Economische nivellering
Actie van Soekarno heeft
verdeeldheid versterkt
JPa" Rood op Teriet
na vlucht overleden
Djakarta raakt steeds
meer geïsoleerd
Oud
I
West Java
BALANS VAN
STRIJD IN
INDONESIË (I)
Sneevlietcomité
ontbonden
Ziehier de weidaden van
hei „ijzer" voor vrouwen
met bloedarmoede
Nestor zweefvliegtuiginstructeurs
WÈM
SPROETJE SPARKS
door FRANK GODWIN
4PS
Speelse Speurtocht
2
Z;iterrlag 12 april ÏQ.TK
WIE aandachtig kennis neemt van de gang van zaken op econo
misch gebied in ons 'and en m het ruimere verband van de
Benelux. onfkcinU niet aan de indruk, dat er nog wat meer aan
de orde is dan her teruglopen van de conjunctuur. Dit laatste
verschijnsel is van internationale aard en tot dusver in ons land in rijn
uitwerking binnen draapliike grenzen gebleven. In België merkt men er nu
het ogenblik zeil® zeer weinig van als gevolg van de nationale inspanning
voor de grote wereldtentoonstelling. Wat tot ongerustheid stemt, is heel
iets anders en wel de aantasting van een aantal in verhouding belangrijke
posities, die de Lage Landen zich in de loon der tijden door hun ligging
en dooi andere oorzaken hebben weten te verwerven.
In een d<ze week te Botterdam gehouden bijeenkomst hebben de heren
Lichter.auer en Osterrieih. onderscheidenlijk voor de Rotterdamse en de
Antwerpse Kamer van Koophandel, hun vrees geuit over mogelijke slechte
gevolgen van de Eurnmarkt voor de grote haven* in onze landen. Deze
havens zijn als het ware de gevels op het Westen met de ramen en de
deuren altijd wijd open. Zal het niet 20 zijn, dat in de Eurnmarkt de
oriëntatie andersom wordt en Antwerpen, Rotterdam en Amsterdam er ais
gevolg van gedeeltelijke overbodigheid veel minder aan te pas komen?
Men bemerkt bier het onhehagcr» van de zeevaarders, die gedwongen wor
den hun blikken landinwaarts te richter, waar zij niet* van hun gading
vinden.
Het betreft hier een zaak, die tiatuurluk veel verder gaat dan het be
lang van de havensteden. De havensteden immers zijn de uitdrukking van
de economische structuur en de mercantiele gee«t des land?- In de zee
landen heeft men steeds de ruimte en de verre horizonten gezocht, en dat
te meer, naarmatfc inwendig de mogelijkheden geringer waren. In vrijheid
zijn deze havens gegroeid tot de belangrijkste van de wereld; en de grote
vrees is nu, dat zij in continentaal verband mèt de landen, waarin ze lig
gen, zullen terugvallen tot een provinciaal peil.
IN wezen gaat het er om in hoeverre bet de kleine landen gelukt, hun
economische specialiteiten te bewaren in een omgeving, die de nei
ging tot gelijkvormigheid zat hebben. De beide sprekers te Rotterdam
zagen ook wel lichtpunten, maar voorwaarde is in elk geval de hand
having zoveel mogelijk van een „open*1 economie. Het is goed, dat Rotter
dam en Antwerpen eens een demonstratie van eensgezindheid hebben ge
geven; ze zullen elkaar wellicht in de toekomst hard nodig hebben. Trou
wens, wanneer ooit de Benei"* betekent* heeft, dan is het wel in de
strijd om het behoud van de zee als verbind «g van de volken en als middel
tot uitwisseling van hun voortbrengselen op zo groot mogelijke schaal.
De mogelijkheid, dat deze strijd toch nog met een goede uitslag wordt
bekroond, vermag intussen de ogen niet te doen sluiten voor andere teke
nen dat de kleinere Europese landen het moeilijk krijgen in die soorten
van bedrijvigheid, waarin zij door allerlei omstandigheden zijn gaan uit
blinken. Voor wat de Nederlanders betreft moet de aandacht worden ge
vestigd op de hinderpalen, die hun in bun functie van transporteurs in de
weg worden gelegd. De K.L.M, heeft in Amerika niet gekregen wat zij
wenste, en moet nu alle zeilen bijzetten om in Singapore nog enigszins
behoorlijke landingsrechten te behouden. En in deze gevallen zijn de
onderhandelingspartners nog niet eens voormalige koloniale landen.
Met Amerika en Engeland kan immers nog worden gepraat; met Indone
sië is dat nauwelijks mogelijk. Te Singapore ligt nu de uit de Indonesi
sche wateren verbannen Kj'.M.-vloot, en er is weinig reden om aan te
nemen, dat die nog ooit weer zal varen, op de oude routes. Het zal vooral
in dit geval belangwekkend zijn om te zien, in hoeverre elders bestaande
mogelijkheden kunnen worden verwezenlijkt zonder verboden of tegen-
maatregelen. In het algemeen hangt voor Nederland veel af van de kansen, 1
die bet op andere plaatsen krijgt, nadat aan zijn economische activiteit
jn Indonesië een einde is gemaakt. 1
EEN waarschuwing tegen een te groot optimisme op dit punt lijkt1
•wel op haar plaats. De wereld streeft ook op economisch gebied naar
nivellering, naar de uitschakeling van verscheidenheid. En alom is]
er de neiging, de kleine volken niet te beoordelen naar hun be
kwaamheden maar naar hun zielental.
Helemaal zal deze vorm van diskwalificatie overigens nooit kunnen sla
gen. Het is een troost, maar niet zo'n grote! Volhouden en het beste er
van hopen alleen zijn beslist niet voldoende. Het zal van grote betekenis
blijken te zijn, dat Nederland eo België hun belangen zoveel mogelijk
coördineren. In dit opzicht is het op één podium verschijnen van vertegen-
•woordigers van Rotterdam en Antwerpen en meer nog het feit, dat zij
zozeer dezelfde geluiden deden horen, zeer bemoedigend geweest. I
Wij hebben het hierboven over de K.L.M. gehad. Zou de tijd niet haast'
zijn gekomen, dat de Nederlandse en de Belgische luchtvaartmaatschap
pijen tot gehele of hoofdzakelijke eenwording hesluiten, gelijk de Scandi-
navische dat al lang geleden en met veel succes hebben gedaan? Het is
één mogelijkheid; er zijn er stellig veel meer. Er is alle reden om de.
economische toenadering ook in deze vorm met goede wil en voortvarend-
beid te betrachten.
(Van een onzer redacteuren)
rebellen me* die populaire steun gfe- merking. Er zijn talrijke andere par-
niet. die nodig is om tot een werke-
OGENSCHIJNLIJK heeft de mili- lijk 'national? inspanning te komen
taire actie van de centrale "egering ten emde de eenheid te herstellen.
t'i-groeperingen en individuele poli-
ttCi en militairen, die graag mede
werking verlenen.
(Advertentie LM.)
MOLENAAR'S
ËJNDERHEEL
BORDKLAAR
ZELF KOKEN
(hti Mottnjjr'ï Kmrfermee#
m«i de rode band).
Het meel wordt rechtstreek» uit
het p*k In de melk op het bord
jesfooid en met een vork op
geklopt. Het kindermeel werd
reeds In de fibrtek. gi*r «kookt.
(het AwfiMar's Kindermeel in de
vrinouds bekende verpakking)
De oude, beproefde methode.
De pap wordt in een pinnetje
aangemnkt en door U zelf jaar
tekookt
SOEKARNO
,ziék en gedesillusioneerd
in Djakarta tegen de rebellen op Su
matra succes. In werkelijkheid staat
Djakarta zwakker dan ooit. Dit is de pN hiermee komeI1 we tot een
indruk, die men krijgt in gesprekken tweede overweging die de
met rustige, intelligente vertegenwoor- zwakheid van Djakarta bepaalt. Wie
0 - j. doen er eigenlijk actief mee aan de
dlgers Van de tegenregering, die in klachtsinspanning? De politieke par-
Europa vertoeven. Zij laten zich dan tijen in Djakarta zijn zeer verdeeld,
ook door de onrustbarende berichten w'mSffwtSS:
over militaire successen van Djakarta al kar. zij dit. gezien de persbreidel
niet uit het lood slaan. Dat wil niet de politieke terreur van de com-
mumsten, niet al te openiyk zeggen,
zeggen, dat zij geen zorgen nebben en vandaar het ietwat dubbelzinnige
geen teleurstellende ervaringen. Tot standpunt van het hoofdbestuur van
nu toe is het verloop van de strijd ook
voor hen een bittere tegenvaller. Maar 't uitroepen van een tegenregering
er zijn factoren en omstandigheden in eveneens onwettig is. Deze verklaring
1 j j. u -L. r j verplicht in ieder geval tot niets, al
overvloed, die hun hoop geven In de dle;t toegegeven, das de rebellen er
eerste plaats is dat de politieke constel- ook niet veel aan hebben Maar het
latie in de Indonesische hoofdstad zelf. JioofdbEutuur is niet van de partij.
Deze heeft een zeer energieke en
President Soekarno, premier Djoeanda actieve afdeling in West-Java met als
en stafchef Nasoetion, het drieman- hoofdzetel Bandoeng en hier spreekt
schap, dat de leiding van de militaire h&Sa.'ffiSS"
actie heeft, raakt steeds meer geïso- van de militaire kliek van Nasoetion.
leerd van de overige politieke krachten Pe mil,ita.ire commandant van West-
Java, kolonel Kosasih, steekt zijn
en personen. Zij verliezen hier terrein sympathieën voor Padang niet onder
op de beweging van Sjafroeddin en stoelen of banken. Hij weigert b.v.
troepen onder zijn commando af te
NASOETION
te weinig troepen
'zijn aanhangers. Natuurlijk
steunen de communisten een
stemmig en zonder reserves,
wel echter met bijbedoelingen,
de regering en de president.
Zij hebben daarbij alles te win
nen. De tegenregering is im
mers begonnen als een anti-
staan voor de militaire acties. Zijn
excuus is dat hij die niet missen kan
in de strijd tegen de Drroel Islam.
De Masjoemi-af deling West-Java
organiseert in het geheim een tegen
actie tegen Djakarta, waarbij men
niet afkerig zal zijn van militaire
middelen Daartoe schroomt men met
samen te werken met de Daroel Is
lam, die zich nu al sedert de onaf
hankelijkheid staande houdt tegen
de centrale regeringstroepen. Trou
wens, de Masjoemi heeft altijd be
denkingen gehad tegen militaire
maatregelen ten overstaan van de
Daroel Islam. Deze partij heeft daar
voor in haar politieke ideologie zo
wel als in de religieuze basis van
haar beweging teveel verwantschap
met de Daroel Islam. Alhoewel het
communistische beweeine- Als waarvoor die verklaring was be- hoofdbestuur van de Masjoemi in
t,-ï TM+AinXalHl- +^i doeld, geven te denken. De president Djakarta geen officiële steun of aan-
zij UlI-inaeiijK naar aoelstei- heeft een scherp gevoel voor politie- moediging geeft, wordt door de Ma- ie,
lingen in het gehele land zou ke getij-bewegingen en hij voelt dus sjoemi-West-Java dus ondergronds
Iriinnpn vprwe>7onKiIri=r» rfnn dat ook Djakarta, aan verzet georganiseerd o.m. met me- ,ki,.
j vwweAwuyiren, aan sympathie invloed zal verliezen dewerking van kolonel Loebis en
zou de communistische partij als hij nog verder gaat in de eommu- daarbij is elke steun welkom, ook
ongetwijfeld verboden worden, nistische richting. Hij moet boven- van de Daroel Islam. Maar niet al-
of althans onder Strenge con- dien merken' dat z^n act*e tesen de leèE) öeze beweging komt in aan- ...zonder politieke'steun.
trole geplaatst. Aangezien de
communisten in de politieke
wereld van Djakarta lang niet
over een meerderheid beschik
ken, moeten zij dus met andere
personen of partijen samen
werken. Op dit ogenblik dient
Soekarno, gewild of ongewild,
hun doeleinden.
Maar er zijn tekenen die er op wij
zen dat noch het genoemde drie
manschap noch de communisten zelf
met het door de omstandigheden op
gedrongen bondgenootschap voor
honderd procent gelukkig zijn. Span-,
nrngen openbaren zich reeds hier en
daar. Misschien mag men een teken
hiervan zien in de recente verklaring]
van Soekarno voor een groep stu-i
denten, dat hij géén communist is,1
ook niet na zijn reis door Rusland en1
China, en dat hij voorstander blijft]
DJOEANDA
van een strikte neutraliteit tussen bei 1
communistische en het democratische
deel van de wereld. Het moment van
deze verklaring en het gezelschap
ROTTERDAM Het Sneevliet
Herdenkingscomité, dat zes jaar
geleden werd opgericht, om het
feit te herdenken dat het op 13
april 1952 tien jaar geleden was,
dat Henk Sneevliet en een aantal
van zijn medestrijders van het
illegale M.LX.-front door de nazi's
werden gefusilleerd, heeft op zijn
laatste vergadering besloten tot ont.
binding over te gaan. Het gedenk
boek „Voor Vrijheid en Socialisme"
dat in december 1953 verscheen en
waaraan in vele bladen grote aan
dacht werd besteed, praktisch
geheel uitverkocht.
(Advertentie i.M
De puberteit, de periodieke dagen,
de groei, de voeding van de zuige
ling, de overgangsjaren, stellen de
vrouw bloot aan verzwakkingOm
„nieuw bloed" te vormen en verse
krachten te herwinnen, is het dan
nodig de ijzerkuur te volgen.
Wanneer u zich lusteloos voelt, is
het de hoogste tijd bij elke maaltijd
medicinaal ijzer in te nemen, zoals
de Finkpillen dit bevatten. Ze zijn
zo opbeurend, dat 4 weken volstaan
om 500.0QQ tot 700.0Q0 rode bloed
lichaampjes per mm3 bloed te her
winnen. Het bloed is weer gezond
en kan weer al het nuttige halen uit
de versterkende bestanddelen van
het voedsel en uit de levenskrach
tige zuurstof der lucht; en wel in
die mate, dat de vitaliteit van alle
cel]en van het organisme wordt her
steld. Na de eerste week krijgt men
weer eetlust. Verzwakte vrouwen of
vrouwen, lijdende aan gebrek aan
ioae bloedlichaampjes, worden weer
sterk en dynemLch. Met de gezond
heid herwinnen zij eveneens de le
venslust en het bewustzijn van de
volle bloei hare schoonheid. Pink-
pillen bij apothekers en drogisten.
Bespaar 1.35 door aankoop van de
grote doos voor een volledige kuur.
ROME De Italiaanse commu
nistische partij zal tijdens de huidige
verkiezingscampagne geen zendtijd
krijgen omdat radio Praag in Itali
aanse uitzendingen naar de mening
van de Italiaanse regering al vol
doende reclame voor haar maakt.
ARNHEM. Op het zweefvlieg-
centrum „Teriet" van de Koninklij
ke Nederlandse Vereniging voor
Luchtvaart is donderdagavond even
voor 6 nur de nestor der Nederlandse
zweefvlieginstruoteurs, de heer J- E.
Rood, kort na een lesvlucht onwel
geworden en na enkele ogenblikken
overleden.
Johan Elisa Rood werd op 1 juli
1903 m Deventer geboren en was
van origine timmerman. Al zeer
jong werd hij aangetrokken tot de
luchtvaart en toen men in Overijs
sel de zweef vliegsport ging beoefe
nen, was de heer Rood als een der
eersten van de partij. In de jaren
voor de tweede wereldoorlog werkte
hij bij de N.V. Vliegtuigbouw Deven
ter, waar zweefvliegtuigen werden
gebouwd, waarvan er verscheidene
nu nog bij Nederlandse clubs vlie
gen. Ook na de oorlog was de heer
Rood al direct weer een der actief
ste leden en instructeurs van de
vliegclub Teuge bij Deventer. In
1948 verwierf hij het eerste zilveren
prestatiebrevet dat sinds de oor
logsjaren in Nederland werd uitge
reikt. In datzelfde jaar ontving hij
als winnaar der nationale zweef-
vliegwedstrïjden in Venlo de zilve
ren wisselbeker. Ook werd de heer'
Rood in ,1848 Nederlands .zweef-
vliegk'ampioen.
Van het prille begin in april 1950
af, is de heer Rood als instructeur
verbonden geweest aan het zweef-
vlïegcentrum Teriet, en een 'zeer
groot deel van de 2.900 Nederlandse
zweefvliegers ontving bij hem in
structie. De zorgen van „Pa" Rood,
zoals hij werd genoemd, strekten
zich vooral ook uit over de hon
derden scholieren, die jaarlijks voor
het zwee£vliegbewijs-B werden op
geleid,
NEW YORK Zes Amerikaanse
politic-agenten" uit Muskogee in
Oklahoma hebben in hun nacht
diensten talrijke inbraken gepleegd.
Dicht by Artis ts een klein café,
waar uitsluitend oude mannen
>uit de Roetersstraai komen Ik loop
I cr graag eens binnen, Aiaurlts Dek-
ker zou er kunnen leren dat de we-
1 reld toch een wachtkamer heeft, want
de mannen zitten stil en uitqest-eden
by een m een wolk van coni^mpla-
1 tie en voeren een talmend gesprek,
1 dat ten algemenen nutte is
1 Soms bespreken ri) een drama in
het kastje van Ke w, by een on
verwachte insfjectt vijl en zestig
gulden gevonden. Die had-ie nog.
Maar nou heeft het huts ze gepikt.
Kees is er kapot van, wam hoe moet
hy voortaan zijn borreltje kopen?
„Ja. kijk eens. dat geld ts met weg,
[dat blijft voor hem staan", zegt een
1 patriarch met een wat krap schippers-
1 petje op, „Maar hij kan er niet meer
aan raken Ja, vijf gulden tn de
J maand geven ze hem er misschien
1 uan. Maar 't is ook stom van Kees.
i Wie legt nou geld in zijn kasme?
f Da's uitlokken Je weet het toch
JalZes gaat naar het huis. Je Suurhoff.
iOf centjes die je nog van vroeger
hebt.
Nou ja, ze kleden je er voor en je
1 hebt je voedsel en je gezellige avon-
den en je schoeisel en je bewassing.
Dat kost allemaal geld. En ze gaan
heus niet vragen: „heb je nou tuel ge-
1 noeg in je zak voor je borreltje?"
■Dat voel ifc mee. Maar als ik nou
toch geld hebdan leg ik dat toch
niet in me kassïe? Dat hou ik op me
1 lichaam. Of dat breng ik bij de kas-
telein en dan drink ik 't gestadig an.
Of als ik een beetje een betrouw
baar kind heb, dan leg ik het btf me
kind en dan haal ik zo nu en dan een
tientje. Maar in je kassie ik leg
nog geen drol in me kassie."
Meestal komt het gesprek dan op
eer geliefd onderwerp: het verschil
tussen de oude directeur en de nieu
we. De oude verschijnt in de namid-
dagschemer van de kroeg, als 'n om-
gloorde heilige.
„Hij teas een goed mens macr ook
een goedgelovig mens", zegt een
kleine, slimme opa die ontspannen
achter zijn zuinig besnuffeld neutje
zit„Kijk, als je nou zin had om eens
een paar deuren open te gooien, dan.
ging je naar hem toe en dan zei
je: „Me nicht is jarig". Ik noem
maar een boom in het bos op. Nou,
dat geloofde die man. Dan kon
je nog wel eens vijf piek losmaken.
Of een tientje.
Maar ja, daar is misbruik van
gemaakt. Je had toch types, die fctya-
men terug als een meloet. Maar dat
kan niet, in een gemeentelijk bouw
werk.
Daar hebben de rustige gebrui
kers onder moeten lijden. Want die
nieuwe directeur, dat is een gestreng
mens. Als je nou bijvoorbeeld tegen
hem zegt: „Me dochter is jarig en
ik wou een tientje van me geld want
ik wil haar een knap cadeautje ge
ven en dan de treinkosten en zo..
dan telt hij heus de knaken niet voor
je neer. Nee, hij is een uitpluizer.
Dan gaat hij na of je dochter écht
jarig is Ja, daar kun je lelijk mee
door de stoel gaan. En als het nou
nog eens een keertje waar is óók,
dan zegt hij: Jouw dochter wil he
lemaal niet dat je van je paar cen
ten een cadeau voor haar koopt en
die reiskosten geeft ze je heus wel
terug". Begrijpt u wel? Een gestreng
mens.
Maar zo kom. je nooit eens lekker
buiten met een tientje op zak".
Er trad een statige, magere grijs
aard binnen met een zwarte sneehoed
op en sprak: „Een jonge. En geef
zullie er ook maar een."
Een die
'zich pan 1
i?e opa droftk •sdhielijk mit en Vroeg:
„Wat is dat? Heb je gestolen?"
„Nee," zei de man met de snee-
hoed, „maar me zóón gaf me al
tijd vy/tien gulden in de maand voor
In me zak en daar heeft hij nou vijf
en twintig van gemaakt".
„Valt me mee van die jongen",
wond de ander. Maar de lange schud
de het hoofd.
Allemaal hebberigheid," zei hij,
„Hij heeft uitgerekend dat als hij
mij verhoogt, net in een andere be
lastingklasse valt, dus h.y houdt
zwaar over aan dat tientje".
En 't glas heffend:
„Op Hofstra, dan maar"
KRONKEL.
diepe behaagiykheid maakte
?an iedereen meesterDe klei-
Advertentie l.MJ
„Het schoon,springen kan niet doorgaan - de badmeester heeft al
lezende per ongeluk het water uit het bassin laten lopen..."
(Zó boeiend is nu PANORAMA!)
DATnAGjEfUETZtO».
GEN.Iè BÊrtf G£Ért iU
MOOR! Wij
VlfiObtt JÊAAR.
1 016
ril&R HEB J£VA6T£Efl
fcCHTÊ SCHURK VOOR JÊ
VfcR£Art£Un&
iKSNAPflOG y OÏGMMÊLIHG
STfctD&m&rHQtwey heb je wei. eens
HA&vtvnetnot. vArvttn doorc*.
SfOHÉM MAART
GEHOORD
IjoHGeMier zitall£5 ui voor
HtTrtEMEn VAM VirjGÉRAf DRUBHEM
JK WOU DAT IK &EM ECHTtSCHURK
voud
3280. Maar Pablo is niet van plan zich bij deze
gang van zaken neer te leggen. „Hoor eens, Lcu."
zegt hij, „je hebt een contract getekend en je zült
duiken. Daarvoor word je betaald en goed óók..."
„Niemand kan mij dwingen, om nog langer de
vuile zaakjes van kapitein Charles Baker op te
knappen," roept Lou, „en iü kunt gerust vertrek
ken naar je smerige boot... Ik pis er voor om
mijn leven nog langer te wagen.. Als Baker zo
graag die gestolen ster.en wil verkopen, dan moet
hij ze zelf maar komen halen. Ik doe het niet
meer." Lou is razend en weet niet meer wat hij
zegt. Rob, Hank en Donald hebben het gesprek
gevolgd. Gestolen stenen? Charles Baker? Er be
gint hun iets te dagen- Ondertussen begrijpt
Pablo wel, dat er met de duiker niets is te be
ginnen. Lou is helemaal overstuur en vóór hij
nog meer vertelt, is het beter om inderdaad maar
te vertrekken, overlegt Pablo bij zich zelf.
DAGELIJKS FEUILLETON DOOR ANN BRIDGE dat ze afwist van het enorme werk
dat hier verricht was. Oh. misschien
wei, antwoordde Keiler: hij had de
hospitaais niet gezien, hij wist het
niet. Maar hij was tegen imperialisme
en kolonialisme, overal ter wereld.
„Waarom?" vroeg Julia. „De Fran
sen hebben op z'n minst één goed ding
gedaan waar u in al die tijd nooit
achter bent gekomen en verte! me
nu niet dat de Arabieren die hospi
taals zelf ook wel gebouwd hadden:
dat hebben ze nooit nergens. Wat
voor kwaad hebben ze gedaan?"
44 Julia zei hem de naam van het Daar wist hij geen antwoord op.
1 -ji rr t si, *rieine hotel. Het was alleen maar dit vage geemo-
i JL„Dat is in de oude stad, 13 het niet? iioneerde gevoel, ondersteund door
iets te eten krijgen. Door dit oponc- Een klem Frans geval? Oh, daar zou gebrek aan interesse en onwetend-
Seen kamer willen hebben, als ik he,tL met geen hechtere basis dan
tweeen vannacht in Port Lyautey u was. Kleine Franse hotels zijn ver- e^n overgeërfde gemeenschappelijke
[rtjn, zei ae Amerikaan ontzet. schrikkelijk. Ooit in één overnacht? herinnering aan eeti vooroecld dat
Julia gaf hierop geen commentaar, pat me juist uit Frankrijk weg- koloniaal beheer mis was gegaan en
wflnSm hii gedreven, die Franse hotels, Ónvoor- een bittere smaak had achtergelaten;
waarom hij naar Fort Lyautey ging. gtelbaar zo'n lawaai als de water lei- een gevoel dat was uitgemond in een
Hij was daar naar het bleek gesta- dingbuizen daar maakten"' gemeenschappelijke houding die een
tioneerd op de Amerikaanse vliegba- Julia lachte en zei dat ze Jn rrank_ blinde muur vormde voor feiten.
rijk gewoond had, en dat het haar Julia was met schrik en afschuw
belang van de Amerikaanse iuchtba- niet kon gehelenr zelfs dio waterlei- vervuld ze had meer Amerikanen
,ses m Marokko nog niet gerealiseerd, dingbuizen niet. Ze bleef haar Jan- ontmoet, maar allen van een ander,
maar nu spitste ze haar journalisten- icee-ïcennis nog wat voeren, met het vod meer sophisticated soort dan de
oren onmiddellijk en begon de vlieger 00g 0p jj0ar hoofddoel: als hij met z'n piloot: of 2e waren te ontwikkeld om
uit te horen. Lyautey was een auto naar pez kWam 20U dat mooi dupe te worden van deze primitieve
liet Probleem oplossen van Volubilis opvattingen, of te verstandig om zich
ver naar het zuiden, behalve de vlieg- en die Romeinse h u 11 e 1* 1Hij was bloot te geven.
leven wforLzover het rfiet t" maken wer!teI-!if5 v'eI aardig, concludeerde Ze viel terug op een Ingekeerd
leven, voor zover nee niet te maKen ze. een beetje eenzaam, en hu ver- zwii&pn iet« waf haar «emakicpiiik
Stiff1fc JSfiSE" veelde zich verveelde zich in Ma- genoeg afl ng „emakkp.ijk
velend. Ze hadden een bibliotheek, vnkkn' TuHa kfAk- vnnrtHiironri mot 8"s'
maar hij had de meeste boeken al ge- één oag uit het venster om het land De schemering begon te vallen, wat
lezen; de rest van de tijd bracht hij schap fD te nemen mtï ^huizen ris einde maakte aan het naar huiteij
door met brieven schrijven. Julia IwermeS wPtt? voS nn ^ljken' de onverwarmde trein werd
vroeg hem uit over de straalvliegtui- w^ekTe velden de ooievnars die mal &cel koud duIia.was bl« dat f
gen, waarover hij enthousiast was iesteitehik over het andere?]ïMar êevo®Tde laarsjes die zozeer tie
prachtdingen! Ze hadden er een aan- Lnd iietLn een troeD die7-nn bewondering van Reeder opgewekt
tal aan de Fransen gegeven voor hun kon thufsbrenceS Ws de Vel kadcien" aangetrokken had. Ze had
basis in Meknes en instructeurs ge- begroeidaéïeS van eïn stroom honger gekregen en besloot ]ets
zonden om de Kikvorsen te leren hoe zouden hit geen hlkunnen Pan eten; ze kon cr niet onderJult
ze moesten vliegen hij was er juist 2«n-> Wa "herten in Marnttft" baar reisSezeI ook iets aan te bieden
mee bezig geweest voorhij met ver- |fvro^het hl arnÏÏJwï tinnf.^1 en terwi^ ze bet mand3e uit hct net
lof ging om een kijkje in Frankrijk haar |d migeSeeldT harf dat hH haalde cn °P de kleine tafel bij het
te nemen; hij hoopte dat hij er weer s?eve en dat hli f 11wee r^m bQ-RT' uit te Pakken zei ze:
naar toe gestuurd zou worden. Mek- 4,arMsrnHm wrfim» w '<Eet u 00}c iets mee? Ik heb meer
nes was een waardeloze stad, hoewel 3 "s dan genoeg. Dat wil zeggen, als u er
het een aardige poort had „Een Hij wist het niet hij wiet opval- Scan bezwaar tegen hebt te delen
soort boog, weet u; maar werkelijk lend weinig van het land waar hij zo een verstokte imperialist, die
wel aardig" maar als hij er was lang gewoond had. Hij was er blijk- een ovei'tuigd aanhanger is van het
reed hij dikwijls naar Fez. „Fez is baar nooit nieuwsgierig naar geweest, koloniale systeem voor onder ontwik
een moordstad, met niets anders te evenmin als naar zijn bewoners; de kelde volken."
vergelijken. Kent u het?" Arabieren waren een geslepen volkje, Hij lachte hartelijk
Julia zei dat ze naar Fez ging. zei hij, wat niet wegnam dat die var- „Die is voor u! Ik heb honger."
De piloot zei meteen dat hy het zo domde Fransen er niets te maken Zijn gezicht begon te stralen toen hij
zou proberen te fixen dat hij direct hadden. Welk recht hadden ze om haar een lang brood tevoorschijn za£
naar Meknes gezonden werd m ie- daar te tronen en de bevolking uit te halen plakken rauwe gerookte ham,
der geval had hu nog vier o£ vijf da- zuigen? Julia, die schrok van deze tomaten en een flesje zwarte olijven,
gen verlof tegoed; hij had genoeg van houding, noemde hospitalen in Casa- en ten slotte zelfs een fles rode Ma-
Frankrijk gekregen en was terugge- blanca als voorbeeld dat Frankrijk rokkaanse wijn.
keerd, zodat hij over kon komen wan- ook wel iets voor Marokko gedaan
neer hij wilde. Waar logcetde ze? had tot nu toe was het het enige wordt vervolgd
