Gevaren in Indonesië
ISRAEL NAM IN TIEN JAAR
900.000 IMMIGRANTEN OP
SSHEESS
Zo waar de Heere Jeefl
oiilen op eigen gmnd v
Museum
10 jaar
herleefd
Volksrechtbanken in
Hongariie opgeheven
Kinderkopjes
Huidgenezing
Speelse Speurtocht
Dag Patty
Wat zie je er
prachtig uit, zes
JEREMIADS—f»
Zaterdag 10 mei Ï958
IN ons land is de toesland iiv tndoiirrië de laatste tijden vooral be
schouwd in verhand mét de aan land ge nol en toegebrachte schade en
leed. Het blijkt "echtei meer en meer. dat de met de; verdrijving en
feitelijke onteigening 'van tje Nederlanders ingezette ontwikkeling ook
in wereld ver band bekeken alarmerende aspecten heeft. De slap,'die men
heeft gedaan daarginds, is van zo vérstrekkende aard geweest, dat het
wezen van de Indonesische staala Is democratische gemeenschap er door
in zij» grondvesten is. geschokt, Zijn er .nog individuele rechten, die de
Indonesische overheid eérbiedigt anders dan op opportunistische gronden?
'Of zal nier uit Hét eJiev,onr"echi liet andere voortkomen, totdal over de.ihele
archipel dé geestelijke diiïstcrnis van de totalitaire staat is gevallen?
Men ziet in elk geval, dat het verzet nu openlijk is uitgebroken. Er is
in dat verzet heel weinig, dat kan worden uitgelegd als solidariteit met
de verdreven cn. ontrechte.Nederlanders, al ontbreekt het bij een deel van
de bevolking niet aan .meegevoel. Dé wezenlijke oorzaak van het verzet
is echter duidelijke onwil; bij tal van" Indonesiërs, zelf slachtoffers te
worden van de nieuwe koers. De vrijheid is niet verworven om ze meteen
aan machthebbersvan eigen landaard weer kwijt te raken. Willekeur en
zelfs terreur hebben hun intrede gedaan, en de regering is onmachtig of
onwillig er iets tegen uit. te richten, PoIiLiek ert economisch: gaat het berg
afwaarts. De situatie nadert, waarin alleen dé communistische oplossing
is overgebleven.
De opstand van Sjaffoedcliri en de zijnen diende om dit te voorkomen.
Het blijkt nu wel. dat Sjafrocddin heeft gehinkt op twee gedachtende
ene was, dat het .communisme zich opmaakte om de macht te veroveren,
en de tweede, dat het desondanks mogelijk moest zijn, met de klassieke
middelen van overleg en compromis iets le bereiken. Aangemoedigd door
alles wat communistisch voelde, heeft de centrale regering militair machts
vertoon boven het vreedzame vergelijk gesteld:
OP Sumatra was het verzet veel meer burgerlijk dan militair. Ten
onrechte hebben de leiders gedacht, dat bet niet tot vechten zou
komen. Toen het wel tot vechten kwam. was de verrassing groot
en de weerstand gering. Als er iets gebleken is, dan is het wel
dat aan'de oude geest van schipperen een eindè is gekomen. De tijd van
overleg is voorbij; Djakarta eist onderwerping. Men ziet nu gebeuren,
dat het verzet zich hierbij aanpast. Tegelijk met Midden-Sumatra had ook
Noórd-Célebes de vaar- ynn de opstand gehesen. Daar heeft men zich
gewapend tegen Djakarta; ook niet schepen en ook met 'vliegtuigen.
Reeds is een korvet van dc centrale regering tot zinken gebracht, troeper
zijnontscheept op Morotai en Djilolo, en tal van havens, vliegvelden en
olie-installaties zijn gebombardeerd. Djakarta, dat wind heeft .gezaaid,
begint nu storm te oogsten.
Er is reden om te betreuren dat de leiding van het verzet uit de han
den van bekwame en omzichtige burgers is overgegaan in dié van aan
merkelijk minder scrupuleuze militairen. Het geweld heeft licht de neiging,
de rede te overstem men, hetgeen te eerder geschiedt naarmate de maat
schappij ongeordender is. Soeksrno en de zijnen hebben bet echter zo
gewild. Véél belangrijker echter dan deze overweging van interne aard,'
is een ander feit, n.I, de neiging van de centrale regering om overal waar;
zij dat kan steun te zoeken, steun welke ze echter, gelet op de omstan
digheden, alleen maar kan verwachten van de communistische landen.
Hier ontwaart men iels van de kwade kans, dat dit interne conflict
uitgroeit tot een botsing van veel groter aard. Formosa (dat betekent dus:
nationalistisch China) is genoemd ais het land van herkomst vgn de
bewapening ';er opstandelingen in Oost-Indonesie, Of dit zo is, valt niet
zo gemakkf'iijk te beoordelen; maar wei staat vast, dat de regering te
Djakarta haar militaire slagvaardigheid voor een groot deel dankt aan
de communistische landen, waar trouwens nog veel bestellingen' lopen.
Het staat wel vast, dat dé vrije wereld er een lief ding voor over zou
hebben, dat de Indonesiërs hun geschillen onderling uitvochten. Maar
kan zij zich veroorloven niets te doen. terwijl de communistische landen
voortdurend Djakarta, van" wapens voorzien?
LAAT men er zich rekenschap van geven, dat in Zuidoost-Azië een
uitermate gevaarlijke toestand ,zou ontstaan, wanneer in Indonesië
de communisten met hulp van elders de overhand kregen en dit
land een vooruitgeschoven post werd van Moskou en Peking.
Amerika heeft er mee te maken en Australië heeft er mee te maken,
maar bovenal, hebben er mee te maken de pas-bevrijde landen, die nu
moeizaam een staatsbestel op democratische beginselen opbouwen.
Misschien is de toestand op 'dit ogenblik: nog niet al te dreigend, maar
hij.zal dreigender worden naarmate de centrale regering, die het burger
lijk verzet op Sumatra met' militaire middelen heeft .onderdrukt, duide- I
]ijk.er 'ondervindt, onvoldoende opgewassen te zijn tegën het gewapend
verzet in'het Oosten van de archipel. Reeds nu hoort men stemmen in
Djakarta die zeggen, dat het desnoods dan maar een wereldoorlog moet
worden.
Het ligt natuurlijk op de weg van de Westelijke landen om te pogen,
inmenging zoveel mogelijk te voorkomen. Maar het zou ook onbevredigend
zijn indien dit beleid, als in het geval van Spanje in de dertiger jaren,
slechts een middel zon zijn voor de onscrupuleuzen om anderen te weer
houden te doen, wat zijzelf zonder bezwaar op grote schaal verrichten.
Aratrieren aaü de wandel In
Israël. Er wonen noc een kleine
200.000 Arabieren ln Israël. Hun so
ciale pell Is sterk verbeterd .maar zk}
verkeren geestelijk ln een weinig
benijdenswaardige positie.
bekend begrip. Helm-
wee haar de lichtre-
clames van Broadway, JSi*-"'
de schittering van de
Champs Elysees 'de
gezelligheid van de >f;:
Kalverstraat en mis-
schien ook wel naar
de beslotenheid van
het dorp in Jemen. De :v/;M
stille tranen om wat
verloren ging, huizen '.X
er vlak naast de
vreugde over om wat B-vtv
gewonnen werd.
Palestina stond eens
bekend als het land I
van melk en honing. ,J|||p
het is nu vooral een
land van eelt en zweet, :,y2&M
van werken en zwoe-
gen. Daar kunnen
weinigen zich iets van
aantrekken. De jonge- f3
ren niet. En de oude-
ren niét."
In de vlakte van
Sharon, ligt de neder-
zetting „Neve Yarok"'
(Groene Oase). Som-
migen van de bewo- iv
ners waren eens zoge- S 'v
naamde sociale geval- p i
len, de rest was alleen 3^
maar oud. Ze liepen H8j8s|i| w
wat rond in het im- m
migratiekamp; zonder J.'~.
doel, wachtend tot
dat 2e ergens naar toe zouden wor
den gestuurd.
Dat begon bun te vervelen. Ze
begonnen een actie. Ze eisten land
en werktuigen om zelf te kunnen
beginnen. Het kostte nogal wat moei
te de autoriteiten, te overtuigen
maar tenslotte lukte het. Ze kregen
een stukje grond, drie kilometers
van de weg naar Petah Tikvah,
dicht genoeg bij de stad om de be
woners de jongste was 55 in
noodgevallen snel geneeskundige
verzorging te kunnen bieden.
De autoriteiten stelden voor dat
ze een stukje grond zouden bebou
wen met bloemen en groenten. Met
behulp van ijzeren platen werden
in snel tempo wat behuizingen voor
de zestig families opgetrokken. Maar
na enkele maanden lieten de bewo-
Een Joodse immigrant uit Irak aan
het werk Joodse immigranten ko
men uit "alle Janden cn alle maat
schappelijke groepen.
ners het oorspronkelijke plan va
ren. Ze vonden het wat te veel op
filantropie voor oude mensen lijken.
Neve Yarok is nu zes jaar oud. Het
dorp telt thans 120 twee kamer-wo
ninkjes. Dit jaar zijn ersinaasap
pelbomen aangeplant. Elke familie
heeft een eigen koe behalve de 400
koeien die gemeenschappelijk wor
den gehouden.
Neve Yarok heeft een nieuw per
spectief geboden aan honderden
oudere mensen. Maar men doet nie
mand tekort wanneer men Israel
vooral een land noemt van de jeugd.
Zij zijn het, die aan Israel dat ka
rakter van ontembare energie geven.
Gemeenteambtenaren
krijgen ook toeslag
(Van een onzer redacteuren)
AMSTERDAM. De salarismaat
regelen, die met ingang van I april
1955 getroffen zijn voor het rijksper
soneel kunnen met ingang van de
zelfde datum ook worden toegepast
op het gemeentepersoneel.
Wat de ambtenaren op weeksalaris
betreft geldt het voorbehoud dat de
gemeenteraad voor l januari 1959 be
sluit voor hen een systeem van werk-
klassificatie en prestatiebeloning in
te voeren.
De maatregelen komen er in grote
trekken op neer dat ambtenaren op
weeksalaris een overgangstoeslag van
drie pet krijgen, voor zover zij nog
niet onder een systeem van werk-
classificatie en prestatiebeloning wer
ken en dat voor ambtenaren op
maandsalaris tot een bepaalde rang
een extra periodieke verhoging wordt
toegepast.
BOEDAPEST. De Hongaarse re
gering heeft besloten de volksrecht
banken. die waren gevormd na de
opstand in oktober 1956, op te hef
fen. aldus heeft Radio-Boedapest
vrijdag gemeld.
De. Hongaarse radio voegde er aan
toe, dat déze colleges, die waren be
last met berechten van contra-revo
lutionairen. niet meer nodig zijn.
Advertentie 'LM
(Advertentie LM.)
Babyderm Haarwater (Haar-
groehtonic] legt reeds in de jeugd
de basis vaor een gezonde haar
groei. Flacon f t.90. tong loeraikend,
Babyderm Kind er-Shampoo:
Geen troontjes meer, niet scherp
voorde oogjes. Flacon f. 1.25.
Alleen Ift Aportieken en Drogisterijen.
Huidiuiverheid Huidgerondheid
DAGELIJKS FEUILLETON DOOR ANN BRIDGE
~7'
iPuisijes verdrogen door Purol-poeder
tr\ yERTEU N ÖTRAKS, JOH. IK
U EEtHi WAT QVëRLMOéT HU oPLÉXim
DE GEVALLEH DIÉ.p^^C^-vSxX
U HE&r OPGE- f/- Ik fOOET VAfl Hm Af
losr. zien rt komen voor
fife*-» ~sC\\ H 1K DL BOriTMAMTEL-b
SË2I
§88 m 1 l
&»i«BSM&i\ rS* IT
WAT li DAT VOOR Ctn PRIVÉ-DETEC-
EErl FiöUUR WAAR TIVÉ....DAT WIL
5PR0ETJS. MEE PRAAT?V ^PROETje. LATER
„n, OOK WORDEtl.
USEIiTEEri N
VLEIER. MELI EER
GoRDOn,..MAAR IKVIMD
.HET WEL LEUK HOORI
Het is heel onverstandig om daar
te gaan zitten, maar meneer Tor
hij slikte het woord in.
„Maar hij blijft het doen, niet
waar?" zei Julia, die ondertussen
haar best deed namen te bedenken
die begonnen met Tordie sche
nen er haast niet te zijn. Purcell deed
of hij die vraag niet hoorde.
„En Moshe was daar ook? Waar?"
„Hij hing in de steeg rond. Ze lie
ten me niet binnen natuurlijk —an
ders was ik niet meer in Marokko!
Maar wie is dit schepsel en waarom
loopt hij achter me aan?"
„Hij is een miserabele kleine Jood,
die zo goed en zo kwaad als het gaat
zijn brood probeert te verdienen
meestal door minder smakelijke
praktijken."
„Dat dacht ik al," zei Julia sma
lend.
„Joden hebben het niet gemakke
lijk in Marokko," zei Purcell objec-
tief. „Ze 2ijn niet erg populair bij de
Moslems, vooral niet bij de nationa-
i listische elementen onder hen; ze zou-
1 den graag naar Palestina gaan, maar
Palestina is al overbevolkt en 'maar
i enkele krijgen een visum. Ik geloof
idat er in Marokko een wachtlijst i®
'van tweehonderd en vijftigduizend
;.of meer toekomstige emigranten
een beetje barmhartigheid in uw
oordeel is dus wel gepast."
1 Julia mocht hem nog meer dan te-
voren, maar ze ging vastberaden met
haar ondervraging door,
- „Maar waarom volgt hij mij?"
„Waarschijnlijk voigde hij u niet
toen u naar dat huis in de Kasbab
ging, mogelijk hield hij het alleen
maar in het oog. Maar toen hij u daar
zag heeft bij het feit zonder twijfel
gerapporteerd en opdracht gekregen
u te volgen."
„MaarAllerlei vragen gons
den Julia door het hoofd en ze wist
niet welke het eerst te stellen en
dan was er ook nog de kwestie Mar-
Want ik zeg'altijd maar: geld maakt je toch niet
gelukkig. Vindt u ook niet. Sir?" Rob kapt de
woordenstroom af en vraagt of er nog meer gas
ten in het hotel zijn op het moment. Ja zéker, er
zijn nog twee heren, die hier loger*».