OM DE VOETBALPOOLS
LEIDERSPRINCIPE
Onschuld op schoolschoenen
Redders bestegen te
laat Mont Blanc
Zaak-Da vis be wij s t tekort
:enwet
van onze
...■m doé. avé m fwé kommcfa /aM
overheerst nog in delen
van Indonesisch leger
Potloodje
F 8.664783 op
777 en 999
Protest tegen
arrestatie van
Mochtar Loebis
55
>groten
opnieuw bijeen
SER-advies inzake
weduwen- en wezen-
voorziening
door
JOSEPHINE TEY
:/>aierda<« 5 Januari 1957
Ik HE6 EEfl GOEIE in DRUK
VAN )£,ÏOM IK GELOOP DAT
JE ÊERUJK Êtt OPRECHT BEKT
IK KEK EEfi VAK OE REKBAArt.
co nniö&AR 156 Efi .Hij heeft
ME DE OfFICItLEf ILn GE6TUURD
VAK OE RACE WAARBIJ JfcVAK
DE BAAK BEKT GESTUURD.^
Maar ik deuk dat wé je-
MAAM KUMKEK ZLHVEREM
_AL& WE'GOED KIJKEK -
ER is reden om aan te nemen dat de commissie uit de KLN.V.B., die
de minister van Justitie Beeft benaderd over een toezegging of
althans de bepaling van ccn standpunt ten opzichte van een cen-
trale (gesloten) voetbalpool, voliedig nul op het rekest heeft ge
kregen. D" bewindsman moet ongeveer hebben verklaard, dat de regering
zich vea elke actieye bemoeiing met deze materie wenst te onthouden en
- aan da rechter overlaat om uit te maken, in hoeverre de voetbal-
„oterijen, die er zijn of zullen komen, in strijd zijn met de wet.
Minister Samkalden kon moeilijk anders spreken dan hij deed Bij de
onderhandelingen" ter oplossing van de kabinetscrisis hebben de witi-rcvo-
luoonairen nu eenmaal dc formateur de toezegging afgedwongen, dat de
regering de totstandkoming van een nationale voetbalpool niet zal bevor
deren. Het beeft weinig zin hiervan nog veel te zeggen. De meerderheid
van de regering zou vermoedelijk liever anders willen; en do minderheid,
dje in de mening leeft, dat het „beginsel" heeft gezegevierd, zal wek niet
tot andere gedachten komen door wat een dagblad onlangs onthulde, n.l.
dat de staatsloterij is ingevoerd door het ministerie-Kuypcr met als doel
beteugeling van de goklust.
In elk geval zullen nog vier jaar lang clubs of combinaties van clubs
enerzijds cn de justitie anderzijds de Loterijwet binnenste buiten keren
om na te gaan wat mag en niet mag. Deze activiteit nabij de mazen van
de wet houdt allerlei ongewenste mogelijkheden in. Ook degenen, die zich
©p het ogenblik belangeloos aan boDa fide pools wijden, zullen dit erken
nen. Een ongecontroleerd en oncontroleerbaar loterij bedrijf biedt altijd
gelegenheid voor minder gunstige praktijken. Het zijn minder de brave
dan de weinig scrupuleuze mensen, die de gaten in de wet plegen te
ontdekken.
'OORZOVEEL de activiteit van de K.N.V.B. beoogt, ongeregelde
toestanden tegen te gaan, verdient ze uit de aard der zaak waar
dering. Vergissen wij ons echter niet, dan zit er ook nog wel wat
anders in. De opvatting, dat het toch eenmaal tot een nationale
pool zal komen, is vrij algemeen. Welke positie zal de K.N.V.B. dan in
nemen? Men ontkomt niet aan de gedachte, dat de grote Nederlandse
voetbalorganisatie of althans zekere leden, die tot dusverre gerechtigd
waren, uit haar naam op te treden, bezig zijn een positie te verwenen
die in een later stadium als behorend tot de categorie der verkregen
rechten zal kunnen gelden.
Deze 'achtergrond van het bezoek aan minister Samkaldcn mag niet uit
bet oog worden verloren; Vandaar, dat ook voorstanders van een nationale
voetbalpool er zich over kunnen verheugen, dat de minister hoegenaamd
niets heeft toegezegd. Intussen doet het K.N.V.B.-beetuur nu moeite, toch
onder zijn auspiciën zoiets als een nationale pool te stichten. Het voorstel
daartoe, waarover ons blad in staat is geweest, enige mededelingen te
doen, maakt geen bijzonder gunstige indruk. Het is een pool voor leden,
grotendeels dus actieve voetballers; en het is nu juist van belang, dat die
er zoveel mogelijk worden buiten gehouden. Van hen immers wordt on
bevangenheid vereist; zij mogen geen ander doel hebben dan een wedstrijd
te winnen met de gunstigst mogelijke cijfers.
Nu is het echter mogelijk, dat de K.N.V.B. iets geheel anders bedoelt
dan op het eerste gezicht uit de berichten valt op te maken. Men zou
zeggen,^ dat het gaat om een huiselijke onderlinge loterij, ontoegankelijk
voor niet-cluhleden. Is dit juist? Of zou het kunnen zijn, dat de bond
een nieuw gebruik denkt te maken van de mogelijkheid, die zijn regiement
biedt, om er „ondersteunende leden" op na te houden tegen een uiterst
geringe jaarlijkse contributie? In dat geval zou, als de justitie er tenmin
ste niets tegen kon doen, de Koninklijke Nederlandse Voetbalbond grote
kans maken, binnen korte tijd een Koninklijke Nederlandse Loterijclub
te worden.
jpAARSCHIJNLIJK zal dit alles toch niet zo heel gemakkelijk
zijn. Los van de onzekerheid over de rol, die de justitie gaat
spelen in dit bedrijf, is er nog de onenigheid in de organisatie
zelve; een onenigheid, welke zonder twijfel in de bondsvergade
ring, die tegen 22 januari te Amsterdam is bijeengeroepen, duidelijk tot
uiting zal komen. Er staan aanzienlijke belangen op bet spel, niet in de
laatste plaats van de kleinere verenigingen, die nu deel uitmaken van de
te Alkmaar gevestigde amateurspool. Het is trouwen» de vraag of ook die
semi-profclubs, die nu hun eigen combinaties hebben, warm lopen voor
de idee van het bondsbestuur.
Er kunnen zich nog allerlei verrassingen voordoen; doch het zou ons al
zeer verwonderen, wanneer de loop der dingen nog niet veel duidelijker
en uitgesprokener- dan op dit ogenblik leidde tot de conclusie dat een
werkelijk nationale pool de enige oplossing is, die deze vorm van goklust
vermag te reglementeren en begrenzen. Het beheer van zo'n pool zou niet
in handen moeten zijn van de K.N.V.B. maar van een met medewerking
der regering te vormen of aan te wijzen instelling (b.v. het Nederlands
Olympisch Comité)cn de opbrengst zou moeten worden aangewend ten
gunste van sportdoeleinden in de meest algemene zin. Zo zou - over vier
jaar - van wat velen een kwaal vinden, zoveel mogelijk een deugd kunnen
worden gemaakt.
CHAMONIX. De bekende alpi
nist Lionel Terray, die de leiding
bad van de eerste vergeefse poging
om de twee studenten op de Mont
Blanc te voet te bereiken, heeft In
een interview niet een krant ver
klaard, dat de slachtoffers badden
kunnen worden gered als er tijdig
een expeditie te voet was uitge
zonden.
Hijzelf was op de dag dat alarm
werd geslagen, niet in Chamor.ix.
Toen hij daar op 29 december aan
kwam, was hij verbaasd dat er nog
geen reddingsploeg was vertrokken,
omdat men een hefschroefvliegtuig
als de enige reddingsraogelijkheid
beschouwde. Hij had diezelfde dag
een reddingsploeg willen samenstel
len, maar kreeg geen vergunning
omdat het te gevaarlijk werd geacht.
Terray is van mening dat de stu
denten drie dagen voor zijn eigen
(mislukte) reddingspoging zonder al
te veel gevaar hadden kunnen wor
den gered.
De voorzitter van de Franse gid
sen, Marcel Bozon, heeft verklaard,
dat men niet eerder heeft getracht
de verongelukten te bereiken, ómdat
van hen eerst een poging werd ver
wacht zelf naar beneden te komen.
Terray heeft vrijdag bedankt voor
het lidmaatschap van de gidsenver-
enigïng van Charnonix.
ZURICH. Het „Internationale
Pers Instituut" heeft vrü'dag by de
Indonesische regering geprotesteerd
tegen de gevangenhouding zonder
verhoor van de hoofdredacteur van
het blad „Indonesia Raya", Mochtar
Loebis.
Het protest, gericht'aan president
Soekarno_ en minister-president Ali
Sastroamidjojo zegt over de aanhou
ding van Loebis door het leger: „De
ze vorm van vreesaanjaging is af
schuwwekkend in een vrij land. Wij
dringen er bij uwe excellentie op
aan de persvrijheid en de yolledige
bescherming van de rechten van
hoofdredacteur Loebis te waarbor
gen," j-
Loebis, wiens blad schérpe, kritiek
heeft geoefend op bepaalde elemen
ten in het leger en de Indonesische
regering van corruptie heeft be
schuldigd, werd op 21 december door
de militaire politie gearresteerd, en
kele uren nadat er op Sumatra op
standen, uitbraken.
NICOSIA Vrijdag is in Nicosia
een Engelse burger op straat* dood
geschoten.
(Advertentie 131.)
(Van een onzer redacteuren)
EEN der factoren, die hebben bij
gedragen tot verheviging van
de tegen Djakarta gerichte verzetsr
uitbarsting op Sumatra, ïs de recente
weigering van Soekamo en de In
donesische. premier om gehoor te
verlenen aan een deputatie van of
ficieren der op Sumatra gelegerde
troepen, die de belangen van hun
gebied kwamen bepleiten. Naar. wes
terse maatstaf oordelend, zal men ge
neigd zijn te zeggen, dat die weige
ring terecht werd gegeven: het leger
of groepen militairen behoren zich, naar. de goede leer van de westerse
democratie, strikt buiten de politiek te houden. Deze leer miskent echter
het typisch karakter van het leger in Indonesië. Het is enerzijds de zwakke
zijde in het Indonesische staatsbestel, dat daar het leger in sterke mate
de neiging vertoont, mee tc doen In het spel der staatkundige belangen.
Anderzijds i6 dit verschijnsel verklaarbaar, als menbedenkt, dat juist in
het leger velen elkaar hebben gevonden, die zich terecht de actieve „dra
gers der Indonesische revolutie" noemen en die zich derhalve mede yer-
antwoordelUk gevoelen voor hetgeen er uit die revolutie is voortgekomen.
willen naar een reële aanpak der
problemen en concrete prestaties.
Als er thans sprake is: van ^rebel
lerende" hoofdofficieren, stelle men
zich hierbij ook vooral geen bejaarde
ijzervreters voor, doch jonge mannen
tussen, de dertig en veertig, waarin
de durf en eerlijke overtuiging der
jeugd nog onbevangen front kunnen
maken tegen wat" zij als schadelijk
voor 't gemenebest veroordelen.
De ontstaansgeschiedenis van In-
donesië's leger, brengt tevens mee,
dat hierin de verbondenheid met
bepaalde leidersfiguren van hogere
of lagere rang een. veel belangrijker
factor vormt, dan de disciplinaire
gehoorzaamheid aan een schimmig
centraal opperbev.el. In vele gevallen
Wil men de jongste activiteiten
van de Sumatraanse regimenten en
hun eis tot ruimere erkenning van
de belangen der voormalige „buiten
gewesten" op de juiste waarde schat
ten, dan moet men daarbij ook de
eigenaardige structuur van de Indo
nesische weermacht in aanmerking
nemen-
Dit leger is uit onderscheiden
groeperingen gegroeid, In de eerste
plaats de troepen die zoals bij
voorbeeld de bekende Siliwangidivi-
sie in West-Java hebben behoord
tot de originele strijdmacht van de
„oude republiek", welke haar hoofd
zetel in Djokjakarta had en die in
1945 de strijd aanbond tegen het Ne
derlandse gezag. Daarnaast is er een
betrekkelijk klein contingent
Indonesische militairen, die voor de
soevereiniteitsoverdracht deel uit
maakten van het voormalige K.N.I.L.
en na de rondetafelconferentie kozen
voor overgang in dienst=,van Indone
sië, Ten slotte en hun invloed is
zowel numeriek als moreel niet te
onderschatten zijn er talrijke ver
zetsstrijders, die in de Jaren 1945—
1949 deel uitmaakten van de menig
vuldige op Java.eh elders opereren
de groepen guerillastrijders, die om
streeks de soevereiniteitsovergang
gelegenheid hebben gekregen indi
vidueel of groepsgewijze, vaak met
hun (veelal zelfgekozen) aanvoer
ders, inhet leger van de Indonesi
sche staat over te gaan.
Vooral in. deze groepen leeft het
bewustzijn dat zij die tijdens de
verzetsstrijd zware offers brachten
voor het nationale ideaal mede de
verantwoordelijkheid dragen voor
wat er nu vorder gebeurt, met ~at
vaderland, dat zij hielpen vrijmaken,
van vreemd gezag.
Een gevaar
Hierin schuilt uiteraard enerzijds
het gevaar, dat men staatkundige
inzichten met andere dan zuiver
politieke middelen tracht door te
zetten. Anderzijds schuilen juist on
der deze jongeren dikwijls de krach
ten waaraan Indonesië thans vooral
behoefte heeft, omdat zü'uit de
draaikolk van grote woorden weg
blijven officieren van het Indonesi
sche leger voortdurend met hun
manschappen verbonden: worden zij
overgeplaatst naar elders, dan nemen
zij hun „eigen" troepen mee. Men
kan deze situatie vergelijken mét
de Duitse, en Zwitserse huurbenden,
die in de vijftiende en zestiende
eeuw in Europa van land tot land
trokken, steeds hun aanvoerder vol
gend, op wie zij voor de betaling van
soldij en voor voeding aangewezen
waren.
Bent genootschappen
Men zou kunnen zeggen maar
dan beslist niet in afkeurende zin
dat de'structuur van het Indone
sische leger neerkomt op een bonte,;
zeer losse samenhang van „bent
genootschappen", die elk in eigen
kring veel vaster door de-erkenning
van een„léidersprincipe" jegens hun
commandant verbonden zijn, dan
door hetgevoel, dat zij deel uit-;
maken van een nationale weer-;
macht.'Hieruit kan men grotendeels
verklaren, dat Indonesische leger
groepen in sterke mate toegankelijk
zijn voor de invloed van allerlei
„locaal-" en „streek-patriottismen"
en. dat de grens tussen de mili
taire taak en de belangen van de
burger gemakkelijk wordt uitgewist.
Dé „oktober-staatsgreep" van 1950,
de „rel" rond de benoeming van een
nieuwe stafschef, waarbij kolonel
Loebis de centrale rol vervulde, en
nu weer de „rebellie" van Simbolon
enAchmad Hoessein (zoals* zijn
ware naam Hosen meestal wordt
verbasterd): het zijn alle.: sympto
men van het feit, dat Indonesië's
leger nog niet tot een hechte eenheid
gegroeid is. -
Maar het zijn tevens tekenen, dat
er in de gelederen varr de Indone
sische „jonge garde" ccn proces van
gisting en heroriëntering werkzaam
Is, waaruit zich wellicht genezende
krachten kunnen distilleren.
MOSKOU Officiële woordvoer
ders hebben meegedeeld, dat de
Opperste Sowjet, het uit 1331 leden
bestaande parlement, eind januari
of begin februari opnieuw byeen
zal komen.
Op de agenda zal waarschijnlijk
de goedkeuring van de nationale
begroting voor 1957 staan alsmede
het herziene vijfjarenplan, waartoe
het centrale comité van de com
munistische partij op zyn zitting
van half december opdracht heeft
gegeven.
AMSTERDAM De gebeurte
nissen rond Gary Davis, die nu
reeds vier dagen zit opgesloten in
het hoofdbureau van politie te Am
sterdam, hebben eens te meerhet
schrijnend tekort in de Nederlandse
Vreemdelingenwet aangetoond. Deze
overtuiging huldigen de twee Am
sterdamse rechtsgeleerden, mr. R.
J. C. Cornegoor en mr, N.'P- J.
Gütay Veth, die zich met de zaak
van de wereldburger bezig houden.
De wet van 1849- bepaalt, dat een
vreemdeling op mondelinge aanmel
ding reeds een verblijf spas kan krlj.
gen. De betrokken autoriteiten zijn
echter vrij om deze bepaling al of
niet toe te passen. In het geval
van Gary Davis hebben zij deze
bepaling» niet toegepast. De vaereld-
burger is niet officieel geïnterneerd.
Tegen; hem is geen aanklacht inge
diend. Was dat, wel geschied, dan
zou er een beroep op de rechter
mogelijk zijn. Dit is nu uitgesloten-
Voor Gary Davis, die ten aanzien
van deze problemen geheel leeft
vanuit de Angelsaksische rechts
sfeer, is de gang van zaken in Ne
derland onbegrijpelijk. Zijn raads
lieden zijn van 'mening, dat nu
blijkt, dat. de Vreemdelingenwet de
figuur van .de, rechter, door wie een
vreemdeling moet' worden gehoord,
ernstig ontbeert. -
De verantwoordelijke ambtenaren
op het ministerie van Justitie zien
de moeilijkheid wel degelijk in. Dit
bleek gisteren bij een bezoek, dat
de twee Amsterdamse juristen aan
Den Haag brachten. Ten departe-
mente is men bereid naar een op
lossing te zoeken- Voorlopig con
centreren zich echter alle bespre
kingen rond de vraag of Amerika
Garry Davis zal willen opnemen.
Hij heeft destijds officieel afstand
gedaan van zijn burgerrechten. .De
Nederlandse regering probeert nu
de autoriteiten in de Verenigde
Staten er van te overtuigen, dat
Davis aanspraak kan maken opde
status van in Amerika wonende
buitenlander,: Vooralsnog is niet ge
bleken, dat men in Amerika iets
voor deze opvatting voelt.
Inmiddels is Gary Davis in het
hoofdbureau van politie onder me
disch toezicht gesteld van de Gem.
Geneeskundige en Gezondheidsdienst.
Hij is nu bijna twee dagen in hon
gerstaking en gedraagt zich zeer
rustig.
/APIE van uier, die de feestdagen
bij ons doorbracht, moest zo nu
en dan ee7is gelucht.worden, anders
bleef hij statisch- cis hy is -
zo'n hele week, met de handjes in
de schoot, onder de al wat ruiende
Kerstboom zitten' wachten op con
sumpties. Ik nam hem dus mee op
een mandeling, die eindigde op het
atelier van mijn vriend Wim, de
tekenaar.
„Zo" zei hij,, bij wijze van wel
kom.
Het klonk niet jubelend, maar ik
ken hem lang genoegom lé weten,
dat dit nu eenmaal zijn trant is. Al
jaren heeft hij elk majeur uit zijn
conversatie gewied. Hij vindt het
helemaal - met ongezellig dat je
komt, als je het praten maar zelf
voor je rekening neemt en genoe
gen neemt met-de knorgeluiden die
hij voor antwoorden laat doorgaan.
De ingedampte soberheid van zijn
reacties, maakt, het uoor leken wat
moeilijk om ie becijferen, of een
onderwerp hem interesseert, dan wel
verveelt, maar ik heb in de loop
van twintig jaar vriendschap ge
noeg techniek opgedaan," om aan
de klank van zijn kreunt,jes te kun
nen .horen.
Dit is Japle", zei ik, op introdu
cerende toon. „Hij logeert bij óns,
zie je. Dus ik heb hem maar thee-
gebracht."
Maar hij had juist het introverte
kijken over zich gekregen, dat ik
ook zo van hem ken. Het overvalt
hem in een gesprek. Zijn ogen wor
den doezelig, of er een «lies over
komt en zijn handen beginnen ner
veus .te bewegen, of hij er kamer
gymnastiek mee doet. Midden in
èen vaii je volzinnen loopt hij naar
de tekentafel en begint je'te schet
sen. „Je schieten", noemt hij dat
Je moet dan vooral gewoon door
praten, want als je dé poseerhou.-
ding aanneemt, werpt hij 'het pot
lood geërgerd neer en mompelt:
„Verpest".
„Wat doe jij?" vroeg Japie, diep
geïnteresseerd.
Hijstond, prim als een school
opziener, naast mijn vriend emvalg-
de de bezige hand. aandachtig.
„Tekenen".
jiïog een poosje bleef het jongetje
kijken. Toen zei hij vastberaden: „Ik
tuil óok tekenen."
„Goed".
Hij kreeg ook een vel. En ook
een potlood. Even later tekenden ér
twee in serene stilte, want mijn
conversatie was drooggelopen. Mi
nuten gingen voorbij.
Toen. stelde het stemmetje van
Japie% opeens vast:
„Dit is een rotpotloodje".
Geen reactie.
De tekenaar tekende verzonken
voort. Maar het jongetje hield vol:
„Ik .wil een .ander, potloodje".
Hij kwam naast mijn vriend staan
en tikte hem op zijn arm.
„Ja?"
„Ik wil net zo'n potloodje als jij",
zei hij,.:
„Maar dat heb je al", sprak de
tekenaar.
Het kind schudde het hoofd.
,JViks van waar", zei hij.. „Jij
hebt een potloodje, waar gezichten
uitkomen. Maar .uit dat potloodje
van mij,.komen alleen .maar streep
jes.
KRONKEL.
DEN HAAG .De.Sociaal Econo
mische Raad zal Vrijdag 25 januari,
bp een extra-vergadering, het advies
vaststellen, dat; de regering heeft
gevraagd inzake .een wettelijke
voorziening voor weduwen en we
zen.'Aanvankelijk zou de raad dit
advies vrijdag 11 januari behande
len. Het. ontwerp-advies is echter
niet tijdig gereed; gekomen.
In de loop van februari zal de
S.E.R.het advies - behandelen over
een eventuele - onverenigbaar-ver-
klaring van het lidmaatschap van
de S.E.R. met dat van de Staten-
Generaai.
DEN HAAG, De speciale giro
rekening voor de hulp aan Honga
ren gaven vanochtend de volgende
bedragen te zien: 777: 4.410.786.94
en 999: ƒ.4.253.995,92.
En zo landde het kleine groepje.op het
verlaten eiland. Stuurman De Vilder was in.
zijn nopjes, dat alles zo vlot was verlopen, want
hier zou niemand hem en zijn medeplichtigen
zoeken. In de zeilaanwjjzingen stonden deze
eilanden vermeld als zeer gevaarlijk en alle zee
varenden werd, afgeraden hier een landingsplaats
tc zoeken. In de verte zagen zij nog dc toppen
van de masten van het schip, maar yah de; rub--
bervlotten was al niets meer te zien. De. marco
nist Piet Born was ofschoon, hij zich grif had
laten overhalen aan het' opzetje mee te doeri'
nogal onder de indruk van de gebeurtenissen,
maar De Vilder monterde hem spoedig-weer op;
„De buit is voor ons, jongens," zei De Vilder,
„We houden ons hier een iydje rustig en dan
gaan we al die kostbaarheden naar boven halen.
En dan zijn we rijker dan de rijkste miljonair."
De tweede machinist, Chris Böonsma, zei rond
uit, dat hij blij was weer vaste grond onder de
voeten te hebben, want die tocht naar het eiland,
.tussen de rotsen door, was toch maar gevaarlijk
geweest.
koekjes heeft gemaakt," zei Robert
brutaal materialistisch. „Hoe vond
u de film?" „Wel, lieve, ik kon niet
vergeten, dat hij vijf vrouwen had."
„Wie heeft dat?"
„Had, jongen. Een tegelijk. Gene
Darrow. Ik moet zeggen die program
ma't jes die ze uitgeven zijn erg leer
zaam, maar een beetje teleurstellend.
Hij was een student zie je. In de
film bedoel ik. Erg jong en roman
tisch. Maar ik moest steeds aan die
vijf vrouwen denken en het bedierf
me mijn hele middag. En hij ziet er
zo aardig uit! Ze zeggen dat hij zijn
derde vrouw bij haar polsen uit de
vijfde verdieping liet bengelen, maar
dat. geloof ik niet. Om te beginnen
ziet hij er daarvoor niet sterk ge
noeg uit. Meer alsiemand die als
kind last van zijn'borst heeft ge
had zo'n ingevallen gezicht en zul-
de hele ochtend psalmen gegalmd." ke magere polsen. Niet sterk genoeg
„Maar dat doet ze altijd." om iemand aan te laten bengelen.
,,Niet die van „de gesel Gods." Zo- Zeker niet vanuit een vijfde verdie-
lang ze zich houdt aan paarienkro- P'og."
nen en straten van goud, weet ik dat De zachte alleenspraak ging door
alles goed is. Maar zodra ze begint tot de pudding op was. Robert ont-
aan de „gesel Gods" weet ik dat ik trok er zijn aandacht aan en dacht
binnenkort zelf zal'moeten bakken." aan de Franchise. Hij kwam aan de
V „Wel liefje, dat doe je net zo goed oppervlakte toen ze opstonden ;om m
itelde iemand die 'in dezelfde straat als zij." de zitkamer koffie te gaan drinken,
gewoond had in Londen'maar ik „O, nee, dat doet ze niet,"'
heb het in elk geval uit de eerste Christina, binnenkomend met het
band. Ik ben echt niet iemand om vlees. Een groot zacht schepsel met
loze' praatjes.' verder te vertellen, zo- slordig steil haar en een vage oog-
als je weet Is het eenaardig huis? opslag, „Er is maar één ding dat uw
Ik ben altijd benieuwd geweest naar tante 'Lin beter klaar maakt dan# ik
wat er achter dat hek was." en dat zijn warme saucijzenbroodjes.
„Nee, nogal lelijk. Maar ze hebben Daar! En als ik hier in huis niet ge-
een paar- mooie meubelstukken." .waardeerd word, dan ga ik wel weg.'
„Vast niet zo goed onderhouden als .„Christina, mijn schat" zei Robert,
!de onze,"' zei zé, met een blik op het„je weet heel goed dat niemand zich
15
Ik ben- vergeten wie het-me ver
volmaakte buffet en de prachtige dit huis kan voorstellen zonder jou
stoelen, die langs de muur stonden, 'en als je wegging zoö ik je volgen
„De dominee zei gisteren nog,'dat; tot aan het einde van de wereld,
als dit-huis niet zo echt een thuis Al was hel alleen maar om je boter-
iwas, dat het dan een museum zou koekjes. Krijgen we morgén boter-
;,Het ïs toch zo'n aardig kleding
sstuk, als de meisjes het maar wilden
inzien", zei ze.
„Wat?"
„Een schortje. Ze was dienstmeisje
in een paleis zie je en ze droeg een
van; die. malle kleine dingen van
mousseline zo schattig.. Hebben
die mensen op de Franchise eigenlijk
een meisje? »Nee? Dat verwondert
me niets. Zö lieten de laatste haast
'zijn." Dc gedachte aan de dominee
herinnerde' haar blijkbaar ergens
aan.
„Tussen haakjes, wil je extra ge
duldig zijn met Christina de eerst-
ikoekjes?
„Boterkoekjes zijn niet bestemd
voor onberouwvolle zondaren. En
verder mijnheer Robert, onderzoekt pudding hoorde. Dwaze tante Lin had
verhongeren weet je. Ze gaven
haar.
„Tante Lin!"
„Ik verzeker je. Als ontbijt kreeg
zc de korsten- die ze van de sand
wiches gesneden hadden. En als ze
pudding hadden
Robert hoorde niet wat er bij de
geen bezwaar in het herhalen - van
zulke absurde verhalen en wat zou
den de echte kletskousen van Mïl-
ford dan niet weten te halen uiteen
echt schandaal?.
„En sprekend óver meisjes de
uw ziel en werp-geen stenen naar
volgende "dagen? Ik denk dat ze weer anderen
gered zal-worden!" .Tante Lin zuchtte zacht, toen de
„Och, arme tante Lin, wat'verve- deur achter haar dichtging. „Twin-
'lend voor u. Maar ik was er al bang tig jaar" zei ze nadenkend, „Jij. zult
'voor. Er lag een tekst op mijn je haar niet herinneren, toen ze voor
schoteltje vanochtend: God, zie op her eerst hier kwam. regelrecht uit bruine suiker is op, je zult het van
mij neer! met veel krullen en tegen het. weeshuis. Vijftien jaar was ze avond met een klontje moeten doen
een achtergrond van narcissen. Ver- en zo mager, de arme ziel. Ze at een - over meisjes gesproken, het mcis-
andërt ze wéér van kerk?" heel brood bij haar thee, en zei, dat ie van-Carlev heeft zichzelf in moei-
„Ja, Ze heeft ondekt,. dat de Me- ze baar hele leven voor me zou bid- tijkheden gebracht,"
thodisten „gepleisterde graven'' zijn, den- En ik geloof dat ze dat ge-
schijnt het,, cn dus gaat ze nu naar. daan heeft."
die Bethel-mensen, van boven- Ben- Iets als een traan glmsterde in Tan-
son's bakkerij en ze'kan nu elk té Lin's oog. „Ik. hoop dat ze haar
ogenblik „gered" worden. Zeheeft redding uitstelt totdat ze die boter-
„U bedoelt dat een andev haar in
moeilijkheden heeft gebracht?"
„Ja. Arthur Wallis, de glazenspoe-
Ier in het Witte Hert."
(Wordt vervolgd)
