DE GAULLE ALS REDDER?
Geen struisvogelpolitiek!
1
in de schoolklas
wm
4 msterdams
Se££ctafie
Rechters machteloos
in Marokkaans-
Frans conflict
BIJ DE TANDARTS
Poging om Britse
wet op zelfmoord
te wijzigen
Vermiste reiziger
bleek schuldig
aan verduistering
Kinderkopjes
Vragen aan minister
over rijkspolitie
en sneeuwstormen
Tegenregering heeft
weer radio-zenders
SPROETJE SPARKS i
döör«FRANKKGGD^I
AVONTUREN
.VAN
i KAPITEIN
ROB ij
-F-Speelse Speurtocht
Zs!errla» 1 maart tQK&
KEERT De Gaulle terug als regeringsleider in Frankrijk? Het ge
rucht gaat al enige, weken, maar de laatste dagen is bet wel heel
luid geworden. Frankrijk bevindt zich jn een impasse. Er moet
iets gebeuren. In Algerië zijn de opstandelingen hun voorjaars»
offensief begonnen. Het heeft al beel wat Franse levens gekost. En bet
past zo slecht in het beeld, dat de regering te Parijs hardnekkig het land
heeft opgehangen. Tientallen malen heeft Lacoste verklaard, dat de strijd
in Algerië in feite is geëindigd. War men daar nog ziet zijn, aldus Lacoste,
alleen maar de laatste stuiptrekkingen van een verslagen vijand. De bladen
(ook de Franse) melden echter, dat de aanvallers goed georganiseerd en
goed uitgerust zijn. En in rechtse kringen verzet men. zich thans tegen de
inkrimping van het leger, die de regering had voorgesteld, en die dringend
nodig is om de uitgeputte schatkist wat soelaas te geven.
Er moet iets gebeuren, maar wat? De huidige regering heeft zich steeds
weten te handhaven door te zeggen, dat Algerië natuurlijk Frans is en dat
discussie daarover eenvoudig niet in aanmerking komt. Op die wijze heeft
het linkse bewind de geestdriftige steun gekregen van de rechterzijde, die
zeer gaarne ziet, dat Pineaii en Gailiard dingen doen. die zij zich niet of
nauwelijks had kunnen veroorloven, ware zij aan de regering geweest.
Begrippen als de eer van Frankrijk en de integriteit van Frankrijk, zijn op
een hevige wijze toegespitst. De oppositie was maar gering, indien de
communisten althans niet worden meegerekend. Mendès France en een
kleine groep hebben zich voorzichtig en tactvol verzet, maar de afwijkende
stemmen in de socialistische partij zijn alleen maar buiten het parlement
vernomen. Thans echter heeft de Tunesische kwestie de debacle volledig
gemaakt. Alleen degenen, die de ogen stijf dichtknijpen, zien het niet.
M AAR bet is duidelijk, dat het blindemannetje spelen niet steeds
kan worden, voortgezet. Frankrijk, ontkomt er niet aan, op een
bepaald ogenblik de feiten eerlijk onder ogen te zien. Misschien
hopen velen nog op een slagen van de Amerikaanse bemiddeling
tussen Parijs en Tunis, doch de stok achter de deur staat klaar in het
gebouw der V.N. te New York. En in Algerië vechten verse opstandelingen
troepen. goedgeoefend en goed gewapend, tegen de Franse legers. Dan
is bet begrijpelijk, dal teen zekere kleinmoedigheid vaardig wordt over
vele ai te trotse harten. Zal het toch niet anders moeten, dan men zich
steeds heeft voorgesteld? En als het dan anders moet, wie kan dit aan
het volk rduidelijk maken?
Zo komt men terecht bij De Gaulle. Natuurlijk zijn de Fransen niet
pér definitie onvatbaar voor inzicht op het punt van Noord-Afrika. De
zaak is echter, dat de huidige regering vastgelopen is in een politiek, die
eigenlijk die was van de rechterzijde, en dat dit feit bij een aftreden van
Gailiard een meer behoudend bewind dan het tegenwoordige practisch
onmogelijk maakt. Het is onvermijdelijk, ten opzichte van Algerië en
Tunis een flink stuk toe te geven. De Gaulle zou de man kunnen zijn, die
dit het volk duidelijk maakt. Hij is de patriot, die de eer van Frankrijk
beeft hooggehouden in een periode, toen het land een der ergste diepte
punten in zijn bestaan meemaakte. Als De GauIJe zegt, dat in Noord-
Afrika concessies moeten worden gedaan, dan zal het volk het accepteren.
Let wei, dit is de gedachtengang. Wij zeggen niet, dat die gedachten-
gang helemaal juist is, maar er zit toch wel het intuïtieve inzicht in, dat
langs een kronkelweg moet worden bereikt, wat langs de rechte weg zo
heftig wordt afgewezen. De Gaulle heeft reeds laten uitkomen, dat hij
een overdracht van de vlootbasis Bizerta aan de NAVO als niet geheel
onaanvaardbaar beschouwt. Hij zou ook ten opzichte van Algerië met
nieuwe plannen willen komen. Voor wie denkt, dat hij de dictator zou
wilien spelen,- mag dienen, dat hij voor zo'n positie in het verleden te
tróts en te gevoelig en daardoor ongeschikt is gebleken. Mendès-France
is een goede vriend van hem. Wij zullen geen poging doen, de geest van
deze merkwaardige man te ontleden; maar het is geen volslagen onrede.
lijke gedachte om te veronderstellen, dat bij op dit ogenblik iets zou
kunnen doorzetten, wat geen ander in Frankrijk m staat was te doen.
HET werkloosbeidsdebat in de Tweede Kamer, dat volgende week
wordt voortgezet, confronteert de volksvertegenwoordiging weer
met enige beleidspunten, die sommigen maar al te licht geneigd
zijn om te vergeten. Minister Suurhoff beeft een krachtiger optre
den van de regering toegezegd,, maar niet vergeten er hij te verklaren, dat
zoiets geld kost; geld. dat niet was uitgetrokken op de begroting. In de
commentaren nu van sommige bladen beluistert men. een zucht van ver
lichting, dat de bewindsman niet heeft gesproken van de noodzaak, dit
geld door middel van belastingen te verkrijgen.
Dan maar liever lenen, wordt er gezegd. Is dit verstandig? Is het in het
verleden verstandig geweest, aanzienlijke belastingverlaging in. te voeren? t
De Kamer is veeleisend, maar een houding van wel geven en niet nemen is
niet goed vo] te boudeu. In algemene zin kan worden gesteld, dat een i
volk, hetwelk zich veroorlooft zo te groeien als het onze, er zich reken-
schap van dient te geven, dat dit een kostbare zaak is, die een zware druk
legt op zijn huishouding. Huizen, schoten, -voldoende werkgelegenheid, het
zijn alles dingen, waarvoor de natie het geld moet opbrengen. Op dit punt
is struisvogelpolitiek volledig uit den boze.
GENÊVE, Een internationaal Hof
van Arbitrage te Genève, dat ae
Marokkaanse klach.' over de onder
schepping en arrestatie van vtjf Al
gerijnse leiders tijdens ee« vlocht
van Marokko naar Tunis behandel
de, heeft vrjjdag zyn werk neerge
legd na het weglopen van twee
Arabische leden van het vyfhoofdi-
ge tribunaal.
De Libanees Makkwai en de Ma
rokkaan Latxf Filali verlieten het
gebouw als protest tegen een meer
derheidsbesluit dat geen van de vijf
Algerijnen zou mogen getuigen.
De andere leden van het scheids
gerecht waren een Fransman, een
Belg en een Italiaan.
(Advertentie l.M.)
Alles getrokken, zegt u? Ik kwam alleen om het nieuwe nummer
in de wachtkamer even in te zien.u
(Zó boeiend is nu PANORAMA!)
Als de plannen van juffrouw
'A. Groen werkelijkheid wor-
den zal de tweede klas van de
christelijke school aan de
[Kerklaan in.Ermelo tijdens.de
1 Boekemoeek weer in een boek-
handel herschapen zijn. In het
verleden waren de kinderen
daar altijd dol op en er is geen mmmwms
I reden om aan te nemen dat dit A ai» ,u ,Q „1+
1 t. 7 t De kinderen maakten daar ook kinderen meenemen. Als zij ze uit
nu met opnieuw riet geval zal eerj wijsje bij, volgens de Ward-me- hebben mogen zij ze zeit afschrij-
I Zijn. Al lukt zo iet$ het éne thode. Ze vonden het reusachtig en ven, een cent'in het potje doen en
■iaar viel eens veel heter don iedere dag schalde het lied door de hun naam op het centenbneije
<)aar weJ eens veei oeter aan Mas_ schrijven, ten teken, dat zij op de
'het andereMaar oij welke De rekensommen, ze handelden uitleendag een nieuw boek willen
'zaken is dat niet het qeval? het boek, evengoed als de hebben.
De eerste-keer. dat was in 1952, taallessen Er werd veel gelezen, Bij de wekelijkse uitlening .wordt
'dat od dte manier de Rnekenweeic maar ook veel voorgelezen, door .er ook wel eens wat meer in net
in Ermelo werd gevierd, was hét onderwjlreres zowel als door busjth gedaaneni Sinterklaas is een
succes ïo groot, dat tot prolongatie de leerlingen zelf, f ïuL jm ha hoe*
moest worden besloten. Dé kinderen En dan zijn er allerlei wedsh-nden eens een dubbeltje voor het boe-
wilden vrijdags van geen ophouden zo'n week. ook wedstrijden, waar- kenpotje te vragn
weten. De eclite week duurde lm- ^genoten mogen mee- JSij'ggS&SSSfcj;
mers zaterdaes oak nas? voort Kn doen, Als de kinderen zelf de op- er dan ook nog ae KiasseoiouoinetK
nu hadden zij zaterdags wel geen lossing maar opschrijven Het gaat waaruit de Jeerkngers
.school, maar dan konden zij toch er daarby bijv. om, zoveel mogelijk als zy met hun schriftelijke werk
terugkomen. De koude school* was woorden met betrekking tot het klaar zijn.
voor hen geen reden om dat niet te boek te verzamelen. Er waren .er Het boek heefbaar ingeweeae.
doen. Maar ja, een morgen in een dm er meer dan honderd hadden, gas van pja™ln rirafc in de
koude klas is toch ook niet alles, en Aan het einde van de - week g™ grore pjaara en «ra»s jn ae
daarom werd er maar een week aan moest een geïllusteerd opstel wor- fr aan besteed wordt nog groter'
vastgeplakt. d*ii gemaakt. Hoe ze het gevonden fg"J beaJeeJ "val is
Zo'n eerste keer weet je als klas- hadden! Het werd beoordeeld door ZUjret Set om de heer Leeflang
se-onderwyzeres eigenlijk helemaal eeii echte juiy bestaande uit"de e dg zijnen van de propaganda-
niet precies wat er uit gaat groeien, onaerwyzeres. het hoofden de boek- commissiJe te corrigeren, dat bet in
Je weet wel waar je begint, maar handelaar G. Riemer, die ook een de -ewrotte Boekenweek en "niet in
wat cr allemaal bijkomt is ook voor boekje cadeau, had gedaan, toen de Kinderboekenweek, gebeurt. In
jezelf een verrassing. twee leerlingen uit het „center.- dg ]aatste periode is echter de
In 1952 begon het op maandag- potje" de bibliotheek kwamen aan- herfst al ais belangstellingscentrum
morgen. De kinderen hadden de vullen. aan de orde. Bovendien zijn de
Eoekenweekvlag bij de plaatselijke Dat centenpotje is namelijk ook leerlingen dan nog niet ver genoeg
boekhandel zien uithangen en een een idee van mejuffrouw Groen. Ze mej. rekenen om met vrucht de
klasgesprek over die vlag, over het leert' er de kinderen medeverant- boekhandel te kunnen drijven,
boek en over de propaganda daar- woordelijkheid voor de bibliotheek Daarom zullen in de eerste dagen
voor lag toen min of meer voor de mee. Een ze krijgt de mogelijkheid van maart de kinderen weer met
hand. En zo werd de Boekenweek de boekerij, die in de oorlogsjaren rode konen over hun leesboeken
in de klas geboren. zo geslonken was, maar die nu al gebogen zijn. En zo ooit, dan zal
Twee kinderen werden uitgezon- weer aardig op peil is gekomen, uit ook voor de andere lessen gelden
den om het raambiljet en de vlag tc breiden. De klasseondcrwijzercs dat hun leren spelen en hun spe-
te copiëren. De onderwijzeres maak- administreert de ooekjes. die de l8n Irren is.
te het raambiljet op ware grootte
na en de kinderen kleurden het. De
Boekenweckviag werd van sitspa
pier nagemaakt en tegen de bord-
rand bevestigd.
De propagandamiddelen waren ge
reed. Maar als je in de klas ook een
bockhandel wil imiteren, dan moet
eerst voor de bevoorrading worden
gezorgd. Ook dat deden dc kinde
ren zelf. 2e brachten van thuis lees
boekjes mee. Dan was de kans dat
een groot deel van de schoolvoor-
raad gelezen was tenminste gere
duceerd. Juf prijsde ze en alle kin
deren kregen geld: drie papieren
guldens van kaftpapier geknipt. In
de winkel was cartonnen wisselgeld
voorradig. Een boekverkoper en zijn
assistente werden benoemd en zo
kon de handel beginnen. Iedere dag
was de zaak een uur open. drie a
vier „klanten" mochten tegelijk in
de winkel. Ze kochten een boekje en
gingen onmiddellijk hartstochtelijk
aan het lezen. Als het boekje uit
was mocht een nieuw worden ge
kocht. Er was keuze uit een tachtig
stuks.
Het met snijdt naar twee kanten:
de kinderen leren het genot van le
zen kennen en ze leren met geld om
gaan.
Maar in elke gemeenschap is nu
eenmaal een kleine controle nodig.
Het gevaar was immers niet denk
beeldig, dat er kinderen zouden zijn
die het spel nog veel mooier zouden
vinden dan het boek en die als ze
hun boek half Uit zouden hebben al
weer een nieuw zouden kopen.
Daarom werd er zo nu en dan een
steekproef genomen en dan
een van de leerltngerr het verba .1
vertellen dat hij had gelezen.
Ja. die week werden alle lessen
op het boek ingesteld. Bij de schrijf-
les -werd als voorbeeld opgegeven:
„Met een boekje in een hoekje". En
daaruit groeide, door de kinderen
zelf gemaakt, het lijflied voor de
Boekenweek:
Met een boekje in eert hoekje.
Dan ben ik ievree.
In een hoekje met een boekje.
Wie leest met mij mee.
LONDEN Honderd leden van het
Britse parlement, tot alle partijen
behorend, hebben een motie gete-
ken, waarin erop wordt aangedron
gen, dat zelfmoord en poging tot
zelfmoord niet meer als strafbaar
feit In Engeland zullen worden be
schouwd.
Men verklaart, dat de huidige wet
op zelfmoord geen afschrikwekkend
effect heeft en dat hij niet meer de
opvattingen, der gemeenschap weer
spiegelt.
De minister van Binnenlandse Za
ken sprak zich de vorige week tegen
wijziging van de wet uit.
HOOFDDORP. - De korpschef van
politie van de Haarlemmermeer ver
zocht enige dagen geleden bekend te
worden gemaakt' met d^ verblijf
plaats van de 26-jarige I. üe K., een
reiziger uit Nleuw-Vennep, die maan
dag zijn woning met zijn auto had
verlaten.
Het bericht vermeldde dat een on
geluk gevreesd werd. Later kreeg
de politie bericht dat er inderdaad
een ongeluk was gebeurd met de ver
tegenwoordiger. Hij was met zijn auto
in Lisse tegen een. boom gereden en
was licht gewond. Intussen had de po
litie de mededeling gekregen dat de
man zich aan verduistering van 5000
gulden had schuldig gemaakt ten na
dele van een coöperatie in de Haar
lemmermeer. De man is naar Hoofd
dorp gebracht en in arrest gesteld.
(Advertentie LM.)
Babyderm Haarwater (Haargroe.-ionlc)
legt reeds »n de jeugd de basis v®J'r
een getonde haargroei. Flacon f 1.vQ.
Babyderm Kmder-Shampoo. Geen
traantjes meer. met scherp voor de oogjes.
Flac f 1 25 Alleen m Apott». Dfog.»wr,|«rt.
DEN HAAG. Het Tweede Ka
merlid Boekhoven, heeft aan de mi
nister van Justitie de volgende schrif
telijke vragen gesteld:
1. Is het juist, dat in verschillende
delen van het land verkeersgroepen
van de Rijkspolitie tijdens de sneeuw
stormen van dinsdagmiddag en
-avond hun surveillancewerkzaamhe-
dea hebben gestaakt?
Als vraag 1 bevestigend^ moet
worden beantwoord, kan de minister
dan mededelen waarom dit geschied
de?
flI'.GRIJPT (i nu cipenlyk. ajcoron
die tl'tiven m,i«r bron/jes op de
tonde keien voor het Ptticis op de
D:nn blijven lopen?
Zouden ze er pemeentepeïd voor
riiocn. of cotels?
Het moet ivcl, anders i.< 'iet onver-
friatirbtrar. dat ze net onbelemmerd
ztverk elke dap versmaden om dntir
gedwee heciensmaarriioheid te spe
len. Gelijkvloers ontwikkelen zjj
zich, als u het mij vraagt, tot pure
A msterdammers. Ik bedoel - tont hun
gedrag in het verkeer betreft. Dc
pcmiddeldc Moktimmer is een uit het
anarchisme opgeschoten petros. Hy
leeft van zichzelf uit, in een tecreld
die hem vruchteloos bedreigt jj
bepalingen en voor schrift en, waaraan
hy zich niet echt houdt.
Dat wil zeggen binnen de pren-
zen van het menselijk aanvaardbare,
doet hij mee aan het spel, maar als
zijn heilig individualisme echt in het
gedrang komt, gaat hij zijn eigen weg
en is „een God in 't diepst van zijn
gedachten".
De duiven voor hef Paleis gedra
gen zich als goede leerlingen.
Ze trippelen op de kleine steentjes
rond en schijnen hun vliegvermogen
te hebben vergeten. Met de mens
hebben zij het op een soort accoordje
gegooid. Ze gaan op zij als je vrien
delijk aandringt, maar bang voor
voetgangers zijn ze per se niet meer.
Omdat ik nu al jarenlang elke dag
het Paleis passeer, kennen ze my
voldoende om beleefd voor mij op zij
te gaan. Maar je hebt mensen die
moeilijkheden uitlokken.
Toen ik vanmorgen door de dui
nenzee heenschreed, om naar het
Centraal Station te gaan had tk geert
enkel probleemMaar aan mijn rech
terzijde liep een zéér dikke JVTo-
kumse opoe met een trits kleinkin
deren en zij begreep er niets van.
Ze waadde met zware schuifvoe-
ten door de diertjes heen, in goed
vertrouwen dat ze wel zouden toy-
ken.
Maar ik zei al dat deze duiven
Amsterdamse individualisten zijn ge.
worden.
Ze gingen dus helemaal niet op*ztf,
maar dachten
„Wat denkt dat mens wel?"
Ómdat ze er waarlijk'niet .op uit
was duiven te vertrappen week ze
telkens terzijde en struikelde een
beetje voorwaarts. Eindelijk - er liep
er toéér een voor haar schoenen - kon
ze zich niet langer inhouden. Ze
schoof 't beest met haar rechtervoet
op zij en snauwde, in klassiek Am
sterdams:
„Ga toch weg, zenuwe seis.'"
KRONKEL
Vervolg van pag 1
werden door de militaire gezagheb
ber van Djakarta verhoord. De
woordvoerder van het plaatselijk mi
litair commando wenste geen inlich
tingen te verstrekken over dc door
deze bladen gepubliceerde berichten,
die aanleiding waren tot dit verhoor.
Zeven vrouwen, die de moeders
van Midden-Sumatra vertegenwoor
digden. hebben premier Djoeanda
verzocht op te houden met het bom
barderen van Midden-Sumatra om te
voorkomen, dat onder de onschuldige
bevolking slachtoffers vallen.
Het oobrengen van het K.P.M.-
schip .JCasimbar" door de Nederland
se marine heeft aanleiding gegeven
tot een felle reactie van het Indone
sisch e ou dstrijdersl egioenDe secre
taris-generaal Ta Igan vandat legioen
betoogde, dat „het optreden van de
Nederlandse vloot een oorlogsver
klaring aan Indonesië was. „Daarom
vragen wij buitengewone tegenmaat
regelen van de regering." 2el hij.
President Soekamo heeft tegen 9
maart in Bandoeng een massabijeen
komst aangekondig, waarop een be
weging voor een tegen-revolutionai-
re regering in het leven zal worden
geroepen.
;rJ Voor, 1001 'plakwerkjes
(Advertentie l.M.)
kteelband
kleefband
DAGELIJKS FEUILLETON DOOR ANN BRIDGE
Hij wiionbOfcrirt i« DUWtLijn ha
ntn OA? tR lenAno ömnen is
ntr fctn öfcwttR
jA.irtBtn nitR
lELBOOH nooit
GtWtEM
WAT Wil
&ED0fcL)t
Carter moitmJT
TjOrtöE-. UATI5
ttHWOtóTMUK
HIER.ZEG...
J246 De harde wind houdt de hele dag aan en
ook de volgende dag blijft het xveer stormachtig.
De „Neptune" ligt veilig gemeerd m de opper
van Tulip-rock en er is niet het minste gevaar.
Lou Spencer zoekt de kapitein op om te vragen
of er nog moet worden gedoken. „Daar komt
vandaag niets meer van. Lou," zegt Baker, „en samen ma::—spelen treffen over het bergen van
ik vermoed, dat je helemaal niet meer hoeft af de netten nu-i Lutoniumerts.Ondertussen
te dalen Mrs Robinson wil naar huis, Kom mee nadert op drie mijl afstand van Tulip-rock de
naar m'ii hut.'" Charles Baker vertelt Lou. dat zij „Sea serpent" met Rob en Hank aan boord. De
naar de Bahama-eilantlen zullen varen. Lou zal wind is ochtcr te sterk om het eiland te bezeilen
in Nassau aan land gaan en daar zullen ze dan I en ze zullen beter weer moeten afwachten.
wel te zeggen. Geoffrey; op mijn
woord niet. Afspraken met mijn
kranten, en de,visa en extra Tra
veller's cheques zien te krijgen en
een boot zoeken je kunt je niet
indenken wat voor een heksenketel
het is geweest"
„Maar waarom speciaal Marok
ko?" vroeg de jongeman. Hij was
lang van gestalte; bleek van uiter
lijk, met dik blond haar, een hoekig
intellectueel gezicht en bleekblauwe
ogen, leek hij gewoonlijk even af
getrokken van deze wereld als eea
,..,1 jeugdige Johannes de Evangelist op
club te brengen, die vr„wel uitslul- v®of,g vlaams aitaarstut
tend werd bezocht door vrouwen
Julia verduidelijkte de aard vaa
De tijd ging op aangename wijze van tweemaal haar leeftijd, waar- h speurtocht ^Geoffrey Consult
voorby Julias nasmeulende er- voor mevrouw Hathaway haar voor- werj onmiddellil
werd onmiddellijk buitengewoon op
een afstand.
de kapitein. Hij had een onpersoon- gen haar. Zonder zich te haasten Vaaroinstort je°ieanders faaüover
lijk, rustig uiterlijk en sprak met gjng Julia naar binnen en vond hem -waaron? ston 3e- Je anaers u-
in de grote met chintz beklede sa
lon. verdiept m een Antiquity.
„Het spijt me uat ik zo laat ben
gernis smolt langzaam weg onder gedragen had; Consett zat al op
het kalme opgewekte gebabbel met Baar te wachten, zei de portier te-
de kapitein. Hij had een onpersoon
lijk, rustig uiterlijk en sprak met
een vriendelijke, onpersoonlijke stem.
2elf hield hij van gin, zei hij, ter
wijl hij voortging met deze te drin-
ken; de agenten in de havens het verkeer in de stad was weer
hielden meer van whisky, en het verschrikkelijk en mijn boeteling
was ongelooflijk hoeveel ze er van kon niet goed rijden", zei ze.
op konden: bovendien hielden ze er
van de hele nacht op te zitten, ter
wijl hij zelf een hekel had aan lang
,Jk zit hier nog niet lang. Wie is
je boeteling en waarom?"
kop in het avontuur om hem te vin
den? Van zulke nonsens heb ik nog
nooit gehoord."
„Qh, Geoffrey, doe niet zo ezel
achtig! Iemand Is gewoonlijk ge**1
vriendje in die zwaargeladen
betekenis van het woord als luj drie
jaar achtereen, wegblijft zotxder te
opblijven, tenzij hij op de brug wegsloop in een zwarte aktetas met
moest zijn, wat iets geheel anders het koninklijke monogram erop.
ontmoet sinds hij in Eton studeer
de."'
was. Hij drukte hoffelijk de hoop „Een zeer incompetente jonge
uit, dat* Julia het naar haar zin man wil je whiskey of een mar-
zou hebben en noemde verschillen- tini?"
de mensen in Tanger die altijd aan „Een martini en een tomatensap
boord van zijn schip kwamen alstublieft", zei ze tegen de gestrenge
„De Watsons bijvoorbeeld komen kelnerin op leeftijd, „en we zullen
iedere keer. Hij is een aardige man hier niet dineren."
en 2ij trouwens ook."
Tot Julia's verwondering
„Eton? Hoe is zijn achternaam-
„Monro, domoor. Hij is de zoon
van tante Ellen en ik ga alleen
maar omdat oom John gestorven
en tante Ellen niet weet hoe ze
mee aanmoet en die arme Edina
die tweemaal zoveel verdient als W
„Bewaar me Julia, wat een thee- mag wej zeggen daar moei
bleek *antes-salon!" zei Consett op ge- blijven om de zorg op zich te n«w»
meneer Scales een heel jonge man dempte toon toen de kelnerin zich van Glentoran tot iemand Coh»
te zijn: toen ze haar passage boekte verwijderde, terwijl hy met een vindt en hem zegt terug te krreö
had hy het klaar gespeeld over de snelle blik de andere aanwezigen om z,jn ejgen landgoed te bestu*
telefoon bijna vaderlijk te klinken, opnam. ren Ntet dat. het eeen heerlijk®
Toen de boy meldde dat hij er was „Ja, inderdaad. Maar de dran
zei kapitein Blyth, „O, wacht, ik die ze schenken is heel behoorlijk.
Tn«t- „Een zeer mcompetente jonge-
*"-—.. - ren. Niet dat het geen
„Ja. inderdaad. Maar de drank plaats is om te wonen." rei Julia.
rat - C(jlta Monro ml herinner
ik mij hein." zei Geoffrey, tuneU'
moet u uw pas nog geven", met
zijn zachte stem en ging aan zijn
bureau zitten om een lade te ont
sluiten elk ding in zijn hut scheen
man" zei je, „moedigde Consett
haar aan."
,Ja, op het scheepvaartkantoor."
altijd ontsloten te moeten worden Ze verhaalde van de heer Scales'
en opnieuw op slot gedaan.
„Pas? Waarvoor in vredesnaam?"
vroeg Julia nieuwsgierig.
„Anders kun je *s nachts de ha
venwerken niet binnenkomen. Astu-
blieft. 'k Hoop dat u zich amu
seert" Hij liep met haar mee over
het dek naar de Joopplank. „Sorry,
dat het overal zo'n rommel is, we vroeg
zulten aan de schoonmaak gaan zo nippend
gauw we op zee zijn", zei hij. zich niet uit tot Duits.
„Glijdt u niet uit pas op ja,
die toopplank is lastig."
Meneer Scales en zijn kleine wa- gematigd. „Maar werkelijk, Julia
misdrijf. Consett keek haar veront
waardigd aan.
„Wat dus zoveel wil zeggen, dat
je van plan was er vandoor te gaan
zonder het me zelfs te laten we
ten! Je bent een
hutid, Julia."
„Wat is eon Schweinhun
Julia, aan haar tomatensap
alles behalve het Eton «opeet
Julia's opmerking negerend.
ongelikte beer."
„O, was hij dat? Wel, in ieder g?
val is hy een armzalig briefscnril
Tijdens het tweede rondje en
der het diner in de Oviedo on
wierp Consett Julia verder asm
schwein- jemigverhoor betreffende Colin
haar reis. Op een zeker ogenbg
woog hij hoe de sinaasappel^^
„Een kruising tussen een straat-
hond en een zwijn", zei Consett ieaen "ei c
Biippc„ fel „egen maanden f1
gen, die opgehouden werd in de ver- zó iets is monsterlijk."
keersopstoppingen van het verkeer „Ik had ook zo weinig tijd", zei
dat in westelijke richting de stad zc, terwijl hem meer met dui-
vnrliet, hadden een vrij lange tijd ven- dan met koeienogeri aankeek,
nodig om Julia naar de discrete „Ik zag geen kans iedereen vaar-
Dunttn
de Bancju
blanca. C
brokje
een duif.
nt',
gemaakt
uil- Turque *n
,-u wierp zich op W
natie als een valk w
(wordt ver*
,Vaig'l}
