Naar de volgende klip
ER IS WEER
GRASBOTER
Wat maakt het uit wat u morgen doet?
CHECHAQUO~\
JACK LONDON
Ballograf
onder de
goudzoekers
door
e*v
dsl
Omgekomen soldaten
in W. -Duitsland
herdacht
Kaartsysteem
over leven van
elke Hongaar
Hoogovens beperkt
buizenproduktie
SPROETJE SPARKS
door FRANK. GODWIN.
AVONTUREN
VAN
- KAPITEIN
n?.° ïs rs
Vrijdag 7 juni 1%
DE strijd to de Tweede Kamer over de huurverhoging en -MoJcke-
ring lijkt in hoofdiaak beslecht. De amendementen kunnen nog
wel aanleiding geven tot enige wrijving, maar het is nauwelijks
aan te nemen, dat de Kamer het over details zal laten aankomen
op het conflict» dat ze over het beginsel van de zaak niet wenste. Enig
risico schuilt misschien nog in een al te grote tegenstelling tussen de a.r.
fractie en de ministers Aïgera en ZyJstra. Men mag in de rede tan de
heer Van Eijbergen een poging zien, de dingen minder op de spits te
drijven dan de heer Bruins Slot dit heeft gedaan in zijn krant. De wijie
echter, waarop^ de heer TiJanus de vrijheid van de ministers ook jegena
hun eigen partner verdedigde, gaf toch blijk van een zekere gealarmeerd'
heid. Tenslotte zijn het de beide a.r. bewindslieden zelf, die moeten be
oordelen of dj na een afwijzend votum van de gehele fractie vas hun
partij kunnen aanblijven. Het zou ons nog altijd niet verbazen, als zij
daar niet zo veel voor voelden.
In de consequenties van hun aftreden willen wij ons voor het ogenblik
niet verdiepen. Voorshands lykt ons ondanks alles de kans, dat zij blijven,
het grootst. Er is wel veel rumoer rondom de Huurwetten, maar de kwestie
der blokkering spreekt, zoals wij al eerder betoogden, te weinig tot de
verbeelding dan dat ze als aanleiding tot en inleiding van een bewind op
nieuwe basis zou kunnen dienst doen. Het strijdpunt en trouwens ook het
tijdstip zijn voor een regeringscrisis weinig geschikt. £u de A.R. partij
moet oppassen voor het forceren van een conflict» dat haar alleen maar
nieuw isolement kan brengen.
Deze keer haalt de regering het naar menselijke berekening wel. Maar
eenmaal de huidige klippen omzeild» dreigt op korte afstand al weer
nieuw gevaar. De tunnel-interpellatie is toegestaan en wordt op korte ter
mijn gehouden. En zo weinig als de kwestie der huurblokkering de pu
blieke opinie in beweging bracht, zozeer wordt ze bewogen door de
mogelijkheid, dat de beloofde IJ-tunnel er door gebrek aan medewerking
ran de regering niet komt.
ONS_ komt de houding der regering tamelijk ongelukkig voor, en
dienovereenkomstig lijken ons het standpunt en de positie van de!
hoofdstad nogal sterk. Dit vooropgesteld is er misschien aanlei-1
ding, de felle reactie alom op de regeringsbeslissang eens kritisch
te ontleden. De boosheid komt namelijk volstrekt niet uitsluitend voort
wit het leit, dat ..Den Haag" nu intrekt, wat het twee jaar geleden heeft
beloofd. Ze is ook een symptoom van de overgevoeligheid der openbare
mening voor alles, w-at heeft te maken met wegen en verkeer.
In de jaren na de oorlog Is aan de betrekkelijke honkvastheid der
Nederlandse bevolking tamelijk radicaal een einde gekomen. De mobiliteit
is ontzaglijk toegenomen, ook in die gevallen dat het „domicilie" onver
anderd bleef. Het „vlieg er eens uit" heeft in sommige kringen het karak
ter van een obsessie aangenomen. Er is natuurlijk wel een verband aan
wezig tussen het er op uit trekken en het benauwde huiselijk leven in een
te kleine woning zoveel hoog, maar het verschijnsel is daarmee toch on-
voldoende verklaard.
Terdege is ook sprake van een verplaatsing van de interessen sfeer. Men
zie hierin niet uitsluitend winst. In elk geval levert do verandering van
het accent mede de verklaring van die geesteshouding, die het menselijk
■welzijn afmeet naar de toestand van de wegen en de aanwezigheid van
ongelijkvloerse kruisingen, tunnels, vaste bruggen enzovoort. Een overweg
waarvoor men moet wachten, een pont die de reisdaur enigermate ver
lengt, ze wekken nu wrevel, terwijl ze vroeger als vanzelfsprekende en
vaak niet eens onwelkome onderbrekingen werden aanvaard.
NATUURLIJK zien wij de enorme toeneming van bet goederen
vervoer over de weg niet over het hoofd. Doch bet i» de vraag
of dit economisch motief bij het bepalen van het oordeel in brede
volksgroepen doorslaggevend is. De regering krijgt bij het debat
«ver de tunnelkwestie volgend week met zwaarwegende argumenten te
jnaken, maar het.is de vraag of die zo sterk rijn *ls de sentimenten, die.
rij met haar beslissing heeit wakker geroepen. Vandaar dat de bespre
kingen zonder twijfel met veel meer belangstelling zullen worden gevofgd
dan die over de Huurwetten.
"En dan komt de vraag op of het timnelvraagstuk kan leiden tot de
crisis, die ditmaal is uitgebleven. Zo op de hand gewogen rit het er in. I
Alleen, men denke rich de merkwaardige toestand in die dan ontstaat. Het
staat wel vast, dat de anti-revolutionairen zo'n crisis niet zullen uitlokken,
terwijl het feit, dat een socialist de interpellatie aanvraagt, bet vermoeden
wettigt, dat de P.T.dA. in deze zaak de regering slecht gerind ia. En gelet
op de houding van de K.Y.P.-fractie met de heer Matser aan het hoofd
in de Eerste Kamer bij de tunnelmotie is er ook. geen aanleiding om te
verwachten, dat de heer Ronune en de rijnen geestdriftig voor de rege
ring in de bres sullen springen.
Dit zou betekenen een afval van de beide grote regeringspartijen met
geen spoor van. een mogelijkheid tot een andere politieke constellatie. Het
klinkt nogal onwaarschijnlijk. Nu zon minister Algera kunnen gaan, maar
er is goede reden om aan te nemen, dat de regering ach dit niet aal laten
welgevallen. Als deze uitweg ook wordt versperd kan, geloven wij, uit de
interpellatie alleen maar voortkomen een voorzichtige en onschadelijke
motie. Het" volk Jeeft wel mee, en dat is een belangrijk ding; maar het
feit doet rich voor, dat ditmaal in politiek opricht met de publieke opinie
weinig Talt aan te vangen.
Mdurrtentte i.N.)
Essay en biografie
over Slauerhoff
DEN HAAG. De minister van
O. K, en "W. heeft aan de letter
kundige Herman van den Bergheen
opdracht verleend tot het schrijven
van een essay- over het werk van
J. J. Slaurehoff {1898—1936) en aan
de letterkundige C. J. Kelk een
opdracht tot het schrijven van een
biografie van dezelfde schrijver.
STA VANGER. Een garnalen-
visser uit Syre op het eiland Kar-
moey, heeft bij de westkust van
Noorwegen een oude Nederlandse
vaas uit zee opgevist De vaas,
waarvan de ouderdom wordt ge
schat op ZOO tot 300 jaar, is onge
veer 20 cm. hoog en rust op drie
korte dikke poten.
Advertentie tJS.)
MADRID kan men met een
«erschiUend oog bezien,
itfen kan naar de hoge
.flatgebouwen Jeuken en
zeggen: een Europese stad
tools zouela onderen. Men kan spe
ciaal op de nieuwe reperingagehou-
;u?en letten en zeggen: pompeus #n
I onbescheiden. Men kan ook de slop
pen in de binnenstad en de hutten
aan de rand uan de stad bezoeken en
zeggen armoede en misère pieren
hier hoogtij. En in al die gevallen
heeft men gelyk.
Maar ik zag Madrid op een an
dere manier; pa het eten van twee
nationale Spaanse gerechten: paz-
pacho en paella. En dat verandert
de situatie volkomen. De gazpacho
is een koude salade of soep. al naar
men het noemen wil, met tomaten,
komkommers, uien, paprika en olie,
die samen met een snufje knoflook
tot een wonderlijk verfrissend ge
recht zijn omgetoverd.
Dat is een goede voorhereiding
voor het genieten van de paella, een
gerecht, waarvoor Spanje alleen al
de dank der wereld verdient Het
bestaat uit rijst met stukjes vlees en
kip met Spaanse pepers en schelp
diertjes. Zij zitten nog in prachtig
gekleurde schelpen, die aan de
paella een bijzonder feestelijk aan
zien geven.
Men eet nog wat
fruit en daarna staat
men op. beter ge
luimd dan ooit tevo
ren, er vast van
overtuigd, dat de
hele wereld alleen,
uit vriendelijke en
goede mensen be
staat. Men krijgt het (Spaanse) ge
voel, dat het van geen belang is. wat
men die dag zal doen.
Madrid biedt u alle gelegenheid
uw mensenliefde te tonen. Daar is
het schoen poetsertje in de Gran Via.
Het is een lust hem aan het werk
te zien. De borstel klapt met duize
lingwekkende snelheid van de ene
hand in de andere. Soms zal hij hem
omhoogwerpen en als een jongleur
opwerpen. Hij werkt met harde doe
ken, met zachte doeken, met bor
stels en borsteltjes en doosjes en
flesjes en het resultaat is. dat uw
schoenen glimmen zoals ze nog nooit
geglommen hebben. Een schoenpoet
ser? Weineen. een artiest!
Daar is het lotenverkoopstertje op
de Plaza la Independencia. De trek
king zal plaatsvinden als u al lang
naar het kille Noorden bent terug
gekeerd maar ach zij is mooi als een
geurende bloem en rii kykt u zo
vertrouwvol aan, dat men een. hart
van steen moet hebben om haar
voorbij te lopen.
Op de Rastro, het Waterlooplein
van Madrid, zult u misschien een
gitana. een zigeunerin, tegenkomen,
die voor wat meer geld de deur nanr
de toekomst voor u openzet. Ze kijkt
u eerst in de hand en daarna zacht
en begrijpend in de ogen, beseffend,
dat er in het leven dingen zijn, die
onuitgesproken moeten, blijven. Ach.
alles komt niet uit maar wat doet
het er toe; rij is zo wijs en goed. Ze
zal u op de oude binnenstad wijzen
en zeggen; Daar leven, beminnen en
sterven mensen. Zo was het, zo zal
het altijd zijn an het is goed zo.
Nada.
Als u een man bent, kunt u naar
de barbier gaan. Scheren is in Span
je niet het afhalen van een baard.
nee, het is een plechtigheid, waard
om te genieten als een fijnproever.
De barbier zal allerlei geheimzinni
ge smeerseltjes gebruiken en u zult
als een herboren mens de straat op
gaan.
Als het tegen de avond wat koeler
wordt, gaat u naar El Retiro, een
van de mooiste parken zo niet het
mooiste dat er in Europa te vin
den is. Het is een vroeger verblijf
van de Spaanse koningen. Er zijn
brede autowegen, stille lanen, dro
merige plekjes, prachtige vijvers en
dit alles doorstrooid met een over
vloed van beelden.
U zult er wellicht een meisje en
jongen tegenkomen, die een eind
van elkaar af zitten. Vlak naast ei
kaar zitten mag niet in het open
baar althans in een land waar een
verloofd paar soms drie kaartjes
voor de bioscoop bestelt om de schijn
van de „begeleider" op te houden.
Het is een romantisch gericht en u
vergeet de bittere realiteit van de
vele gesloten huizen in de Spaanse
steden.
Al wandelende en dromende
neemt in Madrid nooit een Beadeker
mee riet u tegelijkertijd een
groot deel van de stad. De pittoreske
binnenstad, de paleizen, de musea
en de universiteitsstad, die in de
burgeroorlog geheel werd verwoest
maar thans gedeeltelijk hersteld»
gedeeltelijk weer in aanbouw is.
En «la u moe wordt, wat dan nog?
Madrid heeft een overvloed van
café's en cafeetjes. Misschien heeft
u geluk en treft u er een aantal ar
tiesten aan, die met vuur en verve
gedichten voordragen of liederen
zingen. Zijn het artiesten? Of dood
gewone Madrilenen, die er veelal
twee betrekkingen op na houden
een voor overdag en een voor de
avond omdat te het anders niet
kunnen bolwerken?
U zult plotseling w*{ milder gaan
denken over Filips de Tweede. Want
zonder hem zoudt u zich niet zq ge»
Madrid Is een wereldstad (waar de
trams tot nachts drie uur blijven
rijden). Hier riet men een van de
pleinen.
juiste ogenblik: om van de jlomcnco
dans en zang te genieten. In het be
gin zult u misschien wat verwon
derd, ja zelfs misprijzend kijken naar
deze wild bezongen levensdrift.
naar het bijna rt.aarsa elan van
de dans en luiste, un naar de schrille
stem van de zanger of zangeres.
Maar langzamerhand zult u een an
der mens worden en de maat in de
handen meeklappen en de dansers
en danseressen met .,hé, hé's" san-
vuren en wijn drinken en plezier
hebben.
Wat geeft het: uw familie en uw
buren zien u toch niet
BALLPOINTS
f1." Wm f 12.»°
IMF, FAFtER IN »OEK AMSTERDAM
lukkig gevoeld hebben. Hij g«f het
bevel, dat hier precies in net mid
den van een land een nieuwe hoofd-
blut *ch, rij I* mo«l ris een
geurende bloem
stad zou verrijzen, de hoogste hoofd
stad van de aarde van waaruit Span
je de wereld zou regeren.
U zult de Spanjaarden gaan be
wonderen om him sterk persoonlijke
gezichten en hun openheid van blik,
Semitische trekken rijn na de
exodus van vier eeuwen geleden nog
duidelijk aanwijsbaar. Ronde schou
ders riet mep zelden en het volk
toont een grote natuurlijke vitaliteit:
Het wordt avond en dat betekent
dak Madrid pas gaat leven. Op een
uur, dat in Parijs alleen de drinke
broers en vreemdelingen nog op
zijn. is het in Madrid nog volop le
ven. En de Spaanse openbare ver
voermiddelen tonen een service
waar een Nederlander verlekkerd
naar kijkt Om drie uur 's nachts rij
den er nog trams en trolleybussen.
Het is twaalf uttr en dat is bet
KEMPTEN. De WMtdPltee
strijdkrachten hebben donderdag te
Kemptin de laatste eer bewezen aan
de vijftien militairen, die drie da-
Sen geleden bij h«t doorwaden van
t Hier de dood vonden.
Naast de kist van het enige slacht-
offer, wiens stoffelijk overschot men
heeft kunnen bergen, waren op het
kazerneplein veertien kransen. voor
de vermisten geplaatst Vier com
pagnieën van Se valschermtroepen,
waartoe de doden behoorden, vorm
den een carré waarbinnen de fami
lieleden en andere aanwezigen, zoals
ministers en talrijke hoge officieren
plaats hadden gekregen,
j Generaal Max Pemsel hield, een
rede, waarin hij zeide. dat de eer
ste stap, die tot de ramp had ge
leid. ongetwijfeld had bestaan ln het
veronachtzamen van het bevel de
rivier nooit te voet over te steken.
WENEN De Hongaarse oom-
monistische partij moet de con
trole over het gehele leven in het
land krijgen, co heeft de Hongaar
se eerste rice-premier Apro don
derdag verklaard oa de slotverga
dering van de Nationale Vergade
ring In Boedapest.
Volgen* Apro moet een kaart-
rysteem worden aangelegd, waarin
de werkzaamheden van de Honga
ren in de afgelopen tien ja«r opge
tekend staan. Op hoge posten die
nen slechts betrouwbare commu
nisten te worden, benoemd. Allo
contra-revolutionairen moeten, ont
slagen worden, aldus de vice-pre
mier.
UMfJIDEN. Omdat, mede doop
de maatregelen ter beperking van de
bestedingen, de vraag naar gegoten
yxeren balzen is afgenomen, beeft de
directie van de Hoogovens bealoten de
prod uk tlvan de baizengieterij enigs
zins te beperken.
Het ter beschikking komende per
soneel, ongeveer 50 man zal elder* in
de bedrijven, waar nog een grot# be
hoefte aan personeel beataat, te werk
worden gesteld.
(Advertentie I.M.)
1
•:||f
HQG ril£T,tt£LPfc£RiTDt
JOM&ttiSntr DthCMAt
unen
IK tttB GfcMOtüBOVftiDIfcft
fijfl JULLIE 20 DAPPtR&t-
HtLEMAAt.
JULUC
klaar vooROt
MARTjrttMEER
HiJI5VArtl/,rttr\ Wtthf, DAT jt Mfcfl
HÊtRiniTn'U i VfcRDifcttDHcer
ntafnotvonotrti
3091 "Wanneer de dag aanbreekt bereikt het
drietal de plaats aan de oever van het meer, waar
de Indianen doorgaans hufi „god" aanroepen.
Eddy geeft Huinin nog eens nauwkeurige instruc
ties* «Je hoeft niet bang te zijn," zegt hij, „die
tod bestaat echt niet; het is een doodgewone man
i* Jullie bij de neus heeft genomen. En wij blij
ven in fit bmirl Er kan je echt niets overkomen." Huinin valt voorover op de grond en roept la
Schoorvoetend en 'toch nog wel een beetje be- zijn eigen dialect de „god" aan. Enkele seconden
vreesd gaat Huinin naar de plek, waar hij de vo- later komt het antwoord: een galmende stem, die
rige avond nog de geheimzinnige stem uit het in hetzelfde onverstaanbare dialect reageert op
binnenste van de vulkaan heeft gehoord. Eddy en de roepstem van huinin. „Een gewone luldspre-
Rob stellen rich verdekt op.' maar. toch op zo j ker." bromt Rob. „maar die stem herken ik
korte afstand, dat rij de stem kunnen horen. toch niet"
was nog verbazingwekkender. Maar
zü renden voor de prijs van een
miljoen dollar en grote eer in het
land van de Yukon. De enige in
druk van buiten, die Stoom kreeg
op die laatste razende tocht, was
die van verbazing, dat er zoveel
mensen In Klondike waren. Hij had
hen nooit eerder allen tegelijk gezien.
Hij voelde zijn vaart vertragen, en
Grote Olaf kwam een pas voor. Het
scheen Stoom toe, Idat rijn hart zou
barsten en hjj voelde zijn benen
niet meer. Hij wist, dat ze onder
hem voortvlogen, maar hij wist niet,
hoe het hem gelukte hen te laten
rennen» noch hoe hij nog meer wils
kracht op hen uitoefeode en hen
dwong hem weer naast zijn reus
achtige tegenstander te brengen.
De open deur van het registratie-
BUn, °™«kb,ar vertraagden Jij halverwege never," waarschuwde masttfijr vlos"
TOor voet to't hU eiSt "slecht, d«r een ruimt, van
lijk een twintig meters voor was. voet van elkaar ge.cheiden, viogen f" Tï®n languit op de vloer van
Een groot gejuich steeg op onder de sleden naaat elkaar voort Het h r zittende
de bevolking van Klondike City, die lukte Crote Olaf met iweep en atem h '5 "JjfJJ,
zich OJ het ijs had verzameld. Hier het z6 een minuut vol te houden. hi?n Snüi Het ïw«t
vloeide de Klondike in de Yukon, en En toen kwam Joy's si.de hem lang- °H oisl het stócht,
een halve mijl verder over de Klon- mm maar zeker vóór. »SÏ°JS?1'ZSA f'
dike, op de rechter oever, lag Daw- ..Houd je gereed!" nep zij Stoom 2waa:,e mct vn armen in da
son. Hat gejubel nam nog toe en toe. Over een minuut verlaat ik je. f«.ht enaproheer'do vergSffl te sure-
Stoom tag met een oogwenk eep slee Neem de zweep. - -t <-j
op z'tch toeschieten. Hij herkende de En toen hu zijn ene hand los-
prachtige dieren, welke hem trokken, liet om de zweep te grijpen, hoor-
Ze behoorden aan Joy GastelL En den zij Olaf een waarschuwing
Joy G»stell bestuurde ze. De kap schreeuwen, maar te laat. Zijn voor
van haar park» van eekhoornvel was ate hond woedend omdat ze hera
achterovergeslagen en liet haar fijn voorbü waren gegaan, deed 'n plotse.
ken» Toen stak hij rijn hand ult{
Stoom begreep z\jn bedoeling en rij
wisselden een handdruk.
„Het ia onbeslist", kon Stoom de
registratïeontvanger horen zeggen,
maar het wa* als in een droom, en
besneden ovaal gezicht zien, omgeven linge aanval. Zijn"tanden troffen Joy'* de stem was heel flauw en heel ver
door dicht haar. Zij had haar hand- voorste hond in de zij. De hon- ik kan alleen maar zeggen
schoenen uitgetrokken en met blote den der beide spannen vlogen nu dat juUie het beiden eJ^n<;n
han,den hield zij de zweep en de op elkaar af. De sleden vlogen over «ebt. Jullie^ moeten het aandeel sa-
slee vast de vechtende beesten en «loegen om» delen.
„Spring!" riep ze. terwjjl ha'.r Stoom krabbelde haastig .op en Bmaen op en neer,
voorste hond gromde tegen die t an wilde Joy ophelpen. Maar zij tfuwde de beriusmg bekrachtigden.
Stoom. hem weg en riep: 9roje °''f k™hte beahet en
(j.r» deed weer een poging tot spreken.
haï00Dle"schokte°vreseiuï van het Grote Olaf, alleen bedacht om de Eindelijk lukte hem dat
aewlcht Vn Zim lichaïïn maar Jov wedstrijd te winnen, was te voet ,rJV verduivelde cbechMUo". zei
zweep zwaaien. oeVer in Dwvson bereik- hebt aangelegd, maar het is je
„Hu. Jij. Voort Gauw! ®aui^ ten, was hij Olaf op de hielen. Maar gelukt
riep ze, en de honden huilden «n v,Dven 0D He oever won deza weer °P straat schreeuwde en jubel-
blaften ln hun fjver om Grote Olaf eendozifn pa wen d. een rumoerige menigte, terwijl het
in te halen. Vijf blokken -de'hoofdstraat af was kantoor propvol wa«. Stoom en Olaf
En toen hun voorste hetod vlak het kantoor van de registratieont- probeerden op te staan en meipen
achter Olaf's slee was en hem lang- vanger. De straat was propvol, ala eJ**ar daarbij. Stoom bemerkte, dat
zamerhand op zijde kwam, scheen om een parade bij te wonen. Stoom b«ien onder hem wankelden
de grote menigte volk op de oever haalde zyn reusachtige tegenstander *n hy waggelde als een dronken
in Dawson tot razernij over te gaan, ditmaal niet zo gemakkelijk in, «1 "?an-
Het wai een grote menigte, want toen hem dat gelukte, kon hij nem Olaf atrompelM naar h®m toe.
ieder had rijn werk ln de steek niet voorbijkomen. Zij aan zij renden .Het apyt _mlj, dat mü^ hon-
tcuct ilOLi fcljil w s-I» m ut Dtcvrv JItQt V VJUJt ««U KJJ ICUUQtl j-«-US
gelaten en vas komen zien naar de zij door de smalle gang tussen de d«n_aie van jou ^besprongen.
uitslag van de wedren, en dat the muren van in pelzen gehulde, hen -»"13411 *öx* 3® niet helpen, nijgo»
lo«JulchêM4 mannen. Nu ecna kwam Stoom. „Ik hoorde je wel «hreauwen.
de een, dan weer de andere door «Zeg, ging Olaf voort metghna-
de uiterste krachtsinspanning een *«r«*fe ogen-Dat meiaie een ver-
duim voor. maar onmiddellijk daar- dttlyald Iwap meiije. he?
na honderd tien
scheen te tullen blijven was
voldoende verklaring voor die ra
tOJ.
„AI* je vóór bent, laat ik mU
afvallen!" riep Joy over haar schou
der.
er na ging het voordeel weer verloren.
Hadden hun honden al ongeloof
lijk snel gedraafd, hun eigen vaart
-Een verduiveld knap meiija."
de Stoor
EINDE.
