KR UIS WOORD AN A GRAM
Yi
Liesje speelde toch met poppen
en met vervelende Annetje
m
Oei, OeiRibbeltjeskat
POIROT SPEELT'"—™—""""'"n
BRIDGE I
Ut
v_
ARTHUR
RAMSOME
Jac. v. d. Ster
Jip wil no-ta-ris
wor-den en een
pijp ro-ken
PEPKA de éérste
Chlorophyll-tandpasta
entevens de beste!
AGATHA CHRISTIE 1
Zaterdag 25 October 1952
Liesje liep op straat en. was woe
dend. „Dit is de naarste middag
van mijn hele leven," dacht ze, en
ze zei zelfs hardop „Bah!" zodat een
meneer, die net langs liep, verbaasd
opkeek. Ze zag het wel, maar het
kon haar niets schelen. Hij ging mis
schien wel naar iets leuks toe, en zij
moest op visite bij akelige mensen.
Ook al was mevrouw Grintsen vroe
ger dè beste vriendin van haar moe
der geweest, dan hoefde zij toch niet
vriendin te worden met dat schaap
van een Annetje? De keer dat die bij
hen was geweest, had ze geen mond
open gedaan en alleen maar eventjes
gelachen als moeder tegen haar
praatte. Nee, jakkes, het zou een nare
nxiddag worden. Ze had echt mede
lijden met zichzelf
Mevrouw Grintsen deed haar zelf
open. Die was wel aardig, al lachte
ze vaak om dingen die Liesje niet
begreep. „Kom gauw binnen," zei ze.
„We hebben de kachel aan in de zit
kamer en Annetje zit met ongeduld
op je te wachten." „Nou, aai zal wel,"
dacht Liesje, en ze stapte_ somber de
hal door, de kamer in. Die viel ten
minste mee, en als ze niet zo uit haar
humeur was geweest, dan had ze vast
gezegd hoe leuk ze hem vond. Hij
was groot en ïang, cn door de brede
ramen kon je ih een tuin kijken
waar een grote rode beuk stond. Ze
zag Annetje eerst niet, maar die dook
ineens op uit een hoek van. de kamer,
waar ze met iets bezig was geweest.
„Daar is je vriendinnetje al," zei
mevrouw Grintsen, en lachte wat.
Liesje keek eens naar haar. "Wat was
daar nou voor leuks aan?
„Gaan jullie maar spelen," ver
volgde mevrouw. „Ik blijf hier met
m'n naaiwerk zitten. Wat wilde je
gaan doen, Annetje?"
Annetje dacht even na, en Liesje
hield haar mond stijf dicht. Het
zou toch wel niets zijn wat zij graag
wou doen. Maar het was nog erger
dan ze gedacht had, want Annetje
zei: „Ik dacht dat we met de poppen
zouden kunnen gaan spelen!„Stel
je voor, als je al twaalf was," dacht
Liesje, „om dan samen met poppen
te gaan spelen." 2c had haar lieve
lingspoppen nog op haar kast zitten,
en een enkele keer kleedde ze ze nog
wel eens aan en uit. Maar werkelijk
spelen!Ze vergat alle beleefde
manleren die ze zich onderweg nog
had ingeprent, en riep verontwaar
digd: „Met poppen spelen? Nee, hoor,
dat vind ik kinderachtig. Dat doe ik
niet!" i
Annetje kreeg een kleur van schrik
en Liesje van de weeromstuit ook.
Dat had ze zó 'toch niet moeten zeg
gen. „Nou ja..." 2ei ze toen, om
maar wat te zeggen.
Mevrouw Grintsen iachte weer.
„3o, vind je dat kinderachtig..." zei
ze. „Ja, ja... Maar misschien wil je
de poppen eerst toch eens zien?'\^r
„Ja," zei'Annetje, opgewonden. „Jé
moet ze heus eerst eens zien. Ze zijn -
zo prachtig."
„Oh>" dacht Liesje, „ze'is nog kin
derachtiger dan ik dacht," maar ze
liep toch. achter Annetje aan, die
naar 'een. kast in de hoek van de
kamer holdé. 'Ze 'dacht' aan haar
eigen Chinese pop en aan de Spaanse
gravin, die vader eens had meege
bracht. Deze zouden toch niet mooier
kunnen zijn...
Annetje deed. de kast open en toen
een la. Die schoof ze helemaal uit.
„Kijk," zei ze trots, „dat zijn ze!"
Nu stond Liesje toch. verbaasd te
kijken. Daar lagen zes poppen,
keurig naast elkaar. Een prinses met
een kroontje op, een edelman, een
knecht, een kabouter, een oud vrouw
tje en een elfje. De kleertjes waren
prachtig en de gezichten waren zoals
Liesje nog nooit bij poppen had ge
zien. Maar wat waren ze gek slap,
met dunne armen en benen, en er
lagen overal dunne, net opgerolde
touwtjes bij. „Wat gek." zei ze.
„Niks gek," zei Annetje, ,.hè, mam
ma. wat is daar nou voor geks aan.
Heb je dan nooit van marionetten
gehoord?" Ja, dat had Liesje wel,
maar ze had nooit geweten dat die
er zo uitzagen. Ze hield zich groot.
„O ja," zei ze, „natuurlijk wel." "Ze
was nu beslist wat minder kwaad,
maar hoe moest ze hier nu mee
spelen? Ze had geen zin om die suffe
Annetje want dat was ze tóch
te laten merken, dat die iets beter
kon dan zij had gedacht. Ze stopte
haar handen op haar rug en trok een
diepe rimpel in haar voorhoofd. Dat
deed vader ook altijd als hij zich
ergens niet mee wou bemoeien.
Mevrouw Grintcns kwam er bij
staan. Ze lachte weer.
„Zullen Annetje en ik eerst eens
wat ermee doen?" vroeg ze. Liesje
knikte. Nu merkte tenminste niemand
dat ze er niets van af wist,
„Hè ja," riep Annetje. èn ze was
ineens niet zo saai meer. „Van het
elfje en de boerenknecht dan. Dan
neem jij het elfje." En ze pakte de
poppen zo voorzichtig uit de la alsof
ze van porcelein waren.
„Goed," zei mevrouw Grintens,
„maar ik heb het in zo lang niet ge
daan, ik hoop dat mijn vingers niet
te stijf zijn." En meteen schoof ze
haar vingers door lusjes die aan
allerlei verschillende touwtjes zaten
en zette de pop op tafeL Ze bewoog
haar vingers en Liesje zag tot haar
verbazing dat de pop ging staan en
allebei de armen bewoog. Dat was
toch wel erg leuk
h' n het werd nog leuker.
•*-* „Je moet niet naar onze handen
kijken," 2ei Annetje bazig en Liesje
vond het niet eens erg, „Je moet
alleen kijken naar wat de poppen
doen."
Nu, dat was niet moeilijk. Want,
nadat mevrouw Grintens en Annetje
even met elkaar hadden gefluisterd,
voerden- ze een heel toneelstuk op.
Of eigenlijk waren het de poppen die
speelden. De knecht liep. ging zitten,
stond weer op en bewoog met zijn
armen en met zijn hoofd. Het leek
soms alsof hij echt praatte. En het
elfje, dat was eenvoudig ongelooflijk!
Dat zweefde over de tafel, maakte
een rondedansje met krachtige bui
gingen en kon zelfs op één been
staan, net als een balletdanseres,
waar Liesje wel eens over had ge
hoord.
Het was zó echt. dat Liesje heel
hard in haar handen klapte toen het
uit was. ..Wat prachtig," riep ze, „zo
iets heb ik nog nooit gezien."
,;Zie je wei," zei Annetje. en ze
straalde. „Wij vinden het zelf ook zo
leuk."
„Nou, dat begrijp ik," zei Liesje, en
ze bedacht ineens, dat ze daarstraks
zo onbeleefd was geweest. „Neem me
maar niet kwalijk!"
„Ach wel nee," antwoordde Anne
tje en was ineens niet verlegen meer.
„Kijk, wil je zien, hoe we dat precies
doen? Ik kan het nog niet zo goed
ais Mamma, maar ik kan het je wel
vertellen!"
„Nou, graag!" zei Liesje, en samen
bogen ze zich over de poppen die
daar weer slap en ineengezakt op
tafel lagen. Annetje legde uit en
Liesje probeerde, terwijl mevrouw
Grintens zo nu en dan ook hielp. Het
was vreselijk moeilijk, maar einde
lijk was Liesje zover dat ze een pop
kon laten wuiven. Ze was erg trots.
Kyk eens!" riep ze, „dat kan ik
al een beetje, m sar het moet
nog veel beter. Ik doe het nog zo
houterig."
„Ja," zei mevrouw Grintens vrien
delijk, „maar dat moet je een vol
gende keer dan maar komen pro
beren. Het is half zes en je moeder
zal niet weten waar je blijft!"
„Kalf zes?" Liesje was stomver
baasd. De middag was omgevlogen,
zonder dat zc het wist. Ze rende weg
om haar jas aan te doen
Toen ze weer op straat liep dacht
ze; ,.Dat was de fijnste middag die
ik me kan voorstellen. En Annetje is
ook aardig. Wat gek. En nu heb ik
toch met poppen gespeeld' Maar met
zulke poppen zou Iedereen wel wil
len spelen- Ik ben een echte boffer!"
MARJOLEIN DE VOS
„Nu goed dan," zei moeder, „als
je zeker weet dat alles in orde zal
komen. Maar wacht niet te lang op
hen met eten. Misschien vragen de
meisjes Zwart hun wel om daar te
blijven en: bij hen te eten."
Tittie zei niets.
Moeder stapte in de boot en duw
de af met een riem.
„Dag Robinson Crusoe," zei ze.
„Dag, Vrijdag," zei Tittie. „Het
was heel pretïig dat je geweest
bent. Ik hoop, dat mijn eiland je
bevallen is."
„Het is me heel goed bevallen,"
zei moeder.
Zij roeide langzaam weg.Tittie
rende naar de uitkijkpost om te
wuiven. Moeder roeide er langzaam
Ribbeltjesfeat ging naar de stad
om leverworst te halen,
Maar toen hij het in z'n mandje had
vergat hy te betalen
Oei, oei, die Ribbeltjeskat
dte smeerde 'm toen rad
De slaper ert z'n ztoaper en z'n zuster met d,r man
die holden toen de straat op, e» ze gingen d'r -achter an.
Iedereen riep; „Houdt de dicj!
De deuren gingen open.
De mensen schreeuwden: „Asjeblief,
at kan dat beestje lopen!"
Oei, oei, Ribbeltjeskat,,
dte holde door de stad
De slager en z'n zwager holden met een reuzevaart
en gilden allemaal: „Hou 'm vast en pak 'm bö z'n staart
Waar i$. nou die katmeneer?"
„Hy liep toch hier zo even?"
Ribbeltjeskat was nergens meer:
Waar was die kat gebleven?
Niémand tuist dat RibbeMjesfcct
daar boven in de dakgoot zat
en dat hy hed de leverworst al opgegeten had.
De slager en z'n zwager en z'n vrouw Cornelia
die gingen treurig weg en Ribbeltjeskat die keek hen na,
ANNIE M. G. SCHMIDT
langs. Het eiland was werkelijk
opeens heel eenzaam. Tittie veran
derde van gedachten.
„Moeder," riep zij.
Moeder hield op met roeien.
„Wil je toch maar liever mee?"
riep zij.
Maar op dat ogenblik herinnerde
Tittie zich weer, dat zij niet alleen
Robinson Crusoe was, die er recht
op had om gered te worden door
een voorbijvarend schip, maar dat
zy ook matroos Tittie was, die de
lantaarn moest hijsen aan de grote
boom achter haar, zodat de ande
ren het eiland in het donker kon
den vinden en die dan de lichtba
kens moest aansteken, zodat zij het
buitgemaakte schip In de haven
konden brengen.
„Neen," riep zij. „Alleen maar
„Dag, nep moeder.
„Dag!" riep Tittie. Zij ging op de
grond liggen - en keek moeder na
door de kijker. Plotseling bemerkte
zij, dat zij haar niet kon zien. Zij
knipperde met haar ogen, haalde
haar zakdoek uit haar zak en veeg
de eerst het glas van de kijker en
toen haar oog af.
„Sukkel," zei zij, „dat komt er
Uit het Engels vertaald
door
van als je te -ingespannen kijkt.
Probeer het eens met het andere
oog."
HOOFDSTUK XIX
De Amazonerivier
De zon ging onder achter de heu
vels op de Westelijke oever van
het meer. De lichtstrook langs de
toppen van«de heuvels van do Oost
kant werd steeds smaller en was
tenslotte verdwenen. De wind ging
liggen, De eilanden bij Rio werden
weerspiegeld in rimpeloos water,
„Zo gaat het niet', zei kapitein
Jan. „Het is misschien donker eer
er weer wind komt. "We konden be
ter naar de Westkant varen en dan
daar langs de oever roeien. Zelfs
als zij op de loer ligger., zullen ze
ons nu niet zien als we dicht bij
de kant blijven."
„Ze zullen ons voor een visser
aanzien", zei Suze,
(Wordt vervolgd.)
Jan-ne-ke is weer' be-ter.
Maar moe-der heeft ge-zegd:
„Je mag nog niet op straat."
„Waar zul-len we spe-len?",
vraagt Jip.
„In de keu-ken," zegtJan-
ne-ke.
„Niet in de keu-ken," zegt
moe-der. „Daar kan ik je niet
ge-brui-ken. Gaan jul-lie maar
sa-men naar de zol-der."
Op zol-der is het fijn. Als je
twee plan-ken schuin neer-zet
te-gen de muur, dan heb jé zo
maar een huis-je,
„We gaan va-der en moe-der-
tje doen," zegt Jan-ne-ke.
„Nee," zegt Jip. „Ik wil niet
meer met pop-pen spe-len."
„En de beer dan?" vraagt
Jan-ne-ke.
„Dat is geen pop," zegt Jip,
„dat is ge-woon Beer."
„Dan doen we maar nie-neer
en me-vrouw," zegt Jan-ne-ke.
„Komt u bij me op vi-si-te, me
neer?"
„Als-tu-blieft," zegt Jip.
„Wilt u een kop-je thee, me
neer?"
„Nee," zegt Jip. „Ik lust geen
thee,"
„O, o," zegt Jan-ne-ke. „Dat
zegt een me-neer nooit. Een
me-neer gaat net-jes zit-ten en
drinkt net-jes thee."
„Dan wil ik nooit me-neer
wor-den," zegt Jip.
„Wat wil je dan wor-den?"
„No-ta-ris," zegt Jip. „Ik wil
no-ta-ris wor-den en een pijp
ro-ken."
„Maar een no-ta-ris mag ook
niet zeg-gen: Ik lust geen
thee!"
„Wel," zegt Jip. „Een no-ta-
ris mag dat best zeg-gen!"
„Nie-tes," zegt Jan-ne-ke.
„Wei-les," zegt Jip.
„Ik ga het aan moe-der vra
gen," zegt Jan-ne-ke. En moe
der zegt: „Als Jip no-ta-ris is,
dan is hij al groot. En als Jip
groot* is dan lust hij thee."
„Zie je wel," zegt Jan-ne-ke.
Maar Jip vindt het héél gek.
Hij moet daar eerst eens o-ver
na-den-ken. En het huis-je op
zol-der breekt hij af. „Ik wil
geen me-neer en me-vrouw
meer doen." zegt hij. „Ik heb
knik-kers." En dan gaan ze fijn
sa-men knik-ke-ren op de gro
te, gro-te zol-der.
De letters van de in bet
kruiswoordfiguur te plaat
sen woorden zijn door el
kaar geraakt, waardoor war
taal ontstaan is. Onder „ho
rizontaal" en „verticaal"
kunt u het resultaat zien.
De vraag is nu, deze abra
cadabra weer tot behoorlij
ke, bestaande woorden en
afkortingen terug te bren
gen. zodat zij in het kruis
woordraadsel geheel op el
kaar aansluiten.
Opgemerkt dient nog, dat
zich onder de in te vullen
woorden 6 geijkte afkortin
gen bevinden, waarvan er
één de naam van een Ne
derlandse voetbalclub aan
geeft, en een 'andere de
naam van het vroegere In-
don. Republik. leger.
Horizontaal: 1. rona
4. esteg 8. none 12. efe 13,
gko 14. bla 16. oid 17. nv
water 19. salsnek 21. fantet
23. terass 24. Isa 25. rea 27,
nse 28. er 30. magirapnt 33,
nn 34. itr 36. ela 37 nte 33,
sbo 39. gre 40. nierd 41. tmo
42. sni 43. lec 44 tnu 46. kta
48. so 49. gelenvarn 52. Is
53. ems 54. dee 55. ker 57.
nageia 60. enaars 62. jan
boet 64. tiepsas 65. stle 70.
itu 67. sli 68. ree 69, stle 70.
napas 71. rani.
Verticaal: 1. tarfava 2.
tere 3. terns 4. nost 5. gtt 6.
Lke, 7. laga 9. siene 10. roed
11. ensonsn 13. anakal 15.
snisab 18. pi we 20. gtse 22. t starre 47. snikles 49. tcov 50. do a f
ard 25. Ixmalee 26. entanen 29. siree i 51. tene 53. sjeta 56. inker 58. degaj
31. dreer 32. greut 33. asnot 35. sir j 59. sneu 60. pina 61. aare 63. pti 64.
33. tbo 42, bolaten 43, centem 45. i Isa.
ZONDAG 26 OCTOBER 1952
HILVERSUM I. 402 jn.
KRO: 8.00 Nieuws en waterstanden.
3,10 Gram.muziek. 8.25 Hoogmis, NCRV:
.30 Nieuws en waterstanden. 9.45
rram.muziek. IKOR: 10.00 „Met de deur
„i huls", causerie. 10.30 Ned. Herv.
Kerkdienst- 11.45 „Oecumenische erva
ringen in Berlijn", causerie. NCRV: 12.00
Koorzang, KRO: 12.15 Apologie. 12.35
Gram.muziek. 12.40 Lichte muziek.
12,55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en ka
tholiek nieuws, 13.10 Lunchconcert. 13,40
Boekbespreking. 13.55 Gram.muziek.
14.00 Voor de jeugd. 14.30 Kamerorkest
en solist. <In de pauze plm. 15.00 „Eeuw
feest kerkelijke Hiërarchie", causerie.)
15.40 Bariton en piano. 16.10 „Katholiek
thuisfront overal!", 18.15 Sport. 16.30
Vespers. NCRV: 17.00 Gereformeerde
kerkdienst. 18,30 Gewijde muziek. 19.30
..Gelooft U dat?", causerie. KRO: 19.45
Nieuws. 20.00 GramjTiUZiek. 20.25 De
gewone man zegt er ,'t zijne van. 20.30
Gevarieerd programma. 22.35 Actuali
teiten. 22.45 Avondgebed en liturgische
kalender. 23.00 Nieuw», 23.15—24.00 Gra-
mofoonmuzlek.
HILVERSUM II, 298 m.
VARA; 8-00 Nieuws en weerberichten.
8.13 Gram.muzsck, 8.35 Orgelspel. 8.58
Spoctmededelingen en postduivenbe-
riehten. 3.00 „Langs ongebaande we
gen", causerie. 8.10 Kamerorkest, klein
koor en solisten. 9.45 „Geestelijk leven",
causerie, 10.00 Amusementsmuziek, 10.30
Met en zonder omslag, 11,00 Omroep
orkest. 11.30 Cabaret. AVRO; 12.00 Lich
te muziek. 12.30 „Even afrekenen. Ke
ren". 12.40 Amusementsmuziek. 13.00
Nieuws en weerberichten. 13.05 Mede
delingen of gramofoonmuzlek. •13.10
Mus et te-orkest en soliste, -13.35 Amuse
mentsmuziek. 13.55 Boekbespreking.
14.15 Strijkkwartet, (pint. 1425—14.50
Fllmpraaije.) 15.30 Promenade-orkest cn
soliste. 16.30 Sportrevue. VARA: 17.00
Strijkensemble. 17.30 Voor de jeugd.
17.50 Sportjournaal. 18.15 Nieuws en
sportuitslagen. VPRO: 18.30 Korte Ned.
tterv. Kerkdienst. IKGR: 19.00 Voor de
jeugd. 13.35 Radio-catechisatie. AVRO
20.00 Nieuws. 20.05 Orkestconcert. 20,5;
Mededelingen. 21.00 „Ontmoetingen met
Christopher Slaze", hoorspel. 21.35 Gra-
mo/oon muziek. 21.50 Cabaret, 22.35
Zuid-Amerikaanse en Spaanse muziek.
23.00 Nieuws. 23.15 Reportages of gra-
mofoonmuziek, 23.25—24.00 Gramofoon
muzlek.
Engeland, BBC Light Programme
1500 en 247 m.
13.00 Verzoekprogramma. 14.15 Gev
rieertle muziek. 14.45 Gevarieerd pro
gramma. 15.15 Amusementsmuziek. 15.45
Gevarieerd programma. 16.30 Interview!
17.30 Hoorspel. 18.00 Boekbespreking.
16.30 Gram.muziek. 19.00 Round Britain
Quiz 18.30 Gevarieerd programma. 20.00
Nieuws- 20.30 Hoorspel. 21.30 Community
hymn-singing. 22.00 Amusementsmuziek.
23.15 Pianospel. 23.30 Muzikale causerie.
23.45 Orgelspel. 0.15 Lichte muziek. 025
Amusementsmuziek. 0-561,00 Nieuws.
BELGJë 324 m.
12.00 Radiojournaal. 12.30 Weerberich
ten. 12.34 Amusementsmuziek. 13.00
Nieuws. 13.15 Symphonie-orkest. 13.30
Voor de soldaten. 14.00 Gram.muziek.
15.40 en 1S.50 Idem. 16.45 Gram.muziek.
17.00 Symphonie-orkest en solist. 17.40
Gram.muziek. 17.45 Sportuitslagen. 17.50
Gram.muziek; 17.55 Symphonie-orkest
en solist. 18.30 Goosdienstige uitzending,
13.00 Nieuw®, 10,30 Gramunuziek. 20.15
Symphonie-orkest en solist. 22.00
Nieuws. 22.15 Verzaekprogramma- 23.00,
Nieuws. 23,05 Dansmuziek. 23.3024.00
Lichte muziek.
MAANDAG 27 OCTOBER 1952
HILVERSUM I, 402 m.
NCBV7-00 Nieuws. 7-13 Gewijde mu
ziek. 7.45 Een woord voor de dag, 8.00
Nieuws en weerber. 8.10 Sportuitslagen.
8.20 Gram.muz. 9.00 Voor de zieken. 3.30
Voor de huisvrouw. S.33 Waterstanden.
9.-40 Gram.muz. 10.00 Pianorecital. 10,30
Morgendienst. 11.00 Gram.muz. 11.15
Gevar. progr. 12.25 Voor boer en tuin
der. 12.30 Land- en tuinbouwroededelin-
gen. 12.33 Orgelconcert. 1259 Klokgelui.
13.00 Nieuws. 13.15 Vertrek van Z'.K.H.
Prins Bernhard naar Midden- en Zuid-
Amerika. 13.30 Gram.muz. 13.45 Idem.
14.00 Schoolradio. 14.40 Gram.muz. 14.43
Voor de vrouw. 15-15 Gram.muz. 15.35
Viool en piano. 16.00 Bijbellezing. 16.30
Kamerkoor. 17.00 Voor de kleuters. 17,15
Voor de jeugd. 17.30 Idem. 17.45 Reg.
.-„uitzending; Dr L. G. Jaquet; „Japan
ais producent voor Zuid-Oost-Azië".
18.00 Gemengd koor. 18-20 Sport. 18.30
Gram.muz. 18.45 Engelse les 19.00 NWs
en weerber. 13.10 Banjo-orkest. 19.30
„Volk cn Staat", causerie. 19.45 Kinder
koor. 20.00 Radiokrant. 2D.2o Gramonuz.
2G.50 „Holland-import in moeilijkheden",
hoorspel 2125 Gram.muz. 21.50 „In
drukken uit Amerika", causerie. 22.00
Gram.muz. 2210 Psalmen en liederen.
22.45 AvondGverdenkiïtg. 23,do Nieuws
en SOS-berichten. 23.1524.00 Gramo
foonmuzlek.
HILVERSUM II. 29S m.
VARA: 7.00 Nieuws. T.10 Gram.mus.
7.15 Ochtendgymnastiek, 7,33 Gram.-
OPLOSSIXG VORIGE PUZZLE
W e k e l ij k s—v jj f t i e n
Manitob a—a ad ij v i e
T e r s t o n dfietsje
H e r h a 1 e .n—r o s b i e f
A c h t t i e n—h e r s e n 3
Colorado —h orloge
a r p a t e n—e n e r g i e
v a r i n g—b o t i t i e
R 0 e Bi e n i e talige
A d v 0 c a a td 1 a 1 e c t
Yokoham ab o r s t e 1
De uitspraak is van W. M. Thac
keray en luidt:
-.O, mijn jonge vrienden, hoe heer»
lijk is het begin van een liefdes
affaire en hoe smadelijk en bespot
telijk soms het niet verwachte
einde ervan".
(Advertentie I. Af.)
Tub® 120 - 95 - 70 ct bij Apoth. en Drog.
f Advertenite 1.
muz 8.00 Nieuws en weerber. 8-1S
Gram.muz. 9.00 „Onder de pannen1',
hoorspel. '9.20 Gram.muz. VPRO: 10.00
„Voor de oude dag", causerie. 10.05
Morgenwijding VARA; 10.20 Voor
dracht. 10.40 Voar.de zieken, 11.40 Ba
riton én piano. 12.00 Gram.muz. 12.15
Dansmuziek. (12AO12.33 Land-entnin-
bouwmede deling en. 12.3312.38 Voor
het platteland) 13.00 Nieuws 13.15
Commentaar, 13.20 Orgelspel, 13.85 Voor
de Middenstand 14.DO Voor de vrouw.
14.15 Viool en piano. 24.45 Gram.nsuz.
15.00 „De Gouverneur", hoorspel. 16.00
Gram.muz, 16.45 Voor de jeugd, 11.1S
Accordeonorkest en solist. 17.50 Mili
tair commentaar. 18.00 Nieuws, 18.1S
Gramjnuz. 18.30 Parlementair over
zicht. 18 45 Voor de jeugd. 19.45 Reg.-
uitze'ndïngrJ. M van tien Bom: „Land-
bouwrubnek: Nationaal plan ter be
strijding van de rundertuberculose".
20.OO Nieuws. 20-05 „In Holland staat
een huis", hoorspel met muziek, 20.35
Aetherforum. 21.15 Dansmuziek 21,40
„Voor en achter het voetlicht een
uitzending gewijd aan het toneel 22.00
..Het welvaartsplan van het N.y.V.",
causerie, 22.15 Radio Fhilharmomsch
Orkest en solist. 23.00 Nieuws. 23.15 So
cialistisch nieuws in Esperante». 2320
Orgelspel. 23.45—24.00 Gram.muz.
BELGIË 324 m.
11.45 Gram.muz. 12.30 Weerber. 12.34
Voor de landbouwers 12.42 Gram.muz.
13.O0 Nieuws, 13.15 S'ymphonisch casi
noconcert. 14.00 Granunuz. 14.45, 15.30,
26.15 en 16.55 Idem, 17.00 Nieuws, .17.10
Amusementsmuziek 18.00 Franse les.
18.15- Pianorecital. 18^3 Causerie, 1820
Voor de soldaten. 19.00 Nieuws. 19.40
Vlaamse liederen 20.00 Omroeporkest
en solisten. 21.00 Gramunuz. 21.48 Idem,
22.00 Nieuws. 22.13 Orgelspel. 22.55
23.00 Nieuws.
door
%fffi Jllll IIIIJIllllINÜItllllUIJflIIIJIIIIItlllllÜIISMimilJII UitUlfiil lUIHll U JiüfilUlUÜtl II11111111 lUilHUIliLIUUl JlUlittilllUIfllUliUlLlil UllUliflllifiïUliJ llffil iS
23
„Ik "wil met het meeste genoegen
helpen als ik kan. Wat is er aan de
hand?"
Poirot haalde uit een kleine, sier
lijke portefeuille drie zorgvuldig op
gevouwen scoreblaadjes. „Dit zijn
de eerste drie robbers, die op de be
wuste avond gespeeld zijn", legde
hij uit. „Hier heeft u de eerste....
geschreven door Miss Meredith.
Zoudt u me nu kunnen vertellen.»
met dit voor 11om uw geheugen
cp te frissenhoe er geboden is
en of de spellen bijzondere moeilijk,
heden gaven?"
Roberts staarde hem in opperste
verbazing aan. ,.U schertst toch ze
ker, monsieur Poirot? Hoe kan ik
me dat allemaal herinneren?"
„Kunt u dat niet? Jammer, ik
zou 't zo graag geweten hebben.
Neem deze eerste robber bijvoor
beeld, Het eerste spel moet een uit-
geboden manche in harten of schop
pen geweest zijnof anders zijn
oe tegenstanders één down gegaan."
„Laat eens kijken,.., 't eerste
spelja, toen zijn ze één down
gegaan in schoppen."
„En het volgende spel?"
„Toen zijn ze weer één down ge
gaan maar ik herinner me heus
niet, waarin. Ik begrijp niet, mon
sieur Poirot, hoe u één seconde
heeft kunnen denken, dat ik me dat
herinneren zou."
„Herinnert u zich van al het bie
den en spelen niets?"
„Ik herinner me, dat ik één keer
groot slam heb geboden. En dat liet
gedubbeld is. En ook. dat tk met
een drie sans atout gemeen down
bert gegaanMaar dat was veel
later op de avond."
„Weet u nog met wie u speelde?"
„Met Mrs. Lorrimer, Keek niet erg
vriendelijk, herinner ik me nog.
Houdt blijkbaar niet van brutaal
bieden."
„En van de andere spellen of van
het bieden herinnert u zich niets
meer!"
Roberts lachte. „M'n waarde mon
sieur Poirot.,.. heeft u werkelijk:
gedacht, dat ik me dat allemaal zou
herinneren? Eerst die moorddat
alleen is al genoeg,, orri je de inte
ressantste spellen te doen vergeten
en bovendien heb ik daarna ook
weer gebridged."
Poirot keek terneergeslagen.
».'t Spijt me erg heus zei
Roberts.
„Och... zó erg is het niet", zei
Poirot langzaam. „Ik had gehoopt,
dat u zich een paar van de spellen
zou herinnerenomdat ze dan
weer als middel konden dienen om
u andere dingen te herin tineren."
„Wat voor andere dingen?"
„Welhet kon u bijvoorbeeld
opgevallen zijn, dat uw partner op
een onnozele manier een doodeen
voudige sans atout had verknoeid,
of dat een van uw tegenstanders u
een. paar slagen cadeau had gedaan,
door te verzuimen met een voor de
hand liggende kaart uit te komen."
Dr. Roberts werd: opeens de
ernst in eigen presoon. Hü boog
zich naar Poirot toe. „Aha!" zei hy.
„Nu begrijp ik, waar u op af stuurt.
Neem me niet kwalijk. Ik dacht
eerst, dat u maar een beetje onzin
zat te praten. U bedoelt, dat de
moordhet feit, dat alles naar
wens was gegaanduidelijk ver
schil in het spel van de schuldige
gemaakt kan hebben?"
Poirot knikte. „Juist, dat is het.
We zouden geen betere en duidelij
ker aanwijzing hebben kunnen ver
langen als de vier, die met elkaar
gespeeld hebben, eikaars spel goed
hadden gekend. Een afwijking van
de gewone anier van spelen, leen
opgelegde kans, die op onbegrijpe
lijke manier gemist wordt, een plot
seling dalen van iemands gewone
spelpeildat zou door de anderen
onmiddellijk opgemerkt zijn. Jam
mer genoeg was u vreemden voor
elkaar, en daardoor is een eventuele
verandering niet opgevallen. Maar
ik verzoek u toch te willen naden
ken. monsieur le Doctcur. ernstig
te willen nadenken! Herinnert u
zich geen opvallende schommelin
gen. onverwachte ernstig fou
ten in het spel van een van uw drie
medespelers?"
Een poos bleef het stil- toen
schudde dr Roberts het hoofd,
't Geeft niets, of ik nadenkIk
kan u niet helpen. Ik herinner het
me eenvoudig niet. Het enige, wat
ik u kar. vertellen, is, wat ik u al
gezegd heb: dat Mrs, Lorrimer een
speelster van klasse is, die ik geen
fout heb zien maken. Schitterend,
in één woord, van het begin tot het
einde. Het spel van Despard was
eveneens heel goed gelijkmatig
ook... een conventionele speler...
dat wil zeggen, zijn bieden, is con
ventioneel. Hij gaat nooit" buiten
zijn boekje. Durft niet van banque
gaan. Miss - Meredithn Hij aar
zelde.
„Jal Wat is er met Miss Mere
dith?" drong Poirot aan.
„Die heeft wel fouten gemaakt
een paar keeropeens herinner
ik het me... tegen het einde van
de avond't Kan natuurlijk zijn,
dat ze moe is geworden... ze is
wel een goede speelster, maar zon
der veel routine. Haar hand tril
de Hij zweeg.
„Wanneer is u dat opgevallen
dat haar hand trilde?"
„Wanneer is dat óók weer ge
weest? Ik weet het heus niet meer™
Ik denk, dat ze misschien heel ge
woon wat zenuwachtig is geweest.
Monsieur Poirotu maakt, dat ik
me dingen verbeeld."
„Neem me niet kwalijk. Maar er
is nog iets, waarbij ik uw hulp no
dig heb."
„Ja?"
Poirot zei langzaam: „Moeilijk, om
te beginnen. Ik wil u geen perti
nente vraag doen. Als ik zeg: heeft
u dat of dat opgemerktzegt u
weer, dat ik het u gesuggereerd
heb. En dan is uw antwoord veel
minder waard. Laat ik het op een
andere manier proberen. Wilt 11
misschien zo vriendelijk zijn, dr.
Roberts» om me de kamer waar u
gespeeld heeft, te beschrijvende
meubels, alle dingen, die er zich in
bevonden?"
Roberts keek in hoge mate ver
baasd. „Alles, wat zich in de kamer
bevond?"
„Ja... als u zo vriendelijk wilt
zijn."
„Mijn waarde heerik weet
niet, waar ik moet beginnen."
„Begin maar waar u wilt."
„Wel, er stonden een hoop meu
bels."
„Neen. neen... gedetailleerd als
tublieft!"
(Wordt vervolgdJ
