3 VOORAL VOOR DE VROUW /wou baal! m Méér goede tehuizen voor ouden van dagen is 'n dringende eis :c BIMTJiiSJE NVfESiy 'o?,\N0 Zorg voor bejaarden is in Engeland zéér verbeterd Zwart is de doodse kleur van de ouderdom UÖTTERDAMSCH PAROOL W.RSJSSEMUS r Snelei'ivtensoep voor de werkende vrouw „Zuinig en toch EXTRA VOORDEEL! m Hogeschooldressuur vanaf auto-dashboard M.s. „Irmgard Pleuger" draait rondjes als een circuspaard Scheepvaart toont belangstelling ZAKEN, DIE DE l^TE^SSE VAN IEDERE W-i» mmm BONTGARNERiNSEN M. DOORNINK „VICTORIA" Abonneert U OP HET aoidCMe m tmure Jonker Fransstet 1 A. BERKHOUT 19,75 .Vrijdag 12 December 1952 (Advertentie l.M.) (Van een onzer verslaggeefsters) JA/ ANN EER ik thuis kom van een tocht langs een aantal varticuliere rusthuizen in hei Westen van ons land, heb'ifc èén schrikbeeld voor ogen: oud le worden en min of meer hulpbehnéjjend en zó onder- aak te moeten. Met particuliere rusthuizen bedoel ik dan uitsluitend dte, welke zijn opgezet met het doel de exploitant een levensonderhoud te verschaffen, met winstoogmerk dus. De vele rusthuizen van vereni- gmgen van particulieren, diaconieën, enz. waar het winstoogmerk geen rol speeltlaat ifc hier buiten beschouioing. De rusthuizen zijn meestal, geves tigd in grote herenhuizen op goede stand,,. Die. huizen zijn oorspronke lijk gebouwd.óm gezeten burgerfa milies te huisvesten en zeker niet om als vèrzorgirigsinrichting voor bejaarden te diehen. Grote suites dus, bruikbaar,, hoewel niet ideaal, als gemeenschappelijke eet-, con versatie- of slaapkamer, maar totaal ongeschikt om aan één bewoner voor een matige prijs te worden verhuurd. En het ging ons nu juist in aè eerste, pldats om die rusthuizen, waar men voor een bedrag van 85.— i' fr125 per maand onderdak kan, Dat .is .niet veel, maar de meesten kunnen niet méér betalen: Om; voor zo'n bedrag de zaak lo nend te maken, moet je zoveel mo gelijk mensen opnemen. Vandaar die benauwende indruk van volte, die wé kregen. Een kamertje alleen, of voor een echtpaar, is onder deze omstandigheden meestal uitgesloten, Gemeenschappelijke slaapkamers, dikwijls met zes a tien personen, is regel, .Een aparte ziekenkamer is niet- altijd, aanwezig, nog minder een afzonderlijke sterfkamer, zodat de stervende soms. vertoeft temid den. van' de, gezonden, soms temid den van dewél bedlegerige, maar toch niet;, zo heel zieke huisgenoten. Hef komt"voor verzekerden ons mensen, 'diehet Weten kunnen dat zelfs de conversatiezaal ont breekt. De mensen zijn dan overdag in dezelfde kamer, waar zij ook slapen.-;;. In... de gemeenschappelijke zitkamer heerst het gevecht om het plaatsje voor het raam, dat voor vele bejaarden vaak het enige, con tact met de buitenwereld is. Maar een kamer heeft meestal maar twee vensters, .zodat maar enkelen van. zo'n koningsplaats kunnen profite ren. -Er is- dikwijls een opschuif-, systeem, je zit dan om het zo maar eens uit te drukken op el- baars dood te wachten vanwege die -mooie-plaats. IN een van de conversatiekamers, die ik bezoek, zie ik~ een-afwezi ge vrouw zitten, die onophoudelijk met het hoofd zit te knikken. „Praat .U maarniettegen haar", zegt de exploitable.'.„zijis geestelijk ge stoord?, rik kan een huivering niet onderdrukken, als ik denk aan die gezonden,' die dagelijks vah 'dit.prp- ceaj.vèri geestelijke ondergang ge tuige --moeten- zijn. In dezelfde ka- raëfc ontvangen de verzorgden ook hup"..;$yisite,zodat de getrouwde dochtergenoodzaaktis de intieme biiSondêrheden van haar gezin, in fbïjSjh~'vah 'ééh*vstiik' oftwaalf amgterigfe. oude^jnensen. in moei ïalfdoyé' pren/tê schreeuwen. ..•pidah dié'eeuwige' trappen!--Jé' wel' een kwartiertje in het zonnetje op straat of in de tuin kupidn' schuifelen, als het trappen-: ic^èhld.aarv'óór en daarna maar niet Van de hygiëne kreeg ik over het algemeen geen slechte indruk, maar men kan hygiëne nu eenmaal hiet afmeten naar de hoeveelheid stof, die er op richeltjes ligt Zo is, b.v. een afzonderlijke waskeuken in een huis, waar vele bewoners dagelijks moeten worden verschoond, geen overdadige weelde. Maar kom daar maar eens om, in de meeste ouder wetse huizen. En zo wordt de om vangrijke was dikwijls gedaan in dezelfde keuken, waar ook het eten wordt klaar gemaakt. [Sjü kan men die gebreken meestal x 1 niet. de exploitanten verwijten. De structuur van veel huizen en de exploitatierekening laten het treffen yan de nodige voorzieningen nu een maal niet altijd toe. Ja, die exploita tierekening! Het gezin van de ex ploitant moet van de opbrengst van het tehuis ook nog leven! Soms be staat er niet eens een behoorlijk ge scheiden boekhquding. Maar in ieder geval: in een huis met veertig gas ten scheelt één ons kaas per persoon in de week meer of minder, het huis houden van de exploitant toch altijd zo'n f 12 k t 14. En kun je het 'eigen lijk iemand kwalijk nemen als hij ziin opgroeiende kinderen wel eer> vóór laat gaan bij de verzorgden? Maar dat betekent .ook dat de moge lijkheid groot is. dat de oude men sen, die soms niemand op de wereld hebben om hen. te verdedigen, die dikwijls geestelijk niet meer volko men normaal zijn en daardoorniet in staat voor zich zelf op té komen, de dupe worden. n ELANGRIJKER dan al deze materiële kwesties, is eigenlijk nog de sfeer in Kuis. Ik werd soms onprettig getroffen door de toon van meewarigheid, waarin, iets doorklonk van een niet volkomen ernstig ne men van de persoonlijkheid van de bejaarde. Men ig geneigd hen als on mondige kinderen te beschouwen. Dit valt niet te" verwonderen; als men. bedenkt, dat eigenlijk iedereen die voldoet aan de vestigingseisen voor- pensions ,ook een rusthuis voor bejaarden kan exploiteren. Men moet wat kennis van waren- en voe dingsleer en van boekhouding .ed. hebben, maar enige medi sche kennis'of van. de psychologie van. de.bejaarde wordt niet vereist. Toch is .gebleken; hoe belangrijk de sfeer en de dagelijkse benande- ling is voor de bestrijding van veel geestelijke .ouderdomskwalen, „De mensen vergeten teevel," vertelde mij een exploitant die daarmee be wees, dat ook op het terrein van dé geestelijke verzorging er goede uit zonderingen bestaan, „dat jé" oude lieden met kunt betuttelen als kin deren- Het zijn mensen, die hun strijd hebben gestreden, die het vaak heel moeilijk hebben gehad in nun leven. Hun ouderdomskwalen kun nen zij vaak maar moeilijk aanvaar den. Wij moeten hen daarbij helpen door hun persoonlijkheid volkomen ernstig te nemen, hen het gevoel yan zelfstandigheid zo lang mogelijk te laten' behouden en waar leiding noodzakelijk is ,die zo ongemerkt mogelijk té, geven." MAAR die geestelijke verzorging vereist kennis, inzicht en voor al: tijd. Dit laatste vooral heeft de exploitant zo vaak te weinig. Het personeelsprobleem speelt hier een voorname rol. Men kan niet zo heel veel betalen, het werk is dikwijls on aangenaam, .de werktijden lang. Het goed onderlegde, sociaal voelende personeel verkiest de tehuizen van de grote instellingen, waar het per soneel het gezelliger onder elkaar net féyèel was! En dan blijf j® maar lidvèr thuis. Om zoveel moge lijk aan dit. bezwaar tegemoet te ko men, is in sommige rusthuizen de ziekenkamer- -op de hoogste ver dieping. Die zieken gaan immers toch niet naar buiten en het scheelt de gezonden wéér eea trap, Maar een. van .de verwanten heeft my toevertrouwd, dat zij soms niet kan slapen bij de gedachte, dat er brand uitbreekt in het huis waar haar' zieke .bejaarde broer wordt verpleegd. Want hóe moeten die zieke oude mensen nog van de tweede of derde verdieping afko men? Trouwens de klacht, dat er. te weinig brandveiligheidsmaatrege len waren genomen, hebben we over méértehuizen gehoord. -Het klaarmaken -van een goede erwtensoep is een' tijdrovende be zigheid en de -werkende vrouw, die zelf voor .'haar eten móet. zorgen, zal hiertoe nauwelijks kunnen komen. .Houdt u" vah dit voedzame win- terkostje, doe dan het volgende. In de middagpauze' koopt u oen flinke prei, een kleine-knolselderij, wat worteltjes 'en' een pakje erwtensoep in poedervorm, dat bij kruidenier of;, groenteman-sinds kort te krij gen'" is. ,V.erder een ons gekookte worst of spek, waar u het meest van houdt, Als u. thuis' kómt zet u meteen" een [liter water op, maakt de groen ten schoon, snijdt ze fijn en als een en ander kookt, voegt er dan .de inhoud van het pakje soep bij. Dit alles een kwartier a twintig minu ten laten koken en u hebt een ver rukkelijke; verse" erwtensoep,' alèof u ér. uren mee bezig was geweest. Indien u geen grote eetster bent, hebt u aan een pakje genoeg voor twee keer. - In de tijd dat de soep kookt, eet li éen klein „voorafje'' (haring op tpast, of een glaasje tomatensap met wat..-kaasblokjes-etc.), na de soep een-vrucht;eneen kopje: koffie, waarna 'üv mét weinig werk een "'éérlijk maal hebt gehad. wege" .tusBen ziekenhuis en eigen huis in), tehuis voor bejaarden en het.eigen huls naast elkaar plaatst, dan vórmen ze wat de kosten betreft een afdalende reeks.. Om dus de mensen in staat te stellen zo lang mogelijk in hun eigen huig te blijven, heeft Iedere grote gemeente in Engeland tegenwoordig een Home Help Service Hulp In Huis- Dienst). De gemeenten zijn verplicht huishoudelijke hulp -zo nodig koste loos te verstrekken, als oude mensen niet meer in staat zijn hun eigen huis houding te doen- Dit werk wordt mees tal gedaan door getrouwde vrouwen, die door de gemeente worden betaald. Als tweede maatregel om de oude mensen tegemoet te komen zijn er de m e a l s o n w b e e 1 s, (maaltijden op wielen), waarvan de uitvoering voor een groot deel in de handen, van de Womens Voluntary Service is- De prijs voor zo'n maaltijd is voor iedereen, die ouder- domspensioen heeft. 40 45 cent. Het tekort legt de gemeente bij. Voor wie wel in staat is uit te gaan, maar het klaarmaken van een .warme maaltijd te bezwaarlijk vindt, zijn er de lunchelubs. waar de W.V.S, bedient. Prijs weer 40 45 cent. Om oude mensen ook geestelijk gejond te houden wordt veel gedaan om het besef, niet meer mee te tellen, te ver minderen. Daarvoor zijn er talloze clubs. Ook in Holland wordt steeds méér dit soort clubwerk gedaan, vaak uitgaande van de U.V.V. Om de eenzaamheid van oude Heden te verminderen worden ook door het National Welfare Committee bezoeksters uitgezonden, die" hen geregeld in hun huis komen opzoeken en dte de op dracht hebban goed uit te kijken of er ergens hulp nodig Ié. De bezoeken be perken zich meestal niet tot een praatje. Vaak ontstaat een vertrouwelijke ver houding en worden allerlei kleine dien sten verricht. Gaat het ondanks al deze tegemoetkomingen tn het eigen huis niet meer." dan worden nog lang niet alle TJeT is begrijpelijk dat oude. mensen met schrik-het ogenblik zien naderen, waarop ze hun zelfstandigheid moeten prijs geven om hun intrek.s-te-;namen^in-een of- ander ^huis.,;vaor.beiaarden. Het is niet méérals vroeger de angst voor .Wecktelïchamelijke verzorging, voor hbndsé- bejegening'door onbeschaaf&'eitë-hëbSitchtig- personeel, het is. de .veel .-subtieler vrees voor het moeien prijs geven van een stuk menselijke waardigheid. Nog te veel worden oude mensen tn inrich tingen behandeld als kinderen zonder toekomst", over wie, overigens met uitstekende bedoelingen wat hun lichamelijk welzijn *betrcft, bazig wordt beschikt. Het is een grote verdienste van de na-oorlogse Engelse wetgeving, de ouderdomszorg betreffende, dat niet alleen aan het lichamelijk, maar ook aan het geestelijk wel zijn van de bejaarde mensen gróte aandacht is geschonken. Drie sociale wetten hebben in Engeland een "grote verandering ten goede gebracht inhet. leven van oude mensen. Het -zijn: 1. De Nationale Verzekerings wet van 1946. Deze verzekert iede re man van 65 en iedere vrouw van 60 een inkomen van 30 shil ling per week (ongeveer 15), mits hiervoor gedurende een aan tal jaren premie is betaald. 2. De National Health Service Act 1948. Vrije geneeskundige hulp, ziekenhuis betaald, tandarts, enz. 3. De National Assistance Act van 1948. Geeft mogelijkheid, voor de bejaarde om de hun passende plaats in de maatschappij te krij gen'en springt bij in die gevallen, waarin de beide andere wetten nipt voorzien. Bv. toelage op de huur, huishoudelijke hulp, maaltijden, enz'. We zien dus in Engeland een ver gaande Overheidsvoorziening, maar met behoud van het particulier initiatief. Enorm veel .vrijwillig werk wordt er gedaan financieel gesteund door dc staat o-a door de Quakers, cie Church Army (.iets als Het Leger des Heils, maar uitgaande van de Engelse Kerk) en de Womens Volontary Services (Unie van Vrouwelijke Vrijwilligers). By het besteden van alle beschikbare gelden gaat men er in Engeland van uit. dai' het niet alleen, verreweg het prettigst is voor oude mensen, als ze in hun eigen omgeving kunnen blijven, maar dat het de gemeenschap ook het minst kost. Als men ziekenhuis, halfway- oude mensen meteen naar een Tehuis voor Bejaarden verwezen. Dan is er eerst nog- de mogelijkheid van het halïway-hotLse. ook wel Tehuis voor kort verblijf genoemd. Het zijn meest grote buitenhuizen mét een directrice- verpleegster aan het hoofd." Zieken kun nen hier opknappen en door het ver richten van (icht huishoudelijk werk weer aan het normale leven gewend raken. En tenslotte zijn er dan de Homes, de tehuizen, waarvan zeer verschillende typen bestaan. Soms zijn het oude ver bouwde herenhuizen met mooie tuinen, soms is het- nieuwbouw. Tot eenvoudige flatbouw voor be jaarden- in de onmiddellijke omgeving van winkels, postkantoor, kerk, bus- routes en jonge gezinnen tracht men in Engeland zo-veel mogelijk te komen. Is opname in een tehuis nodig, dan wordt altijd gezegd: ..Dit ls nu uw huis, u kunt gaan en komen wanneer en ont vangen wie u wilt." AI het mogelijke wordt gedaan om een sfeer van huise lijkheid te scheppen, bijv. in de eetzaal, niet één gemeenschappelijke tafel, maar verscheidene kleine tafeltjes, zoveel mo gelijk eigen meubelen, keukentje ook als er gemeenschappelijk gegeten wordt. Voor het verblijf- in dergelijke tehuizen is het ouderdomspensioen van 30 shilling per week natuurlijk niet voldoende. De mensen moeten self meestal 25 sh. betalen, 5 sh. mogen ze houden als zakgeld. De rest van de „pensionprijs" legt de gemeente- bij, die daartoe door de Nat. Wet van Bijstand verplicht is. Maar het pensioen wordt altijd aan de bejaarde zelf uitbetaald, die daardoor het gevoel heeft ook zelf te betalen voor huisvesting en voeding en niet van de liefdadig heid te leven- CLARE LENNART .Een onzer verslaggeefsters heeft een. onderzoek. ingesteld naar de toestanden, in de par ticuliere, met winstoogmerk ge ëxploiteerde rusthuizen voor bejaardenin de lagere prijs klassen.- Wanneer wij juist aan deze categorie onze aandacht schenkendoen wij dat niet omdat wij ervan .overtuigd zijn, dai in. alleniet inet winstoog merk opgezette rusthuizen de toestand ideaal zou zijn. Ook niet omdat wij de indruk zou den hebben, dat er onder de hier besproken groep geen en kel goed tehuis te vinden zou zijn. Die zijn er zeker, Wél mé nen wij, dat deze groep met heel speciale problemen zit. welke haar onderscheiden ran andere categorieën, en dat de mogelijkheden om tot een wer kelijk goede verzorging te ko men, hier oyer het algemeen minder talrijk zijn dan bij an dere groepen. heeft, de werktijden' zijn geregel der en de positie vaster. Een sociaal werkster gaf de si- tuatie voor mijn gevoel goed weer, toen ze zei: „Ik kan niet zeggen, dat; ik veel ten hemel schreiende wan-, toestanden:heb opgemerkt. Maar als. TJ mij vraegt: Zou je je'moeder in zo'n rusthuis geplaatst willen zien?' Dan zeg 'ik ten aanzien van het. grootste aantal huizen, dat ik beb bezocht: !n hemelsnaam niet. Want de menseh zijn er toch eigenlijk niet veel meer dan fatsoenlijk opgebor gen." - De 'remedie? Meer bouwvolume voor tehuizen-voor bejaarden! Naar mate de. gemeenten en de sociale in- stellingen over meer tehuizen kun nen beschikken, zullen de mindei goede particuliere moeten verdwij nen door de concurrentie. Al« ><-' aantal te bouwen huizen van 50.000 tot 40.000 wordt verminderd; schreeuwt heel Nederland moord en brand en met' succes! Maar voor bejaarden alleen lopen we zo gauw niet te hoor». En toch,'is het niet zo, dat de be schaving van' een volk ook. en misj schien wel vooral, kan worden afge meten naar de zorg, die het besteedt aan zjjn bejaarden? 1?5 Laat ik - het maar eerlijk beken nen; toen ik het boekje „Zuinig en toch goed" van mevrouw R. A. Schortin'ghuls-Sprangers had gele zen, voelde ik me een beetje schul dig. Schuldig tegenover mijn man, m'n kinderen enook een [tikje tegenover.mij zelf, Want die „Gids voor economisch, huishouden" zo als de ondertitel vah het werkje luidt bevat zó veel goede raad, zó veel zorgvuldig uitgekiende mo gelijkheden om het zuiniger, maar vooral ook beter en gezelliger te doen, dat' ik nu pas mijn eigen kortkomihgen ken. h Niet, dat mevrouw Schortinghuis mij eri alle.'(toekomstige) lezeres sen van haar' boekje -ü op een bet weterige manier betuttelt of 'op ieder bladzijde weer uitroept: „Wat doen jullie het toch verkeerd!' Geen sprake daarvan. Nuchter ver telt ze hoe een werkelijk bekwame huisvrouw het zou kunnen doen. En het doet bepaald prettig aan te mer ken, dat zij zelf drommels goed weet hoe moeiiijk het is met een klein in- komentje te moeten rondkomen. Ik zou dit boekje zo graag in ham den zien vooral van alle verloofde meisjes, omdat nog te velen by het opzetten van hun huishouden zo bar onpraktisch te werk gaan. Niet, dat de meesten er ook maar enige schuld aan hebben, want zij worden tè dikwijls nog zo van kantoor, winkel of andere werkplaats - zon der enige behoorlijke scholing op het huisvrouwenvak ja, een vak! losgelaten. Het plezierige van me vrouw Schortinghuis' boekje is, dat het zich niet alleen bepaalt tofc het huishouden, maar dat haar blik zo veel verder gaat, dat zij o.m. zeer lezenswaardige beschouwingen wijdt aan de culturele taak van de huis vrouw, aan de wijkgedachte en de daarmee samenhangende burenhulp, dat zij zulke aardige aanwijzingen geeft voor vacantie-zonder-centen, dat zii ook in enkele punten een „handleiding" geeft voor goed sa menwonen, waartoe wij toch vaak - gedwongen. Er zjjn veel van dergelijke boek jes al verschenen, maar ik vermoed: nog weinig, die in zó klein bestek (180 pagina's) zó "veel goede raad bevattend. Het verscheen (keurig in dan ook bs: AE. F. Kluwer in Deventer onder auspi ciën van de Ned.,Ver.. van Huisvrou wen. En[ de prijs: maar f 2.95, dat we, als we goed van aannemen zijii. er zó weer uit hebben. Prachtige, doorgeweven darrieszakdoek cadeau! U krtJgt een prachtige, doorgeweven 1 dameszakdoek cadeao (dearth naar keuze) bö 2 pakken 1.2.8. - bet zelfwerkend wasmiddel» dat een schonere was en frissere kleuren garandeert.' Per groot pak 42 e» -1O IMPRESSIES VAN EEN SIMPELE ZIEL domOude dames tijn in zwarte ja ponnen en oude heren zijn in zwar te pakken. Het zijn zwarte U'olkjes die waarschuwen; „Pas op, hier komt de ouderdom. Pas op, je wordt ook oud, je moét ook in 't zwart." Het is zo treurig dat zwart. Is het' ai niet treurig genoeg, om oud te wezen in Europa? Ih~'t Oosten schijnt het ëen feest te zijn, wanneer men de Oosterse schrijvers geloven mag. De Indone sische grootmóeder is wn centrum met al haar. kinderen en al haar drie en dertig- kleinkinderen om zich heen. Zo mag lekker -bedillên en heersen en iedereen luistert eer biedig. In China is het een eer om oud te z^jn. Men liegt niet naar be neden, men liegt naar boven wan neer men zijn leeftijd wil flatte ren. Men wordt er met fanfares en serpentines.)oud. door de jongeren gevierd, gevleid en benijd. Hier is daarentegen alles op nut tigheid. ingestelde, wat niét meer nuttig is,-moet ons niet meer voor de voeten lopen;" daar hebben we 't te druk voor. Het is niet. goéd. we weten het wel, maar we zijn nóu eenmaal Westers en we hebben het te .druk.,-We -passen en meten;-onze speelgoedkast is .precies vol en de doos waar we uitkomen, kan er net niet meer bij. Weg 'er mee. Zouden we daarom alvast maar In 't zwart gaan, als wé ouder wor den? Maar het is zo jammer. Oude damès moesten lila dragen .en parel grijs en pastelblauw,, geen zwart. Zwart is de' negatie, het gat, de leegte, de maanloze nacht, de put. Zwart is een lijst, die accentueert, het accentueert de doorschijnende blondheid van een jonge vrouw en ook dë rimpels van een oude dame. Het is zo'n vergissing dat het „net- jes'! staat. Het staat, netjes zcials de pluimen "op een rouwkoets netjes 'staan.. Een. van de dingen die ik me voorneem: V,Geen zwart meer. Geen gordijntjes dichtdoen voor het don ker ls." Kapitein Heiers, de gezagvoer der van het Duitse m.s. „Irmgard Pleuger", het eerste zeegaande schip dat is uitgerust met een „Aktiv-Kuder", waarover wij reeds uitgebreid schreven op 22 September j.]., heeft dezer dagen zjjn unieke schip nogmaals op de Nieuwe Waterweg gedemonstreerd voor een aantal genodigden. De „Irmgard Pleuger" draaide boven de Maastunnel cirkeltjes om haar as alsof zij 'n geboren circuspaard was» Zeer duidelijk werd tus sen de vele schepen, die na .de mïst-dagen de rivier ruilden de gemakkelijke manoeuvreerbaarheid an het 1800 ton br. grote schip bewezen. De N.V. Handelscompagnie, de alleenvertegenwoordiger in Ne derland van de Hamburgse firma Pleuger Co„ die de reder is van het schip en tevens het bedrijf, reeds 25 jaar oud, waar het ,,Aktiv-Ruder,: werd ontwikkeld, had als haar gasten aan boord van de „Irmgard Pleuger" twee ver tegenwoordigers van de Konink lijke Marine, enige heren van Ge meentewerken Rotterdam, een Schiedamse havenloods, de heer P. Mostert, adjunct-inspecteur van de scheepvaart. Commissaris A. M. Starrenburg van de Rotter damse Rivierpolitie, de heer Zwa nenburg van het Instituut voor Scheepvaart en Luchtvaart, de heer A. v. d. Toorn van de Kon. Ned. Stoomboot-Maatschappij, de heer J. Hudig namens Phs. van Ommeren N.V. en enkele heren van J. Vermaas' Scheepvaart Be drijf. De gasten Meten veel b elang- stelling blijken voor de wijze van besturing op de brug. waar een groot dashboard dóet denken aan een zU het grote auto. De roerganger draaide aan 2ijn auto- stuurwiel, met verbluffend gemak, terwijl hij rustig gezeten was op zijn stoeltj De „Irmgard Pleu ger" maakte desgewenst passen op de plaats, rechtsomkeert of links- omkeert, Wij vernamen dat de Hamburg- se havenpolitie reeds twee en een half jaar een' vaartuig in dienst heeft, dat tot volle tevredenheid stemt en wordt voortbewogen door twee „Actieve-roeren". Voor het vertrek van de „Irm gard Pleuger" uit de M er we haven demonstreerde de kapitein Heiers de oorspronkelijke specialiteit van zijn firma, het artikel waarop het .Aktiv-Ruder' eigenlijk is geba seerd: een onderwaterpomp. De demonstratiepomp. cylindervormig en ongeveer twee meter hoog, werd buiten boord gevierd en be wees met een dikke waterstraal zijn nuttigheid. De pomp bevat tevens de motor en wordt geheel ondergedompeld. Via een rubber kabel geschiedt de stroomtoevoer. Het apparaat is gemakkelijk te bedienen door drie man. Onder het wakend oog van de havenloods wist. kapitein. Heiers ook gisteren weer de „Irmgard Pleuger" van wal te laten steken en te meren zonder hulp van sleepboten. Ballets looss in Januari te Rotterdam Het Ballet Joos maakt in Januari een jubileumtoumee door Neder land, Het Ballet bestaat 20 jaar en het is ook 20 jaar geleden dat Joos met ,,Dë groene tafel" op het internationale dansconcours in Pa rijs de. eerste prijs behaalde. Ir Rotterdam treedt het Ballet 16 Ja nuari in de Schouwburg op: naast enkele oudere brengt men ook nieu we balletten. Verslag Centraal Bureau Omzet, van goederen daalde, geldomzet gestegen: ROTTERDAM. De. Nationale Coöperatieve Aan- en Verkoop vereniging voor de [Landbouw „Centraal Bureau" heeft in het boekjaar 1951-1952 haar omzet in geld met 20.5 millioen zien stij gen tot 234.3 millioen. Daaren tegen daalde de goederen-omzet van 1.240:587 tot 1.198.181 ton. Aldus deelt de directie in haar jaarverslag mede. Uit dit verloop van zaken trekt zij de conclusie, dat de prijzen van de voornaam ste grondstoffen voor de land- en tuinbouw nog zijn gestegen. De verwachte prijsdaling heeft zich in het boekjaar dus niet verwe zenlijkt, Een voorzichtig beleid heeft het Centraal Bureau behoed voor financiële nadelen van het grillige prijsverloap. De directie, wijt de daling van de goederen-omzet voornamelijk aan voorraadvorming der boeren, in het vorige boekjaar, ten gevol ge van de Koreaanse verwikke lingen. Deze voorraden zijn nu in geteerd, zodat aan het einde van. het verslagjaar een herleving van de kooplust viel waar te nemen. Twee kruisers in 1954 in dienst Het ligt in de bedoeling de nieu we kruisers „De Ruyter" en ,.De Ze ven Provinciën" begin 1954 in dienst te stellen, omstreeks datzelfde tijd stip zal ook het Westelijk gedeelte van de uitbreiding der marinebasis in Dén Helder klaar zijn- V:U.-avond 19 December De bijeenkomst - vah de V.U. af deling Oostvoome, welke Woens dagavond geen doorgang, kon vin den, aangezien de heer portietje wegens ziekte verhinderd was. is thans vastgesteld op Vrijdag IS De- j cember a.s. De lezing heeft plaats lin Buitenlust en begint-om 8 uur. Hu leder» dame 'h leuk apartie} voor slechts 1 Natuurlijk bij ALEN IfURGER II E6 ]W Tel. 46066-Ö3799, R'dam PEBS1ANER, iND. LAM, YEMEN, OCELOT, SEAL, BIBERETTE, ENZ ENZ 3e Pi[naek»rstreat 9, Noord, -Tolef» 43528 Pleinweg 222, W«r«ld haven Zuid - Telof. 79024 Yan Dam's Naaimachinehandel DE Speciaalzaak van Rotterdam Vierambachfistraaf 67 - Telefoon 32114 Beijerlandselaan 184 Telefoon 70799 Beneden Oojtxeoéijk 95 Telefoon"20424 Hat ideale ilanVmakenda RUBBERCORSET voor de moderne vrouw! Komi U het eens zonder koopverplichting .passen? Aparte paskamers CORSETTEN MAGA2UN ZWiMITJANSTRAAT 9a BOTTEROAM-N.. TEL. 0O6W H OOGSTRA «1 141 SCHIEDAM, TEtE'ÖON «430 Ie KUS BANKET-, LUXE BROOD- EN BESCHUITBAKKERU NWÊ BINNENWEG 30 TEL 50158 BEN7INCKLAAN 22. TEL. 44213 Stel-en Smyïruwol gratis onderricht GRATIS PATRONEN GRÓÓTSTE SORTERING 'BETERE KWALITEITEN- NIEUWSTE KLEUREN Individueel kóp»! Gegarandeerde permanent Persoonlijke behandeling bij WE5THSINGEL18, TEL281» Bespreek tijdig i.v,m. de komende feestdagen Kapjes .„VjD,9B Lamp e kappen J 8,95 EJectr. iivrwerpen v.a. i 8,75 Schemerlampje* 2,98 Electr. kussen >26,68 KofflepercuiAtor 52.50 Bureaulampen v.a. 4,95 Bedlampen .1 v.a. f 8,50 Schilderij lampen 10,50 ■Theelichten. 8,05 Handdoekdioger 139,81} U KOOPT TOCH LIEVER S0 EM, BROODTROMMELS alle kleuren 9,95 EMAILL. K.T.S. BUSSEN m/nikkel deksel p, stel 4,50 NOORDMOLENSTR. 36 - TEL 46069 MATHENESSERPlEIN 13 - TEL 38702 SCHIEDAMSEWEG 143 - TEL 50213 Modem PORS, THEESERVIES met 12 kap éh lch. 19,75 Pracht. ge*lepan DKINKSERVIES

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1952 | | pagina 7