WONDERLIJK BETOOG
Onschuld op schoolschoenen
Instorten
yasé'FR iiaMÉOgig»
De Prins die in de
De allereerste domme August
RESA-HILVERSUM
SPROETJE SPARKS-
door
JOSEPHINE TEY
HET a.r.-weekblad Nederlandse Gedachten heeft zich in enige,num
mers bezig gehouden met de opmerkingen, die wij in een artikel
naar aanleiding van het bekende S.L.R.-rappori maakten over
de economische politiek van CoJijo in de dertiger jaren. De strek
king zowel als dc felle toon van de artikelen in Nederlandse Gedachten
wekken verbazing. Er mag aan worden herinnerd, dat minister Zijlstra zelf
zich eens in het openbaar onomwonden heeft gedistanciecrd van het beleid
van Coiijn. Hij had wel lof voor de bedoelingen en de'toewijding van deze
man. maar was toch verplicht om te zeggen.dat diens economisch beleid,
gemeten met de maatstaven van de huidige economische wetenschap, on
juist was geweest.
Feitelijk refereerden onze beschouwingen aan deze opvattingen, al is
dat niet met zoveel woorden verklaard. Hetgeen wij schreven - het zij hier
uitdrukkelijk vastgesteld - was dan ook geenszins bedoeld als de scherpe
aanval op de a.r.-partij, die Nederlandse Gedachten er in leest. Coiijn was
volstrekt niet alleen verantwoordelijk; en wanneer de lijstaanvoerder en
belangrijkste minister van de a.r.-partij verklaart, dat het beleid destijds
verkeerd is geweest, waarom zonden wij dan nu nog onaangenaam willen
zijn jegens die partij?
Aan de klaarblijkelijke, zij het niet helemaal verklaarbare, behoefte van
Nederlandse Gedachten om Coiijn te verdedigen, had beter kunnen worden
voldaan door een polemiek binnen de partij, nadat minister Zijlstra zijn
zo welomschreven en goed gedocumenteerde mening had gegeven. Het is
nu een beetje mosterd na de maaltijd en onwezenlijk is het ook, omdat
er geen enkele aanwijzing is, dat dc partij of de regering de fouten van
het verleden zou willen herhalen.
DEZERZIJDS bestaat niet de geringste behoefte, Nederlandse Ge
dachten zijn boze opmerkingen met gelijke munt te betalen. Als
de redactie van dit blad een afwijkend standpunt inneemt in de
partij met betrekking lol de Colijn-politiek, dan vechte ze dat ook
maar in de eigen kring uit. Wel hebben wij behoefte, even in te gaan op
enkele zakelijke argumenten van het blad. Over Coiijn schreven wij: „In
feite kwatn z'n beleid neer op een lijdzaamheid enerzijds en een zeer vast
beraden afschuiving van lasten op de minst draagkrachtige» anderzijds."
Nederlandse Gedachten betoogt nu zeer uitvoerig en aan de hand van gra
fieken, dat de ondernemers evenzeer hebben geleden als de arbeiders, ja
misschien wel meer.
Het is een betoog, dat met ai zijn materiaal er, al zijn vinnige opmer
kingen volstrekt niet overtuigt. Het klopt alleen in zoverre, dat de be
drijven weinig winsten hebben gemaakt, maar er blijkt niet uit, dat in de
crisisjaren bedroevend weinig is geïnvesteerd; en er blijkt evenmin uit, dat
vermogens en privé-inkomens in sterke mate zijn ontzien. De slachtoffers
waren de honderdduizenden werklozen, die materieel en moreel te gronde
gingen.
De geneeswijze, die werd aanbevolen in het Plan van de Arbeid van de
moderne arbeidersbeweging heeft bij Coiijn nooit een schijn van kans ge
maakt. Er is gezegd, dat hij zelfs weigerde, er kennis van te nemen; maar
ook wanneer dat niet juist is, dan kan tocb met stelligheid worden gezegd,
dat de regering er nooit serieuze aandacht aan heeft geschonken. Neder
landse Gedachten zal dat nu niet meer willen verdedigen; maar eens te
meer bewijst dit de dwaasheid, op dit ogenblik nog een lans te willen bre
ker. voor Coiijn.
DE vraag of de beschouwingen in Nederlandse Gedachten eerder
een verklaring vinden in interne spanningen in de a.r.-partij dan
in de behoefte, een politiek te verdedigen, die eigenlijk nergens
meer serieuze aanhang vindt, zou gesteld kunnen worden;
maar het antwoord zal buitenstaanders weinig interesseren. Zij zullen zeg*
gen: laten ze bet maar uitvechten!
Ter verduidelijking van wat wij schreven, kan wellicht nog dienen een
vergelijking tussen het beleid van Coiijn en dat van Licftinck. Zonder het
respect van Lieftinck voor de „captains of industry" (een bekende uit
drukking van Coiijn) te willen betwijfelen, moet worden getuigd, dat hij
ze niet ontzag. Onder Lieftinck hebben de klachten en protesten van dege
nen, die Coiijn zozeer had gespaard, haast wilde vormen aangenomen. Deze
na-oorlogee bewindsman is meer dan eens van wreedheid beschuldigd door
degenen, die zich in hun financiële positie voelden aangetast en daarin on
recht en zelfs diefstal zagen. Pas later is de waardering gekomen, toen
do maatschappij als geheel de vruchten begon te plukken van wat wèl
een sociale lastenverdeling waa geweest.
Heeft het nog zin, in te gaan op het argument, dat de crisis in
Nederland samenhing met dc inzinking over de ganse wereld en niet
vatbaar was voor nationale, bestrijding? Daar zit natuurlijkwel wat
In, maar bewezen was het slechts, indien een nationale oplossing was be
proefd, wat niet het geval is. Genoegechter over deze „Nederlandse ge
dachten", die in feite slechts de gedachten zijn van enkelen in de a.r.-partij.
1) Nummer van.'89 november jj.
.Middenstand achter
werkgevers inzake
lastenverdeling
DEN HAACi. De drio midden-
standsorganisaties in ons land heb
ben in een brief aan minister-presi
dent dr. Drees bun instemming be
tuigd met hetgeen de vier industrië
le werkgeversverbonden dezer da
gen aan hem geschreven hebben in
zake het probleem van de lasten
verdeling, indien een belastingver
hoging tot stand zou komen ten be
hoeve van de landbouwsector.
Een opeenhoping van fiscale las
ten. of verdere loonlasten zou het,
bü de toch al voor de middenstand
bestaande moeilijkheden, aldus het
schrijven, voor de organisaties bij
zonder moeilijk maken de steun van
hun leden te behouden voor het sta
bilisatiebeleid van de regering.
r-Advertentie I.M
Uitslag Brylcreem
Televisieprijsvraag
Door. de overweldigende deelname had
de jury enkele dagen meer tijd nodig
om alle rijmpjes zorgvuldig te beoor
delen. Maar hier zijn dan de gelukkige
winnaars:
De HOOFDPRIJS, een PHILIPS TELE
VISIETOESTEL ter waarde van 995.—
gaat naar de gulle gever J. van Wonde
ren. Gen. Spoorlaan 66 hs, Haarlem, die
de Brylcreem- T.V.set cadeau gaf aan
A, van Wonderen, Medanstraat 31 rood,
Haarlem, welke laatste daardoor dus
eveneens een PHILIPS TELEVISIETOE
STEL ontvangt De overige prijzen wees
de jury als. volgt toe: PHILIPS Draag
bare Radio's: W, G. Visser. Schietbaan
laan .40 B, Rotterdam (gever) en W, J,
Visser, van Boetselaerlaan 133 Den Haag
(ontvanger). PHILISHAVE elektrische
scheèrapparötea voor'de gevers: J. Lo
ner. GladiOlenstraat 18, Enschede, H. W.
A. E" Tuil, Waterstraat 39. Delfzijl «n D.
O. Dijkstra, Baanweg, Harderwijk en
voor de ontvangers: T. van der Lende,
Uiterdykenweg 7, Noord-Oostpolder, L.
Dammlnga, v, Beresteynstraat 8, Veen-
dam en" L. J. Molenaar. Bur. v. Mours-
straat 39, Harderwijk
HET eerste dat prins Rainier ais
26e heerser over Monaco, deed.
was aankondigen, dat het paleis
voortaan in de morgenuren, toebe
hoorde aan de heer - Grimaldi en
dat regeringszaken moesten wach
ten tot de middag. Een Franse
krant plakte hem onmiddellijk het
etiket op: „De Prins die 's Middags
Regeert". En daar zat wel iets in.
Rainier heeft een hekel aan
overdreven pracht en praal en hij
wil zich alleen schikken in ceremo
nieel gedoe als dat nodig is voor
het besturen van het land. Als
hoofd van een dwergstaatje maakt
hy zich geen illusies over zijn be
langrijkheid. Hü is zich er van be
wust, dat teveel nadruk op fanfa
res. pralerige uniformen en over
dreven audiënties hem alleen maar
belachelijk kan maken. Het is al
moeilijk genoeg voor een moderne
prins zijn gezicht in de plooi tc
houden bij het behandelen van „re
geringszaken", die in hoofdzaak be
staan uit beslissingen over plaatse
lijke prijzen, het nieuwe schoolge
bouw of de nieuwe uniformen van
de brandweer.
Het grote paleis met do ruim
driehonderd kamers, hoge zolde
ringen en reusachtige fresco's kon
nooit een echt thuis zijn voor een
jonge man van da twintigste eeuw.
Rainier voelde zich er in het be
gin erg eenzaam. Hij stemde er in
toe. ambassadeurs, gezanten en an
dere hoogwaardigheidsbekleders in
de prachtige rood en gouden troon
zaal te ontvangen. Zijn eigen leven,
wilde hij in zijn privé-vertrekkerx
leiden-. Die bestonden uit een salon
met een effen grijze vloerbedek
king, een kleine eetkamer met een
tafel groot genoeg voor zes perso
nen, een sobere slaapkamer en een
badkamer. Daaraan had hij genoeg.
Hij liet de kamers inrichten met
lage, moderne meubelen, een tele
visietoestel en oen kostbare pick-
up-installatie.
Tn de eerste twee weken van zijn.
-*• regering hield hij „grote schoon
maak". Twee voorhistorische auto's
'een Rolls Royce en een Hxspano
Suizo, die omstreeks 1900 een heel
behoorlijk figuur hadden geslagen.
deed hij weg. Zeven chauffeurs op
een totale paleisstaf var, 89 man
vond de prins ook te veel. Hij hield
er twee. Tegenover deze bezuini
gingen stond de aanschaf van vijf
moderne auto's, een Amerikaanse
Mercury, een Franse Vedette, twee
Italiaanse wagens met extra ver
mogen-en een. sportwagen, waarvan
hij de motor zelf had helpen ont
werpen.-
Rainier ging met zijn wagens om
als met alle andere dingen: snel en
bekwaam. Natuurlijkzat het .hem
wel eens tegen. HÜ sprong een keer
op het nippertje uit een sportauto
die in het ravijn stortte. Een an
dere keer zei hij tegen paleisauto
riteiten dat hij een week weg zou
blijven. Hij sprong naast een vriend
in een supersnelle -wAgen en ver
dween in een stofwolk. Drie dagen
later lazen de Monegasken- in het
verslag over deTour. de Franee-
autorally. dat één van de deelne
mers, graaf Louis de Carlades, in.
Noord-Frankrijk bijna verongelukt
was, toen zijn mede-chauffeur aan
het Stuur in slaap wao -gevallen CU
de wagen tegen.een boom gereden
was. Die graaf Louis de Carlades
was nuh goede en wijze prins Rai
nier.
Kort na zijn troonsbestijging deed
Rainier de eerste belangrijke con
cessie aan het vrolijke en gemak-
Jkeïijke leven aan de Rivièra: hij
deed zijn das af (maar alleen des
morgens!) en verscheen In een
sporthemd met open boord. Vervol
gens ging hij er tóe over in shorts
te lopen. Was dat een mamor van
doen voor een prins van den bloe
de? vroegen de verbijsterde pa
leisautoriteiten zieh af. Maar ze
kregen ten antwoord: „Dit is nog
maar het begin,..."
Rainier 'houdt van vissen, maar
öe manier waarop de meeste men
sen dat doen met een hengel
vindt hij veel te tam. Hij'-vist'"met
een automatische harpoen cn een
„kikvorsman"-uitrusting. -
Toen Rainier eens niet een vriend
aan het duiken was voor de rots
achtige kust van Corsica,ontdek
ten, ze plotseling onder water een
grot, die geheel in beslag weird ge
nomen door een reusachtige zëe-
8
DU zijn de gelukkige ouders van
prinses Caroline van Monaco, toen ze
zelf baby waren. Links Rainier en
rechts Gracla,
koe. Ze namen er een foto van en
keerden aan boord van hun boot
terug om te beraadslagen hoe ze
dat dier konden vangen. Rainier
zag in het beest al een prachtige
aanwinst voor zün Oceanografisch
Museum, toen zijn vriend zei:
„Het -spreekt vanzelf, dat i k er
achter aan ga,
„Waarom zeg je; „bet spreekt
vanzelf'?" vroeg Rainier scherp.
„Nou, omdat j ij de prins van
Monaco, bent en ik niemand," ant
woordde de vriend. Rainier was
woedend.
„Omdat ik de prins van Monaco
ben beveel ik je mij mijn gang te
laten gaan.brieste hij. „Als je
me probeert tegen te houden, dan.
dan., verban ik je!"
Wie tegen een Monegask zegt,
dat hij niet meer in Monte Carlo
mag wonen veroordeelt hem tot
een langzame en pijnlijke dood. De
vriend gehoorzaamde. Rainier har
poeneerde de zeekoe deskundig en
kwam uitgelaten thuis, het grote
zeedier achter zijn boot aan sle
pend.
Rainier houdt van muziek en
heeft zijn eigen drum-installatie,
die hij met eert eigenaardige, diepe
concentratie bespeelt. Maar hij
houdt ook van klassieke muziek,
vooral van opera en ballet, Hij was
opgetogen toeri hïj hoarde, dat'één
van 'zijn prinselijke' voorrechten
was het samenstellen van het hele
Opera-repertoire voor het hele sei
zoen. Hij doet dat met veel belang
stelling en veel smaak, vooral sinds
hij heeft ontdekt, dat er een hon
derdvijftig jaar oude traditie be-
stant, ate bepaalt, dat er in de prin
selijke loge altijd een dozijn fles- 1
sen champagne voor hem koel
moet worden gehouden; 1
Hij maakte het van het begin'af
aan duidelijk, dat Rainier-de-mens1
zijn eigen gang zou gaan. Hij reistJ
incognito, woont Sportmanifestaties
bij en rijdt zelfs zo nu en dan naar -
Menton en Nice voor een heel ge-1
woon bioscoop je. Een secretaris j
trof hem daar eens in de pauze aan
m^t een zonnebril op. Want hij1
heeft er een hekêl aan herkend te
worden.
Maar zijn officiële, werk doet hij
met grote ernst. In de eerste maan
den van zijn regering richtte hij
een. plaatselijk wetenschappelijk
genootschap op, stelde een literaire
prfi3 in, liet een speciale medaille
slaan voor mensen die zich ver
dienstelijk hadden gemaakt op op
voedkundig, terrein en versterkte
de band mét,de Verenigde Naties
door van Monte Carlo een belang
rijk conferentie-oord te maken.
Ook-met postzegels moet hij zich
bezig houden. Toen hij eens toe
keek hoe duizenden postzegels met]
zijn beeltenis van de persen rol
de, merkte hij op: „Ik vind het nog.
steeds vreemd dat mensen mijn af- genHet was een bijna profe-
beelding willen kopenAls ik tische verklaring in de mond van
nu nog een filmster was, zouden ze de man die later met de filmster
tenminste waar voor. hun geld krij- Grace Kelly zou trouwen.
IAdvertentie t M.)
Hoe komen die schertsfiguren in
wijde slohberjsssen, afgetrapte broe
ken en schoenen alsschuimspanen,
toch.aan hun naam?
In 1SS4 was, bij Circus -Renz te Ber
lijn, een leerling-kunstrijder in
diénst; Tom Belling. Een échte kwa
jongen, die altijd uit was opkatte-
kwaad, en bovendien door een stevig
glaasje nog wel eens een keer in een
al te vrolijke bui. Dat was ook het
geval -toen hij in de garderobe van
het personeel een kostuum had be
machtigd, dat hem lachwekkend wijd
zat; Zo toegetakeld, werd hij opge
merkt door directeur Ren2, die hem
een geduchte réprimande wilde ge
ven. In zijn verbouwereerdheid
vluchtte Belling in de verkeerde
richting en ontdekte plotseling" tot
zijn schrik, .=dat hij middenin de
arena stond,ionder de ogen der dui
zenden rondom. Zijn wanhopig*
en werkte
verontschuldigende gebaren werkten
direct op de lachlust van het pu
bliek; dat niet beter wist of het
hoorde zo. Tussen het applaus en het
gejuich door, riep iemand spottend:
„Hé, August..,.IV
Hiermee begon de carrière van Bel
ling als clown gevolgd door een
reeks van kostelijke collega's en op
volgers, tl kunt van al hun beleve
nissen genieten in het spannende
boek „De Bonte Droom van het Cir
cus", -geschreven door de circus-
kenners bij uitstek J.' van Doveren
en Fred Thomas, geïllustreerdmet
talloze leuke péntekeningetjes,
Voor slechts 2,50 kunt u dit boek
werk kopen bij uw roomboterleve-
rancier of per brief (kaart) bestellen
b(j het kantoor „RoornboteralbumV
Postbus 47, Den Haag. U krijgt het
album dan per omgaande toegezon
den, onder rembours. Vermeld voor
al duidelijk uw naam en adres!
De bijbehorende plaatjes ontvangt u
GRATIS voor rijksbotermerken. IT
vindt zo'n merk op elk pakje.room
boter. r v
Néem 'n pakje extra voor dé'zondag!
Compensatie ouderdoms-
premie voor trekkers
ongéyalïenrènte
DEN HAAG -Bü de Tweede Kamer
is ingediend een wetsontwerp, dat be
oogt compensatie te geven voor de
premie voor de algemene ouderdoms
wet aan ongevallen-rentetrekkers.
Da staatssecretaris van Sociale Za
ken en de minister van Financiën
achten het redelijk, de aan deze ren
tetrekkers té verlenen compensatie op
hetzelfde, percentage vast .te stellen'
als dat van öe'aan. de loontrekkenden
verleende looncómpensatie.
f A(lt>
ine I M j
De kortsteen voordeligste opleiding:
(Bekende Schrrteliike, Cursus)
Amerikaans plan voor
koopvaardijschepen
met kernaandrijving
WASHINGTON. De Amerikaan
se commissie voor 'kernenergie en
de federale commissie voor scheep
vaart hebben gisteren bekendge
maakt, dat er een program op lange
termijn is opgesteld voor de voort
stuwing van koopvaardijschepen dóór
kernenergie;'
Dit programhoudt geen. verband
met het plan voor de bouw' van een
koopvaardijschip, waarvan de motor
ren door kernenergie zullen worden
aangedreven; De uitvoering van dit
plan. dat op vijftien oktober j.l. door
president Eisenhower werd bekend
gemaakt, is ook aan de commissie
voor atoomenergie en de commissie
vóór scheepvaart toevertrouwd.
ÖE onderneming, uxtarby ik ben.
verzekerd, tegen alle- rampen
die een kwetsbaar mens en zijn
vege hulk kunnen trejfen zond mij
ter ondertekening, een verklaring
waarin uitdrukkelijk wordt bepaald
dat voortaan de gevolgen van aard
beving en vulcanische uitbarsting
7iiet meer - voor rekening van de
maatschappij komen".
Er. blijft ons toch werkelyk peen
klap bespaard,;in deze tijd!
Teken het -nu .maar,", zei mijn
vrouw. „Wat kart je gebeuren?"
Maar dat is het nu juist.
Op ftet eerste geziekt lijken aard
bevingen en vulcanische uitbarstin
gen hier in Nederland niet zo waar
schijnlijk,- maar toch... Die ver
zekeringsmaatschappijen zijn slim
hoor, anders hadden- ze niet zulke
mooie geboutoen. Ze toeten «ast
meer dan wij.
Nou ja, u zoudt toch ook hebben
gelachen als ze u tien jaar geleden
de Nederlandse olievelden hadden
voorspeld?
En hu zijn ze er.
Wie weet wat "er aan lava gist en
kolkt in de diepste' kefn van het
kopjé in Bloemendaal.
Ik- niet. Maar die verzekerings-
mensèh wel. Daaróm dekken zij zich
haastig enontwringen mij per brief*
kaart alwéér een leuensstut.
Èn dat, terwijl ik er nog maar zo
weinig, over heb.
Want dit is een moeilijke tijd;
dames.'
Verschillende lezeressen hebben'
mij geschreven dat haaf mannen
zijn „ingestort", een horizontale,
door dé ziektewet gefinancierde foe.
stand, waarbij men, glazig in bed
gelegen,: onder het lezen van. mooie,
by voorkeur in vroeger tijden' spe
lende boeken, 't kolken des wereld
leeds ontulucht. Ik zou er ook tuel
voor voelen,maar ik ben er te
nieuwsgierigvoor. Ik wil per se
lezen wat er in:de kranten staat,en
per se horen, wat de mensen tegen
elkaar zeggen,
'Op straat; -
En in de cafés.
A propos het stukje, dat ik.
laatst in deze hoek schree/ over een
mijmerzieke kastelein, bracht- een
abonnè er toe. mij een brochure
over geheelonthouding toé te zen
den, eenaardige attentie, maar-toch
net zoiets, of je Shakespeare,, na het
lezen van „Hing Lear" een reclame.
/older van hetrusthuis ..Levens
avond" in., zijn bus stopt: Met dat al
heb ik het geschriftje belangstellend
'gelezen, .v*.-1
Och, het is een moeilijk vraag
stuk. -V-V
Een drinker, en een afschaffer, dat
zijn eigenlijk ttuee koningskinderen
die bij malkander -niet kunnen ka
men, omdat het water veel te diep-
is. Misschien klinkt water niet zo':
gelukkig in dit verband. Maar één
ding staat wel vast, geloof ik: de ge
heelonthouders hebben gelijk, maar
alleen de- drinkers weten waaróm.
En dat maakt het probleem zo on.
oplosbaar. Y .--V-
Net zo onoplosbaar als praktisch
alle problemen, waarmee .wij van
daag de dag op deze koude wereld
tobben. .v-
Laten: we dus maar niet instorten,
vrienden. Laten w e'fhaar gewóón
doorgaan met de dingen die. wty nu
eenmaal doen.
Broodjes bakken.'.
Kantoortje zitten.
Stuïejes .schrüuen..
En in de pot roeren.
Want dat continueren van onze
vertrouwde handelingen, schijnt in
het wezen van. de mens-te liggen. Ik
heb- tenminste, eens in de memoires
van-de-Engelse beul ^gelezen, dat h#
een man, die hij kwam'halen vóór
de galg, tn 'z^jh' cel'bezig vond met.
het ,doen. van kamer gymnastiek.
'Nóu waarom zouden w. ij dan
niet haar kantoor gaan?
KRONKEL
(Advertentie r;M'j
rOtOER-ZALF-QLic -ZEEP
gez on d
Baby huidje
met Babyderm
BONtf. Frankrijk en West-
Duitsland óverwegen hun grens
voor' films' af te schaffen. Het plan
ls--.de--- afgelopen twee dagen'in
Frankfurt door de Duits-Franse
filmcommissie besproken.
ID DLAAJLMLtolLlE fca
KOM;JOCHIE. I*Z6T 2iAAlRT}i&S
Dat wordt
ZWAARGEWICHT KAMPI
GROOT
jc OP rtcTPAARDJE
2912. De Vilder draait de sloep cn houdt het
water scherp 'in de gaten. Elk ogenblik moeten
de vechtenden boven water komen, maar er komt
niemandZijn ze dan belden verdronken? Op
hetzelfde moment, hoort De Vilder een voorwerp
door de lucht.suizen, Hü kijkt op en ziet vlak bij
een kikvorsman uit het water opduiken, die een
harpoen-heeft afgeschoten.-Het gevaarlijke ding
boort zich in de zijwand van de .sloep.,Weer grijpt
De Vilder zün .vuurwapen, maar voor hij heeft
kunnen richten is de kikvorsman al weer ver-"
dwenea, De stuurman begint het nu toch wel een
beetje benauwd te krijgen: van alle. kanten wordt
hij belaagd en dat nog wel met vreemde wapens.
Hij'weet-niet meer van welke kant de vijand nu
weer kan opdii'iken engespannenhoudt hü de
zee in de gaten.
33
Medelijden te hebben met Scotland
Yard was het'laatste wat hij voor
zien had. Maar medelijdenhad hij-
Alle werkzaamheden op Scotland
Yard waren erop gericht om do
schuld van de Sharpe's te bewijzen
en Betty Kane's onschuld om de
hele goede reden, dat zy Betty Kane
geloofden on de Sharpe's niet. Maar
waar ze allemaal een hekel aan had
den was mee te varen in het schuitje
van de ,,Ack-Emma": en dat voor-,
komèn konden ze alleen als ze kon
den bewijzen, dat het verhaal van
het meisje nonsens was. ":-*"
Grant was erg aardig geweest op
zijn rustige, redelijke manier het
was net zoiets geweest als naar een
dokter gaan, nu": Robert; erover "na
dacht. Hij had direct toegestemd;
dat Robert de brieven te zien zou
krijgen, die de „Ack-Emma" mis
schien zou uitlokken. Maar hij'.waar-"
schuwde,: hem. er niet te veel ver
trouwen- in te hebben. „Maar er ts
eenkans". v.---"-.
„O ja, er is een kans. En ai deze
hrieven zullen, uitgezocht moeten
worden, hoe gek zo ook mogen zijn.
Maar ik beloof U, dat alles wat be-'
langrijk is. direct aan U doorgegeven
zal worden, Maar Ik verzeker U, dat
de gemiddelde burger ééns op de
Vijfduizend keren schrijft. Hij houdt
er «lief van, zoals hij dnt noemt, „er
gens zijn neus in te steken".
„Ik meen het", had Kevin gezegd,
..als ik zeg, dat ik het geriskeerd
had als ik de politie was geweest.
Hun zaak staat sterk genoeg- En een
kleine veroordeling betekent altijd
voor de een of ander een stap om
hoog op de promotie-ladder".
Robert, toegeeflijk door de whis
ky, had dit cynisme langs zich heen
laten gaan.
„Maar let eens op: zodra ze éèn
draadje meer in handen krijgen.
2ullen ze de zaak doorzetten, vlug
ger dan jij de telefoon van de haak
kunt nemen.".
„Ze zullen geen draden meer in
handen krijgen", zei Robert. „Hoe
zouden ze? Wat wij willen is zelf
bewijzen dat het meisje gelogen
heeft zodat het niet het hele leven
van dc Sharpe's kan vergiftigen.
Zodra ik morgen die oom en tante
gesproken-heb, zullen we meer over.
het meisje weten. En dan zullen we
weten .waar .we aan toe zijn."
Èn nu reed hij langs, de zwarte,
glimmende Larboroughweg, op weg
naar Betty's familie in Main&hUi
de mensen bfj wie ze" die gedenk
waardige vakantie gelogeerd had.
Ene mevrouw en mijnheer Tilslt
waren het Tllsit. Cherrillstraat 93,
Mainshill, Larborough de man
was reiziger voor een firrha in bor-_
stels in Larborough en ze hadden
geen kinderen. Dat was alles wat
Robert van ze wist.
Hij stopte even bij de hoek van;
de hoofdweg en de weg naar
Mainshill. Dat was de hoek: waar
Betty Kane op de bus gewacht had.
Of zei, dat zo gewacht had. Daar
aan de overkant moest.het geweost-
zijn. Aan .die kant kwam geen zü-.
straat uit. Het enige wat hij kon
zien, was de - lange baan van een
ononderbroken bestrating, tn belde
richtingen; Overdag was de weg
druk genoeg, maar in de late'na
middag, veronderstelde Robert zou
het er stil zijn.
Cherrillstraat bestond uit eenrij
erkers, in vuile rode. steen, hun,,
voorkant™ bijna het muurtje rakend,
dat de huizen van de weg scheidde.
De schrale grond aan beide zijden
van de erker, die dienst deed als
tuin, had geen enkele van de deug
den van de verse aarde van de
Meadside-laari in Aylesbury; er
groeide wat schaars gras, wat kale
muurbloemen en mottige vergeet-
menietjes. Maar de vrouwen, waren
er even trots als overal; en dezelfde
schone gordijnen hingen er voor de
ramen.
Er was niets bijzonders te. onder
scheiden.aan de.andere huizen voor
zover hij kon zien, behalve dan in
de .geschilderde; huisnummérs. 'Een
buurvrouw 'deed open." leunde naar
buiten en zei: „Zoekt U mevrouw
Tiisit?"
Robert zei dat hij dat deed,
„Ze is naar de kruidenier. De
winkel op de hoek."
„O. dank U wél. Afs dat alles Js,
zal ik, wel op haar wachten".
„Als U haar gauw wil zien, zou
ik maar niet" wachten.. Dan zou ik
haar gaan halen" f
„O, gaat ze dan ergens anders
heen?"
„Nee, alleen maar naar de krui
denier; 'tis de enige winkel hier
in. de .-buurt Maar. ze 'doet er. een
halve ochtend ;over om te beslissen
welk merk havermout ze zal kopen.
Dan neemt U haar een pak uit de
hand. stopt het in haar tas en zs
zal nog dankbaar zijn ook-"
Robert bedankte baar en begon
naar hat eind van de straat te
Jopen, toen ze hem terugriep.
„tr moet Uw. auto hier met laten
staan. Neemt U hem -liever mee."
„Maar 't 1ë tóch niet ver?"
,/t Is heel dichtbü.. maar 'tIs
zaterdag."
„Zaterdag?".
„Dan is er geen .school."
„O, ik. begrijp het. Maar er zit
niets in," om te- stelen wou hij
zeggen maar hij veranderde het in:
„mets dat niet vast zit."
„Vast. Die is goed. Wij hadden
hier eens bloembakken. Mevrouw
Laverty- aan de overkanthad ,een
hek. Mevrouw Biddows had twee
mooie houten kloppalen en - een
twintig meter waslijn. iedereen
dacht dat 't vast zat. Als U Uw
auto hier tien minuten laat staan.
mag U blij zijn, als U het 'chassis
terugvindt."-
Dus stapte Robert gehoorzaam in
de auto en reed naar de kruidenier.
En terwijl hij reed; herinnerdo hij
zich iets. en die herinnering bracht*
hem aan het piekeren. Dit was waar
Betty Kane het zo prettig gevonden
had. Deze saaie en den. beetje vleze...
straat -r éèn van een stel straten
die op elkaar geleken. Zo prettig,
dat ze geschreven had om te zegsnn.
dat" ze de rest van 'haar--, vaknhtie
ook nog 'bleef. - Wat had ze.''Mor;
zo begerenswaacd gevonden?
(Wordt vervólgd)