Schoonheid op Katendrecht
Na veertienhonderd vlieguren
zal l toestel neerstorten
1 Winifred Atwell
TOEN: waarheen met Pasen
Close Up van
ROTTERDAMSE BIOSCOPEN
„No highway in the sky'5 met
James Stewart en Mariene
Ph. Jordaans 50 jaar
musicus
J
Meubelen van een
nieuw procédé
Pijperherdenking
in Boymans
„Kleine Stem" (Oost)
geeft uitvoering
„Halleluja5' zingt Johannes-Passie
r~
HARTJE STAD
„Nico" 40 jaar in
scheep swas
Zaterdag 12 April 1952
5
.52
DORÏS DAY
in de show film
On Moonlight Bay
Ann Blyth doen erg hun best u dat te
doen geloven en de regisseur George
Sherman Is wel zo verstandig geweest
een groot aantal enorme gevechten te
organiseren en de aandacht verder af te
leiden door een permanente Perzische
modeshow (in kleur).
Lutusca
In „On Moonlight Bay" is Doris Day
byzonder verliefd, hetgeen haar ten
slotte wel in de gewenste positie brengt,
ofschoon een ondiplomatieke vrijer en
een ongemeen ondeugend broertje haar
voortdurend de grootste last bezorgen.
Het is een showfJm In technicolor, met
zang van Dons en natuurlyk ook van
Gordon MacRac, vlot, vrolijk, vriende
lijk met één opmerkelijk stukje: dat is
het bezoek van het broertje aan een
bioscoop, waarin een heel dwaas filmpje
{nog in de stomme periode) wordt ver
toond, dat in schrille kleuren de vloek
van de drank demonstreert. Het grap
pige is, dat die „oude" filmstijl met
moderne middelen uitstekend is nage
bootst. Een aardige vondst, die in de
verbeelding van het stoute broertje
handig uitgewerkt ls.
Men late zich door de imbeciele titel 33De melkweg heejt geen wegen
wacht" niet weerhouden (in Luxor) een film te gaan zienwaarin
humorspanningintelligentie en psychologische behandeling tot een
ongewoon gelukkige combinatie zijn gebracht. Want iyNo highway in
the sky'3 is bepaald niet de brokkenpiloot, die men achter deze dwaze
Nederlandse vertaling zou zoeken. Een actueel maar bepaald niet diep
zinnig onderwerpeen boeiendemaar allerminst sensationele ontwik
keling van 't gegeven, spel dat goed is zonder ooit formidabel te zijn,
een krachtige, maar onopvallende regiezo zijn er nog meer tendenzen,
die eigenlijk wijzen in de richting van een doorsnee-filmeen werk
Zoals er honderden vervaardigd worden, niet goed en niet slecht,
zwart noch wit, en bijzonder snel in vergetelheid rakend.
Men. zou haast geloven aan 't bestaan
van een schutsengel van cineasten en
aan 'ti speciale goede gènius van Henry
Koster, die deze lang niet altijd
indrukwekkende regisseur nu juist
eenmaal de toverformule van een voor
treffelijke film tn handen speelde.
In het kort komt de geschiedenis hier
op neer, dat een metallurgisch expert de
directie van een luchtvaartmaatschappij
tracht te overtuigen van zijn theorie dat
een pas tn gebruikgenomen vliegtuig
type na 1400 vlieguren onherroepelijk
zal verongelukken tengevolge van een
automatisch optredende breuk m bet
staartvlak. Als zijn prognose schijnbaar
met uitkomt en de directie weigert een
startverbod uit tc vaardigen, verhindert
de ingenieur 't vertrek door de machine
ernstig te beschadigen.
Deze sensationele daad brengt hem
voor de raad voor luchtvaart en aange
zien bij met z'n trilUngsproeven nog
njet zover gevorderd is, dat hij de enge.
lukstheorie kan staven, dreigt men. hem
als 'n soort psychopaath. te desavoueren.
Gelukkig komen op 't laatste nippertje
berichten binnen, die zijn inzichten be
vestigen en dat is dan wel een heel
vermakelijk Ironisch einde zelfs het
gezicht van de sceptische directeur
klaart geheel op als het proef-exemplaar
van het bewuste staartvlak onder de
kunstmatig opgewekte trilling ongeveer
op tüd met 'n triomfantelijke boog los
breekt.
Hier doorheen is dan nog het meer
persoonlijke verhaal van de ingenieur
geweven, een verstrooide weduwnaar,
die een heel lief dochtertje zeer weten
schappelijk opvoedt, maar vergeet dat
hij ook nog vader is. Een kordate
stewardess brengt hem dat op ccn
bijzonder practlsche manier aan 't ver
stand, n.l, door hem ten huwelijk te
vragen.
James Stewart Is die geleerde, een
heel knappe rol maar opvallender is het
ingetogen, haast subtiele spel van Mar
iene Dietrich els een beroemde film
diva. die door de ontmoeting met deze
merkwaardige man tijdens de wel zeer
spannende vlucht van het ongelukstoe
stel even uit haar sterrenrol valt.
Dit is één van de vele fijne trekjes
van het voortreffelijke scenario, dat.
naar we vermoeden, wel van Britse her
komst zal zijn, zoals de regisseur van
deze Amerikaanse film ook verder
Arena
Enkele minuten Hans Moser-phlloso-
phie zijn wel genietbaar in de Duitse
operette-film „Klissen 1st keine Sunn
omdat ze iets van de gemoedelijke
"Weense sfeer doen herleven. Dan is er
nog een aardige vondst van een hond,
die een radio omarmt, omdat hy daarin
de stem van zijn zingende meesteres
hoort en daarmede is alle goeds van
deze film wel verteld. De rest van het
celluloid had men beter kunnen gebrui
ken voor nuttiger doeleinden dan het
kieken van altijd dezelfde soort schone
vrouwen, dezelfde kussende mannen en
steeds maar dezelfde parade-girls met
blikken trommeltjes. Dit soort Duitse
filmproducten zal het Nederlandse
publiek niet gauw veroveren.
De vliegtuigexpert (James Ste
wart) en de filmdiva (Mariene
Dietrich) in het toestel, dat vol
gens de berekeningen elk ogen
blik kan verongelukken. Uit: „No
highway in the sky". (Luxor).
De Rotterdamse dirigent Ph.
Jordaans herdenkt dit jaar 't feit,
dat hij een halve eeuw geleden
zijn loopbaan als musicus aanving.
Op 10 Mei zal de heer Jordaans
gehuldigd worden in de Electro-
zaal te Slikkerveer, Een commissie
hiervoor is samengesteld uit de
verenigingen, waarvan hij momen
teel dirigent is, te weten de har
monievereniging „Euterpe", de tr-
beidersmuziekvereniging „Excel
sior", de harmonie vereniging
(allen, uit Rotterdam) en
de corpsen „Voorwaarts" uit
Vlaardingen, „Harmonie" uit Slik
kerveer en „Vlijt en Volharding"
uit Berkel-Rodenrijs, Wie aan het
huldeblijk wil bijdragen kan zijn
gift overmaken op postrekening
325408 van de penningmeester, de
heer C. S, Kelder, Prins Bernhard-
kade 24 te Hillegersberg.
heeft getrokken van aanzienlijke
gelse medewerking. Opmerkelijk ook
zo raak en reëel als de sfeer van de
moderne luchtvaart is getroffen.
Capitol
„Verdeel en heers" is het systeem; van
de schone „Prinses van Samarkand", die
door zich beurtelings aan een Kalmuk-
ken-hoofdman en de zoon van Djenghis
Khan aïs bruid aan te bieden, zorgt dat
de woeste horden van deze barbaarse
heren elkaar en met haar verdelgen.
Sir Guy, aanvoerder van een klem, maar
koen troepje Kruisridders, neemt het
initiatief soms van haar over, hetgeen
deze donker-ogige, melk-blanke Oosterse
op de duur gans niet onprettig vindt.
Het gebeurde allemaal omstreeks 1200,
toen de woeste heersers uit Azie naar
het Westen opdrongen, lang geleden dus
en toen kón erg veel. David Farrar en
fj P hefc poditzm van
het Londense
Palladium stonden
twee piano's opgesteld.
Een heel oude, één,
die vroeger in een
derderangs-café had
gestaan en waarop
nog duidelijk de spo
ren van dg branden
de eindjes sigaret wa
ren te zien, die pub-
pianisten daar achte
loos hadden neerge
legd en een prachti
ge grote vleugel. Op
het eerste apparaat
speelde een donker
kleurig meisje de
„Blaefc and White
Rag" en op het ande
re instrument gaf dat
zelfde meisje een feil
loze vertolking van
Rachmaninoff's
Tweede Concert",
voor beide «itooeritt-
gen mocht Winifred
Atwell (zo heette de
soliste) een langduri
ge ovatie in ontvangst
nemen. Doch dit was
niet haar eniye suc
ces, want In de zaal
bevonden zich „scouts"
nan de radio en een
gramofoonplaten-
iMatschappij, die haar
direct voor uitzendin
gen en opnamen con
tracteerden.
Dit concert in het
-Palladium was in
Maart 1051 en sinds
ate tzjd kreeg de naam
Wtmfred Atwell klank
m de wereld der lich
te muze, hetgeen
blpkt uit 't grote aan
tal opnamen, dat Dcc-
ca van haar in de
handel heeft, gebracht.
En met dit grote
succes heeft Winifred
haar doel bereikt,
Want op zesjarige
leeftijd speelde zij al
orgel en piano en wil
de toen reeds beroeps
pianiste wordeniets
waar haar papa het
helemaal niet mee
eens was. Hy stond
er op dat de jonge
Winny zou studeren
om daarna zijn apo
theek in Trintdad
over te nemen. Zo
bleef er voor Wini
fred «iets anders over
dan in de studieboe
ken te Jcruipen en
haar examen voor
apotheker te doen,
uiaar zij na enkele
jaren ook voor slaag
de. Ondanks haar in
tense studie bleef zij
haar piano frolttu en
toen zij in 1946 de
kans kreeg naar En
geland over testeken,
vestigde zij zich daar
meteen als beroeps-
pianiste. Zij speelde
in talloze clubs en
oariéte's, totdat haar
grote kans kwam met
het concert in het
Palladium.
Als Winifred op
treedt, heeft zü geen
vastgesteld program
ma. „Ik heb geen
voorliefde voor be
paalde nummers", zo
redeneert zvj, daar
om laat ik tijdens de
voorstelling het pu
bliek het programma
zelf uitkiezen".
Cineac, Colosseum en
Victoria
Wanneer men de Amerikaans sbow-
film „Het lied van de Zuidzee" mag ge
loven, zijn er nog romantische oorden
op de wereld waar het leven niets
anders dan plezier biedt. Tahiti zou zo'n
oord zijn. De cocasnoten rollen er zo
maar van de bomen, de vele kindertjes
worden broederlijk verdeeld ale dat zo
beter voor de opvoeding uitkamt en het
weinige werk, dat er soms nog wel eens
is te verrichten, wordt zo en passant in
een fecststemmmkje gedaan. Daartussen
door kwispelen nog bathir.g beauties als
Esther Williams in t betoverend blauwe
water van de Zuidzee. Howard Keel
kweelt voorts liedjes en dat alles wordt
opgediend m een kleur, die nog onwaar
schijnlijker dan de hele romantische ge
schiedenis Is.
Rex
Het niet bijster intelligente gezicht
van de Amerikaanse heer in het paar-
denverkeer Roy Rogers beheerst deze
week de film „Grensconflicten", een
story van twee Par West ranches, die
in een bloedige strijd gewikkeld zyn.
wijl op de ene farm de ouwe Gabby
zich bezig houdt met de kweek van
koeien en op de andere juffrouw Jill
Delancy zich meer specialiseert m de
schapen-opvoeding.
De goeie Boy weet met behulp van
gitaar, stem, zyn verzameling revolvers,
z'n old pal Trigger plus zfjn sex-appual,
natuurlijk weer slle gewenste resultaten
te bereiken.
Prinses
Een filmpje, waarm -de zangkwahtsi-
ten (en de bekoorlijkheden) van vier
Hollywoodse meisjes op hun voordeligst
uitkomen, wel -daar draaien zs bn Para
mount hun hand net voor om. Er komt
wel een aardig verhaaltje uit de bus,
een goede band is uiteraard voorhanden
en als het om eon beetje show gaat,
kennen ze het klappen van de zweep
nergens zo goed als daar. Aldus ontstaat
een vrolijke film als „Zoek de zon op",
een titel overigens, die nergens op slaat,
die mdereen prompt vergeet, net als
trouwens de hele film. Maar toch- an
derhalf uur genoeglijke verstrooiing.
Een deel van de moderne meube
len, die de firma Jan Verhey en
Co. op het ogenblik in haar winkel
aan de WoJphaertsbocht onder de
titel „Ideaal wonen" tentoonstelt,
zijn bewerkt volgens een nieuw
procédé. De onderdelen van deze
meubelen bestaan uit lagen fineer,
die hoogfrequent verlymd zyn,
d.w.z. om de fineerlagen op elkaar
te bevestigen worden zij bestraald
met een hiet-genioduleerde kortc-
golfzender.
Tussen de fineer bevindt zich
plastic, zodat men in plaats van
„verlijnen" bij voorkeur zegt „met
plastic solderen".
De meubelen kunnen tijdens deze
bewerking in gewenste vormen ge
perst worden, wat bij de oude be
werking met stoom niet erg be
vorderlijk was voor de soliditeit.
De op de nieuwe manier bewerk
te meubelen hebben twee voorde
len: zij zyn tropen- en watervast
cn geheel demontabel, zodat zij
zeer geschikt zijn voor emigranten.
De prijs is die van een normaal
middelklasse-meubel. De ontwerpen
zijn van de binnenhuisarchitecten
C. Alons, J, C. Jansen. W. Lutjens
en El mor Berkowich.
Onder auspiciën van de Rotterdam-
sche Kunststichting zal op zaterdag
avond 19 April as. in de Aula van bet
Museum Boy mans een Pij perher den-
king gehouden worden, waaraan zullen
medewerken:
1. Het Rotterdams Philharmomseh
Sextet, bestaande uit Wim Clemens
(fluit), Simon Houttuin (hobo). Her
man wester (klarinet). Henk de Wit
(fagot), Willem Sljlhoff hoorn j en
Marinus Fhpse fpiano). Het Sextet zal
uitvoeren het septet (1920), het sextet
(3923) en het qumtet (1929) van Willem
Pij per. Voor de uitvoering van het
septet zal het B. Ph- Sextet uitgebreid
worden met de contra-bassist Ger van
Dijk.
2. Het Eartvelt-Quaxtet, bestaande
uit Kees Hartvel* (I® viool). Leo de
Vries (Ze vlooli». Ans van Eldtk Theirr.e
(altvioolen Harold de Sterke (violon
cel). daf, zal uitvoeren het 3e strijk
kwartet (1923).
3. Een pianoduo. gevormd door Annle
Nederbragt en Elly Salome, dat de so
nate voor twee vleugels zat vertolken
(1935).
In Ons Huis heeft Donderdag
avond de „Kleine Stem" (Oost) een
concert gegeven xnet haar a, b en c
koren. De kinderen voerden onder
leiding van dirigent Frans de Vies
tal van werkjes uit, die zeer naar
de smaak van het publiek waren.
De begeleiding aan de vleugel werd
verzorgd door mevrouw Grimberg-
Huyzer. terwijl ook medewerking
werd verleend door de dansgroep
b van het Muziek-lyceum onder
leiding van Phyllis Lightstone, die
onder meer dansen uitvoerde van
Tchaikawsky. Het koor legt zich
speciaal toe op het geven van ge
wone concerten, daar men zo meer
kan laten horen aan wanneer men
aan het instuderen van operettes
begint, wat vee! tijd vergt. Nu is
men tevens in staat om regelmatig
medewerking te verlenen aan an
dere verenigingen, zoals dit j.l.
Woensdag gebeurde in de Komn-
ginnekerk.
OUDERKERK A-P. IJSSEL
Het zachte weer van'Woensdag en
Donderdag verlokte reeds menige land
bouwer alhier om het jongvee en ook
melkvee ui de weide te doen.
De landerijen liggen er, wat het gras
gewas betreft goed bij. Alleen zal het
zachte weer nog wat moeten aanhouden
om de grasvoarraad op peil te houden.
BURGERLIJKE STAND
Getrouwd: Leendert Gerard de Jong 21
jaar cn Lena Arrna de Jong, 18 jaar.
Overleden; Ane de Mik, 53 jaar.
OVERSCH1E
Te Overschie heeft zich een co
mité van „postbushouders" ge
vormd om te pogen de postbussen
in Overschie te handhaven. nu het
Overschiese kantoor een bijkan
toor wordt.
De vrouwenadviescortuïlissie
"bij de Dienst voor Volkshuisves
ting organiseert een tentoonstelling
om te tonen hoe moderne wonin
gen eenvoudig, aantrekkelijk en
niet kostbaar kunnen worden inge
richt. De tentoonstelling zal Don
derdagavond 17 April worden ge
opend in het vroegere raadhuis. Ze
is dagelijks geopend van 2—5 uur
en van 7.30—S uur.
Schoonheid op Katendrecht, is havenschoonheid. Een scheve,
roestige, uitgeslagen meerkop, een en al gedrongenheid en krachti
en daarachter het naar de hoogte reikende hek- en spantenwerk
van een bok. Ervaring van eeuwen en nog jonge Delftse
ingenieursberekening samen aan het eeuwige water van de
Rivieronder een wilde voorjaarslucht, ja - dat is schoonheid.
De Christelijke Oratorium Ver-
eerugmg „Halleluja" heeft Donder
dagavond in de Konin gi nnekerk
weer haar jaarlijkse uitvoering van
Bachs Johannes Passion gegeven.
In de loop der jaren is ..Halleluja"
met deze partituur geheel ver
trouwd geraakt en het heeft dan
Waar zijn 2e gebleven al die be
roemdheden die onze ouders met
Pasen de deur uitlokten? Het wa
ren wondervrouwen en wonder
mannen in onze kinderverbeelding,
want bnze ouders praatten nog da
gen lang na over de mysterieuze
genietingen waaraan de wonder-
artiesten hen hadden onderwor
pen. Hun liederen werden maan
denlang gezongen en hun kwink
slagen bleven altijd fris cn kregen
nooit een baard, terwijl in de
baardeloze dagen van tegenwoor
dig zeer veel flauwsies wèl een
baard hebben.
Enfin: in de Zomerhofstraat
Vijverhofstraat moet een houten
circus gestaan hebben dat tegen
circus-Pflaging op 't Stationsplein
niet op-kon, want de keukenprin
ses zong in de Stille Week van
naast de „Heilsoldaat die naar de
hemel gaat". „Kent gij dat volk vol
heldenmoed?", „Heb-je niet de
kleine Ko gezien?", ook nog zoiets
van „D'r werden twee circussen/
gelijk gebouwd Haast van de
zelfde grootte: het ene heet Va-
ri-ié-té, t het andere is geslo-ho-
te."
Bij Pflaging meende en zuchtte
men bij „Goudzegen" en „Doe er
'n deksel op", ten tonele gebracht
door Henri ter Hal.Maar toen
w jj groter waren voerde deze
Henri helemaal geen revues meer
op doch sprak deftig in de Twee
de Kamer der Staten-Generaal
over „vierkante meters gr.s", „im-
nia en maxïa", en over „het recht
op aangeklede ontspanning yoor
iedere rasploetenaar"
En Spree die daar Roje Dien
de, Bleke Bette cn Klaasje Zeven
ster-de tot de ijzeren platen
van het dak vlogen.
Ach en moaen we Koos en Nan
vergeten?!, telkens weer toonbeel
den van nuchter voorjaars-Mont-
martrisme.de een reed in een
dogcar en staarde bij Tivoli Van
uit zijn groene geklede jas boven
ziin plastron droef naar buiten
met een altoos vol kopje koffie
en een altoos leeg „poesje". Hü
en Cesarien ziin van 1Ö0Q tot 1925
groot geweest en zii verdienden
Faasgeld als water. Maar het was
de volkskunst in die iaren niet om
water te doen. Als Koos en Gees
toen gestorven waren, hadden zo
allang een standbeeld gekregen.
Nu moet him levensliederen gedoe
wachten op herontdekking en on
eenvoudige rechtvaardige schabiü-
tatie. En dié Pasen?: wij hebben
er een hard hoofd in.
En Nap, dé Nap uit Zijn Edel
achtbare. Die wonderlijke Schmie-
re-sys die van ernstig groot werk
droomde en altijd maar weer mal
le grollen moest verkopen, omdat
publiek altijd publiek blijft, d.w.z.
eigenlijk wreed en onverzadigbaar- hele „Lohengrin, hygiënisch ver-
veeleisend. zorgd, voor 5 hele centen. Bij mis-
En de Skating-ring met dubbel bruik kreeg-je een lichte mishan-
orkest als je er uitgegooid deling toe. Wat 'n tijd!, wat Jn
werd, kon-je kiezen öf de Keer- tijd!
weerlaan op óf de Schiedamse En de levende beeldenkastjes bij
Singel in, het laatste was bet de Kaasmarkt? Voor 1 cent rolde
zachtste.... Kunsten en Weten- zich een boekjesfilm voor je ont
scheppen heette het daar, zelfs luikende bewustzijn af, waar )fi
maar eventjes slechter van werd
aan je reeds wasWant twee
passen verder had je het aquarium
met „levendige vissies" en een on
der water zingende kanarie!!
Nu zijn wij der dagen meer dan
zat en wij hebben honderden men
sen gesproken uit heel de wereld.
Maar geen hunner heeft ooit. zelfs
in het magische Oosten niet, een
kanarie gezien-of-gchoord die
midden in een aquarium onder
water kan zingen.
Zoiets had je alleen maar in
Rotterdam.
Het vervult ons nóg met trots.
Wat 'n stad met Pasen!
over Pasen heen. Thans groeit er
kraiskruid en smcerwortel m af
wachting van een wederopbouivse
dragline.
En je had de eerste Fonograaf-
in-glazen-kast op de Nieuwe
Markt. Aan die Fonograaf zaten
vieze gummislangetjes met twee
uiteinden zoals de dokter heeft
die je hoest onderzoekt. Je duwde
die uiteindzuignappen in je oren
en dan genoot je van „de rol": de
Straattypeomstreeks 1905. Voor
hem geen Pasen
ÈiW
ook nu weer onder leiding van Piet
van den Kerkhoff deze passie mooi
en mej overgave gezongen. Ook
muzikaal gaf de weergave aanlei
ding tot veel waardering. Van den.
Kerkhoff laat terecht de polyhpone
koren en de koralen zonder roman
tische accenten zingen, hoewel hij
geenszins de expressiviteit veron
achtzaamt. Hierbij weet hij de juis
te (niet slapende) tempi te treffen.
Dit alles kwam het werk, dat in
klankschoonheid zeker niet onder
doet voor de Matthaus Passie, zeer
ten goede.
De prestaties der solisten waren
nogal wisselvallig. Reïnhard van.
Randwijk (evangelist) gsf blijk vo
caal en artistiek voor zijn veel
eisende taak berekend te zyn. Ary
van Mever bleef in zijn voordracht
van de Chirstus-partij te schools.
Bovendien bleek ze hem vocaal
minder goed te liggen. Schoolsheïd
en technische onevenwichtigheden
kenmerkten doorgaans ook het zin
gen van de alt Matty Amesz-de Wit.
De sopraan Mea Boon-Naberman.
wist hoewel haar stem. in het hoge
register niet altijd de nodige egali-
teit bezat met de vertolking van da
aria's niettemin veel sterker in
drukken na te laten.
Frank Bergma, tenor en Jan van
der Ree, bas, zongen de kleinere-
partijen. Het instrumentale deel
was bij Hans Schouwman, cembalo.
Koos Bons, orgel en het Rotter-
damsch Philharmonisch Orkest ia
vertrouwde handen.
H. VAN BORN.
Veertig jaar geleden begon de
heer Nico Nijman aan de Mathe-
n ess er dijk 'n kleine wasserij, waar
van de inventaris aanvankelijk be
stond uit een kleine hand wasmachi
ne met een capaciteit van 10 kg. In
de loop der jaren kwam er echter
bloei in het bedrijf en nadat de
heer Nyman, na de laatste oorlog,
zijn plaats afstond aan zijn zoon.
Jan. Nijman. ging het nog meer
bergopwaarts, In het bedrijf aan de
Voorhaven is men nu in staat in
de kortst mogelijke tijd ter reini
ging aangeboden goederen weer af
te leveren; er wordt achter de mo
derne Amerikaanse machines met
minuten, gerekend.
De heer Jan Nüman heeft het
zwaartepunt van de werkzaamhe
den van zijn bedrijf weten te leg
gen fn het behandelen van schecps-
was, waarmee heel wat dollars bin
nenstromen echter niet in de
kas van de firma, maar in die van
de Rotterdamse scheepsagenten, die
op hun beurt uitbetalen in zachte
Nederlandse guldens. Van de bui
tenlandse schepen, die in Rotter
dam aankomen, is 50 Tc klant van
Nico Nijman, terwijl van de wilde
vaart-boten zelfs 80% de was naar
„Nico" stuurt en mèt „Nico" stuurt,
want ook de snelle motorboot van
de firma draagt de naam van de
oprichter. Over veertien dagen
hoopt men de „Nico II' 'in. de vaart
te brengen, die vermoedelijk een
snelheid zat hebben van 32 km pet
uur. Terwijl een grootscheepse ver
bouwing van de achtergevel op
stapel staat, die de chemische af
deling de nodige uitbreiding zal ge
ven, gaat de stoom- en chemische
wassery Nico Nyman op 23 April
haar veertigjarig jubileum vieren
met een receptie in Parkzicht
