Crisis in Indonesië
staan
ver van
de kip!
Eiland
aooiaffiaRjiKii
ONTMOETINGEN IN LONDEN
gemengd nieuws
r.
rj
nM ÖiiÉPI ^iêÊÊs
éimSMm
WftÊmÊtmKKm
/.'öpdraclit
KSG-wedstrijd
Druk luchtverkeer
naar Tel Aviv
bier om in te
André Claveaua
Romte Natioiiiale 6
Vanavond
Nasser ontbindt
Syrische partijen
SPROETJE SPARKS,.
- ■Z Speelse Speurtocht
2
(Advertentie t:M.)
alleen het beste van de kip gebruikt.
DEGENE die vraagt, wat'nu eigenlijk op mlddcn-Suniat ra geschiedt,
stelt de kwestie;niet helemaal -juiat. Er is meer reden om te
vragen, wat er in heel Indonesië aan de ordé is. I.ei 'ailereersr
eens op Soekarno.' De lndonesisr.be president heelt in zijn leven
veel daverende redevoeringen gehouden. Op het ogenblik doet bij het niet.
hoewel er meer dan ooit reden voor 'ijkt te bestaan. Zijn grote-reis
gedurende dezelfde weken, dat de moeilijkheden in zijn land hand over
hand toenamen, deed vriend en vijand zich*afvragen wat er met Üockarno
aan de hand-. was. Nu reist, hij weer, terwijj bij toch opperbevelhebber is
van de Indonesische strijdkrachten,;en de artie? tegen de midden-Sumatraanse
tegenregering In volle gang zijn. Het is wel meer dan een'indruk, dat hij
naast de gebeurtenissen staat veeleer dau er leiding aan te geven. Hij
liad dit allee'niet gewild. Maar hij heelt moeten ervaren dat de geesten,
die hij heeft opgeroepen, zich niet meer laten bezweren.
Een bevestiging van deze opvatting is ook tc vinden in de duidelijke
tekenen van minachting van Hatta jegens bet staatshoofd. Het lijkt er
liecl veel op, dat'Soekarno toezeggingen heeft gedaan en geen kan* heeft
gezien, ze gestand te doen. Er is druk geconfereerd tussen deze twee; en
de berichten, dat een overeenstemming aanstaande was, waren ongetwijfeld
niet uit de lucht gegrepen. Daarvoor kwamen ze trouwens ook uit te
betrouwbare bron. Doch Soekarno heeft gewikt, anderen hebben beschikt.
Zelf heeft de president nu ervaren, hoe moeilijk het is, weerstand te
bieden aan de extreme krachten op Java. die hü jaren achtereen zozeer
beeft aangemoedigd. Aan te nemen valt. dat buiten de communisten veel
leden van zijn eigen partij, de P.NM.. hem in'de steek hebben gelaten;
meer uit angst voor prestigeverlies overigens dan uit strijdlust, maar dit
is geen nieuw verschijnsel. En tenslotte waren daar nog de stafchefs,
Nasoetion en Soeriadarma, die het geweld verkozen boven het gesprek.
Tegen ben allen kon Soekarno, ditmaal in dc rol van de gematigde, niet op.
r OOR wie uitsluitend iri termen van wapengeweld denkt;"/moet de
positie van de tegenregering er maar slecht uitzien. Geen schepen,
geen vliegtuigen en een bescheiden en matig uitgeruste legermacht,
hoe zouden de Sumatranen lang tegenstand kunnen bieden? De
dingen liggen echter aanmerkelijk minder eenvoudig. De regering in
Djakarta is technisch gesproken wel verre in de meerderheid, maar er is
goede reden om aan te nemen, dat dc vechtlust van haar .troepen zeer
gering ia. Bezit van materiaal is één ding, bet gebruikmaken er van een
ander. En troepen, die wel behoren te vechten en het niet doen. zijn
eerder gevaarlek voor degenen die ze zonden dan voor ben, die ze tot
gehoorzaamheid moesten brengen.
Er komt bij, dat, indien het wel tot vechten komt, wapens, veel van
hun kracht verliezen in een helemaal niet klein gebied met veel bergen
on veel oerwoud. Het bezet houden van vaste punten in een vijandige en
onherbergzame omgeving is duur en gevaarlijk. Algerië levert een voor
beeld van wat zo'n strijd kost en wat lii.i oplevert; en Frankrijk is tenslotte
nog een staat met aanzienlijke geld- en machtsmiddelen. Men moet er
rekening mee houden, dat dc bevolking van midden-Sumatra zichzelf beter
kan verzorgen met voedingsmiddelen dan. die van Java, en men moet er
bovendien rekening mee houden, dat Djakarta niet alleen de oorlog moet
bitalen, maar tevens de inkomsten derft uit het gebied, dat zich aan zijn
macht beeft onttrokken.
Hierop hebben Sjafroeddin en Hoessein gerekend: maar misschien hebben
zij nog meer gerekend op de krachten van het verzet, die een lang en
vruchteloos verblijf van troepen der centrale regering op midden-Sumstrn
alom zal wakker roepen. De centrale staat viel al uiteen, .en het proces
van ontbinding zal zich 2onder twijfel in versneld tempo voortzetten,
wanneer het geweld tekortschiet. Het bewind te Djakarta, dat toch al niet
populair is, zal zijn laatste gezag verspelen wanneer de militairen, die het
uitzendt, geen doorslaand succes behalen. Zo ziet men. dat de tegen
regering helemaal geen dwaas avontuur is begonnen, maar wel degelijk
haar kansen goed heeftberekend.
IT is in Indonesië aan de orde: dé buitengewesten, en waarschijn-
lijk ook sommige delen van Java, die- prijs- stellen - op een
zelfstandig politiek bestaan, zijn: 'in leen toestand gebracht dat
hun trouw aan het huidige bewind te Djakarta vrijwel staat of
vaJt met de loop der dingen op Sumatra. Daarmee is de Indonesische
republiek in een crisistoestand gebracht, $0 weinig tussenoplossingen méér
toelaat. Het is deze crisis, op de onvermijdelijkheid waarvan Sjafroeddin
en de zijnen hebben gespeculeerd, toen zij Soekarno Kun-ultimatums zonden.
Het'is de vraag of de wapens sterker zul Jen blijken dan dé gezindheid1:
de gezindheid voor de federale republiek en tegen het .communisme. De
extreme krachten hebben het kanon de voorkeur gegeven boven het overleg,
maar wat ia een kanon waard, dat niet met overtuiging en mei bekwaam
heid wordt bediend? Met halve harten én halve overtuigingen is geen.
oorlog mogelijk, en ër is reden gepoegVoru aan ie nemén, dat de twijfel
moedigheid niet uitsluitend heerst in de lagere rangen. Waarschijnlijk is
de strijd tegen het communisme in Indonesië thans in- een beslissend
stadium gekomen. In .Kusiand en China.beseft men dat wel, maar deze
landen kunnen weinig doen. Want. nog eens, niet het materiaal, dat zij
misschien zouden willen zenden, is nu beslissend; beslissend 13 de 'wijze,
waarop het woidt gebruikt. '- f 'i --
T N Londen bleek er-In deze dagen gelegenheid te over. voor Informatieve
a internationale gesprekken. Buiten het voor de van ouds 'bekende bezoe
ker altijd openstaande Jachtveld rondom Whitehall, zijn er: dé gastvrije
discussiegroepen van politici en journalisten en dc nooit stilstaande stroom
-an diplomatieke ef, politieke horreJpartijen. De.mogelijkheden waren deze
keer nog gro'er door ontmoetingen» van gasten die voor de bijeenkomst
van Western World overgekomen waren. Dit. was een algemene indruk:
Zoals op de discussiedag schijnbare tegenvoeters in hun besef vanhei
praktisch mogelijke niet ver uiteen bleken te.staan, zo kon men..in" die
sfeer ontdekken dat de huidige opvattingen van Londen „en .Washington
jr.zake Ruslahd niet veel'verschillen. Daarbij moet men dan de, in Engeland
aityd meer op de voorgrond tredende .eenzijdige ontwapenaars buiten be
schouwing laten. De verschillen betroffen meer dc methode dan de doel
einden. En ook voor eikaars methoden had men - jeer begrip dan te voren,
ten verpakt, nog minder wilde ho
ren. In NAVO-kring kan men soms
een verwant gevoelen ontmoeten;
Duitsland binnen de NAVO acht.
men pok. daarom een noodzakélijkT
beid,, omdat eèn. Duitsland nè
Adenauer, aan zich zelf overgelaten',
zou kunnen vervallen tot bedenke-
HENGELO, In .verband met
exporlmoellijkhëden naar Indonesië
is bij de firma H. P. Gelderman en
Zccfc in Glden2aal een kortere
wnrjrweek aangekondigd voor 300
personeelsleden.
CHARLEROI.In een mijn te
Aiseau - heeft zich een instorting
voorgedaan die een 22-jarige Belg
leven heeft, gekost.
Advertentie I M i
Ingebroken in tifdschriftén -kiosk:
(Zó boeiend is nu PANORAMA
In Engeland is.de aandrang zeer
a lKtn.ee tv met de Russen ...te praten
Het. zou onverantwoordelijk en on-
wijs zijn dat niet té vdöëh"." alshet
mogelijk kan worden, gemaakt, zo
rpoeut rnen. Voorwaarde bij Britten
en Amerikanen is.uiteraard, j een
goede--voorbereiding^ opdat?, iep- niet
in de. ruimte praat.
Het onderwerp ^.disengagement"
staat -in vele kringen daarbij hoog
in koers. Een redenering die ik vaak
ontmoette was:-„Wij moeten ernstig
daarop ingaan. Anders zouden wij
de Russen aan een goedkope {pro
paganda helpen. Zekér.'met bet te
rugtrekken van onze troepen en wa
penen in Duitsland zouden wij risi
co aanvaarden. M.aar iS;dit voor de
Pussen minder hef- geval?Zie eens
narr' Hongarije. Zou de opstand zijn
uitgebroken of nog uitbreken in 'n
Midden-Europa waarin disengage
ment tot werkelijkheid ;was gewor
den. dan kon dit van beslissende
betekenis zijn geweest of nog. zijn
voor de afloop. Zou Rusland dan
nog ingrijpen dan kon het geen en
kele schijn meer ophouden. En-, het
kon ook allicht daarvoor te:..laat
zijn geweest.".:v
'Om die reden nemen.vele; beoor
delaars aan. dat disengagement yoov
Moskou slechts ...bekoring .heeft zo?
lang de tegenpartij die afwijst.
„Waarom zou men het aan hun .niet
overlaten, .die te verwerpen? Stellig
zullen zij dan trachten zich uit dié
gfcvaarlijke noodzakelijkheid los. te
wringen."
Daarom ^spreekt men. m;eer 'van
disengagement dan van hét plah-
Rapaeki; en ook dan van .een verbod
van atoomwapens, omdat Rusland
daardoor een groot militair over
wicht op dé westelijke wereld zóu
ve: krijgen. Dat. risico vinden velen
te groot. En evenzeer verwierp men
een vorm van disengagement, die de
Amerikanen uit Wést-Europa zou
laten -verdwjjnen.
De' ^redeneringen iri verschillende
Duit&Mpkanipen die "te Londen vèr-l
tepenWoördigd waren, bleken eigen
lijk, weinig hélder.": De' Amerikanen,
zo vond mén in die kringen, moes
ten, èo "al "bit Düitsland,2'dari toch dn
geen geval uit West-Europa ver-,
dwïjnen, Dit. was een te hoge- prijst
voer de hereniging van Duitsland,
die-voor'het overige geen der Duit
sers, evenmin als Gaitskell, echtials'
een nabije mogelijkheid beschouwde.
De Duitsers spraken van het plan-
Rapacki, disengagement,-zelfs -van-
hun. eigen {uittreden uit de NAVOf
als een aanvaardbare^prijs voor ;d«.
hereniging, die toch maar in een
voor hen smartelijke wolk van
irrealiteit' gehuld "bleef, -
Uit-betrouwbare Amerikaanse
bron hoorde ik over die hereniging
nog het volgende; Sedert:' korte:- tijd
uiten zich de Russen iri Washington"
en rondom de V,N. ongedwongenér
dan te voren. In een dergelijke, losse
gedachten wisseling werd van AriierL
kaanse zijde gevraagd of Moskou
meer tot de hereniging van Duits-,
land bereid zou zijn, als dit daarna
Uit de NAVO trad. Het antwoord
verraste. Het luidde: „Een herenigd
Duitsland zouden wij liever bitanen
dan buiten het verband van de
NAVO zien. "Het is zo veiliger''.
Eigenlijk waren die woorden' niet
verrassend/Er "spreekt de oude vrees
uit voor de aartsvijand, waarmede
Rusland zo bittere ervaring heeft.
Het was traditioneel Russisch in
zicht. Het betekende niet, dat er
over een hereniging te graten ware,
mits Duitsland binnen' de". 3STAVO
bleef; maar enkel dat men van een
Duitsland niet in remmende mach-
hjke. even wichtspóli tiek? tussen Oost
en West,' én zelfs tot avontuur.
Tenslotte nog dit: In een .kalm!
avondgesprek; vroeg ik een ervaren:
diplomaat van een grote mogendheid
of hij mij do onmiskenbaar zenuw
achtige haast van Boelganin om een
topconferentie te verkrijgen, verkla
ren kon.
- door
l)r M. v. Blankenstein
Het antwoord was: „Moskou heeft
haast om te verkrijgen dat-in
Duitsland geen kernwapens worden
opgeslagen. Daarom heefthét zich,
na aanvankelijk wenkbrauwfronsen,
achter, het plan-Rapackl geplaatst.
Nietde Duitse kernwapens,, onder
NAVO-bewaking. zijn het voornaam
ste gevaar, maar het feit dat.? als
Duitsland deze krijgt, de satellietsta
ten met klemmende argumentatie
deze van Rusland zullen verlangen.
Hebben zij die, .dan vormen zij een
macht op zichzelf, ook tegenover
Rusland. En dat vertrouwt Rusland
hun in geen geval toe. Moskou heeft
dus haast om te voorkomen dat de
satellietstaten zich op een Duits
voorbeeld kunnen beroepen."
Inderdaad verdiént deze beschou
wing aandacht Het wantrouwen van
100-jarige in Öostzaan
OOSTZ A AN 1—De heer- J. Bruin,
uit dé Kerkstraat 193 viert van
daag >>'ziic|v'honderdste - verjaardag
De 100-jaTige. die in '/rJDen "UIp is
gebor geniet nog" een goede ge
zondheid. maar is sinds enkéle.
jaren blind.
Moskou Jegen {gijn onderhorigen is
reeds oud, en is er door het gebeur
de in West-Duitsland, Polen en Hon
garije niet minder, op. geworden.
.•afnapJ'Sf iWflf
:-:v>
■v
S&Atófcif.
OP dé zondagen 16 maart, en 23
maart? 6/ 13 en 20 april zal een
aantal vooraanstaande Nederlanders
voor de A.V.R.O.-microfoon spreken
over de manier, waarop het Neder
landse volk de «It Indonesië komen
de Nederlanders dient op te vangen
en over de hooding van ons volk ten
opzichte van een probleem, waarvan
dc ernst nog niet door iedereen wordt
beseft. De eerste sprekers zijn mr. J.
A. Jonkman, voorzitter van de Eer
ste Kamer; dr, Ir. F. Q, den Hollan
der, president van de' Nederlandse
Spoorwegen; Chr. Gr Matser. burge
meester van Arnhem en prof, V. W.
Willlnge Prins-Vissers
DE vertegenwoordigers van de te
levisies tichtingen van de zes lan
den var. de - Europese- Gemeenschap
voor Kolen en Staal hébben besloten
ter gelegenheid van het: vijfjarig be
staan en het Feest van de Gemeen
schap op de Brusselse Expo op B mei
1958.. een grote televisiewedstrijd to
organiseren."Het- onderwérp is: Ken
nis van West-Europa op geografisch,
economisch en politiek gebied. De
reglementen zullen door.de nationale
televisiestichtingen aan. de kandida
ten worden meegedeeld. Documenta
tiemateriaal kan worden aange
vraagd bij de Voorlichtingsbureaus
van de EGKS te' Bonn.' Luxemburg,
Parijs eti Rome. De /voorronden van
de wedstrijd worden in aprii gehou-
dsn. Inzet i& een. Grote Prijs van de
Europese 'Gemeenschap ter. waarde
van SbO.tXtO Belgisqhéifrancs. Boven-,
dieri" wordt "de winnaar .een reis. van
10: dageiï^-Vöör' tWeé/'personen, door
de-zes landen1 van dé'Gemeenschap
aangeboden-
'AMSTERDAM De vliegtuigen
van de KLM die naar Tel Ayiv vlie
gen, zullen in de komende rnapndea
zeer druk bezet 2ijn, De KLM vliegt
tweemaal in de week heen en terug.
De grote belangstelling voor Israel
houdt verband met .de viering van
het tienjarig bestaan van deze staat.
Het ligt in de bedoeling de vluchten
op de maandagen, die:-via Rome
gaan, met een DC 7c uit te voeren,
die van de woensdagen via MÜn-
chen meteen DCöb.
f Advertentie LM.)
TA/ E kunnen ons voorstellen, dat
het Andró Claveau zelf .niet
heeft verbaasd, dat hij winnaar van
hét Eurovisie Songfestival' is gewor
den. Per slot van rekening is de
kleine Fransman in zijn eigen land.
al vele jaren „vedette de disque".
Zingen als professie- doet Claveau
sinds 1936. Voor dte tijd teas hij bin
nenhuisarchitect en reclame tekenaar.
De, winnaar van de Grote Eurovisie-
prijs heeft één grote hobby: het
werken op z'n boerderij fn Dordogne.
ROUTE NATIONALE 6, een to
neelspel van de Fransman Jean
Jacques Bernard, zoon van de be
roemde Tristan, zal woensdagavond
in bet door de NCRV verzorgde tele
visie-programma voor de camera's
worden gebracht. Hoofdpersoon in
het stuk is de negentienjarige Fran-
cine, die voor. het venster van haar
ouderlijk huis aan de grote weg naar
Zwitserland en Italië droomt van de
komst van een sprookjesprins, die
haar zal mee nemen naar fantasti
sche verten, naar een „andere we
reld". De wens lijkt vervuld te wor
den, als een jonge schilder „per on
geluk" voor enkele dagen in het
huisje z«n intrek neemt,- De. teleur
stelling na 'zijn heengaan dreigt haar
eenzaamheid in wanhoop te veran
deren. Met haar vader vindt zij een
oplossing om een vruchtbare zin aan
haar bestaan'te geven.
Aan de ,do,or. Peter Koen geregis
seerde tv-voorstellingwerken mee
Nienke Sikkfema. JohanValk, Coba
Kelling, Maxim Hamel en John Soer.
Fokke Duetz ontwerpt,, de decors.
IN fiet programma van Hilversum
I "concerteert vanavond van 8.15
tot 8.50 het Nederlands Kamer Or
kest onder leiding van Paul Sacher.
Uitgevoerd' worden het Concerto
Grosso op. 6 no. 4 van Handei, met
als solisten Willem Noske en Piet
Nijland tvióol) en Piet Lentz (vio
loncel) het Concert voor Drie Vio
len in F van Telemann. met als so
listen Willem Noske. Perry Hart en
Piet Nijland, en de Tweede Symfo
nie van' Carl Philip: Emanuel Bach.
Het televisie-programma wordt
verzorgd door de VPKO en bevat
o,a. de kunstrubriek .Studio B" het
kleinkunstprogramma Artisjok en,
als middenmoot „Operatie Diep
vries", een film over. de Amerikaan-,
se Zuidpoolexpeditie. gemaakt door
de Disney-studio's.
OOK in. dit jaargetijde ia hei
boeiend om op Terschelling ie
zijnniet alleen om üe woeste on-
geréptheid vande natuur, die .je
pcrondeerj clat je voor onbeperkte
tijd niet .20, eenzaam, moqgt wezen
als je maar-wilt, maar 'oók om de
wonderlijke mensen die aan de west.
kant van het eiland een leven lei
den, dat door meer dan water van
hét onze is gescheiden,'r. -
w'f- Zijn vingerbijters", zegt, een
man, die in Hariingerv tegelijk -met
mij 'aan boord van de gezellige Pnde
boot is gegaan. Ik vraag hem wat
deze onduidelijke ibenaming van de
TerschelHngers te beduiden heeft en
hij antwoordt op een.toon, of het de
gewoonste zaak van de wereld is:
,jSfou, ze jutten tóch! Als er een
lijk aauspoeït ep. er. zit .een beetje
een knappe ring aan zo'n handdan
doen ze dit..." v
Hij. klapt zijn tanden knarsend óp
elkaar, ziet aan mijn gezicht dat-ik
het verhaal in het geheel niet kan
waarderen en voegt ef vergpetlij-
R'enü1 'den tóe*
- v „Maar .ze zijn doodeerlijk, hoor.
Iets stelen ziillen ze nooit. Ze jutten
alleen maar en 'dat is heel-iets an-
den.." r
Deze karakteristiek blijkt, als Ik
mijn voet op het eiland, heb gezel,
zeer onvolledig,..- Natuurlijk, jutters
wonen cr genoeg. Ze staan, ais er
een Noordwester heeft gewoed, des
ochtends om een uur of vier op .en
gaan naar. het strand om er een
zakje kolen te vinden of een paar
planken of Iets beters, waarover dan
niemand meer iets hoort. Maar er
wonen ook heel andere mensen.
Kapiteins in ruste, bijvoorbeeld,
die dc hele wereld hebben beva
ren en hier nu een beetje uitgewoed
ronddruihn.
„Die leven niet meer", zegt een
kastelein minachtend tegen me.
„Gek hè? Je kunt toch. gerust aan-
nemen dat ze, een paar kroegdeuren
hebben opengegooid. In New York.
In Santiago. Nou ja, overal. Maar
zodra ze hier terug zijn, met pen
sioen, zie je ze nergenameer. Ze
doen alleen nog maar boodschappen
voor moeder de vrouw..."
Terschelling is eenwonderlijk -
eiland.
Er lopen bejaarde Wit Russen
rond, die In het oudeliedentehuis
„Avondrood" nog dagelijks met eer
bied aan de Gzaar denken. Een rech
ter uit St. Petersburg. Een: priester
uit 'Minsk. Een jaar geleden-hadóen
za er nog een kozak, die elke mid-
dag, cls.de- boot uit Rarlingen
aankwam, in uniform- aan' de, haven
stond: N.a-.-v'•v'M/Lr,A ';i
Tussen de vergrijsde, moegezxuar-
ven matrozen, die je, in het voor
bijgaan een verhaal hoort beginnen
met: „Nou, er kwam een storm op
zetter., mensenje kon staande drin
ken..."
in een café treedt eèn gepensio
neerde lood3 binnen en zegt tegen
de kelner: „Bier. En. als .ik strak*--
een- borrel--bistel, dan breng.s je 'm
niet, hoor^."- -i --
In datzelfde café sliet ik óp een
grijsaard, die zei: ,Jn de zomer,
dan zitten, hier voornamelijk Duit
sers op het eiland, 't Zijn. buna alle-
maal dezelfdedie hier in de oorlog
ook zaten. Gezellig is dat. Je kent -
mekaar. Je haalt eens 1cat :óüdc
herinneringen op..." -r
En als hij ziet datiik. een beetje
ontgoocheld :kijk, vervolgt:;Jfow fa, -
alleen de goeie Duitsers komen te
rug,. natuurlijk. Ik bedoel,Duitsers,
die als er -een" zakje kolenl stond,
even de andere kant opkekenzodat
je het.weg kon pikken. Die'jcomert
terug. Met een vrouw en" een kind
en een wagen. Maar de foute jon
gens, die ons toen niks. gunden, die
blijven natuurlijk weg..."
En ommij definitief te. overtui
gen:- „Als -er zo'n foute hier.'terug
kwam, nou) meneer, dan zouden wij
op het eiland echt ons best'doen om
zijn vakantie in de war té sturen".
Hij knikte ernstig; -
Waren wij eigenlijk wel zulke
strijders? .KRONKEL,
CAIRO. President Nasser heeft
woensdag bij decreet alle politieke
partijeh en organisaties in de
Syrische provincie van de. Ver
enigde Arabische republiek ont
bonden. In Egypte 2t.in politieke
partijen reeds, lang verboden..
DAGELIJKS FEUILLETON DOOR ANN BRIDGE
KijKfcthij
rtAARHÊtRAAn
IfltLH
Itt BEnnOOfcEri 0£tf)£ GÉVALBtnjt
mDe:WAR.)£rto.£rD£nttÊN, nuvtJUG!
dat wt met wiMfcn wat
DlfcSCHURKtnVAfl
PLAh WAR&rt
3256. Hank stelt <3e matrozen op de hoogte van
Rob en zijn plannen. En bij vraagt hen een
Cousteauapparaat gereed te maken. Bovendien
vult hij zelf zijn luchtvoorraad aan. Het wachten
valt Rob lang. Hij heeft zijn duikapparaat afge
legd, maar in dc kille grot krijgt hij het nu toch
lelijk koud. Kom, hij kan alvast de "omgéving een
beetje? gaan verkennen.Langs de rotsen kan
hij gemakkelijk omhoog klimmen;'.ook'al heeft?
hij geen schoenen aan. Voorzichtig klimt R.oh ver-1
der. De rotsen zijn kaal en glibberig, maar'naar--
mate hij verder komt. wordt het licht sterker en
dé lucht zuiverder. Hét lijkt wel. of Hij uitkomt
öp.,een soort plateau. Rob hijst zich nog één
maal omhoog en dan stokt, hem de adem in de
keel. Want wat hij nu aanschouwt zou hij-in zijn
stoutste dromen.niet hebben kunnen fantaseren.
Casablanca is de- laatste jaren in
gedeeld in zones, die zorgvuldig door
het gemeentebestuur gecontroleerd
worden. Fabrieken mogen alleen op
gericht worden aan dé noordelijke
zijde en uitsluitend fabrieken: het
is onmogelijk een vergunning te krij
gen om daar een huis te bouwen.
Meer zuidelijk op zachtjes hellende
heuvelgronden ligt het woondistricf,
dat zich voortdurend uitbreidt ho
tels, enkele blokken fiatgebouwen,
maar voor 't overgrote deel villa's
in. alle vormen en formaten, liggend
in aardige tuinen vol bloeiende strui
ken; alles 'groeit in flit klimaat zo
snel dat deze moderne wijk niet in
het minst het oriïngewobnd'e" aanzien
hééft va., de nieuwe tuinsteden in
Engeland struikgewas rijst prak
tisch uit dé grond niét 'de snelheid
van éen door Hindu-niagiërs verwek
te wortélboom, terwijl klimplanten
met exotische bloesems'de muren be
dekken voor 'het' pleisterwerk goed
en wel droog is. Hier mogen geen
winkels gebouwd worden; een felle
petitie van de bewoners was'nodig
f omzelfs maar toestemming te krij-
fgen voor liet openen yan een ben2t-
nesiation'.
i In deze vriendelijke woonwjjk-eed
Ali Julia rond, langs lanen met ou
dere, grotere, meer "onopvallende hui
zen:'ze keek ernaar met levendige be
langstelling,- die gesluierd werd door
haar géwonc uitdrukkingsloze blik.
Hot huis van Paddy-Lynch was een
middelgrote villa irf de niéuwe wfjk;-
het ging schuil achter bloeiende ro
zen. -klimgeraniums en^een soort'
i klimop' met donkergroene bladeren
en -bloemen' 'die' precies dezelfde
f kleur hadden als de schil van een
'mandarijn; Paddy zelf was, slank,
had zwart haflh en zeer grijze ogen
onder donkere Jerse oogwimpers;
hij stoncr op haar. te wachten boven
op een hoge cementen stoep -— toen
de wagen voorreed.liep hij naar .be
nedén om haar té begroeten.
„Julia!. Ontzettend., .leuk! Ik hoef
niet te vragen hoe het met je gaat
je ziet ér stralend uit!"
„Lieve Paddy," zei Julia, terwijl ze
hem een vluchtige kus gaf. ,Jk ben
erg blij je weer eens te zien."
„Nita is niet thuis, heel jammer;
ze zou je graag ontmoet hebben."
„Hoe dat zó?"
„Oh, een baby en hoewel de
Fransen zulke voortreffelij; c gepas
teuriseerde melk produceren voor
ons aller welzijn, vond ze toch dat
zé de baby beter in Engeland kon
krijgen, ze kan dan tegelijk zien of
ze hem zelf kan verzorgen. Maar kom"
binnen,"
„Goed Idee, -elf voor de baby te
zorgen," zei Julia, terwijl haar gast
heer haar naar een grote zonnige ka
mer voorging; Han het andere eind,
onder éen boog door, was een tweede
kamer met een tafel die "gedekt stond
voor de lunch. Onder het aperitief
„Maar'wat kom je in hemelsnaam
in Marokko doen?" vroeg Lynch:
„Zon en óm'een paar artikelen
voor mijn zakformaat kranten te
schreven,"
„Waarom blijf-je hier niet logeren?
Je wilt naar Tanger niet? Je zou hier
wat langer moeten blijven Marra-
kesh doen en Rabat en wat er ver
der te zien Is; je zou-hier kunnen lo
geren en ik zou je er op een week-
end naar toe kunnen rijden."
„Later heel graag; maar ik-zit nu
vast aan Tanger aan 't hotel en de
rest. Maar vertel eens, Paddy, hoe
is de toestand hier momenteel?"
vroeg Julia, denkend aan haar arti-
kelen.
„Oh, heel rustig op z'n minst in
tien dagen is er niemand vermoord.
Julia begon te lachen. -
„Wel, dat fa inderdaad: rustig, vpór
Casa," zei Lynch, ook in de lach
schietend. „Maar tussen twee-haak
jes, hoe laat varen jullie af?"
„Pas morgenochtend."
„Waarom blijf je hier dan niet sla
pen vannacht?-". -
„Nee, -mjn beste Paddy hartelijk
dank dan moet ik uitpakken en.
-weer inpakken, zo vermoeiend. Doch
ik. zal de-middag graag in je. aller
aardigste tuin doorbrengen, als !het
mag, en vanavond blijven eten als jé
me erom vraagt."
„Natuurlijk vraag ik je. Het zal al
leen een beetje Iaat worden omdat ik
naar een cocktail-party rrtoet Weet
je wat waarom ga je niét mee?"
Julia trok een bedenkelijk gezicht.
„Ik dénk ongeveer hetzelfde als.
Sir Anthony Eden over cocktail-par
ties. Zijn ze diplomatiek of gezellig?
„Wel. de Bingham's, zijn aardige
mensen hij is van de .Banque-Re-
gié„Turque."
Julia slaagde erin een onverhoedse
beweging te onderdrukken toen za
sprak was het op haar ongedwon
gen zeurtoon,
„Nu, vooruit dan maar —ik sta tot,
je beschikking. Maar ik zal..terug
moeten gaan naar de boot om rne tc.
verkleden," zei ze,, met eerf blik op
haar jasje en rok,
„Moet dat? Je ziet er prima uit.
Ze knikte heftig van ja, „Goed aan;
Ali kan je tegen zessen wegbrengen
en op de.terugweg kun je mij oppik
ken.- Wat heeft AU je tussen twee
haakjes laten zien? Spiendeurs et mi
sères de Jasablanca? Dat is-de klas
sieke ronde."
„Nee; hij heeft me niets anders
dan hospitalen laten zien," zei-Jol'®
en bracht verslag uit van haar mor
gen. Lynch begon te 'lachen, maar
deze vreemde vorm-van sightseeing
wekte zijn interesse.
„Dat is een niet onbelangrijke'hul
de aan de Fransen," zei hij, ,Hospita-
len en nazorg is een van hun werke
lijke/grote prestaties in Marokko-
Het is als kiezen trekken natuurlijk,
om de -Arabieren zover te krygen
dat ze naar een hospitaal: of een kli
niek gaan; maar zijn ze ér eenmaal
geweest, dan kan niets hun er .meer
vandaan houden. De vrouw van Au
stierf bijna bij de geboorte van haar
op twee na laatste baby en ik rnoest
haar gewoon met mijn eigen hano
naar het HópitaT pour Femmes Ara
bes toeduwen nu wil hij er-m^p
meer van horen dat ze een kind thuis
krijgt. Het Is heel jammer; dit rumoer
om de.Sultan, omdat de Fransen nier
zulk - voortreffelijk werk doen.^A».'
daar 5s Mohammed met de tuncn.^^
Een andere Arabier In de blauwe
katoenen zak-broek waaraan Juu®
reeds was beginnen te wennen, ge
completeerd door een smetteloos vm
jasje en een féz, stond buigend 'n
de onderdoorgang die naaT.de eetka
mer leidde. Terwijl zè zich neerzetten
merkte Julia op, dat wangen- ?n kJ»
van de bediende, in tegenstelling mei,
zijn verzorgde uiterlijk, bedekt .y«-
ren met een zwarte: stoppelige beam
van verscheidene dagen oud. Ranai
hij de kamer verlaten had sneea
Lynch, die bij mondenvol tegehjk ccn
heerlijke risotto naar - binnenwcnctCr
zijn geliefkoosde thema weer aan,
„Heb je die baard van Mohanim«u
gezien?"
(wordt vervolgd)
