Hecht ensemble voorwaarde
voor toneel van deze
l|P
1953: Van t
-laar
m
H
Grote en kleine meesters uit
particulier bezit
i
verbieden toegang tot de
Torens der Stilzwijgzaamheid"
Haagsche Comedie in 1952 aan
de spits, gevolgd door de
s Nederlandse Comedie
Verliezen yoor
de kunstwereld
„START":
goede start
m
Boeiende tentoonstelling
in Delfts Prinsenhof
SCHOUWBURG IN DIT JAAR
w
WC,-
Lijken worden blootgesteld
aan vraatzucht der gieren
om aarde, water en vuur
„zuiver te houden
Woensdag 31 December 1952
V-i
„Fairsea" in Fremantle
aangekomen
- PERTH. Het emigrantenschip
„Fairsea", met ruim 1800 emigranten
aan boord, is Dinsdag uit Rotterdam
in de Australische haven Fremantle
aangekomen. Onder de emigranten
bevinden zich 450 Duitsers; de ande
ren zijn Nederlanders.
Pia Beek naar de States
Record productie van
Volkswagens
11
328 Nero Haarvelours
karpetten v. 129 gulden
(Van onze kunstredacteur)
tJ TEUNDE HET TONEEL in vroeger jaren op het „$terren"-systeem
ho* Zv slechts van enkele acteurs in een gezelschap niet alleen
L J m°?r ,00,fc het artistieke peil van een voorstelling afhanke-
t)er e de „ster" meer en meer zijn betekenis. In zijn plaats
*s net ensemble op de .voorgrond gekomen: het hechte en volwaardig
mfst}mensPel van alle medewerkenden aan een voorstelling. Het
puoiiek komt niet meer naar de schouwburg om een enkele geliefde
zier™ het verlangt van het toneel een in alle opzichten ge-
perject'onneerde illusie: sterke hoofdrolspelers, maar ook een de illusie
volmaakt dienende bezetting van zelfs de onbelangrijkste bijrollen.
n°q slechts enkele toneelgezelschappen echter zijn met deze ontwik-
Kziing van het toneel harmonisch meegegroeid: alleen de Haagsche
uomedie en de Nederlandse Comedie hebben zich van meet of aan
Wist, op intens ensemblespel toegelegd en daaraan mogen ze het
vooral danken, dat ze ook dit jaar onmiskenbaar de belangrijkste ge
zelschappen zijn gebleken.
Deze twee troepen alleen konden
D-v- dan ook veilig een Shakespeare-
vertoning ondernemen, waarbij het
immers niet alleen aankomt op een
sterke, indringende vertolking der
hoofdrollen, maar evenzeer op een
perfect ensemblespel van hoog ni
veau. Tot dit laatste bleek het
Amsterdams Toneelgezelschap on
machtig: zijn opvoering van „Drie
koningenavond"' steunde op twee
prachtige rollen van Dalsum's
Jonker Tobias en Huf's Malvolio
die ver uitstaken boven het wisse
lend peil der Verdere bezetting.
Daarentegen bereikten de Haagsche
Comedie met „De vrolijke vrouw
tjes van Windsor" en de Nederland
se Comedie met „De koopman van
Venetië", over de hele linie een sta
biel peil, waarbij het ensemble uit
zoveel sterke krachten was opge
bouwd, dat het niet achterbleef bij
de -bezetting der hoofdrollen.
In dit opzicht staat het Rotter
dams Toneel nog steeds op een
tweesprong: sinds deze groep vorig
jaar veel befaamde acteurs aantrok,
is ze een troep met grote mogelijk
heden geworden. Maar nog steeds
toont het op de planken te weinig
op elkaar ingestelde individuen: de
wijze van toneelspelen berust er te
veel op het sterren-systeem. Daar
door kon een draak als „De waaier-
patiënce" een sterke en succesrijke
opvoering krijgen, maar het was
overjarig, niet van deze tijd, wat er
over het voetlicht kwam. Ook de
veel belangrijker opvoering van Pi
randello's „Hendrik TV" werd voor
namelijk door individuele acteurs
geleverd. Maar regisseur André
Barsacq. strevend naar een mod er-
Tg weinig eigen gezicht
Met. voorstellingen als „De vro
lijke vrouwtjes", „De kersentuin",
„Ondinë"; „Trijntje Cornelisdr" en
„Yerma"-heeft dè Haagsche Come
die zich .een grote artistieke reputa
tie verworven, die haar soms echter
nadelig werd. Men gaat nu eenmaal
van een hoog gekwalificeerd ge
zelschap' onder alle omstandigheden
daden op hoog artistiek niveau
verwachten. En een keuze van stuk
ken, die onder dat niveau liggen,,
zoals „Circus Europa"' of „Stalag
17", wordt dan als, een. spijtig falen
aangemerkt Daarom valt het te be
treur en,'dat. de huidige subsidie
regeling, het de gezelschappen niet.
toestaat .zich naar artistiek .vermo
gen te; ontwikkelen en te speciali
seren» zich een eigen-repertoire met
een eigen gezicht op te bouwen;
Te vaak moet men, daar artistieke
daden .slechts zelden financieel .suc
ces betekenen (het grote aantal
voorstellingen van „De kersentuin"
Is een uitzondering in de „geschie
denis van het toneel),-terwillé van
het evenwicht in de. exploitatie naar
kasstukjes grijpen.
Crediet voor kunst
Kunst en financieel succes zijn
zelden te verenigen, maar zonder
dat succes komt men aan de kunst
helaas niet toe. Vandaar dan dat
regisseur Joris Diels, die het deer
lijk verzwakte Comedia weer op de
heen tracht te brengen, eerst de
kassa diende met de schlager
„Waarom jok je, chérie?", vervol
gens van een populair geschreven
stuk „De ander" een onverwacht
sterke voorstelling op de planken
bracht als aanloop vóór een hoge
vlucht naar de toneelpoëzie van
Fry's „A phoenix too frequent".
Vandaar ook dat het ATG, welks
reputatie steeds meer is gaan ta
nen, nieuw crediet zocht te krijgen
met publiek-stukken. als „Donkere
lente" „Miss Poes" en „Hilda Cra
ne". Diels echter streefde naar ont
wikkeling van het ensemble en
Comedia maakt daardoor een kans
vaste voet op het toneel te hou
den. Het ATG daarentegen bleef
tot eigen "ondergang teren op een
reeks sterke krachten die er echter
nooit in een hecht ensemble ge
smeed zijn,
TT VN STEN AARS die voor ons tot
een begrip geworden waren, zo
als Hehriëtte Roland Hólst, Cor
Rugs en Lodewijk van Deyssel
stierven dit jaat. De prozaschrijver
en laatste der Tachtigers op 2Ja
nuari, de acteur op
22 September en
de grote socialisti
sche dicteres op
21 November.
1952 bracht ook
het einde van o.a.
de Belgisene schil
der Constant Per-
meke (41). de
Noorse schrijver
Knut. Hamsun <19
—2), de Hongaars^
Amerikaanse to
neelschrijver Pe-Lodewiik v. Deyssel
renc Molnar (14)
de Vl3amse toneel
speelster Julia Cuy-
pers - (134i, de
Duitse sopraan
Elisabeth Schu
mann (234), de
Duitse bariton
Heinrich Schluss-
nuss (196); de
Nederlandse com
poniste! Henriëtte
Bosmans (27), de
Nederlandse
schrijfsters G. E.
van Nes-Uilkens
(87) en Amoene
van Haersolte (1
8), de'Nederlandse
filmregisseur Jaap
Speyer (189), de
Franse schrijvers
Charles Maürras
(16—11) en Paul
Eluard' (17—11). de
Nederlandse diri
gentAlbert van
Kaalte (23—11), de
Frans-Nederlandse
schilder Jacques E.
du Moni (1—12). H. Roland Holst
Cor Ruys
Heieen Pimentel en Paul Steen
bergen in „Ohdine".
Elisabeth Andersen en Frans van
der Lmgen m „Yerma".
ne, strakke en door soberheid in
tense expressie, had hier toch. al
duidelijk en in sommige scènes
met goed resultaat gewerkt op
een bij die soberheid horende ver
breding, waarbij de kracht der
voorstelling uit het ensemble kon
spruiten. Ziet het Rotterdams To
neel kans in deze richting verder
te werken?
Gastregie stimulerend
Niet alleen omdat ze zoveel jonge
krachten telt, maar, ook, omdat
evenals d? leiding ook de meeste
oudere acteurs er niet bij een be
paalde tijd zijn blijven stilstaan,
doch mee zijn gegroeid met de
ontwikkeling van het toneel en
de acteerstijl, is de Haagsche Co
medie thans in zo'n gunstige posi
tie. Daarbij komt nog, dat mede
werking van gastregisseurs Mi
chael Langham, Peter Scharoff en
thans Erwin Piscator de acteurs
van dit gezelschap gelegenheid bood
hun capaciteiten onder nieuwe vi
sie te tonen en aan andere opvat
tingen te toetsen: een stimulans tot
de ontwikkeling van de intensiteit
van de acteurs zo goed als van het
ensemble. Zo kon de Haagsche Co
medie dit jaar toen ze twaalf
premières bracht waarvan er ten
minste vjjf als een toneeldaad aan
gemerkt konden wórden zich
het eerste gezelschap in den lande
als -plaatsen"'. Met grote vitaliteit
volgde de Ned. Comedie haar op
de hielen en bewees met opvoerin
gen van „De cocktailparty", „Xfige-
neia" en EJckerlyc" mede het hoge
peil van de Nederlandse toneel
speelkunst.
OP VELERLEI wijzen tracht de
overheid de kunst te stimuleren:
door subsidies aan toneelgezelschap
pen, orkesten, opera en voortaan
ook aan het ballet, waarvoor nu
50.000 gulden beschikbaar komt. Ze
schrijft prijsvragen uit voor toneel
stukken en filmscenario's, geeft op
drachten aan componisten en letter
kundigen en koopt werken aan van
beeldende kunstenaars. Waar in deze
tijd een maecenaat een klasse
van kapitaalkrachtige particuliere
kunstbeschermers ontbreekt, moet
de overheid, zolang men de kunst
in stand wil houden en haar ont
wikkeling bevorderen, wel voorlopig
de taak van het maecenaat op zich
nemen, totdat er weer een nieuw
maecenaat gegroeid is. Dit houdt
voor het ogenblik een groeiende
overheidszorg in voor de kunst,
waarbij die overheid tevens reeds
voorwaarden mag schéppen om die
zorg over te dragen.
Een voorbeeld daarvan is het in
1952 verwerkelijkte initiatief voor
een tentoonstelling, die onder de
titel „Start" alle streken van het
land bereist met werken van jonge
Nederlandse beeldende kunstenaars,
onder wie de schilders die dit jaar
de koninklijke subsidie ontvingen.
Alleen voor die tentoonstelling heeft
het rijk een bedrag van 25.000 gul
den uitgetrokken. Het ministerie
van O. K. en W. beoogt hiermee
de verspreiding van de kunst te
bevorderen en het boekte reeds on
gedacht grote resultaten: erwordt
op deze „Start"-expositie verheu
gend veel werk gekocht, door ge
meenten, door particulieren en ook
door bedrijven. In het huidige maat
schappelijke bestel zal vooraluit
het bedrijfsleven een nieuw maece
naat kunnen groeien. Meer initia
tieven o.a. van het Prins Bern-
hardfonds zijn er dan ook op ge
richt dit bedrijfsleven steeds meer
voor de kunst te interesseren. Een
tentoonstelling als „Start" kan daar
toe veel bijdragen, mits men het
niet bij deze ene manifestatie laat,
maar deze „Start 1952" inderdaad
de start laat zijn voor een traditie.
Dit weinig bekende werk
van Vincent van Gogh: „De
kerk van Aiivërs", behorend tot de
collectie Gachet, zal volgend jaar
voor het eerst in Nederland te zi< n
zijn. Op 30 "Maart 1953 is het hon
derd jaar geleden, dat deze in 1890
overleden schilder geboren weid. Er zullen bij die gelegenheid ver-
Hadden bij zijn leven slechts enkc- schillende studies en plaatwerken
len oog voor het werk van Vincent, over Van Gogh verschijnen evenals
onze tijd erkent hem als een der een Nedeilandse kleurenfilm, waar-
grote fenomenen onzer schilder- in Vincents leven getoond wordt m
kunst en daarom wordt 1953 het beelden van de streken waar hy
Van Gogh-jaar. Een grote tentoon- werkte en van de schilderijen- en
stelling'van zijn werken, waaronder tekeningen die hij er maakte, met
veel.- dat hier nog nooit geëxpo- daarbij als enig commentaar cita-
seerd werd.-zal achtereenvolgens in ten uit de grote'briefwisselulgtus-
het Haagse Gemeentemuseum,-in het sen Vincent en zijn broér Theo,
Rijksmuseum Kröller-Müller op- de een der weinigen die wan zijn werk
Hoge Veluwe en in het Amster- het belang voelden, bem trachtten
dams Stedelijk Museum te zien zyn. te begrijpen en steunden.
jé"'-
S TOKPAARDJES en hobbies hebben het aangezicht'van deze we
reld, aanzienlijk veranderd. Veel grote ontdekkingen (Amerika in
cluis) zijn aan een idéé fixe te danken (of te wijten) geweest. En in
de wereld van, de kunst is het al niet anders. De persoonlijke voorkeur
het stokpaardje van de een of andere enthousiaste verzamelaar, heeft
dikwijls onbekende of vergeten aspecten van dc kunst geopenbaard.
Alleen daArom reeds is het verzamelen van kunst door particulieren
van groot belang. Het is dan ook een gelukkige, gedachte geweest, mi
eens te laten zien wat door particulier initiatief bij elkaar gebracht
kan worden. Het ^Prinsenhof' te Delft maakte ér een Kerstten toon
stelling van.
Hoewel het te
betreuren is dat
Nederlandse ver
zamelaars niet wat
vaker de onzekere
gebieden explore
ren van de moder
ne kunst,, die zulk
een stimulans nu
juist best gebrui
ken kan, heefttoch
ook hét verzame
len van Oude Kunst
een grote beteke
nis. Vooral als de
verzamelaar zo ver
standig Is, niet al
leen jacht te ma
ken op grote na
men, op „sterren",
doch zich er pp
concentreert om
van minder be
kende meesters
schilderijen van
uitstekende kwali
teit te vinden.
Hierin ligt ook
het belang van de
Kersttoonstelling
in het Prinsenhof.
Zeker de ster
ren ontbreken er
niet. Daar staan
namen als Rem
brandt, Jan Steen,
Terborgh, Saenre
dam, Ruysdael, al borg voor. Maar
belangrijker is toch nog, dat men
zich ter dege realiseert, hoe veel
mooier een goed schilderij van een
bescheiden kunstenaar kan zijn, dan
een zwak (om-niet te spreken van
een vals) werk met een grote naam.
Moet men b.v. de Haarlemse por
tretschilder Jan de Eray, die altijd
in de schdduw van zijn geniale stad
genoot Frans Hals heeft gestaan,
niet veel hoger aanslaan dan men
na in 't algemeen doet? Hij is in
Delft vertegenwoordigd met een
prachtig kinderportret, warm en
vol leven, met brede toets geschil
derd.
Onbekenden verrassend
Jan de Bray, is natuurlijk geen
onbekende maar Cornells de Vis-
scher heeft veel minder naam en
verrast hier met een portret van
een goudsmid dat, al is het niet tot
in alle onderdelen een meesterwerk,
toch een grootse (Venetiaanse) al
lure heeft- Interessant is het een
PIETER SAENREDAU: „West
gevel van de Mariakerk te
Utrecht"
stilleven van Jaques de Clacuw te
vergelijken met een soortgelijk wérk
van zijn veel beroemdere leerling
Abraham van Beyeren. Ik moet zeg
gen, dat ondanks mijn grote bewon
dering voor het veelzijdig, meester
schap van v. Béyeren, in dit geval,
mijn voorkeur gaat naar de ietwat
boerse forsheid van de vrijwel on
bekende leermeester.
Stillevens zijn er op de! tentoon
stelling in velerlei soort Van mees
ters op dit gebied, zoals Pieter
Claesz, Ambrosius Bosschaert, Jan
Fijt en Weenix, doch ook1 van een
Jacob van Es Of een Pieter Elinga,
die in dit illuster gezelschap heus
niet te kort schieten. Zo zijn naast
de landschappen van 'Jan van Goy-
en, Jacob van Ruysdael en Aert van
der Neer (van wie twee bijzonder
mooie „Nachtlandscbappen" aanwe
zig zija) öök die van. Jacob, van der'
Croos," Jan .Griffier 'of 'Abel1 Grim
mer, zeer de moeite waard. Het
merkwaardige schilderij van een
„Bisschopswijding" door een onbe
kende Nederlandse schilder van
omstreeks .1500, een bijna Daumler-
achtig caricaturale „Preek in een
dorpskerk" van Hendrik Sorgh, en
een eigenaardige herbergscène - van
Johannes Natus, behoren ook .tot
de verrassingen van de expositie.
Als ik nu terugkeértot de grote
meesters, dan kan met genoegen gè-
constatecd worden, dat deze. niet
met twijfelachtige werken worden
vertegenwoordigd. Rembrandt's
„Grijsaard" \s een volwaardig werk
uit zijn een e Amsterdamse, jaren.
Van Jan Steei zijn er een drietal
uitstekende gem^-taferelen, waarvan
vooral de „tekenlc."" uiterst .expres
sief is. Terborgh, V orspronck, Net-
schér en van der Heyden met stads- i
gezichten, d*Hondecoeter met zijn
„Vogels", W. van de Velde (jr.) met
„Vissersboten" en Em. de Witte,
met een .Kerkinterieur", karakte
ristiek vertegenwoordigd zun.
Saenredam: ,/ibstraet"
Er is echter één schilderij in Delft
dat wel heel speciale aandacht vei-
dient. Dat is Saenredam's „Maria -
Kerk te Utrecht". Welk geheim
heeft toch deze kerkenschilder, dat
zijn schijnbaar nuchter en zakelijk
weergegeven,- architectuurstukken
zulk een wonderbaarlijke, poëtische
werking hébben? Is het de door
zichtige verstorven kleur, die zon
der sterke accénten tóch onvergete
lijk blijft? Is het de eenvoud waar
mee de rechthoekige vormen van
de bouwwerken, zonderpogingtot
dramatische lichtval ..of compositie;
in het vlak zijn gezet? Ik geloof dat
Pieter Saenredam de meest „ab
stracte" schilder is, yah alle tijden,
d.w.z. dat zijn onderwerp volkomen
ondergeschikt is aan, 'opgelost is in,
de muziek van. verticale en horizon
tale lijnen, van ijlé kleuren, waarbij
het verloop van een 'vensterboog,
een teer blauw en roze in een gelige
gevel, alles zeggen wat er met schil
derkunstige middelen te zeggen valt.
Laat u de'gelegeflheid om dit
schilderij (én natuurlijk ook alle
andere schilderijen) te zien, niet
ontgaan. Tot 1 Februari blijft d"e ten
toonstelling geopend.'
REMBRANDT VAN'RUN: por
tret van eengrijsaard"
(Advertentie. I. M.)
Zaterdag 3 Januari krijgen de
Rotterdammers voorlopig voor de
laatste maal de gelegenheid te gaan
luisteren naar het pianospel van Pia
Beek. Zy komt dan met haar trio
naar de Riviera-hal, waar zij op
verzoek van haar „fans" de boogie-
woogies ten beste zal geven. In
ditzelfde programma zal de Dutch
Swing College o.l.v. Peter Scht ir-
oort de jazzmuziek m al haar -or-
men doen herleven. Zondag 11 Jan.
vertrekt Pia Beek naar Amerika,
nadat zit eerst nog „even" per vlieg
tuig naar Parijs is geweest om daar
voor de Hollandse club een af-
scheidsvoorstelling te geven.
WOLFSBURG (Duitsland). De
West-Duitse Volkswagen automobiel
fabriek heeft voor 1952 een nieuwe
record-productie behaald met 135970
wagens, waarvan een. derde deel m
het buitenland verkocht werd.
Deze productie ligt 28 procent bo
ven het cufer van verleden jaar. Men
hoopt-in 1953 1700 wagens te expor
teren naar Japan, Slam, Birma,
Hongkong en Indonesië.
Vreemdelingen mogen
niet meer bij de „Torens
der Stilzwijgendheid", de
lugubere laatste rust
plaatsen van de dode vol
gelingen van de gods
dienst der „Vuuraanbid
ders" komen.
De Indische secte der
Parsis, zo genoemd we
gens hun Perzische af-
komst, heeft besloten geen P®n, te Benares worden geworpen.
s verbrand. -
vergunningen meer te o—
verstrekken voor het be- ..e "J°r.ej]p uer Stil- werk veel sneller
ten van de Zoroatische
leer: „goede woorden,
goede daden, goede ge
dachten".
Als het lichaam is
neergezet klapt een die
naar luid in de handen.
Dat is voor al degenen,
die m de stoet zijn mee
gekomen het teken om
op te staan en heilige
- BAlAUS^
Een opruimingskarpet te
kopen zonder meer, dat is
niets bijzonders, maar als U
in het voorjaar toch een kar
pet nodig hebt en U koopt
nu een originele. „Nero"
Haarvelourskarpet meer dan
vijftig gulden goedkoper
dan U later zou moeten be
talen, dan is dat een feit
om nooit te vergeten.
Een overschot van de duizen
den die wij in het afgelopen
jaar verkochten, wollen kleur
echte Haarvelours-karpetten
door hun sterkte zo geschikt
voor de huiskamer, door des
sin en kleuren een sieraad
voor de voorkamer.
„De gieren doen hun ve"en te reciteren.
r gvtwmi vVJ\JI XJCfc vs-w*. piicuci - - --
zoeken van de befaamde jwijgendheid" te Bom- rttïïlioenen insecten het jjtsssief gebouw,
torens, waar de lijken der ^'e door hoge mu- zouden doen, indien <ie geheel van zware
afgestorvenen volgens ri- re^, a?? ^et gezicht zijn dode lichamen in de l Pe,n ,ls, opgetrokken,
tueel voorschrift van de onttrokken, 2i)n in 1674 grond werden begraven", treden leiden van
Zoroastische godsdienst gebouwd op de heuvels verklaarde een deskundi- ®r?n? na,ar een ijze-
worden prijs gegeven aan v.an Malabar. Hierheeu ge inzake Parsis-gebrui- ren 'j6'7- dat toegang
de gieren zlJn eeuwenlang in over- i5en 6 geeft tot een cirkelvor-
Het bedoelde besluit is eenstemming met het mig platform, dat even-
afgekomen na beschrij- heilige boek „Vendidad", Nadat ^bepaalde voor- eens uit zware stenen is
vingen van de torens in de overleden Parsis uit- reF®,dende- ceremoniën geconstrueerd' en in het
overzeese bladen, welke gedragen. hebben plaats gevonden,, midden waarvan zich een
de Parsis als weinig De Parsis geloven, dat zetten dé mannén, die in put bevindt.
vleiend beschouwden. „aarde, vuur en water" een Parsi-uitvaart 't lijk Nadat het lijk door de
Een overeenkomstig be- heilig zijn en om nu te dragen, dit in een der tor gieren van alle vlees Is
sluit is onlangs genomen voorkomen dat deze ele- rens neer op een stenen ontdaan gewoonlijk
door de gemeentelijke menten in aanraking plaat. Er zijn drierijeneen kwestievan twee
autoriteiten te Benares, worden gebracht, met van die platen, een voor uur blijft hét gebeen
de heilige stad van de lichamen, die tot ontbin- mannen, een voor vrou- te bloot gesteld aan de
Hindoés aan de Ganges, duig overgaan, moetende wen en een voor kinde- hete tropischezon. Ten-
die er bezwaar tegen, doden volgens hun over- ren. Deze drie rijen heb- slotte worden de beende-
hebben dat toeristen tuiging niet in de grond ben ook -een symbolische ren van rijken en armen
nieuwsgierig staren naar worden begraven, noch betekenis.Zij vertegen- gezamenlijk in de put
de lijken van Hindoes, worden verbrand of in ;woordigèn n.L de drie'geworpen, waar ze -tot
dié op 'de i,crematietrap- zeeën-o£ rivieren/worden voornaamste, voorschrif- stof -vergaan. -
De toren zelf is een
Zo'n karpet nu kopen is een
feit om jaren te herinnaren.
Vrijdagmorgen om 9 uur
begint de verkoop van deze
328 Nero Haarvelours-kar
petten 200x285 en ze worden
verkocht tot de laatste toe
niet voor
12-^gulden
maar voor
Ook In extra grote meten
Postorders onder rembours
WINKELCENTRUM BINNENWEP
De tentoonstelling „Geheimen "van
de grond" in.de zalen van de Rotter-
damsche Kunstkring aan de Witte de
Withstraat, is verlengd tot en met Zon
dag u Januari, Tot dusver is de tén-
toostelling reeds, door ruim 1775 perso
nen bezocht.
