WONDERLIJK BETOOG Onschuld op schoolschoenen Instorten yasé'FR iiaMÉOgig» De Prins die in de De allereerste domme August RESA-HILVERSUM SPROETJE SPARKS- door JOSEPHINE TEY HET a.r.-weekblad Nederlandse Gedachten heeft zich in enige,num mers bezig gehouden met de opmerkingen, die wij in een artikel naar aanleiding van het bekende S.L.R.-rappori maakten over de economische politiek van CoJijo in de dertiger jaren. De strek king zowel als dc felle toon van de artikelen in Nederlandse Gedachten wekken verbazing. Er mag aan worden herinnerd, dat minister Zijlstra zelf zich eens in het openbaar onomwonden heeft gedistanciecrd van het beleid van Coiijn. Hij had wel lof voor de bedoelingen en de'toewijding van deze man. maar was toch verplicht om te zeggen.dat diens economisch beleid, gemeten met de maatstaven van de huidige economische wetenschap, on juist was geweest. Feitelijk refereerden onze beschouwingen aan deze opvattingen, al is dat niet met zoveel woorden verklaard. Hetgeen wij schreven - het zij hier uitdrukkelijk vastgesteld - was dan ook geenszins bedoeld als de scherpe aanval op de a.r.-partij, die Nederlandse Gedachten er in leest. Coiijn was volstrekt niet alleen verantwoordelijk; en wanneer de lijstaanvoerder en belangrijkste minister van de a.r.-partij verklaart, dat het beleid destijds verkeerd is geweest, waarom zonden wij dan nu nog onaangenaam willen zijn jegens die partij? Aan de klaarblijkelijke, zij het niet helemaal verklaarbare, behoefte van Nederlandse Gedachten om Coiijn te verdedigen, had beter kunnen worden voldaan door een polemiek binnen de partij, nadat minister Zijlstra zijn zo welomschreven en goed gedocumenteerde mening had gegeven. Het is nu een beetje mosterd na de maaltijd en onwezenlijk is het ook, omdat er geen enkele aanwijzing is, dat dc partij of de regering de fouten van het verleden zou willen herhalen. DEZERZIJDS bestaat niet de geringste behoefte, Nederlandse Ge dachten zijn boze opmerkingen met gelijke munt te betalen. Als de redactie van dit blad een afwijkend standpunt inneemt in de partij met betrekking lol de Colijn-politiek, dan vechte ze dat ook maar in de eigen kring uit. Wel hebben wij behoefte, even in te gaan op enkele zakelijke argumenten van het blad. Over Coiijn schreven wij: „In feite kwatn z'n beleid neer op een lijdzaamheid enerzijds en een zeer vast beraden afschuiving van lasten op de minst draagkrachtige» anderzijds." Nederlandse Gedachten betoogt nu zeer uitvoerig en aan de hand van gra fieken, dat de ondernemers evenzeer hebben geleden als de arbeiders, ja misschien wel meer. Het is een betoog, dat met ai zijn materiaal er, al zijn vinnige opmer kingen volstrekt niet overtuigt. Het klopt alleen in zoverre, dat de be drijven weinig winsten hebben gemaakt, maar er blijkt niet uit, dat in de crisisjaren bedroevend weinig is geïnvesteerd; en er blijkt evenmin uit, dat vermogens en privé-inkomens in sterke mate zijn ontzien. De slachtoffers waren de honderdduizenden werklozen, die materieel en moreel te gronde gingen. De geneeswijze, die werd aanbevolen in het Plan van de Arbeid van de moderne arbeidersbeweging heeft bij Coiijn nooit een schijn van kans ge maakt. Er is gezegd, dat hij zelfs weigerde, er kennis van te nemen; maar ook wanneer dat niet juist is, dan kan tocb met stelligheid worden gezegd, dat de regering er nooit serieuze aandacht aan heeft geschonken. Neder landse Gedachten zal dat nu niet meer willen verdedigen; maar eens te meer bewijst dit de dwaasheid, op dit ogenblik nog een lans te willen bre ker. voor Coiijn. DE vraag of de beschouwingen in Nederlandse Gedachten eerder een verklaring vinden in interne spanningen in de a.r.-partij dan in de behoefte, een politiek te verdedigen, die eigenlijk nergens meer serieuze aanhang vindt, zou gesteld kunnen worden; maar het antwoord zal buitenstaanders weinig interesseren. Zij zullen zeg* gen: laten ze bet maar uitvechten! Ter verduidelijking van wat wij schreven, kan wellicht nog dienen een vergelijking tussen het beleid van Coiijn en dat van Licftinck. Zonder het respect van Lieftinck voor de „captains of industry" (een bekende uit drukking van Coiijn) te willen betwijfelen, moet worden getuigd, dat hij ze niet ontzag. Onder Lieftinck hebben de klachten en protesten van dege nen, die Coiijn zozeer had gespaard, haast wilde vormen aangenomen. Deze na-oorlogee bewindsman is meer dan eens van wreedheid beschuldigd door degenen, die zich in hun financiële positie voelden aangetast en daarin on recht en zelfs diefstal zagen. Pas later is de waardering gekomen, toen do maatschappij als geheel de vruchten begon te plukken van wat wèl een sociale lastenverdeling waa geweest. Heeft het nog zin, in te gaan op het argument, dat de crisis in Nederland samenhing met dc inzinking over de ganse wereld en niet vatbaar was voor nationale, bestrijding? Daar zit natuurlijkwel wat In, maar bewezen was het slechts, indien een nationale oplossing was be proefd, wat niet het geval is. Genoegechter over deze „Nederlandse ge dachten", die in feite slechts de gedachten zijn van enkelen in de a.r.-partij. 1) Nummer van.'89 november jj. .Middenstand achter werkgevers inzake lastenverdeling DEN HAACi. De drio midden- standsorganisaties in ons land heb ben in een brief aan minister-presi dent dr. Drees bun instemming be tuigd met hetgeen de vier industrië le werkgeversverbonden dezer da gen aan hem geschreven hebben in zake het probleem van de lasten verdeling, indien een belastingver hoging tot stand zou komen ten be hoeve van de landbouwsector. Een opeenhoping van fiscale las ten. of verdere loonlasten zou het, bü de toch al voor de middenstand bestaande moeilijkheden, aldus het schrijven, voor de organisaties bij zonder moeilijk maken de steun van hun leden te behouden voor het sta bilisatiebeleid van de regering. r-Advertentie I.M Uitslag Brylcreem Televisieprijsvraag Door. de overweldigende deelname had de jury enkele dagen meer tijd nodig om alle rijmpjes zorgvuldig te beoor delen. Maar hier zijn dan de gelukkige winnaars: De HOOFDPRIJS, een PHILIPS TELE VISIETOESTEL ter waarde van 995.— gaat naar de gulle gever J. van Wonde ren. Gen. Spoorlaan 66 hs, Haarlem, die de Brylcreem- T.V.set cadeau gaf aan A, van Wonderen, Medanstraat 31 rood, Haarlem, welke laatste daardoor dus eveneens een PHILIPS TELEVISIETOE STEL ontvangt De overige prijzen wees de jury als. volgt toe: PHILIPS Draag bare Radio's: W, G. Visser. Schietbaan laan .40 B, Rotterdam (gever) en W, J, Visser, van Boetselaerlaan 133 Den Haag (ontvanger). PHILISHAVE elektrische scheèrapparötea voor'de gevers: J. Lo ner. GladiOlenstraat 18, Enschede, H. W. A. E" Tuil, Waterstraat 39. Delfzijl «n D. O. Dijkstra, Baanweg, Harderwijk en voor de ontvangers: T. van der Lende, Uiterdykenweg 7, Noord-Oostpolder, L. Dammlnga, v, Beresteynstraat 8, Veen- dam en" L. J. Molenaar. Bur. v. Mours- straat 39, Harderwijk HET eerste dat prins Rainier ais 26e heerser over Monaco, deed. was aankondigen, dat het paleis voortaan in de morgenuren, toebe hoorde aan de heer - Grimaldi en dat regeringszaken moesten wach ten tot de middag. Een Franse krant plakte hem onmiddellijk het etiket op: „De Prins die 's Middags Regeert". En daar zat wel iets in. Rainier heeft een hekel aan overdreven pracht en praal en hij wil zich alleen schikken in ceremo nieel gedoe als dat nodig is voor het besturen van het land. Als hoofd van een dwergstaatje maakt hy zich geen illusies over zijn be langrijkheid. Hü is zich er van be wust, dat teveel nadruk op fanfa res. pralerige uniformen en over dreven audiënties hem alleen maar belachelijk kan maken. Het is al moeilijk genoeg voor een moderne prins zijn gezicht in de plooi tc houden bij het behandelen van „re geringszaken", die in hoofdzaak be staan uit beslissingen over plaatse lijke prijzen, het nieuwe schoolge bouw of de nieuwe uniformen van de brandweer. Het grote paleis met do ruim driehonderd kamers, hoge zolde ringen en reusachtige fresco's kon nooit een echt thuis zijn voor een jonge man van da twintigste eeuw. Rainier voelde zich er in het be gin erg eenzaam. Hij stemde er in toe. ambassadeurs, gezanten en an dere hoogwaardigheidsbekleders in de prachtige rood en gouden troon zaal te ontvangen. Zijn eigen leven, wilde hij in zijn privé-vertrekkerx leiden-. Die bestonden uit een salon met een effen grijze vloerbedek king, een kleine eetkamer met een tafel groot genoeg voor zes perso nen, een sobere slaapkamer en een badkamer. Daaraan had hij genoeg. Hij liet de kamers inrichten met lage, moderne meubelen, een tele visietoestel en oen kostbare pick- up-installatie. Tn de eerste twee weken van zijn. -*• regering hield hij „grote schoon maak". Twee voorhistorische auto's 'een Rolls Royce en een Hxspano Suizo, die omstreeks 1900 een heel behoorlijk figuur hadden geslagen. deed hij weg. Zeven chauffeurs op een totale paleisstaf var, 89 man vond de prins ook te veel. Hij hield er twee. Tegenover deze bezuini gingen stond de aanschaf van vijf moderne auto's, een Amerikaanse Mercury, een Franse Vedette, twee Italiaanse wagens met extra ver mogen-en een. sportwagen, waarvan hij de motor zelf had helpen ont werpen.- Rainier ging met zijn wagens om als met alle andere dingen: snel en bekwaam. Natuurlijkzat het .hem wel eens tegen. HÜ sprong een keer op het nippertje uit een sportauto die in het ravijn stortte. Een an dere keer zei hij tegen paleisauto riteiten dat hij een week weg zou blijven. Hij sprong naast een vriend in een supersnelle -wAgen en ver dween in een stofwolk. Drie dagen later lazen de Monegasken- in het verslag over deTour. de Franee- autorally. dat één van de deelne mers, graaf Louis de Carlades, in. Noord-Frankrijk bijna verongelukt was, toen zijn mede-chauffeur aan het Stuur in slaap wao -gevallen CU de wagen tegen.een boom gereden was. Die graaf Louis de Carlades was nuh goede en wijze prins Rai nier. Kort na zijn troonsbestijging deed Rainier de eerste belangrijke con cessie aan het vrolijke en gemak- Jkeïijke leven aan de Rivièra: hij deed zijn das af (maar alleen des morgens!) en verscheen In een sporthemd met open boord. Vervol gens ging hij er tóe over in shorts te lopen. Was dat een mamor van doen voor een prins van den bloe de? vroegen de verbijsterde pa leisautoriteiten zieh af. Maar ze kregen ten antwoord: „Dit is nog maar het begin,..." Rainier 'houdt van vissen, maar öe manier waarop de meeste men sen dat doen met een hengel vindt hij veel te tam. Hij'-vist'"met een automatische harpoen cn een „kikvorsman"-uitrusting. - Toen Rainier eens niet een vriend aan het duiken was voor de rots achtige kust van Corsica,ontdek ten, ze plotseling onder water een grot, die geheel in beslag weird ge nomen door een reusachtige zëe- 8 DU zijn de gelukkige ouders van prinses Caroline van Monaco, toen ze zelf baby waren. Links Rainier en rechts Gracla, koe. Ze namen er een foto van en keerden aan boord van hun boot terug om te beraadslagen hoe ze dat dier konden vangen. Rainier zag in het beest al een prachtige aanwinst voor zün Oceanografisch Museum, toen zijn vriend zei: „Het -spreekt vanzelf, dat i k er achter aan ga, „Waarom zeg je; „bet spreekt vanzelf'?" vroeg Rainier scherp. „Nou, omdat j ij de prins van Monaco, bent en ik niemand," ant woordde de vriend. Rainier was woedend. „Omdat ik de prins van Monaco ben beveel ik je mij mijn gang te laten gaan.brieste hij. „Als je me probeert tegen te houden, dan. dan., verban ik je!" Wie tegen een Monegask zegt, dat hij niet meer in Monte Carlo mag wonen veroordeelt hem tot een langzame en pijnlijke dood. De vriend gehoorzaamde. Rainier har poeneerde de zeekoe deskundig en kwam uitgelaten thuis, het grote zeedier achter zijn boot aan sle pend. Rainier houdt van muziek en heeft zijn eigen drum-installatie, die hij met eert eigenaardige, diepe concentratie bespeelt. Maar hij houdt ook van klassieke muziek, vooral van opera en ballet, Hij was opgetogen toeri hïj hoarde, dat'één van 'zijn prinselijke' voorrechten was het samenstellen van het hele Opera-repertoire voor het hele sei zoen. Hij doet dat met veel belang stelling en veel smaak, vooral sinds hij heeft ontdekt, dat er een hon derdvijftig jaar oude traditie be- stant, ate bepaalt, dat er in de prin selijke loge altijd een dozijn fles- 1 sen champagne voor hem koel moet worden gehouden; 1 Hij maakte het van het begin'af aan duidelijk, dat Rainier-de-mens1 zijn eigen gang zou gaan. Hij reistJ incognito, woont Sportmanifestaties bij en rijdt zelfs zo nu en dan naar - Menton en Nice voor een heel ge-1 woon bioscoop je. Een secretaris j trof hem daar eens in de pauze aan m^t een zonnebril op. Want hij1 heeft er een hekêl aan herkend te worden. Maar zijn officiële, werk doet hij met grote ernst. In de eerste maan den van zijn regering richtte hij een. plaatselijk wetenschappelijk genootschap op, stelde een literaire prfi3 in, liet een speciale medaille slaan voor mensen die zich ver dienstelijk hadden gemaakt op op voedkundig, terrein en versterkte de band mét,de Verenigde Naties door van Monte Carlo een belang rijk conferentie-oord te maken. Ook-met postzegels moet hij zich bezig houden. Toen hij eens toe keek hoe duizenden postzegels met] zijn beeltenis van de persen rol de, merkte hij op: „Ik vind het nog. steeds vreemd dat mensen mijn af- genHet was een bijna profe- beelding willen kopenAls ik tische verklaring in de mond van nu nog een filmster was, zouden ze de man die later met de filmster tenminste waar voor. hun geld krij- Grace Kelly zou trouwen. IAdvertentie t M.) Hoe komen die schertsfiguren in wijde slohberjsssen, afgetrapte broe ken en schoenen alsschuimspanen, toch.aan hun naam? In 1SS4 was, bij Circus -Renz te Ber lijn, een leerling-kunstrijder in diénst; Tom Belling. Een échte kwa jongen, die altijd uit was opkatte- kwaad, en bovendien door een stevig glaasje nog wel eens een keer in een al te vrolijke bui. Dat was ook het geval -toen hij in de garderobe van het personeel een kostuum had be machtigd, dat hem lachwekkend wijd zat; Zo toegetakeld, werd hij opge merkt door directeur Ren2, die hem een geduchte réprimande wilde ge ven. In zijn verbouwereerdheid vluchtte Belling in de verkeerde richting en ontdekte plotseling" tot zijn schrik, .=dat hij middenin de arena stond,ionder de ogen der dui zenden rondom. Zijn wanhopig* en werkte verontschuldigende gebaren werkten direct op de lachlust van het pu bliek; dat niet beter wist of het hoorde zo. Tussen het applaus en het gejuich door, riep iemand spottend: „Hé, August..,.IV Hiermee begon de carrière van Bel ling als clown gevolgd door een reeks van kostelijke collega's en op volgers, tl kunt van al hun beleve nissen genieten in het spannende boek „De Bonte Droom van het Cir cus", -geschreven door de circus- kenners bij uitstek J.' van Doveren en Fred Thomas, geïllustreerdmet talloze leuke péntekeningetjes, Voor slechts 2,50 kunt u dit boek werk kopen bij uw roomboterleve- rancier of per brief (kaart) bestellen b(j het kantoor „RoornboteralbumV Postbus 47, Den Haag. U krijgt het album dan per omgaande toegezon den, onder rembours. Vermeld voor al duidelijk uw naam en adres! De bijbehorende plaatjes ontvangt u GRATIS voor rijksbotermerken. IT vindt zo'n merk op elk pakje.room boter. r v Néem 'n pakje extra voor dé'zondag! Compensatie ouderdoms- premie voor trekkers ongéyalïenrènte DEN HAAG -Bü de Tweede Kamer is ingediend een wetsontwerp, dat be oogt compensatie te geven voor de premie voor de algemene ouderdoms wet aan ongevallen-rentetrekkers. Da staatssecretaris van Sociale Za ken en de minister van Financiën achten het redelijk, de aan deze ren tetrekkers té verlenen compensatie op hetzelfde, percentage vast .te stellen' als dat van öe'aan. de loontrekkenden verleende looncómpensatie. f A(lt> ine I M j De kortsteen voordeligste opleiding: (Bekende Schrrteliike, Cursus) Amerikaans plan voor koopvaardijschepen met kernaandrijving WASHINGTON. De Amerikaan se commissie voor 'kernenergie en de federale commissie voor scheep vaart hebben gisteren bekendge maakt, dat er een program op lange termijn is opgesteld voor de voort stuwing van koopvaardijschepen dóór kernenergie;' Dit programhoudt geen. verband met het plan voor de bouw' van een koopvaardijschip, waarvan de motor ren door kernenergie zullen worden aangedreven; De uitvoering van dit plan. dat op vijftien oktober j.l. door president Eisenhower werd bekend gemaakt, is ook aan de commissie voor atoomenergie en de commissie vóór scheepvaart toevertrouwd. ÖE onderneming, uxtarby ik ben. verzekerd, tegen alle- rampen die een kwetsbaar mens en zijn vege hulk kunnen trejfen zond mij ter ondertekening, een verklaring waarin uitdrukkelijk wordt bepaald dat voortaan de gevolgen van aard beving en vulcanische uitbarsting 7iiet meer - voor rekening van de maatschappij komen". Er. blijft ons toch werkelyk peen klap bespaard,;in deze tijd! Teken het -nu .maar,", zei mijn vrouw. „Wat kart je gebeuren?" Maar dat is het nu juist. Op ftet eerste geziekt lijken aard bevingen en vulcanische uitbarstin gen hier in Nederland niet zo waar schijnlijk,- maar toch... Die ver zekeringsmaatschappijen zijn slim hoor, anders hadden- ze niet zulke mooie geboutoen. Ze toeten «ast meer dan wij. Nou ja, u zoudt toch ook hebben gelachen als ze u tien jaar geleden de Nederlandse olievelden hadden voorspeld? En hu zijn ze er. Wie weet wat "er aan lava gist en kolkt in de diepste' kefn van het kopjé in Bloemendaal. Ik- niet. Maar die verzekerings- mensèh wel. Daaróm dekken zij zich haastig enontwringen mij per brief* kaart alwéér een leuensstut. Èn dat, terwijl ik er nog maar zo weinig, over heb. Want dit is een moeilijke tijd; dames.' Verschillende lezeressen hebben' mij geschreven dat haaf mannen zijn „ingestort", een horizontale, door dé ziektewet gefinancierde foe. stand, waarbij men, glazig in bed gelegen,: onder het lezen van. mooie, by voorkeur in vroeger tijden' spe lende boeken, 't kolken des wereld leeds ontulucht. Ik zou er ook tuel voor voelen,maar ik ben er te nieuwsgierigvoor. Ik wil per se lezen wat er in:de kranten staat,en per se horen, wat de mensen tegen elkaar zeggen, 'Op straat; - En in de cafés. A propos het stukje, dat ik. laatst in deze hoek schree/ over een mijmerzieke kastelein, bracht- een abonnè er toe. mij een brochure over geheelonthouding toé te zen den, eenaardige attentie, maar-toch net zoiets, of je Shakespeare,, na het lezen van „Hing Lear" een reclame. /older van hetrusthuis ..Levens avond" in., zijn bus stopt: Met dat al heb ik het geschriftje belangstellend 'gelezen, .v*.-1 Och, het is een moeilijk vraag stuk. -V-V Een drinker, en een afschaffer, dat zijn eigenlijk ttuee koningskinderen die bij malkander -niet kunnen ka men, omdat het water veel te diep- is. Misschien klinkt water niet zo': gelukkig in dit verband. Maar één ding staat wel vast, geloof ik: de ge heelonthouders hebben gelijk, maar alleen de- drinkers weten waaróm. En dat maakt het probleem zo on. oplosbaar. Y .--V- Net zo onoplosbaar als praktisch alle problemen, waarmee .wij van daag de dag op deze koude wereld tobben. .v- Laten: we dus maar niet instorten, vrienden. Laten w e'fhaar gewóón doorgaan met de dingen die. wty nu eenmaal doen. Broodjes bakken.'. Kantoortje zitten. Stuïejes .schrüuen.. En in de pot roeren. Want dat continueren van onze vertrouwde handelingen, schijnt in het wezen van. de mens-te liggen. Ik heb- tenminste, eens in de memoires van-de-Engelse beul ^gelezen, dat h# een man, die hij kwam'halen vóór de galg, tn 'z^jh' cel'bezig vond met. het ,doen. van kamer gymnastiek. 'Nóu waarom zouden w. ij dan niet haar kantoor gaan? KRONKEL (Advertentie r;M'j rOtOER-ZALF-QLic -ZEEP gez on d Baby huidje met Babyderm BONtf. Frankrijk en West- Duitsland óverwegen hun grens voor' films' af te schaffen. Het plan ls--.de--- afgelopen twee dagen'in Frankfurt door de Duits-Franse filmcommissie besproken. ID DLAAJLMLtolLlE fca KOM;JOCHIE. I*Z6T 2iAAlRT}i&S Dat wordt ZWAARGEWICHT KAMPI GROOT jc OP rtcTPAARDJE 2912. De Vilder draait de sloep cn houdt het water scherp 'in de gaten. Elk ogenblik moeten de vechtenden boven water komen, maar er komt niemandZijn ze dan belden verdronken? Op hetzelfde moment, hoort De Vilder een voorwerp door de lucht.suizen, Hü kijkt op en ziet vlak bij een kikvorsman uit het water opduiken, die een harpoen-heeft afgeschoten.-Het gevaarlijke ding boort zich in de zijwand van de .sloep.,Weer grijpt De Vilder zün .vuurwapen, maar voor hij heeft kunnen richten is de kikvorsman al weer ver-" dwenea, De stuurman begint het nu toch wel een beetje benauwd te krijgen: van alle. kanten wordt hij belaagd en dat nog wel met vreemde wapens. Hij'weet-niet meer van welke kant de vijand nu weer kan opdii'iken engespannenhoudt hü de zee in de gaten. 33 Medelijden te hebben met Scotland Yard was het'laatste wat hij voor zien had. Maar medelijdenhad hij- Alle werkzaamheden op Scotland Yard waren erop gericht om do schuld van de Sharpe's te bewijzen en Betty Kane's onschuld om de hele goede reden, dat zy Betty Kane geloofden on de Sharpe's niet. Maar waar ze allemaal een hekel aan had den was mee te varen in het schuitje van de ,,Ack-Emma": en dat voor-, komèn konden ze alleen als ze kon den bewijzen, dat het verhaal van het meisje nonsens was. ":-*" Grant was erg aardig geweest op zijn rustige, redelijke manier het was net zoiets geweest als naar een dokter gaan, nu": Robert; erover "na dacht. Hij had direct toegestemd; dat Robert de brieven te zien zou krijgen, die de „Ack-Emma" mis schien zou uitlokken. Maar hij'.waar-" schuwde,: hem. er niet te veel ver trouwen- in te hebben. „Maar er ts eenkans". v.---"-. „O ja, er is een kans. En ai deze hrieven zullen, uitgezocht moeten worden, hoe gek zo ook mogen zijn. Maar ik beloof U, dat alles wat be-' langrijk is. direct aan U doorgegeven zal worden, Maar Ik verzeker U, dat de gemiddelde burger ééns op de Vijfduizend keren schrijft. Hij houdt er «lief van, zoals hij dnt noemt, „er gens zijn neus in te steken". „Ik meen het", had Kevin gezegd, ..als ik zeg, dat ik het geriskeerd had als ik de politie was geweest. Hun zaak staat sterk genoeg- En een kleine veroordeling betekent altijd voor de een of ander een stap om hoog op de promotie-ladder". Robert, toegeeflijk door de whis ky, had dit cynisme langs zich heen laten gaan. „Maar let eens op: zodra ze éèn draadje meer in handen krijgen. 2ullen ze de zaak doorzetten, vlug ger dan jij de telefoon van de haak kunt nemen.". „Ze zullen geen draden meer in handen krijgen", zei Robert. „Hoe zouden ze? Wat wij willen is zelf bewijzen dat het meisje gelogen heeft zodat het niet het hele leven van dc Sharpe's kan vergiftigen. Zodra ik morgen die oom en tante gesproken-heb, zullen we meer over. het meisje weten. En dan zullen we weten .waar .we aan toe zijn." Èn nu reed hij langs, de zwarte, glimmende Larboroughweg, op weg naar Betty's familie in Main&hUi de mensen bfj wie ze" die gedenk waardige vakantie gelogeerd had. Ene mevrouw en mijnheer Tilslt waren het Tllsit. Cherrillstraat 93, Mainshill, Larborough de man was reiziger voor een firrha in bor-_ stels in Larborough en ze hadden geen kinderen. Dat was alles wat Robert van ze wist. Hij stopte even bij de hoek van; de hoofdweg en de weg naar Mainshill. Dat was de hoek: waar Betty Kane op de bus gewacht had. Of zei, dat zo gewacht had. Daar aan de overkant moest.het geweost- zijn. Aan .die kant kwam geen zü-. straat uit. Het enige wat hij kon zien, was de - lange baan van een ononderbroken bestrating, tn belde richtingen; Overdag was de weg druk genoeg, maar in de late'na middag, veronderstelde Robert zou het er stil zijn. Cherrillstraat bestond uit eenrij erkers, in vuile rode. steen, hun,, voorkant™ bijna het muurtje rakend, dat de huizen van de weg scheidde. De schrale grond aan beide zijden van de erker, die dienst deed als tuin, had geen enkele van de deug den van de verse aarde van de Meadside-laari in Aylesbury; er groeide wat schaars gras, wat kale muurbloemen en mottige vergeet- menietjes. Maar de vrouwen, waren er even trots als overal; en dezelfde schone gordijnen hingen er voor de ramen. Er was niets bijzonders te. onder scheiden.aan de.andere huizen voor zover hij kon zien, behalve dan in de .geschilderde; huisnummérs. 'Een buurvrouw 'deed open." leunde naar buiten en zei: „Zoekt U mevrouw Tiisit?" Robert zei dat hij dat deed, „Ze is naar de kruidenier. De winkel op de hoek." „O. dank U wél. Afs dat alles Js, zal ik, wel op haar wachten". „Als U haar gauw wil zien, zou ik maar niet" wachten.. Dan zou ik haar gaan halen" f „O, gaat ze dan ergens anders heen?" „Nee, alleen maar naar de krui denier; 'tis de enige winkel hier in. de .-buurt Maar. ze 'doet er. een halve ochtend ;over om te beslissen welk merk havermout ze zal kopen. Dan neemt U haar een pak uit de hand. stopt het in haar tas en zs zal nog dankbaar zijn ook-" Robert bedankte baar en begon naar hat eind van de straat te Jopen, toen ze hem terugriep. „tr moet Uw. auto hier met laten staan. Neemt U hem -liever mee." „Maar 't 1ë tóch niet ver?" ,/t Is heel dichtbü.. maar 'tIs zaterdag." „Zaterdag?". „Dan is er geen .school." „O, ik. begrijp het. Maar er zit niets in," om te- stelen wou hij zeggen maar hij veranderde het in: „mets dat niet vast zit." „Vast. Die is goed. Wij hadden hier eens bloembakken. Mevrouw Laverty- aan de overkanthad ,een hek. Mevrouw Biddows had twee mooie houten kloppalen en - een twintig meter waslijn. iedereen dacht dat 't vast zat. Als U Uw auto hier tien minuten laat staan. mag U blij zijn, als U het 'chassis terugvindt."- Dus stapte Robert gehoorzaam in de auto en reed naar de kruidenier. En terwijl hij reed; herinnerdo hij zich iets. en die herinnering bracht* hem aan het piekeren. Dit was waar Betty Kane het zo prettig gevonden had. Deze saaie en den. beetje vleze... straat -r éèn van een stel straten die op elkaar geleken. Zo prettig, dat ze geschreven had om te zegsnn. dat" ze de rest van 'haar--, vaknhtie ook nog 'bleef. - Wat had ze.''Mor; zo begerenswaacd gevonden? (Wordt vervólgd)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1957 | | pagina 1