VOOR ANTJES EN Jv
Langzaam ging de deur open Poppe-Jans
en toen gebeurde het! 18 ziek
Kruiswoordpuzzle met spreuk
en andere jonge klantjes)
Toch schrok Joost niet
van het prieelspook
Het onbewoonde eiland
Het Schaap Veronica
RADIO-PROGRAMMA
Als twee
druppels
water
hTS gï k?vtêauw'vFopprian/,is
EO
Zaterdag 20 September 1952
■m -a - „Een spook toch!"
„Een spook toch!" plaagde ze,
en begon, weer te lachen. „GÓ
v/at zijn die vrienden van jou een
helden zeg, maar jou vind ik
flink!" Joost bloosde er bijna van.
Hij gaf niets om meisjes, maar
deze was wel leuk.
Joost was op weg naar school. Het leek hem nog erg ver, want ze -j£°* J5?1? dar\ ?}s
waren eert week geleden verhuisd, en hij ging nu pas voor de derde gee" TT? ®n vr°e2 mJ* En
dag. Hij schopte tegen een steentje, en bedacht dat het allemaal nog ze vertelde dat ze by haar groot-
niets leuk was. De andere jongens kenden elkaar allang, en tot nu toe er l0£e®rd& en dat ze diemid-
had hij eigenlijk alleen eens wat gepraat met zijn buurman in de bank dag e®n verkleedkoffer had 'ge-
Jan Hoogstra. Nou ja, dacht hy, en gaf een heel harde schop, zodat vonden, en had willen spelen hoe
het steentje in de berm vloog, vader heeft gezegd dat het met een het was als je als jonkvrouw
paar weken wel allemaal weer gewoon sal zijn, en dat zal dan ook door een park liep.
wel zo wezen, maar ik zie 't nog niet.
„Ha", zei een stem naast hem, leuk, natuurlijk, maar die juf-
en daar was Kees Verstegen, de frouw, dat was lang zo griezelig
belhamel van de klas, waar ieder- niet als daarvóór die deur, die zo
een tegen opzag, omdat hij zo langzaam open ging. Maar toch
sterk was,t en zoveel durfde. wist hij niet goed wat hij moest
Ze liepen flink door en de weg do?n» en dus maakte hij maar een
was ineens niet zo lang meer. buiging^ en zei beleefd. „Dag
Daar was de laatste bocht al, nu
alleen nog het stuk langs de muur
van het oude buiten, en dan was
daar aan het eind van de laan de
school al.
De muur was vervallen
t, - Wat zou Fappe-Jans toch
„En ais ik nou echt ontzettend t_ aK va KT, _j„i i n
geschrokken was?" vroeg Joost. neb-ben. Zij is zo ziek. Ik zal
„Dan was ik heus wel meteen de dok-ter op-bel-len, zegt de
naar buiten gekomen! Ga je mee moe-der van Poppe-Jans. En ze
een kopje thee drinken? Groot- «„1,4. u_+ jjT
vader wacht op me." Pakt "et gor-dij-nen-koord en
Ze liepen samen naar het ter- »kaI-lo >3al-lo zegt de
ras, waar de grootvader, warm dok-ter. Hij staat bij het an-de-
ingepakt. in een grote stoel zat. re gor-dijn. „Dok-ter, dok-ter,
weldig hard lachen om het spook- ziek. „Ik kom al zegt de dok-
verhaal. en ze hadden veel ple- ter. En daar is hij. Zijn jas
et 7.'n drieën. Jnnst was nun»«.
Freulel'
Ze bewoog niet, en het was dus
zeker wel een spook. Misschien
moest hij dat dan wel zeggen.
Hij boog dus nog eens en zei; --1 T - ----#•
iDag Spook!". De verschijning zier met zn drieen. Joost was sleept O-ver de vloer
- verhsssfl Tfiüw hu m&rlrfo Viöt
jjb jüuuj. was veiviuieu, en er
stond een poortje open. Joost keek barstte ineens in geschater los, verbaasd toen hy merkte dat het hoed
en zijn
naar binnen terwijl ze eTïrgs en kon ma"r niet ophouden, zé Y!J' "U1 was' De W was om~
kwam naar voren, en nam de gevlogen.
staat op zijn neus en hij
liepen.
„Zeg Kees, woont hier eigenlijk
iemand?"
„Ja zeker," zei Kees. „Er woont
een stokoude heef, maar 't schijnt
dat die nooit meer buiten komt,
en daarom laat hij de boel zo ver
waarlozen."
„O," zei Joost, „En je kunt er
zomaar binnen lopen. Die papa
vers zijn reuze, zeg. Zou ik er
wat van plukken, straks?"
„Wat je aoet, moet je zelf we
ten," zei Kees, wijsneuzig, „Maar
ik zou het voor geen geld willen
doen!*', en hij haalde overdreven
bibberend zijn schouders op. Joost
keek hem verbaasd aan, „Waar
om niet?"
„Achter dat grasveldje is een
prieel," legde Kees uit. „En daar
spookt hei." -
„Ach wat, hoe kan dat nou, en
spoken bestaan toch niet?"
Kees dacht even na.
„Je kunt het natuurlijk zelf
proberen," zei hij toen. „Na
school. Dan wil ik wel met een
ander mee tot binnen de muur,
maar denk er maar eens over na,
dan durf je het vast toch niet."
Ze liepen verder en weldra wa«
ren ze bij school.
Joost_had er die middag v.erder,
niet over na kunnen Henken, want'
ze hadden het veel te druk in de
les, maar toen de school uit was,
kwam or meteen een grote kring
jongens om hem heen staan.
„Ga jij naar het spook-prieel?"*
vroeg er een, vol ontzag. Dat gaf
de doorslag. Nu .moest hij wel
gaan.
„Wel ja," zei hij, luchtig. „Dat
is toch maar onzin, hè? Kom,
Kees en Jan, gaan jullie mee?" en
hij Hep vast vooruit. De twee an
deren kwamen achter hem aan en
daarachter volgde de hele klas.
„Zeg, Joost." zei Jan, en trok
hem aan zijn mouw, „Zou je je
niet nog bedenken? Onze tuinman
is er eens 's avonds laat geweest,
omdat hij er een bizonder plantje
zag staan. Toen hij bij het prieel
was, waaide de deur langzaam
open, en toen schrok hij zo, dat
hij hard is weggehold. En hij zegt
dat hij wel haast zeker weet dat
de Freule uit het prieel kwam."
„Wat voor Freule?"
„Nou, die er vroeger gewoond
heeft. Ze wou met iemand trou
wen die haar vader niet goed, ge
noeg vond, en toen heeft ze toch
elke dag nog in het prieel zitten
wachten, maar die man kwam
nooit meer omdat hij ergens was
gaan vechten. En nu zit ze er
nog altijd op hem te wachten, na
honderd jaar! Misschien denkt ze
wel dht jij het bentzei Jan
en keek hem veelbetekenend aan.
Joost vond het how langer ho®
minder leuk worden maar hij
hield zich groot,
„Een rare tuinman hebben jul
lie, hoor," zei hij, en toen waren
ze bij het poortje. Ze
naar binnen, en Jan en Kees
klommen op de muur. om alles
goed te kunnen zten Da rest van
de klas bleef buiten
„Nou kerel," zei Kees, „Sterkte
heeft een hou-ten le-pel in de
grote hoed in baar hand. Joost Het meisje bracht hem tot aan hand. „Wel wel", zegt de dok-
stond stokstijf van verbazing: het het hek. Ze heette Violet en Joost ter ik zal haar e-ven on-der-
was een meisje, 20 oud als hijl.. vond het een prachtige naam. Hij -----
„Hoe kan dat nou!" stamelde beloofde dat hij nog eens terug
hij. „Wie ben je?" zou komen.... 1
zoe-ken." En hij geeft Poppe-
Jans een klap op haar hoofd
met de le-pel. „Nee dok-ter",
roept de pop-pen-moe-der, „dat
moet u niet doen". „Het kind
heeft de koorts", zegt de dok
ter. „Zij moet in het war-me
zeep-sop1"
„Als je koorts hebt moet je
niet in het war-me zeep-sop",
zegt de moe-der van Poppe-,
Jans. ,Hoor eens,' roept de dok
ter, „als jij het be-ter weet
moet jij maar dok-ter zijn." En
hij pakt Poppe-Jans bij haar
heen; het moe-der-tje pakt
haar kind bij het an-de-re been
en al-le-beï trek-ken ze hard.
En ze schreeu-wen en ze gil
len, Daar komt Jan-ne-kes
moe-der bin-nen en zegt :„Kijk,
een d)k-ter en een ma-ma, die
het kind uit el-kaar trek-ken.
Dat heb ik nog nooit ge-zien,
nog nooit."
„Ja maar hijzegt 'Jan-ne-
ke.
„Ja maar zij.zegt «Tip.
„Jullie krijgt een kop cho-eo-
la en een be-sehuit-je", zegt de
ech-te moe-der, „en je moet
Het volgende ogenblik hees Jan geluiden. Niemand rammelde met Foppe-Jans lek-ker in bed stop-
het zeil en maakte het vast. Zij blikjes. Niemand waste borden. Er pen, dan wordt zii van zelf be
dreven van het eiland vandaan tot behoefde niet op Rutger te werden for>. -pnr.„D Tone. „.„-ji v,
de wind vat kreeg op het zeil. Bij gelet. Suze was er niet om op hen er "oppe-JanS Wordt in bed
de stevige wind, die er stond, zat beiden te letten. Jan zat niet op ge-legd en doet haar OOg-jes
de hele bemanning bijeen m het de uitkijkpost of splitste geen touw toe en ze denkt' Ge-luk-kiff dat
achterschip. De stuurman hield het in de Zwaluw aan de andere Kant -f Ze ae"*L- iUJKKlga»
rD£r' v. van het eiland. Er was niemand op lk n°S een groot-moe-der heb.
stuurboord het eiland die iets deed. Er zou ook
br,.iï«SuLiIS, hlï niets «edaan worden als zy het niet
Jsï-ht- zeU deed- Het was alsof alleen
„Hoera!" riep Tittie, die naar de °p de were^d waSi
uitkijkpost was gerend en onder de
boom stond, die nu een vuurtoren
was.
„Hoera, hoera!" klonk het terug
over het water.
Kat zonder postzegel
Plotseling hoorde zij het gepuf
van een stoomboot die over het
meer voer. Op gewone dagen be
kommerde zich niemand erg om
stoomboten, behalve Rutger, maar -
De matroos keek hen na door vandaag sprong matroos Tittie toen postzakken werd geopend, glipte
de kijker totdat het bruine zeil zij de boot hoorde overeind en het dier eruit. Zonder postzegel en
achter de Berg van Danën ver- snelde zij de tent uit in het non- vnj van strafport was hij in deze
dween. Toen werd zij Robinson jicht. (Wordt vervolgd.? havenstad aangekomen!
Crusoë en ging naar het kamp om
Op een. postkantoor in Barcelona
was een kat. Op een dag was die
verdwenen. En weet je waar hy
werd teruggevonden? In Gibraltar!
Toen daar namelijk een van de
bezit te nemen van haar eiland.
HOOFDSTUK XVIII
Robinson Crusoe en Vrydag
Zy keek rond in het kamp en
voelde onmiddellijk, dat er Iets niet
in orde was. Er stonden twee ten
ten, en een schipbreukeling op een
onbSüjoond eiland had er maar één
nodig. Een ogenblik dacht zij er
over om de tent van de kapitein af
te breken, maar toen bedacht zij.
dat zij met steeds een schipbreu-
keling was, maar dat zij ook een
gingen kamp van ontdekkingsreizigers
moest bewaken, terwijl dé anderen
uitgezeild waren voor een gevaar
lijke onderneming. In dat deel van
de tijd, dat zij een kamp moest be-
liefst zoveel xno-
waken, moesten
- gelijk tenten zijn. Dus besloot zij
dan maar,' en hij klapte Joost zo de tent van de kapitein niet af te
hard op z*jp schouder, dat de breken. „Het is de tent van Vrij-
mocd hem h-nsi helemaal in de dag", zei zij tot zich zelf. „Natuur-
lijk heb ik hem niet ontdekt. Maar
de tent staat voor hem klaar als
de tijd gekomen is.*'
Toen ging zy da tent binnen, u.
aan haar en de stuurman toebe-
schoenen zonk. Maar daar mocht
niemand iets van merken, en hu
ging regelrecht op het grasveldje
af. Ja, daarachter lag het priee»,
daar had hij vanmorgen niets van r„u—
gezien. Hij keek nog eens achter- g*™'
om naar de vrienden, en wuifde
branie-achtïg naar hen. Nu was
hij vlakbij
„Nou zeg!", riep bij zo hard als
hij maar kon, „Jullie 2ijn ook
brave Hendrtkkcn. Waar blijf je
nou met je spook!", ea hij ging
expres rustig wat papavers pluk
ken..., Hij stond met zijn rug
naar het prieel toe.,.. Hoorde hij
daar wat? Nee.af ja, toch.
Hij draaide zich met een ruk om.
De deur was toch gesloten ge
weest? Nu was er al een spleet
te zien, en toen knarste hij, en
ging heel langzaam open. Steeds
wijder open, en er was niemand
te zien. Bij do muur was ineens
een geweldig lawaai. Dat waren
Kees en Jan zeker, die maakten
dat ze wegkwamen, 'de lamme
lingen, Hij hoorde dat er iemand
viel en wat riep, maar hij had
geen tyd om er aan te denken,
want ineens zag hij iemand staan
tn het prieel. Een juffrouw met
krullen, en een grote wijde hoed
met linten. Ze had een lange
soepjurk aan.., De Freulel!!
Joost was er later altijd erg
'rots op, dat hy niet echt bang
geweest was. Hij vond het niet
die sterk aan Suze deed denken.
Suze had haar dekens meegenomen,
maar de strozak had ze achterge
laten. Je kon direct zien, dat het
een tent van twee mensen waa en
niet de tent van een eenzame schip
breukeling. Dus pakte de matroos
de strozak van Suze Op en legde
die boven op die van haar zelf,
spreidde daar de dekens over uit.
Onmiddellijk werd het haar tont.
alleen van haar en het zou weinig
moeite kosten om de strozak van
de stuurman weer op zijn plaats
te leggen, wanneer de tijd kwam,
dat zij een heel kamp moest bewa
ken.
Zij ging bp de twee strozakken
liggen. De zon gloeide door hot
witte linnen van de tent on door
de ingang kon zU de rook zien
opstijgen van het smeulende vuur
Zy begon te voelen, dat zy wer
kelijk alleen was. Zelfs het gezoem
van de bijen in de heide vlak achter
de tent droeg er toe bij, haar le
doen voelen, dat er niemand anders
op het eiland was. Zy luisterde
naar andere geluiden. Er zongen
niet veel vogels, maar ergens vlak
bij floot een overloper. Het water
klotste weer tegen de Westelijke
oever en nu en dan ritselde- de
wind door de bladeren. Maar er
waren in het geheel geen menselijke
HlJN, zei het schaap Veronica, op Schiphol koffie drinken!
1 We zyn wel erg uithuizig dames, zei de dominee.
En laten toe het allemaal wel goed in ons bezinken?
De kermis nu bijvoorbeeld, -name» wij er iets yen mee?
Kom kom, zelden de dames Groen, zo nattio moet u 't niet nemen.
Kijk daar dat grote vliegmachicn gaat naar Amerika,
Hoe durven ze? Ze mogen ook de ruitjes wei eens zemen.
Hé dames, zei de domineewaar is Veroidca?
74/AT gek! zelden de dames Groen, zy heeft toch hier gezeten.
v' Kijk eens, ze gaat de lucht in mot een wildvreemde piloot.
Daar in-die konstelleesje zit ze, zonder dat we 't toeten,
O juffrouw schaap Veronica, kom hier! Het wordt uw dood!
Hei, schreeuwde 't schaap Veronica! Ik ga een rondvlucht maken.
Ik ga gewoon een blokje om met hierzo. Viruïy.
O dames, zei de dominee, let op, hij wil haar schaken,
Een vliegenier vertrouw ifc heus nooit verder dan 'k hem zie.
TIE dames Groen, die gingen op de startbaan liggen snikken.
Maar 110 een ktetn kwartiertje stond het tcstel op de grond.
Hier ben ik, zei Veronica, heb ik tt laten schrikken
Daar is ze, riep de dominee, en helemaal gezond.'
O, o, zeiden de dames Groen, dag lieve vliegenier.
Wat denkt u uan een kopje thee, op dit terrasje hier?
ANNIE M. G. SCHMIDT
Aan de puzzle van deze
week behoeven we weinig
toe te voegen. Het is een
kruiswoordpuzzle met als
enige variatie een spreuk.
Wanneer u deze kruiswoord
puzzle goed heeft ingevuld,
geven de horizontale regels,
beginnend met de nummerE
35 en 70 een bekende spreuk
te lezen.
Horizontaal: 1. deel van de
voet, 5. fortuin, 10. bereide
huid, 14. vorm, 15, uiterst, 28.
grote zoetwatervis. 18, kleur
stof, 19. maaltijd, 20. kroesje,
22. graanpakhuis, 23, belang
rijk voedsel, 25. vrijgevig, 27.
lidwoordje, 29. zoogdier, 30.
hoop hooi, 32. gedoofd, 34.
spil. 40. haast, 42. plakken,
42, afstand van l%"of 2 to
nen, 44. afstandsmaat, 45.
spinneweefsel, 46. kern, 46.
water in Friesland, 49. we
reldtaal, 51. voorzetsel, 53.
leversap, 55. vochtig, 57. en
andere, 58. deel van de boom,
59. vallei, 61. masker, 63. be
vel, 64. vet, 66, razernij, 88.
zoogdieren, 73. brandbaar
koord, 74, Chinese vermicel
li, 75. trotse houding, 76. delf
stof, 78. titel (meervoud), 79.
deurkleedje, 81. uitholling in
de muur, 33. tennisterm, 84.
en dergelijke, 85. tuinhaag,
86. vlaktemaat, 87. loofboom,
89. thans. 90, bouwstof, 92.
draad op een. muziekinstru
ment, 94. ten naaste bij, 95,
het aanwezig zijn elders, 96,
witvis.
Verticaal: 1 dierenverblijf, 2. denk
beeld, 3. alvorens, 4. laatstleden, 5.
snaak, 6. soort priem, 7. militaire
rang, 8. asvaas, 9. polder, 10, naschrift
11. wandversiering, 12, koppel, 13.
onbenullig mannetje, 14. durf, 17.
bloem, 19. part, 21. zuiver, louter, 23.
akker, 24. vermaardheid, 26. gesle
penheid, 2R. loofboom, 29, gordel, 30.
dunne tak, 31. opstap aan een fiets,
33. genotmiddel, 34. kloostervoogd,
36. Inden, bazaar, 37. geestdrift, 38.
1
2
A
IA
18
OPLOSSING VORIGE PUZZLE
s inAasappel
ruiMschoots
dewYzekater
ïoffie kam er
berGkristal
epuR s i move
s av 0 i rv ivre
kaaSdragers
msrKwaardi g
derAilleren
carMensylva
knePpelHout
phrenolOgie
oonlrovErse
strEektalen
tooMdicHter
tioeismOney
teeHnicOlor
begAnegRon d
lepVelsïorm
modErn times
onzijdigHeid
vermorzE l'-e-n
fran&laleur
turftrapper
appreciEren
brazzavllle
stilzwijGend
gespatiEerd
oiiampigHons
verzameling
brits guYana
hoofddeksel
Het fragment is uit HOE HOORT
HET EIGENLIJK van de schrijfster
AMY GROSKAMP TEN HAVE en
luidt;
„Menige man heeft zijn carrière te
danken aan de vriendelijke voorko
mendheid van zijn vrouw die zelfbe
heersing genoeg toonde te bezitten
om noch haar voorkeur noch haar
afkeur ooit openlijk te laten blijken."
uniek. 39, achten, 40. steekwagen, 43.
boosaardig wezen, 45 recht stuk weg
of water, 47. mak, 50 sportattribuut,
51. karakter, 52 tijding, 54. weekgeld
56. vertegenwoordigers. 58. verblijf
plaats, 59. slachtoffer, 60 verbond, 62,
nieuwigheid, 65 eén enkele keer, 66.
gebeurtenis, 67 Ierland, 69 Europese
taal, 71. volkomen ontwikkeld insect,
72. sterrenbeeld, 73. gezang, 77. Steun
balk, 79. half, 80. groente, 82. mors-
doek, 85. kip, 88. model, 90. nuttig in
sect, SI. volgende op, 62. zangnoot,
03. zangnoot.
Acfyertirnru' i.M j
f vraag projpecto» aan
PBNA-ARNHEM)
1 VE LP ER BUITENSINGEL
ZONDAG 21 SEPTEMBER 1952
HILVEWS'.'M 402 m.
VARA: 3 00 Nws* en iVecrber. 8.18
Gram muz 8 30 Voor. het platteland B.40
Orgelspel 8.53 Sportmededeluigen en
postduivenberichten 9.05 Gram muz.
9.45 „Geestelijk leven", causerie VPRO:
10.00 Voor de jeugd- IKOR- 10.30 Ned.
Herv. Kerkdienst AVBQ 1200 Even
tueel postduivenherichten Hierna:
Amusementsmuziek 12 30 „Even afre
kenen. Heren'" 1240 Orget en piano
13 00 Nws en weerber. 13 05 Med. of
gram.tp.uz 13.25 Amusement«tmuz<efc
13.55 Boekbespreking 1415 Omroepor
kest 13.15 FilmpraatJe 15.3a Gram.mnz.
18 00 Dansmuziek 10.30 Sportrevue
VPRO' 17.00 Gesprekken met luiste
raars 17.20 „Van het Kerkelijk Erf",
causerie VARA' 17 30 Voor de jeugd
17.55 Sportjournaal x8.15 Nws en sport
uitslagen 18 30 Pianospel 10.45 Volks
zang en woordenspel 19.30 Radiolympus
AVRO: 2000 Nws 20 03 Strijkorkest
20 35 Med 20 4Q Amusementsmuziek
21 30' „Ontmoetingen met Christopher
Blaze" hoorspel 22 05 Gramjnuz. 22 30
„Herfst m Parij*", causerie 22.40 Ne
derlandse kamermuziek 23.00 Nwa 3345
Reportages of gram,muz. 23 2524.00
Gram .muz
HILVERSUM n 298 m.
NCRV a oo Nws en weerberichten
8.15 Orgelconcert 0 30 Morgenwijding
S 15 Geestelijke 'lederen KRO: 9 30 Nws
en waterstanden 9 45 Gram.muz 8J53
Pontificale Hoogmis en Priesterwijding
12,15 „Apoloiue" 12.35 Lunchconcert
12 55 Zonnewnzer 13.00 Nws cn Kath.
nwt 13.10 Voetbalwedstrijd Denemarken
—Nederland 15 3o Grem muz 15 45
Boekbespreking 19 "0 Zanereeital 16 30
Vespers IKOR- 17.00 Oecumenische
teurddienst 18 Oo „De Kerk ringt" 18 4*
Pastorale rubriek NCRV' 19 00 Vocaal
ensemble en solisten .Rondom
hei Konineschao van Tsraël" oa-serie
KRO' 19 45 Nws 29 l>0 Gram.muz W Ptl
..Thuisfront-Tombola" ?0 3o Ge var
pronramma 22 38 Act 22 ±5 Arondfhed
en Liturgische kfi'er der 2"* no Nw, 2315
54 0(1 Om-oenorkest en «ftligt.
MAANDAG 22 SEPTEMBER 1952
HILVERSUM I 402 m.
AVRO7 00 Nws 7.10 Gramunuz. 8.00
Kwe 8 1q Gram.muz. 9.00 Morgenwij
ding 9 15 Gram.ma». 9.30Voor de
huisvrouw 935 Waterstanden 5-40 Gra-
mofoanmunek 110O „Op de uitkijk."
11.15 Orgelconcert 11J50 Gram muz. 12.00
Amusementsmuziek 12.30 Land- ctx
tuinbouw mededelingen. 12.38 In 't spion
netje 12.38 Pianospel 13.00 Nws 13.15
Med. cn gram muz. 13.30 Metropole
orkest 14.00 „Wat gaat er om la de
wereld?", causerie 14.20 Grara.muz.
14.30 Voordracht 14 45 Jiddische en He
breeuwse liederen 15.15 Voor de vrouw
1615 Kamerorkest en soliste 17.00 Or
gel en piano 17.39 Voor de padvinders
17.45 Gram.muz. 17.50 Militaire repor
tage 18 00 Nws 10.15 Herfstprogramma.
18.55 Gram.muz. 19.00 Muzikale cause
rie 19.15 Hammond-orkAt 19»55 Rege
ringsuitzending: Landbouwrubriek 20.00
Nws 20 05 Amusementsmuziek 21.00
Deens-Nederland programma 21.45 Gr.
muz 2150 ..De geest van Murdock
Castle", hoorspel 22 30 Pianorecital 23-00
Nws 23.15—24 00 Gram.muz.
HILVERSUM II 298 m.
NCRV: 7U0 Nws 7.15 Ochtendgymnas
tiek 7,30 Gram.muz, 7.45 Een woord
voor de dag 3.00 Nws en weerberichten
8.10 Sportuitslagen. 8.23 Gewijde muziek
8 45 Gramunuz 9.00 Voor de zieken 9.30
Voor de vrouw 9 35 Gramunuz. Jö0
Orgelspel 10A> Morgendienst 11X0 Fluit
en piano 11.30 Gram.muz. 12 05 Banjo
orkest. 12.25 Voor boer en tuinder 12 "'O
Land. en tumbouwmedededelingen i® "t
Orgelconcert 12 59 Klokgelui 1300 Nws
13 15 Marmierakapel 14 00 Schoolradio
14 35 Gram.muz. 14,45 Voor de vrouw
13.15 Gram muz. 15 30 Gltaar-kamertrlo
16 00 Bijbellezing 16X0 Strijkkwartet
17 DO Voor de kleuters 17.15 Gecar.
muziek 17 40 Gram muz. 17.45 Rege
ringsuitzending- R D. Simons; „"Uit de
geschiedenis van Suriname" 18 Oo Gram.
muz. 18.15 .Sportpraatjfc 18X5 Voor de
mannen in" grijs, groen en blauw 18X0
Gtam mm. 39_Oo Nws en weerberichten
19.10 Gram.muz. 19.15 „Volk en Staat",
causerie 19X0 Gramunuz. 19.40 Radio
krant 20.00 Gram.muz, 20.15 Gewijde
muziek 20.46 Gram.muz. 20 50 „Zoek
licht op Zuld-Amerika", causerie 21.00
Lichte muziek 21.15 Salonorkest 31X0
Radio Phllhamonisch Orkest 22.45
Avondoverdenking 23.00 WvrR en SOS-
berichten 23.1524.00 Gram.muz.
door
Samuel W. Taylor
54
„ïk heb je al eerder gezegd,
Chick, dat Rand een uitgekookte
jongen is. Een moord, dat is een
van de moeilijkste dingen, Je kan
het zó inpikken, dat het op een on
geluk lijkt, maar je zal aityd zien,
aat de een of andere stommeling
van een agent een kleinigheid op
merkt, die jij net over het hoofd
hebt gezien. Verreweg het beste is,
als het in het b§gm inderdaad op
een moord lijkt een moord, die
de schyn wekt, alsof iemand ge
probeerd heeft om het op een
ongeval te laten lyken. Je moet na
tuurlijk alles zó arrangeren, dat de
politie dat ontdekt En daar dienden
die scheerspullen en die schijnwer
per van jou voor. Voor de politie
heb jU het gedaan. Snap je het nou?
Is die Rand nou slim Of met?
Maar wat zou je er van vinden als
we nu eens wat gingen maffen?"
„Dat lijkt me niet gek", zei ik. „Ik
ben zo moe als een hand." Ik vond
dat ik nu genoeg wist.
„Ik heb, geloof ik, aardig door
zitten drinken", zei Bill grinnikend.
„Maar denk nou vooral met dat je
daarom zoveel wijzer geworden
bent, Chick. Ik heb je niet meer
dan een paar kleinigheden verteld
en lk hoop dat ik daarmee jouw
laatste wens heb vervuld. En verder
praat ik graag wat met de mensen.
Ik zou je alleen nog aanraden om
van gedachten te veranderen. Het
zal je anders met meevallen, mor
genochtend."
HOOFDSTUK 20
Er waren in het huis twee slaap
kamers, die door een gang met el
kaar verbonden waren. De deur
van de badkamer ging naar binnen
open en teeht daar tegenover was
de keukendeur. Ik sliep in de ach
terste slaapkamer. De ramen ston
den open en met één stap kon ik
buiten zijn. Maar met de Dobex-
man by me, had lk niet hèt hart,
die éne stap,te doen.
Ik gltog naar de badkamer om
me wat te wassen en toen ik de
deur opendeed, herinnerde ik nae
dat de vrouw van Bill aan het voe
teneinde van mijn bed een hand-
doeic bad gelegd. Op de drempel
draaide ik me om en, alsof het myn
schaduw was, ging de hond op het
zelfde ogenblik mee terug. Op de
gang, vlak voor de deur van. mijn
slaapkamer, stond ik nog eens stil
om die hond te proberen. Met ge
spitste oren. bleet hy wachten. ïk
glipte vlug de slaapkamer m en
probeerde de deur dicht te doen,
nog voordat de hond binnen kon
komen. Ik werd bijna achterover
gegooid, toen hy op hetzelfde ogen
blik met zyn voorpoten de deur
opendrukte en tegen mijn benen
sprong. Ik pakte de handdoek van
het bed en probeerde het spelletje
nog eens by^ de deur èn van de
slaapkamer èn van de badkamer.
De hond had het onmiddellijk door.
Ik vroeg me af hoe ver ik met
dat beest kon gaan. Tot dusver had
hy niet geblaft o£ gegromd. Ik had
zo'n Idee dat het eerste geluid dat
hy gaf, tevens het laatste zou zsjn
wat ik horen zou.
Ik bleef een uur lang op de rand
yan mijn bed zitten. Cigaretfen had
ik niet meer. De hond lag aan mijn
voeten te slapen; eén oor hield hy
gespitst. Zodra ik opstond, stond
hy ook op. Voorzichtig draaide ik
de knop van de slaapkamerdeur
om, trok plotseling met een ruk de
deur open en glipte vliegensvlug de
gang op. Maar de hond sprong met
zyn voorpoten tegen mijn benen en
kwam gelyk met my in de deur
opening. Ik knipte het, ganglicht
aan en luisterde aandachtig. Uit de
slaapkamer aan de voorkant kwam.
een gesnurk, alsof Bill en zyn
vrouw de slaap des rechtvaardigen
sliepen.
Langzaam draaide ik de knop
van de badkamerdeur om. De
ogen van de hond bleven strak op
mijn handen gericht. Met mijn an
dere hand hield ik de styi van de
deur vast en ik hoopte dat de hond
met begreep wat dat betekende. Ik
deed de deur heel vlug open en
maakte een voorwaartse beweging,
tot ik met mijn borst tegen de siyl
van de deur kwam. De hond drong
met zoveel gewéld naar binnen, dat
hij mij bijna ondersteboven liep.
Toen drukte ik met alle kracht die
in me was tegen de deurstijl, duw
de mezelf achteruit en trok 20
hard mogelijk aan de deurknop.
De nagels van de hond krasten
over de tegelvloer, toen hij pro
beerde zo vlug mogelijk om te
draaien. Doordat ik de deur dicht
trok, sloeg de deur tegen de" hond
zijn achterste, waardoor hij zijn
evenwicht even kwijtraakte. Toen
stond ik in de gang en de hond zat
in de badkamer.
Het was voor het eerst dat ik
het geluid van de Doberman hoor
de. Het klonk allesbehalve prettig.
Allemachtig wat een geluid! Op
hetzelfde ogenblik begonnen alle
honden buiten in de hokken te blaf
fen en te janken. De Doberman ging
als een furie tegen de deur te keer,
hij sprong er tegen aan, klauwde als
een bezetene met zijn poten tegen
het hout en maakte daarbij een ge
luid als van een verscheurend dier.
Ik vloog naar de keuken om te kij
ken of ik iets zag dat als wapen,
dienst kon doen. „Tigel", schreeuwde
Bill Meadows. „Tigc," En toen riep
hy plotseling: „Kapok!" en ik vroeg
me af, of dat soms een woord was,
waarmee hij de hond sommeerde up
te houden.
Maar wat het ook betekende, de
hond ging met dezelfde razernij
door.
„De hond vermoordt hem nog!"
gilde de vrouw van BilL „Ik heb die
hond nooit vertrouwd! Hij zal hem
vermoorden!"
Ik pakte een koekenpan, die op
het keukenfornuis stond, net was
een zwart, zwaar ding. een ouder
wetse gietijzeren pan met een steeL
Toen ik de keuken uitkwam wilde
Bill, die in een pyaraa uit zijn
slaapkamer was gekomen, juist de
knop van de badkamerdeur pakken.
Hy dacht waarschijnlijk niet anders
of ik zat ook in de badkamer, bij
die dolle hond. Maar nog voor hij
de knop beet had, sloeg ik hem
met alle kracht, waar ïk over be
schikte, op zyn hoofd. Als een zout
zak zakte hy in elkaar, waarbij zyn
benen zich op een lachwekkende
manier onder hem vouwden.
Het onderste paneel van de deur
kraakte onder de aanvallen van de
hond. Buiten gmgen de bonden als
waanzinnig te keer. Het leek wel
een gekkenhuis. In de slaapkamer
stond de vrouw van Bil! te gillen.
„Laat hem ophouden. Bill. HU ver
moordt hem nog!"
Opeens verscheen ze in de deur
opening van de slaapkamer. Toen
zij haar man onbeweeglijk op de
grond zag liggen, terwijl ïk met
een kaekepan bij hem stond, hield
ze op met gillen en bracht met
een gebaar van schrik de rug van
haar hand voor haar mond.
„Laat die hond ophóuden!**
schreeuwde ik.
„Tige!" riep ze, terwijl ze naar
da deur van de badkamer liep.
Toen pakte ze de knop en riep:
„Pak hem!" Ja, toen moest ik ook
haar wel een mep geven.
Ze had de deur al open gedaan
om de hond op me los te laten, en
het was stom geluk, dat het beest
op hetzelfde ogenblik tegen de deur
sprong, waardoor die weer in het
slot sloeg toen de vrouw over haar
echtgenoot heen vleL
Wordt vervolgd.)