In het landelijk patroon
Tito, de eenzame
ISRAEL WEDT DE VOLGENDE
10 JAAR ÓP N EGEB-WOESTIJN
„Zo waar de Heere leeft... z
zullen op eiqen qrond wonei
10 jaar
herleefd
Israël
CliefariRe,4
KANHET;ë--VELPOII»-kannetje
paEgö
4-voudige combinatie, een
wetenschappelijk succes!
Westduitse r.k.
in conflict
over H-bom
Komkommers mogen
naar Frankrijk
Eerste „Bristol
Britannia" op
Schiphol
SPROETJE SPAR
oor FRANK GODWIN
Speelse Speurtocht
2
Woensdag 14 mei 1900
OE.HOE.
OEHOÊ
Bah 2AL IK je. Ein
OPDRACHT GEVEN
IK WOU OAT BLIP lijn
MOND MAAR HIELD. HIJ
LIJKT HELEMAAL NIET 0[>
££N UIL' •L'ó'TgÖ
ZEG, WIL JIJ
HULP.DfcTEtmt
Zijn? a
Wa fijrn
«VT.
GEVAARLIJK?
r Wat gek k
Hamlet beantwoordt
Mijn tekeu niet. zou er
WAT GEBEURD Zijn
Nou,
Reken maar
O ÊWO£/
QN350Q
vertelt Tod Williams. ..We hebben het bericht Douglas HaD te ontmoeten. Dick" trekt zijn jas
nooit kunnen verifiëren." 'voegt hij' er aan toe. aan en.dan gaat'hij. in zijn auto/weg. Hij .neemt
want de .Louise" is mei alle tien opvarenden ,\n mee. Tegen zijn vriend Ted zegt hij, dat hy
verdwenen..." Dick Harper is inmiddels in ge- wel met een paar uur terug zal zijn..Tea Wil-
sprek met An die binnen is.gekomen. Zij brengt hams blijft met Rob achter in hethotel:
hem het verzoek over Margot' in 'de tuin van
3306 Maar heeft niemand dan ooit iets meer
van de „Rose of Hellwick" gehoord? Ja. toch.
Ruim drie jaar geleden kregen we een melding
van de trawler ..Lotiise". een radiobericht waar
in stond, dat men een bark had waargenomen,
die biizonder veel op de „Rose of Hellwick" leek.
JEREMIA "53-~8
Dat kunt U gemakkelijk
met de Deense
ZUIBTABLETTEN
Dr. RoJOrrbe'g.
O VER de voor- en nadelen van vrije loonvorming is. veel gediscus
sieerd, veelal zonder dat de deelnemers aan de discussie beseften,-
dat ze een voorbeeld van deze vrije loonvorming vlak bij de hand
hadden, en wel in het bouwbedrijf. Nu was het volstrekt niet zo,
dat het daar aan zekere uitgangspunten en normen ontbrak; maar de toe
stand was toch wel zo ongeregeld, dat in het ene deel van het land de
feitelijke lonen wel - tweemaal zo hoog lagen als ïn bet andere. Onder
feitelijke lonen verstaan wij datgene, wat de bouwarbeiders tenslotte in
de hand kregen;'niet de ongezuiverde statistische bedragen, in sommige
streken hebben de bouwarbeiders soms wel geweigerd om aftrek wegens
loonbelasting te aanvaarden. Het blijkt nergens uit, maar het is niettemin
een feit.
Vraagt men naar de resultaten, dan moet "worden gezegd, dat die on
gunstig zijn: geen hogere prestatie, geen groter doelmatigheid in de bouw.
Eerder ïs het tegendeel liet geval in die zin, dat daar, waar de lonen ge
matigd "waren, de beste resultaten zijn bereikt. Zeer duidelijk is aan het
licht gekomenj dat een ongeordend en eenzijdig gebruik maken van de toe
vallige Conjunctuur allesbehalve samengaat met een vergroting van het
verantwoordelijkheidsgevoel en de Wens, voor het hogere loon ook wat
extra te verrichten. Wie opmerkt, dat er voor de aannemers veelal toch
nog genoeg is overgebleven, heeft gelijk. Wij willen öp niemand speciaal
een'blaam, werpen. Wij willen alleen vaststellen, dat de tamelijk vrije loon
vorming in het bouwbedrijf de Nederlandse gemeenschap op zeer hoge
kosten ia komen te staan. Er moet veel geld bij de nieuwe woningen, on
danks de vervaarlijk gestegen huren.
D E nadelen van de huidige toestand zijn intussen al aan het licht
gekomen. Nu de conjunctuur aanmerkelijk minder gunstig ia ge
worden bleek het verlagen van de lonen hier en daar even weinig
(wettelijke) bezwaren op te leveren als vroeger het verhogen. Sta
kingen zijner ook reeds geweest, waar de bona fide organisaties zich niet
achter hebben kunnen stellen. Deze stakingen konden, worden opgevat als
een teken, dai de nieuwe C.A.O. dringend nodig werd; minder om de
hoge lonen te sanctioneren dan om ie zorgen dat in minder goede tijden
de. arbeiders niet de dupe werden van dezelfde vrije loonpolitiek, waar zij
aanvankelijk zozeer van hadden geprofiteerd. Het was tijd om orde op za
ken te stellen.
Deze orde op zaken staat nu voor de deur. Dc regering heeft zich met
het ontwerp van de CA.O. in hoofdzaak verenigd; de grootste aannemers-
organisatie heeft er deze week haar goedkeuring aan gehecht. Het
vérgaand gelijktrekken van de-lonen in het bouwbedrijf zal een einde ma
ken, aan allerlei vreemde praktijken. Niet weinig bouwarbeiders zullen
meer gaan verdienen dan tot dusver; maar in het westen van óns land
komt de nieuwe regeling voor velen neer op een loonsverlaging. Men krijgt
«echter terug grotere zekerheid en betere sociale uitkeringen; en de maat
schappij zal in hoge mate gediend blijken te zijn met een bouwbedrijf, dat
niet meer vrijgevochten is, maar ïn zijn lonen en prijzen past in het lan
delijk economische patroon.
ALLE rechtgelovige communistische partijen ter wereld keren zich
thans tegen de Joego-Slavische. partij. Worosjilow, die deze-week
in Belgrado had zullen, arriveren, is weggebleven; een feit, waar
van Moskou mededeling deed enige uren nadat de Joe^o-Slavische
regering hem had verwacht. Het was de laatste in een reeks grove manoeu
vres om Tito te laten voelen, dat hij opnieuw in ongenade is gevallen en
zo eenzaam is als ooit sedert het bekende Kominformbesluit van 1947.
Dit Kominformbesluit bevatte een uitvoerige motivering van Tito's ver
oordeling; Meü vond. dat hij de Marxistiscb-Lemnjslische leer onjuist
toepaste. Wie de feiten enigszins kende wist wel. dat het een doekje was
voor het bloedén. De zaak was, dat Tito graag met de Moskouse macht
hebbers praatte, maar zeer bepaald op voet van geJij?;heid. Stalin aan
vaardde dat niet. Hij was de. man van de gTote 'communistische hiërarchie,
aan welker top hijzelf troonde. Dit was minder een kwestie van eerzucht
dan van systeem. Het kwam hem ondenkbaar voor, dat.er twee zelfstandige
communistische centra waren. Tito werd veroordeeld op -economische gron
den, maar zijn misdaad was, dat hij een zelfstandig instrument wenste te
♦pelen in het communistische concert.
DEZE. eerste actie is mislukt omdat ze..., niet slaagde. Als een
communist wordt, veroordeeld moet er iets gebeuren; op zijn'!
minst verdwijnt hij, maar gebruikelijker is dat hij wordt neerge
schoten, gehangen of vermoord. Het getukte Tito in het leven te
blijven;, en zijn land handhaafde zich economisch, dank zij hulp van het
"Westen, Toen Stalin dood was, zocht Chroesjtsjew toenadering, even grof
ais hij nu de verwijdering weer heeft bewerkstelligd. Tito werd erkend en i
daarmee dat was het belangrijke de mogelijkheid om in de commu- 1
nistische wereld iet of wat af te wijken. Er was niet één communisme j
meer; er waren twee communismen, Mao Tse Toeng sprak zelfs van ,;hon- f
derd bloemen" waarvan ieder kon uitzoeken die, welke hij het mooiste
vond.
Het feest heeft niet lang geduurd. De Hongaarse opstand Was het begin
van de verandering; sindsdien heeft de slinger zich voortdurend weer de
Stalinistische df, zo men wil, de „monolitische" kant uit bewogen. Er is
geen Kominforin meer, die Tito kan veroordelen. De brede beschouwing
omtrent Tito's fouten blijft ditmaal dan ook achterwege. Maar de veroor
deling door de herstelde hiërarchie is er niet minder duidelijk om. Vraagt
men hoe ernstig hét is voor de Joego-Slavische partij, dan kan het ant
woord alleen maar luiden; minder ernstig dan in 1947. Het land is econo
misch sterker geworden en heeft de uitgangen op het Westen nooit zoda
nig afgesloten, dat ze onbruikbaar zijn geworden, nu de deuren naar het
Oosten van buiten af met een smak worden toegesmeten. Belangrijk is het
gebeurde dan ook minder om Tito en zijn land dan om de conclusies, die
er uit kunnen worden getrokken over de Moskouse koers in de komende
tijden.
DE kleine Mirjam Yanku in
een van de nieuwe neder--
zettingen in de Negeb-woestijn
gaat elke dag met haar grote
mensen-boekentas onder de
arm naar school.,Zé
hoeft niet meer
bang.te zijn voor de
malaria, de doods
vijand der kinderen
in. Azië en Afrika.
En als het avond is,
kan 2è ~r maar meestal is. ze al
naar bed- met haar neus diep
in het leesboek zitten want de
nederzetting heeft Zowel een
bibliotheek]'als elektriciteit.
Haar vader geboren, j Gush in
Roemenië, is een van oe vertrou
wensmannen in de nederzetting om
dat hij al sinds 1946 in andere ne
derzettingen heeft gewerkt, dikwijls
in de omgeving van vijandige Ara
bische dorpen. Hij is ais de meeste
Israelis lid van de vakbeweging, de
Histadroeth. Het is allemaal nog lang
geen rozegeur en maneschijn, maar
zijn „levensstandaard" zoals de eco
nomen dat noemen, is al een stuk
hoger dan toen hij twaalf jaar gele
den als illegale immigrant het land
binnenkwam.
In hun leven weerspiegelen zich
de nuchtere, harde cijfers waarop Is
raël bij zijn tienjarig bestaan vol
trots wijst wanneer het een verge
lijking trekt met 1948:
meer dan 450 nieuwe nederzettin
gen gesticht
een stijging van dc produktie met
300 procent
een stijging van de produktie per
hoofd met ruim 50 procent
het aantal gevallen malaria is ge
daald van 3000 tot 60
-—praktisch alle kinderen gaan naar
school (dat vindt u misschien 'niets
bijzonders maar in. hét Midden-Oos
ten is het een unicum)
de industrie vervaardigt thans 80
procent van alle benodigde Gebruiks
goederen.
Dit alles is gedaan met het geld, de
mankracht en de energie, die er over
bleven nadat de allereerste taak was
vervuld; de bescherming van Israel
zelf. Defensie eist meer dan een tien
de van het totale staatsbudget op
en berooft de jonge staat met zijn
steeds blijvende stroom immigranten
van miljoenen uren,..die. anders voor
produktieve arbeid konden worden
aangewend.
Israël kijkt de toekomst 'In; 'Op zoek
mineralen in de NegeD-woestlJn
Parade van het Israëlische lej;er:
ten toonbeeld van kracht en ?elfbe-
wusiheid.
(Advertentie IM.)
V/er werkelijk helrouwbsre middelen
helpen elkaar en.... doen:wonderent
Een belangrijke ontdekking op getieeskun.
dig gebied is „synergiimus' Hiermede
wordt bedoeld de weden jdse versterking
van de werking verschillende genees-
middelen. De vier middelen verenigd in
Chelanne ..4"-elkahonderlijk al beroemd-
werken leiamen nóg beter. Ze helpen ook
dan, wanneer andere middelen lalen en
doen werkelijk wonderen
Itgtn pgntn en griep -{jeichiil vost.dt gtvatligrt»
die word! bMeher»! loor kei btsiWdet! fW.ro>
KEULEN 'Verscheidene rooms-
kittholieken, die tegen atoombewa
pening van de Westduitse weer
macht zyn, hebben de bisschoppen
verzocht om „bescherming door de
kerk van de bedreigde gewetens
vrijheid". 1
Ondertekenaars van. het. verzoek
schrift zijn o-ai de schrijver Eugón
Kogon dé béel'dhouwer Ewald Ma-
tere, de wijsgeer AUois Wenzl, de
componist Edmund Nick en de pro
fessoren: Walter'Rest eu Karl He-,
ters.
Zij zéggen" dat het meer en'meer
voorkomt dat zekere .katholieken
vanwege het door hen ingenomen po
litieke standpunt in het openbaar
door andere kath, worden belasterd.
In de kwestie van""d© atoombewa
pening heeft de rooms-katholieke
kerk in j Duitsland geen officieel
standpunt ingenomen, Vorige week
hebben wél zeven theologen zich
achterde politiek van de regering-
Adenauer' geschaard.
Advertentie t M i
zal moeten plaatsvinden.
En men diene daarbij te bedenken
dat Israel bepaald niet meer het land
van melk en honing is. dat het drie
duizend' jaar geleden geweest moet
zijn. Meer dan de'helft van het land
bestaat uit woestijnzand.
Deze styging van,.de welvaart hèeft
Ook het levenspeil der Arabieren om
hooggetrokken. Want al trokken de
meesten weg. er wonen toch nog al
tijd een kleine 200.000 Arabieren in
Israël. Zij leven in heel wat betere
omstandigheden dan hun broeders
in Jordanië en Egypte.
Het zou echter onjuist zy'n hun
toestand te idealiseren. Ondanks alle
pogingen der regeringsautoriteiten
zijn zij er niet volledig in geslaagd
de Arabieren, -volledig. ïn da samen
leving op te nemén, ook al .door, de
vijandigheid der. omripgende' 'lan
den, Israël kan niet het risico-van
een vijfde colonne nemen. Ook in
nerlijk gaan de Arabieren „gebukt
onder een tegenstélling: hun solida
riteit met de staat, die hun sociale
DEN HAAG. - Volgens een be
richt uit Frankrijk zal dit land
hoogstwaarschijnlijk nog in de loop
van deze week een bedrag van 15
miljoen francs deblokkeren voor de
invoeg va» komkommers uit Neder
land,
Voor de Nederlandse tuinders zou
dit weer een welkome afzet-moge-
lykheid zijn. Er zijn op het ogenblik
flinke aanvoeren van komkommers
in de groentencentra van ons land.
Voor de rijenkomkommers a kwa
liteit wordt op het ogenblik 50-75
ct per stuk betaald.
peil sterk heeft verbeterd en de so
lidariteit met hun rasgenoten, die
Israël vervloeken. Israël heeft veel
om trots op te -zijn wanneer het öp
zijn tiende verjaardag achterom kijkt.
Maar de Israelis zijn geen volk 'om
om te kijken, 2ij kijken liever'voor
uit naar de toekomst; Liever kijken
haar 1968 dan naar. 1948.
Rekening houdend met het. té ver-
wachten 'aantal immigranten en dé
natuurlijke'bevolkingsgroei mag znen
verwachten,dat in deze tweede pe
riode het a'antal\' inwoners de drie
miljoen zal overschrijden. Veel van
Israels hoóg$n; dp
nomische 'phtwikkeling- berust öp 'dé
Negeb - wo es tij nin de Bijbel beschre
ven als dé „wildernis waar de stor
men .blazen met geweld". Maar het
Oude Testament maakt geeii melding
van zijn verborgen schatten: mine
ralen. óvaarvan een aantal pas de
laatste maanden is ontdekt.
Veel van Israels hoop _al praat
men daar in Israël liever niet al te
veel over ligt ook in de voort
zetting van de financiële hulp van
buiten, met name. van de Ameri
kaanse Joden. Want het Js deze hulp,
dié het verschil dekt in inkomsten
en uitgaven in het Israëlische huis
houdboekje., i
De Israelis spreken liever, over hun
grootse plannen om de dorre zand
vlakten' van de Negeb-wosstijn in
vruchtbare grond te veranderen. The
oretisch kan dat.: Dè noordelijke h'elft j
van Israël heeft meèr water 'dan land
terwyl de zuidelijke helft veel meer I
land heeft dan.'\yater. Het probleem j
is de overvloed van. het noorden naar j
het zuiden te transporteren.
Het beste plan is het Jordaan.-pro-
jetii waarbij een irrigatiekanaal hetj
noorden en het zuiden zou verbin-j
den. Bovendien zou men dit project)
koppelen aan een nog veel groter
plan: het opwekken van enorme hoe-
veelheden energie door gebruik te]
inaken van het grote hoogteverschil j
tussen Middellandse en de Dode Zee]
(ongeveer 300 meter)., Hierdoor zou j
men een enorme krachtbron "kunnen j
aanboren die zowel voor Israël als j
Jordanië van zéér grote betekenis
kon zijn. Maar de Jórdaan is een in- j
ternationale rivier en Jordanië wil
niet met-Israël samenwerken. Daar-j
om werkt Israël thans aan andere)
plannen. Maar 't Jordaan-project be-]
wijst nog eens hoe tragisch de vij-
andschap tussen Israël en de Ara bi-i
sdhe staten is.
Het grootste deel van dc nieuwe
immigranten zal in de Negeb-woes-
'tijn werk moeten vinden. De Israëli-
sche regering tracht met speciale pre
mies ook de industrie naar destreek
toe te trekken. Bin Gedi en Mitzpeh;
Rimon, Timria en Dimona. Yotvata
en Sodom aan de Dode Aee, van-,
daar zal Israels opmars in de vol-;
gendc tien beginnen.
AMSTERDAM. 'Voor 'de eerste
maal.zal een „Bristol-Britannia'Veen
viermotorig schroefturbinevliegtuig
voor lange afstandsvluchten," donder
dagmorgen 9,30 uur "(HémelVaarts
dag) op de Amsterdamse luchthaven
landen.
De Canadian Pacific Airlines zul
len dit nieuwe type vliegtuig name
lijk begin juni inzetten op de dienst
VancouverAmsterdam v.v, én in
dit verband vertrekt de „Empress of
Buenos. Aires", woensdagavond van.
Vancouver mét een .gezelschap' geno
digden aan boord voor.een viucht
zonder tussenlanding naar Schiphol.
De chef-vlieger van de Britannia-
vloot van de C.P.A., W.S. Roxbo-
rough, zal als gezagvoerder, op deze
èerste vlucht fungeren.
Vrijdagavond 16 mei vertrekt de
„Britannia" met een aantal genodig
den uit verschillende landen van
Europa aan boord weer naar Canada. r
(Advertentie l.M.)
DAGELIJKS FEUILLETON DOOR ANN BRIDGE
„Lieve Lady Tracy, wat fijn u xveer
eens te zien. Het spijt me, maar dit
is geen cadeautje," zei Julia meteen.
„Het is iets dat ik in Fez gekocht heb
en dat u misschien voor mij zoudt
willen bewaren? Mijn kamer is zo
klein," voegde ze er niet naar waar
heid aan toe. Onder het spreken
baalde ze de kleine koffer uit de jas,
„Oh, heel aardig! Precies de mijne,
maar veel mooier. Natuurlijk wil ik
hem voor je bewaren. Waar heb je
hem gekocht?"
„Bij Bathyadis, zei Julia, terwijl ze
Lady Tracy's gezicht gadesloeg. Geen
enkele reactie. „Meneer St. John
heeft me geholpen hem goedkoop te
krijgen, vervolgde ze nog steeds haar
gastvrouw aankijkend; .en dit maal
was er een lichte \rerandering be
speurbaar op het gezicht van de ou
de damenet nam'een .wijze,, voor
zichtige uitdrukking aan.
„Die arme. St. John! O ja-hoe vond
je hem?"
„Ph!. hij weet enorm veel- en heeft
me van alles over Marokko verteld,"
zei Julia, op een opzettelijk neutrale
toon. „Hij was heel erg vriendelijk
voor me." Lady Tracy wierp haar
een korte blik 'toe.
„Konden jullie' goed samen op
schieten?"
Waarom vraagt ze dat eigenlijk,
dacht Julia. In plaats van te ant
woorden vroeg ze op haar'beurt,
„Lady Tracy, hebt u sindsdien nog
van hem gehoord?"
„Mijn beste kind, j a dat heb ik.
Een mysterieus briefje dat iemand
van het consulaat vandaag bracht.
Hij waarschuwde me voor je; hij
denkt namelijk dat je een spionne
bent!" Do oude dame stootte een
klein, kirrend lachje uit.
„Is het met hem in orde?" vroeg
Julia ietwat bezorgd „Ik bedoel,
is hij niet ziek of zoiets? Schreef hij
vanuit het consulaat of vanuit zijn
eigen huis?"
Er was iets bijzonder' liefs ea toe
gevends in de blik die de heel oude.
vrouw op de heel jonge liet rusten
bij het afvuren van al deze vragen.
Mijn beste mejuffrouw Probyn,. ik
zou nog van je houden en je vertrou
wen zelfs al waren er twintig
mens'en die me vertelden dat je een
spionne was! Ja, hij schreef vanuit
zijn eigen, huis en hij had het ér niet
over dat hij ziek was, hoewelhij
kennelijk' in de war was; Waarom
verdenk je hem ervan ziek te zijn?"
„Oh, ik dacht dat hij èen beroerte
zou krijgen!" zei Julia, ten zeerste
opgelucht. „Hij vroeg me hem naar
het consulaat te brengen en dat deed
ik; maar hij was geweldig overstuur.
Ik ben erg blij dat het met hem in
orde is." Ze hield even op. „Zei hij
ook waarom hij dacht dat ik een
spionne was? Dat ben ik echt niet,
weet u."
„Nee. hij gaf geen uitleg. De brief
was heel erg. verward; misschien
wordt hü wel eer beetje oud," zei La
dy Tracy op nuchter constaterende
toon.
Julia, die stil van haar sherry zat
te drinken, vroeg zich af of ze moest
proberen een volledige verklaring'te
geven van wat St. John zo overstuur
had gemaakt. Maar ze besloot 't niet
te doen en zei inplaats daarvan al
leen maar dat een paar inlichtingen
die ze over Colin gevraagd haa hem
uit zijn evenwicht hadden gebracht
en dat hij bepaald kwaad was gewor
den en haar gezegd had naar huis te
rug te gaan! „Wat ik echt niet
kan -doen."
Lady Tracy scheert hierdoor vol
komen tevredengesteld en zei: ..Na
tuurlijk niet" waarop Julia haar
vriendin vroeg of ze haar misschien
een verrekijker kon lenen.
Het speet Lady Tracy heel erg
haar neef had hem te leen gevraagd
voor zijn laatste botanische tochtje.
Julia begon deze onbekende neef te
haten; altijd weg wanneer ze hem het
meest -nodig had en nu had hij ook
nog de verrekijker meegenomen, wat
haar Julia, een vijfentwintig' pönd
armér maakte. Lady Tracy merkte
even' later op dat ze. hóópte dat het
weer beier zou worden tegen de tijd
dat de deskundige van Madame La
Besse arriveerde, zodat ze met het
werk aan de phoenicische graven
konden beginnen. Dit was iets
nieuws vóór Julia en', ze vroeg wat
dit beduidde.
„O, het is een heel bepoemd man,
uit Cambridge; hij gaat een aantal
nieuwe graven openen. Hjj meent dat
er een paar zijn die nog niet leegge-!
roofd zijn op die 'uitloper bij het op-
gravingsterrein, daarom komt hij -om
za bloot tc leggen."
„Wanneer?"
„Over een .dag of veertien geloof
ik. Heeft ze er je-niets over verteld?"
„Nee. niets." Dit was een tegenval
ler. Als de expert kwam terwijl
ze in Ma. rakesh wais zou ze het op
graven missen, iets dat haar erg zou
spijten; en Madame La Besse zou op
haar achterste benen staan wanneer
ze wegging. Er was evenwel niets
aan te doên Even later stonÖ'zé op
en nam met een kus afscheid van La
dy Tracy.
„Tot ziens, mijn. beste kir.d. Ik
hoop dat je je neef si oiu.g zult vin
den," riep de oude dame haar nog na.
Julia kwam in de verleiding terug te
gaan en te vragen wat ze met deze,
raadselachtige opmerking' bedoelde,,
maar ze deed het niet St. John moest
in zjjn briet iets over olin gezegd
hebben, maar het was niet raadzaam
teveel aan te dringen. Wat dat be
treft was 2e zelf ook ni t erg volle
dig geweest m haar verklaring tegen
over haar bejaarde, vriendin.
HOOFDSTUK 12
Diezelfde avond na bet eten
schreef Julia Paddy Lynch een brief
die ze per luchtpost verzond om
hem te vragen of ze over een dag of
veertien welkom was voor een kort
bezoek en of hij haar dan naar lVlarra-
kesh kon rijden. „Wat eigenlijk het
doel is? Het is mogelijk dat ik iets pp
het spoor ben, maar ik -kan het met
schrijven; ik zal het je vertellen
als ik je zie, Is Nita tegen die tijd'
terug?" Ee zei verder dat ze ook
graag een dag of drie, - in Casa
blanca zelf door zou willen brengen,
als het uitkwam en ze voegde er ,in_
een P.S. aan toe: .iHerhaaJ het niet.
bel me niet op, schrijf je'antwoord
als j eblis!-"
(wordt vervolgd)
