H NA VEERTIG JAAR Rusland staat in teken van „Terug naar Lenin" I: Oókal aan Ware revolutie was vóór oktober Dat wel,, OORDEND OERAS Intelligent blijspel werd intelligent geregisseerd MOCCONA AVONTUREN; VAN KAPITEIN de nieuwe de extra-krachtige poederkoffie van Douwe Egberts pittig en vol aroma! Lou Bandy weer op de planken HEMOTABS Oliebrand in Marseille SPROETJE SPARKS *4 do0® FRANK GODWIN door Andrew Garve 2 Donderdag 7 november 1957 Weekend bus Normale bus (of potje) Gezinsbus Douwe Egbert# BlMPHtnyfl5T.£"rtV£;RB£RI> ZEKER, KÊMTOTWtMfctt KWljT A^HOOGHElD- nurmtriRAKEn. -n rrs- _w^ö/unm/nir I jg^tnn\\ jAnia&iA t x rWi Z^KSji Vaar-^ L-öd fiatIm^fvhV mester Ja Het ib bPR0tr;t ó?ark& vArinoRTOri'iPARn. êüi 6un }0n6ET]tiVE.EL Ttbun! y HtH? PAt GÉCf f fllEISH»|HAD Ht TOCH ALGÉZ.IEM Èf KIJ KEriTHE oronmiino' Waapok hou 1 JfcTE VOO». j icmjh' ■8151,Arturio de Maltees .staat grijnzend toe te vrouw! Inmiddels is de veerboot naar Corsica zulke grote reizen te maken," zegt Rob tegen San- Kijken wanneer de druipnatte Pirelli aan boord dicht in de buurt gekomen en de ..Stella Maria" i deman- ..Radio aan boord?" antwoordt de Ame- van de ..Stella Maria" terugkeert. Hij gunt die verdwijnt in oostelijke richting. Aan boord van rikaan, „nooit, zolang ik dat kan tegenhouden, opschepper best deze nederlaag. Ah. als hij, Artu- de ..Havik" is iedereen opgetogen, dat alles 7.0 Dan is alle romantiek var. de zeilvaart verdwe- rio. dat. zaakje had kunnen opknappenMaar ROed is gegaan. „Toch merkt u nou. hoe riskant nen. Maar ik zal wel de autoriteiten attent maken deze- amateur-zeerover heeft zich gewoon over het is om met een schip zonder radio aan boord op die schurken." boord laten mikken en dat nog wel door een na een poosje, ANALFABETEN, halve lijfeigenen, armoelijders, dat waren de Kussen voor de revolutie. En kijk nu wat cr uit Hen is geworden: mensen, die het best denkbare onderwijs genieten, die zijn verlost van de heerschappij van een decadente en luie adel en die een loon ver dienen,. dat misschien nop heter kon. maar dat hen toch van honger cn zorg heeft bevrijd. De feodale borrenstaat van veertig jaar geleden staat nu technisch in menig opzicht aan de spits. Ziehier, ongeveer, wat een lezer ons kortgeleden schreef. Bet beeld is zonder twijfel vatbaar voor een enkele verduidelijking cn aanvulling, liet onderwijs is toch wel een zijdig en zeer toegespitst op de techniek. Voor de vroegere heren zijn nieuwe in de plaats gekomen, die misschien niet cckadent en lui, maar minstens zo ty ra uniek zijn. Voor het overige is ItcL vrij zinloos, op de voorstelling van zaken veel te willen afdingen. Er is \ecl ten goede veranderd. De zwakheid in al deze vooruitgang komt echter meteen aan liet licht, wanneer wordt herinnerd i aan het gevaar, .dat de Hele aarde op een kwade d3g in een vlammende cn onbewoonbare ruïne verandert. Er is materiële verbetering, maar is er geestelijke groei? Ziedaar het kwade punt in een veertigjarige ontwikke- ling. Wanneer al voor de hele wereld geldt, dal de zedelijke en morele 1 krachten de ontwikkeling van de techniek niet hebben kunnen bijhouden, dan geldt dat wel in her bijzonder voor de Sowjet-Unic, waar de techniek j ten troon zit als nergens anders. Fabriekssteden zijn verrezen in vroeger vrijwel onbewoonde bosland schappen en steppen. Bij nieuwe stuwdammen staan elektrische centrales, cn vlijtig en volhardend worden de hodeimchaiteo geëxploiteerd, fnplaats van de trage paarden bewegen zich over de akkers de machines, die zaaien, maaien en dorsen. Industrialisatie, snej en. zo grootscheeps moge lijk, is jarenlang het wachtwoord geweest, en is het ook nu nog. De groot ste zorg vvordt besteed aan het technisch onderwijs. Dit alles betekent een enorme verandering, vergeleken bij de toc^anden in de beginjaren van deze eeuvv. r£T: is deze verandering dan ook, die maakt, dat de. Russische ge- j .schiedenis van de laatste halve eeuw geen studie over continuïteit tis. Toch vindt men vele toestanden van het tsarisme ia dezelfde.of j venymte vorm onder de nieuwe heersers terug. Er troont oen machtige heerser in het Kremlin, zoals er vroeger een machtige heerser troonde in het Winterpaleis tc Petrograd of in het slot te Zftrskoje Selo.'De plaatselijke partijgroten hebben een functie cn een macht, die in veel opzichten herinnert aan die van de vroegere aristocraten. Nog altijd moeten de mensen voorzichtig zijn met hun woorden en met Hun lectuur, nog altijd zijn in Siberië de kampen, waar al te vrijmoedige geesten boeten voor bun kritiek op dc üeerser en zijn systeem. En nog altijd beschikt deze heerser over ccn geheime politie als oog en oor. Evenals vroeger en misschien zelfs meer dan vroeger is Rusland een totalitaire staat. En minder dan vroeger wordt bet systeem verzacht door slordigheden eu tekortkomingen. Het dossier, de foto, het kaartstclsel, deze hulpmiddelen van een moderne administratie cn opsporingsdienst, zijn ge perfectioneerd onder dc nieuwe machthebbers, cn een waarschuwing voor iedereen, dat men niets en niemand ooit vergeet. En zo is de stelling verdedigbaar, dat de binding aan de grond, deze oude vorm van verkapte slavernij, door een nieuwe, maar niet minder effectieve, vorm van afhanke lijkheid is vervangen, en dan op een breder sehaa! dan voorheen. De vraag kan ook worden gesteld of de eerbied voor mensenlevens, die in Rusland nooit groot is geweest, is toegenomen onder het nieuwe bewind. Het antwoord moet helaas ontkennend luiden. Voor normale misdaden is dc doodstraf afgeschaft in dc Sowjet-Unie, maar politieke vervolgingen en de doorvoering van politieke maatregelen hebben miljoenen slachtoffers gevraagd onder dc tegenstanders cn vermeende tegenstanders van het be vind: de gestraften in de kampen, de boeren die de kolchozen niet wens ten, de volksgroepen, die in hun streven naar zelfstandigheid een gevaar verden geacht voor de totaliteit. N'DIEN er sprake is van verheffing in Rusland, dan is dat een ver- beffing zonder bevrijding en daarom van zeer betrekkelijke aard. Het oude socialisme, ook in West-Europa, heeft aanvankelijk meer de nadruk gelegd op de verschuiving van het zwaartepunt der economische macht dan op de geestelijke vrijheid. Maar toen de gelijkheid voor de wet ook in politiek.e zin werd verwezenlijkt, is hot strijden voor dc macht geleidelijk veranderd in een streven naar sociale rechtvaardigheid. Zo kreeg de democratie nieuwe impulsen en werd een aarsluiting ver kregen ann de aloude kamp voor de menselijke rechten en menselijke waardigheid. Rusland heeft deze ontwikkeling niet meegemaakt. Het heeft de dicta tuur van het proletariaat verwezenlijkt, en heeft zich daar nooit boven kunnen verheffen. Dit jieeft geleid tot een verschraling en vcrrnateriali- sering van het denken, tot het fixeren van meningen, die nog lang niet tot een eindpunt waren gekomen. De Russische machthebbers zijn geneigd om degenen, die anders denken dan zij.' ata de vijanden van hen en van de wereld, zoals die zou moeten 2ijn, te beschouwen. Han techniek i$ macht en.hun leger instrument van deze macht, maar in hun geest is geen plaats voor liefde, barmhartigheid en vertrouwen. Dit doctrinair .slecht denken over anderen sluit misschien ook wel aan bij veel geestelijk erfgoed^ Met de techniek achter de hand is het echter vandaag de dag van alle dreigingen jegens de aarde en haar bewoners vèrreweg de gevaarlijkste. ("AduertenÉic l.M.) Het Is onder dramatische omstandigheden, dat op 7 november in Moskou de veertigjarige herdenking van de oktoberrevolutie plaats vindt. Nimmer nog heeft een regiem zijn ontstaan kun nen vieren met een vuurwerk, dat zich tot boven de stratosfeer, in de onmetelijkheid van het heelal, uitstrekt. Boyendien houdt het communisme deze dag in Moskou een wapenschouw, waar minstens één derde van dë wereldbevolking vertegenwoordigd is, Mao Tse-toeng» de nieuwe ster van het oosten, is met groot gevolg aanwezig en er is een heel gedrang van grotere cn kleinere satellieten rond de beide vaste punten in het commu nistische zonnestelsel. Het Rode Plein zal stralen in al zijn barbaarse pracht; V- l W'''- De Russen hebben gevoel voor mas- sa-regie, al is die reeds lang in de sfeer van kitsch en spektakel ver zeild.' Tochzullen Zjoekow en nog ettelijke andere generaals smartelijk ontbreken, al was het maar om hun rijk besterde uniformen. Ook in-Tito. door een prozaïsche ziekte als spit verhinderd, wordt een decoratieve figuur gemist. Er zal heel wat wodka nodig zjjn,. om Chroesjlsjew tot die sprankelende jovialiteit te brengen, die dit revolutionnair festijn nu eenmaar meer dan ooit vereist Voor het geval de spiritualiën daar toe ontoereikend mochten zijn, is bij voorbaat voor de benodigde zielsver heffing gezorgd, door wat men liet best kan aanduiden als de grote Le nin revival. Lemri zal deze dagen meer dan ooit worden aangeroepen en gevierd en met.die bijzondere tact en fijngevoeligheid, waarvan de hui dige Russische staatsleider reeds zo vaak heeft blijk gegeven, is het het armzalige regime-Kadar, in Hon garije, zelf een ..monument", van. Sow jet-grootheid, geweest, dat dit heugelijk feit het eerste wereldkun dig heeft mogen maken. van het begin.van zijn 'spectaculair optreden af, d.w.z, onmiddellijk bij zijn onthullende speechop het 20ste partijcongres.' vorig jaar heeft Croesj- tsjew de nieuwe partijlijn in bette ken gesteld van een Terug naar Le nin. Dat was niet onhandig. Want waar voorlopig niemand behoefte had aan een nieuw levend afgodsbeeld Stalin was zo juist ruw van zijn voetstuk gestoten en dè opluchting over zijn heengaan was kennelijk te algemeen was de aanroeping van de revolutionnaire grondlegger een ware Uitkomst. En zelfs meer dan dat. De periode van het „collectieve lei-! derschap", voorzover daarvan althans nog in ernst sprake kaïï zijn, nu'dè meest energieke leden van het col lectief de een na de ander zijn uitge schakeld, heeft enkele duidelijke ken merken. Daar is de nieuwe zuive ringsmethode per discussie, in plaats van per executie (een niet onbelang rijke vooruitgang overigens!Daar is de hoe langer hoe'duidelyker tenden tie, het primaat van de partij tegen elke aantasting veilig te stellen: zowel tegenover de geheime politie als te genover de industriële managersklas- se en,' nu, tegenover de legermacht: drie. van de vier zuilen, waarop de Sowjet-biërarchie werd opgebouwd! Bij heel deze Chroesjtsjew-strate- gie 15 de herinnering aan Lenin niet misplaatst. Immers ook voor Lenin was de partij nummer één. Ook hij 'opereerde, waar mogelijk, via einde loze discussies. Bovendien was deze Lenin, in de theorie een dogmaticus en in zijn geloof een fanaticus, in de praktijk een tacticus en opportunist van de eerste rang. Lenin wist her haaldelijk op het juiste moment één stap achteruit te doen, om straks twee vooruit te kunnen zetten. Daar tegenover wekken Chroesj- tsjews capriolen nog.altijd al te zeer de herinnering aan de „gopak" die Stalin hem eens beval te dan sen. Er zijn trouwens meer risico's aan de verwijzingnaar de tijd der Vaderen verbonden, dan de huidige revolutionnaire arrivés zich in hun jubileumroes wellicht bewust zijn. Chroesjtsjew heeft bovendien met zoveel nadruk de herschrijving der Sowjetrussische geschiedenis aanbe volen, dat hij deze boze geest wellicht met eens meer bezweren kan. Want al .zjjn er aanwijzingen, dat voor de gemiddelde Rus, met name voor de jongere generatie, de Revolutie zo zeer gecanoniseerd en geritualiseerd is, dat alle lévende belangstelling ver- Dr. B. W. Schaper lören 'Jis gegaan:- in Rusland 'is', en blijft de geschiedenis een netelige, ja explosieve zaak. Het is bekend, hoezeer vooral in de Stalintijd de vervalsing van het eigen revolutionaire verleden zulke pro porties heeft aangenomen, dat een herschrijving van de Russische ge schiedenis van deze ..eeuw, althans wanneer men van Russisch materi aal afhankelijk is, vrijwel onmoge lijk is geworden. Men kan daar enige typische bewijzen van vinden in een onlangs in Engeland uitgekomen, ove rigens voortreffelijke, editie van een Russische geschiedkundige platenat las, A Picture Hfstory of Russia het werk van de Amerikaanse auteur, John; Stuart Martin. ^■Afgezien hiervan trekt door heel deze atlas, die van de vroegste tijden begint, heen. dé aandacht de aaneenrijging van geweld- en gru weldaden, waaruit de geschiedenis van het grote Rusland door alle eeuwen heen moet hebben bestaan^ En wat uit deze realistische platen serie ook blijkt, is, boe het Russi sche Ancien Regieme, het Rusland uit.de tsarentijd, in 1917 totaal had afgedaan, materieel en moreeL Het Is in dit tijdsbestek zelfs voor de buitenwereld moeilijk van de Rus- siche Revolutie van 1917 een waar heidsgetrouw beeld te vormen en de historische betekenis te vatten. Anti- bclsjewistiscbe aversie en restaura tieve neigingen kunnen zelfs tot idea lisering van het Rusland van Vadertje Tsaar verleiden. "Welnu, zelfs deze wetenschappelijk pretentieloze, maar niet al te onhistorische platen atlas illustreert, wat elk. wetenschap pelijk standaardwerk bevestigen móet: een eerherstel van het, tsaren- regime is'een absurditeit.-Het his torische recht van de Russische Revo lutie staat onwrikbaar vast. Maar onder die Russische revolutie is dan méér te verstaan, dan de oktober- staatsgreep, die men in Moskou op 7 november herdenkt eh, ook héél wat anders, dan wat de elkaar op volgende heersers van het Kremlin daarvan gerealiseerd hebben. De Russische Revolutie is een heel complex, dat met de eerste mislukte poging van 1905, ja misschien al met het Dekabristenoproer van een.eeuw eerder, een aanvang neemt. Tijdens de Eerste Wereldoorlog béfeèfde zij haar spontane uitbarsting i,h 'de Maartrevolutie- van 1917, toen bur gers en arbeiders, soldaten en stu denten, boeren en ambtenaren als één enorme macht in verzet kwamen tegen een ontaard regime. In de daar opvolgende acht maanden heerste er in Rusland een chaos, maar ook een vrijheid, die voor het eeuwenlang ge knechte Russische volk ongehoord en ongekend was. Dat hebben ook de genen moeten erkenen, die van het begin af aan deze, door hen als „bur gerlijk1' gehoonde, democratie welbe wust gebruikt en ook misbruikt heb ben,' om op grond van hun onfeilbaar geachte sociale dogmatiek er hun „ware" socialistische vrijheid tot de heerschappij te brengen. HAARLEM Lou Bandy gaat! zijn hotel Lion d'Or by het station ver kopen aan de Groningse hpteldirek- teur. Hofman. Lou Bandy gaat- zich in Zandvoort vestigen om zich weer aan zijn oude vak, revue en cabaret te wijden. -• Hij heeft verschillende engage menten in binnen- en buitenland lopen en als hoteldirekteur kwam zijn oude metier wel eens teveel in het gedrang. Zijn echtgenote gaat zang studeren, om. in Italië. {Advertentie LM.) neem Hemotaba. de nieuwe behande ling van binnen uit. Een simpel rrtJ-wel «mnkelooe tabletje plus een gis* -water is alles wat V nodi* hebt om pün onjrerief van aambeien te verlichten. Hemotabs werken weldadig: tapen Uw pijn en ongemak. Zalf en setpillen rijn overbodig. Mot hun werking: van binnen Uit, doen Hemotaba da «wellingen slin ken en bevorderen 30 do genezing. Ze zijn bovendien sacht.laxerend en helpen zodoende de normale functies herstellen, zo belangrijk voor volkomen herstal sn langdurige vrijwaring van pün. Complete kuur :1.47 Bij apothekers en drogisten DAT uj as weer eens'een heerlijke comedie gisteravond, probleem- maar niet zouteloos. Het blijspel, dat Constance Cox heeft geschreven naar een verhaal van Oscar Wilde, 'zou. door de auteur van „The importance of being Ernest" zelf gedramatiseerd kunnen zijn. De uitvoering haalde trouwens, in de kundige regie van Walter van der Kamp, het. hoge peil waarop indertijd die van „De Ernst van Ernst", onder dezelfde regisseur, stond. Sprankelijd, puntig, met *veel 'mooie plaatjes. Ton Lensink was helemaal de Lord Saville, die voor Wilde model moet hebben gestaan: zonder hersenen, alleen, maar goed om in het Hoger huis te' zitten, waarop z'n titel 'm trouwens recht geeft. Dit is geen. citaat uit „The: Daily Worker", de woorden zijn opgetekend uit de mond van Saville's aspirant-schoonmoeder, ene Lady Julia Merton. door Mieke Verstraete goed gespeeld. Bijzonder fraai was de. butler van Herbert JoekS; .een acteur die voor dit soort spitse rolletjes in de jwieg gelegd schijnt te zijn. Willy Ruys praatLe zich. heel vermakelijk heendoor de rol van Herr Winckelkopf, een hu manitaire anarchist van Germaansen bloede. Verder werkten mee de ge noeglijk brommende Ko Arnoldals een eerwaarde oom;Mieke's zuster Jeanne Verstraete (ik moet ze altijd zien, om de stemmen uit elkaar te houden) als Lady Windermere(zon der waaier); Marie Meunier, als zichzelf zou ik bijna zeggen: een allercharmantste oude dame; Ma- riette Flink. Jan Blaaser en Ineke Brinkman. Al bij al een goede be- zetting. Het intelligente stuk werd door Van der Kamp intelligent voor de camera's gebracht. Met wel gekozen close-ups mitsgaders halve en door een knus ruitje ingesloten beelden, die in dit geval hun effect niet mis ten. Vernuftig waren de decors van Peter Zwart Prettig te' constateren, dat zelfs de rijtuig-scène „live" was. Vóór deze comedie een van de beste tv-spelen van de laatste maan den een goed samengesteld „Sportpanorama". met o.a. een door de BBC gemaakte telerecording van ons in Londen nieuwe lauweren oogstend kunstrijdstertje Sjoukje Dijkstra en 'n interessante Judo-de monstratie. H. S. In het programma van Hilversum I vanavond van 10.10 tot 10.30 een uitvoering door het Pittsburg Sym fonie Orkest van het Concerto Gros- so van Ernest Bloch, de in 1880 te Genève geboren, componist, die in de Verenigde Staten leeft en werkt. Twee Franse werken staan op het programma van het concert van het Omroeporkest (H. II 8.05—9.05): „Istar", een symfonisch gedicht van O M tien uur in de avond sta ifc helemaal alleen, te wachten op een tram naar het station'., Na enige minuten komt er. een 24. aan. Dat is veel xe zwak uiigedrukt. Als een ra ket schiet hij naderbij en Verplaatst zoveel lucht, dat ik 'een pas achteruit wijk, om niet 'pari de been geblazen te worden. Nu hebben .die niéuwe trams- goede remmen. Ondanks zijn topsnelheid, w'eet de bestuurder dan ook bij de halte te. stóppen. De deu ren zwiepen open ett ifc stap in de eerste wagen. Ik blijk de enige klant. Terwijl ik mijn kaart voorleg aan een conduc trice met moederlijke vormen, moet ifc mfj meteen aan alle beschikbare' stangen vastgrijpen, want we zijn weer gestart en ijlen in racebaan- tempo verder. Op die manier staan we (Lm ook in een oogmenk op de Munt Daar kllntt ecn oud echtpaar binnen, een beetje knorrig converse rend: '1;v.*- iyAch mens. we halen die trein be*t", zegt de man. „Maar we moeten nog een kaartje nemen", klaagt de vrouw. Een tegenliggende lijn 24 glijdt langs ons heen. Onze conductrice keef teven naar buiten gekeken. Dan helpt ze het echtpaar, aan twee brief jes, maar geeft geen sein om tc vertrekken. Haar stem wat uitzettend, roept ze V., „Ja?" Dat is de bestuurder, een opgeruimd jongmens. Hy fcyfct hsar.om zyn gor-- dijntje heen, met belangstelling aan en ziet, net als wij, hoe zij haar rech. terhand in de lucht steekt, en, inet haar wijsvinger, een cirkel beschrijft. „O", zegt hij. Zijn hoofd verdwijnt weef en de tram zet zich tn beweging. Deze keer druk ik mij niet te zwak, doch veel te sterk uit. Want we rijden niet. We kruipen. De schaarse.wandelaars op het Rokin houden ons gemakkelijk bij,en de fietsers laten ons verre ach- ter sAcfx. „Wat gaan we langzaam", klaag t de vrouw, ^to halen we die trein nooit". f.-'-'X-fi -'•■ - ,Js er wat aan kapot?" vraagt de man. „Wee, dat niet", antwoordt de con ductrice, „maar we zijn te vroeg, hè. En er staat controle biy 't station". ,Jioe weet u dat?" vraag ik. JVou, die andere 24 deed toch zó tegen me", zegt ze en ze maakt weer het duistere cirkelgebaar in de lucht, „dat betekent, d'r staat een band." „Een band?' „Ja, die controleurs. Die hebben toch een zilveren band om d'r arm" Wim kruipt inmiddels nog altijd als een slak over het duister Rokin, „Die trein hebben we gemist", con stateert de man, met een blik op z'n horloge, .^vlotte boel hier, in Amster- dam". I*": De conductrice haalt haar mollige schouders op. Dan zegt ze, op vertederde' toon: „Ach, 't is een jonge bestuurder. En die wil eens lekker raggen, met zo'n tram. Zo zijn jonge jongens toch? En ik voor mij, ik heb liever een jonge snelle, dan een ouwe slo me. Maar ja, zo 's avonds, toe zyn telkens vijf minuten te vroeg aan 't Centraal dat wel." KRÓNKElf MARSEILLE. Op enige 'kilo meters van Marseille is woensdag avond een brand uitgebroken In een olieraffinaderij te La Mede. Zes olietanks, elk met een Inhoud van 100.000 uter, geraakten in brand. Drié. personen werden gewond. Een persoon wordt vermist. Da vlammenbereikten een hoogte van. veertig meter. De brand werd ver oorzaakt door het. exploderen' van een olie-auto, die uit zichzelfin beweging kwam en achteruit op een tank inreed. De brand in drie tanks kon van nacht worden geblust. Drie tanks branden, nog. Vincent d'Indy (18511931) en de liederencyclus„Shéhérazade" van Maurice Ravel (1875—1937), die wordt gezongen., door de Amerikaan se mezzo-sopraan Nedda Casey. Het concert wordt besloten met „Wach ten in de tuinen van Spanje" van Manuel dé Falla (18761946), In deze symfonische impressies, die de vorm hebben van een piano-concert, is Pierre Palla solist. weg kan blijven zolang het nodig is." „Enorm," zei Hugh. „Dan stop ik ook even een paar dingen in irt'n tas." v „Als je toch. naar Steepieford gaat," zei Quentin, „kun je misschien ook nog iets anders doen." Hugh bleef staan in de deurope ning van zijn slaapkamer. „Wat dan?" „Je kan bij de mensen van, de spoorwegen vragen of ze zich èen meisje herinneren, dat beantwoordt aan de beschrijving van Helen Fair- lie en of ze haar die vrijdagmiddag soms gezien, hebben." „Waarom?" vroeg Hugh vérbaasd. „Omdat men ervan uitgaat dat za die afspraak met vader had en sis vroeg Quentin die de bewegingen van Hugh's vinger volgde. „Was dat maar gebeurd," zei Hugh (ija, maar daar is het zeker niet uit de grond van zyn hartgebeurd, met ai die boten en de „Maar laat eens kijken... via het jachtclub vlakbij. Je weet nooit wie - -. water... dat lijkt me ook met ge- er zomers, desnoods midden in de da* "werkelijk zo was, moet ze met makkelijk, zo'n lijk naar een boot nacht op het water is Nee deze ue trein uit Londen zijn gekomen, brengen." twee plaatsen zijn de enige, volgens Als, we kunnen tonen dat nie- Misschien was ze toen nog met mjj, die in aanmerking komen: Gold- haar gezien heeft, bewijst dood," zei Quentin „Stel je eens bury Creek en Staneott Creek Ik dat weliswaar nog niet dat ze er met voor, dat X net zo'n soort boot heeft ben benieuwd!" Zijn ogen waren geweest is, maar er zal toch weer als jij, dat hij het meisje overhaalt weer' even levendig als anders twijfel, ontstaan en alle beetjes'hel; donderdagnacht een tocht te gaan Quent, het lijkt me de moeite waard Pen" maken en dat hij haar aan boord poolshoogte te gaan nemen. Mis- .Jlen goed idee. Dat zullen we. ze- vermoordt. Dan heeft hij een prach- schien hebben we 't helemaal mis ker doen. Weet je ook wat ze aan tige plaats om, haar te verbergen maar we kunnen net zo goed wei had?" tot. het hem schikt haar achter do iets ontdekken.' schuur te leggen." „Dat ben ik met je eens," ze „Wat denk jij ervan?" vroeg Hugh Quentin ernstig. „Ik kan niet mor- aan Cynthia. gen, want ik moet dit allemaal met ,Jk geloof, dat ze alleen over te Braddock bespreken, maar ik juich halen is geweest als hij een. jacht het toe als; jij gaat. Je kan vader'a had. Vooral voor één nacht en met auto gebruiken." een werkdag voor de boeg. Waarom „Ik ga liever over het water, maar „Ze droeg een gele "trui en een zijden sjaaltje om haar hals. Op- vall'end genoeg." „Wat voor schoenen?" vroeg Cyn thia. „Zwarte, met hoge hakken." „Dan is het nogal duidelijk dat weAJvuag vwi we wveg. naaium ncvoi u»ci jici, w«wi, jucumt Ee tüct naar Cowflcet heeft kun* zou ze zoiets doen? Als ze met X dan moet ik er heel vroeg rijn mor- fien J0!5.6??- Dat 13 een Punt in. ons samen wou zijn, had ze haar flatje, gen, met het oog op het getij. Kan ■70°rd9em Waarom zou ze in een modderige Ik niet met je mee naar huis rijden Hugh; kwam de slaapkamer U» boot gaan zitten. Nee, het klinkt me vanavond. Quent?" «Wat heeft Braddock precies gezega niet waarschijnlijk in de oren." „Natuurlijk, graag." 1 i „v -,^ni .Mij ook niet," zei Hugh. „Dan Cynthia was zichtbaar onrustig ge- „Niet veeL ÏÏJJ schrok ook no»a moet hij haar lichaam toch later naar. worden. „Hugh," vroeg ze smekend, van.het:rapport van Ho.weson. een boot overgebracht hebben. Van „kan ik dan ook niet mee? Het is Het was geen prettig gesprek, dat zyn auto naar een boot.. Waar is mijn idee voor een groot deel. En £aP 3e verzekeren. Morgen .z dat mogelijk..." ik kan toch even een pyama en zo ^twri veel prettiger verloperv „Stel jezelf in zijn plaats. Als je ophalen?" „Wanneer ga je vader bezoeken een ]{jk in de auto had, dat je „Dat is heerlijk, lieverd, rr.aar hoe »Nu 'we deze.theorie hebben,hohP over moest brengen naar een boot. moet het met Je werk?" ik er morgenmiddag heem te kunnen, welke plaats zou je dan uitkiezen?" „Ik kan nog best de baas opbel- zal hem goed doen, dat we ee- „Het hangt ervan af hoeveel tijd ik len en zeggen dat het een kwestie lyn met hem trekken, tot m'n beschikking zou hebben," van leven en dood is. Hij weet van Hugh knikte. -Doe henvese groe- zei Hugh nadenkend. „X. had heel de hele geschiedenis af. Het zal hem ten van_ ons en zeg maar dat we op weinig lijd, lijkt me. Donderdag- niet verbazen." jacht zyn. Vergeet hem ook niet ye nacht doodde hij het meisje en vrij- Een ogenblik later stond ze druk vragen wat er precies, geoeuru dagmiddag moest hij vader te pak- te telefoneren. De twee mannen vo.(?r, hij flauw viel. Zo precies mo- ken nemen grinnikten tegen, elkaar om haar f!slijk. Het is belangrijk dat we Hij ging naar zijn boekenkast en techniek, de toon van haar stem, sllos van weten om een zo goed mo- kwam terug met een kaart van de haar woordkeus, en haar warme Broadwater rivier, die hij aandach- dankbaarheid toen het duidelijk tig ging bestuderen. werd dat ze haar zin zou krijgen. „Als onze theorie juist is." zei hij Tenslotte legde ze de telefoon neer ,had hij niet veel en zei triomfantelijk: „Dat is in or- gelijk beeld te krijgen." „Ja, dat begrijp ik. Het komt m orde." - „Wanneer moét h^. voorkomen .Maandag, denlc ik." Quentin s ujumiauteiiJ"-: „udi is jjj or- 01 - de. Hij -.neemt een secretaresse van stem was een stuk rustiger.-: „Dat k Steepief ord Hard, hè?" een type-bureau. Hij zegt, dat ik (Wordt vervolgd)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Rotterdamsch Parool / De Schiedammer | 1957 | | pagina 1