D'
Franse hardleersheid
ie maar weinig steun
voor tegenregering
BEGRIJPELIJKE MAATREGEL
A-
Directrice bejaarden
huis bekent heling
ffgAM ""I
Autonomie: fraaie term
ter camouflage van
desintegratie
Gnpa: KIEEDBAAB HOUT van Ceta Bever
IY<
BALANS VAN
STRIJD IN
INDONESIË
(slot)
Uitzichtloos
MS f„ehI^S.dSifhdeeeT^ sas SfiSsr ïlet
Rapport betreffende
instorting in
staatsmijn Maurits
door FRANK GODWI
AVONTUREN
KAPITEIN
Speelse Speurtocht
Woensdag 16 april 195E
- yal van liet. kaUmet-Caillard is te beschouwen ais een diepte*-
punt van tie impasse, waarin de Vierde Republiek zich al sinds
geruime lijd bevindt. Frankrijk, is al ecus gezegd. vecht niet tegen
Algerijnse rebellen, het verhr tegen do gCM-hicdê'nis, die dit oude
land nu een lirrsd leiden er rol heelt toegedeeld dan het eeuwenlang heeft
gehad en"het nok nil nog zou willen spelen. De rtrijd in Nbord-Afrika kan
men zien ais een uitvloeisel van de laatste oorlog, welke tegelijkertijd een
deemoediging van Frankrijk en een aanmoediging van de koloniale volken
is geweest. Los. van deze oorlog was er echter toch al een verschuiving
van de zwaartepunten merkbaar. De snelle Franse nederlaag en het in
aanraking komen van de Noord-Afrikaanse volken met andere mensen en
andere opvattingen hebben de ontwikkeling echter een krachtige stoot
er bij gegeven.
Goede staatskunst vereist, dat een oplossing wordt gevonden voor het
Woord-Afrikaanse probleem. Van Franse kant kan er.daarbij naar worden
gestreefd, de emancipatie haar gang te laten gaan op een Wijze, welke niet
een breuk met het voormalige moederland betekent. Ten opzichte van
Tunis en Marokko is dar dan ook/wel bereikt,, zij hel niet veel moeite en
zonder vcbl geestdrift. Maar voor Algerië. is dit niet mogelijk gebleken,
omdat de Fransen lange tijd hebben geweigerd dit gebied anders te be
schouwen dan als een integrerend deel van de republiek, zonder evenwel
bereid .iezijn, de oorspronkelijke bevolking als volledige staatsburgers
te beschouwen. En ook op dit. ogenblik, nu de bekende kaderwet iet ol
wat uitgaat.'van een, eigen status ;vaii het Algerijnse territorium, willen
de-Fransen toch, allés in handén houden, de politieke macht alsmede de
bijzondere positie van de eigen mensen jn dit gebied.
Z UIVER formeel beschouwd is'CaHIard niet gestruikeld over Algerië.
Zijn kabinet is gevallen over een door de Nationale Vergadering
als onvoldoende beschouwd ontwerp van een akkoord met Tunesië.
De. Nationale Vergadering.wenst, dat Tunesië zich in alle opzichten
buiten het Frans-Algerijnse, geschil houdt. En dat is nu juist datgene,
wat Bourguiba zich. tégenover zijn volk onmogelijk kan veroorloven.
Het lijdt geen twijfel of véle afgevaardigden hebben in hun hart wel
geweten, dat ze onverstandig handelden. Om zich de staat van opwinding
te geven, waarin bet in Frankrijkals vergeeflijk wordt beschouwd, een
dwaasheid te begaan', kon men aanknopen aan de Amerikaanse „inmen
ging". Het is bekend, dat wekenlang de Amerikaan Murphy en de Brit
Beeley grote moeite hebben gedaan om Frankrijk en Tunesië weer bij
elkaar te brengen, nadat het incident van Sakiet bijna tot een complete
breuk had geleid. De resultaten van hun arbeid waren niet gering, en
Gaillard heeft wel geweten, dat er niet meer uit te halen viel. Vooral de
handhaving-van Bizerta als Franse oorlogshaven was een geduchte con
cessie van Bourguiba. Maar toezicht aan zijn grenzen wenste de Tunesische'
premier niet te aanvaarden. Het had waarschijnlijk ook zijn einde als
premier betekent.
Hoe dan ook, de Franse conservatieven hebben het zo gesteld, dat
Amerika Frankrijk zijn politiek in Noord-Afrika wilde voorschrijven, en
zij lieten zich uit op een wijze waaruit viel af te leiden, dat zij dan nog
liever een ineengestort heelal hadden. Het feit, dat ook een Brit aan de
voorlopige overeenkomst had meegewerkt, bleef onbesproken. Meer dan de
overdrijving in de betogen verontrust de hardnekkigheid en de kortzichtig
heid, die er zich achter verbergen. Merkwaardig was overigens de duit,
die de communisten in dit zakje wierpen. Dnclos buitte de Russische
•uitspraak, dat Noord-Afrika beter Frans dan Amerikaans kan zijn, len
volle uit. Dat de communisten ook de volledige .onafhankelijkheid van,
Algerië wensen, was een kleinigheid, die wijselijk buiten de discussie bleef.
L met al is in Frankrijk de situatie verwarder dan ooit. Wie kan
thans regeren? Een monsterverbond van conservatieven en commu-
k nisten is onbestaanbaar; maar wordt een samenwerking van de
democratische partijen zo zoetjesaan ook niet een monsterverbond?
„v Er zal eerst wei wat afkoeling moeten geschieden, en daarna zit er voor
president Coty weinig anders op, dan een beroep te doen op het gezonde
verstand, dat zovele afgevaardigden weer eens zo ostentatief op non-actief
hebben gezet. Ondertussen kan men in het land er alleen maar op hope»,
dat de dingen in Noord-Afrika geen ongunstiger wending nemen dan nu
reeds het geval is. Er is maar al te veel aanleiding voor dc vices, dat een
noodlottige ontwikkeling der omstandigheden eerder dan de rede de toe»
#ta»d in Noord-Afrika zal bepalen. Dat kan alleen maar inhouden, dat
vele kansen, die Frankrijk nu nog heeft, niet in vervulling zullen gaan.
DE disciplinaire straf, welke minister Samkalden heeft toegepast
tegen een Amsterdamse substituut-officier van justitie, die i» De
Telegraaf in een artikel over de zaak tegen majoor K. beledigen»
de termen heeft gebezigd aan het adres van de Haagse procu
reur-generaal. kan de betrokkene moeilijk hebben verbaasd. Afgezien van
bet feit, dat een lid van de staande magistratuur bij voorkeur niet in een
dagblad moet schrijven over een ander lid van de staande magistratuur, is
hei rondweg onbehoorlijk om dit te doen op een wijze, die een smet werpt
op de aangevallene.
Er is veel beroering over de aflairc-K., die vandaag dient voor het Hoog
Militair Gerechtshof en er is gerechte kritiek mogelijk op de wijze, waarop
het vooronderzoek is gevoerd; ro3ar dit is zo veelvuldig en uitvoerig van
alle kanten betoogd, dat er geen Amsterdamse substituut-officier voor no
dig was om liet er nog eens dik op te leggen in een krant van niet onver
dachte reputatie. Voor een hartekreet kan men respect hebben; nietwaar,
niemand zegt het. dan zal ik het in 's hemelsnaam maar doen, kome wat
er van komen' will Maar voor zo'n martelaarsdaad was geen reden, want
deze amateur-journalist hoefde het.de lieden van De Telegraaf al lang niet
meer te verbeteren.
Zo werd de verklaring omtrent de infectie van de procureur-generaal
door vijf oorlogsjaren een even zin- als nodeloze grofheid, die o.i. een
ministerieel ingrijpen volkomen rechtvaardigt.
DE zwakheid van Djakarta
is nog niet de sterkte van
Padang. "üe tegenregering
heeft wél algemene sympathie
in alle buitengewesten en zelfs
op Java, maar dat betekent
nog niet, dat zij: de gebieden
buiten Midden-Sumatra en
Nocird-Celebes nu kan mobili
seren voor baar strijd. Nega
tief zijn alle leiders van pro
vincies en districten buiten
Djakarta eensgezind: zij pro
béren allen de invloed van dc
centrale regering zoveel moge
lijk te beperken en zien in dc
politiek van de president een
gevaar voor hun autonomie.
De inhoud van het woord auto
nomie is daarbij nogal rekbaar.
In het Indonesisch heet het:
kebebasan daerab (letterlijk:
vrijheid van de provincies). In
de praktijk betekent dit vaak
hetzelfde als onafhankelijk
heid. In hun reactie tegen Dja
karta gaan de locale macht-
hebbers zóver, dat zij een
praktische onafhankelijkheid
opeisen. Het meest sprekende
voorbeeld is hier Atjeh.
In Atjeh bestaat al sedert Jaren
een onafhankelijkheidsbeweging on
der leiding van Da'oed Beureuh. De
regeringstroepen zijn machteloos te
gen deze beweging, die het gehele
gebied met uitzondering van dc
ten op de plantages vele Javaanse
boeren, die sympathiseren met' Soe
karno. Ten slotte zijn ook de troepen,
die Bariian onder zijn bevel heeft
niet allemaal even betrouwbaar' en
loyaal. Hij moet dus bijzonder voor
zichtig manoeuvreren, omdat'hij zich
in zijn eigen gebied niet geheel zeker
voelt. Toch heeft zijn neutraliteit wel
voordelen voor Padang. Die zijn
hoofdzakelijk van economische aard.
De haven van Palembang blijft open
voor de buitenlandse handel. Daar
profiteert ook Padang van. Verder,
leveren ae oliemaatschappijen olie'
zowel aan Djakarta als aan Padang.
Zodra Bariian zich openlijk bij de
opstand zou aansluiten wordt zowel
dc olietoevoer naar Padang als dc
buitenlandse handel afgebroken. Mi
litair is de neutraliteit echter een
voordeel voor Djakarta. Dc centrale
regering kan thans de weinig be-
schikbare troepen en militaire mid
delen uitsluitend richten op Midden
Sumatra. i
HET is in de strijd tussen Djakar-
ta en Padang geen kwestie van 1
overwinning of nederlaag. Het is van
beide kanten een uitzichtloze strijd, i
die lange tijd kan voortduren, vooral i
als buitenlandse mogendheden aan1
beide kanten wapens en oorlogsma-
terieel gaan leveren. Een snelle be-
slissing is niet te verwachten. Het
proces van desintegratie zal door
gaan. Indonesië wordt zo verdeeld in
een aantal min of meer zelfstandige
gebieden, die proberen door buiten-1
landsc handel wat deviezen te ver- 1
dienen voor de noodzakelijke impor-
ten. Plaatselijke militaire leiders zul-1
len proberen zich te handhaven en
Indonesië kan dan veel overeen-1
komst gaan vertonen met het voor-
oorlogse China, dat verdeeld was in 1
AA AAR de neutraliteit van Bariian elkaar onderling bevochtende provin*
A is slechts .zeer ten dele een, cies, waar „warlords" 2ich trachten
Een ander voorbeeld van deze on- Sja/roeddin. hoofd van. de tegen-
aanvaardbare interpretatie van het regering, tnet zijn gezin.
begrip autonomie geeft kolonel Bar
iian. de commandant van Zuid Su- Tirtvlistn
matra. Hij is officieel „neutraal" tus- DUf,Uu(t
sen Djakarta en Padang. Dit al
leen al is,, een belediging er
een daad van opstand tegenover ~-v», *lliU uauiVBU
Djakarta. De centrale regering voordeel voor Padang, In zijn hart te handhaven tegen de troepen van
kan moeilijk neutraliteit aanvaarden sympathiseert Bariian met de rebel- de ..centrale regering in. De centrale
van een officier, die onder haar beve- len. Maar hij wil primairheerser regering zelf. had weinig effectieve
len staat. Maar om allerlei tactische blijven in zijn eigen gebied, en dat macht en de buitenlandse belangen
redenen durft men zich nog niet maakt het hero praktisch onmogelijk tradenrechtstreeks in onderhands-
hoofdstad Kota Radja beheerst. In tie een regering te zijn voor geheel rechtstreeks tegen hem te richten. om zich openlijk voor de rebellen te ung met de locale machthebbers, ora-
deze stad ligt een militair garnizoen. Indonesië erkennen zij niet. Men beschikt overigens niet eens verklaren en hen actieve steun te ge- der. erkenning overigens van de no-
De militaire commandant heeft on- over de machtsmiddelen dit te doen. ven. Immers, in zijn gebied leven ve- minale zeggenschap van de centrale
langs trouw gezworen aan Djakarta. Aj, tnnOTï) lf> Het handjevol militairen, waarop le Javaanse arbeiders, die voor het regering. Dit is 'vrij zekér het beeld,
Maar zijn maent reikt niet verder /itwuiwinDjakarta kan rekenen, jg te hard overgrote deel communisten z«n, dat Indonesië te zien zal geven. Hoe-
dan een deel van de stad. Daarbuiten _v, _m v,n nodig voor de acties tegen Midden werkzaam bij de olie-industrie. Ver- lang dit duren kan, valt niet te voor-
durft hij zich niet wagen. Da'oed J1^ extreem vompeem van Sumatra etl Noord Celebes. der werken in de Lampongse distric- spellen,
Beureuh heeft, kort voor het uitroe- S,® toeAa"d' ïSJE
BuPtcn
een zekere overeenstemming geleid, gering slechts als een groep locale
Atjeh stond sympathiek tegenover machthebbers die onafhankelijk van
de opstand, maar men wiide zich Dlf.Ai Jn Llm wmna
toch niet direct binden. Er waren f zijzelf ook en daarom sympa-
twee moeilijkheden: de iegenrege-zij met Padang De tegenre-
ring bleef toen nog vasthouden aan doet haar uiterste bes. zich-
het presidentschap van Soekarno. zelf te doen erkennen als een rege-
Eerst toen Sjafroeddin, enige weken ring voor geheel Indonesië. Die pre-
geieden, officieel Soekamo afzwoer £e"*se moi,w?
krees hii de toezeggint? van de Atje- haar zwakheid. Zeker, men zou bever
hers, dat zij met Padang zouden mee- een centrale regering zien. die uit
vechten. Als tegenprestatie moest geestverwanten van Sjafroeddin be-
Padana echter beloven dat de Atje- stond, maar alleen omdat men van
hers hun eigen zaken zouden blijven gevaren. ducht voor eigen
behartigen. De tegenregering beloof- zelfstandigheid. „„.'j,
'de een grote mate van. autonomie, Daarom, is de opstand op Midden
[aan Atjetn In feite-betekent dit, als Sumatra-en. de. reactie van Djakarta
gezegd, onafhankelijkheid.. Padang daarop geen echte-burgeroorlog. In
heeft dus nu een soort militair ver- wezen hebben we hier te maken met
drag met Atjeh, alsof het een buiten- een locale opstand niet tegen de
landsè mogendheid was. Van enige gedachte van een centrale leiding in
interne bemoeiing yan de tegenrege- Djakarta maar tegen al te grote
ring met het bestuur, in Atjeh kan bemoeizucht van president Soekarno
geen sprake zijn. De Atjehers eisen en tegen alle krachten in Djakarta,
de vrijheid op zichzelf te besturen die naar centrale eenheid streven,
en hun eigen economische betrekkin- ook dus tegen de communisten. In de
gen met de overwal (Malakka) te on- strijd tegen de communisten kan men
derhouden. Zij zien in de tegenrege- dan bovendien een beroep doen op
ring niet meer dan een groep lieden, de religie, die in het. dagelijks levers
die evenals zijzelf door Djakarta wor- van de overgrote massa van het Ia
den bedreigd, zij zijn zelfs bereid donesische volk nog een overheersen
de tegenregering gastvrijheid te ver- dejrol speelt.
DEN' HAAG Aan de Tweede
Kamer Is overgelegd een rapport van
de inspecteur-generaal der mijnen
over de instorting in de staatsmijn
Maurits op 3 maart van dit jaar.
Minister Zijlstra heeft dit meege
deeld in antwoord op vragen van het
kamerlid Tans over het onderzoek
naar deze ramp en over de omstan
digheden, die wellicht tot deze ramp
zouden hebben, geleid. De minister
verwijst hiervoor naar het rapport.
lenen als zij uit Midden Sumatra zou
worden verjaagd. Maar haar preten-
BARLIAN
neutram
Zou nl. de tegenregering er ooit in
slagen haar einddoel, Djakarta, te
bereiken dan zou zij onmiddellijk
voor hetzelfde probleem staan waar
voor alle regeringen in Djakarta tot
nu toe hebben gestaan*, dat der staat
kundige desintegratie, die na 1950 is
ingezet. Dan zal zij zich geplaatst
zien voor de noodzaak de interpreta
tie, die men in. de provincies geeft
aan het woord autonomie, te bestrij
den. Want als Indonesië een moderne
staat wjl zijn dan zal men die auto
nomie niet zover kunnen uitstrekken,
dat bv, de afzonderlijke eilanden
hun eigen buitenlandse handel orga
niseren, dat men weigert de bestuura-
ieiding van Djakarta te aanvaarden
en dat men aanspraken maakt op
een eigen monetair regime in die
zin dat de deviezen, die men verdient
ook in de provincie zelf besteed moé
ten worden. Autonomie is geworden
tot een fraai woord, dat de desinte
gratie van de staat moet camoufleren
(Advertentie l.M.)
(Van onze correspondent)
HAARLEM. De 45 -jarige direc
trice van het Haarlemse bejaarden
tehuis „De Zonnebloem", mevrouw
H. E. B.-H., is gisteren voor* de of
ficier van justitie te Haarlem ge
leid: Zïj wordt-beschuldigd van'he-
Iing van vierhonderd ampullen mor
fine, die enige jaren geleden uiteen
der Haarlemse ziekenhuizen zijn ge
stolen. Bovendien is haar overtreding
van de opiumwet ten laste gelegd.
De vierhonderd ampullen morfine
zijn gestolen door een thans 43-jarige
verpleegster van het desbetreffende
ziekenhuis; Deze is vier dagen in ar
rest geweest, maar thans weer op
vrije voeten. Zowel de directrice als
de verpleegster hebben bekend.'
Tegen de-directrice zijn nog ande
re ernstige beschuldigingen inge-i
bracht. De. politie heeft het onder
hoek nog niet geheel afgesloten. De
recherche heeft in deze omvangrijke
zaak enige tientallen getuigen ge
hoord.
Intussen, zijn ook de beide ex-ver
pleegsters van het bejaardentehuis,
die begin april zijn gearresteerd op
beschuldiging van diefstal ten nadele
van verpleegden, vrijgelaten. Ook zij
hebben een bekentenis afgelegd.'
Het bejaardentehuis „De J Zonne
bloem"' wórdt/mi geleid' dóór éémfèè--
diplomeerd kraaróvér"pïefe'gster:lvan
de twaalf verpleeghulpen! rijn er nog
acht'over, van de 38 patiënten," die
er bij dc arrestatie van de directrice
werden verpleegd, zijn er nog twin
tig, merendeels particuliere patiën
ten. De diensten voor sociale zaken
van verscheidene gemeenten hebben
hun patiënten naar elders laten brén
gen.
Donderdag moest de directrice van.
de inrichting.voor B. en W.vamHaar-
lam verschijnen om zich uit?;te
spreken, naar aanleiding, van de
voorgenomen Wéigérnig /vijii Bi'; 'en
W, om haar de vereiste vergunning
te verstrekken voor het houden van
een verpleeghuis. De directrice had
een daartoe strekkend verzoek daags
voor haar arrestatie ingediend. Dit
was enige weken, nadat dé daartoe
roken
ge makkelijk
ZUÏGTABLETTEN
gestelde termijn was verlopen.
Intussen beeft haar raadsman, mr.
A. D. P. V. van Löben Seis zich met
verscheidene - artsen in verbinding
gesteld, wier patiënten in „De Zon
nebloem" werden verpleegd. Hij
heeft hun verzocht hem hun meniing
te zeggen over de verzorging in het
huis.
Nadat zij was voorgeleid bij de of
ficier van justitie, is de directrice op
.last vande rechtercommissaris op
vrije voeten gesteld.
ZWOLLE'—- Mejuffrouw J, W. van
Leeuwen té Zwolle vierde dinsdag
haar honderste verjaardag. Zij is op
een na de ou'dste ingezetene van
Zwolle.
Advertentie l.M.)
DAGELIJKS FEUILLETON DOOR ANN BRIDGE
tri DATbtrt rn OOK ..nAAR VROt.
Otn WA5 DATAnDfcRh...Toert
WOOhDt ik irt ttn PRACHTIG tlüiS
tri
Hat 15 £R
MUILT,
GPROtTJt
Tofnijii
„BESTÉ VRIEND
ni] BEDROOG.
ARttÈflAfl
vertel ott£>
alles n A Aft
ALS U DAT
OPLUCHT
Och m ets. .Jullie
DEim&n ttATUURUjrt
DATmttHSnERlGE
zwerver &tn.*
32S3. Kunnen Hank, Rob, Donald en Lcu nog
voorkomen, dat mrs, Robinson het slachtoffer
wordt van de spitsvondige machinaties van Char
les Baker7 De „Golondrina" heeft direct na het
laatste gesprek tussen Pablo en Lou het anker
gelicht en is weggevaren. Vermoedelijk naar
Gardenas, waar de „Neptune" nog wel in de ha-
en. zal liggen. „Dan gaan wij daar ook heen!" zegt
Rob, en hjj geeft onmiddellijk opdracht .de „Sea
serpent" zeilklaar te maken. Pablo heeft welis
waar een behoorlijke voorsprong, maar misschien
kunnen ze hem nog vóór zijn. Donald Power leeft
cy in Tanger overeind hield; za
vond het onweerstaanbaar en vestig
de er de aandacht van St>Jobn op.
„Zóu dat erg duur zijn?" vroeg ze.
/.Ik zou het dolgraag hebben, al
moest ik er een week honger voor
lijden."
„Die kleine bruidskoffer bedoelt
u?" O nee. die zijn helemaal niet
duur twee pond of twee pond tien
op zijn-allerhoogst. De markt wordt
er mee overstroomd." Hij sprak met
Batliyadis en het. voorwerp werd bü
haar gebracht, door de jongen die
47 klinkende naam qua uiterlijke ver- ook de thee gehaald had en geopend
sehijning wel degelijk een Arabier, zodat .lulia hem goed kon bekijken;
••■la. blaar waar kojnen ze allemaal was, ging gekleed in een lange wol- van binnen was de koffer bekleed
in uit. vroeg Julia, „als ze al ergens )ea robe en had een fez op rijn hoofd met de een of andere gebloemde stof.
in uitkomen? Ze moeten er allesbe- natuurlijk, daarom noemen ze en er was ook een klein slot bij en
halve aanlokkelijk uitzien met al dat zo'n ding een fez, dacht Julia bij een fijn zilveren sleuteltje,
afval énn; ze zouden er. beter aan zichzelf nu ze eindelijk in de stad
doen zich maar bij grotten te houden was die het woord zijn betekenis »H,J 1S schattig, zes Julia, „ik zaï
waar de mens niet kan doordringen, heeft gegeven- hii had een luister- erovernadenken,' zei ze tegen Ha-
vindt u ook niet?" ryk voorkomen én een grijze golven- thyadis in het Frans, terwijl ze een
St.-John begon te lachen, een droge de baard en hoffelijke manieren. Hij Kebffr, maakte dat het ding wegge-
gearticuieerde lach zoals een schild- groette St.-Jobn. die hij bij naam haald kon worden.
^5uU'jj20Ui kunnen stoten, als kende, In redelijk Frans en met „Heel verstandig van u," zei St
*1- u linten. zichtbaar genoegen; daarna nodigde John goedkeurend. „Je moet altijd
„Myn beste jongedame hoe prak- hij hen uit om plaats te nemen en tegen een Arabier zeggen dat je over
nsch en nuchter bent ui weet u, ik een glas muntthee te gebruiken; St.- een koop zult nadenken; hoe lan-
neb1 ze nooit gezien nadat ze tevoor- John keek Julia vragend aan. ger ie nadenkt, des te lager wordt de
schijn zyn gekomen wat 2e uttein- - ™tU"
delijk zeker doen." «Ja, laten we dat doen lk zbI
„O, u zult wel gelijk hebben," zei blij zijn als ik even zit," zei het „Waarom noemt u ze brmdskoffer-
Julia die het eigenlijk niet kon sche- meisje in het Engeis. St.-John knik- Ues? waarom is de markt er mee
len. Ze begon vermoeid le raken, naar Bathyadis en stelde hem aan overstroomd? vroeg Julia,
jong en sterk als ze was, na de reis Julia voor, die, zoals ze zich_ nader- „Ora een 'droevige reden, wanneer
van gisteren en de korte nacht; bo- hand herinnerde in de introductie jk de tweede vraag het eerst beant-
vendien is Fez gebouwd op twee hel- figureerde ais „een vriendin van woord. Eeuwenlang is hier de uitzet
lingen die tamelijk steil naar boven wij". van de Arabische bruid altijd in de
lopen, zodat het bij hetrondwan.de- Ze zaten op een soort bank die rij'"- bruidsstoet meegedragen meestal
len door de oude stad lijkt alsof men kelijk bedekt was met tapijten. op het hoofd van iemand en wei
de helft van de tijd doorbrengt met Een- Arabische jongen diende de in een van die fluwelen koffers,_ die
het beklimmen van de Mount Eve- muntthee - op in glazen;deze was vanzelfsprekend in grootte variëren
vest of iets af te dalen dat even steil, zoet en gloeiend heet en. had 'h heel naar gelang de welgesteldheid en so-
is. Ze was opgelucht toen :St. John, sterke muntsmaak Jplia vond het ciale status van de familie; de mees-
nadat ze'een binnenplaats op waren niet lekker, maar dronk er met klei- te zijn lussen de twee- en drie hon-
gegaan met een fontein en winkels ne teugen van, terwijl Bathyadis en derd jaar oud en 2ijn met liefde en
er aan alle zijden omheen gebouwd, haar begeleider samen praatten. Zij eerbied van moeder op dochter en
ten slotte zei: spraken Frans met elkaar. Ze.luister- van generatie op generatie overge-
„Hier is de winkel van Bathyadis." de afwezig toe, blij dat ze erbij kon gaan, Maar de laatstetijd," zei St.
De winkel bestond eigenlijk uit gaan zitten; Bathyadis vroeg of Mon-John, terwijl hij een hoge zucht uit-
twee gedeelten en leek in het minst sleur St.-John weer naar het dien- stiet die Julia- opnieuw herinnerde
niet op een Europese winkel. Beide blad wilde kijken. Nee, vandaag niet, aan een schildpad uit haar jeugd,
ruimten stonden met vrijwel hun ge- zei de oude heer bïettegenstaan- »»wordt het als ouderwets beschouwd,
hele voorkant open naar het plein, de dat liet de koopman het dienblad arrière,om deze prachtige dingen
wat Julia deed afvragen hoe de zaak toch tevoorschijn halen; het was een voor. dit doel te gebruiken; het is
's nachts gesloten kon worden. De prachtig antiek werkstuk van gesla- nu veel chiquer, veel moderner om
ene helft bevatte uitsluitend tapij- geh koper en getuigde - van een de een of andere afgrijselijke koffer
ten. de andere stond vol met curiosi- grote vakmanschap; maar-St.-Jóhnvan geperst papier uit Casablanca
teiten en de meest uiteenlopende hield voet bij'stuk en bleef nee zég- of de Nieuwe. Stad te laten komen
snuisterijen zilverwerk, antieke gen. Ondertussen werd Julia's aan- -r zo mogelijk van imitatie hagedis-
juwelen in dozen, lampen, koperen dacht getroffen door een kleine kof- sen of krokodillenleer waarin de
dienbladen, rijkgeborduurde kleden, fer of Kist, overdekt met een pruiin-. uitzet van de bruid naar haar nieuwe
geweven zadeltassen en djellaba's, kleurigfluweel en sierlijk beslagen huis gedragen wordt."
en-mooi oud lederwerk; de hele win- met zilveren kopspijkers, die als „Mijn god'wat'walgelijk"'zei Ju-
els water leek op het 'iia' hartstochtelijk.
koffertje dat de gebroken Chippen-
Bathyadis, die ondanks zijn Grieks dale stoel in het huis van Lady Tra- (wordt vervolgd)'
helemaal op in het vooruitzicht,.dat hij nu binnéi-
kort wellicht de kans krijgt om met Charles Sa
lter af te rekenen. Het weer is uitstekend en He
„Sea serpent" stuift over de golven. Als de .whd Jkel glansde en fonkelde van kleur als twee druppels water leek op
ook maar even afflauwt, wordt de motor bijgeJet, I als een grot van Aladjn. koffertje dat de gebroken Chippen-
want ze willen geen minuut verliezen, "l* J - -