NA DE STAKINGEN
Onschuld op schoolschoenen
„DE WERELD
WAARIN
WIJ LEVEN
Wereldsymphonie
voor televisie
Culturele daad
van hoogste
orde
J* I
le
SPROETJE SPARKS door FRANK
GODWIN
AVONTUREN
VAN
KAPITEIN
ROB
Sowjets leggen
atoombases in
Hongarije
Brits-Amerikaanse
vriendschap niet
„vanzei f spreken d"
door
JOSEPHINE TEY
2
Viijilaji 5 april 7957
DE Britse stakingen zijn afgelopen. Het Lagerhuis heeft gejuicht
en het land is opgelucht, maar Je «takers, die nu geen staken
meer zijn, zijn allesbehalve gees driftig. Het resultaat van de
grootscheepse actie is inderdaad pover. Een commissie is nu aan
het rekenen of er loonsverhoging inzit, en waarschijnlijk komt er wel
v»ai uit; maar zeker is dat niet eens. En voor het ogenblik ia er niets ver
anderd. Het is begrijpelijk dat dit een bittere pil is, na zoveel verwach
ting en zoveel opoffering.
AU er in dit conflict iets aan het licht is gekomen, dan is het wei de
verouderde organisatorische en geestelijke structuur bij kapitaal zowel als
bij arbeid, om deze verouderde termen nog eens te gebruiken. In Engeland
is de Uassemaa(schappij trouwens nog te levend dan dat deze omschrijving
al te vee! misverstand zou kunnen wekken. I)e Britse economie is door het
verloren gaan rait de in de vorige eeuw opgehoopte reserves thans geheel
aangewezen op moderne onilerfietnmgMin en efficiënte arbeid. Aan beide
ontbreekt ontzaglijk veel. De grote oorzaak van de Britse economische
moeilijkheden is het feit, dat men hardnekkig volhardt in oude gewoonten
en tde opvattingen.
ie Britse werkgevers, tegen wie de stakingen waren gericht, hebben
tevoren standvastig geweigerd, met de vakbonden te onderhandelen. Zij
verklaarden zich slechts bereid, arbitrage te aanvaarden; dit in de stellige
overtuiging, dat die voor hen niet gevaarlijk was. Niet waar. elke loons
verhoging hetekent vergroting \an het inflatiegevaar. Als de arbeiders dat
niet wisten, dan zouden ze het eigenlijk van ben moeten aannemen. Het
was een op hooghartige wijze identificeren van hun interessen met het
landsbelang: het denkend deel der natie tegenover onverantwoordelijk*,
lieden, die er niets van «.napten. j
DAT in zo'n atmosfeer stakingen uitbreken, is niet al te onbegrijpe-j
lijk. De werven in Engeland en trouwens de metaalindustrie in
het algemeen hebben volop orders en maken goede winsten. De
arbeidsmarkt is krap. Gelet op deïe feiten is het niet onbegrijpe
lijk, dat cr onder de arbeiders de neiging ontstaat, er voor zich nog iets uit
te halen. De hautaine wijze, waarop ze nul op het rekest kregen, moest
wel verbittering wekken. Het is deze verbittering, voortkomend uit het
gevoel, niet voor vol te worden aangezien, die de geestelijke munitie heeft
geleverd voor de stakingen.
Tegenover de uit de vorige eeuw stammende mentaliteit van de werk
gevers staan de vakbonden ook allesbehalve zonder fouten. De Britse vak
beweging is er nu juist niet op ingericht, veel rekening te houden tnet het
bedrijfsbelang. Vooral de vérgaande verdeling der arbeiders m categorieën,
aan elk waarvan slechts het verrichten van zeer specifieke werkzaamheden
is toegestaan, is een rrm voor de juist in Engeland hoognodige bedrijf»*
rationalisatie. Tal van bedrijven zonden met minder arbeidskrachten meer
kunnen presteren.
Deze ongewenste toestand wordt toegeschreven aan de angst voor werk
loosheid, die er bij de Britse arbeiders diep in zit sedert de crisis van de
dertiger jaren. Wij geloven niet, dat het verschijnsel hiermee bevredigend
is verklaard. Men \indt er, naar onze mening, ook in terug het antwoord
van de arbeiders op de uitdaging der ..betere" klassen met hun exclusieve
dub» en hun pretentie, brein en ziel van de natie te zijn. Tegenov .r het
ene anachronisme past nu eenmaal het andere. I» niet de hele Britse ge
schiedenis een worsteling om evenwicht?
MISSCHIEN krijgen de arbeiders hij de scheepswerven en in de
metaalbedrijven er drie procent bij; maar het is wel duidelijk,
dat daarmee de kern der problematiek niet wordt geraakt. Waar
het om gaat is» de Britse produktiriteit en bovenal de prestatie
per hoofd te verhogen. Dit vereist een grootscheepse reorganisatie van de
bedrijven, die alleen mogelijk is, wanneer de hooggezeten ondernemers een
flink eind afdalen en de arbeiders van hun kant de muren doorbreken van
de ruimte, waarin zij zichzelf ten behoeve van hun zelfbehoud en zelf-!
respect hebben opgesloten.
Dit is een geestelijk proces, dat echter niet meer helemaal van voren
af behoeft te beginnen. De leiding van de vakbeweging kent de noden en
de kwalen van de economie zeer wel en vele grote ondernemers beseffen
heel goed, dat een verhoging van de produktie met de arbeiders als on
wetende en ongeïnteresseerde pionnen een hersenschim I». Groot-Brittannië
ral de zedelijke kracht en de vormen moeten vinden voor een economisch
overleg op basis van rechtsgelijkheid, dat kapitaal en arbeid de grenzen,
der mogelijkheden doet rien alsook het feit, dat deze greinen wijder wor
den naarmate doelmatiger wordt gewerkt.
Hier, en niet iit een eindeloze «oberhetdspolitiek, ligt de redding van een
Groot-Brittannië, dat arm.Is geworden en is aangewezen op rijn eigen
arbeid en vindingrijkheid. i
ft
(Van een onzer redacteuren)
DE
men, en dat dr. Van
Rysinge zwoegde cp
de Nederlandse be
werking. Zwoegde, in
derdaad, want de taak
die hem was opgedra
gen was uitermate
zwaar: bladzijde voor
bladzijde was de ruim
te voor de tekst, die
hjj mocht schrijven,
haast tot op de milli
meter bepaald door de
grootte van de platen.
Wij moeten, zeker
gezien deze grote
moeilijkheid, erken
nen dat hij zijn arbeid
heeft volbracht. Waar
heeft hij
IJZONDER aardig teas gister-
-*—avond in het door dt AVRO
verzorgde televisie-programma de
kennismaking met de musicus WHIy
Lentestraal, die aan Siebe ran der
Zee en de kijken iets vertelde over
■uitheemse instrumenten van allerlei
slag, blaas e» stoot, Langestraat
heeft een interessante collectie,
toaartWM hij heel t?*el teert en waar-
■mee hij, blijkens rijn „ineretd-svrn-
fonie** „Utopia" nog meer weet te
doen. De presentatie van de JCrtr
■niek" door regisseur Ton Lenstnk
■waslofwaardig- Heel knap werd
Ellen Vogel, die een t-erftaal van
Hemingway vertelde, in gedurfde
close-tip» op het scherm gebracht.
Het deed ons genoegen de charman
te prof. dr. F. W. S. ran Thienen,
die rich «iet schaamt er voor uit te
komen, dat i.ij een formidabel snel
tekenaar is, treer eens op een tr-
prognrmma te zten. Eén ran die
medewerkers, met trie de beeldradio
eer inlegt.
Het programma werd besloten
met een optreden van de door Jean
«Smits goed voor de lens gebrachte
Skymastersmet zang ran de Rot
terdamse Grettje Knuffelt, die na
een introductie door Pi Scheffer in
de JVCRV-rubriek -Pas Geperst"
haar eigenlijk to-debuut maakte.
ALS ti dacht, dat bij de com
merciële televisie in Amerika
alles kan. dan hebt u het mis. De
F.T.C. (Federal Trade Commission;
een controle-
orgaan op ad-
vertentaee)
heeft aanklach
ten ingediend
tegen enkele
fabrikanten van
pillen, poeders en zalfjes de
Amerikanen zijn verzot op al wat
aan „standaardgeneesmiddelen"
wordt verkochth die in htm t.v.-
reclam© „valse" voorlichting zou
den geven. U kent drt wel: „Dit
zijn de handen van een werkman,
die twintig jaar aan gewrichts-
reumatiek heeft geleden, U ziet
ze voor en na de behandeling met
onze zalf". Of: „Door met onze
infra-rode doek te wrijven, wordt
u verwarmd tot diep in uw
hchaam146 artsen bevelen onze
methode aan"-
meesterlijk,
het hem mogelijk was
;E wereld waarin wij vreemde woorden en vaktaal ver-
eve n" is de grootste ver- meden om „De wereld waarin wij
rassiftg van de nu alweer geëmdig- \eV£vri1 toegankelijk Afc houden voor
de boekenweek. Wij hebben haar te de belangstellende leek. Want voor
danken aan de uitgeverij W. Gaa- deze is dit boek toch m de eerste
ae in Deltt. Zonder aarzeling res- bedeeld. Maar wij kunnen
een wü van dit machtige bock - levendig voorstellen, dat de vak-
oorspronkelijke titel „The world we man u,t die verschillende lakken
Jive in", tekst Lincoln Bar- van wetenschap eveneens met be-
nett. Nederlandse bewerking dr. wondering, eerbied haast, dit ook
C. van RUsinge - dat het een wat lijn formaat betreft buitenmo-
culturele daad is van de hoogste del boek in banden zal nemen, want
orc}e hierin ziet hy zijn kennis door 'n
In'de jaren 1852. 1953, 1954 en "»tal voortreffelijkei kunstenaars op
1955 publiceerde het grote Ameri- Lmjeke wyze in beeld gebracht.
kaanse weekblad ..Life" min of meer De sterrekundige fantasieen-in-
regelmatig bijzonder boeiende arti- peel» zyn van de schilder Ches-
kelen over het ontstaan van onze Ley B o nest e 11, reeds vermaard
aarde, haar ontwikkelingsgang, de be ..landschappen die hy te-
wijze waarop het eerste leven moet kende, zoals zij op onze buurpla-
zijn geboren, hoe dat primitieve le- neten kunnen voorkomen. Die, ook
ven zich langzaamaan ontwikkelde gekleurde,prentenzijn voor het
tot steeds grotere vormen, die cul- afgedrukt ui Willy Leys boek
mineerden in de reuzenvormen van r?*\e conquest 01 space dat m het
reptielen de periode van de Norlands vertaaid onder de titel
.sauriërs" daarna de verdnn- sprong «n het heelal enkele
ging van dcre monsters door de lare" geleden, by Meulenhoff (Am-
zoogdieren, en uiteindelijk de zege- sterdam) verscheen. Enkele van die
praal van „de heer der schepping": P*aten vlpden wij in „De wereld
de mens. Het verrassendste van de- waann wfj leven terug, en in tien-
ze reeks artikelen waren echter de tanen andere herkennen wtf dade-
wonderlijk-mooie platen, welke ze Jük meesterhand. Met even uit-
illustreerden. Prenten, voor een goed bundige lof moeten wij melding ma-
dcel berustend op fantasieën, die ,?n van platen van R. F% Z a 1-
steun vinden in de voor één mens Lin,S?S die de reuzensauners en.
niet meer te omvatten kennis, wel- ^eel grillige leven, uit die tml-
ke aangedragen is door de natuur- jaren geleden geëindigd e pe-
wetenschappen, die het inzicht mo- node voor ons deed herleven. Alle
gelijk maakten omtrent die hele, andere tekenaars, die aan deze uit-
uiterst-gecompliceerde, oatwikke- EaVe hebben meegewerkt, te noe-
lings rang der aarde. m.en 15 een onmogelijke taak. Even
„De wereld waarin wij leven" uitgesloten is het ook maar te over
heeft de wens» 't droombeeld haast, wegen, de lyst weer te geven' van
van hen die de artikelen uit „Life" die anderen wetenschapsmeu-
kenden, tot werkelijkheid gemaakt: sen, schryvers. fotografen, enz.
verhalen en platen zijn gebundeld dm hun beste krachten hebben ge
in een boek. zoals er maar weinig aan „De wereld waann. wij
uitkomen, kunnen uit- leven
komen. Dat 'n dergelijk
werk ook in het Neder
lands kan verschijnen,
danken wij aan een
uniek stuk internatio
nale uitgevers-samen-
werkïng: de sublieme
veelkleuren-prenten
werden in Duitsland ge
drukt voor 411e Europe
se uitgaven, en de uit
gevers in de verschil
lende landen lieten er
in hun eigen land de
vertaalde tekst en toe
lichting bij drukken.
WIJ wisten al lang geleden, dat YY7 DL moeten wij iets zeggen over
de Delftse uitgeverij Gaade vv de uitvoering van het boek.
het had aangedurfd de Nederland- Laat ons beginnen hun. die het
se druk voor haar rekening te ne- boek nog niet in etalages of win
kels hebben, gezien, te verklappen
4_i-jJus het for-
dl e uitvouwbaar zijn en dus drie
van dergelijke grote pagina's be
slaan. Bijna 300 prenten zijn in
kleuren gedrukt, kleuren clie in het
algemeen bijzonder fraai zyn Uitge
vallen. Slechts bij een heel enkele
blijken de clichê's met geheel te
sluiten of ze zijn niet nauwkeurig
over elkaar heen gedrukt, zodat er
geringe kleurverschuïvingen ont
stonden. Maar; dergelijke minder ge
slaagde prenten behoren tot de uit
zonderingen. Verder dus de hoogste
lof ook voor de typografische ver
zorging %>an het boek: de tekst ss
uit een eenvoudige, heldere letter
gezet, zodat hij prettig leesbaar is.
En de kwaliteit van de tekst?
Wel, wij duidden er reeds op dat
„Life" daarvoor het uikje van het
puikje der Amerikaanse weten
schapsmensen wist te activeren, cn
dat dr. Van Rjjstnge die m ons
land toch wel de naam heeft een
popularisator van de bovenste plank
te zijn voor de Nederlandse ver
taling zorgde. Dit bijeen zegt ons
inziens al genoeg. Interessant is ook,
wat dr. Van Rysinge zegt ter „In
leiding" van het boek: hij merkt
daarin o.m. op, dat de ontwikkelde
natuurwetenschap de mens steeds
meer er toe heeft genoopt zich te
bezinnen op zijn plaats m de kos
mos en die wetenschap „heeft ook
een zeer directe invloed gehad op
de vlucht van de menselijke rede,
op de gedachtenwereld en de levens
beschouwing van de mens. Zij heeft
door het ontraadselen va» vele ge
heimen der natuur de mens bevrijd
van talloze drukkende angsten, ze
heeft daardoor zijn geest de moed
gegeven vryheid te vinden voor zijn
zwerftochten door het onbekende.
Als men de geschiedenis nagaat kan
men niet ontkomen aan de conclu
sie. dat de vrijheid hand in hand
gaat met de natuurwetenschap."
TJu zegt verder, dat de beoefe-
XA naar van die natuurwetenschap
zich hoe langer hoe meer moet gaan
bedienen van een geheel eigen taal,
om nog in vakkringen geheel en al
De aarde ls Jon*, misschien pas eert
halt miljard jaar oud. Zij is nog een
gloeiende bol met een uiterst dunne,
broze korst. Stromen gesmolten ge
steenten vloeien over haar oppervlak
te, hier «n daar steken gestolde rots
massa's er boven uit. De maan staat,
ais een roze reiizenvrueht, nog vlak
bij; hU zal zich later verwijderen tot
op de afstand van. nu èn zijn ntterlfjk
zal veranderen. Deze suggestieve
prent b van Chesley Bonesteli.
Dieren «it het (h*deB4&a*M Awrt-
kunM) wond «ter »«t*o«nenr «efc-
bwrftj, weaels. gestreept «ttnkdler,
hertje*, konijnen, marmotten en ve
lerlei vogel*. Een tekening van Wai-
dat de bladspiegel du*
maat van de bedrukte pagina's
35 x 25Ü cm is. de grootte dus van
luxe kunstuitgaven. Het boek telt
300 van dergelijke bladzijden en in,
totaal 363 prachtig uitgevoerde il
lustraties. Daarvan zijn er achttien,
r v-...' «,.,t —1
nuts HOOR
Als daar &e
SOIRCEUWP WORDT
15 HET ttn SPOOrtDAT
li MET SPOOftfclLAnD
IK OOK.»
IK DACHT DAT V mARCKtnO.
W HOORDE ROCPtnJ TOR MAAKT
..ttttLZWAK.,, y\ ZOTJ LAWAAI
ZUtLEfl WE CEF156AAH
KIJKEH
HELP/
ZEVARErtDOOR...
■e O*- -r t >A-''
2971 Voixifl geeft nog snel zijn laatste mstrue- boord van de „Laura", noch aan boord
T-
liefhebbers genoeg voor een tweede
druk, maar die moeten wachten
totdat blijkt» dat ook in de andere
Europese landen de belangstelling zó
groot is. JVant het is ten enenmale
uitgesloten, dat het boek in Neder
land wordt herdrukt, voor die prijs.
Deze kon zo laag zijn doordat het
boek een „massa-uitgave" werd.
Laat ons hopen, dat uitgeverij
Gaade spoedig kan aankondigen:
„Men kan intekenen op de twee
de druk van „De wereld waarin
wij leven."
Hoadtrdfn miljoenen Jaren geleden
overheersten de rrwienhacedissrn de
**rde. Monsterlijke dief en waren het,
»oms 20—25 meter lsns, met een *<■-
wicht van meer dan 30.000 kilo. Af-
*chnwell|ke roofdieren waren er bij,
soals de Tyrannosaurus, maar ook
vreedzame vegetariërs als de Bronto-
saorns, die wel «n ontzaglijk groot
lichaam had, maar vrijwel «een her-
aonon. By leefde half in de moeras
sen. Op deze plaat van ZalUn»«r
«teekt so"n viewgevmarte zijn kop
oanhoog- Op het vaste land wandelt
een met reusachtige, stekelige heen
platen voorziene gtesosannw rond.
verstaanbaar te zijci, en die taal is
de wiskunde. Maar de niet volko
men ingewijde heeft, volgens dr.
Van Kijsinge, het absolute recht te
weten wat de wetenschapsmensen
die veelal hun wetenschap kunnen
beoefenen krachtens de direct pro
duktie ve arbeid, welke „de ande
ren" verrichten met hun „geheim
taal" willen uitdrukken. En dit te
doen, dat is de grote en grootse
taak van de popularisator. Het is
uit die hoofde dat dr. Van Rysin
ge met kennelijk zo grote vreugde
deze vertaling, deze bewerking heeft
verzorgd.
„De wereld waarin wij leven." is
eigenlijk niet één boek. maar het
zyn er als het ware twee. die xn één
band zijn samengevoegd, merkt dr.
Van Rijsinge nog op: het boek van
de tekst, van het geschreven ver
haal van moeder aarde's ontwikke
lingsgang, en het boek van de pla
ten. die de ontwikkeling van gloei
ende gas bol tot door het volmaakste
dier, de mens, bewoonde planeet
aanschouwelijk maakt.
Niet rijn opgenomen de prenten
die „Life" ook publiceerde
over de ontwikkelingsgang van de
mens zelf. Men wil «Jaarvan, in
dien „De wereld waarin wij leven"
een succes blijkt te zijn, een afzon
derlijk boek maken.
Maar toch: wij mogen .dankbaar
rijn dat dit boek ook in Nederland
is verschenen. Aan het slot van dit
loflied op ,J)e wereld waarin wij
leven" want dit wil deze bespre
king zijn moeten wy nog iets
schrijven over de prijs, die op het
oog hoog lijkt. in. wezen bijzonder
laag is. By intekenu,;* moest het
boek i 45,- kosten, nu versche
nen is kost het f 49.50.
Nu het verheugende: wie had ge
vreesd dat een dergelijke pr«js het
boekenkopend publiek zou afsct rik-
kenken is volkomen bedrogen uit
gekomen: de eerste 8000 exempla
ren zijn als wij goed zijn inge
licht al uitverkocht. En er zyn
WENEN. Het onafhankelijke
Weense blad „Die Presse" deelde
gisteren mee, dat de Rassen over
wegen op Hongaars grondgebied
atoombases en bases voor het af
schieten van raketten aan te leg
gen. Op sommige projecten soms
slechts op 70 kilometer van de Oos
tenrijkse grens, is het werk al be
gonnen.
Gisteren meldde de Oostenrijkse
politie, dat Hongaarse soldaten on
der strenge bewaking van leden van
de geheime politie langs de Oosten
rijkse grens bezig zijn met het aan
leggen van prikkeldraadversperrin
gen en mijnenvelden. Op sommige
plaatsen zijn de versperringen ruim
drie kilometer lang.
LONDEN De Britse minister
van Buitenlandse Zaken Selwyn
Lloyd heeft gisteravond tijdens een
diner van bet Pilgrim genootschap
verklaard, dat de vriendshcap tus
sen Engeland en Amerika nimmer
meer als „vanzelfsprekend" mag
worden beschouwd.
„Wij wensen van geen enkel land
de satelliet te zijn", zei Lloyd in
zyn openhartige toespraak- „Wij
eisen het recht op bij gelegenheid
met onze nauwste vrienden en ge
allieerden van mening te verschil
len." Lloyd verklaarde met nadruk
dat het gesprek op Bermuda tus
sen president Eisenhower en de
Britse premier Manillan het tradi
tionele verbond tussen beide landen
weer voiledighad hersteld,
DEN HAAG Op donderdag 11
apnl zal een vergadering van da
Mijnindustrieraad worden gehouden.
Ir» tieze vei*zullen de be
sprekingen over de arbeidsvoor
waarden, die op 30 maart j' z:jn
opgeschort, worden voortgezet.
tie*. Ieder weet, welke taak hom wacht. Er moet
zo weinig mogelijk van de vuurwapen» gebruik
worden gemaakt cn de operatie moet snel ge-
achieden' de buit inpalmen, naar de „Caprice"
overbrengen cn dan wegvaren. Maar noch aan
„Caprice" 21 et een der opvarenden een primitieve
rioep naderen: het is de haastig opgelapte boot
van Jaap Terwinde. die namen met Abdoel aan
de riemen zit, terwyl de weduwe van Omar hoost
wat zij kan, w-ant de sloep is zo lek als een
.T»ap Ter*v»r*<1« Hfwpt, Hat bij A* t Lgyrs"
kan bereiken en belde mannen roeien zo hard als
zij kunnen. Weliswaar ziet Terwinde. dat dc
..Laura'" wordt benaderd door het andere jacht,
maar z>j kunnen onmogelijk terugroeien naar de
kust en moeten dus wel doorzetten.
92
..Welke getuige had u willen ho
ren, meneer Macdermott?" vroeg de
rechter.
„De eigenaar van het hotel in
Kopenhagen, Edelachtbare. Hij wil
verklaren dat ze de genoemde pe
riode in zijn hotel gelogeerd heb
ben."
De rechter wendde zich vragend
tot de voorzitter en de voorzitter
verstond zich met de andere leden
van de jury.
Daarna zei hij: .Nee Edelachtbare,
tenzij u anders beschikt. lijkt het
niet nodig die getuige tc ho
ren."
„Al? u voldoende gehoord denkt
te hebben om tot een rechtvaardige
beslissing te komen, dan zij het zo.
Ik zie zelf trouwens ook niet tn,
dat hier nog ophelderingen nodig
zyn. Wilt u de verdediging nog
horen?"
„Nee Edelachtbare, dank u. Wy
hebben a! eth besluit genomen."
,Jn dat geval is een samenvatting
door mij niet nodig. Wilt u zich
t terugtrekken?"
„Nee Edelachtbare. Wij zyn het
eenparig eens."
HOOFDSTUK 23
„We kunnen beter wachten tot
!e mensen weg gijn." zei Robert,
„dan vertrekken we door een aeh-
teruitgang."
Hij vroeg zich af waarom Marion
i zo ernstig keek. zo weinig gelukkig.
Bijna alsof ze een hevige schok had
gehad. Was de spanning toch te
groot geweest?
Het was of ze zyn gedachten
raadde, toen ze zei: „Die vrouw,
Robert, die arrne vrouw. Ik kan het
niet van me afzetten."
„Wie?" vroeg Robert niet-begrïj-
pend.
„Die moeder van dat meisje. Kun
je je iets ergers voorsteilen? Het
dak boven je hoofd te verliezen,
is afschuwelijkO ja. Robert, je
hoeft 't ons niet te vertellen." Ze
"liet hem de Larborough Times zien,
waarin met grote koppen stond: DE
FRANCHISE, HET HUIS DAT BE
ROEMD IS GEWORDEN DOOR
DE MILFORDSB ONTVOERINGS
ZAAK, IS DE AFGELOPEN NACHT
TOT DE GROND TOE AFGE
BRAND.
„Gisterea." vervolgde Marion, „zou
dat een enorme tragedie voor me
geweest zijn, maar vergeleken b{j
de ellende van die vrouw, lijkt 't
me totaal Onbelangnik. Er bestaat
niets verschrik kei ij kers dan de ont.
dekking, dat iemand met wie ]e in
eén huis geleefd hebt. iemand van
wie je zoveel jaren hebt gehouden,
m w,erkeli ikheid niet bestaat en
nooit heeft bestaan. Dat iemand mets
voor je voelt en zich geen cent voor
je interesseert. Wat bluft er dan nog
voor je over. Het >s om voorgoed je
vertrouwen te verhezen."
„Ja," zei Kevin, „ik had niet de
moed naar haar te kyken. Het was
met om aan te zien."
„Ze heeft een alleraardigste zoon."
zei mevrouw Sharpe, „ik hoop dat
hij een troost voor haar zal zUn."
„Maar begrijp je het dan niet," zei
Marion. ,^c hééft haar zoon mat.
Ze heeft niets. Ze dacht ook dat ze
Betty had. Ze hield van haar en was
even zeker van haar als van haar
zoon. Nu ze weet hoe bedriegelijk
dat alles kan zyn, is de grond onder
haar voeten weg. Nee, ze heeft niets
meer. Alleen dat wanhoopsgevoel,
M'n hart bloedt voor die vrouw."
Kevin nam haar arm en zei: „Je
hebt zelf moeilijkheden genoeg ge
had de laatste tijd. Trek *t je niet zo
aan. We kunnen nu wel weg, denk
ik. Vond je "t niet grappig te zien
hoe de politie op die meineden Te-
ageerde?"
„Nee, alles viel voor me weg toen
ik de kruisiging van die moeder
zag."
Zij had 't dus ook op die manier
beleefd.
Kevin negeerde haar opmerking.
„En heb je de persmensen rien vech
ten om het eerste bij de telefoon te
zijn? Jullie zullen door iedere krant
in Engeland bewierookt worden, dat
verzeker ik je. Het zal de grootste
rehabilitatie zijn sinds Dreyfus,
Wacht hier even op me. Ik ben zo
terug."
„We moeten maar een paar nach
ten naar een hoteL hè?" zei me
vrouw Sharpe. „Hebben we nog een
paar bezittingen over?"
„Ja, gelukkig wel," zei Robert en
hij vertelde wat ze hadden kunnen
rédden. „Maar er is nog een andere
mogelijkheid dan een hoteL De hos
pita van Stanley zou het erg pret
tig vinden al» 0 kwam."
Dus naar het kleine huis aan da
rand van de nieuwe buitenwijk
keerden Marion en haar moeder van
de reis terug en in de voorkamer
van Juffrouw Sim vierden ze bun
„thuiskomst".
Het was een klein, rustig groepje:
Marion, haar moeder, Robert en
Stanley. Er stond een grote bos
veldbloemen op tafel meteen briefje
van tante Lin. Tante Lin's warme,
hartelijke briefjes betekenden even
weinig als haar „Heb je een drukke
dag gehad, lieverd?" maar ze hadden
hetzelfde behaaglijke effect Stanley
had een nummer van het Larbo
rough Avondnieuws bij zich. dat op
de voorpagina een uitgebreide re
portage had.
„Heb je zin. om morgenmiddag mei
me te golfen?" vroeg Robert aan
Marion. „Je hebt veel te lang op-
Gesloten gezeten. We kunnen vroeg
beginnen dan hebben we de baan
voor onszelf."
„Ja. graag," zei ze. „Morgen gaat
het leven weer beginnen, hè. met
het gewone mengseltje van prettige
en minder prettige dingen."
Toen hy haar ae volgende ochtend
kwam haten, stond het leven in 't
teken van de prettige dingen. ..J*
hebt er geen icW van hoe verrukke
lijk hst is." zei ze „Ik bedoel om m
dat kleine huis té wonen. Je draait
maar een kraan op«a ea u komt
heet water uit.'*
(Wordt vervolgd).