VOOR ANTJES EN Jv Langzaam ging de deur open Poppe-Jans en toen gebeurde het! 18 ziek Kruiswoordpuzzle met spreuk en andere jonge klantjes) Toch schrok Joost niet van het prieelspook Het onbewoonde eiland Het Schaap Veronica RADIO-PROGRAMMA Als twee druppels water hTS gï k?vtêauw'vFopprian/,is EO Zaterdag 20 September 1952 ■m -a - „Een spook toch!" „Een spook toch!" plaagde ze, en begon, weer te lachen. „GÓ v/at zijn die vrienden van jou een helden zeg, maar jou vind ik flink!" Joost bloosde er bijna van. Hij gaf niets om meisjes, maar deze was wel leuk. Joost was op weg naar school. Het leek hem nog erg ver, want ze -j£°* J5?1? dar\ ?}s waren eert week geleden verhuisd, en hij ging nu pas voor de derde gee" TT? ®n vr°e2 mJ* En dag. Hij schopte tegen een steentje, en bedacht dat het allemaal nog ze vertelde dat ze by haar groot- niets leuk was. De andere jongens kenden elkaar allang, en tot nu toe er l0£e®rd& en dat ze diemid- had hij eigenlijk alleen eens wat gepraat met zijn buurman in de bank dag e®n verkleedkoffer had 'ge- Jan Hoogstra. Nou ja, dacht hy, en gaf een heel harde schop, zodat vonden, en had willen spelen hoe het steentje in de berm vloog, vader heeft gezegd dat het met een het was als je als jonkvrouw paar weken wel allemaal weer gewoon sal zijn, en dat zal dan ook door een park liep. wel zo wezen, maar ik zie 't nog niet. „Ha", zei een stem naast hem, leuk, natuurlijk, maar die juf- en daar was Kees Verstegen, de frouw, dat was lang zo griezelig belhamel van de klas, waar ieder- niet als daarvóór die deur, die zo een tegen opzag, omdat hij zo langzaam open ging. Maar toch sterk was,t en zoveel durfde. wist hij niet goed wat hij moest Ze liepen flink door en de weg do?n» en dus maakte hij maar een was ineens niet zo lang meer. buiging^ en zei beleefd. „Dag Daar was de laatste bocht al, nu alleen nog het stuk langs de muur van het oude buiten, en dan was daar aan het eind van de laan de school al. De muur was vervallen t, - Wat zou Fappe-Jans toch „En ais ik nou echt ontzettend t_ aK va KT, _j„i i n geschrokken was?" vroeg Joost. neb-ben. Zij is zo ziek. Ik zal „Dan was ik heus wel meteen de dok-ter op-bel-len, zegt de naar buiten gekomen! Ga je mee moe-der van Poppe-Jans. En ze een kopje thee drinken? Groot- «„1,4. u_+ jjT vader wacht op me." Pakt "et gor-dij-nen-koord en Ze liepen samen naar het ter- »kaI-lo >3al-lo zegt de ras, waar de grootvader, warm dok-ter. Hij staat bij het an-de- ingepakt. in een grote stoel zat. re gor-dijn. „Dok-ter, dok-ter, weldig hard lachen om het spook- ziek. „Ik kom al zegt de dok- verhaal. en ze hadden veel ple- ter. En daar is hij. Zijn jas et 7.'n drieën. Jnnst was nun»«. Freulel' Ze bewoog niet, en het was dus zeker wel een spook. Misschien moest hij dat dan wel zeggen. Hij boog dus nog eens en zei; --1 T - ----#• iDag Spook!". De verschijning zier met zn drieen. Joost was sleept O-ver de vloer - verhsssfl Tfiüw hu m&rlrfo Viöt jjb jüuuj. was veiviuieu, en er stond een poortje open. Joost keek barstte ineens in geschater los, verbaasd toen hy merkte dat het hoed en zijn naar binnen terwijl ze eTïrgs en kon ma"r niet ophouden, zé Y!J' "U1 was' De W was om~ kwam naar voren, en nam de gevlogen. staat op zijn neus en hij liepen. „Zeg Kees, woont hier eigenlijk iemand?" „Ja zeker," zei Kees. „Er woont een stokoude heef, maar 't schijnt dat die nooit meer buiten komt, en daarom laat hij de boel zo ver waarlozen." „O," zei Joost, „En je kunt er zomaar binnen lopen. Die papa vers zijn reuze, zeg. Zou ik er wat van plukken, straks?" „Wat je aoet, moet je zelf we ten," zei Kees, wijsneuzig, „Maar ik zou het voor geen geld willen doen!*', en hij haalde overdreven bibberend zijn schouders op. Joost keek hem verbaasd aan, „Waar om niet?" „Achter dat grasveldje is een prieel," legde Kees uit. „En daar spookt hei." - „Ach wat, hoe kan dat nou, en spoken bestaan toch niet?" Kees dacht even na. „Je kunt het natuurlijk zelf proberen," zei hij toen. „Na school. Dan wil ik wel met een ander mee tot binnen de muur, maar denk er maar eens over na, dan durf je het vast toch niet." Ze liepen verder en weldra wa« ren ze bij school. Joost_had er die middag v.erder, niet over na kunnen Henken, want' ze hadden het veel te druk in de les, maar toen de school uit was, kwam or meteen een grote kring jongens om hem heen staan. „Ga jij naar het spook-prieel?"* vroeg er een, vol ontzag. Dat gaf de doorslag. Nu .moest hij wel gaan. „Wel ja," zei hij, luchtig. „Dat is toch maar onzin, hè? Kom, Kees en Jan, gaan jullie mee?" en hij Hep vast vooruit. De twee an deren kwamen achter hem aan en daarachter volgde de hele klas. „Zeg, Joost." zei Jan, en trok hem aan zijn mouw, „Zou je je niet nog bedenken? Onze tuinman is er eens 's avonds laat geweest, omdat hij er een bizonder plantje zag staan. Toen hij bij het prieel was, waaide de deur langzaam open, en toen schrok hij zo, dat hij hard is weggehold. En hij zegt dat hij wel haast zeker weet dat de Freule uit het prieel kwam." „Wat voor Freule?" „Nou, die er vroeger gewoond heeft. Ze wou met iemand trou wen die haar vader niet goed, ge noeg vond, en toen heeft ze toch elke dag nog in het prieel zitten wachten, maar die man kwam nooit meer omdat hij ergens was gaan vechten. En nu zit ze er nog altijd op hem te wachten, na honderd jaar! Misschien denkt ze wel dht jij het bentzei Jan en keek hem veelbetekenend aan. Joost vond het how langer ho® minder leuk worden maar hij hield zich groot, „Een rare tuinman hebben jul lie, hoor," zei hij, en toen waren ze bij het poortje. Ze naar binnen, en Jan en Kees klommen op de muur. om alles goed te kunnen zten Da rest van de klas bleef buiten „Nou kerel," zei Kees, „Sterkte heeft een hou-ten le-pel in de grote hoed in baar hand. Joost Het meisje bracht hem tot aan hand. „Wel wel", zegt de dok- stond stokstijf van verbazing: het het hek. Ze heette Violet en Joost ter ik zal haar e-ven on-der- was een meisje, 20 oud als hijl.. vond het een prachtige naam. Hij ----- „Hoe kan dat nou!" stamelde beloofde dat hij nog eens terug hij. „Wie ben je?" zou komen.... 1 zoe-ken." En hij geeft Poppe- Jans een klap op haar hoofd met de le-pel. „Nee dok-ter", roept de pop-pen-moe-der, „dat moet u niet doen". „Het kind heeft de koorts", zegt de dok ter. „Zij moet in het war-me zeep-sop1" „Als je koorts hebt moet je niet in het war-me zeep-sop", zegt de moe-der van Poppe-, Jans. ,Hoor eens,' roept de dok ter, „als jij het be-ter weet moet jij maar dok-ter zijn." En hij pakt Poppe-Jans bij haar heen; het moe-der-tje pakt haar kind bij het an-de-re been en al-le-beï trek-ken ze hard. En ze schreeu-wen en ze gil len, Daar komt Jan-ne-kes moe-der bin-nen en zegt :„Kijk, een d)k-ter en een ma-ma, die het kind uit el-kaar trek-ken. Dat heb ik nog nooit ge-zien, nog nooit." „Ja maar hijzegt 'Jan-ne- ke. „Ja maar zij.zegt «Tip. „Jullie krijgt een kop cho-eo- la en een be-sehuit-je", zegt de ech-te moe-der, „en je moet Het volgende ogenblik hees Jan geluiden. Niemand rammelde met Foppe-Jans lek-ker in bed stop- het zeil en maakte het vast. Zij blikjes. Niemand waste borden. Er pen, dan wordt zii van zelf be dreven van het eiland vandaan tot behoefde niet op Rutger te werden for>. -pnr.„D Tone. „.„-ji v, de wind vat kreeg op het zeil. Bij gelet. Suze was er niet om op hen er "oppe-JanS Wordt in bed de stevige wind, die er stond, zat beiden te letten. Jan zat niet op ge-legd en doet haar OOg-jes de hele bemanning bijeen m het de uitkijkpost of splitste geen touw toe en ze denkt' Ge-luk-kiff dat achterschip. De stuurman hield het in de Zwaluw aan de andere Kant -f Ze ae"*L- iUJKKlga» rD£r' v. van het eiland. Er was niemand op lk n°S een groot-moe-der heb. stuurboord het eiland die iets deed. Er zou ook br,.iï«SuLiIS, hlï niets «edaan worden als zy het niet Jsï-ht- zeU deed- Het was alsof alleen „Hoera!" riep Tittie, die naar de °p de were^d waSi uitkijkpost was gerend en onder de boom stond, die nu een vuurtoren was. „Hoera, hoera!" klonk het terug over het water. Kat zonder postzegel Plotseling hoorde zij het gepuf van een stoomboot die over het meer voer. Op gewone dagen be kommerde zich niemand erg om stoomboten, behalve Rutger, maar - De matroos keek hen na door vandaag sprong matroos Tittie toen postzakken werd geopend, glipte de kijker totdat het bruine zeil zij de boot hoorde overeind en het dier eruit. Zonder postzegel en achter de Berg van Danën ver- snelde zij de tent uit in het non- vnj van strafport was hij in deze dween. Toen werd zij Robinson jicht. (Wordt vervolgd.? havenstad aangekomen! Crusoë en ging naar het kamp om Op een. postkantoor in Barcelona was een kat. Op een dag was die verdwenen. En weet je waar hy werd teruggevonden? In Gibraltar! Toen daar namelijk een van de bezit te nemen van haar eiland. HOOFDSTUK XVIII Robinson Crusoe en Vrydag Zy keek rond in het kamp en voelde onmiddellijk, dat er Iets niet in orde was. Er stonden twee ten ten, en een schipbreukeling op een onbSüjoond eiland had er maar één nodig. Een ogenblik dacht zij er over om de tent van de kapitein af te breken, maar toen bedacht zij. dat zij met steeds een schipbreu- keling was, maar dat zij ook een gingen kamp van ontdekkingsreizigers moest bewaken, terwijl dé anderen uitgezeild waren voor een gevaar lijke onderneming. In dat deel van de tijd, dat zij een kamp moest be- liefst zoveel xno- waken, moesten - gelijk tenten zijn. Dus besloot zij dan maar,' en hij klapte Joost zo de tent van de kapitein niet af te hard op z*jp schouder, dat de breken. „Het is de tent van Vrij- mocd hem h-nsi helemaal in de dag", zei zij tot zich zelf. „Natuur- lijk heb ik hem niet ontdekt. Maar de tent staat voor hem klaar als de tijd gekomen is.*' Toen ging zy da tent binnen, u. aan haar en de stuurman toebe- schoenen zonk. Maar daar mocht niemand iets van merken, en hu ging regelrecht op het grasveldje af. Ja, daarachter lag het priee», daar had hij vanmorgen niets van r„u— gezien. Hij keek nog eens achter- g*™' om naar de vrienden, en wuifde branie-achtïg naar hen. Nu was hij vlakbij „Nou zeg!", riep bij zo hard als hij maar kon, „Jullie 2ijn ook brave Hendrtkkcn. Waar blijf je nou met je spook!", ea hij ging expres rustig wat papavers pluk ken..., Hij stond met zijn rug naar het prieel toe.,.. Hoorde hij daar wat? Nee.af ja, toch. Hij draaide zich met een ruk om. De deur was toch gesloten ge weest? Nu was er al een spleet te zien, en toen knarste hij, en ging heel langzaam open. Steeds wijder open, en er was niemand te zien. Bij do muur was ineens een geweldig lawaai. Dat waren Kees en Jan zeker, die maakten dat ze wegkwamen, 'de lamme lingen, Hij hoorde dat er iemand viel en wat riep, maar hij had geen tyd om er aan te denken, want ineens zag hij iemand staan tn het prieel. Een juffrouw met krullen, en een grote wijde hoed met linten. Ze had een lange soepjurk aan.., De Freulel!! Joost was er later altijd erg 'rots op, dat hy niet echt bang geweest was. Hij vond het niet die sterk aan Suze deed denken. Suze had haar dekens meegenomen, maar de strozak had ze achterge laten. Je kon direct zien, dat het een tent van twee mensen waa en niet de tent van een eenzame schip breukeling. Dus pakte de matroos de strozak van Suze Op en legde die boven op die van haar zelf, spreidde daar de dekens over uit. Onmiddellijk werd het haar tont. alleen van haar en het zou weinig moeite kosten om de strozak van de stuurman weer op zijn plaats te leggen, wanneer de tijd kwam, dat zij een heel kamp moest bewa ken. Zij ging bp de twee strozakken liggen. De zon gloeide door hot witte linnen van de tent on door de ingang kon zU de rook zien opstijgen van het smeulende vuur Zy begon te voelen, dat zy wer kelijk alleen was. Zelfs het gezoem van de bijen in de heide vlak achter de tent droeg er toe bij, haar le doen voelen, dat er niemand anders op het eiland was. Zy luisterde naar andere geluiden. Er zongen niet veel vogels, maar ergens vlak bij floot een overloper. Het water klotste weer tegen de Westelijke oever en nu en dan ritselde- de wind door de bladeren. Maar er waren in het geheel geen menselijke HlJN, zei het schaap Veronica, op Schiphol koffie drinken! 1 We zyn wel erg uithuizig dames, zei de dominee. En laten toe het allemaal wel goed in ons bezinken? De kermis nu bijvoorbeeld, -name» wij er iets yen mee? Kom kom, zelden de dames Groen, zo nattio moet u 't niet nemen. Kijk daar dat grote vliegmachicn gaat naar Amerika, Hoe durven ze? Ze mogen ook de ruitjes wei eens zemen. Hé dames, zei de domineewaar is Veroidca? 74/AT gek! zelden de dames Groen, zy heeft toch hier gezeten. v' Kijk eens, ze gaat de lucht in mot een wildvreemde piloot. Daar in-die konstelleesje zit ze, zonder dat we 't toeten, O juffrouw schaap Veronica, kom hier! Het wordt uw dood! Hei, schreeuwde 't schaap Veronica! Ik ga een rondvlucht maken. Ik ga gewoon een blokje om met hierzo. Viruïy. O dames, zei de dominee, let op, hij wil haar schaken, Een vliegenier vertrouw ifc heus nooit verder dan 'k hem zie. TIE dames Groen, die gingen op de startbaan liggen snikken. Maar 110 een ktetn kwartiertje stond het tcstel op de grond. Hier ben ik, zei Veronica, heb ik tt laten schrikken Daar is ze, riep de dominee, en helemaal gezond.' O, o, zeiden de dames Groen, dag lieve vliegenier. Wat denkt u uan een kopje thee, op dit terrasje hier? ANNIE M. G. SCHMIDT Aan de puzzle van deze week behoeven we weinig toe te voegen. Het is een kruiswoordpuzzle met als enige variatie een spreuk. Wanneer u deze kruiswoord puzzle goed heeft ingevuld, geven de horizontale regels, beginnend met de nummerE 35 en 70 een bekende spreuk te lezen. Horizontaal: 1. deel van de voet, 5. fortuin, 10. bereide huid, 14. vorm, 15, uiterst, 28. grote zoetwatervis. 18, kleur stof, 19. maaltijd, 20. kroesje, 22. graanpakhuis, 23, belang rijk voedsel, 25. vrijgevig, 27. lidwoordje, 29. zoogdier, 30. hoop hooi, 32. gedoofd, 34. spil. 40. haast, 42. plakken, 42, afstand van l%"of 2 to nen, 44. afstandsmaat, 45. spinneweefsel, 46. kern, 46. water in Friesland, 49. we reldtaal, 51. voorzetsel, 53. leversap, 55. vochtig, 57. en andere, 58. deel van de boom, 59. vallei, 61. masker, 63. be vel, 64. vet, 66, razernij, 88. zoogdieren, 73. brandbaar koord, 74, Chinese vermicel li, 75. trotse houding, 76. delf stof, 78. titel (meervoud), 79. deurkleedje, 81. uitholling in de muur, 33. tennisterm, 84. en dergelijke, 85. tuinhaag, 86. vlaktemaat, 87. loofboom, 89. thans. 90, bouwstof, 92. draad op een. muziekinstru ment, 94. ten naaste bij, 95, het aanwezig zijn elders, 96, witvis. Verticaal: 1 dierenverblijf, 2. denk beeld, 3. alvorens, 4. laatstleden, 5. snaak, 6. soort priem, 7. militaire rang, 8. asvaas, 9. polder, 10, naschrift 11. wandversiering, 12, koppel, 13. onbenullig mannetje, 14. durf, 17. bloem, 19. part, 21. zuiver, louter, 23. akker, 24. vermaardheid, 26. gesle penheid, 2R. loofboom, 29, gordel, 30. dunne tak, 31. opstap aan een fiets, 33. genotmiddel, 34. kloostervoogd, 36. Inden, bazaar, 37. geestdrift, 38. 1 2 A IA 18 OPLOSSING VORIGE PUZZLE s inAasappel ruiMschoots dewYzekater ïoffie kam er berGkristal epuR s i move s av 0 i rv ivre kaaSdragers msrKwaardi g derAilleren carMensylva knePpelHout phrenolOgie oonlrovErse strEektalen tooMdicHter tioeismOney teeHnicOlor begAnegRon d lepVelsïorm modErn times onzijdigHeid vermorzE l'-e-n fran&laleur turftrapper appreciEren brazzavllle stilzwijGend gespatiEerd oiiampigHons verzameling brits guYana hoofddeksel Het fragment is uit HOE HOORT HET EIGENLIJK van de schrijfster AMY GROSKAMP TEN HAVE en luidt; „Menige man heeft zijn carrière te danken aan de vriendelijke voorko mendheid van zijn vrouw die zelfbe heersing genoeg toonde te bezitten om noch haar voorkeur noch haar afkeur ooit openlijk te laten blijken." uniek. 39, achten, 40. steekwagen, 43. boosaardig wezen, 45 recht stuk weg of water, 47. mak, 50 sportattribuut, 51. karakter, 52 tijding, 54. weekgeld 56. vertegenwoordigers. 58. verblijf plaats, 59. slachtoffer, 60 verbond, 62, nieuwigheid, 65 eén enkele keer, 66. gebeurtenis, 67 Ierland, 69 Europese taal, 71. volkomen ontwikkeld insect, 72. sterrenbeeld, 73. gezang, 77. Steun balk, 79. half, 80. groente, 82. mors- doek, 85. kip, 88. model, 90. nuttig in sect, SI. volgende op, 62. zangnoot, 03. zangnoot. Acfyertirnru' i.M j f vraag projpecto» aan PBNA-ARNHEM) 1 VE LP ER BUITENSINGEL ZONDAG 21 SEPTEMBER 1952 HILVEWS'.'M 402 m. VARA: 3 00 Nws* en iVecrber. 8.18 Gram muz 8 30 Voor. het platteland B.40 Orgelspel 8.53 Sportmededeluigen en postduivenberichten 9.05 Gram muz. 9.45 „Geestelijk leven", causerie VPRO: 10.00 Voor de jeugd- IKOR- 10.30 Ned. Herv. Kerkdienst AVBQ 1200 Even tueel postduivenherichten Hierna: Amusementsmuziek 12 30 „Even afre kenen. Heren'" 1240 Orget en piano 13 00 Nws en weerber. 13 05 Med. of gram.tp.uz 13.25 Amusement«tmuz<efc 13.55 Boekbespreking 1415 Omroepor kest 13.15 FilmpraatJe 15.3a Gram.mnz. 18 00 Dansmuziek 10.30 Sportrevue VPRO' 17.00 Gesprekken met luiste raars 17.20 „Van het Kerkelijk Erf", causerie VARA' 17 30 Voor de jeugd 17.55 Sportjournaal x8.15 Nws en sport uitslagen 18 30 Pianospel 10.45 Volks zang en woordenspel 19.30 Radiolympus AVRO: 2000 Nws 20 03 Strijkorkest 20 35 Med 20 4Q Amusementsmuziek 21 30' „Ontmoetingen met Christopher Blaze" hoorspel 22 05 Gramjnuz. 22 30 „Herfst m Parij*", causerie 22.40 Ne derlandse kamermuziek 23.00 Nwa 3345 Reportages of gram,muz. 23 2524.00 Gram .muz HILVERSUM n 298 m. NCRV a oo Nws en weerberichten 8.15 Orgelconcert 0 30 Morgenwijding S 15 Geestelijke 'lederen KRO: 9 30 Nws en waterstanden 9 45 Gram.muz 8J53 Pontificale Hoogmis en Priesterwijding 12,15 „Apoloiue" 12.35 Lunchconcert 12 55 Zonnewnzer 13.00 Nws cn Kath. nwt 13.10 Voetbalwedstrijd Denemarken —Nederland 15 3o Grem muz 15 45 Boekbespreking 19 "0 Zanereeital 16 30 Vespers IKOR- 17.00 Oecumenische teurddienst 18 Oo „De Kerk ringt" 18 4* Pastorale rubriek NCRV' 19 00 Vocaal ensemble en solisten .Rondom hei Konineschao van Tsraël" oa-serie KRO' 19 45 Nws 29 l>0 Gram.muz W Ptl ..Thuisfront-Tombola" ?0 3o Ge var pronramma 22 38 Act 22 ±5 Arondfhed en Liturgische kfi'er der 2"* no Nw, 2315 54 0(1 Om-oenorkest en «ftligt. MAANDAG 22 SEPTEMBER 1952 HILVERSUM I 402 m. AVRO7 00 Nws 7.10 Gramunuz. 8.00 Kwe 8 1q Gram.muz. 9.00 Morgenwij ding 9 15 Gram.ma». 9.30Voor de huisvrouw 935 Waterstanden 5-40 Gra- mofoanmunek 110O „Op de uitkijk." 11.15 Orgelconcert 11J50 Gram muz. 12.00 Amusementsmuziek 12.30 Land- ctx tuinbouw mededelingen. 12.38 In 't spion netje 12.38 Pianospel 13.00 Nws 13.15 Med. cn gram muz. 13.30 Metropole orkest 14.00 „Wat gaat er om la de wereld?", causerie 14.20 Grara.muz. 14.30 Voordracht 14 45 Jiddische en He breeuwse liederen 15.15 Voor de vrouw 1615 Kamerorkest en soliste 17.00 Or gel en piano 17.39 Voor de padvinders 17.45 Gram.muz. 17.50 Militaire repor tage 18 00 Nws 10.15 Herfstprogramma. 18.55 Gram.muz. 19.00 Muzikale cause rie 19.15 Hammond-orkAt 19»55 Rege ringsuitzending: Landbouwrubriek 20.00 Nws 20 05 Amusementsmuziek 21.00 Deens-Nederland programma 21.45 Gr. muz 2150 ..De geest van Murdock Castle", hoorspel 22 30 Pianorecital 23-00 Nws 23.15—24 00 Gram.muz. HILVERSUM II 298 m. NCRV: 7U0 Nws 7.15 Ochtendgymnas tiek 7,30 Gram.muz, 7.45 Een woord voor de dag 3.00 Nws en weerberichten 8.10 Sportuitslagen. 8.23 Gewijde muziek 8 45 Gramunuz 9.00 Voor de zieken 9.30 Voor de vrouw 9 35 Gramunuz. Jö0 Orgelspel 10A> Morgendienst 11X0 Fluit en piano 11.30 Gram.muz. 12 05 Banjo orkest. 12.25 Voor boer en tuinder 12 "'O Land. en tumbouwmedededelingen i® "t Orgelconcert 12 59 Klokgelui 1300 Nws 13 15 Marmierakapel 14 00 Schoolradio 14 35 Gram.muz. 14,45 Voor de vrouw 13.15 Gram muz. 15 30 Gltaar-kamertrlo 16 00 Bijbellezing 16X0 Strijkkwartet 17 DO Voor de kleuters 17.15 Gecar. muziek 17 40 Gram muz. 17.45 Rege ringsuitzending- R D. Simons; „"Uit de geschiedenis van Suriname" 18 Oo Gram. muz. 18.15 .Sportpraatjfc 18X5 Voor de mannen in" grijs, groen en blauw 18X0 Gtam mm. 39_Oo Nws en weerberichten 19.10 Gram.muz. 19.15 „Volk en Staat", causerie 19X0 Gramunuz. 19.40 Radio krant 20.00 Gram.muz, 20.15 Gewijde muziek 20.46 Gram.muz. 20 50 „Zoek licht op Zuld-Amerika", causerie 21.00 Lichte muziek 21.15 Salonorkest 31X0 Radio Phllhamonisch Orkest 22.45 Avondoverdenking 23.00 WvrR en SOS- berichten 23.1524.00 Gram.muz. door Samuel W. Taylor 54 „ïk heb je al eerder gezegd, Chick, dat Rand een uitgekookte jongen is. Een moord, dat is een van de moeilijkste dingen, Je kan het zó inpikken, dat het op een on geluk lijkt, maar je zal aityd zien, aat de een of andere stommeling van een agent een kleinigheid op merkt, die jij net over het hoofd hebt gezien. Verreweg het beste is, als het in het b§gm inderdaad op een moord lijkt een moord, die de schyn wekt, alsof iemand ge probeerd heeft om het op een ongeval te laten lyken. Je moet na tuurlijk alles zó arrangeren, dat de politie dat ontdekt En daar dienden die scheerspullen en die schijnwer per van jou voor. Voor de politie heb jU het gedaan. Snap je het nou? Is die Rand nou slim Of met? Maar wat zou je er van vinden als we nu eens wat gingen maffen?" „Dat lijkt me niet gek", zei ik. „Ik ben zo moe als een hand." Ik vond dat ik nu genoeg wist. „Ik heb, geloof ik, aardig door zitten drinken", zei Bill grinnikend. „Maar denk nou vooral met dat je daarom zoveel wijzer geworden bent, Chick. Ik heb je niet meer dan een paar kleinigheden verteld en lk hoop dat ik daarmee jouw laatste wens heb vervuld. En verder praat ik graag wat met de mensen. Ik zou je alleen nog aanraden om van gedachten te veranderen. Het zal je anders met meevallen, mor genochtend." HOOFDSTUK 20 Er waren in het huis twee slaap kamers, die door een gang met el kaar verbonden waren. De deur van de badkamer ging naar binnen open en teeht daar tegenover was de keukendeur. Ik sliep in de ach terste slaapkamer. De ramen ston den open en met één stap kon ik buiten zijn. Maar met de Dobex- man by me, had lk niet hèt hart, die éne stap,te doen. Ik gltog naar de badkamer om me wat te wassen en toen ik de deur opendeed, herinnerde ik nae dat de vrouw van Bill aan het voe teneinde van mijn bed een hand- doeic bad gelegd. Op de drempel draaide ik me om en, alsof het myn schaduw was, ging de hond op het zelfde ogenblik mee terug. Op de gang, vlak voor de deur van. mijn slaapkamer, stond ik nog eens stil om die hond te proberen. Met ge spitste oren. bleet hy wachten. ïk glipte vlug de slaapkamer m en probeerde de deur dicht te doen, nog voordat de hond binnen kon komen. Ik werd bijna achterover gegooid, toen hy op hetzelfde ogen blik met zyn voorpoten de deur opendrukte en tegen mijn benen sprong. Ik pakte de handdoek van het bed en probeerde het spelletje nog eens by^ de deur èn van de slaapkamer èn van de badkamer. De hond had het onmiddellijk door. Ik vroeg me af hoe ver ik met dat beest kon gaan. Tot dusver had hy niet geblaft o£ gegromd. Ik had zo'n Idee dat het eerste geluid dat hy gaf, tevens het laatste zou zsjn wat ik horen zou. Ik bleef een uur lang op de rand yan mijn bed zitten. Cigaretfen had ik niet meer. De hond lag aan mijn voeten te slapen; eén oor hield hy gespitst. Zodra ik opstond, stond hy ook op. Voorzichtig draaide ik de knop van de slaapkamerdeur om, trok plotseling met een ruk de deur open en glipte vliegensvlug de gang op. Maar de hond sprong met zyn voorpoten tegen mijn benen en kwam gelyk met my in de deur opening. Ik knipte het, ganglicht aan en luisterde aandachtig. Uit de slaapkamer aan de voorkant kwam. een gesnurk, alsof Bill en zyn vrouw de slaap des rechtvaardigen sliepen. Langzaam draaide ik de knop van de badkamerdeur om. De ogen van de hond bleven strak op mijn handen gericht. Met mijn an dere hand hield ik de styi van de deur vast en ik hoopte dat de hond met begreep wat dat betekende. Ik deed de deur heel vlug open en maakte een voorwaartse beweging, tot ik met mijn borst tegen de siyl van de deur kwam. De hond drong met zoveel gewéld naar binnen, dat hij mij bijna ondersteboven liep. Toen drukte ik met alle kracht die in me was tegen de deurstijl, duw de mezelf achteruit en trok 20 hard mogelijk aan de deurknop. De nagels van de hond krasten over de tegelvloer, toen hij pro beerde zo vlug mogelijk om te draaien. Doordat ik de deur dicht trok, sloeg de deur tegen de" hond zijn achterste, waardoor hij zijn evenwicht even kwijtraakte. Toen stond ik in de gang en de hond zat in de badkamer. Het was voor het eerst dat ik het geluid van de Doberman hoor de. Het klonk allesbehalve prettig. Allemachtig wat een geluid! Op hetzelfde ogenblik begonnen alle honden buiten in de hokken te blaf fen en te janken. De Doberman ging als een furie tegen de deur te keer, hij sprong er tegen aan, klauwde als een bezetene met zijn poten tegen het hout en maakte daarbij een ge luid als van een verscheurend dier. Ik vloog naar de keuken om te kij ken of ik iets zag dat als wapen, dienst kon doen. „Tigel", schreeuwde Bill Meadows. „Tigc," En toen riep hy plotseling: „Kapok!" en ik vroeg me af, of dat soms een woord was, waarmee hij de hond sommeerde up te houden. Maar wat het ook betekende, de hond ging met dezelfde razernij door. „De hond vermoordt hem nog!" gilde de vrouw van BilL „Ik heb die hond nooit vertrouwd! Hij zal hem vermoorden!" Ik pakte een koekenpan, die op het keukenfornuis stond, net was een zwart, zwaar ding. een ouder wetse gietijzeren pan met een steeL Toen ik de keuken uitkwam wilde Bill, die in een pyaraa uit zijn slaapkamer was gekomen, juist de knop van de badkamerdeur pakken. Hy dacht waarschijnlijk niet anders of ik zat ook in de badkamer, bij die dolle hond. Maar nog voor hij de knop beet had, sloeg ik hem met alle kracht, waar ïk over be schikte, op zyn hoofd. Als een zout zak zakte hy in elkaar, waarbij zyn benen zich op een lachwekkende manier onder hem vouwden. Het onderste paneel van de deur kraakte onder de aanvallen van de hond. Buiten gmgen de bonden als waanzinnig te keer. Het leek wel een gekkenhuis. In de slaapkamer stond de vrouw van Bil! te gillen. „Laat hem ophouden. Bill. HU ver moordt hem nog!" Opeens verscheen ze in de deur opening van de slaapkamer. Toen zij haar man onbeweeglijk op de grond zag liggen, terwijl ïk met een kaekepan bij hem stond, hield ze op met gillen en bracht met een gebaar van schrik de rug van haar hand voor haar mond. „Laat die hond ophóuden!** schreeuwde ik. „Tige!" riep ze, terwijl ze naar da deur van de badkamer liep. Toen pakte ze de knop en riep: „Pak hem!" Ja, toen moest ik ook haar wel een mep geven. Ze had de deur al open gedaan om de hond op me los te laten, en het was stom geluk, dat het beest op hetzelfde ogenblik tegen de deur sprong, waardoor die weer in het slot sloeg toen de vrouw over haar echtgenoot heen vleL Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1952 | | pagina 9