen ze hem zag, „wat
heb jij in vredesnaam gedaan! Zo'n
buil heb ik m'n leven nog niet ge
zien geef de margarine eens aan
Lillie Roos ik ga geen boter aan
'm verspillen! Waar heb jij ingeze
ten? Aan 't vechten geweest? Ot
een ongeluk? Of wat dan? Hebber,
ze je geslagen? En waar is je broer
Jan?" ratelde mevrouw Ruggles,
zonder op antwoord te wachten. „Jij
weet natuurlijk weer niet, waar hij
is" voegde ze er sarcastisch aan toe.
Jaap kon eerlijk zeggen, dat hy het
niet wist.
Mevrouw Ruggles wreef het hoofd
van Jaap zacht met margarine. „Ik
wist," vervolgde ze, „Ik wist, dat er
bij jullie iets broeide vanochtend.
Ga nou eens zitten hier, terwijl Ik
brood haal, en lees dat eens en ver
tel me dan maar eens, of je nog niet
weet, waar Jsn iö! en waar jij die
buil vandaan, hebt!"
Tot Jaaps enorme verbazing,stop-
te ze hem een stuk papier in de
hand. En nog verbazingwekkender
het stuk papier was een tele
gram, een telegram over Jan! Jaap
las bet. Al waren ze dan maar „jo
chies" de tweelingen Ruggles had
den dan toch maar iets te vertellen
aan de Bende! En of!
Hoofdstuk V.
Het avontuur van de geparkeerde
auto.
Jan Ruggles had een hartstocht
voor alles wat snel bewoog op
wielen. Hij kende bijna' alle auto-
isrken, en in zijn vrije tijd hing hij
eeuwig rond in de buurt van gara
ges en benzine-stations. Vérder be
zocht hij vaak de parkeerplaats bi.i
het kasteel van Otwell, waar wel
eens chauffeurs stonden te wachten,
die gelokt konden worden in eeu
conversatie over auto's.
Er kwamen veel touristen op het
kasteel, en soms kreeg Jaap wel
eens iets uit hun picnic-koffer, een
paar boterhammen of een stuk cake.
Maar het heerlijkste was toch ds
kans om op een auto te mogen pas
sen. Wat een oneindig veel Hogere
Bezigheid, dan om op Willem te
moeten letten (wat nogal eens moest
bij de Rugglesen),
Eén keer, op een dag, die hij
nooit zou vergeten, was die droom
verwezenlijkt, een kwartier lang
had Jan op een auto gepast, een
van die allernieuwste zes-cylinder
gestroomlijnde prachtstukken. Hij
was blijkbaar zichtbaar opgezwol
len van trots. En de beloning
drie sigarenbandjes was in het
niet gezonken in vergelijk met die
zalige vijftien minuten!" Voor een.
lid van de „Bende yan De Zwarte
Hand" was de parkeerplaats be
slist een waardig doel, en toen de
Dag van Avontuur aanbrak, had
Jan niet de minste twijfel over
zijn plan de campagne. Zodra hij
2ijn broertje had laten schieten
op de hoek van de Doodloopsteeg,
ging hij regelrecht naar de par
keerplaats.
(Wordt vervolgd,)"
