NIEUWE KRACHTPROEF FRASE EN FEITEN De kibboets is niet Toch waardevolle bijdrage aan de opbouw van Israel TERUG UIT ISRAEL VH= EZ3333 -CHECHAQUi JACK LONDON! onder de goudzoekers door fiKS Franse wijnoogst dreigt door kou te mislukken De groep Donderdag 3 mei 1557 OP 21 mei komen de huurwetten in de Tweede Kamer. Het meest omstreden punt hierin is, gelijk bekend, de bepaling, dat van de opbrengst der huurverhoging voor de vooroorlogse woningen met 25^, de helft wordt geblokkeerd. Het is deze bepaling, waarvan de heer Tilanus in de algemene vergadering van de C.H.U. veronder stelde, dat vermoedelijk de meerderheid van. do Nederlandse bevolking er tegen is. Het is dezelfde bepaling, waaromtrent de heer Bruins Slot in Trouw verklaarde, dat de aanvaarding zou neerkomen op een capitu latie van. de Kamer voor de socialisten. De zin van de regeling zoeke men in bet leit, dat deze huurverhoging minder dient tot een rendaW maken van het oude wemmgbezit dan tot liet noodzakelijk gelijktrekken van de huren der vooroorlogse en na-oor- logse Luizen. Met de rentabiliteit van de oude woningen is het reeds op dit ogenblik niet zo ongunstig meer gesteld. De oorspronkelijke idee was dan ook, bij wijze van belasting de helft van de opbrengst der verhoging af te romen en aldus verkregen geld aan te wenden voor de bouw van nieuwe huizen. De heer Drees heeft dit er echter ten tijde van de for matie bij de partijen niet door kunnen krijgen. Zo is het op de blokkering uitgelopen, een maatregel, die de huiseigenaren alleen gedurende zekere tijd de beschikking over de helft van de hogere opbrengst der huren zal ontnemen. Het geld kan zo nodig worden aangewend voor onderhoud en verbetering van huizen. Dit compromis is het, dat thans wordt aangevochten. Er kan van gezegd worden, dat het niet zo'n gelukkig compromis is; maar juist de partijen, die er nu zoveel bezwaar tegen maken, hebben het indertijd gewild en aan vaard, en zo is bet in hel regeringsprogram terechtgekomen. Het is vreemd en zelfs onbehoorlijk om eerst er iets door te slepen en daarna te zeggen, dat bet slecht ia en verdient te worden verworpen. Het o.i. enig juiste alternatief is terugkeer naar dé huurbelasting. Tenminste, als men de regering niet wil laten vallen. D F, heer Bruins Slot ziet daar geen been in, en misschien zijn. hele fractie niet. De uitlating van de heer Tilanus. die wij boven heb ben vermeld, zou er op kunnen wijzen, dat ook de C.H.U.-fractie ia dit geval niet bereid is, de regering te steunen. En daar de V.V.D. daarvoor in dit geval minder dan ooit zal zijn te vinden, is het de K.V.P., die de beslissing in de hand heeft: over de huurwetten en over het voortbestaan van het huidige kabinet. Dat bet lot van het kabinet inderdaad op bet. spel staat, is van. de kant van de P.v.d.A. al enige malen duidelijk te kennen gegeven. Wat dit betreft, kunnen de heer Rorume en de zijnen zich geen illusies maken. Voor hen is de zaak niet zo eenvoudig. De heer Bruins Slo; mag de blok kering dan wel als typisch socialistisch aanmerken en het moge juist zijn, dat ze inderdaad bet overblijfsel is van een verlangen van de P.v.d.A.. feit is dat bepaalde kringen in de K.V.P. indertijd een huurbelasting wel praktisch en volstrtkt niet onbillijk vonden. Men leze er de rede, die de heer Kraayvanger destijds in de Eerste Kamer hield, maar eens op na. Het voorstel van de beide confessionele vakcentrales om de moeilijk heid te ontgaan door toepassing van een geringere huurverhoging zonder blokkering, kan ge'den als een typische poging om op grondeh, buiten de principes van het gsval om, een houding te vinden welke aansluit bij die van de tegenstanders van het ontwerp. Misschien, dat er in Kamer nog een echo van wordt vernomen; maar zoals wij het zien, ontkomt de K.V.P. cr niet aan, ronduit ja of nee te zeggen. Loopt bet op nee uit. dan is de nieuwe crisis er en waarschijnlijk de noodzaak voor de tegenstanders, liberalen en confessionelen, om een formule voor samenwerking te vinden. Men ziet, het kan een belangwekkende krachtproef worden. WOROSJILQW. president van de Sow jet-Unie. heeft aan een door rijn Indonesische ambtgenoot Soekarno te Djakarta aangeboden diner verklaard, dat Nïeuw-Guinea bij Indonesië behoort. Nu valt over de kwestie-Nieuw Guinea van alles te zeggen; maar als iemand er over dient te zwijgen, dan is het Worosjilow. Horen de Baltische staten bij Rusland? Horen de Russische legers Hongarije en Bulgarije en Roemenië en Oost-Duitsl&nd in staat van knechting te hou den? Horen de economieën van de Oosteuropese staten ondergeschikt en dienstbaar te zijn aan het Russische belang? Propaganda maken tegen het z.g. kolonialisme en tegelijkertijd de grootste koloniale mogendheid zijn: het is een kunststukje, dat de Russen nog altijd hier en daar met enig succes weten vol te houden, al heeft het gebenrde in Hongarije het er niet gemakkelijker op gemaakt. Soekarno heeft de woorden van Worosjilow stellig met genoegen gehoord; maar de koele, ja haast vijandige, ontvangst, die het formele staatshoofd van Rus land bij het Indonesische publiek is teheurtgevallen. bewijst wel dat niet iedereen daarginds bereid ia, de frase voor de feiten te nemen. -i'i"iiir."-1r.i.71 irr si?,it Wat zal de toekomst zijn uan de kibboets, die voor Israel zo karate- -é i teristieke instelling? Zal deze unieke vorm una tanrtbouicfcolonie ten onder gaan aan psychologische spanmnpert. aan teleurstellingen? It deze grootscheepse poging van idealisten om leer en Ieren tnet el- s§ kander in harmonie te brengen, gedoemd te verdwijnen na een. bö- zonder belanpryke bijdrage tot de opbouw te hebben geleverd? j Dr. P. Koets, werpt deze vragen op in een bescliotitoinp over de collectïeue nederzettingen, waar de Joden hebben bewezen ook de s landbouw te verstaan. m levensgewoonten van hun ouders en grootouders. Deze immigranten van tussen 1904 *- en 1914 waren niet enkel Zionisten, die in Palestina een Joodse natie wil den opbouwen, niet alleen roman- tici, die gelóófden in de zedelijke Tn n «{trusting waarde van het boerenleven en het T'?9 ^-1cj erk. Zij waren daarenboven juopelykneden boerenwerk, Zij Waren daarenboven aangeraakt door het socialisme. Ook in dat opzicht hebben t\j gt- Srobeerd hun idealen in praktijk te rengen, en 't is zeker mogelijk voor ons nu en dan te glimlachen over naïeve kanten van wat hun als Ide aal voor ogen stond. Iaat voor hei demonstreren van urouwjelij- ke charmegaat de ïandarbeïd- ster aan het werk, In de teib- Nóg hoor ik de woorden van mijn leermeester, wijlen de u-route, in de eer- Uirechtee historietis Bolkestein, die ons, zijn studenten op het 10e^feWn/de^coiTectiï Taa?digudl°anl hart druk, toch. vooral met te gauw te denken, dat bepaalde, m ve landbouwnederzetting, die voor het collectief en onze ogen „normale" maatschappelijke verschijnselen onver- Isr®?1 z° karakteristiek is. niet huisvrouw, anderlijk zouden zijn, en als het ware van nature gegeven. en sociaiitis^hï^dachte^^onden nodig heelt Wd daar hun belichaming. Er zijn ia „Neemt u nu bijvoorbeeld de Jo- den, maar wérkelijke boeren, die Israel nu zo ongeveer 240 „kibboet- den. Wij denken altijd aan hen als sjouwen en ploeteren in de hete zon 2im", met een totale bevolking van stadsbewoners bij uitstek. Wij kun- om een bijna overal weerbarstige ongeveer 80 duizend „leden" d.w.z. nen ons hen moeilijk voorstellen als grond te dwingen naar hun wil. volwassen Inwoners, boeren. En dan komen er al gauw ge- Ter vermijding van misverstand leerden, die gewichtig betogen, dat TTno hot hnsmn dadelijk met nadruk vermeld, het Joodse ras wat is dat trou- ±J-Uc IItJl UViLUll dat de bewoners van de kibboet- wens, een ras?? van nature XT-rpr,, .«i-j fr zim bij lange na niet de gehele agra- !Te,enidz:ou 3taan tegenover het boe- fische bevolking van Israel omvat- ronleven, j". ï„r«,l JKL VI tan- Er n°e andere vor- Gelooft u dergelijke omln toch moderne betel^ij van dat woord men van laEdeisen<iOId van ko- nix.it De hele oudheid door, lijn de SS? Mestina^Sat was te dïnken ionisatic. Men vindt individuele feraeUeten herders en boerei ge- SL^en van de Ie" boerer" ?et ïame bHl4tors (si" weest Leest u er het Oude Testament dên vïndetamiTie dïltnlh.rhilri haasappel-) boomgaarden; coopera- maar op na! Maar nadat de Romei- g£ m™ ongetelde ^rflgeriaffid eUn "l?' ta nen de Joden uit Palestina hadden ?ervSSdï^ S3f™E oS- mille een eigen stukje grond be verdraven kónden rij nergens grond vuroSf een nSSw bestaan wilde S- "«uwt, maar mhoop van benodigd- beEtten. Zó, onder bepaalde concrete forTen li oïïde land Zo ontetiS- hed™ «n. "erkoop van produklen historische voorwaarden, rijn de Jo- 5W «ff* de verzorging van haar gezin, «an haar kin deren. In de kibboets is na melijk niets voor een enkel gezin en de kinderen voor den er gemeen schappelijk op gevoed. Mduertenïie IM.) Hee KNOBBELS aan de grote teen te bestrijden Xnobbels of zwellin- gcu aaa de grote teen zijn een zeer pijnlijke en hinderlijke kwaal Gelukkig bestaat er nu 'n produkt dat snel verlichting brengt. Hët is de beroemde Dalet Balsem. Balet Balsem heeft een drievoudige wer king: 1) verjaagt de pijn: 2) heft de ontsteking op; 3) vermindert de hinderlijke opzwelling. Neem de proef met Dalet Balsem, haar uit werking is verrassend. Bij apothe kers en drogisten. WASHINGTON President Ngo DLnh Diem van Zuïd-Vietnam is woensdag per vliegtuig te Washing ton aangekomen voor een officieel bezoek van vier dagen. Op het vhegveld werd hij begroet door pre sident Eisenhower. METZ Een groot deel van de Franse wijnoogst is tengevolge van de strenge boa reeds verloren ge- tsa.n. Over grote gebieden van de El- zasser wyngaarden wordt kunstma tige mist gelegd, om de wijnstokken tegen de bijtende kou te bescher men. De wijnbouwers in de Elzas worden er door middel van sirenes voor gewaarschuwd, als de tempera tuur opnieuw begint te dalen, zodat zij dan hun voorzorgsmaatregelen, kunnen nemen. Ook in het wijngebied van Bor deaux is door de lage temperatuur en de koude wind grote schade aan gericht. chanija. Hij is lid van de Knesset, romantische coilectivisten wilden het Israëlische parlement maar heeft o.a. de vrouw bevrijden van de .Jce- nog altijd een taak in de kibboets tenen van de hulshouding", U glim- Kiriat r.ath uraar iv ock'- verzorg het kerkhof," want lacht misschien maar voor de pio- beiders. dezp^dacen alïïver scire et* ook de doden horen nog tot de ge- niers was dat dodelijke ernst. De Een grote, ja principiële verande- wèl is er ook in Israel Iets als roeenschap. vrouw moest de kameraad, de ge- aen ae eersie lanaoouwKOiomes, B(i kninnUatios ten "-namja. nu is ua van oe ji.nessei, maar in het algemeen_ woonden daar behoede van de deze laatste jaren h« Israëlische parlemcnt maar heeft binnenstromende immigranten, zo als die bij Kirjat Gath, waar ik (kleine) Joodse grondbezitters, die 't werk lieten doen door Arabische ar ring kwam in deze toestand ten tijde van de zgn. tweede Alija, de tweede een trek. naar de ^eden C3? 5 pët Fote koestal 15 het domein "Jke zijn van de man. een treK naax_ ae steaen_ pet. .v vrnnu,. 4= 1asr ]flnP h„pft F,pn echtnanr krfiat vloed van de eerste mislukte Rus sische revolutie en de daarop gevolg de pogroms (1905). „Als er Joden naar Palestina kwamen was dat al tijd onder invloed van een vervol ging,'' merkt een van onze begelei ders op. en Jeruzalem), maar de meerder heid van het Joodse volk vindt (nog) haar bestaan in de agrarische sec tor. De Kibboets is dus niet de enige en in getalsterkte niet eens meer zij daar nu gewerkt en heel de maar het eten wordt voor al de aanleg onder haar handen zien ver- „chaverim" (kameraden) in de ge- anderen. Vol trots laat zij de pas meenschappelijke keuken klaarge- geïnstalleerde elektrische melkma- maakt, in de gemeenschappelijke eet- chine zien, het nieuwste van het zaal genuttigd. Er zijn gemeenschap- nieuwste. pelijke badgelegenheden en toiletten ,Is er lemend in uw jroep uit voor algemeen gebruik, niete Is voor - C AAM AlUrAl nu„n - CU J.U «Ciouuci-ikic uiCb cmia uicci - - - e de belangrijkste vorm van agrari- Utrecht?" Niemand helaas op dat t?a Onder deze murugranten nu bevond sclle bedriivieheid. Zii is wèl de ogenblik, maar als blijkt dat ik er Gezin - De kinderen worden zich een groep, die een bijna reli gieus geloof had. in de reinigende en naar rfoenorpr^nrl*» invlmul v,n brhAlrl 1 sche bedrijvigheid. Zij is wèl de ogenblik, maar als blijkt dat ik er - 4- *.S» meerst opvallende en zij is het ook althans heb gestudeerd, dan is dat meenschappelijK opgevoed in hetf indruk het sterkste bijna evengoed. Zij wil nL nog eens - 8 f regenererende invloed van de arbeid, mfimWk jSSt' #WÏÏB zeggen hoeveel 3 heeft geleefd op Middags na het werk, zo van 5 tot Israëlische leven. de toenmalige Veerartsenijkundise ',m "ÖJbtf hun oudera. Het is op den tot stadsbewoners geworden. Als ^ard werken, met je eigen handen liet israelische lCvtli. .wuumu^ - - - - - die omstandigheden zich wijzigen, wcrken, zweten en zwoegen, was Hogeschool, waar zij vele maanden punt, eo niemand zal zich daar- dan zullen er stellig weer Joodse boe- voor deze veelal jonge mensen een heeft gewerkt. Tot hier in deze kib- ?ver verbazen dat in de loop der ren en landarbeiders komen." roepmg. Dat gold heel m het by- ISSCHffiN, ik.zeg[het ^engens doet dus ens de Ne. jaren het sterkste verzet is gerezem Ik heb tijdens onz© reis door ™ur h« ««rtoderlandse invlced rich gelden. De roerlgheid van de rotraab het Israel vaak moeten denken aan dïê D«* opvattingen moeten stellig S,1**1» ,0,ïSL,!?,8?KES* ""ctok'Tldm* trom.©ks5"waar een volslagen"gebrek aan privacy", al- worden gezien als een reactie op de JteWke vorm haar langste tod gehad. van de zwart-bonte koeien .Doortie" lemaal nog wel te verduren, maar wijze, blijkbaar nooit helemaal ver- "~ir."v--t r,:: van ue Lwnrt-uome K.uvt«n .awuidc -- --o. w- ™- geten les van 35 jaar geleden. Want omstandigheden waaronder deze jon- fb h«ftt dan echter Ite eft cewil blijkt heten^ leerde melken njn kinderen zo redicaal afstaan? in Israel sic je Joodse zeelieden en gt'Joodse mensen tot dan toe hadden een buitgewoon -nTOdevolte bij- bijJ een (.„eformeerde boer in de P« met en veel „kameraden" ver- Joodse politic-agenten. Joodse pilo- geloeid. Zij'seerden r.ch atvan z,j dra^ geleverd opbouw van bu^ van Kyfcerk Dis von<1 het laten dan liever de kibboets, ten en Joodse postbestellers, Joodse ilden welbewust en radicaal breken .lu «rot maar gek dat zo'n Joden- Tegenover de proeiesen", die deze generaals en Joodse benzinepomp- ™et de levensomstandigheden en de ten hït jmda? v«lk J'ngón uit de stad bij een boer in pbde regels strikt willen handhaven houders, maar je ziet bovenal, zodra 5,1, 3 je de steden verlaat. Joodse land bouwers. En dan geen hereboeren, landbezitters, die het zware werk la ten doen door hun arbeiders en zelf enkel leiding geven en toezicht bou- In de meeste kibboetsim geschiedt de opvoeding niet in gezinsverband maar in speciale kinderhuizen. En kele uren per dag verenigt her ge zin zich in gezinsverband. 'Advertentie I.M.) P ais briljanten vertrouwen van het Jood» volk. 8ierr WOUi "~aVW hem komen de .jekkelijken" die, loals S -fiïnS „ek'ta tThel vertelde dat ik naar Palestina wil- bijv. in Deehaniia. de kinderen tot knikkende trek is m het Israëlische d begreep hij dat heel goed, Heim- bun elfde jaar by de ouders laten. wee naar het Heilige Land, ja dèt Elders gaat men nog verder: de was hem niet vreemd. collectieve bezits- en bedrijfsvorm De herkomst van de naam Doortje blijft gehandhaafd, maar het ge^ns- is roe nu in elk geval duidelijk: leven krugt een andere vorm. Voor die stamt uit de buurt van Nijkerk. le£?,r, sezm wordt een huidje) be schikbaar gesteld en de kmderen beeld. Neem nu bijv. Dechanija (de Ko renbloem aan. de zuidkust van het meer van Gensareth gelegen, daar waar de rivier de Jordaan weer te voorschijn stroomt. Het is de aller eerste kibboets, zij dateert van 1910. Toen sloegen ia: de letterlijke zin van het woord bieiy in een moeras achtige, - verlaten streek, waar enkel wat roofzuchtige Bedoeienen rondzwierven, twaalf jonge mensen groeien op in gezinsverband. Geen „echte" kibboets zeg- HS1 ï/m«n- «en de ouderwetse puriteinen, onder wie twee meisjes hun tenten schappelijke arbeid werken op het die rigoureus zijn in ae leer. op. Duizend zielen wonen nu, nog land dat eigendom is van de groep. Trpn vrnrhtbarp tn^^nvorm geen halve eeuw later, in Dechanija Het gereedschap eerst, nu de trac- j.en vruuniDure lussenvorra, A en B, de laatste nederzetting ge- toren en de machines, ze zijn col- riie ae goede kanten van d« sticht toen het aantal inwoners van lectlef eigendom, zo goed als de kibboets èïl van de indivi- de eerste vestiging te groot werd om huizen, de stallen en het vee. Ieder j, als een werkelijk „collectief" te kun- heeft zijn taak, die hem door de Cute Ie kolonisatie verenigt, me nen leven. groep wordt opgedragen. Idyllisch? nen ae voorstanders, en per- De moerassen zfjn drooggelegd en Ja zeker, er rijn aan dit leven idyl- cnnrriiik- BpH ik- hot iriPA rint H*» omgezet in grasland, in boemgaar- lische kanten, maar dan bepaald niet SOoniljK neo ik net laee, aat de den, in akkers. Er staan comfor- in de wat zoetige betekenis van dat toekomst xltm. gelijk zal gevetl. tabele stenen huizen (van twee en woord. Want er is hier de jaren door Want ondanks Bolkesteins ia meer verdiepingen; die zag ik in gesloofd en geslaafd, gewerkt, ge- - geen em-de andere kibboets) te zweet en niet te vergeten ge- bet begin V3H Cxlt StllK geCl- midden vai. een parkachtige aanleg: vochten om dit alles tot stand te teerde waarschuwing kan ik grasvelden, bloemperken, bomen brengen. nwrlnimnu nï»»t van mïi teen verkwikking in dit boomloze Is „ideaal" dan misschien een be- f overtuiging niet van mij land). Hoe moei. het hun te moede ter woord? Nee. ook dat gaat aan afzetten, dat hoe dan ook m zijn, die zich noj herinneren hoe een stuk werkelijkheid voorbij. Er nnrp werpld het rwrin rit* nnr- het was, toen zij als jonge idealisten 7;-\n spanningen, onder, maar ook „lluSj de hand aan. de ploeg drivens waaruv..rv»w boven de oppervlak- male Eén van de twee meisjes van toen. te. In de oudewetse kibboets lag de natuurlijke eenheid waarbinnen een kind be is de vrouw van de „grootvader", alle nadruk op Ql gioep; zij over- de geestelijke voorman van De- heerste enkeling er familie. Deze IluorL °P te groeien. crwjl ncT vlot yarr of: rcartr zosHonr lutTstr» AnofRfc ZttttBBtfl ibooR rt J'AKrttft WljifJhNltT5AtlCi voofi MonDtr» RcnEnnflflR PLAnn lo it Ar tn 24 de, zodat de troep uit Sea Dion het eerst aankwam." „Je bent toch wel erg wreed voor ons," lachte hij. „Dat is het niet," zei ze snel. „Ik ken iedereen in Sea Dion persoonlijk, en het zijn echte mannen. In vroeger dagen leden zij gebrek in dit land, en zij hebben gewerkt als reuzen, om het te ontginnen. Ik heb de moeilijke tijden op de Koyokuk met hen mee gemaakt. toen ik een klein meisje was. En ik was bij hen in de hongers nood in de Birkenkreek en in die van de Veertig Mijlen. Het zijn hei den, rij verdienen een beloning, en nu zijn hier duizenden groene weke- lingen, die het recht niet hebben, er gens aanspraak op te maken, hun ve le mijlen voor. Ik zal mijn adem ver der sparen, want ik weet niet, wan- Shorty met hese stem. „Ik wed, dat JU en alle anderen willen be- het een Indiaanse is." proeven, vader en mij voorbij te ,Hoe_gaat het met je, Joy Gastel!?" gaan. Een uur lang werd er geen woord meer gewisseld tussen Joy en Stoom, 2097, Wanneer dc volgende dag de „Sosita" in begint hij met de „Rosita" te seinen. De bedoe- zicht komt, it Rob wel een beetje verbaasd: hij ling is. dat beide schepen nu terug varen naar Bad Wh iiHxivi J irkAursênlp verwadii, maar dit i tic plek, waar de kunstcondors liggen. De „Ran* lijkt wel een oude vissersschuit. „Vergis je niet", I ger" zal de route aangeven, maar Eddy dringt cr zegt Eddy lachend, „het schip is maar zo gcca- wel op aan, dat op beide schepen scherp wordt mouficcrd: dal doen we wel meer om niet te veel uitgekeken, want het is niet uitgesloten, dat ze in de gaten te lopen bij ona werk," Met de lamp nu moeilijkheden zullen ondervinden. Ze hebben althans te doen met een tegenstander, die over middelen beschikt, die niemand mag onderschat ten. Vooral Rob is er van overtuigd, dat Lupardi al lang in de gaten heeft, dat ztfn geheim is ont dekt. „Vooruit," zei Shorty, zijn oor wrijvend. „Wij künnen niets voor die sprak Stoom haar aan. oude man doen. En mijn oor is zeker <t£n hoe gaat het met jou?" ant- bevroren. Nu zal dat verwenste vel wourdde zij. even haar hoofd om wen- ofschoon hij merkte, dat 2ij en haar er wel afvallen en ik zal er een dend en een snelle blik op hem wer- vader een tijd lang met elkaar ftuia- week lang mooi mee zijn," pend. „Het Is te donker om te zien terden. Enige minuten later, toen het Wie je bent" ,jk ken ze." zei Shorty tot Stoom. Noorderlicht de heuvel in vlam „Stoom." „Hij is de oude Louis Gastell, een van scheen te zetten, zagen zij op het ijs. Zij lachte, en hy was zeker, dat het de echte soort Zij is zijn dochter. Hij een kwart mijl voor hen, twee ge- de aardigste lach was, die hij ooit iS jn dit land gekomen zo lang gele- daanten. Verderop, een mijl lang, had gehoord. den, dat niemand het zich kan her was niets te zien. „Ben je al getrouwd en heb je al inneren, en hij bracht het meisje „Die voeren de troep aan," zei die kinderen opgevoed, waarover Je mee dat toen nog maar een baby Stoom, toen het weer donker werd. het had?" Was. Hij en Beetles waren compag- „Vooruit. laten wfj hen inhalen," Eer hij kon antwoorden, vervolgde nons, toon zij het eerste stoombootje Na een half uur, toen zij die twee zij: „Hoeveel chechaguo'» zijn er op de Koyokuk lieten varen" voor hen nóg niet hadden ingehaald, achter ons?" „ik vind niet dat wij moeten pro- begon Shorty te draven. „Verscheidene duizenden, denk ik. beren hen voorbij te gaan," zei „Al halen wij hen ook in, we zul- Wij zijn meer dan driehonderd voor- stoom „Wij zijn nu aan 't hoofd van len ze toch nooit kunnen voorbij- bijgegaan. En zij verspillen hun tijd de troep en zijn maar met ona vie- gaan," hygde hij, „Wat kunnen die met," rCn" lopen! Honderd tegen een. dat het ,jiet Is de oude geschiedeniszei Shorty stemde toe en er volgde geen chechaquo's zijn. Dat is het ech- zij bitter, „De nieuwelingen nemen weer een uur stilzwijgen terwijl rij 'te kolonisten bloed, daar kan je ze- de rijkste kreken in beslag, en de ko- stevig voortstapten Om'zeven uur I ker van rijn." lonisten, die hier zwoegden, de grond werd de duisternis onderbroken door Stoom liep voorop, toen zij hen ein- ontgonnen en dit land maakten, krU- de laatste stralen van het Noorder- delijk inhaalden, en hij was blij, dat gen mets. Zij hebben deze ontdekking ------- - 1 hij nu kalmer kon lopen vlak achter van Vrouwenkreek gedaan hoe |hen. Bijna op het eerste ogenblik bet is uitgelekt, is onbegrijpelijk kreeg hij de indruk, dat degene, die en zij hebben bericht gezonden aan 1 het dichtst bij hem was, een vrouw alle kolonisten in Sea Lion. Maar dat moest zijn. Hoe hij dje indruk kreeg, ligt tien mijl verder dan Dawson, en un„c„ui* kon hij niet zeggen. Geheel in pelzen als zij aankomen, zullen zij de hele wy "r pas over een half uur zijn. Ik gewikkeld was de donkere gedaante kreek tot aan de horizon in beslag moet mijn benen flink hebben ge- gelijk aan alle andere; maar toch genomen vinden door de Dawsons bruïkt kwam ze hem zonderling bekend chechaquo'j. Het is niet billijk, het Het was bij dit punt, dat de weg voor. HU wachtte tot de eerstvoigen- is niet rechtvaardig." naar Dyen. door IJsschotsen versperd, de straal van het Noorderlicht, en „Het is al te erg,"1 zei Stoom. „Maar niotsdma dwars over de Yukon tot zag bij dat schijnsel, hoe klein de ik laat mij hangen, als ik weet, wat de oostelijke oever afweek. En hier in sandalen gehulde voeten waren, je daartegen kunt doen. moesten xij het vaste «door verlaten. MAftr hij üïèyi dé jfafiü; én hij Wie 't eerst komt. mault het eerst" over de ijsschotsen kbrnmen, en een wist zeker, dat het die bijzondere „Ik wou. dat lk iets kon doen," beet smal. weinig begaan pad volgen, dat gang was, welke hij eens had beslo- zij hem toe. „Ik zou willen, dat zij on. dicht langs de westelijke oever liep, ten nooit te vergoten. derweg bevroren, of dat er iets an- „Zjj is een flinke loopster," zei ders verschrikkelijks met hen gebeur- (Wordt vervolgd) licht, dat in het westen een brede opening tussen met sneeuw bedekte bergen liet zien. „Vrouwenkreek,riep Joy. „Mooi zo," verheugde Shorty zich. „Volgens mijn berekening moesten

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1957 | | pagina 1