mm
lu ts zjttïjit üssraers x sas
Franse blindheid
'^«eissatrswjwt
De moordenaar speell klarinet
«ta^E
Carttff,jij asm ottinbE Dit
m t? boüj &oed hemt tn n tn
ÏÏSK 08 E8an; m"r f'mk 8UJi
ïin^tll'u""1^0 Va" da' de S>ri!ch« 'dd«'
- -
Van moord verdachte
moeder in vrijheid
Schrale huid j
Kloosterbalsem
Moeilijkheden
in RCN leiden
tot conflict
Geen ontslag bij
Fordfabrieken in
Amsterdam
RADIOACTIEVE
AS EN KACHEL
IN NOORDZEE
Economie
SPROETJE SPARKS K door FRANK GODWIN
Drink elke dag
VRIÉH D IS VfcRDWAAtO
m«£f eos,htBucK?
Munt VihDfcfl ...En JIJ ZIT JAM.
ntR OfcriOEG VAï>T&ÊBOnD£n
Lltvt HELP'lrthOOP
DATH'JGfctn H0M6£f?
HEfcfH
Dinsdag 11 februari 1958
Hvtnèn r aan«naluili»e '-au EsïPl» en Syrië viel
fameo met een conferentie der landen het B.sdad-verdr»s;
vnldLe"TrJr"»". S' di' Awd zora-
verandert ia» het k - ®J«nblik was gunstig. hetgeen echter niets
gerande't aan het fnt, dat de daad minder was ingegeven door Ara-
Is wam hleron f Hr "ood«»aak Symch zelfbehoud. 'liet
vocTdi Ru«i"T' 1 TV* 1>!maV'U' m"r kov^od werd
S het leS tê T h3d "«W*»* hem
doLScn hii JL vri="d echtet hod rijn eifen
J w UhLoL 1 d T" "•HïOOM Wj and" probeert,
M ,T I sc A'en. Hoe ver hij daarmee is
™>ZWdrê; J Morradeq z,„ helpers i„ Penië dat indertijd
twijfeld M«ar hóf M™" Se9:ncl.roniSeerd is bet geval onpe-
^rhiduwd d Tl' T swd ""e«!"",d toeval rvordt toch verre
Slghrid m0r,Cn °P S,,arf' ia" wü« d"
Met Nasser iook de politiek \an v,
"andco raar bh'.„én ,"T ',e "'«'heten volksdemocralLbe
t"""dnidT', ,a",dc ««mmunistische partijen co verval-'
P8r,i:' Z° - "e-
Ito»" van twee landen op federale
grondslag (r ant daar komt [,et loc)l op j verband
woord Tuiden6 dArabiKht TT» mol, he, ,„t
maar hZ j, t a"' m°"cf '"t1'"" zm aanwezig is.
r'eh kV tie «Oiatandisbeden, waaronder Syrië ach aan Nasser ouden
geschrkt ntaante, met op de voorgrond is getreden Schakelt «en de
opzet Syrte van Ros and onafhankelijk ,e maken ni, dan er een
r r'^'j m"r h"': SrS«ld«" hei anli-lsraël.senti-
Emnén ^e"oelc" ^Ifmne, na, de Arabische volksfront-gedachte zon
Minnen worden genoemd; he, tadicale en volksaardige eenheitlsnanona
dné'nieT -ï "an d' H' paleizen de, koningen en
Knnin-e n l "n'it^ho"1d',' idee van de Arabische verbondenheid
maa "cha, T' T "i"" b"'aa" !r' hiërarchisch geordende
maa schappij. In Egypte en Syrië heelt men maling aan de hiërarchie
or al hans aan de overgeleverde hiërarchie. nrerareme
verhend"" j-'d "«'S'"? «CUtu.r legoiover de oude geza-s.
SS 5 ,ni en Saoedi-Arabtë, bezitten ze niet oi biina n et I
h.mke Cj fje'Ki Arahicren. maar kennen en erkennen dr I
de olie'S d° S°"de" b""JC" mr' h" .'««PgebraXdom
smmmm
verandert aan bet totaal-baeld even weinig als hV fei? di"de Zeil
a^\w"scbaar Zi''h b",5hcid k°ni"S Sa»'<"
fn ^««'d-Afrika te vergroten. Te Parijs, waar he, overigen.
dot rle Fransen*" ""1""'""" «"'b'f'ht. worrlt niettemin verklaard
dot Iranscn van Tunesisch grondgebied ai zijn besehotrn en dar
vaTrT i'"" r J di'"ft doet a basis voor Algerijnse over-
allen en als oefenplaats voor Algerijnse rebellen. Waarschijnlijk zit diar
~rnl'-deLb'.Co 7 erd'" tan Isa, t PLeZ
nc ielT' -de absolute onderwerping van Algeria. Bourgniba de Tm
volfcin b"rr'. i™aS bemiddelen, maar kan z.ich tegenove, d. be-
defend ir\35Ll,"d ni" "™"ri—Pt» handlanger van
vafrijng^ariSiew" ,t,V"'li«h'idiraad h"fl ™orgelegd. is een bewijs
«preenwoerd. de goden degenen rlaan, die zij viikn verderven I
j (Van een onzer redactëurert)
- Als het kabinet-Imre Nagy,
Idat in de herfst van 1956 als
coalitieregering werd gevormd
aan het bewind had kunnen
blijven, zou zijn' buitenlandse
politiek gebaseerd zijn geweest
[op-vijf beginselen:
I wederzijds respect voor
territoriale onschendbaar
heid cn'soevereiniteit;
2. non-agressie over en weer;
3 wederkerige niet-mmen-
ging in elkanders binnen
landse aangelegenheden:
4- voor alle stalen gelijke
rechten;
5* wederzijdse hulpen vreed
zame coëxistentie.
De toepassing en uitwerking van
deze beginselen door het Hongaarse
kabinet zou zyn neergekomen op:
I- een strikt neutraal Honga
rije met-generlei bindingen
tot een grote mogendheid,
niet behorend tot' een van
de machtsblokken en met
een internationale positie,
overeenkomend met die.
tvelke door het huidige
Oostenrijk wordt ingeno
men;
2, een. actief buitenlands be-
leid, toaarvan het streven
niet alleen zou wezen Hon
garije buiten de machts
blokken te houden, doch
dat tevens er op gericht
zou zijn geweest deze
Tuacbtsibiofeken te likwide-
ren.
HAARLEM. De 28-jarige me
vrouw J. M. L.van M., die ver-
aaent. wordt van moord op haar 7
maanden oude zoontje Peter, is gis
termiddag op verzoek van haar ver-
oeoigT m vrijheid gesteld.
_De vrouw, die ontkent schuldig te
zijn, aan de dood 'van haar kind.
nad 'smorgenszes jaar met aftrek j
tegen zich hóren eisen. i
(Advertentie LM.}'
I kloii«Tu. gesprongen havdetl
V U'tntmJoefcn.-KloosteTbaisrm
.maakt uw huid tufcr naai- j
ontsmet en geneest
.De eerste stappen op deze weg
zijn nog door Imre Nagy gezet. Toen
bij m oktober '56 voor de tweede
maal aan het bewind .geroepen werd
en daarmee een einde kwam aan de
poutieke vereenzaming, waartoe hij
anderhalf jaar lang door de machi
naties van Bakosi was
gedoemd, kondigde hij
m de weinige, maar aart
grote politieke gebeur
tenissen zo rijke dagen
van zijn premierschan
de neutraliteit van Hon
garije af en maakte-hij
•w. 7Un lsnd los uit het
doo. Moskou gecontroleerde en ge-
dommserde paet van Wanschap.
uaarir.ee. deed hij precies datgene
mZI hS'" ^'"orafsaaride maan
de. i zittend achter zijn schrijftafel,
werkend aan zijn apologie, ah de
enig juiste, tjf» (.„ja mogelijke, de
p"iSP Perspectief-biedende politiek
oor Hongarije had geschetst,
.De vijf beginselen, waarvan Na®v
U,P;^ stamden geenszins van hem-
Tfrdpn ,voor dc eerste maa!
ontwikkeld op dr in Bandoeng ge
houden conferentie van de Afri
kaanse en Aziatische volken dooi
de vertegenwoordigere van India en
Communistisch China, premier Neb
roe en minister Tsjou En-Ui. Zij
wercen voor de tweede maal ge
noemd in een qemcenschappelijke
So wj et nissisch - Joegoslaaf.ie ver k la -
nng, uitgegeven ter gelegenheid van
Chroes;t=je\v's bezoek aan Belgrado.
De wij2e echter, waarop Nagy deze
beginselen interpreteert, is volkomen
ar.aers dan ric opvatting, die daar
omtrent in Moskou bestaat.
..Voor alle staten gelijke rechten"
1 ..met-inmenging", dat wil voor
^agy zeggen, dat het zoals hij in
,7,yn „program", schreef „het sou-
vereine recht van het Hongaarse
volk is, om te beslissen in welke
i'orm de beste internationale positie
iZBl worden verzekerd en-in welke
vorm volgens zijn mening nationale
onafhankelijkheid. souvereiniteit,
gelijkheid en vreedzame ontwikke-
'ling zullen moeten 'worden verwe-
'zenlijkt En er kan niet de min-
|Ste twijfel .over bestaan, dat daar.
waar hij van „onafhankelijkheid"
spreekt, door hem „onafhankelijk
heid van Rusland" wordt bedoeld.
„Vreedzame coëxistentie", dat is
voor Nagy óók en niet in de laat
ste plaats vreedzame coëxtisten-
tie met het Westen. „De barrières
tussen de landen van het socialis
tische kamp' en de grote volkeren
gemeenschap", had hij geschreven,
„moeten worden opgeruimd en de
banden, die de naties met elkaar
verbinden, móeten worden verste
vigd." Op een andere plaats leest
men, dat Hongarije „met alle moge
lijke middelen de vrede moet' be
waren." Voor Nagy betekent dat: een
politiek voeren, die tegen de machts
blokken is gericht,
..De politiek vort de machtsblok
ken." zegt hi.i, „is zowel in strijd
met de idealen van nationale onal-
hankelijkheid en souvereiniteit.
als met het ideaal van een vreed
zame samenwerking tussen ver
schillende stalen. De verdeling van
staten in verschillende machtsblok
ken moet vroeg of laat tot een ge
wapend conflict leiden. Om die re
den is de enig bruikbare vog oaar
een vreedzame ontwikkeling en de
enige weg om oorlog te voorkomen,
met de schepping van machtsblok
ken, doch de likwidatie van derge
lijke blokken, .waar zij bestaan..,,"
Voor de likwidatie van machts
blokken is volgens Nagy „het meest
praktische plan, de actieve vreed-
z.ame samenwerking tussen de de-
moeratisch-socialistische landen of-
soortgelijke staten enerzijds en sta
ten, die een': afwijkend systeem heb
ben anderzijds, met de bedoeling om
door middel van een gelijkgerichte
buitenlandse politiek en door bun
deling van krachten tegenover de
machtsblokken een neutraal tegen
wicht te scheppen. Deze weg wordt
Hongarije des te gemakkelijker ge
maakt door zijn geografische positie
tussen zijn buurlanden; neutraal
Oostenrijk en landen waar het so
cialism e wordt opgebouwd, daarbij
begrepen de $owjet-Unie en onze
buurman Joego-SIavië, die het be
ginsel van de coëxistentie huldigt..."
Wat Nagy bij dit alles voor ogen
zweefde was het oude ideaal van de
vrijheidsheld Lajos Kossuth uit de 1
revolutie van 1848: een Hongarije,
dat met zijn buren samenwerkt in
een federatie van vrije en zelfstan
dige naties. Maar wie zich herinnert
in welk een mate de gestorven Bul
gaarse communist Dimilrow zich het
misnoegen yati het Kremlin op de
hals haalde, toen hij met het idee
ener Donau-federatie voor de dag
kwam. wie begrijpt, dat men in Mos-
kou wél voor een Jikwidaïie van de
NAVO. doch geenszins voor de li-
kwidatie van alle machtsblokken i
is. wie er zich rekenschap van geeft,
Nagy's opvattingen omtrent ge-
Jijïïheid en souvereiniteit voor Rus
land moeten betekenen, die vei*tast
wordt het ook duidelijk, waarom
Chroesjtsjew, toen hij flakosi in de
herfst i van 1956 moest laten vallen,
niet Imre Nagy, doch de trouwe
Kremlin-kbecht Gerö haar voren
trachtte te schuiven,-voor wie de ge
dachte alleen al aan een opheffing
van het Russische of Chinese
machtsblok gelijk stond met „impe
rialistische oorlogsophitsing".
In zijn boek verdedigt Nagy zich
kranig tegen dergelijke beschuldi
gingen. Het door zijn tegenstanders
gehanteerde argument, dat likwida
tie van het Russische machtsblok het
gevaar van een oorlóg zou doen ont
staan. noemt hij „onwaar". En toen
hij in oktober *56 moest kiezen; of
A rlvertemie t.M.}
ONDER ONS GEZEGD EN GEZWEGEN
„Ik ken geen béter geïllustreerd weekblad!"
(Zó boeiend is nu PANORAMA
.-..ju '""«vu utiwtnun. vn*iaai
de reikwijdte van zijn program. Hem
DEN HAAG. Langslepende
moeilijkheden bij hei Reactor Cen
trum Nederland hebben hun hoog
tepunt bereikt, nu het bestuur van
het RCN heeft besloten de goedkeu
ring van het curatorium te vragen
voor zon besluit aan dc directeur,
prof. dr. J. M. VV. Milatz ontslag te
verlenen.
Zaterdag hebben wij in con deel
van on ze editie gemeld, dat prof.
Milatz zou hebben besloten zijn ont
slag Ie vragen. Naar aanleiding
daarvan heeft dc lieer Milatz aan
:iei ANP nog diezelfde dag dc
juistheid var; die mededeling ont
kend. Ons blijkt thans, rial prof.
Milatz van de hem geboden gele
genheid tot "et nemer; van nrvdng
geen gebruik heeft willen maken.
Aangezien echter het bestuur van
oordeel was dat langzamerhand een
onhoudbare situatie wa« ontstaan
als gex'olg van ontoereikend optre
den van de directie heeft het
RCN-bcstuur besloten zelf een ont-
slagprocedure in te leiden. Volgens
de statuten van hel RCN* kar. het
bestuur de directeur ontslaan, doch
.heeft voor de ten uitvoerlegging
van dergelijk besluit dc goedkeu
ring nodig van het curatorium.
Deze goedkeuring ?sl worden aan
gevraagd in ctt) donderdag bijeen
geroepen vergadering var. het cura
torium.
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM. - Er hebben de
laatste dogen geruchten de ronde ge-
daan dat de aangekondigde „integra-
i tie' van de Fordautomobielfabrieken
in Antwerpen en Amsterdam binnen
afzienbare tijd zou leiden tot een
aantal ontslagen bij de fabriek jn
Amsterdam, Van deze zijde wordt
echter meegedeeld, dat van ontsla
gen als gevolg van deze reorganisatie
I geen sprake zal zijn. De enkele hon-
derden Fordarbeiders die in oktober
gedeeltelijk wachtgeld werden gezet
vorig jaar in verband met een tijde-
lijke verlaging van de produktié dp
zijn inmiddels weer op achttien
ontslagenen na in de volle pro
duktié terug.
Bij de Amsterdamse Fordfabriek
werken 'nu ongeveer 1.100 mensen
waarvan 80(1 In de produktié: het be
drijf in Antwerpen ia vrij belangrijk
groter.
ARNHEM, De met beton om-
geren vaten met de radio-actieve as
i 7"1 FGEA'OVER mij in de trein
x een, op een. afgejakkerde schil-
icnboerenpaard gelijkende man at
een. uur bezip aan een dut, die mij
telkens gelegenheid bood te zie» dat
hijdiep in zïm keel, een mooie,
kloeke huig hod hangen. Naast mij
op de bank zaten twee .dames, niet
weer zo jongcioch perfect verzorgd,
„Excellently done, if God did all".
Zir converseerden onafgebroken over
het vervaardigen van jurken en vuU
den de coupé met cryptische volzin-
nen als: „Nou, dat ingerimpelde
taillepandje laat je-gewoon bijlopen
en dan rader je. 't door. en zet er'
een tegenbelegje aan."
In Haarlem stapten ze wit.
Terwijl, ik nasoesde over.de toeel-
de van het haaikunstig jagerslatijn,
dat ifc sinds Rotterdam had aange-
hoord begint de trein weer te star
ten. We reden al, toen een der da
mes, in wilde paniek voor het
raampje verscheen en, meehollend
op het perron, met een priemende
vinger boven mijn hoofd in het net
wees.
't Was een kwestie van snel, doel
matig handelen
Ifc veerde overeinddraaide mei
mijn rechterhand het raampje neer
en zwiepte met. mijn linker het kof
fertje uit het net naar buiten.
Een tveldaad zonder fouten.
Tenminste bijna.
.In mijn opwinding had ik alleen
mijn hak geplaatst op een stuk of
wat tenen van de slaper, die dan
ook met een doffe kreet wakker
tuerd,
„Sorry", zei ifc tegen hem, „Het
moest ooJc zo snel, he..."
Hij keek mij met slaapdronken
ogen aan en vroeg toen schor:
„Waarom gooi jij me koffer uit
net raam?"
Ik zakte, neer op de bank en tel
„O, toas die koffer van u?"
,Ja, hengstzei de man, die al
door wakkerder werd en het gemis
dus steeds dieper begon tebeseffen
•Mooie wereld waarin we leven.
De belasting pikt je centen en wat
je nog aan natura bezit, wordt wel
mt d e trein gedonderd, door iemand
(He eens leuk uit de hoek wil ko-
2al ifc nou-oofc eens lollig w*e-
zen.' waar is jouw koffer?"
j „Ik heb er geen", zei ik. Maar.."
„Zal ik jezélf er dan eens achter-
aan gooien?" riep hij.
Hij begon bedenkelijk on dreef te
komen.
f ..Meneer, wees now redelijk", suste
ifc, „Er waren twee dames en die
i wezen, dat ze iets in het net hadden
men liggen en..."
Ik wees en keek naar -bouen.
,,Nn zag ik dat er een flodderig,
b auw sjaaltje lag. Daar had 't mens
al die herrie om gemaakt.
„U krijgt uur ico//er absoluut te-
rug beloofde ik. Hij zweeg als een
koppig kind en hield dat consequent
ÏLÜA \°fn \k -Amsterdam Haarlem
opbelde. Ja, de koffer was gevon
denAlen eer kon'm zo afhalen.
..Ziet u toel". riep ik Hij staat
«oor tt fcfaar. /fc zal uw reis vergoe
den, natuurlijk..."
En ifc legde een rijksdaalder in de
hand, die h(j .onmiddellijk had open
gedaan.
„En me verlet? Wie vergoedt me
verlet?" vroeg hij, de hand wiet slui
tend.
ifc deed er nog een knaak bijL
„Er kan wel iets aan stuk zijn",
voorzng hij. Dat moet ik laten re
pareren. Wie betaalt dat?"
Ik verstrekte nog een gulden en
Keerde hein toen de rug toe.
„En de schrik?" riep hij nogmaar
ffc hep^ stevig door. Alles bijeen teas
het een kostbaar "reisje. Maar ik
dacht, aan Roda Roda, die eens in
zijn dagboek schreef: „De timmer
man bracht me een rekening van
zes gulden. Ik zei: „Dat is te duur
Toen '"hold hij mij op bloemrijke
u'HZii,±jeK een kwartier lang uit. Ik
betaalde de zes gulden, gaf hem nog
een gulden fooi en verkocht alles
loet hij viij In drift naar het hoofd
slingerde als humoristische mono
loog aan een tijdschrift, dat me hon
derd gulden betaalde. Dit, vrien
den. fs economie".
KRONKEL.
I>e/e fnto van imre Najry w«rd scno-
men Op het moment, dat hij als pre
mier van. een vr)j en onafhaukelijk
Hongarlje ap het ttebied van de bui
tenlandse politiek, die maatregelen af
kondigde, waarvoor hij ln zijn pro-
Ctam xeplelt had: de neutraliteit van
zijn land en het uittreden uit het pact
van Warschau.
wel samengaan met de Hongaarse
arbeidersuit wier naam hij altijd
beweerd had te spreken ten koste
van de communistische macht, of
wel met de communistische macht
samengaan ten koste van het Hon
gaarse volkëtoen koos hij wel
bewust het eerste in overeenstem
ming met zijn eigen politiek pro
gram. V,
WASHINGTON. Oud-president
Perez-Jivnenez van Venezuela, die op j
hef. ogenblik in de Dominicaanse re-
publiek vertoeft, heeft een Ameri- j
kaans visum gekregen. I
V»KI1 "in U.C laum-ttSILiKYB
ci« de kachel uit het huis van de fa
milie Haanschoten uit Putten z{jn
gistermiddag ln zee gestort van
boord van de kruiser De Zeven Pro
vinciën.
De vaten waren 's morgens vroeg
van het terrein van de Kern a in
Arnhem naar Den Helder gebracht.
■Stimulans voor dc vrouw
3ij apotheek en órogfjf
Erno (ïefö. trouwe knecht v*n M««-
koa, door het Kremlin aan dr voor
avond van de opstand naar veren ce
sehoven. toen RakoBl niet meer t»
handhaven bleek en de Russische
heersen met behulp van der* pion een t
veriorm «telling poosden te redden, j
/rfWSótty ÓPRQ£TJ£ atjotKonth
4£
„Ja, moet ik me niet mee be
moeien, hè? Gaat ma niet aan,
ik weet het." Hij «tond op. „Als er
vos iets. is waarmee ik kan hel
pen.,."
„Dat is er zeker. Gaat u nog even
zitten, meneer Ventry. Ik heb u nog
iels te vragen. Hoe bent u de avond
van het concert naar het stadhuis
gekomen?"
.,Dat heb ik u al verteld. Met de
bus."
„Welke hue?"
t Ventry staarde de inspecteur een
ogenblik sprakeloos aan.
„O hemel," zei hij toen grinni
kend, ..heeft er iemand gekletst?"
„Ik vroeg u welke bus, meneer."
„Nu daalt mijn reputatie onder
nul," zei Ventry berustend, „met
bus 5A."
Sergeant Tate kon een zucht van
i tevredenheid niet onderdrukken,
i ,,Ja, met 6A," herhaalde Ventry
'en keerde zich naar hem toe. „De
[conducteur had zo'n woest snorretje,
i Ik zou hem overal uit herkennen,
ilk' hoop alleen maar, dat hij mij
ook herkent. U will nu allej contro
leren, dat snap ik nog net."
„U bent dus niet van uw hui* af
naar het concert gegaan?"
„Nee. Ik ben helemaal niet thuis
geweest tussen de repetitie en het
concert."
,.En uw auto was gestolen..."
.,0. dat is waar. Daar had ik al
die ellende door."
„Uw auto is gestolen." begon, de
inspecteur opnieuw, „niet bij uw
huis, maar bij nummer zes op de
Fairfield Avenue."
„Inderdaad. U weet blijkbaar
alles, inspecteur, en ik heb gelogen
als de hel, allemaal terwille van een
dame. Wie zegt. dat er geen ridders
meer zyn?"
1 „Het wordt tijd, meneer Ventry."
zei. Trimble koud, „dat. we de waar
heid eens van u horen."
„Gelijk heb je." zei Ventry opge
wekt. ..Hoewei u ongeveer alles al
uitgevonden hebt. geloof ik. Tja, ik
moet dan maar meteen toegeven,
dat ik al een tijdje werk maakte van
Nicola Dixon en de laatste dagen
was ze nogal toeschietelijk. Toeval
lig hoorde ik tijdens de repetitie,
dat de kust vrij zou zijn. Ik waagde
dus een gokje en belde haar op. Ze
was zowaar thuis en ik mocht ko
men. Alles verliep volgens plan. We
dronken wat, aten een hapje, amu
seerden ons met het een en ander
en kwamen een beetje laat tot de
ontdekking, dat haar klok achter
was,"
„Haar slaapkamerklok?"
„Ik geef me over: haar slaap-
kamevklok. Ik schrok me dood, want
ik weet precies hoe Evans 'is. Maar
goed. ik dacht dat ik het nog net
zou kunnen halén. De echte schrik
kwam pas later. De auto van Nicola
stond in de oprit en ze ging het eer
ste weg. De mijne stond tegen de
heg om minder oj> te vallen. Ten
minste, daar had ik hem neer ge
zet-. Maar hij stond er niet meer. Ik
schreeuwde nog tegen Nicola, dat ze
moest stoppen, maar ze hoorde me
niet. Daar stond ik. de wanhoop na
bij... En de rest van mijn verhaal
is echt de waarheid." eindigde hij
blijmoedig.
„Dank u," zei Trimble. „Ik zal
u maar niet vragen waarom de
waarheid nu pas op de proppen
komt, want de reden is even duide
lijk als onfatsoenlijk."
„Ik ben een vervloekt onfatsoen
lijke kerel." beaamde Ventry.
„Tussen haakjes, weet Dixon hier
van?"
„Jawel meneer, de gevolgen zal
u moeten dragen!"
„Gevolgen? Nee hoor, hij zal nooit
om mij' van NicoJa gaan scheiden."
Na deze raadselachtige opmerking
was het onderhoud ten einde.
HOOFDSTUK 18
DE WAARHEID OVER K. 504
„U moet twee treetje* af." zei
de chef. „en denk om uw hoofd."'
Hij was net iets te laat, Pettigrew
stapte weliswaar met succes de twee
treetjes af. maar de lage balk trof
hem midden op z'n schedel. Het
duurde even voor de pijn bedaarde
en hij weer interesse voor zijn om
geving kreeg. Hjj was in een kleine
vierkante kamer,, die voor de helft
in beslag genomen werd door het
enorme schrijfbureau van MacWil-
liam. Het was de eerste keer, dat
hij in het kleine, middeleeuwse huis
van de chef was, op het Kerkplein
van Markhampton.
„Met de Deken aan de ene kant
en de Kanselier aan de andere, mag
ik wel zeggen, dat ik in een ge
zegende buurt woon." merkte zijn
gastheer op, terwijl hij twee glazen
en een fles uit een hoekkast pakte.
„Ik kan alleen geen al te lange
gasten uitnodigen, De vooroudera van
de Engelsen moeten korte mensjes
zijn geweest."
Pettigrew nam een glas van de
ander over en zei: „Het spijt me dat
u niet bij mij kon komen, maar
mijn vrouw had kennissen gevraagd
om te komen bridgen en ik dacht,
dat u ze liever niet zou willen ont
moeten, Mevrouw Basset was cr
ook bij."
MacWilliam haalde een stapel pa
pieren uit een grote map en legde
ze op zijp bureau. Daarna opende
hij een dikke enveloppe en voegde
de inhoud ook nog aan de berg toe.
„Ik ben het met u eens. dat we
gasten van uw vrouw beter uit de
weg kunnen gaatï," zei hij, „vooral
mevrouw Basset. En hier worden
we in ieder geval niet gestoord. Ik
heb gezegd, dat ik alleen geroepen
mag worden voor een zeer dringend
geval." Hij ging op zijn gemak in
z'n stoel zitten en keek Pettigrew
met zijn rustige, eerlijke ogen- op
merkzaam aan.
,.U had in veel dingen gelijk vorige
keer," zei hij toen.
„O."' zei Pettigrew.
„Eigenlijk had u helemaal gelijk."
„O,"' zei Pettigrew weer.
„Misschien wilt u die papieren
even doorkijken
„Ja. dat moest ik maar doen."
zei Pettigrew, zonder enig enthou
siasme. En toen hij ze gelezen had,
zei hij. nog minder enthousiast: „Ja,
dat is wel afdoende. Ze ondersteunen
tenminste mijn mening over de
zaak."
„Ik feliciteer u."
„Bedankt." antwoordde Pettigrew
moedeloos,
„Aan de andere kant," vervolgde
de chef onverstoorbaar. ..helpen de
laatste rapporten van Trimble ons
niet veel verder."
Pettigrew knikte bedachtzaam.
..Tja," zei hij, „goedbeschouwd zijn
we even ver als in het begin."
'wordt vervolgd)
