PAPOE
i
Het verzuimde ogenblik
H
Aan wie de schuld?
De moordenaar speelt klarinet
A
Spanning in
M.-Oosten
ten einde
In het goud
Buitenlandse reders
mogen tussen
eilanden varen
Maengkom: 10.000
evacué's zijn
reeds vertrokken
Werkweek van
45 uur in heel
Scandinavië
5 maal
Concurrentie
Vanavond
Morgen
SPROETJE SPA
door FRANK GODWIN
AVONTUREN
KAPITEIN
2
Zaterdag 4 januari 1958
JL JLj
rET is bet bedrijfsleven, dat alie lasten van de bestedingsbeperking
torst, aidüs de heer T. j. Twijnstra ia een radiopraatje. Is dat
juist? Naar onze mening niet. Er is wel degelijk ook sprake van
een consumptiebeperking bij de loontrekkers. Voor de huurver
hoging is een compensatie toegekend, maar voor andere kostenstijgingen
is dat niet geschied. Deze stijgingen waren vooral aanzienlijk voor wat
betreft de tarieven der openbare diensten. De grote vakcentrales hebben
dan ook a! meermalen waarschuwende geluiden doen horen. Dat zij zich
niettemin tot dusver hij de gang van zaken hebhen neergelegd, is het
gevolg van hun verantwoordelijkheidsbesef. Er is daar naast goede reden
om aan te nemen, dat het euvel van de zwarte lonen niet meer zo wijd
verbreid is cis een jaar geleden. Wat men er van wil zeggen, in ieder
geval is ook dit een stuk consumptiebeperking.
Voorzover er fouten zijn gemaakt, betreffen die niet de onbillijkheid
van de lastenverdeling in het hele complex van maatregelen. Er is na
tuurlijk disrussie mogelijk over de opportuniteit en de wenselijkheid van
eik onderdeel afzonderlijk, maar het doet toch weinig af of toe aan de
verdienstelijke ui t gewogen heid van het geheel. Waarin de regering in het
algmeen en de minister van Financiën in het bijzonder zijn tekortgeschoten,
dat is de reactiesnelheid. Pas deze week beeft de Tweede Kamer het
sluitstuk, de belastingontwerpen, behandeld; dat is ongeveer anderhalf
jaar. nadat de economische overspanning voor het eerst op duidelijke wijze
zich openbaarde in het verstoorde evenwicht van de betalingsbalans.
DE kabinetscrisis heeft natuurlijk vertragend gewerkt in een periode,
toen het voor ieder duidelijk was. dat de dingen verkeerd liepen.
Maar het is ook al weer aanmerkelijk meer dan een jaar geleden,
dat een regering tot stand kwam. Met bet ontwerpen en indienen
van de belastingmaatregelen is het veel te traag en ambtelijk toegegaan. De
gevolgen zijn niet uitgebleven: bij de parlementaire behandeling deze week
viel het tal van leden moeilijk, ze nog in het verband der totaliteit van
de economische ingreep te zien. Misschien kan het beter anders worden
gezegd; het viel velen maar ai te gemakkelijk, ze los daarvan te beschou
wen, iets, waarvan het debat overduidelijk getuigenis heeft afgelegd.
Navenant was de taak van de minister zwaarder. Het psychologisch
ogenblik was nu eenmaal verzuimd. Uit het grote verband getrokken
zweefden de wetsontwerpen in de lucht. Er gingen stemmen op, de be
handeling maar op te schorten, omdat het immers al weer wat beter ging.
De critici kregen de volle kans, en de minister kreeg de volle laag. Wat
indertijd in persstemmen als onderdeel van een sluitend geheel «jp in grote
lijnen aanvaardbaar was geprezen, kon aldus het karakter krijgen van
een onredelijke poging tot het verkrijgen van onnodige middelen. En de
klacht werd alweer vernomen, dat de regering zich dermate in haar pro
gram had vastgebeten, dat met haar helemaal niet meer te overleggen viel.
Het is nu op een compromis uitgelopen; de regering heeft op kosten
van de lagere publiekrechtelijke lichamen een aantal miljoenen prijsgege
ven. Het is echter niet hijzonder sierlijk en evenmin erg bevredigend.
Want vooral dc gemeenten ritten ook moeilijk, en zij worden eens te meer
het kind van de rekening. Aan de opmerking van de heer Twijnstra, in
de aanhef vermeld, moge een stukje gezichtsbedrog ten grondslag liggen,
de gemeenten zijn nu wel degelijk eenzijdig benadeeld.
HET onfrisse blaadje „Burgerrecht'* bevat een tekening voorstel
lend» de rug van een dikke Excellentie en een hand, die onwillig
de nota voor een reis van Singapore naar Nederland van een
gezin van geevacueerden vasthoudt. Onderschrift: Wiens schuld
moeten wij betalen? Dit zegt het gezin natuurlijk. Het antwoord staat er
niet bij, maar bet is wej duidelijk dat de tekenaar beoogt te zeggen, dat
de schuld ligt bij de na-oortogse Nederlandse regeringen, die Indonesië
niet in hun greep hebben kunnen houden.
Men kan het verhaaltje weer meer horen de laatste tijd, niet zo luid,
maar toch duidelijk verstaanbaar. Het is een vals verhaaltje. Want wan
neer iets zo zoetjesaan duidelijk is geworden, dan is het wel de onmoge
lijkheid van de taak om na de oorlog van de verhouding tussen Nederland
en Indonesië^ jaib te maken. Wij zeggen niet, dat de na-oorlogse re
geringen altijd verstandig hebben gemanoeuvreerd, maar wij zeggen wel, I
dat zij te maken hadden niet een stuk onhandelbare erfenis van de jaren
vóór 1941, toen veel gezond nationalisme werd gelijkgesteld met verraad.
en blanken, d.te bet organisatieleven onder „de inlanders'* poogden te I
bevorderen, als verdachte figuren golden. 1
De proclamatie van het beginsel der gelijkwaardigheid, toen Japan zijn
grote aanval begon, kwam minstens een kwart eeuw'te laat. En wanneer
dan ook wordt gevraagd, waar de rekening thuishoort, dan moet bet ant
woord luiden r hij de groep, welker inzichten en tradities „Burgerrecht"
tegen alle draden in nog 'poogt te handhaven.
(Van een onzer redacteuren) vaders als politieman, chauf-
Nieuw-Guinea leeft op de feur, verpleger en wat niet al.
grens van twee culturen en de Nog leven er in de kleine dorpen
over pan ff van 't enp levpiMna- van 't Zuiden en langs de Mambe-
overgang van t ene levenspa iano pap0Ga-S| die vroeger mensen-
troon naar het andere moet in vlees geproefd hebben en hun zonen
feifp in lii+tolo ffpntallen iarpn trekken soms op sneltocht, als zij de
reue ïri tuueie nenxauen jaren kaRS krijgen_ onderwijs en christe-
n kloof van vele eeuwen mem lijke vorming bannen deze gruwe-
selijke ontwikkeling overbrug- Rijkheden uit, maar 't vernis der
Tvrj-0 moderne beschaving blijkt toch veel-
gen. Nog wordt m vele dorpen ai nog uiterst dun Getuige de er
van de Marind-Aniem, een der varing van een bestuursambtenaar
in de Australische helft van Nieuw-
grote Fapoeastammen van de Guinea, die 't volgende gesprek met
Zuidkust, periodiek het grote een vriendelijk glimlachende oude
feest van rip nffnd-v?"-ria'n<;pn heer in e€ö kampong noteerde:
ieeax van ae >.ngna zi aansen )Heb Je vroeger we] eens mensen.
gehouden, waar- vlees gegeten, opa" „Nou en of!"
„nor mpn rlafPrt- (Genietend smakken met de lippen),
voor men aagen tiMaar nU öoe je 't toch met
lang door woud en meer" „Neen meneer, nóóit".
moeras haar de «Wel, dat is prachtig; zoiets kan toch
r ook niet, vind je wel'* Waarop de
feestplaats treKt Papoea-grijskop demonstratief de
en Vele weken te- mond opensperde en antwoordde:
„Kan niet, want geen tanden meer
voren doende is Nóg houden, m de verre dorpen
met vergaren en bereiden der van 't binnenland, de Papoea's in
nn hnpvefrih^pn vnpricel huiverende vrees hun tovenaars m
enorme noeveemeaen voeasei, ere. nóg wordt daar de iiZWarte ma_
welke dan worden verorberd, gie" bedreven, welke de bevolking
De dans ontleent de naam aan j.n een angstpsychose houdt. -- Maar
t i i terzelfder tijd hebben ontwikkelde
de haaraanvlechtsels, waarmee Papoea's zitting m adviserende col-
de deelnemers zien tooien en is leges, in de smds 1951 bestaande
i Raad voor Bevolkingszaken en ne-
oorspronkelijk een ritueel van men tn het „achterland" eenvoudige
volwassenheidsverklaring, on- inheemsen als leden van een dorps-
df>r invlnpri van hpctimr an raad aande«l i:" bestuur van hun
aer mvioea van oestuur en gemeenschap, of zyn actief werk-
kerk nu van zijn moreel ontoe- zaam in 't bedrijf van verbruiks- en
laatharp pliampntpn nntriaan andere coöperaties, welke over 't ge
laat oare ejememen ontdaan. heJe door Nederiand en Australië
Maar terzelfder tijd gaan de beheerde gebied tot leven zijn ge-
kinderen dezer Marinds bii de !*0™en e" de welvaartsontwikkeling
J m d« autochtone sfeer bevorderen. »#i.,
missie ter school, werken de Hun kinderer genieten onderwijs op
dorps-, vervolg- of muloscholen, aan
een ambachtschool of andere onder
wijsinrichting. Een aantal is reeds
zó ver, dat zij voor verdere opleiding
naar Nederland konden worden ge
stuurd: in 1956 gingen vijf Papoea
jongens in ons land naar de HBS
(slechts 1 bleef zitten) en drie wer
den goede gymnasiasten: in 195?
zond men er twee naar Nederlandse
lycea, twee naar de nijverheidsschool
te Noordwolde en één naar de op
leiding voor 't coöperatiewezen aan
de Goedhart-stichting in De Steeg.
Men kan echter het tecnoo der
ontbolstering niet „opjagen": de
kloof van eeuwen blijft immers ga-
dat deze
waardige oude heer met zijn vrien
delijke glimlach In zijn jonge dagen
nog mensenvlees verorberd heeft. Hij
behoort tot de Marlnd-Anlem (letter
lijk; „Mensen bij uitstek"), een der
grote stammen van de Zuidkust van
Nederl. Mlcow-Guinea. De hoofdtooi Is
uit veren van paradijsvogel en kroon-
dulf vervaardigd. De neusdoorboriJiE
is ook lüer duidelijk klchtbaar.
behalve Latijn óók Jantje kennen",
luidt het spreekwoord. Hetgeen wil
zeggen, dat wij* niet alleen ons re-
kenschap moeten geven van wit wij
pen en kan verzwelgen, wie met te introduceren in de wereld van de
onvaste voeten springt De door Papoea, maar ook grondig moeten
de Papoea-,.intellectueel" zelf gewil- kennen cn begrijpen, wat het leven
de aansluiting bij 't levenspatroon van de „Papoea van vroeger" inhield
der modern-westerse wereld bete- en door welke elementen dat leven
kent m vele opzichten tevens een werd en deels nog wordt be-
geestehjke „ontworteling", waardoor heerst,
de Papoea in labiel evenwicht ge- .(SLOT)
bracht wordt: de greep van stam tra-
ditie en overgeleverde zede werd
krachteloos, maar de zin van 't.
„nieuwe" denken, en. nieuwe sociale
samenhangen spreekt soms nog te
zwak, om een betrouwbare steun te
zijn.
Nederland, dat bij de ontwikkeling
der Papoea-maatschappij de leiding
heeft gekregen, moet 2ich daarom
steeds weer terdege bezinnen op wat
het mét en vóór deze Papoea doet.
„Wie Jantje Latijn wil leren, moet
Vrouwen van de Moejoestam In het
volle vuur van een meeslepende dans,
welke onderdeel vormt van de „ngad-
zi"-c«romonie. Deze foto werd ge
nomen in het dorp Jtalaii, 't hart van
het Moejoegebled, De ngad-zl dansen
zijn over een groot deel van zuidelijk
Kleuw-Guïnea ln onderscheidene vari
aties inheems Onder Invloed van Be
stuur cn Missie werden dezo aanvan
kelijk veelal zeer wilde ceremonien
aanzienlijk bijgeschaafd en. enkele on
derdelen van dit en andere rituelen
zijn thans verboden.
Indonesisch blad:
DJAKARTA Het Indonesische
blad „Kengpo" heeft vrijdag bericht
dat zes buitenlandse scheepvaart
maatschappijen verlof van de Indo
nesische regering hebben gekregen
om de verbinding tussen de eilanden
van Indonesië te onderhouden.
Het blad schreef dat de minister
van Scheepvaart, Nazir, had gezegd
dat dit de Westduitse „Hapag" is, de
Japanse „Tokio Senpakoe". 3e Brit
se .Bine funnel", de Amerikaanse
„Isthmian-lme" en ondernemingen
uit Polen en Joego-Slavië.
LONDEN. Groot-Brittannië
heeft bekend gemaakt nog 200 Hon
gaarse vluchtelingen te willen opne
men en heeft daartoe een missie ge
zonden naar Joego-SIavié.
De missie, bestaande uit functiona
rissen van de Britse immigratiedienst
en een dokter, zal aandag met haar
werkzaamheden aanvangen.
DE SUPERIEURE ONAFBhaNDBARE LAF WORDT
hJDENS DE GEHELE LEVENSDUUR VAN UW HAARD
VOORTAAN TEN VOLLE GEGARANDEERD
DJAKARTA Minister van Jus
titie Maengkom heeft bevestigd dat
10.000 Nederlanders Indonesië verla
ten hebben sinds 10 december. In
middels zijn met de „Willem Ruys"
uit Singapore 658 Nederlanders naar
ons land vertrokken. De „Ruys** zal
in Medan op Sumatra nog 90 evacué's
opnemen.
De ongeveer 800 evacué's die met
de „Waterman" in Singapore arri
veerden zijn ingeënt voordat zij naar
een quarantainekamp gebracht wer
den. De „Waterman" kwam uit een
besmette haven.
Bij de inscheping in de havens
van Indonesië zou worden geholpen
door het Indonesische Rode Kruis.
Uit Engeland vertrok gisteren een
ander vliegtuig naar Singapore, om
dat het toestel, dat in Albanië werd
vastgehouden, vervangen moest wor
den.
(Advertentie f M
Schrijf In «Ik der llan vakje» «en t ol 2
of 3. Optallatl. Plak dit formulier op B'"
frankeerd# briefkaart maf 50 tent extra
porto op adrejzi|de. Inzenden aant Klaver
vier, Hilversum. Eén oplossing per kaart.
Radio-actie ln samenwerking met en ten
bate yon St.,.Prins Bernhardfonds",St. „Hot
Nedofl. Blindenwezen", Nod. Ver. Soeïole
Zorg voor Mtnder.ValWen „AVO" en St.
,Ned. Org. voor Intern. Bijstand", Goed-
t.1 u.: 4etjt y.dMiti,
1026/257.
(Van onze correspondent)
KOFENHAGEN. De 45-urige
arbeidsweek is thaana voor geheel
Scandinavië verzekerd. Zweden ging
hierbij aan de spits, doordat het van
af l januari 1958 een verkorting van
de arbeidstijd in drïe etappes be
gonnen ls welke in I960 beëindigd
zullen worden.
Denemarken zal dezelfde proce
dure vanaf 1 maart van dit jaar
volgen, terwijl de Noorse regering
zojuist besloten heeft de verkorting
van de arbeidstijd m twee etappes
door te voeren nl. vanaf 1959 met
anderhalf uur en vanaf 1960 nog
maals met anderhalf uur. Bij deze
hervorming zijn m Noorwegen
600.000 arbeiders betrokken wier
loonproblemen rechtstreeks met de
werkgevers zullen worden opgelost,
zoals er ook voor gezorgd zal wor
den, dat de effectiviteit der produk-
tie door de verkorting van de werk
tijd met nadelig wordt beïnvloed.
DJAKARTA- Gisteren ls een
groep Indonesische officieren naar
de Verenigde Staten vertrokken,
waar zij een opleiding zullen krijgen,
die negen maanden duurt.
BOELGANIN:
MOSKOU. Premier Boelganln
heeft gisteravond te kennen gegeven,
dat de terugkeer van maarschalk Ro-
kossowski naar Moskou betekent,
dat de Syrische crisis voorbij is. Hij
zei dit tijdens een ontvangst op de
Birmaanse ambassade- In antwoord
op een vraag van een journalist zei
hij, dat het terugroepen bewijst, dat
ar een algemene ontspanning in het
Midden-Oosten is opgetreden,
Henry Shapiro, de correspondent
van UP in Moskou seint, dat de te
rugkeer van maai schalk Rokossows-
ki ook betekent, dat er geen zuive
ring m het opperbevel van hei Rode
[eger heeft plaatsgevonden na het
ontslag van Zjoekow.
De functie, die Rokossowski nu in
JMoskou zal bekleden, maakt hem de
directe ondergeschikte van maar
schalk Maünowski, de opvolger van
Zjoekow, Rokossowski was één van
de naaste medewerkers van Zjoekow
in oorlogstijd en hij streed zij aan zij
met hem in de meeste belangrijke
veldslagen.
TA/EGWUS", het KRO-cabaret
53»* onder leiding van Jan de
Cler, beleeft "morgenavond, z'n vijf
tigste uitzending. Een feit om, zoals
heet, even b(j stil te staan. Want
de Cler mop met wijlen Dico
der Meer tot de pioniers van
een nieuwe stijl
in het radio-amu
sement worden
gerekend. De Cler
(45), die tot il-
lustratie-tekenaar
werd opgeleid,
kwam kort na de
bevrijding als zanger-gitarist met
eigen liedjes voor *i eerst voor de
KRO-rnikrofoon. Wat hij sindsdien
heeft verricht zal bij alle trouwe
luisteraars voldoende bekend zijn: de
strip Buffalo Bill, Negen heit de Klok
(met als successen de creatie van
Dip in het duö Dip en Dop, de Familie
uan Tutte) enzovoorts. Het idee van
Buffalo Bill heeft hij dit seizoen tot
nieuw leven gebracht in z'n kolder-
strip „De Wadders",
Het programma „Wegwijs", dat
morgen jubileert, behoort door z'n
knap op^ het medium afgestemde
vormgeving en door z'n prettige in
houd, tot de beste radio-cabarets (en
dat zijn er slechts enkele). In het
eerste seizoen maakte De Cler het
samen, met Êmile Lopez en Jules de
Corte. De laatste behoort sinds sep
tember '57 met meer tot de samen
stellers; hij heeft het, begrijpelijker
wijs, te druk met z'n voortreffelijke
„Roulette". Aan de feest-uïtzendmg,
waarin zoals dat behoort verschei
dene succesnummers worden her
haald, werken Lili van Haghe, Ina
van Faassen, Sylvia Poons, Ton van
Duinhoven, Jan-zelf en het duo
André de Raaff-Jacques Schutte mee.
VIJF maal Is scheepsrecht. Deze
afwijkende regel is ingesteld
voor de televisie-uitzendingen van
Vondels „Gysbreght". Eigenlijk had
directeur Guus Ostcr van de Neder
landse Comedïe er dit jaar ai een
streep onder willen zetten. Maar dat
vond to(j 'n beetje snen voor Jack
Dïxon en de VPRO, Zo kunt u dins
dag voor de vijfde en laatste maal
nog getuige z(jn van 'n reportage van
de nieuwjaarstraditie in de Amster
damse Stadsschouwburg, compleet
met de Bruiloft van Kloris en Roosje.
Waarom de heer Oster een einde
wil maken aan de Gysüreght-uit-
zeodmgen? Niet omdat hy iets tegen
de TV heeft, maar omdat z'n gezel
schap toch ieder jaar ook nog met
Vondels tragedie op tournee gaat. En
hy is bang, dat dit wat moeilijk 2al
worden als meer dan 'n miljoen
mensen de opvoering al op 't beeld
scherm hebben gezien. Verder vreest
Guus Oster de concurrentie van de
televisie met. Zyn eigen gezelschap
heeft nog nooit zo'n goed seizoen-
begin gemaakt als jn het najaar
van 195? (met o.a, „Het ei" en „Óom
Wanja").
WEL last van de concurrentie van
de TV hebben de Britse bio
scooptheaters. In de afgelopen zeven
maanden hebben met minder dan
honderd bioscopen in Engeland hun
deuren moeten sluiten, zo heeft een
regeringswoordvoerder meegedeeld
in het Lagerhuis.
IN de KRO-rubnek „Echo" spreekt
dr. Huub van Doome vanavond
over de gevolgen van de bestedings
beperking (8.258 40; K. II).
Verlangt u iet$ anders dan lichte
kost, dan kunt u om 9 uur afstem
men op het Derde Programma van
de BBC. Het Symfonie-orkest van
de Britse Omroep concerteert onder
leiding van Rudolf Schwarz: werken
van Richard Strauss en Frank Mar
tin.
T N het programma van Hilversum
van 2.45 tot 3.10 een uitzending
in de rubriek „Ontmoeting der Le
vensovertuigingen". Onderwerp:
„Waarm verschillen 't Christendom
en het Humanisme?".
Een luisterspel naar 'n kort ver
haal van Willy Corsari, „Monsieur
Max", kunt u van 8.40 tot 9.05 ho
ren. De schrijfster treedt zelf op als
vertelster; Huib Onzand speelt de
rol van Monsieur Max.
Na een Chopin-recital door de
Hongaars-Zwitserse pianist Bela Siki
(3 05—3.25: Sonate in bes) via Hil
versum II om 3.25 een lezing met
muzikale illustraties door dr. Alexan
der Ringer van de Universiteit van
Oklahoma over ..De na-oorlogse mu
ziek in Amerika".
fciiillt'ton door Cyril Hiiro
IrYACHffcVEM tof
LAMPAArt
IKHto IET6MAT6
KLÉVERI&5 AAN
HAND
LAP1P
ROOD
TAFÈL
3138. De rest speelt zich af in enkele minuten.
Het machinepistool van Billy Bold China ratelt
een paar maal en dat betekent het einde van de
bemanning van de „Servidora". De roerganger
ziet nog kans overboord te springen, maar ver
dwijnt direct in de diepte. De mannen van .Billy
springen over en nemen de schoener in bezit. De
lichamen van de gedode zeelieden worden een
voudig overboord gegooid. Dan wordt de „Tai
foen" lek geslagen nadat de lading, voor zover
die nog te gebruiken ls, aan boord van de „Ser-
vadore" is gebracht. Ziezo, dat ls dan_ dat.,,
Billy staat van genoegen te grijnzen: hy heeft
nu weer een prachtig schip, de „Taifoen" is van
de aardbodem verdwenen en wie doet hem wat?
Lucia en MarJo zijn er wel een beetje beduusd
van, dat alles zo snel in zijn werk is gegaan en
zo langzamerhand dringt het tot beiden wel door,
dat zij zowel zelf schuldig als medeplichtig zijn
aan een reeks misdaden, die elke rechter ter
wereld bijzonder zwaar zal straffen;
zuchtte hij. ,jte was een begena
digd artieste",
„Hoelang was ze al dood toen
u haar vond denkt u?"
Dokter Cutbush schudde zijn
hoofd.
„Daar ben ik slecht in", zei hij.
„Beslist nog met lang... een half
uur, misschien iets langer... maar
dat moet ik echt aan uw specialist
17 iedere stap die hij zette.
Evans was alleen. Aan beide kanten van de gang overlaten".
Hij hep heel langzaam en voor- waren deuren en voor èèn daarvan i(pan hoef ik u niet langer op
overgebogen. als een man m een. stond een agent met een r?°d. 8®" te houden, dokter. Als u uw naam
droom. Het was doodstil toen hy wichtig gezicht, die onmiddellijk en adres aan sergeant Tate hier
het podium bereikte. Zyn handen salueerde toen Trimble naderde. 0p Wilt geven, zal hij later wel uw
grepen de leuning alsof hy zich zon- ..Ze is hier bmnen, meneer" zei officiële verklaring komen halen",
der steun niet staande kon houden, hij, „dokter Cutbush is er by op j(Dank u. Mag ik myn dochter-
Zonder te spreken stond hij daar het ogenblik. Er is niets aange- tje ook meenemen?"
een stille man tegenover een stil raakt. Ik heb...". »Tw dnrhierHe?" vrnea Trimble,
publiek. Toen hij eindelijk iets zei, Trimble knikte. ~"w dochtertje, vroeg inmoie.
was zijn stem nauwelijks hoorbaar. „Ik hoor later wel wat je te rap- „Ja. ze zit m net orkest... eerste
„Er is een ongeluk gebeurd," zei porteren hebt", zei hij. „Blijf waar violiste. Dit zal haar wel erg ge-
hij zacht en hees, „er moet onmid- je bent tot ik je laat roepen", schokt hebben, ik zou haar graag
dellijk een dokter komen." Achter zijn rug grinnikte sergeant mee naar huis nemen
Tate tegen de agent en volgde „Het orkest?" Trimble wreef met
U MAAKT KENNIS MET daarna zijn inspecteur, een slanke, een onzeker gebaar langs zijn km.
TRIMBLE zelfverzekerde man... wat te zelf- „Weet jij iets van dit gebouw af,
Markhampton had al jaren geen verzekerd zouden kwaaddenkenden sergeant?"
eigen politiemacht meer. Naar aan- misschien beweren. „Zeker meneer. Ik heb huur
leiding van de dringende boodschap De artiestenkamer was een klein, m'n jonge jaren vaak de Messias
kwam er dus een detective-inspec- vierkant vertrekje. Het had geen gezongen".
teiir van de provincie Markshire. ramen, alleen in het plafond. Er -Hoe komt het orkest op het po-
Hij ontving het bericht toen hij stond een tafel in, drie gewone dium?"
juist op het punt stond naar huis stoelen en een armstoel. „Door de gang die u net beke-
te gaan. Trimble was nog jong, op de tafel stonden een heleboel ken hebt. Je kunt langs twee kan-
gezien de rang die hij had berejkt vazen met bloemen en lag een Ien op het podium komen, links en
en hij was tevens energiek en eer- viool ln een open kist. Dokter rechts".
zuchtig. Zijn voorganger uit de tijd, Cutbush zat op een van de rechte „Dat dacht ik al. Iedereen die
dat Markhampton nog wel een poli- stoelen. In de armstoel lag Lucy naar het podium gaat, kan dus
tiemacht bezat, had al die eigen- Caxless. langs deze deur komen",
schappen niet tot de zijne kunnen Trimble keek even de kamer „ja. En omgekeerd kan iedereen
tellen en vond 't heerlijk met ver- rond voor hij op het lijk toeliep, die op het podium verschijnt uit
vroegd pensioen te gaan, toen de Daarna opende hij de andere deur deze kamer zijn gekomen zonder
provinciale politie de zaak over- in de kamer, die ook weer uit- dat hij het hoeft te zeggen. Er
nam. De ondergeschikten van dit kwam op een gang, die naar het zijn nog verscheidene deuren op de
goedmoedige heerschap hadden hem podium leidde. gang, ziet u".
niet zonder spijt zien vertrekken en „Is er iemand door deze deur De manier waarop de sergeant
bekeken de nieuwe aanwinst met gekomen, nadat het lichaam gevon- zijn verklaring gaf, zat Trimble niet
slecht verholen achterdocht. Trim- den was?" vroeg hij. erg. Hij weidde zich tot dokter
ble wist dan ook best, dat hij ze „Ik natuurlijk zei de dokter op Cutbush.
voor zich zou moeten winnen en hij zacht verwijtende toon, „maar zo- „Ik ben bang dat ik het orkest
vond het prettig bij deze gelegen- ver ik weet niemand anders", nog even hier moet houden", zei
heid vergezeld te -worden door een „Juist. En dokter, wat kunt u hij, „maar niet lang, denk ik. Zoekt
sergeant van de oude garde. Hij mij vertellen?" u uw dochter maar 'vast op",
had sergeant Tate al zo vaak wil- „Heel weinig tot mijn Bpyt. Het Na het vertrek van de dokter,
Ion overtuigen van de deugden der leven w&f sweken toen ik arriveer- doorzocht Trimble kort, maar mten-
provmeiale organisatie in het «alge- de. De doodsoorzaak is duidelijk." sief, de hele kamer. Hij was er zich
meen en van Trimble in het bijzon- Hij stond op, liep naar de armstoel van bewust, dat de sergeant, hoe
der. Deze zaak kon best de door- en tilde met onverwachte tederheid wel hij meehielp, hem zwijgend be
slag geven. de massa donker haar op, die het kritiseerde Des te irriterender was
De inspecteur stopte voor de ar- ontstellend misvormde gezichtje hel, toen het onderzoek mets op-
tiesteningang van het stadhuis en verborg. „Gewurgd", vervolgde hij. leverde. Absoluut niets in de kamer
een wit weggetrokken portier deed „Er is een zyden kous om haar was in wanorde. Alles was volko
de deur voor hem open De gang nek gebonden, maar ik heb na- men normaal, op het stille figuur-
waar hij binnenkwam, was volge- tuurlijk mets aangeraakt. Uw eigen tje in de armstoel na. Tenslotte
pakt met mannen en vrouwen, die medicus zal wel verder uitsluitsel liet hij Tate de agent halen en
abrupt zwegen zodra ze hem za- geven". Hij liet het haar weer val- vroeg hem m zyn plaats zolang de
volgden len. „Een groot verlies, inspecteur",wacht te houden, (wordt vervolgd
gen. Hun angstige gezichten
