Boeren en toeristen vragen
nog steeds „houten schoenen5*
Populariteit van mantelpak
neemt nog steeds toe
DEZE WERELD - WEEK
Bokhorst uit Hoevelaken
maakt 4000paar
per jaar
DDD.
Moet -U eens
hóren!
r -
Zaterdag 6 December 1952
KLOMPENMAKEN EDEL VAK
(Van een onzer verslaggevers)
Wie loopt er in de stad behalve de melkboer
nog op klompen? In de oorlog, ja toen was het
anders. Toen betekende de klomp een uitkomst
voor de stedeling, die zelfs geen schoen of slof
mèer was overgebleven. Het was een niet
vreemd schouwspel een kantoorman op klompen
naar zijn werk te zien gaan. Kom daar nu eens
om. Voor de klompenmakers betekenden die
oorlogsjaren een beste tijd, maar ook heden ten
dage vinden zij in hun oud-Hollands bedrijf nog
een' dikke boterham.
Wij hebben ons daarvan overtuigd toen wij
een bezoek brachten aan de klompenmakerij
van Bokhorst te Hoevelaken. Met zijn knecht
Albert maakt hij ieder jaar nog ruim 4000 paar
van die in het buitenland zo befaamde „houten
schoenen" voor de markt gereed. Bokhorst,
wiens vader al in „het vak" was, is op en top
handwerksman. Zo van de schoolbanken op zijn
twaalfde jaar in het vak gekomen, is hij gewor
den tot een man met hart voor zijn zaak; iemand
die.geheel in zijn werk opgaat en als een der
laatste vertegenwoordigers van het klompen
maker sgilde de leek talrijke interessante bijzon
derheden over zijn edel vak weet te vertellen,
Tien kilo hout voor
een paar klompen
„Sxmpe, sampe, somjpe, Hannes
loopt op klompenAan dat liedje
moesten wij onwillekeurig denken
toen wij in het bedrijf van Bokhorst
rondstapten op een paar van die hol
leblokken, die wij beslist passen
moestenIn onze jeugd hadden
wy te doen met Hannes, die ondanks
het vermaan van zyn moeder door de
spattende regen liep, zodat zijn kou
sen en voeten doornat werden. Nu
weten wy, dat dit lied waarschijnlijk
met op feiten berust. Wy maken ons
namelijk sterk, dat Hannes een paar
uit wilgenhout gesneden klompen
droeg, die, zoals Bokhorst zegt, geen
druppel vocht opnemen,. Daarom
worden die wilgenklompen veel m
melkfabrieken opgedragen. Op pep
pelhout (populieren) zou je het daar
geen dag uithouden. Dat alles ver
telt .ons Bokhorst terwijl hij intussen
naarstig werkt aan het blok hout, dat
straks na hakken, slijpen, boren, bij
werken, schuren, verven en vernis
sen, de speciaal voor buitenlandse
souvenir jagers zo begeerde „wooden
shoe"' zal zijn geworden.
Voor het zover is moet er echter
veel gebeuren. Wat er alzo geschiedt
voor de boer zijn klompen heeft, heb
ben w(j in Hoevelaken mogen aan
schouwen. Het is namelijk verwon
derlijk, dat een klompenmakerij nog
een van de weinige bedrijven is met
een zogenaamde „horizontale produc
tie", een verwerking van grondstof
tot eindproduct dus. Naast de schuur,
waar Bokhorst zijn bedrijf in heeft
ondergebracht, liggen de besneeuw
de walgen- en po pull eren stam men.
(Alleen m de Noordelijke provincies
wordt nog lepenhout gebruikt. In de
rest van Nederland is de iep een be
schermde boom). Met zijn knecht Al-
bert zaagt hij de stammen in „mo
ten" of ..bollen". Uit zo'n bok die on
geveer tien kilo weegt komt één paar
klompen Met één machtige, goed ge
richte slag van de houten twaalf-
pondshamer wordt de moot in twee
helften geslagen, waarna ieder stuk
op het hakblok met een vlijmscherpe
byl wordt bugewerkt. Het hout krngt
dan al zyn eerste ruwe vorm. Bok
horst laat ons zien hoe vroeger de
bol uit de hand werd verwerkt. Te
genwoordig gaat dat voor een groot
gedeelte met machines Het ruwe
blok wordt namelijk in een vernuftig
uitgedacht apparaat geplaatst. waar-
In grote messen met duizelingwek
kende vaart ronddraaien. Het blok
wordt in tweee minuten tot klomp
„gccopieerd". (Als cnpie dient oen tut
de hand vervaardigd model.) Terwijl'
zo de copieermachine houtschilfers
spattend draait, staat Bokhorst elders
de klompen ook al weer machi
naal uit te boren. Daarna wordt
de klomp in het „dophok" 'daar
wordt hy „uHgedopt") afgewerkt.
Albert draait de typische lange boor;
zijn baas hanteert op de snijbank het
zwaardvormige blokmes, dat mbt een
haak in een oog wordt bevestigd, zo
dat het vrii kan ronddraaien. De laat
ste hand legt Bokhorst zelf aan zijn
producten Nadat de klompen, die in
rijen aan de zoldering hangen te dro
gen, zijn geverfd, worden zij van bie
zen of tekening voorzien. Het wach
ten is dan nog slechts op een koper.
Geen concurrentie
Kopers, ja die zyn er in Hoevela
ken en omstreken genoeg. Bokhorst
werkt niet voor grossiers of winke
liers. Hij is tegelijkertijd „fabrikant"
en kleinhandelaar. „Dat brengt het
meest in de pot", verzekert hij ons
lachend, terwijl hy warm van het
snijden even zijn oude viltboed af
neemt en een rode zakdoek over zijn
bezweet voorhoofd haait. „Van 1932
De laatste hand legt Bokhorst zelf
aan zijn producten. Nadat ze aan
de zolder gedroogd zijn warden
de klompen geverfd en gebiesd.
uzm
Met een machtige, goed gerichte
slag wordt de moot tn twee helf
ten geslagen.
Gallup-ondersoek:
Amerikanen voorstanders
van hulp aan buitenland
WASHINGTON. F.en door G«I-
lup ingesteld opinie-onderzoek
heeft uitgewezen dat de meerder
heid van het Amerikaanse volk
„nog altijd voorstander is van hec
verlenen van financiële en mili
taire steun aan Europa als bolwerk
tegen communistisch Rusland" Dit
houdt dus in, aldus Gallup, dat de
regering van Eisenhower volmacht
van het Amerikaanse volk heeft
om de politiek die sinds het begin
van het Marshall-plan in 1047 ge
volgd werd te bfyven voortzetten.
Een bijzonderheid in verband met
het resultaat van het opinie-onder
zoek is, dat da best geïnformeerde
mensen het meest geporteerd dijn
voor voortzetting van de steunpro
gramma's aan Europa.
'Unesco aanvaardt Franse
lening voor nieuw gebouw
PARIJS. De administratieve
commissie van de Unesco heeft by
stemming besloten voort te gaan I
met de plannen voor een permanent i
Uneseo-gebouw te Parijs. Zij besloot
een. Franse lening te aanvaarden
voor de bouw er van. Het plan zal
in April van het volgend jaar ter
bekrachtiging worden, voorgelegd
aan de buitengewone zitting van de
algemene conferentie der Unesco.
In het „dophok" wordt de klomp
afgewerkt. Albert draait de lange
boor en zijn baas hanteert het
zwaardvormige blokmes.
tot 1933 hebben wij het slecht gehad,"
vertelt hij, in het verleden terugblik
kend. „Dat was de tijd van sandaal
tjes en kinderlaarsjes met „spekzo-
Jen". De voetspecialisten van van
daag hebben door dat crisisschoeisel
nu nog een goed belegde boterham,"
zegt hij cynisch.
Of er een sterke concurrentie is
met de fabrieksklompen? „Neen!"
„De boeren weten een kwaliteitspro
duct te waarderen. Onze exploitatie
kosten liggen hoger, maar het fa-
bneksproduct is minder goed afge
werkt. De klompen zijn ruw, doordat
machinale boren nooit zo glad af
werken als de handswerkman met
het mes kan snijden. De boeren lopen
hun sokken kapotDaarom beta-
Wilgenklompen
en tabakssap
Wist u dat een „wilgenklomp''
geen vocht opneemt en peppel
wel? Maar hoe weet je wat voor
hout je hebt? Heel eenvoudig zegt
de klompendragende boer. Een
beetje tabakssap op de voorzyde
van de hak en als je het „door de
klomp kunt blozen" is het beslist
geen wilgen... Deze en andere
wetenswaardigheden vertelt in
nevenstaande reportage een onzer
verslaggevers, die vergezeld van
onze fotogrea} een bezoek bracht
aan BokhorsVs klompenhandel te
Hoevelaken.
len zij liever een paar kwartjes meer
voor een met de band gemaakte
klomp."
Klompenbeurs
Als wij in de werkplaats van Bok
horst eens aandachtig rondkeken dan
valt ons op, dat er witte en gele
klompen in de rekken hangen.
„Waarom dat verschil in kleur?" vra
gen wij. „Dat is een hele geschiede
nis," antwoordt Bokhorst. „Moet u
goed begrijpen," zo gaat hij verder,
„de boer wil een „Zondagse klomp"
om mee op visite of naar de markt
te gaan. Vroeger ging men alleen op
witgeschuurde klompen naar de
kerk; De kinderen van oude boeren
dragen bij voorkeur nog de witge
lakte klomp: die van jonge, progres
sieve boeren gaan op gele „blokken"
door het leven. Het zit zogezegd in
de familie! In Friesland, Marken en op
Volendam draagt men by na louter
zwarte klompen m tegenstelling met
Utrecht en een deel van Gelderland
ir wit de meest voorkomende
„kleur" is. In Brabant zien wij weer
meer de „geeltrappers". Toen ik eens
op een klompenbeurs in St. Oeden-
rode (Br.) liep, zei een klein meisje,
dat pal voor my bleef staan als kon
zij haar ogen niet geloven: „Hedde
-ij witte klompen menneke?" Voor
lokhorst is dat een prachtige gele
genheid om ons zyn diploma's te la
ten zien, die hij op landelijke klom
penbeurzen behaalde. In 1943 een
derde prijs te Epe en in 1947 een eer
ste prijs te Groningen. Zo'n beurs is
altijd weer een feest. Men moet er
op klompen verschijnen anders dient
een verdubbelde entreeprys te wor
den betaald! Er wordt gehandeld en
sorps een prijs behaald. En natuur
lijk wordt er zo nu en dan eens „een
tje genomen" Men ontmoet er
..gildébroeders" cn „klepperend"
loopt men met elkaar op. Er worden
zaken gedaan onder het genot van
een goede sigaar Nee. zo'n klom
penbeurs is niet de slechtste dag van
het jaar! Met de uitnodiging eens.
zo'n beurs te komen meemaken, zijn
wij vertrokken. Misschien gaan wij
er nog wel eens een kijkje nemen
op onze klompen, want van verdub
belde prijzen houden wij niet!
Met zijn knecht Albert zaagt Bokhorst de stammen in „moten" of
„bollen".
(Van onze moderedactrice)
pi E populariteit van het mantel-
pak, ook in de winter, neemt
steeds toe. Want er is geen ander
kledingstuk, dat by zoveel verschil
lende gelegenheden, builen en bin
nen, gedragen, kan worden als juist
een tailleur. Daar kamt bij, dat kor
re of half lange mantels deze tuin
der zeer veel in de collecties van de
Parijse haute couture zijn getoond.
Te koud meent u? Nu, wij verzeke
ren u dat u het in de driedelige
ensembles, bestaande uit een rok,
aansluitend jasje en een korte, wij
dere mantel, meest met bont ge-
voerd zeker niet koud zou hebben.
Vooral niet. als u behoort tot hen
die eigenlijk een hekel hebben aan
het dragen uan een lange jas.
Moet een wmtermanielpak nu een
bontgarnermg hebben of niet?
Een bezwaar is, dat een jasje met
bont binnenshuis een beetje vreemd
staat. De oplossingeen pakje in
drie on, met een jasje voor binnen
en één voor buiten, oj een losse
bontgarnering. Nu moet ti het be
grip mantelpak" niet te eng opvat
ten. Als u een rechte rok hebt van
warme stof, kunt u daar met een
jasje in bijpassende tint gemakke
lijk een uintertailleur pan maken.
Een paar variaties op het thema
„wintertailleur" ziet hier ge
schetst. Eerst een vrij klassiek aan
gesloten pak met een garnering van
ocelot. Het model is uan Lanvin.
Maar wellicht kunt u met minder
kostbaar bont op deze manier een
oud pak -vernieuwen. Daarnaast een
recht jasjel een korte box-coat
Het persianer-kraagje uan 't cos-
tuum daarnaast 2tt los. Als er nog
een oude bontmantel in de familie
is, wear nog een paar goede stuk
ken aan zitten, kunt u er misschien
een dergelijk ensemble: mutsje, mof
en kraag van laten maken. Verder
ziet u nog een recht manteltje met
een grote kraag uan langharig bont.
Deze garnering zal u op het eerste
gezicht wellicht wat ouderwets
voorkomen, maar u weet, er is niets
nieuws onder de zon, alles komt
één keer terug, en die iouderwetse"
kraag is nu weer hoogst modem.
Even modem als de uitvinding uan
dit seizoen, de grote stola. Op tal
uan manieren te dragen, warm. ele
gant, en modieus, mits u beschikt
over het nodige zelfvertrouwen om
deze dracht te „brengen".
(Advertentie LM.)
FfflliSl- Krablxrn en peuteren
maRkt de kwaaJ steeds
uitslag ^DLb<ii? *t. ,v,° e.ib
poriCn de
de huid.
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
(De redactie behoudt zich het reebt
voor lnrezonden rhikfcen voer deze
rubriek te bekorten. Anonieme stukken
;aan in de prutlemand).
Waarom niet wat meer
militaire treinen?
Waarom dwingen de legerauto-
nteiten regelmatig grote groepen
militairen op de spitsuren te rei
zen, tot groot ongerief zowel van
deze militairen zelf als van de
civiele reizigers? Maandag j.l. was
de om 7.11 uur uit Den Haag in
de richting Utrecht vertrekkende
trein zo vol met militairen, dat
reizigers in Voorburg en Gouda
zich geen olaats meer m deze
trein konden verschaffen. Na 10
uur zitten de treinen, echter half
leeg. 's Zaterdags, op de spitsuren
tussen 12 en 14 uur, wanneer vele
forensen naar huis terugkeren, is
het treinverkeer in de richting
Oost-West ook bovenmatig door
militairen, belast.
Is het niet mogelijk, dat Defensie
een zekere spreiding in het ver
voer aanbrengt, of dat de Spoor
wegen meer militaire tremen laten
rijden? Beide groepen reizigers,
militair en civiel, zouden daar
mede zeer zijn gebaat.
J. P.
Op ons verzoek gaven de Ne
derlandse Spoorwegen hierop het
voleende commentaar;
Het vervoer van militairen wordt niet
in. eerste instantie geregeld door de
Nederlandsche Spoorwegen, maar door
de militaire overheid. Deze immers
stelt de ver] of regelingen vast en de
drukke militaire vervoeren hangen
daarmede natuurlijk ten nauwste sa
men.
Wanneer de N S. opgaven ontvangen
van bijzonder grote aantallen te ver
voeren militairen, worden, waar moge
lijk, militaire tremen ingelegd, maar
het is nu eenmaal met doenlijk, het
gehele militaire vervoer per extra trem
te doen geschieden. Indien een druk
militair vervoer op een bepaald traject
tevoren met wordt aangekondigd, is
het onvermijdelijk dat deze militairen
gebruikmaken van de treinen van de
gewone dienstregeling.
De Legervoorüchtingsdienst schreef
ons in verband met dit ingezonden
stukje het volgende:
De terugkeer van militairen na geno
ten 4S-uur verlof of bewegingsvrijheid
dient ingevolge de door de Minister
van Oorlog en Chef Generale Staf ge
stelde bepalingen te geschieden door
gebruik te maken van de eerste reis
gelegenheid op Maandagochtend van of
na 7.00 uur. Terugkeer op een later
uur is voor een normaal verloop van.
het bij het onderdeel van de militair te
volgen oefenprogramma niet verant
woord. Het vertrek op Zaterdag is op
'3 00 uur gesteld. Uiteraard dient de af
voer van de verlofgangers direct na
genoemd tijdstip te geschieden, omdat
de militairen m tegenstelling met tal
loze burgers, met het voorrecht genie
ten dagelijks thuis te vertoeven. Sprei
ding m het vervoer ten koste van da
bewegingsvrijheid van de militairen zou
hoogst onrechtvaardig zijn. Wat enigs
zins magelyk is, om tot een zo goed
mogelijk verloop te komen, wordt ge
daan. Het inleggen van meer militaire
treinen economisch niet verantwoord.
ReorganisatieMuseurr.
van de Arbeid is
noodzakelijk
EEN HAAG Op schriftelijke
vragen van het Tweede Kamerlid.
Gortzak (CPN), over het eindigen,
van de rijkssubsidie voor het
Museum van de Arbeid te Amster
dam, heeft de minister van Q„ X.
en W.. geantwoord, dat het niet
verantwoord is om overheidsgelden
beschikbaar te stellen voor hex ia
stand houden van het museum in
zijn huidige vorm. Uit de inmiddels
door het bestuur van het museum
gepubliceerde plannen blijkt, dat
ook hij dit bestuur de mening heeft
post gevat, dat het museum in zijn
huidige vorm niet kan blijven be
staan. doch moet worden omgezet
in een Nederlands Instituut voor
Nijverheid en Techniek. De minis
ter is bereid een eventueel plan tot
reorganise tie-—het museum
nader te bezien. Eventuele subsidie
ring van een Ned. Instituut voor
Nijverheid en Techniek zal dan
echter niet kunnen geschieden uit
de post „subsidién. voor niet aan
het Rijk toebehorende musea" op
de begroting van O-, K. en "W.
Botsing bij balspel beeft
dodelijke afloop
VENLO, Tijdens het beoefe
nen van een halspel m de gymnas
tiekzaal van de njks-HJB.S- alhier
is de 23-jartge scholier D. Kooper
op zo ongelukkige wijze met zyn
hoofd tegen de schouder van een
medescholier gestoten, dat hij een
hersenbloeding kreeg en aan de
gevolgen daarvan, is overleden.
DEGENEN, die menen, dat voor Europa slechts in federatief verband
nog een goede toekomst is weggelegd, hadden deze week zowel tot
optimisme als tot pessimisme reden. In hei Saargebied sprak een grote
meerderheid der stemgerechtigden zich, zij het indirect, uit voor een nieuw
Europa. In het eigen land wijzigde de Tweede Kamer de grondwet zodanig,
dat overdracht van nationale bevoegdheden aan supra-natianale organen
voortaan mogelijk is. En de raad van ministers van de Kolen en Staal Ge
meenschap schoot zover met haar voorbereidend werk op, dat begin vol
gend jaar voor de twee belangrijkste grondstoffen de nationale barrières
zullen, wegvallen en West-Europa (buiten Engeland en Scandinavië) één
markt zal vormen. Daarentegen deed Bonn een stap terug: de regerings
partijen stelden de op Vrijdag vastgestelde ratificatie van het verdrag over
de Europese Defensie Gemeenschap en de zogenaamde Conventies van
Bonn uit tot begin 1933.
WAAROM de Duitse regerings
partijen plotseling besloten, de
ratificatie van de verdragen, die
de beëindiging van het bezettinps-
statuut en West-Duitslands deelne
ming aan de Westelijke defensie ten
doel hebben, is niet geheel duide
lijk. Slechts een dag daarvoor had
Adenauer, in een meesterlijke
rede, nog verklaard, dat Duitsland
het allergrootste belang had bij een
snelle ratificatie Maar 24 uur later
bleek zelfs zijn eigen party de
Christen-democratische, zo'n haast
niet meer +e hebben.
De meest aannemelijke verklaring,
voor deze ommezwaai gegeven
spreekt van een weinig verheffende
manoeuvre om de verdragen, die
nog op hun grondwettelijkheid
moeten worden getoetst, ter beoor
deling voor te leggen aan de „rege
ringsgezinde" kamer van het uit
twee kamers bestaande Constitutio
nele ilof in Karlsruhe. (De andere
kamer zou „socialistisch" zijn ge
zind). De regering zou daarmede
de socialisten, die tegen de verdra
gen zyn, een vlieg hebben willen
afvangen. Na ratificatie immers
zouden de socialisten zeker oen
beroep op de ..socialistische" kamer
van het Hof hebben gedaan en zou
waarschijnlijk het gehele verdrags
gebouw op losse schroeven zijn
komen te rusten. Ook de bondspre
sident, Heuss, heeft het hof om ad-
vIps gevraagd. Maar dit moet wor
den uitgebracht door de twee
kamers gezamenlijk en de regering
had blijkbaar onverwacht reden ge
kregen om er aan lp twijfelen, dat
dit gunstig voor hpat zou zijn.
Een andere, overigens iets minder
aannemelijke, verklaring is. dat
Bonn op het allerlaatste ogenblik
besloot, toch nog eens af te wach
ten. om te zien hoe de zaken in
het Franse parlement lopen en in
middels uit te kijken, naar een
Goed en slecht
nieuws voor Europa
Saarland verwerpt
nationalisme
Plotselinge draai
van Bonn
Sowjet-blok in
KiY. geïsoleerd
o Nieuw hoofdstuk
in Korea
Ta ft breekt met
Eisenhower
V
kans. om nog wat meer concessies
van de geallieerden los te krijgen.
Maar hoe dit ook zy. twee bijzon
der onaangename dingen blijven te
constaleren. In de eerste plaats, dat
de hoogste Duitse rechterlyke in
stantie. evenals in de tilden van het
nazisme, geheel verpolitiekt blykt
te zyn. En in de tweede, nog be
langrijker plaats, dat door het uit
stel der ratificatie de onzekerheid
in geheel West-Europa, Duitsland
inbegrepen, weer met ten minste
enige maanden wordt verlengd.'
HET sterk geïndustrialiseerde
Saargebied ligt tussen Frank
rijk en Duitsland ingeklemd. Al
een eeuw lang vormt het een twist
appel tussen deze beide staten. De
bevolking is overwegend Duits,
maar economisch sluit het, met z"n
kolenmijnen, ideaal aan bsj de
Franse ijzer- en staalindustrie in
Elzas-Lotharingen, tervyi Duits
land. met zijn Roergebied, weinig
emplooi voor de Saarkolen heeft.
Sinds de oorlog is het Saargebied
autonoom, maar de werkelijke
marht ligt bij de Franse ambassa
deur. Zo zyn alle partijen, die voor
werier-aansluitmg by Duitsland zyn
er xerboden Dat is de consequentie
van een door Duitsland verloren
oorlog.
Het is duidelijk, dat zonder een
FransDuits accoord over de toe
komst van dit gebied, de eenma
king van Europa niet mogelijk is
Door Adenauer aan Duitse en Schu-
man aan Franse kant wordt ook
ernstig naar een zodanig accoord
gestreefd. Men zoekt de oplossing
in de richting van een „Eurnoea-
nisering" van het Saargebied: Saar-
brttcken bij voorbeeld is voorbe
stemd om de permanente zetel van
de organen van de Kolen en Staal
Gemeenschap te worden.
De onderhandelingen daarover
stagneerden juist op het ogenblik,
dat m het Saargebied. volgens de
bepalingen van de grondwet, ver
kiezingen moesten worden gehou
den In Bonn dramde men toen.
tegen Adenauer's wensen in. de re
gel. dat wie niet stemt, ook niet
telt, om. Onthoudt u van stemming
luidde het Duitse advies aan de
Saarlnnders In feite zou opvolging
van dit advies in groten getale na
tekent hebben, dat de Saarlanders
opnieuw ..Helm ins Reich" wilden
Maar slechts 25 procent der kie-
zerF gaf aan deze nationalistische,
rechtstreeks tegen de Europese
eenheidsgedachte gerichte leuze ge
hoor. De Saarlanders verkoren het
grotere Europa boven de kleinerp
Duitse natie en de betekenis daai-
van wordt nauwelijks verzwakt
door het feit. dat nieuwe politieke
en economische beloften van Frank
rijk en de bittere ervaringen, wel
ke de Saarlanders onder Hitier be
leefden. mede een rol bij deze be
slissing hebben gespeeld.
DE Verenigde Naties boden deze
week de wereld een verras
sing en, van het Westen uit gezien,
ook verheugend schouwspel: alle
met communistische landen, die
van Azië en Afrika Incluis, gaven
hun stem aan een voorstel, dat
mits uitgevoerd een einde zou
kunnen, maken aan het bloedver
gieten in Korea. Slechts de vyf
communistische gedelegeerden in
de V.N.-Assembiée verwierpen het
plan, dat door India was ontwor
pen Daarmede werd het weliswaar
m feite onmiddellijk getorpedeerd,
maar de omstandigheid dat het
Sowjetblok ditmaal volkomen werd
geïsoleerd, betekent een niet te on
derschatten morele versterking \an
de Westelijke positie in het Ko
reaanse conflict en zelfs in het zo
veel wijder bereik van de koude
oorlog.
F\E reden, die Moskou bewoog -net
1voorstel van India, dat beitis
partijen een kans gaf. zich zonder
verlies van prestige terug te trek
ken uit de impasse, waarin zy te
Pan.moend.ion bij de behandeling
van het vraagstuk der krijgsgevan
genen waren geraakt, is natuurlyk
niet bekend Zelfs het raden er
naar, m het Westen ijverig bedr"-
ven. bleef zonder resultaat. Dat de
Sowjets meer voordeel hebber, bij
een voortzetting van de Koreaanse
oorlog dan bij het staken van het
vuren, staat buiten kyf. Maar moei
lijker is in te zien. dat dit voord cel
zoveel zwaarder zou wegen dan de
consequenties, die de voor het
hoofd gestoten Indiërs en andere
neutrale Aziaten uit de afwyzend»
houding van het Kremlin tegen
over de cerlnk gemeende bemid
delingspogingen van New Del ui
moeten trekken Zelfs is het waar
schijnlijk, dat men m Peking met
btponder is ingenomen met het
Russische besluit De Indische re
gering had. voordat zij haar voor
stel indiende, pekmg geoolst en
zij moet toen ongetwijfeld de in
druk hebben eekregen, dat de com
munistische Chinezen er met ge
heel afwijzend tegenover stonden.
Zeker is in ieder geval, dat Peking
heel wat minder te winnen heeft
bit -een voortduren van de oorlog
dan Moskou. Zn lüden in Korea
permanent zware verhezen pn moe
ten de Russen m geld en gneder-n
betalen voor de levering van mili
taire uitrusting
Desondanks staat het vast. dat
.Pekmg en de Noord- Kor canon het
plan van India, waarvan zij nu
officieel door de voorzitter van de
V.N-Assemblee op de hoogte zyn
gesteld zullen afwuz.cn zn kun
nen zich. ook indien zn dit zouden
wensen, geen afwijking van de door
het Kremlin voorgeschreven koers
veroorloven. Evenmin overigens
kan het "Westen het zich veroor
loven te rekenen op een Russisch—
Chinees meningsverschil, zolang het
daarvan geen onomstotelijke bewij
zen in handen heeft.
]\/T ET dat al ciet het Westen zich
iVI nu gesteld tegenover de
noodzaak, een nieuw hoofdstuk m
de explosieve Koreaanse geschie
denis te openen. De verwerping
van India's voorstel door de com
munisten betekent de definitieve
mislukking van de bestandsbespre-
kingen tn Panmoendjon. Aan do
andere kant hebben de "Verenigde
Naties het Russische voorstel tot
een onmiddellijk staken van het
vuren en het bijeenroepen van een
vredesconferentie verworpen, om
dat het lot der krijgsgevangenen
daarmee afhankelijk zou worden,
gemaakt van besprekingen, die vol
gens alle menselijke berekening on
der de huidige omstandigheden uit
zichtloos zyn. Daarmede is men
dan weer beland op het punt. waar
mea ruim een jaar geleden, voor
dat het zoeken naar een wapen
stilstand begon, al was. En slechts
met geheel nieuwe middelen zal
het Westen kunnen trachten, zich
te bevrijden uit een oorlog, die nu
twee-en-ha if jaar duurt en, hoewel
eigenlyk zonder strategisch belang,
de grootste offers eist Het is Eisen
hower. die. na van zyn Koreaanse
reis te zyn teruggekeerd en op 20
Januari de macht van Truman te
hebben overgenomen, de eerste
woorden van het nieuwe hoofdstuk
zal moeten schryven.
ER behoeft intussen geen vrees
meer te bestaan, dat Eisen
hower dit zal doen in de geest van
een deel van de Taft-aanhang, dn»,
met verwaarlozing van Europa van
oudsher een uiterst krachtige
en gevaarlijke politiek in het
Verre Oosten bepleit Juist deze
week bewees de gekozen president,
dat hy zijn beshssinscn volkomen
onafhankelijk van de Talt-greep
neemt De benoeming van de de
mocratische O vakbondsleider Dur-
kin. een fel tegenstander van de
anti-stakmeswet (de z g. Taft-
Hartley-wet). was niets meer of
minder dan een openlijk affront
voor de Senator uit Ohm Deze
trok daaruit ook qnmtddellyk de
consequentie, door een scherpe aan
val op Eisenhower te richten Voor
het buitenland js. deze breuk in l-et
renublikeinse kamp in zoverre van
belang, dat daardoor duidelukor
wm-dt. dat Elsenhower in het Ame
rikaanse Congres in toenemende
mate zal zyn aangewezen op de
steun van democratische Senate-en.
en Afgevaardigden, En dat schril ft
ep rijn beurt een buitenlandse po
litiek voor. die de samenwerking
met Eviropa vooropstelt.
