HET El VAN PRIESTLEY
m
HET DROEVE SPROOKJE VAN DE PATINO'S
3sEjisigi*
BOLIVIË
Amerikaans station
voor negerluisteraars
OORDEND
OERAS
- hoogste land ter wereld -
door Spanje leeggeplunderd
êïv
Hoger beroep legen
vrijspraak KNV.B-
pool ingetrokken
K
SPROETJE SPARKS door FRANK GODWIN
AVONTUREN
VAN
- KAPITEIN
ROB
door Andrew Garve
Zaterdag 9 november J9.Ï7
E Britse schrijver J. B. Priestley heeft ontangs in ernst (ie idee
i geopperd, dat zijn land. niet meedoet aan de „waanzin -van' de
alóoinwapens*Wal dc Verenigde Staten en Rusland willen uit--
spoken, hun zaak: maar .Crout-Brittaajc behoort de zedelijke
moed te hebben om te verklaren, dat het er zich buiten houdt. Het ver
vaardigt geen atoomwapen? e» gebruikt 2e niet. en daarmee uit. Priestley
maakt zich sterk, dat als de Britten een zodanige houding aannemen, de
andere Europeanen ben gezwind op deze iveg zuilen volgen. Er moet in
elk geval iets belangrijks en definitiefs gebeuren otn de huidige impasse tc
verbreken: en hel staat bij Priestley vast. dat Groot-Brittanje hier vooraan
moei gaan. gelijk het zn dikwijl? in de verdediging der beschaving het
spits heeft afgebeten.
Het lijkt nogal aantrekkelijk, maar rr is niet zo her] veel voor nodig
om tc begrijpen, dat hei ei van Priestlev iets anders is dan hel ei van
Columbus, f.iiat ons vooropstellen, dat de zaak te ernstig is sour scherts.
Priestley heelt waarlijk niet wdleit schertsen; en degenen, die zich met
een grapje van het geval zouden willen afmaken, blijven beneden de ernst
van het onderwerp. Sympathiek is het geluid van Priestley in hoge mate.
maar tegelijk proeft nier» er ook een beetje de wanhoop in van de man der
letteren, die wordt geconfronteerd met een demonie, waartegen hij zich
machteloos weet.
En nog een ander element vindt men in het beloog: dc gekrenktheid va
dc Brit. die ervaart dal zijn land er niet meer zozeer «tan te pas komt.
I-let Britse* zelfgevoel komt in gedrang in een wereld, waar het gewicht
van de massa de mogelijkheden en prestaties van dc kleinere groep dreigt
le verpletteren. De geschiedenis van het Britse wereldrijk is die van een
stuk beschaving. Door bun vernuft en vaardigheid meer dan door hun
aantal hebben de Britten zich Napoleon en Hitler van het lijf weten te
houden en van hun vestigingen in de wereld uit hebben zij ais vroeger de
Grieken hun cultuur alom verbreid. Hoe tragisch is het, dat zij nu tegen
over de groten tamelijk machteloos zijn geworden.
SYMPATHIEK is het geluid; en zwak is het betoog. Als de dingen,
70 eenvoudig zijn. waarom zich dan te bepalen bij de atoomwapens?
Waarom niet ook de brisantbommen verbannen en de vlammenwer
pers en dc gevechtswagens? Waarom kan Croot Brittan je dan niet
beter proclameren, dat het helemaal niet meer vecht en de periode van
de absolute ontwapening is ingegaan? I'riestley stelt dit niet voor. en men
kan veilig aannemen, dat hij zover niet wil gaan. Maar indien er ccn punt
is, waarop men de kluk niet kan terugdraaien, dan i« het op het stuk van
dc bewapening. Het zou voor.de Britten natuurlijk een schone zaak zijn,
wanneer de wereld kon terugkeren naar de wapens van b.v. het Victoriaan
se tijdperken ook voor de rest van het mensdom was dat volstrekt niet
kwaad. Alleen, het is een hersenschim, een volslagen irreële gedachte.
De atoomwapens hebh"n in deze'tijd in beginsel dezelfde betekenis als
in de middeleeuwen spies en lans. Toentertijd hoorden «pies en lans bij
een 'mentaliteit; en evenzo horen thans dc atoomwapens hij een men
taliteit. Hier ligt de kern van het probleem. Wapens zijn geen oorzaak,
zij zijn gevolg. En nog nimmer is het gelukt, dc oorzaak te veranderen door
het gevolg weg te nemen.
Priestlev, vervuld vait humanitaire gevoelens, keert de dingen om en
suggereert eer. oplossing, die geen oplossing is. Hij wil dat zijn land zich
afkeert van de' atoomwapens, omdat die zo schrikbarend zijn in hun
uitwerking; maar hij ziet over het hoofd, dat ze totaal niets -van hun
schrikbarendheid inboeten, zolang c-r mensen zijn, die vinden dat ze even
tueel wel" voor. toepassing in 'aanmerking komen. Hij kan van Groot-
Briiianje geen eiland der gelukzaligheid maken en van het Britse volk
geen van de wereld vergeten natié.
WIE kennis neemt van de half barbaarse viering van de veertigste
verjaardag der Kussiscbe revolutie, wie de pocherij hoort en de
bedreigingen en wie er zich van bewust is. hoezeer boven de
vrije landen bet zwaard van Damocles hangt, die weet dat de
daad welke Priestlev voorstelt een vlucht is veeleer dan een aanvaarding
van de. werkelijkheid. En met een vlucht kan de redding van de wereld
nu ccnntaai niet worden verkregen.
De werkelijkheid is inderdaad zeer weinig schoon. De wedloop in de
vervaardiging van middelen, die de wereld kunnen uitroken en het leven
kunnen uitroeien, is waarschijnlijk wel het minst verheffende ding, dat dc
mensheid ooit beeft tc zien gekregen. Maar toch is de toestand geenszins
hopeloos; een geyolg van het bestaan van een zeker evenwicht; hetzelfde
evenwicht dat een gevolg geven aan de suggestie van Priestley zou kun
nen verbreken.
Het goede willen en het verkeerde bereiken is een oud gevaar. Het
motief ts in de literatuur duizendmaal behandeld en in de" geschiedenis
meer dan eens herkenbaar aan de droevige gevolgen. Zoals de dingen
thans staari. moet .worden, gevreesd.dat het bezitten .van. de .atoomwapens
het enige middel is om ze kwijt te raken. Gevaarlijk zijn deze wapens
voor wie ze hebben, maar als de barbgren zc bezitten en de anderen niet,
is dat gegarandeerd de ondergang juist van datgene wat Priestley en velen
met hem willen redden: de geestelijke goederen van het Westen.-
Advertentie LM.)
Het droeve sprook
je van de Patino's
begint in 1862, toen in
Cochabamba, een stad
je in Centraal Bolivië
Sïmon Patïno werd ge
boren, als zoon van
half indiaanse ouders.
Ook toen al was Bolivië zeer. arru
en „achteraf'*; Om dat te begrijpen
diene men iets van het land te we
ten. Het is zo groot als Spanje en Vr.iv
Frarttriik Sümj.« «n llrt in V,-> -+ 'u.ut-
brug
tussen Spanje en Zuid-Amerika had
den kunnen slaan(behalve dan
de paar pijlers, waarmee onze. Piet
Hein is gaan strijken, toen hij rle
„zilvervloot" buitmaakte). Tussen dc
hoofdstad Cusco cn het Boliviaanse
hoogland was er een levendig han
delsverkeer over het hoogste moer
ter wereld, het Titicncameer, voor
namelijk onderhouden door de Uru's.
een varend en vissend Indiaans
In de gehele zestiende en zevcn-
Frankriik samen en ligt in het hart ti„
van Zoid.Amerika. Vuor heft het Spaans be-
wind „geleefd van en geteerd op"
de rijkdommen van de oude In
diaanse mijnen en Boliviaanse stad
Sucre is daarbij lange tijd het ..Pa
rijs" van Zuid-Amerika geweest:
fonteinen waaruit op feestdagen
wijn spoot, grote bacchanalen, schil
der- cn beeldhouwkunst kortom al
les wat er aan vast z>t als cr fhnk
geld wordt verdiend en de dubbel-
ligt het uitgespreid op het Andes-
bergplateau zo groot als. Frank
rijk op een hoogte van 4000 meter
boven de zeespiegel- Het is In feite
bet hoogste land ter wereld en niet
voor niets zijn'de 3 miljoen bewo
ners wel eens „de buren van de-
hemel" genoemd en hun land wordt
gekenschetst als „het dak van de
wereld".
Hoe het ter. wereld mogelijk was.
dat op een dergelijke ijle hoogte
mensen konden en kunnen leven,
heeft een historische oorsprong. Het
gros der bewonersis afkomstig van
de eens hoogbeschaafde Inca-India
nen, een bergvolk dat op en om de
machtige Andes leefde en voor wie
het zuurstofgebrek, de dorheid
de kou en de ontoegankelijkheid
geen beletsels waren: Ze bouwden
er ten minste hun machtige steden,
hun paleizetf, universiteiten, gods
huizen en vestingen. Het was een
nijver volk van landbouwers
Na het Spaanse koloniale bewind
bleef een kale bodem over en een
met Indiaans bUseloof doorspekt
Christendom
steun yan de nieuwe bcwindvoer-
ders, voor. lietgrootste deel afvalli-
faüllüüliTOHlifi!!!U^UI «JpöI l|Cê ICCy y tul I1 ge Spanjaarden, die onder elkaar
het recht om te regeren fel be-
tjes gemakkelijk rollen. Terwijl' de' het Spaanse bestuur op te nemen. twistten. Eoüvlë was zo lange tijd
Spaanse missionarrissen" bezig waren Toen de Spanjaarden ...uit Bolivië het roerigste Tand ter wereld met
de Indianen tot het Christendom le wegtrokken leek het alsof, een een. gemiddelde van twee bloedige
bekeren deed het koloniale bewind zwerm sprinkhanen, het land had revoluties per jaar! Het werd zo on
weinig om die Indianen te „beseha- verlaten. De eens zo bloeiende ak- veilig geacht, dat de buitenlandse
ven" Heel wat Spaanse soldaten kers. lagen verdord terneer. De In- ontgmners met hun _kapitalen by
en niet van het beste soort - diaan In de halfbloed hadden het voorkeuren Argentmie, Brazilië,
„trouwden" Indiaanse meisjes en werken verleerd, door drank en Peru en Chih. bleven en geen gan-
daaruit kwam een volkomen gedege- dwingelandij afgestompt. De goud- dnphtschonken fan. het "Opmensehj-
nereerd geslacht voort van ongezon- ;en zilvermijnen^ waren nagenoeg ke hoogland met zyn gedegenereer
de/ongeletterde, weinig werkzame uitgeput. De paar steden, die de de bewoners, ^arm het land was
halfbloeden, „cholo's", waaruit het Spanjaarden hadden ver- stortte het zich_^nog m een. oorlogs-
lijver vuia vau lanauuuwrai en &paanse mussiaiianissv" uc«k »oitru -»• --- 7 T j-
mijnwerkers. Ze bestonden het, om de Indianen tot het Christendom te wegtrokken leek het alsof een een. gemiddelde van twee^bloedige
togen de bergen met behulp t,. i..yni-,mavw bet land nact revoluties ner taar. net wem* zo on—
van terrassen met mensenhand
aangelegd en op ingenieuze wijze
bevloeid en bemest met vogelmest,
(de later zogenoemde Chilisalpeter)
mais, graan en aardappels te ver
bouwen, terwijl een ander deel van
het volk uit onpeilbaar rijke mijnen
van deze edele metalen.6de"schoonste hedendaagse Bolivië met'zijn vier. vielen snel" omdat de Indianen niet |™ntuur met én
gebruiksvoorwerpen en ornamenten milioen inwoners -voor 90% uit be- was geleerd daar te wonen... Het door het zijn uitgang naar. zee_yer-
smeedde.
PRIJS
4,90
IMP. PAP1EE ÉW BOEK AMSTERDAM
DEN nAAG De officier van
justitie mr. dr.- J. C. Maris heeft
het hoger beroep tegen het vonnis
van de Haagse rechtbank, waarbü
de secretaris-penningmeester van de
KNVB, de heer L. Brunt, werd vrij
gesproken, ingetrokken.
Mr. L. P. M. Loeff, advocaat-
generaal bij de Hoge Raad, over
weegt nu cassatie van het vonnis
van de Haagse rechtbank aan te
tekenen. Dit zou tot doel hebben,
de Hoge Raad een principiële be
slissing te laten nemen of in het
geval van de KNVB-poot kan wor
den gesproken van hazardspel of
niet.
Handhaaft de Hoge Raad de vrij
spraak van de Haagse rechtbank or
wordt geen cassatie aangetekend,
dan kan het O.M. bij het Haagse
kantongerecht een nieuwe vervol
ging, instellen tegen de KNVB-pool
wegens overtreding van de loterij-
wet.
-Tet is dat goud ëri zilver, dat de T-
L ^Spanjaarden naar deze onher-
bergzame streken verlokte. zo in.
de jaren 1500 tot 1550 om de hei
dense barbaren, die in Zon. en Maan
geloofden als opperste goden, te ver
nietigen en leeg te plunderen. Men
stuitte daarbij op zulke voorraden,
dat eeuwen lang de Spaane kroon
het hele" bestuur met al zijn oorlo
gen daarvan rijkelijk kon bekosti
gen.* Een kroniek beweert, dat al
leen al uit cén Boliviaanse berg
de Cerro Rico „rijke berg" zoveel
zilver is bv.; toemaakt rt.n de
miljoen inwoners voor 90°
staat.
NEENS raakte Spanje in verval.
geleerd
land dreigde zo snel in het niet te loor, een evén droevig avontuur als
verzinken, dat lange tijd de land- dat van het inonze tijd uitgevoch-
,f-.- •- kaarten op de plaats van Bolivië ten Chaco-geschil; dat alleen maar
Het .verloor, m Europa „op alle aneen raaar witte vlekken invulden: mensen en geld kostte. Tegen deze
fronten en toen .het zodanig was inexpiaracja- onbekend gebied, droevigeachtergrond kwam in 1862
Wgi »^e^ond her volk weinig Simon Patino ter^ergd.
opsteken zo in. de. jaren 1800 tot
.1830werden de kolonisators, suc
cessievelijk overal in de Ameri
kaanse koloniën eruitgeknuppeld.
Aan die tijd dankt Bolivië zijn
huidige naam, namelijk die van Si
mon Bolivar, de grote bevrijder die
het gewaagd had de wapens tegen
E<»n oude Spainse kerk tri de Oott-
lustnd Onno
H MtSS? I W..'«pWlk. .ycrhogen. Dit
miljoen dollar van etgeoaar ver
wisseld. Dat Is voor 'n Amerikaans
radiostation een van de zeer
vele een hoge prijs. Maar WD IA
is dan ook 'n bij-
zonder. station.
§il#l Het richt zich
vooral tot het
negerpubliek- En
het Amerikaanse
Radio Adverten-
tie-bDreau beeft
4 onlangs vastgesteld, dat'de ,meger-
i markt" in staat is de verkooppro-
gramma'» \-an de grootste adver
teerders te maken of te breken. De
negerbevolking, 17,3 nwljoen in to
taal. neemt namelijk sneller in
koopkracht en invloed toe dan de
gemiddelde Amerikaanse bevolking.
Iti veel opzichten is WDIA. dat
door blanken wordt geëxploiteerd»
anders dan andere stations. Het be
reikt meer dan een miljoen luiste
raars. onder wie duizenden katoen
plukkers die hun draagbare toe
stellen meenomen naar dc velden,
om naar de muziekprogramma's te
luisteren. In deze programma's ne
men spirituals een belangrijker
plaats in dan amusementsmuziek.
Maar 7,'n greep op het publiek
heeft WDIA toch vooral te danken
aan, wat men zou kunnen noemen,
z'n ..sociale werk". Honderden op
roepen worden dagelijks gedaan,
variërend van verzoeken om donors
tot pogingen om zoek geraakte kin
deren weer thuis te brengen. Vorig
jaar stelde "WDIA voor 650 jongens
baseball-kostuums en. -uitrustingen
beschikbaar, thans is het station be
zig met het. bijeenbrengen van
fondsen voor de oprichting van een
weeshuls.-
\7OLGENS Russische deskundir j
gen kan eenkunstmaan, ge
bruikt als steunzender voor de tele-
visie, betbereik van de uitzendin
gen aanmerkelijk verhogen. Di1
geldt ook voor, radio-uitzendingen.
A E Wereldomroep heeft een prijs-
vraag uitgeschreven voor West-
iiïdttsche metodieën m Europese be
werking. Westindische componisten
kunnen liedjes of dansmelodieën, pe,
boutod op inheemse usestinuisehe
muziek inzenden. De melodieën kun
nen in hun eenvoudigste vorm wor
den aangeduidhetzij op schrift,
hetzij in de vorm van 'n bandop
name. Ze kunnen ook vergezeld gaan
van .bewerkingen of aanwijzingen
over de beoogde ontwikkeling. Aon
de prijsvraagwaarvoor dë inzen
ding op 31 december sluit, kunnen
alle ingezetenen van rijksdelen in de
West deelnemen, evenals in de West
geborenen- die in Nederland'.wonen.
Er zijn .drie. .prijzen: resp. 400, 200
en 100 gulden. De jury wordt- ge
vormd door drf Ai'p. d. Horst, M.:
Weer strut, A. Smit, J. Coco, H.
Braams en Lod. Prins.
G isteren zyn Foutje en Tjtcts-
ke de Vries, die als Siamese
tweeling ter wereld kwamen, vier
jaar geworden. Het NTS-journaal
is In Bergum bU de xneiskes op be
zoek geweest. H kunt ze vanavond
Sus.zien.''
ORGENMIDDAG bespreekt drs.
•I*-1- Max B. Teipe in zijn rubriek:
„De wereld van het boek" (H. II»
2—2.20 uur) „Het drama van. Hon
garije" door dr. Tibor KovScs Op
dezelfde zender van 2.50---3.05 Jïet
proces", een stemmingsbeeld door
Jan Brusse; van 7.308 uur het aar
dige cabaret-hoorspelletje „Ahnema-
rieke" en. van 8.35 tot 9.10 uur de
eerste aflevering van een detective
hoorspel van Cecil Bürton: „De
krijgskreet van Siva". Jan (Paul
Vlaanderen) van Ees vertolkt de
hoofdrol. Luistert u ook eens naar
&OTTERDAM is bezig, een prach
ttpe send te worden, maar or.
ik er op visite ben, kmctt mij
raadsel: wat doen Rotterdammers rial
avonds? e*
Zo n Coolsingel, bijvoorbeeldis 0m
een uur of half elf net een enorm
filmdecor ift schafttijd. Alles brandt
feestelijk, alles staat klaar om we
reldstad te zijn, maar alleen de ff
SU ramen, clie er leven in moeten
brengen, ontbreken. Eenzaam en ver
laten zwerf ik rond, hoor muziek en
ga op het geluid af een enorm cail
binnen.. De situatie die ik daar aan.
tref, ts door Satan zelf met zora 'aerl
gtsseerd.
Stel u voor een eindeloze xto*.
lenzee en in het hart daarvan: één
bezoeker, achter een glas drank
Op zichzelf is dat niet erg.
Maar er zit een compleet orkexf
van zeven personen met een bijbe
horende zangeres die, dis ik binnen"
treed, riet bezig is „O, mein Pava'
toe te brengen aan die éne arme
stakker.
J/w jas, meneer", zegt de portier
Cipier.'
Want ik begrijp dat ik gevangen
Zit en met meer terug kan. Moedio
begeef ik mij in de arena en ga zitten
in de buurt van de man, die mijn
komstmet duidelijk welbehagen
heeft gadegeslagen. Want met -2'»
tweeën draag je zo'n orkest iets-ae
makkelijker- dan alleeh. Ah „O, mein
Papa", volbracht is, klapt hij storm
achtig e.n spoort mij met zijn blik
aan, zijn voorbeeld te volgen. Ik doe
het maar. Dc zangeres buigt -met'be
grip voor onze goede bedoelingen
Dan valt er een stilte, waarin de mu.
sici een beetje verlegen met elkaar
giechelen. Zij zijn gegêneerd tegen
over ons en wij zitten ons dood
schamen, omdat acht volwassen par
ticulieren, die een goed stukje mu-
ziek maken, het vanavond moeten
doen voor ons tweeën en drie hon
derd stoelen,-.
„En nu dames en heren, onze Spaan
se Potpourri!" verklaart de dirigent
met een opgeruimde amusements-
stem. Alle orkestleden zetten grote
kleurige hoeden op en lachen elkaar
toe op een manier, die belooft, dat
het nu Spaans zal toegaan. De sifua-
tie is zo Kafka-iaans geworden, dat
ik de benauwenis niet'meer aankan.
Jk moet hier weg", denk ife en
wenk in de richting van het buffet.
De ober komt, op lemen voeten.
Afrekenen", zeg ik.,
„O nee",, roept de mart aan het an-
dere tafeltje, „die meneer drinkt nog
iets wan mij".
„Goed meneer".
De ober vindt, het allemaal best,
als het maar gauw één uur wordt.
Als hij wegsloft, bijt de man mij
toe: v.;.""
„Dat zóu je wel lijken, hè? Uit-
knijpen en mij .hier -alleen laten zit-
ten met dat hele orkest.. Nee jongen,
jij hebt ook jeplichten tegenover
de ménsheid."
Een humanist.'
Ik ben maar aan zijn tafeltje gaan
zitten. -
En sanien hebben wij, als broedm
in de smart, tot middernacht in de
stoelenzee gezeten en braaf oris
plicht gedaan. Ostentatiefgeluisterd.
Dankbaar geklapt. Enfin, we hebben
er voor die mensen nog wat van.ge-'
madkt. Toen het orkest de contrac
tuele tijd had volgespeeld, en bijmon-
de van de dirigent beloof de, morgen-
avond te zullen terugkeren, zijn wij
als hazen naar buiten gerend.
Begrijpt tt nou, waarom .mensen-:
zich zo dikwijls op hangen in een
bos?" vroeg de man, toen toe op de.
stoep stonden.
En met een gebaar over zijn schou-
der heen;
„Zo'n café is eigenlijk de Ideale
plaats".,
KRONKEL
„Alsof het gisteren was...", een pro
gramma van Alex do Haas dat als
uitgangspunt 15 november 1932 heeft,
de dag waarop de stem van Dirk
Witte zweeg. <9.25—10.15) In het
prog, van de andere zender voeren
van 3.20 tot 4 uur Virgilo Brun en
TeresaZuraaglini-Polimeni (piano
en viool) sonates van Beethoven en
Hirideroith uit.
noEibot
veRnonnirt&
PtBf tCTntt tniöE PRO.
BLtÈM.IÖflU 6PROE.TJ£
&PARKJ).
L?Art 15 HtT rilï>6CHIEri T£
LAAT. IririOtT ZtLP
tfcrö D0£n.
HtBBtruuiufc
ZORPAGdilÊH
ntt .MOOOHÈIP
Hij Z£I,DAT HIJ m&5CHlEH
n IET VOOR VANAVOnD
TÊRU6WAS
JWiJ
Waar"
KEGS
Mi,
3153. Het weer houdt zich prachtig en de
stemming aan boord is opperbest. Mario heeft in
het geheel geen last meer van zeeziekte en zingt
weer het hoogste lied. soms op de gitaar begeleid
door Lucia. Rob vertrouwt die twee niet zo erg.
Wat ze precies in hun schild voeren weet hij ook
aiet. maar hij heeft lang nagedacht over die rare
zeerovery en de rol, die Lucia, daarbij, gespeeld achter zitten. Maar wat? Die brave Sandemari
heeft. Hé..., waarom heeft juist zij er -eigenlij!:
50 op. aangedrongen .dat de „Havik" Corsica niet
zou aanlopen? En. v/at zat er eigenlijk in de
lunchmand, waarmee ze op San Antonio aan kwa
men? Minerale stenen? Maar waarom er dan zo
geheimzinnig mee gedaan? Nee, daar moet meer
schijnt helemaal geen achterdocht te koesteren:
hij luistert maar naar :het gekweel vandie aan
stellerige tenorNa een paar dagen komt er
wat deining en de barometer loopt snel terug.
Er is slecht weer op komst.
33
ben toch al veel bereikt."
„Dat weet ik wel.' maar een de
gelijk bewijsstuk zou me toch heel
dierbaar zijn. Gewoon een paar fei
ten, iets dat we vast kunnen grij
pen, een feto of zo. Gisterennacht
heb ik afschuwelijk gedroomd
Cynthia. Weer sprong ze in de mod
der, vlak achter Hugh aan. Het was
hier nog veel kleveriger en hun laar
zen maakten dan ook bij iedere stap
een afschuwelijk, smakkend geluid.
.Cynthia boog zich voorover om een
grijswitte plek te bekijken en wend-
de zich vol walging af toen ze zag
dat het duizenden wriemelende zee
luizen waren.
Eenmaal aan land kostte het we:-:
nig moeite de plaats te vinden, waar
het lichaam van Helen Fairlie gele
gen had. De politie had er merkte
kens gemaakt en niet de moeite, ge
nomen ze weg te halen. Cynthia keek
erop neer en huiverde. Het spoor van
en kreekjes, maar de rivier en aEcs
wat erbij hoorde, was Hugh al jaren
„Nee, ik bedoel in de mogelijkheid vertrouwd. - -- -
zijn cnschuid te bewijzen." „We heb- Plotseling zei Cynthia: „Ik geloof een echte moordenaar
- dat jk de schuur zie. Kan dat?' toch wsl heel ets tmders dan thu
tj. u gezellig een detective-verhaal uit-
Hugh keerde zich om en knikte, werken, vond ze; Als die meneer X
's„ Vr^ i?n ""V? 3?aaT fens werkelijk bestond, was er hier toch
gaan kijken Hij bracht.de jol. zo raaar .^ts ontzettends gebeurd. Een
dicht mogelijRm de buurt, ging naar man 20ndcr medelijden en zonder ge-
de kant en liet het anker ui.de mod- weten iad hier het lijk van een meis-
„Niet vertellen!" Cynthia keek een mïaSeliSe s^uk moddÏÏ dat^s^ je +hee^, gebracht Een me^je. met
nnoite zwiieenri naar het voorbii moaaer, oat tussen grote, blauwe plekken aan haar ha^,
stromende^wa?er Heus ik ben er h,et gras ent J01 lae* ,*-'Z/E HllÊh* tie hij er had gemaakt. Hij had haar
stromende water, „neus, ik oen er a]s meneer X hier een lichaam aan npprpesnr»;d al? een ?ak en eèn ande-
van overtuigd dat 't in orde komt' waJ hee£t gel,racht. zouden er dan SfSS? de sïhuld lïïenHot
Hugh bromde iets.„Het ziet er an- eeen sDnren mciPten ziin' F.r ppph f scnuia iaten arrföwt.
ders nog donker voor ons uit. Quent KköTkS S?er W™ïSanVle" Wa-S de*s ,e .""«^ttenuer, omdat het
denkt, dat de Procureur «jeneraal \veest is
zich er we! mee zal bemoeien, om- Even '2ag Hu h er ^ongerust uit
dat de zaak zon stof heeft doen op- Toen klaarde zijn gezicht op.
waaien. Ken je hem. „Nee, dat klopt. Vorige week was
„Ferraby?Nee, ik heb hem wel er springvloed."
oens geuion. dat is alles. Het is een „Is het daarmee verklaard?"
knappe man. ..Natuurlijk. Dan is het water zo
Voor het eerst was X geen symbool
meer voor haar, maar werd een rea
liteit van vlees en bloed,
Hugh'was meer met de praktische
kant bezig, Hij was zorgvuldig 'aan
het zoeken naar iets dat hun theorie
kon bevestigen. Maar de grond wa®
•t?" r,"dn «0 utt wdier tv Kon oevesugen. maar ac jjiwv1
hfht hl afn^rten ^at x regelrecht van zijn boot hard door dc zonnewarmte en had
ïht? aan wal kon stappa- dus dan kon geen enkele indruk opgenomen.
In hij sp°ren nalaten." „Er is ook al veertien dagen geen
21^ n? „inH ham 'Ii hifi' cynthia nam dat graag op ge- regen geweest," mopperde hij. „Daar
^fineaiut u?a(i dk'Weet niets van die dm- zal de hoed gevonden zijn, denk ik-
menseujh uuzien. gen aj weet aueen dat er en yjj 2uchtte toen hij weer rechtop
En ook wel of hij een behoorlijk vloed bestaat." gjn<* staan.
ontwikkeld gevoel voor humor heeft." „Onzin. Je weet veel meer. Je Samen liepen ze langs de rand ven
„Van ons standpunt uit is al dat weet bijvoorbeeld heel goed. dat de het moeras, overal zoekend naar spo-
sympathieke helemaal niet zo gun- waterhoogte dagelijks verandert, ren van een anker. Maar nergens was
stig. Maar goc-d. als we een beetje vandaar al die verschillende rijen er ook maar iets te zien. Als X et
geluk hebben, komt 't niet eens zo zeewier op het strand. Een week werkelijk geweest was, had hij het
ver. lang ongeveer wordt de hoogste wa- knap gedaan.
„Wie verdedigt je vader al3 het terstand steeds lager, tot hij op z'n Bij de schuur was het al net zo. Het
wel zover komt?" laagst is zoals nu. Dan gaat hij weer gras weg hier en daar wat platge*
„Quent neemt aan, dat we Colfex ongeveer een week de hoogte in, tot trapt, maar iets bizonders was er niet
wel kunnen krijgen. Hij heeft er ei- hij op z'n hoogst is. Dat is spring- te bekennen. Eén platgetrapt stuk
genlijk al half en half in toegestemd, vloed." kon de plaats zijn waar het lichaam
Hij moet erg goed zijnDe. kran- „Ik snap .'tCynthia keeknóg van Edward had gelegen, maar je.
ten zullen er wéér eèn lekkere kluif steeds nadenkend naar de strook had er wel verbeeldingskracht by
aan hebben. Arme, oude vader." modder.-„Maar-Hugh, hij- zal toch nodig.
Hugh keek rond. „Stel je voor, dat een anker hebben moeten gebruiken? De enige conclusie was, dat het «10-
hij opgesloten zit in een gevange- Hij kon hem. toch. maar niet26 laten gelijk bleek te zijn. dat iemand daar
nis op een dag als deze." drijven? En een anker laat toch altijd werd neergeslagen. Op dat punt na-
Zijn gedachten schenen hem nog sporen na? Het onze wel tenminste." melijk kon je niemand 2ien die zich
meer aan te sporen, want hij roeide „Hij zal wel een kreek binnen ge- aan de kant van de schuur verbor-
uit alle macht en hij wist blijkbaar varen zijn, dan heb je geen anker gen hield. Ze klommen op de zeewe-
precies.hoe hij moest gaan. Cynthia nodig: Maar.we zullen toch wel eens ring en keken neer op alle beken:en
begreep niet hoe hij wijs kon wor- kijken. Wil je mee aan land gaan?" kreken die zich daar beneden kron-
den uit al die verschillende kreken „Ik zal mezelf overwinnen," zei keiden. 1 Wordt vervolgd)