BESTUUR EN TECHNIEK
Dreigementen met raketten zijn
uitgestoken vriendschapshand
mwmpo
Onschuld op schoolschoenen
Neutrale Zweden als
voorbeeld gesteld
Carambolehelaas
zwak tv-debuut
MOSKOU STELT SCANDINAVISCHE LANDEN GERUST
Heyermans
Incident tijdens
„Het lied van
de moordenaar"'
Westduitse politie
arresteert
ex-SS-officier
Oost-Pakistan wil
autonomie
Timmerman gedood
door vallend dak
Cultureel centrum
in Hilversum van
architect Dudok
Nederlandse bergers
in Suezkanaal door
Nederlander gefilmd
1
SPROETJE SPARKS
door FRANK GODWIN,
5$
door
JOSEPHINE TEY
Donderdag 4 april TQö
IN een korte beschouwing hebben wij onlangs opnieuw de aandacht
gevestigd op de verminderde betekenis der getueenlelijke autonomie.
De verantwoordelijkheid en het verantwoordelijkheidsgevoel van de
raden hebben schade geleden door het vervallen van het verband
tussen de taken, welke de gemeenten verrichten en de middelen, welke
de gemeen ten aren opbrengen. De Utrechtse wethouder, de lieer Ploeg,
heeft in een vraaggesprek met het Ulrechtsch Nieuwsblad nog enkele
andere verschijnselen genoemd, die in dezelfde richting wijzen. Ei is op
het ogenblik sprake van een centralisatie van bedrijven, welke de specifiek
gemeentelijke bemoeienis sterk vermindert, en er is een verschuiving van
bestuurlijk handelen naar een zich neerleggen bij wat de technici met
veel deskundigheid en vaardigheid hebben ontworpen.
v De feiten zijn juist; en wij geloven dat \oor wat de groei der bedrijven
Haar nationale instellingen betreft, er weinig aan \aU te veranderen. Ook
ian de toegenomen betekenis van de specialist niet worden geloochend,
maar bij deze figuur aangeland is er alle reden voor de waarschuwing, zijn
aiacht binnen bepaalde perken te houden. De heer Ploeg stelt vast, dat
raadsleden en misschien ook we! wethouders, moeite hebben, de vlucht
der techniek op alle punten te volgen. Hij vraagt zich daarom af of onder
Bepaalde omstandigheden het beslissingsrecht niet eerder in handen van
deskundige raadscommissies of bedrijfsdirecteuren moet liggen dan bij
grote lichamen, die de materie niet kunnen vatten of overzien.
Het is, geloven wij, zaak, deze suggesties rustig en vrij ^\an vooringe
nomenheid te bekijken. Er is nu eenmaal een ontwikkeling gaande die
oude opvattingen ondermijnt en uitholt. De heer Ploeg en zonder twijfel
Wie anderen worstelen met de problematiek van het nieuwe, dat hen mis
schien meer verontrust dan verblijdt. Bestuur en beheer van publieke
srafcen dienen hun betekenis te behouden. Zo kan men komen lot ideeën,
zoals het Utrechtsch Nieuwsblad ze uit de mond van deze wethouder heeft
Opgetekend.
ONS spreken deze ideeën echter niet. bijzonder aan. Het nut van
specialisten is onbetwistbaar, maar even onbetwistbaar is, lijkt
ons, de stelling dat voor hen nooit anders dan de tweede plaats
kan zijn gereserveerd. De eerste plaats is en moet blijven die van
"de bestuurders. Zij zijn het die met bun beginselen als grondslag en met
hun van de kiezers verkregen mandaat als bevoegdheid, de grote lijnen
moeten trekken en voor het geheel van het gevoerde beleid verantwoorde
lijk dienen te blijven. Deze taak kan een raad nimmer aan commissies of
aan directeuren overdragen.
Het is, geloven wij, een eis van democratie hieraan onder alle omstan
digheden vast te houden. Deze eis geldt trouwens niet specifiek voor ge
meenten; ze geldt voor alle publiekrechtelijke lichamen. De technicus, de
specialist, is de uitwerker, nooit de leider. De hoofdingenieur, de generaal,
de financiële expert, zij verrichten ieder op hun gebied, een belangrijke
taak, maar steeds als onderdeel van een. beleid, .Waarvoor mapstraat in
Stad en land de verantwoordelijkheid draagt. Wij gaan zo ver om te
zeggen-Üat bet handhaven va» deze toestand een kwestie van zijn of niet
zijn is voor de wereld.
Dit laatste hoeft eigenlijk nauwelijks nader betoog. Wie weet hoeveel
atoomspecialisten of militairen er al zijn geweest, die het wel eens met
een oorlog met atoombommen hadden willen wagen. Doch gelukkig droe
gen niet rij, maar anderen de verantwoordelijkheid. De oorlog, heeft
Glémenceau eens gezegd, is veel te belangrijk om hem aan de generaals
óver "te laten. Met een variatie daarop zou kunnen worden gezegd, dat het
bouwen veel te belangrijk is om het aan de ingenieurs over te laten,
ZO wij al wat afgedwaald zijn, dan toch niet zo ver, dat wij de draad
van het verhaal hebben verloren. In groot en klein verband moet
de dienende taak van de technici en de specialisten steeds in het
oog worden gehouden. En met alle begrip voor de moeilijkheden,
waarvoor ook de gemeentebesturen zich zien. gesteld, verkeren deze laatste
toch in de 'gunstige omstèndigheid, dat hun "problematiek veelal niet de
perken van bet begrijpelijke of met enig gezond verstand oplosbare te
hoven gaat. Men moet de dingen ook niet dramatischer voorstellen dan
ze zijn.
Soms verbeelden wij ons wel eens, dat er een grote vrees bestaat, in
fellerlei zaken de meest volmaakte en technisch fraaiste oplossing niet te
vinden. Deze neiging, die wij al eens de obsessie der gestroomlijnde wereld
hebben genoemd, berust eigenlijk op niets. Technische gebreken zullen
ér" altijd blijven en kunnen--ook altijd worden verbeterd, maar politieke
misverstanden4Jn fouten kunnen nog jaren nawerken.
De betekenis der gemeentelijke autonomie is minder groot dan voor
heen, het is waar; maar voorzover het de technische ontwikkeling is. die
mTTtan knaagt, is er, naar op ze,mening, alle reden en zeer zeker ook de
jmogelijkheid, ergens een grens te trekken en deze zorgvuldig te bewaken.
Dit is meer een'zaak van gezindheid dan van.techniek.
23 maart JJ. A,
Rumoer in Haarlem
(Van onze correspondent)
HAARLEM. ln de Stadsschouw
burg is het woensdagavond, tydens
de voorstelling van „Het lied van
d( moordenaar" het nieuwe stuk
van Hugo Claus tot een incident
gekomen. Het publiek was zo on
rustig en hinderlijk dat de hoofd
rolspeler, Pim Dikkers, zich op een
gegeven ogenblik genoodzaakt zag
zijn tekst te onderbreken om het
publiek te verzoeken 2Ïch rustig te
houden „of anders maar naar de
bioscoop te gaan".
Nadat de zaal weer rustig was
geworden onderbrak Pim Dikkers
opnieuw zijn tekst om het publiek
een honende uitlating toe te voegen.
Dit was er de oorzaak van, dat ver
scheidene bezoekers de zaal verlie
ten. De directeur van het gezelschap.
Ton Lutz, verklaarde na afloop van
de voorstelling tegen het goedwil
lende deel van het publiek dat Pim
Dikkers zich tot deze ongebruike
lijke stap genoodzaakt had gezien
door de houding van het kwaad
willende deel.
BONN In Waldeck in West-
Duitsland is een zekere Hermann
Krtimey aangehouden, d'"e als hoog
geplaatst SS-officier mede verant
woordelijk was voor het deporteren
en vergassen van ongeveer vierhon
derdduizend joden uit Hongarije in
de periode van mei tot juni 1944. In
1948 was hij als „kleine nazi" door
een de-nazificeringshof op vrije voe
ten gesteld.
MADRID De toestand van
kardinaal Segura. aartsbisschop van
Sevüia, geeft ernstige reden tot
ongerustheid. De 76-jarige verzwakt
zienderogen.
LONDEN. - Radio-Moskou heeft
gisteren een energieke poging gedaan
de onbehaaglijke stemming In de Scan
dinavische landen over de „dreig
brieven" van premier Boelganin, tveg
te nemen. Die boodschappen, legde
de Russische staatsradio uit, waren
helemaal niet bedoeld als bedreigin
gen, maar meer als vriendschappe
lijke waarschuwingen. „De Sow jet-
boodschappen aan de premiers van
Noorwegen en Denemarken moeten
worden beschouwd als de vriend
schapshand uitgestoken naar de
Deense en Noorse volken," verklaar
de radio-Moskou.
Premier Boelganin had in brieven
aan Denemarken en Noorwegen ge
wezen op het gevaar dat die landen
zouden lopen in geval van een
atoomoorlog, vooral als er buiten
landse bases in die landen gevestigd
zouden zijn. Woensdag verklaarde
Radio-Moskou, dat deze brieven met
als een bedreiging waren bedoeld-
„Denetnarken. en Noorwegen zijn bu
ren van de Sowjet-Unie," zei de
radio. „"Wij staan met hen op vriend
schappelijke voet en wensen nog
nauwer vriendschap. Dat betekent
niet, dat wij er bij Noorwegen op
aandringen ineens uit de NAVO te
treden, noch dat wij de Scandina
vische landen aansporen de vriend
schappelijke betrekkingen met de
VS te verbreken."
„Maar daar wij goede buren zijn,
vinden wij, dat wij de aandacht
moeten vestigen op het gevaar, dat
voortvloeit uit de deelneming van
Denemarken en Noorwegen aan de
NAVO. Dit gevaar is thans zelfs
groter, gezien het plan, Amerikaanse
kernwapens op het gebied van deze
landen op te slaan."
„Aangezien deze wapens zijn be
doeld voor agressief gebruik tegen
de Sowjet-Unie, is er alle reden voor
ons om voorzorgen te nemen. "Wij
zijn van mening, dat iedere andere
regering hetzelfde zou doen."
(Advertentie 1M.)
DACCA De wetgevende verga
dering van de provincie Oost-Pakis
tan heeft woensdag een resolutie
a an genomen, waarin volledige auto
nomie voor de provincie Oost-Pakis
tan wordt geëist.
De centrale regering te Karatsji
zou zich dan uitsluitend mogen be
moeien met de defensie, de buiten
landse zaken en de financiële poli
tiek.
Bremier Soehrawardy is gekant
tegen verlening van volledige auto
nomie aan de provincies.
(Advertentie 1M.)
TILBURG De 27-jarige timmer
man F. P. D. Janssens Is gistermid
dag dodelfjk getroffen door een
Instortend betonnen dak van een
fabriekshal ln aanbouw.
De man was getrouwd en had een
kind. Deskundigen stellen een onder
zoek in naar de oorzaak van de in
storting.
HILVERSUM pe gemeenteraad
heeft de bouwmeester W. M. Dudok
opdracht gegeven het goedgekeurde
voorlopige schetsplan voor de bouw
van een. cultureel centrum uit te
werken tot een definitief plan.
Het ligt in de bedoeling het cen
trum te bouwen tegenover de andere
schepping van Dudok, het raadhuis.
„Het doel van de beide boodschap
pen van premier Boelganin is niet
te bedreigen, maar een gevaar af te
wenden."
„De Sowjet-Unie eerbiedigt ook
de neutraliteitspolitiek van Zweden.
Zij beschouwt deze ais een belang
rijke vredesfactor in Noord-Europa
en gelooft, dat er gelegenheid te over
bestaat om te komen tot nauwere
vriendschap met Denemarken en
Noorwegen." Aldus Radio-Moskou.
De premier van Noorwegen en zijn
Deense ambtgenoot bespreken don
derdag de brieven van premier Boel
ganin.
De Oostduitse communistische pre
mier Grotewohl heeft gedreigd „te
genmaatregelen" te nemen indien
het Westduitse leger van atoomwa
pens wordt voorzien. Deze maat
regelen zouden volgens Grotewohl,
eveneens „luchtverdediging" inhou
den.
DEN HAAG Carillon Films te
Voorburg, de onderneming van de
jonge filmers Ted de Wet en Ge
rard J. Raucamp, heeft nu, behalve
een kleurenfilm over de Nederland
se zeesleepvaart, ook een documen
taire kleurenfilm in produktie over
het werk van de Nederlandse ber
gers in het Suezkanaal. Ted de Wit,
die het scenario schreef en de su
pervisie van de verfilming heeft,
heeft eerst besprekingen gevo'erd
met de autoriteiten van de Egyp
tische Kanaalmaatschappij en met
die van de U.N.O., onder wie ge
neraal Wheeler, waarna hij toestem
ming kreeg om de werkzaamheden
te verfilmen. Cameraman Eddie van
der Enden, die nu reeds meer dan
een maand bij het Suezkanaal ver
blijft, heeft zojuist een aantal zeer
geslaagde opnamen gemaakt van de
berging van de laatste obstakels.
53
H!65chiêm is-ie
AfGÊOR£Vtn...ER
öTAAT EEftSTERKfc
5TR00M HIER....
WE MOtTtfl HIER HEG Z.!tH TE
KQtf EH...HH P HELP
Luister
hoor Jl) ook
ROEPEN?
itnAnp
HtZFTOnZt
BOOT 6ES10.
LEO
2970 Hoewel Rob weet, dat hij geen kans heeft i kapitein Rob!" De voorzeilen van de „Caprice"
om de veel snellere „Caprice" te ontlopen, geeft zijn geborgen, want Voisin wil de ruimte hebben
hij- Nils Björn toch opdracht het anker op te halen om zonder gehinderd te worden te kunnen ente
en de motor op gang te ^brengen, Maar nauwelijks ren. Hij probeert zijn stem zo vriendelijk moge-
is dat gebeurd, of de stem. van Voisin schalt over lijk te laten klinken om de indruk tc wekken, dat
het wwMf. „Hallo, Laura!" schreeuwt hij, „hallo, I
het hier een toevallige ontmoeting op zee betreft.
Ralph schreeuwt terug. „Wat is er aan de hand?"
roept hij. Het antwoord van Voisin is onverstaan
baar, maar nu komt de „Caprice" recht op de
..Laura" af.
ATA een niet steeds ere» geluk-
kige maar in de grote lijnen
toch respectabele reportage van de
uoetbaUoedstryd NederlandDuits
land, bracht de televisie ons gister
avond 'n oorspronkelijk spel van de
debuterende schrijfster Éls Meijer.
We worden met oorspronkelijke tv-
spelen niet verwend, juist daarom
zouden we graag gunstig oordelen
over deze „Carambole". Dit is ons
helaas niet mogelijk. De grondge
dachte was aardig, het slot verras
send en sterk. (Met dit slot bedoe
len we niet de ontknoping van de
intrige, maar 't laatste woord van
mevrouw Koopman: „gelukkig", dat
de ganse, te nadrukkelijk geponeer
de strekking, samenvatteJ.
Het spel bleek
opgebouwd te
zijn in toneel
matige bedrij
ven, waarvan
slechts de twee
eerste door een
film-inlas, die
omdat ze de structuur niet vermocht
te camoufleren wat onwerkelijk
aandeed, werden verbonden. In de
eerste helft rinkelen veel telefoons
en werden veel sigaretten gerookt
dankbare attributen blijkbaar. Er
ger was het, dat er ook veel ge
praat werd. Tussen mensen, die in
hun gesprekken geen. aanleiding tot
handelen konden vinden. De jonge
politie-agent, ongedisciplineerd leu
nend tegen een tuinhekje, en de
oude levensfilosoof die uit een tent
je de straat op kroop, verkondigden
waarheden, zo algemeen, dat hun
optreden er niet door werd gerecht
vaardigd.
Regisseur Jack Dixon was met z'n
rolbezetting niet zo heel gelukkig.
Josephine van Gasteren en Han
Bentz van den Berg hadden het, als
geroutineerde acteurs, zelfs moeilijk.
Al waren er in hun eerste dialoog
sterke momenten. Misschien, dat een
spel als dit onder de handen van.
een bekwaam dramaturg, die de
tekst zin voor zin met de auteur had
doorgenomen, wel iets geworden zou
2ijn.. De aanstelling van zo'n figuur,
die een bekwaam, boven de omroep
„partijen" staand vakman zou moe
ten wezen, wordt in het NTS-be-
stuur nog altijd als een overbodige
luxe beschouwd. Hoewel er van be
paalde zijde (door de bekwaamste
Bussumse regisseurs nota "bene!) bij
herhaling op de benoeming van zo'n
functionaris is aangedrongen.
ZEVEN artiesten, die tot dusverre
aan de VARA-showboat mee
werkten en in het volgende seizoen
in het AVRO-programma „Eldora-
dio" hun stemmen zullen laten
horen, hebben ons een verklaring
doen. toekomen. Zij delen mee, „dat
uitsluitend artistieke motieven een
rol hebben gespeeld bij hun beslis
sing, in het nieuwe seizoen 1957-'58
voor de AVRO-microfoon te gaan
optreden. Van financiële overwegin
gen is absoluut geen sprake, aange
zien zij bij de AVRO eenzelfde ho
norarium genieten als by de VARA
het geval was. Van een „breken"
met de VARA kan overigens beslist
niet worden gesproken, immers zij
werken dit seizoen normaal bij deze
omroepvereniging uit, terwijl onder
„breken" wordt verstaan de onmid
dellijke opzegging van een contract.
De verklaring is ondertekend door
Cees de Lange, Alexander Pola.
Conny Stuart, Joop Doderer, Ko van
Dijk, Rijk de Gooyer en Johan
Kaart,
GISTER is, bij wyze van proef,
de televisiezender te Imsum
(Gr.) voor het eerst ln de lucht ge
weest. De reportage van de wed
strijd NederlandDuitsland is in de
provincie Groningen goed ontvan
gen, Het beeld was beter dan het
beeld, dat gewoonlijk van de Duitse
zender Oldenburg de enige, waar
op de Groningers tot dusver konden
afstemmen werd ontvangen.
TEGEN het einde van dit jaar zal,
volgens radio Moskou, een nieuw
Russisch tv-station bij Moermansk,
zijn uitzendingen, beginnen. Het sta
tion is bedoeld voor het poolgebied,
in verscheidene steden zullen, relais-
zenders worden gebouwd.
(Advertentie t.Mj
Ontloop die pijn
van brandend maaginnr.
Neem Bennies!
Alsof de maag uit uw lichaam brandt,
io'n pijn veroorzaakt overtollig maag-
tuur De remedie as eenvoudig en. af
doende: Renxues. Die helpen dadelijk.
3ewoon, zonder water of wat ook. op
3e tong laten smelten, 't Kan niet
missen, de brand is gedoofdI Eet onbe
vreesd waar u trek in hebt, maar
steeds Kermies bij de handt
JNe letterkundige nalatenschap van
Herman Heyermans puit in het
museum te 's Gravenhagc ticec hou
ten archiejkisten, De heb ze O pcre-
gemaakt met de eerbied waarmee
me» de relikwieen ener jeugahefae
behandelt want Heyetmaas was cie
held van mijn puberteit en jaren
lang deed ik zelf schrijvend
met veel anders, dan meer oj jritn-
der geslaagde imitaties produceren
t'a» de stijl, die mij in zijn romans
en zijn Faiklandjes zo imponeerde.
Als toneelschrijver is hy bezig ie
herrijzen. Zowel ,JEva Bonheur" als
„Op hoop van zegen" staan weer op
het repertoire en blijken, ondanks
de verouderde problematiek, hun
sterke greep op het publtek te heb
ben behouden. De manuscripten de
zer stukken kunt u óók in deze mu.
seumkisten vinden, geschreven in
dictaatcahiers, met een kloeke hand,
praktisch zonder doorhalingen. Jk
heb eens gelezen dat het laatste be-
drijf van „Op hoop van zegen"
voorbeeld van een meesterlijk ge
componeerd stuk een week voor
de première nog niet klaar tpas.
Het gegeven van „Eva Bonheur"
wortelde in de werkelijkheidhet
echtpaar Heyermans leende eens 'n
aanzienlijke som van een rijke
vriendin. Dat leidde later tot deze
komische situatie: men zit (goedJ
te eten, de bel gaat. een bUk in het
spionnetje leert dat de vriendin
voor de deur staat en haastig wor
den de ingrediënten van de maal
tijd, die te weelderig schijnen voor
een schuldenaar, weggeborgen, war.t
het geld is nog niet terugbetaald...
Voordat Heyermans auteur u-erd
is hij korte tijd te Rotterdam in de
handel geweest. Het museum bevat,
als bewijs daarvan, een door hem
geschreven catalogus van de won
derlijke apparaten die zijn firma in
de handel bracht, zijn eerste publi
catie, zij het wijselijk anoniem. Zijn
vroegste letterkundige probeersels,
die de drukpers nooit bereikten,
vindt men in een schoolschrift
een in het Frans vertaald fragment
uit de Camera Obscuraen versjes
in deze trant:
Er was een knaapje.'t treurde
Het was zo stil en droef.
Het weende, zuchtte en lachte
Was dan weer nors en stroef
Op dezelfde, nog niets van zijn later
talent verradende manier, dicht hy
een ode aan de poezie:
„O gaaf der poe'zie, dat ik U bezat.
Ik geloof het weldat schijnt,
zo dikwijls my alsof ik moet.
Alsof het my opgelegd is
Enige maanden later heeft hij er
■met dikke, boze letters onderge-
krast: ,Jjc word bankier, maar lust
of geld, heb ik geen zier. 't "Wordt
dan ook niet geteld..."
Naief beminnelijk zijn de bewoor
dingen waarin hij, op zeventien ja
rige leeftijd, zijn eerste treurspel
Don Gables" (nooit verschenen
opdraagt aan zijn «ader:,,. Aan. U,
zorgzame, lieve, beste vader, draag
ik dit, mijn eerste dichtstuk op. 'tls
niet veel wat de inhoud betreft, dat
weet ik zelf, maar het zij een voor
bode van andere, die dit overtref f en
zullen
Dat deze verwachting is uitgeko
men, weten we.
Heyermans heeft een enorm oeuvre
nagelaten, dat hy nog lang niet vol
tooid had, toen de dood hem kort
voor zijn zestigsteverjaardag
wegrukte. De laatste maanden van.
zijn roemrijk leven, verk -rde hy in
zeer tragische omstandigheden. De
ondergang van zijn toneelgezelschap
had hem bedolven onder een 2tuare
schuldenlast, die hij, ijverig schrij
vend, te boven trachtte te komen.
Een ernstige mondzickte bezorgde
hemjuist in die tijd, zoveel pijn
dat hij twee maal per dag morfine-
injecties kreeg. Drie dagen voor zijn
dood ontving hij de Haagse journa
list Johan Koning. Hij kon toch al
niet meer praten, doch schreef zijn
antwoordenop de vragen die de in
terviewer hem stelde, op kleine
blaadjes papier. De blaadjes het
laatste manuscript van een zo bezi
ge hand warden ook in het mu
seum bewaard. Als Koning hem
vraagt wat hy, terugkijkend op zijn
werk, nu eigenlyfc zelf zijn beste
stuk vindtschrijft hy: 7jfk had nog
geen goed stuk geschreven, ik hoop
te er nu aan te beginnen
Wat gaat u dan schrijven, als u
weer beter is?" vraagt Koning ten
slotte.
En dan schrijft de man, die tn zyn
prilste jeugd met een zwaarwichtig
treurspel begon, zijn laatste woord
met grote, hunkerende letters op 't
papier: „Satire!"
KRONKEL.
91
„Ja. Zo van: wat doe je hier, en
zovoort. De bedrogen echtgenote en
de minnares, weet u. Maar op een
o£ andere manier maakte ze me drif
tig. Ik weet mefc hoe dat kwam. An
dere keren kon het me nooit zoveel
schelen. Ik bedoel, we hadden ge
woonlijk een fikse ruzie zonder ran
cune van weerszijden. Maar er was
iets in die kleine hoer, dat m'n maag
omkeerde..."
„Mevrouw Chadwick. Alstublieft!"
„Ja. Neem me niet kwalijk. Maar
u zei dat »k het met m'n eigen woor
den moest mm tellen. Er kwam dus
een moment dat ik die si... dat ik me
niet kon beheersen. Toen trok ik
haar van het bed en gaf haar een
mep op haar hoofd. Ze keek zo
verwonderd, dat ik bijna in een lach
schoot. Niemand had haar blijkbaar
nog ooit een tik gegeven. Ze zei: „Je
hebt me geslagen." En ik zei: Een
heleboel mensen zullen er nog op
los timmeren by jou, juffertje. En
ik ben dan de eerste. Toen gaf ik
haar nog een mep. Dat was het sem
voor een gevecht. Ik geef toe, dat
ik het voordeel aan mijn kant hBd.
In de eerste plaats ben ik groter en
in de tweede plaats was ik razend. Ik
heb dat idiote nachthemd van haar
lichaam getrokken en het ging van
pats. pats, tot ze over een van haar
sloffen struikelde en kwam te val
len. Ik wachtte tot ze opstond, maar
dat deed ze niet en. ik dacht dat ze
flauw gevallen was. Be ging naar de
badkamer om wat koud water te
halen en veegde haar gezicht af.
Toen ging ik naar de keuken om
koffie te zetten. Ik had m'n drift
wel uitgeleefd tegen die tijd en
dacht dat zij ook wel trek zou heb
ben in een kopje. Ik zette dus kof
fie, maar toen ik in de slaapkamer
terugkwam, bleek die hele flauwte
comedïe te zijn geweest. De kleine-
ze was verdwenen. Ze had tijd ge
noeg gehad om zich aan te kleden,
dus ik nam aan dat ze dat gedaan
had en toen vlug weggelopen was."
„En u ging toen ook weg?"
„Nee. ik ben nog een uur geble
ven, Dm dat" ik dacht dat Barney...
m'n man zou komen. Al dat kjpd
haar bezittingen lagen verspreid, dus
ik gooide ze in een koffer, die ik in
een kast bij de vliering heb gezet.
Toen deed ik alle ramen open. Ze
had de parfum waarschijnlijk met
een soeplepel over zich heen ge
gooid. Tenslotte, toen Barney niet
verscheen, ging ik weg. Ik moet hem
net gemist hebben, want hij is er
wel heen geweest die avond. Een
paar dagen, later heb ik het hem
verteld."
„Hoe reageerde hy?"
s.Hij zei, dat haar moeder dat al
jaren geleden had moeten doen.
„Was hij niet bezorgd over haar?"
„Nee, Ik wel, tot hij me vertelde
dat ze dichtbij in Aylesbury woon
de. Voor dat kleine eindje 20U ze
best een lift kunnen krijgen."
„Hij nam dus als vanzelfsprekend
aan dat ze naar huis was gegaan?"
„Ja. Ik zei nog, dat hij zich
beter op de hoogte kon stellen,
omdat 't toch nog maar een kind
was."
„Wat antwoordde hij toen?"
„Hij zei: „Frankie, meisje, dat
„kind" weet meer van zelfbescher
ming dan een kameleon."
„Daarna zette u de geschiedenis
uit uw hoofd?,s
„Ja,"
„Maar u moet er toch weer aan
gedacht hebben toen u over het
Franchisegeval las."
„Nee, helemaal niet."
„Hoe kwam dat dan?"
„Ten eerste wist ik het meisje
haar naam niet. Barney noemde haar
Liz, ziet u.. En bovendien bracht
ik een vijftienjarig schoolmeisje,
dat ontvoerd en geslagen was» niet
in verband met Barney's scharrel
tje. Ik bedoel, met het meisje dat
chocola lag te eten op mijn bed."
„Als u geweten had. dat 't wel
hetzelfde meisje was, zou u dan
naar de politie rijn gegaan?"
„O stellig."
„TJ zou u niet hebben laten weer
houden door het feit» dar u het
Was geweest die haar mishandeld
had?"
„Nee. Ik zou dat morgen weer
doen als ik de kans kreeg."
„Ik wil mijn confrère een vraag
besparen en graag van u weten, of
u van plan bent van uw man te
gaan scheiden."
„Nee. Beslist niet."
„Uw getuigenis is dus niet een
demonstratie in 't publiek hoe u
't wel eens bent met elkaar."
„Nee. Ik heb geen demonstratie
nodig. En scheiden ga ik zeker niet.
Ik heb 't prettig met Barney en
hij zorgt goed voor me. Wat wil je
meer van een man?"
„Ik zou 't niet weten", hoorde
Robert Kevin mompelen. Toen vroeg
hy met zijn gewone stem of het
meisje waar ze over gesproken had
hetzelfde meisje was als het meisje
dat getuige geweest was en nu in
de rechtszaal zat. Daarna bedankte
hij haar en ging zitten.
Nog eer de volgende getuige op
geroepen kon worden, vroeg de
voorzitter van de jury het woord.
Hij wilde de rechter mededelen,
dat rij alle bewijzen hadden die ze
nodig vonden,
(Wordt vervolgd)
