„Vaders en moeders" willen
jeugdherberg verdienen
SNIP en SNAP uit en thuis
Kies uw hoofddeksel
zo klein mogelijk
Wintertournee
met toneelspel
Voetbal onmisbaar op de
Olympische Spelen
Bramencampagne op volle
gang in Bommeierwaard
Vijftien jaar grollen en grappen
ÜPS1S
Nederlaag van Prins
in Stockholm
Organisatie van het voetbal-tournooi
dient herzien te worden
Noordermeer heeft
de beste papieren
Bom ontploft voor
presidents paleis
van Libanon
4
Woensdag 17 September 195?
inEiimiiniiiGtiiEEnr! iiniaiBiiinigiiiiihiiiuiiiiiiniwnii'.iiiiiiwiiisiiiiiliiisiM
lifiiiiniiiiatjEHiiiEcniiiiiiitiiiiDiiiaiiiriitiiiifiJiiirtiiHiEiinraEiiiiiiiniijimtijroniiw Y10&(JLItïjd GGïl TYiyStOFlB
'an een onzer verslaggevers) zaj
„Over" zegt regisseur Jan Post
(Heemskerk) tegen zijn collega-
jeugdherberpuader Erbé (Am
sterdam) tijdens de repetitie
van het toneelspel „Pampha-
ïon" en vader De Wal (Haarlem)
kijkt daarbij nog -wat onwennig
op zijn stok leunend, toe.
E hebt geen gezicht jon
ge! Als jij binnen komt,
komt d'r niks binne!"
Piet Muyselaar zegt het.
Naast hem op het toneel staat
Willy Walden geen gezicht te
hebben. En in de afgestampte
zaal zit het Nederlandse volk
als haringen in een ton te
schuddebuiken.
Na een van de vele voorstel
lingen. die zij op het ogenblik
geven, ben ik met Nederlands
meest getapte humoristen mee
naar huis gegaan, om voor u
op te schrijven hoe het alle
maal zo gekomen is, in de vijf
tien jaar dat zij nu als koppel
bestaan.
Ze hebben een avondje met
zorglijke gezichten boven hungoed-
gesneden pakken gepraat over het
angstige "bezit van de volksgunst.
En om eindelijk eens iets terug te
doen, hebben Willy Walden en Piet
Muyselaar wat zitten roddelen over
die schemerige put, waaruit de ge
riefelijkheden aes levens in een
grillige stroom voor hen zijn opge
borreld; DE ZAAL....
Na vijftien jaren is die put voor
hen nog steeds een compleet mys
terie. Want als ge de koningen van
de lach vraagt naar de greep waar
mee ze avond aan avond de kraan
van het geschater open draaien,
dan verzinken ze beiden in een
bezorgd gepeins. Zeker, ze weten
ongeveer wat ze moeten doen om
het lachen te veroorzaken: dat
spreekt, want ze doen het avond
aan avond. Maar het waarom
WAT denkt u van deze grap;
het toneel stelt voor een. cafe.
Er komen drie mannen binnen in
kennelijke staat. Een van hen is
zelfs zo ver heen dat hij halver
wege de tapkast languit op de
grond gaat liggen. De anderen be
stellen twee biertjes.
„En wat zal het zijn voor die
meneer?" vraagt de kastelein, en
hij wijst op de liggende derde.
„Die?11 zegt een van de anderen.
„Die mag niks hebben, want die
moet nog chaufferen"
Hoe vindt u 'era? Willy Walden
heeft er zo om moeten lachen, dat
hij besloot hem op te voeren.
Wel. dat hebben ze gedaan. En
de zaal zat, keek, en bracht de
firma Walden en Muyselaar zwij
gend een van die gevreesde neder
lagen toe. De zaal dacht duidelijk:
„Waarom - drmkt - die - man -
dan - als - ie - nog - moet - chauf
feren?"
Wat doet men in zo'n geval?
Walden en Muyselaar zijn er diep
van overtuigd dat het geen zin
heeft stampvoetend vol te houden:
„t Is wèl leukE" als de zaal een
gezicht zet van: „We kenne d'r niet
om lache!" In huilen uitbarsten en
beterschap beloven ware meer ter
zake, maar meestal moffelen ze
zo'n misgrap handig weg, en gaan
met onschuldige gezichten gewoon
iets anders doen.
O die zaal! Eens stonden ze er
gens diep in de provincie met de
revue te werken voor drieduizend
stoere plattelanders die tezamen
feest vierden vanwege de coöpera
tie. Nu is zo'n revue een ingewik
kelde organisatie, die tientallen,
artisten en technici omvat, en het
verplaatsen van die show kost me
nige zweetdruppel.
Alles ging goed. Iedereen was er.
de coulissen vielen niet om, de zaal
lachte volgens plan, en al die tijd
had niemand er enig idee van, dat
de lont al in het kruitvat lag.
Toen de pauze aanving rees de
(Van een onzer verslaggeefsters)
Er stond een blozende bruinverbrande
man te murmelen uit een schrift op het
plaatsje van de Haarlemse Jeugdher
berg, dat uitmondt op de Jan Gijzen-
vaart. Naast die man stond een andere
(ook verbrande) heer in een trui met
zorgvuldige bewegingen een Volkswa
gen te poetsen, terwijl een eindje verder
op een derde blozende man in een wijde
spreidstand een enorm in de zon liggend
stuk karton beschilderde met vrolijke
kleurvlakken.
Wij zouden U willen voorstellen; v.l.n.r. Va-
der Richter (murmelend), vader Holierook
(poetsend) en vader Verschuuren (schilderend)
of wel drie van de tien Nederlandse jeugdher-
bergouders, die deze week in de
Jeugdherberg van Haarlem tezamen
zijn en van 's morgens vroeg tot
's avonds laat werken, repeteren,
costuumnaaien decorschilderen en
rollen murmelen voor het stuk „De
kunstemaker Pamphalon", waarmee
zij omstreeks 1 November een win-
tertoumée door ons land beginnen
om ter ere van hot 25-jarig bestaan
van de Nederlandse Jeugdherberg
Centrale, dat in 1954 wordt gevierd,
de gelden voor een nieuwe jeugdher
berg hij elkaar te krijgen.
Vader Jan Post van de herberg
uit Heemskerk heeft dat stuk uit
gezocht, een roman van de Rus
Nicolai Ljeskof en het voor toneel
bewerkt. „Wij wilden," zei hij ons,
.jets bijzonders, want per slot ver
wachten de trekkers van de her»
bergouders niet iets doorsnee-aeh-
tigs."
Nu is Jan Post, een jeugdleider
in hart en nieren, zelf ook nog een
tijdje beroepsacteur geweest. Bij het
Zuid-Nederlands Toneel, direct na
de oorlog, bij Bouber en vroeger
in Den Haag. Hij heeft de regie op
zich genomen; zijn spelers zijn het
echtpaar Erbé uit Amsterdam, moe
der v. d. Mey uit Sneek. vader De
Wal uit Haarlem, moeder Boersma
uit Vierlingsbeek, vader en moe
der Kaars uit Wxeringen, vader
Holierook uit Eist, vader Richter
uit Blaricum, vader Kemper tilt
Ginneken en moeder Bos uit Arn
hem, kleedster en souffleuse.
Na een druk seizoen hebben ze
zich losgemaakt uit hun herbergen,
waar nog wat late klanten worden
opgevangen, door plaatsvervangers,
en zijn naar Haarlem gekomen. Ze
doen alles zelf, Vandaar dat die
kamer, waarin u stapt, onder de
linten en lappen ligt, want hier
snort dè naaimachine met moeder
Boersma* aan het wiel en moeder
Kaars, die costumes ontwierp, aan
de strijkplank.
Een uur nadat ze kwamen zijn
ze aan het werk gegaan; hun dagen
lopen van 's morgens negen tot
10 uur 's avonds. Onderwijl gaat de
jeugdherberg toch nog door, zodat
vader Van der Wal er af en toe
tussen uit moet of de boel aan zijn
vrouw overlaten terwijl de clicbtst-
bijwonenden 's avonds even gaan
kijken hoe het in hun herbergen in
Amsterdam of Heemskerk gaat
Daar zit Amsterdams herberg-
ïeider Erbé op een klein krukje op
het grote toneel en zegt: „Kom
binnen beste vrind..."
Achter hem staat vader Van der
Wal van de Haarlemse jeugdher
berg, met zijn rol in de ene hand
en een stok in de andere en geeft
antwoord. Regisseur Jan Post on
derbreekt en zegt; „Nee, hou je pre
cies aan wat er staat..." Over dus.
Vader Erbé speelt voor de kunste
maker Pamphalon, die de enige God
welgevallige goede mens is van de
zondige stad Damascus, hoewel hij
als nar en potsenmaker zich zelf
niet bewust is van zijn goedheid.
Buiten schildert Vader Verschuu
ren aan zijn décor en Vader Kern-
per is in Amsterdam op de auto
veiling om te zien of er een voor
delige bestelwagen te krijgen is,
waarmee ze straks hun xequisieten
van de ene naar de andere stad
kunnen vervoeren.
Minstens 50 voorstellingen hopen
ze van „Pamphalon" te kunnen ge
ven, maar het 2iet er naar uit dat
het er veel meer worden, zo werk
zaam zijn de comiié's overal In den
lande. Maandag als de repetitieweek
afgelopen is, staat het stuk volledig
in de grondverf. Dan gaan deze
jeugdleiders voor het eerst van dit
jaar drie weken op welverdiende
vacantie en bij terugkomst begint
een tweede repetitieweek waarin ze
de puntjes op de i gaan zetten. En
dan maar op tournee en geld bij
elkaar spelen. Aan hun enthousias
me zal het niet liggen; wat dat be
treft staat de nieuwe jeugdherberg
er al
Vader Verschuuren (Vtight)
schildert de decors voor pam
phalon". Hij heeft in elk geval
geen gebrek aan licht.
(Van onze moderedactrice)
T J hebt het al gelezen: de mode heeft in- het algemeen geen by-
U zonder schokkende veranderingen ondergaanalleen de hoeden
zijn volkomen anders dan die van vorig jaar. "Wanneer u daarin
de laatste mode wilt volgen, moet u een hoofddeksel nemen van
zo klein mogelijke afmetingen. Het is een mode, waar vrouwen met
niet te grote, zeer regelmatig gevormde gezichten zich over zullen
verheugen; want voor hen zijn de kleine kapjes zeer flatteusVrou-
wen, die minder gul door de natuur zijn bedeeld zullen minder ge
lukkig zijn met deze mode. Max Heymans. die dezer dagen een
nieuwe collectie hoeden toonde, had zich streng aan de grondvorm
van het „petite têtehet kleine hoofd gehouden. Zijn kapjes lieten
voorhoofd en een deel van het vóórhaar vrij, maar omsloten hef
achterhoofd geheel en bedekten vaak gedeeltelijk de zijkanten van
het gezicht. Voor de vrouwen, die een iets groter hoofddeksel pre
fereren, bracht hij gedrapeerde mutsjes. De kleuren keel veel
zwart, en bruin-beige tinten, vaak qecombineerd.
Katja Robinski presenteerde ook een nieuwe collectie. Haar koe
den waren drukker, minder klassiek van lijn dan die van Heymans.
Bij haar: veel plooien en draperieen in soms onwillig vilt, veel
kleur en veel kleurcombinaties. Het best geslaagd vonden wij haar
ronde cloche-modellen, waarvan u er hier een ziet afgebeeld: zwart
vilt met rood gegarneerd. Haar asymmetrische hoeden, die aan de
ene zijde bijna tot in de nek reikten en aan de andere kant nog
niet de bovenste rand van het oor raakten, waren moeilijker te
dragen: het ztjn hoofddeksels die veel aandacht opeisen en daardoor
het doel van' de hoed een gezicht zo mooi mogeliik te doen uit
komen, wel eens voorbijschoten. Een nieuwtje was hierbij een hoed
van gesponnen glas. een hoog glanzend materiaal, dat entity ziet als
een grof gevlochten matje. Het is onbrandbaar, wordt niet door
motten aangetast, is veerkrachtiq en kan met een minimum aan
moeite worden schoongemaakt. Een materiaal, dat vooral bestemd
is voor toneelgordijnen meubelbekledinge.d.).
fjP de show van Offerman schetste
onze modetekenares enkele mo
dellen voor u:
een zware wintermantel, een roest
bruine jas met zwart Persianer, een
paars mantelpak met zwarte franje,
een jswart kanten cocktailjapon en
een eenvoudige zwarte „basic-dress",
cite maar f 63.kostte.
Het beste deel van de show van
Offerman waren de modellen, die af
komstig waren van de Nederlandse
confectie. Op een kort geleden gehou
den show van Gerzon zagen wij er
enige met vreugde weer terug. Het
gaat met de Nederlandse confectie
ook op het gebied van japonnen, de
goede kant op lijkt ons zo. En dat
verheuqt ons zeeromdat niet de
kwaliteit van de haute couture, maar
die va?i de confectie besïist, of de Ne
derlandse vrouw goed gekleed kan
gaan.
(Van een onzer verslaggevers) *aal als één man op, en schoof in
gesloten formatie naar het buffet.
Het bleek dat iedereen in het be
zit was van een papiertje, v/aarop
stond: „Goed voor twee croquet-
ten": een aardige attentie van de
jubilerende coöperatie. Maar ach
ter het buffet stond iemand die
van_ niks wist, en die weigerde de
papiertjes te honoreren, op grond,
van het feit dat hij geen croquet-
ten had. Eén blik op dat machtige
blok feestvierenden leerde echter,
dat het van geen wijken wilde
weten. Man voor man hadden ze
hun recht op croquetten zwart op
wit in de hand.
Het werd zenuwachtig telefone
ren. Zesduizend croquetten moesten
er komen. Ze kwamen. En driedui
zend onverzettelijke feestvierders
zijn pauze-bel of geen pauze-bel
pas bereid tot lachen terugge
keerd op hun stoelen, toen zij de
man hun twee croquetten vermalen
hadden. Maar toen was het kwart
voor twaalf, en de hele show-orga
nisatie, gebouwd op scherp gecal
culeerde tijdschema's en ladtste-
tremen, was allang schreiend in
mekaar gezakt.
EN andere keer kwam
- een
theatereigenaar uit het Oosten
des lands even vóór de voorstelling
bij hen in de kleedkamer met
een lijst. Hij kon het gezelschap
helaas niet zelf betalen, deelde hij
vrolijk mede, maar dat was niet
erg, want hij was de plaatselijke
winkeliers af geweest en alles zou
in orde komen, als de heren m hun
grappen een paar artikelen wilden
verwerken die door de meebeta
lende winkeliers werden verkocht.
Als de heren dan even de lijst wil
den doornemen
Het bleek een hele lijst. In feite
kon geen grap worden gemaakt,
zonder dat er een zinnetje in ge
vlochten moest worden als: „Ik zit
lekker! Ik zit in een stoel van Peut!"
of „Ik heb best gegeten! Pudding
van Van Slem!" Maar gelachen
dat er is-...
Weer een andere keer zijn ze
vol goede moed naar een stad in
het Noorden getrokken om daar
een zaal vol gegadigden te laten
lachen ter gelegenheid van een
theaterjubileum. Toen ze klaar
stonden om er o£> los te grappen,
trad de directeur nog even voor
het voetlicht om iets te vertellen
van het jubilerende theater dat
altijd in het bezit van zijn familie
was geweest. Een trouwhartige man,
die op plechtige toon memoreerde
hoe het theater vijftig jaar geleden
van de ondergang was gered door
het financieel bijspringen van zijn
tante, die stierf op zestien Maart
1917. En om ook haar op deze
heuglijke dag haar deel te geven,
zei de spreker tot de zaal: „Ma'k
oe verzoek'n even op te staen?"
De zaal kwam overeind en eerde
stil de nagedachtenis der oude tan
te. Vervolgens ging men weer zit
ten, en de spreker beschreef toen
het verloop van een. tweede crisis,
waar men overheen was gekomen
dank zij de financiële hulp van een
oude oom. „Ma'k oe verzoek'n?"
Tot vijfmaal toe is de zaal, tot de
nok toe gevuld met ouwe jonges
van de kegeiclub die es een avond
je uit waren met krakende knieen
overeind gekomen voor familie
leden van de directeur, die lang
reeds waren heengegaan. En toen
deze ten slotte het sein gaf om met
de voorstelling te beginnen, was de
stemming dermate gezakt, dat Wil
ly Walden en Piet Muyselaar mon
ter in wat men in theaterkringen
zo treffend noemt, een „open graf"
stapten.
ACH, het is allemaal niet zo
erg, als na een weinig „opwar
men." de zaal begint te knorren
van plezier, om daarna over te
gaan tot het schuddebuiken, tot ten
slotte de „gil" tegen de muren op
dreunt. En de „gil" is de hoogste
beloning die Walden en Muyselaar
kennen. Goed, goed, ge hebt gelijk:
om dat te bereiken gebruiken ze
wel eens opgelegde effecten. Maar
laat zo'n mensenpakhuis maar eens
lachen! Kunt u dat? Ik niet!
De volksgunst.
.is een angstig bezit
Autoronde van Frankrijk
NICE Het Franse echtpaar Gig-
noux heeft met Faohard 610 eme de
Ronde van. Frankrijk voor automobielen
gewonnen. Jacques en I>ouise Peron
(Fr.) die met hun Osea gedurende het
grootste gedeelte van de nt de leiding
hadden, doch de laatste dagen met pecb
te kampen kregen, eindigden 12e.
1. hr en. mevr, Gignoux (Fr.,} met
Dyna Fanhard 4253,804 pnt.; 2. Pagnlbon
en Macchjevaldo (Frankr.-It,) met Fer
rari 4581,272 pnt.; 3. Redele-Moser (Fr.)
met Renault 4694,27(1 pnt.; 4. Gaudre-
Chafx (FrJ met Osca 4702,606 pnt.: 5.
Stempert-Schwartz (Fr.) met Dyna Fan-
bard 4721,430 pnt r 6. Plantivaux-Maza-
lon (Fr.) met Dyna Fanhard 4801,711
pnt.; 7. Grosggogeat-Biaglzii (Ftj) met
Dyna Fanhard 4815,209 pnt.: 8. Rinen-
Lor (Fr.) 6 met Gardini 4B29,273 pnt,;
9. Dannenmul Ier-Rachel (Fr.) met
Deutch Bonnet Fanhard 4865,562 pnt;
10. Escoffser-Martel (Frj) met Renault
4918,231 pnt.
Reiff biedt excuses aan
BRUSSEL. Gaston Reiff Schoon-
Jans en Simonet hebben schriftelijk ex
cuses aangeboden aan de Belgische ath-
letiekbona voor een brief, die zij vóór
de-spelen ts Helsinki aan het bondsbe-
stuur hadden gezonden in verband met
de niet-cpnemlng van v, d. Reydt in de
Belgische Olympische ploeg. Het bonds-
bestuur achtte de toon van dit schrijven
beledigend en eiste van de drie athleten
schriftelijke verontschuldigingen, op
straffe van schorsing.
v RECTIFICATIE
In de lijst met sport-uïtslagen
stond Maandagavond onder de derde
klasse B. van de afd. Rotterdam van
de KN.V.B. vermeld: O .BR.—Rood
Groen 72, Dit is niet juist en moet
zijn 24, een overwinning dus voor
Rood Groen.
STOCKHOLM. Het interzonale
Bchaaktournooi is voortgezet met de
wedstrijden uit de tweede ronde.
De resultaten waren: Gligoric (Zuid-
slaviü)—Petrosian (Rusland) 'A (na
14 zetten) Ellskaseg (Argentinië)—Tal-
manov (Rusland) Vn (na 28 zetten);
Unzieker (Westdultslandi)-Sanchez (Co
lumbia) i—o (na ?5 zetten); Stahlberg
(Zweden)—P r in b (Nederland) 1—0 (na
27 zetten); Averbach (Rust.)Wade (N.
Zeeland) 10. (Na 32 zetten): Bolbo-
cban (Argenbnié)— Szabo (Hongarije)
YiY» (na 31 zetten)Pilnik (Argenti
niëPachmann (TsJecho-SlGwJ 10
(na 43 zetten); Golombek (Gr. Br,)—
Matanovic (Zuidslavié) (na 40
zetten).
De volgende partijen werden afgebro
ken: Geiler (Rusland)Vaitonls (Cana-
dai); Stoitz (Zweden)Kotav (Rusland);
Barcza (Hongarije)—Sterner (Ver. Sta
ten).
Nieuwelingen starten niet
in Arnhem
DEN HAAG. De sportcommis-
sie van de K.N.W.TJ. heeft besloten
de nationale nieuweiingemvedstrijd
en. de wedstrijd om de veteranen
ere-beker, die in de morgen van
'de 24e September op de Veluwe
zouden worden gehouden, af te ge
lasten. De KN.W.U. kan zich n.L
niet verenigen met de door het ge-
i meentebestuur van Arnhem gestel-
j de vergunningsvoorwaarden voor
I belde wedstrijden.
LONDEN. De Engelse voetbal
bond zal aandringen op een her
ziening van de bepalingen voor
het Olympisch voetbal. In het bul
letin van de bond wordt gezegd,
dat één van de belangrijkste pun
ten die bij het Olympische voet
bal opgehelderd dienen te worden
de definitie van een amateur is.
„Het is duidelijk, dat de definitie
van een amateur volgens de Britse
opvattingen sterk verschilt van die
van zekere andere landen", aldus
het bulletin. De bond hoopt, dat
een bevredigender formulering ge
vonden zal worden bij de bespre
kingen van een speciale commissie
die gevormd is door de Interna
tionale Voetbalfederatie (FIFA).
De bond wenst dat in de huidige
organisatie van het Olympisch
voetbaltournooi een grote verande
ring aangebracht wordt. Tijdens
de Spelen van 1952, aldus de bond,
moesten een aantal elftallen dui
zenden kilometers afleggen om één
wedstrijd te spelen. Voor de Spe
len in 1956 In Melbourne zou deze
afstand nog aanmerkelijker gro
ter zijn. Daarom stelt de bond voor
dat een. voortournooi gehouden
wordt in zones in het eigen land en
daarbuiten zodat daaruit 8 elftallen
te voorschij'n komen die naar de
Spelen gezonden worden. Bij het
Olympisch tournee zou dan ten
minste ieder elftal drie wedstrij
den moeten spelen in een nieuw
systeem waarbij de verliezende
partijen nog meer wedstrijden zou
den moeten spelen. Dit lijkt dan
op een soort herkansing zoals deze
gebruikelijk is bij het Olympische
roeien en sculL
Tijdens de Spelen van dit jaar
in Helsinki werd er veel over ge
sproken dat in de toekomst het
voetbal door het Internationaal
Olympisch Comité uit het pro
gramma genomen zou worden om
dat men het schema niet meer in de
hand kon houden. Maar er bestaat
weinig kans dat dit gebeuren zaL
Het voetbal bracht, na de athle-
tiek, Finland het meeste geld in
het laatje en een toekomstig gast
land zal niet gaarne het voetbal
laten vervallen.
Vijf en twintig ton
per dag aan
de veiling
(Van onze correspondent)
DEN BOSCH. De bramencam
pagne in de Bommeierwaard is
weer in volle gang. De productie
In de invitatiewedstrijd van de
Biljartvereniging L.M.O. was het
Dinsdagavond de A-ploeg die aan de
beurt was. Er werd over 't algemeen
zwak gespeeld, Goede gemiddelden
en flinke series bleven, uit, doch dat
bracht niet mee, dat er ook weinig
strijd werd geleverd. Fel werd meer
malen gekampt om de overwinning
want voor verscheidene deelne
mers hadden de matéhpunten grote
waarde. Noordermeer, technisch wel
de sterkste man bij dit tournooi won
maar een van de twee partijen.
Scoorde hij tegen van Bruggen een
gemiddelde van bijna elf, later moest
hij het onderspit delven tegen Groe-
neweg en kon het niet verder bren
gen dan 6.65.
Mastenbroek, Groeneweg en Lage-
dijk boekten eveneens een winst- en
een vei lies partij, Zij speelden allen
zeer wisselvallig en zonder overtui
ging. Spannend was het duel tussen
Phïlipse en Otte. Met een stand 193—
249 miste Philipse In de laatste beurt
zijn kans. Hij maakte slechts drie
caramboles, terwijl Otte in de na-
stoot een laatste puntje wist te be
halen en de partij daardoor te win
nen.
Noordermeer en Groeneweg heb
ben thans ieder vier gewonnen par
tijen, doch het alg, moyenne van
3 en van Groene-
eerstgenoemde is
weg 6.42.
Noordermeer
Van Bruggen
Mastenbroek
Lagedijk
Lagedfjk
Groeneweg
Otte
Philipse
Ooms
Mastenbroek
Groeneweg
Noordermeer
Philipse
Ooms
v. Bruggen
Otte
die waren uitgesteld leverden hei
volgende resultaat: In de A-ploeg
was het
Ooms 200
Otte 250
In de B-ploeg:
Van de Geer 250 250
Visser 250 179 38 19
250
250
23
26
10.87
250
107
23
16
4.65
200
200
31
29
6.45
250
157
31
18
5.06
250
250
35
35
7.14
200
157
35
39
4.49
250
250
41
31
6.09
200
195
41
24
4.79
200
200
3i
48
6.45
200
126
31
16
4.07
200
200
32
36
6.25
250
213
32
36
6.65
200
200
28
25
7,14
200
149
28
20
5.32.
200
200
49
31
4.08
250
246
49
28
5.06
van
enkele partijen,
200
177
38 30
vour 1952 wordt geschat op 400 A
500 ton, In Nederland worden lit to
taal ongeveer 70 ha bramen ver
bouwd en wel voornamelijk In Zee
land en de Bommeierwaard, welke
samen ongeveer 60 ha opleveren.
De Bommeierwaard levert hiervan
het grootste contingent. Zaltbommel
bezit dan ook de grootste bramen-
veiling van Nederland.
In deze laatste streek is men om
streeks 1935 op bescheiden schaal
met de teelt begonnen. Aanvanke
lijk had men van deze teelt grote
verwachtingen, In de loop der jaren
tot de bezetting in 1940 toe. werd
deze hoge verwachting echter een.
desillusie. Men ként in Nederland
nu eenmaal grotere waarde toe aan
de framboos en aardbei. In de be
zettingstijd en na de bevrijding tot
1949 toe hebben de Nederlandse
eonservenf abrieken zich cp de
braam geworpen. Men verwerkte
deze oa. tot zwak-aicoholische dran
ken, vruchtenwijn, puddmgsaus etc.
De prij2en lagen toen rond de gul
den per kg, Seizoen 1949 bracht er
echter de klad weer in. Op een ge
geven moment brachten 1001. bramen,
j 24 90 op, nog geen 0.25 per kg.
De eerste veiling in 1950 leverde
0.63 per kg op.
De braam werd toen in hoofdzaak
bestemd voor conservering en vrij
wel de gehele productie ging toen
naar Engeland. In 1951 was de mid-
denprys zelfs 1.20, tot nu toe heeft
de prijs voor het seizoen 1952 zich
bewogen van 0.37 via ruim 0.60
tot 0.57. Een prijs van 1,20 zal
dit jaar wel met gehaald worden,
mede m verband met de beperkende
invoermaatregelen van Engeland.
Twintig tot vijf en twintig ton wor
den thans per dag op de Bommelse
veiling gedurende vijf dagen per
week aangevoerd. Vele rappe han
den, vooral van vrouwelijke pluk-
sters, werken nu de hele dag op
volle toeren om de rijpe vruchten
vakkundig te pluken. Vakkundig,
'rant men moet zich voortdurend
hoeden tegen verwondingen,
BEYROET. Bij de hoofdpoort
van-het paleis van de president van.
Libanon is Dinsdag een bom ont
ploft. Er zijn geen slachtoffers. Wel
is de weg op de plaats van de explo
sie beschadigd en zijn ruiten in de
omgeving vernield.
De algemene staking in Libanon
duurt nu al twee dagen. Levensmid
delen zijn niet te koop, daar de win
keliers in de belangrijkste centra
zich bij de staking hebben aangeslo
ten.
De Libanese ambassadeur in Wash
ington Charles Malik, en de vroe
gere Libanese premier Nakkasje
hebben geweigerd deel te nemen
aan een te vormen regering. De for
mateur Salem beeft daarop zijn be
sprekingen moeten hervatten.
