Wereldburger nummer één
Onschuld op schoolschoenen
G
WMi
ia
ROEM
Kinderfeest
in Kremlin
SPROETJE SPA RKS
door FRANK GODWIN
!!r^.-rd^?!!'en_ter.us; '°a?da-..««mw
Daria rlfl T 7? in eBn ral.k.°f «aken fcA oZ
Bij Poujadisten
dreigt fatale
scheuring
in grijze bouwvallen
wiepen deuren in de
verzakte sponningen
mm
m
De vervloekte
Vliegtuigongeluk in
Argentinië eist
elf doden
Brandstichter waart
rond in Zweden
Duitse vrachtauto
in Zd, Willemsvaart
Studentenwerkkamp
in Oostenrijk
Spoorwegstaking in
Canada ten einde
door
JOSEPHINE TEY
21
Ja (Maar ni£f omdat hij etn
SCHURK 15 f
On dat hij DOODS-
V&AMG 15 y—
ALLE6WATIK21EI5
DATHI)0UID£Ü)KZ1JM
PAARD INHOUDT..-
hATUURUJH nAö)Ê
Dt-hin moö Eens draaien,
Sproetje.Ma ar ik denk dat
fc- DAT nitTVEEL VERAH.y
mBTX.,dert.
Gw|:.jt iA"i:*3-".i^c^citticn, naar mjzeil
bo/™,1 ?,n «'Sengcmaakt wrddpanpoon. Hij zal
weinig h Vi1D wat nic' "W", d« slechts
worden EboTwd emS"6 "™e"' e° zij" aCti° 3,5 m!dakt »«t
■Wij ontvingen uit de lezcrskrin
germge waardering voor
g enkele brieven, die getuigen van
de menini» v.'n' S* °J?. Iand heeft S«n«en. Wij delen echter
zii zouden hehben T'5 mctj.Z,) ®?«cn Zich maar eens afvragen, wat
politie of n 1 gedaan, ,ndten zij in dienst waren geweest van de
ï..ii dc vreemdelingendienst. Ifaddeu zij zich ook ni« a„n Z
j i u,v* Éjchui^nii vac
in,., V? de behandeling welke de man die zich wereld
hu/ger nummer één noemt, in ons land heeft g
niet. Zij moeten zich
indien zij in dienst
voorschriften gehüud"en"?~°JndlCnSt" "0ddeU Zich mic nieI aan de
«iet "andere hnn/l ZegjCn: ïfrtuuriyb, de overheidsfunctionarissen konden
S bandelen, dan zij deden, maar de overheid zelf bad dat we"
van hL ei w<!lkc rcden de «verheid zou hebben gehad
^h;,l B voorschriften af te wijken. Omdat Gary Davis zon svm'
tan nu^eJmnad m T'k an<Ier J'rf nauwdÜks «Sn. Want men
aan de waarde ven li ""k'6"' ?at rUS'ig sezeten °ïerheid twijfelt
Jawel ,1, 7 T t" diS Zi)'2elf htcft "bgevaardigd.
in het sDel Hpt brrefschnjvcrs aanvoeren, maar hier was een ideaal
m,nr L-ek ZOa dmms s"teld aijn 11)5 nooi' eniS« overheid op enig
punt zich gewonnen zou geven, wanneer bepaalde voorschriften niet mee?
<bSmn Stett eEn Wercld- is behandeld als een gewoel
querulant. Daartegen is een protest op zijn plaats.
ONZE vraag is nu: Wanneer een protest zozeer op zijn plaats is,
waarom is dat dan uitgebleven? Waarom hebben nanhangers van
Gary Davis tijdens zijn detentie in Amsterdam niet nit alle macht
Betoogd en gedemonstreerd? Het komt eenvoudig hierop neer, dat
f C° den "vb achter Gary Davis hebben gesteld, en dan nog bij
Cr,™ PT °°J V81.,het Geduldige papier van een telegram. Ais
Gary Davis de verpersoonlijking is van wat in het volk leeft, dan heeft
dat volk zich wel beschamend laks gedragen. Wij geloven daarom hele
maai niet, dat deze man hier en elders wordt gezien als de profeet, met
Jn internationaal paspoort hooggeheven staande bij de ingang van een
nieuw tijdperk.
Men begnjpe ons goed: wij zeggen zeker niet, dat geen nieuw tijdperk
zal aanbreken. Wie geregeld onze beschouwingen leest weet, dat wij een
federale aaneensluiting, vooral in West-Europa, zeer zouden toejuichen,
en warme voorstanders zijn van ccn betere internationale rechtsorde. En
ga ara g. zullen wij steun verlenen nan mensen die begiftigd met vooruit-
ziende blik, kracht en gezag in deze richting stuwen, waarhij het ons
volstrekt met onaangenaam zal zijn wanneer een regering of meer rege
lingen zwichten voor een ontwikkeling, die zij wel zouden willen, maar
niet kunnen tegenhouden.
Nu dan Kijk, ons bezwaar legen Gary Davis is, dat klaarblijkelijk
Blaar heel weinigen in hem geloven en juist daardoor niemand voor hem
zwicht. En niets is grotesker don de figuur van iemand, die zichzelf een
protect dunkt te zijn, en het niet is. Voorzover sommigen geneigd zijn,
anders te denken, over de wereldburger dan wij, mogen wij wel terug
komen op wat wij zoeven vroegen: Waar is. hun stemgeluid gebleven,
toen liet tijd was om het te doen horen, waar huil getuigenis, waar hun
machtig protest. De waarheid is, dat niemand er iets van heeft vernomen.
A.RJ üavis beeft, geloven wij, zijn kans wel gehad. Toen hij
indertijd opdook in de Franse hoofdstad, was er een grote neiging,
naar hem te luisteren. Maar hij blijkt weinigen te hebben over-
tujgd; overtuigd dan van zijn eigen kwaliteiten en visionaire
gaven. Op dit ogenblik spelen zijn botsingen met de voorschriften zich
ai op het niveau van ruzies met politie-ambtenaren en luclitvaartpcrsoncel
en functionarissen van de Amerikaanse immigratiedienst. Geen volks
beweging. in Europa of in Amerika, noodzaakt de autoriteiten er zich mee
te bemoeien of zich af te vragen of ze op de goede weg zijn.
Het is een vrij droevig schouwspel, dat zijn bekroning heeft gevonden
in de. hongerstaking van de wereldburger. Afgezien van het feit, dat hij
er mee is opgehouden, nadat hij er nauwelijks aan was begonnen, zou hij
dienen te weten, dat anders dan misschien in een land als India in het
Westen dit middel tot morele chantage weinig wordt gewaardeerd. Hier
houdt men meer van de openhartige uiteenzetting, in het besef cn de
wetenschap, dat de nederlaag op het ene ogenblik de grondslag kan zijn
van de overwinning op het volgend. Gary Davis is gewogen, maar te licht
gevonden. Maar zonder hem moge de strijd voor toenadering der volken
en een betere internationale rechtsorde krachtig voortduren.
PARIJS. Pierre Poujade, die
zich verzet tegen het Franse belas
tingstelsel» werd: vrijdag bedreigd
met het verlies van het merendeel
van zvjn aanhangers in de Nationale
Vergadering, toen een van zjjn afge
vaardigden zyn bedoeling te kennen
gaf een dissidente party te stichten.
Deze afgevaardigde is Jean Mau
rice Demarquet, die. enige tijd vicé-
voorzittèr .was van de Foujadistische
.groep in het parlement. Later - ging
hij onder de wapens in Algerije.
Demarquet sprak de besehuldiging
uit, dat Poujade „zich" meer bezig
houdt met demagogie dan met de
beschermingvan de 2,6 miljoen
Fransen die bi] de verkiezingen van
verleden jaar voor hem gestemd
/hebben."
Demarquet beweert, dat"33 van de
42 Pqu.jade-afgevaardigden in de Ka
mer er mee ingestemd hebben, zich
aan te sluiten bij een nieuwe partij
die onafhankelijk is van Poujade.
MOSEÓtJ. Kinderen uit Oosten
West trokken zich -vrijdag van de
koude oorlog niets aan en namen
deel aan de kerstviering in het
Kremlin. De kerstman-was er ook.
Celestine Bohlen, het zesjarig
dochtertje van de Amerikaanse am
bassadeur Bohlen, en Ahmed Asaf,
deachtjarige zoon van een lid van
de Pakistaanse missie, gingen aan
het hoofd van een groep, van 48 kin
deren van 14 westelijke ambassades
de schitterende zaal van de H. Geor
ge binnen, waar de tsaren zich vroe
ger met vorstelijke personen onder
hielden.
De kinderen uit het Westen voeg
den zich bij ongeveer 2.000 Russische
kinderen en dansten om een 50 me
ter hoge kerstboom en klapten voor
de acrobaten,-zangers en goochelaars
die een programma ten beste gaven.
Be kerstman, die in Rusland
Grootvader Voxst heet, ging voorop
in een rondgang om de kerstboom,
die hier Nieuwjaarsboom heet.
Q (Van een onzer redacteuren)
ALS OP EEN DAG vroeg In de herfst de wisseling der
seizoenen plotselinge luchtdrukverschïüen doet ont
staan tussen de Middellandse Zee en het hoogland van
Anvergne, komt het moment, dat zich de Mistral met gro
te kracht een weg baant van het Massif Central naar de
HU raast omlaag langs de hellingen van de
I .a «ijn 8*
bergen; hij zweept de hemel op en hij verduistert hem.
Er ïs geen zon meer; geen enkele plekje blauw. Verdwe
nen is het warme zachte licht, dat over dorpen en akkers
viel. Er is alleen maar een stoet van wolken, die snel
naar het zuiden trekt. En die donkere gevaarten lijken
op een zee, die met een schuimend-witte branding klotst
tegen de flanken van de Mont-Ventoux.
Wpnneer de wind. die bijna 2000 meter hoge berg ge-
pa se erd is, vaart bij met een brede zwaai over hét depar
tement Vaucluse en over heel de Provence, Zuchtend nij
gen de bomen der bossen voor zijn geweld; dé paarden
staan stil en buigen diep de kop omlaag als hij langs hun
schoften strijkt. Dan, met een sprong, stort zich de wind
op de eeuwenoude straatweg van Arles naar Milaan, die
door de vallei van de Durance loopt. Rechtstandige zui
len van stof wentelen in zijn greep. De bladeren veegt hij
als een hollende kudde voor zich uit. de bladeren, én
vochtige slierten waterdamp, die opstijgt uit'de aarde.
Hij is koud, de wind. De temperatuur daalt eensklaps een
tiental gradern Als hij straks in het elegante provincie
stadje _AIx komt doet hij de bewoners huiveren. Maar
zover is het nog niet, Eerst stormt de wind nog-voort
over de hoogvlakte. Daar ligt om het niet de woorden,
van de Provengaalse schrijver Jean Giono te zeggen
waar de grond een in
zinking heeft onder
het gewicht van een
klooster en een vijf-
je Banon. Daar liggen zwiepen deuren m de
óók gehuchten als La
Trinité. en Aubignane.
Daar ziet de wind
geen mensen, die hui
verend in de kraag van hun jas
duiken. Hij ziet er dingen, die
hem zelf doen huiveren. Want er
woont géén levende ziel in Aubig
nane of La Trinité. Niet meer. Het
zijn geen dorpen, 'net zijn skeletten
van dorpen, die spookachtig oprij
zen uit de hoogvlakte. De mensen
zijn er lang geleden uit weggetrok
ken. Niet allemaal tegelijk,- nee, de
een na de ander, tot er tenslotte
nog maar een paaroverbleven,
twee of drie. Zij hebben het lang
ste stand gehouden in de nimmer,
aflatende strijd tegen het noodlot,
tegen de omstandigheden; de mee
dogenloze natuur,, de erosie, de ar
moede van de bodem, het gebrek
aan arbeidskrachten of aan kunst
mest. Tot tenslotte ook zij gingen,
have en goed, huis en haard over
latende aan het spel van zon en
wind en water. Soms werd er. een
huisdeur dicht gespijkerd, soms
bleef er een open staan, Maar over
al groeide er mos' op de pannen,
het pleintje voor de kerk werd één
woekering van onkruid en over-
langse scheuren spleten de bouw
vallig geworden muren van de fun
dering tot aan het dak. Het is door
dergelijke scheuren, dat de Mistral
deze resten van huizen binnen
treedt, als hij op weg is naar het
zuiden.
Op zijn tocht door de Provence
overstemt de wind alle geluiden.
Hij brengt de bronnen tot zwijgen
en de kabbelende beken. Ja, zijn
lied klinkt zelfs luider dan dat
van de bergstroom, die ginds in
liet dal, met een lawaai ais dat
van roffelende trommen, woest
van rots tot rots schiet. Maar. hier
in deze spookdorperi isgeen gé-
luid dat overstemd zóu kunnen
Het zijn geen dorpen, meer,; het
'an dorpen, die spook-
uit .dEi hoogvlakte
De Provence heeft niet alleen spook-
dorpen, maar ook spook-kastelen.. Die
indruk krijgt men tenminste wan
neer men naar de oude roofrtddcr-
slotcn kijkt, zoals dit in Les Baux.
len en klagen, als hij het ver
neemt, niét dé eenzaamheid, niet
de verlatenheid; die zijn hem ver
trouwd, die kent hij ook van de
onmetelijke, hoogvlakte, waar hij
al over heen gestrekenis. .Doch
de verlatenheid hier heeft iets
onwezenlijks. Zij is er, énzij is
er tegelijkertijd' toch ook weer
niet, omdat overal de schim rond
waart van het verleden,. Daar
staat nog .een. hakblok; .daar ligt
nog de verroeste, bijl. waarmee
eens, .onder vrolijk gezang .het
hout tot spaanders werd gekloofd.
Zie, aan de tak van een cypres
hangt een gekleurde wollen das
te wapperen iii de stormvlagen.
Het. lijkt of de eigenaar élk ogen
blik met delange pas van de
bergbewoner .om de hoek kan ko
men stappen. Maar nee, als de
wind goed kijkt, ziet hij, dat ook
die das al oud is en half vergaan.
Vergaan, zoals de daken, vergaan
zoals de muren, vergaan, zoals élk
voorwerp, dat hier wordt aange-,
troffen. Het leven is geweken, uit
La Trinité, uit Aubignane of hoe
deze verlaten gehuchten, ook ver-;
der mogen heten. Maar niet zon
der zijn sporen achter te laten. En
elk daarvan Is een stomme getuige
van een menselijke, tragedie.
DINSDAG VOLGT;
luiken tegen de grijze bouwvallen, een tinnenkroes, die er staat ot
tegen het warrige takwerk van hij gisteren nog gevuld was met
wilde vijgebomen, dat krakend een heerlijke witte wijn uit /ieze.
knapt; 7"En daar is hêt!-'stof!' Een streek.'Ook schuurt'het'zand over
hele;hete "zomer lang "heeft de t een 'kast,een bóeren-kast, 'het
worden.-' Totdat^ de v.wind komt zon van ide* Midi -gebrand *op de fraaLbesneden werkstuk van een
heerst er de stilte van het graf. verweerde muren, -ze geschroeid vaardige ambachtsman, dat eens
'Maar ais hij zijn stem.'verheft Jn en ze verpulverd. Nu wordt het de trots wasvan het gezin, dat
de ruimte der voormalige wonin- fijne, steenslag meegezogen door, hier woonde,-werkte, lééfde, de
gen, galmt het er als in een-grot de wind. In witte wolken danstvreugden van het bestaan smaakte"
en vele malen weerkaatst hoort het langs de ingestorte schuurtjes, en verbeten vocht om 't dagelijks
hij de echo van zijn eigen woor- Door honderd kieren dringt het brood. -r: •-
den. binnen in een huis, .dat- nog over- Van dat alles verhalen deze
Bij zijn nadering beginnen dé eind staat. Daar spuit het dan als spookdorpen in Vaucluse nu nog,
deuren te zwiepen in «de scheef- een zandstraal op een ruw-houten na zoveel jaren. Dat is het, wat
gezakte sponningen; wild slaan de tafel;-op eén omgevallen stoel, op de wind/doet/huiveren, doet hui-
BUENOS AIRES Een tweemo-
torig Argentijns passagiersvliegtuig
is kort na de startneergestort en
verbrand. Elf mensen zijn omgeko
men en ten minste 13 gewond.
Bij zijn pogingen om een-noodlan
ding te maken kon de piloot een ka
demuur niét ontwijken. Het toestel
brak in tweeën. Het voorste deel viel
in de rivier La Plata, het achterstuk
brandde uit..
Een der motoren had blijkbaar sto-
ring.-
STOCKHOLM Binnen een half uur
zijn vrijdag twee branden uitgebro
ken in de Zweedse hoofdstad. Sinds
1 januari is Stockholm nu geteisterd
geweest door zestien branden, die
vermoedelijk opzettelijk zijn gesticht.
De politie heeft verscheidene ver
dachten aangehouden. Er is een pre
mie van 5.000 kronen uitgeloofd voor
Inlichtingen die bijdragen tot de ar
restatie van de dader.
LONDEN. Vijf gemaskerde per
sonen hebben vrijdag in Noord-Lon-
den bij een overval buiten een posti
kantoor een zending aangetekende
post buitgemaakt ter waarde van
ongeveer 40.000 gulden.
HELMOND Even over zessen
gisteravond, is een Duitse vrachtauto
met anahangwagen in de Zuid-Wil
lemsvaart gereden. De bestuurder, de
27-jarige G. E. Molmann uit Duis
burg, verdronk.
AMSTERDAM Zeven Amster
damse studenten bereiden, een stu-
dentenwerkkamp voor, dat van april
tót en met september in Oostenrjjk
zal worden, gehouden. Nederlandse
studenten kunnen er aan deelnemen
voor minimaal twee weken. Ze moe
ten in totaal 25 gulden administratie
kosten betalen en zullen moeten hel
pen met het afbouwen van b^na hon
derd woningen voor vluchtelingen.
De reis- en verblijfkosten zijn voor
rekening van het organisatie-comité
dat een beroep zal doen op de mede
werking van het publiek en het be
drijfsleven.
Om voor deelneming in aanmer
king te komen moet men minimaal
achttien en maximaal 30 jaar oud
zijn. Men kan zich aanmelden bij het
secretariaat van het Comité Studen
tenwerkkamp; Vluchtelingen woning
bouw. Com. van der Lindenstraat 15,
Amsterdam.
Financiële steun kan worden ver
leend op .postgiro 548052 tenname
van de Nederlanse Studentenvereni
ging voor Wereldrechtsorde met ver
melding „Studentënwerkkamp."
/N de Rotterdamse schouwburg i&
een borstbeeld van Cor Ruys ge
plaatst, als huldeaan de. nagedach
tenis van een groot komisch acteur,
die eigenlijk: nooit werd vervangen.
Hij bereikte een roem, die slechts
.uoor weinig toneelmensen is weg
gelegd: als het affiche zijn naam
bevatte, kwamen „ze". Er staan er
op'het ogenblik maar een paar op
de vaderlandse planken, die dezelf
de trekkracht hebben. Het wonder
lijke is dat róem, in de zin ran
„iedereen kent me", voor een Ne
derlands toneelspeler zeer moeilijk
te verkrijgen valt. Een acteur, die
al tientallen jaren bij behoorlijke
.gezelschappen eerste plans werk doet,
vertelde mij laatst dat hij lid werd
'van een club, gevormd door deftige
heren, die geen, van allen zijn naam
ooit hadden gehoord of hem ook
maar één keer op het toneel hadden
gezien. '>■>"-
Bemoedigend is dat. „natuurlijk
nxet. i'
Maar het theaterleven speelt zich
bij ons nu eenmaal af- in een kring
van liefhebbers.^Daarbuiten kan ai-
Teen. de radio -pen inv-de (natste
tijd ook de^ televisieeen reputatie
dóen doordringen. Cees Laseur, die
toch al zeer lang tot onze allerbes-
teh behoort, is pas een nationale
beroemdheid geworden door vader
Doors nee'
En1 wat dan nog
Zelfs nationale beroemdheden hoe
ven hier geen blauwe brillen op
te zetten, oin ie voorkomen dat ze
op straat herkend en lastig gevallen
zullen worden. Die razernij tiert
toch 'voornamelijk in Amerika, waar
de - geestdrift voor acteurs en zan
gers soma vormen aanneemt die een
beetje griezelig zijn.
weet. dat tienduizenden jonge
ren daar standvastig weigeren te ge
loven dat de filmster James Dean
die bij een auto-ongeluk om het le
ven kwam wérkelijk dood is. Het
blijft dagelijks fan mail -voor' hem
regenen. Een journalist, die daarop
kritiek, dorst oefenen, werd begra
ven onder dreigbrieven van meisjes
m deze trant:
„Hou je meningen voor je als je
tenminste gezond wilt blijven".
.Publiceer je eigen foto maar
eens, dan kan mijn vader, die heet
groot en sterk is, je tenminste her
kennen op straat. Jimmie Dean ii
niet dood!"
Bladen als het sensationele „Rave"
spelen met deze opwinding een hy
pocritisch spelletje, door er ener
zijds tegenin ie schrijven en ander
zijds een kwasie autobiografie van
Dean te publicerenaan het slot
waarvan hij nota bene zelf, in de
ik-vorm zijn eigen dood beschrijft
Op die manier houdt men het
vlammetje natuurlijk: teel aan.
En wat leest lekkerder dan ruzie?
Het succes van Elvis Presley le
vert nog steeds heel wat lucratieve
bonje op, Toen zijn film „Love me
tender' 'in Amsterdam draaide, ben
ik er onverwijld heengegaan om te
kunnen meepraten, maar-de heupse
zangprestaties van dit smoezelig fe
nomeen, maakte mij voornamelijk
sprakeloos. Ik kan dat hier rustig
schrijven zonder al te grote risico's
te nemen. Maar „Rave" critiseerde
Elvis niet ongestraft.
„Vuilak!" schreef een jeugdig le
zer, ,Als je op een avond van je
werk naar hms loopt, zou je wel
eens -per ongeluk kunnen worden
overreden door een auto. Dit is
maar een vriendschappelijke raad".
En een meisje van vijftien meld
de zwart op wit:
"Elvis Ï3 de-grootste vanger ter
wereld - en mensen - die lelijke din
gen over hem schrijven moeten aan
stukken worden gehakt en in de ri
vier gesmeten".
Nou, zo'n brief krijg je hiér niet
eens van Corrie Vonk als je kritiek
zou oefenen op Wim Kan...
7 KRONKEL.
OTTAWA De staking van sto
kers bij de Canadian Pacific Railway
is geëindigd.
Besloten is, de geschilpunten voor
•u leggen aan een. commissie van drie
leden. Het voornaamste geschilpunt
is de kwestie van'tewerkstelling van
stokers op dieseltreïnen. De diensten
zijn vandaag hervat. De staking heeft
tien dagen geduurd.
2900. Zo besluit Kiwi zijn verhaal: De boot...
lij totaal vernield en wij niet wisten hoe weg te:
ko^en-van het eiland. Bovendien bijna geen eten;
meer en stuurman De Vilder erg kwaad op Ab-
doel. Hij hem verwijten niet te hebben opgelet.
Iedereen erg verslagen, want wij van kostbaar
heden niet kunnen leven." Rob ea Jaap hebben
gespannen het relaas van de parelduiker gevolgd.
Nu weten?zij precies, wat er is gebeurd. Maar
wat moet er .nu gebeuren? „Hoor eens. Kimi,"
zegt Jaap Terwinde, „dat jij je voor dit vuile
zaakje, hebt geleend is natuurlijk niet goed té
praten, maar Ik ben je erg.dankbaar,-dat je zo
openhartig bent geweest en ons alles hebt ver
teld. Ik heem aan, dat jé de. waarheid hebt ge
sproken en ik zal alles doen om te trachten, dat
de straf, die jé misschien wacht, zo klein moge
lijk zal zijn." „Ik u zeer dankbaar, kapitein,'/ zegt
Kimi, „maar mijn verbaal nog niet helemaal uit..
U nog niet weten, wat mijn bedoelingen waren,'
toen. ik hier aan boord kwam,"
Maar toen het vrijdagochtend was;
was het te laat om nog maatregelen
te nemen voor de veiligheid van de
'Franchise.
Roberthad rekening gehouden
met de ijver van de politie; hij had
rekening gehouden met de trage
verspreiding van fluisteringen; maar
hij bad geen rekening gehouden
met de Ack-Emma.
De Ack-Emma was de laatste ver
tegenwoordiger van de nieuwsjageri-
ge soort, dat de Britse journalistiek
vanuit het Westen binnengedrongen
was. Het werd gedreven op het'
principe, dat tweeduizend pond
schadevergoeding goedkoop is voor
een verkoop, die vier en een half
miljoen bedroeg. Het had zwaardere
'koppen, sensationelere platen en in-
discretereonderschriften dan welke
andere krant in Engeland. De jour
nalistiek had er-zijn éigen naam
voor éénlettergrepig en ondruk:-,
baar maar-had er geen bescher
ming tegen. De pers was altijd zijn
eigen censor geweest, zelf beslissend
wat wel en wat niet toelaatbaar
was, volgens de principes van zijn
éigen, goede smaak en gezond ver
stand. Als een inferieure publikatie
besloot zich niet. te houden aan. die
principes, was er-geen macht die
hem daartoe kon dwingen. In tien
|jaar hadde Ack-Emma kans gezien
'met meer dan een half miljoen de
dagelijkse verkoop van de 'krant
met de grootste oplage in Engeland
'te overvleugelen. In elke forensen
trein lazen. zeven van de tien reizi
gers de'Ack-Emma,
En het was de Ack-Emma, die de
Franchise-zaak aan de grote klok
hing. Die vrijdagochtend was 'Ro
bert vroeg op pad geweest om een
oude vrouw te bezoeken die op ster
ven lag en haar testament wilde
veranderen. Dit was iets wat ze ge
middeld eens per jaar drie maanden
herhaalde, en haar dokter maakte er.
geen geheim van, dat ze naar zijn
mening op een dag nog eens de.
„honderd kaarsjes in één keer zou
uitblazen." Maar natuurlijk kan een
advocaat een cliënte, die hem 's mor
gens om half negen dringend ver
zoekt bij haar te. komen, niet zeg
gen, dat ze niet zo dwaas moet doen.
Dus had Robert 'n nieuw testament-
formulier in zijn zak gestoken, had.
zijn auto uit de garage gehaald en
was naar haar toe gereden. Ondanks -
zijn-gewone strijd, met de oude ti-
ranne in de kussens die je maar
niet het elementaire feit aan. het
verstand kon brengen, dat je'geen
vier gelijke delen van elk een derde
kon weggeven. genoot hij van de
lente buiten.. Hij neuriede voor zich
heen, toen hij naar huis reed met
het vooruitzicht, dat hij... Marion
Sharpe. binnen een uur zou ontmoe
ten;' A-;
Hij was besloten, dat hij haar zou
vérgeven,; dat ze Nevil. zo aardig
vond. Per slot van rekening; Névil.
had niét geprobeerd, haar af te schui
ven op Carley. Hij moest fair blij
ven.'•- v.-'1 ■-:■■■ "I
Hij zette de auto in de garage,
onder de neus van dé ochtendrijders
uit de manege, en toen, zich beden
kend dat het de eerste van de maand
was,liep bij naar hetkantoortje,
om Brough, die de administratieve
kant'van de garage beheerde, zijn
rekening 'te betalen. Maar Stanley
was in het kantoor. Hij vingerde in
bonnetjes en facturen mét de sterke
handen, die zo verrassend het einde;
vormden van een paar dunne onder
armen.
Robert zei: „Ik liep binnen om
mijn rekening te betalen. Bill heeft
hem meestal klaarliggen."
„Dan zal hij wel hier of Jaar slin
geren," zei Stanley afwezig, „kijkt
u zelf maar even."
Robert, die de manieren van het
kantoor kende, schoof de door Stan
ley door de war gehaalde papieren
bij elkaar om daarna te belanden bjj
de ordelijke stapeltjes van Bill. Toen
hij de slordige hoop papieren op
tilde, kwam. er een meisjesgezicht te
voorschijn; een krantenfoto van een
meisjesgezicht. Hij herkende het niet
meteen, maar het herinnerde hem
aan iemand en hij stond er even
naar te kijken.
„Ik heb het," zei Stanley triom
fantelijk, een blaadje papier uit een
clips halend. Hij veegde de overge
bleven papieren op de lessenaar tat
een stapeltje en zó kwam. de hele
pagina van de Ack-Emma opèn te
liggen vdor Roberts blik.
Koud van schrik, staarde Robert
ernaar./
Stanley,' zich omdraaiend om de
papieren die hij nog in zijn hand
had neer te leggen, merkte hoe. hij
in beslag genomen was.
„Een mooi nummer, dat daar," zei
hij, „het doet me denken aan een
grietje dat ik in Egypte had. Die
had ook ogen die zover van elkaar
stonden, 't Was een aardige meid. Ze
vertelde de origineelste leugens"
Hij wijdde zich -weer. aan het ar
rangeren van de papieren, en Robert
ging door met staren.
DIT IS HET MEISJE-
zei de krant in enorme zwarte letters
bovenaan de pagina; en eronder,
zowat' twee derde van de pagina in
beslag nemend stond de foto. van het
meisje. En dan, met. kleinere, maar
toch zeer opvallende letters:
IS DIT HET HUIS?
en eronder een foto van de Fran-
chise. 7
Onder aan de pagina, stond te lezen:
HET MEISJE ZEGT JA: WAT
ZEGT DE POLITIE?
Zie achterzijde voor hét verhaal.
Ja, daar stond het allemaal be
halve de naam van de Sharpes.
Hij sloeg het blad terug en keek
weer naar die .schokkende voorpagi
na. Gisteren was de Franchise een
huis, beschermd door-vier hoge mu
ren; zo bescheidea zo "genoeg aan
zichzelf hebbend, dat zelfs Milford
niet wist hoe het eruit zag. Nu stond
het te kijk bij iedere kiosk, bij elk
nieuwsagentschap van Penzance tot
Pentland:- zijn gladde, onaanlokke
lijke gevel een achtergrond voor de
onschuld van. het gezicht .erboven.