Belangwekkend initiatief i Commerciële emigrant moet financiële hulp worden geboden Nieuwe constrt Nieuwe vorme De geschiedenis van een viskist Moord99 op Amerikaans televisie-programma fWOÜOfl DeTcmdpasta van standing I Nederlander vierde Manns Felix Krull in internationale orgelwedstrijd was geen plagiaat SECRETARIS NED.-CANADESE K. V.K.: Renzineregeling voor toerist in Frankrijk leidt tot klachten Voormalige vijanden dineerden samen RADIO EN T.V "SPROETJE/SPARkS door FRANK GODVM AVONTUREN VAN - - KAPITEIN rT-lOl dusver is het zo geweest dat wanneer de steden groeiden en hun bebouwing en belangen zich begonnen uit te strekken over de JL omliggende, oorspronkelijk landelijke, gemeenten, er een ogenblik kwam. dat ze bet verlangen tot grensuitlcg te kennen gaven. Zoiets dient Je gcsr.niedeti bij de wet, en ofschoon de ptocedure noga! moeizaam 5s, hebben de grote cn tal van kleinere steden in dc loop der jaren een *uet onbelangrijke vergroting ondergaan. Amsterdam, heeft een hele krans van randgemeenten kunnen inlijven. Rotterdam heeft ook gelegenheid ge kregen, zich naar alle kanten uit te breiden. Utrecht kreeg cr nog niet eo lang geleden de voorstad Zuilen en stukken van andere gemeenten bij. Ook Den Haag is wei groter geworden dan het was (Ücheveningen en Loosduincn kwamen er bij), maar in die stad is de neiging, andere ge meenten binnen haar gebied te trekken, toch het eerst afgestuit op al tc groot verzet. Verzet bii wie? In de eerste plaats bij dc gemeenten, waarop de resi- dentie het had gemunt, en die zeer grote bezwaren aanvoerden legen het I? u v°r,1,.."°l'8aan in de massa'waartoe ze zouden zijn gedoemd. Doch dit verschijnsel was niet nieuw. Slechts heel weinig gemeenten heb-,1 ben met vreugde meegewerkt aan hun verdwijning. Nieuw was het verzet in „officiële kring. Men gaf wel toe dat Den Haag ongeveer was volge- groeid. Maar inlijving van Voorburg cn Rijswijk kon toeli niet worden 1 overwogen. Omtrent de reden, waarom de ontwikkeling moest worden onderbroken juist bij Voorburg en Rijswijk, zijn allerlei veronderstellingen j geuit, waanan «oromige waarschijnlijk wel hout sneden. Wij willen cr niet 1 meer op ingaan: maar er zat een stuk onrechtvaardigheid in jegens die ge- meenten, die ook wc) hadden willen blijven bestaan, maar verder van het 1 hesnturscenlrum waren gelegen. Hoe bet zii, het precedent is gesteld. Met 1 de annexaties in de oude stijl kon het wel eens zijn afgelopen. DE eerlijkheid gebiedt om te zeggen, dat er steekhoudende argu- inenten zijn aan le voeren tegen het voortdurend vergroten van de j stedelijke gemeenten. „Onhanteerbare monstrums" zijn ze genoemd. Dc ambtelijke apparaten krijgen een overheersende positie, de taden komen er maar matig meer aan te pas en dc burgers vérliezen helemaal hel overzicht, nog afgezien er van. dat voor hen dc raadsleden veelal verre en vreemde lieden zijn. Zo komen de gemeenschapszin en het verantwoordelijkheidsgevoel in het gedrang. Dit alles is onbetwistbaar: maar als de ene oplossing niet deugt, dan moet een andere worden gevonden. Al jaren beeft verluid, dat er iets op het punt elond gevonden ie worden. Doch Binnenlandse Zaken, dat toch in de eerste plaats geroepen leek om voorstellen te doen kwam er blijkbaar ïijct uit. Het is het gemeentebestuur van Den Haag geweest, dat in zijn ïtood zich tol enige aangrenzende gemeenten heeft gewend om gezamenlijk een plan tc ontwerpen, dat uitkomst bood in hun specifieke moeilijkheden. De poging is geslaagd. Twee aspecten heeft het plan, dat intussen aan Gedeputeerden van Zuid-Holland aangeboden. Het ene is het lokale en concrete: de stichting van de stad Wilsveen, ter oplossing van het eigen bevolkings- en ruimteprobleem. Het tweede is van staatsrechtelijke en weer algemene aard: de vorming van een nieuw en in onze wetgeving Hog onbekend lichaam, district genaamd, ter oplossing van gemeenschap pelijke problemen. Belangwekkend is het geval in hoge mate. Men kan in de snelheid, daarmee de overeenstemming is bereikt en gemeenschappelijk omschreven Iets terugvinden van de wens der randgemeenten, elke aanleiding om het gesprek opnieuw 0p dc annexatie te brengen, te vermijden. Dat neemt niet weg dat Wassenaar, zich klaarblijkelijk sterk voelend in zijn exclusiviteit, niet meedoet, en dat Zoetermeer, op welks' gebied Wilsveen goeddeels i» geprojecteerd, in dit feit aanleiding heeft gevonden, de kat pog even uit de boom te kijken, alvorens zich te'binden. "VVTTlE de stukken Jccst, zal moeten toegeven, dat bet „district" daarin nog maar flauwtjes "it de verf komt. Dat het bevoegd- W heden zal moeten hebben, begrijpen de gemeentebesturen zeer welmaar dat voornamelijk zij die bevoegdheden zullen moeten afstaan is een feit, waarop de adressanten niet al te zeer de nadruk leggen. JMu mag wel worden opgemerkt dat het hier vooral gaat om de regeling van zaken, die door de bestuurlijke versnippering niet de behandeling kregen, welke ze verdienden. In zoverre gaat het hier inderdaad ook om het aanvatten van nieuwe taken meer dan over het. overdragen van oude. Gedeputeerden komen er aan te pas, de regering komt er aan t« pas. de Kamer zal^er aan te pas komen wanneer het district erkenning Pn omschrijving bij de wet krijgt. Voorlopig lijkt het er op, alsof een aantal gemeenten bier vooral een stuk technische voorziening willen afstoten. Twijfel is daarom mogelijk of de apparatuur van het district beperkt zal kunnen blijven, zoals men blijkens de stukken hoopt. Er vallen nog wel meer opmerkingen te maken, /naar in dit stadium wiUen wij er ons van onthouden. Waardering komt o.i. toe aan de gemeentebesturen, die een opmerkelijke poging hebben gedaan tot oplossing van dc ruimtelijke en be stuurlijke problemen in een belangrijk deel van de randstad Holland. Van ■wat er uit voortkomt, zullen zonder twijfel ook andere landsdelen profijt kunnen trekken. GENT. De Nederlander Koos Bons is vierde geworden in een inter, nationale wedstrijd voor improvisatie op orgel in de Sint Baafskatliedraal in Gent. De Duitser RÖhl kreeg' de eerste prijs. Tweede werd de Belg de Riemaecker en derde de Zwitser Ed win Peter. TOKIO De PEN-club (de in ternationale schrijvers vereniging) heeft vrijdag op de laatste werk vergadering van haar negentiende congres een resolutie aangenomen, die bevordering beoogt van verta ling van literaire werken uit Azia tische en Afrikaanse landen. BERLIJN De auteur John Kaf ka heeft zijn strijd om het auteurs recht van de film ..Die Bekenntnisse des Hochstaplevs Felix Krull". naar de gelijknamige roman van Thomas Mann verloren. Kafkabeweerde, dat de roman van Mann gebaseerd was op zijn in 1930 verschenen novelle „Welt und Kaffeehaus". Kafka wilde daarom als mede-auteur genoemd worden in het inleidende gedeelte van de film. Een Berlijns gerechtshof verwierp zijn eis, uitgebracht tegen de „Film- aufbau Goettingen" en de „Europa- film verleih". OTTAWA Oud-premier St. Laurent heeft meegedeeld, dat. bij wegens gezondheidsredenen besloten heeft af te treden als leider van de liberale party, Hy is 75 jaar. p R was eens een minister die zich ergerde. Dat komt meer voor in de poli tiek!: zult ge zeggen Het voorwerp van dé ergernis van deze mi nister had echter met" politiek niets uitstaan de. Wél met haring. Tot het departement van de bewindsman behoorde namelijk ook de visserij.: Steeds weer als-hij aan de haven of in de visveiltng stond, trof het de minister boer van huis uit, voorstander van 'effi ciency én een hygieni-: sehe behandeling van voedingsmiddelen pijnlijk, dat de vis op zo'n ouderwetse ma niet verpakt en ge- getransporteerd werd. Uit't scheepsruim in manden. Uit manden [in vaten. En van eel- tige hand tot eeltige hand. Zoalshet een modern denkend mi- i nister betaamt, riep hij de hulp in van de 'wetenschap om een oplossing te vinden i voor een probleem, dat naar zijn "overtui- ging zo niet uit de wereld dan toch uit i het land moest wor-, den geholpen. Hij vroeg advies aan de stichting Toegepast N atuurwetenschappely k Onderzoek te Delft. Doorgaans kortweg TNO genoemd. Nu wilde het. geval, dat een. jonge man^ die. het merkwaardige beroep van industrieel vormgever uitoefende zich even sterk voor kunststoffen in teresseerde als dé minister'het zich deed voor het vistransport Omdat de vormgever géén chemicus was en niet oyer een eigen laboratorium beschikte, riep hij de hulp jn van T.N.Q. Met name van het aan die stichting, verbonden Kunststoffen-in stituut. Daar werd hij en dat was natuurlijk niet louter toeval, want kunststoffen spelen in de moderne industrie zo'n belangrijke rol, dat. de T.N.O.-heren zich onmiddellijk had den afgevraagd of ze ook voor het vistransporj geen oplossing, zouden kunnen brengen geconfronteerd met des ministers zorgen. De vormgever, A. R. Cordemeyer geheten, was al lang aan het expe rimenteren met polyester oftewel fi berglas. In Amerika had men vooral in de vliegtuigindustrie reeds grote ervaring opgedaan met dit zéér plas tische. zéér lichte, zeer sterke weef sel" van glasdraden en plastics. Cor- demeyer, die zich tot dat ogenblik vooral met bedden en stoelen had be zig gehouden, werd geboeid door het probleem. Want voor hem is de in dustriële vormgeving in de eerste plaats een kwestie van het oplossen van problemen, door middel van een systematische benadering van. die problemen, Tn een kleine werkplaats achter de -1- Buiscar-fabriekeri in Apeldoorn De stoel van Cordemeyer en Rietveld.' uit een stuk geperst polyester-zitge deelte op 'h stalen frame. wing, laten. Hij werkt .hu..eenmaal .in fabrieken, .die voor .zijn ontwer pen hun machine-parken soms moe ten ombouwen. 'Hij construeert geen kunstobjecten maar gebruiksvoor werpen, dié in 'scrié-produktie ver vaardigd moeten worden./ j JlT.dc geschiedenis van de viskist hebt u kunnen leren, dat de in dustriële vormgever niet zo maar een knaap is." dié aardige ideeën heeft en leuke dingen kan tekenen. Het eigenlijke ontwerpen is slechts een klein onderdeel van zijn taak. Bespre kingen: met■■/■- directies, econymen en technici gaan eraan vooraf. In; die besprekingen duiken gewichtige woorden op. .Marktanalyse: een on-. derzoek naar de behoeften van 'hét publiek aan een -bepaald- produkt en de afzet.mogelijkhedeh van dat, pro dukt. Froöükt-analysë: een onder-; zoek naar de kosten van grondstoffen cn vervaardiging, naar de technische voorwaarden van de produktie. Eerst als deze besprekingen zijn gevoerd. kan de industriële vormgever aan zijn eigenlijke werk beginnen. Ook daarmee komt hij niet achter de te kentafel klaar. Natuurlijk is het voor een vormge ver een voorrecht ais hij. zoals Cor demeyer, een eigen ontwikkelirigsaf- deling tot z'n beschikking heeft. Dit zal" slechts mogelijk zijn,; als dé in dustriëlen het belang van de vormge ving inzien. Als zij erzelf „lol" in heb ben. Dankzij z'n goed geoutilleerde werkplaats en de hem door ,3uis- car ter beschikking gestelde geschooi de .vaklieden, heeft Cordemeyer bij voorbeeld vodr dé stoel, ;dië - hij sa men met Wirri Rietveld ontwierp, een •spéciale pers kuhnerr boüwén waarop •hij zelf de eerste modellenmaakte. .Deze/stoel -is 'n co-productie, een gczamelijk produkt dus van Buiscar' (voor de polyester zitting) en de N.V. Gispen te Culemborg (voor het sta len frame). Een produkt van twee, Nederlandse industriële vormgevers, die dit resultaat slechts dank zij de medewerking van progressieve fa-1 bricksdirccteuren en arbeiders met| plezier in hun werk, konden, berei- ken. s H. SCHAAFSMAi A, R. cordemeyer in zijn werkplaats, bij de door hem eii zijn medewerker* naar eigen ontwerp geconstrueerde pers voor de polyester-stoel.;Onder 'n. dergelijke pers JtrUS"" °ok de vis- Id^n hun vorm,. heb ik de oplossing van 't probleem, die een einde kan maken aan des mi nisters ergernis, gezien. Een op het oog heel eenvoudige, maar zeer in genieus ontworpen kist van poly ester. Een kist, die vijf-en-twintig kilogram haring kan bevatten, zodat twee kisten samen-de veiling-eenheid van vijftig kilogram vormen. Vis niet ijs geeft druipwater, de afvoer van dat druipwater vormt, ook als de nieuwe kisten bij tientallen op el-' kaar gestapeld zullen worden geen vraagstuk meer. Via gaatjes onder! in dewand van de bovenste en goten langs de bovenrand van de .on derste, kist, wordt het druipwater j afgevoerd. Polyester is'een weer-be-, stendig materiaal. Zeewater noch. re- gen; ruw aanpakken noch vervoer1 per vrachtauto kunnen er schade' aan toebrengen. Aan boord "vén de logger of de treiter gaat de vis zo uit het net in de kist. Zeblijft in die kist tot in de winkel van de vis handelaar. Het ei van Columbus, zult ge waar schijnlijk denken. De,vormgever zal het u niet kwalijk nemen. Ook al heeft hij twee jaar geploeterd vóór hij bet ministrieel probleem had.op gelost. Hij bracht dagen in de vis- veiling door,-, maakte een reis san boord *hn .een logger, dacht/reken de, tekende, .maakte samen met z'n medewerkers in de werkplaats mal len, waarin: de "proefkisten geperst kondéh: worden. De viskist heeft A. R~ Cordemeyer méér hoofdbrekens gekost dan Cleo-| patra en Ladybelle. Nou ja, vrouwen .zijn: altijd grillig..:. Ik znoet u. uit.de droom' f helpen- Ondanks hun V" ,v 'C namen zijn Cleopatra r en Ladybelle'- geen 1 vrouwen maar bedden. De vormgever ont- wierp ze toen hij nog i technisch i bedrijfslei- der was van - Auping j in Deventer. Hij zocht en. vond een combina tie .van hechte struc tuur. aangename „lig ging" en prettig uiter lijk. Naar zijn eigen smaak is hij daarmee bij Ladybelle beter ge slaagd dan bij Cleo- >atra. Maar de ver- :oopcijfers wijzen uit, dat het publiek daar voor alsnog anders over denkt. En hoewel de industriële vormge- bij- voorkeur Pio- M*'&. nierswerk verricht, ten. aanzien :',van de publieke smaak, mag hij het publiek niet buiten bcschou- Zaterdag 7 september 1957. DEN HAAG, Talloos zijn do klachten geweest, die de ANWB over de verstrekking van benzine aan bnltonlandse toeristen ln Frankrijk heeft ontvangen. Ook de nieuwe re geling. die lang op sioh heeft laten wachten, kan nog maar weinig vol doening geven. Daarom heeft de toe ristenbond zïch tot de directeur-ge- netaal van het toerisme in Frank rijk gewend en zijn aandacht geves tigd op de weinig bevredigende gang van zaken.i Steeds weer bereiken" de ANWB uiteenlopende berichten over de re ductieregeling voor benzine. Thans zijn/motoren,: scooters en bromfiet sen: geheel van deze regeling uitge- sIotersi/Daarbij komt. dat vele instan ties in: Frankrijk niet op de hoogte blijken. të<zijri' yan,/dë..,terugneming van ongebruikte benzinecheques. In wisseling dient aldus schrijft de ANWB even gemakkelijk te gaan als de aankoop. Ik dacht dat u dood ivas LONDEN Een vroegere piloot ren de Luftwaffe heef*, gisteren ge dineerd met een voormalige officier van de Royal Navy, die h\j meende tiidens de tweede oorlog schiploos gemaakt te hebben. Het waren Carl Francke, die pi loot van een Junkers $8 was en kapitein Geoffrey Torry. die dienst gedaan heeft op de Ark Royal. Francke had de leiding van een aanva) op de Ark Royal. Na de aan val beweerde Hitier, dat het schip tot rinken gebracht was. „Ik dacht, dat u dood was", z?i Francke „maar dat is blijkbaar niet zo". „Het scheelde niet veel", ant woordde Torry.- UTRECHT „De ontwikkeling. van onze handel met het buitenland geeft reden tot grote bezorgdheid. Over de gehele linie loopt deze re latief terug, terwtll w\j jufst met I oog op de positie van onze betalings balans er voor moeten zorgen dat deze export ln steeds sterker mate stijgt." Dit verklaarde dr». J. C. BJoe- mendaal. secretaris van de Neder- lands-Canadese Kamer van Koop handel ln Rotterdam tijdens een be zoek aan de Utrechtse Jaarbeurs. Ook gedurende de eerste helft Van dit jaar.'aldus de heèr Bioemendaal, heeft Nederland in Canada terrein verloren. Wel steeg onze export enigermate, maar deze Stijging bete kende ten opzichte van de totale importen in Canada, relatief een achteruitgang. Ten opzichte van andere .impor terende landen zou Nederlaiicï een gunstige positie kunnen innemen, omdat" daar; vele Nederlandse immi granten leven en werken! die niet alleen, een belangrijk Nederlands element vormen, maar ditzelfde ele ment op de Canadese^markt kunnen brengen, mits van Nederlandse zijde meer dart tot, dusverre gebruik zou worden gemaakt van de activiteiten van de zogenaamde commerciële immigrant,:/. Een. belangrijke stimulans zou kunnen uitgaan van een regeling, die in sommige provincies ookvoor agrarische immigranten 'geldt, en waarbij de. Nederlandse skaat zich garant-stelt voor aan een-agrarische immigrant in Canada verstrekte le ningen. j.- - .'-.-v..-..V Hoewel de zekerheid die een com merciële immigrant kan bieden ge ringer is dan van een landbouwer, meent drs. Bioemendaal dat een dergelijke regeling in ernstige over weging genomen dient te worden. Drs. Bioemendaal acht hét noodza kelijk, dat aan de daarvoor in aan merking komende immigrant op de een of andere manier financiële steun wordt geboden. Gebeurt dit niet, dan kan het voorkomen dat deze immigrant zijr» contacten naar eep andere Europese leverancier van Canada verlegt, die.wel bereid is financiële faciliteiten te .verlenen. Het is zorgelijk, dat het inderdaad reeds is voorgekomen dat Neder landse commerciële immigranten gedwongen werden contact op te nemen met concurrenten van Ne derland, met name West-Duitsland. f^EN dergelijke moord, kan in dit land beslist niet gedoogd worden..." Kunt u zich voorstellen, ■dat een vermaard- Nederlands poli ticus üU- zou schrijven na' de ophef fing var. - .'een televisieshow?: In Amerika is. hèt mogelijk. Het -'citaat is genomen uiteen ;brief van nie~ mand minder dan Adlai Stevensan, een man die in' en buiten zijn land als een intellectueel -wordt be schouwd^ Het, was dan ooti: niet de slechtste shoto, die na tien jaar door de. Americdn Broadcasting Cor- Kration is opge ven„Kukla, Fran and Ollie". De vooral door de meer kritische kijkers gewaardeerde avonturen van enkele poppen. Tien jaar lang zijn „Kukia. Fran and OlLie'' in duizenden, ja miljoe nen Amerikaanse huiskamers graag geziene gasten geweest Toen zes jaar geleden .de duur van het pro gramma van éen .half uur tot een kwartier werd terug gebracht schreef de New York Times verontwaar digd, dat aan de „kjjkör van de min derheid" groot onrecht ..geschiedde, Alle serieuze critici' waren het er over. eens, dat een van de -beste, geestigste tv-strips werd. geampu teerd. ,r.; r v:' Nu zijn ..Kukia, Fran and Ollie" helemaal verdwenen. Moeders heb ben' geprotesteerd, omdat hun kinde ren nu Fletcher Rabbitt, het lieve konijn, dat zich altijd beklaagde dat-ie niets aan z'n lange oren had, niet meer welt'rusten kunnen kus sen. Een huisvrouw uit New Yersey schreef naar de sponsor, Gordon Ba king Cy„ dat ze nooit meer. één. ar tikel uit zijn fabriek zou kopen. Een heer uit Chicago vroeg: „Op uw verantwoordelijkheid héb ik 'n. tv- toestel gekocht nu zit ik lelijk in m'n maag met het ding". Waarom de sponsor wou ophou den met het programma? Poppen- speler Tillstrom. die het al die tijd heeft verzorgd, gaf het antivoord: ..Er is voor ons geen plaats meer in de tv. De mensen willen liever ecld verdienen dar, goede ontspanning verschaffen". Toch heeft ,.K. F. ar.d O." eens een maximum kijk-didU* heid gehad (72 pet! van alle kij kers!) Maar de kleinere stations, die, op het „network" van ABC waren aangesloten, vonden de humor te- fyntjes voor. het/grote publiek.... FYe uitzending van rte Stichtitig ■'^Nederlandse Schoolradio/ waarin AVRO, VARA en VPRO samenwer ken, beginnen weer op woensdag 18 septeirjber. En wel met een serie hoorspelen onder het motto „Her berg der Wereld". Deze herberg heeft in z*jn gastenboek de namen van vele historische figuren: Columbus. Leeghwater. Hugo de Groot. Rem brandt. Dickens. Scott en Plestnan. Regisseuse is Coos Mulder. HET Wol fen den-rapport over prostitutie en bomo-sexualHeit in Engeland heeft nok de aandacht van de televisie gehad. De BBC Ifct een van Londens 10.000 provtitué's haar mening geven over de voorgestelde maatregelen. Slecht* het blonde haar en de levendig gesticulerende han den van de jonge vrouw kwamen in het beeld. In een programma van de commerciële beeldradio beeft een homo-sexnele arts. die met zijn rug naar de camera's zat. openhartig ge sproken over de problemen van hem en zijn lotgenoten. Y/!A Hifuersuni 1 -ujordt tvmQponri het laatste klankbeeld in de door het voortreffelijke radio-team Bob Uschi en Gabri de Wagt samenge stelde serie politiepatrouilles" uil- gezonden. Hei onderwerp is het ver dwijnen van een minderjarige jon gen, Medewerkers zijn o.m. het hoofd van hel bureau Interpol, majoor. W. M. Rehorst en 'de chef-staf van de algemene inspectie Rijkspolitie, over ste W, de Gast. (10.40—11 uur). (Advertentie IM.) Tube 9S-70e> W/f HOtVinpt w. DAfttttPOMV 1 'AA die KAN I BüIO VOOR HET &U. k.Spo tttDAT WAbn0bniET5,nCn. 5tn l Maör voor ne ver. DER &AAH fAUKUHETHfiRr VtRWARMEhDE VERMAAL VtRTELLEM OVER HOEOJÊ. TN Et VAnAVON D Ml ER KOnOEri Zijrt. Hotvecni ButKhPony TWEE En fwte. OPOTfV REKtMtCi hitR2ijri2£ n£B5Ut.VO0RD£ EER5fEhEEï?v00R DECftntRA.iPPOtT ïhErsSPcrrTyi 3099. Kapitein MacLIoyd van de „Ines" geeft zijn marconist onmiddellijk ccn telegram op, be stemd voor de marine-autoriteiten in Valparaiso. Hij 'weet. dat tüch in de buurt een vüegdekschip bevindt, dat binnen een uur ter plaatse kan zijn- Dan begeeft hij zich aan dek cn laat een vlag- gesein hijsen, waarmee de „Plato" wordt gesom meerd onmiddellijk te stoppen. Maar kapitein Rechel denkt er niet aan het bevel op te volgen. Hij doet alleen wat Lupardi hem heeft opgedra gen en met dat. vreemde schip heeft hy immers niets te maken...- Rechel verwacht elke moment nadere aanwijzingen, van zijn vreemde opdracht gever, die zich aan boord van de onderzeeboot bevindt, maar hij hoort niets. Dat is ook geen wonder, want Lupardi. die het radio-gesprek tussen de verstekelingen aan boord yan de „Pla to" en de kapitein: van de „Ines" heeft gevolgd, weet/ dat het er nu om. gaat spannen. 78 „Ik denk van wel. Een heleboel, in elk geval. Hij was woedend op Broekje, natuurlijk." „Hij verdacht de verschrikkelijke Cedric helemaal niet?" „Helemaal niet. Heeft Cedric „Ja, dat heeft hij gedaan. Hij heeft een bekentenis gelispeld," „De kleine duivel", zei Troy. „Hij had dus schmink onder z'n nagels." „En Sir Henry - .Jlij draafde maar door over hoe- veel hij van Broekje had gehouden' en wat. een verdriet ze hem had ge daan. Ik probeerde hem duidelijk te maken, dat zehet niet had gedaan, maar hij liet alleen maar z'n beken- \de geluidje horen: „T'uh!" .ken jé dat al?" v X ;i" i - „Ja, dat keil. ik.". „Toen begon hij te- praten over huwelijken tussen neef en nichten dat hij er tegen was en in een mum van tyd kreeg hijhet er daarna over. dat/ hij'.' i—Troy .slikte én .ging haasligiverder r-r- :;,zichzou la ten balsemen. We kregen het zelfs nog over/het boek. Ik geloof, dat 'hij het toen-een beetje smalend had overCedric als zijn erfgenaam en hij .zei, dat» die nooit kindleren zou krijgen en dat 'de arme Thomas nooit 'zou. trouwen.":. „Ik geloof,, dat hij zich daar .ver-' 'giste." L „Nee! Wie?" „De - psychiater, of .moet ik zeg- igen psyebiatriste?" Juffrouw Able „Ze vindt dat hij zijn libido ta- melijk bevredigend heeft gesubli-- imeerd of zoiets." - 1 „Mooi zo! Nou en toen. liij als maar zei hoe het zou worden, na dat hij was gegaan, probeerde ik hem wat op te vrolijken en dat lukle/ nogal goed- Hij werd mysterieus en [zei dat er voor iedereen een ver rassing in petto was. Op dat mo ment stormde Sonia Orrincoürt naar binnen en riep dat Iedereen legen haar complotteerde en dat ze bang was." „Isdat alles?" vroeg Alleyn na een. poosje. „Nee nee. dat is niet alles. Er was nog iets, dat hij zei Roi-y, ik kan me niet herinneren wat het was, maar er was nog iets anders." „Dat was op zaterdag de zeven tiende. nietwaar?" „Laat es zien. Ik kwam ér: op de zestiende. Ja. Ja, het was de volgende dag. Maar ik wou", zei Troy langzaam, „ik wou dat ik roe dat andere kon herinneren waar hij over sprak." „Probeer dat maar niet. Het komt misschien plotseling terug." „Misschien zou juffrouw Able het uit mé kunnen trekken", zei; Troy grinnik énd. „Het is voor vandaag in elk - ge- geval wei genoeg." Toen ze wegliepen stak ze haar ai*m door de zijne. „De eerste afbe taling op het nieuwe systeem," zcl ze: „Het is rustig genoeg gegaan,- nietwaar?"..,;',;/' „Zo is he,t; liefste, dankje." „Eén van de 'dingen die ik het" meeste in je waardeer," zei Troy. ..ziin je. goede manieren." Het was druk, dé volgende dag. De assistent-commissaris besloot, na een kort onderhoud met Alleyn. een verzoek tot opgraving in te dienen. „Hoé. eerder hoe beter, lijkt me. Ik heb gisteren met de minister van binnenlandse zaken gesproken én hom gezegd, dat we met een spoor bezig zijn. Je kunt het beste meteen doorgaan," „Morgen dan maar, als het moge lijk is, meneer," zei Alleyn. „Ik zal dr. Curtis opzoeken." „Doe dat." En toen Alleyn 2ich omdraaide zei hij: „Oh ja, Rory. als het moeilijk is voor je vrouw „Dank/ u. meneer, maar op het ogenblik past ze. zich goed aan." „Goed zo. Verdomd vervelend, hè?" „Verdomd vervelend," beaamde Alleyn beleefd en ging om meneer Rattisbon te bezoeken. De kantoren van meneer Rattisbon op het Strand hadden, de druk van de jaren, de blitzkrieg en de vliegen de Lommen overleefd. Ze vormden, zoals Alleyn zich herinnerde van zijn eerste bezoek vóór deoorlog, een bescheiden maar actief monument voor de stijl van Charles pickens, waarbij het karakter/van. meneer Rattisbon er als een inscriptie stond ingebeiteld. Dezelfde klerk was er nog. met zijn gewoonte het hoofd langzaam op te heffen en vaag naar de bezoeker te kijken, dezelfde hals brekende trappen, .dezelfde donkere reuk van antiquiteiten. En daar zat. ten slotte, omringd door Iederv ver nis en ouderdom, meneer Rattisbon, als een- vogeltje .achter zijn bureau. „Ah, juist, hoofdinspecteur bab belde meneer Rattisbonterwijl hij een bejaard klauwtje uitstak, „komt u binnen, komt u binnen, gaat -u zitten. Blij u te zjen.M-fn-maah!' Eu toen Alleyn was gaan zitten richtte meneer Rattisbon een scher pe blik op hem. „Geen moeilijk heden, hoop ik?" /vroeg hij! /.„De waarheid is.'L antwoordde AÜeyh, „dat mijn bezoeken, helaas, voortspruiten uit. moeilijkheden." Meneer Rattisbon boog zich on middellijk .voorover, steunde zijn el lebogen op het bureau en .vouwde zijn vingertoppen vóór zijn kin sa men.1 -?■ -' i .Ik ben hier gekomen om u naar bepaalde omstandigheden te vragen, die te maken hebben met het testa ment van 'wijlen Sir Henry Ancrcd. Of met zijn testamenten." Meneer Rattisbon bewoog 't punt je Van zijn tong; tussen zijn lippen alsof hy het bad gebrand en hettep die manier hoopte af te koelen; 'Hy zei/niets. "v „ik nioët u zonderomwegen zeg gen, dat we om. een opgravinggasn ••yragén:"/'/-'•/"' Na een lang stilzwijgen zei meneer Rattisbon: „Dat is bijzonder naar. ,;Ik wil, voor we verder gaan, wèl zeggen dat ik 'vind dat de erfge namen van Sir Henry beter eerst u hadden kunnen consulteren eér ze niet/hun verhaal bij ons kwamen. „Dank u." .- ("Wordt vervolgd)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1957 | | pagina 1