NA DE STAKINGEN Onschuld op schoolschoenen „DE WERELD WAARIN WIJ LEVEN Wereldsymphonie voor televisie Culturele daad van hoogste orde J* I le SPROETJE SPARKS door FRANK GODWIN AVONTUREN VAN KAPITEIN ROB Sowjets leggen atoombases in Hongarije Brits-Amerikaanse vriendschap niet „vanzei f spreken d" door JOSEPHINE TEY 2 Viijilaji 5 april 7957 DE Britse stakingen zijn afgelopen. Het Lagerhuis heeft gejuicht en het land is opgelucht, maar Je «takers, die nu geen staken meer zijn, zijn allesbehalve gees driftig. Het resultaat van de grootscheepse actie is inderdaad pover. Een commissie is nu aan het rekenen of er loonsverhoging inzit, en waarschijnlijk komt er wel v»ai uit; maar zeker is dat niet eens. En voor het ogenblik ia er niets ver anderd. Het is begrijpelijk dat dit een bittere pil is, na zoveel verwach ting en zoveel opoffering. AU er in dit conflict iets aan het licht is gekomen, dan is het wei de verouderde organisatorische en geestelijke structuur bij kapitaal zowel als bij arbeid, om deze verouderde termen nog eens te gebruiken. In Engeland is de Uassemaa(schappij trouwens nog te levend dan dat deze omschrijving al te vee! misverstand zou kunnen wekken. I)e Britse economie is door het verloren gaan rait de in de vorige eeuw opgehoopte reserves thans geheel aangewezen op moderne onilerfietnmgMin en efficiënte arbeid. Aan beide ontbreekt ontzaglijk veel. De grote oorzaak van de Britse economische moeilijkheden is het feit, dat men hardnekkig volhardt in oude gewoonten en tde opvattingen. ie Britse werkgevers, tegen wie de stakingen waren gericht, hebben tevoren standvastig geweigerd, met de vakbonden te onderhandelen. Zij verklaarden zich slechts bereid, arbitrage te aanvaarden; dit in de stellige overtuiging, dat die voor hen niet gevaarlijk was. Niet waar. elke loons verhoging hetekent vergroting \an het inflatiegevaar. Als de arbeiders dat niet wisten, dan zouden ze het eigenlijk van ben moeten aannemen. Het was een op hooghartige wijze identificeren van hun interessen met het landsbelang: het denkend deel der natie tegenover onverantwoordelijk*, lieden, die er niets van «.napten. j DAT in zo'n atmosfeer stakingen uitbreken, is niet al te onbegrijpe-j lijk. De werven in Engeland en trouwens de metaalindustrie in het algemeen hebben volop orders en maken goede winsten. De arbeidsmarkt is krap. Gelet op deïe feiten is het niet onbegrijpe lijk, dat cr onder de arbeiders de neiging ontstaat, er voor zich nog iets uit te halen. De hautaine wijze, waarop ze nul op het rekest kregen, moest wel verbittering wekken. Het is deze verbittering, voortkomend uit het gevoel, niet voor vol te worden aangezien, die de geestelijke munitie heeft geleverd voor de stakingen. Tegenover de uit de vorige eeuw stammende mentaliteit van de werk gevers staan de vakbonden ook allesbehalve zonder fouten. De Britse vak beweging is er nu juist niet op ingericht, veel rekening te houden tnet het bedrijfsbelang. Vooral de vérgaande verdeling der arbeiders m categorieën, aan elk waarvan slechts het verrichten van zeer specifieke werkzaamheden is toegestaan, is een rrm voor de juist in Engeland hoognodige bedrijf»* rationalisatie. Tal van bedrijven zonden met minder arbeidskrachten meer kunnen presteren. Deze ongewenste toestand wordt toegeschreven aan de angst voor werk loosheid, die er bij de Britse arbeiders diep in zit sedert de crisis van de dertiger jaren. Wij geloven niet, dat het verschijnsel hiermee bevredigend is verklaard. Men \indt er, naar onze mening, ook in terug het antwoord van de arbeiders op de uitdaging der ..betere" klassen met hun exclusieve dub» en hun pretentie, brein en ziel van de natie te zijn. Tegenov .r het ene anachronisme past nu eenmaal het andere. I» niet de hele Britse ge schiedenis een worsteling om evenwicht? MISSCHIEN krijgen de arbeiders hij de scheepswerven en in de metaalbedrijven er drie procent bij; maar het is wel duidelijk, dat daarmee de kern der problematiek niet wordt geraakt. Waar het om gaat is» de Britse produktiriteit en bovenal de prestatie per hoofd te verhogen. Dit vereist een grootscheepse reorganisatie van de bedrijven, die alleen mogelijk is, wanneer de hooggezeten ondernemers een flink eind afdalen en de arbeiders van hun kant de muren doorbreken van de ruimte, waarin zij zichzelf ten behoeve van hun zelfbehoud en zelf-! respect hebben opgesloten. Dit is een geestelijk proces, dat echter niet meer helemaal van voren af behoeft te beginnen. De leiding van de vakbeweging kent de noden en de kwalen van de economie zeer wel en vele grote ondernemers beseffen heel goed, dat een verhoging van de produktie met de arbeiders als on wetende en ongeïnteresseerde pionnen een hersenschim I». Groot-Brittannië ral de zedelijke kracht en de vormen moeten vinden voor een economisch overleg op basis van rechtsgelijkheid, dat kapitaal en arbeid de grenzen, der mogelijkheden doet rien alsook het feit, dat deze greinen wijder wor den naarmate doelmatiger wordt gewerkt. Hier, en niet iit een eindeloze «oberhetdspolitiek, ligt de redding van een Groot-Brittannië, dat arm.Is geworden en is aangewezen op rijn eigen arbeid en vindingrijkheid. i ft (Van een onzer redacteuren) DE men, en dat dr. Van Rysinge zwoegde cp de Nederlandse be werking. Zwoegde, in derdaad, want de taak die hem was opgedra gen was uitermate zwaar: bladzijde voor bladzijde was de ruim te voor de tekst, die hjj mocht schrijven, haast tot op de milli meter bepaald door de grootte van de platen. Wij moeten, zeker gezien deze grote moeilijkheid, erken nen dat hij zijn arbeid heeft volbracht. Waar heeft hij IJZONDER aardig teas gister- -*—avond in het door dt AVRO verzorgde televisie-programma de kennismaking met de musicus WHIy Lentestraal, die aan Siebe ran der Zee en de kijken iets vertelde over ■uitheemse instrumenten van allerlei slag, blaas e» stoot, Langestraat heeft een interessante collectie, toaartWM hij heel t?*el teert en waar- ■mee hij, blijkens rijn „ineretd-svrn- fonie** „Utopia" nog meer weet te doen. De presentatie van de JCrtr ■niek" door regisseur Ton Lenstnk ■waslofwaardig- Heel knap werd Ellen Vogel, die een t-erftaal van Hemingway vertelde, in gedurfde close-tip» op het scherm gebracht. Het deed ons genoegen de charman te prof. dr. F. W. S. ran Thienen, die rich «iet schaamt er voor uit te komen, dat i.ij een formidabel snel tekenaar is, treer eens op een tr- prognrmma te zten. Eén ran die medewerkers, met trie de beeldradio eer inlegt. Het programma werd besloten met een optreden van de door Jean «Smits goed voor de lens gebrachte Skymastersmet zang ran de Rot terdamse Grettje Knuffelt, die na een introductie door Pi Scheffer in de JVCRV-rubriek -Pas Geperst" haar eigenlijk to-debuut maakte. ALS ti dacht, dat bij de com merciële televisie in Amerika alles kan. dan hebt u het mis. De F.T.C. (Federal Trade Commission; een controle- orgaan op ad- vertentaee) heeft aanklach ten ingediend tegen enkele fabrikanten van pillen, poeders en zalfjes de Amerikanen zijn verzot op al wat aan „standaardgeneesmiddelen" wordt verkochth die in htm t.v.- reclam© „valse" voorlichting zou den geven. U kent drt wel: „Dit zijn de handen van een werkman, die twintig jaar aan gewrichts- reumatiek heeft geleden, U ziet ze voor en na de behandeling met onze zalf". Of: „Door met onze infra-rode doek te wrijven, wordt u verwarmd tot diep in uw hchaam146 artsen bevelen onze methode aan"- meesterlijk, het hem mogelijk was ;E wereld waarin wij vreemde woorden en vaktaal ver- eve n" is de grootste ver- meden om „De wereld waarin wij rassiftg van de nu alweer geëmdig- \eV£vri1 toegankelijk Afc houden voor de boekenweek. Wij hebben haar te de belangstellende leek. Want voor danken aan de uitgeverij W. Gaa- deze is dit boek toch m de eerste ae in Deltt. Zonder aarzeling res- bedeeld. Maar wij kunnen een wü van dit machtige bock - levendig voorstellen, dat de vak- oorspronkelijke titel „The world we man u,t die verschillende lakken Jive in", tekst Lincoln Bar- van wetenschap eveneens met be- nett. Nederlandse bewerking dr. wondering, eerbied haast, dit ook C. van RUsinge - dat het een wat lijn formaat betreft buitenmo- culturele daad is van de hoogste del boek in banden zal nemen, want orc}e hierin ziet hy zijn kennis door 'n In'de jaren 1852. 1953, 1954 en "»tal voortreffelijkei kunstenaars op 1955 publiceerde het grote Ameri- Lmjeke wyze in beeld gebracht. kaanse weekblad ..Life" min of meer De sterrekundige fantasieen-in- regelmatig bijzonder boeiende arti- peel» zyn van de schilder Ches- kelen over het ontstaan van onze Ley B o nest e 11, reeds vermaard aarde, haar ontwikkelingsgang, de be ..landschappen die hy te- wijze waarop het eerste leven moet kende, zoals zij op onze buurpla- zijn geboren, hoe dat primitieve le- neten kunnen voorkomen. Die, ook ven zich langzaamaan ontwikkelde gekleurde,prentenzijn voor het tot steeds grotere vormen, die cul- afgedrukt ui Willy Leys boek mineerden in de reuzenvormen van r?*\e conquest 01 space dat m het reptielen de periode van de Norlands vertaaid onder de titel .sauriërs" daarna de verdnn- sprong «n het heelal enkele ging van dcre monsters door de lare" geleden, by Meulenhoff (Am- zoogdieren, en uiteindelijk de zege- sterdam) verscheen. Enkele van die praal van „de heer der schepping": P*aten vlpden wij in „De wereld de mens. Het verrassendste van de- waann wfj leven terug, en in tien- ze reeks artikelen waren echter de tanen andere herkennen wtf dade- wonderlijk-mooie platen, welke ze Jük meesterhand. Met even uit- illustreerden. Prenten, voor een goed bundige lof moeten wij melding ma- dcel berustend op fantasieën, die ,?n van platen van R. F% Z a 1- steun vinden in de voor één mens Lin,S?S die de reuzensauners en. niet meer te omvatten kennis, wel- ^eel grillige leven, uit die tml- ke aangedragen is door de natuur- jaren geleden geëindigd e pe- wetenschappen, die het inzicht mo- node voor ons deed herleven. Alle gelijk maakten omtrent die hele, andere tekenaars, die aan deze uit- uiterst-gecompliceerde, oatwikke- EaVe hebben meegewerkt, te noe- lings rang der aarde. m.en 15 een onmogelijke taak. Even „De wereld waarin wij leven" uitgesloten is het ook maar te over heeft de wens» 't droombeeld haast, wegen, de lyst weer te geven' van van hen die de artikelen uit „Life" die anderen wetenschapsmeu- kenden, tot werkelijkheid gemaakt: sen, schryvers. fotografen, enz. verhalen en platen zijn gebundeld dm hun beste krachten hebben ge in een boek. zoals er maar weinig aan „De wereld waann. wij uitkomen, kunnen uit- leven komen. Dat 'n dergelijk werk ook in het Neder lands kan verschijnen, danken wij aan een uniek stuk internatio nale uitgevers-samen- werkïng: de sublieme veelkleuren-prenten werden in Duitsland ge drukt voor 411e Europe se uitgaven, en de uit gevers in de verschil lende landen lieten er in hun eigen land de vertaalde tekst en toe lichting bij drukken. WIJ wisten al lang geleden, dat YY7 DL moeten wij iets zeggen over de Delftse uitgeverij Gaade vv de uitvoering van het boek. het had aangedurfd de Nederland- Laat ons beginnen hun. die het se druk voor haar rekening te ne- boek nog niet in etalages of win kels hebben, gezien, te verklappen 4_i-jJus het for- dl e uitvouwbaar zijn en dus drie van dergelijke grote pagina's be slaan. Bijna 300 prenten zijn in kleuren gedrukt, kleuren clie in het algemeen bijzonder fraai zyn Uitge vallen. Slechts bij een heel enkele blijken de clichê's met geheel te sluiten of ze zijn niet nauwkeurig over elkaar heen gedrukt, zodat er geringe kleurverschuïvingen ont stonden. Maar; dergelijke minder ge slaagde prenten behoren tot de uit zonderingen. Verder dus de hoogste lof ook voor de typografische ver zorging %>an het boek: de tekst ss uit een eenvoudige, heldere letter gezet, zodat hij prettig leesbaar is. En de kwaliteit van de tekst? Wel, wij duidden er reeds op dat „Life" daarvoor het uikje van het puikje der Amerikaanse weten schapsmensen wist te activeren, cn dat dr. Van Rjjstnge die m ons land toch wel de naam heeft een popularisator van de bovenste plank te zijn voor de Nederlandse ver taling zorgde. Dit bijeen zegt ons inziens al genoeg. Interessant is ook, wat dr. Van Rysinge zegt ter „In leiding" van het boek: hij merkt daarin o.m. op, dat de ontwikkelde natuurwetenschap de mens steeds meer er toe heeft genoopt zich te bezinnen op zijn plaats m de kos mos en die wetenschap „heeft ook een zeer directe invloed gehad op de vlucht van de menselijke rede, op de gedachtenwereld en de levens beschouwing van de mens. Zij heeft door het ontraadselen va» vele ge heimen der natuur de mens bevrijd van talloze drukkende angsten, ze heeft daardoor zijn geest de moed gegeven vryheid te vinden voor zijn zwerftochten door het onbekende. Als men de geschiedenis nagaat kan men niet ontkomen aan de conclu sie. dat de vrijheid hand in hand gaat met de natuurwetenschap." TJu zegt verder, dat de beoefe- XA naar van die natuurwetenschap zich hoe langer hoe meer moet gaan bedienen van een geheel eigen taal, om nog in vakkringen geheel en al De aarde ls Jon*, misschien pas eert halt miljard jaar oud. Zij is nog een gloeiende bol met een uiterst dunne, broze korst. Stromen gesmolten ge steenten vloeien over haar oppervlak te, hier «n daar steken gestolde rots massa's er boven uit. De maan staat, ais een roze reiizenvrueht, nog vlak bij; hU zal zich later verwijderen tot op de afstand van. nu èn zijn ntterlfjk zal veranderen. Deze suggestieve prent b van Chesley Bonesteli. Dieren «it het (h*deB4&a*M Awrt- kunM) wond «ter »«t*o«nenr «efc- bwrftj, weaels. gestreept «ttnkdler, hertje*, konijnen, marmotten en ve lerlei vogel*. Een tekening van Wai- dat de bladspiegel du* maat van de bedrukte pagina's 35 x 25Ü cm is. de grootte dus van luxe kunstuitgaven. Het boek telt 300 van dergelijke bladzijden en in, totaal 363 prachtig uitgevoerde il lustraties. Daarvan zijn er achttien, r v-...' «,.,t —1 nuts HOOR Als daar &e SOIRCEUWP WORDT 15 HET ttn SPOOrtDAT li MET SPOOftfclLAnD IK OOK.» IK DACHT DAT V mARCKtnO. W HOORDE ROCPtnJ TOR MAAKT ..ttttLZWAK.,, y\ ZOTJ LAWAAI ZUtLEfl WE CEF156AAH KIJKEH HELP/ ZEVARErtDOOR... ■e O*- -r t >A-'' 2971 Voixifl geeft nog snel zijn laatste mstrue- boord van de „Laura", noch aan boord T- liefhebbers genoeg voor een tweede druk, maar die moeten wachten totdat blijkt» dat ook in de andere Europese landen de belangstelling zó groot is. JVant het is ten enenmale uitgesloten, dat het boek in Neder land wordt herdrukt, voor die prijs. Deze kon zo laag zijn doordat het boek een „massa-uitgave" werd. Laat ons hopen, dat uitgeverij Gaade spoedig kan aankondigen: „Men kan intekenen op de twee de druk van „De wereld waarin wij leven." Hoadtrdfn miljoenen Jaren geleden overheersten de rrwienhacedissrn de **rde. Monsterlijke dief en waren het, »oms 20—25 meter lsns, met een *<■- wicht van meer dan 30.000 kilo. Af- *chnwell|ke roofdieren waren er bij, soals de Tyrannosaurus, maar ook vreedzame vegetariërs als de Bronto- saorns, die wel «n ontzaglijk groot lichaam had, maar vrijwel «een her- aonon. By leefde half in de moeras sen. Op deze plaat van ZalUn»«r «teekt so"n viewgevmarte zijn kop oanhoog- Op het vaste land wandelt een met reusachtige, stekelige heen platen voorziene gtesosannw rond. verstaanbaar te zijci, en die taal is de wiskunde. Maar de niet volko men ingewijde heeft, volgens dr. Van Kijsinge, het absolute recht te weten wat de wetenschapsmensen die veelal hun wetenschap kunnen beoefenen krachtens de direct pro duktie ve arbeid, welke „de ande ren" verrichten met hun „geheim taal" willen uitdrukken. En dit te doen, dat is de grote en grootse taak van de popularisator. Het is uit die hoofde dat dr. Van Rysin ge met kennelijk zo grote vreugde deze vertaling, deze bewerking heeft verzorgd. „De wereld waarin wij leven." is eigenlijk niet één boek. maar het zyn er als het ware twee. die xn één band zijn samengevoegd, merkt dr. Van Rijsinge nog op: het boek van de tekst, van het geschreven ver haal van moeder aarde's ontwikke lingsgang, en het boek van de pla ten. die de ontwikkeling van gloei ende gas bol tot door het volmaakste dier, de mens, bewoonde planeet aanschouwelijk maakt. Niet rijn opgenomen de prenten die „Life" ook publiceerde over de ontwikkelingsgang van de mens zelf. Men wil «Jaarvan, in dien „De wereld waarin wij leven" een succes blijkt te zijn, een afzon derlijk boek maken. Maar toch: wij mogen .dankbaar rijn dat dit boek ook in Nederland is verschenen. Aan het slot van dit loflied op ,J)e wereld waarin wij leven" want dit wil deze bespre king zijn moeten wy nog iets schrijven over de prijs, die op het oog hoog lijkt. in. wezen bijzonder laag is. By intekenu,;* moest het boek i 45,- kosten, nu versche nen is kost het f 49.50. Nu het verheugende: wie had ge vreesd dat een dergelijke pr«js het boekenkopend publiek zou afsct rik- kenken is volkomen bedrogen uit gekomen: de eerste 8000 exempla ren zijn als wij goed zijn inge licht al uitverkocht. En er zyn WENEN. Het onafhankelijke Weense blad „Die Presse" deelde gisteren mee, dat de Rassen over wegen op Hongaars grondgebied atoombases en bases voor het af schieten van raketten aan te leg gen. Op sommige projecten soms slechts op 70 kilometer van de Oos tenrijkse grens, is het werk al be gonnen. Gisteren meldde de Oostenrijkse politie, dat Hongaarse soldaten on der strenge bewaking van leden van de geheime politie langs de Oosten rijkse grens bezig zijn met het aan leggen van prikkeldraadversperrin gen en mijnenvelden. Op sommige plaatsen zijn de versperringen ruim drie kilometer lang. LONDEN De Britse minister van Buitenlandse Zaken Selwyn Lloyd heeft gisteravond tijdens een diner van bet Pilgrim genootschap verklaard, dat de vriendshcap tus sen Engeland en Amerika nimmer meer als „vanzelfsprekend" mag worden beschouwd. „Wij wensen van geen enkel land de satelliet te zijn", zei Lloyd in zyn openhartige toespraak- „Wij eisen het recht op bij gelegenheid met onze nauwste vrienden en ge allieerden van mening te verschil len." Lloyd verklaarde met nadruk dat het gesprek op Bermuda tus sen president Eisenhower en de Britse premier Manillan het tradi tionele verbond tussen beide landen weer voiledighad hersteld, DEN HAAG Op donderdag 11 apnl zal een vergadering van da Mijnindustrieraad worden gehouden. Ir» tieze vei*zullen de be sprekingen over de arbeidsvoor waarden, die op 30 maart j' z:jn opgeschort, worden voortgezet. tie*. Ieder weet, welke taak hom wacht. Er moet zo weinig mogelijk van de vuurwapen» gebruik worden gemaakt cn de operatie moet snel ge- achieden' de buit inpalmen, naar de „Caprice" overbrengen cn dan wegvaren. Maar noch aan „Caprice" 21 et een der opvarenden een primitieve rioep naderen: het is de haastig opgelapte boot van Jaap Terwinde. die namen met Abdoel aan de riemen zit, terwyl de weduwe van Omar hoost wat zij kan, w-ant de sloep is zo lek als een .T»ap Ter*v»r*<1« Hfwpt, Hat bij A* t Lgyrs" kan bereiken en belde mannen roeien zo hard als zij kunnen. Weliswaar ziet Terwinde. dat dc ..Laura'" wordt benaderd door het andere jacht, maar z>j kunnen onmogelijk terugroeien naar de kust en moeten dus wel doorzetten. 92 ..Welke getuige had u willen ho ren, meneer Macdermott?" vroeg de rechter. „De eigenaar van het hotel in Kopenhagen, Edelachtbare. Hij wil verklaren dat ze de genoemde pe riode in zijn hotel gelogeerd heb ben." De rechter wendde zich vragend tot de voorzitter en de voorzitter verstond zich met de andere leden van de jury. Daarna zei hij: .Nee Edelachtbare, tenzij u anders beschikt. lijkt het niet nodig die getuige tc ho ren." „Al? u voldoende gehoord denkt te hebben om tot een rechtvaardige beslissing te komen, dan zij het zo. Ik zie zelf trouwens ook niet tn, dat hier nog ophelderingen nodig zyn. Wilt u de verdediging nog horen?" „Nee Edelachtbare, dank u. Wy hebben a! eth besluit genomen." ,Jn dat geval is een samenvatting door mij niet nodig. Wilt u zich t terugtrekken?" „Nee Edelachtbare. Wij zyn het eenparig eens." HOOFDSTUK 23 „We kunnen beter wachten tot !e mensen weg gijn." zei Robert, „dan vertrekken we door een aeh- teruitgang." Hij vroeg zich af waarom Marion i zo ernstig keek. zo weinig gelukkig. Bijna alsof ze een hevige schok had gehad. Was de spanning toch te groot geweest? Het was of ze zyn gedachten raadde, toen ze zei: „Die vrouw, Robert, die arrne vrouw. Ik kan het niet van me afzetten." „Wie?" vroeg Robert niet-begrïj- pend. „Die moeder van dat meisje. Kun je je iets ergers voorsteilen? Het dak boven je hoofd te verliezen, is afschuwelijkO ja. Robert, je hoeft 't ons niet te vertellen." Ze "liet hem de Larborough Times zien, waarin met grote koppen stond: DE FRANCHISE, HET HUIS DAT BE ROEMD IS GEWORDEN DOOR DE MILFORDSB ONTVOERINGS ZAAK, IS DE AFGELOPEN NACHT TOT DE GROND TOE AFGE BRAND. „Gisterea." vervolgde Marion, „zou dat een enorme tragedie voor me geweest zijn, maar vergeleken b{j de ellende van die vrouw, lijkt 't me totaal Onbelangnik. Er bestaat niets verschrik kei ij kers dan de ont. dekking, dat iemand met wie ]e in eén huis geleefd hebt. iemand van wie je zoveel jaren hebt gehouden, m w,erkeli ikheid niet bestaat en nooit heeft bestaan. Dat iemand mets voor je voelt en zich geen cent voor je interesseert. Wat bluft er dan nog voor je over. Het >s om voorgoed je vertrouwen te verhezen." „Ja," zei Kevin, „ik had niet de moed naar haar te kyken. Het was met om aan te zien." „Ze heeft een alleraardigste zoon." zei mevrouw Sharpe, „ik hoop dat hij een troost voor haar zal zUn." „Maar begrijp je het dan niet," zei Marion. ,^c hééft haar zoon mat. Ze heeft niets. Ze dacht ook dat ze Betty had. Ze hield van haar en was even zeker van haar als van haar zoon. Nu ze weet hoe bedriegelijk dat alles kan zyn, is de grond onder haar voeten weg. Nee, ze heeft niets meer. Alleen dat wanhoopsgevoel, M'n hart bloedt voor die vrouw." Kevin nam haar arm en zei: „Je hebt zelf moeilijkheden genoeg ge had de laatste tijd. Trek *t je niet zo aan. We kunnen nu wel weg, denk ik. Vond je "t niet grappig te zien hoe de politie op die meineden Te- ageerde?" „Nee, alles viel voor me weg toen ik de kruisiging van die moeder zag." Zij had 't dus ook op die manier beleefd. Kevin negeerde haar opmerking. „En heb je de persmensen rien vech ten om het eerste bij de telefoon te zijn? Jullie zullen door iedere krant in Engeland bewierookt worden, dat verzeker ik je. Het zal de grootste rehabilitatie zijn sinds Dreyfus, Wacht hier even op me. Ik ben zo terug." „We moeten maar een paar nach ten naar een hoteL hè?" zei me vrouw Sharpe. „Hebben we nog een paar bezittingen over?" „Ja, gelukkig wel," zei Robert en hij vertelde wat ze hadden kunnen rédden. „Maar er is nog een andere mogelijkheid dan een hoteL De hos pita van Stanley zou het erg pret tig vinden al» 0 kwam." Dus naar het kleine huis aan da rand van de nieuwe buitenwijk keerden Marion en haar moeder van de reis terug en in de voorkamer van Juffrouw Sim vierden ze bun „thuiskomst". Het was een klein, rustig groepje: Marion, haar moeder, Robert en Stanley. Er stond een grote bos veldbloemen op tafel meteen briefje van tante Lin. Tante Lin's warme, hartelijke briefjes betekenden even weinig als haar „Heb je een drukke dag gehad, lieverd?" maar ze hadden hetzelfde behaaglijke effect Stanley had een nummer van het Larbo rough Avondnieuws bij zich. dat op de voorpagina een uitgebreide re portage had. „Heb je zin. om morgenmiddag mei me te golfen?" vroeg Robert aan Marion. „Je hebt veel te lang op- Gesloten gezeten. We kunnen vroeg beginnen dan hebben we de baan voor onszelf." „Ja. graag," zei ze. „Morgen gaat het leven weer beginnen, hè. met het gewone mengseltje van prettige en minder prettige dingen." Toen hy haar ae volgende ochtend kwam haten, stond het leven in 't teken van de prettige dingen. ..J* hebt er geen icW van hoe verrukke lijk hst is." zei ze „Ik bedoel om m dat kleine huis té wonen. Je draait maar een kraan op«a ea u komt heet water uit.'* (Wordt vervolgd).

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1957 | | pagina 1