Breedsprakige Eerste Kamer heeft
een hoogst ondankbare taak
Communisten in
Italië vooruit
Onschuld op schoolsehoenen
- zonder recht van amendement -
SEGURA: fanatiek
maai- o
Nenni-socialisten betalen
overal het gelag
!§P
BALA
Binnenhof
Onbekend vliegend
voorwerp boven
Bruinbrood een
cent goedkoper
Kil O-tv boekte
winst
Vijftig rectoren en
directeuren vliegen
naar Eelde
Engeland
Karainaal UOOP ipel 3everde hij .-scherpe kritiek op
Bende in Perzië
I te redden
gearresteerd -
SPROETJE SRARKS?.
door FRANK GODWIN
door
JOSEPHINE TEY
'Maaritlas: 8 april 19.>7
(Va« onze parlementaire redacteur)
DE stoere Senatoren gaan op-
nieuw aan de slag'- l)e begro
ting van Onderwijs, Kunsten en We
tenschappen prijkt op hun agenda.
Daar valt heel Wat over tc zeggen:
denkt u maar aan de salariëring
van schriele schoolfrikken, als hoe
danig leraren en onderwijzers zich
behandeld voelen. Het is echter öe
vraag of het wel zin heeft. De Ker-
ste Kamerleden kunnen een begroting immers niet veranderen. Zil mis
ten het recht van amendement. Z\j kunnen een regeringsvoorstel alleen
-aannemen of verwerpen. En een Nijmeegs proefschrift van dr. J. Th. de
Ruwe over: „De Eerste Kamer" heeft onlangs geleerd, dat er sinds 1848
slechts 81 wetsontwerpen en vijf keer voorstellen tot Grondwetsherzie
ning werden verworpen. Dat houdt dus niet over. Nog niet één keer
per jaar; Al herhaaldelijk. |s de venijnige vraag gesteld of de Senaat
veel meer is dan een deftige sjieke debating-club en of over zijn af
schaffing nog anderen dan dc Kamerbodes zouden treuren?
Wat dat betreft beeft de Eerste gen! Enfin, morgen valt de beslis-
Ivamer een ondankbare teak. Door 1 sing
de jaren heen sleept zij a.h.w. het j Een antirevolutionaire minister te-
spotversje mee, dat inde patriot- genover een motie der Kath. Volks-
tentijd op de heren, in Den Haag partij! Dat is toch nog wel iets an-
werd afgevuurd; ders dan het minnekozend minder-
Sij komen bij paren, om ie vergaren heidskabinetje van kvp-ers en anti-
In den Haeg, sij fijn er SOO graag revolutionairen. waan» do liberal*
Sij drinken een glas, sij.-. een plas
de reuzeschepen, welke op het ogen-daar deze week vader en zoon Kap-
blik worden gebouwd, te ontvan- teyn bij. Want het gerucht doet de
gen! ronde, dat een zoon van senator
Kapteyn kans maakt gekozen tc
jprauntiiuibi i worden tot commies-griffier der
TOT troost van minister Algera Eerste. Kamer.
kan voorts strekken,dat Thor- Ja. soms lijkt het Binnenhof een
becke in zijn tijd óók hevig werd i béétje een familiezaakje. Maar va-
bestreden. Men verweet hem een [der Kapteyn zal zich heus écht wel
materialistische inslag, hetgeen hij j wachten zijn. zoon aan te prijzen,
te" wijten had aan zijn opvatting, dat Nog immer waart immers de her-
de kunst geen regeringszaak js. Hij innenng rond aan een voormalig
- voorzitter der. Tweede Kamer, die
zijn zoon zo fanatiek bij de senato
ren aanprees, dat zij uit vermoeid
heid tenslotte een ander kozen!
en laten üe saak soo als s(j u-as
Sondaghs absent,
Maanclaghs in 't Logement
Dinsdaghs present,
Woensdacs compleet
Donderdaghs niet gereet,
Vrijdaghs niets gedaan
Sateróaghs na huys gegaan
Vuile tas
TOCH zie nu eens naar hun ato-
mische activiteit in deze drukke 1
dagen. Déar dreigt me -onverhoeds
die kleine baron De Vos van Steen-
wijk. gelijk eens wijlen groother-
revolutionairen, waarop de liberale
oppositieleider prof. Rieter Jacob
Oud in het grimmige Groningen a!
zijn. politiek plezier bleek te hebben
geplant. Misschien was dat dan ook
wel de reden waarom zijn geestver
want De Vos van Steenwijk de ex
presse, trein naar Groningen per Be
in Meppel wilde laten stoppen.
Geslachtelijk abuis
WANT de politieke stemming
dei- Senatoren verschilt toch
altijd een weinigje van die der
Tweede Kamer. Terwijl bijv. .de
antirevolutionaire fractieleider
Bruins Slot zijn geestverwanten
bedoelde daarmee» dat de regering
.,geen oordeel noch eenig gezag
heeft op het gebied der kunst". Een
zienswijze, welke thans by de hui
dige kunstdebatten vrijwel algemeen
wordt aanvaard.
Destijds werd over de> betekenis
dier woorden echter heftig getwist.
Men kon de uitspraak natuurlijk
ook omdraaien als een bewijs van
onvermogen voor het regeren, dat
immers geenkunst was! Het was
ook in die jaren, dat een subliem
stilist als Busken Huet,-als abonnee
op de Handelingen der Staten-Ge-
neraal, in „De Gids" het oratorisch j
vermogen der volksvertegenwoerdi- I
ging op de korrel nam, Echt iets 1
voor de „Boekenweek". Zijn oordeel
was niet mals. Hfj onderscheidde de t
Kamerleden in „goede sprekers,"
middelmatige sprekers cn sprekers,
die in het geheel geen sprekers j
zijn"; Het toenmalige Kamerlid Van
Nierop bijv. sprak „als in een ge- j
zellige vriendenkring", hetgeen een
deftig Haags blad hem hoogst kwa-
lijk nam. De afgevaardigde Van
Nierop vroeg zich af of het de
vergadering aangenamer zou zijn
„hier eene algemeene'.beraadslaging
te houden In den preektoon, of in
den kathedertoon, of in den. ge
wonen pleittoon of zelfs in den
orm van eene Nuts-verhandeling",
(Van onze correspondent)
ROME. Een aantal tussentijdse
gemeenteraadsverkiezingen in het
verloop van de laatste weken in Ita
lië heeft resultaten opgeleverd, die
te denken geven. De christen-demo
craten boekten over de gehele linie
winst, maar de communisten deden
dit in de meeste gevallen eveneens,
paalde top-regionen. der partij en een
gedeelte van de vakorganisatie be
perkt is gebleven en de „basis"
vrijwel onaangetast heeft gelaten.
Zeker, de PCI verloor een aanzien
lijk aantal leden, maar velen hebben
zich kennelijk slechts aan de finan
ciële verplichtingen van het lidmaat
schap onttrokken, terwijl zij de par-
presse-treinen naar Groningen niet 1 nen, dat de lutherse voorzitter van i ,„«1,., ,„;pn
te Meppel zullen stoppen. En daar het Christelijk Nationaal Vakver. t,rande' SQen voorz
komt me die al- c
machtige Arn
hemmer Chris-
Haan Matser, die
het met zijn 52
jaren van gewoon
gemeenteambte
naar tot een be
wierookt burge
meester wist te
brengen, minister
Algera tracteren
op een motie ten
behoeve van de
IJ-tunnel. De an
ti-revolutionaire
bewindsman kon
daar bepaald niet
om juichen te
midden van 'csteamgsbeperkin-
KamerUd
.motie
bond, de 45-jarige zwartharige.
een bord aange
brande soep voorzette, en die, toen
SEi5j-rSbvSeï™adCSïanH,ï "J? j "fhfl Tk'T'ÏÏÏ.T Ti?" 1 St3- «v..™. ~~r.
h,Lr^°^LF)ctsN^'l^«wrk.»^. Soet "crScn W3nneer cr ecs
terden doch soms ook achteruit gin- Men komt tot de ontnuchterende
gen en de linkssocialisten (evenalsvaststelling dat de achteruitgang
de gematigd- en uiterst-rechtse par-vafl het ledental der PCI eerder het
tijen) overal aanzienlijke verliezenëevolS is van de aldoor stijgende
leden kosten van. het levensonderhoud dan
r 'j-. j„j x I van de Russische slachtingen in Hon-
wi1' 'ndus.trleftad Cremona b.v.garije> Deze mogen dan hun uit-
S?*0" f ^ril,n"d.e^cr^-e? s?werking in de „hogere regionen"
pet van de stemmen tegen 3o.5 pet njet hebben gemist, op de grote mas-
by de gemeenteraadsverkiezingen sa van de partjjieden schijnen zij
lf n verleden jaar, de com- hoegenaamd geen indruk te hebben
muiusten 21.1 tegen 183 pet., de so- Ecrhaakt
SlaaiS0cra-ter +4"8 of «n -5 3 i Behalve aan deze misschien voor
t1^;S2xS?SS,.2H,,SS*\,iS:.5 i menigeen onverdachte .trouw van
senator Runpen er laaS'TrSnde th« UhhS'SS
van.sprak, kwam thans in de Senaat Si "SS aoorten aanren?
2eJï,u0nt de soep; mijnheer wordt verzocht
horst zyn minister Algera, dapper daaruit een keus te willen doen."
als Klem* Duimpje, stewR steunbie- Tot de goede sprekers rekende
den. Goed. hij had ook wel wat op Busken Huet allereerst: de anti-
diens Memone van Antwoord aan revolutionaire voorman Groen van
te merken, maar dat waren ^*jak prinsterer. Maar als hij de Har.de-
grapptge taal-en stijlfoutjes: diverse jjngen nje^ ai3een gelézen doch
„geslachtelijke vergissingen en ex- op dt? tribune ook gevolgd zou heb-
travangmvties werden ontma.kerd tjen hij deze leider waar-
en prof. Diepenhorst begreep even- sch5jnljjk evenmin verstaan als de
min waarom deze antirevolutionaire toenrnayge journalisten Thorbecke
minister uitgaven wenste te doen werd voorts tot de „beste krachten
ten behoeve van een... autopool, j onzer parlementaire welsprekend-
aangezjen hy immers tegen voet- j heid- geteld, al „krielde" diens toe-
balpools is gekant. Maar, zo zet.hij: spraken dan van „ongrammaticale
„Het kwaad straft zichzelf w ant i beknoptheden". „De heer Thorbecke
„.•Ar, lüfor nli rist nP TT, 111 -
Deze „vliegende schotel" fs
door de Wcstberlijn8e gemeen-.
teraad op een kinderspeel
plaats neergezet. Misschien
omdat de Berlynse vroede va-.;
d erendachten, aan het oude
pezegde: „Wie de jeugd heejt'
heeft de toekomst". Misschien-
ook om de jeugd alvast ver
trouwd te maken met deze.
voorwerpen. In ieder geval
vermaakt de Duitse jeugd zich
er kostelijk mee.
DEN HAAG. De Nederlandse
Bakkerijstichting heeft de bakkers
geadviseerd, de prijs van het bruin-
brood met ingang van maandag
15 april met een cent per SOO gram
te verlagen. De mogelijkheid be
staat, dat bakkerijen in enkele ge
bieden van. het land de prijsverla
ging reeds in de loop van de vol
gende week zullen doorvoeren.
JAN WILLEM
HOfSTKA
I heeft zaterdag
avond in de
Kroeodil zijn debuut ais t.v.-quizmas-
tcr gemaakt.
't Was geen stralend debuut, maar
in ieder geval gaf gaf hij het nog
Jang niet geslaagde programma wat
meer glans c;i dc t v-kijkers wat nicer
hoop voor de toekomst. Als de KRO
tv-leiding het probleem regie even
goed oplest ais het probleem quiz
master wordt dc Kroeodil t.z.t. een
programma dat ons op zaterdagavond
eens in de maand kan boeien. Het
spel Alle Negen mist de vaart die
een goede quiz nodig heeft en neemt
door het grote aantal vragen, die bo
vendien, nog niet vlot genoeg werden
gesteld, te veel tijd in beslag. Een
bekorting tot de helft zou het tempo
aanzienlijk verhogen en het program
ma dat om de quiz is gebouwd meer
tot zijn recht laten komen. Maar. de
KHO-.tv boekte winst en dat was na
de. mislukking van enige weken ge
leden, prettig om te zien.
SCHIPHOL Vyftlg directeuren
van HBS-en, rectoren van gymnasia,
en lycea gaan 29 april op uitnodiging
van de Rijksluchtvaartschool het
nieuwe gebouwencomplex voor de
verkeersyliegersoplciding bezichti
gen op Eelde.
Het gezelschap zal op Schiphol
ontvangen, worden om daarna per
KLM-vïiegtuig naar Eelde te vlie
gen. Het, nieuwe opleidingscentrum
op Eelde wordt 15 april reeds offi
cieel geopend.
DELFT Zondag 21 april her
denkt het echtpaar C. A. Goud
zwaard-C. J. Goudzwaard-Zandijk,
uit de Van den Boschstraat 31. de
dag waarop het 65 jaren geleden in
het huwelijk trad. De bruidegom is
85 en zijn vrouw 86 jaar.
even later ontdekte hij dat de mi
nister veel last had vanRijn
vaar tpools.
Deze scherts terzijde Is tend, als
geheel verdedigde prof. Diepenhorst
toch het beleid van zijn beschei
den geestverwant. Ja, hij vond
zelfs, dat deze zijn werk iets meer
moet etaleren. „Er zijn", zo sprak
hij, „in tegenstelling tot hèm, figu
ren. die, als ze een greppel dicht-
werpen, het land van hun verrich
ting doen daveren..."
-zo oordeelde Busken Huet is zo
bevreesd voor het euvel der breed
sprakigheid, dat hij er kortademig
van wordt".
Familiebanden
AT dit betreft zou Thorbecke
LONDEN. Drie Engelse radar-
stations hebben geheel onafhankelijk
van elkaar, een onbekend vliegend
voorwerp waargenomen, dat met!
enorme snelheid op «en hoogte van
20 km boven zuid-west Schotland
vloog. Aan alle radarstations is on-: staatsman Johan Rudolf Thor-
middellijk verzocht zeer scherp op i becke aan de huidige minister van
te letten. j Verkeer en Waterstaat ten voor-
vlieetui8etii
ook in deze tijd toch nog nut
tig werk kunnen verrichten. Eerder
dan beknoptheid, regeert breed
sprakigheid de dingen van de Ne
derlandse volksvertegenwoordigers.
Bij het komend onderwijs-debat ziet
c, 7 t men de sprekers al in dichte drorn-
opade op schouder 1 men naar de katheder stuiven: bij
de KVP: de Nijmeegse hoogleraar
Gielen, de Bossche leraar (en wet
houder) Van Velthoven en de Am-
Het personeel van de drie radar-
atations zei» dat het vliegend voor
werp plotseling naar beneden dook
tot een hoogte van 4500 m, twee cir
kels beschreef en vervolgens ver-
dween in de richting van het eiland
Man. Iaer-
Behaive op de radarschermen is
het vliegend voorwerp door niemand
gezien. Volgens de waarnemers was
het te snel, te groot, en te wendbaar
om een vliegtuig te kunnen zijn
geweest.
doorgang van Holland op zijn smalst
en een verbetering van de Water
weg naar Rotterdam op het Bin
nenhof tegen veel tegenkanting in
verdedigde, sprak hij n.l. de ge
vleugelde woorden: „Ik ben hier ge
komen met de spade op de schou-
- I. UU-.41 oatuic UUUV VQU i
pet. In de Adriatische kuststad Rimi- i pgn gedeelte van het kiezerskorps,
m werd 813 pet van de stemmen op ;heeft de PCI haar successen in Cre-
?JL c^rf_tend^ocrat.eiJQr^ltffb,rachtmona. Rimini en elders echter onge-
tegen 34.9 pet in mei 195o, 36 tegen twüfeld ook te danken aan de crisis
34.0 pet op de communisten, 5.4 tegen waaraan Nenni's socialistische partij
?£Pct °p de sociaaldemocraten en.j voorai sedert het 20 ongelukkig ge-
12.8 tegen 15.8 pet op oe Nenm-so- eindigde congres van Venetië op dui-
leJV delijk zichtbare wijze ten prooi is.
Wat te Cremona en Rimiru ge-
beurde, heeft zich elders herhaald.
zij het niet overal op even. opvallende T"\ *1 1
wijze. Dit betekent, dat de verkie-I JUlKfir lT*3Cll«TP
zingsuitslagen in de beide genoemde UAJVt^A LA a^11LlG
steden, ofschoon mede door plaatse-1 f -»
lïjke factoren beïnvloed, tendenties x/-öT*nrgigiTC
weerspiegelen, die voor het hele kie- kvvIo
-• "skorps tj'perend zyn. en het is
wat tot nadenken stemt- Im
mers, de conclusie dringt zich op, dat
het communisme in Italië bezig is
nieuwe krachten te verzamelen ter
wijl het met de PSDI bergaf gaat
en niet omgekeerd zoals menigeen
geneigd was te verwachten.
Want al zijn de communistische
successen' dan in feite niet zo over
weldigend als de PCI om begrijpe
lijke redenen, tracht voor te stellen,
zij bewijzen niettemin, dat de crisis
van het communisme in Italië tot be-
TS~ 1' 7 7 i eerste preken in de koninklijke ka-
Lt fc/iU/Lii wug de kieding van de hofdames.
- Toen in 1931. de republiek in
4y ïj t /jf t n/7 Spanje werd uitgeroepen, konden-
VxJkJI t t IXJLt t\JL botsingen tussen-.de regering en de
j kardinaal niét uitblijven.- De betrek-
MADRID, De overleden kardi
naal Segura was een hard, onbuig
zaam. ja fanatiek, maar eerlijk man.
Hy werd wel de laatste vertegen
woordiger der Middeleeuwen ge-
noemd. De scherpte van zijn uit
spraken bracht hem zelfs in con-
flict met Rome In 1954, terwijl Se-
De voltooiing van het grote werk
mocht Thorbecke niet beleven, maar
zijn parlementaire prestatie was er
met geringer om; zélfs al heeft de
54-jarige scherpzinnige socialistische
senator mr, Hein WiRemse direc
teur ener stoomvaartmaatschappij
1 Tl r i te Rotterdam er dan. nu de aan-
WlChS SCiim „Maria dacht op gevestigd, dat de diepten
I j van de Nieuwe waterweg en het
TV, -*ri3.4]v rrKp>irï I Noordzeekanaal van 11.90 tot
1H V CllIgilCltl 12,50 m niet voldoende zijn om
NICOSIA Het Griekse schip j
„Maria", waarvan men aannam dat: „„...a—
het ter hoogte van de Noordafri- j DEN HAAG De eerste Douglas heël"^befaamde "wethouder van Fi-
xaanse kust was gezonken is in de DC-1C (Seven Seas) van de KLM nanciën van de hoofdstad: "Wïbaut,
de haven van Bardia aangekomen. wordt dezer dagen op Schiphol ver- heeft zitting in de Tweede Kamér,
De „Maria" heeft in een stonn f wacht. De luchtvaartmaatschappij zal Naast de gebroeders Vermeer
LONG BEACH (Cailfomië).
Dertig uur lang heeft William J.
j Biller, diepieediiikcr uit San Pedro,
opgesloten gezeten met een dode
collega In een de-compressiekamer.
i Biller ging m deze kamer om zijn
collega Eldon Smith (3D te redden,
die slachtoffer was geworden van de
j „caissonziekte".
Biller was tijdens een duik ziek
i geworden en werd onmiddellijk in
de kamer gebracht om zicb lang
zaam aan, te passen aan de normale
luchtdruk. *De vrouw van Smith kon
niet anders dan buiten de kamer
door een glazen ruit toezien, terwijl
i haar man stierf.
kingen tussen de primaat en de
autoriteiten werden al gauw. zo
slecht, dat, toen de kardinaal in juni
1931 van een kort bezoek aan Rome
in het land terugkeerde, hij bij
Guadalajara word gearresteerd en
over de Frans-Spaanse grens geleid.
In september 3937, tijdens de bur-
gura in Rome vertoefde, besloot het f geroorlog, keerde Segura terug naar
Vaticaan alle uitvoerende macht van de nationalistische zone van Spanje,
de kardinaal over (c dragen aan een f \vaar hij aarstbisschop van Sevilla
aartsbisschop-coadjutor. De kerke- i werd. Reeds spoedig kwam hij weer
lyke autoriteiten van Sevilla ont- ip. conflict met leiders van de Fa-
^e.?e maatregel uit po-.! langev die hij met -excommunicatie
bedreigde onidat ziji-partijleuzen lie
ten aanbrengen op üe muren van
Echtpaar
DE ROOSOUDEGEEST
-duo-zitje..
sterdamse onderwijzer: Derksen
Bij de PvdA: de hoogleraar Scher
mer horn, de leraar (en burgemees
ter) De Loor, de ex-onderwijzer De
Roos...! Enz. enz.l Dat wordt een
gedrang. Laatstgenoemde is tevens
wethouder van Amsterdam. Eij'n
echtgenote, de secretaresse van die
een reddingsboot en een gedeelte er tien van ontvangen. Op 2
van zijn lading verloren. Alle opva- zal voor het eerst een toestel
renden verkeren echter in goede j dit type op de lijn van Amstrr
naar New York worden inge?
welstand.
(PvdA), de neven Maenen (KVP)
-n Diepenhorst (AR-CHU) herber-
.en de Staten-Generaal du« nu ook
eerste echtpaar! Misschien komen uitwijken.
KARATSJI. Pakistaanse grens- BERLICHM Wellicht door het
wachten hebben in bet zuiden van achteloos wegwerpen van .een bran-
BeloetsJisUn dat gedeelteiyk tot óend eindje sigaret ontstond zater-
Zuid-Perxië en gedeeltelijk tot Pa- dagmiddag te Berlicum een bos-
kistan behoort een groep Perzi- brand, waardoor ruim een ha. vier-
sche bandieten gearresteerd, die jarige dennenaanplant verloren ging.
deel heeft gebad aan de moord op i
drie Amerikanen waaronder een
vrouw en twee hen vergezellende
Perzische soldaten.
Onder de arrestanten, zou zich de
broeder van de bendeleider Dadsja
bevinden. Verscheidene bandieten
zouden gewond zijn.
De arrestanten waren op weg j
naar Gwadar. een kleine kustplaats j
in het aan de Perzische Golf ge- i
legen sultanaat Maskate. Zij wilden j
van hieruit per schip naar Axabië
Jitïeke overwegingen was genomen,
maar aanhangers va« kardinaal Se
gura blyven van mening, dat de
vijandigheid van de kardinaal ten
aanzien van het regime van Franco
de werkelijke reden was.
Pedro Segura y Saenz werd op 4
december 1889 geboren te Carazo.
een dorp in de provincie van Bur
gos. Na een schitterende academi
sche carrière werd hij in 1906 tot
priester gewijd. Hij verwierf zich
snel een reputatie als een harde
werker en een oprecht mens. In
1926 werd hij benoemd tot aartsbis
schop van Toledo, de hoogste kerke
lijke functie in Spanje, en tot kar
dinaal-primaat.
De toen 47-jarige primaat was zo
vastbesloten zijn eigen sobere le
venswijze voort te zetten, dat hij bij
zijn. benoeming als voorwaarde stel
de, dat hij geen banketten of ont
vangsten zou behoeven bij te wo
nen. De nieuwe kardinaal trok reeds
spoedig de aandacht door zijn
zijn kathedraal.
In de volgende jaren schreef hij
honderden her-derlijke brieven, han
delend over- het protestantisme.de
rassenleer, het communisme, de vrij
metselarij. de- Spaanse overeenkomst
met de Verenigde Staten en vele
andere kwesties.
Een van zijn eerste maatregelen
als aartsbisschop van Sevilla was
het verbieden van danspartijen. Dit
verbod leidde tot veel conflicten.
Zo plaatste de kardinaal de burge
meester en acht raadsleden van Lós
Palacios onder een beperkte vorm
van excommunicatie» omdat - zij
vasthielden aan het organiseren van
danspartijen op jaarlijks .plaatselijke
feesten.
De Faiangistische gouverneur van
Sevilla werd door 'de kardinaal in
de ban gedaan, omdat hij op de mu
ren van kerken lijsten met namen
t"an gesneuvelde Falangisten wilde
scherpe uitspraken. In een van zijn laten aanbrengen.
weien
of-Ditnar»
tenr vermoord
i r.AnvytLEtn ouwtiWEf?
VfcR zijn Dit VAM MOh&tR A nOU.VOORUir
DOOD £>E&AAMl5-,«, DAn...DAAR
T15 WEL NIET
maart 16 Etn wAPEn
BEri)EGtK,5PR0tT)£
dl rt D J P.. DAT WE WEER MAAR
KASTEtuhotren
WACHT
2673En wat Rob heeft zien aankomen, gebeurt: schrikkelijk. Twee mannen ven Voi&in, die op de
de voorsteven van de „Caprice", rafht de koppen j voorplecht van de Caprice klaarstonden om over
van de cilinders, die met een enorme klap ex- te springen, worden direct buiten gevecht gesteld
ploderen. Vriend noch vijand weet op dat moment 1
wat er Is gebeurd en aan boord van beide sche
pen heerst «rote verwarring. Dc ravase is ver-
jen liggen zwaar gewond op het dek. De bezaans-
I mast van. de „Laura" breekt krakend in tweeën.
Rob wordt bedolven onder zeil en rondhout.
Huidplaten van de „Laura" zfjn losgerukt en
het scheepje maakt snel water. Ook de „Caprice"
is beschadigd, maar lang niet zo erg al» de, „Lau
ra", die in zinkende toestand verkeert.
„We gaan naar Canada," z«i ze
toen.
„Gaan jullie weg!"
Ze draaide zich nog steeda niet om.
„Ja."
Hij was zich doodgeschrokken.
„Maar Marion, dat kan niet- En
waarom naar Canada."
„Ik heb daar een neef die profes
sor is te McGiU- Een zoon van moe-
der's enige zuster. Hij schreef een
tijdje geleden al of moeder en ik zijn
huishouden wilden besturen, maar
toen hadden we dat huis en voelden
ons heel gelukkig ia Engeland. We
weigerden dus. Maar zijn aanbod is
nog van kracht. En we... we willen
nu eigenlijk wel weg."
„Ik begrijp 't."
„Kijk niet zo treurig. Je weet niet
waar je aan ontsnapt, Robert."
Ze reden zonder veel te praten
naar Sin Lane terug en Robert zette
Marion af bij het huis van juffrouw
Sim. Hij glimlachte een beetje wrang
toen hij alleen was. Bij alle nieuwe
ervaringen die hij door de Sharpe's
had opgedaan, was nu ook hét lopen
van een blauwtje gevoegd. Dat was
dan de laatste en moeilijkste onder
vinding.
Drie dagen later, nadat ze het res
tant van hun inboedel aan de plaat
selijke opkoper hadden overgee -,
en de auto aan Stanley, vertrokken
ze per trein uit Milford. Robert ging
tiaar het station om afscheid van
hen te.nemen.
„Ik vond 't altijd heerlijk zonder
veel bagage te reizen," zei Marion,
„maar ik had nooit gedacht dat ik
nog eens met niets dan een week
end-koffertje naar Canada zou
gaan."
Ze lachte, maar Robert kon met op
haar grapje ingaan. Hij voelde zich
ellendig en wanhopig als nooit tevo
ren. Overal om hen heen. bloesemden
de bomen en zagen de velden geel
van de boterbloemen, maar voor hem.
was de wereld grijs en leeg.
Hij keek de trein na die hen weg
voerde en ging naar huis, zich afvra
gend hoe hij Milford zou kunnen
verdragen zonder Marion's smal,
bruin gezichtje minstens eens per
dag te zien.
Het viel mee. Over het geheel ver
droeg hij 't aardig. Hy speelde weer
golf 's middags en al zou een bal
voor hem altyd een. „stuk rubber"
blijven, zijn spel had er niet onder
geLeden. Hij stal opnieuw het hart
van meneer Heseltine door meer dan
ooit belangstelling voor zijn werk te
hebben. Hij stelde Nevil voor een
boek te senrijven samen uit de ge
gevens van het archief op de zolder.
En toen, drie weken later, Marion's
afscheidsbrief uit Londen kwam,
was hij alweer een aardig end in de
watten van zijn comfortabele leven
tje weggezakt.
Allerliefste Robert (schreef Ma
rion). Dit Ls een haastig afscheids
briefje, alleen bedoeld om je te
laten weten dat tue allebei aan je
denken, We vertrekken overmorgen
met het ulieptuig naar Montreal.
Nu het byna zover ts, zijn we' tot
de ontdekking gekomen dat we ons
■nog alleen maar de heerlijke dingen
herinneren en dat we de rest al
wéér syr» vergden. Dat is mis
schien een vorm van heimwee-bij-
uoorbaat. Ik weet 't niet. Ik tneet
alleen dat 't altijd geluk zal "be
tekenen aan jou terug te denken.
En aan Stanley en aan Bill en aan
Enpeland. We sturen je onze beste
loensen en onze innige dankbaar
heid.
Mariori Sharpe.
Hij legde de brief neer op het ma
honie Schrijfbureau. Hij legde hem
neer midden in de plek zonlicht.
Morgen om deze tijd zou Marion
niet meer in Engeland zijn. Het was
een afschuwelijke gedachte, die hij
verstandig moést verwerken. Er
was tenslotte niets aan te verande
ren.
En toen gebeurden er drie dingen
tegelijk.
Meneer Heseltine kwam binnen
om te zeggen, dat mevrouw Lomax
haar testament weer wilde veran
deren en of hij dadelijk naar de
boerderij wou.komen.
Tante Lin béide op om te vragen
of hij de vis mee wou brengen als
hij naar huis- kwam.
En juffrouw Tuff bracht de thee
binnen.'
Hij keek h.eel lang naar de twee
biscuits op het schaaltje.
Toen. met een gebaar van grote
beslistheid, school hij het theeblad
weg en greep de telefoon.
HOOFDSTUK 24
De zomerregen plensde hardnek
kig op het vliegveld neer. Nu en
dan joeg een windvlaag het water
tegen de gebouwen. De overdekte
passage naar het vliegtuig voor
Montreal was aan. beide zijden open
en de passagiers bogen hun hoofd
tegen, de regen, terwijl ze langzaam
in de rij vooruit kwamen.
Robe t, als laatste, zag nog net
de platte, zwartsatijnen hoe a van
mevrouw Sharpe en een paar lok
ken van haar witte haar.
Tegen de tijd dat hij het vliegtuig
binnenkwam, zaten ze al en was
mevrouw Sharpe in haar tas aan 't
scharrelen. Marion keek op en zag
betn. Haar gezicht straalde van
vreugde en verrassing,
„Robert," zei ze, „kom je hier
helemaal afscheid van. ons nemen?"
„Nee," zei hij, „ik reis met dit
vliegtuig»"
„Reizen?" zei ze en staarde hem
aan. „Jij?"
„Het is een openbaar vervoer
middel, weet je."
„Ja, dat weet Ik. Maar... ga je
dan naar Canada'"
„Inderdaad,"
„Waarom dan?".
„Om m'n zuster in Saskatchewan
te bezoeken," zei Robert met een
uitgestreken gezicht, „Wat ik trou
wens een veel betere reden vind
dan een neef in McGill."
Ze begon te lachen, zacht «n aan
stekelijk,
„Robert, lieveling," zei ze- „je
weet niét hoa weerzinwekkend je
eruit ziet als je zo zelfvoldaan kijkt:"
(SLOT)
