H
NA VEERTIG JAAR
Rusland staat in teken van
„Terug naar Lenin"
I:
Oókal
aan
Ware revolutie was
vóór oktober
Dat wel,,
OORDEND
OERAS
Intelligent blijspel werd
intelligent geregisseerd
MOCCONA
AVONTUREN;
VAN
KAPITEIN
de nieuwe
de extra-krachtige
poederkoffie van
Douwe Egberts
pittig en vol
aroma!
Lou Bandy weer
op de planken
HEMOTABS
Oliebrand in
Marseille
SPROETJE SPARKS *4 do0®
FRANK
GODWIN
door Andrew Garve
2
Donderdag 7 november 1957
Weekend bus
Normale bus
(of potje)
Gezinsbus
Douwe Egbert#
BlMPHtnyfl5T.£"rtV£;RB£RI> ZEKER,
KÊMTOTWtMfctt KWljT A^HOOGHElD-
nurmtriRAKEn. -n
rrs- _w^ö/unm/nir I
jg^tnn\\ jAnia&iA t x
rWi Z^KSji Vaar-^ L-öd
fiatIm^fvhV mester
Ja Het ib bPR0tr;t ó?ark&
vArinoRTOri'iPARn.
êüi 6un }0n6ET]tiVE.EL
Ttbun! y
HtH?
PAt GÉCf f fllEISH»|HAD
Ht TOCH ALGÉZ.IEM Èf
KIJ KEriTHE
oronmiino'
Waapok hou
1 JfcTE VOO».
j icmjh'
■8151,Arturio de Maltees .staat grijnzend toe te vrouw! Inmiddels is de veerboot naar Corsica zulke grote reizen te maken," zegt Rob tegen San-
Kijken wanneer de druipnatte Pirelli aan boord dicht in de buurt gekomen en de ..Stella Maria" i deman- ..Radio aan boord?" antwoordt de Ame-
van de ..Stella Maria" terugkeert. Hij gunt die verdwijnt in oostelijke richting. Aan boord van rikaan, „nooit, zolang ik dat kan tegenhouden,
opschepper best deze nederlaag. Ah. als hij, Artu- de ..Havik" is iedereen opgetogen, dat alles 7.0 Dan is alle romantiek var. de zeilvaart verdwe-
rio. dat. zaakje had kunnen opknappenMaar ROed is gegaan. „Toch merkt u nou. hoe riskant nen. Maar ik zal wel de autoriteiten attent maken
deze- amateur-zeerover heeft zich gewoon over het is om met een schip zonder radio aan boord op die schurken."
boord laten mikken en dat nog wel door een
na een poosje,
ANALFABETEN, halve lijfeigenen, armoelijders, dat waren de Kussen
voor de revolutie. En kijk nu wat cr uit Hen is geworden: mensen,
die het best denkbare onderwijs genieten, die zijn verlost van de
heerschappij van een decadente en luie adel en die een loon ver
dienen,. dat misschien nop heter kon. maar dat hen toch van honger
cn zorg heeft bevrijd. De feodale borrenstaat van veertig jaar geleden
staat nu technisch in menig opzicht aan de spits. Ziehier, ongeveer, wat een
lezer ons kortgeleden schreef. Bet beeld is zonder twijfel vatbaar voor
een enkele verduidelijking cn aanvulling, liet onderwijs is toch wel een
zijdig en zeer toegespitst op de techniek. Voor de vroegere heren zijn
nieuwe in de plaats gekomen, die misschien niet cckadent en lui, maar
minstens zo ty ra uniek zijn.
Voor het overige is ItcL vrij zinloos, op de voorstelling van zaken veel te
willen afdingen. Er is \ecl ten goede veranderd. De zwakheid in al deze
vooruitgang komt echter meteen aan liet licht, wanneer wordt herinnerd i
aan het gevaar, .dat de Hele aarde op een kwade d3g in een vlammende
cn onbewoonbare ruïne verandert. Er is materiële verbetering, maar is er
geestelijke groei? Ziedaar het kwade punt in een veertigjarige ontwikke-
ling. Wanneer al voor de hele wereld geldt, dal de zedelijke en morele 1
krachten de ontwikkeling van de techniek niet hebben kunnen bijhouden,
dan geldt dat wel in her bijzonder voor de Sowjet-Unic, waar de techniek j
ten troon zit als nergens anders.
Fabriekssteden zijn verrezen in vroeger vrijwel onbewoonde bosland
schappen en steppen. Bij nieuwe stuwdammen staan elektrische centrales,
cn vlijtig en volhardend worden de hodeimchaiteo geëxploiteerd, fnplaats
van de trage paarden bewegen zich over de akkers de machines, die
zaaien, maaien en dorsen. Industrialisatie, snej en. zo grootscheeps moge
lijk, is jarenlang het wachtwoord geweest, en is het ook nu nog. De groot
ste zorg vvordt besteed aan het technisch onderwijs. Dit alles betekent een
enorme verandering, vergeleken bij de toc^anden in de beginjaren van
deze eeuvv.
r£T: is deze verandering dan ook, die maakt, dat de. Russische ge- j
.schiedenis van de laatste halve eeuw geen studie over continuïteit
tis. Toch vindt men vele toestanden van het tsarisme ia dezelfde.of j
venymte vorm onder de nieuwe heersers terug. Er troont oen
machtige heerser in het Kremlin, zoals er vroeger een machtige
heerser troonde in het Winterpaleis tc Petrograd of in het slot te Zftrskoje
Selo.'De plaatselijke partijgroten hebben een functie cn een macht, die
in veel opzichten herinnert aan die van de vroegere aristocraten. Nog
altijd moeten de mensen voorzichtig zijn met hun woorden en met Hun
lectuur, nog altijd zijn in Siberië de kampen, waar al te vrijmoedige
geesten boeten voor bun kritiek op dc üeerser en zijn systeem. En nog
altijd beschikt deze heerser over ccn geheime politie als oog en oor.
Evenals vroeger en misschien zelfs meer dan vroeger is Rusland een
totalitaire staat. En minder dan vroeger wordt bet systeem verzacht door
slordigheden eu tekortkomingen. Het dossier, de foto, het kaartstclsel, deze
hulpmiddelen van een moderne administratie cn opsporingsdienst, zijn ge
perfectioneerd onder dc nieuwe machthebbers, cn een waarschuwing voor
iedereen, dat men niets en niemand ooit vergeet. En zo is de stelling
verdedigbaar, dat de binding aan de grond, deze oude vorm van verkapte
slavernij, door een nieuwe, maar niet minder effectieve, vorm van afhanke
lijkheid is vervangen, en dan op een breder sehaa! dan voorheen.
De vraag kan ook worden gesteld of de eerbied voor mensenlevens, die
in Rusland nooit groot is geweest, is toegenomen onder het nieuwe bewind.
Het antwoord moet helaas ontkennend luiden. Voor normale misdaden is
dc doodstraf afgeschaft in dc Sowjet-Unie, maar politieke vervolgingen
en de doorvoering van politieke maatregelen hebben miljoenen slachtoffers
gevraagd onder dc tegenstanders cn vermeende tegenstanders van het be
vind: de gestraften in de kampen, de boeren die de kolchozen niet wens
ten, de volksgroepen, die in hun streven naar zelfstandigheid een gevaar
verden geacht voor de totaliteit.
N'DIEN er sprake is van verheffing in Rusland, dan is dat een ver-
beffing zonder bevrijding en daarom van zeer betrekkelijke aard. Het
oude socialisme, ook in West-Europa, heeft aanvankelijk meer de
nadruk gelegd op de verschuiving van het zwaartepunt der economische
macht dan op de geestelijke vrijheid. Maar toen de gelijkheid voor
de wet ook in politiek.e zin werd verwezenlijkt, is hot strijden voor dc
macht geleidelijk veranderd in een streven naar sociale rechtvaardigheid.
Zo kreeg de democratie nieuwe impulsen en werd een aarsluiting ver
kregen ann de aloude kamp voor de menselijke rechten en menselijke
waardigheid.
Rusland heeft deze ontwikkeling niet meegemaakt. Het heeft de dicta
tuur van het proletariaat verwezenlijkt, en heeft zich daar nooit boven
kunnen verheffen. Dit jieeft geleid tot een verschraling en vcrrnateriali-
sering van het denken, tot het fixeren van meningen, die nog lang niet
tot een eindpunt waren gekomen. De Russische machthebbers zijn geneigd
om degenen, die anders denken dan zij.' ata de vijanden van hen en van
de wereld, zoals die zou moeten 2ijn, te beschouwen. Han techniek i$ macht
en.hun leger instrument van deze macht, maar in hun geest is geen plaats
voor liefde, barmhartigheid en vertrouwen.
Dit doctrinair .slecht denken over anderen sluit misschien ook wel aan
bij veel geestelijk erfgoed^ Met de techniek achter de hand is het echter
vandaag de dag van alle dreigingen jegens de aarde en haar bewoners
vèrreweg de gevaarlijkste.
("AduertenÉic l.M.)
Het Is onder dramatische omstandigheden, dat op 7 november
in Moskou de veertigjarige herdenking van de oktoberrevolutie
plaats vindt. Nimmer nog heeft een regiem zijn ontstaan kun
nen vieren met een vuurwerk, dat zich tot boven de stratosfeer,
in de onmetelijkheid van het heelal, uitstrekt. Boyendien houdt
het communisme deze dag in Moskou een wapenschouw, waar
minstens één derde van dë wereldbevolking vertegenwoordigd
is, Mao Tse-toeng» de nieuwe ster van het oosten, is met groot
gevolg aanwezig en er is een heel gedrang van grotere cn
kleinere satellieten rond de beide vaste punten in het commu
nistische zonnestelsel. Het Rode Plein zal stralen in al zijn
barbaarse pracht; V- l W'''-
De Russen hebben gevoel voor mas-
sa-regie, al is die reeds lang in de
sfeer van kitsch en spektakel ver
zeild.' Tochzullen Zjoekow en nog
ettelijke andere generaals smartelijk
ontbreken, al was het maar om hun
rijk besterde uniformen. Ook in-Tito.
door een prozaïsche ziekte als spit
verhinderd, wordt een decoratieve
figuur gemist. Er zal heel wat wodka
nodig zjjn,. om Chroesjlsjew tot die
sprankelende jovialiteit te brengen,
die dit revolutionnair festijn nu
eenmaar meer dan ooit vereist
Voor het geval de spiritualiën daar
toe ontoereikend mochten zijn, is bij
voorbaat voor de benodigde zielsver
heffing gezorgd, door wat men liet
best kan aanduiden als de grote Le
nin revival. Lemri zal deze dagen
meer dan ooit worden aangeroepen
en gevierd en met.die bijzondere tact
en fijngevoeligheid, waarvan de hui
dige Russische staatsleider reeds zo
vaak heeft blijk gegeven, is het het
armzalige regime-Kadar, in Hon
garije, zelf een ..monument", van.
Sow jet-grootheid, geweest, dat dit
heugelijk feit het eerste wereldkun
dig heeft mogen maken.
van het begin.van zijn 'spectaculair
optreden af, d.w.z, onmiddellijk bij
zijn onthullende speechop het 20ste
partijcongres.' vorig jaar heeft Croesj-
tsjew de nieuwe partijlijn in bette
ken gesteld van een Terug naar Le
nin. Dat was niet onhandig. Want
waar voorlopig niemand behoefte had
aan een nieuw levend afgodsbeeld
Stalin was zo juist ruw van zijn
voetstuk gestoten en dè opluchting
over zijn heengaan was kennelijk te
algemeen was de aanroeping van
de revolutionnaire grondlegger een
ware Uitkomst. En zelfs meer dan dat.
De periode van het „collectieve lei-!
derschap", voorzover daarvan althans
nog in ernst sprake kaïï zijn, nu'dè
meest energieke leden van het col
lectief de een na de ander zijn uitge
schakeld, heeft enkele duidelijke ken
merken. Daar is de nieuwe zuive
ringsmethode per discussie, in plaats
van per executie (een niet onbelang
rijke vooruitgang overigens!Daar is
de hoe langer hoe'duidelyker tenden
tie, het primaat van de partij tegen
elke aantasting veilig te stellen: zowel
tegenover de geheime politie als te
genover de industriële managersklas-
se en,' nu, tegenover de legermacht:
drie. van de vier zuilen, waarop de
Sowjet-biërarchie werd opgebouwd!
Bij heel deze Chroesjtsjew-strate-
gie 15 de herinnering aan Lenin niet
misplaatst. Immers ook voor Lenin
was de partij nummer één. Ook hij
'opereerde, waar mogelijk, via einde
loze discussies. Bovendien was deze
Lenin, in de theorie een dogmaticus
en in zijn geloof een fanaticus, in de
praktijk een tacticus en opportunist
van de eerste rang. Lenin wist her
haaldelijk op het juiste moment één
stap achteruit te doen, om straks twee
vooruit te kunnen zetten.
Daar tegenover wekken Chroesj-
tsjews capriolen nog.altijd al te
zeer de herinnering aan de „gopak"
die Stalin hem eens beval te dan
sen. Er zijn trouwens meer risico's
aan de verwijzingnaar de tijd der
Vaderen verbonden, dan de huidige
revolutionnaire arrivés zich in hun
jubileumroes wellicht bewust zijn.
Chroesjtsjew heeft bovendien met
zoveel nadruk de herschrijving der
Sowjetrussische geschiedenis aanbe
volen, dat hij deze boze geest wellicht
met eens meer bezweren kan. Want
al .zjjn er aanwijzingen, dat voor de
gemiddelde Rus, met name voor de
jongere generatie, de Revolutie zo
zeer gecanoniseerd en geritualiseerd
is, dat alle lévende belangstelling ver-
Dr. B. W. Schaper
lören 'Jis gegaan:- in Rusland 'is', en
blijft de geschiedenis een netelige, ja
explosieve zaak.
Het is bekend, hoezeer vooral in de
Stalintijd de vervalsing van het eigen
revolutionaire verleden zulke pro
porties heeft aangenomen, dat een
herschrijving van de Russische ge
schiedenis van deze ..eeuw, althans
wanneer men van Russisch materi
aal afhankelijk is, vrijwel onmoge
lijk is geworden. Men kan daar enige
typische bewijzen van vinden in een
onlangs in Engeland uitgekomen, ove
rigens voortreffelijke, editie van een
Russische geschiedkundige platenat
las, A Picture Hfstory of Russia het
werk van de Amerikaanse auteur,
John; Stuart Martin.
^■Afgezien hiervan trekt door heel
deze atlas, die van de vroegste
tijden begint, heen. dé aandacht de
aaneenrijging van geweld- en gru
weldaden, waaruit de geschiedenis
van het grote Rusland door alle
eeuwen heen moet hebben bestaan^
En wat uit deze realistische platen
serie ook blijkt, is, boe het Russi
sche Ancien Regieme, het Rusland
uit.de tsarentijd, in 1917 totaal had
afgedaan, materieel en moreeL
Het Is in dit tijdsbestek zelfs voor
de buitenwereld moeilijk van de Rus-
siche Revolutie van 1917 een waar
heidsgetrouw beeld te vormen en de
historische betekenis te vatten. Anti-
bclsjewistiscbe aversie en restaura
tieve neigingen kunnen zelfs tot idea
lisering van het Rusland van Vadertje
Tsaar verleiden. "Welnu, zelfs deze
wetenschappelijk pretentieloze, maar
niet al te onhistorische platen
atlas illustreert, wat elk. wetenschap
pelijk standaardwerk bevestigen
móet: een eerherstel van het, tsaren-
regime is'een absurditeit.-Het his
torische recht van de Russische Revo
lutie staat onwrikbaar vast. Maar
onder die Russische revolutie is dan
méér te verstaan, dan de oktober-
staatsgreep, die men in Moskou op
7 november herdenkt eh, ook héél
wat anders, dan wat de elkaar op
volgende heersers van het Kremlin
daarvan gerealiseerd hebben.
De Russische Revolutie is een heel
complex, dat met de eerste mislukte
poging van 1905, ja misschien al met
het Dekabristenoproer van een.eeuw
eerder, een aanvang neemt. Tijdens
de Eerste Wereldoorlog béfeèfde zij
haar spontane uitbarsting i,h 'de
Maartrevolutie- van 1917, toen bur
gers en arbeiders, soldaten en stu
denten, boeren en ambtenaren als
één enorme macht in verzet kwamen
tegen een ontaard regime. In de daar
opvolgende acht maanden heerste er
in Rusland een chaos, maar ook een
vrijheid, die voor het eeuwenlang ge
knechte Russische volk ongehoord en
ongekend was. Dat hebben ook de
genen moeten erkenen, die van het
begin af aan deze, door hen als „bur
gerlijk1' gehoonde, democratie welbe
wust gebruikt en ook misbruikt heb
ben,' om op grond van hun onfeilbaar
geachte sociale dogmatiek er hun
„ware" socialistische vrijheid tot de
heerschappij te brengen.
HAARLEM Lou Bandy gaat! zijn
hotel Lion d'Or by het station ver
kopen aan de Groningse hpteldirek-
teur. Hofman. Lou Bandy gaat- zich
in Zandvoort vestigen om zich weer
aan zijn oude vak, revue en cabaret
te wijden. -•
Hij heeft verschillende engage
menten in binnen- en buitenland
lopen en als hoteldirekteur kwam
zijn oude metier wel eens teveel in
het gedrang. Zijn echtgenote gaat
zang studeren, om. in Italië.
{Advertentie LM.)
neem Hemotaba.
de nieuwe behande
ling van binnen uit.
Een simpel rrtJ-wel «mnkelooe tabletje
plus een gis* -water is alles wat V nodi*
hebt om pün onjrerief van aambeien
te verlichten.
Hemotabs werken weldadig: tapen Uw
pijn en ongemak. Zalf en setpillen rijn
overbodig. Mot hun werking: van binnen
Uit, doen Hemotaba da «wellingen slin
ken en bevorderen 30 do genezing. Ze
zijn bovendien sacht.laxerend en helpen
zodoende de normale functies herstellen,
zo belangrijk voor volkomen herstal sn
langdurige vrijwaring van pün.
Complete kuur :1.47
Bij apothekers en drogisten
DAT uj as weer eens'een heerlijke
comedie gisteravond, probleem-
maar niet zouteloos. Het blijspel, dat
Constance Cox heeft geschreven naar
een verhaal van Oscar Wilde, 'zou.
door de auteur van „The importance
of being Ernest" zelf gedramatiseerd
kunnen zijn. De uitvoering haalde
trouwens, in de kundige regie van
Walter van der Kamp, het. hoge peil
waarop indertijd die van „De Ernst
van Ernst", onder dezelfde regisseur,
stond. Sprankelijd, puntig, met *veel
'mooie plaatjes.
Ton Lensink was helemaal de Lord
Saville, die voor Wilde model moet
hebben gestaan:
zonder hersenen,
alleen, maar goed
om in het Hoger
huis te' zitten,
waarop z'n titel
'm trouwens recht
geeft. Dit is geen.
citaat uit „The: Daily Worker", de
woorden zijn opgetekend uit de mond
van Saville's aspirant-schoonmoeder,
ene Lady Julia Merton. door Mieke
Verstraete goed gespeeld. Bijzonder
fraai was de. butler van Herbert
JoekS; .een acteur die voor dit soort
spitse rolletjes in de jwieg gelegd
schijnt te zijn. Willy Ruys praatLe
zich. heel vermakelijk heendoor de
rol van Herr Winckelkopf, een hu
manitaire anarchist van Germaansen
bloede. Verder werkten mee de ge
noeglijk brommende Ko Arnoldals
een eerwaarde oom;Mieke's zuster
Jeanne Verstraete (ik moet ze altijd
zien, om de stemmen uit elkaar te
houden) als Lady Windermere(zon
der waaier); Marie Meunier, als
zichzelf zou ik bijna zeggen: een
allercharmantste oude dame; Ma-
riette Flink. Jan Blaaser en Ineke
Brinkman. Al bij al een goede be-
zetting.
Het intelligente stuk werd door
Van der Kamp intelligent voor de
camera's gebracht. Met wel gekozen
close-ups mitsgaders halve en door
een knus ruitje ingesloten beelden,
die in dit geval hun effect niet mis
ten. Vernuftig waren de decors van
Peter Zwart Prettig te' constateren,
dat zelfs de rijtuig-scène „live" was.
Vóór deze comedie een van de
beste tv-spelen van de laatste maan
den een goed samengesteld
„Sportpanorama". met o.a. een door
de BBC gemaakte telerecording van
ons in Londen nieuwe lauweren
oogstend kunstrijdstertje Sjoukje
Dijkstra en 'n interessante Judo-de
monstratie.
H. S.
In het programma van Hilversum I
vanavond van 10.10 tot 10.30 een
uitvoering door het Pittsburg Sym
fonie Orkest van het Concerto Gros-
so van Ernest Bloch, de in 1880 te
Genève geboren, componist, die in
de Verenigde Staten leeft en werkt.
Twee Franse werken staan op het
programma van het concert van het
Omroeporkest (H. II 8.05—9.05):
„Istar", een symfonisch gedicht van
O M tien uur in de avond sta ifc
helemaal alleen, te wachten op
een tram naar het station'., Na enige
minuten komt er. een 24. aan. Dat is
veel xe zwak uiigedrukt. Als een ra
ket schiet hij naderbij en Verplaatst
zoveel lucht, dat ik 'een pas achteruit
wijk, om niet 'pari de been geblazen
te worden. Nu hebben .die niéuwe
trams- goede remmen. Ondanks zijn
topsnelheid, w'eet de bestuurder dan
ook bij de halte te. stóppen. De deu
ren zwiepen open ett ifc stap in de
eerste wagen.
Ik blijk de enige klant. Terwijl ik
mijn kaart voorleg aan een conduc
trice met moederlijke vormen, moet
ifc mfj meteen aan alle beschikbare'
stangen vastgrijpen, want we zijn
weer gestart en ijlen in racebaan-
tempo verder. Op die manier staan
we (Lm ook in een oogmenk op de
Munt Daar kllntt ecn oud echtpaar
binnen, een beetje knorrig converse
rend: '1;v.*-
iyAch mens. we halen die trein
be*t", zegt de man.
„Maar we moeten nog een kaartje
nemen", klaagt de vrouw.
Een tegenliggende lijn 24 glijdt langs
ons heen. Onze conductrice keef teven
naar buiten gekeken. Dan helpt ze
het echtpaar, aan twee brief jes, maar
geeft geen sein om tc vertrekken.
Haar stem wat uitzettend, roept ze
V.,
„Ja?"
Dat is de bestuurder, een opgeruimd
jongmens. Hy fcyfct hsar.om zyn gor--
dijntje heen, met belangstelling aan
en ziet, net als wij, hoe zij haar rech.
terhand in de lucht steekt, en, inet
haar wijsvinger, een cirkel beschrijft.
„O", zegt hij.
Zijn hoofd verdwijnt weef en de
tram zet zich tn beweging. Deze keer
druk ik mij niet te zwak, doch veel
te sterk uit. Want we rijden niet. We
kruipen. De schaarse.wandelaars op
het Rokin houden ons gemakkelijk
bij,en de fietsers laten ons verre ach-
ter sAcfx.
„Wat gaan we langzaam", klaag t
de vrouw, ^to halen we die trein
nooit". f.-'-'X-fi -'•■ -
,Js er wat aan kapot?" vraagt de
man.
„Wee, dat niet", antwoordt de con
ductrice, „maar we zijn te vroeg, hè.
En er staat controle biy 't station".
,Jioe weet u dat?" vraag ik.
JVou, die andere 24 deed toch zó
tegen me", zegt ze en ze maakt weer
het duistere cirkelgebaar in de lucht,
„dat betekent, d'r staat een band."
„Een band?'
„Ja, die controleurs. Die hebben
toch een zilveren band om d'r arm"
Wim kruipt inmiddels nog altijd
als een slak over het duister Rokin,
„Die trein hebben we gemist", con
stateert de man, met een blik op z'n
horloge, .^vlotte boel hier, in Amster-
dam". I*":
De conductrice haalt haar mollige
schouders op.
Dan zegt ze, op vertederde' toon:
„Ach, 't is een jonge bestuurder.
En die wil eens lekker raggen, met
zo'n tram. Zo zijn jonge jongens
toch? En ik voor mij, ik heb liever
een jonge snelle, dan een ouwe slo
me. Maar ja, zo 's avonds, toe zyn
telkens vijf minuten te vroeg aan 't
Centraal dat wel."
KRÓNKElf
MARSEILLE. Op enige 'kilo
meters van Marseille is woensdag
avond een brand uitgebroken In een
olieraffinaderij te La Mede. Zes
olietanks, elk met een Inhoud van
100.000 uter, geraakten in brand.
Drié. personen werden gewond.
Een persoon wordt vermist. Da
vlammenbereikten een hoogte van.
veertig meter. De brand werd ver
oorzaakt door het. exploderen' van
een olie-auto, die uit zichzelfin
beweging kwam en achteruit op
een tank inreed.
De brand in drie tanks kon van
nacht worden geblust. Drie tanks
branden, nog.
Vincent d'Indy (18511931) en de
liederencyclus„Shéhérazade" van
Maurice Ravel (1875—1937), die
wordt gezongen., door de Amerikaan
se mezzo-sopraan Nedda Casey. Het
concert wordt besloten met „Wach
ten in de tuinen van Spanje" van
Manuel dé Falla (18761946), In
deze symfonische impressies, die de
vorm hebben van een piano-concert,
is Pierre Palla solist.
weg kan blijven zolang het nodig is."
„Enorm," zei Hugh. „Dan stop ik
ook even een paar dingen in irt'n
tas." v
„Als je toch. naar Steepieford gaat,"
zei Quentin, „kun je misschien ook
nog iets anders doen."
Hugh bleef staan in de deurope
ning van zijn slaapkamer.
„Wat dan?"
„Je kan bij de mensen van, de
spoorwegen vragen of ze zich èen
meisje herinneren, dat beantwoordt
aan de beschrijving van Helen Fair-
lie en of ze haar die vrijdagmiddag
soms gezien, hebben."
„Waarom?" vroeg Hugh vérbaasd.
„Omdat men ervan uitgaat dat za
die afspraak met vader had en sis
vroeg Quentin die de bewegingen
van Hugh's vinger volgde.
„Was dat maar gebeurd," zei Hugh (ija, maar daar is het zeker niet
uit de grond van zyn hartgebeurd, met ai die boten en de
„Maar laat eens kijken... via het jachtclub vlakbij. Je weet nooit wie - -.
water... dat lijkt me ook met ge- er zomers, desnoods midden in de da* "werkelijk zo was, moet ze met
makkelijk, zo'n lijk naar een boot nacht op het water is Nee deze ue trein uit Londen zijn gekomen,
brengen." twee plaatsen zijn de enige, volgens Als, we kunnen tonen dat nie-
Misschien was ze toen nog met mjj, die in aanmerking komen: Gold- haar gezien heeft, bewijst
dood," zei Quentin „Stel je eens bury Creek en Staneott Creek Ik dat weliswaar nog niet dat ze er met
voor, dat X net zo'n soort boot heeft ben benieuwd!" Zijn ogen waren geweest is, maar er zal toch weer
als jij, dat hij het meisje overhaalt weer' even levendig als anders twijfel, ontstaan en alle beetjes'hel;
donderdagnacht een tocht te gaan Quent, het lijkt me de moeite waard Pen"
maken en dat hij haar aan boord poolshoogte te gaan nemen. Mis- .Jlen goed idee. Dat zullen we. ze-
vermoordt. Dan heeft hij een prach- schien hebben we 't helemaal mis ker doen. Weet je ook wat ze aan
tige plaats om, haar te verbergen maar we kunnen net zo goed wei had?"
tot. het hem schikt haar achter do iets ontdekken.'
schuur te leggen." „Dat ben ik met je eens," ze
„Wat denk jij ervan?" vroeg Hugh Quentin ernstig. „Ik kan niet mor-
aan Cynthia. gen, want ik moet dit allemaal met
,Jk geloof, dat ze alleen over te Braddock bespreken, maar ik juich
halen is geweest als hij een. jacht het toe als; jij gaat. Je kan vader'a
had. Vooral voor één nacht en met auto gebruiken."
een werkdag voor de boeg. Waarom „Ik ga liever over het water, maar
„Ze droeg een gele "trui en een
zijden sjaaltje om haar hals. Op-
vall'end genoeg."
„Wat voor schoenen?" vroeg Cyn
thia.
„Zwarte, met hoge hakken."
„Dan is het nogal duidelijk dat
weAJvuag vwi we wveg. naaium ncvoi u»ci jici, w«wi, jucumt Ee tüct naar Cowflcet heeft kun*
zou ze zoiets doen? Als ze met X dan moet ik er heel vroeg rijn mor- fien J0!5.6??- Dat 13 een Punt in. ons
samen wou zijn, had ze haar flatje, gen, met het oog op het getij. Kan ■70°rd9em
Waarom zou ze in een modderige Ik niet met je mee naar huis rijden Hugh; kwam de slaapkamer U»
boot gaan zitten. Nee, het klinkt me vanavond. Quent?" «Wat heeft Braddock precies gezega
niet waarschijnlijk in de oren." „Natuurlijk, graag." 1 i „v -,^ni
.Mij ook niet," zei Hugh. „Dan Cynthia was zichtbaar onrustig ge- „Niet veeL ÏÏJJ schrok ook no»a
moet hij haar lichaam toch later naar. worden. „Hugh," vroeg ze smekend, van.het:rapport van Ho.weson.
een boot overgebracht hebben. Van „kan ik dan ook niet mee? Het is Het was geen prettig gesprek, dat
zyn auto naar een boot.. Waar is mijn idee voor een groot deel. En £aP 3e verzekeren. Morgen .z
dat mogelijk..." ik kan toch even een pyama en zo ^twri veel prettiger verloperv
„Stel jezelf in zijn plaats. Als je ophalen?" „Wanneer ga je vader bezoeken
een ]{jk in de auto had, dat je „Dat is heerlijk, lieverd, rr.aar hoe »Nu 'we deze.theorie hebben,hohP
over moest brengen naar een boot. moet het met Je werk?" ik er morgenmiddag heem te kunnen,
welke plaats zou je dan uitkiezen?" „Ik kan nog best de baas opbel- zal hem goed doen, dat we ee-
„Het hangt ervan af hoeveel tijd ik len en zeggen dat het een kwestie lyn met hem trekken,
tot m'n beschikking zou hebben," van leven en dood is. Hij weet van Hugh knikte. -Doe henvese groe-
zei Hugh nadenkend. „X. had heel de hele geschiedenis af. Het zal hem ten van_ ons en zeg maar dat we op
weinig lijd, lijkt me. Donderdag- niet verbazen." jacht zyn. Vergeet hem ook niet ye
nacht doodde hij het meisje en vrij- Een ogenblik later stond ze druk vragen wat er precies, geoeuru
dagmiddag moest hij vader te pak- te telefoneren. De twee mannen vo.(?r, hij flauw viel. Zo precies mo-
ken nemen grinnikten tegen, elkaar om haar f!slijk. Het is belangrijk dat we
Hij ging naar zijn boekenkast en techniek, de toon van haar stem, sllos van weten om een zo goed mo-
kwam terug met een kaart van de haar woordkeus, en haar warme
Broadwater rivier, die hij aandach- dankbaarheid toen het duidelijk
tig ging bestuderen. werd dat ze haar zin zou krijgen.
„Als onze theorie juist is." zei hij Tenslotte legde ze de telefoon neer
,had hij niet veel en zei triomfantelijk: „Dat is in or-
gelijk beeld te krijgen."
„Ja, dat begrijp ik. Het komt m
orde." -
„Wanneer moét h^. voorkomen
.Maandag, denlc ik." Quentin s
ujumiauteiiJ"-: „udi is jjj or- 01 -
de. Hij -.neemt een secretaresse van stem was een stuk rustiger.-:
„Dat k Steepief ord Hard, hè?" een type-bureau. Hij zegt, dat ik
(Wordt vervolgd)