Frans verval dwingt Amerika tot
pro-Duitse politiek
Amerika maakt ernst met zijn
presidentsverkiezing
mummm
Ruim 5.7 millioen zijn
stemgerechtigd
La grande nation" zelf schuift
zich naar de tweede plaats
Rich. Flink en Kees Brusse
toneel-adviseurs
R.G. wil cultureel peil in Zuid-
op hoger niveau brengen
Triest beeld van land
zonder ruggegraat
NJ
D. Hudig en Co wint
toneel-wedstrijd
Felle strijd om aanwijzing der candidaten-
tegenstelling in republikeins kamp
ï5de:,^dse
Accordeonorkesten
openen festival
J
Nederlanders kiezen Kamer
„Prijzen omlaag en
winst omhoog",
zeggen olieventers
Donderdag 12 Juni 1952
Aanhoudende sociale onrust is
'n bedenkelijk verschijnsel, zelfs
wanneer het, zoals in. dit geval,
een tamelijk onschuldige protest-
actie betreft. Deze Franse oor
logsveteranen geven oen hun mis
noegen over naar hun oordeel te
lage pensioenen uiting door de
monstratief midden op het Place
de VOpera te gaan zitten.
(Van een medewerker)
EEN optimist, zo zegt men
nu in Frankrijk, is een
man die f vriend is van
Amerika; een pessimist is een
vriend van de Russen; 'maar
een realist houdt het op de
Duitsers.
Ziedaar in een wrang grap
je het bewijs dat ook in Frank
rijk de overtuiging veld wint,
dat de terugkeer van Duits
land als leidende natie op het
West-Europese continent on
vermijdelijk is. Natuurlijk
schuiven de kortzicHtigen, in
Frankrijk zowel als in de an
dere Europese landen, de
schuld op Amerika, En even
natuurlijk wordt deze mening
door de aanhangers van Rus
land aangewakkerd. De laat-
sten hebben geen moeite bij
het verbreiden van hun opinie,
want de steun, die de Ameri
kanen aan Duitsland verlenen,
wordt steeds minder gecamou
fleerd en de voorkeur van
Washington voor Bonn wordt
steeds meer onbewimpeld.
Men. late zich echter deze propa
gandistische knoL niet verkopen
voor een politieke citroen. D ui Is
lands politiek naar voren dringen
vloeit niet direct voort uit een soort
Amerikaanse sympathie voor de
aartsvijand van zeven jaar geleden,
maar is het gevolg van de volledige
onmacht, die Amerika helaas heeft
moeten constateren bij zijn grote
'continentale favoriet: Frankrijk.
:Het is immers duidelijk dat Ame
rika zijn hoop pas meer en meer
op Duitsland is^ gaan bouwen naar
mate de Amerikanen in Frankrijk
meer en meer bot vingen. Het is
de Franse voosheid die de Ameri
kanen, bij hun pogingen om een
Europese Defensie Gemeenschap te
vurmen, in de armen van Duits
land drijft.
Na bijna twee jaar modderen is
het langzamerhand wel duidelijk
(zelfs voor wie nog niet voor die
tijd wist), dat „la grande nation"
in het geheel géén ruggegraat meer
heEft, laat staan een militaire De
elkaar snel opvolgende regeringen
zijn daarvan alleen maar een uiter
lijk kenteken. Frankrijk- is al tien
tallen jaren berucht om zijn poli
tiek geharrewar in meest onbe
langrijke kwesties.
Er heerst in het Franse parle
ment een situatie, dié - iets weg
heeft van ons vooroorlogse Neder
landse „verse kadetje", maar dan
van een permanent en meer kwaad
aardig karakter. Deze vliegenaf-
vangerij heeft er toe geleid dat elke
nieuwe regering mogelijk nog net
tijd -genoeg krijgt van de volksver
tegenwoordiging om plannen tema-
kehjpnaar, nimmer de kans om-en-
kele^Lvan die plannen uit te voe-
reméHet zijn de Franse volksverte
genwoordigers, die verantwoorde
lijk zijn voor de volledige desinte
gratie; waartoe het land thans is
vervallen. De Franse democratie is
meer dan overrijp; zij is rot. Een
rottingsproces, dat in en door de
Franse politici voortwoekert. Deze
onverkwikkelijke toestand bewijst
dat het democratische stelsel niet
kan. functionneren zonder democra
ten. die bepaalde spelregels in acht
nemen. De. voortdurende overtre
dingen der-'.regels leiden in Frank
rijk, schijnbaar onafwendbaar, naar
een ondergang van het systeem via
de weerzin .der kiezers. Het ia dan
ook geen wonder dat in geen enkel
democratisch land zoveel kiezers
thans op een autocratische partij
stemmen als ift Frankrijk. Als men
de aanhangers der rechtse dicta
tuur (De Gaulle) optelt bij de
communistische partij komt men
tot een uiterst bedenkelijk percen
tage. Men kan het dan ook wel zo
formuleren, dat de krakelende, mug
genziftende parlementariërs de na-
tie rijp maken voor een moord op
j? by de gratie waarvan
ote zelfde parlementariërs als zo
danig bestaan.
N nevenstaand artikel analy
seert een medewerkerop
Inflatie
D IT gevaar bestaat, maar het
broeit nog onder de oppervlak
te. De nu reeds heersende chaos in
Frankrijk vloeit echter mede voort
uit reeds bestaande factoren, die
knagen aan ziel en lichaam van de
eens zo fiere natie, Alles-overheer-
send is het probleem der inflatie.
Moedeloos ziet het Fransmannetje
in de straat steeds weer de prijzen
vooruithollen op zijn loon. Een
pond boter kost nu*/ 4, een pond
koffie bijna 6, een paar matige
nylonkousen 11,50. Dit zijn geen
zwarte prijzen, maar sneeuwwitte.
Een en ander te zien in het licht
van het gemiddelde loon van 225
per maand. Het jaar 1951 bracht
drie loonronden, maar de prijzen
spiraalden in dat jaar onverstoor
baar 32% omhoog, zodat geen en
kel resulcaat werd geboekt. Da
grote verliezer in deze finishloze
holp'irtij is de franc, die ruim een
derde van zijn reeds minimale
waarde verloor sind3 Korea, Offi
cieel gaan er nog 350 in een dollar,-
maar de Amerikaan die er in
Frankrijk 440 voor krijgt wordt nog
geflest. Een vlucht daarom, voor
zover mogelijk, in goud; in 1951 is
voor 600 millioen dollar goud ge
kocht (dat is meer geld dan de to
tale Marshall-hulp aan Frankrijk
in dat jaar), en het gros daarvan
vluchtte met zijn eigenaars over
de grens, meest naar België en
Zwitserland. De rest is opgepot.
soms meedogenloze wijze, de
kwalen van het hedendaagse
frankrijk en komt dan tot de
slotsom dat deze natieeenmaal
in .vele opzichten leidinggevend
aan de rest van West-Europa,
zich thans tevreden dient te
stellen met een meer bescheiden
plaats.
Hoewel de redactie van ons
blad niet alle opvattingen van
de schrijver tot de hare wil ma
ken, meent zij nochtans, dat het
artikel de aandacht van de le
zer ten volle verdient.
De wormstekige regering kan
niets doen, behalve politie en Na
tionale Garde sturen naar staken
de loontrekkers. In een normaal
land zou belastingheffing één "der
antwoord- ,i zijn. In Frankrijk is
de zelfdimplme daarvoor niet aan
wezig. De enigen die geheel vol
gens de regels van het fiscale spel
geplukt worden zijn de hoofd- en
handarbeiders, van wier salaris het
verschuldigde nL wordt afgehou
den.
Redmiddelen
loonplafonds
stuit natuurlijk op geweldige te
genstand der vakverenigingen.
Prjjsbeheersing ontaardt tot een'
klucht in een land zonder zelfbe
heersing." Rantsoenering is over
wogen, maar verworpen op psy
chologische grónden: het herinnert
teveel aan de bezetting, eh zóu
trouwens niet veel zoden aan "-de
dijk zetten, omdat de boeren even
goede hamsteraara zijn als slechte
belastingbetalers. Als laatste red
middel is gedacht aan crediet-con-
tróle. maar crediet is nu al bijna
onbetaalbaar; voor een maandle-
ning moet men niet minder dan
5% rente betalen. Dit maakt., niet
alleen de bestrijding van A de=
j NSTELLÏNCJ van
schreeuwende woningnood zeer
moeilijk, maar bréngt ons ook met-,
een op een speaffafc^robïecm" vw* Het isralles- nievopwelckend,
ders is er ook van de kant der on
dernemers wegens hun meestal
groot aantal communistische arbei
ders.
Hier raken we nog een hoofdpro
bleem, ja misschien wel de voor
naamste oorzaak, die de Amerika
nen tot twijfel en de Franse rege
ring tot vertwijfeling brengen: het
land is bezwangerd (20% der stem
men) met communisten, een twij
felachtig kenmerk voor een natie,
die gaarne de kern wil vormen van
een Rusland-afwerend defensie
front. Frankrijk's vrienden wijzen
er gaarne op dat het werkelijke
ledental der communistische .partij
is teruggelopen van 950.000 in 1948
tot 600.000 thans. Deze 500.000 wor
den echter gelardeerd met liefst 5
millioen meelopers, en zitten bo
vendien Op zeer efficiënte wijze
verspreid door het hele productie
apparaat. Vooral natuurlijk in de
vakverenigingen; bij elke fabrieks-
verkiezing slepen de communisten,
onveranderlijk 6070% van de
stemmen in de wacht. De heren
zijn met name zeer sterk in de
openbare nutsbedrijven, in de steen
koolmijnen. in de metaal-industrie
(vooral vliegtuig- en autofabrie-
ken). Ze zijn weliswaar ietwat ge-
rionken bij de spoorwegen, de
p.T.T. en onder de havenarbeiders,
maar ook daar tellen ze toch nog
altijd .meer volgelingen dan alle
anti-communistische vakverenigin
gen bif elkaar. De vitale bedrijven
zijn onbetrouwbaar bemand. Een
voorbeeld: rond Parijs liggen zes
electrïsche centrales, die dit voor
naamste industrie-gebied yan
Frankrijk van stroom voorzien.
Van de daar werkzame 37.000 ar
beiders zijn er „...23.ÖÖ0 Hel van
communistische vakverenigingen!
Aan de andere kant
WE zijn er nog niet. De politie
en de Nationale Garde zijn
nagenoeg „brandschoon", maar het
leger niet. Het „Deuxième Bureau"
(de Franse contraspionnage) zal
wel weten dat 2% der jonge offi
cieren er. 5% der onderofficieren
met Moskou sympathiseren. In an
dere sectoren van bet maatschap
pelijk leven bestaan soortgelijke
situaties: 20% der onderwijzers
staat „aan de andere kant". Op
middelbare scholen is het percen
tage „slechts" 14. Ook op universi
teiten zetelen notoire communisten
als docenten. De partij publiceert
17 dagbladen, 83 weekbladen, 18
maandbladen. In de atoomlabora
toria werken nog velé communis
tische wetenschapsmensen, en dat
maakt het ontslag van Joliot-Curie
(de baas.zelf) min. of meer tot een
'wassen neus.
Ty'dens een gezellige bijeenkomst,
die de Rotterdamse Gemeenschap
gisteravond in de foyer van gebouw
,Odeon belegde, heeft de secretaris,
de heer J. M- de Heer, nadere plan
nen onthuld ten aanzien van het to
neelwerk in het komende seizoen.
Zo zullen in samenwerking met de
Rotterdamse Comedie in de aula
van de HJB.S.-Afrikaanderplein een
aantal toneelvoorstellingen worden
georganiseerd, waardoqr ook. Rot
terdam-Zuid daadwerkelijk betrok
ken wordt b(j het beroepstoneel.
Voor de amateur-toneelverenigin
gen. is dit van het grootste belang,
omdat zij van het spel van de be-
roeps-acteurs(trices) heel wat kun
nen Ieren. Maar bovendien zullen de
leiders van dit toneelgezelschap, de
heren. Richard Flink en Kees Brosse
op gaan treden als adviseurs voor
de amateur-verenigingen en zullen
zij desgewenst op een repetitie
avond nadere aanwijzingen komen
geven. Dat hierdoor de toneelwed
strijd, die het komende seizoen
wordt uitgeschreven, aan aantrek
kelijkheid wint, behoeft geen. be
toog.
Voorts heeft de R.G., aldus de
heer J. M. de Heer, het plan uit de
aangesloten personeelsverenigingen
een commissie samen te stellen, die
tot taak krijgt het culturele werk
nader onder de loupe te nemen. Met
name noemde de heer de Heer de
kleine personeelsverenigingen, die te
klein zijn om eigen lokaliteiten te
huren, bij grotere organisaties onder
te brengen.
Van die toneelwedstrijd koestert
men in R.G.-kringen grote verwaefa-
de" industrie.
Vooral door de vereiste herbe
wapening moeten vele industrieën--
uitbreiden. Maar het merendeel der
fabrikanten voelt niets voor de
fensie-orders.
Daarvoor is uitbreiding of ver-'
andering, en dus geld nodig. Maar
crediet is peperduur (wat bij een
voortdurende waardevermindering
van de franc, ook geen wonder is).
De militaire productiecapaciteit
van het land is dan ook sterk te
ruggelopen. Een bestelling voor
210.000 geweren, die de Amerika
nen onlangs in Frankrijk wilden
plaatsen moestworden afgewim
peld door de regering omdat na
uitgebreid onderzoek bleek dat er
geen enkele plaats in het land was
waar ze gemaakt konden worden.
En dat terwijl Frankrijk in1918
jaarlijks 7 millioen van deze zelfde
geweren produceerde! Een ander
voorbeeld van het productietempo;
een straaljager, die al ia Februari
1949 getest is. komt niet voor No
vember 1952 in productie.
Industrie achterop
DOOR de steeds stijgende prijzen
begint nu ook de export te
botsen tegen deuren van buiten
landse klanten, die nlet-thuis gaan
geven. Bovendien is, volgens Ame
rikaans oordeel, de Franse indus
trie 100 jaar achterop, commercieel
zowel als technisch. Het zijn meest
gezapige familiezaken, die weinig
produceren tegen flinke prUs.
Weinig animo voor defensie-or-
Correct marcheren de manschap
pen van het 93ste regiment tn-
fanterie in hun nieuwe unifor
men tijdens een parade in de
Franse hoofdstad. Zij mogen zich
nog verheugen in -de belangstel
ling fan de Parijzenaars, maar
over het algemeen is de interesse
vogr het leger in Frankrijk snel
dalende. Vaak kan men langs de
bouleuards opmerkingen horen
als: „Waf doet het er allemaal
toe? Als de Russen willen.'*(j a
ze hier in drie weken."
noch. voor het Atlantisch-ge~
oriënteerde Frankrijk, noch
voor de Europese Defensie
Gemeenschap! Het hele Fran
se volk is bevangen door een
soort apathie, door een volsla
gen onverschilligheid voor al
les behalve eten, drinken en
roken .(hetgeen ook de enige
artikelenzijn die de gewone
man zich aan kan schaffen
voor zijn portemonnaie leeg
is).
Dat andere mogendheden
uit dit verval de onvermijde
lijke consequenties trekken,
moge jammer zijn voor Frank
rijk, voor Europa is het goed
van de 'dwalingen zijns weegs
tijdig terug te keren, daarbij
Frankrijk dankend voor al het
geen het ons schonk maar het
tegelijkertijd terugwijzend
naar een "bescheidener plaats.
Bijzondere bevoegdheden
van Truman beperkt
"WASHINGTON. Het Ameri
kaanse Huis van. Afgevaardigden
heeft met 284 tegen 69 stemmen
besloten een eind te maken aan
Trumans bevoegdheid tot het ont
eigenen der Amerikaanse spoorwe
gen in geval van nood. doch ander
zijds een wetsontwerp aangenomen,
waarbij de geldigheidsduur van 48
andere nood-bevoegheden verlengd
wordt. De bestaande wet vervalt
aanstaande Zondag. De nieuwe wet.
die nog door de Senaat moet wor
den aangenomen, is tot 30 Juni 1953
van kracht. De juridische commis
sie van het Huis heeft twaalf van
de zestig noodbevoegdheden, die de
president verlengd wenste, ge
schrapt.
Slechts één zekerheid kan d<
Europeaan, die met al te begrijpe
lijke aandacht de verkiezingsstrijd
in de Verenigde Staten volgt, op
dit ogenblik uit de berichtgeving
van de Amerikaanse pers putten
de belangstelling voor de keuze van
de nieuwe president is in lange tijd
niet-coégreaf rgeweestrals ditmaal.
De bijeenkomsten<-die de beide
grote partijen,- democraten en re
publikeinen houden, zijn drukker
bezocht dan ooit te voren. De dis
cussies tussen de aanhangers der
verschillende candidaten djn feller
dan in de dagen, dat Roosevelt be
loofde met zjjn „New Deal" een
einde aan de malaise van de der
tiger jaren te maken en in dc
staat California brachten bij de
voor ver kiezingen meer mensen hun
stem uit dan bij de hoofdverkiezin
gen in 1948!
Daaruit mag men concluderen, dat
de politieke onverschilligheid, die
de situatie in bepaalde Westeurope-
se landen zo onbehaaglijk kenmerkt,
niet naar de overzijde van de At
lantische Oceaan is overgeslagen en
dat de opkomst der Amerikaanse
kiezers in November vrijwel zeker
in overeenstemming zal zijn met de
enorme problemen, waarvoor het
volk, dat 'n de vrije wereld een lei
dende positie inneemt, zich ziet ge
steld.
Voor het overige verkeert echter
nog alles in het ongewisse. De strijd,
in de republikeinse partij tussen de
aanhangers van Eisenhower en Taft
is eigenlijk heel wat scherper dan
die tussen republikeinen en demo
craten, Degenen, die een gemakke
lijke overwinning voor de generaal
voorspelden, zijn al aanzienlijk
voorzichtiger geworden. „Ike" is on
getwijfeld verreweg het populairst
bij de kiezers, maar de partijfunc
tionarissen houden het in hun meer
derheid nog bij Taft en zij zijn het,
die op 3 Juli in Chicago de republi
keinse candidaat moeten aanwijzen.
lagere, evenwichtige begroting.
Eisenhower echter is als militair zijn
leven lang gewend geweest, geld te
eisen en hei uit te geven. De militair
pleegt zich geen zorgen te maken
over de vraag, waar het geld van
daan- moet komen en wanneer de
volksvertegenwoordiging op zuinig
heid meent te moeten, aandringen,
stelt de soldaat daar gemeenlijk, de
beveiliging tegenover. Het schijnt dit
argument te zijn, dat verscheidene
republikeinse tegenstanders van Taft,
die in Europa meestal wei wat al te
ongunstig wordt afgeschilderd (hij
is werkelijk geen voorstander van
een in de steek laten van Europa en
het ontketenen van een oorlog tegen
Rooa-Chinat>, aan het twijfelen heeft
gebracht
Een opvallend verschijnsel is
corruptie in sommige kwartieren
Washington. Maar de machtige New
Yorkse partijmachine steunt AvereJl
Harriman, de oude medewerker van
Roosevelt en gewezen leider van. de
Marshall-organisatie. Dat doen ook
de grote vakbonden hoewel Har-
riman komt uit de kringen der
spoorwegmagnaten en vele malen
millionnair is! Verder hopen nog vele
democraten, dat de weigering van
de populaire gouverneur van Illi
nois, AdLat Stevenson, om zich. Can
dida at te stellen,niet definitief zal
blijken.
Ai met ah voorspellingen kunnen,
ten minste op het ogenblik, niet
meer dan een greep" in het duister
zijn en daarom beeft het ook nog
weinig nut om vast te stellen, xvat
de verkiezing tot president van de
een of ander voor Europa zal taete-
ULHJ.V: V UUl t/UIUUd SidJl ue-te-
blftaglAlödin? Uh "tóSI1??»- der.cuöi;
schijnt
daten door de partijconventies zal
men- daar trouwens
genoeg toe hebben.
Bezwaren tegen.
Eisenhover
HET belangrijkste bezwaar, dat
men in die kringen tegen Eisen
hower oppert, is dit; Amerika (zo
redeneren de republikeinse leiders)
heeft een dringende behoefte aan een
- ,5S?,J?VeLde perso?"| mm-daar troawèis riog geknield
-•an him candidaat, dan over de t
vraag, of deze canmdaafc ook de
overwinning zal kunnen behalen te--,
gen de democraten. Bij lezing van}
de artikelen in de republikeinse
pers, voor zover deze Eisenhower}
niet steunt, krijgt men stérk de in-
druk, dat vele leiders de verkie-,
zingsstrijd liever verliezen met een
trouwe partijman als Taft, dan deze;
winnen met een „outsider" als
Eisenhower,
Ook de democraten
STAAT dus de republikeinse Can
dida at nog geenszins vast, het
zelfde is het geval by de democra
ten. Weliswaar kennen deze met
een zo diepgaande interne tegenstel
ling als op het ogenblik bij de re
publikeinen bestaat. De breuk tus
sen de noordelijke en zuidelijke de
mocraten (ten gevolge van Truman's
optreden voor de gelijkstelling der,
negerbevolking) zal. zo meent de;]
partijleiding, met het heengaan van d
Truman wel automatisch worden"'
gedicht. Voor de democraten is de
grote moeilijkheid deze, dat voor
het eerst sinds achttien jaar in wer
kelijkheid een candidaat moet wor
den gekozen.
tingen, die gesterkt worden door
het resultaat van de dit seizoen uit
geschreven toneel-wedstrijd voor de
toneelafdelingen van een zestal per
soneelsverenigingen. De R.G.-secre-
taris noemde dit als proef zeer ge
slaagd, hetgeen bevendien bleek uit
de grote opkomst van diverse ver
enigingsbesturen, die de prijsuitrei
king in Odeon mee wilden maken.
Dit geschiedde door ds G. v. Veld
huizen, hoofdbestuurslid van de R.G.
en juryvoorzitter. Op de hem gees
tige wijze vertelde ds v. Veldhui
zen, dat het werk in een perso
neelsvereniging, de mensen in een
andere hoedanigheid laat zien, dan
tijdens hun dagelijkse arbeid. Men
krijgt nu de gelegenheid zichzelf te
zijn en dat spiegelt zich af op de
resultaten. De fraaie wisselbaker
kwam dit jaar in het bezit van de
toneelgroep van D„ Hudig en Co,
met de opvoering van „De gevaar
lijke bocht", terwijl de tweede prijs
ging naar de pers. ver. „De Vui-
caan" met hun vertolking van „Hij
logeerde een nacht". Wel een bij
zonder groot succes voor de heer
D. Ritman, regisseur van beide ver
enigingen.
Na dit officiële gedeelte voerden
de aanwezigen zelf een aantal voor
drachten uit, terwijl op de piano
de muzikale noot werd vertolkt Al
met al een gezellig slotfeest van een
zeer geslaagd toneelseizoen.
Het vierdaagse festival voor mu
ziek- en zangverenigingen gearran
geerd door de Ratterdamsche
Kunststichting in het openlucht
theater „Dijkzïgt" is gisteravond
geopend met een concert, waarop
uitsluitend accordeon-orkesten zich
deden horen. Deze soort muziek
beoefening heeft zich. de laatste
jaren in de goede richting ontwik
keld. Er zijn thans verenigingen,
die een behoorlijk musiceerpeil
hebben bereikt» Dit bleek op
deze avond meer dan eens. Zo
hoorde men bijvoorbeeld een uit
stekende uitvoering (die ook in
rhythmisch en dynamisch opzicht
haar verdienste bezat) van de pot
pourri „Servus Wlen" in de be
werking van Nico Dostal. En deze
stond waarlijk niet op zichzelf. Er
werden meerdere prestaties ver
richt, die de aandacht trokken- De
„wanklanken", waren er ook, maar
gelukkig sterk in de minderheid,
zodat dit openingsconcert, waar
voor een bevredigende belangstel
ling bestond, zeker geslaagd kan
worden genoemd.
De deelnemende ensembles wa
ren „Scala" (dir. E. van der Daan),
Vieux Camarades (dir. G. Breu-
ren), RAV. „Unique" (dir. J. P.
Tiebosch), „Olympïa** (dir. A. P.
Rutten), Progressie" (dir. F. Pee-
len), „Linker Maasoever" (dir. J.
J. Arts) en',,'t "Westen" (dir. H. L.
de Groot).
Reorganisatie VH, MÖ en
Hoger Onderwijs
DEN HAAG. Dezer dagen kan
de indiening bij de Tweede Kamer
tegemoet worden gezien van een
drietal wetsontwerpen van minis
ter Rutten, inhoudende de reorga
nisatie van het middelbaar-, voor
bereidend hoger- en universitair
onderwijs.
Eerst hadden zij steeds weer Roose
velt en bij de vorige verkiezingen-
was de candidatuur van Truman
vanzelfsprekendheid. Nu moeten
zij een candidaat vinden, die noor
delijke en zuidelijke democraten
weer kan verenigen en bovendien
een goede kans heeft, de republi
keinse. tegenstander, wie dat ook
moge zijn, tc verslaan.
Bij het grote publiek is Estcs Ke-
fauver, de Senator van Tenessee,
zeer populair. Een op elke twee
Amerikanen heeft hem tijdens het
onderzoek naar dfc banden, welke
bestonden tussen, zekere politici en
de onderwereld, op het televisie
scherm gezien en'talrijken zijn er
van overtuigd, dat hij snel en gron
dig een einde zou maken aan de
Generaal Eisenhower is nu
toeer gewoort burger en als zo
danig kan hijuoor zover de
verkiezingsstrijd hem daartoe de
tjjd geeft, ook zijn burgerlijke
hobbles, tcoaronder fotograjeren
op de eerste plaats staat, weer
beoefenen. Maar of hij ook de
eerste burger üan rijn land, nn-
Tueüyfc persïofent der Verenigde
Staten, wordt? By het grote pu
bliek is hij populair genoeg,
maar de republikeinse party-
/unctionarissen, die de president-
schapseandidaat aanwijzen, lopen
i'oor een groot deel minder hard
met hem weg.
DEM HAAG. Ongeveer 5.710.000 Nederlanders mogen op 25
juni hun stem uitbrengenDat zijn er rond 280.00 méér dan bij de
Kamerverkiezingen in '48toen het er precies 5.433.663 waren. 7
Maar niet allen zuilen ook aan de verkiezingen deelnemen. In '48 stem
den nl. 344.081 kiezers niet, 156.623 gooiden toen hun stembiljet blanco inde
bus of maakten op andere wijzen hun biljetten ongeldig, zodat in totaal
de stemmen van 500.704 kiesgerechtigden niet tot hun recht kwamen. Dat
waren er 9.21 pet van het totale aantal.
Zouden ook op 25 Juni 9.21 pee van alle stemmen afvallers, dan zullen
ongeveer 5.185.000 geldige stemmen worden uitgebracht. De kiesdeler zal
dan niet ver liggen van 51,800. Bij deze berekeningen is géén rekening
gehouden met» in vergelijking met '48, de ruimere mogelijkheid om bij
volmacht te stemmen.
De protestvergadering van de Rot.
terdamse petroleum.venters, die gis
teravond gehouden werd ia ,Jüe
Kroon" aan c'.e Van Speyksiraat.
resulteerde in een motie, waarin de
aanwezigen protesteren tegen het
niet uitvoeren van de belofte van
de directeur-generaal van de prij
zen om met de kleinhandel overleg
te plegen inzake prijsveranderingen.
Voorts wordt geprotesteerd tegen
de op 14 Mei ingegane prijsverho
ging van driekwart cent per liter
en tegen de te lage winstmarge voor
de venters.
De vergadering werd toegespro
ken door de tweede voorzitter van
de Rotterdamse afdeling der Neder
landse Bond van Petroleum-détail-
listen „Door eenheid sterk", de heer
M. Traas, die erop wees dat in de
twintiger jaren de winstmarges ge
lijk waren aan die van nu. ongeveer
vier en een halve cent. „De lasten
zijn gestegen, de prijzen zijn geste,
gen, de winst is dezelfde gebleven",
zo zei hij.
De heer W. van Loon, voorzitter
van de Haagse afdelingen, oiste een
margeverhoging van eon halve cent.
Beide sprekers zeiden, dat de een
voudige huisvrouwen door de"prijs-
verhoging worden getroffen.
Uit de vergadering kwam het
voorstel om met alle pe;roleumven-
ters in het land naar Den Haag,
tiaar de directeur-generaal, te trek
ken en aldus kracht bij de eisen te
zetten.
