BETREURENSWAARDIG
BESLUIT
DE REBEL BRUINS SLOT
\A O-akkoord
over raketbases
WüfilpimoL
De moordenaar speel! klarinet
OORLOG IN CHINA,
OORLOG IN SPANIEL
Vüikafk
Babbelen
SPROETJE Èmm
Vietnam onteigent
bezit ex-keizer
25
Proces tegen Nagy
in voorbereiding
door FRANK GODWI
2
Donderdag 19 decern ber 1957
Oortoe In China, oorlog in Spanje.
MAAK]E6RAPJE6,BuCK?
Of 16 tR ltTS6£VAARUJKJ>
i tl DAT 506?
DRIJFZAND OP ZOIETS?
ne6,tRisöt£n
j PfiljF2AMD:
Hetiseemsooht
LEGÉnDfcOVER
DifcUERDwtnen
ntnstti'. j
'HtTi6f.Rvot.Kcn tri w*
veilig :00filoe En ot /zo
)A0ER6K0f1EHERAL %.MIL
)AttEn6ntfii6n06 >aa^|
HOOintTSGEetURDVlKGA
rrrw'vASTPAK.
p*v ;s!V «mi/
rot Patty! 1
IBUCKHOUDT/t
voorde&ek!
5PR06T)E,)Ef10tT!1l£T
HAAR DAT MyiTEDIE
WOUDGAAft' Mi6SCmiéH
nonm 00 k wtL n i et te
RUG!
3187. Cecco behoeft zijn verhaal niet eens 20 toen op hem geschoten. Ik wou net nuar een talo
er* tc verdraaien. Hij doet of hü erg opgelucht is 1 fooncel rijden om dc politie op dc hoogte te stel
de politie te zien, „Ik heb net een passagier hier I jen." Inderdaad wordt op de kade het ontzielde
naar toe gebracht", zegt hij, „een man van een l lichaam van Pirelli gevonden. De man schijnt
jaar of vijftigeen keurige manHij moest I beroofd te zi'n...Kijk. daar gaat de schoener!"
naar de schoener „Taifoen", maar toen hij aan roept Cecco, „hij is nog wel tc achterhalen." Maar
boord wilde.gaan kreeg hij ruzie cri'iemand heeft
▼ASTGESTELD is thans du?, rist onderwijzers bij het openbaar
onderwijs niet en hun collega's bij het bijzonder onderwijs wei
benoembaar worden tot leden </an de gemeenteraad. Het is de heer
Oud, een groot voorstander van het openbaar onderwijs, die hier
de knuppel in bet hoenderhok heeft gegooid; en zijn standpunt werd helaas
gedeeld door de fracties van de confessionele partijen.
Formeel is de mening, dat een onderwijzer aan de openbare schooi
gemeente-ambtenaar is. wel juist. Hij wordt gekozen door de gemeente-
raad en hij kan bij een aantal gelegenheden te maken krijgen met B. cn W.
Toch is het argument heel wat minder sterk dan het lijkt. Want de
bezoldiging van de onderwijzers is rijkszaak, de taak van liet rijksschool-
toezicht ter verzekering van de goede gang bij het onderwijs is in vele
opzichten belangrijker dan die van het gemeentebestuur en tenslotte regelt
de onderwijswet' zoveel, dat tal van gemeentelijke bevoegdheden slechts op
papier wat betekenen.
Dit alles maakt, dat de openbare onderwijzer bezwaarlijk kan gelden
als een ambtenaar, die de bestuurlijke organen der gemeente in de uit
voering van hun taak bijstaan. Men zou een parallel kunnen trekken
tussen bem en de burgemeester, die ook üd van de provinciale staten i?.
ofschoon van provlnciewege toezicht op de gemeentebesturen wordt uitge
oefend en zijn positie jegens de commissaris der Koningin bezwaarlijk een
geheel onafhankelijke kan worden genoemd.
HET standpunt van de heer Oud verbaast ons. omdat bet lijnrecht
ingaat tegen de mening van verscheidene Nederlandse coryfeeën op
staatsrechtelijk gebied. Al langer dan dertig jaar hebben zeer
competente mensen verklaard, dat de uitsluiting van alle onder
wijzers voor brt raadslidmaatschap zonder bezwaar kan worden opgeheven.
De gronden van deze uitsluiting acht men zwak; en het voordeel van de
verdwijning zou zijn, dat het aantal geschikte raadskandidaten toenam,
een ding van betekenis vooral in de kleinere gemeenten.
Naar on2e mening is het zeer betreurenswaardig, dat de regering in deze
zaak niet volledig haar zin heeft gekregen. Nu kan natuurlijk worden aan
gevoerd dat, aangezien dc onderwijzers bij het bijzonder on denvijs wc' lot
de gemeenteraad worden toegelaten, dan toch één belangrijke stap is ge
daan; maar men heeft than? een toestand gekregen, die door de openbare
onderwijzers als een vorm van rechtsongelijkheid zal worden gevoeld, en naar
onze mening niet 2ondcr grond. Tenslotte heeft de raad wel degelijk ook
met het bijzonder onderwijs te maken. Wanneer er geen doorbraak was,
zou zelfs van bevoordeling van de ene politieke partij boven de andere
kunnen worden gesproken.
De uitsluiting van onderwijzers voor het ambt van wethouder lijkt ons
redelijk. Men had zich echter tot deze vorm van onverenigbaarheid moeten
beperken. Gevreesd moet worden dat door de aanneming van het amende-
mem-Oud zoveel gevoelens van ergernis en verongclijktheid zijn opgewekt,
dat het zeer dc vraag je, of het verlies aa» de ene kant niet groter is dan
de winst aan de andere-
IN een rede ergens in bet land heeft minister Hofstra gezegd dat in
de achttiende eeuw de overheid tegenover het volk stond, maar dat
in onze dagen de overheid het volk zelf is. Deze uitspraak heeft de
toorn opgewekt van de beer Bruins Slot. Het is niet zo, zegt hij. dat
de overheid het volk is. ons constitutionele recht gaat zeer uitdrukkelijk
uit van de twee-eenheid overheid en volk, die in de praktijk haar uitdruk
king viodt in de dualistische verhouding regering en staten-generaa], ieder
roet eigen verantwoordelijkheden. Het eigen recht en het eigeo karakter
van de overheid zijn niet te loor gegaan.
Men zou denken, dat deze redenering in goed anti-revolutionaire stijl
rich verder afwikkelt langs de bekende banen: de volkssouvereiniteit is
het kind var» de revolutie en daarom volkomen verwerpelijk; de overheid
ontleent haar macht aan God. als wiens zwaard zij dienst doet. Men komt
dan als vanzelf terecht bij de noodzaak van een sterke overheid, die de
staten-gencraal en e»go ook het volk niet naar de ogen moet kijken. Het
lied en de wijs zijn overbekend.
Maar niets daarvan geschiedt. De heer Bruins Slot klaagt niet over bet
onrecht, dat minister Hofstra dc overheid heeft aangedaan; bij zegt in
tegendeel. dat de bewindsman de overheid teveel gewicht geeft. Trekt men
rijn stelling door, dan worden de Staten-Generaal overbodig. En dat ligt
we! wat in de lijn, gezien bet betreurenswaardige feit, dat de na-oorlogse
kabinetten niet wensen te zien getornd aan de binnenskamers gevonden
regeringsformule. Zo is dc betekenis van het parlement erg achteruit
gegaan.
Wij hebben geen behoefte, het verhaal te ontleden; maar wij vinden
het toch tc aardig om het onvermeld te laten. Wie het leest zou zeggen,
dat niet minister Zijlstra maar de heer Bruins Slot de grote opstandeling
is tegen dc oude heilige (&nti-revo!utjonaire) huisjes.
JN 1937 wandelde een prins
ons Nederlandse, gezin bin- ciële Duitse-vlag- was, geèn: 'vrien- met'Vx-generari^Seylfardt. ds.
Madrid. Civiele bevolking verlaat de
stad", „Duitsche Kondor legioen
bombardeert Baskische stad Guer
nica. Zeker duizend doden".
„Onder overweldigende belangstel
ling bezoekt Mussolini Adolf Hit
ler".
„Wapenvondsten in heel Frank
rijk. Rechtsche samenzwering der
Cagoulards".-
In Nederland gingen NSB'eri op
de bon, i fi. subs 3 dagén wegens 't
overtreden van het uniformverbod.
Ze hadden een opzichtig xwart-rode
da« gedragen.
En hetambten aren-verbod dat
hen verbood om lid van die NSB
te zijn. noopte, mr, D. F. Pont, bur
gemeester van. Hïllegom, tot aftre
den. Een. paar dagen later, op een
vergadering-van de NSB zei hij:. „Ik
was al jaren geleden tot de over
tuiging gekomen,, dat democratie
dwaasheid is (ovatie). Als Mussert
wint zal de Christelijke xedeieer
weer richtsnoer voor ons volk wor
den". (Ovatie).
Dat was Ih april. In september
verliet hij mokkend de NSB, saroen
op hnweUjksrets.
SAIGON. Krachtens een nieu
we wet zijn alle bezittingen in
Vietnam van ex-keizer Bao Dai
door de staat gcconfiskeerd. Dit
geldt ook voor het bezit van zijn
▼rouw en zijn concubines. Bao Dai
verblijft thans in Europa, aan de
Franse Rivièra.
(Advertentie IJvfj
BOEDAPEST. De Hongaarse
regering zet vaart achter haaT pro
gram voor het liquideren van con
tra-revolutionairen.
Het gerucht houdt aan dat Pal
Maieter, de held van de revolutie
van 1858, thans In Sopron terecht
staat en dat het proces tegen ex-
premier lm re Nagy in voorberei
ding Is.
Tijdens één van de openbare pro
cessen in Boedapest heeft de 51-
jarige smid Karoly Szente alle ver
klaringen die hij voor de commu
nistische politie heeft afgelegd her
roepen en alle schuld ontkend. Hij
is de hoofdverdachte in een proces
tegen 18 arbeiders van de indus
triestad Csepel.
mhri - Prirrc'Tfonnn' zeiden we del.ykë aandacht wijdden. Duyl en vele anderen, want „de lei-
t Het Mts, volkslied,waa ofTi- der van <W NSB krijgt dictatoriale
eerst. Lat&r veranderde dat in. ..cjeel gecompleteerd "met een neigingen,.
prins Bernhard. Verloving, on- ^Jod^-hatende
dertroUW en op 7.januari van•■•eën galaconcert in Den Haag, alleenweès het Nederlandse volk Morcren' 1937" Rotterdam
huwelijk. De rijtoer door Den waarbij én het Wilhelmus in her hem M, de stembus at. hij moest Morgen- MM7. Koueraam
Ar. «.vond»wèrH een'«Duitse Volkslied sou warden ge- bovendien voor de rechter, komen, ,egmt aan zijn Maastunnel.
Ilaag op die zevende, werd een weigerden 25 leden-van het «amen met sUn chauffeur Schut, om- /jj^jennhw draagt Ben
feestrit: behalve voorde velen,. Residentie Orkest hun medewer- dat M o? Het Blauwe Zand. een bod GUenaenmng uraagi nep
die meenden met de verhuur king aan het „Horst WesseV-deel. 5akkuys "aar 1?
van tribune- en. raaniplaatsen ]Sj A-l^n'huwelük- gingen .Prinses ben geslagen. Denk om uw rijwielplaatje.
- - jfi1 er».Prins op huwelijksreis. Men
langs de route in een klap rijk zag hen ongedwongen wandelen op *—-*
te kunnen-worden,Vijftig tot de boulevards van Wenen. Boeda-
honderd gulden voor een toch- JBËEJtfïSBSlWSftS
tig plaatsje-was té gek. Op de .in hotel Patria,.. eigendom van Jan
Wito» vnlcrrip ppn' hairó en tHeute Nacht odèr nie)Kiepura en
hausse volgde een oaisse en z„n echtgeno£e Martha <es gibt noch
sommige verhuurders raten al Marcherv auf dieser Weit) Eggerth.
op de morgen van" de trouwdag
met een kater.
Sanicn naar "de braird.
In scherp'contrast niet de blijd
schap over dit huwelijk in Neder
land en de vriendelijkegevoelens
Dc hoge gasten bezorgden Jan en
Martha zoveel extra-publiciteit, dat
ze ijlings naar Holland kwamen voor.
een filmpremière. Robert Taylor
lieveling, der. dames wipte dat
jaar ook even aan, net als Lilian
Harvey.-
■Aan amusement van eigen bodem
konden we onder meer kiezen tus
sen „De groote lachrevue „Zoek De
Zon Op" van Lou Bandy en het
ABC-cabaret „Daar zit muziek in"
onder leiding van Louis Gimberg.
Bij Gimberg werkten ook mee Cor-
ric Vonk ea een - zekere Wim Kan.'
Onze criticus schrijft, dat hij
heeft genoten van. „een dwaze
spotternijop moderne schilders
door deohverbetelijkeCorri.e Vonk
en haar slanken gemaal Wim kan."
Langs een- vermanend vingertje
besluit hij: doch geloof ik dat
het gezelschap goed zal doen niet
te eenzijdig de teksten-van Wim
Kan trouw te blijven, hoe vaardig
deze veelal zijn",
GISTEREN, toen wij ons een weg
baanden door 1932, hadden we 't
al over loonsverlagingen. Die waren
ook in -1937 niet van de lucht, .Bij
de Oranje Nassau mijnen gingen de
daglonen omlaag met 10 tot 35 cent.
De werkloo3heïd had' inmiddels
nog verder om zich heen gegrepen,
Nederland telde. er_ rm 531.900, van
wié 74.100 landarbeiders. v.
Brazilië' had nog "al tyd koffie te
veel 30 pet; van de oogst ging de zee
in. Ernst Busch zong' ervan in zijn
.Ballade von den Sacbenschmeisem'
Het was de 'tijd van De Grote
wSni-S dc gkmêh Stuud M»'»!*.
ac Hooshcid vau Hito-Duitaladd. Ka»»1
Op: hoog .bevel was de pers kwaad burgeroorlog. Oorlog in China: „Ont-
op de Prins, otndat die geen ambas- stellend optreden van de Japannee-
sadeur der nazi's wilde-zijn. Kwaad zen. Barbaarse luchtaanvallen op
op ons, orodat wij aan de hakenkruis- Cnineesche .steden",
vlag, die in. die dagen de offi- Oorlog ir. Spanje: „Bommen op
Mdoertentie tM.)
Vervolg van |)«i{. I
met enige andere politiek. Een her
eniging op voorwaarden die hef wes
ten bevredigen is onmogelijk, omdat
het westen de eis van. vrije verkiezin
gen niet, kan loslaten.
Er wordt in het. slotcommuniqué,
uitdrukkelijk naar verwezen, yrije
verkiezingen vormen voor de Russen
echter een gevaar, dat vele malen dat
van een geleid projectiel overtreft
Warschau en Boedapest hebben dat
wel aangetoond.
Een aantal andere problemen Is ge
regeld: .de vorming van een weten
schappelijk centrum onder leiding
van een Amerikaan die dezelfde sta
tus krijgt als Spaak (hetgeen wil zeg
gen, dat hij direct van de Amerikaan
se president gaat afhangen). De reor
ganisatie van de legerformaties gaat
door. Er komt een co-produktie tus
sen Europa en Amerika, zodat Europa
met Amcrikaanse'kredieten N.A.V.O.-
materiaal kan gaan maken.
De met ato&mmateriaal geladen
projectielen worden 3n Europa opge
slagen maar hier door Amerikanen be
waakt. De beslissing ligt in handen
van de opperbevelhebber der N.A.V.O.
die zelf voorlopig althans de
(beslissing ontvangt uit de handen van'
de president van de Verenigde Staten.
Het militaire apparaat heeft echter
een zekere autonomie én reageert
vooral op vaktechnische termen. Dat
is geruststellend.
De Nederlandse generaal Hassel-
man is voorzitter geworden van het
militaire comité in permanente zit
ting, hetgeen hem in permanent con
tact brengt met de standing group, de
hoogste militaire instantie van de
N.A.V.O.. die in Washington zetelt.
Is bet alles bij elkaar een geslaagde
conferentie? In zekere zin wel. aan
gezien alle dringende problemen af
gehandeld zijn en met eenstemmig
heid. De continuïteit der N.A.V.O. is
verzekerd en nog eens gesymboli
seerd door de aanwezigheid der rege
ringshoofden. Deze hebben een fysie
ke bijdrage tot het prestige der
N.A.V.O. geleverd,
Het resultaat der conferentie is
geenszins verrassend als men bedenkt,
dat de Europese landen evenmin uit
de N.A.V.O. weg kunnen gaan als ze
zich uit het Europese continent kun
nen losscheuren.-
De conferentie was geen grootse
vertoning. De ruzie over de brief van
Boelganin onthulde ai een neiging tot
angstmeierij. De poging, onder clc toe
wijzing van startplaatsen voor geleide
projectielen uit te. komen, was be- i
paald eerloos. Vele jaren lang heelt
Europa In vrijheid geleefd, dank zij
'het feit. dat Amerika een A-bom be
zat en daarmee-het overwicht van-
klassieke wapenen van Rusland goed
maakte. Nu echter Europa zelf die
bom moet huisvesten, v"ertoonde: het
een, gelukkig voorbijgaande neiging
tot chicaneren.
Zelfs Adenauer, liet een steek -val
len. Heeft hij een politieke zwenking
.willen voorbereiden? Heeft hij alleen
maar Amerika gesteund zolang Duits
land rijn economie moest herstellen
en zijp positie in de wereld moest
heroveren? Of heeft hij nu slechts een
gebaar willen maken, dat de oppositie
straks een wapen .uit de hand kan
slaan ?Dc toeschouwers weifelen lus-
sen de twee interpret at iep. Maar ln elk
geval is zijn prestige er niet groter
door geworden.
Er zijn geen rampen gebeurd en dei
kon ook niet. Iedereen heeft rijn hart
gelucht en sommigen hebben hun
zwakheden gedemonstreerd. Neder
land behoorde tot dc besten. Maar in
elk geval gaat de N.A.V.O. onverdro
ten voort. Ze zal straks wel weer ge
schokt worden door onderlinge con
flicten, die misschien nu wat meer
therapeutische aandacht zullen krij
gen, maar desondanks, herhaaldelijk
weer zullen uitbreken,"Dat is onver
mijdelijk zolang van Amerika, de pa
troon van de N.A.V10., geen-flinke
leiding uitgaat.
Niettemin blijft de N.A/V.O.-allian-
tie leven. Zij zet zich zelve voort en
zij consolideert zich gestadig.De
bondgenoten worden immers steeds
meer op elkaar gedreven door de po
lilick van de gemeenschappelijke
vijand, van het wereldcommunisme.
STOCKHOLM. Bij een onder
zoek door de Zweedse omroep-
maatschappij is gebleken, dat van
de tien mensen dieop straat wer
den aangesproken zes nooit van de
NAVO hadden gehoord. Slechts
twee van de tien konden eer» juist
antwoord geven
(Advertentie LM
!iA in taroioi en voelen
TOEN Ik onlangs, om half zes 's
middags een Iclein peiuksmo-
ment beleefde door over de licre
Spiepelpracht te slenteren stiet ik,
in het licht uan een omdnmpte
sfraatlantaorn op Ferdinand. Hij is
Neerlandicus en een nobel mens
zo iemand, die pas ontslagen gevan
genen in huls neemt, om zè weer
nertroutcen te geven en fijntjes
ptirofacht. als ze er jnet het rajelrit-
ver ran door gaan. Daar ik anders
ben keek ik met een zekere vroe-
ging naar zijn melancholiek Coethé-
hoof d, half verscholen in.de opgesla
gen jaskraag en ik hoorde zijn stem
zeggen
,Jk was gisteren nog bjj Wim. 't
Gaat niet zo goedmet Wim
„Ziek?" vroeg, ik, simplistisch.
„Nee, lichamelijk mankeert hem
niets", sprak Ferdinand. „Maar hij
heeft de moed verloren. De moed om
te leven. Echt, scheppend te leven,
bedoel tic. Je weet, zijn financiële
toestand is zodanig, "aat hij niet: Hoej't
te werken. En nóu zit hij maar i-n de
ban 'van zijn nihilisme en ónder de
doem van zijn sombere gedachten.
Grttwelyk".
Ik knikte niet routo in mijn bïifc,
hoewel ik het nóg niet helemaal voor
me zag,''.
„Ik heb laatst' met hem gepraat",
vervolgde Ferdinand, „Dat moet je
ook eens doen. 't Doet hem goed,
weet je. Loop eens bij hem aan".
Ifc beloofde het, ofschoon ik die
Wim eigenlijk helemaal niet zo goed
ken. Zo'n jaar of tiert geleden vjos hij
veel bij de weg, jolig bezig met' het
wegsmijten van een. fortuin, dat zijn.
ouders hem nalieten. Maar het bleek
te groot. Hij kreeg het niet óp. Hoe-
wel ik. hem naar vermógen bijstond.
„Ga gewoon wat babbelen", zei
Ferdina?id, „Als hy maar. merkt dat
zyn vrienden hem niet vergeten.' En
doe hem.mijn groeten."
Zyn milde schim-loste zich op in
het grachtendulster. Eigenlijk, had ik
helemaal geen zi-n om te gaan, mant
ik heb -niet zo'n mooi karakter. Maar
ik weet wel ongeveer, hoe ik me
zou moeten gedragen, als ik het wèl
hadDaarom dacht ik gisteren:
„Vooruit. Op naar Wim, dan
maar".
En ik begon aan een vervelende
busreis, taant die jongen woont ih
z(jn doie centje buiten, in zo'n „he-
wat'is-het-hler-heerlljk-rnstig" huis.
Om drie uur 's middags, deed een
boers:mens met'eert. dweil in haar
hand mij open en zei Pijandip: (-,/f»j
2it bitmenJ' Dat bleek ongeveer
waar. ffy lag binnen; tn een fau
teuil. Onder handbereik stond een
tafeltje met eèn fles goede cognac en
een glas, Toen. ik de kamer betrad
zong hij, voor zich heeri: Morgen- Is
'i de laatste dag, dat ik de meester
pesten mag".- waarbij hij, met zijn
vingers, maat trommelde op z\jn
middenrif.
Jiallorze' 'k:
Hij keek
„Wie ben vroeg h(j.'
Ik noemde mijn naam.
O ja", zei hij, „Je ?tebt ook 2o'n
raar koppetje gekregen. Popple de
Sailor, als je het mij vraagt.
Wat
kom'je eigenlijk ctnen?"
„Een beetje babbelen", zei ik.
IW keek me wantrouwig aan. -
..Dat zal wel", zei hij. „Ja, jij kom:
dat hele eind. om te babbelen."
„Ik was in dc buurt", loog fk.
„Waar dan?''
Ik JUt.H zo gauu) niets.
„Zie je wel", sprak hij voldaan.
Hij hield de fles tegen het licht.
..Er zitten nog maar twee glaze*
in" stelde hij vast, Die-helpen jou
'de brug niet ower. Mcar tji;bên at'een
poosje bezig".
„Ik-Jco'm heus niet om-te drinken",
(zei-ifc:gebelgd; --xV-':"i
.„Waarom dan wel?" -.
,,?fc kom babbelen", rfep: ik, nijdig. -
Hij produceerde een kreun, die
diepe ".walging uitdrukte. Daarop
sprak hfj: „Als ik; nu aan ':eending
een -hekel héb, dan is het -aanpra-
ten::VTeselijfc.. Ik irord:dl zeeziek 'by
de.; gedachte,Laatst wds die. Ferdi
nand. inog. hier. Dié --heeft hier-uren
zitten zemelen als een pastoor van
een weggewaaid dorp.'Niet weg te
branden, gewoon".
..Ife breng je zijn \groeten", zei 'Je,
„En
„En je wou een tiehtjè lenen", be
greep hij
■'„Neen, geen tie At je" Hep ik.'
„Vyen ttointig. aan", zei hij-
„Goed, kun je krijgen. Ik ontvang sc
wel eens terug, met St. .Juttemts,
als de kalveren op het ijs dansen.
Nou, tot ziens dan maar weef'.
Om 'drie uur vijftien stond, ifc bui
ten, met een biljet van vijf en tteln-
tig gulden in do hand. Crime does
not paymaar goedheid blijkbaar,
L KRONKEL
nou.tK
ZOU ER VOORGÊEH
MiL)0£n HEETIüAAn!
de politie vindt zijn. verhadl een beetje al tc
mooi. „Laat'dat maaraan ons ove»*'\ zegt de in
specteur, die dé'leiding hééft bij het onderzoek,
„we zullen jou eerst wel eens naöcr aan de tand
voden, want dat verhaaltje van jou zit'een beetje
zodat hij een clok kon nemen. Toen
hij, zowel met de whisky als met
de Toccata klaar was, bleef hij zit
ten met een'gevoel van grote, inner
lijke vrede. De sensatie ebde weg,
töen hij zich van twee feiten be
wust werd.'Hét ene "svaë, dat rijn
Hulshoudster die ochtend gedreigd
had weg te gaan als hij nog ooit
„Ach", zei. Nicola geeuwend, „de «m^dèn in ^+nacht met dat kabaal
koDoen leken me niet pre haar slaap stoorde, het tweede
oppen iesen me wet erg mteres- WQg hel doordringeiide gerinkel van
de telefoon. ^V'
Zachtjes vloekend stond hij';op oW
erg
sanl. dus heb ik maar geen moeite
gedaan".
„Hoe Was 't vanavond?" vroeg ze,
zonder met borstelen op te houden.
„Net als anders. Ik moet natuur- zo Nou ais ie dat weLhad se. ^-aentjes
lijk weer al het vuile werk voor die daan, "zou je hebben kunnen" lezen 'tenminste aan dat/gebel een' eind 'te
concerten opknappendat. mijn neef Peregrine dood is!^maken,
„Lieveling V zri een hoog stem
metje, zodra hij de hoorn van de
haak nam. „wat laat je mé lang
wachten. Is er Iets aan de hand?
Ven try bromde iets.
„Hoe was de vergadering?'
Ventry was nog ónder de invloed
van Bach én z'n whisky en hij. bracht
keerde zich"om. ""liet ^kólnischè ^ontEaaL^'me Het de vergadering dan ook-alleen niaar
„Wel allemachtig", zei ze .zacht- is-,lv^r allebö S' Veïvêlendl,n vertalld m« het Stadhulsorgel.
dat. mijn neef Peregrine dood is.
„Robert, je vindt het heerlijk! Een ongeluk"
God weet. waarom, maar klaag als- „Lievc j,emel!" riicola rweeg
Wblleft nlst. Is er nog tets interes- even> „Dan ben jij erfgenaam,, hè?"
sants besprokenMisschien. Dat' weten we paA
,,.Ja„ We krugen Lucy voor het QVer een maand of twee. De weduwe
eerste concert. Als je dat Interes- van Peregrine is in verwachting.".
ïJr- LiT i if eü 1 Nicola begon zacht te lachen. Ver-
N»coia legde haar borstel neer en, draaid komisch". ic\ ze. toen.
„Heb je er bezwaar tegen?" situatie"
L »Niet 'n -het- minst. Ik. ben heel „Dat begrijp ik, lieverd",
benieuwd hoe ze', eruit ziet. Ze zal tjEn moeder, Basset die
„Prima", antwoordde hij onvoor-,
zich tig. „werkelijk u:tstekend
.n mopner na^pr ni, m. in „Dan héb je het düs in orde ge-
wel mager mi tanig geworden zijn, sti'i]e opwinding aan zit te staren, kregen voor-Johnny?z.ei de stem
denk'ik Ze wendde zich weer tot- maaht de toestand heiemaal onmo- hoopvol.
de spiegel cn bekeek zichzelf met gelijk". Het lag--Ventry op delippen te
welgevallen.. „Was BilL Ventry ook )(£e zal nog wel opgewondener vragen: „Wat moest ik in orde-ma-
aanwezIg?,, vroeg ze abrupt. worden als-ze 'hoort hoe 't met mii «ken voor. Johnny", maar, hij kreeg
„Ja, hIj was zelfs heel erg aan- is''.- nog net op tijd een helder moment,
wezig. Waarom vraag je dat?" MWat bedoel je nou?" „O. voor Johnny", ze! hij. „Née
„Niets bijzonders..; Hij belde me Kijk", zei Nicola, „tk heb: een helaas niet. Eyans voelde erniets
vanavond op, ylak nadat je weg sterk vermoeden, dat Ik op hetzclf-voor. Ik.„ bet spijt mé verséhrik-
de pad ben als de weduwe vankélijk. Vi. je begrijpt dat ik mn
„Waarom belde hij jou opi Peregrine. - Maarik wou -t. pas zee- - uiterste, best heb gedaan',
..Zogenaamd om .tc vragen hoe ggn 3ig jk helemaal zeker was". „Lieveling, .wat een ellende!
laat de vergadenng begon, maar hel „Nee maar", zei Dixon. Een paar jammerde de stem. „Kan er, mets
kwam er. op neer, dat, hij morgen- 'minuten bleef hij zwijgend naar hel meer aan gedaan worden? Toe, ter-
miada^ tnet me naar 'de bioscoop plafond liggen .staren. Toen trok hij willé van je arme, kleine Violet,
wou. Ik vraag me af hoe hij erach- resoluut het licht uil. „Alleen wanneer hij als tweede
ter is. gekomen, dat je op donder- wi] spelen",- antwoordde Ventry
dag laat uit kantoor komt". Het huis' van. Ventry, was een kort. De kindermaniertjes van me-
Dlxon grinnikte. groot, lelijk, Victoriaans bouw- vrouw Clarkson klonken het afschu-
„Die manis de meest schaam- werk. Hij zou het al lang verkocht welijkste door de telefoon, dacht
teiozc vrouwenjager die er bestaat", hebben al$ de. vorige eigenaar er hfi.
zei hij. „Heb je zijn uitnodiging niet: een schittérende biljartkamer „Maar dat doet hij niet. Hij^weï-
aangenomen?*' tn had laten' maken. Met-wat kost- gert beslist, Je weet hoe hij- is.
„Ik heb gezegd, dat ik - op de bare veranderingen was daar piaats Billy, jongen, wat moeten we doen?
thee was gevraagd bij mevrouw Ho- gemaakt voor Ventry s orgel en-had Als hij "niet in het orkest'zit, Is hij
berts, wat nog waar is ook. Zijn hij er een uitgebreide muziekbiblio- iedere avond thuis en hij is al zo
tegenwoordige liefdesverhouding theek bijeen gébracht. Toen'hij na achterdochtig. We krijgen geen kans
schijnt in ieder geval aan 't aflopen de vergadering thuis kwam,"' ging meer om elkaar te zien",
te zijn. Hij klikt kennelijk uit naar hij regelrecht naar dezekamer. „Ik begrijp - *t". Ventry's stem
Iets anders. Hoe'spelen mannen als schonk zich een glas whisky 'in,.zet- :klónk niet al te mismoedig-.hij.-het
Billy dié dingen toch klaar?", te het op 't- orgel en begon uit:zijn vooruitzicht.
„Moet je mijniet vragen", zei hoofd, met veel vuur en veel fouten „Als hij "niet' naar de VrÜmetsé-
Dixon. „Kom. we gaan naar bed" een Toccata van. Bach te speleivHet laars was. had ik je. nu niet een«
Twintig minuten-later.-toen hij ïti was een stuk waar hij bijzonder veel op kunnen bellen" klaagde Violet,
bed stapte, vroeg hij achteloos: van hield. ten eerste omdat hij het „Het is net: of ik bij een detective
„Tussen haakjes, heb je de krant mooi vonc? en ten tweede omdat woon. -Wat denk je Billy-lief. zou
:elezen; vanavond?" het af en tóe [zijn ene hand vrij liet, hij iets ontdekt kunnen hebben?"
