Wereldburger nummer één Onschuld op schoolschoenen G WMi ia ROEM Kinderfeest in Kremlin SPROETJE SPA RKS door FRANK GODWIN !!r^.-rd^?!!'en_ter.us; '°a?da-..««mw Daria rlfl T 7? in eBn ral.k.°f «aken fcA oZ Bij Poujadisten dreigt fatale scheuring in grijze bouwvallen wiepen deuren in de verzakte sponningen mm m De vervloekte Vliegtuigongeluk in Argentinië eist elf doden Brandstichter waart rond in Zweden Duitse vrachtauto in Zd, Willemsvaart Studentenwerkkamp in Oostenrijk Spoorwegstaking in Canada ten einde door JOSEPHINE TEY 21 Ja (Maar ni£f omdat hij etn SCHURK 15 f On dat hij DOODS- V&AMG 15 y— ALLE6WATIK21EI5 DATHI)0UID£Ü)KZ1JM PAARD INHOUDT..- hATUURUJH nAö)Ê Dt-hin moö Eens draaien, Sproetje.Ma ar ik denk dat fc- DAT nitTVEEL VERAH.y mBTX.,dert. Gw|:.jt iA"i:*3-".i^c^citticn, naar mjzeil bo/™,1 ?,n «'Sengcmaakt wrddpanpoon. Hij zal weinig h Vi1D wat nic' "W", d« slechts worden EboTwd emS"6 "™e"' e° zij" aCti° 3,5 m!dakt »«t ■Wij ontvingen uit de lezcrskrin germge waardering voor g enkele brieven, die getuigen van de menini» v.'n' S* °J?. Iand heeft S«n«en. Wij delen echter zii zouden hehben T'5 mctj.Z,) ®?«cn Zich maar eens afvragen, wat politie of n 1 gedaan, ,ndten zij in dienst waren geweest van de ï..ii dc vreemdelingendienst. Ifaddeu zij zich ook ni« a„n Z j i u,v* Éjchui^nii vac in,., V? de behandeling welke de man die zich wereld hu/ger nummer één noemt, in ons land heeft g niet. Zij moeten zich indien zij in dienst voorschriften gehüud"en"?~°JndlCnSt" "0ddeU Zich mic nieI aan de «iet "andere hnn/l ZegjCn: ïfrtuuriyb, de overheidsfunctionarissen konden S bandelen, dan zij deden, maar de overheid zelf bad dat we" van hL ei w<!lkc rcden de «verheid zou hebben gehad ^h;,l B voorschriften af te wijken. Omdat Gary Davis zon svm' tan nu^eJmnad m T'k an<Ier J'rf nauwdÜks «Sn. Want men aan de waarde ven li ""k'6"' ?at rUS'ig sezeten °ïerheid twijfelt Jawel ,1, 7 T t" diS Zi)'2elf htcft "bgevaardigd. in het sDel Hpt brrefschnjvcrs aanvoeren, maar hier was een ideaal m,nr L-ek ZOa dmms s"teld aijn 11)5 nooi' eniS« overheid op enig punt zich gewonnen zou geven, wanneer bepaalde voorschriften niet mee? <bSmn Stett eEn Wercld- is behandeld als een gewoel querulant. Daartegen is een protest op zijn plaats. ONZE vraag is nu: Wanneer een protest zozeer op zijn plaats is, waarom is dat dan uitgebleven? Waarom hebben nanhangers van Gary Davis tijdens zijn detentie in Amsterdam niet nit alle macht Betoogd en gedemonstreerd? Het komt eenvoudig hierop neer, dat f C° den "vb achter Gary Davis hebben gesteld, en dan nog bij Cr,™ PT °°J V81.,het Geduldige papier van een telegram. Ais Gary Davis de verpersoonlijking is van wat in het volk leeft, dan heeft dat volk zich wel beschamend laks gedragen. Wij geloven daarom hele maai niet, dat deze man hier en elders wordt gezien als de profeet, met Jn internationaal paspoort hooggeheven staande bij de ingang van een nieuw tijdperk. Men begnjpe ons goed: wij zeggen zeker niet, dat geen nieuw tijdperk zal aanbreken. Wie geregeld onze beschouwingen leest weet, dat wij een federale aaneensluiting, vooral in West-Europa, zeer zouden toejuichen, en warme voorstanders zijn van ccn betere internationale rechtsorde. En ga ara g. zullen wij steun verlenen nan mensen die begiftigd met vooruit- ziende blik, kracht en gezag in deze richting stuwen, waarhij het ons volstrekt met onaangenaam zal zijn wanneer een regering of meer rege lingen zwichten voor een ontwikkeling, die zij wel zouden willen, maar niet kunnen tegenhouden. Nu dan Kijk, ons bezwaar legen Gary Davis is, dat klaarblijkelijk Blaar heel weinigen in hem geloven en juist daardoor niemand voor hem zwicht. En niets is grotesker don de figuur van iemand, die zichzelf een protect dunkt te zijn, en het niet is. Voorzover sommigen geneigd zijn, anders te denken, over de wereldburger dan wij, mogen wij wel terug komen op wat wij zoeven vroegen: Waar is. hun stemgeluid gebleven, toen liet tijd was om het te doen horen, waar huil getuigenis, waar hun machtig protest. De waarheid is, dat niemand er iets van heeft vernomen. A.RJ üavis beeft, geloven wij, zijn kans wel gehad. Toen hij indertijd opdook in de Franse hoofdstad, was er een grote neiging, naar hem te luisteren. Maar hij blijkt weinigen te hebben over- tujgd; overtuigd dan van zijn eigen kwaliteiten en visionaire gaven. Op dit ogenblik spelen zijn botsingen met de voorschriften zich ai op het niveau van ruzies met politie-ambtenaren en luclitvaartpcrsoncel en functionarissen van de Amerikaanse immigratiedienst. Geen volks beweging. in Europa of in Amerika, noodzaakt de autoriteiten er zich mee te bemoeien of zich af te vragen of ze op de goede weg zijn. Het is een vrij droevig schouwspel, dat zijn bekroning heeft gevonden in de. hongerstaking van de wereldburger. Afgezien van het feit, dat hij er mee is opgehouden, nadat hij er nauwelijks aan was begonnen, zou hij dienen te weten, dat anders dan misschien in een land als India in het Westen dit middel tot morele chantage weinig wordt gewaardeerd. Hier houdt men meer van de openhartige uiteenzetting, in het besef cn de wetenschap, dat de nederlaag op het ene ogenblik de grondslag kan zijn van de overwinning op het volgend. Gary Davis is gewogen, maar te licht gevonden. Maar zonder hem moge de strijd voor toenadering der volken en een betere internationale rechtsorde krachtig voortduren. PARIJS. Pierre Poujade, die zich verzet tegen het Franse belas tingstelsel» werd: vrijdag bedreigd met het verlies van het merendeel van zvjn aanhangers in de Nationale Vergadering, toen een van zjjn afge vaardigden zyn bedoeling te kennen gaf een dissidente party te stichten. Deze afgevaardigde is Jean Mau rice Demarquet, die. enige tijd vicé- voorzittèr .was van de Foujadistische .groep in het parlement. Later - ging hij onder de wapens in Algerije. Demarquet sprak de besehuldiging uit, dat Poujade „zich" meer bezig houdt met demagogie dan met de beschermingvan de 2,6 miljoen Fransen die bi] de verkiezingen van verleden jaar voor hem gestemd /hebben." Demarquet beweert, dat"33 van de 42 Pqu.jade-afgevaardigden in de Ka mer er mee ingestemd hebben, zich aan te sluiten bij een nieuwe partij die onafhankelijk is van Poujade. MOSEÓtJ. Kinderen uit Oosten West trokken zich -vrijdag van de koude oorlog niets aan en namen deel aan de kerstviering in het Kremlin. De kerstman-was er ook. Celestine Bohlen, het zesjarig dochtertje van de Amerikaanse am bassadeur Bohlen, en Ahmed Asaf, deachtjarige zoon van een lid van de Pakistaanse missie, gingen aan het hoofd van een groep, van 48 kin deren van 14 westelijke ambassades de schitterende zaal van de H. Geor ge binnen, waar de tsaren zich vroe ger met vorstelijke personen onder hielden. De kinderen uit het Westen voeg den zich bij ongeveer 2.000 Russische kinderen en dansten om een 50 me ter hoge kerstboom en klapten voor de acrobaten,-zangers en goochelaars die een programma ten beste gaven. Be kerstman, die in Rusland Grootvader Voxst heet, ging voorop in een rondgang om de kerstboom, die hier Nieuwjaarsboom heet. Q (Van een onzer redacteuren) ALS OP EEN DAG vroeg In de herfst de wisseling der seizoenen plotselinge luchtdrukverschïüen doet ont staan tussen de Middellandse Zee en het hoogland van Anvergne, komt het moment, dat zich de Mistral met gro te kracht een weg baant van het Massif Central naar de HU raast omlaag langs de hellingen van de I .a «ijn 8* bergen; hij zweept de hemel op en hij verduistert hem. Er ïs geen zon meer; geen enkele plekje blauw. Verdwe nen is het warme zachte licht, dat over dorpen en akkers viel. Er is alleen maar een stoet van wolken, die snel naar het zuiden trekt. En die donkere gevaarten lijken op een zee, die met een schuimend-witte branding klotst tegen de flanken van de Mont-Ventoux. Wpnneer de wind. die bijna 2000 meter hoge berg ge- pa se erd is, vaart bij met een brede zwaai over hét depar tement Vaucluse en over heel de Provence, Zuchtend nij gen de bomen der bossen voor zijn geweld; dé paarden staan stil en buigen diep de kop omlaag als hij langs hun schoften strijkt. Dan, met een sprong, stort zich de wind op de eeuwenoude straatweg van Arles naar Milaan, die door de vallei van de Durance loopt. Rechtstandige zui len van stof wentelen in zijn greep. De bladeren veegt hij als een hollende kudde voor zich uit. de bladeren, én vochtige slierten waterdamp, die opstijgt uit'de aarde. Hij is koud, de wind. De temperatuur daalt eensklaps een tiental gradern Als hij straks in het elegante provincie stadje _AIx komt doet hij de bewoners huiveren. Maar zover is het nog niet, Eerst stormt de wind nog-voort over de hoogvlakte. Daar ligt om het niet de woorden, van de Provengaalse schrijver Jean Giono te zeggen waar de grond een in zinking heeft onder het gewicht van een klooster en een vijf- je Banon. Daar liggen zwiepen deuren m de óók gehuchten als La Trinité. en Aubignane. Daar ziet de wind geen mensen, die hui verend in de kraag van hun jas duiken. Hij ziet er dingen, die hem zelf doen huiveren. Want er woont géén levende ziel in Aubig nane of La Trinité. Niet meer. Het zijn geen dorpen, 'net zijn skeletten van dorpen, die spookachtig oprij zen uit de hoogvlakte. De mensen zijn er lang geleden uit weggetrok ken. Niet allemaal tegelijk,- nee, de een na de ander, tot er tenslotte nog maar een paaroverbleven, twee of drie. Zij hebben het lang ste stand gehouden in de nimmer, aflatende strijd tegen het noodlot, tegen de omstandigheden; de mee dogenloze natuur,, de erosie, de ar moede van de bodem, het gebrek aan arbeidskrachten of aan kunst mest. Tot tenslotte ook zij gingen, have en goed, huis en haard over latende aan het spel van zon en wind en water. Soms werd er. een huisdeur dicht gespijkerd, soms bleef er een open staan, Maar over al groeide er mos' op de pannen, het pleintje voor de kerk werd één woekering van onkruid en over- langse scheuren spleten de bouw vallig geworden muren van de fun dering tot aan het dak. Het is door dergelijke scheuren, dat de Mistral deze resten van huizen binnen treedt, als hij op weg is naar het zuiden. Op zijn tocht door de Provence overstemt de wind alle geluiden. Hij brengt de bronnen tot zwijgen en de kabbelende beken. Ja, zijn lied klinkt zelfs luider dan dat van de bergstroom, die ginds in liet dal, met een lawaai ais dat van roffelende trommen, woest van rots tot rots schiet. Maar. hier in deze spookdorperi isgeen gé- luid dat overstemd zóu kunnen Het zijn geen dorpen, meer,; het 'an dorpen, die spook- uit .dEi hoogvlakte De Provence heeft niet alleen spook- dorpen, maar ook spook-kastelen.. Die indruk krijgt men tenminste wan neer men naar de oude roofrtddcr- slotcn kijkt, zoals dit in Les Baux. len en klagen, als hij het ver neemt, niét dé eenzaamheid, niet de verlatenheid; die zijn hem ver trouwd, die kent hij ook van de onmetelijke, hoogvlakte, waar hij al over heen gestrekenis. .Doch de verlatenheid hier heeft iets onwezenlijks. Zij is er, énzij is er tegelijkertijd' toch ook weer niet, omdat overal de schim rond waart van het verleden,. Daar staat nog .een. hakblok; .daar ligt nog de verroeste, bijl. waarmee eens, .onder vrolijk gezang .het hout tot spaanders werd gekloofd. Zie, aan de tak van een cypres hangt een gekleurde wollen das te wapperen iii de stormvlagen. Het. lijkt of de eigenaar élk ogen blik met delange pas van de bergbewoner .om de hoek kan ko men stappen. Maar nee, als de wind goed kijkt, ziet hij, dat ook die das al oud is en half vergaan. Vergaan, zoals de daken, vergaan zoals de muren, vergaan, zoals élk voorwerp, dat hier wordt aange-, troffen. Het leven is geweken, uit La Trinité, uit Aubignane of hoe deze verlaten gehuchten, ook ver-; der mogen heten. Maar niet zon der zijn sporen achter te laten. En elk daarvan Is een stomme getuige van een menselijke, tragedie. DINSDAG VOLGT; luiken tegen de grijze bouwvallen, een tinnenkroes, die er staat ot tegen het warrige takwerk van hij gisteren nog gevuld was met wilde vijgebomen, dat krakend een heerlijke witte wijn uit /ieze. knapt; 7"En daar is hêt!-'stof!' Een streek.'Ook schuurt'het'zand over hele;hete "zomer lang "heeft de t een 'kast,een bóeren-kast, 'het worden.-' Totdat^ de v.wind komt zon van ide* Midi -gebrand *op de fraaLbesneden werkstuk van een heerst er de stilte van het graf. verweerde muren, -ze geschroeid vaardige ambachtsman, dat eens 'Maar ais hij zijn stem.'verheft Jn en ze verpulverd. Nu wordt het de trots wasvan het gezin, dat de ruimte der voormalige wonin- fijne, steenslag meegezogen door, hier woonde,-werkte, lééfde, de gen, galmt het er als in een-grot de wind. In witte wolken danstvreugden van het bestaan smaakte" en vele malen weerkaatst hoort het langs de ingestorte schuurtjes, en verbeten vocht om 't dagelijks hij de echo van zijn eigen woor- Door honderd kieren dringt het brood. -r: •- den. binnen in een huis, .dat- nog over- Van dat alles verhalen deze Bij zijn nadering beginnen dé eind staat. Daar spuit het dan als spookdorpen in Vaucluse nu nog, deuren te zwiepen in «de scheef- een zandstraal op een ruw-houten na zoveel jaren. Dat is het, wat gezakte sponningen; wild slaan de tafel;-op eén omgevallen stoel, op de wind/doet/huiveren, doet hui- BUENOS AIRES Een tweemo- torig Argentijns passagiersvliegtuig is kort na de startneergestort en verbrand. Elf mensen zijn omgeko men en ten minste 13 gewond. Bij zijn pogingen om een-noodlan ding te maken kon de piloot een ka demuur niét ontwijken. Het toestel brak in tweeën. Het voorste deel viel in de rivier La Plata, het achterstuk brandde uit.. Een der motoren had blijkbaar sto- ring.- STOCKHOLM Binnen een half uur zijn vrijdag twee branden uitgebro ken in de Zweedse hoofdstad. Sinds 1 januari is Stockholm nu geteisterd geweest door zestien branden, die vermoedelijk opzettelijk zijn gesticht. De politie heeft verscheidene ver dachten aangehouden. Er is een pre mie van 5.000 kronen uitgeloofd voor Inlichtingen die bijdragen tot de ar restatie van de dader. LONDEN. Vijf gemaskerde per sonen hebben vrijdag in Noord-Lon- den bij een overval buiten een posti kantoor een zending aangetekende post buitgemaakt ter waarde van ongeveer 40.000 gulden. HELMOND Even over zessen gisteravond, is een Duitse vrachtauto met anahangwagen in de Zuid-Wil lemsvaart gereden. De bestuurder, de 27-jarige G. E. Molmann uit Duis burg, verdronk. AMSTERDAM Zeven Amster damse studenten bereiden, een stu- dentenwerkkamp voor, dat van april tót en met september in Oostenrjjk zal worden, gehouden. Nederlandse studenten kunnen er aan deelnemen voor minimaal twee weken. Ze moe ten in totaal 25 gulden administratie kosten betalen en zullen moeten hel pen met het afbouwen van b^na hon derd woningen voor vluchtelingen. De reis- en verblijfkosten zijn voor rekening van het organisatie-comité dat een beroep zal doen op de mede werking van het publiek en het be drijfsleven. Om voor deelneming in aanmer king te komen moet men minimaal achttien en maximaal 30 jaar oud zijn. Men kan zich aanmelden bij het secretariaat van het Comité Studen tenwerkkamp; Vluchtelingen woning bouw. Com. van der Lindenstraat 15, Amsterdam. Financiële steun kan worden ver leend op .postgiro 548052 tenname van de Nederlanse Studentenvereni ging voor Wereldrechtsorde met ver melding „Studentënwerkkamp." /N de Rotterdamse schouwburg i& een borstbeeld van Cor Ruys ge plaatst, als huldeaan de. nagedach tenis van een groot komisch acteur, die eigenlijk: nooit werd vervangen. Hij bereikte een roem, die slechts .uoor weinig toneelmensen is weg gelegd: als het affiche zijn naam bevatte, kwamen „ze". Er staan er op'het ogenblik maar een paar op de vaderlandse planken, die dezelf de trekkracht hebben. Het wonder lijke is dat róem, in de zin ran „iedereen kent me", voor een Ne derlands toneelspeler zeer moeilijk te verkrijgen valt. Een acteur, die al tientallen jaren bij behoorlijke .gezelschappen eerste plans werk doet, vertelde mij laatst dat hij lid werd 'van een club, gevormd door deftige heren, die geen, van allen zijn naam ooit hadden gehoord of hem ook maar één keer op het toneel hadden gezien. '>■>"- Bemoedigend is dat. „natuurlijk nxet. i' Maar het theaterleven speelt zich bij ons nu eenmaal af- in een kring van liefhebbers.^Daarbuiten kan ai- Teen. de radio -pen inv-de (natste tijd ook de^ televisieeen reputatie dóen doordringen. Cees Laseur, die toch al zeer lang tot onze allerbes- teh behoort, is pas een nationale beroemdheid geworden door vader Doors nee' En1 wat dan nog Zelfs nationale beroemdheden hoe ven hier geen blauwe brillen op te zetten, oin ie voorkomen dat ze op straat herkend en lastig gevallen zullen worden. Die razernij tiert toch 'voornamelijk in Amerika, waar de - geestdrift voor acteurs en zan gers soma vormen aanneemt die een beetje griezelig zijn. weet. dat tienduizenden jonge ren daar standvastig weigeren te ge loven dat de filmster James Dean die bij een auto-ongeluk om het le ven kwam wérkelijk dood is. Het blijft dagelijks fan mail -voor' hem regenen. Een journalist, die daarop kritiek, dorst oefenen, werd begra ven onder dreigbrieven van meisjes m deze trant: „Hou je meningen voor je als je tenminste gezond wilt blijven". .Publiceer je eigen foto maar eens, dan kan mijn vader, die heet groot en sterk is, je tenminste her kennen op straat. Jimmie Dean ii niet dood!" Bladen als het sensationele „Rave" spelen met deze opwinding een hy pocritisch spelletje, door er ener zijds tegenin ie schrijven en ander zijds een kwasie autobiografie van Dean te publicerenaan het slot waarvan hij nota bene zelf, in de ik-vorm zijn eigen dood beschrijft Op die manier houdt men het vlammetje natuurlijk: teel aan. En wat leest lekkerder dan ruzie? Het succes van Elvis Presley le vert nog steeds heel wat lucratieve bonje op, Toen zijn film „Love me tender' 'in Amsterdam draaide, ben ik er onverwijld heengegaan om te kunnen meepraten, maar-de heupse zangprestaties van dit smoezelig fe nomeen, maakte mij voornamelijk sprakeloos. Ik kan dat hier rustig schrijven zonder al te grote risico's te nemen. Maar „Rave" critiseerde Elvis niet ongestraft. „Vuilak!" schreef een jeugdig le zer, ,Als je op een avond van je werk naar hms loopt, zou je wel eens -per ongeluk kunnen worden overreden door een auto. Dit is maar een vriendschappelijke raad". En een meisje van vijftien meld de zwart op wit: "Elvis Ï3 de-grootste vanger ter wereld - en mensen - die lelijke din gen over hem schrijven moeten aan stukken worden gehakt en in de ri vier gesmeten". Nou, zo'n brief krijg je hiér niet eens van Corrie Vonk als je kritiek zou oefenen op Wim Kan... 7 KRONKEL. OTTAWA De staking van sto kers bij de Canadian Pacific Railway is geëindigd. Besloten is, de geschilpunten voor •u leggen aan een. commissie van drie leden. Het voornaamste geschilpunt is de kwestie van'tewerkstelling van stokers op dieseltreïnen. De diensten zijn vandaag hervat. De staking heeft tien dagen geduurd. 2900. Zo besluit Kiwi zijn verhaal: De boot... lij totaal vernield en wij niet wisten hoe weg te: ko^en-van het eiland. Bovendien bijna geen eten; meer en stuurman De Vilder erg kwaad op Ab- doel. Hij hem verwijten niet te hebben opgelet. Iedereen erg verslagen, want wij van kostbaar heden niet kunnen leven." Rob ea Jaap hebben gespannen het relaas van de parelduiker gevolgd. Nu weten?zij precies, wat er is gebeurd. Maar wat moet er .nu gebeuren? „Hoor eens. Kimi," zegt Jaap Terwinde, „dat jij je voor dit vuile zaakje, hebt geleend is natuurlijk niet goed té praten, maar Ik ben je erg.dankbaar,-dat je zo openhartig bent geweest en ons alles hebt ver teld. Ik heem aan, dat jé de. waarheid hebt ge sproken en ik zal alles doen om te trachten, dat de straf, die jé misschien wacht, zo klein moge lijk zal zijn." „Ik u zeer dankbaar, kapitein,'/ zegt Kimi, „maar mijn verbaal nog niet helemaal uit.. U nog niet weten, wat mijn bedoelingen waren,' toen. ik hier aan boord kwam," Maar toen het vrijdagochtend was; was het te laat om nog maatregelen te nemen voor de veiligheid van de 'Franchise. Roberthad rekening gehouden met de ijver van de politie; hij had rekening gehouden met de trage verspreiding van fluisteringen; maar hij bad geen rekening gehouden met de Ack-Emma. De Ack-Emma was de laatste ver tegenwoordiger van de nieuwsjageri- ge soort, dat de Britse journalistiek vanuit het Westen binnengedrongen was. Het werd gedreven op het' principe, dat tweeduizend pond schadevergoeding goedkoop is voor een verkoop, die vier en een half miljoen bedroeg. Het had zwaardere 'koppen, sensationelere platen en in- discretereonderschriften dan welke andere krant in Engeland. De jour nalistiek had er-zijn éigen naam voor éénlettergrepig en ondruk:-, baar maar-had er geen bescher ming tegen. De pers was altijd zijn eigen censor geweest, zelf beslissend wat wel en wat niet toelaatbaar was, volgens de principes van zijn éigen, goede smaak en gezond ver stand. Als een inferieure publikatie besloot zich niet. te houden aan. die principes, was er-geen macht die hem daartoe kon dwingen. In tien |jaar hadde Ack-Emma kans gezien 'met meer dan een half miljoen de dagelijkse verkoop van de 'krant met de grootste oplage in Engeland 'te overvleugelen. In elke forensen trein lazen. zeven van de tien reizi gers de'Ack-Emma, En het was de Ack-Emma, die de Franchise-zaak aan de grote klok hing. Die vrijdagochtend was 'Ro bert vroeg op pad geweest om een oude vrouw te bezoeken die op ster ven lag en haar testament wilde veranderen. Dit was iets wat ze ge middeld eens per jaar drie maanden herhaalde, en haar dokter maakte er. geen geheim van, dat ze naar zijn mening op een dag nog eens de. „honderd kaarsjes in één keer zou uitblazen." Maar natuurlijk kan een advocaat een cliënte, die hem 's mor gens om half negen dringend ver zoekt bij haar te. komen, niet zeg gen, dat ze niet zo dwaas moet doen. Dus had Robert 'n nieuw testament- formulier in zijn zak gestoken, had. zijn auto uit de garage gehaald en was naar haar toe gereden. Ondanks - zijn-gewone strijd, met de oude ti- ranne in de kussens die je maar niet het elementaire feit aan. het verstand kon brengen, dat je'geen vier gelijke delen van elk een derde kon weggeven. genoot hij van de lente buiten.. Hij neuriede voor zich heen, toen hij naar huis reed met het vooruitzicht, dat hij... Marion Sharpe. binnen een uur zou ontmoe ten;' A-; Hij was besloten, dat hij haar zou vérgeven,; dat ze Nevil. zo aardig vond. Per slot van rekening; Névil. had niét geprobeerd, haar af te schui ven op Carley. Hij moest fair blij ven.'•- v.-'1 ■-:■■■ "I Hij zette de auto in de garage, onder de neus van dé ochtendrijders uit de manege, en toen, zich beden kend dat het de eerste van de maand was,liep bij naar hetkantoortje, om Brough, die de administratieve kant'van de garage beheerde, zijn rekening 'te betalen. Maar Stanley was in het kantoor. Hij vingerde in bonnetjes en facturen mét de sterke handen, die zo verrassend het einde; vormden van een paar dunne onder armen. Robert zei: „Ik liep binnen om mijn rekening te betalen. Bill heeft hem meestal klaarliggen." „Dan zal hij wel hier of Jaar slin geren," zei Stanley afwezig, „kijkt u zelf maar even." Robert, die de manieren van het kantoor kende, schoof de door Stan ley door de war gehaalde papieren bij elkaar om daarna te belanden bjj de ordelijke stapeltjes van Bill. Toen hij de slordige hoop papieren op tilde, kwam. er een meisjesgezicht te voorschijn; een krantenfoto van een meisjesgezicht. Hij herkende het niet meteen, maar het herinnerde hem aan iemand en hij stond er even naar te kijken. „Ik heb het," zei Stanley triom fantelijk, een blaadje papier uit een clips halend. Hij veegde de overge bleven papieren op de lessenaar tat een stapeltje en zó kwam. de hele pagina van de Ack-Emma opèn te liggen vdor Roberts blik. Koud van schrik, staarde Robert ernaar./ Stanley,' zich omdraaiend om de papieren die hij nog in zijn hand had neer te leggen, merkte hoe. hij in beslag genomen was. „Een mooi nummer, dat daar," zei hij, „het doet me denken aan een grietje dat ik in Egypte had. Die had ook ogen die zover van elkaar stonden, 't Was een aardige meid. Ze vertelde de origineelste leugens" Hij wijdde zich -weer. aan het ar rangeren van de papieren, en Robert ging door met staren. DIT IS HET MEISJE- zei de krant in enorme zwarte letters bovenaan de pagina; en eronder, zowat' twee derde van de pagina in beslag nemend stond de foto. van het meisje. En dan, met. kleinere, maar toch zeer opvallende letters: IS DIT HET HUIS? en eronder een foto van de Fran- chise. 7 Onder aan de pagina, stond te lezen: HET MEISJE ZEGT JA: WAT ZEGT DE POLITIE? Zie achterzijde voor hét verhaal. Ja, daar stond het allemaal be halve de naam van de Sharpes. Hij sloeg het blad terug en keek weer naar die .schokkende voorpagi na. Gisteren was de Franchise een huis, beschermd door-vier hoge mu ren; zo bescheidea zo "genoeg aan zichzelf hebbend, dat zelfs Milford niet wist hoe het eruit zag. Nu stond het te kijk bij iedere kiosk, bij elk nieuwsagentschap van Penzance tot Pentland:- zijn gladde, onaanlokke lijke gevel een achtergrond voor de onschuld van. het gezicht .erboven.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1957 | | pagina 1