OVERBODIG PROCES
SJALOM-Israel snakt naar
ware vrede
t
waakt
vormt
jfc tipte i7Ü
TERUG
UIT
ISRAEL
—VI-
Knap öp die kale schutting met Cefa Bever Bnitenbiits
-CHECHAQUO
onder de
door-
JACK LONDON
i
JSLU m r- f
MAROKKO steunt
Eisenhower-leer
Geen bondgenoot
leren 1,1
mm
SPROETJE SPARKS
door FRANK GODWI
sT' ft
AVONTUREN
VAN
- KAPITEIN
li.: ROB
Jongens vinden in
bosje geldkist
Mr. Teulings uit de
Eerste Kamer
Woensdag 8 mei 1957
TOP de „krijgsgevangenen*4, over' wie .sommige kringen in West
Duitsland zich indertijd nogal druk Hebben gemaakt, omdat ze# pr„f. pWnnrj jq+, -s-.
zo lang werden vastgehouden, ioordea ook de -generaals
Sepp Dietrich en Michael Lippert. Zij zijn intusseh reeds enige f 7 öêmdeUng, die naar Israël
jaren geleden, vrijgelaten, al staat het-vast. dat Sepp Dietrich in" Mal- *omt;' leert en dat hij dan zelf
ïiiiik knrtfl.metten heeft gemaakt met gevangen genomen Amerikanen,}00^ al gaUW gaat gebruiken,
eh al isliet niet voor betwisting vatbaar, dat Michael Lippert in Né- bet .Woord „sjalom", vrede,
der!and.; wcderiechtélijk .burgers heeft laten doodschieten, en al kan ge-1 Dat blijkt de gangbare groet,
voeglijk- worden aangenomen, dat deze ïriien slechts een fractie rijn van }die niet enkel wordt gewisseld
wat deze beide heren in de oorlogsjaren aan wandaden hebben ge- tussen vrienden eti kennissen
bij ontmoeting of afscheid,
maar ook* tussen toevallige
voorbijgangers op straat. Waar-
;schijnlijk is het voor de Israëli
zelf net zo'n afgesleten uit
drukking als bij óns bijvoor
beeld a-dieu, en denken zij, als
zij iemand „sjalóm" toeroepen,
evenmin aan oorlog en vrede
als wij aan God, wanneer wij
ten afscheid adieu zeggen.
Voor mi? heeft desondanks het
woord „sjalóm" gedurende ons ver
blijf in Israel een soort symbolische
betekenis gekregen. Want „vrede",
vrede met hun Arabische nabuur
landen is stellig wel datgene, 'wat
nagenoeg ieder in Israel boven 'alles
wenst. Het land wil in rust al zijn
krachten kunnen wijden aan de op
bouw,. aan het vraagstuk dat meer
dan iets anders in het middelpunt
staat, en waar alle andere proble
men op de eén of andere manier
mee samenhangen: de absorptie, van
de nog altijd met tienduizenden toe
stromende immigranten, de versmel
ting van die honderdduizenden, die
sinds in 1948. de staat werd geves
tigd uit aller heren landen naai* Is
rael- zijn gekomen tot één enkele
Joodse natie.
Vrede, maar dat zal hoop ik
-- - ge
pleegd..
Genade voordrecht, hebben de Westelijke regeringen gezegd. Men
mpét. nu ervaren., dat.juist.,de Duitsersvdaar anders over denken. Sepp
Dietrich en Michael Lippèrt. voor wie de buitenlandse gevangenissen hun
déüren hebben geopend, staan thans te Miinchen terecht voor misdrijven,
die ze bijna een kwart eeuw geleden hebben begaan en die volgens het
Nederlandse recht al geruime lijd geleden zouden zyn verjaard, De ijver,
waarmee de justitie in Beieren heeft gespeurd naar' feitenmateriaal om
trent de beruchte nacht van de lange messen in 1934, is natuurlijk aan
de ene kant wel prijzenswaardig; maar men kan zich aan de andere kant
afvragen,; wat Duitsland nu nog opschietmet de-bijzonderheden van het
geen in rijn algemeenheid zeer'duidelijk een onderlinge en ordinaire
nazi-moordpartij is geweest,
Ken herziening Van bet Rijksdagbrandproces zou belangwekkend kun
nen-zijn, onidat deze brand de. wisseling van het regiem duidelijk mar
keert en omdat zonder de minste twijfel de verkeerde is veroordeeld. Del
nacht van de lange.messen markeert echter niets, tenzij de uitschakeling]
van de S.A. als een belangrijk historisch féit zou moeten worden aahge--
merkt. Naar onze mening is 2e dat geenszins. Het hele geval is niet]
anders dan eén bloedig hoogtepunt in een heerschappij van misdaad en
geweld. Do vlotheid, waarmed Hitler met mensenlevens omging, behoeft
liet»nauwkeurig en waarheidsgetrouw relaas, van de nacht der lange mes
sen niet als bewijs. Zijn hele loopbaan getuigt er van.
Hl De Israëlische jeugd is zicli terdege bewust van de Hf
gevaren die het land bedreigen. In bepaalde, voor de
defensie van het land belangrijke gebiedensteekt zij ëi|
'ijverig de handen dit de mouwen om haar bijdrage te |j=
=s leveren aan de verdediging viin het land, zoals deze
jonge Israëli's, die bezig zijn met het aanleggen van
loopgraven.
D E geschiedenis kan onmogelijk .veel. wijzer worden van enig wet
tig en-overtuigend bewijs omtrent de manier, waarop Ernst
Roehm aarr zijn einde is gekomen en omtrent de identiteit der
genen, die het echtpaar Von Schleicher hebben neergeknald.
Hitier gaf het bevel en Goebbels zorgde voor liet propagandistisch leu
genverhaal,. Dit js' de hoofdzaak; beül en beulsknechten komen er min- w
der op aan. Én zelfs van het gr&s van de slachtoffers, Roehm zelf nietitiit wat ik al eerder heb verteld
uitgezonderd, kan worden gezegd, dat ze er minder op aan kwamen. Zij j
r» j- 1•- j ;igeen vrede tot elke prijs. „Wij van
waren geen nobele, opstandigen, geen vechters voor de vrijheid. Hetlonze j-ant willen geen oorlóg", zegt
enige, wat-(wellicht) van hen valt, te. zeggen is, dat rij geen genoegen tSh, Peres, de nog jeugdige direc-
nameri met hun aandeel in de macht, die de nazi-partij in staat was uit IHir-generaal- naar de.bij ons ge-
tc .oefenen,sedert alio andere partijen Karen omWen. Voorzover L™aal - van hrt^o/pre^S/B^Ö
hebben w illen vechten om. de buit, heett Hitler hun de kans ontnomen. fGoexion zelf beheerde departement
Misschien-vragen sommigen of Sepp Dietrich cn Michael Lippert, die I van defensie. „Om te beginnen wil-
de leiding hadden van de moordpartij dan niet gestraft moeten worden? I
Men kan ons geloven als wij zeggen, dat. wij geen traan zullenlaten, a!s*voor een land jn opbouw als het
ze nu éeo Duitse gevangenis ingaan, nadat ze enige jaren geleden, uit 1 onze onmisbaar. Daar komen intus-
- - - - - sen nog heel andere, materiele over-
bukenlaodse. gevangenissen zijn ontslagen. Maar tegelijkertijd moet ons
van het hart, dat wij volstrekt niet kunnen inzien, .waarom de ;nacht van
de lange messen .waarvoor ze nu weer zouden - moeten brommen, iels er-
gers zou rijn dan hun in het buitenland begane misdrijven waarvan zc
vaak en zo roet nadruk is gesteld, dar er een streep onder moest worden
gezet.
Het feit, dat dë Duitse justitie het klaarblijkelijk wel erger vindt, js
een beetje grievend. Ondertussen kan men dan al weer lezen, dat Sepp
Dietrich hoog opgeeft over de r fraaie eigenschapen- van de S.S. en dat
Michael Lippert pocht over zijn optreden hij Arnhem in september 1944.
In of -buiten de gevangenis, aan deze lieden valt niets te verbeteren. Maar
als ze dan toch moeten ritten, laat het dan zijn wegens datgene,wat ze
misdreven jegens fatsoenlijke mensen.
ETAe Straatsburg gevoerde defensie-debat is wel verhelderend
geweest. Spaak'heeft zeer duidelijk gezegd, dat de kwestie van
J de proeven-met atoombommen onderdeel is van een veel groter
probleem: dat van de uitbanning van de 'oorlog. Men mag deze
dingen nooit'lós van'elkaar riem Precies zo hebben wij het ook steeds
gesteld. Het zoii" gevaarlijk zijn' en trouwens een grievende teleurstelling
voor de geknechte volken, de druk op deSowjet-Unie te verminderen.
Atoombom en oorlóg kunnen sieebts onschadcdijk worden gemaakt door
er van uit te gaan, dat wapens vaii .allerlei soort en proeven er mee,
voor de Russen evan gevaarlijk rijn als voor ieder ander. Gemeenschap-
pel ijk moeten de^ gevaren worden bezworen; wat ons betreft, hoe eerder,
hoe beter 1 - r v: ï-
(Advertentie IJVf.)
RABAT »e sultan van Marok
ko heeft vandaap zijn instemming
betuigd met de Eisenhower-doctrine
voor hulpverlening aan het Midden
Oosten.
Tijdens eéri onderhoud van een
uur met Eisenhower's bijzondere af
gezant James Richards deelde de
sultan aan Richards mee. dat Ma
rokko het beslist eens is met de
grondslagen van de Eisenhower
Doctrine. lV*%V
Wél -wees de sultan er op dat
eventuele economische hulp aan Ma
rokko op „harmonieuze wijze" dient
te geschieden. Kennelijk duidde de
ze opmerking op een vroeger, door
de sultan afgelegde verklaring, dat
Marokko goede relaties wenst te be
houden met Frankrijk dat eveneens
economische hulp verstrekt aan Ma
rokko.
wegingen bij.
Omdat Israel de vrede
wil, moet het op alles zijn
voorbereid. Tijdens zijn be
zoek aan Israël werd aan
dr. P. J. Koets, ondubbel
zinnig te kennen gegeven,
dat de Israëlische regering
do jonge generatie beslist
niet wil offeren. Israël wil
werkelijk met rust gelaten
worden, maar het verlangt
niet naar de „rust" van de
jaren na 1948, die aan onge
veer drieduizend Israëli's
het leven kostte. Ongestoord
wil de jonge staat zijn groei
heieven en daarom is er een
sterk leger, dat de buurlan
den duidelijk moet maken,
dat een verstoring van deze schap op eri als dat waar is we
rust niet ongestraft ral Wij-
ven. zou het. Israëlische leger, zich onder
schelden - van iedermodern. leger,
„»t_' tr l a. - waar na de eerste oefeningverve--
jaar voor meisjes. Hoe. het precies jjng de ergste.vijand is. Het zóu dat
zit met die dienstplicht voor meis- eVen'wel, stel dat het waar is, al-,
jes heb ik niet met zekerheid ge- leen kunnen, dankzij de heel. bij-
w^ar kunnen worden.. Misschien is 3ondere omstandigheden, waaronder
ook dit,: zoals naar wij telkens nier- Israel leeft.'
ken, véél in deze jonge staat, nog T;
niet in alle details geregeld.. VOÏI ei'llSt beiVUSt
Ik kreeg tut de ons verstrakte in
lichtingen de indruk, dat in begin- Elke Israëlische rec'ruut wéét, dat'
sel elk meisje dienstplichtig is, maar het ieder ogenblik bittere ernst kan
dat zij niet wordt ingelijfd als zij worden. Het kost zijn officieren en
zelf of haar ouders daar overwegen- onderofficieren 'geen enkele moeite
de bezwaren tegen hebben. Zeker is hem er van: te doordringen, dat wat
dat er heel wat meisjes in uni- hij doet zin heeft. Leren lezen en
form rondlopen een soldaat met schrijven, Hebreeuws leren, zwetend
een paardenstaart valt enkel ons, de helpen om de oogst binnen te halen
vreemdelingen op, maar toch aan- net zo goed als zijn sten leren han-
zienlijk minder dan jongens. teren, ais wachtlopen bij een trac
toren-station. als voortdurend met
een kijker dé horizon afzoeken, of
ïsd dreigt.
uitzondering van de
Het leger js, naast de school,-bij
Uitstek- het instruct, cm ven dé
de lippen komt: Sjalom"; vrede.
Wü hebben geen zware industrie
en. wij zijn dus voor onze bewape
ning op het buitenland aangewezen, van heinde en ver gekomen jonge verwiit van mnnkf "rfst ril r.>h
Bovendien staan wij helemaal op mensen die veelal geheel verschil- t
onszelf; wij hebben geen. enkele wer- lende maatschappelijke - ondergron- woitï+Hp r^!£ 5,,
kelijke militaire bondgenoot en wij den hebben en verschillende talen
behoren niet tot enig blok. Er is spreken^ bewuste Israëlische staats- j.'
dus voor ons alle reden om zolang bergers te maken. Onder de recru-
oorlog te vermijden en dat te meer. ten, voorzover zij uit de Arabische ™m?oï hrt bli
omdat een gewonnen oorlog voor ons landen komen, zijn'heel wat anal- f. w
zouTelfkS''itrt'ïnigl™eBtew§ 3 teU het raotene He- wlftóchSl
willen is met rust te worden gelaten, breeuws, voor velen een onbekende *®Jr ^n. S'
maar dan ook werkelijk met rust"! taal? Geen nood, maandenlang A'SSrtTï. JSS
„Beseft u wel, dat wij sinds-1948 krijgen zij, voor wie dat nodig is,
tengevolge van de terroristische ac- Hebreeuwse les, om te beginnen vier a,Ueï?aal na enkele dagen vlot over
tiviteit van infiltranten, een actïvi- uur per dag. Zo is het leger een smelt-
teit die door de Arabische staten, kroes, of, zoals iemand het geestig
Egypte in de eerste plaats, stelsel- heeft uitgedrukt, een „pressurecoo-
matig wordt georganiseerd, ongeveer ker", waar een nationaal saamho-
drieduizend mensen hebben verlo- righeidsgevoel wordt gekweekt,
ren? De hele veldtocht in de. Sinai waar Sabra's en nieuw-aangekome-
heeft ons daarentegen nog geen 160 nen worden versmolten,
man gekost, van wie 30 4 40 officie- Uit een en ander blijkt al, dat
ren. Dat wil dus zeggen, dat wij in dit leger nog heel andere functies
een zgn. vredesjaar ondanks de wa- heeft dan in een land als het onze.
pen stilstand, nu al jaren" lang; twee Als de soldaat uit dienst komt, heeft
maal zoveel, mensen verspelen als hij niet enkel zijn militaire opleiding
in de laatste campagne tegen Egyp- gehad, een opleiding die natuurlijk
te. Daar moet een einde aan komen." gericht is op. het soort oorlog; dat
De heer Peres is nuchter genoeg hij eventueel zou moeten voeren'en
om te beseffen, dat er op een wer- die sterk hfet karakter van een
kelijke definitieve regeling door een guerrilla zou dragen. Hij komt daar-
vredésverdrag tussen Israël en zijn enboverv uit dienst met een gron-
buren voorlopig noggeen uitzicht dige kennis van de landstaal, hij
bestaat. Dat zou heat nog een jaar kan die nu in elk geval niet enkel
of twintig kunnen duren meent hij. spreken, maar ook lezen'en schrijven.
Daarom is Israël gedwongen op Hij. heeft bovendien of een tech-
alles voorbereid te zijn. Alle Isra- nisch vak geleerd, of-hij heeft in
elische burgers ook de Arabische een van de landbouwnederzettingen
minderheid! zijn dienstplichtig van ia de buurt van de grens als boe
hun 20e tot hun 45e jaar. Twee en renarbeider leren werken,
een half jaar duurt de tijd van de „Een leger waar men zich niet ver-
eerste opkomst'voor jongens, twee veelt", merkt iemand uit ons gezel-
VOl Tiling er^ ergens onraad dreigt.
Maar
Misschien lykt deze tankversper-
ring, aangelegd in de uitgestrekte
Negeviooestijn, wat erg primitief,
moar ook deze eenvoudige midde
len spelen een rol bü Israels ver'
dediging, die sterk moet zijn om
de Arabische buren buiten de'
grenzen te houden.
m dc Onotvinö
PtURMOHDtn
VLUO)Ort<jt.rt5,W£
noütn
jAMÉnetRjOMfi
Op tttjrr woord
JDHn5niTtt?
IhütLOOPtR
MIK*, vhrt
Ht.
LÜIbTtR
ttnü
GR&RGR
2996. Al]tè veel; risico durven de twee vrienden
ook weer niet te nemen en weldra vertrekken zij
weer aan boord van de ..Ranger" „Ik zal het kan
toor in Valparaiso radio-telefonisch meedelen, wat
onze bevindingen zijn geweest," zegt Eddy Clin
ton. wanneer x» wéér ia. volle zee zijn. -Rob trekt
DRACHTEN. Jongens hebben in
een bosje in - Surhuisterveen een
geldkistje met 1200 gulden gevonden
dat waarschijnlijk afkomstig is van
de voddenkoopman M. Stienstra, van
wie het vorig jaar werd ontstolen.
WENEN Een volksrechtbank
te Boedapest heeft gisteren drie
Hongaarse opstandelingen ter dood
veroordeeld. De drie mannen
Fe ren cpalhazy. Reszoe Varga en
Zoltan Preisz behoorden tot een
contra-revolutionaire groep onder
leiding van de inmiddels geëxecu
teerde Joszef Dudas.
(Van eén onzer verslaggevers)
DEN HAAG Het lid van da
Eerste Kamer voor de Katholieke
Volkspartij';1 mr. F. G. C. J. M. Teu
lings, heeft zich op medisch'advies,
genoodzaakt gezien uit deze func
tie. ontslag te némen. De voorzitter
van de Eerste Kamer, mr, J. A.
Jonkman, heeft bij het begin van
de vergadering v dinsdagmiddag
voorlezing van déze brief gedaan,
waarin de heer Teulings o-m.
schrijft, de beste herinneringen aan
zijnKamerlidmaatschap te behou
den.
'f Advertentie IM.)
„Drie honderd acht en dertig," ver
beterde Shorty. ,Jk heb ze geteld.
1 Ga uit de weg, vreemdeling. Laat
iemand lopen, die weet,» wat lopen
Dit laatste was gericht tot een
blijkbaar uitgeputte mfin, die nog
Slechts kon voortstrompelen en de
weg versperde. Deze".en nóg een wa
ren de enigen, die zü Ontmoetten, die
het moesten opgeven, want zij wa
ren nu heel dicht bil 't 'voorste ge
deelte van de rij. Later pas hoor
den zij van de Verschrikkingen van
"die nacht Uitgeputte ménsen gingen
aan de weg zitten en konden niet
meer opstaan. Zéven vroren dood,
terwijl een massa tenen,'voeten en
vingers van de overlevenden inde
ziekenhuizen van Dawson moesten
worden afgézet Want- dé nacht.
23 ..En hij is nog niet eens droog ach- waarin de dolle jacht naar Vrouwen-
ter z'n oren. Ga uit de weg en laat kreek geschiedde, bleek de koudsta
.i,Wie? Ik? Als jij uit de weg gaat, je vader je tonen wat lopen is." van .het hele jaar te rijh. Vóór ae
zal ik je eens laten zien, wat lopen Q h t hal; wi«elden zii fflorgen wezen de alcoholthermome-
is." el2_ iS het aawevcn van de ters Dawson zeventig graden on-
Stoom lachte en'maakte weereen ken niet veel Hnn In der. nul aan. De mannen, die aan c»
wending. Hij had nu een heel ande- g??LSE/gSShen «m olSoon deelnamen, waren, met weinig
re kijk cp het avontuur gekregen. hPun adjo cp hun gericht™ bevroor. S2
SÖe 4T een" IS& d"e doordringend de kou. da;
overwaardering van waarden," In-
jjj land, diè_ met wisten, hóé koud' het
aanhoudend"hun neuzen en .wangen er 2{in-
moesten wrijven met hun handschoe-
De andere man, die het moest op-
hu, was hot' niet de winst van net XirrnlatiV te breneem
spel, maar het spel zelf, waarop het te
aankwam. -
derdaad, hü stelde er minder belang n^nT*AL*zeJ dat *e*nige"^!m\en'1 na- geven,, ontdekten" zij enige minuten
in 1° te veroveren in; het jj6ten,hadden zij er geen: gevoel later bij een straal van het Noor-
mei in en dan moesten ze kracht!- derlicht. welke als een zoeklicht van
riJn, Alles welbeschouwd besloot ger wrijven om het bloed weer in de horizon naar het zemth schoot
ne -'rculatie te brengen.. Hij zat op een ijsblok naast de weg.
Dikwijls meenden zij, dat zij zich ou^?vPh«mZvrn1uk Altiid Tngbewe-
Wil, spieren, energie en ziel moes. nu v°°ra,a,1n bevonden, maar steeds g&ft a»r bUI»
ton deelnemen aan oen strijd (tiet die weer haalden zu andere goucoekers S"}| ?'s aas
Shorty, een man, die nooit een boek m. die vddr hen vertrokken waren. "ties te aooa
had gelezen en geen op'era kon. on- Nu en dan beproefden groepen man-
derscheiden van een straatdeuntje, nen hen in dezelfde pas te volgen,
noch een Grieks heldendicht van rij- maar steeds gaven zij naeen paax sie*i®ïh
melarij. mijlen de moed op, en bleven m de ''-5,3 hrp^kt
„Shorty, ik zal je dood laten lopen, duisternis achter. ooi deel. „Als.je-hem omwerpt bree
Ik heb elke cel in mijh lichaam .ver- „wij;zijn de hele winter onderweg U'*
nleuwd, sedert ik de oever bereikte geweest." was Shorty's verklaring,
in Dyea. Mijn spieren zijn --*rd ais veiitjes. die niets hebben ge-
zUten, vries je dood."
De man antwoordde '.irt. en zij
bleven staan om een onat t/oek in to
ellen.
„Stijf als een paal," was Shorty s
een bedenkelijk gezicht- zouden onbevoegden het
gesprek niet kunnen afluisteren? „Maak je daar-,
over geen zorgen," zegt Eddy, „ik. geef onze positie 1
in code'op. en verder babbel ik maar zo'h beetje
over onze goede vangst, net alsof we vissers zijn."
Wanneer hij na eca uurtje uit de radiohut komt,
heeft hij goed nieuws. „Ze maken in Valparaiso-
de „Rosita" klaar, die wij morgen zullen kunnen
ontmoeten. En de gezagvoerder is een oude ken
nis van je. Rob: kapitein MacLloyd!" „Ik- ver- -
heug my er op hem weer eens te ontmoeten,"
antwoordt Rob.
„Kijk 's of hij nog ademt" zei
Stoom, terwijl hij met blote handen
koorden" en "de smaak vanmiirivlees uic c" door Pelzen en. wollen hemden naar
K£ ade St van Sn tt«l- ^aan daS ïv.de bilurt VSn h1tt0,n he' hart d« zocht-
,la»t Mm LsSm Lfeil» rou ljggea, bebjien de vermetelheid te. Shorty lichtte een oorklep op en
fi i ÏÏtES, denken, dat zij ons by kunnen hou- bukte rich over de .ilskoude lippen.
wooHenle'kunrm «hrtlv™ Siïr Wel; echte oude kolo- bfolé?ïdS' berichtte^hU
dat kon ik toen Siet lÜ'mieS'Vn'ou'Sê »ok geen hartslag," wi Stoom,
eerst leven, en nu ik ze leef, is het kolonist kan dan is het lopen Hij trok zijn handschoen %veer aan
niet nodig ze te schrijven. Mijn li- K^tst kam aan is^nei en wreef zijn hand een minUut lang
chaam is tegen alles gehard, t-n geen E,cn3( streek Stoom een lucifer af Etövig, eer hij 'm aan dovorst bloot-
vlegel van een. bergbewoner kun mij keek op zyn horloge. Hy nornaai- s;eido om een lucifer af te strijken,
te na komen, zonder dat ik h-ri hem de dat nooit ,vfter, want zo havig Het was een oude man on nij was
dubbe* i^n dwars betaald zet Ga sneed de kou in zyn onoedekte han- zonder twijfel dood. Toen de lucifer
voor en geef een half üur de pai aan. "a': half uur vooroy- vlamde, zagen zij een lange, jjuy&ê
Span je maar in tot het uiterste, en §"3,®* Ger 2e hem geen Dijn meer baard, tot aan de neus vol ijskegels,
als je ér genoeg van- hebt. 'zal Ik d®den. witbevroren" wangen, en gesloten
weer voorop gaan eri'een half uur „Vier uur," zei hij, terwijl hij zijn ogen, waarvan de wimpers waren
je krachten tot het alleruiterste doen handschoenen weer aantrok, ,en we vastgevroren. Toen gimt (d*-lucifer
inspannen." zijn al driehonderd'man 'vocrbijge- uit.
„Zo,\zol" hoonde Shorty vrolijk, gaan." (Wordt vervolgd)
