-reizigers komen niet terug
met rijke buit belaan"
Grootste probleem nu nog: Hoe
komen we van Aarde vandaan?
Russen willen als eersten
vlag op maan planten
r
V,an de garderobe naar
de regiekamer
Sowjetkunstmanen - compleet met Rode Ster-
zweven in 24 uur zestien keer rond de aarde
Frankrijk noemt
zijn prijs
a Enig respijt voor
Adenauer-
a Inmengingin
Noord-Afrika
s Wie zich zelf
niet helpt
Tito's breuk
met Vaticaan
Technicolor is bezig tussen eclite
bloemen en korenvelden
Zaterdag 20 December 1952
.7 (Van een onzer redacteuren)
ULLEN aardse heelal-reizigers, die over tien, twintig jaar per raket de
wereldruimte insuizen, van hun tochten naar de maan en onze zuster-piane-
ten „met rijke buit belaan" terug komen? Zullen zij op de „zilveren" maan
dit edele metaal maar voor het opscheppen hebben.of op Mercurius met de
minister van Economische Zaken een handelsverdrag sluiten? Zullen zij met
de dochters van Venus amoureuze avonturen beleven of zich tegen de Mars
mannen met geweld moeten verdedigen?
Niets van dit alles, voor zover de kennis van astronomen op het ogenblik
reikt. Trouwens, al die vragen geven nü de toekomstige heelalontdekkers
niet de grootste zorgen. Voorlopig Diskeren zl) nog over het probleem:
„Hoe komen wij van de aarde vandaan?" In principe weten zii het wel,
maar met principes bereikt men de maan niet. De eerstkomende jaren
zitten de onderzoekers nog gebogen over stapels tekeningen en bereke
ningen, waaruit zeker eens hèt plan voor de eerste ruimtevaart wordt
geboren. Soms nemen zij proeven met verbeterde V2's de Duitse raket-
bommen, die in de laatste maanden van de oorlog zo veel schade toe
brachten aan Londen maar het is hun nog niet gelukt, er één buiten
de aantrekkingskracht van de aarde te schieten.
U moet de vraagstukken, waarmee de heren worstelen, niet gering ach
ten. Om van de narde geheel los te komen moet een raket een ontsnap-
pingssnelhcid hebben van ongeveer elf kilometer per. seconde,
dat is 39.600 kilometer per uur. ruim vier keer zo snel als de modernste
V2, die tot nu toe is weggeschoten." Toch twijfelt geen geleerde er aan,
dat een dergelijke razende vaart eens zal worden bereikt,
Laten we-nu maar eens fantaseren, dat we op een goede dag in een
raket vrijwel zeker voortgestuwd door een a toom-straalmotor de
aarde achter ons hebben gelaten voor de tocht van 3F5.000 km naar de
maan. Eerst doen wij de kunstmatige „maan" aan, die onze helpers al
van tevoren hebben „weggeschoten" en die rustic om de aarde draait
om atoom-brandstof in te nemen voor het tweede deel van "onze sprong
in de oneindigheid en,,., voor de terugreis.
We hebben ons gehuld in stevige
asbestpakken met daaronder vele
Jagen wollen kleren de wereld-
ruimte heeft een temperatuur van
273 graden Celsius onder nul!
zitten ergens in de neus van de ra
ket en beleven, spoedig de eerste
grote sensatie van onze tocht, de
zwaartekracht veroorzaakt door
de aantrekkingskracht van de aar
de is nagenoeg opgeheven! Alle
niet stevig vastgesjorde gereed
schappen en instrumenten zweven
door de stuurhut, ja. wij zelf voe
len ons van alle gewicht bevrijd
Als wij niet aan onze onbeweeg
bare stoelen zijn vastgeriemd zuilen
wij om en tegen elkaar dwarrelen.
Eten zal een uitermate inspannend
werk- zjjn, omdat onze boterham
niet op ons bord wil blijven liggen,.
"Als wij water uit een kan schudden,
zal het dadelijk in duizenden drup
peltjes uiteen vallen en door de hut
zweven. Alleen met hulp van een
rietje zal het mogelijk zijn wat
vocht op te zuigen.
Vervelen zullen wij heelal-plo-
niers ons ongetwijfeld niet:, ach
ter ons zien wij de zo vertrouwde
sarde met hftnr kibbelende bevol
king al» een grote bol, waarop spoe
dig alleen nog de. omtrekken der
werelddelen zichtbaar zijn. als niet
grote wolkenvelden hen geheel of
gedeeltelijk bedekken. En véór ons
laat ons aannemen, dnt onze'ra
ket letterlijk regelrecht naar de
maan gaat zien wij hat gezicht
van het - „mannetje" steeds meer
vervagen. Kijk, daar doemen nl de
eerste hooggebergten op. En na on
geveer vier dagen kunnen onze pi-
loten-die zorgvuldig de achter
zijde van de raket, de stranlbuis
dus, naar de maan hebben gekeerd
op ingenieus geconstrueerde
draagvlakken balancerend ons
toestel laten dalen..i'
BOVEN: Onze
raket «tact op
de mflon, onze
tochtgenoten
doen gehuld
in asbestpakken
en met zuurstof-
maskers voor
lormrwemtnpcn,
die von arotc
betekenis kttn-
ncn zijn voorde
aardse Astrono
men. De zon
verlicht de hoog-
ste bergtoppen.
Het is ..tüosiende aarde", gtf komt ons voor als een heel grote maan.
OUDER: De „dagzijde" van Mercurius is een jclgcblnkerdc vlakte,
toaar geen aards mms kan leuen. Het U er zó heet, dat lood er
zou smelten. De zon schijnt drie keer zo groot als op aarde, omdat
,Mcreurius" „siechfs" «58 millioen kilometer uan de zon afstaat.
(Tekeningen van Chcsley BonesteU uit „De Sprong in het heelal^
uifgnue MculcnhoffAmsterdam).
Niet-hoera roepen!
MEEN niet, dat we nu met een
luid „Hoera, wij zijn er!" uit
.onze raket kunnen springen om,
hard hollend, onze stijve spieren
wat los te maken. Neen. eerst zul
len wy onze zuurstof-maskers moe
ten aangespen, want de maan heeft
geen dampkring, dus ook geen zuur
stof. Let op: het is „volle maan", dn
zon verlicht en verhit dus-de naar
de aarde gekoerde zijde. De tem
peratuur is cr „vandaag" ongeveer
honderd- graden Celsius. Bij deze
hitte kookt - op aarde water, wij
kunnen dus niet zonder dé goed
beschermende asbestpakken „voet
aan wal".-zetten. En bij „nieuwe
maan" vriest het op de donkere
kant van de maan rond 75 graden,
een „.winter" zo streng als wij hem
niet kennen.
Er zijn nog moer moeilijkheden:
water, hout. planten, dieren en al
die andere zaken, waar zonder wij,
sardelingen, niet kunnen leven, zijn
er niet op de maan. Zo ver ons
oog reikt niets dan kale rotsen, ki
lometers hoge bergkammen en enor
me „kraters". Pas op, wandel- niet
te ver van do raket af, anders
zoudt gij misschien verdwalen *en
van honger en dorst omkomen. Of
uw. zuurstof, raakt op cn U zult
stikken. Nu wij op do maan zijn
hocvclen van ons droomden 2«ch
daar een schone, vredige wereld?
kijken wc - menigmaal rnct verlan
gende blikken naar de vaak ver
wenste narde en denken: „Het is
daar nog zo nek niet1"
Maar goed. we komen behouden
cp Bardc terug, worden overal har
telijk gefêteerd cr, schrijven dikke
boeken over onze ervaringen. Dan
komt er." eert dag «is de maan
misschien een wel wat bar toeris
tenoord is geworden dnt we
heimwee krijgen naar Mars. onze
HOS MOOI ook dc bekende
„ring" van Satnrnus is, de pla
neet zelf is minstens zo onher
bergzaam als Jupiter., die een
dampkring heeft'van ammoniak
en methaangas.
FRANKRIJK heeft de prijs genoemd, waarvoor het de her-
Bewapening van West-Duitsland wil goedkeuren en zelf
een volledige bijdrage aan de defensie van West-Europa wil
leveren. Deze prijs bestaat uit meer. steun van de bondgenoten
(dat wil in feite zeggen: Amerika) in Indo-Chir.a en een vrije
hand voor de Fransen in de Noordafrikaanse protectoraten Tu
nis en Marokko, waar de zaken een voor Frankryk steeds on
gunstiger aanzien krijgen ais gevolg van communistische
intrigues en de welwillende houding, die Amerika totnogtoe
tegenover het Arabische nationalisme heeft aangenomen, be
weert Parijs. Het eerste beding stelde de Franse minister van
Buitenlandse Zaken, Sehuman, Woensdag in de te Parijs ver
gaderende Raad van de NATO, het tweede, slechts enkele uren
later, in de Franse Nationale Vergadering.
In de N.A.T.O.-conferentie ont
moette Sehuman veel sympathie.
Volkomen begrijpelijk;, want «te
door hem opgesomde lijst van of
fers. welke Frankrijk in Indo-China
heeft gebracht, was indrukwekkend
zelfs indien men bedenkt, dat Ame
rika sinds 1951- een derde bijdraagt
in de kosten van de oorlog tegen
dc Vietminh, Maar of deze sym
pathie de Fransen concrete voorde
len zal opleveren? Het schijnt, dat
zij geen prijs stellen op bijstand
van troepen, mnar vooral materiaal
(vliegtuigen, tanks cn geschut) en
een verlichting in de financiële las
ten wensen. Sehuman had daarover,
achter gesloten deuren, een gesprek
met zijn Amerikaanse en Britse col
lega's. Achcson cn Eden, Werkelijke
besluiten kunnen echter eerst wor
den genomen nadat Eisenhower op
20 Januari In Amerika de macht
van Truman heeft overgenomen.
Het zelfde geldt voor talrijke an
dere op deze N.A.T.O,-conferentie
besproken onderwerpen: de benoe
ming van Mountbatten tot comman
dant In het Middellandse Zee-ge
bied was een van de weinige tast
bare resultaten. Toch was deze con
ferentie niet zonder nut. De minis
ters konden in volkomen openhar
tigheid internationale problemen
met elkaar bespreken en zo eikaars
buitenlandse politiek be^er Ieren
STOCKHOLM. De Russen, die beuieren met zo ongeveer alles op
aarde de eersten te z(jn geweest, «tellen zich voor ook de eersten te
zullen zijn, die een bezoek aan dc maan brengen,
Ala men mag geloven mat een soort Rujalaehe Jules Verne in het
jongste nummer van het itfdachri/t „Ogonek" heeft geschreuen, zullen
de Sotojcfa binnen 50 jaar hun vlag op de maan hebben geplant
Tegen die tijd zullen Ruajische kunstmanen, gemerkt met de Rode
Ster, elke 24 uur 16 ntnal om de aarde draaien.
met een snelheid, die op papier
precies 7.752 meter per seconde zal
„buitenbuurmnn", van de 'zon nf.
Hij staat vrij dicht bij ons, hoewel
U dHt „dicht" met veel zout moet
nemen. *t I» gemiddeld nog zo'n
78 miUiocn kilometer. Een clectrl-
sche trein, die constant 130 km per
uur rijdt, zou over die «afstand bij
na67 jaar doen en onze raket.
ais des;e rond 40.000 km. per 'uur
zou afleggen, brengt er ons in een
klein© drie maanden heen.
Wij slaan voor niets
f\/| AAR' wij, mensen, staan ten
1 1 slotte wellicht voor niets, wij
wagen de sprong en landen op
Mars.Znl het daar een veel ple
zieriger oord zijn dan op de maan?
Eén ding is zeker: er is water, hoe
wel we het misschien ncolt vloei
baar zullen vinden, mnar alleen be
vroren. MRrs heeft ook een damp
kring. maar de lucht is er veel te
ijl. voor ons, aarde-mensen. Met
zuurstofmaskers voor kunnen wij er
misschien een tijdje leven," maar
welk een bard hestaan zal dat zijni
Het is op Mars als in onze dorste
woestijnen:-waarschijnlijk. Is de bo
dem er 's zomers met korstmossen
bedekt. Bomen, struiken cn bloemen
zullen we er vrijwel zeker niet vin
den, wel geweldige zandvlakten,
waar do storm over raast. De lucht
Is zo droog, dat onze huid open
barst, Het temperatuursverschil tus
sen dag cn nacht is soms wel hon
derd graden. En Marsmensen? Wij
dwalen nu al enkele, dagen rond,
maar \vi| hebben cr nog niet één
gezien, fiits ceen oorlog en maar
weer terug naar de aarde. En van
daar naar de lieflijke dochters van
Vcnus, de eerste „binnenplaneet"
van ons af?
Stelt U er niets van voor! Na een
reis van 42 millioen kilometer
rond 37 jaar met de trein, ander
halve maand per raket.— komen
wij er. V«n haar oppervlak zien we
niets, want onze zuster is reeds
millibencn: jaren gehuld in een
kleed, dat waarschijnlijk vnn een
soort. plastic is. De astronoom
Wildt heeft dit beweerd. Hij zegt,
datriltplastic,- onder invloed" van
sterke ultra-violette straling van de
zon. zich .heeft gevormd uit kool
zuur dat volop op Venus aanwe
zig is en water.
Venus gnat, onder haar. plastic
omhulsel, schuil achter een ondoor
dringbaar wolkendek. Zij geett dc
mens geen mogelijkheid normaal tc
ademen: er ls minder, dan 1/1900
van da hoeveelheid vrije zuurstof
die er op aarde is, maar honderden
keren zoveel koolzuurgas. Overdag
is het er voet warmer dan de mens
bij benadering kan verdragen
Venus staat veel dichter bij de zon
dan de aarde. Haar dochters zullen
wel tot dichterlijke fantasie blijven
behoren.
Even naar Mercurius
NOG even naar Mercurius de
planeet die het dichtst bil de
zon staat, „maar" 55 millioen Klla
meter een reisje van ongeveer
100 millioen km. Van zijn opper
vlak weten uè astronomen niet veel.
Eén ding wel: hij heeft geen damp
kring, evenals de maan. Mercurius
keert de zon, net als de maan ons,
altijd maar één zijde toe. zodat het
er aan één kant altijd dag is
temporatuur rond 330 graden boven
null aan de andere zijde altijd
nacht. Het vriest danr permanent
2C0 graden. Als U het goed vtndt
zullen wij ook dnar niet landen, het
klimaat is er ons te bar. Duo; géén
handelsverdrag!
Jupiter, de planeet die op Mars
volgt in do rij van de zon af, staat
gemiddeld 620 millioen kilometers
van ons vandaan. Hij heeft een
dampkring, maar die bestaat hoofd
zakelijk uit: voor ons uiterst giftige
gassen: ammoniak er» methaan
(moerasgas). Zijn kern is vermoede
lijk bedekt met een ijskorst -van
25.000 km. dik. wel een bewijs hoe
koud het er is. Saturnus, de vol
gende, staat no'n 1300 millioen km.
van ons af. Hrt Is cr minstens net
zo onherbergzaam als op Jupiter,
hoe mooi ook de bekende „ring" is.
Uranus, Neptunus'en Plutó, de laat-
sten in de reeks, staan nog veel
verder weg, het zal cr. dus nog veel
kouder" zijn. Een reis daarheen zal
vermoedelijk tot de absolute onmo
gelijkheden behoren.
Eén ding staat vast: wij zullen
het niet meer beleven dat-mensen
zich Pïuto-waarts begeven, de reis
is ongeveer 5800.millioen km. lang.
Trouwens, vermoedelijk hebt U, net
als wij, zelfs geen zin in een reis
naar de maan. AUecn in onze fan
tasie, is zo'n tochtje aantrekkelijk.
Herziening Woningwet in
zittingjaar 1953'54?
DEN HAAG.De. minister van
Wederopbouw en Volkshuisvesting
heeft aan de Eerste Kamer medege
deeld. dat hl) er met kracht naar
streeft een nieuw Ontwerp-Woning-
wet in het zittingjaar 1953—1954 in
te dienen. Dit hangt echter niet al
leen van hem af," omdat omtrent tie
wettelijke regeling van de -ruimte
lijke ordening nog nader overleg
moet worden gevoerd met andere
ministers.
Óp deze met instrumenten bela
den Sowjet-satellieten zullen Rus
sische geleerden zich bezig houden
met het bestuderen van de mach
tige cosmische straling en het ma
ken van foto's van de aarde met
behulp van infrn-rode stralen.
In ae stad Knloega, ten Z.W. van
Moskou komt een groot „cosmo
drome" en nieuw© Sowjet-satellie
ten zullen kunnen worden gebouwd
in twee maanden.
In zUn met tekeningen van door
raketten aangedreven Sowjet-ruim-
teschepen verlucht artikel, voorziet
de schrijver, A. Sternfleld, dat deze
ruimteschepen do sprong naar de
maan zullen maken in vijf dagen.
Gestart zal worden van een van
rle Sowjctsatellicten, die zich ln
een ellipsvormige baan rond de
«aarde bewegen en zelf van het
„cosmodrome" te Kaloega af .'n
vier uur te bereiken zullen zijn. De
Sow jetschrijver zet uiteen, dat de
landing op de maan zal plaats vin
don aan die zijde van deze pla
neet, welke altijd vau de aarde is
afgekeerd. Daar zal het ruimteschip
zich losmaken van zijn enorme
tanks met brandstofreserve om zich
verder op rupsbanden te gaan voort
bewegen.
Dit zal 2ljn op de plaats, waar ln
de veronderstelling van de schrij
ver een Sowjet-waamemingsruim-
te9chtp een jaar eerder de Russi
sche vlag zal hebben laten vallen
„tezamen met een document, dat
door nlle kranten in de wereld zal
zfjn gepubliceerd."
In het artikel dat door een
tweede zal worden gevolgd
wordt verder een beschrijving ge
geven van het leven op een Sow-
J et-satelliet „Malaya Luna" ge
naamd. waarvan de „bevolking"
om de twee maanden zal worden
afgelost.
Deze kunstmatige Russische sa
tellieten. zouden zich op een hoog
te van 280 km. boven de aarde ln
een cirkel met eenmiddellijn van
precies 13.288 km., voorthewegao
bedragen.
Over de raketmotoren, die zul
len worden gebruikt om deze snel
heid te bereiken, wordt weinig
meer gezegd dan dat ze „zeer
krachtig" zullen zijn.
kennen. Dat zal, wanneer men ln
het voorjaar van 1953 weer bijéén
komt, het reële zaken-doen verge
makkelijken.
HET wachten op de beslissingen
van Eisenhower geeft ook enig
respijt aan de Westduitse bonds
kanselier Adenauer, die zo zijn
eigen moeilijkheden met de remlli-
tariscring van rijn land heeft.
Achteraf schijnt hij toch weinig ge
lukkig te zijn met het door hom
gespeelde spel. dat het Constitu
tionele Hof verhinderde, zich uit ie
spreken over de grondwettigheid
van de verdragen, welke de grond
slag van de Westcuropese eenheid
moeten vormen. En het uitstel, dat
hem alsnog is vergund, blijkt hij te
willen gebruiken voor een aller
laatste poging, dc socialistische op
positie voor zijn politiek te winnen
en daarmee met een slag alle moei
lijkheden. waarop de goedkeuring
der Europese verdragen in Bonn
stuit, uit de weg te ruimen. Twee
belangrijke bezwaren hebben de
Westduitse socialisten tegen ge
noemde verdragen: ten eerste, dat
zij dc republiek van Bonn niet ge
heet situeren In de positie van ge
lijkgerechtigde deelgenoot en ten
tweede. d»t Groot-Brittannlë geen
deel uitmaakt van de ontworpen
Europese Defensie Gemeenschap.
Adenauer wil nu in de komende
dagen onderzoeken, in hoeverre nog
aan de wensen der oppositie tege
moet kan worden gekomen en daar
toe, na het onderhoud, dat hU mtt
Ollcnhauer had. gesprekken hebben
met d© Westcuropese leiders, Voor
wat het tweede deel van zijn ver
langens betreft, staan de tot dus
ver met de Britten opgedane er
varingen hem nauwelijks toe, op
succes .te hopen. En of hij nog .wat
extra concessies ten bate van.kle
Wcstriuisê souveretniteit kan 'los
krijgen (hetgeen overigens zeker
niet zou kunnen geschieden door
alsnog wijzigingen in de tekst der
verdragen aan te brengen),hangt
af van de stemming in Frankrijk,
die on haar beurt weer zal worden
beïnvloed door de graad der Ame
rikaanse welwillendheid in de Indo-
Chinese en Noordafrikaanse kwes
ties. Ook hier dus is het laatste
woord in feite aan Eisenhower.
VOND Sehuman in de Raad van
de N.A.T.O. na zijn uiteenzet
tingen over Indo-China sympathie,
in de Franse Kamer kreeg hij, na
een serie scherpe uitvallen naar de
Verenigde Naties, ln verband met
DAVID LEAN: EEN CARRIèRE
REGISSEUR DAVID LEAN
-(rechts) en John Derry, een van
de beide tnvlfepers, He aan „Ge
luidsbarrière" meeptioerkt heb
ben en inmiddels zfjn verongelukt.
feV,»'
*1
wal
HOLLYWOOD AAN HET WERK
Tien J«r *ei«-
'A den kwam de
film „In which we
serve" tot stand.
De maker was
David Lean en het
■was zijn -eerste
film. Hij schaarde
er zich meteen
mee in de rij van
zeer kundige re
gisseurs. Sindsdien
heeft, hij nog een
tiental films ge
maakt, en als .wij
daarvan noemen:
„Brief encounter",
„Blithe spirit" en
twee films naar
boeken van -Dic
kens, „Great ex
pectations" en
„Oliver Twist", dan
hebt u misschien
ook voor uzelf
deze Engelsmanal
thuisgebracht en
herkend als de
schepper van films,
die ook u hebben
getroffen.
David Lean, die
nu 44 is. is werke
lijk helemaal van
onderop begonnen
in de filmwereld.
Als kleine jongen
ging hü graag
naar de laatste
werkstukken van
Griffith cn De
Mille, Plekford en
j Fairbanks kUken,.
maar dat had hij gemeen met mll-
lioenen kleine' jongens. Hij bezocht
do Quakerschool en kwam later in
de zaak van zijn vader. Beslissend
was de dag, dat-hij daar wegliep
en zich bij de Gainsborough Studios
meldde om een baantje. Men had
öcn baantje voor de jeugdige DaWd,
in de afdeling die zich bezighoudt
Dat is nu z° merk- «trekt onder de zon van T mefdewenoi^ing6va^de'bo'stu'ums
vaardig in een film- Caltformë. Men eist D buitenissige acteurs, Hii wa* de lohoon dta
voor zichzelf de eer^op Jchter niet op. "et CA
Men deiast er in het de eerste té zijn^ dié pT kreeg de "schermende""tïtèï wnrd-
ta, een dergelijke groot- vAnvJirj nodi? te robe mistrcS5>'- zoiets als juffrouw
)t- scheepse kwekerij in *5"w™» "°KÏ* Te van de garderobe;
het leven heeft geroe- j j Al. spoedig echter daagde nromn-
pcn. En die daarmee 'P „e,n tie. Als derde assistent-regisseur
net gebruik van nagc- [j®,hf/aia kinn" hecft mcn wellswaar weinig meer
maakte bloemen en met de krïnlm. fa?" e docn dan Voor de thee te'zorgen
planten in film scènes -!f ™ftt Hf® /nïn en de "risten uit, hun kleedkamers
heeft afgeschaft.-Het is die s" deu*l|™ roepen. m>ar men is ten minst^bii
egn factor van belang optraden. De Holly- de opnamen aanwezig. Lean kreeg
geworden sinds Techni- LJ SS - gelegenheid 'het filmvak te leren
eolor veld wint. Ztet.u SweeEten Ln broeikas tkwa,m tot.de conclusie, dat dé
^regpry Peck met kten. een broeikas montagekamer het brandpunt van
geliefde vrouw Jo1 ^t.riJpe korcnnr^n een filmstudio is. Iedere mete*- film
ig zwHgen tenen b}potten, die naar de komt hier terecht? ai w t=»wf
OCheel niet voor terug, een"dërgcï«keJMgro'bteek-.in éen-fifm een rébéKmistreMV^zo^'6
brokken stad met toot- scheepse kwekerij in k.?renveld "odl? te van de garderobe
kenkrobbers en ujin- iziin. maar on het vast- ai_.h-_
kels op geweldige doe
ken tc schilderen om
die dc bioscoopbezoe
ker als levensecht tc
sl Ijlen. Maar neemt
u nu eens een palm.
Wat ts cenuoudiper dan
een fcunsipalm te ver-
vaardigen, die jaren dus Gregory
meckan? Of rozen? een geliefd
Waarom, geen theero- ernstig zwijgen tegen riLPOuen. ..dienaar de komt hier tërecht:"aT"hct*ïalent'ën
zei cn trosTOOVjCs van een achtergrond van P,sa's v»n bestemming Iedere vergissing van rtgtweur ac-
papier o/ pin,tic, dte Oostlndische kers, dan werden vervoerd, waar teur, cameraman wordt hiircrl-
na jebrutk kunnen kunt u ervan op aan, toen in staat was tlach hehokon. Lean wilde nfontCTcn
tporden opgeborgen na de OostiSdische >«ronvclrI - gestart met St vcrpiaaTscn Jaï
ze even "ier de plu- k«w,i even echt is a]S te filmen. filmtrommels, ontwikkelde hij zich
mean; te hebben afge- P* ik zelf, al wil het De'32'man personeel tot de. beste montcerder van het
weet niet zeggen, dat van de Twentieth Cen- Engelse filmbedrijf. DAt was hii.
Maar nee; waar vijf- mengde bloemen alleen tury Fox-kwekerij wcr- toen. Noel Coward hem koos ali
tien jaar geleden een mnar .even uit de tuin ken in hun tuirieri en medewerker voor .In which wp
enorme hoop rommel heeft behoeven teha- kassen ;en .verzorgen serve".
lag, hebben de heren len.. Door goede zorgend ook de kleurige, kleine Leans jongste film'.iDe cclulds-
van Twentieth Century van de kwekers cn parken dir, verspreid barrière" (Sound barrier) wordt
Fox een. even enorme door overleg heeft men over het gehele studio- binnenkort in ons land vertoond,
bloemkwekerij uit de steeds voorraden verse complex liggen. Ze i.Een goede film maken is een
grond doen rijzen, zo- bloemen invoorraad op dienen als landschappe- prestatie" heeft hij «ena fiezeed
dat daar nu een tinte- de ogenblikken, dat ze Tijk schoon èn als aan- „maar de daarop volgende stap, dié
lend tapijt van ontelba- in- de: opnamen nodig trekkelijke hoekjes mar volmaaktheid, is oneindig veel
voor buitenopnamen. moeilijker."..
bloemen zich uit- züru
wat hij noemde de „ongeoorloofde
inmenging" van deze organisatie in
de kwesties Tunis en Marokko, een
ware ovatie. Voor hem, die als
voorvechter van de samenwerking
met Duitstnnd nooit bijzonder popu
lair in Frankrijk is geweest, een
welhaast ongekend verschijnsel, dat
we] bewijst dat Frankrijk, hoe ver
deeld overigens ook, ln grote male
eensgezind is ten aanzien van de
behandeling der problemen in de
overzeese gebiedsdelen. Het ls ove
rigens niet zo. dat Frankrijk direct
veel te duchten heeft van de Be
moeiingen van de V.N. die hst
boycot met de Tunesische en
Marokkaanse zaken. Daarvoor zijn
de resoluties, die voor een deel
door Frankrljks Atlantische bond
genoten worden gesteund, te wei
nig concreet. Maar de Fransen me
nen, ten rechte of ten onrechte, dat
het'de inmenging van het buiten
land is. die Tuncslcrs en Marok
kanen aanzet tot het. ook deze. week
weer duidelijk gedemonstreerde,
fanatieke verweer tegen de Franse
Noordafrikaanse politiek. En de
Fransen houden stokstijf vol, dat
deze politiek, die er van uitgaat,
dat Tunis en Marokko geen Ara
bische nationale staten zijn. maar
eerder gebieden mét een gemengde
Frans-Arabische bevolking en eut-
tuur en die dus niet gericht kan
zijn op de vervulling van zuiver
Arabische verlangens, de enig juiste
is. Daarom nemen zij hun bond
genoten, Amerika in het bijzonder,
die er. enigszins anders over den
ken, hun houding zo kwalijk.
lit
AAN de andere kant hebben de
bondgenoten alle aanleiding
om aan de wijsheid van de Franss
inzichten en dat niet alleen ten
aanzien van Noord-Afrika te
twijfelen. De problemen in Indo-
China, Tunis ,en Marokko, mogen
een nog zo zwa're Jast voor de Fran
sen vormen. Frankrijk behoeft niet
te zUn. wat het inderdaad is: na
melijk de, naar verhouding, zwak
ste schakel ln- de keten der Westè-
lijke defensie. Naar bulten komt
deze zwftkte tot uiting in het on
vermogen ln Europa een strijd
macht op de been te brengen, dte
in overeenstemming is met Frank-
rijk's positie van rie belangrijkste
ataat op het Westcuropese conti
nent. Dat Indo-China Frankrijk ee-
rooft van zijn kader aan officieren,
en onder-officieren, zoels Sehuman.
betoogde, is waar. maar evenzeer
waar is, dat het euvel snel kan
worden verholpen, Indien de Fran^
sen de diensttijd, die op het ogen
blik slechts achttien maanden is,
tot twee jaar zouden verlengen.
Maar Frankrijk had en heeft geen
regering, capabel om de zo drin
gend nodige, maar onpopulaire
maatregel der diensttljdverlenging
door te drijven.
Met deze vaststelling raakt men
aan de diepste oorzaak van Frinjc-
rijk's zwakte. Het moreel van de
natie heeft zich nog niet hersteld
van de slagen, welke het in de laat
ste oorlog moest incasseren; er be
staat in het huidige Frankrijk een
wijd verbreid defaitisme, een on
geloof aan het vermogen van het
land zich te verdedigen. Deze on
zekerheid heeft geleid tot «n po
litieke verdeeldheid, die Frankrijk
ln vele opzichten onregeerbaar
maakt. Pinay, de huidige premier,
die bH zijn ambtsaanvaarding een
vrijwel onbekende grootheid was,
heeft zich totnogtoe eigenlijk.slechts
kunnen handhaven, omdat niemand
onder de meer voorannstaande po
litici het baantje aandorst. Een
wetsontwerp tot verlenging van de
diensttijd zou hem echter zeker de
politieke nek hebben gebroken.
Maandag staat het leven van z«m
kabinet weer eens op het «pel voor
een zaak van heel wat minder be-
lang en het is zeer de vraag,
of hij ook ditmaal de meerderheid
achter zich zal krligen.
Natuurlijk moet men hopen dst
Eisenhower de Fransen ln Indo-
China tegemoet zal komen en ten
aanzien van Tunis en Marokko de
weifelende politiek van Truman zal
vervangen door wat meer recht
lijnigheid. Maar het blijft waar, dat
Amerika Frankritk niet zal kunnen
redden, indien het.niet bereid ls
zichzelf te helpen.
EEN andere zwakke plek ln de
verdedigingsring van het W£s"
ten vroeg deze wéék om aandacht.
Hét heeft weinig zin. op déze plaats
een onderzoek ln te stellen naar de
diepere oorzaken van de breuk tus
sen Tito's Joego-Slavië cn het. Va
ticaan. Belangrijker is voor - het
ogenblik, de gevolgen té bezien,
dïo deze breuk moet hebben. Daar
van is het ongetwijfeld de vcrdêrs
verslechtering lnde betrekkingen,
tussen Joego-Slavlë en het katho
lieke Italic het meest onrustbarend.
Een. oplossing immers van de kwes
tie Triest, die nog altijd een van
de grootste hindernissen ls voor de
politieke en militaire samenwerking
van het Westen met Tito, zal er
nog moeilijker door worden. Ook
moeten de toch *1 niet stevice ban
den tussen de katholieke leden van.
de N.A.T.O. cn Joego-SIavië door
de breuk met Rome--losser worden,
fffttnankt. En hét- Amerikaanse Con
gres. dnt ln zlln meerderheid de
Joego-Slavische regering toch al
tijd al met scepticisme heeft be
schouwd, zal zich -zonder twijfel
m.giets recalcitmnter tonen,wan
neer het weer dollars voor- Tito
moet fourneren. Al met nl cen si
tuatie, die het Westen, dat het zich
niet kan .veroorloven .het strategisch
zo belangrijke Joego-SIavië van
zich te vervreemden; bijzonder
slecht gelegen komt.
