Belangwekkend initiatief
i
Commerciële emigrant
moet financiële hulp
worden geboden
Nieuwe constrt
Nieuwe vorme
De geschiedenis van een viskist
Moord99 op Amerikaans
televisie-programma
fWOÜOfl DeTcmdpasta van standing
I
Nederlander vierde Manns Felix Krull
in internationale
orgelwedstrijd
was geen plagiaat
SECRETARIS NED.-CANADESE K. V.K.:
Renzineregeling voor
toerist in Frankrijk
leidt tot klachten
Voormalige vijanden
dineerden samen
RADIO
EN T.V
"SPROETJE/SPARkS
door FRANK GODVM
AVONTUREN
VAN -
- KAPITEIN
rT-lOl dusver is het zo geweest dat wanneer de steden groeiden en
hun bebouwing en belangen zich begonnen uit te strekken over de
JL omliggende, oorspronkelijk landelijke, gemeenten, er een ogenblik
kwam. dat ze bet verlangen tot grensuitlcg te kennen gaven. Zoiets
dient Je gcsr.niedeti bij de wet, en ofschoon de ptocedure noga! moeizaam
5s, hebben de grote cn tal van kleinere steden in dc loop der jaren een
*uet onbelangrijke vergroting ondergaan. Amsterdam, heeft een hele krans
van randgemeenten kunnen inlijven. Rotterdam heeft ook gelegenheid ge
kregen, zich naar alle kanten uit te breiden. Utrecht kreeg cr nog niet
eo lang geleden de voorstad Zuilen en stukken van andere gemeenten
bij. Ook Den Haag is wei groter geworden dan het was (Ücheveningen en
Loosduincn kwamen er bij), maar in die stad is de neiging, andere ge
meenten binnen haar gebied te trekken, toch het eerst afgestuit op al tc
groot verzet.
Verzet bii wie? In de eerste plaats bij dc gemeenten, waarop de resi-
dentie het had gemunt, en die zeer grote bezwaren aanvoerden legen het
I? u v°r,1,.."°l'8aan in de massa'waartoe ze zouden zijn gedoemd.
Doch dit verschijnsel was niet nieuw. Slechts heel weinig gemeenten heb-,1
ben met vreugde meegewerkt aan hun verdwijning. Nieuw was het verzet
in „officiële kring. Men gaf wel toe dat Den Haag ongeveer was volge-
groeid. Maar inlijving van Voorburg cn Rijswijk kon toeli niet worden 1
overwogen. Omtrent de reden, waarom de ontwikkeling moest worden
onderbroken juist bij Voorburg en Rijswijk, zijn allerlei veronderstellingen j
geuit, waanan «oromige waarschijnlijk wel hout sneden. Wij willen cr niet 1
meer op ingaan: maar er zat een stuk onrechtvaardigheid in jegens die ge-
meenten, die ook wc) hadden willen blijven bestaan, maar verder van het 1
hesnturscenlrum waren gelegen. Hoe bet zii, het precedent is gesteld. Met 1
de annexaties in de oude stijl kon het wel eens zijn afgelopen.
DE eerlijkheid gebiedt om te zeggen, dat er steekhoudende argu-
inenten zijn aan le voeren tegen het voortdurend vergroten van de j
stedelijke gemeenten. „Onhanteerbare monstrums" zijn ze genoemd.
Dc ambtelijke apparaten krijgen een overheersende positie, de
taden komen er maar matig meer aan te pas en dc burgers vérliezen
helemaal hel overzicht, nog afgezien er van. dat voor hen dc raadsleden
veelal verre en vreemde lieden zijn. Zo komen de gemeenschapszin en het
verantwoordelijkheidsgevoel in het gedrang.
Dit alles is onbetwistbaar: maar als de ene oplossing niet deugt, dan
moet een andere worden gevonden. Al jaren beeft verluid, dat er iets op
het punt elond gevonden ie worden. Doch Binnenlandse Zaken, dat toch
in de eerste plaats geroepen leek om voorstellen te doen kwam er blijkbaar
ïijct uit. Het is het gemeentebestuur van Den Haag geweest, dat in zijn
ïtood zich tol enige aangrenzende gemeenten heeft gewend om gezamenlijk
een plan tc ontwerpen, dat uitkomst bood in hun specifieke moeilijkheden.
De poging is geslaagd. Twee aspecten heeft het plan, dat intussen aan
Gedeputeerden van Zuid-Holland aangeboden. Het ene is het lokale en
concrete: de stichting van de stad Wilsveen, ter oplossing van het eigen
bevolkings- en ruimteprobleem. Het tweede is van staatsrechtelijke en
weer algemene aard: de vorming van een nieuw en in onze wetgeving
Hog onbekend lichaam, district genaamd, ter oplossing van gemeenschap
pelijke problemen.
Belangwekkend is het geval in hoge mate. Men kan in de snelheid,
daarmee de overeenstemming is bereikt en gemeenschappelijk omschreven
Iets terugvinden van de wens der randgemeenten, elke aanleiding om het
gesprek opnieuw 0p dc annexatie te brengen, te vermijden. Dat neemt niet
weg dat Wassenaar, zich klaarblijkelijk sterk voelend in zijn exclusiviteit,
niet meedoet, en dat Zoetermeer, op welks' gebied Wilsveen goeddeels i»
geprojecteerd, in dit feit aanleiding heeft gevonden, de kat pog even uit
de boom te kijken, alvorens zich te'binden.
"VVTTlE de stukken Jccst, zal moeten toegeven, dat bet „district"
daarin nog maar flauwtjes "it de verf komt. Dat het bevoegd-
W heden zal moeten hebben, begrijpen de gemeentebesturen zeer
welmaar dat voornamelijk zij die bevoegdheden zullen moeten
afstaan is een feit, waarop de adressanten niet al te zeer de nadruk leggen.
JMu mag wel worden opgemerkt dat het hier vooral gaat om de regeling
van zaken, die door de bestuurlijke versnippering niet de behandeling
kregen, welke ze verdienden. In zoverre gaat het hier inderdaad ook om
het aanvatten van nieuwe taken meer dan over het. overdragen van oude.
Gedeputeerden komen er aan te pas, de regering komt er aan t« pas.
de Kamer zal^er aan te pas komen wanneer het district erkenning Pn
omschrijving bij de wet krijgt. Voorlopig lijkt het er op, alsof een aantal
gemeenten bier vooral een stuk technische voorziening willen afstoten.
Twijfel is daarom mogelijk of de apparatuur van het district beperkt zal
kunnen blijven, zoals men blijkens de stukken hoopt. Er vallen nog wel
meer opmerkingen te maken, /naar in dit stadium wiUen wij er ons van
onthouden. Waardering komt o.i. toe aan de gemeentebesturen, die een
opmerkelijke poging hebben gedaan tot oplossing van dc ruimtelijke en be
stuurlijke problemen in een belangrijk deel van de randstad Holland. Van
■wat er uit voortkomt, zullen zonder twijfel ook andere landsdelen profijt
kunnen trekken.
GENT. De Nederlander Koos
Bons is vierde geworden in een inter,
nationale wedstrijd voor improvisatie
op orgel in de Sint Baafskatliedraal
in Gent. De Duitser RÖhl kreeg' de
eerste prijs. Tweede werd de Belg de
Riemaecker en derde de Zwitser Ed
win Peter.
TOKIO De PEN-club (de in
ternationale schrijvers vereniging)
heeft vrijdag op de laatste werk
vergadering van haar negentiende
congres een resolutie aangenomen,
die bevordering beoogt van verta
ling van literaire werken uit Azia
tische en Afrikaanse landen.
BERLIJN De auteur John Kaf
ka heeft zijn strijd om het auteurs
recht van de film ..Die Bekenntnisse
des Hochstaplevs Felix Krull". naar
de gelijknamige roman van Thomas
Mann verloren.
Kafkabeweerde, dat de roman
van Mann gebaseerd was op zijn in
1930 verschenen novelle „Welt und
Kaffeehaus". Kafka wilde daarom
als mede-auteur genoemd worden in
het inleidende gedeelte van de film.
Een Berlijns gerechtshof verwierp
zijn eis, uitgebracht tegen de „Film-
aufbau Goettingen" en de „Europa-
film verleih".
OTTAWA Oud-premier St.
Laurent heeft meegedeeld, dat. bij
wegens gezondheidsredenen besloten
heeft af te treden als leider van de
liberale party, Hy is 75 jaar.
p R was eens een
minister die zich
ergerde. Dat komt
meer voor in de poli
tiek!: zult ge zeggen
Het voorwerp van dé
ergernis van deze mi
nister had echter met"
politiek niets uitstaan
de. Wél met haring.
Tot het departement
van de bewindsman
behoorde namelijk ook
de visserij.:
Steeds weer als-hij
aan de haven of in de
visveiltng stond, trof
het de minister
boer van huis uit,
voorstander van 'effi
ciency én een hygieni-:
sehe behandeling van
voedingsmiddelen
pijnlijk, dat de vis op
zo'n ouderwetse ma
niet verpakt en ge-
getransporteerd werd.
Uit't scheepsruim in
manden. Uit manden
[in vaten. En van eel-
tige hand tot eeltige
hand. Zoalshet een
modern denkend mi-
i nister betaamt, riep
hij de hulp in van de
'wetenschap om een
oplossing te vinden
i voor een probleem,
dat naar zijn "overtui-
ging zo niet uit de
wereld dan toch uit
i het land moest wor-,
den geholpen. Hij
vroeg advies aan de
stichting Toegepast
N atuurwetenschappely k Onderzoek
te Delft. Doorgaans kortweg TNO
genoemd.
Nu wilde het. geval, dat een. jonge
man^ die. het merkwaardige beroep
van industrieel vormgever uitoefende
zich even sterk voor kunststoffen in
teresseerde als dé minister'het zich
deed voor het vistransport Omdat
de vormgever géén chemicus was en
niet oyer een eigen laboratorium
beschikte, riep hij de hulp jn van
T.N.Q. Met name van het aan die
stichting, verbonden Kunststoffen-in
stituut. Daar werd hij en dat was
natuurlijk niet louter toeval, want
kunststoffen spelen in de moderne
industrie zo'n belangrijke rol, dat. de
T.N.O.-heren zich onmiddellijk had
den afgevraagd of ze ook voor het
vistransporj geen oplossing, zouden
kunnen brengen geconfronteerd
met des ministers zorgen.
De vormgever, A. R. Cordemeyer
geheten, was al lang aan het expe
rimenteren met polyester oftewel fi
berglas. In Amerika had men vooral
in de vliegtuigindustrie reeds grote
ervaring opgedaan met dit zéér plas
tische. zéér lichte, zeer sterke weef
sel" van glasdraden en plastics. Cor-
demeyer, die zich tot dat ogenblik
vooral met bedden en stoelen had be
zig gehouden, werd geboeid door het
probleem. Want voor hem is de in
dustriële vormgeving in de eerste
plaats een kwestie van het oplossen
van problemen, door middel van
een systematische benadering van. die
problemen,
Tn een kleine werkplaats achter de
-1- Buiscar-fabriekeri in Apeldoorn
De stoel van Cordemeyer en Rietveld.'
uit een stuk geperst polyester-zitge
deelte op 'h stalen frame.
wing, laten. Hij werkt .hu..eenmaal
.in fabrieken, .die voor .zijn ontwer
pen hun machine-parken soms moe
ten ombouwen. 'Hij construeert geen
kunstobjecten maar gebruiksvoor
werpen, dié in 'scrié-produktie ver
vaardigd moeten worden./
j JlT.dc geschiedenis van de viskist
hebt u kunnen leren, dat de in
dustriële vormgever niet zo maar een
knaap is." dié aardige ideeën heeft en
leuke dingen kan tekenen. Het
eigenlijke ontwerpen is slechts een
klein onderdeel van zijn taak. Bespre
kingen: met■■/■- directies, econymen
en technici gaan eraan vooraf. In; die
besprekingen duiken gewichtige
woorden op. .Marktanalyse: een on-.
derzoek naar de behoeften van 'hét
publiek aan een -bepaald- produkt en
de afzet.mogelijkhedeh van dat, pro
dukt. Froöükt-analysë: een onder-;
zoek naar de kosten van grondstoffen
cn vervaardiging, naar de technische
voorwaarden van de produktie. Eerst
als deze besprekingen zijn gevoerd.
kan de industriële vormgever aan
zijn eigenlijke werk beginnen. Ook
daarmee komt hij niet achter de te
kentafel klaar.
Natuurlijk is het voor een vormge
ver een voorrecht ais hij. zoals Cor
demeyer, een eigen ontwikkelirigsaf-
deling tot z'n beschikking heeft. Dit
zal" slechts mogelijk zijn,; als dé in
dustriëlen het belang van de vormge
ving inzien. Als zij erzelf „lol" in heb
ben. Dankzij z'n goed geoutilleerde
werkplaats en de hem door ,3uis-
car ter beschikking gestelde geschooi
de .vaklieden, heeft Cordemeyer bij
voorbeeld vodr dé stoel, ;dië - hij sa
men met Wirri Rietveld ontwierp, een
•spéciale pers kuhnerr boüwén waarop
•hij zelf de eerste modellenmaakte.
.Deze/stoel -is 'n co-productie, een
gczamelijk produkt dus van Buiscar'
(voor de polyester zitting) en de N.V.
Gispen te Culemborg (voor het sta
len frame). Een produkt van twee,
Nederlandse industriële vormgevers,
die dit resultaat slechts dank zij de
medewerking van progressieve fa-1
bricksdirccteuren en arbeiders met|
plezier in hun werk, konden, berei-
ken. s
H. SCHAAFSMAi
A, R. cordemeyer in zijn werkplaats,
bij de door hem eii zijn medewerker*
naar eigen ontwerp geconstrueerde
pers voor de polyester-stoel.;Onder 'n.
dergelijke pers JtrUS"" °ok de vis-
Id^n hun vorm,.
heb ik de oplossing van 't probleem,
die een einde kan maken aan des mi
nisters ergernis, gezien. Een op het
oog heel eenvoudige, maar zeer in
genieus ontworpen kist van poly
ester. Een kist, die vijf-en-twintig
kilogram haring kan bevatten, zodat
twee kisten samen-de veiling-eenheid
van vijftig kilogram vormen. Vis niet
ijs geeft druipwater, de afvoer van
dat druipwater vormt, ook als de
nieuwe kisten bij tientallen op el-'
kaar gestapeld zullen worden geen
vraagstuk meer. Via gaatjes onder!
in dewand van de bovenste en
goten langs de bovenrand van de .on
derste, kist, wordt het druipwater j
afgevoerd. Polyester is'een weer-be-,
stendig materiaal. Zeewater noch. re-
gen; ruw aanpakken noch vervoer1
per vrachtauto kunnen er schade'
aan toebrengen. Aan boord "vén de
logger of de treiter gaat de vis zo uit
het net in de kist. Zeblijft in die
kist tot in de winkel van de vis
handelaar.
Het ei van Columbus, zult ge waar
schijnlijk denken. De,vormgever zal
het u niet kwalijk nemen. Ook al
heeft hij twee jaar geploeterd vóór
hij bet ministrieel probleem had.op
gelost. Hij bracht dagen in de vis-
veiling door,-, maakte een reis san
boord *hn .een logger, dacht/reken
de, tekende, .maakte samen met z'n
medewerkers in de werkplaats mal
len, waarin: de "proefkisten geperst
kondéh: worden.
De viskist heeft A. R~ Cordemeyer
méér hoofdbrekens gekost dan Cleo-|
patra en Ladybelle.
Nou ja, vrouwen .zijn:
altijd grillig..:. Ik
znoet u. uit.de droom'
f helpen- Ondanks hun
V" ,v 'C namen zijn Cleopatra
r en Ladybelle'- geen 1
vrouwen maar bedden.
De vormgever ont-
wierp ze toen hij nog i
technisch i bedrijfslei-
der was van - Auping j
in Deventer. Hij zocht
en. vond een combina
tie .van hechte struc
tuur. aangename „lig
ging" en prettig uiter
lijk. Naar zijn eigen
smaak is hij daarmee
bij Ladybelle beter ge
slaagd dan bij Cleo-
>atra. Maar de ver-
:oopcijfers wijzen uit,
dat het publiek daar
voor alsnog anders
over denkt. En hoewel
de industriële vormge-
bij- voorkeur Pio-
M*'&. nierswerk verricht,
ten. aanzien :',van
de publieke smaak,
mag hij het publiek
niet buiten bcschou-
Zaterdag 7 september 1957.
DEN HAAG, Talloos zijn do
klachten geweest, die de ANWB over
de verstrekking van benzine aan
bnltonlandse toeristen ln Frankrijk
heeft ontvangen. Ook de nieuwe re
geling. die lang op sioh heeft laten
wachten, kan nog maar weinig vol
doening geven. Daarom heeft de toe
ristenbond zïch tot de directeur-ge-
netaal van het toerisme in Frank
rijk gewend en zijn aandacht geves
tigd op de weinig bevredigende gang
van zaken.i
Steeds weer bereiken" de ANWB
uiteenlopende berichten over de re
ductieregeling voor benzine. Thans
zijn/motoren,: scooters en bromfiet
sen: geheel van deze regeling uitge-
sIotersi/Daarbij komt. dat vele instan
ties in: Frankrijk niet op de hoogte
blijken. të<zijri' yan,/dë..,terugneming
van ongebruikte benzinecheques. In
wisseling dient aldus schrijft de
ANWB even gemakkelijk te gaan
als de aankoop.
Ik dacht dat u dood ivas
LONDEN Een vroegere piloot
ren de Luftwaffe heef*, gisteren ge
dineerd met een voormalige officier
van de Royal Navy, die h\j meende
tiidens de tweede oorlog schiploos
gemaakt te hebben.
Het waren Carl Francke, die pi
loot van een Junkers $8 was en
kapitein Geoffrey Torry. die dienst
gedaan heeft op de Ark Royal.
Francke had de leiding van een
aanva) op de Ark Royal. Na de aan
val beweerde Hitier, dat het schip
tot rinken gebracht was.
„Ik dacht, dat u dood was", z?i
Francke „maar dat is blijkbaar niet
zo".
„Het scheelde niet veel", ant
woordde Torry.-
UTRECHT
„De ontwikkeling.
van onze handel met het buitenland
geeft reden tot grote bezorgdheid.
Over de gehele linie loopt deze re
latief terug, terwtll w\j jufst met I
oog op de positie van onze betalings
balans er voor moeten zorgen dat
deze export ln steeds sterker mate
stijgt." Dit verklaarde dr». J. C. BJoe-
mendaal. secretaris van de Neder-
lands-Canadese Kamer van Koop
handel ln Rotterdam tijdens een be
zoek aan de Utrechtse Jaarbeurs.
Ook gedurende de eerste helft Van
dit jaar.'aldus de heèr Bioemendaal,
heeft Nederland in Canada terrein
verloren. Wel steeg onze export
enigermate, maar deze Stijging bete
kende ten opzichte van de totale
importen in Canada, relatief een
achteruitgang.
Ten opzichte van andere .impor
terende landen zou Nederlaiicï een
gunstige positie kunnen innemen,
omdat" daar; vele Nederlandse immi
granten leven en werken! die niet
alleen, een belangrijk Nederlands
element vormen, maar ditzelfde ele
ment op de Canadese^markt kunnen
brengen, mits van Nederlandse zijde
meer dart tot, dusverre gebruik zou
worden gemaakt van de activiteiten
van de zogenaamde commerciële
immigrant,:/.
Een. belangrijke stimulans zou
kunnen uitgaan van een regeling, die
in sommige provincies ookvoor
agrarische immigranten 'geldt, en
waarbij de. Nederlandse skaat zich
garant-stelt voor aan een-agrarische
immigrant in Canada verstrekte le
ningen. j.- - .'-.-v..-..V
Hoewel de zekerheid die een com
merciële immigrant kan bieden ge
ringer is dan van een landbouwer,
meent drs. Bioemendaal dat een
dergelijke regeling in ernstige over
weging genomen dient te worden.
Drs. Bioemendaal acht hét noodza
kelijk, dat aan de daarvoor in aan
merking komende immigrant op de
een of andere manier financiële
steun wordt geboden. Gebeurt dit
niet, dan kan het voorkomen dat
deze immigrant zijr» contacten naar
eep andere Europese leverancier van
Canada verlegt, die.wel bereid is
financiële faciliteiten te .verlenen.
Het is zorgelijk, dat het inderdaad
reeds is voorgekomen dat Neder
landse commerciële immigranten
gedwongen werden contact op te
nemen met concurrenten van Ne
derland, met name West-Duitsland.
f^EN dergelijke moord, kan in
dit land beslist niet gedoogd
worden..." Kunt u zich voorstellen,
■dat een vermaard- Nederlands poli
ticus üU- zou schrijven na' de ophef
fing var. - .'een televisieshow?: In
Amerika is. hèt mogelijk. Het -'citaat
is genomen uiteen ;brief van nie~
mand minder dan Adlai Stevensan,
een man die in' en buiten zijn land
als een intellectueel -wordt be
schouwd^ Het, was
dan ooti: niet de
slechtste shoto, die
na tien jaar door
de. Americdn
Broadcasting Cor-
Kration is opge
ven„Kukla,
Fran and Ollie". De vooral door de
meer kritische kijkers gewaardeerde
avonturen van enkele poppen.
Tien jaar lang zijn „Kukia. Fran
and OlLie'' in duizenden, ja miljoe
nen Amerikaanse huiskamers graag
geziene gasten geweest Toen zes
jaar geleden .de duur van het pro
gramma van éen .half uur tot een
kwartier werd terug gebracht schreef
de New York Times verontwaar
digd, dat aan de „kjjkör van de min
derheid" groot onrecht ..geschiedde,
Alle serieuze critici' waren het er
over. eens, dat een van de -beste,
geestigste tv-strips werd. geampu
teerd. ,r.; r v:'
Nu zijn ..Kukia, Fran and Ollie"
helemaal verdwenen. Moeders heb
ben' geprotesteerd, omdat hun kinde
ren nu Fletcher Rabbitt, het lieve
konijn, dat zich altijd beklaagde
dat-ie niets aan z'n lange oren had,
niet meer welt'rusten kunnen kus
sen. Een huisvrouw uit New Yersey
schreef naar de sponsor, Gordon Ba
king Cy„ dat ze nooit meer. één. ar
tikel uit zijn fabriek zou kopen. Een
heer uit Chicago vroeg: „Op uw
verantwoordelijkheid héb ik 'n. tv-
toestel gekocht nu zit ik lelijk
in m'n maag met het ding".
Waarom de sponsor wou ophou
den met het programma? Poppen-
speler Tillstrom. die het al die tijd
heeft verzorgd, gaf het antivoord:
..Er is voor ons geen plaats meer in
de tv. De mensen willen liever ecld
verdienen dar, goede ontspanning
verschaffen". Toch heeft ,.K. F. ar.d
O." eens een maximum kijk-didU*
heid gehad (72 pet! van alle kij
kers!) Maar de kleinere stations, die,
op het „network" van ABC waren
aangesloten, vonden de humor te-
fyntjes voor. het/grote publiek....
FYe uitzending van rte Stichtitig
■'^Nederlandse Schoolradio/ waarin
AVRO, VARA en VPRO samenwer
ken, beginnen weer op woensdag 18
septeirjber. En wel met een serie
hoorspelen onder het motto „Her
berg der Wereld". Deze herberg heeft
in z*jn gastenboek de namen van
vele historische figuren: Columbus.
Leeghwater. Hugo de Groot. Rem
brandt. Dickens. Scott en Plestnan.
Regisseuse is Coos Mulder.
HET Wol fen den-rapport over
prostitutie en bomo-sexualHeit in
Engeland heeft nok de aandacht van
de televisie gehad. De BBC Ifct een
van Londens 10.000 provtitué's haar
mening geven over de voorgestelde
maatregelen. Slecht* het blonde haar
en de levendig gesticulerende han
den van de jonge vrouw kwamen in
het beeld. In een programma van de
commerciële beeldradio beeft een
homo-sexnele arts. die met zijn rug
naar de camera's zat. openhartig ge
sproken over de problemen van hem
en zijn lotgenoten.
Y/!A Hifuersuni 1 -ujordt tvmQponri
het laatste klankbeeld in de door
het voortreffelijke radio-team Bob
Uschi en Gabri de Wagt samenge
stelde serie politiepatrouilles" uil-
gezonden. Hei onderwerp is het ver
dwijnen van een minderjarige jon
gen, Medewerkers zijn o.m. het hoofd
van hel bureau Interpol, majoor. W.
M. Rehorst en 'de chef-staf van de
algemene inspectie Rijkspolitie, over
ste W, de Gast. (10.40—11 uur).
(Advertentie IM.)
Tube
9S-70e>
W/f HOtVinpt
w. DAfttttPOMV 1
'AA die KAN I
BüIO VOOR HET &U.
k.Spo
tttDAT WAbn0bniET5,nCn.
5tn l Maör voor ne ver.
DER &AAH fAUKUHETHfiRr
VtRWARMEhDE VERMAAL
VtRTELLEM OVER HOEOJÊ.
TN Et VAnAVON D Ml ER
KOnOEri Zijrt.
Hotvecni
ButKhPony
TWEE En fwte.
OPOTfV
REKtMtCi
hitR2ijri2£
n£B5Ut.VO0RD£
EER5fEhEEï?v00R
DECftntRA.iPPOtT
ïhErsSPcrrTyi
3099. Kapitein MacLIoyd van de „Ines" geeft
zijn marconist onmiddellijk ccn telegram op, be
stemd voor de marine-autoriteiten in Valparaiso.
Hij 'weet. dat tüch in de buurt een vüegdekschip
bevindt, dat binnen een uur ter plaatse kan zijn-
Dan begeeft hij zich aan dek cn laat een vlag-
gesein hijsen, waarmee de „Plato" wordt gesom
meerd onmiddellijk te stoppen. Maar kapitein
Rechel denkt er niet aan het bevel op te volgen.
Hij doet alleen wat Lupardi hem heeft opgedra
gen en met dat. vreemde schip heeft hy immers
niets te maken...- Rechel verwacht elke moment
nadere aanwijzingen, van zijn vreemde opdracht
gever, die zich aan boord van de onderzeeboot
bevindt, maar hij hoort niets. Dat is ook geen
wonder, want Lupardi. die het radio-gesprek
tussen de verstekelingen aan boord yan de „Pla
to" en de kapitein: van de „Ines" heeft gevolgd,
weet/ dat het er nu om. gaat spannen.
78
„Ik denk van wel. Een heleboel,
in elk geval. Hij was woedend op
Broekje, natuurlijk."
„Hij verdacht de verschrikkelijke
Cedric helemaal niet?"
„Helemaal niet. Heeft Cedric
„Ja, dat heeft hij gedaan. Hij heeft
een bekentenis gelispeld,"
„De kleine duivel", zei Troy. „Hij
had dus schmink onder z'n nagels."
„En Sir Henry -
.Jlij draafde maar door over hoe-
veel hij van Broekje had gehouden'
en wat. een verdriet ze hem had ge
daan. Ik probeerde hem duidelijk te
maken, dat zehet niet had gedaan,
maar hij liet alleen maar z'n beken-
\de geluidje horen: „T'uh!" .ken jé
dat al?" v X ;i"
i - „Ja, dat keil. ik.".
„Toen begon hij te- praten over
huwelijken tussen neef en nichten
dat hij er tegen was en in een mum
van tyd kreeg hijhet er daarna
over. dat/ hij'.' i—Troy .slikte én
.ging haasligiverder r-r- :;,zichzou la
ten balsemen. We kregen het zelfs
nog over/het boek. Ik geloof, dat
'hij het toen-een beetje smalend had
overCedric als zijn erfgenaam en
hij .zei, dat» die nooit kindleren zou
krijgen en dat 'de arme Thomas nooit
'zou. trouwen.":.
„Ik geloof,, dat hij zich daar .ver-'
'giste."
L „Nee! Wie?"
„De - psychiater, of .moet ik zeg-
igen psyebiatriste?"
Juffrouw Able
„Ze vindt dat hij zijn libido ta-
melijk bevredigend heeft gesubli--
imeerd of zoiets." -
1 „Mooi zo! Nou en toen. liij als
maar zei hoe het zou worden, na
dat hij was gegaan, probeerde ik
hem wat op te vrolijken en dat lukle/
nogal goed- Hij werd mysterieus en
[zei dat er voor iedereen een ver
rassing in petto was. Op dat mo
ment stormde Sonia Orrincoürt naar
binnen en riep dat Iedereen legen
haar complotteerde en dat ze bang
was."
„Isdat alles?" vroeg Alleyn na
een. poosje.
„Nee nee. dat is niet alles.
Er was nog iets, dat hij zei Roi-y,
ik kan me niet herinneren wat het
was, maar er was nog iets anders."
„Dat was op zaterdag de zeven
tiende. nietwaar?"
„Laat es zien. Ik kwam ér: op
de zestiende. Ja. Ja, het was de
volgende dag. Maar ik wou", zei
Troy langzaam, „ik wou dat ik roe
dat andere kon herinneren waar hij
over sprak."
„Probeer dat maar niet. Het komt
misschien plotseling terug."
„Misschien zou juffrouw Able het
uit mé kunnen trekken", zei; Troy
grinnik énd.
„Het is voor vandaag in elk - ge-
geval wei genoeg."
Toen ze wegliepen stak ze haar
ai*m door de zijne. „De eerste afbe
taling op het nieuwe systeem," zcl
ze: „Het is rustig genoeg gegaan,-
nietwaar?"..,;',;/'
„Zo is he,t; liefste, dankje."
„Eén van de 'dingen die ik het"
meeste in je waardeer," zei Troy.
..ziin je. goede manieren."
Het was druk, dé volgende dag.
De assistent-commissaris besloot, na
een kort onderhoud met Alleyn. een
verzoek tot opgraving in te dienen.
„Hoé. eerder hoe beter, lijkt me. Ik
heb gisteren met de minister van
binnenlandse zaken gesproken én
hom gezegd, dat we met een spoor
bezig zijn. Je kunt het beste meteen
doorgaan,"
„Morgen dan maar, als het moge
lijk is, meneer," zei Alleyn. „Ik
zal dr. Curtis opzoeken."
„Doe dat." En toen Alleyn 2ich
omdraaide zei hij: „Oh ja, Rory.
als het moeilijk is voor je vrouw
„Dank/ u. meneer, maar op het
ogenblik past ze. zich goed aan."
„Goed zo. Verdomd vervelend,
hè?"
„Verdomd vervelend," beaamde
Alleyn beleefd en ging om meneer
Rattisbon te bezoeken.
De kantoren van meneer Rattisbon
op het Strand hadden, de druk van
de jaren, de blitzkrieg en de vliegen
de Lommen overleefd. Ze vormden,
zoals Alleyn zich herinnerde van zijn
eerste bezoek vóór deoorlog, een
bescheiden maar actief monument
voor de stijl van Charles pickens,
waarbij het karakter/van. meneer
Rattisbon er als een inscriptie stond
ingebeiteld. Dezelfde klerk was er
nog. met zijn gewoonte het hoofd
langzaam op te heffen en vaag naar
de bezoeker te kijken, dezelfde hals
brekende trappen, .dezelfde donkere
reuk van antiquiteiten. En daar zat.
ten slotte, omringd door Iederv ver
nis en ouderdom, meneer Rattisbon,
als een- vogeltje .achter zijn bureau.
„Ah, juist, hoofdinspecteur bab
belde meneer Rattisbonterwijl hij
een bejaard klauwtje uitstak, „komt
u binnen, komt u binnen, gaat -u
zitten. Blij u te zjen.M-fn-maah!'
Eu toen Alleyn was gaan zitten
richtte meneer Rattisbon een scher
pe blik op hem. „Geen moeilijk
heden, hoop ik?" /vroeg hij!
/.„De waarheid is.'L antwoordde
AÜeyh, „dat mijn bezoeken, helaas,
voortspruiten uit. moeilijkheden."
Meneer Rattisbon boog zich on
middellijk .voorover, steunde zijn el
lebogen op het bureau en .vouwde
zijn vingertoppen vóór zijn kin sa
men.1 -?■ -'
i .Ik ben hier gekomen om u naar
bepaalde omstandigheden te vragen,
die te maken hebben met het testa
ment van 'wijlen Sir Henry Ancrcd.
Of met zijn testamenten."
Meneer Rattisbon bewoog 't punt
je Van zijn tong; tussen zijn lippen
alsof hy het bad gebrand en hettep
die manier hoopte af te koelen; 'Hy
zei/niets. "v
„ik nioët u zonderomwegen zeg
gen, dat we om. een opgravinggasn
••yragén:"/'/-'•/"'
Na een lang stilzwijgen zei meneer
Rattisbon: „Dat is bijzonder naar.
,;Ik wil, voor we verder gaan, wèl
zeggen dat ik 'vind dat de erfge
namen van Sir Henry beter eerst
u hadden kunnen consulteren eér ze
niet/hun verhaal bij ons kwamen.
„Dank u." .-
("Wordt vervolgd)