Een maan voor misdeelden
Professor
LA PI R A (Slot)
m
OORDEND
OERAS
A VRO start vanavond
met Hoteldoradio
GRIEP?
Dank
Regeringsonderzoek
naar klacht van
Britse socialisten
Hongaarse rechter
vonnist twaalf
verzetslieden
V-:
Spaaroverschot
Boerenleenbank
b«nt .Uvèiir? het vlugst«I
Pomp van 18 ton
in de sloot
Geen garantie van
Nederland voor
Curagaose lening
SPROETJE SPARKS door FRANK
door Andrew Garve
AVONTUREN
VAN -
KAPITEIN
ROB''1-""'
EEN voonvcrp, dat ietwat overdreven kunstmaan wordt genoemd,
cirkelt nu met grote snelheid om de aarde; het is van Russische
makelij, en in de V.S. heerst grote beroering, omdat men zich daar
de primeur heeft laten ontgaan. De Russen kunnen in het gebeurde
echteeen bevestiging zien van de opvatting, dat zij altijd en overal op
technisch en wetenschappelijk gebied de eersten zijn geweest. 2ij verklareo
Ifrverigens niet veel-nadruk,'dat deze kunstmaan een zuiver wetenschappelijk
ding ia, en dat de resultaten, die cr mee worden verkregen, volledig zullen
jrorden gepubliceerd.
Set geval kan de sensatie van de dag worden genoemd. Is het racer
2an een sensatie? Het is bekend, dat er tal van onopgeloste problemen
lijn als gevolg van de binding van de mens aan zijn planeer. Wanneer
giet mogelijk ia, althans een stuk instrumentarium in de lege ruimte buiten
^Ue dampkring te brengen, kan geleidelijk op veel vragen antwoord wor
sen gegeven. Deze kunstmaan ia voor het overige nog maar een begin,
jjleet het in de laatste berichten uit Moskou. Binnen afrienbaie lijd vliegt
Hben raket om de maan en keert terug met foto's van wat ook de beste
«elescopen tot dusverre niet onthullen. En verder in de ruimte liggen de
«laDrten met hun vele Taadsels. Mag men niet aannemen, dat de ménshtud
man de.vooravond van nieuwe en grootse ontdekkingen staat?
Men ziet: het ware onbillijk en onwaarachtig de zaak met het woord
Sensatie af'te doen. De wetenschap vordert. Allerlei dingen, waarvan tot'
tusverre berustend moest worden gezegd,dat tnen ze niet doorgrondde,
annen morgen of overmorgen worden verklaard. En de optimist mag dan;
ok vinden, dat de Russische kunstmaan de aanvang is van een nieuwe.on-,
^gedroomde, vooruitgang. De Jules Vernes nieuwe'stijl, die in hun boeken,
«n radio-hoorspelen al een reek# van jaren de mensen tot vervelens toe
atoeevoeren in bun raketten, zien zich plotseling door de feiten achterhaald.
Sla ar misschien .onderschatten wij hen wanneer wij veronderstellen dat
op-deze manier moeilijk wordt, nog iets nieuws uit te vinden.
ETJIVERE wetenschap, zegt Moskou. Wat moet men cr van zeggen?'
De Nederlandse minister-president heelt ai verklaard te hopen, dat
dit inderdaad zo is. Dat hij dit zo stelde bewijst, dat bij cr niet
zo zeker van is. En hij is geenszins de enige die twijfelt. Men ont-
&omt niet aan de indruk, dat cr in het lanceren van deze kunstmaan een 1
yogicg tot overbluffen zit. Wij willen de Russische geleerden in genen
$dele te na komen. Maar het staat wel vast, dat achter hun koortsachtige'
terbeid de regering 9taat mei haar politieke doeleinden en met de onbe-i
perkte financiële middelen vao de dictatuur. De2e regering gaat het niet!
om de wetenschap. Het gaat haar om het vinden van een rechtvaardiging
van haar bestaan.
Men mag niet over het hoofd zien, dat het in bet zonnestelsel schieten
van knnstmanen technisch niet zoveel verschilt van het in de dampkring
lanceren van projectielen met atoomladingen. Dit feit legt eens te meer
ide klemtoon op het niet geuite maar toch alom gevoelde dreigement aan
liet adres van de vrije, landen: „gij zegt. dat gij de democratie bebt, cn
gij zegt, dat gij de beschaving bebt, maar wij hebben de techniek, die
weel machtiger is." In elk geval spreekt op het ogenblik de techniek meer
tot de verbeelding dan geestelijke vorming en geestelijke achtergrond.
Dat hebben de Russen wel goed beseft. De psychologische voorsprong,
die zij hadden verkregen met de mededeling, dat zij over intercontinentale
raketten beschikken, hebben ze nu bevestigd met de kunstmaan, welker
seinen iedere goede radio-amateur kan opvangen. Er is ergernis in de
WS., maar groter dan de ergernis Is de schrik. En ook elders in de vrije
wereld is men wel wat geschrokken.
U is het niet onmogelijk, dat de achterstand van de V.S. te ver-
klaren valt uit het feit. dat daar de mensen van de wetenschap.
meer perfectionistisch te werk zijn gegaan. Het afschieten van
een kunstmaan is één ding, het verkrijgen van werkelijk belang-
rijke gegevens er mee een ander. Er worden trouwens ook andere oorzaken
genoemd. Er zou concurrentiezucht zijn geweest tussen verschillende dien-1
aten, en het staat wel vast dat niet op dezelfde onbekrompen wijze geld
ia beschikbaar-gesteld als in de Sow jet-Unie. Tenslotte moeten in de
democratische landen fondsen publiekelijk worden beschikbaar gesteld en
verantwoord.
Hier komt nog iets bij. Een democratie heeft vcor haar voortbe
staan het element van overbluffen niet nodig. De suggestie. aJles beter
te kunnen, onweerstaanbaar te zijn, in alles vooraan te staan, behoort tot
het wezen van de dictatuur. Er zijn de laatste jaren bepaalde ontbindings
verschijnselen zichtbasr geworden in het communistische blok. Op de uit
daging van „fascisten en contra-revolutionairen" zijn bet intercontinentale
raket en de kunstmaan mede een antwoord.
Het is verre van ons, de Russische technische vorderingeif te kleineren.
Ze zijn veel le belangrijk cn veeJ te gevaarlijk ook ora over het hoofd
te'zich. Maar op één ding willen wij toch de aandacht vestigen:.ze hebben
met de geest el i ik e ontvoogding van het Russische volk oiets te maken. Het
tegendeel 19 eerder het geval, ^'ant ze geven de machthebbers nieuwe
propagandamiddelen in handen. Deze machthebbers zeggen: „Wij ver
mogen meer dan de mensen in de vrije landen: het is wederom bewezen!
Waarom vragen jullie vrijheid? Jullie hebben toch een raket en een kunst
matige satelliet1." De misdeelden moeten tevreden zijn met een maan.
De kamer is groot Achter een
lange tafel zit Iemand te schrij
ven. Hij staat haastig op als we bin
nenkomen en roept,,'t Geld is er]"
Waarop m'n metgezel hem .de hand
schudt1 en vraagt hoehij dat gedaan
heeft gekregen.
„Gebeden!" is 't lachend antwoord.
En met joviaal gebaar: „Je moet
bidden, dan gaat alles beter."
Nu kijkt hij naar mij-, waarop,
de journalist me voorstelt. Hij is heel
anders dan' ik had verwacht: klein,
vrij tenger, kwiek, bewegelijk, vro
lijk. Hij draagt een zwart 'omrande
bril z'n ogen zijn1 donker met lange
duidelijke wimpers.. Hij praat rap en
geestig. 'v'"
Een houten, kruis ligt öp, een open-,
geslagen, agenda. .Een houten kruis:
hangt aan de wand. .Voor 't raam:,
twee kooitjes .met kleine gele vo
gels. Eén zingt Op een kast: een
aquarium met- goudvissen.
Z'n grote.rechte, gebeeldhouwde
stoel is met rood,en goud bekleed.
Op de andere rode stoel liggen zn
jas en hoed.,
,,'t Is alles; in een paarwoorden
gezegd," praat hij hu' lachend tegen
mij. „In Florence moeten ér huizen
zijn om in te leven, fabrieken om
in te werken, kerken om in te bidr
den, scholen om,in te leren. En vrij
heid voor iedereen. Men moet geen
communist zijn, geen kapitalist maar
christen, invrijheid."
't Vogeltje zingt. La Pira leunt met
de handen op de enorme tafel, kijkt
met schrandere, levendige ogen.
„Noblesse oblige," zegt hij. ,„Een
burgemeester ïs de vader van de fa
milie., Alles moet hem ter harte gaan.
Maar de armen enzwakken hebben
z'n steun meer. nodig, dan de. ster
ken en de rijken. Hij moet moed
hebben ia 't. leven, 't Is geen kwestie
van geld maar van durf en intellect."
Op 't- plafond rijden- geschilderde
bisschoppen, getrokken door: witte
paarden. Op de; muren vechten sol
daten tussen de bergen van Floren
ce. Naast de telefoon staat een vaas
met rode rozen.-
„Ik heb haarvan de -fabrieken
verteld," zegt de journalist La; Pira
maakt een snel gebaar. „Ze zeggen."
lacht hij, „dat het edelmoedigheid .is
maar 't is ecoaomie. Als twee
duizend arbeiders. zonder werk ko
men, vermindert de koopkracht 't
Gevolg is eem crisis.: Daarom moet
men geld geven orade crisis te voor
komen, dus om de fabriek te blij
ven drijven. En -geld roept hij de
armen wijd gespreid. .- is er -zoveel
in de wereld."
Dan; tegen de journalist: „Weet,
ze al vande kleine ijzerfabriek?"
„Nog niet." -
„Wel, vertel." 1 ;Jv
„In de. kleine ijzerfabriek,"? begint
de j ournalist, ^werkten - honderd ar
beiders. De eigenaar zag er niets
meer in en wilde de fabriek laten
Motto belle" een nieuw Huis mei
eer douche en balkous „En binnen
25 jaar Is 't van ons.
afbreken, om op die plaats luxueuze
fiats te bouwen. Hij beweerde dat 't
niet mogelijk was 't bedrijf winst
gevend te maken."
„Toert valt La Pira geëmotio-.
neerd bij heb.. ik 1alles Tn beslag
genomen, volgens mijn - oude wetje.
En wij de arbeiders, dékat en
ik, hebben er een coöperatieve on
derneming van gemaakt We begon
nen met 18 mud steenkool in fe
bruari '55 -nu is er een -kapitaal
van 61 miljoen lire. Wat is dat lief
dadigheid of economie?"
Hij slaat met de kleine, handen in
de lucht en lacht en lacht „Ze.be-,
gonnen 'met een kapitaaltje," verbe
tert de, journalist. „Prof La Pira
gaf een miljoen lire en bij onze
krant kwam een som binnen, na een
sex:ie artikelen."
„En de eigenaar? Hoe ging 't daar
mee?"
„Daar waren is. 't antwoord
onlangs moeilijkheden mee. Hij sloot
na het beslag .een contract met ons
voor de duur van twee jaar. 'Dat
wilde hij biet meer verlengen. Hij-
wou de fabriek, ondanks de winst,,
laten verwoesten."
„Toen ben ik (en nu is er iets zeer
onverzettelijks in. z'n glimlach)- met
de som die hij éistè, vijf miljoen lire,
in .een buidel naar hem. toe gegaan.
En ik heb gezegd: We begonnen met
18 ;mud steenkool en een kat Hier
zijn vijf miljoen lire, die kun, je krij
gen- maar de arbeiders blijven, Zo
niet, dan volgt een nieuwe inbeslag
neming.",
„Florence is de parel van de wereld.
In Florencesluit men niets. Ik ben
de eigenaar van de muren."
Hij dacht, als vertelt hij een dwa-
.ze. grap, Dan pakt hijz'n jas en
hoed. „Ik móet weg, m'n.vergadering
wacht. Ik heb al teveel gezegd."
En degen mij: „Vraag de rest maar
aan hem. hij weet alles van me,"
Hij laat ons in z'n werkkamer al-
Leen.
„Zo gaat 't altijd," zegt de journa
list. „Er is al veel over hem geschre
ven, maar .nooit goed; Altijd anek
dotisch, over z'n vogels en z'n wis
sen. De laatste keer in. een Ameri
kaans blad maar daar ben ik tegenin
gegaan. Men 'beweerde 'daar dat hij.
zich door z'n geloof en hart" liet, lei
den maar geen hegrip had van eco
nomie. Maar hij heeft voordat hij
met rechten begon, economie'gestu
deerd- Hij kent dé problemen tot in
de: kern, maar hij houdt- niet van
zwaarwichtigheid, Hij'trektyalles"in
't gekke. Z'n lach, z'h humor zijn z'n
.wapens." - :'v
Buiten, -bij- het beeld van David,
dat wit is" in de zon, schrift hij het
politieke profiel van Florence op m'n
olocnote: vijfentwuitig Christen De
mocraten (La. Pira), zeventien com
munisten, tien. socialisten, twee li
beralen. drie fascisten.
„La Pira,"-zégt- hij, „was altijd an
ti-fascist. Hij gaf in '40 een blad uit
„Prinzipi". Daarin schreef hij in La
tijn én'Grieks artikelen tegen de ti
rannie. de vele katholieken waar
schuwend. dieIn het fascisme: iéts
zagen..rt Werd op de universiteit veel
gelezen. Later werd het verboden."
Op een bank lees ik het slotwoord
van president' Grorichi, verleden jaar
gesproken op het congres voor Vre
de en Christelijke Beschaving, waar
aan 61 naties (ook ons land), deel
namen. 't Geheel georganiseerd door
La Pira. Tegen wie de president zei:
„Eriuk darik mijn vriend La Piraj-dte
in - z'n streven naar een 'beterewe
reld niet bang is een dichter óf tdré-;
trier genoemdté- wórden;". V;
Hoereëel deze dromer en dichter
is echter., bewijst Isolotta,
Aan de andere kant van de Arno.
waar de rivier heel smal is en 't wa
ter over grote witte kiezels stroomt,
groeit'een nieuw centrum! Witte en
roze flatgebouwen, die werkelijk be
stemd zijn voor hen. die geen enor
me sommen huur .kunnen betalen
voor een (vaak niét eens redelijk)
hyis.. r..li r-v
In Rome; waar vele' tien" duizen
den in holen - 'en krotten wonen,
gaan de rijken en invloedrijken voör.
In Florence;vecht La Pira vóór de
anderen. - v:: -v*'"'
De Ina Casa, een ingewikkeld sys
teem. dat. het bouwen van huizen
voor arbeiders bevorderen moet,
biedt iq Rome geen uitkomst. Geen
istervelingPgelóoft er meer in: Maar 't
(bloeit in Florence? Isolotta is 'een
zeer uitgestrekte nieuwe wijk." Er
zyn scholen, klinieken, winkels, trot-
tacias. Er komen bibliotheken en
kinderspeelplaatsen. Men bouwt een
kerk. 't Geheel is geen architecto
nisch wonder maar de huizen zijn.
goed en de huur pér flat is nog geen
dertiggulderi pér maand. In. huur
koop op lange termijn veertig. Een
vijfde deel van wat er anders al
leen voor ëen. paar kamers wordt
neergeteld. De ligging is heerlijk, en
om de tien minuten gaat er een bug
naar Florence.
In een Latterie" drink ik koffie.
De signora somt op hoeveel er ver
woest werd in de laatste oorlog. Een
jongetje haalt een gesuikerde koek.
Hij heeft, vertelt dé signora, tót .Voor
kort in èetï kelder gewoond,! Ze
vraagt hem naar z'nhuig. Hij zegt:
„Moltobelle met een douche en
balkons. En binnen 25 jaar is 't van
ons".
LOhTJEN. Premier MacmiUan
heeft cr mee ingestemd, dat er een
officieel onderzoek wordt ingesteld
naar de beschuldiging van de Labour,
partij, dat het .plan van de regering
om het bankdisconto van vijf tot ze
ven' procent te verhogen destijds
voortijdig was bekend geworden. De
premier nam dit besluit, nadat hij een
gesprek had gehad met Harold Wil.
son. de economische deskundige van
Labour en met James Griffiths, de
plaatsvervangende leider van de La
gerhuisfractie van deze partij.
Tot dusver had de Britse regering
geweigerd, een onderzoek in te stel.
len naar de klacht van socialistische
«ijde.
BOEDAPEST. Gevangenisstraf
fen variërend van maanden tot
drie jaar werden maandag opgelegd
aan een groep van 12 Hongaren, die
er van beschuldigd werden „de chaos
van de contra-revolutie uitgebuit tc
hebben" door hulp te verlenen bij
illegale grensoverschrijdingen, bet
vervalsen van documenten en andere
vergrijpen.
De leider van de groep, Janos Sze-
keres werd veroordeeld tot twee
jaar, een medewerker van hem tot
drie jaar.
Twee leden van de groep werden
vrijgesproken.
lAdv<wienne l Af.)
AN AVOND gaat het dus gebeu
ren: de AVRO start met „Hotel
doradio", Karei Priors nieuwe dins-,
dagavond program ma. We hebben de
Indruk dat ook de Hilversum se ra
dio-mensen, en met name Priors
vroegere VARA-collega's, met meer
dan gewone be
langstelling zul
len luisteren.
Niet omdat ze
iets heel nieuws
verwachten, wel
omdat ze heel
,.vnieuwsgierig zijn.
wat '.fde kansen voor hun zater
dagavondprogramma blijken te' zijn.
Want in de amusementssector spitst
de concurrentiestrijd tussen de om-
roepverenlghngen zich nu eenmaal
toe. Voor de AVRO gaat bet, ob
jectief beschouwd, om hetinhalen
van een grote achterstand, nu de
steeds opnieuw' gederailleerde „Bon
te Trein" definitief in de remise
is' gezet. Voor d< VARA wl het
aankomen op het handhaven van
'n prestige, ha de vormingwaarvan
de heer Prior een niet onbelang
rijk aandeel heeft gehad ""(met eni
ge artiesten, wier stemmen u van
avond in het AVRO -programma zult
horen]. Bij de opname bleek: „Ho-
deldoradlo" een vol uur télang.
Dat Is niets bijzonder». Waar het
op aan komt Is, of de twee uur
en tien minuten die het programma,
zoals het wordt uitgezonden, duurt,
niet te lang zullen blijken te z$n,
(De VARA heeft voor haar. rater-
dag avond-am asemen tsbl ok één uur
en veertig minuten voldoende ge
acht). We wachten in spanning.
NIET nieuw was gisteravond „De
familie Doorsnee". Dit „familie
feuilleton" van Annie Schmidt en
Wim lbo (wiens aandeel beslist gro
ter is da», het dirigerenvan het
applaus .bij -de opname!) is aan Vz'n-
zesdc jaargang begonnen. Mevrouw
Schmidt heeft geaarzeld, of ze het
nog een seizoen zou aandurven. Met
de teksten van gisteravond bewees
ze. dat ze haar krachten zeker niet
heeft overschat door het toch maar
te doen. Het was weer een verruk
kelijk half uur typisch radio-klein-
kunst. Zo'n programma behoeft
geen vernieuwing, omdat het altijd
nieuw is.
f v.ééji .traditioneel' filmprogramma
op televisie vanauond. De VPRO,
die vorige weekhaar toneelavond
ten behoeve van de voetballiefheb
ber* ter, beschikking uan de NTS
heeft gesteld, presenteert drie „korte
verhalen" twee rechtstreeks uit te
zenden eenakters en een filmpje
van de door het Britse Filminstituut
gesteunde „Free Cinema"-groep. Dit
filmpje over twee doofstomme man-
nen, „Together'', vormt de midden
moot van het programma. Met wordt
voorafgegaan door „Twee zusters",
een spel van acteur-auteur Jan Apon,
gespeeld door Enny Mols-dé Leeuwe
en Georgette Re jew ski. Na het
filmpje speelt Mary Dresselhuys het
voor haar door Manuel van Loggum
geschreven verhaal i,'s Middags om
vijf uur",
ENKELE grepen uit het radio
programma: op Hilversum I her
vat de KRO de reeks „En. gij zult het
aanschijn der aarde vernieuwen" met
een. programma onder de titel „De
fantasie herschapen". Dr. John B.
Knipping spreekt over de kerstening
van de barbaarse vertelling; Johan
Fiolet zal fragmenten: uit drie versies
van de Graalsage voordragen De
BBC-Home-Service zendt van 7,45—
8 uur de zes Gellert-liederen van
Beethoven uit, gezongen door de bas
Harold Gray.-Op Brussel-Frans
van 8 uur tot 9.30 een concert door
het Groot. Symfonie Orkest onder
leiding van André Van dernoot, met
d,a. Brahms' Concert voor vjool, cel
lo een orkest (solisten zijn Arthur
Grumiaux en Maurice Gendron).
UTRECHT. Bij de stichtingen
Spaarbank van de Boerenleenbanken,
aangesloten, bij de Coöperatieve Cen
trale Boerenleenbank iri Eindhoven
en de Coöperatieve Centrale Raiffei-
sen-bank in Utrecht,bedroegen de
stortingen en terugbetalingen in sep
tember',1957 95^00.000,en
ƒ.75,230.000,zodat er een spaarover
schot warvan 19.970,000,V
In '«defvórigemaand bedroeg het
spaaroverschot f 33.850.000,
{Advertentie I.Af.)
Mei "AKKERTJES"
-O rijk aan
tarwekïemen!
Bevordert de
slankheid èn de
gezondheid I
J~\K oude juffrouw, die tegenover
A-* mij »n de trein zat, vouwde da
krant dicht en zei tegen me:
„Daar is datmens noü: 20 goei
voor geweest voor die jongen. Kan
ze éerirkldp. met een hamer op d'r
kop krijgen
Zij wees op een hardhatsdló
bericht,dat mij was ontgaan, an
schudde' haar grijze hoofd. -
Toen sprakze:,
^Allemaal ondankbaarheid: D«
wereld-hangt er van: aan elkaar. N011.
ik Heb ook me leergeld betaald. O
jee. -.\VToeger stond ik altijdvoor
iedereen klaar. Leed? Ik kanMetniet
zien. ik heb toat gedaón voor de
mensen. En voor de kinderenWat
heb ifc niet uoor de kinderen ge-
daan!"
Zij keek my ontroerd aan.
,Jk ben een vrouw alleen," vervolg
de ze. Jfk ben altijd een vrouw al
leen geweest. Nou, toen ik nog jong
'was,:: toen. heb. ik: rhe- vmti- ini- het
zweet gelopen voor zo'n organisatie,
die stuurde arme kindertjes naar zee.
Van die schapen uit sloppen en ste
gen. Die brachten we de frisse lucht
in." -
„Mooi werk," uond ik.
„Ik ben er mee opgehouden," zei
ze. „Went hoe ging 't, meneer
Zo'n kind was een hele week, door
ons toedoen op het strand. Weg uit
die vieze stad. Lekker, gezond aan
zee. Wat fctin jé. mooier hebben? Ein-:
delijk gingen we terug. Dan leverde
je zo'n wurm weer af in zo'n steeg
bij zo'n krot. En wat dacht u dat-ie
was?"
Ik wist het niet.
Bitter zei ze:, „Blij!"
KRONKEL
(Van onze correspondent)
LEIDSCHENDAM Pas "maan
dagmorgén is men er in geslaagd
een pomp installatie' van 18 ton, die
zaterdag in Leidschendam van een.
vrachtauto was gegleden, te bergen.
De zware pompinstallatie, die be
stemd was voor het terrein van de.
Ned. Aardolie Maatschappij in Leid-
schendam, heeft enkele dagen in een
sloot langs de weg gelegen. Dag en
nacht is er aan. gewerkt om het ge
vaarte op de vrachtautote krijgen.
Het ongeluk gebeurde, zaterdag
middag om vijf .uur op de (afrit van
de nieuwe weg van .Ypeiiburg naar
Schiphol. Dsar moest..de. 2ware auto
stoppen voor een- personenauto. De
oplegger zakte weg,'de pomp ging
schuiven en gleed in de sloot.
Het wegdek én de berm.-die op de
plaats van het ongeluk vernield wa
ren, zijn inmiddels weer. hersteld.
WILLEMSTAD De eilandenrasd
van Curasao; heeft maandagavond
met elf tegen negen stemmen het
aangaan van een geldlening van vier
miljoen dollar met Nederlandse ga
rantie verworpen.
Vervolgens nam de raad'een motie
aan waarin hij zegt „dat Curasao, ge
zien de huidige financiële' situatie en
de beperkingen in Nederland ver
plicht is om te proberen zonder de
aangeboden hulp met de uitvoering
van de projecten te beginnen."
BRUSSEL, Iri België is een ben
de dieven aangehouden, die talrijke
diefstallen in garages en fabrieken
in België, Nederland en Luxemburg-
zou hebben gepleegd.
ZtGAAM Dtltntin Ik notf DiCriTER
CrijKOMtn rtiiibCMitn 15'retrt Kort.
Pior Ttotn nenttR HORTOn
itKtA
riOOOttttP
Kori B'flMtn.ZORRA
WcriotrtnpiAnntfi
StiPRtKbft.
1 notr rtAAflöf.intM Alb
iKieiówiLHORfn.
J125. Marfo beert voor de grote grote belang-
ttelling. Hij is in zijn jeugd werkzaam geweest in
een marmergroeve en hij ziet onmiddellijk, dat
hier vroeger ook marmer is gewonnen.
,Ach. dal was een mooie tijd." zegt hij tegen San-
n; „het werk was hard en zwaar, maar wq
1 een onbezorgde tijd. Toen song fit nog He.
deren voor mijn kameradén. Drachtig klonk .dat in t zijn oudé* vorm, te hebben teruggevonden. D4ach—
iiftlli. MlimUn "Pfrirvrpnd Wïtft "Kti <isan lief wospsalmfn rl« klaofep.u dortr de hflPP fle-
de holle ruimten - Peinzendblijft hij staan.
Dan ademt hij even diep, .rekt zich. uit en begint
te zingen! Sandeman hoort' verbaasd toe.;'Gedu
rende de hele reis heeft sijn aangebeden zanger
nog geen noot gezongen en nu opeens schijnt hij
tig weergalmen de klanken door de hoge ge-1
welven: Het hele.'.gezelschap luistert.,gespannen. 1
Alleen Lucia kijkt bèzói-gö en wanneer.haar man
al zingend langzaam verder de grot inloopt, gaat J
zij hem achterna- 1
„Bedoel je" met onze plagerijen?
O, dat vindt hij helemaal niet erg.
Een mens plaagt ten slotte alleen
iemand van wie hij houdt. Hij is wel
een beetje excentriek, hè?!'
„Excentriek," zei Cynthia, „zijn al
le. mensen met een sterk karakter
en een oorspronkelijke geest,"
„Waar heb je dat uit gestolen?
Maar je hebt gelijk. Vader heeft
zonder twijfel een sterk karakter.
Zyn uiterlijk is heel bedriegelijk.
Hij ..scharrelt rond als een oude
vrouw, maar.; intussen ontgaat niets
hem. Bovendien is hij geweldig ak-
tief. Voorzitter van dit, président van
dat. om maar iets op; te noemèn,"
„Waar leeft-hij van Hugh? Heeft
hij geld van zichzelf?"
„Geen cent. Nooit.gehad ook. Toen
hij nog jong was, was hij 'n onderbe
taalde schoolmeester. Daarna kreeg
hij dat gelukje in het'Parlement te
komen en heeft hij een heerlijke tijd
gehad. Mensen helpenmet htm
kléine problemen en Werken voor
de vooruitgang Hij is. op zijn rustige
manier, '11 groot hervormer, weet je.
Als iedereen was zoals .-hijzou de
wereld nog niet'zo'n gekke plaats
zijp om in te leven. Hoe dan ook,
het. liep. niet zoals hij gehoopt had.
Hij raakte zijn zetel kwijt en moest
maar weer zien hoe hij zich redde.
Hij was toen al over de veertig, en
hij bezat niets anders dan zijn intel
ligentie en zijn energie. Daarbij
moest hy het hele gezin onderhou
den.". J
„Wat is hij dan gaan doen?"
„H.. kocht om te beginnen het La-
vendelhuis. je moet niet vergeten
dat een paar duizend gulden in die
tijd veel geld was en tóen wé er
goed en wel zaten, werd hij free
lance journalist. Ik weet niet: boe hij
het voor elkaar gebokst heeft..,
Hij had natuurlijk wel veel men
sen leren kennen, maar niettemin
Goed, langzamerhand kreeg hij in al
lerlei bladenzijn eigen hoekj e. Hij
luisterd* altijd naar de nieuws
berichten en ais Iemand die hij ken
de een hoek;!schreef ;óf met spiri
tisme begon ófeen landgoed kocht
in Jamaica, dan schreef hij een stuk
je over. een voorval in zo'n man
z'n leven, da* iedereen vergeten"
was. Dat doet hij nog steeds. Van
daar dat hij naar de radio ging luis-
téren."
„Het klinkt als een' onzeker- be
staan."
;,Dat is het ook, maar'hij doet het
nu al twintig jaar en we hebben
het nooit slecht gehad. 'Ik moet erbij
zeggen, dat hij nooit een cent voor
zichzelf uitgeeft, hy rookt niet, hij:
drinkt niet, hij geeft niet om kleren
en hij neemt nooit vakantie.Hij.
heeft zich altijd tot het uiterste be
perkt. En verder heeft hij er nog
wat nuttige dingen bij gedaan. Hij
heeft een studie gemaakt van het le
ven van de vogels in moerasstreken
en schrijft, daarover, ook voor ver
schillende bladen. Dat soort dingen
helpt-natuurlijk en. je. kunt erop re
kenen. Hij spreekt- ook nu en dan
voor de radio en hij heeft een le
vensgeschiedenis van iemand ge
schreven, of liever gezegd herschre
ven, Je weet hoe zoiets gaat: de man
kar, zelf niet schrijven en levert de
schetsen. Het boek wordt uitgegeven
onder zijn naam, maar een ander
3Chrijft het in feite.. Zo heeft hij al
tijd wat.-hij pikt steeds we] weer
iets op. Hij praat er eigenlijk nooit
veel over,"
„Denk je dat hij het prettig vindt?"
„Kind,hij vindt het verrukkelijk;
Hij is nu al twinitg jaar volkomen
vrij en als moeder niet. zo plotseling
gestorven was.' zou !hij de gelukkig
ste man vande wereld zijn. Eerlijk
gezegd Cynthia, we aanbidden hem.
Daarom zou ik het zó prettig vin
den als je ook van hem kon houden."
„Dat; niét alleen." zei Cynthia, „ik
zal er trots op zijn hem te kennen,."
HOOFDSTUK 2 v
OpCynthia's bezoek volgde een
bijzonder drukke week voor Edward
Latimer. Maandagochtend moest hij
een officieel bezoek brengen aan een
inrichting voor geesteszieken en
's middags moesten Trudie en hij Ko
lonel Ainslle en zijn vrouw ontvan
gen. Dinsdag hield hij altijd vrij om
te schrijven en de hele woensdag
werd in beslag genomen door de
veertiendaagse zitting van de plaat
selijke rechtbank. Hij had de don
derdag bestemd om eruit te trekken
met zijn veldkijker en notitieboekje,
maar h:j werd die ochtend wakker
met een van zijn afschuwelijke
hoofdpijnen (door overwerktheid of
de hitte), zodat hij de hele dag rust
..moest houden;. '-
Vrijdagochtend-! ging hij al vroeg
naar Londen.. Voor. die uitstapjes was
hij altijd Iteürig gekleed in. het zwar
te jasje én degestreepte broek, die
hij, ongeveer twintig jaar geleden,
in het Lagerhuis gedragen had. Af
gezien van het. Aroma van raottebal-
len en een vage, groene fjlans, was het
kostuum,; naar zijn mëmng, nog even
mooi als vroeger. Mét ook nog een
styf, wit boord en zwarte schoenen,
zag hij er een beetje begiafetiis-
achtig; maar zeer respectabel uit.
Het Steepleford station zag er die
ochtend landelijker uit dan ooit. De
„Direktëurén-trein", de. enige snel
trein per dag, was al weg en Edward's
gezelschap op het perron bestond uit
een sportief konijntje. De sfeer was
loom en heel stil. De seinwachter
zat zachtjes te neuriën in zijn
huisje en 'wisselde af en toe een
tingrting „geluidje met. een collega
langs de spoorbaan .Edward wachtte
geduldig op de ouderwetse," houten
bank en keek hóeTom Leacock, dé
stationschef. óp.;.zijn. dooie, gemak
een kraT ëierén over hét perron krui-
de. Tom was een langzame,, weinig
eerzuchtige buitenman, die ai dertig
jaar zijn tijdverdèelde tussen het
station en zijn volkstuintje. Zoals ge
woonlijk, bleef hijeenpaar minu
ten met Edward staan praten.Meest
al gaf bij zyn, mening over hét weer,
maar- vandaag had hij raad nodig.
Hij vertelde,' dat zijn dochter haat
tweede kind had, maar dat -ze het
nog niet ingeënt .wilde - hebben óm
dat haar eerste er zo ziek: van was
geweest.v Wathij wóu weten:- was of
ze nu een formulier in roóesl vuileii,
Edward'légde -iit. hóé dat in elkaaf
zat en zéi'. dat; hij Het fo--muïier;wel
wilde tekenen He» gezicht v?«n fom
klaarde op ot er een enorme last
van hem afgenomen was.
(.Woedt vervolgd).
